2.12.2017 தினகரன் நாளிதழுடன் இணைப்பு
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
பலன தரும ஸல�ோகம (பாவங்–கள், ர�ோகங்–கள் நீங்க, மனக்–க–வலை அகல...)
பாபம் தாபம் வ்யாமி மாதிம் ச தைர்–யம் பீதிம் க்லே–சம் த்வம் ஹராஸு த்வ–தன்–யம் த்ரா–தா–ரம் ந�ோ வீக்ஷ ஈசாஸ்த ஜனார்த்தே க�ோராத் கஷ்–டா–துத்–தர– ாஸ்–மாந் நமஸ்தே. - குரு தத்–தாத்–ரேய பஞ்–ச–ரத்–னம்
ப�ொதுப் ப�ொருள்: பாவத்–தை–யும், தாபத்– தை–யும், ர�ோகங்–கள – ை–யும் மனக்–கவ – லை – ய – ை–யும், ஏழ்–மைய – ை–யும், சத்ரு பயத்–தை–யும் துக்–கத்–தை–யும் ஓ தத்–தாத்–ரே–யரே! தாங்–கள் நீக்–கிய – ரு – ள வேண்–டும். (இத்–துதி – யை தின–மும் மூன்று முறை பாரா–ய– ணம் செய்து வந்–தால் பாவங்–கள், வியா–தி–கள் நீங்–கும். மனக்கவ–லை–கள் அக–லும்.)
இந்த வாரம் என்ன விசேஷம்? பெரு–மாள் சந்–நதி – யி – ல் கரு–டாழ்– வா–ருக்–குத் திரு–மஞ்–சன சேவை. திருப்– ப ா– தி – ரி – பு – லி – யூ ர் பா– ட – வ– ர ர் 108 சங்– க ா– பி – ஷ ே– க ம். நக–ரத்–தார் பிள்–ளை–யார் ந�ோன்பு ஆரம்–பம். சிவ–சைல – ந – ா–தர் நந்தி கள–பம், சங்–கா–பி–ஷே–கம். டிசம்– ப ர் 5, செவ்– வ ாய் பர–சு–ராம ஜெயந்தி. டிசம்–பர் 6, புதன் - கும்–ப–க�ோ– ணம் சார்ங்–க–பாணி ஊஞ்–சல் உற்–ச–வம் ஆரம்–பம். டிசம்–பர் 2, சனி - திரு–வண்–ணா–மலை தீபம். குமார தரி– ச – ன ம். கார்த்– தி கை விர– த ம். திருக்– க ார்த்– தி கை. சென்னை குர�ோம்–பேட்டை கும–ரன்–குன்–றம் மலை–தீ– பம், கிரி–வ–லம். தத்–தாத்–ரேய ஜெயந்தி. திரு–வக்–கரை ஜ�ோதி தரி–ச–னம். டிசம்–பர் 3, ஞாயிறு - ப�ௌர்–ணமி, பாஞ்–ச–ராத்–திர தீபம். கரி– ந ாள். திருக்– க ார்த்– திகை ச�ொக்– க – ப ்பனை, வைகா–னஸ தீபம். திரு–வெண்–காடு அக�ோ–ர–மூர்த்தி மூல–வர் ருத்–ரா–பி–ஷே–கம். டிசம்–பர் 4, திங்–கள் - கீழ்த்–திரு – ப்–பதி க�ோவிந்–தர– ா–ஜப்
2
டிசம்– ப ர் 7, வியா– ழ ன் சங்– க – ட – ஹ ர சதுர்த்தி, சுவா– மி – மலை முரு–கப்–பெ–ரு–மான் தங்– கக்–க–வ–சம் அணிந்து வைர–வேல் தரி–ச–னம். சத்–குரு மகா–அ–வ–தார் பாபாஜி ஜெயந்தி. டி ச ம் – ப ர் 8 , வெ ள் ளி ராமேஸ்– வ – ர ம் பர்– வ – த – வ ர்த்– தி – னி–யம்–மன் நவ–சக்தி மண்–ட–பம் எழுந்– த – ரு ளி அப்– ப ால் தங்– க ப்– பல்–லக்–கில் புறப்–பாடு.
2.12.2017
ஆன்மிக மலர்
மேன்மையான வாழ்வருளும்
பரசுராமேஸ்வரங்கள்
மா–லின் தசா–வத – ா–ரங்–களி – ல் திரு–ஆறா– வ து அவ– த ா– ர ம் பர–
சு–ராம அவ–தா–ர–மா–கும். இதில் அவர் ஜம–தக்னி முனி–வ–ருக்–கும், ரேணு–கா–தே–விக்–கும் மக–னா–கத் த�ோன்–றி–னார். முனி– கு – ம ா– ர – ன ாக இருந்– த ா – லு ம் அ ர – ச ர் – க – ளு க் – கு – ரி ய அனைத்து வித்– தை – க – ள ை– யு ம் கற்–றுத் தேர்ந்–தார். சிவனை உபா– சித்து அவ–ரால் தழு–வப் பெற்–றார். சிவன் அவ–ரு–டைய அன்–பா–லும் தவத்– த ா– லு ம் மகிழ்ந்து தனது மழு–வின் அம்–ச–மாக ஒரு மழு– வைத் த�ோற்–று–வித்து அவ–ருக்கு அளித்–தார். அத–னால் அவ–ருக்– குப் பர– சு – ர ா– ம ர், மழு– வ ா– ள ன் என்–பன பெயர்–க–ளா–யின. ஒரு சம– ய ம் கிரு– த – வீ – ரி – ய ன் என்ற மாமன்–னன் தமது சேனை– க–ளு–டன் இவர்–க–ளு–டைய ஆசி–ர– மத்– தி ற்கு வந்– த ான். அவனை ஜம– த க்னி முனி– வ – ரு ம், அவர் மனை–வி–யும் வர–வேற்று காம–தே– னு– வி ன் உத– வி – ய ால் பெருத்த உப–சா–ரத்–தைச் செய்–த–னர். வி ரு ந் – தி ன ை உ ண் டு மகிழ்ந்த அவன், ‘‘முனி– வ ரை ந�ோக்கி, எளிய சிறு ஆசி–ர–மத்– தில் வசிக்–கும் உங்–க–ளால் எப்– படி இத்–தகை – ய பெரிய விருந்தை அளிக்க முடிந்–த–து–’’ என்–றான். முனி–வர் தன்–னி–டம் காம–தேனு என்–னும் பசு இருப்–ப–தா–க–வும், அதன் மூலம் எதை வேண்–டு–மா– னா–லும், எவ்–வ–ளவு வேண்–டு–மா– னா–லும் பெற–லாம் என்–றார். அந்த மன்–னன், ‘முனி–வனே எளிய குடும்–பத்–து–டன் வாழும் உமக்கு எதற்கு இந்–தத் தெய்–வீ– கப் பசு. காம–தேனு – வை எனக்–குக் க�ொடுத்து விடுங்–கள். அதற்கு ஈடாக உமக்கு ஏரா– ள – ம ான பசுக்–க–ளைத் தரு–கி–றேன்’ என்று கூறி– ன ார். முனி– வ ர் அதற்– கு ச் சம்–மதி – க்–கவி – ல்லை. அவன் கடுங்– க�ோ–பம் க�ொண்–டான். முனி–வரை விலக்கி விட்–டுப் பசு–வைப் பிடித்– துச் செல்ல ஆட்–களை ஏவி–னான்.
பர–சு–ரா–மர் ஜெயந்தி - 5-12-2017
பழுவூர் - ஆலந்துறையீசர் அப்–ப�ோது பசு–வின் உட–லிலி – ரு – ந்து ஏரா–ளம – ான வீரர்–கள் த�ோன்– றி–னர். அவர்–கள் கிரு–த–வீ–ரி–ய–த–னை–யும், அவ–னது வீரர்–க–ளை–யும் அழித்து விட்டு மறைந்–த–னர். கிரு–த–வீ–ரி–யன் மாண்–ட–தைக் கேட்டு அவன் மகன் கார்த்–த–வீ–ரி–யார்ச்–சு–னன் அங்கு வந்–தான். தவத்–தில் வீற்–றி–ருக்–கும் முனி–வ–ரைக் கண்டு வாளை–யெ–டுத்து அவர் தலையை வெட்டி வீழ்த்–தி–னான். ஆற்–றி–லி–ருந்து தண்–ணீர் எடுத்–துக் க�ொண்டு திரும்–பிய ரேணு–கா–தேவி அதைக் கண்டு ஆற்–றா–மல் மார்–பில் இரு–பத்–தி–ய�ோரு முறை அடித்–துக் க�ொண்டு அழு–தாள். அந்த வேளை–யில் பர–சுர– ா–மனு – ம் அங்கு வந்–தார். தனது தந்–தை–யைக் க�ொன்று விட்டு, பெரிய மரம் ப�ோல் நிற்–கும் கார்த்–த– வீ–ரிய – ார்ச்–சுன – ைக் கண்டு சினந்–தார். அவ–னுட – ைய தலை–கள – ை–யும், கைக–ளை–யும் வெட்டி எறிந்–தார். பிறகு தனது தாயைத் தேற்–றின – ார். ரேணுகை தீயுள் மூழ்கி தெய்–வ–நிலை பெற்–றாள். தாய் தந்–தைய – ரி – ன் இழப்–பால் வருந்–திய பர–சுர– ா–மர் அர–சகு – ல – த்–தி– டம் க�ோபம் க�ொண்–டார். இரு–பத்–த�ோரு தலை–முறை – க – ள – ைச் சேர்ந்த அர–சர்–க–ளைக் க�ொன்று, அவர்–க–ளின் உட–லி–லி–ருந்து பெரு–கிய ரத்–தத்–தைத் தேக்கி, அதில் தந்–தைக்கு இறு–திக்–க–டன் செய்–தார். பின்–னும் சினம் அடங்–கா–மல் எதிர்–பட்ட அர–சர்–க–ளை–யெல்–லாம் க�ொன்று குவித்–தார்.
பூசை.ச. அரு–ண–வ–சந்–தன் 3
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
பரசுராமர் அவரை அடக்–கு–வா–ரில்லை. பூவு–லக அர–சர்– கள் எல்–ல�ோ–ரும் காசி–பன் என்–னும் முனி–வ–னி–டம் தஞ்–சம – ட – ைந்து தம்–மைக் காக்–கும – ாறு வேண்–டின – ர். அந்த முனி–வன் பர–சுர– ா–மரி – ட – ம் சென்று, ‘நீ வென்ற இந்–தப் பூமியை எனக்–குத் தான–மாக அளிக்க வேண்–டும்’ என்–றார். பர–சு–ரா–ம–ரும் அப்–ப–டியே தாரை– வ ார்த்து அளித்– த ார். பின்– ன ர் முனி– வ ர் பர–சு–ரா–ம–ரி–டம், ‘‘அன்–பரே எனக்–குத் தான–மாக அளிக்–கப்–பட்ட பூமி–யில் இனி நீங்–கள் இருக்–கக்– கூ–டாது. இதை விட்டு அக–லுக. மேலும் உமது சினத்–தைத் தவிர்த்து சிவ–பூஜை செய்–க–’’ என்–றார். பர–சு–ரா–மர் மேற்–குக் கட–ல�ோ–ரம் சென்று தனது மழுவை வீசி, கடலை வில–கும்–படி – ச் செய்–தார். கடல் பின் வாங்–கி–ய–தால் உண்–டான நிலத்–தினை ஏற்–றார். அதுவே இன்–றைய மலை–
4
நா–டான கேர–ளா–வா–கும். இது பர–சு–ரா–ம–ரால் உண்– டாக்–கப்–பட்–ட–தா–த–லின் பர–சு–ராம க்ஷேத்–ரம் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றது. இங்–கு பர–சு–ரா–மர் அனேக சிவா–ல–யங்–களை அமைத்– த ார். இவை ‘பர– சு – ர ா– ம ப் பிர– தி ஷ்– ட ை– கள்’ என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. பர–சு–ரா–மர் இந்த இடத்தை விட்டு நீங்– க ாது இன்– ன – மு ம் சிவ–பூஜை செய்து க�ொண்–டி–ருக்–கின்–றார் என்று நம்–பப்–ப–டு–கி–றது. பர– சு – ர ா– ம ர் உல– கி – லு ள்ள அர– ச ர்– க – ள ைக் க�ொன்ற பாவம் தீர மகேந்–திர மலை–யில் தவம் செய்து சிவ–ன–ரு–ளால் மேன்மை பெற்–றார் என்று சிவ– ம – க ா– பு – ர ா– ண ம் கூறு– கி – ற து. அவ– ரு க்– கு சிவ– பெ–ரு–மான் சிரஞ்–சீ–வி–யாக இருக்–கும் வரத்தை அளித்–தார். அவர் மகேந்–திர மலை–யில் தவம்
2.12.2017 ஆன்மிக மலர் புரிந்து க�ொண்– டி – ரு க்– கி ன்– ற ார். இந்த யுக–மு–டி–வில் தன்–னு–ல–கம் சேர்– வ ா– ரெ ன்று புரா– ண ங்– க ள் கூறு–கின்–றன. அதே– ப�ோ ல தமி– ழ – க த்– தி ல் ப ர சு ர ா ம ர் அ னே க இ ட ங் – களில் சிவ–லிங்–கம் அமைத்–துப் பூசித்–தார். அவை அவர் பெய– ரால் பர– சு – ர ா– மே ஸ்– வ – ர ங்– க ள் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. அவற்– றி ல் சில– வ ற்றை இங்கே காண–லாம். திருச்– சி க்கு அரு– கே – யு ள்ள அரி–யலூ – ரு – க்–குத் தெற்கே அமைந்– துள்ள ‘‘பழு–வூர்–’’ பர–சு–ரா–ம–ரால் பூஜிக்–கப்–பட்ட தல–மா–கும். இங்– குள்ள இறை–வர் ஆலந்–து–றை–யீ– சர் என்–றும், அம்–பிகை அருந்–தவ நாயகி என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு– கின்– ற – ன ர். இங்– கு ப் பர– சு – ர ா– ம ர் ஆல–மர– த்–தின் கீழ் அதன் இலை–க– ளைப் பரப்பி, அதன் மீது படுத்த நிலை–யில் இருந்து தவம் செய்து, தன் தாயைக் க�ொன்ற பாவத்– தைப் ப�ோக்– கி க் க�ொண்– ட ார் என்று கூறப்– ப – டு – கி – ற து. அவர் சிவ–னரு – ள் பெற்–றது – ம் த�ொடர்ந்து மலை– ய ாள அந்– த – ண ர்– க – ள ைக் க�ொண்டு பூஜிக்க ஏற்– ப ாடு செய்–தார் என்று கூறப்–ப–டு–கி–றது. இங்கு மலை–யாள அந்–தண – ர்–கள் பூசனை செய்–த–தைத் திரு–ஞா–ன– சம்–பந்–தர். மண்–ணின் மிசை–ஆடி மலை– யா–ளர் த�ொழு–தேத்–திப் மண்– ணி ன் ஒலி– க�ொ ண்டு பயில்–கின்ற பழு–வூரே என்–றும், அந்–தண – ர்–கள – ான மலை–யா–ள– வர் ஏந்–தும் பந்–தம – லி – கி – ன்ற பழு–வூர– ானை என்–றும் பாடி–யரு – ளு – கி – ன்–றார். இந்த மூலத்–தா–னத்–திற்கு முன்– னுள்ள நிலைக் கல்–லில் சயன க�ோலத்–தில் பர–சு–ரா–மர் திரு–வு–ரு– வம் செதுக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. காஞ்– சி – பு – ர த்– தி ற்கு அரு– கி – லுள்ள வேகா– ம ங்– க – ல த்– தி ல் பர–சு–ரா–மர் பூஜித்த சிவா–ல–யம் உள்–ளது. இறை–வர் பர–சுர– ா–மேஸ் – வ–ரர் என்று அழைக்–கப்–படு – கி – ற – ார். இங்– கு ப் பர– சு – ர ா– ம ர் வழி– ப ட்டு இறை–வனி – ட – ம் மழு–வா–யுத – த்–தைப் பெற்று உல– கி – லு ள்ள அர– ச ர்– களைக் க�ொன்று தந்–தைக்கு நீர்க்– க–டன் செய்–தார் என்று புரா–ணம் கூறு–கி–றது.
திருநின்றியூர் - மகாலட்சுமீஸ்வரர் கும்– ப – க�ோ – ண த்– தி ற்கு அரு– கி ல் திரை– ல�ோ க்கி என்ற ஊர் உள்–ளது. கல்–வெட்–டுக்–களி – ல் இவ்–வூர் ‘‘திரை–ல�ோக்–கிய மகா–தேவி சதுர்–வேத மங்–கல – ம்–’’ என்று குறிக்–கப்–படு – கி – ற – து. இங்கு படுத்–துள்ள நந்தி மீது உமா–மகே – ஸ் – வ – ர– ர் அழ–கிய பிர–பைக்–குள் வீற்–றிரு – ப்–பதைக் காண்–கி–ற�ோம். கல்–வெட்–டில் இவ்–வூர் ஆல–யம் பர–சு–ரா–ம–ரால் அமைத்து வழி–ப–டப்–பட்–ட–தால் ‘‘திருப்–ப–ரசு ராமே–ஸ்–வ–ரம்–’’ என்று குறிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. தேவா–ரப்–பா–டல் பெற்ற திருத்–தல – ம – ான திரு–நின்–றியூ – ர் மயி–லா–டு– துறை அரு–கிலு – ள்ள தல–மா–கும். இங்கு பர–சுர– ா–மர் சிவ–பெ–ரும – ானை வழி–பட்டு அவ–ருட – ைய திரு–வடி – யை – க் காணும் பேறு–பெற்–றார் என்று கூறப்–ப–டு–கி–றது. இத–னை சுந்–த–ரர் தமது தேவா–ரத்–தில்,
‘‘ம�ொய்த்–த–சீர் முன்–னூற்–ற–று–பது வேலி மூன்–று–நூறு வேதி–ய–ர�ோடு நுனக்கு ஒத்த ப�ொன்–ம–ணிக் கல–சங்–கள் ஏந்தி ஓங்கு நின்–றி–யூர் என்–று–உ–மக் களிப்ப பத்தி செய்த அப்–ப–ர–சு–ரா–மற்–குப் பாதங்–காட்–டிய நீதி–கண்–ட–டைந்–தேன்–’’ என்று திரு–நின்–ற–வூர் பதி–கத்–தில் பாடு–கின்–றார். இதன் மூலம் பர–சு–ரா–மர் திரு–நின்–றி–யூ–ரில் சிவ–பெ–ரு–மானை வழி– ப ட்டு முன்– னூ று அந்– த – ண ர்– க – ள�ோ டு முன்– னூ ற்று அறு– பது வேலி நிலத்– தை த் தாரை– வ ார்த்– து க் க�ொடுத்– த – தை – யு ம், அந்–தப் பர–சு–ரா–ம–ருக்–கு சிவ–பெ–ரு–மான் திரு–வடி காட்டி அருள் செய்–த–தை–யும் அறிய முடி–கி–றது.
5
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
கல்–யாண மேளம் க�ொட்–டும்! வாழ்–வில் அவர் எதிர்–க�ொள்ள உள்ள சம்–பவ – ங்–கள் அவ–ரது மன–நி–லையை மாற்–றும். முத–லில் தனது சக�ோ–தரி – க – ளி – ட – ம் உற–வுமு – றை – யை – ப் புதுப்–பித்–துக்– க�ொண்டு க�ொஞ்–சம், க�ொஞ்–ச–மாக உங்–களை நாடி வரு–வார். 01.11.2021 வரை ப�ொறுத்–திரு – ங்–கள். அதன் பின்–னரே அவர் உங்–களை நாடி வரு–வத – ற்– கான கால நேரம் கூடி–வ–ரும். மகன் உங்–களை நாடி வந்–த–வு–டன் பழனி மலைக்கு வந்து முடி காணிக்கை செலுத்–துவ – த – ாக பிரார்த்–தனை செய்து க�ொள்–ளுங்–கள். பிள்–ளைப்–பா–சம் வெற்றி பெறும்.
?
வெளி–நாட்–டில் வேலை செய்–யும் என் மக– னுக்கு நான்கு ஆண்–டு–க–ளாக பெண் தேடி– யும் கிடைக்–க–வில்லை. முடி–வா–கும் நேரத்–தில் ஏதா–வது தடங்–கல் வரு–கி–றது. எனது கண–வ– ரின் அண்–ணன் திரு–மண வய–தில் தற்–க�ொலை செய்து க�ொண்–டுள்–ளார். என் மகன் பிறந்–த–தும் முரு–க–னுக்கு காவடி எடுப்–ப–தாக வேண்டி இது– வரை செய்–ய–வில்லை. அவ–னது திரு–ம–ணத் தடைக்கு இவை–தான் கார–ணமா?
- ஹேமா–வதி, ஆம்–பூர். அஸ்–வினி நட்–சத்–தி–ரம், மேஷ ராசி, மிதுன லக்– ன த்– தி ல் பிறந்– து ள்ள உங்– க ள் மக– ளி ன் ஜாத–கத்–தின்–படி தற்–ப�ோது சந்–திர தசை–யில் ராகு புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. அவ–ரது ஜாத–கப்–படி அவர் வெளி–நாட்–டில் வேலை செய்–வ–து–தான் நல்–லது. என் இரு மனை–வி–க–ளுக்–கும் பிறந்த பெண் திரு–ம–ணத்–திற்–காக அவ–ரது வேலையை மாற்–றிக் குழந்–தை–கள் என்–ன�ோடு த�ொடர்–பில் உள்– க�ொள்ள வேண்–டாம். உங்–கள் பிள்–ளையி – ன் ஜாத– ளார்– க ள். என் முதல் மனை– வி க்கு பிறந்த கத்–தில் ஏழாம் இடத்–திற்–கான அதி–பதி குரு வக்ர என் மகன் மட்– டு ம் த�ொடர்– பி ல் இல்லை. கதி–யில் சஞ்–சரி– ப்–பது – ம், ஏழாம் வீட்–டில் செவ்–வாய் ஆறு ஆண்–டு–க–ளாக அமெ–ரிக்–கா–வில் தன் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தும் 31 வயது வரை திரு–ம– குடும்–பத்–து–டன் வசித்து வரும் அவ–ரது ணம் ஆகா–மல் தடை செய்து வரு–கிற – து. முக–வரி, த�ொடர்பு எண் எது–வும் தெரி– மகன் பிறந்–தது – ம் செய்–வத – ாக வேண்–டிக்– யாது. உற–வி–னர்–க–ளி–டம் த�ொடர்–பில் க�ொண்ட நேர்த்–திக்–க–டனை இது–வரை உள்ள அவர் என்–மீது என்ன குறை– செய்–யா–மல் இருப்–பது முற்–றிலு – ம் தவறு. கண்– ட ார் என்று தெரி– ய – வி ல்லை. உங்–கள் பிரார்த்–த–னையை முத–லில் இந்–நிலை மாறுமா? b˜‚-°‹ நிறை–வேற்–றுங்–கள். மேலும், உங்–கள் - இராம. கார்த்–தி–கே–யன், கண–வரி – ன் அண்–ணன் திரு–மண வய–தில் மயி–லா–டு–துறை. உத்–தி–ராட நட்–சத்–தி–ரம், தனுசு ராசி, கன்– னியா லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்–தின்–படி தற்–ப�ோது குரு தசை–யில் சனி புக்தி நடந்து வரு–கிற – து. அவ–ருடை – ய ஜாத–கத்–தில் தகப்–ப–னா–ரைப் பற்–றிச் ச�ொல்–லும் ஒன்–ப–தாம் வீட்–டில் கேது அமர்ந்–துள்–ளார். ஒன்–ப–தாம் இடத்– திற்கு அதி–ப–தி–யான சுக்–கி–ர–னும், பிதுர்–கா–ர–கன் சூரி–யனு – ம் ராகு–வுட – ன் இணைந்து மூன்–றாம் வீட்–டில் அமர்ந்–துள்ள நிலை–யும் தனது தந்–தையை விட்டு அவ–ரைப் பிரித்–தி–ருக்–கி–றது. 12வது வய–தில் தான் சந்–தித்த சம்–ப–வத்–தின் கார–ண–மாக மன–நி–லை– யில் உண்–டான தாக்–கம் அவரை இந்–நி–லைக்கு ஆளாக்கி உள்–ளது. வய–தாக வய–தா–கத்–தான் அறி– வில் முதிர்ச்சி வந்–து–சே–ரும் என்–பார்–கள். அவ–ரது
?
6
2.12.2017 ஆன்மிக மலர் தற்–க�ொலை செய்து க�ொண்–ட–தும் வம்–சத்–தினை பாதிப்–பத – ற்–கான வாய்ப்பு உண்டு. தர்–மச – ாஸ்–திர– ம் அறிந்–த–வர்–களை அணுகி, ‘நாரா–ய–ண–ப–லி’ என்று அழைக்–கப்–ப–டும் சடங்–கி–னைப் பற்றி அறிந்து க�ொண்டு, அதனை முறையே செய்–து–மு–டித்து துர்– ம – ர – ண த்– த ால் இறந்– த – வ – ரி ன் ஆத்– ம ா– வி னை சாந்–தி–ய–டை–யச் செய்–யுங்–கள். 17.02.2018க்குப் பின் அவ–ரது திரு–ம–ணம் முடி–வா–கி–வி–டும். காவடி எடுத்த கைய�ோடு கந்–தனி – ட – மே உங்–கள் பிரார்த்–த– னையை வையுங்–கள். கல்–யாண மேளம் விரை–வில் க�ொட்–டும்.
?
நாங்– க ள் ஏழ்– மை – ய ான குடும்– ப ம். என் மக–ளுக்கு கடந்த மூன்று வரு–டங்–க–ளாக மன ரீதி–யாக பிரச்னை உள்–ளது. சுய–நி–னைவு கிடை– ய ாது. டாக்– ட ர் தந்த மருந்– தி – னா – லு ம் குண–மா–க–வில்லை. பிரச்னை தீர எளி– மை – யான பரி–கா–ரம் கூற–வும். எப்–ப�ோது திரு–ம–ணம் நடை–பெ–றும்?
- சாரதா. உத்–திர நட்–சத்–தி–ரம், சிம்ம ராசி, கடக லக்–னத்– தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–ளின் ஜாத–கப்–படி தற்–ப�ோது ராகு தசை–யில் சனி புக்தி நடந்து வரு–கி– றது. அவ–ருடை – ய ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னத்–தில் குரு–வும், கேது–வும் சனி–யின் சாரத்–தில் இணைந்–தி– ருப்–பது மன–நி–லை–யில் மாற்–றத்தை உண்–டாக்கி இருக்–கி–றது. மன–நிலை சரி–யில்–லாத மக–ளுக்கு மண–வாழ்வு எப்–ப�ோது அமை–யும் என்று எதிர்–பார்க்– கும் உங்–கள் தாயுள்–ளம் புரி–கி–றது. 27 வய–தா–கும் உங்–கள் மக–ளுக்கு திடீ–ரென்று மன–நி–லை–யில் மாற்–றம் உண்–டா–னத – ற்–கான கார–ணம் என்ன என்–பதை நீங்–கள் நன்–றாக அறிந்–தி–ருப்–பீர்–கள். அவர் சந்–தித்த ஏமாற்–றம் அவரை இந்த நிலைக்கு ஆளாக்கி உள்–ளது. பெற்–ற�ோ–ரால் மட்–டுமே அவ–ரது மன–நி–லை–யைப் புரிந்–து–க�ொள்ள முடி–யும். உங்–க–ளு– டைய அன்–பும், அர–வண – ைப்–பும்–தான் அவ– ர து மன– நி – லையை மாற்– று ம் என்–ப–தைப் புரிந்து க�ொள்–ளுங்–கள். மண–வாழ்–வி–னைப்–பற்றி எண்–ணாது மக–ளின் மன–நிலை முன்–னேற்–றம் காண வேண்–டும் என்–பதே உங்–க– ளது முழு–நே–ரப் பிரார்த்–த–னை–யாக அமைய வேண்–டும். சனிக்–கி–ழமை த�ோறும் அரு–கி–லுள்ள ஆஞ்–ச–நே–யர் ஆல–யத்– திற்கு உங்–கள் மகளை அழைத்–துச் செல்–லுங்–கள். அவ–ரது கையால் விளக்–கேற்றி வைக்க முயற்–சி– யுங்–கள். கீழே–யுள்ள ஸ்லோ–கத்–தி–னைச் ச�ொல்லி அனு– ம – னி – ட ம் பிரார்த்– த னை செய்ய உங்– க ள் மக–ளின் மன–நி–லை–யில் முன்–னேற்–றம் காண்–பீர்– கள். “மன�ோ–ஜவ – ம் மாருத துல்ய வேகம் ஜிதேந்த்– ரி–யம் புத்–தி–ம–தாம்வரிஷ்–டம் வாதாத்–ம–ஜம் வான–ர–யூத முக்–யம் ரா–ம தூ–தம் சிரஸா நமாமி.”
வாசகா்களின் பிரச்னைகளுக்கு பதிலும் பாிகாரமும் ச�ொல்கிறாா்
திருக்–க�ோ–வி–லூர்
ஹரிபி–ரசாத் சர்மா
?
பத்– த�ொ ன்– ப து வய– தி ல் காது முழு– வ – து ம் கேளா–மல் ப�ோய்–விட்–டது. 42வது வய–தில் திரு–ம–ணம் நடந்து 50வது வய–தில் மனைவி மர– ண ம் அடைந்– து – வி ட்– ட ார். பிள்– ளை – க ள் இரு–வ–ருக்–கும் நல்ல கல்–வி–யினை அளித்து திரு–ம–ண–மும் செய்து வைத்–து–விட்–டேன். தற்– ப�ோது எனக்கு பல வகை–யி–லும் மன–அ–மைதி இன்–மை–யும், அவ–மா–ன–மும் ஏற்–பட்–டுள்–ளது. எனது கடை–சிக்–கா–லம் நல்–ல–ப–டி–யாக அமைய நான் என்ன செய்ய வேண்–டும்?
- பர–ம–சி–வன், தூத்–துக்–குடி. வாலிப வய–தி–லேயே காது கேட்–கும் திறனை முழு– வ – து – ம ாக இழந்– து ம், தன்– ன ம்– பி க்– கையை இழக்–கா–மல் வாழ்க்–கை–யில் வெற்றி பெற்–றி–ருக்–கி– றீர்–கள். இதை–விட வேறு சாத–னையு – ம் உண்டோ? மனை–வியை இழந்த நிலை–யி–லும், தனி–ய�ொரு மனி– த – ன ாக பிள்– ளை – க – ளை ப் படிக்க வைத்து அவர்–க–ளுக்கு திரு–ம–ண–மும் செய்து வைத்–தி–ருக்– கி–றீர்–கள். இன்–ன–மும் என்ன குறை? உத்–தி–ரா–டம் நட்–சத்–தி–ரம், மகர ராசி, விருச்–சிக லக்–னத்–தில் பிறந்– து ள்ள உங்– க ள் ஜாத– க த்– தி ல் தற்– ப �ோது சனி தசை– யி ல் குரு புக்தி நடந்து வரு– கி – ற து. உணர்ச்–சி–ம–ய–மான வய–தி–லேயே தனது உணர்– வு – க – ளை க் கட்– டு ப் ப – டு – த்தி, தான் சந்–தித்த அவ–மா–னங்– க–ளைப்–பற்றி எண்–ணாது தனது கட– மை–யில் மட்–டும் கண்–ணாக இருந்த உங்– க – ளு க்கு தற்– ப �ோது செய்ய வேண்–டிய கட–மை–கள் முடிந்–த–தும் அவ–மா–னம் மட்–டும் கண்–ணில் தெரி– கி–றது. கட–மையை – ச் செய், பலனை எதிர்–பா–ராதே என்ற பக–வத்–கீ–தை– யின் சாரத்தை மன–தில் உள்–வாங்– கிக் க�ொள்–ளுங்–கள். நீங்–கள் ஆற்– றிய கட–மைக்கு உரிய பிர–திப – ல – னை எதிர்–பார்க்–கா–தீர்–கள். பலனை எதிர்– பார்த்து, அது நிறை–வேற – ாத பட்–சத்– தில் மனம் அதனை அவ–மா–னம – ா–கக் கரு–துகி – ற – து. இத–னால் மன–அ–மைதி கிடைக்–கா–மல் ப�ோகி–றது. இயற்–கைய – ா–கவே மற்–றவ – ர்–கள் பேசு–வது உங்–கள் காது–க–ளுக்கு கேட்–கப் ப�ோவ–தில்லை. பிறகு ஏன் அடுத்–தவ – ர்–கள் பேசு–வதை அவ–மா–னம – ா–கக் கரு–து– கி–றீர்–கள். தின–மும் காலை–யில் கந்த சஷ்டி கவ–சம் படித்து வாருங்–கள். 22.03.2018 முதல் உங்–கள் மன–நி–லை–யில் மாற்–றத்தை உணர்–வீர்–கள்.
?
என் மகன் கடந்த மூன்று ஆண்–டு–க–ளாக தண்–டு–வட பாதிப்–பின் கார–ண–மாக நடக்க இய–லா–மல் இருக்–கி–றான். நாங்–கள் ஏழை–கள். இருப்–பினு – ம் எங்–கள – ால் முயன்ற அளவு செலவு
7
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
செய்–தும், தர்ம ஆஸ்–பத்–தி–ரி–யில் சிகிச்சை பெற்று வந்– து ம் எந்– த ப் பல– னு ம் கிடைக்– க – வி ல்லை. இதற்கு ஒரு பரி–கா–ரம் ச�ொல்–ல–வும்.
- நளினி, புது–வண்ணை. சத–யம் நட்–சத்–தி–ரம், கும்ப ராசி, கடக லக்–னத்– தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் மக–னின் ஜாத–கத்–தில் தற்–ப�ோது சனி–த–சை–யில் குரு புக்தி நடந்து வரு–கி– றது. அவ–ரது ஜாத–கத்–தில் ஜென்ம லக்–னா–தி–பதி சந்–திர– ன், ராகு–வுட – ன் இணைந்து ஆயுள் ஸ்தா–னம் ஆகிய எட்–டாம் இடத்–தில் அமர்ந்–துள்–ளது பல– வீ–ன–மான நிலை ஆகும். தண்–டு–வ–டத்–தின் மீது தனது ஆதிக்–கத்–தினை செலுத்–தும் சூரி–ய–னும் ஆறாம் இடத்–தில் அமர்ந்து இந்–தப் பிரச்–னையை – த் த�ோற்–று–வித்–துள்–ளார். சனி தசை–யில் ராகு புக்தி நடந்து வந்த நேரத்–தில் உண்–டான விபத்–தில் அடி– பட்–டுள்–ளார். உயி–ருக்கே ஊறு விளைய வேண்–டிய காலத்–தில் இறை–வன் இவரை உயிர்–பி–ழைக்க வைத்–தி–ருக்–கி–றார் என்–றால் ஏத�ோ ஒரு கார–ணம் அதன் அடிப்–படை – யி – ல் உள்–ளது என்–பதை – ப் புரிந்து க�ொள்–ளுங்–கள். மனம் தள–ராது மருத்–து–வர்–கள் ச�ொல்–லும் ஆல�ோ–சனையை – கடை–பிடி – த்து வாருங்– கள். தின–மும் காலை, மாலை இரு–வே–ளை–யும் சூரிய ஒளி ஒரு மணி நேரத்–திற்கு இவ–ரது முது– கின் மீது விழும்–ப–டி–யான ஏற்–பாட்–டி–னைச் செய்– யுங்–கள். பிரதி ஞாயி–று–த�ோ–றும் திரு–வ�ொற்–றி–யூர் ஆதி–பு–ரீஸ்–வ–ரர் ஆல–யத்–திற்–குச் சென்று ஈஸ்–வர சந்–ந–தி–யில் நான்கு விளக்–கு–கள் ஏற்றி வைத்து மன–தாற பிரார்த்–தனை செய்து க�ொள்–ளுங்–கள். கீழே–யுள்ள ஸ்லோ–கத்–தி–னைச் ச�ொல்லி வணங்கி வரு–வ–தும் நல்–லது. 22.05.2019 முதல் உங்–கள் பிள்ளை முற்–றி–லு–மாக குண–ம–டை–வார். “ம்ருத்– யு ஞ்– ஜ ய மஹா– தே வ த்ராஹி மாம்
வாசகா்கள் தங்கள் பிரச்னைகளை,
பிரச்னைகள் தீா்க்கும் பாிகாரங்கள்
தினகரன் ஆன்மிக மலா்
229, கச்சோி சாலை, மயிலாப்பூா், சென்னை-600 004 என்ற முகவாிக்கு அனுப்பி வைக்கலாம். பாிகாரம் கேட்பவா்கள் கண்டிப்பாக தம் பெயா்/பிறந்த நேரம், தேதி, மாதம், வருடம், நட்சத்திரம், ராசியை குறிப்பிடவும்.
8
சர–ணா–க–தம் ஜன்ம ம்ருத்யு ஜரா–ர�ோகை: பீடி–தம் கர்–ம– பந்–தனை:”
?
எனது அண்–ணன் பி.ஈ., முடித்து நான்கு வரு– ட ங்– க ள் ஆகி– யு ம் வேலை கிடைக்– க – வில்லை. அவ–ரைவி – ட இளை–யவ – ரு – க்கு வேலை கிடைத்து விட்–ட–தால் உற–வி–னர்–க–ளின் விமர்–ச– னத்–திற்கு ஆளாகி உள்–ள�ோம். இத–னால் எனது தாய் மிகுந்த மன உளைச்– ச – லு க்கு ஆளாகி மாத்–திரை சாப்–பிட்டு வரு–கி–றார். என் அண்–ண– னுக்கு வேலை கிடைக்க உரிய பரி– க ா– ர ம் ச�ொல்–லுங்–கள்.
- நந்–தினி, நாமக்–கல். உத்–தி–ரட்–டாதி நட்–சத்–தி–ரம், மீன ராசி, மிதுன லக்–னத்–தில் பிறந்–துள்ள உங்–கள் அண்–ண–னின் ஜாத–கத்–தில் தற்–ப�ோது கேது தசை–யில் செவ்–வாய் புக்தி நடந்து வரு– கி – ற து. அவ– ர து ஜாத– க த்– தி ல் உத்–ய�ோ–கத்–தைக் குறிக்–கும் பத்–தாம் இடத்–திற்கு அதி–பதி குரு பக–வான் வக்ர கதி–யில் சஞ்–சரி – ப்–பத – ால் உத்–ய�ோ–கம் கிடைப்–பது தாம–த–மாகி வரு–கி–றது. எனி–னும் ஜென்ம லக்–னா–திப – தி புத–னும், தன ஸ்தா– னா–தி–பதி சந்–தி–ர–னும் ஒன்–றாக இணைந்து ஜீவன ஸ்தா–னத்–தில் அமர்ந்–திரு – ப்–பது பல–மான நிலையே. அவர் படிப்பு சார்ந்த உத்–ய�ோ–கமே அவ–ருக்–கு கிடைக்–கும். துறை–மு–கம் மற்–றும் கடல் சார்ந்த துறை–யில் அவ–ரது உத்–ய�ோ–கம் அமைந்–து–வி–டும். அர–சு ப் பணிக்–காக காத்–தி–ருக்–கா–மல் முத–லில் கிடைக்–கின்ற தனி–யார் வேலை–யில் சேரச் ச�ொல்– லுங்–கள். 09.01.2018க்குள் தனி–யார் நிறு–வ–னம் ஒன்–றில் உத்–ய�ோ–கம் கிடைத்–து–வி–டும். இவ–ரது தனித்–தி–ற–மை–யும், பணி–யில் இவ–ரது ஈடு–பா–டும் உத்–ய�ோக ரீதி–யாக இவரை உய–ரத்–திற்கு அழைத்– துச் செல்–லும். தனி–யார் நிறு–வன – ம – ாக இருந்–தா–லும் அங்–கி–ருந்து இவர் படிப்–ப–டி–யாக முன்–னேற இய– லும். ஏதே–னும் ஒரு புதன்–கி–ழமை நாளில் திருச்சி ரங்– க ம் சென்று அரங்– க – ந ா– த ப் பெரு– ம ாளை தரி–சித்து பிரார்த்–தனை செய்–து–க�ொள்–ளச் ச�ொல்– லுங்–கள். கீழே–யுள்ள ஸ்லோ–கத்–தி–னைச் ச�ொல்லி தின–மும் அரங்–கனை மன–தாற வணங்–கி–வர விரை– வில் உத்–ய�ோ–கம் வந்து சேரும். “லக்ஷ்மீ நிவாஸே ஜக–தாம் நிவாஸே ஹ்ருத்– பத்–ம–வாஸே ரவி–பிம்ப வாஸே க்ருபா நிவாஸே குணவ்–ருந்–தவ – ாஸே ரங்–க– வாஸே ரம–தாம் மந�ோ மே.”
2.12.2017
ஆன்மிக மலர்
அகங்காரம் அழிக்கும்
அருணாசல அக்னி! க�ௌ
திரு–வண்–ணா–மலை தீபம் - 2.12.2017
தம மக–ரிஷி – யு – ம், பார்–வதி – யு – ம் எது– வும் செய்–யா–மல் வெறுமே அரு– ணா–ச–லத்–தையே பார்த்–தி–ருந்–த– னர். க�ௌத–மர் கண்–களை இமைப்–ப–தில்லை. அது அவ–ரது நிலை. கண்–கள் இட–தும் வல–தும் ஓயாது அலை–யாது மையத்–தி–லேயே இருந்–தது. ஒரு–முறை அரு–ணா–ச–லத்–தின் அடி–வா–ரத்–தி– லி–ருந்து ஒரு ரிஷி அவ–ருக்கு அருகே அமர்ந்து அவ– ரையே உற்– று ப் பார்த்– த – ப டி இருந்– த ார். புறப்–ப–டும்–ப�ோது அடி–யார்–க–ளைப் பார்த்து, ‘‘இது என்ன நினைக்–கி–றது என்று கண்–டு–பி–டிக்–கவே முடி–ய–வில்–லையே. இவர் பேசு–கி–றார் என்–கி–றீர்– கள். இவர் சிந்–திப்–ப–தையே என்–னால் பார்க்க முடி–யவி – ல்–லையே. உள்ளே யாரும் இல்–லையே. நீங்–கள் கேட்–பது வெறும் எதி–ர�ொ–லி–’’ என்று சூட்– சு–மம – ாக கூறி–விட்டு வணங்கி நகர்ந்–தார். அடி–யார்– கள் அதிர்ச்–சி–ய�ோடு க�ௌத–மரை பார்த்–த–னர். அவர்– க ள் பக்– கு – வி – க – ள ாக இருப்– ப – த ால் அந்த உயர்ந்த நிலையை புரிந்து க�ொண்–ட–னர். அடி– யார்–க–ளுக்–காக அவர்–க–ளின் நிலைக்கு இறங் கி விஷ– ய ங்– க ளை விளக்– கு – கி – ற ார் என்– ற – றி ந்து அமை–தி–யா–யி–னர். க�ௌத–மர் இம்–முறை தானே சில விஷ–யங்–களை பேசத் த�ொடங்–கி–னார். ‘‘அடி– ய ார்– க ளே... அரு– ண ா– ச ல மகாத்– மி– ய ம் என்– ப தே அஷ்– ட – தி க் பால– க ர்– க–ள�ோடு பூர்த்–தி–யா–வ–தில்லை.
ஏனெனில், அஷ்–ட–திக் பால–கர்–க–ளும் மானி–டத்– தின் மீதும், பிர–பஞ்–சத்–தின் மீதும் எப்–படி ஆதிக்– கம் செலுத்–து–கின்–றன என்–ப–தையே விவா–தித்து வரு– கி – ற�ோ ம். மனதை புற– வ – ய – ம ாக விரிக்– கு ம் விஷ–யங்–களை இந்த வெளிச் சக்–தி–கள் எப்–ப–டிச் செய்–கின்–றன என்று பார்க்–கிற�ோ – ம். அதே–சம – ய – ம், அரு–ணா–ச–லத்–தின் அண்–மை–யில் அவை எப்–படி தங்–க–ளு–டைய அதி–கா–ரத்தை மெல்ல இழந்து ச�ொந்த ச�ொரூ–பத்தை ந�ோக்கி நகர்–கின்–றன என்–ப– தை–யும் கவ–னிக்–கி–ற�ோம். மனம் என்–ற�ொன்று இருக்–கும் வரை–யி–லும் இவ்–வு–ல–கம் இருப்–பது ப�ோல காட்–டும். மனம் எப்–படி இருக்–கும்? அதற்கு அதிஷ்–டா–ன–மாக பீட–மாக நான் எனும் அகங்– கா–ரம் உள்–ளு–றை–யாக இருக்–கும் வரை–யி–லும் மனம் ஜீவித்–த–ப–டியே இருக்–கும். எனவே, தன்– னிச்–சை–யாக எழும் அகங்–கா–ரத்தை மூலத்–தில் நகர்த்தி ஒடுக்–கி–விட்–டால் உள்ளே வேறு யார் இருக்–கப் ப�ோகி–றார்–கள். பார்ப்–ப–வர் இருக்–கும் வரை–யில் பார்க்–கப்–ப–டும் வஸ்–து–வான உல–கம் இருந்து க�ொண்–டு–தானே இருக்–கும். கன–வில் கூட உடல் சலித்–துத் தூங்–கு–கி–றது. ஆனால், உள்–ளுக்–குள் இருப்–பவ – ர் விழித்–துக் க�ொண்–டவு – ட – – னேயே ஒரு உல–கத்தை உரு–வாக்கி பார்த்–த–படி இருக்–கி–றார். அப்–ப�ோது உங்– கள் புறக்–கண்–கள் மூடி–
9
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
விட்–டி–ருக்–கின்றன. ஆனால், நீங்–கள் பார்ப்–பத�ோ ஒரு மாயா உல–கத்தை. எப்–படி இது சாத்–தி–யம். எனவே, பார்ப்–ப–வரை அறிந்–து–விட்–டால் ப�ோதும். அவரே அனைத்–து–மா–க–வும் இருக்–கி–றார். அதி–லி– ருந்து தன்–னைப் பிரித்–துக் க�ொண்டு வேறு–வேற – ாக பார்த்–தப – டி – யு – ம் இருக்–கிற – ார். ஆனால், த�ொடர்ந்து இந்த பிர–மையை அளித்–த–படி இருந்து க�ொண்–டி– ருக்–கிற – ார். எனவே, அகங்–கா–ரத்தை நாசம் செய்து பரப்–பிர– ம்–மம – ான மூலத்–த�ோடு கலக்க வேண்–டும். அதையே இந்த அரு–ணா–ச–லம் செய்–கி–றது. இப்– ப�ோது நான் ச�ொல்ல வரு–வது என்–ன–வெ–னில், இந்த அரு–ணா–ச–லத்–திற்கு அருகே எவ–ரெ–வர் நெருங்கி வரு–கின்–ற–னர�ோ அவ–ரின் அகங்–கா– ரத்தை நேருக்கு நேராக நின்று ம�ோதிச் சிதைக்– கி–றது. அதை அறி–யா–விட்–டா–லும் அறிந்–தா–லும் இது நடந்தே தீரும். இதை– யே – த ான் மீள– மீ ள பிரம்–மா–வும், விஷ்–ணு–வும் என்–கிற இரு சக்–தி–கள் அகங்–க–ரித்து ஈசனை காணப் புறப்–பட்–ட–தாக புரா– ணம் கூறு–கி–றது. இந்த அடி–மு–டியை தேடு–தல் என்–பதே புற–வ–யம் சார்ந்த ஆன்–மி–கத் தேட–லின் அயர்ச்–சியை – யு – ம், உள்–முக – த் – தேட–லிலு – ள்ள முடிந்த வரை–யி–லான எல்– லை– யை– யும் ச�ொல்ல வந்த குறி–யீட்டு விஷ–யங்–க–ளா–கும்–’’ என்று க�ௌத–மர் ச�ொன்–ன–ப�ோது மெல்ல ஒரு சிஷ்–யர் எழுந்–தார்.
10
‘‘அப்–ப–டி–யெ–னில் விஷ்–ணு–வும், பிரம்–மா–வும் ச�ொல்–வ–தென்–ன–’’ ‘‘அவர்–கள் இறு–தி–யான விஷ–யத்தை கூறவே வந்–தார்–கள். தாங்–களு – ம் பிரம்ம மய–மாக இருந்–தும், லீலை–க–ளின் ப�ொருட்டு தங்–களை சிவ பக்–தர்– களாக மாற்–றிக் க�ொண்–டார்–கள். அகத் தேட–லை– யும், புறத் தேட–லை–யும் முடித்து விடு–கின்ற ஒரு தரு–ண–மும், கண–மும் நிச்–ச–யம் உண்–டல்–லவா? அப்–ப�ோது அகங்–கா–ரம் ஒரு கேள்–விக் குறி–யாய் நின்று விடு–கின்–றது. அகங்–கா–ரம் மெல்ல வழிந்து மனதை இயக்கி உல–கிய விஷ–யங்–களை த�ொடா– மல் அங்–கேயே நிற்–கி–றது. வேற�ொரு முறை–யான அக–மு–க–மாகி ஏத�ோ பிரம்–மம் என்று இருக்–கி– றதே அதை அடைந்து விடு–கி–றேன் என்று தன் முயற்–சியை உப–ய�ோ–கப்–ப–டுத்தி உள்–ளுக்–குள் பய–ணப்–ப–டா–ம–லும் அகங்–கா–ரம் திகைத்து அப்–ப– டியே கற்–சிலை – ய – ா–கிற – து. இந்த நிற்–றலி – ன் கணத்தை நீங்–கள் புரிந்து க�ொள்ள வேண்–டு–மென்–று–தான் இந்–தப் புரா–ணக்–கதை கூறு–கி–ற–து–’’. ‘‘மஹ–ரிஷி, இன்–னும் தெளி–வா–கச் ச�ொல்ல முடி–யு–மா–’’ பால சிஷ்–யர் அருகே வந்–த–மர்ந்–தார்.
கிருஷ்ணா
2.12.2017 ஆன்மிக மலர்
‘‘அதா– வ து, அகங்– க ா– ர ம் தன்– னைத்தானே மறுத்து, தன் முயற்–சி–களை விட்–டு–விட்டு அடங்கி வேறெங்–கே–யும் நக–ராத நிலைக்கு தள்–ளப்–ப–டும் நிலையே இந்த புரா–ணக் கதை–யின் இறு–தி–யில் நிகழ்–கி–றது. தேடல் முடிந்து ப�ோக–வேண்–டும். ஆனால், அது தேடி ஓய்ந்த பிறகு வர–வேண்–டும். புரி–கி–றதா. அகங்–கா–ரம் தன் த�ோல்–வியை ஒப்– புக் க�ொண்–ட–வு–ட–னேயே மெல்–லிய பஞ்–சு–ப�ோல ஆகி–வி–டு–கி–றது. அடங்–கிய அகங்–கா–ரம் மெல்ல ஆத்ம விசா–ரத்–தில் இறங்–குவ – த – ற்–குண்–டான முழுத் தகு–தியை வெகு எளி–தாக அடைந்து விடு–கி–றது. நேர–டி–யாக ஆத்ம விசா–ரத்–தில் இறங்–கு–வ�ோ–ரின் விஷ–யங்–கள் வேறு. இங்கு தெளி–வ–டைய வேண்– டிய விஷ–யம் என்–ன–வெ–னில், தெரிந்தே தலை க�ொடுப்–பது. அகங்–கா–ரம் சுய பலியை ஏற்–றுக் க�ொள்–வது. அந்த நிலைக்கே இந்த அரு–ணா–சல – ம் ஒரு ஜீவனை ந�ோக்கி நகர்த்–து–கி–றது. இப்–ப�ோது நாம் வலம் வரும்–ப�ோது அரு–ணா–சல – த்–தைச் சுற்–றி– யுள்ள அஷ்–டதி – க் பால–கர்–களை க�ொண்டு மன–தின் அவஸ்–தை–களை, மன–தின் அதி–கா–ரங்–கள் ஒவ்– வ�ொன்–றாக வீழ்–வதை புரிந்து க�ொண்–டிரு – ப்–பீர்–கள். அதே–நே–ரம் உண்–மை–யான அரு–ணா–ச–லத்–தின் அருட்–செ–யலை நாம் மறக்–கக் கூடாது என்–பத – ற்கே இதை இப்–ப�ோது கூறி–னேன்.’’
திடீ–ரென்று க�ௌத–மரி – ன் உப–தேச ரத்–னங்–கள் சீடர்–களை உற்–சா–கம் க�ொள்ள வைத்–தது. மீண்–டும் மீண்–டும் இலக்கு ந�ோக்கி வரும் வீரர்–கள் ப�ோல அடி–யார்–கள் இருக்க வேண்–டு–மென க�ௌத–மர் விரும்–பி–யதை தீர்க்–க–மாக வெளிப்–ப–டுத்–தி–னார். ‘‘அரு–ணா–சல – னு – க்–கும் ஜீவ–னா–கிய நமக்–கும் எப்– பேற்–பட்ட உற–வாக இங்கு இருக்–கிற – து. மஹ–ரிஷி. நினைத்–தாலே வியப்பு விண்ணை த�ொடு–கி–ற–து–’’ என்று கண்–க–ளில் நீர் க�ொப்–ப–ளிக்–கப் பேசி–னார். ‘‘அரு– ண ா– ச ல மகாத்– மி – ய த்தை வேறு– வி – த – மா–க–வும் கூற–லாம். அது நெருப்–புக்–கும் ப�ொறிக்– கும் உள்ள உறவு. கட–லுக்–கும் மேகத்–திற்–கும் உள்ள உறவு. அது– ப�ோ – ல வே அரு– ண ா– ச – ல ம் எனும் பிரம்–மமே ஜீவ–னு–மா–கும். பூரண பிரம்–மத்– தி–லி–ருந்து ஜீவன் எழுச்சி பெற்று அகங்–கா–ர–மாக புறப்–ப–டும்–ப�ோது அதே உய–ரத்–திற்கு அரு–ளும் கூடவே வரு–கி–றது. கடல் காற்று கட–லி–னின்று எழுந்த மேகத்தை குளிர் மலைப்–பகு – தி – க – ளு – க்–குக் க�ொண்டு சென்று மழை–யா–கப் பெய்–விக்–கி–றது. கட–லி–னின்று சூரி–ய–னால் பிரிந்த நீர் இப்–ப�ோது மீண்–டும் கடலை ந�ோக்கி வந்து க�ொண்–டிரு – ப்–பது – – ப�ோ–லத்–தான் இங்–கும். ஜீவனை அக்–னிப் ப�ொறி– யா–கக் க�ொண்–டால், மீண்–டும் அது அக்–னி–யு–டன் சேரு–வ–தற்–குண்–டான அனைத்–தை–யுமே இந்த ஞானாக்–னிய – ான அரு–ணாக்னி செய்–யத் த�ொடங்–கு– கி–றது. ஏனெ–னில், அது வேறு; இது வேறு அல்ல. ஜீவ–னுக்–குள் ஈச–னான அதா–வது எப்–ப�ோது – ம் இருக்– கி–றேன் உணர்வு ரூப–மா–கவு – ம், அது புரி–யாத அபக்– கு–வி–க–ளுக்கு தகுந்த நேரத்–தில் வெளி–மு–கத்–தில் குரு–வா–க–வும் த�ோன்றி பக்–கு–வப்–படுத்தி முடி–வில் ஆத்–மா–வில் ஐக்–கி–யப்–ப–டுத்–து–கி–றது. ஜீவ–னின் பிரி–ய–மும் பக்–தி–யும் எல்–லைக்–குட்– பட்–டவை. அங்கு பிரி–யம் செலுத்–து–ப–வர், ஏற்றுக்– க�ொள்– ப – வ ர் என்– கி ற இருமை இருந்– த – ப – டி யே இருக்–கும். இதுவே கட–வு–ளி–டம் பக்–தி–யாக இருக்– கும்–ப�ோ–தும் ஜீவ–னுக்கே திருப்தி வரு–வ–தில்லை. ஆனால், அதே பக்–தியை, பிரி–யத்தை கார–ணம – ற்ற அவ்–வி–யாஜ கரு–ணை–யாக ஈசனே செலுத்–தும்– ப�ோது ஜீவ–னின் அன்–பும், பக்–தி–யும், பிரி–ய–மும் எல்– லை – களை உடைத்– து க்– க�ொ ண்டு இருமை அகன்று அனன்–ய–மாக கிடந்–த�ொ–ளிர்–கி–றது. நம்– முள் த�ோன்–றும் பிஞ்சு ப�ோன்ற பக்–தியை – யு – ம் ஈசன் தன்–னரு – ள – ால் ச�ொக்–கப்–பனையின் நெருப்–புப�ோ – ல, சிக–ரத்–தில் எரி–யும் தீப்–பந்–தம்–ப�ோல தக–த–கத்து எரி–யவை – க்–கிற – ார். அந்த ஈச–னரு – ள – ால் எரி–யும்–ப�ோது– தான் எனை ஆட்–க�ொள்–கி–றாயே என்–றும், பித்து பிடித்–தலை – கி – றேனே – , சேர ஒழித்–தாய் அரு–ணா–சலா என்று நிலை–க�ொள்–ளா–மல் பெரும் பிரே–மை–யில் மனம் ஆத்–மா–விற்கு உண–வாகி சிக்–குண்டு அழி– கி–றது. இரு–ள–ழிந்து விடி–ய–லின் கிர–ணங்–க–ளால் உல–கம் உய்–வ–டை–வ–து–ப�ோல ஜீவன் அரு–ணா– ச–ல–மா–கி–ற–து–’’ என்று ச�ொல்லி முடிக்–கும்–ப�ோது அருணா–சல சிக–ரத்–தின் மீது தீபம் க�ொழுந்–துவி – ட்டு எரி–யத் த�ொடங்–கிய – து. சக–லரு – ம், அரு–ணா–சலே – ஸ்– வ–ர–ருக்கு அர�ோ–கரா....என்று பிளி–றி–னர். படங்கள்: சு.திவாகர்
11
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
சிவ–சை–லம்
சிநதை
சிவசைல நாதர்
ஆ
ரம்– ப த்– தி ல் கடனா நதிக்– க – ர ை– யி ல், கடம்–பவ – ன – ம் பகு–தியி – ல் சிவ–சை–லம் என்ற தலம் அமைந்– தி – ரு ந்தது. அங்கு ஒரு பெரிய நந்–தவ – ன – ம் இருந்–தது. இந்த நந்–தவ – ன – த்–தில் அத்–திரி மக–ரி–ஷி–யின் சீடர்–கள் மலர்–கள் சேக–ரிக்க சென்–ற–னர். அங்கு திடீ–ரென்று சிவ–பெ–ரு–மான் லிங்க வடி–வில் அவர்–களு – க்–குத் த�ோற்–றம – ளி – த்–தார். சீடர்–கள் பூரித்–துப் ப�ோனார்–கள். அய்–யனை கண்டு சந்–த�ோ–ஷம் அடைந்–த–னர். கண்–க–ளில் நீர் வழிய நெடுஞ்–சான் கிடை–யாக வணங்–கி–னர். உடனே தமது குரு–வி–டம் ஓடிப்–ப�ோய் விவ–ரம் தெரி–வித்–த–னர். அது கேட்டு மகிழ்ந்த அத்–திரி மக–ரிஷி, ‘‘அய்– யனே, அகத்–தி–ய–ருக்–குப் ப�ொதிகை மலை–யில் திரு–ம–ணக் காட்–சியை காட்–டி–யது ப�ோல எனக்– கும் தங்–க–ளது திரு–மண காட்–சியை காட்–டி–ய–ருள வேண்–டும்–’’ என்று கேட்–டுக் க�ொண்–டார். என்ன அதிச–யம்! வானமே வெளுத்–தது. சூரி– யன் ஒளி சுட–ராய் பூமி–யில் இறங்–கி–யது. அத்–திரி மலை அடி–வா–ரத்–தில் கடம்–பா–வன – த்–தில் இருந்து, அத்–திரி நின்று தவம் செய்த இடத்–தினை ந�ோக்கி மேற்கு பார்த்து சிவ–பெ–ரு–மான், பர–ம–கல்யாணி அம்மை– யு – ட ன் தனது திரு– ம ண காட்– சி யை காட்டினார். மகரிஷி, சிவனை ந�ோக்கி, “பக–வானே எனக்கு மேற்கு பார்த்து காட்சி வழங்–கி–யது ப�ோலவே, உம்மை நாடி– வ – ரு ம் பக்– த ர்– க – ளு க்– கு ம், இதே இடத்–தில் காட்சி தர–வேண்–டும். கேட்–ட–வ–ருக்கு
12
குளிர வைபபாா
சிவசைலநாதா
கேட்ட வரம் தர– வே ண்– டு ம்” என்று வணங்கி நின்றார். பக–வா–னும் அதற்கு இசைந்–தார். இதற்–கி–டை–யில் சிநே–க–புரி, அன்–பூர் என்ற பெயர்–களை தாங்கி சிறப்–பு–டன் விளங்–கி–யது, ஆம்–பூர் கிரா–மம். இங்கு பல வேத விற்–பன்–னர்–கள் இறைப்–பணி செய்து வந்–த–னர். இந்த ஊரி–லுள்ள ஒரு பெரி–யவ – ர் கன–வில் இறை–வன் த�ோன்–றின – ார்.
நந்தி
2.12.2017 ஆன்மிக மலர் ஓட முயற்–சித்–த–தா–க–வும், மயன், ‘‘உமது தெரு–வில் உள்ள கிணற்– தன் கையி–லி–ருந்த உளி–யால் றில் அம்பிகை பரம கல்–யாணி தட்ட, நந்தி அப்–படி – யே அமர்ந்து உள்–ளார். அவரை எடுத்து வந்து க�ொண்–ட–தா–க–வும் ச�ொல்–வார்– என்–னரு – கே பிர–திஷ்டை செய்–யுங்– கள். அவ்–வாறு தட்–டிய தடத்தை கள்–’’ என்று கூறி–னார். இ ன் – று ம் அ த ன் மு து – கி ல் அந்த பக்–த–ரும் அதை ஊர் பெரி– ய – வ ர்– க – ளி – ட ம் கூறி– ன ார். காண–லாம். அனை–வ–ரும் மகிழ்ச்சி கட–லில் இந்த பகு–தி–யில், ந�ோயில் ஆழ்ந்–தன – ர். நமது ஊரில் அகி–லம் வாடிய காளை– க ளை இந்த காக்–கும் இறை–வ–னின் துணை– க�ோயில் கட்டி விட்–டால், ஒரு வியா என்று ஆச்–சரி – ய – ப்–பட்–டன – ர். சில நாட்–க–ளில் பாரம் மிகுந்த இறை–வன் குறிப்–பிட்ட இடத்–திற்கு மிகப் பெரிய வண்–டி–க–ளை–யும் வந்–த–னர். தற்–ப�ோது வடக்–கும் அவை எளி– த ாக இழுத்– து ச் ஆம்–பூர் என்று அழைக்–கப்–ப–டும் சென்–று–வி–டும். தெரு–வில் இருந்த கிணற்–றி–லி– இந்த பகு– தி யை ஆண்டு ருந்து அன்னை விக்– ர – க த்தை வந்த சுதர்–சன பாண்–டி–ய–னுக்கு வெளியே க�ொண்டு வந்–த–னர். குழந்தை பாக்–கி–யம் இல்லை. மேள–தா–ளம் முழங்க அன்– ஒரு– ந ாள் அவ– ன து கன– வி ல் னையை அன்–ப�ோடு அழைத்து சிவ–சைல நாதர் த�ோன்–றி–னார், வந்து சிவ–சை–லத்–தில் சிவ–பெ–ரு– ‘‘எனக்கு கடம்– ப – வ – ன த்– தி ல் மா–னின் இடது புறம் பிர–திஷ்டை ஒரு க�ோயிலை கட்டு,’’ என்று செய்– த ார்– க ள். அன்– னை – யி ன் ஆணை பிறப்–பித்–தார். அதன்– பரமகல்யாணி அழகை வர்–ணிக்க வார்த்–தை– படி மன்–னர் இந்த க�ோயிலை களே இல்லை. பக்–தர்–க–ளின் க�ோரிக்–கை–களை கட்–டி–னார். இந்த இடமே சிவ–சை–லம் என்–ற–ழைக்– உடனே நிறை–வேற்–றித் தரும் தாய் மன–து–டை–ய– கப்–பட்–டது. பின்–னர், குழந்–தைப் பேறு பெற்று வள். இவளை வணங்கி அவள் சந்–ந–தி முன்–பாக பெரு–ம–கிழ்–வ–டைந்–தார். உள்ள உர–லில் மஞ்–சள் இடித்து பிரார்த்–தனை சிவ–சை–ல–நா–த–ருக்கு சாத்–தப்–ப–டு–வ–தற்–காக பூ மேற்–க�ொண்–டால், மாங்–கல்ய பாக்–கிய – ம் நிச்–சய – ம் கட்டி வழங்–கும் பணியை ஒரு பெண் மேற்–க�ொண்– என்–கி–றார்–கள். இந்த மஞ்–ச–ளால் அம்–பி–கைக்கு டாள். ஒரு–நாள் அவ–ளது தலை–முடி ஒன்று அந்த அபி–ஷே–கம் செய்–கி–றார்–கள். மாலை–யில் சிக்–கிக் க�ொண்–டது. இதனை அறி–யாத வைகாசி மாதத்–தில்–தான் அன்னை கண்டெடுக்– அர்ச்–ச–கர் இறை–வ–னுக்கு அந்த மாலை–யைச் கப்–பட்–டாள். ஆகவே இங்கே வைகா–சியி – ல் வசந்த சூட்–டி–னார். அதே நாளில் க�ோயி–லுக்கு மன்–ன– உத்–சவ விழா நடை–பெ–றும். விழா–வில் ஒரு பெண், வன் வருகை தந்–த–ப�ோது, அவ–ருக்கு மரி–யாதை புகுந்த வீட்–டி–லி–ருந்து பிறந்த வீட்–டிற்கு கண–வ–னு– செய்– யு ம் முறை– ய ாக, இறை– வ – னு க்கு சூட்– டி ய டன் வந்–தால் எப்–படி வர–வேற்று, சீர் செனத்தி மாலையை எடுத்து அர–ச–னுக்கு அணி–வித்–தார் க�ொடுத்து, பிறகு கண்–ணீர் மல்க திருப்பி அனுப்பி அர்ச்–ச–கர். ஆனால் மாலை–யில் முடி–யைக் கண்– வைப்–பார்–கள�ோ, அது–ப�ோல – வே நிகழ்ச்–சிக – ள் நடை– டு–பி–டித்த மன்–னன் வெகுண்–டான். உண்–மை–ய– பெ–று–கின்–றன. அன்னை, ஈஸ்–வ–ர–னு–டன் பிறந்த றி– ய ாத அர்ச்– ச – க ர�ோ, அது இறை– வ – னி ன் முடி– ஊருக்கு வரும்–ப�ோது ஆம்–பூர் மக்–கள் மகிழ்ச்சி தான் என்று ச�ொல்–லித் தப்–பிக்–கப் பார்த்–தார். ப�ொங்க அவர்–களை பல்–லக்–கில் அழைத்து வரு– உடனே, மன்–னன், ‘அப்–ப–டி–யா–னால் இறை–வன் வார்–கள். அதன் பின், அன்று தனது அண்–ணன் தலை–யில் முடி–யி–ருக்–கும். நானே பார்க்–கி–றேன்,’ வீடான, பெரு–மாள் க�ோயி–லில் தங்கி விட்டு மறு– என்று ச�ொல்லி கரு–வ–றைக்–குப் பின்–னால் ப�ோய் நாள் கிளம்–பு–வார். அப்–ப�ோது ஒவ்–வ�ொரு வீட்–டி– சுவ–ரில் ஓட்–டை–யி–டச் செய்து உள்ளே பார்த்–தார். லும் பர–ம–கல்–யா–ணிக்–கும் சிவ–சைல நாத–ருக்–கும் அர்ச்–சக – ர�ோ கதி கலங்–கின – ார். ‘சிவ–சை–லந – ா–தனே வர–வேற்பு அளிக்–கப்–ப–டும். அது மட்–டு–மல்–லா–மல் நீயே கதி’ என்று மன–துக்–குள் அழு–தார். என்ன சீர் வகை–க–ளைக் க�ொடுத்து, தங்க நகை–க–ளால் ஆச்–ச–ரி–யம்! மன்–ன–னுக்கு சிவ–பெ–ரு–மான், தலை– அலங்–க–ரித்து அவரை புகுந்த வீடான சிவ–சை–லத்– யில், மனி–த–ருக்கு இருப்–ப–து–ப�ோன்ற முடி–யு–டன் துக்கு அனுப்பி வைப்–பார்–கள். இந்த காட்–சி–யைக் காட்சி தந்–தார்! காணவே பல்–லா–யி–ரம் மக்–கள் கூடு–வார்–கள். இப்–ப�ோது – ம் கரு–வறை – யி – ன் பின்–னால் ப�ோய்ப் சிவ–சை–லம் க�ோயி–லில் உள்ள நந்தி மிக– பார்த்–தால் லிங்–கத்–தின் உச்–சி–யில் தலை–முடி வும் விசே– ஷ – ம ா– ன து. தேவ தச்– சன் மய– ன ால் அமைப்பு இருப்–ப–தைப் பார்க்–க–லாம். உரு–வாக்–கப்–பட்–ட–வர் இவர். இந்த நந்தி எழுந்து கடனா நதி, இந்த க�ோயில் முன்–னால் மேற்– ஓட யத்–த–னிக்–கும் பாணி–யில் அமைந்–துள்–ளது. கி–லிருந்து கிழக்கு ந�ோக்கி ஓடு–கி–றது. அதன் அருகே சென்–றால், அவ்–வாறு எழுந்–தி–ருக்–கும் கரை– யி ல் பிரம்மா தவம் இருந்த மண்– ட – ப ம் பாங்–கில் வேக–மாக மூச்சு விடு–வ–தும் கேட்–கும் உள்–ளது. அதை–ய–டுத்து வலது புறம் நந்–த–வனம். என்–பார்–கள்! அவ்–வாறே இந்த சிற்–பம் எழுந்து இந்த நந்– த – வ – ன த்– தி ல் 27 நட்– ச த்– தி – ர ம் மற்– று ம்
13
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
9 க�ோள்–களுக்கு உரிய மரங்–கள் வளர்க்–கப்–பட்டு வரு–கின்–றன. அங்–கி–ருந்து பார்த்–தாலே க�ோயில் ராஜ–க�ோ–பு– ரம் நம்மை கம்–பீ–ர–மாக வர–வேற்–கி–றது. க�ோயில் உள்ளே நுழைந்–தால் முத–லில் அனு–மன் வர–வேற்– கி–றார். அடுத்து கிழக்கு ந�ோக்கி உள்ள பிர–மாண்–ட– மான வாசல் வழியே உள்ளே நுழைய வேண்–டும். வலது புறம், நெல்–லை–யப்–பர் சந்–நதி கிழக்கு ந�ோக்கி உள்–ளது. சைல விநா–ய–க–ரும் கிழக்கு ந�ோக்கி உள்–ளார். இட–து–பு–றம் சுப்–பி–ர–ம–ணி–யர் வள்–ளி–-தெய்–வா–னை–யு–டன் உள்–ளார்–கள். மேற்கு ந�ோக்கி நகர்ந்–தால் அங்கே அறு–படை வீடு முரு–கப்– பெ–ரும – ான், அத்–திரி மக–ரிஷி ஓவி–யங்–களை – க் காண– லாம். க�ோயிலை வலம் வந்–தால் சண்–டிகே – ஸ்–வர– ர், அன்–ன–பூ–ரணி, சனி பக–வான், சுர–தே–வர், விஷ்ணு துர்க்கை, காசி விஸ்–வ–நா–தர் விசா–லாட்சி, பைர– வர், சூரி–யன், சந்–தி–ரன் ஆகி–ய�ோ–ரைத் தனித்–தனி சந்–ந–தி–க–ளில் தரி–சிக்–க–லாம்.
உற்சவர்கள்
14
சிவ– ப ெ– ரு – ம ா– னி ன் இடது புறம் தட்– சி – ண ா– மூர்த்தி. அருகே பூவேலை கைங்–கர்–யங்–களை மேற்–க�ொள்–ளும் மிகப் புரா–த–ன–மான கல் மேடை. அம்–பாள் சந்–ந–தி–யின் வலது புறம் சப்த கன்– னி–யர்–கள். சுற்–றுப் பிர–ாகா–ரத்–தில் 63 நாயன்–மார்– கள். அதன் பின் அம்–பாள் சந்–நதி. அன்–னையை தரி–சித்–து–விட்டு, வெளியே வந்து, நால்–வ–ரை–யும் வணங்–க–லாம். பங்–குனி உற்–சவ – ம் திரு–மண – ம் ஆழ்–வார் குறிச்–சி– யில் நடை–பெ–றும். 11வது நாள் தேர�ோட்–டம் முடிந்து விடி–யற்–கா–லையி – ல் சப்–தா–வர்–ணம் என்–னும் அபூர்வ நிகழ்ச்சி நடக்–கும். இவ்–வேளை – யி – ல் சிவ–பெ–ரும – ான் மடி–யில் பர–ம–கல்–யாணி தனது வலது கையை மடி– யில் வைத்து புஷ்ப பல்–லக்–கில் அமர்ந்து காட்சி தரு–வார். தீர்க்க சுமங்–க–லி–கள் இந்த தெய்–வத் தம்–ப–தியை வணங்–கி–னால் மாங்–கல்–யம் நிலைக்– கும் என்–பது நிச்–ச–ய–மான நம்–பிக்கை. ஆடி மாதம் கடைசி வெள்ளி அன்று நந்–திக்கு ‘நந்–திக் கள–வம்’ என்ற முழு சந்–த–னக்–காப்பு சாத்–தும் வைப–வம் நடை–பெ–றும். திரு–மண – த் தடை நீங்–கவு – ம், குழந்தை பாக்–கிய – ம், நல்ல உத்–திய�ோ – க – ம், பதவி உயர்வு கிட்டும்; கடன் நீங்–கும் என்–ப–தற்–கெல்–லாம் நூற்–றுக் கணக்கில் இங்கு வந்து நன்–றிக் கடன் செலுத்–தும் பக்தர்களே சாட்சி. நெல்லை மாவட்–டம், அம்–பா–சமு – த்–திர– ம் - தென்– காசி சாலையி–லுள்ள ஆழ்–வார்–கு–றிச்–சிக்கு வந்து, அங்–கி–ருந்து 3 கில�ோ மீட்–டர் பய–ணித்–தால் சிவ– சை–லத்தை அடை–யல – ாம். சம்–பன் குளம் செல்–லும் பேருந்–தில் வந்து கல்–யா–ணி–பு–ரத்–தில் இறங்–கி–யும் இந்த க�ோயி–லுக்–குச் செல்–ல–லாம்.
- முத்–தா–லங்–கு–றிச்சி காம–ராசு படங்–கள்: பர–ம–கு–மார்
2.12.2017
ஆன்மிக மலர்
என் அமு–தி–னைக்
கண்ட கண்–கள்!
கண்–டேன் கமல மலர்ப்–பா–தம் காண்–டலு – மே விண்டே ஒழிந்த வினை–யா–யின எல்–லாம் த�ொண்–டே–செய்து என்–றும் த�ொழுது வழி– ய�ொ–ழுக பண்டே பர–மன் பணித்த பணி–வ–கையே. - திரு–வாய்–ம�ொழி ந ம் – ம ா ழ் – வ ா – ரி ன் தி த் – தி க் – கு ம் த ே ன் தமி–ழான திரு–வாய்–ம�ொ–ழிப் பாசு–ரத்–தில் இருந்து ஒரு நல்–முத்–துப் பாசு–ரம் இது. கண்–டேன் கமல மலர்ப்–பா–தம் என்ற வரி–கள் உயி–ரூட்–ட–முள்ள, அர்த்–தச்–செ–றி–வுள்ள, அதி–அற்–பு–த–மான பாசு–ரம். வைண–வத்–தைப் ப�ொறுத்–த–வரை பிர–பத்தி என்–கிற பரி–பூ–ரண சர–ணா–க–தி–தான் மிக–வும் முக்– கி–ய–மான ஒன்று. இறை–வ–னின் திரு–வ–டி–யைப் பற்–று–வது என்–பது தான் வாழ்–வின் மிக முக்–கிய குறிக்–க�ோள். இதைத்–தான் பாசு–ரத்–தில் முதல் வரி–யாக கண்–டேன் கமல மலர்ப்–பா–தம்; அதா–வது, இறை–வ–னின் திரு–வடி தரி–ச–னம் தனக்கு சர்வ
நிச்–ச–ய–மாக கிடைத்து விட்–டது என்–ப–தைத்–தான் பார்த்–தாகி விட்–டது. அதில் எந்–தச் சந்–தே–க–மும் கிடை–யாது. சாதா–ர–ண–மாக நம்–மு–டைய அன்– றாட வாழ்–வில் ஒரு–வ–ரி–டம் நமக்கு ஏதா–வது வேலை ஆக வேண்–டும் என்–றால், ‘ப�ோய் அவர் காலைப் பிடி, வேலை முடிந்து விடும்’ என்று இயல்–பா–கச் ச�ொல்–வ–துண்டு. பஞ்–சத்–திற்கு படி–யள – க்–கும் ஒரு–வரி – ன் காலைப் பிடிக்–கும் நமக்கு, பாருக்கே இந்த உல–கத்–திற்கே
24
மயக்கும் 15
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
படி–ய–ளக்–கு ம் பரந்– த ா– மன் காலைப் பிடித்– த ால் இம்–மை க்–கும் மறு–மைக்–கும் ஏற்–றம் உண்டு, அது–தான் நாம் உய்–யும் ஒரே வழி என்–கி–றார் நம்–மாழ்–வார். இறை அனு–ப–வத்தை நேரில் பெறு–வது என்–பது எவ்–வ–ளவு பெரிய பாக்–கி–யம், அதற்–கான தகு–தி–க–ளைப் பெறு–வது என்–பது சாதா–ர–ண–மான ஒன்றா என்ன? அது–வும் எப்–ப–டி–யாம்? கட–வு–ளைக் காண தவம் செய்து க�ொண்டு இருக்–கி–றேன். என் தவத்தை மெச்சி, புகழ்ந்து இறை–வன் தன்–னு–டைய தரி–ச–னத்தை தரு–வான் என்று ரிஷி–களு – ம் மகான்–களு – ம் ச�ொல்–வார்–கள். ஆனால், நம்– ம ாழ்– வ ார் என்ன ச�ொல்லி பாசு– ர த்தை த�ொடங்– கு – கி – ற ார் தெரி–யுமா? கண்–டேன் கமல மலர்ப்–பா–தம் என்–கிற – ார். கண்–டேன் அதா–வது, எம்–பெ–ரு–மா–னின் திரு–வ–டி–யைப் பார்த்–தாகி விட்–டது. பெரு–மாள் திரு– வ டி முதல் திரு– மு டி வரை கண்– ண ா– ர க் கண்–டு–க–ளிப்–ப–து–தான் சாலச்–சி–றந்–தது. இதே நம்–மாழ்–வார் வேற�ொரு பாசு–ரத்–தில் ‘‘கண்–ட�ோம் கண்–ட�ோம் கண்–ணுக்கு இனி–யன
ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்
மை.பா.நாரா–ய–ணன்
16
கண்–ட�ோம் எல்–ல�ோ–ரும் வாரீர்–’’ என்–கி–றார். பேயாழ்–வார் ‘‘திருக்– கண்–டேன் என்று எடுத்த எடுப்–பி– லேயே தாயா–ர�ோடு பெரு–மாளை அதா–வது மகா–லக்ஷ்–மிய�ோ – டு எம்– பெ–ரும – ானை பார்த்து விட்–டேன்–’’ என்று பர–வச – ப்–பட்டு தன்–னுடை – ய பாசு–ரத்தை த�ொடங்–கு–கி–றார். திரு–மங்–கை–யாழ்–வார் பெரிய திரு–ம�ொ–ழி–யில் பல இடங்–க–ளில் இறை–வ–னைப் பார்த்து பர–வ–சப்– பட்–டதை பாசு–ரங்–க–ளில் தெரி–யப் –ப–டுத்தி உள்–ளார். ‘‘உன்–னைக் கண்டு க�ொண்டு உய்ந்– த�ொ – ழி ந்– த ே– னே – ’ ’ என்று மனம் உரு–கு–கி–றார். அரங்–கன் மீது மாளாக் காதல் க�ொண்ட திருப்–பா–ணாழ்–வா–ரின் இறை பக்–திக்கு ஈடு இணை ஏது? இனத்–தால் வரு–வதல்ல – பக்தி, குணத்–தால் சிறப்–பது – த – ான் பக்தி. அது–தான் நம்மை ஆண்–ட–வ–னி– டம் அழைத்–துச் செல்–லும் என்– பதை தன்–னுடை – ய திட பக்–தியி – ன் மூலம் இந்த ஊருக்– கு ம் உல– கிற்– கு ம் தெரி– ய ப்– ப – டு த்– தி – ய – வ ர், திருப்–பா–ணாழ்–வார். நாலா–யிர திவ்–யப்–பி–ர–பந்–தத்– தில் திருப்–பா–ணாழ்–வார் ம�ொத்– தம் பத்து பாசு–ரங்–க–ளைத்–தான் படைத்–தி–ருக்–கி–றார். அத்–த–னை– யும் அற்–பு–தங்–கள். சர்வ ல�ோகத்– திற்–கும் நாய–கன – ான ரங்–கத்–தில் துயில் க�ொண்–டுள்ள அரங்–கமா நக– ரு – ள ானை அப்– ப – டி யே நம் மனக்–கண் முன் க�ொண்டு வந்து நிறுத்–து–கி–றார். க�ொண்– ட ல் வண்– ண னை என்று ஆரம்–பிக்–கும் பாசு–ரத்–தில், ‘‘என் அமு–தி–னைக் கண்ட கண்– கள்–’’ மற்று ஒன்–றி–னைக் காணாவே! இறை– வ – னை ப் பார்த்– த ாகி விட்டது! இனி வேறென்ன? என்கிறார் திருப்–பா–ணாழ்–வார். மற்–ற�ொரு பாசு–ரத்–தில், ‘ ‘ நீ ள் – ம – தி ள் அ ர ங் – க த் து அம்–மான், திருக்கமல பாதம் வந்து என்– க ண்– ணி – னு ள்– ள ன ஒக்கின்–றதே.!’’ அந்த அழ–கிய மண–வா–ள–னு– டைய திரு– வ – டி த் தாம– ரை – க ள், அதா– வ து தாமரை இதழ்– க ள் ப�ோன்ற அவ– னு – டை ய பட்– டு ப் பாதங்–கள் தாமா–கவே என் கண்– க– ளு க்– கு ள் புகுந்து க�ொண்டு
2.12.2017 ஆன்மிக மலர் என்னை களிப்– ப – டை ய வைக்– கி–றது, என்–கி–றார். கண்–ணைத் திறந்து பார்த்– த ா– லு ம் அவ– னு – டைய அற்– பு – த ப் பாதங்– க ள்; கண்ணை மூடி–னா–லும் அவ–னு– டைய பாதங்–கள் மனக்–கண்–ணில் தெரி–கி–ற–தாம் ஆழ்–வா–ருக்கு! ப�ொய்கை ஆழ்–வார் தன்–னு– டைய முதல் திரு–வந்–தா–தி–யில் அற்–பு–த–மான பாசு–ரம் ஒன்–றில்... ‘‘த�ொழுது மலர் க�ொண்டு தூபம் கை ஏந்தி எழு– து ம் எழு வாழி நெஞ்சே பழுது இன்றி மந்–தி–ரங்–கள் கற்–ப–ன–வும் மால் அடியே கைத�ொ–ழு–வான் அந்–தர– ம் ஒன்று இல்லை அடை’’ பக– வ ா– னி ன் மேல் ஆசை வைக்க வேண்–டும் என்று தன் நெஞ்– சு க்கு ச�ொல்– லு – கி – ற ார், ெ ப ா ய் – கை – ய ா ழ் – வ ா ர் . ந ா ன் ச�ொன்– ன – ப டி கேட்– கு ம் என் நெஞ்சே நீ வாழி என்–கிற – ார். இங்– கே–தான் ஒரு பெரிய சூட்–சு–மம் இருக்–கி–றது? நம்–மில் எத்–தனை பேருக்கு நாம் ச�ொன்– ன – ப டி கேட்– கு ம் நெஞ்சு இருக்–கி–றது? நெஞ்–சமே என்–றால் இங்கே, மனசு, புத்தி, சிந்–தனை இப்–படி எப்–படி வேண்–டு– மா–னா–லும் நாம் ப�ொருள் க�ொள்– ள– ல ாம். நாம் நல்ல குருவை அணுகி குற்–ற–மின்றி மந்–தி–ரங்–க– ளைக் கற்–றுக் க�ொள்–வ–தும் எம்– பி–ரா–னுடை – ய திரு–வடி – க – ளை நாம் கைகூப்பி இடை–வி–டா–மல் பக்தி செய்ய வேண்– டு ம் என்– கி – ற ார். இதில் வீணாக நேரம் கடத்த வேண்–டாம். காலக்–கழி – வு செய்–வ– தற்கு நேரம் இல்லை என்–கிற – ார், ஆழ்–வார். ‘‘மந்–தி–ரங்–கள் கற்–ப–ன–வும் மால் அடியே கைத�ொ–ழு–வான் அந்–தர– ம் ஒன்று இல்லை அடை’’ அதா– வ து, மகா– ல ட்– சு – மி – ய�ோ டு கூடிய எம்–பெ–ரு–மானை வணங்– கு–வ–தற்கு நேரம் காலம் பார்க்க வேண்–டுமா என்ன? நேரத்–தையு – ம் காலத்–தை–யும் உண்டு பண்–ணு– கி–ற–வனே அவள்–தானே! வாழ்வு சிறக்க, வளம் பெருக, குணங்– கள் சிறக்க, மனம் மாசு–ப–டா–மல் இருக்க, சிந்– த – னை – க ள் விரி– வ – டைய வேண்–டும – ா–னால் ஆழ்–வார் ச�ொல்–லும் இந்த ஒரு அற்–புத வரி–கள் தான் மாம–ருந்து.
‘‘மால் அடியே கை த�ொழு–வான்–’’ திட–மான நம்–பிக்கை, தீர்க்–க–மான முடிவு, உயர்ந்த சிந்–தனை எல்–லாம் ஒருங்கே பெற வேண்–டு–மா–னால் அவனை சர–ணா–கதி அடைந்–தால்–தான் கிடைக்–கும் என்–கி–றார். அர–ச–னாக இருந்து க�ோல�ோச்–சிய குல–சேக – ர– ாழ்–வார் தன்–னுடை – ய ெபரு–மாள் திரு–ம�ொ–ழி– யில் நெஞ்சை உருக்–கும் பாசு–ரம் ஒன்–றில் இப்–படி – ச் ச�ொல்–கிற – ார்... ‘‘ப�ொன்னி அணி அரங்–கத்து அர–வ–ணை–யிற் பள்ளி க�ொள்–ளும் நிறம் திக–ழும் மாயோனை கண்டு என் கண்–கள் நீர் மல்க என்று க�ொல�ோ நிற்–கும் நாளே’’ இந்–தப் பாசு–ரத்–தைப் படிக்–கும் நமக்கே கண்–க–ளில் ஆனந்–தக் கண்–ணீர் வரும்–ப�ோது, பர–மனு – க்கு பக்–திய�ோ – டு படைத்த குல–சேக – – ராழ்–வா–ருக்கு கண்–ணீர் பெருக்–கெ–டுத்து வந்–த–தில் என்ன வியப்பு இருக்க முடி–யும்? இதை–யெல்–லாம் உள்–வாங்–கிக் க�ொண்–டு–தான் நம் முன்–ன–வர்–கள், ‘க�ோபுர தரி–ச–னம் க�ோடி புண்–ணி–யம் பாத தரி– ச – ன ம் பாவ விம�ோ– ச – ன ம்’ என்று மிக அழ– க ாக, அரு–மை–யாக ச�ொல்லி வைத்–தி–ருக்–கி–றார்–கள்.
(மயக்–கும்)
17
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
எப்படி இருக்கும் இந்த வாரம்?
2-12-2017 முதல் 8-12-2017 வரை
மேஷம்: தனஸ்–தான பலம் கார–ண–மாக கையில் காசு பணம் புர–ளும். அட–மா–னத்–தில் இருக்– கும் நகை–களை மீட்–பீர்–கள். சூரி–யன் சாத–க–மாக இருப்–ப–தால் அதி–கா–ரப் பத–வி–யில் இருப்–ப– வர்–க–ளின் உதவி கிடைக்–கும். உத்–ய�ோ–கத் துறை–யில் விரும்–பிய இட–மாற்–றம் கிடைக்–கும். குரு–வின் பார்வை கார–ண–மாக வரன் பார்த்–த–வர்–க–ளுக்கு நல்ல இடம் அமை–யும். பூர்–வீ–கச் ச�ொத்–து–க–ளில் மாற்–றங்–கள் செய்–வீர்–கள். சந்–தி–ரன் அமைப்பு கார–ண–மாக கடல் கடந்து செல்–லக்–கூ–டிய ய�ோகம் உண்டு. ந�ோயி–னால் மருத்–துவ சிகிச்–சை–யில் இருந்–த–வர்–கள் குண–ம–டை–வார்–கள். மாமன், மாம–னார் உற–வு–கள் மூலம் மகிழ்ச்–சி–யும், ஆதா–ய–மும் உண்டு. பரி–கா–ரம்: தின–சரி விஷ்ணு ஸஹஸ்–ர–நா–மம் படிக்–க–லாம். அம்–மன் க�ோயி–லுக்கு மஞ்–சள், குங்–கு–மம் வாங்–கித் தர–லாம். ஏழைப் பெண்–க–ளின் திரு–ம–ணத்–திற்கு உத–வ–லாம். ரிஷ–பம்: தன, பஞ்–சம, பாக்–கி–யஸ்–தா–னங்–கள் வலு–வாக இருப்–ப–தால் உற்–சா–க–மாக செயல்– ப–டு–வீர்–கள். நல்ல ஆர�ோக்–கி–யம், முகத்–தில் ஒரு தேஜஸ் உண்–டா–கும். சக�ோ–தர உற–வு–கள் மூலம் செல–வு–கள் இருக்–கும். சுக்–கி–ரன் அரு–ளால் ப�ொன், ப�ொருள் சேர்க்–கை–யும் உண்டு. ச�ொந்த பந்–தங்–க–ளி–டையே இருந்த மறை–முக, நேர்–முக எதிர்ப்–புகள் மறைந்து சமா–தா–னம் ஏற்–படு – ம். சனி சாத–கம – ாக இருப்–பத – ால் ச�ொத்து சம்–பந்–தம – ாக க�ோர்ட், கேஸ் நட–வடி – க்–கை–கள் முடி–வுக்கு வரும். பய–ணத் திட்–டங்–க–ளில் திடீர் மாற்–றம் செய்–வீர்–கள். வண்டி வகை–யில் செல–வு–கள் இருக்–கும். நேர்த்–திக் கடன்–கள், பரி–கார பூஜை–களை செய்து முடிப்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: தின–மும் ராம–ஜெ–யம் 108 முறை எழுதி வர–லாம். ஆஞ்–ச–நே–ய–ருக்கு வெண்–ணெய் சாத்திவழி–ப–ட–லாம். சாலை–ய�ோ–ரம் வசிப்–ப–வர்–க–ளுக்கு ஆடை, ப�ோர்வை வழங்–க–லாம். மிது–னம்: சாதக, பாத–கங்–கள், நிறை–கு–றை–கள் உள்ள நேரம். 2ல் ராகு த�ொடர்–வ–தால் அநா–வசி – ய செல–வுக – ள் உண்டு. மத்–திய – ஸ்–தம், பஞ்–சா–யத்து, ஜாமீன் என்று எதி–லும் தலை–யி– டா–மல் இருப்–பது நல்–லது. 5ல் செவ்–வாய், குரு இருப்–ப–தால் மன–உ–ளைச்–சல் வந்–து–ப�ோ–கும். பிள்–ளை–கள் மூலம் செல–வு–கள் இருக்–கும். பெண்–க–ளுக்கு த�ோழி–க–ளால் சில சங்–க–டங்–கள் வர–லாம். சுப–வி–ஷ–ய–மாக திடீர் பய–ணங்–கள் இருக்–கும். புதிய வேலைக்கு முயற்–சித்–த–வர்– க–ளுக்கு நல்ல செய்தி வரும். வெளி–நாட்–டில் இருப்–ப–வர்–கள் ச�ொந்த ஊர் வரு–வார்–கள். உற–வி–னர், நண்–பர்–க–ளு–டன் சேர்ந்து புதிய த�ொழி–லில் கால் பதிக்–கும் ய�ோகம் உள்–ளது. பரி–கா–ரம்: ஓம்–சக்தி பரா–சக்தி என்று தின–மும் 108 முறை ச�ொல்லி வர–லாம். புதன்–கிழ – மை – ய – ன்று நர–சிம்–ம– ருக்கு துள–சி–யைச் சாத்தி வணங்–க–லாம். வீட்டு வேலை செய்–யும் ஏழைப் பெண்–க–ளுக்கு உத–வ–லாம். கட–கம்: சந்–தி–ரன் சாத–க–மாக இருப்–ப–தால் அதிர்ஷ்ட வாய்ப்–பு–கள் தேடி வரும். செவ்–வாய் 4ல் குரு–வு–டன் இருப்–ப–தால் அலைச்–சல், பய–ணங்–கள் இருக்–கும். ச�ொத்து சம்–பந்–த–மாக எல்–லாம் சுப–மாக முடி–யும். தாயார் உடல்–ந–லத்–தில் கவ–னம் தேவை. சுக்–கி–ர–னின் அருள் கார–ண–மாக இல்–ல–றம் இனிக்–கும். காலி–யாக இருக்–கும் இடத்–திற்கு புதிய வாட–கை–தா–ரர் வரு–வார். உத்–ய�ோ–கத்–தில் வேலைச்–சுமை, பய–ணங்–கள் இருக்–கும். வியா–பா–ரம் லாப–க–ர–மாக நடக்–கும். எதிர்–பார்த்த பெரிய கான்ட்–ராக்ட், ஆர்–டர் கைவந்து சேரும். பரி–கா–ரம்: தின–மும் திரு–வ�ோ–ணத்–தில் உள்ள சிவ–பு–ரா–ணம் படிக்–க–லாம். முரு–கன் க�ோயி–லுக்கு விளக்–கேற்ற நெய் வாங்–கித் தர–லாம். துப்–பு–ரவு த�ொழி–லா–ளர்–க–ளுக்கு உத–வ–லாம். சிம்–மம்: ராசி–நா–தன் சூரி–ய–னின் ஸ்தான பலம் கார–ண–மாக மாற்–றங்–கள், ஏற்–றங்–கள் வரும். தந்–தை–யி–டம் ஏற்–பட்ட மனக்–க–சப்பு மறை–யும். தாய்–வழி உற–வு–க–ளால் அலைச்–சல், செலவு உண்டு. 12ல் உள்ள ராகு கடல் கடந்து செல்–லும் ய�ோகத்தை தரு–வார். சுக்–கிர– னி – ன் பார்வை கார–ணம – ாக குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி உண்டு. மனை–வியி – ன் ஆசை–களை நிறை–வேற்–றுவீ – ர்–கள். மகள், மாப்–பிள்ளை மூலம் சில வருத்–தங்–கள் வர–லாம். பெண்–களி – ன் சேமிப்பு பணம் தங்க நகை–கள – ாக மாறும். வியா–பா–ரம் சீராக இருக்–கும். தங்–கம், வெள்ளி வியா–பா–ரத்–தில் திடீர் ஏற்ற, இறக்–கங்–கள் வரும். பரி–கா–ரம்: தின–மும் விநா–ய–கர் அக–வல் படிக்–க–லாம். வியா–ழக்–கி–ழமை சர–பேஸ்–வ–ரரை வழி–ப–ட–லாம். ஆத–ர–வற்–ற�ோர் இல்–லங்–க–ளுக்கு உத–வ–லாம். கன்னி: அனு–கூ–ல–மான மாற்–றங்–கள் உண்–டா–கும் நேரம். சுக்–கிர பலம், பார்வை சுப–மாக இருப்–பத – ால் கல்–யாண விஷ–யம – ாக முக்–கிய சந்–திப்–புக – ள், முடி–வுக – ள் ஏற்–படு – ம். நின்–றுப�ோ – ன கட்–டிட வேலை–கள் மீண்–டும் த�ொடங்–கும். செவ்–வாய் 2ல் இருப்–ப–தால் பேச்–சில் நிதா–னம் தேவை. கண் சம்–பந்–த–மான சிறு உபா–தை–கள் வந்து நீங்–கும். அவ–ச–ரத் தேவைக்–காக பணம் புரட்ட வேண்–டி–யது வர–லாம். புத–னின் பார்வை கார–ண–மாக ப�ோட்டி, பந்–த–யங்–க–ளில் வெற்றி கிடைக்–கும். அலு–வ–ல–கத்–தில் சாத–க–மான காற்று வீசும். சக ஊழி–யர்–கள் ஒத்–து–ழைப்–பார்–கள். ச�ொந்த பந்–தங்–க–ளு–டன் பிர–சித்தி பெற்ற க�ோயில்–க–ளுக்–குச் சென்று தரி–சித்து வரு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: மதே ராமா–னு–ஜாய நமஹ என தின–சரி 108 ச�ொல்–ல–லாம். துர்க்கை அம்–ம–னுக்கு குங்–கும அர்ச்–சனை செய்து வணங்–க–லாம். மன–ந–லம் குன்–றிய குழந்–தை–கள் காப்–ப–கத்–துக்கு உத–வ–லாம்.
18
2.12.2017 ஆன்மிக மலர்
ஜ�ோதிட முரசு
மிது–னம் செல்–வம்
துலாம்: ராசி–நா–தன் சுக்–கி–ரன் பூரண பலத்–து–டன் இருந்–தா–லும், செவ்–வாய், சனி–யின் பார்வை கார–ண–மாக அலைச்–சல், மனச்–ச�ோர்வு ஏற்–பட்டு வில–கும். வெளி–நாடு செல்–வ–தற்–கான விசா கை வந்து சேரும். புதனின் பார்வை கார–ண–மாக பூர்–வீ–கச் ச�ொத்து சம்–பந்–த–மாக நல்ல முடி–வு–கள் வரும். வேலை சம்–பந்–த–மாக தேர்வு எழு–தி–ய–வர்–க–ளுக்கு நல்ல தக–வல் உண்டு. கலை, படைப்–புத்–து–றை–யில் இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு நல்ல ய�ோக–மான நேரம். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 2-12-2017 மாலை 5.28 முதல் 4-12-2017 மாலை 4.50 வரை. பரி–கா–ரம்: ய�ோகி–ராம் சுரத்–கும – ார் என்று தின–சரி தியா–னம் செய்–யல – ாம். புற்–றுள்ள அம்–மன் க�ோயிலுக்குச் சென்று வணங்–க–லாம். ஏழை ந�ோயா–ளி–க–ளுக்கு மருத்–துவ உதவி வழங்–க–லாம். விருச்–சி–கம்: ஆதா–யம், வரவு, செலவு, தடை, சுப–செய்தி என கல–வை–யான பலன்–கள் இருக்– கும். பணம் க�ொடுக்–கல், வாங்–க–லில் நிதா–னம், கவ–னம் தேவை. செவ்–வாயின் பார்வை கார–ண–மாக வழக்–கில் சாத–க–மான தீர்ப்பு கிடைக்–கும். குருவின் பார்வை கார–ண–மாக மருத்– துவ செல–வு–கள் கணி–ச–மாக குறை–யும். சுக்–கி–ரன் சுப–ப–லம் கார–ண–மாக மனைவி வகை–யில் மகிழ்ச்சி உண்டு. புது–மண – த் தம்–பதி – க – ள் குழந்தை பாக்–கிய – ம் எதிர்–பார்க்–கல – ாம். வியா–பா–ரம் லாப–கர– ம – ாக நடக்–கும். வேலை–யாட்–கள் ஒத்–து–ழைப்–பார்–கள். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 4-12-2017 மாலை 4.51 முதல் 6-12-2017 மாலை 4.32 வரை. பரி–கா–ரம்: ஓம் சிவ சிவ ஓம் என தின–சரி 108 முறை ச�ொல்–ல–லாம். பைர–வ–ருக்கு வில்வ மாலை அணி–வித்து வழி–ப–ட–லாம். பக்–தர்–க–ளுக்கு ஆன்–மிக, ஸ்லோக, பக்தி புத்–த–கங்–கள் வாங்–கித் தர–லாம். தனுசு: குரு–வும், செவ்–வா–யும் ய�ோக–மாக இருப்–ப–தால் ச�ோர்வு நீங்கி, உற்–சா–க–மா–கச் செயல்–படு – வீ – ர்–கள். எதிர்–பார்த்த பணம் செவ்–வாய்க்–கிழமை – கைக்கு வந்து சேரும். சனி, புதன் பார்வை கார–ணம – ாக நிறை குறை–கள் இருக்–கும். அர–சாங்க விஷ–யங்–கள் சற்று தாம–தம – ா–கும். உத்–ய�ோ–கத்–தில் உங்–கள் எதிர்–பார்ப்–புகள் நிறை–வேறு – ம். உயர் அதி–கா–ரிக – ள் உத–வுவ – ார்–கள். குடும்–பத்–து–டன் இஷ்ட தெய்வ ஆல–யங்–க–ளுக்–குச் சென்று வரு–வீர்–கள். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 6-12-2017 மாலை 4.33 முதல் 8-12-2017 மாலை 6.27 வரை. பரி–கா–ரம்: தின–மும் நவ–கி–ரக ஸ்தோத்–தி–ரம் படிக்–க–லாம். வீர–பத்–தி–ர–ருக்கு வெற்–றிலை மாலை சாத்தி வழி–ப–ட–லாம். பக்–தர்–க–ளுக்கு க�ொண்–டைக்–க–டலை சுண்–டலை பிர–சா–த–மா–கத் தர–லாம். மக–ரம்: செவ்–வாய், சுக்–கி–ரன் உங்–க–ளுக்கு சுப–ய�ோ–கத்தை தரு–கி–றார்–கள். பணப்–பு–ழக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். பழைய கடன்–கள் வசூ–லா–கும். பழைய வண்–டியை மாற்றி புது வண்டி வாங்–கு– வீர்–கள். பூர்–வீ–கச் ச�ொத்து சம்–பந்–த–மாக இருந்த வழக்–கு–கள் முடி–வுக்கு வரும். கேது ராசி–யில் த�ொடர்–வ–தால் தியா–னம், ஜபம், ய�ோகா ப�ோன்–ற–வற்–றில் ஈடு–ப–டு–வது நலம் தரும். ச�ொந்த பந்–தங்–களி – ன் விசே–ஷம் கார–ணம – ாக ம�ொய் பணம், பரி–சுக – ள் என செல–வுக – ள் வரும். த�ொழில் சாத–க–மாக இருக்–கும். வசதி படைத்த நண்–பர் உத–வு–வார். பரி–கா–ரம்: தின–மும் ரம–ணாய என்று தியா–னம் செய்–ய–லாம். சிவ–லிங்க அபி–ஷே–கத்–திற்கு சந்–த–னம், தேன் வாங்–கித் தர–லாம். ஊன–முற்–ற�ோர், த�ொழு–ந�ோ–யா–ளி–க–ளுக்கு உத–வ–லாம். கும்–பம்: புதனின் பார்வை, ராசி–நா–தன் சனி பலம் சிறப்–பாக இருப்–ப–தால் புதிய திட்–டங்–கள் தீட்–டு–வீர்–கள். மாமன் வகை உற–வு–க–ளால் ஆதா–யம் உண்டு. வீண் வம்பு வழக்–கில் சிக்கி இருந்–த–வர்–கள் அதி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–வார்–கள். அதி–கார பத–வி–யில் இருப்–ப–வர்–க–ளின் உதவி கிடைக்–கும். குருவின் பார்வை கார–ண–மாக ப�ொரு–ளா–தா–ரம் உய–ரும். அட–மா–னத்–தில் இருக்–கும் நகை, பத்–தி–ரங்–களை மீட்–பீர்–கள். மாண–வர்–கள் மேற்–ப–டிப்–பிற்–காக வெளி–நாடு செல்–லும் ய�ோகம் உள்–ளது. காது, த�ோல் சம்–பந்–தம – ாக சில பிரச்–னைக – ள் வர–லாம். த�ொழில் சாத–கம – ாக இருக்–கும். கைந–ழு–விப் ப�ோன ஆர்–டர், கான்டி–ராக்ட் மீண்–டும் கிடைக்–கும். புதிய முத–லீ–டு–க–ளில் அதிக கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: சுதர்–ச–னாய நமஹ என்று தின–மும் 108 முறை ச�ொல்–ல–லாம். சனிக்–கி–ழமை சக்–க–ரத்–தாழ்– வா–ருக்கு துளசி மாலை சாத்தி வழி–ப–ட–லாம். பக்–தர்–க–ளுக்கு சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கலை பிர–சா–த–மா–கத் தர–லாம். மீனம்: பஞ்–சம ஸ்தா–னத்–தில் ராகு த�ொடர்–வ–தால் எதை–யா–வது நினைத்து குழப்–பிக் க�ொள்– வீர்–கள். தாய்–வழி உற–வு–க–ளி–டையே சில மன–வ–ருத்–தங்–கள் வந்து நீங்–கும். வாக்கு, குடும்ப ஸ்தா–னத்தை செவ்–வாய், குரு பார்ப்–ப–தால் புதிய வேலைக்கு முயற்–சித்–த–வர்–க–ளுக்கு நல்ல செய்தி வரும். நிலம், வீடு சம்–பந்–த–மாக இருந்த இழு–பறி நிலை நீங்–கும். வச–தி–யான பெரிய வீட்–டிற்கு குடி–ப�ோ–கும் ய�ோகம் உள்–ளது. குடும்–பத்தை பிரிந்து வெளி–யூ–ரில் பணி–பு–ரிந்–த–வர்–க–ளுக்கு ச�ொந்த ஊருக்கு மாற்–றல் கிடைக்–கும். பெண்–க–ளுக்கு த�ோழி–கள், உற–வுப் பெண்–க–ளால் சங்–க–டங்–கள் வர–லாம். லேப்–டாப், செல்–ப�ோன் ப�ோன்ற சாத–னங்–கள் வாங்–கு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: தின–மும் கந்–த–சஷ்டி கவ–சம் படிக்–க–லாம். நவ–கி–ரக சந்–ந–தி–யில் நல்–லெண்–ணெய் தீபம் ஏற்றி வழி–ப–ட–லாம். பக்–தர்–க–ளுக்கு பழ வகை–களை பிர–சா–த–மா–கத் தர–லாம்.
19
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
உமது பெய–ரையே உச்–ச–ரிப்–பேன்
ங்–கள் எண்–ணத்தை விதைத்து செயலை அறு– நீவடை செய்–கின்–றீர்–கள்; செயலை விதைத்து
நான் நாடு–கின்–றேன். என் உயிர் உம்–மீது தாகம் க�ொண்–டுள்–ளது. நீரின்றி வறண்ட தரிசு நிலம்– பழக்–கத்தை அறு–வடை செய்–கின்–றீர்–கள்; பழக்– ப�ோல என் உடல் உமக்–காக ஏங்–குகி – ன்–றது. உம் கத்தை விதைத்து ஒழுக்–கத்தை அறு–வடை செய்– ஆற்–ற–லை–யும் மாட்–சி–யை–யும் காண விழைந்து கின்–றீர்–கள்; ஒழுக்–கத்தை விதைத்து உங்–கள் உம் தூய–கம் வந்து உம்மை ந�ோக்கி நின்– தலை–விதி – யை நிர்–ணயி – த்–துக் க�ொள்–கின்–றீர்– றேன். ஏனெ–னில் உமது பேரன்பு உயி– கள்; உங்–கள் மனதை உங்–கள் நண்–பன – ாக ரி–னும் மேலா–னது. என் இதழ்–கள் உம்– ஆக்–கிக்–க�ொண்–டால் அனை–வ–ரை–யும் மைப் புகழ்– கி ன்– ற ன. என் வாழ்க்கை கிறிஸ்தவம் காட்டும் நீங்–கள் நண்–ப–ராக்–கிக் க�ொள்ள முடி– முழு–வ–தும் இவ்–வண்–ணமே உம்–மைப் பாதை யும். சரி–யான வழி–முற – ை–யின்றி மனதை ப�ோற்–றுவே – ன். கைகூப்பி உமது பெயரை ஒருே–பா–தும் கட்–டுப்–ப–டுத்த முடி–யாது. உச்–ச–ரிப்–பேன். மூன்று பேர் பர–ல�ோ–கத்–தைக் காணும் அறு– சு வை விருந்– தி ல் நிறை– வ – ட ை– வ – ஆசை–யில் அதன் வாச–ல–ருகே நின்–றார்– து–ப�ோல என் உயிர் நிறை–வ–டை–யும். என் கள். அங்கே நின்ற தேவ–தூ–தன் இரவு நீண்ட வாய் மகிழ்ச்–சி–மிகு இதழ்–க–ளால் உம்–மைப் நேர–மாகி விட்–டது. ஆகவே, நீங்–கள் வெளியே ப�ோற்–றும். நான் படுத்–தி–ருக்–கை–யில் உம்மை படுத்–திரு – ங்–கள். காலை–யில் பார்க்–கலா – ம் என்–றார். நினைப்–பேன். இரா–விழி – ப்–புக – ளி – ல் உம்–மைப் பற்– அதி–கா–லை–யில் ஒரு–வர் எழுந்–தார். அங்–கி–ருந்த றியே ஆழ்ந்து சிந்–திப்–பேன். ஏனெ–னில், நீர் எனக்– தேவ–தூ–த–னி–டம், நான் காலை–யிலே எழுந்–த–தும் குத் துணை–யாய் இருந்–தீர். உம் இறக்–கைக – ளி – ன் முத–லில் பெட்–காபி குடிப்–பேன், அரு–கில் எங்– நிழ–லில் மகிழ்ந்து பாடு–கின்–றேன். நான் உம்மை கா–வது நல்ல ஹ�ோட்–டல் இருக்–குமா? என்று உறுதியா– க ப் பற்– றி க்– க� ொண்– டே ன். உமது கேட்–டார். மற்–றவ – ர் தேவ–தூத – னி – ட – ம் நான் காலை– வலக்கை என்னை இறு–கப்–பிடி – த்–துள்–ளது. என்னை யில் எழுந்–த–தும் நியூஸ் பேப்–பர் வாசிப்–பேன். அ ழி த் – து – வி – டத் தே டு – வ�ோ ர் பூ வு – ல – கி ன் அதன்–பின் டெலி–வி–ஷன் முன்–பாக அமர்ந்து ஆழத்திற்குள் செல்–வர்.’’ - (திருப்–பா–டல்–கள் தேசிய செய்–தி–க–ளை–யும், உல–கச்–செய்–தி–க–ளை– 63:1-9) யும் கேட்–ப–துண்டு. இங்கே அதற்கு ஏதே–னும் நீங்–கள் எதற்கு முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுக்–கின்– வசதி உண்டா? என்று கேட்–டார். றீர்–கள்? வாழ்க்–கையி – ல் நீங்–கள் கிறிஸ்து இயே–சு– மூன்–றாவ – து ஆள�ோ, ஐயா, நான் அதி–காலை வுக்கு முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுங்–கள். அவ–ருட – ைய எழுந்–த–தும், கட–வு–ளு–டைய ப�ொன் முகத்–தையே வார்த்–தைக – ளு – க்கு முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுங்–கள். பார்ப்–பேன். காலை–த�ோறு – ம் அவ–ருட – ைய கிருபை அவர் தரும் பாவ மன்–னிப்–பிற்–கும் இரட்–சிப்–பிற்– புதி–யது அல்–லவா? இந்த நாள் முழு–வ–தும் வெற்– கும் முக்–கி–யத்–து–வம் க�ொடுங்–கள். மற்–ற–வை– றி–க–ர–மாக வாழ்–வ–தற்கு கட–வு–ளு–டைய கிரு–பை– க–ளெல்–லாம் உங்–களை விட்டு எடுக்–கப்–பட்–டுப் யான உத–வியை நாடு–வேன். கட–வுளை – ப் பார்க்க ப�ோனா–லும் கிறிஸ்து இயே–சுவி – ன் நல்ல பங்கை முடி–யுமா? என்று கேட்–டார். இவ–ரது விண்–ணப்–பம் அவர் தரு–கின்ற இரட்–சிப்பை எவ–ரும் ஒரு–ப�ோது – ம் ஏற்–கப்–பட்டு பர–ல�ோக வாசல்–கள் இவ–ருக்–குத் உங்–களை விட்டு எடுப்–ப–தில்லை. - ‘‘மண–வைப்–பி–ரி–யன்–’’ திறக்–கப்–பட்–டன. ‘‘கட–வுளே, நீேர என் இறை–வன். உம்–மையே ஜெய–தாஸ் பெர்–னாண்டோ
20
2.12.2017
ஆன்மிக மலர்
Þvô£Iò õ£›Mò™
இரண்டு காட்–சிக – ள்!–
ண்–மை–யில் ஓர் இரவு நேரத்–தில் 11 மணிக்–குப் அபண்– ப–லை–க–ளைக் கேட்–டுக் க�ொண்–டி–ருந்–த–
ப�ோது குறிப்–பிட்ட ஒரு பண்–பலை அப்–ப–டியே கட்–டிப் ப�ோட்–டு–விட்–டது. இனி– ம ை– யா க ஒலித்– து க் க�ொண்– டி – ரு ந்– த ன சம்ஸ்–கி–ருத ஸ்லோகங்–கள்..! ச�ொக்க வைக்–கும் ஸ்லோ–கங்–கள்..! வால்–மீகி ராமா–ய–ணத்–துக்கு ஒரு–வர் விரி–வுரை ஆற்–றிக் க�ொண்டிருந்–தார். முத–லில் த�ொடர்–புடைய – ஸ்லோ–கங்–கள் ராகத்–து–டன் ஓதப்–பட்–டன... என்ன இனிமை...! என்ன ஒலி–ந–யம்..! பிறகு தமி–ழில் விளக்–கம் அளித்–தார். விஸ்–வாமி – த்–திர– ர் தச–ரத – னி – ன் அரண்–மனை – க்கு வந்து ராம–னைத் தம்–முட – ன் அனுப்–பும்–படி ச�ொன்–ன– தி–லிரு – ந்து சீதா கல்–யாண – ம் வரை உரை நீண்–டது... நடு–வில் ஒரு காட்–சியி – ன் வர்–ணனை – யை – க் கேட்– ட–தும் எனக்–குச் சடா–ரென்று நபி(ஸல்) அவர்–களி – ன் சிறு–வ–யது வாழ்க்கை நினை–வுக்கு வந்–து–விட்–டது. காட்–டுக்கு வந்த விஸ்–வா–மித்–தி–ர–ரும் ராம–னும் ஓர் இர–வைக் காட்–டி–லேயே கழிக்–கி–றார்–கள். மறு– நாள் காலை ராமனை எழுப்புவதற்–காக வந்த விஸ்–வா–மித்–தி–ரர், உறங்–கிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் ராம–னின் திரு–முக தேஜஸ் ஒளி–யைக் கண்டு அப்–ப–டியே பிர–மித்து மயங்கி நின்று விடு–கி–றார். “முகத்–தில் இத்–தனை ஒளியா... ராமன் அவ–தா–ரப் புரு–ஷன்–தான்” என்–பதை வேதங்–க–ளைக் கற்–று– ணர்ந்த அந்த மகா–முனி அறிந்து மகிழ்–கி–றார்! பெரிய தந்தை அபூ– த ா– லி – பி ன் வணி– க க்
இந்த வார சிந்–தனை “நாம் ஒவ்–வ�ொரு சமூ–கத்–திற்–கும் ஒரு தூது– வரை அனுப்பின�ோம்...எச்–ச–ரிப்–ப–வர் (இறைத்– தூதர்) வரா– ம ல் எந்– த ச் சமூ– க – மு ம் இருந்– த – தில்லை.” (குர்–ஆன் 16:36, 35:24)
குழுவுடன் நபி–க–ளார் (ஸல்) சிரியா ந�ோக்–கிப் பய– ணம் மேற்–க�ொள்–கிற – ார். வழி–யில் வழக்–கமா – கத் தங்– கும் ஓர் இடத்–தில் வணி–கக் குழு ஓய்–வெடுக்கிறது. அப்–ப�ோது முந்–தைய வேதங்–களை எல்–லாம் நன்கு கற்–று–ணர்ந்த பஹீரா எனும் துறவி ஒரு–வர் நபி–க–ளா–ரின் திரு–முக தேஜஸ்- ஒளி–யைக் கண்டு அப்–ப–டியே பிர–மித்து மயங்கி நின்று விடு–கி–றார். முகத்–தில் என்ன ஓர் ஒளி என்று வியக்–கி–றார். முந்–தைய வேதங்–கள் முன்–னு–ரைத்த இறு–தி–நபி இவர்–தான் என்று அந்த ஞானத் துறவி அறிந்து மகிழ்–கி–றார். விஸ்– வா – மி த்– தி ர மகா– மு னி வேதங்– க ள் அனைத்–தை–யும் நன்கு கற்–ற–வர். சிரிய நாட்–டின் பஹீரா துற–வி–யும் முந்–தைய வேதங்–கள் அனைத்–தை–யும் நன்கு கற்–ற–வர். இங்கே காட்– டி ல் ரா– ம – னி ன் முக– தே – ஜ ஸ் கண்டு மகா–முனி மகிழ்–கி–றார். அங்கே நாட்–டில் திரு–ந–பி–யின் திரு–முக ஒளி கண்டு ஞானத் துறவி மகிழ்–கி–றார். ராமன் அவ–தா–ரப் புரு–ஷன்–தான் எனும் உறுதி வேதங்–கள் கற்ற முனி–வ–ருக்கு ஏற்–ப–டு–கி–றது. திருநபி இறை– வ – னி ன் இறு– தி த்– தூ – த ர்– த ான் எனும் உறுதி வேதங்–கள் கற்ற ஞானத் துற–விக்கு ஏற்–படு – கி – ற – து. இதில் இன்–ன�ொரு செய்–தியு – ம் சுவை– யா–னது. விஸ்–வா–மித்–தி–ர–ரு–டன் காட்–டுக்கு வந்–த–ப�ோது ரா–ம–னின் வயது பன்–னி–ரண்டு. பெரிய தந்–தை–யு–டன் சிரியா பய–ணம் மேற்– க�ொண்–டப�ோ – து திரு–நபி – யி – ன் வய–தும் பன்–னிர– ண்டு. ந பி த் து வ த் தி ன் கூ று க ள் இ ந் தி ய இதிகாசங்களில் உண்டு எனும் எண்–ணம் மேலும் வலுப்படுகி– ற து. த�ொடர் ஆய்– வு – க ள் மேற்– க�ொண்டால் நிறைய செய்–திக – ள் கிடைக்–கக்கூடும்.
- சிரா–ஜுல்–ஹ–ஸன்–
21
ஆன்மிக மலர்
2.12.2017
ப�ொன், ப�ொருள் தந்தருள்வார்
தென்கரை மகாராஜா தி ரு–நெல்–வேலி மாவட்–டம் சித்–தூர் கிரா–மத்– தில் க�ோயில் க�ொண்– டு ள்ள தென்– க ரை மகா–ராஜா, நம்பி வரும் பக்–தர்–க–ளுக்கு ப�ொன், ப�ொருள் வழங்கி கஷ்ட நஷ்–டங்–களை களைந்து வாழ்வை வள–மாக்கி வைக்–கி–றார். பந்–தள நாட்டு மன்–னன் ராஜ–சே–கர– ன் ஒரு–நாள் உத–வி–யா–ளர்–கள் சில–ரு–டன் வேட்–டைக்கு வந்–தி– ருந்–தார். பம்–பா–நதி கரை–ய�ோ–ர–மாக வந்–த–ப�ோது நந்– த – வ ன செடி– கள் நிறைந்த பகுதி அருகே அவ–ரது குதிரை நின்–றது. அதற்–குமே – ல் மன்–னன் முயற்–சித்–தும் குதிரை நக–ரவே இல்லை. சினம் க�ொண்டு குதி–ரை–யின் மேலி–ருந்து இறங்–கின – ான், மன்–னன். அப்–ப�ோது சிசு–வின் குரல் அவ–னது செவி–க–ளில் கேட்–டது. குரல் கேட்டு அந்த இடத்– துக்கு சென்ற மன்–னன் வியந்–தான். அழ–கான ஆண்–கு–ழந்தை. மகிழ்ந்–தான். கையி–லெ–டுத்து முத்–த–மிட்–டான். குழந்தை இல்–லா–மல் ஏங்–கிய தனக்கு தெய்–வம் க�ொடுத்த குழந்தை என்–பதை உணர்ந்–தான். மன்–ன–ரின் மன–ம–றிந்து மகி–ழ்ந்–த–னர் உடன் வந்த வீரர்–கள். குழந்–தையு – ட – ன் அரண்–மனை – க்கு விரைந்–தான் ராஜ–சே–கர– ன். பட்–டத்து ராணி க�ோப்– பெ–ரும்–தே–வி–யி–டம் நடந்–த–தைக் கூறி– னான். ராணி குழந்–தையை எடுத்து வாரி அணைத்–துக் க�ொண்–டாள். குழந்தை இல்– ல ாத குறையை ப�ோக்க வந்த தெய்–வீக குழந்தை என்ற பெரு–ம–கிழ்வு க�ொண்–டாள். குழந்–தை–யின் கழுத்–தில் மணி– ம ாலை இருந்– த – த ால். கண்– ட த்– தில் மணி அணிந்– தி – ரு ந்த குழந்தை என்–பத – ால் மணி–கண்–டன் என பெய–ரிட்டு வளர்த்து வந்–த–னர். அனை– வ – ரி – ட – மு ம் அன்– ப�ோ – டு ம் பரி– வ�ோ–டும் நடந்து க�ொண்–டான், மணி–கண்–டன். மகன் மீது அள–வற்ற பாசம் வைத்–தி–ருந்–தாள் ராணி க�ோப்–பெ–ரும்–தேவி. மணி–கண்–ட–னுக்கு வயது பதி–மூன்று த�ொடங்–கி–யது. கல்வி மற்–றும் அனைத்து கலை–க–ளை–யும் கற்க குரு–கு–லத்–திற்– குச் சென்–றான். ஒரு குழந்–தையை வளர்த்–த–தன் பலன் ராணி–க�ோப்–பெ–ரும்–தே–விக்கு இறை–வன் அரு–ளால் குழந்தை பாக்–யம் கிட்–டி–யது. தான் கரு–வுற்–றி–ருந்–ததை மன்–ன–னி–டம் கூற, இரு–வ– ரும் மகிழ்ச்சி அடைந்–த–னர். ராணிக்கு ஆண் குழந்தை பிறந்–தது. அவ–னுக்கு ராஜ–ரா–ஜன் என பெய–ரிட்–டன – ர். தம்பி மீது மணி–கண்–டன் பிரி–யம – ாக இருந்–தான். ராஜ–ரா–ஜனு – ம் அண்–ணன் மணி–கண்– டனை உயி–ருக்கு உயி–ராக மதித்–தான். மணி–கண்–ட–னுக்கு முடி–சூட்ட எண்–ணி–னார்
சித்–தூர், வள்–ளி–யூர், நெல்லை.
அலங்காரத்தில் தென்கரை மகாராஜேஸ்வரர் பந்– த – ள – ர ாஜா. இதற்கு எதி– ர ாக ராணி– யி ன் உறவி–ன–ரான ஒரு அமைச்–சர் சதி செய்–தார். தனது எண்–ண�ோட்–டத்தை ராணி–யிட – ம் கூறி–னார். காட்– டி ல் கண்– டெ – டு த்த பிள்ளை அர– ச ாள வேண்டுமா?, உன் வயிற்–றில் பிறந்த பிள்ளை அர–சாள வேண்–டுமா என கேள்வி எழுப்–பிய – வ – ர், மணி–கண்–டன் இருக்–கும் வரை இந்த பிரச்– சனைக்கு முடிவு இல்லை. ஆகவே அவனை விரட்ட வேண்–டும். இல்–லையே – ல் தீர்த்து கட்ட வேண்–டும் என்று முடிவு செய்து, அரண்–மனை வைத்–தி–ய–ரின் மூலம் ஒரு நாட–கத்தை அரங்–கேற்–றி–னர். அந்த நாட–கத்–தின்–படி ராணி க�ோப்–பெரு – ம்– தேவி வயிற்று வலி–யால் துடிக்க, அரண்–மனை வைத்– தி – ய – ரி ன் ஆல�ோ– ச – னை ப்– ப டி புலிப்– ப ால் இருந்–தால்–தான் வலியை குண–மாக்க முடி–யும் என்ற நிலை உரு–வா–னது. தாயின் மீதி–ருந்த பாசத்–தா–லும், தான் அவ–த–ரித்த ந�ோக்–கத்–திற்– கா–க–வும், தந்தை பந்–தள மன்–னன் தடுத்–தும் புலிப்–பால் க�ொண்டு வர காட்–டிற்கு விரைந்–தார். புலி கூட்–டத்–து–டன் அரண்–ம–னைக்கு வந்–தார். தான் யார் என்–பதை உணர்த்–தின – ார். தெய்–வீக – த்– தன்–மை–யு–டன் ஹரி–ஹ–ரன் தனது மக–னாக தன் மடி–யில் தவழ்ந்–தானா! அமைச்–ச–ரின் பேச்–சைக்– கேட்டு தவறு இழைத்–துவி – ட்–டேனே என்று தப்பை உணர்ந்த ராணி, ஓடி–வந்து மணி–கண்–ட–னி–டம் மன்–னிப்பு க�ோரி–னாள். மணி–கண்–டன் ‘‘அம்மா, நீங்–கள் என்–னைப் பெறா–விட்–டா–லும், வளர்த்–தெ–டுத்த தாயல்–லவா,
ï‹ñ á¼ ê£Ièœ
22
2.12.2017 ஆன்மிக மலர் மக–னி–டத்–தில் மன்–னிப்பு கேட்–க–லாமா? என்று கூறி–னார். மன்–னன் ராஜ–சே–க–ரன�ோ, ‘‘நடந்–தது நடந்–தா–கட்–டும். மணி–கண்டா, நீ, இனி எங்–க– ள�ோடு இருந்து இந்த நாட்டை ஆள வேண்–டும்–’’ என்று கூறி–னார். அதற்கு மணி–கண்–டன், தான் வந்த ந�ோக்–கம் முடிந்–தது. தந்–தையே எனக்கு நீங்–கள் ஏதா–வது செய்ய வேண்–டும் என்று நினைத்–தால், உங்– கள் ராஜ்–யத்–துக்–குட்–பட்ட எல்–லை–யில் ஓர் இடம் க�ொடுங்–கள். என்று கேட்க, உனக்கு எந்த இடம் வேண்–டும�ோ அதை நீ விரும்–பி–ய–ப–டியே எடுத்– துக்–க�ொள். இந்த ராஜ்–யமே உனக்–குச் ச�ொந்–தம் என்– ற ார், மன்– ன ர். அப்– ப�ோ து மணி– க ண்– ட ன் நான் இங்–கி–ருந்து அம்பு எய்–கி–றேன். அது எங்கு ப�ோய் விழு–கி–றத�ோ அங்கே எனக்–குக் க�ோயில் எழுப்–புங்–கள் என்று கூறிய மணி–கண்–டன், அம்பு எய்–தார். அந்த இடத்–தில் க�ோயில் கட்–டப்–பட்–டது. அது தான் சப–ரி–மலை. நெல்லை மாவட்– ட ம் திருக்– கு – று ங்– கு டி வளர்த்த மைந்–தன் மணி–கண்–டன் ஜ�ோதி– மலை–யில் உரு–வாகி ஓடும் நம்பி ஆறு பாய்ந்– யாகி தெய்–வம – ா–னான். பிறந்த மகன் ராஜ–ரா–ஜன் த�ோ–டும் வள்–ளி–யூர் அரு–கே–யுள்ள ராதா–பு–ரம் இந்த நாட்டை ஆளட்–டும் என்று மன்– தாலு–கா–விற்–குட்–பட்ட கண்–ண–நல்–லூர் கிரா– னன் ராஜ–சே–கர– னு – ம், ராணி மத்–தில் சித்–தூ–ரில் நம்பி ஆற்–றின் தென்–க– க�ோப்– பெ – ரு ம்– தே – வி – யு ம் ரை– யி ல் மணல்– தி ட்– டி ல் வந்– த – ம ர்ந்– த ார் எண்–ணிக்–க�ொண்–டி–ருக்–கும் ராஜ–ரா–ஜன். எல்–லாம் வேண்–டாம் என்று வேளை–யில் தாய், தந்–தையே வந்த ப�ோதும் அவ–ரது உடை–யில் ராஜ என்னை ஆசிர்– வ – தி – யு ங்– கள் த�ோற்–றம் மாற–வில்லை. ஆற்–றில் சிற–த– என்று கூறி–ய–படி அவர்–க–ளின் ளவே வெள்–ளம் வர அப்–ப–கு–தி–யில் பாதங்–களை த�ொட்–டான் ராஜ– மாடு மேய்த்–துக்–க�ொண்–டிரு – ந்–தாள் ரா–ஜன். ‘‘என்–ன–தப்பா இந்–தக் இடைக்–குல பெண்–ண�ொ–ருத்தி. க�ோலம் முடி–சூடி சிம்–மா–ச–னத்– கன்று தென்–கர – ைக்கு நிற்க, பசு– தில் வீற்– றி – ரு க்க வேண்– டி ய வ�ோடு மற்ற மாடு–களு – ம் வட–க– நீ, ஆப–ர–ணங்–களை கழற்றி ரை–யில் நின்–றது. அப்–ப�ோது வை த் து வி ட் டு எ ங்கே ஆற்–றில் பெரு–வெள்ள – ம் வந்– செல்–கி–றாய்–’’ என்று தது. இக்–க–ரை–யில் நின்ற பசு த ா ய் கேட்க , கத்–தி–யது. அக்–க– ‘‘தந்– தையே , ரை–யில் நிற்–கும் அ ண் – ண ன் கன்று தாயி–டம் ம ணி – க ண் – வர–மு–டி–யா–மல் டன் இல்–லாத தவித்–தது. அப்– இந்த அரண்– ப�ோது அந்த மனை வாழ்வு மூலவர் தென்கரை மகாராஜேஸ்வரர் இ டை க் – கு ல எனக்கு வேண்– ட ாம். பெண் ஆற்–றுக்கு தென்–க–ரை–யில் இருக்–கும் நான் நாடாள வேண்–டும் என்–ப–தற்–காக தாயே மகா–ராசா கண்–ணுக்–குட்–டி–யும், பசு–வும் சேர வழி நீங்–கள் நடத்–திய நாட–கத்–தால்–தான் அண்–ணன் செய் ஐயா என்–று–ரைத்–தாள். ராஜ–ரா–ஜன் அண்– நம்மை விட்டு விலகி சென்–றான். அந்த நாடா–ளும் ணன் மணி–கண்–டனை நினைத்து தன் வலக்–கர– ம் பாக்–யம் எனக்கு வேண்–டாம். நான் ப�ோகி–றேன். நீட்ட, ஆற்–றின் நடுவே பாதை கூட, அவ்–வ–ழியே கால் ப�ோன ப�ோக்–கில் பய–ணம் எனக்–கென்று கன்று ஓடி தாயி–டம் சேர்ந்–தது. மீண்–டும் ஆற்–றில் ஓர் இடம். சிறு வய–தி–லி–ருந்தே பயன்–ப–டுத்–திய சீராய் வெள்–ளம் ஓடி–யது. இந்த குதி–ரை–யு–டன் செல்–கி–றேன்.’’ வியப்பை கண்ட அந்த பெண் தென்–கரை பெற்–ற–வர்–கள் தடுத்–தும் நிற்–கா–மல் அண்– மகா–ராசா என்று குரல் எழுப்பி அழைக்க, தென் ணன் மணி–கண்–டன் நாமத்தை உரைத்–த–படி கரை–யில் இருந்–தப – டி ராஜ–ரா–ஜன் புன்–னகை – த்–தார். அவ்–விட – த்–திலி – ரு – ந்து குதி–ரை–யில் பய–ணம – ா–னார் க�ோயில் உரு– வ ா– ன து எப்– ப டி, சாஸ்தா ராஜ–ரா–ஜன். பல ஊர்–கள் கடந்து பந்–தள நாட்டு கையில் வேல் இருப்–பது ஏன்? அடுத்த இத–ழில்… எல்லை விட்டு நாஞ்–சில் நாடு கடந்து, பாண்–டிய - சு. இளம் கலை–மா–றன் நாட்–டிற்கு வந்–தார் ராஜ–ரா–ஜன். படங்–கள்: வள்–ளி–யூர் ந.கண்–ணன்
23
Supplement to Dinakaran issue 2-12-2017 Registrar of news papers for India. Regn No.30424/77 Postal Regn No. TN/CH/(C)/277/15-17 Licenced to post without prepayment of posting under licence TN / PMG (CCR) / WPP- 277/15-17
24