4.7.2015 தினகரன் நாளிதழுடன் இணைப்பு
ஆன்மிக மலர்
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
பலன தரும ஸல�ோகம
(குரு–ப–க–வான் திரு–வ–ருள் கிட்ட, குரு த�ோஷங்–கள் த�ொலைய...) குரு ஸ்தோத்–தி–ரப் பாடல் மறை–மிகு கலை–நூல் வல்–ல�ோன் வான–வர்க்கு அர–சன் மந்–திரி நறை–ச�ொரி கற்–ப–கப் ப�ொன் நாட்டி–னுக்கு அதிப னாகி நிறை–த–னம் சிவிகை மண்–ணில் நீடு ப�ோகத்தை நல்–கும் இறை–ய–வன் குரு வியா–ழன் இரு–ம–லர்ப் பாதம் ப�ோற்–றி! குண–மிகு வியாழ குரு–ப–க–வானே மணம் உள வாழ்வு மகிழ்–வு–டன் அருள்–வாய்! ப்ர–கஸ்–பதி வியா–ழப் பர–குரு நேசா க்ர–ஹ–த�ோ–ஷ–மின்றி கடாக்ஷித்–த–ருள்–வாய். குரு காயத்ரி மந்–தி–ரம் ஓம் வ்ரு–ஷப த்வ–ஜாய வித்–மஹே க்ருணி ஹஸ்–தாய தீமஹி தந்நோ குரு: ப்ர–ச�ோ–த–யாத். அதி–தே–வதா ப்ரத்–ய–தி–தே–வதா ஸஹித ப்ர–ஹஸ்–பதி க்ர–ஹாய நமஹ. (இத்–துதி – க – ளை குரு–பெ–யர்ச்சி அன்று ஆரம்–பித்து (5.7.2015) ஒவ்–வ�ொரு வியா–ழக்–கிழ – ம – ை– களி–லும் பாரா–யண – ம் செய்து வந்–தால் குரு த�ோஷங்–கள் நீங்–கும். குரு–பக – வ – ான் திரு–வரு – ள் கிட்டும்.)
ப்
அட்டைப் பட விளக்–கம்
ர– ஹ ஸ்– ப தி எனும் குரு– ப – க – வான் , தன் அதி– தே – வ – தை – ய ான இந்– தி – ர – னு – ட – னும், ப்ரத்– ய தி தேவ– தை – ய ான நான்– மு – க – னு – ட – னு ம் காட்– சி – ய – ளி க்– கி – றா ர். தன் வாக–ன–மான யானை மீது நின்–ற–படி அப–யக்–க–ரத்–த�ோடு தரி–ச–ன–ம–ளிக்–கி–றார். அவ–ருக்கு வல–து –பக்–கம், கீழே அவ–ருக்–கு–ரிய க�ோல–மும் இடது பக்–கம் கீழே தனுசு, மீனம் ஆகிய அவ–ரது ஆட்சி வீடு–க–ளைக் குறிப்–பி–டும் ஜாத–கம்.
இந்த வாரம் என்ன விசேஷம்? ஜூலை 4, சனி - திரு–வ�ோண விர–தம். சு–கப்–பி–ரம்ம ரிஷி ஜெயந்தி. திருத்–தங்–கல் நின்ற நாரா–ய–ணர் ரத�ோற்–ச–வம். விவே–கா– னந்–தர் நினை–வு–நாள். காஞ்சி வர–த–ரா–ஜர் ஜேஷ்–டா–பி–ஷே–கம். ஜூலை 5, ஞாயிறு - சங்–கட – ஹ – ர சதுர்த்தி. குரு பெயர்ச்சி. திருத்–தங்–கல் நின்–ற–நா–ரா–ய– ணப் பெரு–மாள் ஸப்–தா–வர்–ணம். ஜூலை 6, திங்– க ள் - கீழ்த்– தி – ரு ப்– ப தி க�ோவிந்– த – ர ாஜப் பெரு– மா ள் சந்– ந – தி – யி ல் கரு–டாழ்–வா–ருக்–குத் திரு–மஞ்–சன சேவை. ஜூலை 7, செவ்–வாய் - சுவா–மி–மலை முரு–கப்–பெ–ரு–மான் பேரா–யி–ரம் க�ொண்ட தங்–கப்–பூமால – ை சூடி–யரு – ள – ல். திரு–வைய – ாறு, திருச்சி, நாகப்– ப ட்டி– ன ம், ராமேஸ்– வ – ர ம் ஆகிய சிவ–த–லங்–களில் ஆடிப்–பூர உற்–ச–வம் ஆரம்–பம். ஜூலை 8, புதன் - திருப்–பதி ஏழு–ம–லை– யப்–பன் ஸஹஸ்–ர–க–ல–சா–பி–ஷே–கம்.
2
ஜூலை 9, வியா–ழன் - சுவா–மி–மலை முரு–கப்–பெ–ரு–மான் தங்–கக்–க–வ–சம் அணிந்து வைர– வ ேல் தரி– ச – ன ம். தேவ– க� ோட்டை ரங்–க–நா–தர் புறப்–பாடு. ஜூலை 10, வெள்ளி - கீழ்த்– தி – ரு ப்– பதி க�ோவிந்– த – ர ா– ஜ ப் பெரு– மா – ளு க்– கு த் திரு– ம ஞ்– ச – ன – சேவை . மாலை ஊஞ்– ச ல் சேவை. மாட–வீதி புறப்–பாடு.
4.7.2015
ஆன்மிக மலர்
3
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
குருவருளால்
நன்கு முன்னேறுவீர்கள்! பன்–னீர், சந்–தன – த்–தால் அலங்–கரி – த்து வெள்–ளிக் கிழ–மையி – ல் விஷ்ணு ஸஹஸ்–ரந – ா–மம் ச�ொல்லி துள–சி–யால் அர்ச்–சனை செய்–யுங்–கள். முழுப் பயறு சுண்–ட–லை–யும், பால் பாய–சத்–தை–யும் நிவே–த–னம் செய்து பல–ருக்–கும் க�ொடுங்–கள். கீழே–யுள்ள திரு–மக – ள் பாமா–லையை தின–மும் 11 முறை பக்–தி–ய�ோடு பாடச் ச�ொல்–லுங்–கள். ஈசா–னாம் ஜக–த�ோஸ்ய வேங்–கட பதே: விஷ்ணோ: பராம் ப்ரே–ய–ஸீம் தத் வக்ஷஸ்–தல நித்–ய–வாஸ ரஸி–காம் தத் க்ஷாந்தி ஸம்–வர்த்–தீ–னம், பத்–மா–லங்க்–ருத பாணி பல்–லவ யுகாம் - பத்–மா–ஸ–னஸ் திதாம் ச்ரி–யம் வாத்–ஸல்–யாதி குண�ோஜ்–வ–லாம் பக–வ–தீம் வந்தே ஜகன்–மா–த–ரம் குங்–கு–மாங்–கித வர்–ணாய குந்–தேந்து தவ–ளா–யச விஷ்–ணு–வா–ஹ! நமஸ்–துப்–யம் பக்ஷி ராஜா–யதே நம!
?
எனது மூத்த மகள் எதிர்–கா–லம் குறித்–தும், மண– வாழ்க்கை குறித்–தும் கவ–லை–யாக உள்–ளேன். வழி கூறுங்–கள்.
?
என் பிறந்த தேதி 25.4.1954. எனக்கு ஜாத– கம் எழு–த–வில்லை. என்ன நட்–சத்–தி–ரம், ராசி என்–றும் தெரி–யாது. அதி–க–மாக கடன் த�ொல்லை உள்–ளது. அது தீர வழி கூறுங்–கள்.
- தந்தை, சென்னை. விசாக நட்–சத்–தி–ரம் 3ம் பாதத்–தில் பிறந்து - வி.சி.மன�ோ–கரன், ஓசூர். பெரு–மா–ளின் பூரண அனுக்–கி–ர–கத்தை பெற்– நீங்– க ள் 25ம் தேதி கேது– வி ன் ஆதிக்– றி– ரு க்– கி – ற ாள் உங்– க ள் மகள். இவள் கத்– தி ல் பிறந்– தி – ரு க்– கி – றீ ர்– க ள். குரு– வு – நினைத்– த – ப – டி யே வெற்– றி – க – ர – ம ான டன் இணைந்த பெயரை வைத்–துக் வாழ்க்கை அமை–யும். இவ–ளின் ஜாத– க�ொண்டு தர்ம குணம் நிறைந்– த – வ – கப்–படி பெற்–ற�ோ–ருக்–கும் அதிர்ஷ்– ராக வாழ்க்–கையை நடத்–து–கி–றீர்–கள். டம் உண்டு. செவ்–வா–யும், சுக்–கிர – னு – ம் 60 வயதை தாண்டி விட்ட– த ால் b˜‚-°‹ அழகு, நல்ல குணம், ச�ொல்–வன்–மை– அடிக்–கடி சிவா–லய – த்–திற்–குச் சென்று யை–யும் அரு–ளு–வார்–கள். கண்–களில் தரி–ச–னம் செய்து வாருங்–கள். ஒரு– ஏதே–னும் பிரச்னை வந்–தால் உடனே முறை மதுரை மீனாட்சி சுந்– த – ரே ஸ்– மருத்–துவ – ரி – ட – ம் காட்டுங்–கள். குரு–வின் அனுக்– வ– ர ரை தரி– சி த்து அம்– ப ா– ளு க்கு குங்– கு ம கி–ரக – த்–தால் 2015 டிசம்–பர் முடி–வில் திரு–மண – ம் அர்ச்–சனை செய்து, அவ்–வி–டமே அமர்ந்து நிச்– ச – ய – ம ா– கி – வி – டு ம். ஊதா நிற ஆடையை கீழ்க்–கண்ட துதியை 14 முறை ச�ொல்–லுங்–கள். அவ்–வப்–ப�ோது உடுத்–தச் ச�ொல்–லுங்–கள். பின்– குங்–கும அர்ச்–சனை செய்–தவ – ர்க்கு அம்–பாள் வ–யது வாழ்க்–கை–யில் ஏற்–றம் தரு–ப–வர் சுக்– பல ஜென்ம பாவங்–களை ப�ோக்–கு–ப–வ–ளாம் கிர பக–வான். ஆரம்ப கால–மான இப்–ப�ோது தேனால் அபி–ஷே–கம் செய்–த–வர்க்கு மந்–த–மாக இருப்–பதை வைத்–துக் க�ொண்டு அம்–பாள் கவ–லைப்–பட வேண்–டாம். விடா–முய – ற்–சியை தீராத வினை–களை தீர்ப்–ப–வ–ளாம் க�ொண்ட மகளுக்கு விரை–வி–லேயே நல்ல மன–தால் எப்–ப�ோ–தும் நினைப்–ப–வர்க்கு மாற்–றம் கிடைக்–கும். ரங்–கம் ரங்–க–நா–தர் மங்–க–ளங்–களை வீட்டில் நிரப்–பு–ப–வ–ளாம் படத்–துக்கு வெண்–தா–மரை மாலை–யிட்டு உன் திரு–வடி சர–ணம் சர–ணம் அம்மா.
4
4.7.2015
?
வாசகா்களின் பிரச்னைகளுக்கு பதிலும் பாிகாரமும் ச�ொல்கிறாா் வேதமாா்க ப�ோதக, கதா ஸரஸபாஷி, சேங்காலிபுரம் பிரம்ம
எனது மக–னுக்–குத் திரு–மண – ம் செய்–யல – ா–மா? உயர்–கல்–வி–யில் முன்–னே–று–வா–னா? எதிர்– கா–லம் பற்றி ஆல�ோ–சனை கூறுங்–கள். - மாதேஸ்–வரி, தரு–ம–புரி. ஜென்–ம–சனி நடை–பெ–று–வ–தால் இரும்–புச்– சத்து உட– லி ல் சேர மருத்– து – வ ரை அணுக வேண்–டும். அலைச்–ச–லு–டன் படிப்பு த�ொட– ரும். நல்– ல – வ ர்– க ளு– ட ன் பழக வேண்– டு ம். தவ–றான வழிக்கு இழுக்–கும் நட்–பு–களி–டம் ஜாக்–கி–ர–தை–யாக இருக்க வேண்–டும். இவன் எந்– த ப் படிப்– பி ல் தன்– ன ம்– பி க்– கை – ய �ோடு ஈடு– ப – டு – கி – ற ான�ோ அதி– லே யே படிக்– க ச் செய்– யு ங்– க ள். உங்– களுக்கு அரு– க ா– மை – யி – லு ள்ள பாலக்–க�ோடு அக்–ர–ஹா–ரத்–தில் உள்ள அனு–ம–னுக்கு செந்–தூர காப்பு, பன்– னீ ர் அபி– ஷ ே– க ம் செய்து உளுந்து வடை–மாலை ப�ோட்டு சிறப்பு வழி–பாடு செய்– யுங்– க ள். அங்– கே யே அமர்ந்து கீழே– யு ள்ள ஸ்லோ– க த்தை 24 முறை ச�ொல்–லச் ச�ொல்–லுங்–கள். பக்–தர்–களுக்கு மாலை–யிலி – ரு – ந்து எடுத்து வடையை பிர–சா–த–மா– கக் க�ொடுங்–கள். வீட்டு வாச–லில் பானை– யி ல் குளிர்ந்த குடி– நீ ர் மற்– று ம் நீர் ம�ோரை வைத்து ப�ோவ�ோர் வரு– வ�ோ – ரு க்– கு க் க�ொடுங்–கள். உங்–கள் மக–னுக்– குத் தகுந்த, பண்–பு–டைய பெண் மனை–வி–யா–வாள். அஞ்–சனா நந்–த–னம் வீரம் ஜானகீ ச�ோக நாச–னம் கபீ–சம் அக்ஷ–ஹந் தாரம் வந்தே லங்கா பயங்–கர– ம் மன�ோ ஜவம் மாருத துல்ய வேகம் ஜிதேந்த்–ரி–யம் புத்தி மதாம் வரிஷ்–டம் வா தாத் மஜம் வானர யூத முக்–யம் ரா–ம–தூ–தம் சிரஸா நமாமி
?
என் திரு–ம–ணத்–திற்கு வரன் பார்க்–கி–றார்–கள். நல்ல குண–முள்ள கண–வர் அமைய என்ன செய்ய வேண்–டு–மென்று கூறுங்–கள்.
- எம்.ரேவதி, வாணி–யம்–பாடி. ஆன்–மிக நாட்டம், இரக்க குணம் உள்–ள– வர் நீங்–கள். ஆனால், அதிக க�ோபத்–தால் கிட்டு–வதை இழக்–க–வும் கூடி–ய–வர். பெரி–ய– வர்– க ள் பார்த்து வைப்– ப – வ – ரை யே மணப்– பீர்–கள். மன வேகத்–தால் வாழ்க்கை வாழ்– வ–தற்கே என்று நினைத்து சில–சம – ய – ம் ஏமா–றும் வாய்ப்–புண்டு. எச்–ச–ரிக்–கை–ய�ோடு இருங்–கள். ஜல த�ோஷம், தலை– வ லி, கழுத்து வலி,
ஆன்மிக மலர்
என்.வைத்யநாத தீட்சிதா் மூட்டு வலி, சளிக் கட்டு ஏற்–பட வாய்ப்–புண்டு. வெள்–ளிக் கிழ–மை–யன்று சிவா–ல–யத்–திலு – ள்ள சுக்–கிர பக–வா–னுக்கு வெள்ளை வஸ்–தி–ரம் சாத்தி முல்லை, மல்– லி – கை ப் பூ அணி–வித்து குங்–கு–மத்–தால் லலிதா ஸஹஸ்– ர – ந ாம அர்ச்– சனை செய்–யுங்–கள். பசும்–பால் நிவே–தன – ம் செய்து பக்–தர்–களுக்– குக் க�ொடுங்– க ள். கீழே– யு ள்ள பாட–லைச் ச�ொல்லி முடித்து பெண்–களுக்கு குங்–கு–மத்–தைக் க�ொடுங்–கள். விரை–வில் நல்ல வாழ்க்–கைத்–துணை அமை–வார். குங்–கு–ம–மா–வது குறை–களை தீர்ப்–பது குங்–கு–ம–மா–வது க�ொல்–வினை தீர்ப்–பது நிதி–தனை ஈவது நிம–லை–யின் குங்–கு–மம் சித்–ப–ர–மா–வது சிவ–காமி குங்–கு–மம் கற்–பி–னைக் காப்–ப–தும் குங்–கு–ம–மாமே
?
என் கண–வர் ஒரு விதவை பெண்– ணு – ட ன் வாழ்– கி – ற ார். நான் வேத– னை – யு – ட ன் வாழ்– கி–றேன். என கண–வர் என்–ன�ோடு சேர்ந்து வாழ பரி–கா–ரம் கூறுங்–கள்.
- ஒரு வாசகி, சென்னை. க ட க ல க் – ன க் – க ா – ர – ர ா ன உங்– க ளுக்கு கெட்ட விஷ– ய ம் க�ொஞ்– ச ம்– கூ ட பிடிக்– க ாது. அனை–வ–ருக்–கும் நல்–ல–தையே ச�ொல்லி நல்–ல–தையே செய்–யும் குணம் க�ொண்– ட – வ ர் நீங்– க ள். கண– வ – ரி – ட –மி–ருந்து உங்–களை நிரந்–த–ர–மாக பிரிக்க முடி– யாது. தற்–ச–ம–யம் மனம் தடு–மாறி இப்–படி நடக்– கி – ற ார். நீங்– க ள் சென்– ன ை– - தி– ரு – வ ான்– மி–யூர் மருந்–தீஸ்–வ–ரர் சிவா–ல–யத்–தில் ஏகா–தச (11 முறை) ருத்ர ஜபம் செய்– யச் ச�ொல்லி அபி– ஷ ே– க ம் செய்த தீர்த்– த த்தை வாங்– கி க் க�ொ ண் டு வ ந் து நீ ர ா – டு ங் – க ள் . வி பூ தி அபி– ஷ ே– க ம் செய்து வாங்கி நெற்– றி – யி ல் வைத்–துக் க�ொள்–ளுங்–கள். கீழே–யுள்ள சிவ– பெ–ரும – ா–னின் 8 திரு–நா–மங் களைச் ச�ொல்லி அபி– ஷ ேக விபூ– தி யை உட– லி ல் பூசு– வ – து – டன் குங்–கு–மத்–தை–யும் சேர்த்து நெற்–றி–யில்
5
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
இடுங்–கள். விரை–வில் கண–வர் உங்–களி–டம் வந்து சேரு–வார். ஓம் பவாய நமஹ ஓம் ருத்–ராய நமஹ ஓம் உக்–ராய நமஹ ஓம் பீமாய நமஹ ஓம் சர்–வாய நமஹ ஓம் பசு–ப–தயே நமஹ ஓம் மகா–தே–வாய நமஹ ஓம் ஈசா–னாய நமஹ
?
என் வயது 27. எனது எதிர்–கா–லம் குறித்–தும், வாழ்க்–கைத் துணை–வர் பற்–றியு – ம் கூறுங்–கள். கஷ்–டங்–களைத் – தவிர்க்க பரி–கா–ரங்–கள் கூறுங்–கள். - உமா–ம–கேஸ்–வரி, புதுச்சேரி. உ ங் – க ள் ப ெயரை ஆ ங் – கி – ல த் – தி ல் J . U M A என்றே கைய�ொப்–ப–மி–டுங்– கள். மேலும் ஒரு பெரிய ந�ோ ட் டி ல் மு ழு – வ – து ம் இதையே வாயி–னால் கூறி– ய–ப–டியே எழுதி அர– விந்– தர் ஆசி–ர–மத்–தில் வைத்து தியா– னி த்து விட்டு கட– லில் ப�ோட்டு விடுங்–கள். எழு– து ம் நாளில் புலால் உ ண்ண வே ண் – ட ா ம் . 12ம் தேதி பிறந்–த–ப–டி–யால் கற்– ப – ன ைத் திறன் பெரு– கும். சாந்த குணத்– து – ட – னும் சந்–த�ோ–ஷத்–து–ட–னும் ப�ொறு–மை–யு–ட–னும் வாழ்– வீர்–கள். ஆங்–கிலத் தேதி–கள் 2, 3, வியா– ழ ன் அல்– ல து திங்–கள்–கி–ழ–மை–யில் பிறந்– த–வ–ரைய�ோ, ஜாத–கத்–தில் குரு– ப – ல ன் உள்– ள – வ – ரை ய�ோ வாழ்க்– கை த் துணை–யா–கத் தேர்வு செய்–யுங்–கள். நல்ல வாரி– சும் குறை–வில்லா வாழ்–வும் அமை–யும். உங்–க– ளது இஷ்–ட–தெய்–வம் கதி–ர–வன். ஆகை–யால், அதிக நேரம் சூரிய ஒளி உட–லில் படு–மாறு பணி–யாற்–றுங்–கள். கார்த்–திகை மாத, ஞாயிற்– றுக் கிழ– மை – ய ன்று அதி– க ாலை 5:30 மணி முதல் 8 மணிக்–குள் குளித்–து–விட்டு சூரிய பக–வானை ந�ோக்கி கீழே–யுள்ள துதி–களைச் ச�ொல்லி மூன்று முறை நமஸ்–கா–ரம் செய்–யுங்– கள். அச்–சுக்–கூ–டம், பத்–தி–ரிகை அலு–வ–ல–கம், புத்–தக பதிப்–ப–கங்–கள், கப்–பல் துறை–மு–கம், கண்–ணாடி தயா–ரிப்பு ப�ோன்ற இடங்–களில்
வேலை கிடைத்–தால் விரை–வில் உய–ர–லாம். உஷ்– ண – ம ான சரீ– ர ம் க�ொண்– ட – வ ர்– க ள், நீங்–கள். ஆகை–யால் கீரை வகை–கள், வாழைப் பூ, வாழைத்–தண்டு, வெள்ளை முள்–ளங்கி, வெங்– க ா– ய ம், இள– நீ ர் ப�ோன்– ற – வ ற்றை அவ்– வ ப்– ப�ோ து உட்– க�ொ ள்– ளு ங்– க ள். குரு– வ–ரு–ளால் நன்கு முன்–னே–று–வீர்–கள். ஓம் ஜ�ோதி ரூபாய ஸுர்–யாய நமஹ ஓம் ஜ�ோதி ரூபாய பானவே நமஹ ஓம் ஸச்–சித்–த–வ–ராய பூஷ்ணே நமஹ ஓம் வாயு ரூபாய ஸுசி–ராய நமஹ ஓம் ஸுக–தா–ய–காய பாங்–க–ராய நமஹ ஓம் ஸஜ்–ஜன பால–காய ரவயே நமஹ ஓம் சாந்த ஸ்வ–ரூ–பாய ஸவித்ரே நமஹ
?
ந ா ன் ல ங் – க ா – வி ல் பிறந்–தேன். பத்–திர– ம் எழு–தும் த �ொ ழி – லி ல் உ ள் – ள ே ன் . பசு–மா–டுக– ள் நிறைந்த க�ோசாலை வைக்–கும் ஆவல் உள்–ளது. என் ஜாத– க ப்– ப டி அதற்கு வாய்ப்பு உண்– ட ா? ஹ�ோட்டல் வைக்– க–லா–மா? நான் செய்ய வேண்– டி–யதை கணித்து கூறுங்–கள்.
- வி.இராதா, நாமக்–கல். புதன் பக– வ ான் உங்– க ள் வாழ்–வுக்கு துணை நிற்–ப–தால் நீங்– க ள் விரும்– பு ம் க�ோசா– லையை நகர்ப்பு– ற – மி ல்– ல ாத, விவ–சா–யப் பகு–தி–யில் நிறு–வி– னால் நன்–மை–கள் பெரு–கும். இத�ோடு நகர்ப்–புற – த்–தில் சிறிய அள–வில் ஹ�ோட்டல் வைத்து நடத்– த – ல ாம். செல்வ வளத்– த�ோடு திகழ்– வீ ர்– க ள். மாதர் சங்–கம் ப�ோன்–ற–வற்–றில் கலந்து க�ொண்டு சேவை செய்–யுங்–கள். கீழே–யுள்ள திரு–மலை வெங்–க–டேச பெரு–மாள் பாடலை சனிக் கிழ– மை–யன்று 15 முறை பாடுங்–கள். வேங்–க–டாத்ரி சிகரே சிரஸி ச்ரு–தீ–னும் சித்–தேபி அனன்ய மன–ஸாம் ஸமா–ஹித�ௌ தே வேங்–க–டேச சரண�ௌ சர–ணம் ப்ர–பத்–யே! அஞ்–ஞா–னினா மயா த�ோஷான் அசே–ஷான் விஹி–தா–ம–யா! க்ஷமஸ்–வத்–வம் க்ஷமஸ்–வத்–வம் சேஷ சைல சிகா–மணே
வாசகா்கள் தங்கள் பிரச்னைகளை
பிரச்னைகள் தீா்க்கும் பாிகாரங்கள் தினகரன் ஆன்மிக மலா், 229, கச்சோி சாலை, மயிலாப்பூா், சென்னை-600 004 என்ற முகவாிக்கு அனுப்பி வைக்கலாம். பாிகாரம் கேட்பவா்கள் கண்டிப்பாக தம் பெயா்/பிறந்த நேரம், தேதி, மாதம், வருடம், நட்சத்திரம், ராசியை குறிப்பிடவும்.
6
ஆன்மிக மலர்
விநா–ய–கர் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். மகா–மண்–ட– பத்–தினு – ள் நந்–தியு – ம் பலி–பீட – மு – ம் இறை–வனி – ன் சந்–ந–திக்கு முன் இருக்–கின்–றன. அர்த்த மண்– ட – ப த்தை அடுத்– து ள்ள கரு– வ – ற ை– யி ல் இறை– வ ன் சர்– வ – ல�ோ – க – ந ாத சுவாமி லிங்–கத் திரு–மே–னி–யில் கிழக்கு திசை ந�ோக்கி அருள்– ப ா– லி க்– கி – றா ர். மகா– ம ண்– ட – பத்–தில் வல–து–பு–றம் இறைவி மங்–க–ளாம்–பிகை தென்– தி சை ந�ோக்கி நின்ற க�ோலத்– தி ல் தரி–ச–னம் அருள்–கி–றாள். இறை–வனி – ன் தேவ க�ோட்டத்–தில் தெற்கே தட்–சி–ணா–மூர்த்தி, மேற்கே லிங்–க�ோத்–ப–வர் வடக்கே பிரம்மா ஆகி–ய�ோர் திரு–மே–னி–கள் உள்–ளன. பிரா–கார – த்–தின் மேற்–கில் விநா–யக – ர், சர்–வ–ல�ோக நாத–சு–வாமி முரு– க ன்-வள்ளி-தெய்– வ ானை ஆகி– ய�ோ ர் தனி த் – த னிச் ச ந் – ந – தி – க ளி ல் காண ப்– ப– டு – கின்–ற–னர். வடக்கு பிரா–கா–ரத்–தில் சண்–டீஸ்– வ–ரர் சந்–நதி உள்–ளது. வட–கி–ழக்கு மூலை–யில் தல–வி–ருட்–ச–மான வில்வ மர–மும் அதன்–கீழே நாகர் சிலை–களும் உள்–ளன. கிழக்கு பிரா– கா–ரத்–தில் சூரி–யன், சனி–ப–க–வான், பைர–வர், நாகர் திரு–மே–னி–கள் அமைந்–துள்–ளன. இங்கு, துர்க்கை மற்–றும் நவ–கி–ரக நாய–கர்– ட க ்கே க � ொ ள் – ளி – ட ம் , த ெ ற ்கே கள் இல்லை. தின–சரி காலை, சாய–ரட்சை என மண்–ணிய – ாறு. இரண்–டுக்–கும் இடையே இரண்டு கால பூஜை–கள் நடை–பெறு – கி – ன்–றன. கரும்– பு த் த�ோட்டங்– க ளும் வயல்– ஒரு எளி– மை – ய ான கிரா– ம த்– தி ல் இவ்– வெ–ளி–களும் பச்–சைக் கம்–ப–ளம் விரித்–தி–ருக்க, – ான க�ோயில் அமைந்–திரு – ப்–பது நடுவே அமைந்–துள்–ளது மரத்–துறை கிரா–மம். வ–ளவு நேர்த்–திய பிர– மி க்க வைக்– கி ற – து. பிர– த�ோ ஷ – ம், சிவ– ர ாத்–திரி, வேத–புரி என்–பது இதன் பழைய பெயர். நவ– ர ாத்– தி ரி, ஆண்– டு ப்– பி ற – ப்பு நாட்– க ளில் இறை– த�ொட்டி– லி ல் முரு– க ன் தவழ்ந்த ஊர் வ–னுக்–கும், இறை–விக்–கும் விசேஷ அலங்–கார – ங்– அருகே உள்ள விளத்– த� ொட்டி. களும் அபி–ஷேக ஆரா–தனை – க – ளும் எனவே, இந்த ஊர் மக்–கள் பிறந்த நடை–பெறு – கி – ன்–றன. குழந்–தையை பத்து நாட்–கள்–வரை இறைவி மங்– க – ள ாம்– பி – கையை த� ொ ட் டி – லி ல் ப�ோட் டு இ ன் – வேண்–டிக் க�ொள்–வதா – ல் அனைத்து றும் தாலாட்டு பாடு– வ – தி ல்லை. மங்–கள – க – ர – ம – ான காரி–யங்–களும் தடை முரு–க–னுக்கு அவர்–கள் செய்–யும் இல்–லாது நடக்–கும் என்–பது பக்–தர்– மரி–யாதை இது! களின் அனு–பவ நம்–பிக்கை. இங்கு அருள்–மிகு சர்–வ–ல�ோக காலை 8 மணி முதல் 9 மணி நாத– சு – வ ாமி ஆல– ய ம் உள்– ள து. வ ரை யி லு ம் , ம ாலை 5 ம ணி இ ற ை வி பெ ய ர் அ ரு ள் – மி கு முதல் 7 மணி–வரை – யி – லு – ம் ஆல–யம் மங்–க–ளாம்–பிகை. திறந்– தி ரு – க்– கு ம். ஆல–யம் கிழக்கு ந�ோக்கி அமைந்– திருப்–பன – ந்–தாள், மயி–லா–டுது – றை, துள்–ளது. கிழக்கு, மேற்கு என இரு மங்களாம்பிகை வைத்–தீஸ்–வ–ரன் க�ோயில், சீர்–காழி, திசை–களி–லும் வாசல்–கள் க�ொண்– – ம், பந்–தந – ல்–லூர் ஆகிய ஊர்–களி–லிரு – ந்து டது. ராஜ– க�ோ – பு – ர ம் கிடை– ய ாது. உள்ளே சிதம்–பர இத்– த ல – ம் செல்ல நிறைய பேருந்– து க – ளும், டாக்ஸி, வரு– வ – தற் கு மேற்கு வாயி– லையே பயன்– ஆட்டோ, மினி பஸ் வச–திக – ளும் உள்–ளன. ப–டுத்–து–கின்–ற–னர். ஆல–யத்–திற்கு தேவை–யான ப�ொருட்–கள் 400 ஆண்–டு–களுக்கு மேல் பழ–மை–யான ஆல–யம் இது. 1942லும் பின் 1988லும் குட– வாங்க இந்த ஊரில் கடை–கள் கிடை–யாது. மு– ழு க்– கு த் திரு– வி ழா கண்ட இக்– க�ோ – யி ல் எனவே, பக்–தர்–கள் தேவை–யான அபி–ஷேக, மிக–வும் சித–ல–ம–டை–யத் த�ொடங்–கி–யது. ஊர் ஆரா– த – னை ப் ப�ொருட்கள் கைய�ோடு மக்–கள் ஒன்று கூடி நிதி திரட்டி க�ோயிலை வாங்–கிச் செல்–வது நல்–லது. இத்–தல – த்–திற்கு அரு–கிலேயே – பந்–தந – ல்–லூர், வண்– ண – ம – ய – ம ாக்கி, அற்– பு – த – ம ா– க ப் புது– நெய்– கு ப்பை, நெய் வாசல், திருச்– சி ற்– ற ம்–பல – ம், பித்–துள்–ள–னர். கிழக்கு வாயி–லின் எதிரே பலி– பீ – ட – மு ம் திரு–மே–னி–யார் க�ோயில், மணல்–மேடு ஆகிய நந்– தி – யு ம் தனி மண்– ட – ப த்– தி ல் உள்– ள ன. தலங்–கள் உள்–ளன. அடுத்து மகா–மண்–டப – த்–தின் இட–துபு – ற – ம் சித்தி - ஜெய–வண்–ணன்
மஙகை–யரககு மங–க–ளம தரும
மங்–க–ளாம்–பிகை வ
7
மரத்துறை
4.7.2015
காரையார், திருநெல்வேலி
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
ï‹ñ á¼ ê£Ièœ
ப�ொம்மக்கா, திம்மக்காவுடன் முத்துப்பட்டன்
காதல், சாதிபேதம்
பார்க்காது!
அ
டுத்–த–நாள் ஆற்–றங்–க–ரை–யில் முத்–துப்–பட்டன் அமர்ந்–தி–ருந்–த– ப�ோது அழ–கான குர–லில் தெம்–மாங்கு பாட்டு கேட்க, திரும்பி பார்த்–தார், மேய்ந்–து–க�ொண்–டி–ருந்த மாடு–கள் நடுவே நின்–றி–ருந்த பெண்–ண�ொ–ருத்தி பாடிக்கொண்–டிரு – ந்–தாள். அவளை உற்று ந�ோக்–கிய முத்–துப்–பட்டன், முந்–தின நாள் தன்–னால் காப்–பாற்–றப்–பட்ட பெண் அவள் என்றே கரு–தி–னார். உடனே அவளை ந�ோக்கி ஓடி–னார். அவ–ரைப் பார்த்து வெகுண்ட அந்–தப் பெண் வெகு வேக–மாக ஓடி– னாள். அதே வேகத்–தில் அவ–ளைப் பின் த�ொடர்ந்–தார் முத்–துப்–பட்டன். குடி–சை–யில் செருப்பு தைத்–துக்–க�ொண்–டிரு – ந்த தனது தந்–தையி – ட – ம் சென்–றாள் அவள். நடுங்–கி–ய–படி ச�ொன்–னாள்: ‘‘அப்பா, என்னை ஒரு–வன் விரட்டி வரு–கி–றான். நேற்று தனது அக்–கா–விற்கு நடந்–தது ப�ோல் நடந்து விடும�ோ என்று அஞ்சி ஓடி வந்–தேன்.’’ ‘‘நீ இங்கே இரு, அவனை கண்–ட–துண்–ட–மாக வெட்டிப்–ப�ோட்டு விட்டு வரு–கிறே – ன்,’’ என்று கூறிய பகடை, வீட்டுக்–கூர – ை–யில் வைத்–தி– ருந்த அரி–வாளை உரு–விக் க�ொண்டு வேக–மாக வெளியே வந்–தான். குடி–சை–யிலி – ரு – ந்து வெளியே வந்த ப�ொம்மி, ‘‘என்–னடி, என்–னாச்–சு?– ’– ’ என்று கேட்டாள். இவள், அழு–த–ப–டியே, ‘‘அக்கா, குடுமி வைத்–தி– ருந்–தான், பார்க்க நம்ம ஊரு சாமி(ஐயர்) மகன் மாதிரி இருந்–தான். என்னை விரட்டி வந்–தான், நான் ஓடி வந்–து–விட்டேன்,’’ என்–றாள். உடனே ப�ொம்–மி–யும் சில அங்க அடை–யா–ளங்–களை விவ–ரிக்க, ‘‘ஆமாக்கா, அப்–படி – த்–தான் இருந்–தான்,’’ என்று ஆம�ோ–தித்–தாள் திம்மி. ‘‘அடடா, அவர்– த ானே நேற்று என்னை காப்– ப ாற்– றி – ய – வ ர். என்–னைப் ப�ோலவே நீ இருப்–ப–தால், நான்–தான் என்று நினைத்து உன்–னிட – ம் பேச வந்–திரு – ப்–பார். அவ–ரைப்–ப�ோய் நீ தப்–பாக நினைத்–து– விட்டாயே,’’ என்று ச�ொல்லி வருத்–தப்–பட்டாள் ப�ொம்மி. திம்–மியை விரட்டி வந்த முத்–துப்–பட்டன் கல் தட்டி கீழே விழுந்து மயங்கி செடி– க ளுக்– கி – டையே மல்– ல ாந்த நிலை– யி ல் கிடந்– த ார். அரி– வ ா– ளு – ட ன் ஒடி வந்த பகடை, அவ– னை ப் பார்த்– த ான். மார்–பில் பூணூல், தலை–யில் குடுமி, அந்–தண – ர் குல அடை–யா–ளம்,
8
ஒரு வீர– னு க்– கு – ரி ய அ க ன்ற ம ா ர் பு க�ொண ்ட உ ட ல் – வ ா கு . . . உ டனே அ ரு – கே – யி – ரு ந்த ப னை – ம – ர த் – தி ல் ஏறி ஓலை வெட்டி ப ட ்டை செ ய் து , அதில் நீரை முகர்ந்து க�ொ ண் டு வ ந் து மு த் – து ப் – ப ட ்ட ன் முகத்– தி ல் தெளித்– தான் பகடை. விழித்–துப்–பார்த்த அவ–னி–டம், ‘‘ஐயா, என்னை மன்–னித்து வி டு ங் – க ள் , ந ா ன் தாழ்த்–தப்–பட்ட–வன், மயங்கி கிடந்த உங்– கள் முகத்–தில் தீண்–டத்– த– க ாத என் கரங்– களி–னால்நீர்தெளித்து வி ட ்டே ன் . . . ’ ’ என்று தயங்–கிய – ப – டி ச�ொன்–னான். ‘ ‘ பெ ரி – ய – வரே , என்னை காப்–பாற்–றி– யி–ருக்–கி–றீர்–கள். பாக– வத புரா– ண த்– தி ல் பக–வான் ச�ொன்–னது – ப – �ோல எல்லா உயிர்– களி– ட த்– து ம் இறை– வன் இருக்– கி – ற ான். என்–னைப்–ப�ொறு – த்–த– வரை உயர்ந்– த – வ ர், தாழ்ந்– த – வ ர் என்று ய ா ரு – மி ல்லை , ’ ’ என்– ற ார் முத்– து ப்– பட்டன். அந்– த ப் பெருந்– தன்–மைக்கு தன் உட– லைக் குறுக்கி நன்றி ச�ொன்ன பகடை, ‘‘ஐயா, நான் செருப்பு தைக்– கி ற த�ொழில் பார்க்– கி – றே – னு ங்க, மாடு–களை கூலிக்கு மேய்க்–கி–றேன். என் ம க ளு ம் இ ப் – ப டி ம ா ட் டு க் க ா வ – லுக்– கு ப் ப�ோவா. அப்–படி வந்–தி–ருந்–த– வள ை எ வன�ோ ஒருத்–தன் விரட்டியி– ரு க் – கி – ற ா ன் . அ வனை க ண ்ட
4.7.2015 துண்–டமா வெட்டி எறி–ய–ணும்ன்னு தான் அரி–வா–ள�ோட வந்–தேன் சாமி,’’ என்–றான். தாம் விரட்டிய அந்த அழகு பெண் இவ–னு– டைய மகளா என்று வியந்த முத்–துப்–பட்டன், அவ–ளைப் பார்க்–கும் ஆவ–லில் பக–டையி – ட – ம், ‘‘உங்க வீட்டுக்கு ப�ோக–லா–மா–?’– ’ என்று கேட்டார். திகைத்–துத் தடு–மாறி நின்ற பக–டை–யி–டம், ‘‘எனக்கு கல் பட்ட–தில் வீக்–கம் ஏற்–பட்டுள்– ளது. அதில் ஒத்–த–டம் க�ொடுத்தா உடனே ச ரி – ய ா – யி – டு ம் அ து – த ா ன் கே ட ்டே ன் . உ ங் – க ளு க் கு வி ரு ப் – ப ம் இ ல் – லைன்னா வேண்–டாம்,’’ என்–றார் முத்–து–ப்பட்டன். ‘‘அப்–படி இல்ல சாமி, என் குடி–சை–யிலே, மாட்டுத்–த�ோல் காய வைச்–சிரு – க்–கிறே – ன். அது நாற்–றம் அடிக்–கும். அந்த வாடை உங்–களுக்கு ஒத்– து க்– க ாது. பர– வ ா– யி ல்– லேன்னா வாங்க சாமி,’’ என்று கூறி தன்–னு–டன் அழைத்–துச் சென்–றான். செல்–லும் வழி–யில், ‘‘சாமி, எங்–களுக்கு ஆந்–திர தேசம்–தான் பூர்–வீ–கம். விஜ–ய–ந–க–ரப்– பே–ரர – சு தமி–ழக – த்–தின் ப�ோர் த�ொடுத்த ப�ோது அந்த படை– வீ – ர ர்– க ளுக்கு செருப்பு தைப் – ப – த ற் – க ா க எ ங் – க ள் இ ன த் து ம க் – க ள ை தமி–ழக – த்–திற்கு அழைத்து வந்–தன – ர். மன்–னர்–கள் அரண்–மனை, மாட மாளி–கைக – ள் என எதை கட்டி–னா–லும் அதில் நர–பலி க�ொடுப்–பார்–கள். அதற்கு எங்–கள் இன மக்–களை பயன்–ப–டுத்– தி–னார்–கள். அத–னால் எங்க மக்–கள் பயந்து நாலா திசைக்–கும் தப்–பிச்–சென்று பிழைத்து வரு–கி–றார்–கள்,’’ என்று தன் பூர்–வீ–கம் பற்றி ச�ொன்–னான். குடிசை முன்–னால் அக்–கம்–பக்–கத்–தி–னர் மற்–றும் பக–டையி – ன் மகள்–களும், மனை–வியு – ம் நின்று க�ொண்–டி–ருந்–த–னர். குடி– ச ை– யி ன் திண்– ணை – யி ல் அமர்ந்து க�ொண்ட முத்– து ப்– ப ட்ட– னி – ட ம், ‘‘சாமி இது என் ப�ொஞ்–சாதி, இவள் என் மூத்த மகள் ப�ொம்மி, இளை–ய–வள் திம்மி,’’ என்று அறி–மு–கம் செய்து வைத்–தான் பகடை. ‘‘ஒரே உரு–வமு – டை – ய இரண்டு பெண்–களை நான் இப்–ப�ோதுதான் பார்க்–கி–றேன். என்ன ஆச்–சர்–யம்! உய–ரம், எடை, த�ோற்–றம் எல்–லாம் ஒரே மாதி–ரிய – ாக இருக்–கிற – தே,’’ என்று வியந்த முத்–துப்–பட்டன், ‘‘இவர்–களில் நேற்று நான் சந்–தித்த பெண் யார்?’’ என்று கேட்டான். ப�ொம்மி முன் வந்து ‘‘நான்–தான் சாமி,’’ என்–றாள். கூடவே தன் தந்–தையி – ட – ம், ‘‘அப்பா, நேற்று என்னை அந்த கய–வர்–களி–ட–மி–ருந்து காப்–பாற்–றிய – து இவர்–தான்,’’ என்று கூறி–னாள். உடனே பக–டை–யும், அவ–ரது மனை–வி–யும் முத்– து ப்– ப ட்ட– னை ப் பார்த்து கை எடுத்து வணங்– கி – ய – வ ாறு ‘‘ர�ொம்ப நன்றி சாமி, உங்– க ளுக்கு என்ன கைமாறு செய்– ய ப் – ப �ோ– ற�ோ ம்– ! – ’ ’ என்று நெகிழ்ச்– சி – யு – ட ன் தெரி–வித்–தார்–கள். உடனே முத்–துப்–பட்டன், ‘‘வேறு கைமாறு
ஆன்மிக மலர்
எ து – வு ம் வ ே ண் – ட ா ம் ; உ ங்க மகளை க�ொடுங்க அது ப�ோதும்,’’ என்–றார். ‘‘என்ன சாமி ச�ொ ல் – றீ ங் – க – ! – ’ ’ அ னை – வ – ரு மே பத–றி–னர். ‘ ‘ ஆ ம ா ங்க , உங்க மகள் ப�ொம்– மி–யைத் திரு–மண – ம் செய்து க�ொள்– கி – முத்துப்பட்டன் றேன். உங்–கள் குடி– சை–யில்தங்–குகி – றே – ன். உங்–கள�ோ – டு வாழ்–கிறே – ன்,’’ என்–றார் முத்–துப்–பட்டன். ‘‘சாமி, நாங்க செருப்பு தைக்–கி –ற–வங்க, மாமி– ச ம் சாப்– பி – டு – ற – வங்க , இது எப்– ப டி சாத்–தி–ய–மா–கும்–?–’’ ‘‘உயிர்–பலி மட்டும் கூடாது, நான் மாமி–சம் சாப்–பி–ட–மாட்டேன், மற்–ற–படி நீங்–கள் செய்– யும் வேலையை நான் செய்–கி–றேன். நீங்–கள் சாப்–பி–டு–வ–தையே நானும் சாப்–பி–டு–கி–றேன்.’’ ‘ ‘ ச ா மி , உ ங்க கு டு ம் – ப த் – து க் கு இ ந்த விவ– ர ம் தெரிந்– த ால் எங்– க ளை உயி– ர�ோ டு எரித்து விடு–வார்–க–ளே–!–’’ ‘‘அச்–சம் வேண்–டாம் மாமா,’’ உரி–மை– யு–டன் அழைத்–தான் முத்–துப்–பட்டன். ‘‘விரும்– பி– ன ால் பங்– கே ற்– ப ார்– க ள்; வெறுத்– த ால் சபிப்–பார்–கள். க�ொடுஞ்–செ–யல் புரி–யும் மன வலி– மை – யு ம் அவர்– க ளுக்– கு க் கிடை– ய ாது. நான் என் பெற்–ற�ோர் மற்–றும் உடன்–பி–றந்– த�ோர் சம்–மத – த்–த�ோடு வரு–கிறே – ன். நீங்–கள் மறுப்– பே–தும் ச�ொல்லக் கூடாது, சரி–யா–?–’’ என்று கூறி– வி ட்டு அவர்– க ளி– ட – மி – ரு ந்து விடை– பெற்–றான் முத்–துப்–பட்டன். ஆரி– ய ங்– க ாவு சென்று, பெற்– ற�ோ – ரி – ட ம் பேசி–னான். அவன் திரும்ப வந்–துவி – ட்டானே என்ற சந்–த�ோ–ஷத்–தை–விட அவன் ச�ொன்ன திரு– ம – ண த் தக– வ ல் இடி– ய ாக அவர்– க ள் உள்– ள த்– தி ல் இறங்– கி – ய து. ‘‘நம் குலத்– து க்கு அவ– மா–ன ம் தேடித்–தந்–து–விட்டா–யே ! என் கண்– மு ன் நில்– ல ாதே, ப�ோய்– வி டு,’’ என்று அவர்–கள் வெறுத்–துக் கூறி–னார்–கள். அங்–கிரு – ந்து புறப்–பட்ட முத்–துப்–பட்டன், அண்–ணன்–மார்–கள் வசிக்–கும் விக்–கிர – ம – சி – ங்–க– பு–ரம் அக்–ரஹ – ா–ரத்–திற்கு வந்து தன் திரு–மண விவ– ரத்–தைச் ச�ொன்–னான். அவர்–கள�ோ அவனை அடித்து உதைத்து ஒரு அறை–யில் வைத்–துப் பூட்டி–னர். மறு–நாள் மயக்–கம் தெளிந்த முத்– துப்–பட்டன் நிலைக்–கத – வை தனது பலத்–தால் பிடுங்கி எறிந்து விட்டு அங்–கிரு – ந்து தப்பி பக– டை–யின் கிரா–மத்–திற்கு வந்–தான். (த�ொட–ரும்)
- சு.இளம்–க–லை–மா–றன்
படங்–கள்: முத்–தா–லங்–கு–றிச்சி காம–ராசு
9
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
மனம மாறறிய மநதிரக குவளை சா
‘
தித்– து க் காட்ட வேண்– டு ம்’ என்ற தணி– ய ாத வேக–மும், தள–ராத உழைப்–பும், கல்–வி–யும், செல்–வ– மும் வாய்க்–கப் பெற்–றி–ருந்த ஒரு–வ–ரால் சமு–தா–யத்– தில் உயர்ந்த மனி–தர – ாக உரு–வாக முடி–யவி – ல்லை. அவ–ருடை – ய நிறு– வ – ன த்– தி ல் ஊழி– ய ர்– க ள் எவ– ரு மே ப�ொருந்தி இருந்து பணி–பு–ரி–ய–வில்லை. அவ–ரு–டைய குடும்–பத்–தி–லும் அமைதி நில–வ–வில்லை. கார–ணம் என்–ன–வாக இருக்–கும் என்று யூகித்து விட்டீர்– க–ளா? செல்–வம், கல்வி, உழைப்பு அனைத்–தும் இருந்–தும் அவ– ரி – ட ம் அன்பு, நிதா– ன ம், அர– வ – ணை க்– கு ம் தன்மை மூன்–றும் அடி–ய�ோடு இல்லை. எடுத்–தத – ற்–கெல்–லாம் எரிந்து விழு–வது – ம், முன் க�ோபத்–தால் கடுஞ்–ச�ொல் கூறு–வது – ம், திட்டித் தீர்ப்–பது – ம – ாக நிர்–வாகி அமைந்– தால் நிறு–வ–னம் புகழ்–வ–ன–மாக எப்–ப–டிப் பூத்–துப் ப�ொலி–யும்? வசதி வாய்ப்–புக – ள் மட்டுமே ஒரு–வரை வாழ்–வாங்கு வாழும் நிலை–யில் வைத்–துவி – ட – ாது. பண்–புக – ள் இருந்–தால்–தான் ஒரு–வர் பளிச்–சிட முடி–யும். ‘‘ஆசை க�ோபம் களவு க�ொள்–ப–வன் பேசத் தெரிந்த மிரு–கம் அன்பு நன்றி கருணை க�ொண்–ட–வன் மனித வடி–வில் தெய்–வம்”
10
- என்று கல்–வெட்டாக ச�ொல்–வெட்டைத் தந்–துள்– ளாரே கவி–ய–ர–சர் கண்–ண– தா–சன். இவ்–வு–ல–கம் நிலை பெற்– றி– ரு ப்– ப – த ற்– கு க் கார– ண மே பண்– பு – டை – ய – வர் – க ள் பலர் வாழ்ந்– த – த ா– லு ம், வாழ்ந்து க�ொண்–டிரு – ப்–பத – ா–லும்–தான் என்–கி–றார் திரு–வள்–ளு–வர். ‘பண்–பு–டை–யார் பட்டுண்டு உல–கம் அது இன்–றேல் மண்–புக்கு மாய்–வது மண்’ மேலும் ச�ொல்–கின்–றார் வள்–ளு–வர்: ‘அரம் ப�ோலும் கூர்–மை–ய– ரே–னும் மரம் ப�ோல்–வர் மக்–கட் பண்பு இல்–லா–தவ – ர்’ பண்– பு – க ளில் தலை– மை – யி– ட ம் வகிப்– ப து, க�ோபம் க�ொள்– ள ா– ம ல் அன்– ப ால் எவ–ரை–யும் அணைத்–தலே ஆகும். ப�ொறாமை க�ொண்– ட – வன் நண்– பனை இழக்– கி – றான். கர்–வம் க�ொண்–டவன் – கட– வு ளை இழக்– கி – ற ான். க�ோப ம் க�ொ ண் – ட – வன் தன்– னையே இழக்– கி – ற ான். அத–னால் தன் நட்–புவ – ட்டத்– தை–யும், உறவு வளை–யத்–தை– யும் அறுத்– தெ – றி ந்– து – வி ட்டு அநாதை ஆகி–றான். ‘சினம் என்–னும் சேர்ந்–தா– ரைக் க�ொல்லி இனம் என்–னும் ஏமப் புணை–யைச் சுடும்’ - என்–கி–றது திருக்–கு–றள். ‘‘க�ோபம் வந்–தால் அப்–பு– றம் நான் மனு–ஷனா இருக்க மாட்டேன்– ’ ’ என்று பலர் ஆத்– தி – ர த்– தி ல் கூறு– வ – தி – லி – ருந்தே தெரி–கிறதே – அவர்–கள் மிரு–க–மாக மாறி விடு–வார்– கள் என்–று! ‘ க�ோப ம் வ ா யை த் திறக்– கு ம்! ஆனால், கண்– களை மூடி–வி–டும்,’ ‘க�ோபம் க�ொள்–ளும் ஒவ்–வ�ொரு நிமி– ட–மும் நீ அறு–பது வினாடி மகிழ்ச்–சியை இழக்–கி–றாய்,’ என்–பதெ – ல்–லாம் பல–ருக்–கும் தெரிந்த ப�ொன்–ம�ொ–ழி–கள்– தா–னே! ‘ க�ோப ம் இ ரு க் – கு ம் இடத்–தில் குணம் இருக்–கும்’ என்– று ம் ஒரு பழ– ம�ொ ழி
4.7.2015 இருக்–கி–றதே என்–றும் சிலர் எண்–ண–லாம். அப்– ப டி என்– ற ால் என்ன ப�ொருள் தெரி–யு–மா? க�ோபம் இருக்–கும் அதே இடத்–தில்–தான் குண–மும் இருக்–கி–றது. ஒரு–வன் சின–ம–டை– வதை நிறுத்தி ஒரு ந�ொடி சிந்–தித்–தால் அவன் க�ோபம் மாறி குணம் பிறக்–கும் என்–ப–தைத்– தான் அப்–ப–ழ–ம�ொழி குறிப்–பி–டு–கி–றது. மிடுக்– கு ம் துடுக்– கு ம் நிறைந்த படைத்– த–ள–பதி ஒரு–வன், அவன் ஊரில் புகழ் பெற்று விளங்– கி ய தத்– து – வ – ஞ ா– னி யை சந்– தி த்– து க் கேட்டான்: ‘நீங்– க ள் அனைத்– து ம் அறிந்த அற்–புத மகான் என்று ஊரில் பேசிக் க�ொள்– கி – ற ா ர் – க – ளே ! ச �ொர் க் – க – மு ம் ந ர – க – மு ம் எங்– கெங்கே உள்– ள ன என்று எனக்– கு த் துல்–லி–ய–மா–கக் கூற முடி–யு–மா–?’ அதி–கார த�ோர–ணை–யில் அவன் கேட்ட– தால் ஞானி அவ–னைப் பார்த்து ‘முத–லில் நீ ய ா ர் எ ன் று எ ன க் – கு ச் ச �ொ ல் ! ’ என்–றார். ‘நான் ராஜா–வின் அந்–தர – ங்–கப் பாது– க ா– வ – லன் . படைத்– த – ள – ப தி,’ என்–றான் அவன். ‘ஓ! நீ பாது–கா–வ–ல–னா? பார்த்– தால் பயந்–தாங்–க�ொள்ளி ப�ோல் அல்–லவா உள்–ளாய்–?’ ஞானி–யின் இந்த பதி–லைக் கேட்ட ப�ோர்– வீ– ர ன் க�ொதிப்– ப – டைந் து உறை– வாளை உருவி, ‘என்ன ச�ொன்–னீர்– கள்–?’ என்று மிரட்டி–னான். அவன் விழி– க ள் விநாடி நேரத்– தி ல் சிவந்து விட்டன. சாந்–த–மாக அவனை ஏறிட்டு ந�ோக்–கிய தத்–து–வ–ஞானி, ‘இப்–ப�ோது உன் வினா–வின் பாதி விடையை நீ எட்டி–விட்டாய்–!’ என்–றார். ஞானி என்ன ச�ொல்– கி – ற ார் என்று புரிந்து க�ொள்– ள – மு – டி – ய ா– ம ல் புரு– வத்தை உயர்த்–தி–னான் தள–பதி. ‘உன் சீற்–ற–மான சினத்–தி–னால் இப்–ப�ோது நீ நர–கத்–தின் வாச–லில் நிற்–கி–றாய்–!’ என்–றார் தத்–து–வ–ஞானி. வீரன் க�ோபத்–தைத் தணித்–துக் க�ொண்– ட ா ன் . உ ரு – வி – ய – வ ா ளை உ றை க் – கு ள் ப�ோட்டான். அமை– தி – ய ான ஞானி– யை ப் பார்த்– த ான், புன்– ன கை புரிந்தபடி ஞானி புகன்–றார். ‘உன் கேள்–வி–யின் மீதி பதி–லை– யும் இப்–ப�ோது நீ பெற்–று–விட்டாய். வீணான சினத்– தை க் கட்டுப்– ப – டு த்தி, வேண்– ட ாத உணர்–வு–களை நீக்கி அமைதி அடைந்–துள்ள நீ இப்– ப�ோ து ச�ொர்க்– க த்– தின் வாச–லில் நிற்–கி–றாய்.’
ஆன்மிக மலர்
தத்– து வ ஞானி– யி ன் பதி– ல ால் படைத்– த – ள – பதி தெளிவு பெற்–றான். நமக்–குள்–ளே–தான் இருக்–கின்–றன ச�ொர்க்–க–மும் நர–க–மும். சூடு பறக்–கும் தேநீரை ஒரு க�ோப்–பை–யி– லி–ருந்து மறு க�ோப்–பைக்கு மாற்றி ஆற்–றும்– ப�ோது சூடு குறை–கி–றது. அதே–ப�ோல்–தான் நாமும் நம்மை மீறி க�ோபம் வரும் சம– யங்– க ளில் அந்த இடத்தை விட்டு வேறு அறைக்–குச் சென்–றாலே ப�ோதும். நம் மனக் க�ொ – தி – ப்பு சற்று அடங்–கும். சில ந�ொடி–கள் ஆற அமர சிந்–திக்க ஆரம்–பித்–தாலே சினத்–தால் பிரச்–னை–தான் பெரி–தா–கும் என்–கிற தெளிவு பிறக்–கும். ஒ ரு ம ட த் – தி ல் இ ர ண் டு து ற – வி – க ள் இருந்–த–னர். இளை–ய–து–றவி சாந்–த–மா–ன–வர். முதிய துற–விய�ோ எல்–லாம் படித்–தி–ருந்–தும் எடுத்–த–தற்–கெல்–லாம் க�ோபப்–ப–டு–வார். சாந்–த–மான இளை–ய–து–றவி மூத்–த–வரை மாற்ற முயன்– ற ார். ஒரு நாள் அவ– ரி – ட ம், ‘இந்– த ா– ரு ங்– க ள்! இது ஒரு மந்– தி – ர க்– கு– வளை . உங்– க ளுக்– கு க் க�ோபம் வ ரு ம் ப�ோதெ ல் – ல ா ம் இ தி ல் மூன்று முறை தண்–ணீர் எடுத்–துப் பரு– கு ங்– க ள். பிறகு பாருங்– க ள். உ ங் – க ளி – ட ம் க�ோபமே ஒ ரு ப�ோதும் அண்–டா–து–!’ மூத்த துற– வி – யு ம் அந்த பழக்– கத்தை மேற்–க�ொண்–டார். என்ன வியப்– பு ! மெல்ல மெல்ல க�ோபமே வ ர ா – த – வ – ர ா க , இ ளை ய து ற – வி – யை ப் ப�ோலவே அவ–ரும் மாறி–விட்டார். இளை– ய–வரை அழைத்து இத–ய–பூர்வ நன்–றி–யைத் தெரி–வித்து, ‘இந்த மந்–திர – க்–குவ – ளை – யி – ன் சக்தி மகத்–தா–ன–தாக உள்–ளது,’ என்–றார். இளை– ய – வர் வணங்– கி – ன ார். ‘என்னை மன்–னியு – ங்–கள். நான் தந்–தது மந்–திர – க் குவளை இல்லை. சாதா– ர – ண – ம ான ஒன்– று – த ான். உணர்ச்–சி–மே–லீட்டால் சினம் வரும் ப�ோது அறி–வுபூ – ர்–வம – ாக சிந்–திக்க இய–லாது. ஆனால், சிந்– தி க்க முடி– யு – ம ா– ன ால் க�ோபம் தானே குறை–யும். மூன்று முறை தண்–ணீரை ஊற்–றிக் குடிக்–கும்–ப�ோது சிறிது நேரம் கிடைக்–கி–றது. அப்–ப�ோது சிந்–திக்க முடி–வ–தால் புலன்–கள் அமைதி பெறு–கின்–றன. ஆத்–தி–ரம் அகன்று, தான் ஆக்கி–ர–மித்த இடத்தை அது நியா–யத்– திற்–குத் தரு–கின்–றது. அத–னால்–தான் உங்–கள் க�ோபம் நீங்–கி–யதே தவிர குவ–ளை–யில் ஏதும் மந்–தி–ரம�ோ மாயம�ோ இல்–லை–!’ வினாடி நேர க�ோபத்– த ால் விளை– யு ம் தீமை– க ள் வாழ்– வி ன் முழு நேரத்– தை – யு ம் அல்– லவ ா நிர்– மூ – ல – ம ாக்கி விடு– கி ன்– ற – து ! ஔவை மூதாட்டி அரிச்–சுவ – டி – யி – லேயே – நமக்– கெல்–லாம் கற்–றுக்–க�ொடு – த்–திரு – க்–கும் ‘‘ஆறு–வது சினம்–’’ என்–னும் பாடத்தை முதுமை வரை– யி–லும் மேற்–க�ொள்–ளா–மல் இருந்–தால் எப்–படி – ? க�ோபத்தை இழப்–பதே நமக்கு லாபம்!
30
திருப்புகழ்த் திலகம்
மதிவண்ணன்
11
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
அக்னி லிங்கம்
அந்தமிலாக் கண்ணுடைய
அருணாசலன் க�ௌ
தம மக– ரி ஷி, அரு– ண ை– யி ன் அடி– வ ா– ர த்– தி – லி – ரு ந்த சிறு–கு–ளத்–தை–யும் அதில் ஜ�ொலித்த சூரி–ய–னை–யும் வானத்–தையு – ம் வியந்து பார்த்–தப – டி இருந்–தார். ‘‘சூரி–யன் குளத்–திற்– குள் விழுந்து விட்டான்–’’ என்று ஏத�ோ சூச–க–மாக ச�ொன்–னார். சீடர்–கள் தன்–னைக் குழப்–பத்–து–டன் பார்ப்–ப–த–றிந்து, ‘‘ஒன்–று– மில்–லை–யப்பா. சூரி–யன் மேலே இருக்–கி–றான். வானம் எல்–லை– யற்று வியா–பித்–திரு – க்–கிற – து. ஆனால், ஒரு சதுர நீர்த் தேக்–கத்–திற்–குள் சூரி–ய–னும், வான–மும் அடங்கி விட்ட–தே! ஆனால், இது ப�ோலி. தண்–ணீர் அலைக்–குள் கலைந்து ப�ோகும். அது–ப�ோல, சரீ–ரம்–தான் நான் என்று ஜீவன் நினைத்து சரீ–ரத்–தையே அபி–மா–னிக்–கி–றது. அரு–ணா–ச–லன் லேசாக கலைத்–தால் இந்த அபி–மா–னம் அழி–யும். ‘குடத்–திற்–குள் சூரிய பிம்–பம்’ என்று வேதாந்–தி–கள் ச�ொல்–வார்– க–ளல்–ல–வா–?–’’ என்று விளக்க முயற்–சித்–தார். இந்–திர லிங்–கத்–திற்–கும் அக்னி லிங்–கத்–திற்–கும் நடு–வேயு – ள்ள ஓரி– டத்–தில் நின்று மீண்–டும் அரு–ணா–சலத்தை – ந�ோக்–கி– னார்–கள். வெகு–நா–ழிகை க�ௌத–மர் பார்த்–தப – டி – யே இருந்–தார். சீடர்–கள் அது–வ–ரை–யி–லும் ப�ொறுமை காத்–தன – ர். நீரில் தெறித்த சூரிய ஒளி மக–ரிஷி மீதும், அந்த கூட்டத்–தி–ன–ரின் மீதும் பாளம் பாள–மாய் பர– வி – ய து. ஒரு கணம் தங்– க ப் பிர– தி – மை – க – ள ாக அவர்–கள் ஒளிர்ந்–த–னர். க�ௌத–மர் த�ொண்–டையை செரு–மிக் க�ொண்– டார். மீண்–டும் குவ–ளையி – லு – ள்ள தீர்த்–தத்தை அருந்– தி–னார். பேசத் த�ொடங்–கின – ார். ‘‘தாங்–கள் த�ொடுத்த வினா மிக–வும் முக்–கி–ய–மா–னது. இந்–திர லிங்–கத்தை தரி–சிக்–கும்–ப�ோது என்ன ஆகும் என்–றீர்–கள – ல்–லவ – ா!
12
இது இங்– கு ள்ள அஷ்– ட – தி க் ப ா ல – க ர் – க – ள ா ன அனை– வ – ரு க்– கு ம் கூடப் ப�ொருந்– து ம். மன– தி ல் இந்–தி–ர–னு–டைய வெளிப்– பாடு என்–பது ப�ோகத்தை குறிக்– கி – ற து. வெளி– யே – யுள்ள உல–கத்தை ந�ோக்கி ஓடி விஷய சுகங்– க ளை அனு–ப–விப்–பதே இந்–திர ச க் தி ய ா கு ம் . இ து ச�ொர்க்க பரி–யந்–தம், ஏன் புழு பூச்சி முதல் பிரம்மா வரை– யி – ல ான அனை– வ ரு ம் அ னு – ப – வி க்க வேண்டி அலை–யும் ப�ோக– மா–கும். சகல ல�ோகா–யத அவஸ்– தை – க ள் எல்– ல ா– முமே மன– தி ல் ஜென்ம ஜ ெ ன் – ம – ம ா க வ ந் து க�ொண்– டி – ரு க்– கு ம். இது வலி– மை – ய ான அழிக்க முடி– ய ாத விதை– க – ள ாக ஊன்றி ஜென்–மாதி ஜென்– ம–மாக மன–தின் வழி–யாக வெளிப்–பட்டுக் க�ொண்– டே – யி – ரு க் – கு ம் . ப ர ப் –பி–ரம்–ம–மான ஆத்–மாவை ந�ோக்– கி ய பய– ண த்– தி ன்– ப�ோது பல்–வேறு இடை– யூ– று – க – ளை – யு ம் க�ொடுத்– துக்–க�ொண்டே இருக்–கும். அப்– ப – டி ப்– ப ட்ட சகல இ ந் – தி ர ப�ோ க நு ட ்ப விதை–களை இங்–கிரு – க்–கும் இந்–திர மூர்த்–தம் கிர–கித்து நம்மை விடு–விக்–கும்.’’ ‘ ‘ அ ப் – ப – டி – ய ா – ன ா ல் இங்–கிரு – க்–கும் இந்–திர லிங்– கத்–தில் இந்–திர – ன் எங்–கே?– ’– ’ அடி– ய ார் ஒரு– வ ர் பணி– வ�ோடு கேட்டார். ‘‘இந்–தி–ரன் லிங்–க–மா–கி–
4.7.2015 விட்டான். இந்–தி–ரன் சிவ–மாகி விட்டான். உங்–களை நீங்–கள் உடம்பு என்று கரு–தியி – ரு – ப்–ப– து– ப�ோல அவன் தன்– னு – டை ய அனைத்து அவஸ்–தைக – ளை – யு – ம் தானென நினைத்–தான். அவை அனைத்–தும் அழிந்–து–ப�ோய் இங்கு லிங்–க–மா–கி–யி–ருக்–கி–றான்.’’ ‘‘சரி, அவன் எப்– ப டி எங்– க ளுக்– கு ள் உண்–டான அவஸ்–தைக – ளை அழித்–த�ொழி – க்க முடி–யும்–?–’’ ‘‘நாம் இப்–ப�ோது இங்கு நின்று அரு–ணா– ச–லத்தை பார்ப்–ப–து–ப�ோல அவ–னும் பார்த்– தான். சரி– ய ா– க ச் ச�ொன்– ன ால் தன்னை அழித்–துக் க�ொள்ள, அதா–வது, தான் எனும் அகந்தை அழிய வேண்– டு – மெ ன்று இங்கு நின்– றி – ரு ப்– ப ான். அது– ப�ோல அவ– னு க்– கு ள் நான் அழிந்து ஆத்– ம – ம– ய – ம ாக மாறிப்– ப�ோ–னான். அதற்கு முன்பு, அந்த மாறும் கணத்– தி ல் ‘என் அகங்– க ா– ர த்தை அழித்து நீயா–கவே என்னை செய்து க�ொண்–டது – ப�ோல – இங்கு வரு–வ�ோர் அனை–வ–ரை–யும் செய்து விடு’ என்று பிரார்த்–தனை செய்–திரு – க்–கிற – ான். ஏனெ–னில், அசஞ்–ச–ல–மான அரு–ணையை பார்க்–கும்–ப�ோது சஞ்–ச–ல–மான நான் ப�ோய்– வி–டும். அப்–படி ப�ோன–பின்பு கரு–ணை–யால் சில பிரார்த்– த – ன ை– களை தெரி– வி க்– கு ம்,’’ க�ௌத–மர் உறு–தி–ய�ோடு கூறி–னார். ‘‘மஹ–ரி–ஷியே, இது–வ–ரை–யில் அரு–ணா– சல வலத்தை எண்–ணி–றந்த முறை பிர–தட்– ச–ண–மாக சுற்–றி–யி–ருக்–கி–றேன். எனக்–குள் எது–வும் நடந்–த–து–ப�ோல தெரி–ய–வில்–லை– யே–!–’’ என்–று–க�ொஞ்–சம் தயக்–கத்–த�ோடு கேட்டார் ஒரு சாது. ‘‘அப்–ப–டியா. உங்–களுக்–க�ொன்று ச�ொல்– லட்டு–மா? வேர் அழிந்து விட்ட–து–!–’’ ‘‘புரி–ய–வில்லை மஹ–ரி–ஷி–’’ ‘‘பூமிக்கு கீழி– ரு க்– கு ம் ஒரு க�ொடி– யி ன் வேரை சட்டென்று அறுத்–து–விட்டால், அது அந்–த–க் க�ொடிக்கு தெரி–யாது. தான் பற்–றி– யுள்ள மரத்–தைச் சுற்–றிக்–க�ொண்டு அப்–படி – யே இருக்–கும். ஆனால், சிறிது காலம் கடந்–தபி – ற – கு மெல்ல அது–வும் காய்ந்து கரு–கத் த�ொடங்–கும். அது–ப�ோலவே – அரு–ணா–சலத்தை – வலம்–வரு – ம்– ப�ோது அந்–தந்த அஷ்–ட–திக் பால–கர்–களின் லிங்–கத்–தை–யும் சேர்த்து வலம் வரும்–ப�ோதே அந்–தந்த லிங்–கத்–தின் மையத் தன்–மை–யும், அத– ன ால் மன– தி ல் விளை– யு ம் அவஸ்– தை – களின் வேரை–யும் சேர்த்தே அரு–ணா–ச–லம் அழிக்– கி – ற து. அரு– ண ா– ச – ல த்– தி ன் அருகே வந்– த �ோரை அதை விட்டு– வி ட்டு ஓடாது தடுத்து தன்– னி – ட த்– தி ல் வைத்– து க் க�ொள்– ளும். உல–கத்–தி–லுள்ள சுகங்–கள் முக்–கி–ய–மா? இல்–லை–யே! உள்–ளே–யி–ருக்–கும் ஆத்ம சுகம்– தானே என் ச�ொரூ– ப ம் என்– றெ ல்– ல ாம் உள்–ளுக்–குள்ளே த�ொடர்ந்து ஆத்ம சாத–கர்–
ஆன்மிக மலர்
தி
ருக்காஞ்சி முதல் ருவண்ணாமலை வரை
களுக்– கு ள் நடக்– கு ம் ப�ோராட்டத்– தை – யு ம் சேர்த்து அழித்து விடு–கிற – து. ஞானத்–திலேயே – சம–ன–மாக இருக்க வைக்–கி–றது.’’ ‘‘மஹ–ரிஷி, இது எப்–படி நிகழ்–கி–ற–து–?–’’ ‘‘ஒரு சத்–கு–ரு–வா–ன–வர் நம்மை காணும்– ப�ோது எப்–ப–டிப் பார்க்–கி–றார், தெரி–யு–மா? இவர்–க–ளெல்–லாம் அஞ்–ஞா–னத்–தில் உழன்று க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார்–கள். இவர்–களை காப்–பாற்–று– வ�ோம் என்–றெல்–லாம் பார்ப்–பதி – ல்லை. ஏனெ– னில், அவ–ருக்கு ஞானம், அஞ்–ஞா–னம் என்– றெல்–லாம் இரண்டு வஸ்–துக்–கள் இல்லை. இருள் நிறைந்த அறி– ய ா– மை – யி ல் மூழ்– கி–யி–ருக்–கும் ஜீவ–னாக ஒரு உத்–தம குரு, சீட– ரை க் காண்– ப – தி ல்லை. தனக்கு அன்– னி – ய – மி ல்– ல ாத ஆத்– ம ப் பேர�ொ– ளி – யா–கவே ஜீவனை காண்–கி–றார். அவர் எப் –ப–டிப் பார்க்–கி–றார�ோ அப்–ப–டியே அங்–கும் மாறி–விட்டி–ருக்–கும். ஞானம் உதித்–த–வி–டத்– தில் மீண்–டும் ஜீவன் நான் எனும் அகந்–தைக் கலப்–ப�ோடு எழ முடி–யாது. அந்த திருக்–கண்– ண�ோக்–கம் ஆத்–மா–வின் பார்த்–தலே ஆகும். அது அந்–த–மி–லாக் கண் ஆகும். சூரி–ய–னால் இரு– ளை க் காண முடி– ய ாது. அது– ப�ோல அரு– ண ா– ச – ல ம் எனும் சத்– கு – ரு – வ ான இந்த அச–லம – ான ஈச–னால் அறி–யா–மையை – க் காண முடி–யாது.’’ என்று பேசிக்–க�ொண்டே அக்னி லிங்–கத்–திற்கு அருகே வந்–த–னர். க�ௌத–மர், அக்னி லிங்–கத்–தின் அருகே நகர்ந்– த – ப�ோ து பார்– வ தி தேவி– யி ன் முகம் சட்டென செந்– த – ழ – ல ா– யி ற்று. இது பஞ்ச பூதங்–களில் அக்னி க்ஷேத்–ர–மல்–லவா என்று மக–ரிஷி நினைத்–துக் க�ொண்–டார். அந்த திருக்– கூட்டம் அவர்–களின் பின்னே சற்று இடை– வெ–ளிவி – ட்டு நின்று க�ொண்–டது. அந்–தமி – ல – ாக் கண் எனும் ஒற்றை வார்த்தை அவர்–களின் இரு–தய – த்தை துளைத்–தப – டி இருந்–ததை க�ௌத– மர் பார்த்– த ார். அருள், வார்த்– தை க்– கு ள் வேலாக நின்று பாயும் என்–பது இது–தா–ன�ோ! படங்–கள்: சு.திவா–கர் (த�ொட–ரும்)
33
கிருஷ்ணா
13
என்ன ச�ொல்லுது இந்த வாரம்? ஜூலை 4 முதல் 10 வரை வேதா க�ோபாலன்
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
மேஷம்: சக�ோ–தர ஸ்தா–னம – ா–கிய மூன்–றாம் வீட்டி்லுள்ள கிர–கங்–களால் சக�ோ–தர, சக�ோத–ரி–களின் சந்திப்பு நிகழும். புதன் தன் வீட்டில் தானே ஆட்சியாக அமர்ந்– தி–ருப்–ப–தால், சக�ோ–த–ர–ரின் புத்–தி–சா–லித்–த–ன–மான நட–வ–டிக்–கை் உங்–களுக்கு நன்– மை–தரும். செவ்–வா–யால் சண்டை, சச்–ச–ரவு வந்து நீங்–கும். ஐந்–தாம் வீட்டு் குரு–பக – – வானால், குழந்–தைக – ளுக்–கு நன்–மை, சந்–த�ோ–ஷம் – ஏற்–படு – ம். அவர்–கள் வெற்றி உங்–களை பெரு–மித – ம் அடை–யச் செய்–யும். அதே ஐந்–தாம் வீட்டு குரு காரணமாக க�ோயில், குளம் என்று ப�ோய்– வ–ருவீ – ர்–கள். நாட்பட்ட பிரார்த்–தனை – களை – அநா–யச – ம – ாக முடிப்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: சிவப்பு நிறப் பூ ப�ோட்டு ராமரை வணங்–குங்–கள். செப்–புப் ப�ொருள் ஒன்றை க�ோயி–லுக்கு வழங்–குங்–கள். ரிஷ– ப ம்: குடும்ப ஸ்தா– ன த்– தி ல் புதன் - உற– வி – ன ர் வரு– க ை– ய ால் உற்– ச ா– க ம் ப�ொங்–கும். மாமன்–வ–ழிச் ச�ொந்–தங்–களு–டன் உறவு பல–மா–கும். வாக்கு ஸ்தா–னம் பலமாக இருப்பதால் வார்த்–தை–களில் புத்–தி–சா–லித்–த–னம் தெரி–யும்; உத்–ய�ோக ரீதி–யா–க–வும் த�ொழில் ரீதி–யா–க–வும் உங்கள் வாக்கு வெற்றிகளைக் குவிக்கும். இத்–தனை கால–ம் உதவ முடி–யாத மூன்–றாம் வீட்டில் மறைந்து க�ொண்–டி–ருந்த குரு, இந்த பெயர்ச்சியால் அடுத்த கட்டத்–தில் வந்–த–தால் பெரி–ய– நன்மை நிக–ழ–வி–ருக்–கி–றது. தள்ளிப்போன சுபநிகழ்ச்–சி–க–ளெல்–லாம் இத�ோ விரை–வில் நிறை–வே–றும்! பரி–கா–ரம்: துர்க்–கைக்–கும், விநா–யக – ரு – க்–கும் அர்ச்–சனை செய்–யுங்–கள். முரு–கரு – க்கு அர்ச்–சனை – யு – ம் அபி–ஷே–க–மும் செய்து வஸ்–தி–ர–மும், வேலும் சாற்–றுங்–கள். மிது–னம்: ராசி–யின் மீதே புதன் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் மிகுந்த புத்–திச – ா–லித்–தன – ம – ா–கப் பேசி, செயல்–பட்டு, முடி–வெ–டுத்து நன்–மை–களை அடை–வீர்–கள். ராசி–யின்–மீது செவ்–வா–யும் இருப்பதால் க�ோபம் அதிகரிக்கும்; கவ–ன–மாக இருங்–கள். இத்–தனை காலம் இரண்–டாம் வீட்டில் உச்–ச–மாக அமர்ந்து பல–ம–ளித்த குரு–ப–க–வான் மறை– வி–டத்–திற்–குப் ப�ோவதால் சுப–நி–கழ்ச்–சி–கள் தாம–தப்–ப–டாது; ஏனென்றால், குரு –ப–க–வான் அதி–ர்ஷ்–டம் மிக்–க– ஒன்–ப–தாம் வீட்டைப் பார்ப்பதுதான். பரி– க ா– ர ம்: துர்க்– க ையை வணங்கி விளக்– க ேற்– று ங்– கள் . சிறிது கருப்பு உளுந்து வாங்கி செவ்–வாய்க் கிழமை துர்க்கை சந்–ந–தி–யில் அளி–யுங்–கள். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 3.7.2015 வெள்ளி காலை– மு–தல் 5.7.2015 ஞாயிறு பகல்– வரை. கட–கம்: பன்–னிர – ண்–டாம் வீட்டில் மூன்று கிர–கங்–கள் கூடுவதால் ஆக்கபூர்வமான செல–வு–களுக்–குத் தயாராகுங்கள். புதன் கிர–கம் படிப்–புக்–கும், அர–சாங்க விஷ–யங்– களுக்–கும் செல–வு வைப்பார். எந்–தச் செல–வும் நன்–மையை – யு – ம் மகிழ்ச்–சியை – யு – ம்–தான் தரும்; பண–வி–ர–யம�ோ நஷ்–டம�ோ ஏற்–ப–டா–து! பேச்–சைக் குறிக்–கும் வாக்–குஸ்–தா– னத்–தில் குரு–ப–க–வா–னும் சுக்–கி–ர–னும் இருப்–ப–தால் மிக இனி–மை–யான, கருணை ம�ொழி பேசி அனை–வ–ரின் அன்–பை–யும் பெறு–வீர்–கள் பரி–கா–ரம்: க�ோது–மை–யால் செய்த உண–வுப் ப�ொருளை ஞாயி–றன்று க�ோயி–லில் பக்–தர்– களுக்கு க�ொடுங்–கள். ராம–ருக்கு சிவப்–பு நிறப்பூ வையுங்–கள். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 5.7.2015 ஞாயிறு பகல் முதல் 7.7.2015 செவ்–வாய் மாலை வரை. சிம்–மம்: உத–வமு – டி – ய – ாத விரய ஸ்தா–னமான பன்–னிர – ண்–டாம் வீட்டில் குரு–பக – வ – ான் இருந்–த–தால் இத்–தனை காலம் எவ்–வ–ளவு இடர்–களும் சிர–மங்–களும் இருந்–த–ன! இப்–ப�ோது உங்–கள் ராசி–யின் மீது குரு– வந்து அமர்ந்–தி–ருப்–பது ஒன்–றும் அற்–பு–த– மா–ன–தல்ல என்–றா–லும் நிச்–ச–ய–மாக ப�ோன வரு–டத்தை விடப் பன்–ம–டங்கு நல்ல அமைப்–பு–தான் உண்–டா–கும். குரு–ப–க–வான் ஐந்–தாம் வீட்டைப் பார்ப்–ப–தால் நீங்–கள் செய்த புண்–ணிய காரியங்–கள் உங்–களுக்கு உத–வுவ – த – ற்–காக ஓட�ோடி வரும். பரி–கா–ரம்: விநா–ய–க–ருக்கு அர்ச்–சனை செய்து அறு–கம்–புல் சாற்றி அக–வல் படி–யுங்–கள். துர்க்–கைக்–குச் செவ்–வாய்க் கிழ–மை–யன்று விளக்–கேற்–றுங்–கள். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 7.7.2015 செவ்–வாய் மாலை முதல் 9.7.2015 வியா–ழன் மாலை வரை. கன்னி: விரய ஸ்தா–னமான பன்–னி–ரண்–டாம் வீட்டில் குரு –வந்து அமர்ந்–தி–ருப்–ப– தால் நிறைய சுபச் செல–வுகள் – ஏற்–படு – ம். தடைபட்ட திரு–மண – ம், எதிர்பார்த்திருந்த சீமந்–தம் எல்–லாம் அடுத்–த–டுத்து நடக்–கும். உத்–ய�ோ–கத்–தைக் குறிக்–கும் பத்–தாம் வீட்டில் சூரி–ய–ப–க–வான்; கூடவே புதன்! காத்–தி–ருந்–த–வர்–களுக்கு நிறை–வு தரும் வேலை– கிடைக்கும். சூரி–யன் அருளால் அர–சாங்க வேலை கிடைக்–கல – ாம்; வேலைக்– காக வெளி–நாடு செல்–ப–வர்–களுக்கு உடனே, பாஸ்–ப�ோர்ட் விசா கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: வியா–ழக்–கி–ழமை கருப்–புக் க�ொண்–டைக் கட–லை–யைக் க�ோயி–லுக்கு க�ொடுங்–கள். நெய் விளக்–கேற்–றுங்–கள். சந்–தி–ராஷ்–ட–மம்: 9.7.2015 வியா–ழன் மாலை முதல் 11.7.2015 சனி இரவு வரை.
14
4.7.2015
ஆன்மிக மலர்
துலாம்: லாப ஸ்தா– ன – ம ான பதி– ன� ோ– ர ாம் வீட்டில் குரு– வு ம், சுக்– கி – ர – னு ம். அமர்ந்–திரு – க்–கிற – ார்–கள். அதனால் நன்–மையு – ம் லாப–மும் பெருகும். இப்போது முழு சுப–கி–ர–க–மா–கிய குருவும் வந்–தி–ருப்பதால் குடும்–பத்–தில் சுப–நி–கழ்ச்–சி–கள், குழந்–தை– களின் படிப்–பில் முன்–னேற்–றம், வரு–மா–னம் உயர்–தல் என்ற நன்–மைக – ளு – ம் கிட்டும். திரைத்–துறை – யி – னருக்குப் பெரிய ஒப்–பந்–தங்–களும்் நல்ல லாப–மும் கிடைக்–கும். ஒன்–ப– தி்லுள்ள கிர–கங்–களால் தந்–தைக்கு நன்மை ஏற்–ப–டும். வாக்கு ஸ்தா–னத்தில் சனி இருக்–கி–றார்; கவ–ன–மா–கப் பேசுங்–கள். குடும்–ப சண்–டைக்கு நீங்–கள் கார–ண–மாகிவிடாதீர்கள். பரி–கா–ரம்: முரு–கரை வணங்–குங்–கள். துவ–ரம் பருப்பை ஏழை–களுக்கு தான–மாக அளி–யுங்–கள். அனு–மனை வணங்–குங்–கள். விருச்–சி–கம்: பதி–ன�ோ–ராம் வீட்டில் ராகு. வெளி–நாட்டு உத்–ய�ோ–கத்–திற்–காகக் காத்–திரு – ப்–பவ – ர்களுக்கு உட–னே வெளி–நாட்டில�ோ உள்–நாட்டில் உள்ள பன்–னாட்டு நிறு–வ–னத்–தில�ோ வேலை கிடைத்தே தீரும். ஐந்–தாம் வீட்டு அதிபரான குரு– ப–கவ – ான் தற்–ப�ோது பத்–தாம் வீட்டில் அமர்ந்–திரு – ப்–பத – ால் சிறு சிக்–கல்–கள் நேர–லாம். ஆனாலும் இரண்–டாம் வீட்டை அவர் சுபபார்வை பார்ப்பதால்் நன்–மை–யும் மகிழ்ச்–சியு – ம் லாபங்–களும் ஏற்–படு – ம். குழந்தைப் பேறுக்காக ஏங்கியிருந்தவர்களுக்கு நற்செய்தி கிடைக்கும். குரு–பக – வ – ான் தன்–வீட்டைத் தானே பார்ப்பதால்் நன்–மையு – ம் லாப–மும் கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: முரு–கர், ராமர், அனு–மன் மூவ–ரை–யும் முறையே செவ்–வாய், ஞாயிறு, சனிக்– கி–ழ–மை–களில் வணங்–குங்–கள். முடிந்–தால் ஏழை–களுக்கு உண–வ–ளிக்–க–லாம். தனுசு: வாக்கு ஸ்தா–னத்–தைக் குறிக்–கும் இரண்–டாம் வீட்டுக்குரிய சனி–ப–க–வான் விர–யத்–தை–யும் செல–வு–க–ளை–யும் குறிக்–கும் பன்–னி–ரண்–டாம் வீட்டில் இருப்–ப–தால் உங்–கள் பேச்சு உங்–களுக்கே எதி–ரா–கும். ஆனால், ஏழாம் வீட்டில் செவ்–வா–ய், சூரி–யனு – டன் புத–னும் ஆட்–சிய – ாக பலம் பெற்–றுத் தன் வீட்டி–லேயே அமர்ந்–திரு – ப்–பது ஆறுதல்தான்; நன்மைதான். மலை–ப�ோல் வரும் ச�ோதனை யாவும் பனி–ப�ோல் நீங்–கிவி – டு – ம். வாழ்க்–கைத் துணை–வரி – ன் புத்–திச – ா–லித்–தன – ம – ான செயல்–கள் நன்–மை க�ொடுக்–கும். உங்–கள் ராசியை குரு பார்ப்–ப–தால் முடி–வும் சுபமே. பரி–கா–ரம்: விநா–ய–கர்–அ–க–வல் படி–யுங்–கள். துர்க்–கையை வணங்–குங்–கள். ஏழை–களுக்கு உண–வ– ளி–யுங்–கள். மக–ரம்: எட்டாம் வீட்டு குரு–பக – வ – ான் வயிற்று உபாதை தருவார். காலம் தப்–பா–மல், சுத்–த–மான சுகா–தா–ர–மான உண–வைச் சாப்–பி–டுங்–கள்; வீட்டுச் சாப்–பாடே நன்மை தரும். ஆறாம் வீட்டு கிரகங்களால் நண்–பர்–கள் கிடைப்பார்கள்; அவர்களால் நன்–மையு – ம், லாப–மும் உண்டு. ஒன்–பதி – லுள்ள ராகுவால் தந்–தைக்–கும் உங்–களுக்–கும் சந்–தித்–துக்–க�ொள்–ள–வும், பேசிக்–க�ொள்–ள–வும்கூட நேரம் இல்லாதபடி அவருக்கு வேலைப்–பளு ஏற்–ப–டும்; அப்பா வெளி–நாட்டுக்–குச் செல்–ல–வும் வாய்ப்பு உள்–ளது. குடும்–பத்–தைக் குறிக்–கும் இரண்–டாம் வீட்டிற்கு குரு–பார்வை - வீட்டில் சுப விசே–ஷம்! பரி–கா–ரம்: வியா–ழக்–கி–ழ–மை–யன்று க�ோயி–லுக்–குச் சென்று மூன்று நெய் –வி–ளக்–கேற்றி குரு –ப–க–வானை வழி–ப–டுங்–கள். குரு–வா–யூ–ரப்–பனை வணங்–குங்–கள். கும்–பம்: குடும்–பத்–தைக் குறிக்–கும் இரண்–டாம் வீட்டுக்–கும் லாபத்–தைக் குறிக்– கும் பதி–ன�ொன்–றாம் வீட்டுக்–கும் உரிய சுப–கி–ர–க–மா–கிய குரு மறைந்–தி–ருந்ததால் குடும்–பத்–தில் – அமை–தியி – ன்றி, லாபமுமின்றி தவித்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தீர்–கள். ஆனால், இப்போது குரு,் ராசி–மீது சுப பார்–வை– பதிப்பதால் நன்–மைகள் – எல்–லாம் கைகூடும். காத்திருந்தோருக்குத் திரு–ம–ணம் நடக்–கும்; குழந்–தைப்–பே–றுக்கு ஏங்கிய�ோரும் நிம்மதியாவர். இதே பதி–ன�ோ–ராம் வீட்டையும், உங்–கள் ராசி–யையு – ம் குரு பார்ப்ப– தால் உடனே உத்–ய�ோ–கம் கிடைக்–கும். எதி–லும் நிதா–னப்–ப�ோக்கு இருக்–கும். பரி–கா–ரம்: முரு–க–ரை–யும் ராம–ரை–யும் வணங்–குங்–கள். செவ்–வாய்க்–கி–ழமை துர்க்–கைக்கு நெய் விளக்–கேற்றி வணங்–க–லாம். மீனம்: குருபகவான் விரய ஸ்தா–னத்–தைப் பார்ப்–ப–தால் சுபச் செல–வு–கள் ஏற்– ப–டும். தன்– பத்–தாம் வீட்டை–யும் பார்ப்–ப–தால் பதவி, சம்–ப–ள–ம் உய–ரும். வங்கி இருப்–பும் அதி–க–ரிக்–கும். நாலாம் வீட்டுக்–கு–ரிய புதன்–ஆட்சி பெற்–றி–ருப்பதாலும் கல்வி ஸ்தா–னத்–தில்–அ–மர்ந்–தி–ருப்–ப–தாலும் மாண–வர்–கள் ஜமாய்க்–கப் ப�ோகி–றீர்– கள். அதே வீட்டில் இருக்கும் சூரிய பக–வான் அரசாங்க கல்–வி் உத–வி–களைப் பெற்றுத் தருவார். நண்–பர்–க–ளைக் குறிக்–கும் ஆறாம் வீட்டிற்கு குரு பக–வான் வந்–தி–ருக்–கி–றார். நல்ல நண்–பர்–கள் கிடைத்து அவர்கள் சிறந்த நன்மை செய்–வார்–கள். பரி–கா–ரம்: வியா–ழக்–கி–ழமை ராக–வேந்–தி–ரர், தட்–சி–ணா–மூர்த்தி, குரு–வா–யூ–ரப்–பன்–ஆ–கி–ய�ோரை வணங்–குங்–கள்.
15
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
வயிற்று வலி தீர்க்–கும்
வைத–யந – ா–தன
வைத்யநாதர் வில்– லி ப்– பு த்– தூ ர்-ரா– ஜ – ப ா– ள ை– ய ம் சாலை–யில் 2 கி.மீ. தூரத்–தில் உள்–ளது மட–வார்–வள – ா–கம். விரு–துந – க – ர் மாவட்டத்–தின் மிகப்– ப ெ– ரி ய சைவஸ்– த – ல ம் இது என்–கி–றார்–கள். ஒ வ் – வ�ொ ரு ஆ ண் – டு ம் புரட்டாசி மற்– று ம் பங்– கு னி மாதப்–பி–றப்–பன்று காலை சூரி– ய– னி ன் கதிர்– க ள் மூல– வ – ரி ன் மீது பட்டு சூரிய பூஜை நடை– பெ– று – வ து குறிப்– பி – ட த்– த க்– க து. ஒரு–முறை மது–ரையை ஆண்ட மன்–னர் திரு–மலை நாயக்–க–ருக்கு
16
தீராத வயிற்– று – வ லி ஏற்– பட்டது. வயிற்–று–வ–லியை வில்–லி–புத்–தூ–ரில் விளங்– கும் வைத்–தி–ய–நாத ஸ்வா– மி–யால்–தான் தீர்க்க முடி– யும் என்–பதை உணர்ந்த மன்– ன ர் இந்– த க் க�ோயி– லுக்கு வந்து ஒரு மண்–ட– லம் தங்–கி–யி–ருந்து, வைத்– தி– ய – ந ா– த ரை வழி– ப ட்டு வ யி ற் – று – வ லி நீ ங் – க ப் – பெற்–றார். க�ோயி– லு க்– கு த் தான் ப ய – ணி த் து வ ந்த ப ல் – லக்கை ஸ்வா – மி க்கே அளித்–துவி – ட்டு மது–ரைக்கு ந ட ந்தே சென்– றி – ரு க் – கி – றார் மன்–னர். அத்–து–டன் மதுரை மீனாட்சி அம்–மன் க�ோயி–லில் உள்ள ‘திரு–மண மண்–டப – ம்’ ப�ோலவே தன் வயிற்று வலியை தீர்த்த மட–வார்வளா–கம் வைத்– தி– ய – ந ா– த – ரு க்– கு ம் பெரிய நாடக சாலை எனப்–படு – ம் மண்–ட–பம் அமைத்–தார். தினந்–த�ோ–றும் வைத்–தி–ய– நா– த – ரு க்கு உச்சி கால பூஜை நடந்த பின்– ன ரே உணவு உண்–ணும் பழக்–கத்– தை–யும் மேற்–க�ொண்–டார். முன்– ன�ொ ரு காலத்– தில் புனல்–வேலி என்–னும் இந்த பகு–தியி – ல் ஏழை சிவ– பக்–தன் ஒரு–வன் தன் மனை–வி–யு–டன் நாள்– த�ோ–றும் சிறப்–பாக சிவ பூஜை செய்து வந்– தான். மனை–விக்கு பேறு–கா–லம் நெருங்–கிய – து – ம் அவ–ளது தாய்க்–குச் ச�ொல்லி அனுப்–பின – ான். ஆனால், அவள் நிறை– ம ா த க ர் ப் – பி – ணி – ய ா க வளர்ந்த பின்–ன–ரும் தாய் வ ர – வி ல்லை . எ ன வே அவளே, தாய் இருக்– கு – மி–டத்–திற்–குச் சென்–றாள். சிறிது தூரம் சென்– ற – து ம் அவ–ளுக்கு பிர–சவ வலி ஏற்– பட்டது. சிவ பக்–தை–யான
4.7.2015
ஆன்மிக மலர்
மடவார்வளாகம்
விநாயகர்
சிவகாமி
பைரவர்
அவள், ‘பர– ம – சி– வ னே காப்– ப ா ற் – று ’ எ ன அழுது புலம்– பி– ன ாள். இந்த அழு குர– ல ைக்– க ேட்ட, தாயும் தந்–தை–யு–மான சிவ–பெ–ரு–மான், தானே அவ–ளு–டைய தாயாக உருக்–க�ொண்டு எளி–தான, வலி–யற்ற முறை– யில் பிர–ச–வம் பார்த்–தார். அப்–ப�ோது அந்த பெண்–ணுக்கு தாகம் ஏற்–பட்டது. அவ–ளுக்–குத் தண்–ணீர் க�ொடுக்க தன் விரல் நுனி–யால் பூமியை கீற, அதி–லி–ருந்து நீர் வேக–மாக வந்–தது. ‘இந்த நீரே உனக்கு மருந்–து’ என்று கூறி–ய–த�ோடு அதை அவள் பரு–க–வும் செய்–தார். இந்த சம்– ப – வ ம் எல்– ல ாம் முடிந்த பின் அந்த பெண்–ணின் உண்–மை–யான தாய் வந்து சேர்ந்–தாள். அதற்–குள் பிர–சவ – ம் முடிந்து விட்டதை அறிந்து ஆச்–ச– ரி–யத்–து–டன் தன் மகளி–டம் கேட்ட ப�ோது, வைத்– தி–ய–நா–தர், அன்னை சிவ–கா–மி–யு–டன் காட்சி தந்–தார். ‘பெண்ணே உனது தவத்–தின – ால் தான் யாமே உனக்கு பிர–ச–வம் பார்த்–த�ோம். உனது தாகம் தீர்த்து, உன் பிர– ச – வ ப் புண்– க–ளை–யும் ஆற்–றிய இந்த தீர்த்–தம், இன்று முதல் ‘காயக்–குடி ஆறு’ என அழைக்–கப்–படு – ம். இதில் மூழ்கி எழுந்து என்னை வ ழி – ப – டு – ப – வ ர் – க ள் எல்லா பய–மும், ந�ோய்– களும் நீங்கி சுக–ப�ோக வாழ்வை அடை– வ ர்,’ என்று அரு–ளி–னார். இ ந்த வை த் – தி – ய – நா– த – சு – வ ா– மி யை வழி– ப ட ்டா ல் தீ ர ா த தட்சிணா மூர்த்தி வயிற்று வலி–யும் தீர்ந்து ப�ோகி–றது; பெண்–களுக்கு சுகப்–பி–ர–ச–வம் நடக்–கி–றது. இந்–தத் இத்–தல – த்–தில் சூரி–யன், துர்–வா–சர், முனி–வர்– கள், பிரம்ம தேவன், அக்னி, அகத்–தி–யர் ஆகி–ய�ோர் பூஜித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். தவிர, காசு வாசி வாங்–கிக் க�ொடுத்– த து, சந்– தி – ர – னி ன் ந�ோய் தீர்த்– த து, வணி– கன் ப�ொன் மடிப்–பை–யைத் தந்–தது, பாவை–ய–ருக்கு திர–வி–யம் க�ொடுத்–தது, வலை–ய–னுக்கு கண் க�ொடுத்– தது, பிர–க–சே–னன் முக்தி பெற்–றது ப�ோன்ற பல்–வேறு திரு– வி – ள ை– ய ா– ட ல்– க ளை இத்– த – ல த்– தி ல் இறை– வ ன் நிகழ்த்–தி–யுள்–ளார். இங் கு வந் து வழி – ப– டு – ப– வர்– களு க் கு சிவன் வீடு, ப�ொருள் ப�ோன்ற சகல பேறு– க – ள ை– யு ம் அரு–ளுவ – த – ால் இத்–தல – ம் கைலா–யத்–திற்கு இணை–யாக கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. ஆடல் பாடல்–களில் வல்–ல–வ–ரான இரு பெண்–கள் இத்–தல இறை–வன் முன் ஆடிப்–பாடி இறை–வனை மகிழ்–வித்–த–தால், இறை–வ–னும் மகிழ்ந்து அவர்–களுக்கு ப�ொன், ப�ொருள் தந்து வீடு கட்டித்– தர ஆணை–யிட்டார். அன்று முதல் இந்த இடம் மட–வார்வளா–கம் என அழைக்–கப்–பட்டது.
- ந.பரணிகுமார்
17
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
மாத–ரின் மனங்–கு–ளிர்–விக்–கும்
மத்– தி ய – ார்– ஜ ு– ன ேஸ்– வ ர – ர் ப�ொ – க்–கும் தனப்–பீடை ற்– ற ா– ள ம் பூவாய் சித்– த ர் என்ற ‘‘குலங்–கெடு தலை– மு றைக் – கு – ந் த�ொட–ரும் மனை மகான் முன்–ன�ொரு சம–யம் தமிழ்– பூர்– வ ம – ாத்தி யசு– வரி – ய – த்–துக் கேடே நாட்டில் வாழ்ந்து வந்–தார். கூட தீராப்– பீ டை யண்டி ‘‘ப�ொற்–றா–ளம் பூவாய் சித்–தரு – க்கே நாசஞ் சேரு–ம�ொன்று ப�ொய்–யிலை – யே – ’– ’ பாலாம்–பிக – ை–யுட – னே மத்–திய – ார்–சுன யீசன் த�ோன்றி யெம்–முட – னே - என்–றார். இப்–ப–டிப்–பட்ட பிரம்–ம–ஹத்தி யிருந்து மாத–ரிடு – க்–கன – று என்ன...’’ த�ோஷத்தை விலக்–கும் ஈசன் இத்–தி–ருக்–க�ோ– - என்ற அழு–குணி சித்–தர் பாட–லி–லி–ருந்து யி–லில் மத்–தி–யார்–ஜு–னேஸ்–வ–ர–ராய் க�ொலு– ப�ொற்–றா–ளம் பூவாய் சித்–த–ருக்கு அம்–மை– வீற்–றி–ருக்க நாம் நாடி ய�ோடி த�ொழு–துய்ய யப்– ப ன், அன்னை பாலாம்– பி – கை – ய�ொ டு வேணுமே. மத்–திய – ார்–ஜு–னேஸ்–வர – ர – ாய் உரு–மாறி நின்று, ‘‘பிரம்–மஹ – த்–திய – ா–வது கரு–தனை கலைப்–பத – ாம் பெண்–டிரு – க்–கான ந�ோயை கரு கலைய கரு–வா–வத – ாங் கு ண ப் – ப – டு த்த வ ர ம் காசி–னியி – ல் தந்–தார், என அறி–கிற�ோ – ம். சூன்–யமி – டு – வ – து தானாம் முன்–னைக்–கா–லத்–தில் யயர்த்தே க ரு ச் – சி – தை வு , பெ ரு ம் கரு–வுற்ற சீவன் கரு–வறு – ப்– உதி– ர ப்– ப�ோ க்கு, வெள்– ப–துமே – ’– ’ ளைப்– ப – டு – த ல் ப�ோன்ற - என்–றார் புலத்–தி–யர் எண்– ண ற்ற கர்ப்– ப ப்பை எனுஞ் சித்–தர். ஒரு மாடு சம்–பந்–தப்–பட்ட க�ோளா–று– அல்– ல து ஆடு கரு– வு ற்று களை சரி செய்–தவ – ர் இந்த இருக்க, அறி–யாது க�ொன்– ப�ொற்–றா–ளம் பூவாய்–சித்–தர். ற ா – லு ம் பி ர ம் – ம – ஹ த் தி ‘‘பெண்–டிர் கரு–வறை பிணி த�ோஷம் பற்– று ம். இது யட்ட–மட்டுங் கறுக்–கிட மிகக் க�ொடிய த�ோஷம். சிவ–னரு – ள – ால் யவன் குடும்–பத்தை நாசம் செய்– காட்சி வ–து–டன், பிறவி த�ோறும் கிட்ட யீண்டு முறை–கி வந்து கேடு செய்–யும். இப்–ப– ற�ோ – மி – ல் டிப்–பட்ட க�ொடூ–ர–மான பாலாம்–பிகா தூணி–லே’– ’ த�ோஷத்– தை க் கலைத்து ஆம். இத்–தி–ருக்–க�ோ–யி– நம்மை ஆட்– க�ொ ள்– ளு ம் லின் தூணில் இன்– று ம் இறை– வ னே அருள்– மி கு மத்தியார்ஜுனேஸ்வரர் உறை–கின்–றார் இந்த சித்–தர். தம் க�ோரிக்–கை– பாலாம்–பிகை சமேத மத்தி–யார்–ஜு–னேஸ்–வர – ர் களை எழுதி இவர் கழுத்–தில் கட்டி த�ொழுத ஆவார். இத்–தி–ருக்–க�ோ–யி–லில் அடங்–கி–யுள்ள பேர்–களுக்கு க�ோரிக்–கைக – ளை நிறை–வேற்–றித் சித்–தர், பெண்–களின் கர்ப்பம் சம்–பந்–தப்–பட்ட தரு–கின்–றார். வியா–தி–கள் அனைத்–தை–யும் குணப்–ப–டுத்–து– ‘‘வெட்டை மேக–நீர – �ொடு ப–வர். வுதி–ரங் க�ொட்ட கட்டி–ய�ோடு ‘‘தன் குறை வரைந்து ஆர–மென வண்–ணவ – ாடை தழும்ப விட்டு வாரா–தனை யாற்–றிய வாடிய பிணி வாட்ட–மறு – ப்–பான் பெண்–டிரு – க்கு பெரு நிவா–ரண – ஞ் ப�ொன் தாள பூவான சித்–தன – ன்–றே’– ’ சேரக் கண்–டேன் சிவ–னே–’’ - என்–றார் காக–பு–ஜண்ட முனி. பெண்– - என்–றார் க�ோரக்–கர். களுக்– க ான தீராத பிணி அனைத்– தை – வடக்கே ஆந்– தி – ர ா– வி ல் யும் தீர்க்– கு ம் சித்– த ன் உறை– யு ங்– க�ோ – யி ல். உள்– ள து மல்– லி – க ார்– ஜ ுன கருச் சிதைவு செய்– த ா– லு ம், அது தானே சைல–மான சை–லம். தெற்கே நேர்ந்–தா–லும் பிரம்–ம–ஹத்தி த�ோஷம் கூடி, குல விருத்– தி – யை க் கெடுக்– கு ம். பிரம்– ம – நாடி ஜ�ோதிட நல்லுரைஞர் ஹத்தி த�ோஷத்–தின் வலி–மையை ராம–தேவ சித்–தர்,
கே.சுப்பிரமணியம்
18
4.7.2015
ஆன்மிக மலர்
சித்தர்கள் ந�ோக்கில் சீர்மிகு க�ோயில்கள் - பேட்டைவாய்த்தலை நெல்லை மாவட்டத்–தில் உள்–ளது திருப்–பு– மட்டு–மல்ல, இன்ன பிற த�ோஷங்–கள் நம்மை டார்–ஜு–னம் எனப்–படு – ம் திருப்–புடை – ம – ரு – தூ – ர். வாட்டி– ன ா– லு ம் அவை– யு ம் முழு– ம ை– ய ாக இவற்–றிற்கு இடையே இத்–த–லம் மத்–தி–யில் விலகி இன்–பம் பயக்–கும் என்–பது சித்–தர் பெரு– இருப்–பதி – ன – ால் இது மத்–திய – ார்–ஜு–னேஸ்–வர – ம் மக்–களின் வாக்கு. என்–றார் தாயு–மா–ன–வர். ‘‘ப�ொற்–றா–ளம் பூவாய் சித்–தன் ‘‘தாயைப் ப�ோலி–ருப்–பான் திருப்பு ப�ொன்–னைத் தரு–வான் பூ டார்–சுன மேலாம் மல்–லிகா – ர்–சுன – னி தரு–வான் மங்–கள – ம் தரு–வான் டையி–ருப்–பான் மத்–திய – ார்–சுன – ேஸ் தம்–முட – னே பதி–யும், ப�ொருந்–தும் வரத்–தான் பிரம்–மஹ – த்தி த�ோட– மனை–யும் பணி–யுமெத்த – வாயு–ளுந்தந்து மறுப்ப–னிவ – னே யவ–னியி – லே – ’– ’ ப�ோற்–றுவ – ன – ே–’’ - என்ற வரி– க ள் ப�ோற்– று – - என்– ற ார் சட்டை– மு னி தற்–கு–ரி–யவை. இந்த மத்–தி–யார்– சித்–தர். ஜு– ன ேஸ்– வ – ர – னை த் த�ொழ நல்ல வரன், நல்ல நேரத்–தில் சை–லம் சென்று திரு மல்–லி– பரு–வ–ம–டை–தல், கர்ப்ப சம்–பந்– கார்–ஜு–னேஸ்–வர – னை த�ொழுத தப்–பட்ட க�ோளாறு அண்–டாது பே று ம் , தி ரு – நெ ல் – வே லி காத்து, பெரும் ப�ொருள், வீடு, மாவட்டம் திருப்– பு – ட ார்– ஜ ு– வாக–னம் ப�ோன்–றன தந்து குதூ– னேஸ்–வ–ரம் த�ொழுத பல–னுங் க– ல ம் ஊட்டு– வ ான் என்– ற ார் கிட்டும் என்–றார் சித்–தர். சித்– த ர். இவர் வடி– வ – மு ம் இக்– ‘‘பிரம்–மஹ – த்தி யப்–பனி – ரு – ப்ப க�ோ–யில் தூணில் உண்டு. மதி–யிலா மாலை–யம் ப�ொழு ‘‘மாத விடா–ய�ொடு பூப்–படை – – தி – னி – லே த–லும் நேராக்–குவ – ன – ே–’’ மலர் சாத்தி அபி–மா–னங்–காட்டி - என்–றார் க�ோளர் எனுஞ் சித்– ப�ொற்றாளம் பூவாய் சித்தர் தர். பெண்–கள் விர–தம் இருந்து ப�ோற்–றித் த�ொழ த�ொட்ட த�ோஷமெலாம் வில–குங் சத்–திய – மே – ’– ’ சித்–தரை வணங்கி வர, க�ோளாறு ஏது–மின்றி - என்–றார் ப�ோக–னார். இத்–தி–ருக்–க�ோ–யில் பெரும் ஐஸ்–வர்–ய–ம�ோடு சுக ஜீவ–னம் செய்ய மண்–ட –பத் தூணில் பிரம்– ம – ஹ த்தி மூர்த்தி துணை செய்–வார் சித்–தர் என்–ப–தாம். க�ொலு–வி–ருக்–கின்–றார். இவரை அமா–வாசை திருச்–சி-– க – ரூ – ர் சாலை–யில் 25 கி.மீ. த�ொலை– நாட்–களில், ப�ொழுது சாயும் வேளை–யில் வில் பேட்டை–வாய்த்–தலை உள்–ளது. ஆலயத் பல–வித – ம – ான மலர்–கள், தீப தூபங்–கள் காட்டி த�ொடர்–புக்கு: 0431- 261 2442, 97880 66312. வழி–பாடு செய்–தால், பிரம்–ம–ஹத்தி த�ோஷம்
19
தர்–மம் ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
அக்– க ா– ல த்– தி ல் க�ோயில்– க ளில் தர்– ம ம் செய்–வ–தற்கு ஒரு பாரம்–ப–ரி–யம் இருந்–தது. தர்–மம் க�ொடுப்–பதி – ன் வாயி–லாக தன் பாவங்– களுக்கு பரி– க ா– ர ம் பண்ண நினைப்– ப – வ ர்– கள். ‘‘The Chamber of silent’’ எனப்–ப–டு–கின்ற ‘‘அமைதி அறை–யில்–’’ பணத்–தைப் ப�ோட்டு– வி–டு–வர். இப்–ப–ண–மா–னது க�ோயில் நிர்–வா– கி–க–ளால், ப�ொரு–ளா–தா–ரத்–தில் பின் தங்–கிய தர்–கள் தர்–மம் செய்–தல், இறை–வேண்– நல்ல குடும்–பத்–தி–ன–ருக்–குப் பகிர்ந்–த–ளிக்–கப் டல், ந�ோன்பு இருத்–தல் ஆகிய மூவகை – ப – டு ம். க�ொடுத்– த – வ – ரு க்கு யார் பெற்– று க்– அறச்– ச ெ– ய ல்– க – ள ை செயல்– ப – டு த்– து – வ – தி ல் க�ொண்–டார் என்றோ, பெற்–றுக் க�ொண்–ட– மிகுந்த ஆர்–வம் காட்டி–னர். யூத மதத்–திற்கே வ–ருக்கு க�ொடுத்–தவ – ர் யார் என்றோ தெரி–யாது. இச்– ச ெ– ய ல்– க ள் தனிப்– பெ – ரு மை தந்– த ன. தர்–மம் செய்–பவ – ர்–களு–டைய ந�ோக்–கங்–கள் ஆனால், காலப்–ப�ோக்–கிலே இவை வெறு– பல–வா–ராக இருக்–கி–றது. தர்–மத்தை விரும்– மனே மக்–களின் நன் மதிப்–பைப் பெறு–வ–தற்– பிச் செய்– ய ா– ம ல் கட– மை க்– க ா– க ச் செய்– ப – கா– க ச் செய்– ய ப்– ப ட்டு அதன் உள்– ளார்ந்த வர்–களும் உண்டு. சுய விளம்–ப–ரத்–திற்–காக தன்–மையை இழந்து விட்டன. தர்–மம் க�ொடுப்–ப–வர்–களே அநே–கம் பேர். மனி– த ர்– க ளு– டை ய நல்ல செயல்– க ள் தான் க�ொடுக்–கும் தர்–மம் விளம்–ப–ரப்–ப–டுத்– த வ – றா ன ந � ோ க் – தா–வி–டில் இவர்–கள் திருப்தி க ங் – க ளு க் – க ா – க ச் அடை– வ – தி ல்லை. தர்– ம ம் செய்–யப்–ப–டு–வதை ச ெ ய் – யு ம் ப� ோ து பு கை ப் இ யே சு க ண் – –ப–டம் எடுத்–துக் க�ொள்–வ–தில்– டித்து, விமர்–ச–னம் லை–யா? ஏழை–களுக்கு உதவ ச ெ ய் து , ம க் – க ள் வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் வெளி– வ ே– ட த்தை இவர்– க ளி– ட ம் க�ொஞ்– ச ம் அகற்– ற – வு ம் இந்த கூட இருப்–ப–தில்லை. இப்–ப– அறச் செயல்–களில் டிப்–பட்ட தர்–மத்–தைத்தான் உ ள் – த ன் – மையை இயேசு சாடு–கி–றார். வ லி – யு – று த் – த – வு ம் ‘‘நீங்–கள் தர்–மம் செய்–யும்– மு ய ற் சி ச ெ ய் – ப�ோது உங்– க – ள ைப் பற்– றி த் கி – றா ர் . வெ ளி தம்–பட்டம் அடிக்–கா–தீர்–கள். ஆடம்–ப–ர–மின்–றிச் செய்–யும் தர்–மத்–துக்– வெளி–வே–டக்–கா–ரர் மக்–கள் புகழ வேண்– குத்–தான் பல–னுண்டு. டு–மென்று த�ொழு–கைக் கூடங்–களி–லும், ‘‘மக்–கள் பார்க்க வேண்–டுமெ – ன்று கிறிஸ்தவம் சந்–து–களி–லும் நின்று அவ்–வாறு செய்– காட்டும் அவர்–கள் முன் உங்–கள் அறச் செயல்– வர். நீங்–கள் தர்–மம் செய்–யும் ப�ோது பாதை க– ள ைச் செய்– ய ா– தீ ர்– க ள். இதைக் உங்–கள் வலக்கை செய்–வது இடக்–கைக்– குறித்து நீங்–கள் மிக–வும் எச்–சரி – க்–கைய – ாக குத் தெரி–யா–திரு – க்–கட்டும். இப்–ப�ொழு – து இருங்–கள். இல்–லை–யென்–றால் உங்–கள் நீங்–கள் செய்–யும் தர்–மம் மறை–வா–யி–ருக்– விண்–ணக – த் தந்–தையி – ட – மி – ரு – ந்து உங்–களுக்–குக் கும்; மறை–வாய் உள்–ளதை – க் காணும் உங்–கள் கைமாறு கிடைக்–கா–து–’’ (மத். 6:1) தந்–தையு – ம் உங்–களுக்–குக் கைமாறு அளிப்–பார்.’’ தர்–மம் செய்–தல் நீதிக்–குச் சம–மா–கக் கரு–தப்– (மத். 6:2-4) பட்டது. ‘‘அநீ–தி–யா–கச் சேர்த்த செல்–வத்தை சில– ரு க்கு தர்– ம ம் செய்ய வேண்– டு ம், விட உண்–மை –ய ான மன்– றா ட்டு சிறந்– த து. பிற–ருக்கு உதவ வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் ஆனால், நீதி–யு–டன் இணைந்த தர்மம் அதை– இத–யத்–தின் அடி ஆழத்–தி–லி–ருந்து புறப்–ப–டு– விட சிறந்–தது. தர்–மம் சாவி–னின்று காப்–பாற்– கி–றது. மனி–த–ரு–டைய தேவை–கள் மறுக்–கப்– றும், எல்லா பாவத்–தி–னின்–றும் தூய்–மை–யாக்– ப– ட க் கூடாது என்– ப – தி ல் அவர்– க ள் சித்– த – கும். தர்–மம் செய்–வ�ோ–ரின் வாழ்வை அது மாய் இருக்–கின்–ற–னர். ‘‘நான் உத–வ–வில்–லை– நிறை–வுள்–ள–தாக்–கும்–’’. (த�ோபித்து 12:8-9) யென்–றால் பின்–னர் யார் அவர்–களுக்கு உத–வு– நல்ல காரி–யங்–களில் தர்–மம்–தான் தலை– வார்? நிறை–வே–றாத தேவை–களா – ல் ஒரு–வரை சி–றந்–த–தா–கக் கரு–தப்–ப–டு–கி–றது. ‘‘இறை–வ–னுக்– இழக்க நான் விரும்–ப–வில்–லை–’’ என்று ஓடி குப் பலி–யி–டு–வதை விட தர்–மம் செய்–வதே ஓடி தர்–மம் செய்–பவ – ர்–களும் உண்டு. இப்–படி – ப்– மேல்’’ என்–கி–றார் யூத மதத் தலை–வர் ஒரு– பட்ட தர்–மம்–தான் தலை–காக்–கும். நீ செய்த வர். தான் தர்–மம் செய்–யும் ப�ோதெல்–லாம் தர்–மம் கடை–சித் தீர்ப்பு நாளில் கட–வு–ளால் தர்– ம த்தை யார், யார் எடுக்– கி – றா ர்– க ள் நினைவு கூறப்–ப–டும். என்–பதை அறி–யா–ம–லி–ருப்–ப–தற்–காக அவற்– - கூட்டப்–புளி றைத் தனக்–குப் பின்–புற – ம் ப�ோட்டு விடு–வார்.
கட–வு–ளால் நினைவு கூறப்–ப–டும்
யூ
எஸ்.ஜே.சல்–வ–த�ோர் விக்–டர்
20
4.7.2015
ஆன்மிக மலர்
வறு–மைத் துன்–பத்–துக்கு
இடங்–க�ொ–டேல்
தும் வறு–மைக்கு இடம் க�ொடுத்–து– “ஒரு–வி–பட�ோ–ாதே. வறு–மை–யைக் கண்டு துய–ரப் படாதே. அதை நம்–மால் தீர்க்க முடி–யும்” என்–கி–றார் பாரதி. ‘க�ொடிது க�ொடிது வறுமை க�ொடி– து ’ என்–பது ஔவை–யின் ச�ொல். வறு– ம ை– யி – லி – ருந்து இறை– வ – னி – டம் பாது– கா ப்பு தேடும்–படி எப்–ப�ோ– தும் தம் த�ோழர்– களை நபி– க – ளார் அறி– வு – று த்தி வரு– வார். அத்– து – ட ன் உழைப்–பின் மேன்– மை–யை–யும் அவர் த�ொடர்ந்து வலி– யு– று த்தி வந்– தார் . வ று – ம ை – யா ல் வாடிய ஓர் இளை– ஞன் நபி–களா – ரி – ட – ம் இஸ்லாமிய வாழ்வியல் யாச– க ம் கேட்டு வ ந் – த – ப � ோ து , உ ழை த் – து ப் பிழைப்–ப–தற்–கான வழி–வ–கையை நபி–க–ளார் அவ–னுக்கு அமைத்– துத் தந்–தார். எண்ணி பதி–னைந்தே நாளில் அந்த இளை–ஞன் வறுமை நீங்கி நல்–வாழ்–வைப் பெற்–றான். “வறுமை இறை–நி–ரா–க–ரிப்–பில் (குஃப்–ரில்) தள்– ளி – வி – டு ம்” என்– ப து நபி– ம�ொ – ழி – யா – கு ம். இன்று பெண்– சி – சு க் க�ொலை– க ள் அதி– க ம் நடப்–பத – ற்–குக் காரணம் வறு–மை–தான். எங்கே இந்– த ப் பெண் வளர்ந்து தாங்– க – மு – டி – யாத திரு– ம – ண ச் செல– வு – க ள் ஏற்– ப ட்டு– வி – டு ம�ோ என்று அஞ்சி இந்–தப் படு–பா–த–கத்–தைச் சில பெற்–ற�ோர்–கள் செய்–கி–றார்–கள். குர்–ஆன் கூறு–கி–றது: “வறு–மைக்கு அஞ்சி உங்–கள் குழந்–தை–க–ளைக் க�ொலை செய்–யா– தீர்–கள். நாம்–தாம் அவர்–களுக்–கும் உண–வளி – க்– கி–ற�ோம். உங்–களுக்–கும் உண–வ–ளிக்–கி–ற�ோம்.” (குர்–ஆன் 17:31)
இந்த வாரச் சிந்தனை
“உங்– க ள் தேவைக்– கு ப் ப�ோக மீத– மு ள்– ளதை (இறை–வ–ழி–யில்) செலவு செய்–யுங்–கள்” (குர்–ஆன் 2:219).
பசி–யால் காது அடை–பட்டி–ருப்–பவ – னி – ட – ம் ப�ோய் ஆன்–மி–கப் பிர–சா–ரம் செய்–வ–தில் எந்– தப் பய–னும் இல்லை. அவ–னுக்–குத் தேவை முத– லி ல் உணவு. இந்த உண்–ம ையை இஸ்– லா– மி – ய த் திரு– நெ றி நன்கு உணர்ந் துள்– ளது. அது வகுத்–த–ளித்–துள்ள ப�ொரு–ளி–யல்
திட்டங்–களில் முதல் முன்–னு–ரிமை வறு–மை– ஒ–ழிப்–புக்–கும் சமூ–க பாது–காப்–புக்–கும்–தான் அளிக்–கப்–பட்டுள்–ளது. ஜகாத் என்–பது மிக அரு–மை–யான, நடை– மு–றைக்–கேற்ற வறுமை ஒழிப்–புத் திட்ட–மாகு – ம். வச–தி–யுள்–ள–வர்–கள் தங்–களின் தேவைக்–குப் ப�ோக மிஞ்–சி–யுள்ள செல்–வத்–தில் ஆண்–டுக்கு இரண்–டரை சத–விகிதம் கட்டா–யமா – ய் ஏழை– களுக்கு வழங்–க–வேண்–டும். யார் யாருக்கு வழங்–க–வேண்–டும் என்–னும் பட்டி–ய–லை–யும் குர்– ஆ ன் தந்– து ள்– ள து. அதன்– ப – டி ச் செயல் பட்டால் சமு–தா–யத்–தில் வறுமை என்–பதே இல்–லா–த�ொ–ழிந்–து–வி–டும். வ ன் – மு – றை – யற்ற ச மு – தா – ய த் – தை – யு ம் வறு–மை–யற்ற சமு–தா–யத்–தை–யும் உரு–வாக்–கு– வதே நபி–க–ளா–ரின் லட்–சி–ய–மாக இருந்–தது. அதை அவர் உரு–வாக்–கி–யும் காட்டி–னார். கலீஃ–பாக்–கள் காலத்–தில் அர–சு கரு–வூ–லத்–தில் செல்–வம் குவிந்–தி–ருந்–தது. ஆனால், வாங்–கிச் செல்ல ஏழை–கள் இருக்கவில்லை. “பீழைக்கு இடங்–க�ொ–டேல்” எனும் வாக்– கினை இஸ்–லாமி – ய – த் திரு–நெறி முழு–மை–யாக – ச் செயல்–ப–டுத்–திக் காட்டி–யது.
- சிரா–ஜுல்–ஹ–ஸன்
21
ஆன்மிக மலர்
4.7.2015
மங்கலப் பேறளிக்கும்
கூத்–தூர்
மாரியமமன
வ
ண்டி வசதி ஏதும் இல்–லாத காலம் அது. அத–னால் வைத்–தீஸ்–வ–ரன் க�ோயி–லி–லி–ருந்து பேர–ளத்–திற்கு நடைப்–ப–ய–ண–மா–கவே மாடு– கள் வாங்க வந்–தி–ருந்–தார், ஒரு பெரி–ய–வர். நெடுந்–தூ–ரம் நடந்து வந்த அச–தி–யால் க�ொட்டூர் எனும் ஊரி–லுள்ள மாரி– ய ம்– ம ன் க�ோயி– லி ல் ஒரு தூணில் சாய்ந்– த – ப டி உறங்–கிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார். அவர் கன–வில் அம்–மன் த�ோன்றி ‘‘நான் உன் ஊருக்கு வரு–கி–றேன். அதற்கு அடை–யா–ளம – ாக விபூ–தியு – ம், வேப்–பிலை – யு – ம் தரு–வேன்–’’ என்று கூறி மறைந்–து–விட்டாள். பர–வ–சத்–தில் மெய் –சி–லிர்த்–துப்–ப�ோன அப்–பெ–ரி–ய–வர், மண்–கூடு வடி–வில் அம்–மையை எழுந்–தரு – ள – ச் செய்து தன் ச�ொந்த ஊரான கூத்– தூ – ரு க்கு எடுத்து வந்து பிர– தி ஷ்டை செய்– த ார். எளி–மை–யின் ச�ொரூ–ப–மா–யிற்றே அவள்! அத–னால் மண்–கூட்டையே தன் மாட–மா–ளி–கை–யாக்–கிக் க�ொண்– டாள். இரு–நூறு ஆண்–டு–க–ளாக இந்த மண்–கூட்டைத்– தான் க�ொட்டூ–ராள் என்ற பெய–ரில் பக்–தர்–கள் வணங்கி வந்– த – ன ர். இப்– ப – டி – ய ாக க�ொட்டூர் மாரி– ய ம்– ம ன் கூத்–தூ–ருக்கு புலம் பெயர்ந்–த–தாக ஐதீ–கம். அம்– ம – னு க்– கு க் க�ோயில் எழுப்ப பல தலை–
22
மு– றை – க – ள ாக முயற்சி செய்– து ம் முடி–யா–மல் 2011ல்தான் அந்த முயற்–சி – யி ல் வெற்– றி – ப ெற்– றி – ரு க்– கி – ற ார்– க ள். ஆல– ய த்– தி ல் நடு– ந ா– ய – க – ம ாக அம்– மன் வீற்–றி–ருக்க, இரு–பு–ற–மும் விநா– ய–க–ரும், முரு–கனு – ம் அருள்–பா–லிக்க, க�ோயி–லை–ய�ொட்டியே பேச்–சி–யம்– மன், ஐயப்–பன் சந்–நதி – க – ளும் உள்–ளன. சித்–திரை, வைகாசி மாதங்–களில் திரு–விழா நடை–பெ–று–கி–றது. வெகு– நே– ர ம் க�ொட்டு, தப்பு, தாளம் அடித்து அவ–ளுக்–குப் பிடித்த ஒலியை எழுப்பி அம்–மனை க�ொட்டூ–ரிலி – ரு – ந்து கூத்–தூ–ருக்கு அழைத்து வரு–வ–தாக ஐதீ–கம். திரு–விழா அன்று மாவி–ளக்கு, சர்க்–கரை சாதம் செய்து அம்–மனு – க்கு படைக்–கின்–ற–னர். தங்–களுக்கு குல–தெய்–வத்–தா–யாக விளங்–கும் க�ொட்டூ–ராள் மீது க�ொண்– டுள்ள அப–ரி–மித பக்–தி–யின் கார–ண– மாக, சென்–னை–யைச் சேர்ந்த ஒரு குடும்– ப த்– தி – ன ர் அவள்– மே ல் ராக– மா– லி – கை – ய ா– க ப் பாட்டி– சை த்து, க�ோயி–லுக்–குச் செல்–லும்–ப�ோ–தெல்– லாம் அப்– ப ா– டலை மெய்– யு – ரு – கப் பாடி–வ–ரு–கின்–ற–னர். வரும் பக்– தர்– க ள் அதை வெகு– வ ாக ரசித்து தாங்– க ளும் பாட, சுற்– று – வ ட்டார கிரா– ம ங்– க ளில் அம்– ம – னி ன் இப்– பா–டல் பிர–சித்–தி–பெற்று வரு–கி–றது. க �ோ யி ல் நி ர் – வ ா – க த் – தி – ன ர் தற்– ப�ோ து க�ோயி– லி ன் விரி– வ ாக்– கப் பணி– க ளை மேற்– க�ொ ள்– ளு ம் வேலை– க ளில் மும்– மு – ர – ம ாக ஈடு– பட்டு வரு–கின்–ற–னர். இதன் முதல்– கட்ட–மாக வெளி–யூ–ரி–லி–ருந்து வரும் பக்–தர்–க–ளைக் கருத்–தில் க�ொண்டு க�ோயி–லுக்கு அரு–கி–லேயே தங்–கும் அறை–கள் கட்டப்–ப–டும் பணி–கள் த�ொடங்–கி–யி–ருக்–கின்–றன. க�ொட்டூர் மாரி–யம்–மனை ஒரு– முறை சென்று தரி–சித்து வந்–தால் குழந்–தையி – ன்மை, திரு–மண – த்–தடை, ந�ோய்–ந�ொடி – க – ள் ப�ோன்ற அனைத்– துப் பிரச்–னைக – ளுக்–கும் நிரந்–தர – ம – ாக குட்பை ச�ொல்–லிவி – ட – ல – ாம். நீங்–களும் ஒரு–முறை சென்–றுத – ான் வாருங்–களே – ன். வ ை த் – தீ ஸ் – வ – ர ன் – க �ோ – யி ல் ம யி – ல ா – டு – து றை ச ா லை – யி ல் , திரு– ந ன்– றி – யூ ர் அருகே வெட்டாற்– றின் கரை–யைய�ொ – ட்டி, இட–துபு – ற – ம் 3 கி.மீ. சென்–றால் க�ொட்டூர் மாரி–யம்– மன் குடி–க�ொண்–டுள்ள கூத்–தூரை அடை–யல – ாம். ஆல–யத் த�ொடர்–புக்கு: 9444170642.
- ரமா நட–ரா–ஜன்
4.7.2015
ஆன்மிக மலர்
23
Supplement to Dinakaran issue 4-7-2015 Registrar of news papers for India. Regn No.30424/77 Postal Regn No. TN/CH/(C)/277/15-17 Licenced to post without prepayment of posting under licence TN / PMG (CCR) / WPP- 277/15-17
24