Het spoor achterna
Petra Jonker
Helen van Vliet
Het spoor achterna
©2024 Kwintessens, Amersfoort www.kwintessens.nl
Auteur
Petra Jonker
Illustraties
Helen van Vliet
Vormgeving DTP Express
ISBN 978-90-5788-614-0
Bestelnummer 5095 NUR 273
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Het spoor achterna
Petra Jonker Helen van Vliet
‘Is dit van een hond?’ Cas wijst een spoor aan op de sporenkaart. Azhara schudt haar hoofd. ‘Nee dommie, dit is van een vos.
Kijk maar naar de tenen. Die zijn anders.’
Cas kijkt ernaar. Hij ziet geen verschil. ‘Hoe zie je dat? Ik wil dat ook leren!’
‘Dan moet je me volgen.’ Azhara klapt de kaart dicht. ‘Stop maar in je zak.
We gaan spoorzoeken in het bos. Liam wacht op mij bij de grote eik.’
‘We zijn veilig,’ hijgt Azhara als ze bij Liam staan. ‘Wat kan die man schreeuwen. Net een roeptoeter die iedereen wegjaagt.’
‘Ik kom nooit meer in die tuin!’ Cas trilt op zijn benen.
Azhara kijkt hem aan. ‘Ben je bang?’ Met haar armen doet ze buurman Baas na en probeert Cas te pakken.
Cas verschuilt zich net op tijd achter Liams rug.
Die duwt hem weg. ‘Ik wil geen pakkertje spelen. Ik wil spoorzoeken.’
Ze volgen het spoor over het pad, door het berkenbosje en langs de laurierstruiken. Dan verdwijnt het weer achter de heuvel.
‘Misschien is het wel een levensgevaarlijk roofdier, met megascherpe klauwen,’ zegt Cas.
Zelfs Azhara en Liam bibberen bij het idee.
‘Ik bel opa,’ zegt Azhara. ‘Hij is boswachter. Hij weet vast welk dier zeven nagels heeft.’
Als Azhara klaar is met bellen, staart ze naar Cas en Liam. ‘Dieren met zeven nagels bestaan niet, zegt opa. Vroeger wel, maar die zijn allang uitgestorven.’
‘Moet je kijken! Hier ligt bloed,’ wijst Cas.
‘O nee, het is toch een roofdier. Ik zei het!’
Azhara duwt hem opzij. ‘Ik ga voor.’
Het spoor leidt naar een takkenbosje.
‘Voorzichtig,’ roept Cas geschrokken, ‘straks bijt hij.’
Azhara tilt een tak omhoog en geeft een gil.
In het takkenbosje ligt iets wits. Iets kleins. Iets pluizigs. Ze trekken de takken weg.
Piepend kruipt het dier verder terug in zijn schuilplaats.
‘Dat is Jeffy,’ roept Azhara, ‘het hondje van buurman Baas.’
Zachtjes aait ze Jeffy over zijn kopje. Het piepen wordt minder.
‘Wat zielig,’ zegt Cas. ‘Kijk, zijn pootjes. Hij is in de prikblaadjes getrapt.’
Voorzichtig pulkt hij de blaadjes los. ‘Er zitten zeven puntjes aan dat blaadje,’ zegt hij langzaam.
Azhara ploft op de grond. ‘We hebben dus geen nieuwe diersoort gevonden.’
‘En nu?’ vraagt Cas.
‘Niks. Terug naar huis.’
Cas maakt zijn sjaal los en knoopt die om de nek van Jeffy. ‘We volgen het spoor terug en brengen hem tot bij de heg van buurman Baas.’
Cas wil dierensporen leren herkennen. Daarom gaat hij met Azhara en Liam spoorzoeken in het bos.
Opeens ziet Cas een vreemd spoor met zeven nagels. Van welk dier zou dat zijn? Ze volgen het spoor steeds dieper het bos in.
Als Liam zich afvraagt of ze wel een dier gaan vinden, geeft hij op. Cas en Azhara speuren verder en vinden iets dat ze niet verwachtten.