Ладислав Цветковски ПИКСКАЗНИ PIXSTORIES PIXRACCONTI Ladislav Cvetkovski

ПИКСКАЗНИPIXSTORIESPIXRACCONTI

Трилогија: Замолчено Trilogy: Mute Trilogia: Ammutolito

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

МУЗЕЈ НА ГРАД СКОПЈЕ MUSEUM OF THE CITY OF SKOPJE Museo della Città di Skopje МАРТ / MARCH / MARZO 2009

Системот што Ладислав Цветковски го воспоставува, подразбира внатрешно уредување на добро осмислени секвенци што ја прават композицијата, кои ја градат таа неимарска, плетерна структура на лингвистичката репродукција на визуелниот говор. Тој ентитет постојано ги сепарира, ги издвојува деловите кои реципрочно се условуваат – заемната зависност на сите сегменти, на сите вињети, линии, точки... од кои ја создава композицијата – прават една верижна целина која не би можела да се дефинира без примарната карактеристика на авторот – силното чувство за линеарните преплети и соодноси, како и за педантно осмислената композициска основа, осет за добро распределување на композициските елементи. Конечно, нагласено – не зборуваме за декоративното, за дизајнот – ни зборува една суптилна, мудра, отворена провокативна игра – провокација која што ни ја отвора дилемата за моќта и за отвореноста на нашето разбирање.

(На прашање зошто сепак ги употребува интензивните бои, Дејвид Смит,во едно интервју одговори: затоа што се потешки!) Знакот во графиките на Ладислав се јавува во два вида: или ја исполнува основата, подлогата или се јавува како симбол – знак аплициран поагресивно како вињета преку основниот знаковен преплет. Знакот станува облик и во тој новосоздаден интимен свет на авторот прави еден нов систем на фигури (конкретни: раце; апстрактни: асоцијативни знаци) а потоа тие заживуваат до степен кога во севкупната композиција веќе го губат допирот со изворот како примарна визија. Овие орнаментални шифри од една страна образуваат загадочен преплет кој грижливо го сокрива односот меѓу самите сегменти, додека од друга страна се прилагодуваат на оние мигови кога крупниот план – конкретниот облик изронува од самото ткиво на мрежата од мултиплицираните знаци. Така станува едно интересно, визуелно ефектно и идејно загадочно двојство: знак во знак.Техниката во овој контекст само го транскрибира, сугестивно го имитира природниот поредок со знаците кои се временски и кои ни сведочат за автентичноста на еден актуелен простор, на автентичноста на почетокот и на

ност, која постои надвор од графиката, а потоа да ги постави на површината оние оптички секвенци од појавниот свет што ги сублимира во корелати селектирани според сопственото толкување на стварноста. Тие визуелно создаваат симболички знаци како субјективни представи и идеи, но исто така тие се и стварност која што набљудувачот може да ја препознае. Колку и да е искажана низ субјективниот филтер на уметникот, таа сепак ја репрезентира онаа стварност која е една можна секвенца, слика, претстава, импресија од реалниот, појавниот свет, од еден општ план од кој Ладислав само суптилно ги селектира оние битни мигови кои се најдлабоки и суштински за постоењето: љубовта, допирот, разговорот.. Сепак, повеќе атакува на нашата совест и свест за негување, враќање,чување и траење на овие вредности уништувани со глобализацијата, монотонијата, емпатијата, апатијата, обезличувањето, заслепеното, болката, задушеното, замолкнатото... Грижливо градените дигитални конструкции, стотици еднакви, мултиплицирани низови – колористичко шаренило на геометрискиот мозаик, каде што се препознава само орнамент и боја, стануваат еден симболичен знак на глобализацијата , на стварноста која секогаш

ваат да се справи со последиците. Тие се премногу тука за да не остават рамнодушни. И сите тие допири, љубовни приказни, лаф – муабети.. авторот ги протнува низ иглените уши на глувиот: забрзаниот, растревожен, невротичен, бесчувствителен свет на минувачите, на преминувачите на улици, на гладијаторите на емоциите на тоталитарното, на секојдневната парализирачки панична забрзаност што ни ги покрива очите за да нештата што постојано ги гледаме и не ги забележиме и не ги препознаваме. Во творештво што го познавам на Ладислав мислам дека станува збор за два сегменти: линеарното, ракописот на зголемениот знак како порака, и мрежесто, повеќезнаковното ткаење на потката од која ги извлекува, појавува...трагите – дланките, тактилното, чувствителното во сета геометриска прецизност и знаковност што ги почитува, но и ги преиначува правилата за постоење на точка – таа станува патепис... Секако, може да се направи мала дистинкција меѓу предложените дела со тоа што „опционите“ графики одат кон една попластична, условно подекоративна, колористички позвучна игра, додека останатите одат кон поинтензивна знаковност на грижливо градена диги-

Иконографијата се обвиткува околу примарниот сон на хаотичниот свет кој во своите закрила ги сокрива и содржи „остатоците“ на визуелната граѓа од депото на чувствата. И одеднаш, низ тие едноставни прикази на „допир“, на „глобализација“ Ладислав си создава една урбана игра со воздржан или затскриен егзалтиран став. Создава слики кои се контрапункт на овој банален свет со кој нема ништо заедничко освен што живее во него. Орнаменталната мрежа е основа во која се сменуваат дискретно поместени нијанси на интензивен колорит смирен токму со мултиплицирање на знаците кои ги создаваат нијансите и ги обликуваат допирите на рацете.

крајот, но и за загадочното исчезнување на овие нумерички вредности, бидејќи од самата рамка на нашиот живот потекнува тоа мерило на времето. Овие импресивни слики за одредените сензации поставени на еден општ план како дел од траењето, како денови што се нижат со своите позитиви и негативи, со своите допири и недопири, се одвиваат според еден прецизно осмислен и изграден систем и план на авторот, во исто така еден тек, еден сублимат на дијалогот меѓу мерките и односите. Имам впечаток дека авторот си има поставено цел: да ја опфати и оптички реализира вистинската ствар-

не изненадува бидејќи најчесто ја откриваме со големо задоцнување. Конечно овие графики не се декор, не се дизајн, тие се суптилни композиции со извонреден распоред на нејзините елементи, на облиците и на колористичките варијации, но тие се исто така, една кондензирана, аналитична и методична стварност, една трага и духовита забелешка на егзистенцијалните состојби на нештата, денес во овој редуплициран, клониран и отуѓен свет. Темите на празнината и чувствотото за загубата, лична и општа, се колосална потврда дека грешките еднаш направени го прават товарот на сегашноста и ја обврзу-

тална конструкција, на осмислено мултиплицирање на фрагменти, одбегнувајќи ја единствената визура на геометриската перспектива, туку се обидува да даде еден можен, личен поглед врз кондензираната стварност. Покрај сета уреденост на композициите, Ладислав Цветковски решавањето на оваа геометриска проблематика не ја поставува како цел сама по себе, туку само ја ползува како средство. Тивко и ненаметливо, често цинично, низ ликовно разубавениот свет, ги бележи фрагментите на опачината и на аномалиите на времето во кое што живееме.

„Стварноста може да се прикаже единствено со конструкција на стварноста“ (Гурски)

Викторија Васева Димеска

The ornamental net is a basis which interchanges

sublimation of a dialogue between measures and relations.

once done create the burden of presence and bind it to cope

reality itself

discretely shifted shades of intense color that seems to be

I am under the impression that the author has estab-

with the consequences. They are too much present to leave

(Gurski)

calmed exactly by multiplying the signs that create these

lished himself a goal: to comprise and optically realize true

shades and form the touch of hands. (When asked in one

reality that exists out of the graphic and after that instate on

And all those touches, love stories, chit-chats … the

interview: why after all he uses intense colors, David Smith

the very surface those optical sequences of advent life that is

author succeeds to pull them through an eye of a needle of

answered: because it is harder to use them properly!)

sublimated into correlations selected according his own in-

the mute one: the speeding, aggravating, neurotic, insensi-

The reality can be presented solely by construction of the

The system, that Ladislav Cvetkovski establishes, com-

us indifferent.

prises internal arrangement of well circumspect sequences

The sign in Ladislav’s graphics appears in two forms: it

terpretation of reality. Visually they create symbolic signs as

tive world of passers by, those passing a street, emotional

which are consisted in the composition, and further on build

either fills in the basis or presents itself as a symbol – a sign

subjective notions and ideas, but at the same time they are

gladiators of totalitarism, of everyday paralyzing, panic has-

that constructing, weaving structure of linguistic reproduc-

applied more aggressively as a vignette over the basic sign

also the reality which the observer can recognize. As much

ten that covers our eyes in order not to notice the things we

tion regarding its visual speech.

weaving. The sign becomes a form, and in that newly cre-

it is interpreted through the subjective filter of the author, it

permanently see, and thus not recognize.

That entity constantly separates and selects parts that

ated intimate world of the author constructs one new sys-

still represents that reality which is one sequence, picture,

In my opinion, Ladislav’s work that I know is about two

reciprocally condition each other - the mutual dependence

tem of figures (concrete: hands; abstract: associating signs)

representation, impression of the real advent world out of

segments: linear, the handwriting of an enlarged sign as a

of all segments, of all vignettes, lines, spots … that the

and further on they revive to the level when in the whole

one general plan that Ladislav only subtly selects those im-

message, and reticulate, multi-sign weaving that he draws

composition is comprised of – create one chain like whole

of the composition they lose the touch with the source as a

portant moments which is the deepest essence of existence:

it from, appearing … the traces – hands, contact, the sensi-

which could not have been defined without the primary

primary vision. On one hand, these ornamental codes form

love, touch, conversation … Nevertheless, he attacks more

tivity in its whole geometrical precision and symbolism that

characteristic of the author – a strong feeling for linear

a mysterious interlacing that carefully hides the relation-

our conscience and awareness of caring, returning, keep-

abides, but also transforms the rules of existence of a spot

intersections and correlations, as well as meticulously pre-

ship among the segments, while the other adjusts to those

ing and lasting of these values destroyed by globalization,

– it becomes a travelogue …

meditated composition basis, a sense for well distribution of

moments when the general plan – the actual form appears

monotony, empathy, apathy, deforming, blindness, pain,

composition elements.

from the depth of the very tissue related to multiplied signs.

smothered and silenced things …

Certainly, a small distinction can be made between the suggested works with the “optional” graphics which move

Finally, the emphasis is not on the decoration, the de-

Thus it transforms in one interesting, visually effective and as

Carefully built digital constructions, hundreds similar,

towards a more plastic, more decorative, color like noisier

sign has spoken to us through one subtle, wise and open

a notion mysterious duality: a sign into a sign. The technique

multiplied lines – colorful abundance of the geometrical

game, while the rest move towards a more intense symbol-

provocative game – a provocation that opens the dilemma

within this context only transcribes and invitingly imitates

mosaic, where only ornament and color is recognizable,

ism of a carefully built digital construction regarding pre-

of power and the openness towards understanding in gen-

the natural order by using signs within time which evidence

become one symbolic sign of globalization, of reality that

meditated multiplying of fragments, avoiding the unique

eral.

the authenticity of one actual space. The authenticity refers

always surprises us, and is most often discovered too late.

view of a geometrical perspective, but tries to give one pos-

The iconography envelops the primary dream of the

to the beginning and the end, as well as the enigmatic dis-

Finally these graphics are not a decoration, they are not

sible, personal view of a condensed reality.

chaotic world that in its patronage hides and comprises rem-

appearance of these numerical values, since the very frame

a design, they are subtle compositions with an extraordinary

Besides all neatness of the compositions, Ladislav Cvet-

nants of the visual material extracting it from the depot in

of our life gives birth to the measure of time.

distribution of its elements, forms and color variations, but

kovski does not present solution of this geometrical dilemma as a goal by itself, only uses it as a tool.

relation to the feelings. All of a sudden, through those sim-

These impressive paintings about determined sensa-

they are as well one condensed, analytical and methodical

ple reviews touching the globalization, Ladislav creates one

tions established in one general plan as a part of a process

reality, a trace and comic remark regarding the existential

Silently and unobtrusively, most often cynically,

urban sort of play demonstrating a sustained or concealed

that lasts, as days coming one after another with their posi-

state of things, today in this reduplicated, cloned and alien-

through the beautified world of art marks fragments on its

exalted attitude. He creates paintings as a counterpoint to

tive and negative sides, their touch and absence of it, evolve

ated world.

back, as well as anomalies of time in which we live.

this trivial world that has nothing in common with besides

according to one precisely premeditated, constructed system

The issue of emptiness and the feeling of personal and

the fact he lives in it.

and plan of the author in a kind of a flow, which represents a

general loss become a colossal confirmation that mistakes

Viktorija Vaseva Dimeska

Круг, сцена 1 Circle, scene 1 Circolo, scena 1

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Круг, сцена 2 Circle, scene 2 Circolo, scena 2

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Круг, сцена 3 Circle, scene 3 Circolo, scena 3

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Круг, сцена 4 Circle, scene 4 Circolo, scena 4

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Круг, сцена 5 Circle, scene 5 Circolo, scena 5

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Круг, сцена 6 Circle, scene 6 Circolo, scena 6

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Далечински управувач Remote control Telecomando дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Глобалиэација во сино Globalisation in Blue Globalismo in Blu дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 460, 2009

La realtà può essere rappresentata solo mediante la costruzione della realtà (Gurski) Il sistema costituito da Ladislav Cvetkovski lascia intuire una disposizione interna di sequenze ben concepite che ne formano la composizione, che vanno a costruire quella struttura edile di graticci della riproduzione linguistica nel linguaggio visivo. Quella entità che seziona e suddivide in modo continuo le parti che si condizionano vicendevolmente - una dipendenza reciproca di tutti i segmenti, di ogni vignetta , delle linee, dei punti... con i quali viene creata la composizione - e costituiscono un insieme, non definibile, di connessioni, privo della primaria caratteristica dell’autore - il senso profondo per gli intrecci, le correlazioni, le interdipedenze lineari, ma anche per una base compositiva concepita con pedanteria, un senso per una idonea distribuzione degli elementi compositivi.

Finalmente, in maniera accentuata - parlando non del decorativo, del design - ci parla un gioco perspicace, saggio, aperto, provocatorio, una sfida che ci pone davanti il dilemma della potenza e dell’ampiezza della nostra capacità di comprendere.

L’iconografia si avviluppa attorno al sogno primario del mondo caotico che nel proprio grembo nasconde e racchiude i “residui” del materiale visivo dal depositario degli affetti e delle sensazioni. E all’improvviso, attraverso queste semplici immagini “tattive”, “globalistiche”, Ladislav produce da e per sé un gioco urbano con un atteggiamento di ritegno, o di eccitazione occultata. Crea delle immagini che sono il contrappunto di questo mondo banale con il quale lui non ha niente in comune eccetto il fatto che vi sta vivendo!

L’intreccio ornamentale è la base sulla quale si alternano delle sfumature inserite discretamente in un colorito intenso, attenuato però dalla moltiplicazione dei segni prodotti dalle gradazioni dei colori e formati dalle impronte delle

mani. (Alla domanda postagli durante un’intervista sul perché dell’uso dei colori intensi, David Smith aveva risposto: perché sono più pesanti!)

Nelle opere grafiche di Ladislav il segno appare sotto due aspetti: o serve a completare la base, il fondamento, o si presenta come simbolo - segno, applicato in maniera ancor più aggressiva come di vignetta sull’intreccio basilare dei segni. Il segno diventa così una forma e in quel mondo intimo dell’autore generato ex novo da vita a un nuovo sistema di figure (concrete: mani; astratte: segni associativi) per risaltare poi in un punto dove nella composizione complessiva si era già perso ormai il contatto con la fonte come visione primaria. Da un lato, questi codici ornamentali formano un intreccio enigmatico che occulta accuratamente il rapporto tra i segmenti stessi, mentre dall’altro si adeguano a quei momenti dove il primo piano - la forma concreta emerge dalla trama stessa della rete di segni moltiplicati. Si trasforma così in una dualità curiosa, visualmente effettiva e idealmente astrusa: un segno nel segno. Una tecnica che in un tale contesto soltanto trascrive, riproduce in maniera suggestiva il susseguirsi naturale dei segni che sono temporali e che testimoniano l’autentcità di uno spazio attuale, l’autenticità dell’inizio e della fine, ma anche di un misterioso dileguarsi di quei valori cifrati, poiché è nell’ambito stesso della nostra vita che si genera la misura del tempo.

Queste immagini impressive di certe sensazioni, collocate su un piano generale come un frangente dell’essere, come di giorni che si susseguono con i loro positivi e i loro negativi, con i contatti e i non-contatti, si sviluppano attraverso un sistema e un piano dell’autore, concepiti ed elaborati con precisione, in una susseguenza unificata, un sublimato di dialogo tra le misure e i rapporti.

Ho l’impressione che l’autore si abbia prefisso un unico obiettivo: quello di comprendere e di realizzare otticamente la verità reale che esiste all’esterno dell’arte grafica per poi sistemare sulla superficie quelle sequenze ottiche del

mondo fenomenico che le sublima in correlati, selezionati in base alla propria interpretazione del reale. Essi creano perciò visualmente dei segni simbolici come immagini e idee soggettive e, nel contempo, rappresentano anche una realtà che lo spettatore è in grado di identificare. Benché espressa attraverso il filtro soggettivo dell’autore, essa è comunque quella realtà che rappresenta una sequenza possibile, un’immagine, un’inquadratura, una impressione, una raffigurazione del mondo reale, fenomenico, di un progetto generale di cui Ladislav seleziona con sottigliezza i momenti essenziali, quelli più sublimi e più sostanziali dell’esistenza: l’amarsi, il toccarsi, il conversare... Nondimeno, attacca ancor di più alla nostra coscienza e alla consapevolezza di sollecitare, di restiruire, conservare e mantenere tali valori che sono stati distrutti dalla globalizzazione, dalla monotonia, dall’empatia, dall’apatia, dalla depersonalizzazione, dall’accecamento, dalla sofferenza, dal soffocamento, dall’ammutolamento...

Le costruzioni digitali edificate scrupolosamente, le centinaia di sequele uguali, moltiplicate - una variegatura coloristica di un mosaico geometrico nel quale spicca solo l’ornamento e il colore, si trasformano in segno simbolico della globalizzazione, della realtà che ogni volta ci stupisce, poiché nella maggior parte dei casi la scopriamo con un notevole ritardo.

In sostanza, queste opere grafiche non sono un mero decoro, non sono design, ma sono composizioni sottili, perspicaci di una disposizione singolare di elementi, di forme e di variazioni coloristiche, ma sono pure una realtà condensata, analitica e metodica, una traccia e una nota arguta delle condizioni esistenziali delle cose, di oggi, di questo mondo ridotto, clonato e alienato.

I temi del vuoto e del senso di smarrimento, personale e generale, sono la convalida colossale che gli errori commessi in passato risultano essere il peso gravoso del tempo presente obbligandolo ad affrontarne le conseguenze.Sono presenti in tale misura che non possiamo rimanerne indif-

ferenti.

E tutto quel toccare, quelle storie d’amore, quel chiacchiericcio... l’autore li fa passare tutti attraverso lo stretto canale dell’orecchio del sordo: il mondo frettoloso, agitato, neurotico, insensibile dei passanti, di quelli che attraversano la strada, dei gladiatori delle emozioni del totalitaristico, della fretta quotidiana, terrorizzante e paralizzante, che ci vela gli occhi per non farci vedere e riconoscere le cose che vediamo ognora.

Nelle opere di Ladislav che sono di mia conoscenza ritengo si tratti di due segmenti: quello lineare, manuscritto nel segno ingrandito a mo’ di messaggio, e l’intreccio reticolare, plurisegnico della trama dalla quale lui estrapola, palesa...le impronte - le mani, la tattilità, la sensibilità, con tutta la loro precisione geometrica e segnicità, rispettandole, ma anche modificandone le regole dell’esistenza del punto - trasformandole in un itinerario...

Si potrebbe senza dubbio fare una breve distinzione tra le opere presentateci, in conformità al fatto che le grafiche “opzionali” vanno con un gioco piuttosto plastico, condizionatamente più decorativo, coloristicamente più sonoro, mentre le altre si presentano con una segnicità più intensa di una costruzione digitale edificata con cura, con una moltiplicazione valutata dei frammenti, evitando la singolare visuale della prospettiva geometrica, ma cercando anche di dare una visione possibile, personale di una reatà condensata.

Accanto a tutto quel ordinamento di composizioni Ladislav Cvetkovski non fornisce la soluzione di questa problematica geometrica come obiettivo per sé stesso, ma la usa solo come strumento.

Sottovoce, discretamente, talvolta cinicamente, mediante un mondo artisticamente abbellito, egli contrassegna i frammenti del rovescio, dell’opposto e delle anomalie del tempo in cui viviamo.

Viktorija Vaseva Dimeska

ЛАДИСЛАВ ЦВЕТКОВСКИ

Роден: 1965 во Скопје, Република Македонија Адреса: Франклин Рузвелт 72/11, 1000 Скопје Телефон: +389 (0)2 3166 734 Email:ladislav.cvetkovski@t-home.mk http://www.ladislavcvetkovski.blogspot.com/ Образование: 1990 – Дипломира на Универзитетот Св Кирил и Методиј на Факултетот за ликовни уметности во Скопјe.

2003 – Магистрира на Универзитетот Св Кирил и Методиј на Факултетот за ликовни уметности во Скопје.

2007 – Се здобива со звање Доцент на Универзитетот Св Кирил и Методиј на Факултетот за ликовни уметности во Скопје 2008 – Усовршување во областа на Теорија на боја и Метрика на боја на Универзитетот во Марибор, Словенија Работи како графички дизајнер и како универзитетски професор. Во текот на целото работно искуство интензивно работи и ги истражува технолошките и изразните можности на електронските медиуми, за да во последно време се фокусира на дигиталната технологија. Како резултат на тоа истражување произлегоа магистарскиот труд и изложбите во периодот меѓу 2002-2009. Изложби: Самостојни изложби: 2002 – Крањ, Република Словенија, Галерија Дом 2003 – Скопје, Музеј на современата уметност 2004 – Скопје, Музеј на град Скопје 2004 – Скопје, Француски културен центар 2005 – Битола, Уметничка галерија - Битола 2006 – Скопје, Музеј на град Скопје, Отворено графичко студио, заедно со Евгениј Пантев

2007 – Битола, НУ Завод и музеј – Битола, Културен центар - Магаза, Битола 2009 – Скопје, Музеј на Град Скопје Групни изложби: 1989 – Изложба на млади сликари, Дом на АРМ, Скопје 1990 – 7. Триенале на графика, Битола 1990 – Есенски ликовен салон, 68 македонски автори, мал формат, Галерија Глам, Скопје 1991 – 3. Биенале на младите, Музеј на современата уметност - Скопје 1992 – Нова генерација на ДЛУМ, Галерија ДЛУМ, Скопје 1997 – 4.Триенале на графики од мал формат во Шамалие, Франција 2001 – Сува игла, Галерија на ДЛУМ, Скопје 2004 – Осјек, Млада македонска графика, Фоаје Хрватског Народног казалишта – Осјек 2005 – Зимски салон на ДЛУМ, Музеј на град Скопје, Скопје 2006 – Графички имагинации, Музеј на град Скопје, Скопје 2006 – Зимски салон на ДЛУМ, Музеј на град Скопје, Скопје 2007 – Зимски салон на ДЛУМ, Музеј на град Скопје, Скопје 2007 – Стар простор – нова линија, Галерија Магаза, Битола 2008 – 9-то Меѓународно биенале на минијатурна умнетност, Горњи Милановац, Србија Награди: 1991 – Награда за цртеж на Третото биенале на млади уметници, Музеј на современата уметност Скопје 2005 – Награда за најдобро дизајнирана публикација во 2004 за монографското издание «Икони на Музејот на Македонија», доделена од Институтот отворено општество Македонија 2008 – Откуп на дело од страна на Музејот на Современата уметност - Скопје

LADISLAV CVETKOVSKI

Group exhibitions:

LADISLAV CVETKOVSKI

Collettive:

Born: 1965 in Skopje, Macedonia Address: “Franklin Ruzvelt” 72/11, 1000 Skopje Telephone: +389 (0)2 3166 734 Email:ladislav.cvetkovski@t-home.mk http://www.ladislavcvetkovski.blogspot.com/

1989 - Exhibition of Young Painters, Army Center, Skopje 1990 - Seventh Triennial of Graphic Art, Bitola 1990 - Autumn Art Salon, 68 Macedonian Artists, small scale format, Gallery “Glam”, Skopje 1991 - Third Biennial of Young Artists, Museum of Contemporary Art, Skopje 1992 - New Generation of DLUM(Association of Fine Art Artists of Macedonia), DLUM Gallery, Skopje 1997 - Fourth Triennial of Small Scale Graphic Prints, Chamallier, France 2001 - DLUM Gallery (Graphic Workshop “Dry Point”), Skopje 2004 - Young Macedonian print art, HNK, Osijek, Croatia 2004 - DLUM Annual Exibition, Museum of the City of Skopje 2005 - DLUM Annual Exibition, Museum of the City of Skopje 2006 - Graphic imaginations, Museum of the City of Skopje 2006 - DLUM Annual Exibition, Museum of the City of Skopje 2007 - DLUM Annual Exibition, Museum of the City of Skopje 2007 - Star prostor – nova linija, Gallery Magaza, Bitola 2008 - 9th International Biennal og Miniature Art, Gornji Milanovac, Serbia

Nato: nel 1965 a Skopje, Repubblica di Macedonia

1989 - Skopje, Mostra di giovani artisti, Circolo militare 1990 - Bitola, VII triennale di arte grafica 1990 - Skopje, Salone d’autunno del DLUM, 68 artisti macedoni, formato ridotto, Galleria Glam 1991 - Skopje, III Biennale di giovani artisti, Museo di arte contemporanea 1992 - Skopje, Nuova generazione del DLUM, Galleria DLUM 1997 - Chamallier (Francia), IV Triennale di arte grafica, formato ridotto 2001 - Skopje, Puntasecca, Galleria del DLUM 2004 - Osijek, Croazia, Giovane arte grafica macedone, Ridotto del Teatro Nazionale Croato 2005 - Skopje, Salone d’inverno del DLUM, Museo della Città di Skopje 2006 - Skopje, Immaginazioni grafiche, Museo della Città di Skopje 2006 - Skopje, Salone d’inverno del DLUM, Museo della Città di Skopje 2007 - Salone d’inverno del DLUM, Museo della Città di Skopje 2007 - Bitola, Spazio antico - linea nuova, Galleria Magaza 2008 - Gornji Milanovac (Serbia), IX Biennale internazionale dell’arte in miniatura

Education: 1990 - Graduated at the Department of Printing Art and Design at the Faculty of Fine Arts in Skopje (Bachelor of Fine Arts).

2003 - Post-graduate degree in the field of digital printing art at the Faculty of Fine Arts in Skopje (Master of Fine Arts).

2007 - Promoted in a Docent of a University (Associate Professor) at the Faculty of Fine Arts in Skopje He is working as a designer and university professor. Over the last 17 years extensively works on the researching of the electronic media technological possibilities, while lately focusing at the digital art. The results of undertaken researches are the thesis prepared for the postgraduate final exam and exhibitions realized in the period 20022009.

Exhibitions:

Indirizzo: Franklin Ruzvelt 72/11, 1000 Skopje Telefono: +389 (0)2 3166 734 Email:ladislav.cvetkovski@t-home.mk http://www.ladislavcvetkovski.blogspot.com/ Formazione: 1990 - Diploma di laurea presso l’Università Ss. Cirillo e Metodio, alla Facoltà di Belle Arti di Skopje 2003 - Master presso l’Università Ss. Cirillo e Metodio, alla Facoltà di Belle Arti di Skopje 2008 - Specializzazione nel campo della Teoria del colore e Metrica del colore presso l’Università di Maribor, Slovenia Lavora come graphic art designer e professore universitario.

Nell’ambito delle sue esperienze lavorative si impegna intensivamente e conduce delle indagini sulle potenzialità tecnologiche e espressive dei media elettronici, centrando ultimamente la sua attenzione sulla tecnologia digitale.

Quale risultato di tale attività di ricerca sono risultate la tesi del master e le mostre del periodo 2002-2009.

Premi: Mostre:

Solo exhibitions:

Awards

Personali:

2002 - Kranj, Republic of Slovenia, Gallery “Dom” 2003 - Skopje, Macedonia, Museum of Contemporary Art 2004 - Skopje, Macedonia, Museum of the City of Skopje 2005 - Skopje, Macedonia, France Cultural Center 2005 - Bitola, Macedonia, Art Gallery - Bitola 2006 - Skopje, Macedonia, Open graphic studio, Museum of the City of Skopje 2007 - Bitola, Macedonia, Gallery Magaza, N.U. Institute and Museum - Bitola 2009 - Skopje, Macedonia, Museum of the City of Skopje

1991 - Award for drawing at the Third Biennial of Young Artists Third Biennial of Young Artists, Museum of Contemporary Art, Skopje 2005 - Won an Award for best graphic design for publication for the year 2004 for the monographic edition “Icons from the Museum of Macedonia”, awarded by Open Society Institute Macedonia 2008 – Purchase prize by the Museum of Contemporary Art Skopje

2002 - Kranj, Slovenia, Galleria Dom 2003 - Skopje, Museo di arte contemporanea 2004 - Skopje, Museo della Città di Skopje 2004 - Skopje, Centro culturale francese 2005 - Bitola, Galleria d’Arte 2006 - Skopje, Museo della Città di Skopje, Studio grafico aperto, con Evgenij Pantev 2007 - Bitola, NU Istituto e museo Bitola, Centro culturale Magaza 2009 - Skopje, Museo della Città di Skopje

1991 - Premio per il disegno alla III Biennale di giovani artisti, Museo di arte contemporanea di Skopje 2005 - Premio per il migliore design grafico per una edizione pubblicata nel 2004, per l’opera monografica “Icone del Museo della Macedonia”, elargito dall’Istituto Società Aperta di Macedonia 2008 - Opera acquisita dal Museo di arte contemporanea di Skopje

Издавач: Музеј на град Скопје

Publisher: Museum of the City of Skopje

Editore: Museo della Cita di Skopje

Одговорен уредник: Јован Шурбаноски

Editor-in-chief: Jovan Surbanoski

Redatore: Jovan Surbanoski

Организација на изложба: Дора Андова Фотева

Organization of the exhibition: Dora Andova Foteva

Organisazzione della mostra: Dora Andova Foteva

Текст: Викторија Васева Димеска

Text: Viktorija Vaseva Dimeska

Testo: Viktorija Vaseva Dimeska

Дизајн на каталог: Ладислав Цветковски

Design: Ladislav Cvetkovski

Design: Ladislav Cvetkovski

Превод на англиски: Биљана Велкова

Translation into English: Biljana Velkova

Traduzione Inglese: Biljana Velkova

Превод на италијански: Марија Грација Цветковска

Translation into Italian: Maria Grazia Cvetkovska

Traduzione Italiana: Maria Grazia Cvetkovska

Печати: Скенпоинт,

Printed by: Skenpoint

Stampa: Skenpoint

Тираж: 500

Circulation: 500 copies

Copie: 500 copie

Реализација: Музеј на град Скопје, март 2009

Realization: Museum of the City of Skopje, March, 2009

Realisazzione: Museo della Cita di Skopje, Marzo, 2009

ISBN 978-9989-156-64-9

Изложбата и каталогот се реализирани со поддршка на Град Скопје Exhibition and the catalogue are supported by the City of Skopje La mostra e il catalogo sono realizzati con il supporto della Cita di Skopje

Трилогија:Заслепено Trilogy: Blindet Trilogia: Accecato

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 150, 2009

Kаталогот е реализиран со поддршка на Skenpoint The catalogue is supported by the Skenpoint Il catalogo e realizzati con il supporto di Skenpoint

Делата за изложбата се отпечатени во Студио КРУГ

Корица / Cover / Frontespizio:

Чет Chat

дигитален печат на платно digital print on canvas stampa digitale su tela 100 x 460, 2009