Hálfdeigja

Þessar þrjár vísitölur um beit gefa ekki allar sömu niðurstöðu. Ummerki beitardýra eru í og við tæp 60% reita, beit merkjanleg í rúmlega 50% reita og beitarmerki á gróðri greinanleg í tæpum 40% reita.

Meðal jarðvegsdýpt í graslendisreitum var metin 88 cm. Jarðvegur var >100 cm djúpur í 44% reita. Án þeirra reita var dýptin 21 cm að meðaltali.

Hálfdeigja Alls voru 164 úttektarreitir flokkaðir sem hálfdeigja. Af þeim voru 25 skráðir sem blanda tveggja eða fleiri landgerða, eða um 15% reitanna. Allir reitirnir voru neðan 600 m h.y.s. Flatarmál hálfdeigju á landinu er áætlað á bilinu 3.828-3.920 km2 eftir því hvaða nálgun er beitt (sjá kafla 3.1). Gróðurþekjan í úttektarreitum var að jafnaði 97,8%. Í langflestum þeirra var gróðurþekjan >90% og 79% með 100% gróðurþekju. Önnur þekja en gróður var metin í reitum teknir 2012 og síðar. Klappir voru í 0% reita, grjót í 12%, melur í 3%, mold í 10% og sandur í 1% reita. Þekja rofdíla í reitum er að meðaltali 0,6% en um 6,7% í þeim reitum með rofdílum. Í hálfdeigjum voru 91% reita án rofdíla, og alls voru 15 reitir innan hálfdeigja þar sem rofdílar voru skráðir. Stærð og virkni rofdíla var metin í reitum sem skoðaðir voru 2012 og síðar, og eru aðeins 7 reitir þar sem stærðin og virkni var metin. Í þessum reitum var meðalþvermál rofdíla metið 39 cm og 29% rofdíla var að lokast, 14% stöðugir og 57% virkir. Aðrar rofmyndir voru skráðar aðeins við einn hálfdeigjureit (<1%). Í gróðurrömmunum var heildarþekjan metin 96,9% og þekja grasa og hálfgrasa mest eða 71,5%. Næst kom gróðurflokkurinn mosar með 60,8% þekju að meðaltali. Þekja sinu í römmunum var metin 41,8% að meðaltali í hálfdeigjureitum 2012 og síðar. Blaðhæð var að jafnaði 17,2 cm í þeim römmum sem hún var meti í og sinuhæðin 6,7 cm. Meðalþekja kjarrs var 3,4% og kjarrhæðin að meðaltali 14,4 cm og ≤ 100 cm í öllum reitum. Af eftirsóttum beitarplöntum sem skráðar voru var gulvíðir algengastur og fannst í 44% reita, næst kemur grávíðir með 29% en af síður bitnum plöntum þá var bláberjalyngið algengast eða í 54% reita og krækilyngið í 52% reita. Þúfur voru skráðar í 73% reita í hálfdeigjum, þar af 34% smáþýft og þýft sömuleiðis 34%. Torfur voru aðeins skráðar í tvo reiti í hálfdeigjum og jaðrar stöðugir í báðum tilvikum. Af þeim reitum sem skráðir voru í hálfdeigjur voru 3 (2%) jafnframt skráðir sem uppgræðslur, sem eru 2% allra reita þar sem uppgræðsla er skráð til staðar. Beit var ekki merkjanleg í 39% reita, lítil beit í 30%, miðlungs beit í 19%, og mikil beit í 12% reita innan hálfdeigja. Enginn reitur var skráður sem þungbeitt land. Beitarmerki á gróðri voru ekki merkjanleg í 85% reita, lítilsháttar í 8%, rjóðurbitið í 1%, jafnbitið í 4%, og enginn reitur skráður sem rótnagaður. Mat á beit er mun hærra í reit og umhverfi en ummerki á gróðri segja til um. Ummerki beitardýra voru í og við 59% reita, sem flokkaðir voru sem hálfdeigja. Algengast var að sauðfé væri til staðar eða í og við 53% reita. Skítur var til staðar í 29% tilfella og traðk í 28%. Þessar þrjár vísitölur um beit gefa ekki allar sömu niðurstöðu. Ummerki beitardýra eru í og við tæp 60% reita, beit einnig merkjanleg í um 60% reita og beitarmerki á gróðri greinanleg í aðeins 15% reita.

Meðal jarðvegsdýpt í reitum innan hálfdeigju var metin 125 cm. Jarðvegur var >100 cm djúpur í 74% reita. Án þeirra reita var dýptin 13 cm að meðaltali.