ศักดิ์ศรีส ถา ช่วยกันท บัน ต้องร่วมกัน รัก ำให้เป็นท ี่เชิดหน้า ษา ชูตา มิใช ่ว่า ทำต ัวเป็น...
นักเรียน -
นักเลง
หลักการส่งเสริมเด็กไทย ให้สร้างความดี ไปเสริมความเก่ง เพื่อเร่งให้เกิดความสามัคคีระหว่างสถาบัน แนะนำหลักการโดย...พระราชวิจิตรปฏิภาณ สุนทร าณสุนฺทโร (เจ้าคุณพิพิธ)
นักเรียน - นักเลง : พระราชวิจิตรปฏิภาณ ISBN : 978-616-7047-52-2 พิมพ์ครั้งที่ ๑ ตุลาคม ๒๕๕๓ บรรณาธิการบริหาร : ศักดิ์สิทธิ์ พันธุ์สัตย์ บรรณาธิการศิลปะ : อนุชิต คำซองเมือง บรรณาธิการเล่ม : ไพยนต์ กาสี ประสานงานต้นฉบับ : จีรวัฒน์ ควรคำ ถอดเทปคำบรรยาย : ชุลีพร พรหมภูเบศร์ ออกแบบปก : อนุชิต คำซองเมือง รูปเล่ม/จัดอาร์ต : สุกัญญา ศรีสงคราม พิสูจน์อักษร : มานิตย์ กองษา
จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์ เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์ ๑๐๕/๗๕ ซอยประชาอุทิศ ๔๕ ถนนประชาอุทิศ แขวงบางมด เขตทุ่งครุ กรุงเทพมหานคร ๑๐๑๔๐ โทรศัพท์ ๐ ๒๘๗๒ ๙๑๙๑, ๐ ๒๘๗๒ ๘๑๘๑, ๐ ๒๘๗๒ ๗๒๒๗, ๐ ๒๘๗๒ ๙๘๙๘
พิมพ์ท ี่ โรงพิมพ์เลีย่ งเชียง ๒๒๓ ถนนบำรุงเมือง กทม. ๑๐๒๐๐ โทรศัพท์ ๐ ๒๒๒๑ ๑๐๕๐,๐ ๒๒๒๑ ๔๔๔๖, ๐ ๒๒๒๓ ๘๙๗๙
คำนำสำนักพิมพ์ เมื่ อ เดื อ นมกราคม ๒๕๕๒ เกิ ด เหตุ ก ารณ์ นั ก ศึ ก ษา ทะเลาะวิวาทกัน เป็นมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เป็นสถาบันแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ขอเอ่ยชื่อไว้ในที่นี้ ต่อมาท่านเจ้าคุณพระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ) วัดสุทศั นเทพวราราม บรรยายธรรมทางสถานีวทิ ยุศกึ ษา บรรยาย ธรรมทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย กรมประชาสัมพันธ์ เรื่อง “นักเรียน - นักเลง เก่งไม่จริงนี่หว่า” ทางสำนักพิมพ์เห็นว่า เป็นปาฐกถา-บรรยายธรรมทีแ่ สดง ทั้ง “เหตุ” และ “ชี้แจงแสดงทางออกของปัญหา” หัวเรื่องของ บทความในหนังสือพิมพ์ก็ดูยียวน เหมือนท้าทายตัวนักศึกษา แต่ ถ้าฟังหรืออ่านแล้ว จะรู้อะไร ๆ ในความหมายนี้ และเมือ่ ทางสำนักพิมพ์ได้ทราบว่า ท่านเจ้าคุณได้บรรยาย ธรรมที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการแก้ปัญหาสังคม โดยเฉพาะปัญหา ของเยาวชนซึ่ ง จะเป็ น กำลั ง สำคั ญ ของชาติ ใ นอนาคต จึ ง ได้
มอบหมายให้คุณจีรวัฒน์ ควรคำ ติดต่อประสานงานขอต้นฉบับ และนำมาให้คุณชุลีพร พรหมภูเบศร์ เป็นผู้ถอดคำบรรยาย ภายหลังจากการทำต้นฉบับเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงนำไป ให้ท่านเจ้าคุณตรวจทาน ท่านยังได้กรุณามอบข้อคิด ข้อเตือนใจ อันเหมาะสมกับหนังสือ เพื่อเสริมสาระของหัวข้อปาฐกถาให้ สมบู ร ณ์ ยิ่ ง ขึ้ น นั บ ว่ า เป็ น ประโยชน์ อ ย่ า งยิ่ ง สำหรั บ นั ก เรี ย น นักศึกษา ผู้ปกครอง ครู อาจารย์ พระสงฆ์องค์เจ้า และประชาชน ทั่วไป สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์ ขอกราบ ขอบพระคุณท่านเจ้าคุณ ที่ให้ความเมตตาสำนักพิมพ์ตลอดมา และขอขอบพระคุณท่านผู้อ่านที่สนับสนุนหนังสือของสำนักพิมพ์ มาอย่างต่อเนื่อง ด้วยใจที่มุ่งหวังจะสร้างพลังสามัคคีให้เกิดมีในสังคม สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง เพียรเพื่อพุทธศาสน์
นักเรียน - นักเลง
ตอนที่ ๑
ตอน... ใจเด็ดไม่ถูกเรื่องถูกที่
เราก็ได้ยินข่าวว่า นักศึกษาเขาตีกัน เวลาที่เขาตีกันนี้เป็น ข่าว ถือว่าเป็นในระดับนักศึกษาของสองสถาบัน สถาบันอะไร ก็ปรากฏอยู่ตามหน้าหนังสือพิมพ์ และเวลาเขาตีกันครั้งสุดท้าย ได้ดูทางโทรทัศน์ ภาพข่าวคล้าย ๆ สองพันห้าร้อยห้าสิบสอง นักศึกษาป่วนเมืองเชียว นี่เขาตีกันสองครั้ง ก็เท่ากับหนังเรื่อง องค์บากภาคสอง และมันจะมีภาคสาม ภาคสี่ ภาคห้า อีกหรือ เปล่านั้น เราก็คอยดูกันต่อไป แต่ดูแล้ว อื้อ ฮือ ! อยากจะบอกว่า ลูกใครโว้ย ! เก่งเป็นบ้าเลย
อยากจะอุทาน
อย่างนี้นะว่า ลูกใครโว้ย ! เก่งเป็นบ้าเลย
แล้ ว นั ก เรี ย นนั ก เลงเหล่ า นี้ เวลาตี กั น นี่ ตี กั น ข้ า งถนน กลางถนน โดยไม่สนใจความเดือดร้อนของผู้อื่น ตีกันขวางขบวน เสด็จพระราชดำเนิน สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จนทางเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องหันมาเปลี่ยนเส้นทางเสด็จ แบบฉับพลันทันด่วน คนที่ศูนย์การค้าก็พลอยตกใจ คนที่ขับรถก็คงจะประหวั่น นักเรียน - นักเลง
พรั่ น พรึ ง และก็ ถ้ า เกิ ด มี ก ารยิ ง กั น และสิ่ ง ที่ น่ า ประหวั่ น ก็ คื อ นักศึกษาพวกนี้มือไม่แม่น เพราะ... ๑. โกรธ ทำให้มือสั่น ๒. การใช้อาวุธมาแบบที่ไม่ได้ฝึก มือไม่แม่น คนที่ใช้เส้นทาง คนที่อยู่ศูนย์การค้าหรือที่อยู่และสัญจร ใกล้ก็กลัวจะเจอลูกหลง และมาเจอลูกหลงแล้วก็ตายฟรี จะไป เอาอะไรกับนักศึกษาพวกนี้ และก็เกรงไปว่า ถ้าถูกตำรวจไล่จับ มาก ๆ เข้า หนีไม่ทันก็ทุบกระจกรถชาวบ้าน และก็จี้เอาไปเป็น ตัวประกันให้พาหนี มันอย่างกับหนังฝรั่ง นี่ก็คือ อยากจะอุทานว่า ลูกใครโว้ย ! เก่งเป็นบ้าเลย เฮ้อ ! แล้วเวลาถูกจับติดคุกติดตะราง ก็อยากจะบอกว่า ลูกใคร โว้ย ! พากันไปเยีย่ มมันในคุกบ้าง ไปเยีย่ มมันในตะรางบ้าง แหม ! สุดยอด เก่งจริง ๆ ใจมันเด็ดทุกคน ทีว่ า่ ใจเด็ดนี้ ก็คือว่า ไม่เคยคิดถึงพ่อแม่ที่ส่งเงินทองให้เรียนหนังสือว่าพ่อแม่ นั้น ท่านเหน็ดเหนื่อย ท่านมีความหวัง และท่านก็ต้องมาทุกข์ ทรมานหัวใจกับการที่ลูกต้องคดีความ ติดคุก ติดตะราง จะเป็น ชั่วคราววันสองวัน ก็ต้องไปหาเงินมาประกัน หรือไปทำผิดจริง ๆ เข้าโดยอารมณ์โทสะ หรือว่าเป็นพวกพาไป และเมือ่ ศาลตัดสินแล้ว ก็ต้องติดคุก ติดตะรางกันไป พระราชวิจิตรปฏิภาณ
แต่เด็กพวกนี้ บางทีเขาก็ยอดเยี่ยมมาก ใจเขามันสุดยอด คือไม่เกรงใจพ่อแม่ ไม่รักพ่อแม่ อีกทั้งยังจะลืมไปว่า ญาติฝ่ายข้างพ่อ ซึ่งเป็นข้าง ฝ่ายนามสกุลตนเอง เมื่อนามสกุลถูกตราไว้ในความผิดของ ลูกหลาน หรือว่าขึ้นหราตามหน้าหนังสือพิมพ์ เด็กเหล่านี้ จะถูกเกลียดชังจากญาติฝ่ายข้างพ่อ ก็จะพลอยเกลียดชัง แม่ของเด็กไปด้วย เวลาที่เกิดเรื่องราว นามสกุลขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ ญาติฝ่ายข้างพ่อเขาเกลียด เขาจะไม่ไปเยี่ยม แล้วเขาจะ ลงโทษทั้งพ่อทั้งแม่ของเรา จากการที่เราประพฤติตัวไม่ดี พ่อแม่ถูกญาติฝ่ายข้างพ่อเกลียดชัง จากวันที่เกิดเรื่องราวมา ขั้นแรกที่สุดญาติฝ่ายข้างพ่อ ข้างแม่ ซึ่งเขามีฐานะดีกว่า ญาติฝ่ายข้างพ่อซึ่งมีฐานะดีกว่าก็
จะรุม รุมต่อว่าแม่กับพ่อของพวกเธอ เมื่อรุมต่อว่าพ่อกับแม่ของ พวกเธอแล้ว เขาก็จะไม่คบ คราวนี้ถามว่า เงินทองที่จะเอาไป ประกัน เอาที่ไหน เพราะพวกเด็กเหล่านี้ก็ไม่ใช่รวยกันอยู่แล้ว บางที “เราก็ตอ้ งรูต้ วั ว่า เรามาเรียนทีน่ เี่ พราะอะไร ? เพราะอะไรเราถึงมาเรียนที่นี่ ? ความลำบากยากเข็ญ มัน นักเรียน - นักเลง
ก็จะเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอ เพราะว่าญาติฝ่ายข้างพ่อ ไม่คบหาสมาคม คำว่ า “ญาติ ” มั น รวมมาตั้ ง แต่ สู ง เขาเรี ย ก “เจ็ ด ชั่ ว โคตร” ญาติข้างพ่อเจ็ดชั่วโคตร ท่านยังมีชีวิตอยู่จนถึงรุ่นน้อง ๆ ของพวกเธอ เขาก็จะไม่คบเธอ แล้วคราวนี้ครอบครัวของเธอ ก็ ต้ อ งยั ง อยู่ แต่ ก็ จ ะถู ก ลอยแพจากญาติ ฝ่ า ยข้ า งพ่ อ มั น เป็ น เรื่องปวดหัว เป็นเรื่องปวดใจ เป็นเรื่องปวดร้าว พวกเราไม่เห็นน้ำตาพ่อแม่อันขมขื่น เงินจะประกัน ลูกก็ไม่มี จากที่ลูกมีปัญหา ต่อไปในโอกาสข้างหน้าพวกเธอจะ บากหน้ า ไปหาญาติ ฝ่ า ยข้ า งพ่ อ เจ็ ด ชั่ ว โคตร แต่ ไ ม่ มี ใ ครเขา ช่วยครอบครัวเรา ฉะนั้ น พวกเธอจะทำอะไรแล้ ว ล่ ะ ก็ ให้ คิ ด ถึ ง พ่ อ ถึงแม่ไว้ก่อน คิดถึงหัวอกท่านบ้าง ลูก ถ้าคิดถึงพ่อคิดถึงแม่แล้ว พ่อแม่ก็จะกลายเป็น หิริ โอตตัปปะ เกิดความละอายความชั่ว กลัวความบาป ทำอะไรก็รักษาหน้าพ่อแม่ไว้ รักษาน้ำพ่อแม่ไว้ รั ก ษาน้ ำ ของแม่ คื อ รั ก ษา น้ ำ นมที่ แ ม่ เ ลี้ ย งเรามา น้ ำ มื อ ทำกั บ ข้ า ว น้ ำ เสี ย งที่ เ คยกล่ อ มเกลาเรา น้ ำ แรงหรื อ
น้ำเหงื่อที่ทำงานเลี้ยงเรามา พระราชวิจิตรปฏิภาณ
รักษาน้ำของพ่อ คือ น้ำเหงื่อ น้ำหนัก น้ำใจ และ น้ำมือพ่อ เพราะฉะนั้น อย่าไปทำสิ่งที่ไม่ดีกันเลย ที่กล่าวว่า “ลูกใครโว้ย !” คือ ประชดพวกเธอนั่นแหละ ประชดเพือ่ ไม่ให้อยากทำ และเราก็ตอ้ งตกลงใจกันว่า ขันติธรรม เป็นความสำคัญ ดังนั้น จึงอยากจะขอให้ท่านผู้มีหน้าที่รับผิดชอบ หรือ ใครก็แล้วแต่ ลองช่วย ๆ กันทำความเข้าใจ อาตมาเองก็คงได้แต่ ทำความเข้าใจบนสื่อสิ่งพิมพ์ เขียนบทความ และใช้วิทยุกระจาย เสียง ในหลาย ๆ สถานี คุย ๆ ไป เพือ่ เปิดความคิด ปลุกความสำนึก ให้กบั ท่านผูบ้ ริหาร ผู้หลักผู้ใหญ่ และหนุ่ม ๆ สาว ๆ ทั้งหลาย ว่าเราควรจะปฏิบัติตนอย่างไร และเมื่อเกิดเรื่องขึ้น คนเขาสาปแช่ง สาปส่ง เขาสาป ทั้งตัวนักเรียน นักศึกษาและสถาบันที่พวกเธอเรียนอยู่ สถาบัน และท่ า นผู้ บ ริ ห ารไม่ รู้ จ ะเอาหน้ า ไปไว้ ที่ ไ หนในการเข้ า สั ง คม ครูบาอาจารย์ก็จะเกลียดเธอไปด้วย พูดเท่านี้ ถ้าเป็นอาตมานะ รู้ล่วงหน้าอย่างนี้ก็จะไม่ลุแก่โทสะ 10 นักเรียน - นักเลง
นักเรียน - นักเลง ตอนที่ ๒
ตอน... วัยรุ่นตีกัน ปัญหาเก่าแก่แต่นานมา
ได้คุยถึงเรื่องนักเรียน – นักเลง ก็คือนักศึกษาไปหนึ่งตอน แล้ว ทำเป็นตอน ๆ ก็ดีเหมือนกัน จะได้พักสมอง มองเห็นเขาตี
กันแล้ว ก็นึกเสียดายอะไรหลาย ๆ อย่าง ก็เลยมานึกถึงว่า... ตอนสมัยอาตมาเป็นเยาวชนต่อกับช่วงวัยรุ่น คือ ราว ๆ ปีสองพันห้าร้อยสิบสาม - สิบสี่ ในตอนนัน้ เพลง ๆ หนึง่ ดังมาก เพลงนี้ ขับร้องโดยนักร้องลูกทุ่งที่ชื่อ ดำ แดนสุพรรณ ตอนนี้ท่านถึงแก่กรรมไปหลายปีแล้ว แต่ก็ไม่ทราบว่าได้ถึงแก่กรรมเพราะอะไร ? แต่ดำ แดนสุพรรณ เขามีเพลงเป็นสาระ เป็นสาระแล้ว
ก็มีการแต่งเพลงที่เข้ากับลักษณะตัวของเขาเองนั่นแหละ “ถึงดำพีก่ ด็ ำตลอด ดำอย่างนีเ้ รียกว่าดำปลอด ไม่เหมือน
ดำ ๆ ด่าง ๆ รักคนดำ ๆ นี้ มีดีหลายอย่าง น้องเอย น้องนาง ฟัง พี่อ้างสรรพคุณ” มันดังมาก ดังจนเราหนีไม่พ้น มันหนีไม่พ้นก็ติดหูมาสิ ติดสัญญาคือความจำมา นอกจากนั้นยังมีเพลงประชดสังคม เพลงหนึ่งที่บ่งบอก ถึงว่า แหม ! เวลาดีก็ดีกันนะ เวลาล้มก็ไม่ดูแลกัน เพลงนี้เขาขึ้น อย่างนี้... 12 นักเรียน - นักเลง
“เวลาจะใช้ พ่ อ ไหว้ พ่ อ คุ ณ อ้ อ นให้ วุ่ น เสี ย งอ่ อ นเสี ย ง หวาน พอถึงงานเสร็จข้าวสารกี่เม็ดข้าวสุกกี่จาน ลำเลิกตกเบิก จนครบ มาบวก มาลบ มาคูณ มาหาร” เป็นการประชดประชัน อีกเพลงหนึ่ง มันจะเกี่ยวกับเรื่องนักศึกษานี่แหละ หรือ เกี่ยวกับจิ๊กโก๋ และสมัยโน้นก็มีระเบิดขวด จำได้ว่าสมัยอาตมา เป็นเด็ก ๆ นั้น ปีสองพันห้าร้อยสิบสาม ปีสองพันห้าร้อยสิบสี่ ก็เท่ากับอายุเลย ระเบิ ด ขวดมั น ดั ง มั น ดั ง ในหมู่ จิ๊ ก โก๋ ม าก จิ๊ ก โก๋ กรุงเทพฯ จิ๊กโก๋นนทบุรี จิ๊กโก๋ปทุมธานี และก็มีการฆ่ากัน ตาย ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ทางสังคม ที่เราไม่ค่อยเจอกัน และ ไปงานไหน งานไหนก็จะเจอระเบิดขวด ช่ ว งนั้ น ก็ จ ะมี ด นตรี เรี ย กว่ า “ชาโดว์ ” ดั ง ขึ้ น มา และ “ชาโดว์” สมัยนั้น ถ้าเป็น “ชาโดว์” ไทย ก็คือ วงดิอิมพอสสิเบิ้ล แล้วตามมาด้วย วงรอยัลสไปซ์ อะไรประมาณนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะเพลงมันหวาน แต่ “ชาโดว์” แบบฝรั่ง ตอนนั้นกำลังฮิตมาก อยู่ในรุ่น ๆ กัง ฟู ไฟท์ ติ้ ง รุ่ น ๆ นี้แหละท่าน บานาน่าร็อ ค ร็ อ คเดอะโบ๊ ท พระราชวิจิตรปฏิภาณ 13
จำแต่ชื่อเพลงได้ แล้วก็ยังมาพวก พลีส มิสเตอร์ โพสท์ แมน เพลงมันรุนแรงนะ และไปบ้านวัยรุ่นคนไหน ก็จะมีพวกร็อตสจ๊วด เป็นพวกนักร้องที่แบบ แหม ! เขาเรียก ร็อค ร็อครุ่นใหญ่เลยท่าน ไอ้ความรุนแรงของดนตรี ก็จะมีเพลงเป็นแผ่นขาย เป็นเทปขาย และไปบ้านไหน บ้านไหน ซึ่งเป็นวัยรุ่นก็จะมี เพลงอย่างนั้น ทรงผมก็ต้องอย่างนั้นเลย แต่งตัวก็เหมือนนักร้อง และกระแสยีนส์กก็ ำลังดัง กางเกง ยีนส์ เสื้อยีนส์ มากรุงเทพฯ ก็เจอบรรยากาศแบบนั้น จำได้ ว่ า ตอนมาอยู่ วั ด สุ ว รรณารามตรงบางกอกน้ อ ย อ้ า ว ! เขามี ด นตรี ที่ เ มรุ โอ้ โ ห ! เราไม่ เ คยเห็ น นี่ มี ด นตรี เ ล่ น ที่ เ มรุ มั น เสี ย งดั ง มาก เดี๋ ย วเดี ย วเท่ า นั้ น ตี กั น ระเบิ ด ขวดลง ตู้ม ! และก็บาดเจ็บ ไปในทุกที่เป็นแบบนั้น แม้กระทั่งงานบวชธรรมดา ๆ ก็มีระเบิดขวด ไปแถว นนทบุรี เป็นเณรนี่ไปช่วยงานบวชญาติ เณรเพื่อนกัน ระเบิด ตู้ม ! ตู้ม ! โกยอ้าว ! หนีเข้าสวนนนท์กันไปแล้ว แม้แต่เราเป็นเณรก็ตอ้ งระมัดระวัง นีก่ ค็ อื บรรยากาศ 14 นักเรียน - นักเลง
ไอ้ตรงนี้แหละ ท่านผู้ฟังทั้งหลายที่เป็นเหตุว่าน่าจะมีคน แต่งเพลงให้คุณดำ แดนสุพรรณ ร้อง คุณดำ แดนสุพรรณ นี่ ก็ เป็นรุ่นน้องของคุณไวพจน์ เพชรสุพรรณ สักไม่กี่ปี แล้วก็เป็นรุ่นพี่ ของคุ ณ ศรเพชร ศรสุ พ รรณ และก็ ร้ อ งเพลงแนวเดี ย วกั น กั บ
คุณเมืองมนต์ สมบัติเจริญ ซึ่งศรเพชร ศรสุพรรณ ก็ร้องเพลง แนวเดียวกับคุณเมืองมนต์ สมบัติเจริญ เช่นกัน เพลงของคุณดำ แดนสุพรรณ เพลงนั้นน่ะ ! เป็นเพลงที่ ให้เราคิด ชื่อเพลงจริง ๆ จำไม่ได้ แต่เนื้อเพลงพอจำได้ ท่านผู้ฟัง ลองฟังว่ามันจริงหรือเปล่า เพลงนั้นเขาบอกอย่างนี้ เอาเท่าที ่
จำได้นะ ผิดหรือถูก เนื้อเพี้ยน ๆ บ้าง เพราะมันนานมาแล้ว เพลง เขาว่ าอย่างนี ้
“ฆ่าก็ตาย ไม่ฆ่าก็ตาย สัตว์ทั้งหลายไม่อยู่ค้ำฟ้า ฆ่าสัตว์ มันบาปที่สุด เข่นฆ่ามนุษย์ เหมือนปู เหมือนปลา ไข้ที่รอหมอ โรคที่รอยา อยู่ในพงในป่า ใครไม่ฆ่า เขาก็ต้องตาย ใครเลือด มาก บริจาคกาชาด อย่าเก่งกาจอวดกล้าท้าทาย ไปเป็นเที่ยวยืน แอ็ค (เที่ยวเดินแอ็ค คือเดินกวนเท้า) ให้พวกเสียบอก โลหิตมัน หกเห็นแล้วเสียดาย ตัวคุณก็ต้องตาย เสียดายกำลังของชาติ พวกญาติ ๆ ก็ต้องน้ำตานอง”
พระราชวิจิตรปฏิภาณ 15
จริงท่าน เด็กวัยรุ่นทั้งหลาย จะไปฆ่ากันทำไม ฆ่าก็ตาย ไม่ ฆ่ า ก็ ต าย ไอ้ ! ไข้ ที่ ร อหมอ โรคที่ ร อยา ยั ง มี พ วกอยู่ ใ นพง ในป่า ไม่มีใครฆ่าเขาก็ต้องตาย เด็กวัยรุ่น เลือดมาก แต่เลือดบ้ามันก็มาก เอาเลือด ที่อยู่ในกายของเราอันเกิดจากชีวิตสัตว์ เกิดจากการเลี้ยงดู ของพ่อแม่ อย่าไปฆ่ากันตายเลย เอาไปนอนบริจาคกาชาด ก็แล้วกัน ให้สภากาชาดไทย สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้เคยมีกระแส พระราชดำรัสขอบใจผูบ้ ริจาค พระองค์เล่าให้ฟงั ในการทีพ่ ระองค์ ตรัสขอบใจผู้บริจาคว่า ไปต่างประเทศ เสด็จไปต่างประเทศ คน ทั้ ง หลายเขาก็ ก ราบทู ล พระองค์ ว่ า วั ย รุ่ น ต่ า งประเทศเนี่ ย ก็ มี พฤติกรรมอีกแบบหนึ่ง แต่วัยรุ่นของไทยนี่แปลก พอถึงวันบริจาค โลหิตไปนอนเรียงแถวกัน บริจาคโลหิตให้สภากาชาดไทยกัน เขา ชมเชยมาก นั่ น สมั ย ก่ อ น แต่ ใ นสมั ย นี้ เ ป็ น อย่ า งไร ก็ ล องไปคิ ด ใคร่ครวญกันนิดหนึ่ง หนุม่ ๆ สาว ๆ สะเดาะเคราะห์ ถ้าจะให้มนั เสียเลือด ก็อย่าไปเสียข้างถนน เพราะมีด เพราะปืนเลย เสียเอาบุญ ดีกว่า 16 นักเรียน - นักเลง
ในเพลงนี้จะบอก “ใครเลื อ ดมากบริ จ าคกาชาด อย่ า
เก่งกาจอวดกล้าท้าทาย ไปเที่ยวเดินแอ็ค ให้พวกเสียบอก โลหิต มันหกเห็นแล้วเสียดาย” เพลงเขายังบอกอีกว่า “ตัวคุณก็ตาย เสียดายกำลังของ ชาติ พวกญาติ ๆ ก็ต้องน้ำตานอง” จะเจ็บจะตายขึ้นมาก็มีแต่ ญาติน้ำตานอง จริงของเขา “ใหญ่ก็ตาย ไม่ใหญ่ก็ตาย เพื่อนทั้งหลาย
ครับ ผมขอร้อง” เก่งจริงไหนวิง่ ลนลาน ตอนไล่ทหารเสียเงินก่ายกอง ชาติต้องการรั้ว ทั่วแผ่นดินทอง เก่งในซอยในซ่อง ควรต้องจับใส่ซังเต “พระองค์ใหญ่แขวนไว้เต็มคอ คล้องหลวงพ่อไหงก่อ เกเร ไม่ มี ธ รรมะแต่ พ ระเต็ ม อก พระท่ า นไม่ ป กป้ อ งคนเสเพล ตัวผมชอบฮาเฮ เกเรแล้วผมไม่สู้ หายใจอยู่ ดีกว่าเท่งทึง” อันนี้จริง ปลงใจเอาไว้ว่า ใหญ่ก็ตาย เบ่ง ทำเบ่งไปเถอะ ไอ้ถูกที่เขาเบ่งทับว่า ใหญ่ก็ตาย ไม่ใหญ่ก็ตาย เพื่อนทั้งหลาย กระผมขอร้อง ตัวเพลงเขาบอก ตัวผมขอร้อง “เก่งจริงไหนวิง่ ลนลาน ตอนไล่ทหารเสียเงินก่ายกอง” พระราชวิจิตรปฏิภาณ 17
ถ้าเก่งจริงเขาเกณฑ์ไปเป็นทหาร ถึงคราวทำไมต้องไป เดินทหาร ไปเป็นทหารซะเถิด “เก่งในซอยในซ่อง ควรต้องจับใส่ซงั เต” จับใส่ตะรางไว้ “พระองค์ใหญ่แขวนไว้เต็มคอ คล้องหลวงพ่อไหงก่อเกเร” แสดงว่า ห้อยพระแต่ไม่เชื่อพระ พระที่ห้อ ยนั้น ก็ควร สืบต่อกันมา แต่ไม่มีอาจารย์มอบให้ “ไม่มีธรรมะแต่พระเต็มอก พระท่ า นไม่ ป กป้ อ งคนเสเพล” คนไม่ มี ธ รรมะถึ ง มี พ ระเต็ ม อก บารมีพระก็ไม่ปกป้องคนเสเพล เพลงนี้ เ ขาสรุ ป ผมน่ ะ ชอบฮาเฮ เกเรแล้ ว ผมไม่ สู้ หายใจอยูด่ กี ว่าเท่งทึง อยู่ ๆ กันไปเถอะวัยรุน่ ทัง้ หลาย หลวงน้า ว่า อย่าไปรีบตายกันเลยลูก ถ้าตายก็ให้มีวีรกรรม ไม่ใช่ตายเพราะไปก่อเวรก่อกรรม ฆ่ากันตาย ขับรถมอเตอร์ไซค์ซิ่งตาย ไปเที่ยวแล้วก็ถูกเขายิงตาย ไปแย่งผู้หญิง ไปจี้ ไปปล้น ขายยาบ้า และก็เกิดเรือ่ งทะเลาะวิวาทกัน ตายไม่มีเกียรติ เป็นการตายอย่างน่ารังเกียจ นี่ก็อยากจะบอกเธอทั้งหลายว่า 18 นักเรียน - นักเลง
ชีวิต มันลิขิตได้ด้วยตัวเรา เมื่อผู้ใหญ่เขากล่าวเตือนเช่นนี้ ก็ทำตามอย่างนี้ ท่านอธิการบดีทกุ สถาบัน ก็ควรจะเปิดเพลงนีใ้ ห้ นักศึกษา ฟัง ฟังมันทุกปีท่าน ให้มันร้องให้ได้ เป็นเพลงประจำสถาบันเลย เดี๋ยวมันก็สลายกันไปเองแหละ อีกอย่างก็หาเพลงเกี่ยวกับพ่อแม่ เอามาเปิดให้บรรดา นักศึกษาฟัง เด็กบางทีเขาก็อยากจะดีนะ แต่ว่าวิธีหล่อหลอมนั้น มันก็มีวิธีอยู่ แต่เราไม่แก้ปัญหาถาวร เอาแต่แผนเฉพาะหน้า เสียหน้าแล้วจะเอาผ้าที่ไหนคลุม
พระราชวิจิตรปฏิภาณ 19
20 นักเรียน - นักเลง
นักเรียน – นักเลง ตอนที่ ๓
ตอน... เก่งไม่จริงนี่หว่า
ได้คุยเรื่อง นักเรียน – นักเลง ไปแล้วสองตอน ตอนที่ จะคุยต่อไปนี้ ต้องพูดว่าเป็นตอน นักเรียน - นักเลง เก่งไม่จริง นี่หว่า ไอ้เก่งไม่จริงนีห่ ว่า นีไ่ ม่ใช่ไปท้าเขานะ เป็นคำรำพึง และ ก็เกิดจากการที่ตอนที่แล้วได้คุยถึงว่า เพลงของดำ แดนสุพรรณ ซึ่งท่านจากไปแล้วท่านร้องดีนะ รู้สึกว่าศรเพชรจะนำมาร้องใหม่ ถ้าไปซื้อของดำ แดนสุพรรณไม่ได้ ก็ไปซื้อของศรเพชร และถ้า จำไม่ผิดก็รู้สึกว่าไวพจน์ ท่านก็เคยนำมาขับร้อง เพราะว่าเป็น แนวเสียงของชาวสุพรรณด้วยกัน อันที่จริง นักร้องสตริงก็ควรนำมาร้อง เพลงอย่างนี้ นักร้องสตริง ควรร้องตอนเริ่มต้นวงดนตรีเสียก่อน เวลาเริ่มเปิดงานก็ร้องเตือนมันเสียก่อน ที่บอกว่า “เก่งจริง ไหนวิ่งลนลาน ตอนไล่ทหาร เสียเงิน ก่ายกอง ชาติต้องการรั้วทั่วแผ่นดินทอง เก่งในซอยในซ่อง ควรจะ ต้องจับใส่ซังเต” โลหิตที่เสียไปก็น่าเสียดาย และที่จริงความเก่งนี้ ควรเก่งให้ถูกทาง เอาอย่างนี้ดีไหม นักศึกษาทั้งหลาย วัยรุ่นผู้ชายทั้งหลาย ถ้าเราชอบอะไรละก็ เราไปหาที่สุดของวิชานั้น และให้มัน 22 นักเรียน - นักเลง
ได้เงินได้ทอง ได้เกียรติยศ ได้ชื่อเสียง ลองพิจารณาตัวเอง ดูว่าชอบอะไร ถ้านักศึกษา หรือวัยรุ่นคนใดตีกัน ชอบตีมาก ก็ให้ ไปเรียนวิชากระบีก่ ระบองของไทยเราไป เรียนวิชาเทควันโด้ ของเกาหลี หรือเรียนวิชายูโดของคนญี่ปุ่นน่ะ เรียนไว้เป็น วิชาป้องกันตัว หรือจะเรียนวิชากระบี่กระบองเอาไว้เป็น การแสดงก็ได้ ถ้าเราชอบตี ถ้าตีอะไรแล้วมันตีไม่ได้ ไปตีกบ ตีเขียดไป ยังได้เงินบ้าง โน้นเลยออกกลางทุ่งเลย ตีกบเลย ไปตีคนตามถนนหนทาง มันจะได้อะไร ? หรือเอาหัวกบาล เอาร่างกายไปให้เขาตี มันจะได้ อะไร ? ถ้าแน่จริงมันต้องหาเงินให้ได้ มันชอบตีต้องหาเงินให้ได้นะ ถ้าชอบตีแล้วมันหาเงินไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปตีมัน ถ้าชอบตีนะ หลวงน้าว่านี้ ไปตีระนาดกันดีกว่า ตีฆ้อง กั น ดี ก ว่ า ตี ใ ห้ มั น เป็ น เพลงให้ ไ ด้ ตี ใ ห้ เ ป็ น เพลง อย่ า ตี ใ ห้ เป็นพิษ อย่าไปตีแบบผ่าน ๆ มันไม่เกิดประโยชน์หรอก ไปเลย ! พระราชวิจิตรปฏิภาณ 23
สวั ส ดี ค รั บ ! ผมจะมาตี ร ะนาดฝรั่ ง ระนาดไทย ระนาดเอก ระนาดทุ้ม ตีฆ้อง ตีตะโพน ถ้าชอบตีมันต้องตีให้ได้เงิน ตีให้มันได้แชมป์ ดูรายการ ทางโทรทั ศ น์ สิ รายการคุ ณ พระช่ ว ย คุ ณ พระช่ ว ยนี่ ไม่ ใ ช่ ว่ า เกิดอุบัติเหตุแล้วคุณพระจะช่วยนะ แปลว่า พระเจ้า ! ทำไมเก่ง อย่างนี้ ? คุณพระช่วย หมายความว่า ตื่นตะลึง กับ อันซีน คื อ ว่ า ไม่ เ คยเห็ น ตื่ น ตะลึ ง กั บ ความสามารถของคน โอ้ ! คุณพระช่วย เด็ก ๆ ทำไมถึงเก่งขนาดนี้ ? อาตมาก็ชอบดู ชอบดูตีเปิงมางคอก แล้วมันก็เป็นแชมป์ ได้ทีละหมื่น ยังได้กระดานแชมป์ไปอีก แล้วยังมีการล้มแชมป์อีก เขาตีกันอย่างไร เขาตีสู้ ตีสู้หน้า มันเรื่องอะไรล่ะที่เราต้องไปตี กันเอง พวกเธอสู้กันเองโดยไม่มีกฎกติกา ไม่มีกรรมการตัดสิน มันไม่ถูก เอ้า ! ถ้าชอบแทง ก็อย่าไปทำอย่างอื่น ไปเรียนวิชา ฟันดาบแบบฝรั่ง เรามันชอบฟันนี่ หรือ การฟันดาบไทยเป็นการ แสดงไปเลย ถ้าคิดว่ามันทำยาก ก็เอามีดไปฟันหญ้าไป ไม่ใช่ย่า เมียของปู่นะ โน้นไปถางหญ้า ถางโพรง ให้มันโล่ง บ้านช่องเราจะ ได้โล่ง หรือไปรับจ้างฟันหญ้า เอามีดคม ๆ มา ขวั้...ขวั้บ ! หัวขาด หมด แล้วก็ได้ตังค์ 24 นักเรียน - นักเลง
ถ้าชอบฟัน ฟันดาบฝรั่งไปโน่นเลย แข่งระดับเอเชีย ระดับ ชาติ มันก็ได้ชื่อเสียงได้้ตังค์ ไหน ๆ จะฟันกันทั้งทีแล้ว ฟันให้มัน เป็นเงินเป็นทอง เป็นกีฬา ไม่ใช่ฟันแล้วเป็นกาลีกัน นี่วิธีสำหรับ คนชอบฟันนะ เอ้า ! แล้วถ้าชอบต่อย ชอบชกต่อย มันคันหน้าเหลือ เกิน หน้าหนา ๆ หนังหนา ๆ มันคัน มันคันหมัด คันมือ โน่นเลย ไปเรียนวิชามวยไป มวยสากล มวยไทย มันคันหน้า ก็ให้เขาชกหน้าซะแก้คัน คันเนื้อคันตัว ก็ให้ เขาเตะซะแก้คัน แล้วก็อยากจะเตะใคร ก็ไปเตะบนเวที เตะกันบนเวทีเลย ขึ้ น เวที แ ล้ ว อั ด เต็ ม ๆ อั ด เต็ ม ๆ แล้ ว ก็ จ ะเป็ น แชมป์ ม วยไทย แชมป์ ม วยสากล ชกต่ อ ยกั น อย่ า งนี้ ยั ง จะได้ เ งิ น ได้ ท อง ได้ ชื่อเสียง และได้ออกกำลังกายอย่างถูกวิธีด้วย เรื่องอะไรเราจะไปเตะต่อยกันข้างถนน ตังค์ก็ไม่ได้ ติดตะรางก็ติด เป็นคดีความก็เป็น ยังจะแค้นกันอีก แต่ถ้าไปเตะ ไปต่อยกันบนเวทีนี่ เขาเรียกว่า หากินกับความชอบ คนเราเกิดมา เขาบอกว่า สิ่งที่เราชอบน่ะเอาไปหาเงิน หาชื่อเสียงให้ได้ มนุษย์ทั้งหลายที่เกิดมาในโลกนี้ เขาบอกว่า
พระราชวิจิตรปฏิภาณ 25
ถ้าทำสิ่งที่เขาชอบ ให้เป็นสิ่งที่ทุกคนชอบ แล้วจะหาเงินได้ นี่ต่างหากล่ะเป็นเรื่องควรทำ อีกอย่าง ถ้าชอบยิง ชอบยิง ไปเลยสมัครเป็นมือปืน ทีมชาติ มือปืนฆ่าคนติดคุกติดตะรางหมด หรือไม่ก็โดนเขายิง สวนกลับมา แต่มือปืนทีมชาติไม่ต้อง หรือไปเป็นตำรวจทหาร ตระเวนชายแดน ได้ยิงปืนแน่ ได้ยิงคนแน่ ได้ยิงคนเลวคนร้าย ได้ยิงเป้าแน่ คือ ได้ยิงเป้านิ่ง เป้าบิน และปืนก็ฟรี ดี ๆ ทั้งนั้น ไม่ต้องเป็นปืนปลอม นอกจากปืนฟรีแล้ว กระสุนก็ฟรี เครือ่ งแต่งตัวก็ฟรี แถมยัง หล่อเท่ทั้งผู้หญิงผู้ชาย เวลาสวมชุดยิงปืนไปแล้วเนี่ย บางคน แต่งตัวคล้าย ๆ คาวบอย มีปนื เดินถือมาเท่จริง ๆ แล้วก็นบั เป้าเอา มันเรื่องอะไรจะต้องไปยิงคนอื่นล่ะ ? ยิงแล้วก็ไม่ได้ ตังค์ แถมยังเสียตังค์อีกต่างหาก ถูกจับก็ต้องติดคุกหัวโต ถ้าแน่ จริง ! เอาเลย แห่ไปสมัครเลย โน้นเลย ไปดีมั้ย โน้น ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้ ถ้ากลับมาได้ ได้ติดยศแน่ 26 นักเรียน - นักเลง
กลัวแต่ว่า ไปแล้วน่ะ ขี้จะขึ้นหัวสมอง ไปแล้วจะสยองขวัญ ไปสิไปอยู่เลย เอาเลย ! ไปป้องกันโรงเรียน ป้องกันวัด มัสยิด ป้องกันดินแดนประเทศไทย ไปตามหาตัวคนร้าย
ก่อนจะไปเขาก็ฝึกให้อยู่แล้ว อยู่ที่ว่าแน่จริงหรือเปล่า ? แบบที่เพลงเขาบอกว่า “เก่งจริงไหนวิ่งลนลาน ตอนไล่ทหารเสีย เงินก่ายกอง” มันเรื่องอะไรล่ะ เอ้อ ! นักศึกษาทั้งหลาย มันเรื่องอะไร ของเราที่จะไปมีพฤติกรรมชอบตีรันฟันแทงกันอย่างนั้น หลวงน้าอยากจะบอกเธออย่างนี้ คำที่พวกชาวบ้านเขา บอกว่า “ไอ้ห้าว” (ไอ้...เอี้ย) ขออภั ย นะ พู ด ออกวิ ท ยุ ก็ ต้ อ งขออภั ย ท่ า นผู้ ที่ ค วบคุ ม รายการหน่ อ ย บางที ท่ า นก็ อ าจจะไม่ ส บายใจ แต่ อ าตมาคุ ย อย่างไรก็ทำไปอย่างนั้นก็แล้วกัน แล้วถ้าสมมติว่ามันหนักหนา สาหัส ก็ค่อยมาคุยกันทีหลัง แต่คุยบางเรื่อง คุยกับเด็ก ๆ เขา คุยให้ผู้ใหญ่เข้าใจ พระราชวิจิตรปฏิภาณ 27
แล้วท่านผูอ้ า่ นก็ตอ้ งเข้าใจอาตมาหน่อยนะว่า จริง ๆ แล้ว ถ้าเราเคยได้ยินคำนี้ ชาวบ้านเขาจะพูดว่า “ไอ้ห่าเอ้ย !” นี่เป็น คำอุทานนะ ไม่ใช่อาตมาพูดหยาบนะ ชาวบ้านเขาพูด ไอ้ห่าเอ้ย ! เก่งไม่จริง เก่งจริงไปเป็นทหาร เป็นตำรวจไปแล้ว แต่นี่วิ่งซอก ๆ ๆ ๆ ไปหาเงินมา เดินทหารก็ต้องไปเดินกับ สัสดีประจำอำเภอต่าง ๆ โดนเขาหลอกกินเงินหมด เก่งไม่จริง นี่หว่า นี่ ! เขาพูดกันอย่างนี้สำหรับคนเก่งไม่จริง ถ้ า ชอบรุ ม พวกชอบตะลุมบอน เดี่ยว ๆ ไม่เป็น เอา อย่างนี้ดีไหม ไปสมัครเข้าทีมรักบี้ หรืออเมริกันฟุตบอล นี่เขา เรียกเป็นทีมตะลุมบอน ไอ้ตะลุมบอนตีชาวบ้านเขา บางคนที่เห็นในโทรทัศน์ เด็กระดับมัธยมต้น โดนเด็กวัยรุ่นตะลุมบอน ตีอย่างกับหมูกับหมา 28 นักเรียน - นักเลง
ตีแล้วมันได้อะไร ถูกจับติดตะรางกันหมด
เอาน่า ! ใครชอบตะลุมบอนนะลูก ไปตั้งทีมรักบี้กัน เลย ไปเลยลูก ๒ สถาบัน หรือสถาบันใดที่ไม่ถูกกันตั้งทีมรักบี้เลย แล้ ว ก็ บี้ กั น ในเกมส์ ลู ก แล้ ว ก็ มี ก ารกี ฬ ามาเกี่ ย วข้ อ ง ดู อ ย่ า ง ธรรมศาสตร์กับจุฬาฯ สิ ธรรมศาสตร์กับจุฬาฯ เนี่ย ทำไมเขา มี ป ระเพณี แ ข่ ง บอลกั น เขาไม่ ไ ด้ ฆ่ า กั น นะ และนั ก ฟุ ต บอล ธรรมศาสตร์กับจุฬาฯ สมัยก่อน ก็กลายมาเป็นคนในระดับชาติ เอ้า ! แล้วถ้าชอบทำปืน ผลิตระเบิดนี่ ไม่ยากหรอก ลูก หลวงน้าจะแนะนำให้ ไปสมัครเรียนวิชาคลังแสงกองทัพบก ของกรมสรรพาวุธโน้น บอกเขาผมมีวิชาอย่างนี้ครับ จะได้ผลิต อาวุธให้ตำรวจทหาร ลดการซื้อจากต่างประเทศแล้ววิเคราะห์ วิจัยให้ดี ถ้าถูกเขาไล่ตีแล้วหนีไม้ หนีมีดทัน เอาอย่างนี้ลูก ไป เป็นนักวิ่งทีมชาติเลยสิเออ ! ไปวิ่งทีมชาติไปเลย จะได้เก่ง ๆ เอ้า ถ้าวิ่งตามทันคู่อริ คู่อริก็วิ่งเร็วเช่นกัน แต่เราก็ยังวิ่ง ตามทันฟันกบาลมันได้ ตีกบาลมันได้ ล็อคตัวมันได้ละก็ ไปเลย ไปสมัครเป็นนักวิ่งผลัด ๔ คูณร้อยโน้น เพราะมันต้องส่งไม้เพราะ มันต้องวิ่งเร็วพอ ๆ กัน ถึงจะรับส่งไม้กันทัน พระราชวิจิตรปฏิภาณ 29
เพราะฉะนั้น เวลาที่เราเป็นอะไร ชอบอะไรนี่นะ ไอ้ความไม่ดีบางอย่าง มันพลิกกลับมาเป็นความดีได้
นี่ก็บอกเธอทั้งหลายไว้เป็นแนวทาง เอาไว้ตอนหน้ามีคุย ให้ฟังอีก
30 นักเรียน - นักเลง
นักเรียน - นักเลง ตอนที่ ๔
ตอน... วัยรุน่ ตีกนั มันเกิดจากอะไร ?