ANNE WIL VAN DER AS NESS
Anne van As | Wilderness Lecturis
1
2
3
4
5
46
47
48
Series Mountains, 2011-2013 mixed media on panel except for 9, 35, 36 acryl on canvas. 1 Berg 2 Zwitser house 5 Snowhouses 6 Barn#2 7 Trees 9 Arctic hare 11 Stuw#1 12 Berg#2 13 Barn#3 14 Stuw 17 Berg#1 18 Barns 20 Flower#1 21 Stuw#2 22 Stuw#3 23 Snowhouses#3 25 Snowhouses#4 29 Stuw#5 30 Snowhouses#2 31 Dark snow 32 Dark snow#1 33 Winterhouse 34 Dark snow#2 35 Untitled (Mountain Flower) 36 Untitled (Mountain Flower) 37 Barn#1 41 Snowhouses#1 42 Barn 44 Snowhouse#1 45 Snowhouse#2 46 Cloud 3, 4, 8, 10, 15, 16, 19, 24, 26, 27, 28, 38, 39, 40, 43, 47, 48 untitled 2, 3 coll. A. van Splunter & P. Verhaar, Amsterdam 4, 5 coll. C. Veugen, Arnhem 6, 7, 9 coll. K. van Hassel, Amsterdam 30, 33 coll. H. Boersma, Arnhem 37-48 Caldic Collectie, Wassenaar
Uit zicht | Out of Sight Korte beschouwingen bij het werk van Anne van As | Brief considerations on the work of Anne van As HenriĂŤtte Heezen
De nacht staart ons aan in de vorm van een zwarte haas. Tegen een grond van groenbruinzwarte vlekken en vegen tekenen zich de contouren af van het rijzige dier en wat donker struikgewas. De lucht lijkt water te lekken waarin de haas zo weer op zou kunnen lossen. Als door flarden van regen, een zachte nevel of schemering bekeken; zo zien veel werken van Anne van As eruit. Flinterdunne lagen verf liggen als een sluier over het werk alsof het iets wil toedekken, aan het zicht wil onttrekken. Maar de laag ligt ‘nergens overheen’. De sluier is het beeld zelf waaruit zich een voorstelling probeert los te maken. Het kleurenpalet van Anne van As – mengsels van bruin, zwart, groen, blauw en kraplak, soms voorzien van een terpentine-achtige laag – is vaak somber, al past het begrip ‘sober’ beter bij het idee dat de kunstenaar wil overdragen. Ze speelt met haar werk niet in de eerste plaats in op een bepaald gevoel of gemoedstoestand; die bewuste soberheid is eerder toe te schrijven aan het feit dat ze niet te veel wil behagen. Integendeel. Wie meer wil weten van haar inspiratiebronnen trakteert ze op een rondleiding langs expressionistische schilderijen: geslachte ossen van Chaim Soutine en de vervormde lichamen van Francis Bacon die, zoals hij zelf zegt, met zijn werk direct het ‘zenuwcentrum’ wil raken. Geen werk voor tere zielen. En dat, terwijl de dieren die Anne van As zelf over het voetlicht brengt vooral een zekere tederheid uitstralen: ze zijn zacht in hun ronde vormen en hebben menselijke trekken.
61
Miniaturen zijn het. Onwaarschijnlijk fijne werelden die de oneindige vertes nabij halen, binnen bereik brengen en daarmee beheersbaar maken. Want wie, zoals Anne van As, de hoogte en de diepte vreest, de onmetelijke grootsheid van het gebergte kan ervaren als een bedreiging van de eigen existentie, een dreiging die het volstrekt normale alledaagse bestaan tot niets of iets totaal zinloos reduceert, kan verloren raken.
These paintings are mini足 atures, highly refined worlds that bring near what is endlessly remote in order to control it. Anyone who, like Anne van As, suffers from a fear of heights and depths, may experience the immense vastness of the mountains as a threat to his or her own existence, a threat that reduces normal everyday life to nothingness, to something that is devoid of meaning.