Reizen Madeira “Lieve dochter, ik ga verhuizen naar Madeira.” Het nieuws sloeg niet echt in als een bom, maar het was toch even slikken toen ik het te horen kreeg. We zijn nu een paar jaar verder en mijn vader woont na zijn Madeira-avontuur terug in Vlaanderen, maar het Portugese bloemeneiland heeft hem duidelijk nog niet losgelaten. Samen gaan we op zoek naar de sporen die onze Vlaamse voorouders – en hijzelf – er achterlieten.
Terug naar Madeira De grote liefde van mijn vader
Tekst Leentje De Leeuw Foto’s Leentje De Leeuw & Toni de coninck
↓ De meeste wijngaarden bevinden zich in het noordelijke deel van het eiland.
In het vliegtuig vertelt mijn vader over zijn
Natuurlijk kan je in een stad aan zee moeilijk
voorliefde voor het kleine – 740 km² – eilandje
verdwalen, zeker als die op steile hellingen is
in de Atlantische Oceaan: “Toen ik voor het
gebouwd: dan stroom je vanzelf richting zee.
eerst naar Madeira ging, leek het alsof ik er
Maar er was meer. Op de een of andere manier
ooit al langere tijd had gewoond. Een stads-
‘zag’ ik gebouwen die er al lang niet meer zijn
plan van Funchal gebruikte ik bijna nooit.
en overgebleven historische plaatsen kwamen me voor ogen in een heel andere omgeving. Zoveel jaren later ben ik er dan gaan wonen, met de bedoeling in het toerisme te werken, maar dat bleek helaas moeilijker dan ik dacht.” “Je gaat er niet zomaar aan de slag als gids. Nadat je bewezen hebt dat je voldoende Portugees kent, moet je een intensieve cursus van een jaar volgen: geschiedenis, geografie, plantkunde, kunst – kortom, alles wat een toerist maar zou kunnen vragen, komt aan bod. Als je geslaagd bent voor de examens, is het afwachten of je al dan niet een brevet krijgt. Er is immers een numerus clausus, zij het ná de opleiding. Als buitenlander moet je dan al heel sterk zijn om het officiële brevet te krijgen.” Dus leidde mijn vader af en toe vrienden of bekenden rond op het eiland. Niet als gids, maar als insider en tolk.
Spannende landing Na 3,5 uur vliegen breekt het eerste spannende moment aan: de landing. In een niet eens zo ver verleden vergde het een speciaal brevet om hier te mogen landen, omwille van de scherpe bocht boven de oceaan en de ultrakorte landingsbaan. Dankzij een spectaculair staaltje architecturaal vernuft, waarbij de lan42
maart 2009 uit-magazine