Ik was eenzaam

Zeg jij dat je eenzaam bent? Erken je dat je iets mist in je leven, een partner, doel, rol in de maatschappij, of geld om iets te ondernemen? Dat is zo vreselijk lastig: het taboe rondom eenzaamheid.

De oudere dame ziet er piekfijn uit. Ze straalt als er nieuwe gasten in de huiskamer lekker aan, ik heb koffie voor jullie’. ‘Noem me maar Martha’, zegt ze even later als ze zich een paar minuten pauze gunt. Martha is 76 en een paar keer per week te vinden in de buurtBosshardt. En zo maakt ze korte metten met haar ‘zijn’ van de afgelopen jaren. ‘Mijn leven was tamelijk doelloos na het overlijden van mijn man. Nee, ik ben niet eenzaam joh, zei ik als iemand er naar vroeg. Dat is het moeilijkste denk ik, erkennen dat je best eenzaam bent. Je wilt niet zielig zijn, dat anderen je zo zien. Ik weet dat ik de schijn ophield.’ Ze had van die gedachten, vertelt Martha. ‘Van: beteken ik nog voor anderen? Ziet iemand mij eigenlijk?’ Per toeval kwam ze terecht in de buurthuiskamer. ‘Sinds ik hier meehelp en anderen plezier bezorg, weet ik dat ik eenzaam was en durf ik dat hardop te zeggen. En weet ik dat je mensen over de drempel kunt helpen en dat ze je achteraf dankbaar zijn.

Hier met de koffie en de gezelligheid heb ik weer een bestemming.’

Eén tegen eenzaamheid

700.000 ouderen zijn eenzaam en naar schatting groeit dit aantal naar 1,1 miljoen in 2030. Van alle volwassen Nederlanders ervaart ruim tien procent sterke eenzaamheid. Dat komt neer op ruim één miljoen mensen. De Nederlandse regering erkent het probleem en trekt de komende jaren 34 miljoen euro uit voor de bestrijding van eenzaamheid. Voor 75-plussers loopt het actieprogramma Eén tegen eenzaamheid. Maatschappelijke organisaties zoals het Leger des Heils, gemeenten en buurtbewoners houden eenzame ouderen in de gaten en helpen hen contacten te maken.

Ook voor jongeren is zo’n programma in de maak. Cijfers wijzen uit dat tien procent van de jongeren te maken heeft met langdurige eenzaamheid. Zij kunnen last krijgen van slaapproblemen, depressies en verslavingen. Eenzaamheid ontstaat vaak door een combinatie van risicofactoren: het verlies van sociale contacten, activiteiten of werk. Ook kunnen mensen eenzaam worden door gezondheidsproblemen. Ze kunnen bijvoorbeeld de deur minder makkelijk uit of gaan niet meer sporten.

Met #jebentnietalleen laat het Leger zien dat je er niet alleen voor staat: er is iemand die jou ziet. Je bent welkom in de buurthuiskamers van Bij Bosshardt, bij de dagopvang van Hier en Nu, Grijs Genoeg(en), en bij de Raad­ en Daadbalie.

Bij Bosshardt

De huiskamer van Bij Bosshardt is een ontmoetingsplek in de buurt, inmiddels op veel plekken en in veel buurten in het land. Een ontmoetingsplek waar iedereen — jong, oud, arm en rijk, ongeacht waar je vandaan komt — welkom is. Je kunt er terecht voor een kop koffie, een luisterend oor, gezellige maaltijden en activiteiten.

Korpsen

In onze korpsen (kerkelijke gemeenten) organiseren we activiteiten die kunnen bijdragen aan de bestrijding van eenzaamheid zoals maaltijdprojecten en gezelligheidsclubs. Daarbij is ook aandacht voor zingeving en geloofsbeleving.

Grijs Genoeg(en)

Grijs Genoeg(en) helpt mensen van 55 jaar of ouder die sterk teruggetrokken leven. Mensen die het moeilijk vinden om de dag door te komen, het huis schoon te houden of erop uit te gaan om boodschappen te doen. Mensen die het niet lukt om goed voor zichzelf te zorgen en die tegelijkertijd zorg mijden.

Raad- en Daadbalie

Ook door (gebrek aan) financiën kun je eenzaam zijn. De Raad­ en Daadbalie is er voor mensen die geen uitweg zien uit het woud van voorzieningen, toelagen, wetten en regels. Vrijwilligers helpen mensen weer de weg te vinden in de ingewikkelde wereld van wet­ en regelgeving.

Wil je meehelpen? Word vrijwilliger en help ons eenzaamheid te bestrijden. Vul de antwoordkaart in!