2 minute read

‘Hallo meneer

Next Article
Kim

Kim

Maandagmorgen halftien verzamelt een groepje mensen zich voor de ingang van Leger des Heils­hostel Leidsche Maan. Berry met de bakfiets en Angela op de scootmobiel. In de bakfiets: gele hesjes, prikstokken en een thermoskan met koffie, klaargemaakt door Abdel, die binnen al met een prikstok rondloopt. ‘Ik ben een prikker’, gnuift hij, ‘maar dat mag ik alleen zeggen.’ Na een rumoerig kwartiertje vertrekt de groep richting het park. ‘Gaat niet, bestaat niet’, zegt Frits wijzend op het 50|50 t­shirt dat hij draagt. ‘We hebben een naam hoog te houden.’ Angela speert met haar scootmobiel naar JWP die vooroploopt. Op een centimeter van zijn enkel komt ze slippend tot stilstand. Ze prikt een chipszakje op. ‘Angela is mijn ex’, lacht JWP. ‘We ontmoetten elkaar in de opvang aan de Nieuwegracht.’ In de achterhoede breekt tumult uit. Een bewoner probeert een sigaretje te bietsen van een stel hoveniers. Dat is not done, klinkt het uit diverse monden in niet mis te verstane bewoordingen. ‘Met het temperament zit het wel goed’, grijnst begeleider Koen. Een vader met drie jonge kinderen fietst vriendelijk groetend voorbij. ‘Hallo meneer koekepeer’, roept Abdel.

Rondje om de kerk

In het park is het tijd voor de eerste stop. Angela parkeert haar scootmobiel midden op het pad. Ze heeft weinig energie omdat haar longen ‘naar de knoppen zijn’. Het sigaretje dat JWP haar aanbiedt, weigert ze. Maar vijf minuten later wordt de verleiding toch te groot. Het gesprek gaat over alcoholisten, van alle verslaafden de ergsten die er zijn, vindt Angela. Abdel vertelt dat hij de komende maand na vier jaar uit Leidsche Maan vertrekt, hij heeft een huis. De ex­vrachtwagenchauffeur betaalde zijn schulden af, slaagde voor het inburgeringsexamen, en is nu officieel Nederlander. ‘Toen je nog Marokkaan was, vergat je de koffiemelk nooit’, roept Frits. Abdel wil z’n oude beroep weer oppakken. ‘Gewoon een rondje om de kerk hoor, niet meer internationaal’, zegt hij. ‘Dan wordt de verleiding cocaïne te gebruiken te groot.’ Frits neemt de bakfiets van Berry over als de groep verder gaat, richting het trekpontje. Angela vindt het spannend er met de scootmobiel op en af te rijden, Abdel en JWP stellen haar gerust. ‘Dat komt best goed meisje’. Samen trekken ze de pont naar de overkant, tijd om terug te gaan naar Leidsche Maan. Frits heeft haast, hij gaat boodschappen doen met zijn begeleidster. ‘Ik heb een gat in mijn hand, kies in de supermarkt altijd dure dingen. Dan zegt zij: “Je kunt ook dit nemen: net zo lekker, maar de helft goedkoper”. Dat heb ik nodig, snap je.’

Leidsche Maan

Domus Leidsche Maan in de Utrechtse wijk Leidsche Rijn is een beschermde woonvorm voor dak­ en thuislozen. De begeleiders stimuleren de bewoners zo veel mogelijk actief te zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld aan het werk bij Leger des Heils 50|50, onder meer in de horeca en de groenvoorziening, zoals hier in het Máximapark.

This article is from: