Libelle Happy! december 2011

Page 1

happy! tijd voor mij

veel lezen Winterwandelen in Engeland

Martine Prenen

”Alles komt altijd goed”

Help!

Poetsvrouw stress

Bijna kerst

GRATIS! Nieuwjaars

brief

familie Blij met je

Zo breng je de feestdagen helemaal happy door Leuk testje, verhalen & tips van de familietherapeute

DECeMBER 2011 d5.35 libelle special + libelle

•Schoolbankliefde: ”Dat vertrouwde gevoel is fantastisch” • Uitgetest: 3 x heerlijk dansen • Het kantelmoment van Sofie: ”Na die aanranding besliste ik om agente te worden”• Snel & low budget: originele cadeaus! •Test: me-time of we-time?


Van je

familie moet je het hebben


[ happy dossier familie

Je hebt ze niet zelf gekozen en je kunt ze ook niet ruilen: je familie. Maar december blijft familiemaand. Hoe komt het toch dat je ouders en je broers en zussen zo belangrijk zijn, en dat ook blijven?

Sinds de jaren zeventig is de maatschappij immens veranderd: vrouwen werken hard, de invloed van godsdienst is kleiner, het aantal echtscheidingen en nieuw samen­ gestelde gezinnen neemt zienderogen toe. Allemaal factoren die ook het familie­ gebeuren een andere betekenis geven. We gaan niet meer elke week op zondag op de koffie, we doen niet meer elk detail van ons leven uit de doeken tegenover ­familieleden en er wordt al eens gezucht als er weer een familiale bijeenkomst wordt gepland waar we niet onderuit­ lijken te kunnen. Maar is familie daarom minder belangrijk? ”Neen”, zegt Marleen Heylen, lector levenslooppsychologie aan de Katholieke Hogeschool Leuven en ­contextueel familietherapeute. ”Integen­ deel. Natuurlijk evolueren we naar een andere, meer wereldse samenleving, maar de familie, de ’clan’ zoals wij dat in ons jargon noemen, zal altijd overblijven als het meest herkenbare referentiepunt. De waarden en normen, gewoontes en gebruiken, zelfs de eigenaardigheden van onze familie zullen elementen zijn waar we spontaan naar blijven teruggrijpen.”

Niet alleen op de wereld Uit een onderzoek dat een paar jaar geleden in Nederland door de universiteiten van Utrecht, Amsterdam, Tilburg en het ­Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut werd uitgevoerd bij tienduizend ­families blijkt inderdaad dat ondanks het aantal toegenomen echtscheidingen en de opkomst van alternatieve relatievormen mensen het gelukkigst zijn als ze deel ­uitmaken van een warme familie. En dat ­familieleden doorgaans zeer zorgzaam zijn voor elkaar. Mensen willen graag tot een groter geheel behoren. ”Ik hou heel erg van familiebijeenkomsten”, zegt Maaike. ”Kerstmis, Nieuwjaar, een ­geboortefeest, een begrafenis, ... het zijn momenten waarop we samen­komen, ooms en tantes, neven en nichten incluis en dat vind ik heel belangrijk. Vreugde en verdriet delen. Vaak halen we oude foto­albums ­boven of vertellen we anekdotes van ­vroeger. Ik krijg er een vertrouwd en veilig gevoel door. Een houvast ook, een bevesti­ ging: je bent niet alleen op deze wereld.”

job en ik wil haar niet altijd storen. Maar als ik haar echt nodig heb, dan weet ik dat ze er zal zijn. En dat alleen al geeft mij een zeer warm en rijk gevoel. Diezelfde warmte voel ik ook wel bij mijn vriendin Lisette, maar toch is ze van een heel andere aard. Met Maria deel ik een verleden. We hebben onze papa heel vroeg verloren. Dat heeft ons dicht bij elkaar gebracht. We zullen elkaar altijd door dik en dun steunen.”

Het ideale familierecept Maar we mogen dan wel graag teruggrijpen naar dat houvast, soms gaat het ook mis. Familieruzies, misverstanden, gevoeligheden, echte vetes zelfs die maar niet bijgelegd ­geraken. Wat dus als we niet blij zijn met onze familie? Marleen Heylen: ”Je hebt enerzijds de mooie familiewaarden: warmte, liefde, er zijn voor elkaar... maar er staan ­natuurlijk ook verwachtingen tegenover. Het is een grote kunst om al die verwachtingen, dat overgeërfd materiaal, in een vorm te gieten die voor jezelf past en die toch ook

marleen] Familietherapeute:

”Mensen zijn het gelukkigst als ze deel uitmaken van een warme familie” Bovendien blijkt uit het onderzoek dat het bij familie ook niet uitmaakt hoe vaak je elkaar ziet. Terwijl bij vrienden de frequen­ tie van de ontmoetingen meetelt, is dat bij ­families niet altijd een vereiste. Ook als je elkaars deur niet platloopt, kan de band als innig en warm ervaren worden. ”Mijn zus en ik zien elkaar niet zo vaak”, vertelt Nicole (46). ”Ze heeft een drukke

leidt tot de erkenning van je familie. En dat is een voortdurende uitdaging, voor de rest van je leven en altijd weer opnieuw. Je kunt nooit zeggen: nu heb ik die goedkeuring ­gekregen. Nee, want dan dient er zich weer iets nieuws aan. Neem nu bijvoorbeeld het vieren van Kerstmis: op een dag heb je zelf kinderen en wil je liever op een andere ­manier vieren. Of je wordt ouder en ziet


1

’December Will Be Magic Again’: Kate Bush zong het al in 1980. Tik in op YouTube, zing lekker mee en probeer haar flexibele moves te kopiëren. Leuker dan yoga, en je hoeft er niet eens voor uit je stoel te komen.

2

4

Pijnig je geheugen... Hoeveel sinterklaasliedjes ken jij nog uit je hoofd?

3 Maak nu – net voor de grote ’rush’ – een afspraak bij de kapper en/of schoonheidsspecialiste.

Denk alvast na over het kerstmenu, nu er nog lekker veel tijd is. Twee kernboodschappen dit jaar: • Maak het niet té ingewikkeld (= plezier in de keuken) • Kies gerechten waar je zelf dol op bent (= plezier aan tafel)

Alle dagen

feest

6

5 Zet vandaag ook je schoen. Wie weet, wie weet...

7

Welk cadeautje zou je zélf graag krijgen op kerstavond? Geef een tip.

Wil je ontspannen naar de feestdagen toeleven? Met deze 31 tips worden alle dagen van december ’happy’! 9

Gun ook je kerstboom een lang leven, en check de tips op www.tuinadvies. be/boom_ kerstboom.htm

12

Bel vanavond eens een vriend of vriendin op die je al maanden of zelfs jaren niet meer hebt gehoord. Gewoon, zomaar.

13

Hou alvast een (kleinschalig) ’oefenkerstdiner’. Zo kun je de recepten uitproberen. Niemand van je gezin zal hier rouwig om zijn!

26

10

Neem jezelf voor om 30 dagen lang niet aan je lijn te denken.

14

December is bijna in de helft, dat moet je vieren! Trek je schoenen uit en ga uit de bol op deze songs: • All I Want For Christmas Is You (Mariah Carrey) • It’s The Most Wonderful Time Of The Year (Andy Williams) • Little Saint Nick (The Beach Boys)

Geen tijd of zin om op cadeautjesjacht te gaan? Dan is vandaag de deadline om je cadeautjes te bestellen op het internet. Op www.flavourites.nl vind je originele geschenken van extraleuke webshops.

8

Huur ’n PlayStation (of leen die van je zoon of dochter) en oefen je stembanden met SingStar.

11 Vandaag: een portie buitenlucht!

• Trek warme kleren aan en maak met z’n allen een boswandeling. • Zet een vuurkorf in de tuin en nodig je buren uit om een jenevertje te komen drinken.

15 Evalueer je oefendiner Wat waren de toppers, waar moet je extra op letten? Probeer een aantal taken te delegeren, en bereid je helpers voor op het feit dat ze ook iets zullen moeten doen. Stel desnoods een heus ’draaiboek’ op, dat je zonder nadenken kunt volgen met kerst.


16

Lachen tijdens je lunchpauze: surf naar de ’hall of fame’ van www.awkwardfamilyphotos.com: een site met bizarre familiefoto’s. Wedden dat je eigen familie best wel meevalt, nadat je deze hebt gezien?

19

Laat iemand anders voor eten zorgen.

20 Kies nu al je outfit(s) uit voor de feestdagen. En feel free om twee dagen na elkaar hetzelfde te dragen. Het magische woord: textielverfrisser.

18

17 Bel je gasten op, en vraag iedereen om een paar oude familiefoto’s of -filmpjes te selecteren. Geknipt voor fijne, nostalgische momenten na het eten.

21

Zo hou je de sfeer erin tijdens het diner: knutsel eenvoudige naamkaartjes met drie zijden. Die worden na elke gang gekanteld, waardoor er een andere naam tevoorschijn komt, en iedereen van plaats moet/mag veranderen. Dokter vandaag alvast een rotatiesysteem uit.

23

nog iets goed te maken hebt, en zet de eerste stap.

27

Gelukkig Nieuwjaar! 30 Niets zo leuk als een

Kamille-, valeriaan-, en citroenmelissethee zijn goed voor je spijsvertering.

naar ’Festen’, en de schoonmoeder die elk jaar opnieuw het bloed van onder je nagels haalt, lijkt op slag een engeltje... Deze film is het perfecte antigif voor wie nu al een beetje genoeg heeft van die zeemzoeterige kerstsfeer.

Als je alle voorgaande tips opgevolgd hebt, kan het niet stuk vandaag! Trek veel tijd uit om naar de winkel te gaan (drukdrukdruk), en vergeet niet te delegeren waar mogelijk. Denk ook even aan jezelf: reserveer de badkamer een uurtje.

26 Bedenk met wie je eigenlijk

28 Oef, de eerste feesten zitten erop.

22 Vanavond is het filmavond! Kijk

24

Heb je dit jaar al een goed doel gesponsord?

Ga straks het nieuwe jaar in met deze drie boeddhistische levenswijsheden: 1. Niets is volmaakt 2. Alles gaat voorbij 3. Het leven is oncontroleerbaar

Tenzij het niet anders kan: vermijd de winkelstraten. Vandaag barst daar de hel los! Maak een boodschappenlijstje voor volgend weekend, en ga alvast naar de supermarkt. Zo hoef je volgende week alleen nog maar de verse eetwaren in huis te halen: minder stressy.

ouderwetse spelletjesavond met oud en nieuw... Kolonisten van Catan, Monopoly, Risk: de laatste uren van het jaar zullen voorbij vliegen!

25

Een luilekkerdagje met je gezin! Hou de hele dag je pyjama aan, en kijk onder een dekentje naar ’Love/Actually’ of ‘De leeuwenkoning’. En bestel ‘s avonds een pizza.

29

Heb je al goede voornemens gemaakt? Denk ook ’s na over hoe je je leven leuker zou kunnen maken (en niet alleen maar gezonder of slanker).

31

Een leuke tip voor na de feestmaaltijd: speel ’wie ben ik?’. Iedereen heeft een Post-it op z’n voorhoofd kleven met de naam van een (fictieve of echte) beroemdheid. En door om de beurt een ja-neevraag te stellen (’Ben ik een vrouw?’, ’Ben ik blond?’) probeer je om ter snelst te raden wie je bent. Fun! Tekst: Eva Keustermans. Beeld: Dimltri Lowette, Corbis.

libelle happy!

inspiratie

27


Meer energie met

voetreflexologie Niets is zo ontspannend als een voetmassage. En je kunt het nog bij jezelf doen ook! Met duim & vingers Heb je last van hoofdpijn? Oefen druk uit op het topje van je grote teen, boven de nagel. Om rust te brengen in je hoofd, kun je de teen ook bij de basis vastnemen tussen je duim en vingers. Trek hem voorzichtig naar boven en draai er zachtjes cirkels mee, een paar keer met en een paar keer tegen de wijzers van de klok in. Spanningen in je nek en schouders? Zet je duim op je voetzool, net onder de grote teen (dit is de nekzone). Masseer met zacht drukkende bewegingen en beweeg je duim vervolgens een beetje naar beneden en opzij, tot je op de bal van je voet aanbelandt (dit is de schouderzone), die je op dezelfde manier masseert.

Aan het voeteneind Voetreflexologie is gebaseerd op de energiebanen die van je kruin tot je tenen door je lichaam lopen. Door druk uit te oefenen op de voeten wordt nieuwe energie aangevoerd, met de bedoeling blokkades hogerop in het lichaam op te heffen. De eerste stap? Ga zitten, leg je voet op je knie en werp een kritische blik op je voetzolen. Zij vormen een plattegrond voor de rest van je lichaam. Je tenen stellen je hoofd voor. Hoe meer je op je voetzool naar beneden zakt, hoe meer je in het lichaam afdaalt. De longen en het hart bevinden zich op de bal van je voet, daaronder zitten het middenrif en 94

de lever. Op de onderste helft van de voet zit het spijsverteringstelsel, en op de hiel de bekkenstreek. Je linkervoet komt overeen met de linkerhelft van je lichaam, je rechtervoet met de rechterhelft. Langs de binnenste rand van je voet zit je ruggenwervel en langs de buitenrand je schouders en je heupen. Door op de juiste plekjes draaiende bewegingen te maken met je duimen en wijsvinger, kun je een gespannen nek of een gestreste maag verlichten. Tegelijk worden gifstoffen afgevoerd. Daarnaast is zo’n voetreflexologiemassage natuurlijk ook bijzonder ontspannend.

Raak je moeilijk in slaap? Masseer het drukpunt in het midden van je voetzool, net onder de bal van je voet. Door dit plekje te stimuleren bevorder je een goede ademhaling en kom je tot rust.

Extra tips [ gebruik een crème of een lichte lotion: dat vergemakkelijkt het masseren. [ begin je massage altijd met lichte strijkbewegingen over de voet. [ gevoelige plekjes duiden op energieblokkades. Blijf ze zachtjes masseren, zonder extra druk uit te oefenen.


Leuke ges chenken z helemaal i geslaagd m jn pas et de juis verpakkin te g. Van last tot 100% minute selfmade, met deze 12 ideetje s pak jij ie dereen in!

Inpakken en wegwezen 12 ideeĂŤn voor prachtcadeautjes

libelle happy!

genieten

39


100%

selfmade Kopje kaars

Tekst: Carine Stevens. Beeld: Stefan Jacobs.

40


Hoezo, naar de winkel voor een cadeau? Potje jam

Kopje kaars

geurzakje

✷ Warm stompjes kaars op in een pan tot ze vloeibaar zijn, zet een wiek in het midden van 2 leuke koppen en giet de gesmolten was erbij. ✷ Laat de kaarsen ­afkoelen. ✷ Wikkel de koppen in een stuk zijdepapier en verpak ze samen in leuk inpakpapier. Versier met een mooi lint en kerstballetjes.

✷ Stik uit een lapje stof een zakje van 4 x 8 cm en maak bovenaan een sleuf. ✷ Rijg een bijpassend lint in de sleuf. ✷ Vul de zakjes met geurbloemetjes of ­kaneelstokjes. ✷ Maak een naamkaartje en hang het ­samen met een kerstballetje aan het zakje. Trek het lintje aan.

Mini-muffins ✷ Bak mini-muffins en leg ze in zilverkleurige bakvormpjes. ✷ Verpak alle cakejes samen in een plastic zakje en leg ze in een houten doosje. ✷ Plak onderaan een strook kleurig papier van 2 cm breed en werk af met zigzaglint. ✷ Knoop ook een lint rond het dekseltje.

Potje jam ✷ Maak zelf een confituur en giet hem in een glazen potje. ✷ Maak een etiket uit een stukje inpakpapier en plak het op het potje. ✷ Leg een velletje zijdepapier in een blikken doosje en vul het met een mengeling van je favoriete thee. ✷ Verpak het potje en het doosje in leuk geschenkpapier.

Geurzakje

Mini-muffins

libelle happy!

genieten

41



Martine Prenen geniet van het kleine geluk

”Hoe kun je nu weten hoe blijdschap voelt als je nooit hebt gehuild?” Ooit besloot Martine Prenen [47] om elke dag minstens één keer goed te lachen. Geen wonder dat het leven haar nu toelacht. Ze heeft net een driedaagse reinigingskuur achter de rug. Alleen maar sapjes. Wandelen in de Ardense bossen. En heel veel tijd voor zichzelf. ”Heerlijk”, v­ ertelt ze enthousiast. De twinkel in haar ogen ­beaamt dat. ”Eén keer per jaar trakteer ik mezelf op zo’n zuiveringsweekend. En telkens kom ik met zoveel meer energie thuis. Natuurlijk had ik ook nu fantasieën over croissants met brie. Maar dat hoort erbij en dat gaat vanzelf over. Ik voel me als herboren. Van nature ben ik echt geen ochtendmens. Wakker worden is een opgave. Zonder mijn douche, mijn douchegel met grasgeur en mijn taomassage heb ik het heel moeilijk. Die massage is de perfecte manier om wakker te worden: met mijn vuisten en vingers klop ik zachtjes van kop tot teen op mijn lichaam. Maar na zo’n kuur heb ik dat zelfs niet meer nodig om fris wakker te worden.” Gedreven gezondheidscoach Martine Prenen was tot enkele jaren ­geleden het gezicht van het glamour- en glitterprogramma De Rode Loper. Nu is ze gezondheidscoach. Vijf jaar lang studeerde ze aan de Levensschool in de abdij van

Tongerlo. ”Mensen ondersteunen om zich op een eenvoudige manier toch een gezonde levensstijl aan te meten is écht mijn dada”, vertelt ze zelf. ”Ik kreeg het als kind met de paplepel mee. Mijn moeder was ballerina. ’Je lichaam is uniek en bijzonder,’ zei ze. ’Zorg er dan ook goed voor. Eet gezond en beweeg genoeg.’ Ik begreep al snel wat ze bedoelde. Eerst als ballerina en later als model ondervond ik aan den lijve dat goed zorgen voor je lichaam het grote verschil maakte. Maar de werkelijke aanleiding voor mijn gezondheidsstudies was mijn zoektocht naar verdieping. ­Televisie is een geweldig vak, maar op een bepaald moment in mijn carrière kreeg het naar mijn gevoel een soort oppervlakkigheid. Doordat ik na de geboorte van mijn zoontje babymassage ging volgen en zag wat een impact dat op hem had, wilde ik meer leren. Ik belandde eerst op een ­opleiding tot manueel therapeut en kwam daarna op de Levensschool terecht, waar ik onlangs afstudeerde als gezondheidsbegeleider. Vooral tijdens het eerste jaar van die studie wilde ik iedereen redden en bekeren tot gezonder leven en eten. Dan zat ik bij mijn ouders aan tafel en had voortdurend

commentaar op hun voeding en bereidings­wijze. ’Stop ermee,’ riepen ze. Ze hadden gelijk. Mijn omgeving werd tureluurs. Sindsdien geef ik nooit meer ongevraagd hulp of advies. Ook in mijn boek ’Live, love and laugh’ wil ik niets keihard door de strot duwen. Het staat vol gemakkelijke tips en tricks en moet vooral uitnodigend zijn. Een soort katalysator waardoor ­mensen langer en gelukkiger leven, op een andere manier wakker worden of g­ ewoon al op een andere manier de boterhammendoos van zoon- of dochterlief klaarmaken. Niet zwaar op de hand. Want zo ben ik niet. Ik hou van diepgang maar ook van de lichtheid van het bestaan. Eens goed lachen en onnozel doen.” uit de ratrace ”Ook ik heb jarenlang meegehost in die verdomde ratrace. Handen te kort had ik. Nu plan ik bewust mijn rustmomenten in. Dankzij mijn hond heb ik geen andere keuze. Zij is mijn zachte dwang om twee keer per dag een lange wandeling te maken. Heerlijk tussen de velden stappen. Maar ook mensen zonder hond moeten die rust bewust proberen op te zoeken. Toen ik nog


die ik nooit vergeet In deze tijd van vluchtige e-mails en sms'jes is het heerlijk om nog eens een echte brief te krijgen. Of te schrijven. Vier lezeressen over de brieven die hun leven kleurden. BRIEF Van die

verre vriendin

Annick] "Toen ik in het eerste middelbaar zat, moest je een pennenvriendin hebben om erbij te horen. Hoe verder ze woonde, hoe beter. Er bestond een internationale organisatie, die adressen verkocht van leeftijdgenoten die op zoek waren naar iemand om mee te corresponderen. Deirdre heette mijn ­pennenvriendin. Ze kwam uit NoordIerland, waar nog een felle oorlog woedde tussen katholieken en protestanten. Dat weet ik nu uit het blote hoofd, maar zonder Deirdre had ik daar niks van af ­geweten. We hebben een hele tijd lief en leed gedeeld via onze brieven. Ik bleef haar ook schrijven als we met ons gezin op reis gingen, en verstuurde mijn brieven dan via

luchtpost, op van dat typische dunne lichtblauwe papier. Een paar maanden geleden begon ik mijn brieven terug te krijgen, met het bericht 'return to sender'. Waarschijnlijk

Annick [44]

”Toen ik jong was, hoorde je er pas bij als je een pennenvriendin had” is ze verhuisd en is ze vergeten me haar nieuwe adres te bezorgen. Ik wil haar nu proberen op te sporen. Het zou zonde zijn om het contact te verliezen.”

BRIEF Van DIE dromerige jongen Roos] ”Ik heb als tiener een tijdje hartstochtelijk gecorrespondeerd met een jongen die ik op een feestje bij vrienden had leren kennen. Een relatie is er nooit van ­gekomen, dat was ook niet de bedoeling.

ROOS [32]

”Ik genoot van zijn hartstochtelijke brieven” 62

Hij was iets ouder dan ik, en woonde toen al alleen. Hij was een gepassioneerd dichter. Op een bepaald moment begon hij me brieven te schrijven. Epistels van tien, twaalf bladzijden lang, over zijn gevoelens en dromen, met gedichten ertussenin, en kleine tekeningetjes. Ik heb ze allemaal ­bewaard. De jongen in kwestie is een tijd geleden naar Engeland verhuisd, en ik ben hem uit het oog verloren. Maar zijn brieven diep ik g­ eregeld nog op, het zijn echte ­pareltjes.”


BRIEF Van mijn lief Katinka] ”Marco was mijn eerste liefje, en omdat we elkaar alleen maar tijdens de weekends zagen, vlogen de brieven tussen ons duchtig heen en weer. Ze dropen van de passie, ik borg ze veilig op in een rieten koffertje onder mijn bed. Een paar maanden later kregen we kletterende ruzie om een banaliteit. Ik wilde hem even niet zien en sprak weer wat meer met vriendinnen af. Maar tot mijn stomme verbazing liep Marco twee weken later al met een nieuw lief over de straat. Dat hoorde ik van mijn buurmeisje. Ik kon het eerst niet geloven. Hoe kon hij me dit aandoen? Na de schok

en de pijn voelde ik alleen nog woede. Ik was zo boos, dat ik een paar dagen later al zijn brieven heb verbrand. Op de barbecue van mijn ouders, ik woonde toen nog thuis. Ondertussen is mijn woede al lang bekoeld. We waren nog jong en onbezonnen en volop aan het experimenteren met rela-

ties. Het enige wat ik zou willen, is dat hij me ooit mijn brieven aan hem terugbezorgt. Of ze zelf vernietigt. De gedachte dat mijn neergeschreven verliefdheid ergens rondslingert waar ze niet naar waarde wordt geschat, maakt me na al die jaren toch nog altijd wat ongemakkelijk.”

Katinka [41]

”Toen het uitraakte, verbrandde ik zijn brieven op de barbecue”

BRIEF Van mijn grootmoeder

Anne [48]

Anne] ”Ik heb voor mijn werk een tijdje in het ­buitenland gewoond. Internet was er toen nog niet, en dus hield ik met een paar mensen vooral contact via brieven. Vooral met mijn oma correspondeerde ik intensief. Ik heb altijd een speciaal ­contact met haar gehad. Dankzij onze briefwisseling is onze band nog versterkt. We vertelden ­elkaar dingen die we nooit in een gewoon gesprek gezegd zouden hebben. Toen ik haar schreef over problemen in mijn relatie, antwoordde ze me dat het met mijn grootvader ook niet altijd koek en ei was geweest. Ze had hem zelfs ooit bedrogen met een vriend van de familie. Achteraf hebben ze alles uitgepraat en bijgelegd, en beslist om het stil te houden. Zonder onze buitenlandse correspondentie zou ik dit nooit geweten hebben. Mijn grootmoeder is voor mij een beetje meer van vlees en bloed geworden door onze brieven.”

”Oma schreef me dat ze mijn grootvader had bedrogen met een vriend van de familie”

libelle happy!

ontmoeten

63


Uitwaaien op

witte kliffen


[ happy naar buiten

Redactrice Lisa vertoefde een dag op de rand van de afgrond en vond het heerlijk: ze ging winterwandelen in Dover.


Zelfs Shakespeare was onder de indruk

Of je de kliffen nu ziet van het Franse vasteland, op de overzetboot of wanneer je er met je neus bovenop staat: indrukwekkend zijn ze altijd. Tijdens de wandeling op de White Cliffs is er één moment dat me altijd zal bijblijven. Fotograaf Stefan wil

het wel – mij te kunnen meesleuren in de diepte. Ik kijk over de rand en deins terug. Meer dan 100 meter onder me gromt het beest dat de zee op dat ogenblik is. Als ik Stefan even later op exact dezelfde plaats als de mijne zet, kijkt hij me veelbeteke-

”Ze worden de meest dramatische kliffen van Engeland genoemd. Ook mijn kapsel is het daarmee eens” graag een foto dicht bij de rand van de rotsen en ik moet stilletjes dichter bij de afgrond schuiven. Op de achtergrond hoor ik gids Pat met angst in zijn stem waarschuwingen roepen – hij is al te veel mensen verloren op deze rotsen, vertelde hij even voordien. Hoe dichter ik bij de rand schuifel, hoe woester de zee tekeergaat. Ik hoor hoe ze zich te pletter slaat tegen de vuilwitte rotsen, hoe ze beukt om – zo lijkt

70

nend aan. Wandelen op de White Cliffs is de kracht van de natuur van dichtbij zien en je heel even heel klein voelen.

Als parelwitte tanden Enkele uren voordien stonden we nog op de overzetboot en leken de witte krijtrotsen slechts een Tipp-Exstreepje op de kust van Engeland. Een laagje suikerglazuur dat de jarige vergat op te eten, parelwitte

t­ anden die ons van enkele kilometers ver toelachen. We trotseerden de koude op het dek en zagen hoe de rotsen van een streepje uitgroeiden tot imposante kliffen. De wind sneed diep door mijn laagjes kleren en vond een geduchte tegenstander in mijn thermisch ondergoed, geen overdreven luxe voor een dagje winterwandelen in Dover. België had ons die ochtend ­uitgewuifd met de prachtige oranje gloed van een opkomende zon, maar Engeland verwelkomde ons met grijze wolken. En ­eigenlijk vind ik dat het ook zo moet zijn. Want winterwandelen in Engeland is alleen authentiek als het een beetje druilerig is.

Gladde jongens, die rotsen Op amper tien minuutjes rijden vinden we het White Cliffs Visitor Centre, waar gids Pat ons opwacht. Gids Pat is een 69-jarige vrijwilliger bij The National Trust, een organisatie die ijvert voor het behoud en de bescherming van de kustlijn, het platteland


Knuffel eens een boom! Je wordt er helemaal ontspannen en blij van. Sla dus je armen liefdevol om de bast van een woudreus en knuffelen maar! Welke boom past bij jou? Elke boom is anders. Hou je nogal van tederheid, dan is het zachte velletje van een berkenboom of van een Chinese fluweelboom misschien wel iets voor jou. Ben je eerder fan van mannelijk en ruw dan moet je eens een eikenboom of een acacia proberen. Vermijd naaldbomen. Die scheiden hars af. Een knuffel met een den of een spar kan dan wel eens heel plakkerig uitdraaien. Zoek een boom die geen uitstekende wortels heeft. Niets zo vervelend als struikelen over een boomwortel terwijl je aan het knuffelen bent! Kies een boom uit die niet te dik, maar ook niet te dun is. De boom moet een goede knuffeldikte hebben. Neem als maatstaf de breedte van je (ideale) partner. Het is af te raden een boomknuffel te geven na een regenbui. Tenzij je een natte zoen wilt krijgen!

Tekst: Tine Vandeweyer. Foto: Corbis.


Shuffle,

hop,

step...

Dansen is veel meer dan een leuke manier om aan je conditie te werken. Redactrice Sabrina testte tapdans, Argentijnse tango en Afrikaanse dans uit en kwam buiten met een hoog geluksgevoel.

74


Tapdans Wat is het? Tapdans werd voor het eerst opgemerkt in de New Yorkse ghetto’s waar immigranten ­verschillende soorten dansstijlen mixten. Het is ontstaan uit een samensmelting van het Afrikaanse ritme en de Ierse klompendans, en evolueerde van een hippe straatdans naar echte podiumkunst. Bij tapdans denk je dan ook ­meteen aan ’Lord of the Dance’. ”Ik zie mezelf vooral als een vrouw die voortdurend over haar eigen voeten valt. Als dat maar goed komt. Ik wandel de danszaal binnen en krijg meteen kriebels in mijn buik. Zenuwen. Wat als ik straks écht op mijn gezicht val? De anderen hebben al meer geoefend, en dat merk je. ’Tap, tap, tap’, hun voeten maken een geweldig ritmisch geluid. Gelukkig ziet de lesgeefster mijn onzekerheid en komt ze mij ter hulp. Stap voor stap legt ze mij de pasjes uit. ’Shuffle, hop, fellep, fellep, step. Meer is er niet aan’, zegt ze. Met die woorden in mijn hoofd zet ik een stap vooruit, doe ik een sprongetje en nog wat ­pasjes. Het is met vallen en opstaan (gelukkig níet letterlijk!), maar het begint te lukken. En het is leuk! Met een vriendin erbij train je bovendien je buikspieren, want elkaar zien stuntelen is lachen ­verzekerd. Het blijkt een heuse fysieke inspanning, terwijl ik eigenlijk alleen wat voetenwerk ­verwachtte. Maar mijn spaghetti is wel mooi weggedanst door een workout op heerlijke jazzy tunes.”

”Ik train meteen ook mijn buikspieren omdat ik zo om mezelf moet lachen”

Ook zin gekregen? Ben je gek op het ritme van oude Jazzmuziek? En wil je je lichaam op een leuke manier trainen? Dan is tapdans dé dans voor jou. Waar? Sabrina danste in Trefpunt in Gent, www.tapdans.be Maar hier kan het ook: Het Stadsmagazijn in Antwerpen, www.antwerpen.be/stadsmagazijn Tap Show Company in Brussel, www.tapshowcompany.com Dansatelier Marleen Sempels in Hasselt, www.dansatelierms.be Duur? 1 uur. Prijs? Gemiddeld 10 euro per les. libelle happy!

ontmoeten

75


80

High School


Je eerste liefje vergeet je nooit, zeggen ze wel eens. En soms is die allereerste verliefdheid meteen ook een schot in de roos. Nog altijd samen sinds de schoolbank: deze koppels vertellen hoe ze het doen! Sonja [48] is getrouwd met Peter, ze hebben twee kinderen. Ze zijn een koppel sinds het vierde middelbaar. ”Peter en ik zeggen al lachend wel eens dat we eigenlijk al vijfenveertig jaar getrouwd zijn. Bij ons in het kleuterklasje trouwde immers de juf, en daarom mochten alle kleuters van juf An op een woensdagochtend zélf trouwen. En ja, mijn bruidegom was Peter... We waren vriendjes, maar de liefde sloeg pas over toen ik vijftien was en Peter zestien. In het middelbaar kwamen we vanaf het tweede jaar weer bij elkaar terecht. Eerst waren we vrienden, al was ik toen stiekem wel al verliefd op hem. Peter was stoer, grappig, knap... écht helemaal de man voor mij. Er is nog een klasfoto van ons waarop je me nét zijn richting ziet uitkijken. Het heeft nog twee jaar geduurd voor we een koppel werden, omdat ik nooit de eerste stap had durven zetten. En Peter was dan weer zo obsesssief bezig met voetbal dat hij niet eens doorhad dat ik hem met lonkende blikken aankeek... Op een schoolfuif hebben we samen gedanst én gezoend. Ik was zó gelukkig, dat wil je niet weten. We zijn toen allebei in een andere stad gaan studeren, maar dat heeft eigenlijk nooit problemen opgeleverd. Eigenlijk zijn die drieëndertig jaar gewoon in een zucht voorbij gegaan. Ik lees wel eens over koppels met problemen en

vaak denk ik dan toch: ’Jongens, jullie hebben te veel tijd om na te denken’. Natuurlijk is Peter niet perfect, net zoals ik dat niet ben. We hébben ruzie af en toe, en er zijn dingen waar we ons allebei aan storen. Maar als je zelf niet zonder fouten bent, waarom zou je dat dan wél verwachten van je partner? Ik denk dat dat de reden is waarom we nog altijd samen zijn: we respecteren elkaar. Ik heb nooit geprobeerd hem te veranderen, net zoals

Ik mis niets bij Peter. We zijn vrienden, we lachen samen en we kennen elkaar door en door. Ik moet er niet aan denken dat ik opnieuw zou moeten beginnen met een man. Al die kleine kantjes van elkaar leren kennen, al die gewoontes aftasten,... Verschrikkelijk lijkt me dat. Peter en ik zijn bijna één geworden in de loop der jaren. Ik kijk naar hem en ik zie wat hij voelt. Net zoals hij aan één blik van mij genoeg heeft om me helemaal te doorgronden. Sommi-

Sonja]

”Natuurlijk heb ik me wel eens afgevraagd hoe het met een andere man zou zijn” Peter mij ook altijd in mijn waarde heeft gelaten. Ik heb me wel eens afgevraagd hoe het met een andere man zou zijn, natuurlijk, Peter was immers mijn allereerste vriendje. Maar het is zoals hij het zei op ons dertigjarig jubileum: ’Het was een goeike, waarom zou ik haar dan inruilen?’ Ik ben het helemaal met hem eens.

ge mensen vinden dat misschien saai, ik vind het heerlijk vertrouwd. Ik heb geluk dat we elkaar al zo lang kennen, ik kan alleen maar hopen dat het nog héél lang mag duren. Van de kleuterklas samen naar het bejaardentehuis, het zou toch mooi zijn?”

libelle happy!

ontmoeten

81


[HAPPY cijfer

983

Het aantal huizen dat de Kerstman per seconde moet bezoeken. Enkele jaren geleden werd geschat dat de brave man in Noord-Amerika en Europa door de schoorsteen van maar liefst 42.466.666 huizen zou moeten kruipen op 12 uur tijd, of 983 per seconde. Die hulpelfjes zijn er dus echt niet alleen voor de versiering...


Mijn mooiste

moment van de dag

Geluk zit vaak verstopt in een gestolen kwartiertje. Zes vrouwen over hĂşn moment van de dag waarop alles perfect in evenwicht is.


Bijpraten

met collega’s tijdens de speeltijd

14:15 Daniëlle [42] werkt al 18 jaar als kleuterleidster. ”De speeltijd is voor de kinderen, maar ook voor ons een kwartiertje waarin de boog iets minder gespannen staat. Samen met een collega-juf doe ik wel nog de ’bewaking’: dat betekent in de eerste plaats de kleintjes in de gaten houden. Valt er niemand, wordt er niemand gepest en heeft er geen enkel kindje verdriet? Maar zo halen we ook zelf een frisse neus, en kan ik met de collega’s even bijpraten. In het begin gaat het nog even over het werk: hoe heb jij dat herfstthema in de klas

aangepakt? Of welk verhaal gaan we in de poppenkast brengen? Vaak heb ik tijdens onze babbel letterlijk aan elke vinger een kleutertje hangen, en dan moeten we voor bepaalde boodschappen zelfs overschakelen naar het Frans. Bijvoorbeeld als het over de sint gaat. De kleintjes begrijpen er niet veel van, en hun blikken zijn dan onbetaalbaar. Maar even gauw zijn we tijdens het kletsen recepten aan het uitwisselen of vertellen we over de fratsen van onze eigen kinderen. Vaak wordt het ook persoonlijker. Precies

tijdens die momenten zijn mijn collega’s vriendinnen geworden. We zien elkaar nu ook buiten de werkuren: om samen te shoppen of iets te gaan eten. Die gesprekken onder collega’s zijn belangrijk. In de klas gaat het er vaak schoolser en meer gestructureerd aan toe. Het is ook fijn om tijdens de pauzes dat kindertaaltje even te laten varen. Zo’n speeltijdbabbel zorgt echt voor een boost, en geeft me telkens weer zin om er de volgende uren nog eens in te vliegen.”


11:00

Een uurtje

joggen langs de Schelde

Kathleen [45] traint voor een halve marathon in de bergen.

”Mijn man Gino en ik trainen enkele keren per week en hebben tijdens het lopen de leukste gesprekken. We praten over praktische zaken zoals onze verbouwing, maar evengoed over verre plannen en toekomstdromen. Het is echt een uurtje genieten met ons twee, zonder telefoon of de kinderen om ons heen. Dit zijn soms ook de enige momenten in de week dat ik eens buiten kom. Als kinesitherapeut heb ik een praktijk aan huis, dus ik zit voortdurend tussen de mensen. Eventjes helemaal weg zijn van alles kan dan echt deugddoen. Als ik een gaatje vind in mijn agenda tenminste. (lacht) Tijdens het lopen, probeer ik ook een beetje te mediteren. Dan heb ik geen tijd om te ­piekeren en ben ik alleen maar bezig met mijn fysieke inspanning van dat moment. Ik vind het heerlijk om te voelen dat mijn lichaam van kop tot teen in beweging is. Toegegeven, als ik een drukke werkweek heb, zie ik er soms wel eens tegenop om te vertrekken. Maar als ik achteraf onder de douche sta en voel hoe hard mijn lichaam heeft gewerkt, maakt dat alles weer goed. Waarom ik precies train voor die loopwedstrijd in de Zwitserse bergen? Ik kan dat niet goed verklaren; als ik bergen zie, wil ik lopen. (lacht) Een goed eindresultaat telt zelfs niet meer mee. Ik wil gewoon die prachtige tocht ­uitlopen. En genieten van de rust en de natuur rondom me.”


�Ik heb een serieus temperamentje�


Libelle Happy stuurt 17 vragen naar een bevlogen iemand die prat gaat op eerlijke antwoorden.

eva

daeleman Sidekick van Peter Van de Veire bij MNM, omroepster bij één / (vul aan) ... Modefreak

Mijn beste eigenschap is

enthousiasme en vrolijkheid

Hier zet je me mee op m'n

Ik voel me perfect gelukkig als...

ik op zondagochtend met mijn vriend uitgebreid ontbijt. Krantje erbij, de zon die binnenschijnt. Meer moet dat niet zijn.

oneerlijke mensen. Telkens ik ertegenin ga, heb ik achteraf spijt. Verloren energie.

Ik heb het laatst gehuild om...

de film ’Komt een vrouw bij de dokter’, over een man die te horen krijgt dat zijn vrouw binnenkort zal sterven aan kanker. Zo prachtig geacteerd. In mijn eentje gezien trouwens. Zo kon ik me echt goed laten gaan.

In de supermarkt kan ik niet weerstaan aan...

vampierentandensnoep en cornflakes.

als ik in

denk ik/zie ik (doorstreep wat niet van toepassing is)

de spiegel kijk

amai, die wallen. Wat wil je als je elke ochtend om vier uur moet opstaan om op tijd op je werk te zijn?

De Zweedse zangeres Robyn, omdat ik zelf zo graag zou kunnen zingen. En mevrouw Nikki Demeyer, mijn lerares woordkunst, omdat zij mij een flinke duw in de goede richting heeft gegeven.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.