Little Witch Magazine 05 - Winter 2011 NL by Little Witch magazine

Little Witch Magazine

Yule Imbolc Wensstenen Gerald Gardner Voorouderverering Tatoeages in Paganisme Preview: In het Licht van de Maan

Winter 2011

Tijdens winter-tijd roepen wij om de lente, En voor de zomer blijft de lente ongewis, En wanneer omringende heggen klinke Verklaar dat het beste van al de winter is; En na dat niets goeds gehoord want de lente-tijd is nog niet gekomen -Nog weten wij dat wat ons bloed verstoord slechts het verlangen is naar het graf.

William Butler Yeats-Het Wiel

In deze Little Witch L

ittle Witch magazine is een jaar en een dag oud, Blessed Be! Het is niet uit te leggen hoe trots ik ben op ons kleine blad. Iets meer dan een jaar geleden had ik een wens; een tijdschrift uitgeven over Neo-Paganistische onderwerpen, zonder poespas, lekker praktisch. Een gratis toevoeging in het leven wan iedereen die bezig is met DruĂŻdisme, sjamanisme, Wicca of Hekserij. Ik ben begonnen met drie andere schrijvers en een tekenaar. Nu werken al deze mensen nog steeds mee aan Little Witch en zijn er een aantal prachtige gastschrijvers bijgekomen die Little Witch tot een hoger niveau hebben getild dan dat ik ooit zelf had gekund. Een jaar is een proef periode. Ik merk dat bij mijzelf maar ook in de Neo-Pagan gemeenschap. De gemeenschap weet ons nu een beetje te vinden. Een jaar is een belofte dat er op ons gebouwd kan worden; Little Witch blijft uitgegeven worden. In mijzelf merk ik ook een bevestiging;

het was een heel druk jaar voor mij en voor veel van mijn (gast) schrijvers maar Little Witch is altijd op tijd gepubliceerd en hoewel het vaak stressvol was de laatste paar dagen was het het altijd waard. Little Witch blijft en ook deze uitgave hebben wij weer hele interessante artikelen. Een verhaal over de Wilde Jacht bijvoorbeeld en wat dacht je van voorouderverering, het gebruik van wensstenen en het gebruik van tatoeages in Neo-Paganisme? Verder introduceren Petra Stam en Marja de Zeeuw hun boek: In het Licht van de Maan. Ook dit keer hebben we nog veel meer te bieden. Ik wens jullie veel leesplezier en hoop dat jullie ons ook in het komende jaar zullen verblijden met jullie feedback, ideeĂŤn en aanmeldingen. Vergeet ook niet ons op Facebook op te zoeken! http://tiny.cc/lwmfacebook

In deze uitgave: 4 5 6 8 9 10 11 12 13 14

The Goody Bag In het Licht van de Maan Ontdek het seizoen Winter Pagan Wereld Wensstenen in Paganisme Heksendingen Tatoeage Tradities Discussie Titels Verdedigen De Jaarfeesten Yule en Imbolc Merry Meet Gerald Gardner Stromen Hoodoo: Zuidelijke Bezwering: deel 2 Practisch Paganistisch Voorouderverering Bij het vuur Waak voor de Wilde Jacht

Blessed be, Elani Temperance

De Goodie Bag

In het licht van de maan - Door petra stam & Marja de Zeeuw

n augustus verscheen bij uitgever A3 boeken ons boek ‘In het licht van de Maan – handboek vieringen, symboliek en bewustwording’. We geven met dit boek inspiratie en veel concrete handvatten hoe je op je eigen manier kunt stilstaan bij de kracht van de Maan en de cycli in de natuur. Het huidige Westerse kalendersysteem is gebaseerd op een zonnejaar: de tijd waarin de Aarde rond de Zon draait. Deze belangrijke cyclus bepaalt de seizoenen. Maar er zijn nog meer natuurlijke cycli! Door vervreemding en eenzijdigheid zijn mensen de afgelopen 2000 jaar meer en meer de verbinding met de natuur en met zichzelf kwijtgeraakt. Wij hebben het kalenderjaar ingedeeld in dertien volle-maanperiodes. Per maanhoofdstuk geven

we aan hoe je die verbinding met de natuurritmes buiten jezelf weer kunt aangaan en betrekken in je leven. Daarvoor geven we informatie over de oude natuurfeesten, mythologie, bomen, tarot, astrologie, symboliek en rituelen. Tevens vind je bij elk hoofdstuk een passend recept voor kruidenthee en wierook. Een voorproefje over Midwinter, de deur naar een nieuw begin: Om, net als de Zon, stil te staan bij de winterzonnewende, is het belangrijk om in deze tijd zelf ook de stilte op te zoeken. Ons leven gaat snel; we zijn vaak gehaast en hebben het druk. Maar kijk naar de natuur die trouw blijft aan haar eigen ritme. Hier heerst rust en het oude wordt verteerd. Het nieuwe leven zit veilig wegge-

‘In het licht van de Maan, handboek vieringen, symboliek en bewustwording’, Petra Stam en Marja de Zeeuw, A3 boeken, ISBN 9789077408001 www.petrastam.nl www.facebook.com/inhetlichtvandeMaan

borgen, zodat het in de lente een kans heeft om herboren te worden. De volle maan die bij de periode tussen 21 december en 19 januari hoort, is de Maan van de Langste Nacht. Deze maanperiode nodigt uit om te kijken wat je op dit keerpunt wilt meenemen naar een volgende fase, maar ook naar wat je wilt achterlaten. Zie het als de deur naar het nieuwe jaar, naar een nieuw ronde. Voor je deze deur ver genoeg opent om er door te stappen, is het goed om te kijken wat het afgelopen jaar heeft gebracht. Wat is er goed gegaan? Wat niet? Wat wil je meenemen? Ga na wat er in de kiem aanwezig is en volgend jaar zou kunnen gaan groeien. Kijk ook naar wat je niet mee hoeft te nemen de nieuwe cyclus in. De Maan is vol op 9 januari. Teken of vorm bijvoorbeeld een spiraal die van binnen naar buiten loopt en geef aan wat je wilt laten groeien of neerzetten in de buitenwereld. Het is een hulpmiddel om je ritueel kracht bij te zetten.

Ontdek het seizoen Winter - Door Aurelia Bellis

et is nog niet echt koud buiten. Althans, het doet nog niet echt aan winter denken. Toch, het ijs heeft er al een keer gelegen, een teken dat de winter er toch echt al is. Wellicht nog niet op volle kracht maar als je goed oplet is de winter er wel. Kijk maar eens uit je raam en zoek de verschillen met de herfst, je ziet de rust in de natuur. Bomen staan rustig te wachten op de lente met hun sappen in de stammen. Vogels zijn naarstig op zoek naar extra noten en zaden, die zij zo hard nodig hebben in de winter. In de lucht zwermen niet meer vele kleine vliegjes en

mugjes. De lucht kleurt snel in diepe paarse en rode kleuren om bijna s’ middags al te starten met het einde van de dag. Struiken en bloemen hebben bijna geen knoppen meer. De natuur kan je op twee verschillende manieren bekijken; wat triestig, want de glorie van de zomer is weg of geduldig wachtend tot de dagen gaan lengen en de vruchtbare grond weer gaat bewegen en zich weer vult met leven. Rij of wandel door straten en je ziet het kaarslicht tegen de muren een schimmenspel oefenen. Het geeft een winterse sfeer, de tijd waarin licht schaars is maakt de mens het zelf op de plekken die zij thuis noemen.

Er ligt dan nog geen pak sneeuw en de rivieren en meren zijn dan nog niet dicht gevroren, maar de winter is er wel. De dieren hebben hun wintervacht en in de ochtend zie je beduidend minder konijntjes en eekhoorntjes. Geloof het maar....de winter is er. En er zijn genoeg leuke dingen om te doen in de winter. Versieren je huis met mooie groene hulst, klimop of dennentakken, hang er wensen in voor bezoek of vrienden die deze tijd gaan komen. Versier kaarsen voor een speciale dag of gebeurtenis. Geniet van deze tijd van rust en bezinning of, zoals hieronder beschreven, maak winterse wijn voor koude avonden.

EEN WINTERSE WIJN Overgiet één sinaasappel met kokend water om de waslaag te verwijderen. Steek de kruidnagels in de schil van de sinaasappel. Doe de sinaasappel met één fles rode wijn, 100 tot 150 gram

(poeder) suiker en gebroken kaneelstokjes in een pannetje. Leg een vel plastic folie direct op de wijn en laat het mengsel een nachtje staan. Verwijder de volgende dag de

folie, verhit de wijn tot niet meer dan 70 graden Celsius. Als je wilt, kun je de wijn in de pan aanlengen met 1 tot 3 deciliter (heet) water. Zeef door een koffiefilter en schenk nog warm uit.

Pagan wereld

Wensstenen in Paganisme - door Lunadea

lfenstenen, geestenstenen, wensstenen, hagstones, hühnergötter; het zijn verschillende namen voor stenen met gaten erin, de aloud geprezen magische stenen waar vele krachten en eigenschappen aan worden toegekent door het mysterie van harde steen dat op een natuurlijke manier uitgesleten is. De wetenschappelijke naam voor zo’n steen is een paramoudra (in het Engels ook pot stone genoemd). De steen is meestal van vuursteen, en het gat is ontstaan omdat daar een zachter deel zat, dat door het water is uitgespoeld. De herkomst van het woord paramoudra is onduidelijk. Het verhaal gaat dat het woord afkomstig is van de Engelse dominee-geoloog William Buckland, die in 1817 op onderzoek was in het Ierse district Clarehill Quarry. Daar zag hij cilindrische en tapstoelopende vuurstenen van verschillende groote, tot zo’n 60 centimeter lang en 35 centimeter breed. De naam waaronder

hij deze stenen beschreef was paramoudra. Waarschijnlijk had hij de lokale bevolking echter niet goed verstaan, en er zijn twee hypothesen voor het oorspronkelijke woord: padhramoudras (lelijke Paddies) of peura muireach (zeeperen). In de Middeleeuwen werden stenen met een natuurlijk gat erin gebruikt om mens en dier te beschermen tegen toverspreuken van heksen en boze geesten. De steen werd om de hals gedragen met een koord erdoor, of aan een touw opgehangen in de stal, bij de deur. Ook werd een steen vastgebonden op de voorplecht van een boot om de bemanning te beschermen tegen ongelukken en de gevaren op zee. Ze brengen geluk en voorspoed. Ook werden ze gekoesterd om hun geneeskrachtige werking. Ze dienden als een soort panacee tegen epilepsie, angsten, vergif, bloedingen en nierkwalen. Daarnaast hadden stenen met gaten een levensverlengende werking. Wanneer je een steen met een gat erin vindt zijn de mogelijkheden eindeloos. Houdt de steen

voor je ogen en kijk door het gat om elfen te zien. In de Italiaanse folklore gaat het gezegde dat wanneer je een elf aan je wilt binden je een ‘heilige steen’ moet dragen. De steen zal je tevens beschermen. Het oudste magische gebruik van stenen met gaten stamt uit Engeland. Daar werden - en worden nog steeds - de hagstones aan een koort boven de staldeuren gehangen, soms met een sleutel er aan, om de dieren te beschermen. Dit beschermende amulet kun je natuurlijk ook als huisbescherming boven je eigen voordeur hangen.In de appelboomgaarden van Hampshire werden hagstones in de bomen gehangen om geluk te brengen, de appels zoet en sappig te maken en boze geesten te verjagen. Hagstones speelden een rol in veel oude Keltische rituelen. Je zoekt een mooi, rustige plek in de natuur, houdt de steen in je hand en draai zachtjes een paar keer in het rond. Houd dan de steen voor je oog en kijk door het gat. Interpreteer wat je ziet:

wat betekent het voor jou? Nog een ritueel is het gebruik van de steen als wenssteen: schrijf een wens op een briefje, rol het op, haal het door de wenssteen om je wens door de materie te halen en het zal worden verwezenlijkt. Een andere manier is om het briefje in het gat te laten zitten en de steen, met briefje en al, in het maanlicht te leggen. Moeder Arde zal de wens bekrachtigen. Of houd de steen in je linkerhand, concentreer je op je wens en wrijf ondertussen met je rechterduim over de steen (met de klok mee) om de wens weer vrij te laten uit de steen. Zo simpel, een steen met een gat erin. Maar het heeft de mensen altijd ge誰ntrigeerd; hoe kan zoiets massiefs als steen worden uitgesleten? Dat moet en zal het werk van goden, elfen of hogere krachten zijn geweest, en dus straalde de magie er vanaf. De magische mogelijkheden zijn eindeloos en gaan vele malen verder gaan dan enkel het maken van een huisbeschermingsamulet of het gebruik als wenssteen!

Nog meer toepassingen: Hang de steen aan een touwtje en maak er een amulet van. Hang deze boven je bed om nachtmerries te vangen. Zuiver de steen in de morgen (liefst met ochtenddauw) om alle nare en gevangen dromen er weer af te spoelen. Het dragen van een hagstone versterkt je intu誰tie, waardoor je weet of iemand de waarheid spreekt. Een hagstone werd gebruikt om gekleurde koorden door te halen tijdens het uitspreken van toverspreuken. Dit werd driemaal herhaald. Door verschillende kleuren te gebruiken werd een bepaald aspect benadrukt: rood of roze voor liefde, blauw voor gezondheid, goud voor geld, groen voor vruchtbaarheid. In de Middeleeuwen werden diverse kwalen bestreden met de hagstone. Visualiseer dat de pijn verdwijnt door het gat, terwijl je met de steen over de pijnlijke plek strijkt. In Scandinavie werd geloofd dat de beschermende werking werd versterkt door melk of bier door het gat te gieten. Aan een stuk touw gebonden en slingerend hiermee boven het hoofd werden harde wind en regenwolken weggejaagd. Een hagstone bij de stal maakt rustig en beschermt het dier tegen negatieve energie. Leg de steen in jouw badwater met een snufje zout. Voel hoe het water je koestert met de warme zachtheid van Moeder Aarde. Als het water wegloopt stromen al je zorgen weg. Lunadea is Hogepriesteres van coven Salix, priesteres van Diana, beoefenaar van de Oude Religie, kruidengeneeskundige, reikimaster en bovenal: zichzelf! || www.lunadea.nl

Heksendingen

Tatoeage Tradities - Door Elani Temperance

ele NeoPaganisten hebben zich laten tatoeëren. Sjamanisten, Druïden, Heksen... velen voelen zich geroepen verhalen, ervaringen of Magische gebeurtenissen vast te leggen in hun huid. De traditie van tatoeëren is al erg oud. Het oudste bewijs dat wij hebben gevonden stamt van 5000 jaar geleden; ‘Ötzi the ice man’. Ötzi werd in 1991 gevonden, bevroren in de bergen tussen Oostenrijk en Italië. Hij kwam uit de bronstijd. Op de achterkant van zijn knie, boven zijn nieren en op zijn enkels bevonden zich tatoeages. Wetenschappers denken dat deze tatoeages gebruikt werden als therapeutisch middel tegen artritis. Het is geen vreemde gedachten; nog steeds tatoeëren sjamanen zichzelf en dorpsgenoten voor genezing, gunsten van de geesten en voorouders, en als bescherming tegen Magische aanvallen. Voor deze mensen zijn tatoeages geen uitingen van

individualiteit; zij (ver)binden juist de leden van stammen aan elkaar. Ook in onze maatschappij gebruiken wij tatoeages nog steeds voor dit doel. Geliefden die dezelfde tatoeage nemen om hun liefde te bezegelen, ouders die namen van kinderen laten tatoeëren, covengenoten die zich aan elkaar binden met een gezamenlijke tatoeage. Tatoeages kwamen, en komen, voor in elk land, in elke cultuur en in bijna elke religie. Toch staat de tatoeage lang niet altijd voor iets positiefs. In de middeleeuwen werd de tatoeage gezien als primitief; voor de lagere klasse. Zeelui hadden ze. In Japan boezemt een tatoeage angst in omdat het gelinkt wordt aan de Yakuza, een criminele organisatie. Tatoeages komen veel voor in het criminele circuit. Vooral in kleine criminele organisaties. De ‘gangs’ die vooral bekend zijn uit Amerika hebben allemaal eigen tekens die ook in het straatleven bekend zijn en allemaal een eigen verhaal vertellen. In onze Westerse maatschappij kiezen wij zelden voor

genezing of toewijding door middel van tatoeages. Hoe leg je dat uit aan jouw baas of jouw geliefden? Toch maken we nog steeds gebruik van de traditie. We gebruiken henna, verf of een pen om onze huid tijdelijk te markeren met de symbolen die staan voor onze wensen, behoeften en smeekbedes. We leggen krachten vast in onze huid via symbolen die al vele jaren dezelfde betekenis hebben. Tatoeages hebben een rijke geschiedenis. Van de lijnen en kruisjes op Ötzi’s lichaam, de getatoeëerde mummies die gevonden zijn in Rusland, de Egyptische vrouwen die het alleenrecht hadden op tatoeages tot de tatoeages die overgangsriten vastlegden. Als wij willen kunnen wij deze tradities op ons nemen en deel worden van een lijn die bijna zo oud is als de mensheid zelf. Er is slechts één raad die alle Magische tatoeage tradities bindt; denk goed na voordat je je laat tatoeëren, wat je in je huid laat zetten heeft de rest van jouw leven invloed op je.

Discussie

Titels verdedigen - door Elani Temperance

r is iets raars met het woord ‘Heks’, zeker wanneer je het vergelijkt met de titels in andere Paganistische stromingen zoals Druidisme en sjamanisme. Een Druïde wordt gezien als een wijs man die rond de seizoenswisseling om Stonehenge danst. Een sjamaan wordt met respect bekeken; hij of zij mag dan wel primitief zijn maar hun geloof in hun levensstijl is zo sterk dat het een zekere fascinatie oproept. De woorden ‘heks’ en ‘hekserij’ roepen meestal twee verschillende reacties op; angst of spot. Verhalen over kakelende vrouwen in het bos, prachtige vrouwen die mannen naar hun dood lokten. Mannen en vrouwen die gestenigd, verdronken of verbrand werden tijdens de Heksenverbrandingen. Deze verhalen doemen op wanneer het woord ‘heks’ valt. Noem je jezelf tegenwoordig een heks dan wordt er vaak om gelachen. Heksen horen in sprookjes of in de films. Of in Harry Potter boeken.

“Kan jij mij in een pad veranderen? Avada Kedavra!” Uit de kast komen als Druïde, heks of sjamanist is niet makkelijk. Vooroordelen zijn overal en hebben een langdurige nalatenschap. Auteur en heks Susan Smith zegt het het beste in het voorwoord van haar boek ‘Heks’: ‘In mijn onmetelijke naïviteit dacht ik in 2001 wel even wat vooroordelen uit de weg te kunnen ruimen door mijn boek ronduit heks te noemen. Helaas. Tegen een paar eeuwen doeltreffende en grootschalige laster van de christelijke kerkvaders kan een goedbedoeld boek niet zomaar opwegen. ‘Heks’ is en blijft een vergiftigde term.’ In onze huidige maatschappij is er geen plaats meer voor magie. Het bouwt op wetenschap, op wat verklaart kan worden. Zelf wij, die toch beter zouden moeten weten, verliezen soms het vertrouwen in de macht van de Goden, de Natuur of magie. Zelfs een kleine honderd jaar geleden werd veel van wat nu wetenschappelijk bewezen is nog toegeschreven aan Goden of magie.

Er is niets mis met de wetenschap. Door de wetenschap leven wij langer en gezonder. Het heeft veel obstakel uit ons leven geweerd maar, door dit te doen, heeft de wetenschap het ook moeilijker gemaakt simpelweg ergens in te geloven. Het lijkt alsof alles eerst bewezen moet worden voordat wij achter onze eigen ervaringen willen gaan staan. Onze eigen onzekerheden maken het lastig om onze titels te (her)claimen. Wij functioneren in a maatschappij welke, meestal, nergens in geloofd totdat het bewezen wordt en daarom is het zo moeilijk om op jouw eigen gevoelens, ervaringen en geloof te vertrouwen. Ja, er zitten vele vooroordelen vast aan de woorden waarmee wij ons identificeren en het is onze uitdaging om deze termen terug te winnen als wij ze ooit op een positieve manier willen gebruiken. Veel van de weg is al vrijgemaakt door Philip CarrGomm, Laurie Cabot, Gerald Gardner en vele anderen. Het enigen wat wij hoeven te doen is het stokje overpakken.

De Jaarfeesten Door Lunadea

idwinter, ook de winterwende, Joel, Yule tide of Saturnalia wordt al duizenden jaren in vele culturen op het noordelijk halfrond als feest gevierd. Tussen 20 en 22 december bereikt de zon op het noordelijk halfrond zijn laagste punt. In deze nacht schenkt de godin leven aan het licht en keert de zon weer terug.

e belofte van een nieuwe lente komt! Imbolc is het feest van Brighid. Zij zal deze tijd voor het eerst liefde bedrijven met de God van het licht. Van oudsher is Imbolc (spreek uit: Immolk) een feest van vruchtbaarheid, licht en vreugde. Mensen maakten een bed van stro voor Brighid en overgoten het met melk en honing om haar zodoende in hun leven terug te verwelkomen.

Yule

Met yule is het gebruikelijk om grote vuren te ontsteken om de terugkeer van het licht te vieren. Ná Yule worden de dagen weer langer en de nachten korter. Het is een feest van vrede, van de overwinning van het duister op het licht. Een strijd tussen Koning Eik (licht) en Koning Hulst (duisternis), waarbij de Eikkoning wint. Het is de tijd van inspiratie, vooruitblikken en uitgelatenheid. Yule valt vlak voor het Christelijke

Kerstfeest dat veel overeenkomsten kent met het voorchristelijke Yulefeest. Versier je huis en altaar bijvoorbeeld met hulst, klimop en maretak; allen wintergroene planten. Sta vroeg op om het eerste licht van de zon te begroeten. Brand een joelblok of zet op een stevig blok een paar brandende kaarsen als je geen open haard hebt.

Traditioneel is Imbolc een feest waarbij veel kaarsen worden aangestoken om de terugkeer of geboorte van de lente te verwelkomen. Traditionele heksen branden in de nacht voor Imbolc – of de dag ervoor van zonsopgang tot zonsondergang – voor elk raam een kaars in ere van het terugkerende licht. Versier je huis en altaar met vers groen en voorjaarsbloemen om de lente en het terugkerende licht ook in je huis te verwelkomen. Ga als de duisternis valt alle kamers

van je huis door en doe alle lampen uit. Steek daarna een kaars aan en ga weer alle kamers door om het licht terug te brengen. Als je een kamer door bent gegaan met de kaars, doe dan bij het verlaten van de kamer het licht weer aan. Maak een lichtkroon van lampjes. Traditioneel is deze van kaarsen, maar dat is niet zo brandveilig. Zet op je altaar melk neer in plaats van wijn.

Imbolc 10

Merry Meet

Gerald Gardner - door Calandriel an Cuiileur

erald Gardner werd in 1884 geboren bij Liverpool, England waar hij woonde tot zijn zevende. Na Liverpool reisde hij met zijn kindermeisje naar warmere klimaten om zijn astma te verzachten en verhuisde uiteindelijk met haar naar Sri Lanka. Hij kwam in 1905 kort terug naar Engeland en ontmoette een verguisde tak van zijn familie, de Surgensons. Zij spraken met hem over het paranormale en hij hoorde geruchten over zijn grootvader die een praktiserende heks zou zijn geweest en een Schotse voorouder die in 1610 als heks verbrand werd in Newburg. In 1927 kwam Garner opnieuw terug in Engeland en onderzocht succesvol het spiritualisme en mediumschap. Ook ontmoette hij zijn toekomstige vrouw, Dorothea (Donna) Rosendale. Op Cyprus schreef hij in 1938 ‘A Goddess Arrives’, deels gebaseerd op herinneringen uit een vorig leven op het eiland. Later dat jaar verhuisde hij terug naar

Engeland. In 1939 ontmoette hij een groep mensen die hem in september van dat jaar initieerden in de hekserij en de New Forest Coven. In 1946, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, verlieten Garner en zijn vrouw New Forest voor London. Hier startte Gardner de Bricket Wood coven en werd lid van andere religieuze en occulte groeperingen. Hij ontmoette geroemde mensen als Aleister Crowley en velen claimen dat Garneriaanse Wicca grotendeels afgeleid is van het werk van Crowley en anderen uit die tijd. Vanaf 1950 werkte hij in, en bezat later, een museum over hekserij op de Isle of Man. Hij correspondeerde in 1952 met een vrouw genaamd Doreen Valiente en initieerde haar in de Wicca en zijn coven. Zij werd zijn Hoogpriesteres en en hielp Gardner met het herschrijven van zijn Book of Shadows door er onder meer Crowley’s uit te halen. Gardner publiceerde ‘Witchcraft Today’ in 1954 en begon de publiciteit te zoeken. Dit veroorzaakte onenigheid in de coven.

Toen Garner de Wiccan Laws introduceerde welke de macht van de Hoogpriesteres verkleinde en de Hoogpriester in staat stelde de Hoogpriesteres af te zetten wanneer ze te oud werd, vertrokken Valiente en andere covenleden verontwaardigd. In 1959 publiceerde Gardner zijn laatste boek ‘The Meaning of Witchcraft’ waarin hij onder meer sprak over zijn tijd bij de New Forest coven. In 1960 stierf Donna en kwam Gardner’s astma terug. Hij stierf op 12 february, 1954, op 79 jarige leeftijd tijdens een bootreis van Libanon naar Engeland aan de gevolgen van een hartstilstand. Gardner zette hekserij en Wicca op de kaart en zijn coven wordt gezien als de eerste Wicca coven. Alle Wicca covens moeten hun initiatielijn ononderbroken terug kunnen traceren naar New Forest. Gardneriaanse Wicca kenmerkt zich door dertien leden van gemixt geslacht met één Hoogpriester en één Hoogpriesteres. De Moeder Godin en de Gehoornde God worden aangehangen.

Stromen

Hoodoo: Zuiderlijke bezwering: deel 2 - Door Strata

n de Herfst 2011 editie van Little Witch magazine deelde Strata met ons een introductie over Hoodoo. Hoodoo is een Afrikaans-Amerikaans volksmagie systeem en heeft sterke invloeden van het Christendom. Sinds kort sluipt Hoodoo ook het Neo-Paganisme binnen. In deze Little Witch legt Strata uit wie Hoodoo’s waren en zijn. Van oudsher waren hoodoo’s zeer gerespecteerde leden van hun gemeenschap en kerken. Sommigen, zoals Aunt Caroline Dye waren bekend over de hele wereld. Dit is opmerkelijk aangezien veel hoodoo’s Protestants Christelijk zijn. In tegenstelling tot beoefenaars van vele andere magische systemen werden beoefenaars van hoodoo niet gemeden maar geëerd. Dit kan komen doordat her bij hoodoo veel gebruik wordt gemaakt van Heiligen en Joods-Christelijke fi-guren. God wordt in hoodoo gezien als een grote tovenaar en de

Heiligen als geesten die aangeroepen kunnen worden voor een bepaald doel. Ook gebruiken hoodoo’s veel Bijbelse teksten, vooral uit het Oude Testament. Vooral de Psalmen worden herhaald tijdens het werk, in kaarsen gekerfd of uitgeschreven. Hoewel het Christendom een grote rol speelt in hoodoo worden er geen religieuze eisen gesteld aan hoodoo’s. Hoewel er Christelijke elementen in voorkomen is hoodoo geen geloof. Vele hoodoo’s zijn Protestants Christelijk maar vele ook niet. De Heiligen worden gezien als geesten of als een vorm die kan dienen voor een specifieke taak. Hoodoo maakt simpelweg gebruik van de Christelijke energiebron. Hoodoo, hoewel het vaak gezien wordt als Afro-Amerikaans, is nooit gebonden geweest aan ras. Er zijn door de jaren heen hoodoo’s geweest met elke mogelijke huidskleur. Hoodoo is open voor iedereen en hoewel er ouderen en experts zijn in hoodoo, is er geen hiërarchie aan verbonden. Er zijn geen priesters of priesteressen en hoodoo wordt meestal

solitair bedreven. Traditioneel gezien stond er vaak één hoodoo dokter in dienst van een gemeenschap en hij of zij reisde naar anderen wanneer nodig. Leerlingen werden, en worden, soms aangenomen en hoodoo wordt op deze manier doorgegeven aan de volgende generatie. Neo-Paganisten ontdekken langzaam de connectie met hoodoo. Een naam, wens of vers in een kaars kerven is van oudsher een hoodoo traditie. Ook het gebruik van ‘poppets’—poppetjes die een persoon voorstellen zodat er makkelijker magie bedreven kan worden op die persoon—komt vanuit de Afrikaanse volksmagie—en dus vanuit de hoodoo. Veel hoodoo’s ontvangen vragen over de magische eigenschappen van wortels en zo vervagen langzaam de lijnen tussen de verchillende Magische tradities en wordt eeuwenoude kennis gedeeld. Strata is al jaren bezig met hoodoo en houdt een blog bij vor haar ontwikkelingen. http://tiny.cc/stratablog

Praktisch Paganistisch Voorouderverering - door Hagetessa

e hebben allemaal voorouders. We komen uit hen vandaan en later, na dit leven, zullen we ons onherroepelijk bij hen voegen. Dan zijn wij zelf de voorouders en kijken we naar ons nageslacht. We zijn betrokken, we houden immers van hen, ze zijn uit ons voortgekomen. Voorouderverering is waarschijnlijk de oudste religie van de mensheid. Niet zo verwonderlijk; onze voorouders werden net als wij met de onherroepelijkheid van de dood geconfronteerd. Maar waar wij in onze cultuur het spirituele naar de randen van de maatschappij verbannen hebben, waren het spirituele en het ‘gewone’ leven voor hen waarschijnlijk een geheel. En in zo’n cultuur is het vanuit het dodenrijk makkelijker om contact te leggen met de levenden. En voor de overlevenden is het veel makkelijker om dergelijke contacten te zien als wat ze zijn, in plaats van ze tot het domein van de psychologie te verklaren.

Er komen steeds meer aanwijzingen dat grote monumenten als Stonehenge gebouwd zijn om te communiceren met de voorouders. Bij de Germanen waren de Disir, vrouwelijke voorouders die waakten over hun nakomelingen, heel belangrijk. In China vinden we voorouderverering en in de omringende sjamanistische culturen ook. En dat is niet vreemd. Waar Goden vaak gericht zijn op de hele gemeenschap, het hele land of het draaiend houden van de kosmos, zijn je voorouders gericht op jou. In het moderne Paganisme hebben mensen juist vaak een persoonlijke band met Goden. En als ze zich bezighouden met voorouders, dan is dat vaak om in een familieopstelling uit te zoeken wat er mis is. Dat problemen in de voorouderlijn problemen in het nageslacht kunnen geven was in oude culturen ook bekend maar er is ook een andere kant van het verhaal. Onze voorouders zijn een grote krachtbron. Vanuit het vooroouderveld, de verzameling voorouders of ze nou directe zijn of iets verder weg, stroomt de

energie naar ons, de levenden. Als die verbinding open is, kan die kracht vrijuit stromen en ons voeden zodat wij genoeg energie hebben om hier op aarde onszelf neer te zetten. Wij moderne mensen hebben vaak een heleboel uit te zoeken met onze familie. We volgen allerlei therapieën en persoonlijke groei workshops om vrije, zelfstandige individuen te worden. En het is belangrijk om in je eigen kracht te staan en je leven te leiden zoals voor jezelf kloppend is. Maar we zijn geen losse eilandjes. We zijn hoe dan ook verbonden met anderen. Niet alleen door eigen keuzes maar ook door bloedverwantschap en DNA. En die banden kunnen dieper gaan en rijker zijn dan je denkt. Zoek eens contact met je voorouders, geef ze een plekje op je altaar, brand eens een kaars voor ze of wat wierook. En kijk wat er gebeurt. Hagetessa geeft les in hooggevoeligheid, spiritualiteit, energiewerk en Sjamanisme. http://energiewerk.aanhet.net

Bij het vuur

Waak voor de Wilde jacht - By Ragnild

erwijl het haardvuur gezellig in de haard speelde, zat een oude man ervoor. Hij was volledig in dekens gehuld en had het zich gemakkelijk gemaakt in een verweerde stoel. Aan zijn voeten speelden kinderen. Zij lachten en tikten elkaar aan. Allen vroegen zich af wat voor verhaal de oude man deze avond met hen zou gaan delen. “Er was een tijd, lang, lang geleden, toen ik nog een jongen van een jaar of acht was. Ik weet dat het lastig is jullie dat voor te stellen maar het is waar.” Het rumoer verdween langzaam en de kinderen schuifelden dichter naar de oude man toe. Hun gezichtjes werden serieus terwijl ze de man hun onverdeelde aandacht gaven. Het was de nacht voor de winterzonnewende en er hing iets in de lucht vanavond, een oude energie die de poort tussen deze wereld en de andere aangaf. “Het was een nacht zoals vannacht, een nacht waarin je de

oude energie kan voelen bewegen. Voelen jullie het, kinderen? Wij woonden in een huis zoals deze en in een diep woud. Heksenkringen groeiden in die tijd op vele plaatsen en één ervan lag in de open plek vlakbij ons huis.” Niet veel mensen besteedden veel aandacht aan die kringen maar wanneer je dat wel deed kon je de de lucht erin zien bewegen. “Mijn oude ouders hadden mij vele malen verteld weg te blijven van de kringen. Zij vertelden mij dat, wanneer je op avonden als deze te dicht bij de kringen komen, Gwynn ap Nudd je zal komen halen met zijn Cwn Annwn en je mee zullen nemen naar zijn rijk. Weten jullie wie Gwynn ap Nudd is? Hij is de Koning van de Elven, heerser over het rijk van dood en mysterie dat Annwn wordt genoemd. De Cwn Annwn zijn Gwynn’s jachthonden, zo koud als Gwynn zelf. Wisten jullie ook dat tijd niet hetzelfde loopt in de Andere Wereld als hier? Het glipt niet door je vingers in de Andere Wereld. De tijd straat daar stil. Wanneer je meeng-

enomen wordt naar Annwn dan ben je gedwongen daar te blijven tot de tijd zelf ophoud te bestaan. De oude man zuchtte diep en zakte iets verder onderuit in zijn stoel. De oude energie roerde zich een tikje sterker en de kinderen rilden. Geroezemoes ging door de groep. “Ik heb dit al jaren aan niemand verteld maar ik was niet de enige die door mijn oude ouders gewaarschuwd werd voor de kringen. Ooit had ik een oudere broer, een jaar ouder om precies te zijn.” De oude man haalde een hand door zijn haar en zijn gedachten dwaalden af naar zijn kindertijd en alle avonturen die hij beleefd had met zijn broer. Het voelde aan als een geheel ander leven. “Mijn broer luisterde niet en ik, zo nieuwsgierig als ik was, volgde hem de nacht in terwijl hij de ringen ging ontdekken. Hij zag niet hoe de lucht danste in de ringen maar ik zag het wel. Ik herinner mij dat het zweet mij in de handen stond en dat mijn hart sneller begon te slaan. Ik was nerveus maar wist niet waarvoor.

Ons was nooit verteld waarom wij niet in de buurt van de kringen mochten komen. De oude man staarde in het vuur terwijl die nacht aan zijn geestesoog voorbij trok. Plots voelde het alsof deze nacht gisteren was. Het vuur knisperde en de sfeer in de kamer werd zwaarder. “Ik verstopte mij achter een boom. Ik was bang om te dichtbij te komen en ik wilde ook niet dat onze ouder mij zouden zien. Toen mijn broer in de buurt van de kring kwam leek het alsof de lucht zelf oplichtte. Toen hij de kring binnen stapte klopte mijn hart zo luid in mijn borst dat het voelde als een drum. Ik voelde mij ziek en toen klonk er een hoorn. Het geluid was niet hard maar ik weer zeker dat het een hoorn was. Een harde klap klonk en alle kinderen keken geschrokken op. Een kleine jongen lachte schaapachtig. Een blok haardhout lag naast hem en de stapel waar deze van afgevallen was. “Na de hoorn klonk het geluid van paardenhoeven.” Zo ging de

oude man verder. “Na een paar momenten kwam daar ook nog het geluid bij van luid blaffende en grommende honden. Ik was zo bang dat ik dacht dat ik van angst dood zo gaan.” De oude man schraapte zijn keel, “Het geluid werd helderder en sterker, alsof het gezelschap dichterbij kwam. Plots was er een helder licht en danste de lucht wild. Ik kon de energie uit de lucht voelen schieten en als ik dacht dat ik daarvoor bang was geweest dan had ik het mis. Nog nooit was ik zo bang geweest.” De kinderen luisterden met open monden, totaal in de ban van het verhaal en de oude man. “Het geluid van aanstormende paarden viel weg en in de kring stond een groep van ongeveer tien ruiters. Ook was er een roedel jachthonden. Zij hadden een dikke, zwarte vacht en leken meer op wolven met rood gloeiende ogen dan de honden die ik kende. Eén paard was groter dan de anderen en op dat paard zat Gwynn ap Nudd zelf. Hij was het mooiste wezen dat ik ooit gezien heb. -->

Pagan agenda Activitieiten door de Silver Circle http://tiny.cc/SilverCircle Activiteiten door de Cirkel van de Godin http://tiny.cc/CirkelvandeGodin Festivals and fairs (NL) http://tiny.cc/MagicalFeeling February 4, 2012 Open Imbolc viering georganiseerd door Little Witch magazine and Lunadea.nl! www.littlewitchmagazine.com www.lunadea.nl

(Uw Neopagan agenda of activiteit hier? Neem contact met ons op!)

Bij het vuur Hij zag eruit als een mens maar hij was te perfect. Geen donkere haar op zijn hoofd was van zijn plek na zo’n wilde rit en zijn kleren bewogen niet in de wind. Zijn kleren waren de mooiste kleren die ik ooit had gezien. Het leek alsof elke kleur van het bos in zijn kleding was verwerkt. Bruintinten zaken in zijn riem en zijn rijlaarzen die tot zijn knieën kwamen, groentinten schitterden in zijn shirt. Een donkergroene, zware, met bond afgezette cape hing om zijn schouders en een zware, ivoren hoorn aan zijn riem. Alles was perfect voor de jacht. Gwynn ap Nudd’s paard leek niet vermoeid en zweette niet zoals onze paarden dat wel zouden doen na zo’n rit.” Een moment was de man verdwaald in zijn gedachten. Een golf van gefluister tok door de groep kinderen. Wat zou er gebeuren? “Mijn broer was zo bang. Hij was zo geschrokken van de Jacht dat hij op de grond was gevallen en nu op zijn rug lag, te bang om te bewegen. Toen sprak Gwynn ap Nudd. ‘Dus jij bent naar deze

brug tussen onze werelden gekomen. Wie door de poort stap behoort ons toe volgens de Oude Wetten. Wij houden ons aan deze wetten en dus ben jij nu van ons sterveling.’ Toen stuurde de Koning zijn honden op mijn broer af. Ik wilde hem zo graag helpen maar wist dat ook ik gevangen genomen zou worden als ik dat zou doen.” Een droevige blik zette zich vast op het gezicht van de man. De speling van de schaduw maakte dat hij er nog veel ouder uit zag dan hij al was. “De honden grepen mijn broer bij zijn kleren, voorzichtig hem geen kwaad te doen. Hun meester wilde mijn broer immers in leven en ongeschonden zodat hij hem kon dienen in Annwn. Terwijl de honden mijn broer grepen, zat Gwynn ap Nudd op de rug van zijn paard en lachte. Het was een koude, harde lach en het klonk zo oud als de tijd zelf. Zo snel as ze waren gekomen vertrokken ze ook weer. De hoorn klonk en hoeven schraapten over de grond. Met een heldere donder en bliksemslag verdween de groep,

alsof ze er nooit waren geweest. Een traan gleed over de wang van de oude man en hij keer neer op de kinderen. “Het enige bewijs wat wij ooit hebben gevonden waren een aantal hoefafdrukken in de grond. Mijn broer was verdwenen en ik heb hem nooit meer gezien. Luister daarom naar mijn woorden jong volk, kom niet in de buurt van de heksenkringen en luister naar jullie ouders. Want Gwynn ap Nudd zal komen om jullie mee te nemen en jou voor eeuwig in zijn rijk te laten werken. Nu, naar huis met jullie. Jullie horen al lang in bed te liggen en jullie ouder hebben lang genoeg toegegeven.” Langzaam stonden de kinderen op en schuifelden naar de deur waar hun ouders al op hen wachtten. Deze lachten verdrietig naar de man want ieder van hen had ook dit verhaal gehoord. Zij hadden allen het advies van de man opgevolgd en hoopten dat ook hun kinderen zouden luisteren want Gwynn ap Nudd en zijn Wilde Jacht waren machten om rekening mee te houden.

Volgende LWM colophone Little Witch magazine is gelanceerd in November 2010 als een initiatief om een persoonlijk en universeel Neopaganistisch blad te maken voor Neopaganisten of zij die hier simpelweg geïnteresseerd in zijn. Het magazine wordt uitgegeven in het Nederlands en het Engels. Little Witch magazine is bedoeld als een gegronde, moderne inslag op een leven met Neopaganisme. Het doel is om te verlichten en te verhelderen. Voel je vrij om ons te contacteren met vragen, tips of opmerkingen! CONTACT US AT: www.littlewitchmagazine.com Twitter.com/LWMag http://tiny.cc/lwmfacebook Contact@littlewitchmagazine.com EINDREDACTEUR: Elani Temperance (Elani@littlewitchmagazine.com) VORMGEVING: Elani Temperance ILLUSTRATIES: Maaike Kramer (www.maaikekramer.nl) All images copyrighted SCHRIJVERS: Calandriel an Cuiileur (Calandriel@littlewitchmagazine.com) Ragnild (Ragnild@littlewitchmagazine.com) Aurelia Bellis (Aurelia@littlewitchmagazine.com)

n zo is onze jaar-eneen-dag belofte ingelost. Little Witch magazine blijft en, meer dan dat, samen met Lunadea.nl verzorgen wij een Imbolc viering op 4 februari 2012 in Ruigoord, Amsterdam. Details volgen nog maar zullen zeker te vinden zijn op www.littlewitchmagazine.com en www.lunadea. nl. Wij hopen natuurlijk dat jullie allen aanwezig zijn. Mochten jullie nu al enthousiast zijn, neem dan contact met één van ons op via de vele kanalen die hiernaast staan! Als je iets wil delen met ons voor het volgend magazine zoals gedichten, foto’s, kunstwerken of rituelen dan horen we ook graag van je! Het was weer heerlijk om te werken aan deze uitgave van Little Witch magazine. Wij kijken nu al weer uit naar de Lente uitgave, de eerste van 2012. Onze hoodoo special zal afgerond worden en natuurlijk hebben

wij het weer over Ostara en Beltane en ook lichten wij één van de belangrijkste mensen uit het Druïdisme uit; Philip Carr-Gomm. Bedankt, schrijvers, gastschrijvers en vooral jullie lezers dat jullie Little Witch elk kwartaal weer opzoeken. Het is geweldig deze reis met jullie te delen. Vergeet niet jullie aan te melden voor de open jaarviering in februari! Het zou super zijn jullie te ontmoeten en met jullie de cirkel in te stappen. Tot dan, Blessed Be and Merry Part! We hopen dat je net zo genoten hebt van het lezen van het vijfde Little witch magazine als wij hebben gedaan bij het maken ervan!