ΤΡΙΜΗNΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ • ΤΕΥΧΟΣ 94 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2017 • ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 30, Τ.Κ. 104 32
Νέος Α/ΓΕΣ ο Αντιστράτηγος του Όπλου μας Αλκιβιάδης Στεφανής ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΠΑΡΑΛΑΒΗ, ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΕΣ 30 - 31
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. του Συνδέσμου ευχόΝΤΑΙ στα μέλη και τους φίλους
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
ΙΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Γραφείο: Βερανζέρου 30
Περιεχόμενα τεύχους 94 Η Ελληνική Γλώσσα είναι η αρχαιότερη του κόσμου Σελ.
Το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και οι αιτιάσεις
ΤΚ 104 32 Αθήνα
της Τουρκίας για αποστρατικοποίηση
Τηλέφωνο και Fax: 210 5226351
Επικίνδυνη έλλειψη Στρατηγικής Αντίληψης
Δικτυακή τοποθεσία:
για την Ασφάλεια
http://www.saith.gr e-mail: info@saith.gr Tεύχος Νο 94
4-5
Σελ. 6-9
Σελ. 10-11
Παραμύθια και αλήθειες της "Μεγάλης Αλβανίας" Σελ. 12-13 Ο Ελληνισμός υπό αίρεση
Σελ. 14-16
Ο εφιάλτης του διαμελισμού πάνω από την Άγκυρα Σελ. 17
Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος
Μέχρι που μπορεί να φτάσει η Τουρκία
Σελ. 18-20
2017
Ισραήλ και Τουρκία σε ψυχρή ομαλοποίηση
Σελ. 19-20|
Οι τουρκοϊρανικές σχέσεις και το Ισλάμ
Σελ. 22-23
Τα Νέα του Συνδέσμου
Σελ. 24-29
Τα νέα του Όπλου
Σελ. 30-31
Ιδιοκτήτης: Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων Εκδότης - Διευθυντής: Υποστράτηγος ε.α. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος Συντακτική Επιτροπή: Πρόεδρος Αντιστράτηγος ε. α. Ευστάθιος Κολιοκώτσης Μέλη: Αντιστράτηγος ε.α. Ε. Γεωργαντάς
Νέος τραπεζικός Λογαριασμός του Συνδέσμου Λόγω συγχωνεύσεως της ΓΕΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ με την ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ο νέος τραπεζικός λογαριασμός του Συνδέσμου είναι: ΙΒΑΝ GR310171832000 και 6832-130556-296 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Με την ευκαιρία απευθύνομε έκκληση στα μέλη μας και τους αποδέκτες του περιοδικού μας να αποστέλλουν την ετήσια συνδρομή τους των 20 ΕΥΡΩ, διότι η συνέχιση εκδόσεως του περιοδικού μας κινδυνεύει. Ευχαριστούμε Το Διοικητικό Συμβούλιο
Αντιστράτηγος ε.α. Μπαλτζώης Ιωάννης Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Έφεδρος Ίλαρχος Λιβέριος Πετρίδης
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο διαδίκτυο για να είστε πάντα ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στο Όπλο μας, στην διεύθυνση: http://www.saith.gr
Στους Αναγνώστες μας «Μιας και ο λόγος περί ευτυχισμένης νέας χρονιάς, αναρωτιέμαι αν έχει στο παρελθόν υπάρξει άλλη χρονιά με λιγότερες πιθανότητες ευτυχίας όσο αυτή που μας ξημερώνει». Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα πολλές δεκαετίες πριν, από τον νομπελίστα Αμερικανό συγγραφέα Τζον Στάινμπεκ, την 1η Ιανουαρίου του 1941 σε επιστολή προς ένα φίλο του. Περιλαμβάνεται στην ξένη έκδοση επιστολών του «A Life in Letters» (εκδ. Public Library) Στη συγκεκριμένη επιστολή, ο Στάινμπεκ ακούγεται απαισιόδοξος. Λογικό· όλος ο κόσμος βρισκόταν ήδη πιασμένος στη μέγγενη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πατρίδα του, η Αμερική δεν είχε ακόμη εμπλακεί ενεργά, αλλά αυτό δεν είχε σημασία: ευαίσθητος σεισμογράφος ο Στάινμπεκ, κατέγραφε όλες τις ισχυρές δονήσεις που σημειώνονταν νυχθημερόν στην Ευρώπη, στη βόρεια Αφρική, στη Μέση και Άπω Ανατολή, υποψιαζόμενος τι περιμένει και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αργότερα, μετά και το Περλ Χάρμπορ στα τέλη εκείνης της χρονιάς, θα έγραφε ο ίδιος μερικές λαμπρές σελίδες πολεμικής ανταπόκρισης. Οι αναλογίες με το σήμερα είναι τραβηγμένες, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα γεγονότα. Για κάποιο λόγο, όμως, το αίσθημα τότε με τώρα μοιάζει να είναι πολύ κοντινό. Ανησυχαστικά κοντινό. Όχι μόνον εξαιτίας των πολλών δυσάρεστων που μας άφησε για να θυμόμαστε το 2016 αλλά και εξαιτίας του πώς έκανε ποδαρικό το 2017: η πολύνεκρη επίθεση στην Κωνσταντινούπολη ξημερώματα της 1ης Ιανουαρίου, ελάχιστες εβδομάδες μετά τη φονική επίθεση στο Βερολίνο, λειτούργησε ως υπενθύμιση: να μην ξεχνιόμαστε ως προς το ποια στροφή έχει πάρει ο κόσμος τα τελευταία χρόνια και πού όλος αυτός ο αναβρασμός μπορεί να οδηγήσει. Επιπροσθέτως, η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε σε μια χώρα, τη γείτονα Τουρκία, για την οποία, ενώ πολύς λόγος γινόταν τα τελευταία χρόνια για τα –ζωτικής σημασίας– βήματα εκδημοκρατισμού της, εσχάτως, και ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του έτους που μόλις μας άφησε, επιδίδεται σε ένα
διαρκές πισωγύρισμα. Φαίνεται να μην είναι μόνη της σε αυτό, είναι όμως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα. «Είναι λες και ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή αφήνεται ηδονικά σε μια συλλογική εσωστρέφεια – λες και έχουμε στραφεί μέσα μας, στις νευρώσεις μας. Και αυτό που βλέπουμε δεν είναι ιδιαίτερα όμορφο... Οπότε, μπαίνουμε σε αυτήν τη νέα, ευτυχισμένη χρονιά, γνωρίζοντας πως το είδος μας δεν έχει μάθει τίποτα και ότι δεν μπορεί να μάθει τίποτα – ότι οι εμπειρίες δέκα χιλιάδων χρόνων δεν έχουν αφήσει κανένα αποτύπωμα στα ένστικτα των εκατομμυρίων ετών που προηγήθηκαν». Ειδικά αυτές οι τελευταίες γραμμές θα μπορούσαν να έχουν γραφεί και σήμερα. Όπως βέβαια και οι αμέσως επόμενες:
«Όχι
ότι
έχω χάσει κάθε ελπίδα», γράφει ο Στάινμπεκ, προσθέτοντας: «Όλη η καλοσύνη και οι ηρωισμοί θα ορθώσουν και πάλι το ανάστημά τους, μετά θα ηττηθούν και πάλι και μετά, ξανά και πάλι, θα αναδυθούν. Δεν είναι ότι το κακό κερδίζει –ποτέ δεν κερδίζει–, αλλά ότι δεν πεθαίνει. Δεν ξέρω γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε από αυτό να πεθάνει». Έτσι είναι. Και έχουμε ηθική υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας, σε εκείνους που αγαπάμε και στα όνειρά μας, να είμαστε αισιόδοξοι. Όσο κι αν απλώνονται σκιές ολόγυρα, αν δείτε τη μεγάλη εικόνα ο κόσμος μόνον μπροστά προχωρούσε πάντοτε. Παρά τους μεσαίωνες και τα χαρακώματα, τα ολοκαυτώματα και τις δικτατορίες. Ζοφερές παρενθέσεις σίγουρα. Το τελευταίο όμως που θα πρέπει να κάνουμε, όσο κι αν η φωτιά γύρω μας φουντώνει, είναι σαν τον σκορπιό να χάσουμε κάθε ελπίδα. Ποτέ δεν ηττήθηκε όποιος αγάπησε τη ζωή, μόνον όσοι λάτρεψαν τον θάνατο Το Διοικητικό Συμβούλιο
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Η Ελληνική Γλώσσα είναι η αρχαιότερη του κόσμου Γράφει ο Υποστράτηγος ε.α Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος Με απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου η 9η Φεβρουαρίου ορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνοφωνίας, η οποία συμπίπτει και με την επέτειο θανάτου του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Έτσι, η γλώσσα μας αποκτά την παγκόσμια ημέρα της. Μπορεί να εμπλουτίζει καθημερινά τις περισσότερες γλώσσες του πλανήτη, μπορεί οι λέξεις της να είναι καθημερινές και βασικές στις επιστήμες, όπως η ιατρική, αλλά η Ελληνοφωνία έπρεπε να αποκτήσει τον ετήσιο επίσημο εορτασμό της. Το γιατί φαίνεται στο άρθρο που ακολουθεί: Η ελληνική γλώσσα έχει την πιο μακρά ιστορία από τις Ευρωπαϊκές γλώσσες. Αυτό καταμαρτυρείται από επιγραφές που έχουν βρεθεί στην ελληνική γη και που χρονολογούνται από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ καθώς και από λογοτεχνικά κείμενα τα οποία είναι 2500 χρόνων. Όλες οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν κάνοντας χρήση της γλώσσας αυτής. Τα πρώτα κείμενα Μαθηματικών, Φυσικής, Αστρονομίας, Νομικής, Ιατρικής, Ιστορίας, Γαστρονομίας κ.α. γράφτηκαν στη γλώσσα αυτή. Τα πρώτα θεατρικά έργα, κωμωδίες και τραγωδίες, τα έργα του Ομήρου, η Καινή Διαθήκη, καθώς και Βυζαντινά λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί στην ελληνική γλώσσα. Η πρώτη εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Το πλέον αξιοσημείωτο γεγονός πάντως είναι ότι το 1100 π.Χ. οι Έλληνες είχαν τη μεγαλοφυή ιδέα να δημιουργήσουν κάποια γραπτά σύμβολα κάθε ένα από τα οποία να αντιπροσω4
Οι πρώτοι Χριστιανικοί ύμνοι γράφτηκαν στα Ελληνικά. Όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης και τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε τις 'Επιστολές' του στα ελληνικά. πεύει μόνο ένα φθόγγο (σε αντίθεση με το Φοινικικό αλφάβητο που ήταν συμφωνικό/ φθογγογραφικό). Αυτή η μία προς μία αναλογία γραμμάτων και φθόγγων άλλαξε το ρου της ιστορίας αφού η εφαρμογή της ιδέας αυτής αποτελεί αυτό που ονομάστηκε 'αλφάβητο'. Στην αρχή έγραφαν μόνο με κεφαλαία γράμματα, χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις και δεξιόστροφα. Αυτό όμως τον 5ο π.Χ. αιώνα έδωσε τη θέση του στον αριστερόστροφο τρόπο γραφής. Έτσι, παρουσιάστηκε το πρώτο αλφάβητο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια από τους Ρωμαίους από τους οποίους και πέρασε σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο. Όλα τα Ευρωπαϊκά αλφάβητα είναι παραλλαγές του ελληνικού αλφαβήτου. Η Ελληνική γλώσσα είναι μια από τις ελάχιστες στον κόσμο που παρουσιάζει ομοιογενή εξέλιξη και αποτελεί φαινόμενο σπάνιο στη γλωσσολογική ιστορία του ανθρώπινου γένους διότι ομιλείται επί χιλιάδες χρόνια χωρίς δι-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
ακοπή. Η σύγχρονη ελληνική γλώσσα διατηρεί την αρχαία γραφή και ορθογραφία των λέξεων και το 75% του λεξιλογίου της βασίζεται στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Είναι μια γλώσσα με μοναδικές αρετές: διαθέτει εκφραστικότητα, ευλυγισία, δύναμη συνθετική και ικανότητα παραγωγική ώστε ανάλογα με τις ανάγκες να παράγει και να συνθέτει νέες λέξεις. Όλες οι γλώσσες χρησιμοποιούν λέξεις άλλων γλωσσών. Η ελληνική γλώσσα επέδρασε στη διαμόρφωση των γλωσσών πολλών λαών. Η Αγγλική γλώσσα, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί σήμερα πάνω από 50.000 λέξεις Ελληνικής προέλευσης. Μερικά παραδείγματα: Αλφάβητος- Alphabet Βίβλος- Bible Σινεμά- Cinema Διάλογος- Dialogue Φαντασία- Fantasy Γραμματική- Grammar
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ Είδωλο- Idol
του Διονυσίου Θράκα το 100 π.Χ.
Λεξικό- Lexicon
Τα αριστουργήματα του Όμηρου, του Αριστοτέλη, του Πίνδαρου, του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Αισχύλου, του Θαλή, του Αριστοφάνη, του Μένανδρου και τόσων άλλων γράφτηκαν στα Ελληνικά.
Μαθηματικά- Mathematics Μυωπία- Myopia Πειρατής- Pirate Πρόγραμμα- Program Ραψωδία- Rhapsody Σύμβολο- Symbol Τεχνολογία- Technology Ουτοπία- Utopia 'Aγγελος- Angel Βιβλιογραφία- Bibliography Κύβος- Cube Εθνικός- Ethnic Γεωγραφία- Geography Ιστορία- History Χιλιόμετρο- Kilometer Μηχανή- Machine Μοναστήρι- Monastery Νεύρωση- Neurosis Πολιτική- Politics Πρόβλημα- Problem Σαρκαστικός- Sarcastic Σύμπτωμα- Symptom Θεραπεία- Therapy Ξενοφοβία-Xenophobia Οι πρώτοι Χριστιανικοί ύμνοι γράφτηκαν στα Ελληνικά. Όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης και τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε τις 'Επιστολές' του στα ελληνικά. Η πρώτη εγκυκλοπαίδεια γράφτηκε στα Ελληνικά. Η ιστορία της λεξικογραφίας έχει την αρχή της 2000 χρόνια πριν στην Αρχαία Ελλάδα. Τον 5ο αιώνα π.Χ. ο Πρωταγόρας πρώτος συνέταξε ένα γλωσσάριο που περιείχε τις σπάνιες λέξεις που συναντώνται στα έργα του Ομήρου. Τα πρώτα φιλοσοφικά έργα για την γέννηση της γλώσσας γράφτηκαν από τον Πλάτωνα (427-347 BC). Η πρώτη Γραμματική, η Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας ήταν έργο
Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως ο Μάρκος Αυρήλιος, έγραψαν στα Ελληνικά. Οι ρωμαίοι ρήτορες στο 'Αθήναιον' της Ρώμης εκφωνούσαν τους λόγους τους στα Ελληνικά. Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα... {βιβλίο Γκίνες). Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της...πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς).Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος). Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό. Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός) Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, οξύνει το επιχειρηματικό
πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα. Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα. Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου. ) που έχει η κάθε γλώσσα. Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί. Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων. Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό και το ελληνικό. Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, Συνέχεια στην επόμενη σελίδα
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
5
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου και οι αιτιάσεις της Τουρκίας για αποστρατικοποίηση αναλυση
Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάμπρος Τζούμης
Με αφορμή πρόσφατη άσκηση ρίψης αλεξιπτωτιστών στη ν. ΚΩ το τουρκικό ΥΠΕΞ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία επανέφερε για μια ακόμα φορά την απαίτηση της Τουρκίας για αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Για το λόγο αυτό είναι σκόπιμο να αναφερθούν οι διατάξεις των συνθηκών που αφορούν συνολικά στο θέμα αυτό, καθώς επίσης οι τουρκικές και οι ελληνικές θέσεις, καθόσον τα νησιά του Αιγαίου δεν διέπονται από ενιαίο καθεστώς, όσον αφορά τους εξοπλισμούς και τις στρατιωτικές δυνάμεις που προβλέπονται επ΄ αυτών. Το καθεστώς των νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης διέπεται από τη σύμβαση για τα στενά του Μοντρέ του 1936, η οποία αντικατέστησε τη σύμβαση της Λωζάννης του 1923. Το καθεστώς των νησιών Λέσβου, Χίου, Σάμου και Ικαρίας διέπεται από τη συνθήκη της Λωζάννης του 1923. Το καθεστώς των Δωδεκανήσων διέπεται από τη συνθήκη ειρήνης των Παρισίων του 1947. Λήμνος – Σαμοθράκη Η συνθήκη του Μοντρέ υπογράφηκε το 1936 από τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία και Γιουγκοσλαβία. Είναι η συμφωνία που παραχωρεί τον έλεγχο των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδα-
νελίων στην Τουρκία και ρυθμίζει τη στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή. Η διάρκειά της είναι 20ετής και υποκαθιστά (δηλ. καταργεί με αντικατάσταση) τη σύμβαση της Λωζάννης του 1923. Ισχύει όμως µέχρι σήµερα, παρόλο που προβλέπεται διαδικασία τροποποίησης/αναθεώρησής της, καθόσον δεν την έχει καταγγείλει κάποιο από τα συμβαλλόμενα µέρη και συνεπώς η ισχύς της ανανεούται. Σύμφωνα με το άρθρο 1 αναφέρεται ότι: «Η Τουρκία θα δύναται να επανεξοπλίση αµέσως την ζώνην των Στενών οία καθορίζεται εν τω προοιµίω της ρηθείσης Συµβάσεως». Εύλογες απορίες δημιουργεί γιατί η ελληνική πλευρά δεν ζήτησε να συμπεριληφθεί παρόµοια διάταξη στη συνθήκη του Μοντρέ και για τα ελληνικά νησιά (Λήµνο και Σαµοθράκη) που είχαν επίσης υπαχθεί σε καθεστώς αποστρατικοποίησης µε την υπό κατάργηση, συνθήκη της Λωζάννης για το καθεστώς των στενών. Οι πιθανές εκδοχές για το γεγονός αυτό είναι η αδυναμία σωστής εκτίμησης από ελληνικής πλευράς συσχετισµού του επανεξοπλισµού των στενών µε αυτό των δύο ελληνικών νησιών και η ύπαρξη της «ελληνοτουρκικής φιλίας» επί της οποίας πολλά είχαν στηριχθεί. Η θέση της ελληνικής πλευράς είναι ότι η ενέργεια να επανεξοπλίσει τη Λήµνο και τη Σαµοθράκη µετά την έναρξη ισχύος της σύµβασης είναι σύµφωνη προς τη συνθή-
Η Ελληνική Γλώσσα είναι η αρχαιότερη του κόσμου Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα
λίπη & λείπει & λύπη. Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα – ω, ει και των πτωτικών με τα – ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ 6
& φύλο.
μακρότατη ιστορία, και η μεγαλύτερη
Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
τιμή που θα μπορούσαμε να της κά-
Συμπερασματικά η ελληνική γλώσσα είναι πράγματι μια πολύ όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα γλώσσα με
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
νουμε θα ήταν να τη χρησιμοποιούμε με καλαισθησία, ακρίβεια και φαντασία, χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας και νεοαττικισμούς, χωρίς εκζήτηση και διάθεση να ξεχωρίσουμε από τα κατώτατα κοινωνικά στρώματα.
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η θέση της ελληνικής πλευράς είναι ότι η ενέργεια να επανεξοπλίσει τη Λήµνο και τη Σαµοθράκη µετά την έναρξη ισχύος της σύµβασης είναι σύµφωνη προς τη συνθήκη του Μοντρέ διότι αυτή κατήργησε την αντίστοιχη σύµβαση της Λωζάννης, κη του Μοντρέ διότι αυτή κατήργησε την αντίστοιχη σύµβαση της Λωζάννης, η οποία και πρoέβλεπε το καθεστώς αποστρατικοποίησης για τα δύο νησιά. Η νέα σύμβαση (Μοντρέ), δεν περιλαµβάνει διάταξη για αποστρατικοποίηση των δύο ελληνικών νησιών. Η νομιμότητα της ενέργειας επανεξοπλισµού της Λήµνου και Σαµοθράκης ενισχύεται και από: Την επιστολή που απηύθυνε ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα το 1936, στον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Στην επιστολή αυτή αναγνωρίζεται επίσηµα από τουρκικής πλευράς, χωρίς καµία επιφύλαξη και περιορισµό το δικαίωµα της Ελληνικής κυβέρνησης να επανεξοπλίσει τα δύο νησιά παράλληλα µε τον επανεξοπλισµό των Στενών. Συγκεκριµένα αναφέρει ότι «είµαστε εξ’ ολοκλήρου σύµφωνοι όσον αφορά στον εξοπλισµό των νησιών Σαµοθράκης και Λήµνου, ταυτόχρονα µε τον εξοπλισµό των Στενών». Την επίσηµη δήλωση του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Rustu Aras στην τουρκική εθνοσυνέλευση, την 31η Ιουλίου 1936, κατά τη συζήτηση επικύρωσης της σύµβασης του Μο-
ντρέ, παρουσία του Πρωθυπουργού Ισµέτ Ινονού. Η ακριβής δήλωση έχει ως εξής: «Οι διατάξεις που αναφέρονται στα νησιά Λήµνος και Σαµοθράκη, τα οποία ανήκουν στη γείτονα και φίλη Ελλάδα και που ήσαν αποστρατιωτικοποιηµένα, µε βάση τις σχετικές διατάξεις της συνθήκης της Λωζάννης καταργούνται κι’ αυτές από την συνθήκη του Μοντρέ» Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η δήλωση αποτελεί επίσημη τουρκική θέση, καθόσον έγινε από τον καθ’ ύλη αρµόδιο Υπουργό Εξωτερικών ενώπιον του κοινοβουλίου της χώρας του κατά τη διαδικασία επικύρωσης της σύµβασης. Την επίσηµη ενηµέρωση από την Ελλάδα των κυβερνήσεων της Γαλλίας, Ιταλίας και Μεγάλης Βρετανίας, ότι µετά την έναρξη ισχύος της Σύµβασης του Μοντρέ η Ελληνική κυβέρνηση «προέβη σε στρατιωτική κατάληψιν των νήσων Λήµνου και Σαµοθράκης». Καµία από τις τρεις κυβερνήσεις δεν έφερε αντίρρηση ούτε εξέφρασε κάποια επιφύλαξη για τον επανεξοπλισµό των δύο νησιών. Σύµφωνα µε την επίσηµη τουρκική θέση, που περιλαµβάνεται στην ιστο-
σελίδα του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών το καθεστώς αποστρατικοποίησης της Λήµνου και Σαµοθράκης προβλέπεται, από το άρθρο 12 της συνθήκης της Λωζάννης και συνεχίζει να ισχύει, διότι η σύµβαση του Μοντρέ δεν την τροποποίησε στο σηµείο αυτό, καθόσον προβλέπεται η κατάργηση της αποστρατικοποίησης µόνο για τα στενά (συμπεριλαμβανομένης της Ίµβρου και Τενέδου). Η Τουρκία αµφισβήτησε αρχικά το νοµικό καθεστώς µε ρηµατική διακοίνωση προς την ελληνική κυβέρνηση, µε αφορµή τα γεγονότα της Κύπρου του 1967. Επανήλθε µετά το 1974 και συστηµατικά πλέον από το 1977 στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστικό των τουρκικών θέσεων είναι το θέμα που προέκυψε κατά τη διάρκεια ΝΑΤΟϊκής άσκησης το 2000 που διεξήχθη σε τουρκικό έδαφος με τη συμμετοχή ελληνικών χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων. Η Τουρκία προέβη στην τροποποίηση του αρχικού σχεδιασμού που προέβλεπε τη χρησιμοποίηση συγκεκριμένων αεροδιαδρόμων υπεΣυνέχεια στην επόμενη σελίδα
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
7
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα
ράνω της Λήμνου και τις Σαμοθράκης από αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας. Το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ανέφερε ότι διαπιστώθηκε η «ύπαρξη στοιχείων που έχουν χαρακτήρα παραβιάσεως του καθεστώτος αποστρατικοποιήσεως των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες». Η άρνηση της Τουρκίας να μεταβάλει την στάση της και να επαναφέρει το σχεδιασμό που είχε προαποφασισθεί από τη Συμμαχία, καθώς και η κλιμάκωση της προκλητικότητας από την τουρκική πλευρά (απαγόρευση του τουρκικού εναερίου χώρου σε ελληνικά αεροσκάφη που εξορμούσαν από την Ελλάδα και αναχαίτιση τους από τουρκικά μαχητικά), επικαλούμενη λόγους ασφαλείας πτήσεων, υποχρέωσε την ελληνική πλευρά να ζητήσει από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ τη διακοπή της άσκησης. Σε όλη την διάρκεια της εμπλοκής, η Τουρκία με δηλώσεις και ανακοινώσεις εμφανιζόταν ως «νομιμόφρων» σύμμαχος, αποφασισμένη όμως να μην απεμπολήσει τα νόμιμα δικαιώματα της και κατηγορούσε την Ελλάδα ότι με τη συμπεριφορά της έθετε σε κίνδυνο τη συνοχή της Συμμαχίας. Μυτιλήνη - Χίος - Σάμος - Ικαρία Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν αυτή που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στην Ελβετία στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία, τις χώρες και συμμετείχαν στην συνθήκη των Σεβρών συμπεριλαμβανομένης και της Σοβιετικής Ένωσης (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη). Με το άρθρο 13 της εν λόγω συνθήκης επιβλήθηκαν μέτρα μερικής αποστρατιωτικοποίησης στα νησιά Λέσβος (που στο κείμενο αναφέρεται Μυτιλήνη), Χίος, Σάμος και Ικαρία. Τα μέτρα αυτά αφορούν στον περιορισμό της στρατιωτικής υποδομής των νησιών αυτών, δηλαδή την απαγό8
ρευση εγκατάστασης ναυτικής βάσης ή την ανέγερση οχυρωματικών έργων, την απαγόρευση υπέρπτησης της ελληνικής στρατιωτικής αεροπλοΐας πάνω από την «Ανατολία» ενώ ισχύει και αντίστοιχη απαγόρευση για την τουρκική αεροπλοΐα που απαγορεύεται να πετά πάνω από τα προαναφερόμενα νησιά. Το ίδιο άρθρο επιτρέπει στην Ελλάδα να διατηρεί «συνήθη» αριθμό καλουμένων για τη στρατιωτική θητεία οπλιτών, οι οποίοι δύνανται να εκπαιδεύονται επί τόπου, καθώς επίσης και δυνάμεων Χωροφυλακής και Αστυνομίας. Ο σκοπός των μέτρων αυτών φαίνεται στην πρώτη φράση του άρθρου που είναι πολύ χαρακτηριστική: «Προς εξασφάλισιν της ειρήνης». Από όσα προαναφέρθηκαν διαπιστώνεται ότι : Είναι ασαφές το τι ακριβώς σημαίνει «συνήθης αριθμός» για τις στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς επίσης τα αναφερόμενα για τη χωροφυλακή και την αστυνομία. Επίσης η συνθήκη αναφέρεται σε ναυτικές βάσεις όχι όμως σε αεροπορικές και δεν έχει ληφθεί υπόψη ότι η ισχύς μιας στρατιωτικής δύναμης εξαρτάται εκτός από τον αριθμητικό παράγοντα, και από άλλους συντελεστές, όπως η ποιότητα του εξοπλισμού της. Η ασάφεια
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
που υπάρχει στις διατάξεις όσων προαναφέρθηκαν οφείλεται ως ένα βαθμό και στο ότι ελήφθη υπόψη η ασφάλεια των ελληνικών αυτών νησιών από ενδεχόμενη τουρκική απειλή. Σύμφωνα με το άρθρο 60 της Συνθήκης της Βιέννης (1969) περί του «δικαίου των συνθηκών»: «Ουσιώδης παραβίαση ενός εκ των μερών, παρέχει το δικαίωμα ….στο ειδικά θιγόμενο μέρος λόγω της παραβιάσεως, όπως επικαλεσθεί αυτή ως λόγο αναστολής εφαρμογής της συνθήκης , στο σύνολο της ή εν μέρει στις μεταξύ αυτού και του παραβιάσαντος την συνθήκη κράτους, σχέσεις.», Όπως είναι γνωστό καθημερινά σημειώνονται παραβάσεις - παραβιάσεις του ελληνικού Εθνικού Εναέριου Χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Αυτές εκδηλώνονται συνήθως στο Β.Α. Αιγαίο και ιδιαίτερα πάνω από Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, δηλαδή στα νησιά που η συνθήκη το απαγορεύει και η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς τις σχετικές νομικές της υποχρεώσεις. Δωδεκάνησα Η εκχώρηση στην Ελλάδα κατά «πλήρη κυριαρχία» έγινε με τη συνθήκη ειρήνης των Παρισίων που υπογράφηκε το 1947 και για το γεγονός
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ αυτό ελήφθησαν υπόψη ότι τα Δωδεκάνησα ήταν ελληνικά από αρχαιοτάτων χρόνων καθώς και η σημαντική συμβολή της Ελλάδας στην τελική νίκη των συμμάχων κατά του Άξονα. Όπως είναι γνωστό τα Δωδεκάνησα ήταν κάτω από ιταλική κυριαρχία και οι Ιταλοί είχαν εγκαταστήσει εκεί σημαντικές στρατιωτικές βάσεις. Παρά το γεγονός ότι οι διατάξεις της εν λόγω συνθήκης προβλέπουν την αποστρατικοποίηση των νησιών αυτών, θα πρέπει, να ληφθούν υπόψη τα εξής: Η συνθήκη των Παρισίων βρίσκεται σε ισχύ και δεσμεύει την Ελλάδα έναντι των συμβαλλομένων κρατών, όχι όμως έναντι της Τουρκίας, καθόσον αυτή δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος στη συνθήκη αυτή. Σύμφωνα με το άρθρο 34 της συνθήκης της Βιέννης για το «Δίκαιο των Συνθηκών» προβλέπεται ότι "μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες". Η επιβολή του καθεστώτος αποστρατικοποίησης στα Δωδεκάνησα είναι αποτέλεσμα αντιπαράθεσης μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ, έγινε μετά από παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και απηχεί τις πολιτικές σκοπιμότητες εκείνης της χρονικής περιόδου, δηλ. της στρατηγικής σημασίας των Δωδεκανήσων και της κατάστασης που επικρατούσε τότε στο εσωτερικό της Ελλάδας. Στις έντονες πιέσεις της Μόσχας για αποστρατικοποίηση των νησιών της Δωδεκανήσου ο τότε Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Μάρσαλ είχε επισημάνει ότι η χώρα μας «έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις, για να υπερασπισθεί τα σύνορα της». Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Σε όλα τα ανωτέρω που αφορούν το συνολικό καθεστώς των νησιών του Αιγαίου πρέπει επίσης να επισημαν-
θεί ότι η Ελλάδα, δεν παραιτήθηκε ποτέ από το φυσικό δικαίωμα της νόμιμης άμυνας σε περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου μέρους της επικράτειας της, που προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Για το δικαίωμα αυτό συνηγορούν : Η αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας που εκδηλώνεται καθημερινά με παραβιάσεις – παραβάσεις του Ελληνικού Εναερίου Χώρου, του οποίου έχει αναλάβει την υποχρέωση να σέβεται (άρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης). Οι απροκάλυπτες τουρκικές απειλές ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ, όπως έχει το νόμιμο δικαίωμα, αυτό θα αποτελέσει αιτία πολέμου (casus belli). Ο τρόπος που ενεργεί τις τελευταίες δεκαετίες, παραβιάζοντας συστηματικά τις διατάξεις του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όπως η εισβολή στην Κύπρο το 1974. Παρά τις πολυάριθμες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, συνεχίζει να διατηρεί σημαντική στρατιωτική δύναμη στα κατεχόμενα εδάφη, γεγονός το οποίο συνιστά απειλή κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Η άνευ προηγουμένου συγκέντρωση στρατιωτικών μέσων και δυνάμεων, σε περιοχές και σημεία της ακτής της Μικράς Ασίας, οι οποίες στρέφονται εναντίον των ελληνικών νησιών, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος πιθανός στόχος στην περιοχή. Η απειλή αυτή προέρχεται κυρίως από την 4η Τουρκική Στρατιά (γνωστή ως Στρατιά Αιγαίου), η οποία συγκροτεί τη «Διακλαδική Δύναμη Ειδικής Αποστολής», με Σχηματισμούς που αναλαμβάνει Υπό Διοίκηση ή Υπό Επιχειρησιακό Έλεγχο, ενώ προικοδοτείται με αεροπορικό και ναυτικό δυναμικό, ώστε να δύναται να διεξαγάγει αποβατικές, αεροκίνητες και αεραποβατι-
κές επιχειρήσεις. Ο τρόπος εκπαίδευσης και η αποστολή της είναι καθαρά επιθετικού χαρακτήρα. Το πρόβλημα της άμυνας και της προστασίας των νησιών μεγεθύνεται αν ληφθεί υπόψη το ιδιόμορφο γεωγραφικό περιβάλλον του Αιγαίου, με το πλήθος των νησιών που είναι κατανεμημένα σε όλο το μήκος και πλάτος του, με τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα από αυτά να βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση από τις Τουρκικές ακτές, ενώ απέχουν αρκετές δεκάδες μίλια από τις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας και για τους τρεις κλάδους των τουρκικών Ε.Δ. που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά και αυτό που έχει προγραμματιστεί για τα επόμενα χρόνια. Ο στόχος όπως δήλωσε πρόσφατα ο Ερντογάν είναι η Τουρκία να καταστεί αυτάρκης και να βασιστεί εντελώς στην αμυντική της βιομηχανία μέχρι το 2023 (συμβολική χρονολογία επέτειο των εκατό χρόνων της ίδρυσης της τουρκικής δημοκρατίας). Η πάγια στρατηγική προσέγγιση της Άγκυρας για τη αμφισβήτηση της θαλάσσιας και χερσαίας ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, επί του οποίου η Ελλάδα απολαμβάνει πλήρη και αποτελεσματική κυριαρχία εδώ και δεκαετίες και η οποία εκδηλώνεται είτε σε ρητορικό ή σε επιχειρησιακό επίπεδο (Ίμια, γκρίζες ζώνες, κ.λπ) με ορατό σκοπό την αλλοίωση ή και ανατροπή του σημερινού καθεστώτος. Η νόμιμη άμυνα, ένα από τα σπουδαιότερα δικαιώματα της διεθνούς έννομης τάξεως, έχει χαρακτήρα αναγκαστικού δικαίου και με την ιδιότητα αυτή έχει αυξημένη νομική ισχύ και υπερισχύει όλων των άλλων διεθνών κανόνων. Όλα τα ανωτέρω υποχρεώνουν και νομιμοποιούν την Ελλάδα να προβεί στη λήψη όλων των αναγκαίων προληπτικών αμυντικών μέτρων προκειμένου να προστατεύσει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
9
ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Επικίνδυνη έλλειψη Στρατηγικής Αντίληψης για την Ασφάλεια Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Φοίβος Κλόκκαρης
Διαχρονικά από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), διαπιστώνεται μια επικίνδυνη έλλειψη στρατηγικής αντίληψης για την ασφάλεια από τις κυβερνήσεις και τον πολιτικό κόσμο της Κύπρου, παρά τις τραυματικές εμπειρίες από την τουρκανταρσία του 1963, την εισβολή του 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή και επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της ΚΔ Τρανταχτά παραδείγματα: 1 Η Εθνική Φρουρά (ΕΦ) το 1974 με την Τουρκική Εισβολή, ήταν εξοπλισμένη με πεπαλαιωμένα μέσα και οπλικά συστήματα Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 2.Η ΚΔ ημικατεχόμενη επί 42 χρόνια από ισχυρές Τουρκικές δυνάμεις κατοχής (ΤΔΚ) σήμερα έχει υποβαθμισμένη την αμυντική της θωράκιση: - Διαθέτει μόνο το 20% των εισπράξεων του Ταμείου Αμυντικής Θωράκισης για την ΕΦ. - Δεν έχει συντάξει, ούτε έχει αρμόδιο όργανο για να το πράξει, στρατηγική εθνικής ασφάλειας (π.χ. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας) - Μείωσε τη στρατιωτική θητεία από 24 σε 14 μήνες χωρίς να έχει μειωθεί η Τουρκική στρατιωτική απειλή και χωρίς να έχει υλοποιηθεί πρόγραμμα εξοπλισμών και αναδιοργάνωσης της ΕΦ. - Δεν προσφέρει στην ΕΦ , την απαιτούμενη ηθική και υλική στήριξη , με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει σοβαρά επιχειρησιακά κενά στη ξηρά τη θάλασσα και τον αέρα. Είναι απόρροια προβλημάτων επάνδρωσης ,εκπαίδευσης , ελλείψεων σε μέσα και οπλικά συστήματα και απαιτήσεων συντήρησης, εκσυγχρονισμού, αναβάθμισης ή και αντικατάστασης πεπαλαιωμένων. Οι επιπτώσεις είναι εμφανείς σε όλους τους τομείς: Την έγκαιρη προειδοποίηση (φυλάκια γραμμής αντιπαράταξης, μέσα επιτήρησης) - Tην δυνατότητα άμεσης αντιμετώπισης αιφνιδιαστικής επιθετικής ενέργειας των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ), στην Κύπρο (εμπρός μονάδες και δυνάμεις ταχείας αντίδρασης της ΕΦ) – Τήν οχύρωση - Tην προστασία του
10
εκτεταμένου εναέριου και θαλάσσιου χώρου της ΚΔ, με πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου (παντελής έλλειψη πλοίων ανοικτής θαλάσσης εξοπλισμένων με πυραυλικά συστήματα καθώς και επαρκών αεροπορικών μέσων) - Υποστηρίζει διαχρονικά τον αφοπλισμό του Κυπριακού Κράτους στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού, παρά το γεγονός ότι η Κύπρος βρίσκεται σε ένα απο τα στρατηγικότερα σημεία του πλανήτη, στην ασταθή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε επαφή με την Τουρκία που αποδεδειγμένα επιδιώκει τον έλεγχο ολόκληρης της νήσου. 3 Η εισήγηση μας στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού για παραμονή του 25% των ΤΔΚ (περίπου 10.000 άνδρες που συγκροτούν μια μηχανοκίνητη μεραρχία) μετά την έναρξη εφαρμογής της λύσης, για απροσδιόριστο χρόνο μέχρι την τελική απομάκρυνση τους , την οποία θα εγγυηθεί ένα ισχυρό ψήφισμα του ΣΑ/ΗΕ , δεν μας κατοχυρώνει. Η Τουρκία δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα, όπως το 353/1974 για άμεση απομάκρυνση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, που παραμένει ανεκτέλεστο από το 1974 λόγω άρνησης της Τουρκίας να το εφαρμόσει. Η προσωρινή παραμονή ΤΔΚ, θα μετατραπεί σε μόνιμη, με μεθοδεύσεις καλά γνωστές στη Τουρκία, που τεκμηριώνονται ιστορικά. Αμετακίνητη θέση μας πρέπει να είναι η απομάκρυνση των ΤΔΚ και η επισημοποίηση της κατάργησης των άκυρων(λόγω παραβίασης των άρθρων 53 και 60 της συνθήκης της Βιέννης του 1969 “Περί του Δικαίου των Διεθνών Συνθηκών”) συνθηκών Εγγυήσεως/Συμμαχίας 1960, ΠΡΙΝ την έναρξη
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
εφαρμογής της λύσης. Η απομάκρυνση των ΤΔΚ μπορεί να πραγματοποιηθεί σε χρόνο μικρότερο των 40 ημερών όπως ανέλυσα σε προηγούμενο άρθρο μου. 4 Η εισήγηση μας για Συμμαχία με την Τουρκία, μετά τη λύση του Κυπριακού, με το επιχείρημα ότι είναι προς το συμφέρον της Κύπρου, επειδή μοιράζεται με την Τουρκία, κοινές ανησυχίες και προκλήσεις, είναι θανάσιμο σφάλμα. Η εισήγηση, έγινε την 12 Ιανουαρίου του 2017 από τον Πρόεδρο της ΚΔ στη διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό στα πλαίσια της πρότασης του για την ασφάλεια, που βασίζεται σε τρεις άξονες: ισχυρό ψήφισμα του ΣΑ/ΗΕ – Μεταβατική περίοδος με πολυεθνική αστυνομία – Σύμφωνο Φιλίας Κύπρου – Ελλάδας – Τουρκίας. Το λεπτομερές κείμενο της εισήγησης, περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου και πληροφοριών (ΓΤΠ) της ΚΔ που εκδόθηκε την 14:50 της 13 Ιανουαρίου 2017. Το επίμαχο σημείο είναι κατά λέξη «… forging an Alliance with Turkey with
whom we share common concerns and challenges». Η πρόταση για συμμαχία Κύπρου – Τουρκίας στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού, τίθεται για πρώτη φορά και είναι ένα βήμα πέραν της εισήγησης για σύμφωνο φιλίας Κύπρου – Ελλάδας – Τουρκίας. Σε προηγούμενο άρθρο μου επί του θέματος, έγιναν επισημάνσεις για το επικίνδυνο να εισηγηθούμε συμμαχία με μια χώρα με την οποία, όχι μόνο δεν μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και συμφέροντα, αλλά αποτελεί μια διαρκή απειλή κατά της Κύπρου, την οποία ακρωτηρίασε και επιδιώκει να θέσει υπό τον στρατηγικό έλεγχο της. Τέθηκαν και τα ερωτήματα αν τα πολιτικά κόμματα ενημερώθηκαν για το μείζον αυτό θέμα και αν συμφωνούν με την εισήγηση. Επειδή υπάρχει ανεξήγητη σιωπή και απουσία συζήτησης του στα ΜΜΕ, επανέρχομαι με το παρόν άρθρο. Ο κίνδυνος από μία συμμαχία Κύπρου – Τουρκίας, πηγάζει από την βαρύτητα του όρου συμμαχία (συμ-
φωνία δυο κρατών για την από κοινού αντιμετώπιση εχθρού, επιδίωξη κοινών στρατιωτικών στόχων, υπεράσπιση κοινών συμφερόντων) και τις σοβαρές επιπτώσεις που θα υπάρξουν για την ασφάλεια της Κύπρου, των γειτονικών της χωρών και της Ελλάδας. Μέσω αυτής, θα μεθοδευθεί η διαιώνιση της παραμονής Τουρκικών στρατευμάτων στο αφοπλισμένο κράτος της Κύπρου, όπως θα συνέβαινε αν είχε υιοθετηθεί το σχέδιο Ανάν, στο οποίο είχαν ενσωματωθεί τρείς διμερείς συμφωνίες Τουρκίας-ψευδοκράτους ,για την ασφάλεια ακτών και την έρευνα-διάσωση , που έδιδαν το δικαίωμα αεροναυτικής παρουσίας της Τουρκίας στην επικράτεια της Κύπρου, χωρίς έγκριση του Κυπριακού κράτους. Δεν μας δίδαξαν τίποτε οι συνθήκες Εγγυήσεως/ Συμμαχίας 1960, που εξυπηρέτησαν την επεκτατικότητα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου και μας έφεραν στη σημερινή δεινή μας θέση ;
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
11
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Παραμύθια και αλήθειες της "Μεγάλης Αλβανίας" Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Η. Χαλαζιάς Η Αλβανία, ένα απομονωμένο κράτος και ένας λαός μετέωρος, που ζει κάτω από αυταρχικά καθεστώτα και παραπαίει μεταξύ διάφορων «προστατών», φαίνεται να κυλάει προς το τελευταίο σκαλοπάτι του άκρατου εθνικισμού, που μέσα από ιστορικές παραχαράξεις προσπαθεί να αποκτήσει πολιτιστική-ιστορική ταυτότητα, ανακαλύπτοντας σε αυτή την κρίσιμη στιγμή εχθρούς παντού, προκειμένου να επιβιώσει πάνω σε μύθους. Από την εποχή της πτώσης του καθεστώτος Χότζα-Αλία, οι διάδοχοί τους πολιτικοί επανέφεραν μιαν αστήρικτη θεωρία περί Μεγάλης Αλβανίας, διεκδικώντας εδάφη από γειτονικά κράτη δυναμώνοντας τον εσωτερικό τους εθνικισμό με μύθους. ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ περιοχή, από τον 7ο μέχρι το 12ο αιώνα, υπήρχαν τα βιλαέτια (ομάδες κατοίκων που τους συνέδεε μόνο η θρησκεία) και όπως γράφει ο αυτοκρατορικός διπλωμάτης Γ. Γκεόργκ, «δεν υπήρχε καμιά οργανική σύνδεση ούτε οποιαδήποτε επικοινωνία ανάμεσα στις επαρχίες. Η περιοχή ήταν διαιρεμένη διοικητικά σε τέσσερα βιλαέτια, τα οποία συνιστούσαν de facto αυτόνομες μονάδες. Για να μετακινηθούν από το ένα βιλαέτι στο άλλο απαιτούνταν ειδική άδεια». Στα τέλη της δεκαετίας του 1870 αναπτύχθηκε ένα εθνικιστικό κίνημα, από μια μικρή ομάδα διανοουμένων που ζούσαν στο εξωτερικό, με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου έθνους για να διεκδικήσουν την παρουσία τους στην περιοχή. Οι Μεγάλες Δυνάμεις το 1870 συγκάλεσαν συνέδριο στο Βερολίνο, με σκοπό το διαμελισμό της 12
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ των νέων-δημιουργούμενων κρατών. Η απόφαση του Βερολίνου δεν αναγνώρισε ότι υπάρχει Αλβανία και ο Γερμανός καγκελάριος Μπίσμαρκ ανήγγειλε ότι η Αλβανία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια γεωγραφική έκφραση. ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ την εποχή το κύριο μέλημα των Αλβανών ήταν η δημιουργία πολιτιστικής ιστορικής ταυτότητας, δημιουργώντας το δικό τους μύθο για το παρελθόν και ότι ήταν ένα ξεχωριστό έθνος. Η δημιουργία του παρελθόντος είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε διαδικασίας που μετατρέπει έναν λαό σε έθνος. Για τους Αλβανούς εθνικιστές η κατασκευή του παρελθόντος ήταν σημαντικό στοιχείο γα να δώσει στους κατοίκους της περιοχής την αίσθηση ότι όλοι μοιράζονταν κοινή ιστορία. Πιο σημαντικό όμως, ήταν, σύμφωνα με τα λόγια του γνωστού συγγραφέα Ισμαήλ Κανταρέ, να τους πείσουν ότι «αυτοί είχαν μια λαμπρή ιστορία και πως οι εθνικές συμφορές δεν ήταν λόγος για να τους κάνει να απομακρυνθούν από την πατρώα γη, αλλά αντιθέτως να τους φέρει πιο κοντά σε αυτή». Αυτό έγινε το καίριο στοιχείο για το αλβανικό εθνικιστικό κίνημα, το οποίο βρέθηκε απροετοίμαστο να υλοποιήσει μόνο του το βασικό προπαγανδιστικό πλάνο. Ζήτησε τη βοήθεια των Νεότουρκων και των Σέρβων εθνικιστών, οι οποίοι δεν αρνούνταν την ύπαρξη του αλβανικού έθνους, αλλά έφταναν στα άκρα, όπως στην περίπτωση ενός προπαγανδιστικού βιβλίου που δημοσιεύθηκε στη Γαλλία και τη Γερμανία από τον πρώην Σέρβο πρωθυπουργό Βλάνταν, που ανέφερε ότι είναι από τους πρώτους λαούς
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
που κατοίκησαν στην περιοχή, την εποχή που οι άνθρωποι είχαν ακόμη ουρές. Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ γραμμή ανάμεσα στο μύθο και την ιστορία ήταν συχνά θολή και δύσκολα ορατή. Ο Ναούμ Βεκιλάρτζι, ο πρώτος θεωρητικός του αλβανικού εθνικισμού, κωδικοποίησε τις αντιφάσεις και παραχαράξεις σε βιώσιμα γλωσσικά και ιστορικά στοιχεία. Η καταγωγή της εθνογένεσης είχε ιδιαίτερη σημασία για τους Αλβανούς εθνικιστές συγγραφείς. Πρώτον, οι πρόγονοι ήταν οι μυθικοί Πελασγοί. Αλλά σταδιακά, ενώ ωρίμαζε το αλβανικό εθνικιστικό κίνημα, η ρομαντική πελασγική θεωρία, όπως και άλλες, αντικαταστάθηκαν από τη θεωρία της ιλλυρικής προέλευσης, που ήταν περισσότερο πειστική γιατί είχε τη στήριξη πολλών λογίων (αγνοώντας τις αρχαίες ελληνικές αναφορές). Η θεωρία της ιλλυρικής προέλευσης έγινε σύντομα ένας από τους κύριους πυλώνες του αλβανικού εθνικισμού εξαιτίας της σημασίας του ως τεκμήριο της αλβανικής ιστορικής συνέχειας στο Κόσοβο. ΠΡΩΤΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ήρωας έγινε ο Σκεντέρμπεης, παρά το γεγονός ότι η δράση του δεν αφορούσε όλους τους Αλβανούς. Δεν περιλαμβάνονταν ούτε το Κόσοβο ούτε τα περισσότερα μέρη του Νότου. Μια προσπάθεια που είχε κάνει το 1455 να καταλάβει την οθωμανική πόλη του Μπερατίου, απέτυχε. Επομένως, ο μύθος του εθνικού ήρωα χρειαζόταν κάποια αναπροσαρμογή. Δεν μπορούσαν να έχουν έναν ήρωα ο οποίος για ένα τέταρτο του αιώνα ήταν ορκισμένος εχθρός των Οθωμανών. Συνεπώς έπρεπε το αφήγημα να αλλάξει και ο Σκεντέρμπεης να συμβολίζει την ύπα-
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ νε τη νότια στην Ελλάδα, τη βόρεια στο νεοσύστατο κράτος και διέτασσε τα ελληνικά στρατεύματα να αποχωρήσουν από το έδαφος των περιφερειών που προσαρτούσε η Αλβανία. Η Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου, με εντολή των Μεγάλων Δυνάμεων, όρισε κυβερνήτη της Αλβανίας τον Γερμανό πρίγκιπα Γουλιέλμο του Βιντ. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν κατάφερε να επιβάλει την εξουσία του και κάλεσε την κυβέρνηση του Γιώργου Ζωγράφου σε διαπραγματεύσεις, των οποίων προϊόν ήταν το πρωτόκολλο της Κέρκυρας (17-5-1914). Το πρωτόκολλο αυτό προέβλεπε ότι οι περιοχές που είχαν καταλάβει τα βορειοηπειρωτικά στρατεύματα θα αποτελούσαν μεν τμήμα του αλβανικού κράτους, αλλά θα είχαν ευρύτατα
Ο σημερινός πρωθυπουργός της Αλβανίας αλλά και ο προηγούμενος ακολουθούν τη γραμμή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. Πρόσφατα έκαναν δηλώσεις που αμφισβητούσαν τα ελληνικά σύνορα, αγνοώντας τις συμφωνίες φιλίας που υπογράφτηκαν διαχρονικά μεταξύ των δυο χωρών. τη θυσία των Αλβανών στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν την Ευρώπη από τις ασιατικές ορδές.
που τους χώριζε σε χριστιανικά, μουσουλμανικά, προτεσταντικά, καθολικά βιλαέτια.
Οι εθνικιστές θεώρησαν τις θρησκευτικές διαιρέσεις ως παράγοντα διχόνοιας, αλλά και ως όχημα ξένων επιρροών. Αυτό εξηγεί τον ιδιαίτερο κοσμικό χαρακτήρα του αλβανικού εθνικισμού, που προσομοιάζει με δυτικοευρωπαϊκό εθνικισμό παρά με αλβανικό, γι’ αυτό ο Πάσχος Βάζα επινόησε τον όρο «αλβανισμός», υποστηρίζοντας ότι η «αληθινή θρησκεία του Αλβανού είναι ο αλβανισμός». Το δόγμα αυτό έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπιστεί ο προβληματισμός για τη δημιουργία του εθνικού μύθου της εθνικής συνοχής, της ομογενοποίησης της αλβανικής κοινωνίας, ανεξαρτήτως του θρησκευτικού δόγματος
Το δόγμα αυτό αξιοποίησαν οι πολιτικοί ηγέτες για τη νομιμοποίηση της πολιτικής τους. Για παράδειγμα, ο Αχμέτ Ζόγου και ο Χότζα, οι οποίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εφαρμόσουν αυτό το δόγμα για τη Μεγάλη Αλβανία. ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, με την υποκίνηση της Αυστρίας και της Ιταλίας, αποφάσισαν την ίδρυση ανεξάρτητου αλβανικού κράτους με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (29 Ιουλίου 1913). Η διάσκεψη αυτή όρισε μια διεθνή επιτροπή για τον καθορισμό των συνόρων της Αλβανίας. Με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17-12-1913) διαχώρισε τη χώρα σε δυο ζώνες, άφη-
προνόμια αυτονομίας. Στο τέλος του πολέμου το 1919, με τη συμφωνία Βενιζέλου-Τιτόνι αναγνωρίσθηκε η ελληνικότητα του Αργυροκάστρου και της Κορυτσάς. Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ πρωθυπουργός της Αλβανίας αλλά και ο προηγούμενος ακολουθούν τη γραμμή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. Πρόσφατα έκαναν δηλώσεις που αμφισβητούσαν τα ελληνικά σύνορα, αγνοώντας τις συμφωνίες φιλίας που υπογράφτηκαν διαχρονικά μεταξύ των δυο χωρών. Ο δε Μπερίσα ήταν αυτός που είχε υπογράψει το τελευταίο σύμφωνο φιλίας δηλώνοντας τον Μάρτιο του 2008 ότι: «Το σύμφωνο φιλίας (μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας) προσδιορίζει ξεκάθαρα την αναγνώριση και το σεβασμό των συνόρων μεταξύ των δυο χωρών. Σε αυτό το πλαίσιο καμιά από τις δυο χώρες δεν έχει διεκδικήσεις σε βάρος της άλλης. Αυτό είναι οριστικό». Τι έγινε και άλλαξε τώρα άποψη;
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
13
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ο Ελληνισμός υπό αίρεση Η στρατηγική της Τουρκίας στο μέτωπο Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη... Γράφει ο Δημήτρης Ψωμιάδης Πολιτικός Επιστήμων Όσο και αν η mean stream θεωρία των διεθνών σχέσεων ήθελε με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου να επέρχεται σχεδόν αυτοδίκαια και αυτόματα μια νέα διεθνική ειρηνική και ευημερούσα τάξη πραγμάτων διαψεύστηκε. Και αυτό διότι εδραζόταν σε σαθρά θεμέλια, όπου το ποθούμενο αναγορευόταν σε επιστημονικό τεκμήριο, δυνάμενο να καθορίσει την δράση και δόμηση όλου του κόσμου. Η ελληνική πλευρά έλαβε εν πολλοίς σοβαρά υπ’ όψιν της το ανωτέρω θεώρημα και το ενέταξε οργανικά στο αναλυτικό πλαίσιο της εξωτερικής της πολιτικής, η οποία από την γέννησή της έως σήμερα, με αυξομειούμενη επίταση και ένταση, είχε ως βασικό της αντίπαλο τον τουρκικό παράγοντα. Το γεγονός αυτό είχε καταλυτική συνέπεια μια μόνιμη έλλειψη ασφάλειας και μια επίσης μόνιμη προσπάθεια απόκτησης για την απόκτησή της. Σκοπός που την οδηγούσε, λόγω αδυναμίας γεωπολιτικού δυναμικού, στην σύμπλευση ή καλύτερα στην υποταγή της «προστασίας» των Μεγάλων Δυνάμεων, πράγμα φυσικό για ένα μικρό κράτος, όπου η διεθνής πολιτική ασκούνταν και ασκείται με όρους ισχύος. Μια περιοδολόγηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θεωρώ ταπεινώς, ότι στερείται νοήματος λόγω του όγκου της βιβλιογραφίας που έχει παραχθεί. Η συμβιωτική συμμαχική σχέση με την Τουρκία επετεύχθη με την ταυτόχρονη είσοδό μας στο ΝΑΤΟ και διατηρήθηκε ειρηνική μέχρι τη δεκαετία του ΄70. Έκτοτε, η Άγκυρα θέτοντας 14
σταδιακά ένα πλέγμα αμφισβητήσεων, αφορουσών την Κύπρο, την Θράκη, με επίκεντρο όμως το Αιγαίο, επιζητεί την αναθεώρηση του καθεστώτος που διέπει τις σχέσεις των δύο χωρών. Και γνωρίζει ότι ο αιγαιακός χώρος, αποτελεί τον μείζονα συνδετικό κρίκο μεταξύ βορά και νότου και ότι χωρίς την συνυπευθυνότητα και συγκυριαρχία του δεν μπορεί να ασκήσει ολοκληρωμένο και αποφασιστικό έλεγχο στα Στενά και την περιφέρεια της με συνέπεια μια σχετικοποίηση της θέσης της. Η προσφιλής τουρκική τακτική σύνδεσης ετερογενών προβλημάτων είχε καταλυτικό αποτέλεσμα επί του Κυπριακού. Εκμεταλλευόμενη την γεωπολιτική της αξία και ελισσόμενη επιδέξια εντός του ψυχροπολεμικού διπολισμού, κατάφερε να καταστεί εμπλεκόμενο μέρος στο ζήτημα, κατά παράβαση του άρθρου 20 της Συνθήκης της Λωζάνης και να παραμείνει ατιμώρητη μετά την εισβολή και κατοχή του βορείου τμήματος του νησιού και της εθνοκάθαρσης κατά καταπάτηση κάθε Αρχής και Κανόνα του Διεθνούς Δικαίου. Κατά τις επόμενες δεκαετίες, παρά τις προσπάθειες αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας όπως το Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, η ελληνική διπλωματία επανέφερε το εναλλακτικό μοντέλο της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών. Αξιοσημείωτη αμετάβλητη συνιστώσα ήταν πως η τουρκική επιθετικότητα και ο αναθεωρητισμός δεν υποχώρησαν σε καμιά εκ των δύο περιόδων Η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως η ελληνική πλευρά, προϊόντος του χρόνου, «φθίνει» εξ’ αιτίας της δημογραφικής της απίσχνανσης και της εν γένει πολύτροπης απομείωσης του δυναμικού της, με συνέπεια να αντιμετωπίσει επιτακτικά το πιεστικό ερώ-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
τημα του τι τελικά να πράξει απέναντι στον εξ’ ανατολών γείτονα. Η στρατηγική της φθοράς προϋποθέτει χρόνο τον οποίο η Τουρκία διαθέτει και εκμεταλλεύεται μεθοδικά υπέρ της. Οι «επαΐοντες» του θεωρήματος της εξαγωγής των εσωτερικών προβλημάτων της Τουρκίας θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν τους την ανάλυση του Κονδύλη πως η άσκηση εξωτερικής πολιτικής γίνεται : «με σκοπό την συντήρηση και εδραίωση της ισχύος της εκάστοτε πολιτικής κοινότητας στο πλαίσιο του εκάστοτε ενδιαφέροντος πολιτικού σύμπαντος»[1]. Γιατί άλλο η κυρίαρχη ομάδα στο εσωτερικό καθαυτή και άλλο η πρωτοκαθεδρία του εσωτερικού παράγοντα επί του εξωτερικού. Αναμφίβολα στο εσωτερικό λαμβάνονται οι αποφάσεις και εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς, όμως ο ανωτέρω ορισμός αποτελεί ανεξάρτητη σταθερά για την κατανόηση των δράσεων μιας χώρας και δη η Τουρκία. Η άνοδος του AKP δημιούργησε ελπίδες για ολική εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με όλους της τους γείτονες, στα πλαίσια του δόγματος «των μηδενικών προβλημάτων», όπου απεδείχθησαν ψευδεπίγραφες εις πείσμα πολλών. Ανεξάρτητα της τωρινής του κατάληξης, το δόγμα είχε εξ’ αρχής ως μόνιμες και αναγκαίες εξαιρέσεις την Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτό είναι και μια πειστική απόδειξη της συνέχειας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε ζητήματα που θεωρεί ζωτικά για τα συμφέροντά της. Διαπίστωση που αρκετοί αρνούνται πεισματικά να δουν. Για την Τουρκία το Αιγαίο και η Κύπρος ενέχουν μια συνοχή όπως και συνέχεια με την υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο που ως τμήμα του «εγγύς θαλάσσιου χώρου» της δεν νοείται να
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
την αφήνει αδιάφορη. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της τουρκικής θέασης είναι η πρόσληψη ως μιας γεωγραφικής και γεωστρατηγικής ενότητας που παρουσιάζουν τα Στενά με το Αιγαίο και την Κύπρο. Όπως γράφει ο κ. Νταβούτογλου το «αδιέξοδο» και «κενό ασφαλείας» οφείλεται «στην αγεφύρωτη αντίφαση μεταξύ της γεωλογικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας και του ισχύοντος καθεστώτος»[2]. Όμως δεν αντιλαμβάνεται πως η αντίφαση αυτή και η διαίρεση του χώρου, εν αντιθέσει με τα πολλούς αιώνες ισχύοντα, έχει προκαλέσει και στην Ελλάδα προβλήματα ασφαλείας. Έτσι, τα μονομερώς τεθέντα ζητήματα όπως, της αμφισβήτησης του εθνικού εναερίου χώρου των 10 ν.μ., του ορίου του FIR, του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων από 6 σε 12 και η θεώρησή του ως casus belli σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί, η ανακήρυξη και οριοθέτηση ΑΟΖ, η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και τέλος, η αμφισβήτηση της αρμοδιότητας του Ελέγχου και Διάσωσης συνθέτουν ένα σκηνικό χαμηλής έντασης σύγκρουσης με περιόδους
κορύφωσης που έχουν οδηγήσει τις δύο χώρες στα πρόθυρα πολέμου. Η μόνη αποδεκτή διαφορά κατά την ελληνική πλευρά και όπως απορρέει από το Δ.Δ. είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Το σκηνικό αμφισβήτησης και επιδείνωσης των σχέσεων γειτονίας συμπληρώνεται με τον επιχειρούμενο εκτουρκισμό της Θράκης, με προοπτική την πρόκληση εντάσεων, με όχημα την προστασία της μουσουλμανικής μειονότητας. Το έτερο πρόβλημα αυτό της Κύπρου, ιδωμένο από την σκοπιά του κ. Νταβούτογλου «που μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατόν να έχει έναν αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές» και ότι από «στρατηγική άποψη…είναι (θέμα) ζωτικής σημασίας ανεξάρτητα από το ανθρώπινο στοιχείο που βρίσκεται εκεί. Ακόμα και αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό πρόβλημα».[3] Η αποκαλυπτική ανάλυση του δεν επιτρέπει παρερμηνεία των σκοπών της Τουρκίας. Η υπερεντατική αλλά ακατανόητη διαπραγμάτευση για «επίλυση» του Κυπριακού,
χωρίς τα απτά και μόνιμα οφέλη για την ελληνοκυπριακή πλευρά, δηλαδή μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης, το μόνο που θα πραγματώσει είναι η επισφράγιση του ελέγχου της Τουρκίας και στο ελεύθερο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, την νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, με αντάλλαγμα την υπό αίρεση επανένωση, που δεν θα έχει κάποιο πραγματικό αντίκρισμα, λόγω της μορφής διακυβέρνησης που θα λάβει, πέραν των συναισθηματικών της αντανακλάσεων. Θα πρόκειται, αναμφίβολα, περί της προτελευταίας στρατηγικής ήττας του Ελληνισμού σε μια από τις ιστορικές του κοιτίδες. Έπειτα, το θεώρημα της «εξημέρωσης του θηρίου», δηλαδή της επίλυσης των προβλημάτων με την Τουρκία μέσω της παρεμβολής της ΕΕ λόγω των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων, απέδειξε τις αντοχές του. Αποδεικνύεται πως για την Τουρκία η ΕΕ είναι ένα από τα πεδία δραστηριότητας και η αξία της θα παρέλθει μόλις αποσπασθούν τα επιθυμητά οφέλη, με σαφή απόδειξη την δήλωση Ερντογάν για την ύπαρξη του SCO Συνέχεια στην επόμενη σελίδα
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
15
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα
ως εναλλακτικού προσανατολισμού. Τι θα πράξει η Ελλάδα αν καταρρεύσουν de facto και de jure οι διαπραγματεύσεις ΕΕ-Τουρκίας και απωλεσθεί το ούτως ή άλλως ουτοπικό, δέλεαρ της ένταξης και αυτή η προσχηματική επιθυμία για μόνιμα ειρηνική επίλυση των προβλημάτων; Έχει η ελληνική πλευρά περιεκτική στρατηγική αντιμετώπισης κρίσιμων περιστάσεων που τυχόν θα προκύψουν; Η πιθανή απάντηση είναι πως όχι. Ο νεοοθωμανικός οραματισμός έθεσε μια ποιοτικότερη αναβάθμιση των προβλημάτων, όπου συνδυαζόμενος από τον εντατικό στρατιωτικό υπερεξοπλισμό και την πρόσβαση στην «επανάσταση των στρατιωτικών υποθέσεων» που επιτυγχάνει, θέτει επιτακτικότερες παραστάσεις απειλής για την κλυδωνιζόμενη και ασθμαίνουσα Ελλάδα. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός και επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας και Κύπρου είναι απόρροια της διεύρυνσης του συσχετισμού ισχύος των δύο πλευρών, με την παντοιότροπη ενδυνάμωση του τουρκικού γεωπολιτικού δυναμικού και την αποδυνάμωση του αντίστοιχου ελληνικού. Δεν σχετίζεται επουδενί με ιδεολογίες και εσωτερικές διαμάχες μεταξύ επιθετικών κεμαλικών και συνεργατικών-ειρηνόφιλων ισλαμιστών. Η πορεία των γεγονότων είναι αρκετή για την επίρρωση της αυταπόδεικτης αυτής αλήθειας. Το γεγονός ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν βίωναν για ευρύ χρονικό διάστημα επιδείνωση οφειλόταν, αφενός στο στρατηγικό τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής που οδήγησε την ελληνική πλευρά σε αναδίπλωση και επικέντρωση στο εσωτερικό της μέτωπο και αφετέρου σε μια αντίστοιχη τουρκική προσπάθεια ανόρθωσης και ενίσχυσης των εσωτερικών συντελεστών ισχύος, χωρίς βέβαια να παραβλέπεται και το πάντα ενεργό ενδιαφέρον της για περιοχές που συνορεύουν με αυτήν. 16
Η ελληνοτουρκική «φιλία» οφείλει να στηρίζεται στις απορρέουσες αρχές του Δ.Δ. για καλή γειτονία, ειρηνική επίλυση των διαφορών και κυρίως του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, ώστε να επιτευχθεί η ειρηνική συνύπαρξη και σταθερότητα. Η έλλειψη κοινών ζωτικών συμφερόντων και η ρήση των Αθηναίων το 5, 86 του Θουκυδίδη ότι: «κατά την κρίση των ανθρώπων το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του κι ότι, όταν αυτό δε συμβαίνει, οι δυνατοί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται», συνθέτουν την αληθή φύση των διμερών σχέσεων. Συνεπώς, το όλο και διευρυνόμενο χάσμα ισχύος Ελλάδος-Τουρκίας οδηγεί την δεύτερη, στην επιδίωξη των στόχων της με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, που αθροιστικά έχουν ως αντικειμενικό σκοπό την περιφερειακή ηγεμονία κατά το πρότυπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μέσω μιας αναθεωρητικής δυναμικής πειθαναγκασμού και καταλυτικής επιρροής.
μπλοκή ίσως αντιμετωπίσει την πιθα-
Η υπεράσπιση του status quo από πλευράς Ελλάδος, πέρα από τις προφανείς και ευεργετικές προεκτάσεις του επί της ειρήνης και σταθερότητας, υποκρύπτει μια έλλειψη ισχύος εκ μέρους της αλλά και συνδυάζεται από το περιοριστικό πλαίσιο που θέτουν οι σχεδιασμοί και επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων που αναβιβάζουν τυχόν ανεξάρτητες κατευθύνσεις απαγορευτικές και ως εκ τούτου ανέφικτες.
ση για διασφάλιση της ανεξαρτησίας
Τι μπορεί επομένως να πράξει η Ελλάδα;
πίσουμε ότι η δοκιμασία θα σφυρηλα-
Αφενός, η ύπαρξη μια αξιόπιστης αποτροπής προϋποθέτει μια εντατική προσπάθεια εσωτερικής εξισορρόπησης συνδεδεμένη με μια στρατηγική κουλτούρα αποφασιστικής άμυνας. Η περίπτωση κλιμάκωσης, ως ενδεχόμενο επιλογής απαιτεί μια συστηματική και προσεκτική πολυεπίπεδη προετοιμασία, πρακτική που δεν παρατηρείται από την Ελλάδα. Προϊόντος του χρόνου εάν απαιτηθεί πολεμική συ-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
νότητα συντριβής, Αφετέρου, η εναλλακτική της εθελούσιας σύμπραξης με την Τουρκία θα υποβίβαζε την Ελλάδα σε μια εξαρτώμενη δύναμη, δηλαδή ένα καθεστώς πλήρους δορυφοροποίησης. Έτσι η μόνη ρεαλιστική προοπτική, όπως απορρέει από την αναγκαιότητα των συσχετισμών, επιτάσσει η Ελλάδα να επιδιώξει την ενδυνάμωση της αξιοπιστίας της αποτροπής της, όπου συνεπικουρούμενη από μια δυναμική καταγγελία των προκλητικών πράξεων της Τουρκίας στους διεθνείς οργανισμούς θα έχει σκοπό την κινητοποίηση του διεθνούς παράγοντα αλλά και η σύμπραξη και η εμβάθυνση περιφερειακών στρατηγικών συμμαχιών, αποτελούν την μόνη εναλλακτική για την διαφοροποίηση των ερεισμάτων ασφάλειας με σκοπό την επιβίωση του Ελληνισμού. Η σύλληψη και εφαρμογή υψηλής στρατηγικής προϋποθέτει καταστατικά την βούλημια χώρας. Το μέτωπο του Αιγαίου και της Κύπρου πρέπει να ιδωθούν ως ενιαία από γεωπολιτική άποψη. Ας γίνει κατανοητό ότι ο Ελληνισμός δίνει μάχες οπισθοφυλακής στα έσχατα όρια της ιστορικής του υποχώρησης. Μια μάχη επιβίωσης και θέσης στο πλανητικό στερέωμα του 21ου αιώνα. Ας ελτήσει μια νέα βούληση επιβίωσης και επιθυμίας να συμπράξει στην διαμόρφωση του κόσμου της εποχής μας. [1] Παναγιώτης Κονδύλης, πλανητική πολιτική μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, εκδ. Θεμέλιο σελ. 16 [2] Αχμέτ Νταβούτογλου, το στρατηγικό βάθος, εκδ. Ποιότητα σελ. 268 [3] Ο.π. σελ, 279
ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ
Ο εφιάλτης του διαμελισμού πάνω από την Άγκυρα Υπάρχει μια απαράβατη αρχή στην ανάλυση: Ουδείς γνωρίζει καλύτερα τα προβλήματα που έχει μια χώρα, από την ίδια. Υπακούοντας στην αρχή αυτή, παραθέτουμε μεταφρασμένο άρθρο του Φικρέτ Μπιλά, ο οποίος είναι από τους σοβαρότερους αρθρογράφους, με ισχυρότατες προσβάσεις στο κράτος, το στρατό και την κυβέρνηση. Το άρθρο το εκτιμούμε ως τόσο σοβαρό, που αξίζει να το «κόψει» κανείς και να το βάλει στο συρτάρι του, πάνωπάνω, για να παρακολουθεί καλύτερα τις εξελίξεις. Μήπως έχουν κάνει κάποια μυστική συμφωνία ΗΠΑ και Ρωσία για τη Συρία και την Τουρκία; Άρθρο του Φικρέτ Μπιλά (Fikret Bila) στην εφ. Hürriyet. «Η αμφιβολία που κυριαρχεί στην Άγκυρα» Νέα Συρία Ένα θέμα στο οποίο λαμβάνουν χώρα κρίσιμες εξελίξεις, είναι η Συρία. Μετά τη σύνοδο στην Αστάνα που πραγματοποιήθηκε με καθοριστική συμβολή της Τουρκίας, το προσχέδιο συντάγματος της Συρίας που κυκλοφόρησε χωρίς να το γνωρίζει η Τουρκία, καθώς και οι επαφές που ακολούθησαν την Αστάνα, μεταξύ της Ρωσίας και του PYD και μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ, είναι άξια προσοχής. Καθώς συνεχίζεται η επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», που ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Τουρκίας για να εμποδίσει την δημιουργία ενός κουρδικού διαδρόμου από το PKK στα βόρεια της Συρίας και για να απομακρύνει τον ISIS από τα σύνορα, έχουν έλθει στο προσκήνιο οι επαφές που δείχνουν ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία μαγειρεύουν ένα σύνταγμα για τη Συρία, το οποίο θα οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα. Βάσει των άρθρων του προσχεδίου του συντάγματος που διέρρευσαν, προβλέπεται ότι το όνομα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας θα αλλάξει και θα γίνει σκέτη Δημοκρατίας της Συρίας. Με βάση τις ίδιες διαρροές, θα δημιουργηθεί μια μεταβατική κυβέρνηση με 29 μέλη που θα ασκήσει καθήκοντα για 18 μήνες. Μια άλλη πληροφορία που κυκλοφόρησε είναι ότι στην κυβέρνηση αυτή θα συμμετέχουν υπουργοί που στηρίζει το PYD-YPG. Άλλο ένας προσχέδιο που αφορά την Τουρκία άμεσα, είναι πως στο πλαίσιο της αναδόμησης του συστήματος περιφερειακής διοίκησης της Συρίας, προβλέπεται η δημιουργία «Συνομοσπονδίας Βόρειας Συρίας». Ανάμεσα στις πληροφορίες συμπεριλαμβάνεται το ότι κατά το μεταβατικό στάδιο οι ένοπλες δυνάμεις του PYD-YPG θα διατηρηθούν ως στρατιωτική δύναμη της Συνομοσπονδίας και θα διέπονται από το ίδιο καθεστώς που διέπονται οι Ένοπλες Δυνάμεις της Συρίας. Συνομοσπονδία της Βόρειας Συρίας
Στα προηγούμενα άρθρα μου είχα γράψει για την πιθανότητα δημιουργίας στα βόρεια της Συρίας μιας κρατικής δομής παρόμοιας με αυτής που ιδρύθηκε στο Βόρειο Ιράκ, με την υποστήριξη της Δύναμης Σφυρί (Επιχείρηση Provide Comfort), και πως αυτή τη φορά η νέα κρατική δομή των Κούρδων θα είναι υπό την κυριαρχία του PKK. Το προσχέδιο του συντάγματος που κυκλοφόρησε δείχνει ότι αυτή η πιθανότητα δεν είναι καθόλου μηδαμινή. Η προβλεπόμενη «Ομοσπονδία Βόρειας Συρίας» θα είναι μια κρατική δομή που θα διοικείται από το PKK. Το πρότζεκτ αυτό είναι σκέλος του στρατηγικού σχεδίου που έχει το PKK για τη δημιουργία «Συνομοσπονδίας Κουρδικών Κρατών», με την αποκοπή και ένωση των ομόσπονδων κουρδικών κρατών που θα ιδρυθούν σταδιακά σε τέσσερα σημεία: στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. Αυτή η «Συνομοσπονδία Κουρδικών Κρατών» είναι ένα σχέδιο του οποίου την πατρότητα διεκδικεί ο Οτζαλάν. Όσον αφορά τη Συρία, ο τελικός σκοπός δεν είναι μια αυτόνομη περιφερειακή διοίκηση που θα υπάγεται στην κεντρική διοίκηση της Συρίας, αλλά μια κρατική οντότητα που όταν έρθει η ώρα θα αποκοπεί και θα ενωθεί με τα άλλα κουρδικά κρατίδια που θα δημιουργηθούν στις άλλες χώρες. Οι αναλύσεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων κατατείνουν στο ότι οι προσπάθειες αυτές αποτελούν μια κρυφή ατζέντα ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Στην Άγκυρα είναι έντονη η ανησυχία και έχει αρχίσει να εδραιώνεται πλέον η άποψη ότι η ατζέντα αυτή «με το προσχέδιο συντάγματος που κυκλοφόρησε, έχει ως στόχο τη δημιουργία στα Βόρεια της Συρίας, σε μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, ενός ημιαυτόνομου κουρδικού κράτους, στα πρότυπα εκείνου που ήδη λειτουργεί στο Βόρειο Ιράκ, με διέξοδο στη Μεσόγειο μέσω τουρκικών εδαφών». Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη πλέον με έναν σημαντικό κίνδυνο που απειλεί την εθνική ενότητα και την εδαφική της ακεραιότητα, και διέρχεται μια περίοδο από την οποία κρίνεται η ίδια η επιβίωσή της. Η Άγκυρα τώρα θα πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτική, ξύπνια και πονηρή όσο ποτέ άλλοτε. Πρόλογος, μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης.
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
17
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μέχρι που μπορεί να φτάσει η Τουρκία Γράφει ο Σταύρος Λυγερός Δημοσιογράφος Το κρίσιμο ερώτημα που –σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες– απασχολεί το ελληνικό Γενικό Επιτελείο είναι εάν οι τελευταίες τουρκικές κινήσεις εντάσσονται ή όχι σ’ ένα σχέδιο πρόκλησης θερμού επεισοδίου. Αν και οι εκτιμήσεις είναι ότι το καθεστώς Ερντογάν δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, οι ένοπλες δυνάμεις προετοιμάζονται και γι’ αυτό το ακραίο ενδεχόμενο. Σύμφωνα με στρατιωτικό παράγοντα, τα τελευταία χρόνια ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών καθίσταται ολοένα και πιο δυσχερής για την Ελλάδα σ’ όλα τα επίπεδα. Όταν, μάλιστα, από το 2018 η Τουρκία θα αρχίσει να παραλαμβάνει το νέας γενιάς αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος F-35, που εκτός των άλλων έχει και χαρακτηριστικά στελθ (δεν εντοπίζεται εύκολα από τα ραντάρ), θα αρχίσει να αποκτά και πλήρη κυριαρχία στον αέρα. Η ίδια πηγή προσθέτει ότι η Τουρκία θα αποκτήσει κυριαρχία και στη θάλασσα όταν θα αρχίσει να παραλαμβάνει τα μεγάλου εκτοπίσματος πολεμικά σκάφη θαλάσσιας κυριαρχίας TF-2000 (το πρόγραμμα προβλέπει τη ναυπήγηση έξι τέτοιων σκαφών μέχρι το 2028). Αν και οι προοπτικές στο επίπεδο του συσχετισμού δυνάμεων είναι σκοτεινές, λόγω και των επιπτώσεων που έχει η μακρόχρονη οικονομική κρίση στον εξοπλισμό και κατ’ επέκτασιν στο αξιόμαχο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ο ίδιος παράγοντας υπογραμμίζει ότι η παρούσα συγκυρία καθιστά –με ορθολογικούς όρους– απαγορευτική μία στρατιωτικού τύπου τουρκική επιθετική κίνηση. Η απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδοθούν οι οκτώ έχει ανεβάσει τη θερμοκρασία στις διμερείς σχέσεις. Το γε18
γονός αυτό –σύμφωνα με τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις του Γενικού Επιτελείου και του υπουργείου Εξωτερικών– θα οδηγήσει το επόμενο διάστημα σε κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων. Αυτές, όμως, δεν αναμένεται να υπερβούν τα γνωστά όρια. Το μόνο ανησυχητικό είναι ότι ο Ερντογάν θεωρεί πως λόγω της οικονομικής κρίσης η Ελλάδα είναι ευάλωτη στις πιέσεις. Ο πειρασμός του, λοιπόν, είναι να τις κλιμακώσει με σκοπό να αναγκάσει την κυβέρνηση Τσίπρα να παραδώσει τους Τούρκους αξιωματικούς που έχουν ζητήσει άσυλο. Γι’ αυτό και η Άγκυρα έστειλε πρόσθετο φάκελο. Υπενθυμίζουμε ότι αντίστοιχες υποθέσεις εξετάζονται και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως το Βέλγιο και η Γερμανία. Είναι προφανές πως εάν η Ελλάδα αποφάσιζε να εκδώσει τους Τούρκους αξιωματικούς, η Άγκυρα θα είχε ένα ισχυρό επιχείρημα έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Γι’ αυτό και επιμένει. Ας σημειωθεί ότι τον Απρίλιο του 2012 η Άγκυρα είχε αρνηθεί να εκδώσει στη Βαγδάτη τον σουνίτη πρώην Ιρακινό αντιπρόεδρο Χασίμι, ο οποίος αντιμετώπιζε τη βαρύτατη κατηγορία ότι είχε οργανώσει ομάδες θανάτου εναντίον του σιιτικού στοιχείου. Με ποιο επιχείρημα; Ότι δεν θα είχε δίκαιη δίκη! Και όχι μόνο αυτό. Ο Ερντογάν είχε φροντίσει να τον συναντήσει. Ας σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι η Άγκυρα έχει υποχρεωθεί να αρχίσει την εκπόνηση νέων επιτελικών σχεδίων ειδικά για την περιοχή της Θράκης. Θεωρεί δεδομένο πως οι Τούρκοι αξιωματικοί που έχουν ζητήσει άσυλο έχουν παραδώσει στις ελληνικές αρχές τα απόρρητα τουρκικά επιτελικά σχέδια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για ένα σημαντικό διάστημα, η όποια τουρκική επιθετική δυνατότητα στον Έβρο έχει εξουδετερωθεί. Πολύ περισσότερο που από οι εδρεύ-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
ουσες στην ευρωπαϊκή Τουρκία δυνάμεις έχουν αποδυναμωθεί, λόγω της μεταφοράς μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων μονάδων στη Συρία. Υπενθυμίζουμε ότι στο συριακό μέτωπο οι Τούρκοι δεν τα πάνε καθόλου καλά. Τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της επιχείρησης “Ασπίδα του Ευφράτη”, οι δυνάμεις τους όχι μόνο παραμένουν κολλημένες στα περίχωρα της συριακής πόλης Αλ Μπαμπ, αλλά και έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες από τους 500 περίπου τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους που είναι οχυρωμένοι εκεί. Σ’ αυτό το μέτωπο πρέπει να προστεθεί και η ανοικτή πληγή λόγω του παρατεταμένου ανταρτοπόλεμου στη νοτιοανατολική Τουρκία. Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, οι πολεμικές συγκρούσεις στο Ιράκ και στη Συρία έχουν επιτρέψει στο ΡΚΚ όχι μόνο να προμηθευθεί πολύ πιο αποτελεσματικό οπλισμό σε σύγκριση με το παρελθόν, αλλά και να εκπαιδευθεί, γεγονός που συνεπάγεται μεγαλύτερες απώλειες για τους Τούρκους. Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, ναι μεν ο Ερντογάν αποδίδει σημασία στην έκδοση των Τούρκων αξιωματικών, αλλά δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει εμπλοκές που μπορούν να εγείρουν εμπόδια στη διαδικασία που με το δημοψήφισμα του Απριλίου θα τον μετατρέψει σε πρόεδρο-σουλτάνο. Στο ίδιο μήκος κύματος και στρατιωτική πηγή, η οποία μας είπε χαρακτηριστικά: «Είναι πολύ διαφορετικό η Τουρκία να στέλνει δυνάμεις στη Συρία εναντίον των Κούρδων και του ISIS από το να προκαλέσει ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο που μπορεί να εξελιχθεί σε γενικευμένη σύρραξη». Πέρα από την τρέχουσα ελληνική ρητορική, ανεξάρτητοι στρατιωτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις διατηρούν, έστω και με τα δόντια, την αποτρεπτική ικανότητά τους. Μπορούν, δηλαδή, ακόμα να προκαλέσουν βαρύτατα πλήγματα στην
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ο σημαντικότερος λόγος που καθιστά απαγορευτική μία τουρκική επιθετική κίνηση στο Αιγαίο είναι το γεγονός ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αποδεκατιστεί από το κύμα των διώξεων που ακολούθησε το πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου. τουρκική πλευρά σ’ όλα τα επίπεδα. Ο σημαντικότερος λόγος που καθιστά απαγορευτική μία τουρκική επιθετική κίνηση στο Αιγαίο είναι το γεγονός ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αποδεκατιστεί από το κύμα των διώξεων που ακολούθησε το πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Ο αριθμός των αξιωματικών που έχουν φυλακισθεί ή απολυθεί υπερβαίνει τους 6.000 και συνεχώς μεγαλώνει, ενώ 3.000 βρίσκονται σε καθεστώς ανάκρισης. Τέσσερις στους 10 ανώτατους αξιωματικούς έχουν φυλακισθεί ή απολυθεί, γεγονός που έχει δημιουργήσει μεγάλα κενά στο επίπεδο των επιτελικών λειτουργιών. Στο επίπεδο των κάθε είδους σπουδαστών στρατιωτικών σχολών ο αριθμός των φυλακισθέντων ή απολυθέντων έχει φθάσει τις 16.000. Στον κρίσιμο τομέα της πολεμικής αεροπορίας το πλήγμα είναι βαρύτατο. Έχουν φυλακισθεί ή απολυθεί 250 πι-
λότοι. Σύμφωνα και με δήλωση Τούρκου ανώτατου αξιωματικού, ο οποίος έχει ζητήσει άσυλο σε ευρωπαϊκή χώρα, η έλλειψη πιλότων δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ακόμα και στις επιχειρήσεις βομβαρδισμού στόχων του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Για να καλύψει κάπως τα πολλά κενά, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας ανακάλεσε στην ενεργό υπηρεσία πιλότους που έχουν αποστρατευθεί λόγω ηλικίας. Το πρόγραμμα ταχύρυθμης εκπαίδευσης νέων πιλότων θα πάρει χρόνο και γι’ αυτό επιστρατεύονται επιλεκτικά πιλότοι της πολιτικής αεροπορίας, οι οποίοι εκπαιδεύονται στον χειρισμό μαχητικών. Δεν είναι, όμως, μόνο οι αριθμοί. Το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στους κόλπους των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων είναι πολύ βαθύ και επηρεάζει καταλυτικά το αξιόμαχό τους. Είναι ενδεικτικό ότι υπάρχουν πιλότοι που παρότι δεν έχουν απολυθεί και συνεχίζουν να εκτελούν αποστολές, θεωρούνται ύπο-
πτοι και ως εκ τούτου υποχρεώνονται να δίνουν καθημερινά το παρόν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους! Εξίσου ενδεικτικό είναι ότι η υποσμηναγός Μπουλμπούλ που συνόδευσε τους αρχηγούς των επιτελείων στη βόλτα τους στα νερά των Ιμίων συνελήφθη όταν επέστρεψε στη βάση της με την κατηγορία ότι είχε σχέσεις με το τάγμα του Γκιουλέν. Ένας ακόμα λόγος που καθιστά απαγορευτική μία επιθετική κίνηση στο Αιγαίο είναι ότι ο Ερντογάν πιστεύει πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν έχουν εκκαθαρισθεί πλήρως και ως εκ τούτου είναι πολύ επιφυλακτικός απέναντί τους. Είναι ενδεικτικό ότι στις 10 Ιανουαρίου ψηφίσθηκε νόμος που μεταφέρει κρίσιμες αρμοδιότητες του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στον υπουργό Άμυνας. Αυτός θα διορίζει τους διοικητές των κλάδων, θα αποφασίζει τις προαγωγές και θα έχει υπό τον έλεγχό του τις στρατιωτικές σχολές.
Συνέχεια στην επόμενη σελίδα
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
19
ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα
Για την κατάσταση στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ενδεικτικό ότι ο τέως αρχηγός του ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μπασμπούγ εξέφρασε την άποψη πως εάν το πραξικόπημα δεν είχε αποτύχει θα είχαν προσχωρήσει και όσοι διοικητές στην κρίσιμη στιγμή δίστασαν ή τήρησαν στάση αναμονής. Την ίδια άποψη εξέφρασε και ο απόστρατος εισαγγελέας της στρατιωτικής Δικαιοσύνης Ουτσόκ: «εάν είχε συλληφθεί ο πρόεδρος, η στρατιωτική ιεραρχία θα είχε νομιμοποιήσει το πραξικόπημα». Ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι λογικό να υποθέσουμε πως ο Ερντογάν φοβάται να εξωθήσει τα πράγματα σε μία ελληνοτουρκική σύγκρουση. Μία τέτοια σύγκρουση εκ των πραγμάτων θα έδινε μεγάλα περιθώρια αυτόνομων κινήσεων στους στρατηγούς, οι οποίοι ενδεχομένως να τα χρησιμοποιούσαν για την ανατροπή του. Τέλος, ούτε το διεθνές περιβάλλον ευνοεί μία τουρκική επιθετική κίνηση στρατιωτικού χαρακτήρα. Το κλίμα για τη νεοοθωμανική Τουρκία είναι αρνητικό σ’ όλη τη Δύση. Αν και ο Τραμπ δεν έχει ακόμα εκδηλώσει τις προθέσεις του για την περιοχή μας, οι μέχρι τώρα ενδείξεις οδηγούν στην εκτίμηση πως οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι πιθανότερο να επιδεινωθούν παρά να βελτιωθούν. Αντιθέτως, η θεώρηση που τον τελευταίο καιρό κυριαρχεί και στο Στέητ Ντηπάρτμεντ και στο Πεντάγωνο είναι ότι η Ελλάδα από χώρα δεύτερης γραμμής έχει γεωπολιτικά μετατραπεί σε χώρα πρώτης γραμμής και ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπισθεί αναλόγως. Ο Ερντογάν επιδιώκει να ρίξει γέφυρες προς το νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, αλλά τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν τα έχει καταφέρει. Ο Τραμπ, λόγω και της ισλαμοφοβίας του, δεν αναμένεται να παίξει το χαρτί “Τουρκία”. Είναι ενδεικτικό ότι τις τελευταίες ημέρες οι Αμερικανοί προμηθεύουν τους Κούρδους της Συρίας με τεθωρακισμένα οχήματα. Πιθανότατα, μάλιστα, οι «ασφαλείς ζώνες» για τους Σύριους πρόσφυγες (για 20
Ο Ερντογάν επιδιώκει να ρίξει γέφυρες προς το νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, αλλά τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν τα έχει καταφέρει. Ο Τραμπ, λόγω και της ισλαμοφοβίας του, δεν αναμένεται να παίξει το χαρτί “Τουρκία” τις οποίες έχει μιλήσει ο Τραμπ) θα είναι οι κουρδικές περιοχές στη βόρειο Συρία και όχι κάποιες περιοχές υπό τουρκικό έλεγχο, όπως επεδίωκε η Άγκυρα. Εάν συμβεί αυτό, η Τουρκία θα ζήσει τον εφιάλτη της.
ακυρώσει την απόφαση του Αρείου Πά-
Από όλα τα παραπάνω συνεπάγεται ότι αντικειμενικά η Τουρκία δεν έχει περιθώρια να επιχειρήσει μία στρατιωτικού χαρακτήρα επιθετική κίνηση στη Θράκη και στο Αιγαίο. Αυτό, βεβαίως, δεν πρόκειται να εμποδίσει τους νεοοθωμανούς να επαναφέρουν με ένταση τις χρόνιες μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις, όπως τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών”. Ούτε να χρησιμοποιούν την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ως πολιτικό όπλο. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Γιλντιρίμ για τις 130 βραχονησίδες, οι αντίστοιχες δηλώσεις του αντιπροέδρου του Καϊνάκ, καθώς και η έμμεση πλην σαφής απειλή του υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου ότι η Τουρκία μπορεί να δημιουργήσει στρατιωτικό τετελεσμένο κινούνται σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο. Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται και η τουρκική διαμαρτυρία για την ελληνική άσκηση στην Κω.
ντογάν να μαζέψει ψήφους ενόψει του
Η 21η επέτειος από τα γεγονότα στα Ίμια ήταν μία ευκαιρία για τους Τούρκους να κάνουν επίδειξη δύναμης και να ασκήσουν πίεση στην Ελλάδα για να
πλοίων της Συμμαχίας στο Αιγαίο. Σύμ-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
γου. Είναι αξιοσημείωτο ότι η κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση, που συνήθως πλειοδοτεί σε επεκτατισμό, απέδωσε τη βόλτα των αρχηγών των επιτελείων στα Ίμια στην προσπάθεια του Ερδημοψηφίσματος. Η Αθήνα, πάντως, παρακολουθεί με προσοχή και ετοιμότητα, αλλά αποφεύγει επιμελώς να απαντήσει στις τουρκικές προκλήσεις κατά τρόπο που να οδηγεί σε κλιμάκωση. Η εκτίμηση που κυριαρχεί είναι ότι ο Ερντογάν δεν πρόκειται να υπερβεί το όριο και να στείλει π.χ. κομάντος στα Ίμια. Εκτός των άλλων και επειδή μία τέτοια ενέργεια έρχεται σε αντίθεση και με τη συμφωνία του 1996 “όχι σημαίες, όχι στρατιώτες, όχι πλοία”. Αναμένεται, ωστόσο, μία σημαντική αύξηση της εισροής προσφύγων-μεταναστών προς τα νησιά του βορείου Αιγαίου. Στη σύνοδο, μάλιστα, των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στις 1516 Φεβρουαρίου, η Άγκυρα θα πιέσει για τον τερματισμό της αποστολής των φωνα με ΝΑΤΟϊκή πηγή, όμως, η Τουρκία είναι απομονωμένη και το αίτημά της δεν πρόκειται να γίνει δεκτό.
ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ Που θα οδηγήσει η δοκιμασία στις σχέσεις Τουρκία - ΗΠΑ Γράφει ο
στροφή των κουρδικών καντονιών μέσω του ΙΚ.
ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ μέλος του ΣΑΙΤΘ Η Τουρκία με την εμφάνιση της κρίσης στη Συρία στις αρχές του 2011 συμμετείχε σε αυτήν με την πλευρά των «επιτιθεμένων» δυνάμεων, δηλαδή των δυνάμεων εκείνων που είχαν ως στόχο την καταστροφή της χώρας και την ανατροπή του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ. Μάλιστα η Τουρκία ήταν ο βασικός πυλώνας του όλου εγχειρήματος, στο οποίο κεντρικοί παίκτες ήταν –μεταξύ άλλων– οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Αγγλία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Και ήταν κεντρικός πυλώνας γιατί το τουρκικό έδαφος φιλοξένησε την ηγεσία της λεγόμενης συριακής αντιπολίτευσης, καθώς και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ). Στο έδαφος της Τουρκίας εκπαιδεύτηκαν χιλιάδες στελέχη του ΕΣΣ, από την Τουρκία περνούσαν όπλα και πυρομαχικά όλα αυτά τα χρόνια. Όταν η Ρωσία αποφάσισε να βάλει βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αποτρέποντας τη στρατιωτική επέμβαση, τότε ισχυροποιήθηκε ο Άσαντ και άρχισε να φυλλοροεί ο λεγόμενος ΕΣΣ. Τότε εμφανίστηκε η αλ Νούσρα, η οποία άρχισε να προβάλλει ως απειλή και για τη Δύση. Η επιμονή της Ρωσίας στην παραμονή του Άσαντ, και ο κίνδυνος γενικής αποσταθεροποίησης από την ενδεχόμενη επικράτηση της αλ Νούσρα στη Συρία και το σουνιτικό Ιράκ, ανάγκασαν την Ουάσιγκτον να τροποποιήσει την πολιτική της, να συνεργαστεί με τη Συρία και να μην επιμένει πλέον στην ανατροπή του Σύρου προέδρου. Όταν η Τουρκία είδε τη στροφή της Ουάσιγκτον ένιωσε προδομένη, αφού από τη μία πολιτικά είχε επενδύσει τα πάντα στην ανατροπή του Άσαντ και στην ανάληψη της εξουσίας από σουντικά ανδρείκελα της Άγκυρας, και από την άλλη διαπίστωσε ότι είχαν «φυτρώσει» στο μαλακό της υπογάστριο τρία κουρδικά καντόνια που απειλούσαν την εθνική της ασφάλεια και ενότητα. Τότε η Τουρκία αναγκάστηκε να καταστρώσει τη δική της «εθνική» πολιτική για να αντιμετωπίσει την αναβαθμισμένη κουρδική απειλή. Η νέα πολιτική της Άγκυρας ήταν μονομερής υποστήριξη της αλ Νούσρα και του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους που ισχυροποιήθηκε στη Συρία την περίοδο 201314. Κεντρικοί στόχοι θεωρήθηκαν ο έλεγχος του Χαλεπίου και του Ιντλίμπ μέσω της αλ Νούσρα, και η κατα-
Όμως οι Κούρδοι εκτός από τα καντόνια είχαν δημιουργήσει και ένα στρατό που αριθμεί 60.000 αξιόμαχους άνδρες και γυναίκες που ήταν εξαιρετικά χρήσιμοι στις ΗΠΑ για επιχειρησιακούς αλλά και για γεωπολιτικούς λόγους· και εκεί άρχισαν να μεγαλώνουν τα αμερικανοτουρκικά προβλήματα. Όταν οι Κούρδοι έφτασαν προ των πυλών της αλ Μπαμπ με τη βοήθεια της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ και ήταν έτοιμοι να ενώσουν τα καντόνια τους, η Τουρκία αναγκάστηκε να κάνει τη μεγαλύτερη ανατροπή στην εξωτερική της πολιτική από τότε που ιδρύθηκε το τουρκικό κράτος. Εγκατέλειψε παλιούς και νέους φίλους –ήτοι τις ΗΠΑ, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Ισλαμικό Κράτος–, και συντάχθηκε με τους χθεσινούς εχθρούς, δηλαδή τη Ρωσία, το Ιράν και τον ίδιο τον Άσαντ! Και όλα αυτά για να καταλάβει την αλ Μπαμπ και να αποτρέψει τη συνένωση των καντονιών και τη δημιουργία του λεγόμενου «Κουρδικού Διαδρόμου». Στην αλ Μπαμπ η επιχείρηση της Τουρκίας έχει «κολλήσει» και ήδη έχει αυξηθεί στις 8.000 ο αριθμός των στρατιωτών που ετοιμάζονται να κάνουν γενική επίθεση για την κατάληψη της πόλης. Εν τω μεταξύ είναι σε εξέλιξη συνομιλίες της Τουρκίας και των ΗΠΑ, με την πρώτη να εκβιάζει τη δεύτερη ακόμα και με το κλείσιμο της βάσης του Ιντζιρλίκ για να σταματήσει η συνεργασία και υποστήριξη των Δυνάμεων Λαϊκής Άμυνας (YPG) από τον αμερικανικό στρατό. Να σημειωθεί ότι περισσότεροι από 30.000 μαχητές του YPG συμμετέχουν από κοινού με τις ΗΠΑ στην επιχείρηση περικύκλωσης της Ράκκα, της ντε φάκτο πρωτεύουσας των τζιχαντιστών, γεγονός που καθιστά αγεφύρωτο το χάσμα με την Τουρκία η οποία επιμένει ότι ο YPG είναι τρομοκρατική οργάνωση και δεν πρέπει η Ουάσιγκτον να συνεργάζεται μαζί του. Τα πράγματα σοβαρεύουν, και δεδομένου ότι η Τουρκία απαιτεί από τις ΗΠΑ να τροποποιήσουν έναν μακροχρόνιο, «βαθύ και βαρύ» στρατηγικό σχεδιασμό αυτή η κρίση, σε περίπτωση που συνεχίσει να επιμένει η Τουρκία, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην πορεία των σχέσεων των δυο χωρών
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
21
ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ
Οι τουρκοϊρανικές σχέσεις και το Ισλάμ
Γράφει ο Παντελής Σαββίδης Δημοσιογράφος -
Ακολουθώντας μια πολιτική που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «τουρκική», ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της γειτονικής χώρας Νουμάν Κουρτουμλούς έκλεισε το μάτι στην ιρανική κυβέρνηση η οποία αντέδρασε στα όσα ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών είπε στη Συνδιάσκεψη του Μονάχου. Με λίγα λόγια ο Τούρκος αντιπρόεδρος είπε πως δεν έγινε και τίποτα, δεν θα χαλάσουμε τις σχέσεις μας από μια δήλωση. Η Τουρκία, λοιπόν στο Μόναχο, δια του υπουργού Εξωτερικών χάιδεψε τα αυτιά της διεθνούς κοινότητας και δη των Αμερικανών με τις κατηγορίες που απηύθηνε κατά του Ιράν πως επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει τη Σαουδική Αραβία και το Μπαχρέιν, και δια του αντιπροέδρου της είπε στην ιρανική ηγεσία, να μην παίρνει στα σοβαρά τις δηλώσεις.
Απέναντι στον υπαρκτό ιρανικό πόλο στην περιοχή έχει διαμορφωθεί ένας άλλος πόλος με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία η οποία, όμως, επειδή αισθάνεται αδύναμη να διαδραματίσει ηγεμονικό ρόλο μόνη της, επιδιώκει τη συνεργασία της Τουρκίας. Τη συνεργασία, όχι την ηγεσία. Διότι το Ριάντ δεν θέλει υποδεέστερο ρόλο. Το έδαφος είναι στρωμένο, η Τουρκία προσκαλείται σ’ αυτή τη συνεργασία στην οποία ενδιαφέρεται να προσχωρήσει και το Ισραήλ. Μια συνεργασία Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ, με την Τουρκία κατά του Ιράν είναι ορατή. Θα δούμε εάν εν τέλει θα τελεσφορήσουν οι προσπάθειες που γίνονται. Έξι αραβικές χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου κατηγορούν το Ιράν ότι χρησιμοποιεί το σεκταρισμό για να παρέμβει στον αραβικό κόσμο και να δημιουργήσει τη δική του σφαίρα επιρροής.
Επιχειρεί, δηλαδή, «α λα τούρκα» να τα έχει καλά με όλους. Εισέβαλε στη Συρία και το Ιράκ, σκοτώνει κόσμο και μιλά για ειρήνη και το πόσο προσηλωμένη είναι σε αυτή. Βεβαίως, εκτός του Ιράν, που έχει και πάλι απομονωθεί, δεν υπάρχει και κάποιος άλλος γείτονάς της να αποκαλύψει στη διεθνή κοινότητα τα πεπραγμένα της. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Καταφέρνει και ελίσσεται στην περιοχή της και διαμορφώνει συμμαχίες και ισορροπίες που τη διατηρούν στο γεωπολιτικό παιχνίδι. Ευελπιστώντας πως θα αποφύγει να της συμβεί το μοιραίο, δηλαδή, το Κουρδικό πρόβλημα.
Η διαμάχη σιιτών-σουνιτών χρονολογείται από τις πρώτες ημέρες του Ισλάμ. 22
Στην ευρύτερη Μέση Ανατολή το Ιράν και η Τουρκία είναι οι χώρες που διεκδικούν ρόλο περιφερειάρχη. Η μεταξύ τους αντιπαράθεση, που δεν θα λάβει, βεβαίως, στρατιωτικό χαρακτήρα είναι αναπόφευκτη. Αλλά, η Τουρκία ελίσσεται και επιδιώκει να μεσολαβεί ακόμη και προς το Ιράν το οποίο κατηγορεί και με το οποίο ανταγωνίζεται για περιφερειακή κυριαρχία. Ας μην λησμονούμε ότι η γεωπολιτική αναβάθμιση της Τουρκίας επήλθε από τη στιγμή που στο Ιράν έπεσε ο σάχης και η χώρα πέρασε στην κυριαρχία των μουλάδων.
Το Ιράν αρνείται την κατηγορία. Το Ισραήλ κάλεσε τις σουνιτικές χώρες της περιοχής σε διάλογο για να αντιμετωπιστούν τα ριζοσπαστικά στοιχεία. Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Άβιγκντορ Λίμπερμαν είπε στη Διάσκεψη του Μονάχου πως η πραγματική διαίρεση στην περιοχή δεν είναι μεταξύ εβραίων και μουσουλμάνων αλλά μεταξύ μετριοπαθών και ριζοσπαστών. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κατήγγειλε αυτό που ονομάζεται ιρανική σεχταριστική πολιτική που αποσκοπεί στην υπονόμευση της Σαουδικής Αραβίας και του Μπαχρέιν. Τουρκία και Ιράν, είναι οι δύο κύριοι ανταγωνιστές για την επιρροή στον αραβικό κόσμο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών έχουμε παρατηρήσει πολεμοχαρή ρητορική που προέρχεται από την Άγκυρα και απευθύνεται στην Τεχεράνη. Στις 12 Φεβρουαρίου, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε μια επίσκεψη στο αραβικό βασίλειο του Μπαχρέιν, κατηγόρησε το Ιράν ότι επιδιώκει τη διάλυση του Ιράκ και της Συρίας. Ο Ερντογάν επισήμανε ότι ο «περσικός εθνικισμός» είναι η απειλή που πρέπει να μπλο-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ
Στην ευρύτερη Μέση Ανατολή το Ιράν και η Τουρκία είναι οι χώρες που διεκδικούν ρόλο περιφερειάρχη. Η μεταξύ τους αντιπαράθεση, που δεν θα λάβει, βεβαίως, στρατιωτικό χαρακτήρα είναι αναπόφευκτη. καριστεί. Όπως ήταν αναμενόμενο, το Ιράν απέρριψε τις δηλώσεις αυτές του Τούρκου προέδρου και έμμεσα κατηγόρησε την Τουρκία για την υποστήριξη τρομοκρατικών ομάδων και παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Συρίας και του Ιράκ.) Στις 16 Φεβρουαρίου, η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα Yeni Şafak κλιμάκωσε το θέμα κατηγορώντας τους Ιρανούς για τη δημιουργία συνθηκών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε έναν «ισλαμικό εμφύλιο πόλεμο.» Ο «ισλαμικός εμφύλιος πόλεμος» είναι η αντιπαράθεση μεταξύ σουνιτών και σιιτών. Το Ιράν είναι ο de facto ηγέτης των σιιτών, ενώ η Τουρκία προσπαθεί να αναλάβει την ηγεσία των σουνιτών. Τα Αραβικά κράτη χρειάζονται την Τουρκία να αντιμετωπίσουν το Ιράν, αλλά δεν θέλουν να αποδεχθούν την τουρκική κυριαρχία στον αραβικό κόσμο. Η διαμάχη σιιτών-σουνιτών χρονο-
λογείται από τις πρώτες ημέρες του Ισλάμ. Μετά από σχεδόν έναν αιώνα από σήμερα, τα εθνικά κράτη του αραβικού κόσμου βρίσκονται υπό τεράστια πίεση λόγω της μεταβαλλόμενης φύσης των ενδομουσουλμανικών αγώνων που ποτέ δεν έπαψαν. Μερικά από αυτά τα κράτη έχουν καταστραφεί και είναι απίθανο να επανακάμψουν. Η σύγκρουση σιιτών-σουνιτών είναι απλώς το πιο κραυγαλέο παράδειγμα της μάχης που μαίνεται. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό, διότι οι σουνίτες αντιπροσωπεύουν περίπου το 80% του μουσουλμανικού πληθυσμού στον κόσμο. Σε όλη την ιστορία, κάθε φορά που οι σιίτες αναπτύσσονταν ως γεωπολιτική δύναμη, ήταν αποτέλεσμα μιας εσωτερικής κρίσης στο σουνιτικό κόσμο. Σήμερα, αυτός ο πόλεμος γύρω από το ποιος εκφράζει το σουνιτικό Ισλάμ είναι ίσως πολύ πιο αμφισβητούμενος από ό, τι υπήρξε ποτέ. Η πλειοψηφούσα αίρεση κατακερματίζεται ολο-
ένα και περισσότερο σε πολλές και διαφορετικές γραμμές-γεωγραφικές, εθνοτικές, πολιτιστικές, πολιτικές και ιδεολογικές. Ισλαμισμός και βίαιη ενσάρκωση της τζιχάντ είναι μια άμεση συνέπεια της πνευματικής και γεωπολιτικής κρίσης εντός της πλειοψηφούσας αίρεσης του Ισλάμ. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους εμφύλιους πολέμους μέσα στα όρια μιας μόνο χώρας. Στην περίπτωση του Ισλάμ, υπάρχουν πολλοί εμφύλιοι πόλεμοι που μαίνονται. Το αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων θα έχει πολλά περισσότερα επακόλουθα, καθώς θα διαμορφώσει τη σχέση ανάμεσα στις χώρες με μουσουλμανική πλειοψηφία και τη Δύση. Η σύγκρουση στη Συρία, ιδίως όσον αφορά το Ισλαμικό Κράτος, θα είναι καθοριστικός παράγοντας στη γεωπολιτική διαμόρφωση της Μέσης Ανατολής. Ωστόσο, αυτό ωχριά σε σύγκριση με τον πόλεμο στο εσωτερικό του Ισλάμ.
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
23
ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ
Επετειακή ομιλία της 25ης Μαρτίου 1821 ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΡΟΝΤΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ Λέγομαι Νίκος Τσώλας*. Είμαι μαθητής της τελευταίας τάξεως του σχολείου μας. Σήμερα νοιώθω υπερήφανος που είμαι Έλληνας , και θα σας μιλήσω για την 25ην Μαρτίου. Επίσης νοιώθω ιδιαίτερη υπερηφάνεια που ο παππούς μου ήταν αξιωματικός του Ελληνικού στρατού. Σήμερα γιορτάζουμε την ημέρα που οι Έλληνες και οι Ελληνίδες ξεσηκώθηκαν να διώξουν τους Τούρκους από την χώρα μας , αυτήν την εκδικητική και απολίτιστη φυλή που δεν έχει κανένα σεβασμό για ανθρώπινα δικαιώματα. Από τους τούρκους ποτέ δεν απελευθερωθήκαμε ολοκληρωτικά. Η Ανατολική Θράκη μαζί με την Κωνσταντινούπολη και ένα μεγάλο κομμάτι της Κύπρου είναι ακόμα υπόδουλα στους Τούρκους. Οι Έλληνες έχουν κατορθώσει τόσα πολλά. Όλος ο κόσμος θαυμάζει τους ναούς , τα αγάλματα ,την μυθολογία, την φιλοσοφία , την τέχνη , τον πολιτισμό των Ελλήνων προγόνων μας. Η μυστική αποστολή της Ελλάδας είναι η μυθολογία. Ο σκοπός της Ελλάδας είναι να μετατρέπει την σκλαβιά σε ελευθερία. Αλλά σε όλη την ιστορία μας το αληθινό θαύμα ήταν να διώξουμε τους Τούρκους μετά από 400 χρόνια Η Ελλάδα βρίσκεται στο γεωγραφικό σταυροδρόμι του κόσμου. Ανάμεσα σε ανατολή και δύση, σε δυο τεράστια συγκροτήματα. Ανατολικά ζούσαν άγριες φυλές , ανοργάνωτες χωρίς καμία ιδέα για ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δυτικά φοβερές ολοκληρωτικές αυτοκρατορίες. Ο Έλληνας από παλιά χρόνια χάραξε ανάμεσα σε τούτα τα βάραθρα ένα στενό μονοπάτι. Το μονοπάτι της ελευθερίας. Ο Έλληνας υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που έλαβε συνείδηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και σήκωσε το μέτωπο μπροστά στους Τυράννους και τόλμησε να πει ΟΧΙ στις κτηνώδεις δυνάμεις των Τούρκων. Μείναμε μόνοι μας εκεί πολεμώντας 400 χρόνια για να αφήσουμε τους Μου24
σουλμάνους Τούρκους να κυριέψουν την Ευρώπη. Εμείς προστατέψαμε ολόκληρη την Ευρώπη από τους τούρκους. Και όταν ζητούσαμε βοήθεια από την Δύση γυρίζαμε πίσω με άδεια χέρια. Ήξεραν οι Δυτικοί ότι οι Έλληνες δεν πρόκειται να αφήσουν τους Τούρκους να περάσουν. Πρόσφατα ζήτησαν στον Πατριάρχη μας συγνώμη. In other words too little, too late! Ας σταθούμε για λίγο μπροστά στην επίσημη τούτη ημέρα και ας φέρουμε στο νου μας το μεγάλο θαύμα. Η Οθωμανική αυτοκρατορία ακόμα παντοδύναμη. Ένα δειλινό τρεις μικροί ασήμαντοι έμποροι συναντήθηκαν σε ένα μικρό σπιτάκι , και συνεπαρμένοι από Θεία παραφροσύνη ορκίστηκαν να ελευθερώσουν το Ελληνικό γένος. Να μπουν στην Πόλη να αρπάξουν τον σουλτάνο από τον θρόνο του , να πάνε στην Αγία Σοφία να βγει ο μεγαλομάρτυρας τελευταίος μας αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος , όχι εκείνος που σκοτώθηκε , παρά εκείνος που αιώνες τώρα περιμένει όρθιος πίσω από την κλεισμένη πόρτα της Αγίας Σοφίας , τον Άγγελο με το σπαθί για να τελειώσει την λειτουργία Μετά από αιώνες ξύπνησαν μέσα σε κάθε Ελληνική ψυχή οι φωνές των δοξασμένων προγόνων. Οι γνώριμες φωνές της ελευθερίας και μονομιάς οι μεγάλες σκιές αναπήδησαν από τα Ελληνικά χώματα, αυστηρές και αγριεμένες οι φωνές
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
του Λεωνίδα , του Πλάτωνα , του Αχιλλέα , του Αλεξάνδρου. Αυτές οι φωνές έβγαιναν από τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά , από τα βάθη της Ελληνικής γης όπου βρίσκονται πιο ζωντανοί και από τους ζωντανούς οι μεγάλοι μας πρόγονοι. Αυτοί στάθηκαν στο 21 οι αληθινοί αρχηγοί του Ελληνικού γένους. Σηκώθηκαν οι δοξασμένοι ήρωες μας και άρχισαν να πολεμούν πλάι πλάι, Ο Μιλτιάδης με τον Καραϊσκάκη Ο Οδυσσέας με τον Κολοκοτρώνη Ο Αχιλλέας με τον Κανάρη Ο Αλέξανδρος με τον Μαυρομιχάλη Όλη η Ελληνική φυλή σύσσωμη , σύψυχη πήρε μέρος και πολέμησε στην επανάσταση του 1821. Ολόκληρη η Ελληνική φυλή επιστρατεύτηκε και οι ασήμαντοι άνθρωποι έγιναν ήρωες. ΝΙΚΗΣΑΜΕ. Ελευθερώσαμε τα ιερά χώματα. Διώξαμε τους φονιάδες Τούρκους από την αθάνατη και ιερή πατρίδα μας. Έπεσε ο Σουλτάνος , ο στρατός μας ήταν λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πόλη, πήραμε την Σμύρνη, μύρισε ο αέρας της ελευθερίας , τρίξανε τα κόκκαλα των προγόνων μας από ευτυχία και ξαφνικά μια μικρή ομάδα ανίκανων πολιτικών προδοτών στην Αθήνα πήραν μια αδιανόητη απόφαση να φύγει ο στρατός μας . Φύγαμε λοιπόν και αφήσαμε την Πόλη στους Τούρκους. Τότε την χάσαμε , όχι το 1453
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Τι ορισμό μπορούμε να δώσουμε στην χιλιόχρονη τούτη φυλή που μπόρεσε να επιζήσει ύστερα από τόσες περιπέτειες και δυστυχία, ύστερα από τόση δόξα ; Πως μπορούμε να ορίσουμε την φυλή αυτή την τόσο συχνά σπαραγμένη από τα ίδια τα παιδιά της και που βρέθηκε τόσες φορές στην άκρη της αβύσσου; Ένας μονάχα ορισμός της ταιριάζει. Η Ελληνική φυλή είναι η φυλή που μπορεί και κάνει θαύματα όταν είναι ενωμένη. Και σήμερα ακόμα στην μεγάλη αϋπνία τον κόσμο η ειρηνόφιλη Ελλάδα προσπαθεί να βρει λύση για την σκλαβωμένη Κύπρο που καταπατά αυτή η ύπουλη και απάνθρωπη Τούρκικη φυλή. Ένας όχλος που μόνο ξέρει να αρπάζει και να καταστρέφει κράτη , να σφάζει άμαχο πληθυσμό, να καίει σπίτια και περιουσίες , και να ακολουθεί πάντα σαν ύπουλη , υποχθόνια , θρασύδειλη ύαινα αυτούς που νικούν για να αρπάξει όσα κομμάτια να φάει μετά. Δυστυχώς είχαμε την ατυχία να τους έχουμε γείτονες. Μέσα σε κάθε ψυχή του Έλληνα ζει η ελευθερία και η βαρειά κληρονομιά να γίνουμε όλοι μας ότι καλύτερο μπορούμε στην ζωή. Αυτή είναι η ιερή υποχρέωσή μας. Για να το καταφέρουμε αυτό εμείς η νέα γενιά θέλουμε να μας δώσετε εσείς το παράδειγμα να είμαστε πάντα ενωμένοι. Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι τότε κάνουν θαύματα! Ενωμένοι και νικητές λοιπόν ας φωνάξουμε όλοι μαζί ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΠΡΟΣ *Ο νεαρός Νίκος Τσώλας παρακολουθεί το Ελληνικό σχολείο του Τορόντο, Καναδά και είναι μαθητής του δικού μας Εφέδρου Ανθυπιλάρχου κ. Αφεντάκη Κωνσταντίνου, που ως γνωστόν διδάσκει αφιλοκερδώς ΕΛΛΗΝΙΚΑ στο υπόψη σχολείο. Πρέπει όλοι μας να νιώθουμε υπερήφανοι και για το Ελληνόπουλο αυτό και για το μέλος του Συνδέσμου μας, ο οποίος για πολλοστή φορά μας ενδυναμώνει την πεποίθηση πόσο ψηλά κρατάει τη σημαία της Ελλάδας στο Εξωτερικό.
ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ Ύστατο Αντίο σε έναν Γνήσιο Ευπατρίδη ΣΧΗΣ (ΤΘ) ε.α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ Στις 20 Δεκεμβρίου 2016 έφυγε από κοντά μας για το τελευταίο του ταξίδι ένας εξαίρετος αξωματικός Τεθνων, πραγματικός ευπατρίδης με όλη τη σημασία της λέξεως, ο Σχης (ΤΘ) ε.α. Κωνσταντίνος Κωστούλας (ΣΣΕ 1961) και ενταφιάσθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου διέμενε οικογενειακώς. Είχα την τύχη, το προνόμιο και την τιμή να υπηρετήσω υπό τας διαταγάς του και να γνωρίσω τον Υπίλαρχο τότε Κωνσταντίνο, από τα πρώτα βήματα της καριέρας μου, όταν το Νοέμβριο – Δεκέμβριο του 1967, κατά την κρίση του Κυπριακού και σε πολύ δύσκολους καιρούς, εγώ ως νεαρός Ανθυπίλαρχος τοποθετήθηκα στην 1η ΙΜΑ/22 ΕΜΑ, της οποίας Διοικητής ήταν ο Κωνσταντίνος, στην περιοχή της Κομοτηνής. Στη συνέχεια και επί τριετία (1968 – 1971) συνέχισα να υπηρετώ μαζί με τον Κωνσταντίνο στην έδρα της 22 ΕΜΑ στη Θεσσαλονίκη. Ο Κωνσταντίνος, σε όλες του τις δραστηριότητες και τις ενέργειες, υπηρεσιακές και μη, αποτελούσε πάντοντε το Υπόδειγμα για όλους τους συναδέλφους. Εξαιρετικός αξιωματικός, άριστος επαγγελματίας, φλογερός πατριώτης, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, προσηλωμένος στο καθήκον και την Υπηρεσία, πραγματικός λεβέντης και παράλληλα ένας υπέροχος Άνθρωπος, με Α κεφαλαίο. Πραγματική τιμή και τύχη να τον έχει κάποιος ηγέτη, συνάδελφο και φίλο. Σε όλη τη σταδιοδρομία του και οπουδήποτε υπηρέτησε ο Κωνσταντίνος, είτε ως Διοικητής είτε ως Σπουδαστής, είτε και ως Επιτελής, κέρδιζε επάξια την εκτίμηση, την αγάπη και τον σεβασμό από όλους εκείνους που τον γνώριζαν για το ήθος, τις ικανότητες, τις επιδόσεις του, την αξιοπρέπεια, το συναδελφικό πνεύμα και το ανυπόκριτο ενδιαφέρον του για την Υπηρεσία και τον Άνθρωπο. Ως καθηγητής – εκπαιδευτής στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου απέσπασε την εκτίμηση, το θαυμασμό και τα συγχαρητήρια των συνδέλφων του και των σπουδαστών για το άριστο επίπεδο διδασκαλίας, τις παρεχόμενες γνώσεις και την εμπειρία που μετέδιδε σε αυτούς. Ως επιτελής, αργότερα, στο Νατοϊκό Στρατηγείο στη Νάπολη της Ιταλίας κέρδισε από την αρχή την εκτίμηση και το σεβασμό των Προϊσταμένων και των Συναδέλφων του, Ελλήνων και συμμάχων αξιωματικών, με την άριστη απόδοση στα καθήκοντά του, το ήθος και το υψηλό αίσθημα ευθύνης και προσφοράς, προβάλλοντας έτσι διεθνώς, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, το όνομα και το κύρος του Έλληνα Αξιωματικού. Προσωπικά, είχα την τύχη να συναντήσω συμμάχους Αξιωματικούς, που συνυπηρέτησαν τότε με τον Κωνσταντίνο και οι οποίοι εκφράσθηκαν με ιδιαίτερα κολακευτικά για αυτόν λόγια. Δυστυχώς, όμως, μικρονοϊκές νοοτροπίες, πρακτικές και ενέργειες, «ασθένειες» που κατά καιρούς προσβάλλουν την «απρόσωπη» Υπηρεσία, εφαρμόσθηκαν και στην περίπτωση του Κωνσταντίνου. Αυτές οι ενέργειες, παντελώς ασυμβίβαστες με το αίσθημα τιμής, αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας που τον χαρακτήριζαν, εξανάγκασαν τον Δεκέμβριο του 1987 τον Σχη τότε Κωνσταντίνο σε παραίτηση, διακόπτοντας έτσι την περαιτέρω εξέλιξη ενός εξαίρετου Αξιωματικού, που είχε ακόμα πολλά να προσφέρει. Η έμφυτη υπερηφάνεια του και το αίσθημα τιμής, δεν του επέτρεψαν να «εκλιπαρήσει» δικαίωση ή αποκατάσταση, πράγμα, όμως, που έχει κερδίσει επάξια στις καρδιές και τις συνειδήσεις όλων εκείνων που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Εύχομαι εκ βάθους καρδίας να είναι ελαφρό το χώμα που σκεπάζει τον Κωνσταντίνο, τον εξαίρετο αυτόν ευπατρίδη, που τίμησε με τη ζωή και το έργο του τα Τεθωρακισμένα και την Πατρίδα. Αιωνία του η Μνήμη. Στη σύζυγο και τα παιδιά του εύχομαι ολόψυχα Δύναμη, Υγεία και την εξ ύψους Παρηγορίαν για να αντιμετωπίσουν με καρτερία την απώλεια του αγαπημένου Κωνσταντίνου. Αντγος ε.α. Μηνάς Κοντραφούρης - Επίτιμος ΓΕΠΣ
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
25
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
Απονομή Αποφοιτηρίων σε ΥΕΑ μετά από 15.812 ημέρες Γράφει ο Σπύρος Μπρατσολιάς Έφεδρος Υπίλαρχος Στις 22 Ιανουαρίου 1973 παρουσιάστηκα στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού να υπηρετήσω τη θητεία μου. Μετά τη βασική εκπαίδευση επιλέχτηκα ως Υ.Ε.Α. στο Όπλο των Τεθωρακισμένων και μαζί με άλλους 75 συναδέλφους παρουσιαστήκαμε την 26 Μαρτίου 1973 στο ΚΕΤΘ. Εκεί μαζί με 5 συναδέλφους μας οι οποίοι ήλθαν από την Κύπρο ξεκινήσαμε τη 5μηνη εκπαίδευση. Υπό το άγρυπνο βλέμμα των «παλαιών» Υ.Ε.Α. αρχίσαμε το καθημερινό πρόγραμμα που συμπεριελάμβανε εκτός από σωματική και ψυχική πίεση. Προσωπικός χρόνος δεν υπήρχε. Από το πρωϊ εγερτήριο, γυμναστική, πρωϊνό φαγητό, τρέξιμο, όρχος, μελετητήρια. Μόνο το βραδυνό σιωπητήριο ήτανε η ώρα που χαλαρώναμε, αλλά και αυτό ποτέ δεν ήταν σίγουρο. Σε αυτό το κλίμα της πίεσης μάθαμε να είμαστε πάντα σε εγρήγορση, να αποφασίζουμε ψύχραιμα, να σεβόμαστε τους ανωτέρους, να ενεργούμε άμεσα και να εκτελούμε τις διαταγές με προθυμία και αποτελεσματικότητα. Να σεβόμαστε την Πατρίδα, την σημαία, την οικογένεια και τη θρησκεία. Αλλά και πρακτικά μάθαμε να οδηγούμε διαφόρων τύπων άρματα μάχης (Μ-47, Μ-48, ΑΜΧ30 κ.λ.π.), μάθαμε να δουλεύουμε τους ασυρμάτους, τον χειρισμό των πυροβόλων των αρμάτων όπως και την τακτική πολέμου(ποιος δεν θυμάται την αμμοδόχο της ΣΑΤΘ ; ) Με λίγα λόγια μία ποικίλη εκπαίδευση από κάθε άποψη που φάνηκε χρήσιμη σε όλους μας στην μετέπειτα ζωή μας. Υπήρξαν συμμαθητές μου που διοίκησαν αργότερα μεγάλες επιχειρήσεις ή έγιναν 26
καθηγητές σε ανώτατα ιδρύματα, και συνομολογούν ότι έμαθαν πάρα πολλά χρήσιμα πράγματα στην αγαπημένη μας πια Σχολή την ΣΑΤΘ. Ο καιρός πέρασε γρήγορα γίναμε διοικούσα σειρά (ήλθαν οι νέοι μας) και ετοιμαζόμαστε να πάρουμε μεταθέσεις για τις Μονάδες των Τεθωρακισμένων. Ως ημέρα αποφοίτησης είχε οριστεί η 25η Αυγούστου 1973, όλοι περιμέναμε με αγωνία και καμάρι να πάρουμε τα αποφοιτήρια από τη σχολή μας. Όταν ήλθαν λοιπόν εκείνες οι ημέρες ο Διοικητής της Ίλης ΥΕΑ ο Επίλαρχος Τόλης Νικόλαος μας ανακοίνωσε ότι λόγω δημοψηφίσματος, που έγινε τον Ιούλιο του 1973 για την βασιλεία, τα αποφοιτήρια δεν ήταν έτοιμα γιατί έπρεπε να αλλαχθεί το φόντο που περιείχε το στέμμα. Με την υπόσχεση ότι τα αποφοιτήρια θα σταλούν στις Μονάδες (πράγμα που δεν γνωρίζω τους λόγους που δεν έγινε) φύγαμε ο καθένας για εκεί που είχε μετατεθεί. Ο καιρός πέρασε, απολύθηκα από το στρατό μετά από θητεία 30 μηνών λόγω των γεγονότων της εποχής.
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
Η πίεση της εργασίας, η δημιουργία οικογένειας, το μεγάλωμα των παιδιών απορροφά τον χρόνο του ανθρώπου όσο είναι νέος. Όσο όμως ο καιρός περνούσε (είχα που και που τηλεφωνική επαφή με μερικούς συμμαθητές μου από τη ΣΑΤΘ) τόσο πιο πολύ μέσα μου να ξαναδώ εκείνα τα «παιδιά» από τα χρόνια της νιότης. Άρχισαν οι επαφές. Τι λέτε να κάνουμε μία συνάντηση να θυμηθούμε τα παλιά ; Και έγινε. Μετά από πολύ κόπο βρήκαμε ΟΛΟΥΣ τους συμμαθητές μας και τελικά στις 29 Οκτωβρίου 2016 μαζευτήκαμε (όπως θα διαβάσατε στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού μας) σε μία ταβέρνα στην Πεντέλη 30 συμμαθητές της 73Α ΕΣΣΟ από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Την συνάντηση, όπως θα είδατε στο προηγούμενο τεύχος ετίμησαν σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΑΑΙΤΘ και ο Διευθυντής του Όπλου μας Υποστράτηγος κ. Κυριάκος Δημήτριος. Τη συνάντηση προλόγισε ο Υπαρχηγός της σειράς μας Έφεδρος Ανθυπίλαρχος Ρωμανίδης Θεόδωρος. Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της ομιλίας του απευθυνόμενος μου λέει
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
(εκτός μικροφώνου) Σπύρο τι λες να το πω στον Στρατηγό ; Πέστο του λέω και βλέπουμε. Στρατηγέ ξέρετε, του λέει, απευθυνόμενος στον ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγο κ. Κυριάκο Δημήτριο, η σειρά μας βγήκε από τη ΣΑΤΘ χωρίς να πάρει αποφοιτήρια. Ο Στρατηγός σηκώνεται και απαντά. Ωραία κύριοι αυτό που δεν έγινε τότε είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε τώρα. Δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας. Ματιές μεταξύ μας. Ρίγη συγκίνησης. Λες; Και ξαφνικά δεν έβλεπα γύρω μου τους ηλικιωμένους κυρίους που έβλεπα πριν λίγη ώρα.. Έβλεπα τους συμμαθητές μου 22 και 23 παιδιά με καλογυαλισμένα παπούτσια, με τον μαύρο μπερέ και τις φρεσκοσιδερομένες 8άρες μας να περιμένουμε να πάρουμε τα αποφοιτήριά μας που δεν πήραμε τότε…. Η αντίδραση ήταν άμεση. Μετά από τρεις ημέρες χτύπησε το τηλέφωνό μου «Σπύρο ο Διευθυντής μου είπε ότι την ημέρα που θα ορκιστούν οι νέοι Δόκιμοι (9-12-2016) θα πάρετε και εσείς τα αποφοιτήριά σας. Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Το όνειρό μας
γίνεται πραγματικότητα. Αρχίζουν τα τηλέφωνα το και το. Βάζω αναζήτηση στο διαδίκτυο 25-8-1973 – 9-12-2016, 15.812 ημέρες μετά, χαλάλι λέω έστω και τώρα. Ήλθε λοιπόν εκείνη η μέρα. Περάσαμε την πύλη του ΚΕΤΘ στον Αυλώνα, χαρές, γέλια «παιδιά» από όλη την Ελλάδα, Αττική, Πελοπόννησος, Ρόδος. Ήπειρος, Θεσσαλία, Αμύνταιο, Ξάνθη, Λονδίνο έδωσαν το παρόν. Πολλοί από τους συναδέλφους είχαν έλθει με τις οικογένειές τους, και έφτασε η ώρα. Σε μια αίθουσα της ΣΑΤΘ σε κλίμα συγκίνησης, με μάτια υγρά τις καρδιές να κτυπούν και μέσα σε νεκρική σιγή είχε έλθει η στιγμή να ζήσουμε αυτό που έπρεπε να είχε γίνει στις 25-8-1973. Παρουσία της πολεμικής σημαίας του ΚΕΤΘ ο Διευθυντής του Όπλου μας Υποστράτηγος κ. Κυριάκος Δημήτριος απένειμε τα αποφοιτήρια στους Εφέδρους Αξιωματικούς ΤΘ της 73Α ΕΣΣΟ μετά από 15.812 ημέρες. Η εκδήλωση αυτή, που νομίζω ότι είναι μοναδική για τα δεδομένα του Ελληνικού Στρατού αποδεικνύει όλα όσα
αποκομίσαμε από τη θητεία μας. Ο σεβασμός στους ανωτέρους, η αλληλεγγύη, η κοινή αγάπη για το Όπλο μας δείχνει τους δεσμούς που έχουμε όσοι ανήκουμε στην οικογένεια των μαυροσκούφηδων Αξιωματικών. Τελειώνοντας, εκ μέρους όλων των συμμαθητών μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Διευθυντή του Όπλου μας Υποστράτηγο κ. Κυριάκο Δημήτριο, τον Διοικητή του ΚΕΤΘ Ταξίαρχο κ. Υφαντή Γεώργιο για την φιλοξενία, τον Διοικητή της ΣΑΤΘ Συνταγματάρχη ΤΘ κ. Γιαννόπουλο Αναστάσιο, τον Πρόεδρο του ΣΑΑΙΤΘ Υπόστράτηγο ε.α κ. Παπαδογεωργόπουλο Χρήστο και τον Γ.Γ. του Συνδέσμου Αντιστράτηγο ε.α. κ Μεντεσίδη Χαράλαμπο για τη βοήθεια και το ενδιαφέρον που έδειξαν, τους δύο εκπαιδευτές μας στην ΙΛΗ ΥΕΑ που μας τίμησαν με την παρουσία τους τον Αντιστράτηγο ε.α. κ. Μαστραντώνη Νικόλαο και τον Έφεδρο Ίλαρχο κ. Θεοδωσίου Θεόδωρο. Τέλος τον Έφεδρο Ανθυπίλαρχο κ. Γεραμήτσο Στάμο χωρίς τη βοήθεια του οποίου δεν θα είχαμε πετύχει τον σκοπό μας.
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
27
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
Έκοψαν την Βασιλόπιτά τους στο ΚΕΤΘ οι βετεράνοι μαυροσκούφηδες Γράφει ο Νικόλαος Φωτιάδης Αντιστράτηγος ε.α. Επίτιμος Υποδιοικητής Δ' ΣΣ
Το μεσημέρι της Κυριακής 29 Ιανουαρίου 2017 στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα, ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού – Τεθωρακισμένων έκοψε την καθιερωμένη βασιλόπιτα παρουσία του νέου Αρχηγού ΓΕΣ κ. Αλκιβιάδη Στεφανή, του Διοικητού ΑΣΔΥΣ Αντιστρατήγου κ.Κωνσταντίνου Βασιλειάδη, του Διευθυντή ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστρατήγου κ. Δημ. Κυριάκου του Διοικητού ΚΕΤΘ Ταξιάρχου κ. Υφαντή Γεωργίου και πολλών άλλων Ανωτάτων, Ανωτέρων και Κατωτέρων Αξιωματικών του Όπλου των Τεθωρακισμένων. Απο τους Αποστράτους παραβρέθηκαν Επιλαρχίες ολόκληρες μονίμων και εφέδρων συναδέλφων μαυροσκούφηδων, μεταξύ των οποίων ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ κ. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου μας ακούραστος Υποστράτηγος ε.α. κ.Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος, ο Αντιστράτηγος ε.α. κ. Νικόλαος Λαζαρίδης (ο μεγαλύτερος σε ηλικία, τάξεως 1950), οι Στρατηγοί Κοράκης, Καλαμποκίδης, Μπαϊρακτάρης, Τριανταφύλλου, Θεοφανίδης, Μαστραντώνης και πολλοί άλλοι. Συνάντησα παλιούς μου Διοικητάς, υφισταμένους μου και Δοκίμους που υπηρέτησα μαζί τους στην ηρωική 21 ΕΜΑ στην Ξάνθη το 1973 και άλλους που μου θύμησαν άσχημες μέρες της Στρατι28
ωτικής μου ζωής. Γνώρισα κι ένα
του με τους οποίους έζησε στον
σπουδαίο Έφεδρο Αξιωματικό,
ίδιο θάλαμο, ταλαιπωρήθηκε, εκ-
αρχηγό της 73 Α’ ΕΣΣΟ, καθηγητή
παίδευσε το πνέυμα του και το σώ-
Πανεπιστημίου στο Λονδίνο σή-
μα του, φόρεσε τον μαύρο μπερέ
μερα, κ. Ανδρέα Παναγιωτίδη, ο
και υπηρέτησε την Πατρίδα πριν
οποίος ήλθε απο την ξενιτιά για να
45 χρόνια!!! Μου θύμισε τον άλ-
συναντήσει παλιούς συναδέλφους
λον Δόκιμο, τον Κώστα Αφεντά-
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
ξόδεψες χρήματα και χρόνο για να βρεθείς στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων και να ζήσεις μαζί μας συγκινητικές στιγμές.
κη που υπηρέτησε μαζί μου στην 21 ΕΜΑ το 1973 και μας θυμάται, επικοινωνεί με τους συναδέλφους του και νοσταλγεί την Πατρίδα γιατί βρίσκεται στον Καναδά. Μπράβο αγαπητέ μαυροσκούφη Ανδρέα που δεν ξέχασες τις ρίζες σου, δεν απαρνήθηκες της καταγωγή σου για να καβαλίσεις το καλάμι του «πεφωτισμένου» ξεπασιάρη και
Η παρουσία του νέου Α/ΓΕΣ, Αξιωματικού του Όπλου μας, Αντιστρατήγου κ. Αλκιβιάδη Στεφανή κυριάρχησε στην όλη εκδήλωση. Κατά την άφιξή του και την αναχώρησή του χαιρέτησε δια χειραψίας έναν ένα και μία μία τους συναδέλφους και τις συζύγους τους, μιλώντας δε στους συγκεντρωμένους Αξιωματικούς ανέπτυξε τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές και τις τομές που θα εφαρμόσει κατά τη διάρκεια της θητείας του. Μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Η ενημέρωση του Στρατηγού Διευθυντή Τεθωρακισμένων για τις δραστηριότητες του Όπλου μας υπήρξε εξαιρετική και αξί-
ζουν σε όλους όσοι εργάσθηκαν για αυτό, θερμά συγχαρητήρια. Θερμά συγχαρητήρια και στον Ταξίαρχο Γιώργο Υφαντή, τον Διοικητή του ΚΕΤΘ και το προσωπικό για την άψογη φιλοξενία των Αποστράτων και πολλά μπράβο, για μία ακόμη φορά, στον Πρόεδρο του Συνδέσμου μας, τον Στρατηγό Χρήστο Παπαδογεωργόπουλο για τον αγώνα που κάνει να κρατά ζωντανό τον Σύνδεσμο, να επικοινωνεί με εκατοντάδες παλιούς μαυροσκούφηδες, να οργανώνει εκδηλώσεις – ομιλίες – εκδρομές και παρά την ταλαιπωρία να είναι πάντα χαμογελαστός. Και του Χρόνου να είμαστε όλοι καλά.
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
29
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ
Τελετή Παράδοσης - Παραλαβής των Καθηκόντων του Αρχηγού Στρατού Την Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017, πραγματοποιήθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων η τελετή παράδοσης – παραλαβής των καθηκόντων του Αρχηγού Στρατού, από τον Στρατηγό Βασίλειο Τελλίδη, στον Αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή, παρουσία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Καμμένου, του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Δημητρίου Βίτσα, του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας Ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη ΠΝ, των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων Ναυτικού και Αεροπορίας, της Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κ. Καλλιόπης Παπαλεωνίδα, εν ενεργεία και εν αποστρατεία Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και πλήθος κόσμου. Εκ μέρους του Δ.Σ. του Συνδέσμου παρέστησαν ο Πρόε-
δρος Υποστράτηγος ε.α κ. Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος, ο Αντιπρόεδρος Αντιστράτηγος ε.α. Σπυρίδων Δημήριος, ο Γ.Γ. Αντιστράτηγος ε.α κ. Μεντεσίδης Χαράλαμπος, ο Ταμίας Ταξίαρχος ε.α κ Μιχαηλίδης Γεώργιος και το μέλος Αντιστράτηγος ε.α. κ Κατσάρης Θεόδωρος. Παρέστησαν επίσης πολλά μέλη του Συνδέσμου.
Επιστολή προς το ΣΑΑΙΤΘ από τον Ιατρό Δερματολόγο κ. Χρήστο Ρέμπελο Στρατηγέ μου σας εύχομαι καλή χρονιά με υγεία και δημιουργία για το 2017. Για άλλη μια φορά θα σας συγχαρώ για το περιοδικό σας, έχει τόσα ενδιαφέροντα άρθρα ή αναλύσεις….Μια τελευταία ήταν για την οικογένεια ΤΖΑΒΕΛΛΑ και την τεράστια προσφορά της στην Πατρίδα(171 νεκροί). Το κοινοποίησα σε φίλον με e-mail. Πόσοι άραγε ξέρουν γι’ αυτούς τους ήρωες……για τον Γρηγορόπουλο όλοι…..Καλή συνέχεια λοιπόν στο έργο σας. Με εκτίμηση Χρήστος Ρέμπελος 30
• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ Νέος Αρχηγός ΓΕΣ ο αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής 2015 – 2016: Διευθυντής του Δ΄ Κλάδου στο ΓΕΣ (ΓΕΣ/ΔΔ΄Κ).
Την αλλαγή των επικεφαλής και των τριών όπλων αποφάσισε το ΚΥΣΕΑ που συνεδρίασε το πρωί 16 Ιανουαρίου 2017 στο μέγαρο Μαξίμου. Αντίθετα στη θέση του διατηρήθηκε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
2014 – 2015: Διοικητής της 95ης Μεραρχίας «ΔΙΑΓΟΡΙΔΩΝ». 2012 – 2014: Διευθυντής του Δ΄ Κλάδου στο ΓΕΣ(ΓΕΣ/ΔΔ΄Κ).
Νέος αρχηγός ΓΕΣ ο αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής (μέχρι τώρα ήταν διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού), νέος αρχηγός ΓΕΝ ο Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης και νέος αρχηγός ΓΕΑ ο αντιπτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου.
2011 – 2012: Διοικητής της XXIII Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας «ΔΟΡΥΛΑΙΟ».
Να σημειώσουμε ότι ο νέος αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής προέρχεται από το Όπλο των ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ και είναι καλός γνώστης της περιοχής Δωδεκανήσου, αφού έχει υπηρετήσει ως Ίλαρχος στην 80 ΕΑΡΜΕΘ (ΚΩΣ) και ως Διοικητής της 95 ΑΔΤΕ (ΡΟΔΟΣ) την περίοδο 2014 – 2015. Βιογραφικό Αλκιβιάδη Στεφανή Αλκιβιάδης Στεφανής του Παναγιώτη, Αντιστράτηγος Ημερομηνία Γεννήσεως: 7 Οκτωβρίου 1959 Τόπος Γεννήσεως: Αθήνα Εκπαίδευση: Απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ) Τάξης 1982 (Ανθυπίλαρχος). Παρακολούθησε όλα τα προβλεπόμενα Σχολεία Εκπαίδευσης Αξιωματικών Τεθωρακισμένων. Παρακολούθησε το Προκεχωρημένο Σχολείο Αξιωματικών Τεθωρακισμένων στις ΗΠΑ (Army Armor School, Fort Knox, Kentucky). Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Πολέμου. Αποφοίτησε από τη Σχολή Εθνικής Αμύνης. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας (National Defense University-NDU) στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ όπου απέκτησε MBA σε «Στρατηγικές Ασφαλείας». Σταδιοδρομία 3 Μαρτίου 2016 – σήμερα: Διοικητής Γ’ΣΣ/NRDC-GR, κατόπιν απόφασης του ΚΥΣΕΑ.
2010 – 2011: Διευθυντής στη Διεύθυνση Αμυντικού Σχεδιασμού και Προγραμματισμού του ΓΕΣ (ΓΕΣ/ΔΑΣΠ). 2009 – 2010: Υποδιοικητής της 50ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Πεζικού «ΑΨΟΣ». 2008 – 2009: Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας (National Defense University-NDU) στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ. 2007 – 2008: Επιτελάρχης στην XXIII Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία «ΔΟΡΥΛΑΙΟ». 2005 – 2007: Διευθυντής Γραφείου Μετεξέλιξης των Ενόπλων Δυνάμεων στο ΓΕΕΘΑ. 2002 – 2005: Αξιωματικός Επιχειρήσεων της Ελληνικής Στρατιωτικής Αντιπροσωπείας στο Διεθνές Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. 2000 – 2002: Υπασπιστής Στρατού Ξηράς του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. 1998 – 2000: Διοικητής 98ης Επιλαρχίας Μέσων Αρμάτων. Προγενέστερες Θέσεις: Εκπαιδευτής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διοικητής Ουλαμού και Ίλης σε Μονάδες Τεθωρακισμένων καθώς και επιτελικές θέσεις Σχηματισμών. Ξένες Γλώσσες: Αγγλικά Μετάλλια: Του έχουν απονεμηθεί όλα τα προβλεπόμενα για το βαθμό του παράσημα, μετάλλια και διαμνημονεύσεις
• • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2017 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ
31
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων 21 Φεβρουαρίου 1913
«483 χρόνια σκλαβιάς, μας γεμίζουνε μνήμες... 104 χρόνια λευτεριάς, μας γεμίζουν ευθύνες!» «Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι. Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε, γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!» Την Ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο... » [Ιπποκράτης] Τα Γιάννενα μετρούν 104 χρόνια ελεύθερης ζωής. Η 21η Φεβρουαρίου του 1913 ήταν η μέρα που ξύπνησαν οι κάτοικοι της ιστορικής πόλης, της πόλης των θρύλων και των παραδόσεων, των γραμμάτων και του πολιτισμού, με τη μεθυστική γεύση της ελευθερίας στην καρδιά τους και την ανείπωτη χαρά της ανεξαρτησίας στην ψυχή τους.
νώνυμο του αγώνα για τη λευτεριά.
Την 21η του Φλεβάρη, και κάθε τέτοια μέρα, όχι μόνο η Ήπειρος, αλλά ολάκερη η Ελλάδα πανηγυρίζει την ιστορική επέτειο της απελευθέρωσης -από τον τουρκικό ζυγό- της πόλης που έγινε συ-
Χρόνια δύσκολα και μαύρα. Πολλές γενιές Ηπειρωτών γεννήθηκαν και πέθαναν μέσα σε «πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι», λαχταρώντας μια αχτίδα φωτός, ένα σημάδι λευτεριάς.
Τα Ιωάννινα καταλαμβάνονται ειρηνικά από τους Οθωμανούς το 1431 με τον Σινάν Πασά (22 χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης που έγινε στις 29 Μαΐου του 1453), και εγκαθιδρύεται η τουρκική κυριαρχία που διαρκεί 482 χρόνια.