Ιππικό - Τεθωρακισμένα Νο 81 by Liverios Petridis

ΤΡΙΜΗNΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ • ΤΕΥΧΟΣ 81 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013 • ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 30, Τ.Κ. 104 32

Ένας χρόνος από τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου

ΜνημεΙο ΜετσΟβου

ορόσημο Aνδρείας και Hρωϊσμου του Έλληνα Ιππέα Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. του Συνδέσμου ευχόΝΤΑΙ στα μέλη και τους φίλους

Η γενιά του 1940

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

και το δικό μας χρέος

ΙΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Γραφείο: Βερανζέρου 30 ΤΚ 104 32 Αθήνα Τηλέφωνο και Fax: 210 5226351

Περιεχόμενα τεύχους 81 Ο εορτασμός της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων

Σελ. 4-5

Η "Κιβωτός" της Θράκης - Ελπίδα και Όραμα

Σελ. 6

Τούρκικα βιβλία και ελληνικός εκγιουσουφακισμός Σελ. 7 Εθνικοί Κίνδυνοι

Σελ. 8-11

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης γράφει για την εξέγερση

Δικτυακή τοποθεσία:

του Πολυτεχνείου

Σελ. 12-14

http://www.saith.gr

Η γενιά τους 1940 και το δικό μας χρέος μας

Σελ. 15-17

e-mail: info@saith.gr

Κύριε Πρωθυπουργέ, κάντε μια στάση στο Μανιάκι Σελ. 19

Tεύχος Νο 81

Εμπλουτισμός εμπιστοσύνης

Σελ. 22

Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος

Τα Μυστικά της κρίσης του καπιταλισμού

Σελ. 23

2013 Ιδιοκτήτης: Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων Εκδότης - Διευθυντής: Υποστράτηγος ε.α. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος Συντακτική Επιτροπή: Πρόεδρος Αντιστράτηγος ε. α. Ευστάθιος Κολιοκώτσης Μέλη: Αντιστράτηγος ε.α. Ε. Γεωργαντάς

Η καταστροφή της Ευρώπης μπορεί να αποφευχθεί

Σελ. 25

Βιβλιοπαρουσίαση

Σελ 28

Τα Νέα του Συνδέσμου

Σελ. 31

Τα νέα του Όπλου

Σελ. 36

Για να μπορέσει ο Σύνδεσμος να αποπληρώσει το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό της κατασκευής του Μνημείου Ιππικού, παρακαλούμε τα μέλη και τους φίλους μας να τακτοποιήσουν την ετήσια συνδρομή τους και κατά την κρίση τους την ενίσχυση του Συνδέσμου. Επίσης, οι αποδέκτες του περιοδικού μας, ας αποστείλουν τη συνδρομή τους των 20 ευρώ. Είναι επιτακτική ανάγκη για τη συνέχιση της εκδόσεως του. Το Διοικητικό Συμβούλιο Η προαιρετική σας συνδρομή προς το περιοδικό μας μέσω του λογαριασμού: 003 9800111543-0 Γενικής Τραπέζης ή μέσω ταχυδρομικής επιταγής ή δι' απευθείας εγχειρίσεως ποσού σε μέλος του Δ.Σ./ΣΑΙΤΘ, τυγχάνει εκτιμήσεως εκ μέρους του Συνδέσμου μας, ο οποίος σας θεωρεί παράγοντες βελτιώσεώς του.

Αντιστράτηγος ε.α. Μεντεσίδης Χαράλαμπος Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Λιβέριος Πετρίδης

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο διαδίκτυο για να είστε πάντα ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στο Όπλο μας, στην διεύθυνση: http://www.saith.gr

Στους Αναγνώστες μας Η κρίση δεν είναι παρά μια ευκαιρία να αλλάξουμε τη μίζερη στάση που υπάρχει στην πατρίδα μας. Ο καθένας μετρά τα χρήματα του δίχως να εκτιμά το μέλλον, το οποίο δεν μπορεί να στηρίζεται στην «αρπαχτή». Η νεολαία είναι αναγκασμένη πλέον να παραδεχθεί ότι το δημόσιο δεν αποτελεί πια το μοναδικό στόχο ακόμα και μιας κοινωνικής ζωής. Η πολιτική έχει γονατίσει, διότι δεν μπορεί η ίδια να ακούσει τα προσχήματά της. Με άλλα λόγια, η αλλαγή φάσεως υπάρχει ήδη, απλώς οι περισσότεροι δεν μπορούν να το αποδεχθούν, διότι δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Ποτέ τα πράγματα δεν ήταν δεδομένα για όλους μας σε όλες τις περιόδους της ύπαρξής μας. Αυτό δεν μας εμπόδισε να προσφέρουμε όχι μόνο στους συνανθρώπους μας αλλά και στην ανθρωπότητα μέσω του ελληνισμού. Πότε ήμασταν μια πλούσια χώρα; Πολύ απλά ποτέ! Κι όμως είμαστε εδώ ως λαός εδώ και χιλιετίες. Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί προσπαθούν όλοι να μας πείσουν ότι είμαστε γονατισμένοι. Ότι έχουμε γενίτσαρους, πασάδες και ραγιάδες δεν αντιλέγουμε, αλλά δεν είμαστε όλοι μόνο αυτό, αλλιώς πολύ απλά δεν θα υπήρχαμε πια. Ο ελληνισμός δεν είναι ούτε το κράτος ούτε θεσμός. Ο ελληνισμός είναι το είναι μας για να μπορούμε να προσφέρουμε. Δεν ξέρει από κοινωνικά και μίζερα στοιχεία, είναι γενναιόδωρος. Γι' αυτό το λόγο πρέπει ν' αρπάξουμε την ευκαιρία για να υλοποιήσουμε τα οράματά μας και να παύσουμε επιτέλους να ζούμε μέσα στα όνειρα που αγοράζουμε με δάνειο. Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη από χρήματα λες και ζητά ελεημοσύνη. Ο λαός θέλει μέλλον και αυτό δεν αγοράζεται, βρίσκεται μόνο και μόνο με το έργο. Αντί να παλεύουμε δήθεν για μια αμφιλεγόμενη επιβίωση ας επικεντρωθούμε σε πραγματικά οράματα για τα οποία μπορούμε ακόμα και να θυσιαστούμε. Η εθνική

κυριαρχία δεν είναι ένα κοινωνικό συμβόλαιο, είναι μια ανθρώπινη δομή. Όποιος κοιτάζει τις ακριτικές περιοχές και δεν βλέπει τους δικούς μας, δεν αξίζει να μιλά για αυτό το θέμα. Οι δικοί μας είναι η γη μας. Γι' αυτό δεν αρκεί η γη μας να είναι δική μας. Γιατί για να παραμένει δική μας πρέπει να προσέχουμε τους δικούς μας. Η καθημερινή, μίζερη στάση δεν βοηθά κανέναν ούτε τον εαυτό μας. Το να ανήκεις σε αυτόν τον λαό, δεν είναι δεδομένο. Δίχως αγωγή παραμένεις ένα άτομο και μερικές φορές ένας πελάτης μόνο που δεν είναι παρά ένα νούμερο σε μια κάρτα. Ενώ ο λαός μας όπως και η ανθρωπότητα θέλει ανθρώπους ικανούς να δημιουργήσουν το μέλλον. Το πραγματικό δίλημμα, το κεντρικό ερώτημα από εδώ και πέρα, είναι τι είδους χώρα θέλουμε και σε τι κοινωνία θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας. Ποια Ελλάδα θέλουμε; Όποιος δώσει την απάντηση θα κερδίσει και το μέλλον. Ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας στο μέλλον; ποιο θα είναι το παραγωγικό μοντέλο; Ποιες θα είναι οι σχέσεις παραγωγής; Ποια θα είναι η οργάνωση των κατ’ εξοχήν τομέων της Πολιτείας(Άμυνα, Ασφάλεια, Υγεία, Παιδεία); Πως θα λειτουργούν οι θεσμοί; Θα επεμβαίνει το κράτος στην οικονομία και πότε; Πώς θα γίνει η πνευματική και πολιτιστική αναγέννηση του Έθνους; Ποια θα είναι η γεωπολιτική στρατηγική μας; Και το κυριότερο; Πως μια χώρα με χρέος 170% του ΑΕΠ μπορεί να ανακάμψει; Πως θα επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάκαμψη σε μια χώρα με διαρκώς συρρικνούμενη παραγωγική βάση, με τεράστια ανεργία και ένα τραπεζικό σύστημα ανεξέλεγκτο από το κράτος. Αυτά είναι πραγματικά ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον της Ελλάδος κι αυτά έρχονται σιγά-σιγά στο προσκήνιο της πολιτικής αντιπαραθέσεως. Το Διοικητικό Συμβούλιο

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 21η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ο εορτασμός της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων Γράφει ο Δρ. Δημ. Σμοκοβίτης Υποστράτηγος ε.α. H 21η Νοεμβρίου , εορτή των Εισοδίων της Παναγίας, έχει καθιερωθεί ως επίσημη ημέρα εορτασμού των Ενόπλων Δυνάμεων για την απόδοση της οφειλόμενης τιμής στην αποστολή και τη προσφορά τους στο έθνος. Στην πολυτάραχη ιστορία του Ελληνισμού, τo λαϊκό αίσθημα έχει συνδέσει το έθνος και την ελευθερία με τη θρησκεία, αναδεικνύοντας έτσι τη διαχρονική σύζευξη των δύο αυτών πόλων, της Πατρίδας και της Ορθοδοξίας. Η εορταστική αυτή εκδήλωση, αποβλέπει στην επισήμανση των αρετών της Ελληνικής Φυλής και κυρίως στην Πολεμική Αρετή των Ελλήνων, πιστεύοντας ότι η υπεράσπιση βωμών και εστιών από ξένη επιβουλή ήταν, είναι και πρέπει να είναι καθήκον κάθε Έλληνα. Τούτο θεωρείται ως η υπέρτατη αρετή. Για τους Έλληνες ανέκαθεν, πρώτιστη και υπέρτατη αρετή εθεωρείτο η ελευθερία, ήτοι η σταθερή θέληση και η ακλόνηση απόφαση για την υπεράσπιση της γης και του πολιτισμού μας έμπρακτα. Η Γεωστρατηγηκη θεση του χώρου που ανέκαθεν κατοικούμε απαιτεί την εφαρμογή της αρετής αυτής με έργα και θυσία, δηλαδή με την προσφορά του αίματος όταν υπάρχει ανάγκη. Ανατρέχοντας ιστορικά στην έννοια της θυσίας υπέρ της Πατρίδας, προστρέχουμε στην επίκληση και διδασκαλία των μεγάλων μας προγόνων του Ομήρου, του Αισχύλου, του Σωκράτη, του Πλάτωνα: «Εις οιωνός άριστος αμύνεσται περί πάτρης». Στο Βυζάντιο, ως προσωποποίηση όλων των αρετών, η «Κεχαριτωμένη» - η «Θεομήτωρ» – η «Μεγαλόχαρη», η Παναγία μας, τώρα ως υπέρμαχος Στρατηγός, καθοδηγεί τα Ελληνικά Όπλα και υπερασπίζεται τη Βασιλεύουσα. Και στις μέρες μας, ο Ελληνικός Λαός υπήρξε και εξακολουθεί να είναι στο πλευρό των στρατευμένων παιδιών του, υπέρ των Ενόπλων Ελληνικών Δυ4

νάμεων. Οι Μόνιμοι Αξιωματικοί αποτελώντας το άνθος του Ελληνικού Λαού μαζί με τους Εφέδρους και τα Στρατευμένα Νιάτα, θεωρούνται η ασπίδα και το δόρυ του Ελληνικού΄Εθνους. Αναγνωρίζεται ότι οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις, ως αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, έχουν θέσει ως αποστολή και διαρκή επιδίωξή τους τη δημιουργία περιβάλλοντος ασφάλειας, σταθερότητας και ειρήνης επωφελεία της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνισμού γενικότερα. Συγκεκριμένα, οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις συνεισφέρουν σε τομείς, όπως: Η οικονομία, η ασφάλεια και σταθερότητα, με τη διατήρηση υψηλής επιχειρησιακής ικανότητας και αποτρεπτικής ισχύος. Η κοινωνική συνοχή, με την κοινωνική προσφορά και προστασία του περιβάλλοντος.

Οι Μόνιμοι Αξιωματικοί αποτελώντας το άνθος του Ελληνικού Λαού μαζί με τους Εφέδρους και τα Στρατευμένα Νιάτα, θεωρούνται η ασπίδα και το δόρυ του Ελληνικού΄Εθνους.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Η προαγωγή της ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή και σε άλλες περιοχές του πλανήτη με Ειρηνευτικές Αποστολές. Εκτός του κύριου επιχειρησιακού έργου τους, προσφορά κοινωνικού έργου, στήριξη προγραμμάτων Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συνδρομή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών και εκτάκτων αναγκών. Υγειονομικές υπηρεσίες (περίθαλψη, μετακομιδή ασθενών, αιμοδοσία κλπ), εκπαιδευτικές, μορφωτικές, εκπολιτιστικές, και άλλες υπηρεσίες) σε πολίτες απομακρυσμένων ακριτικών περιοχών της χώρας, όπου στρατιωτικά τμήματα μαζί με τμήματα Σωμάτων Ασφαλείας αποτελούν σχεδόν την μόνη κρατική εκπροσώπηση και συνεργάζονται με την τοπική οινωνία. Σημαντική επίσης είναι η συνδρομή του στρατεύματος στους πληττόμενους από θεομηνίες και συμφορές κατοίκους σε όλη την Ελλάδα. Οι υπηρεσίες αυτές είναι τόσο γνωστές στον ελληνικό λαό ώστε αποτελούν γενική πεποίθηση και προσδοκία – όπου οι κρατικές υπηρεσίες αποδεικνύονται αδύναμες να φέρουν αποτέλεσμα. Σημαντική είναι και η αγωγή που παρέχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις στα μόνιμα Στελέχη τους αλλά και σε όλα τα ελληνόπουλα που έχουν ενταχθεί σ’ αυτές για την εκπλήρωση της στρατιωτικής τους θητείας. Όπως είναι γενικά αποδεκτό, ο Στρατός πέρα από οτιδήποτε άλλο είναι ένα μεγάλο σχολείο μεγάλων παιδιών, που θεωρητικά και στην πράξη διδάσκει αρχές και κανόνες, ενσταλάζοντας αναλλοίωτες αξίες ζωής όπως η φιλοπατρία, η πειθαρχία, η υψηλοφροσύνη, η αφοσίωση στο καθήκον, η υπηρέτηση ιδανικών, η συναδελφικότητα, ο αλτρουισμός και άλλες που δυστυχώς βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία στη σύγρονη κοινωνία. Αναγνωρίζεται ότι οι Ελληνικές΄Ενοπλες Δυνάμεις εμπλουτίζουν την κοινωνία με άτομα που εμφορούνται από υγιείς αρχές και αξίες, αποτελούν δε κομμάτι αναπόσπαστο της κοινωνίας ενώ τα Στελέχη τους, εθισμένα στον πειθαρχημένο, αξιοπρεπή τρόπο συ-

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ μπεριφοράς και ζωής, αποτελούν υποδείγματα προς μίμηση για άλλους πολίτες. Η προσφορά των παραπάνω ανεκτίμητων αγαθών που προσφέρουν οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις, παραδοιακά, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία τεκμαίρεται και από δημοσκοπήσεις, οι οποίες κατατάσσουν τις ΄Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας σε κορυφαίες θέσεις εμπιστοσύνης, εκτιμώντας το δύσκολο εθνικό και κοινωνικό έργο που αυτές έχουν επωμισθεί. Σε μία περίοδο που η χώρα δίνει έναν πολυεπίπεδο και διαρκή αγώνα στα εθνικά και διεθνή ζητήματα, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, με το όραμα και τη διορατικότητα των στελεχών τους, με την αγόγγυστη προσπάθεια των στρατευμένων νέων μας και τη συμπαράσταση όλου του ελληνισμού, βρίσκονται ανάμεσα στους κυριότερους συντελεστές για την πραγμάτωση των τεθέντων στόχων και επιδιώξεων της Ελλάδας. Σπουδαία επίσης είναι και η συμβολή του στρατού σε άλλους κλάδους του επιστητού! Επιστήμονες θετικών και θεωρητικών επιστημών μέσα από τα σώματα του στρατού προσφέρουν ανελλιπώς τις υπηρεσίες τους! Για όλους τους παραπάνω λόγους, όσο δύσκολες και αν είναι οι σημερινές καταστάσεις που η Ελλάδα και οι ΄Ελληνες αντιμετωπίζουν, όσοι ισχυροί και αν μοιάζουν ή είναι οι εχθροί που απειλούν, δεν καταβάλει τον λαό ο φόβος, δεδομένου ότι υπάρχει πάντα η πεποίθηση ότι αυθορμητα μέσα από την Ελληνική ψυχή θα ξεπηδήσουν εκείνες οι αρετές που θα καθοδηγήσουν τους Έλληνες στην τελική νίκη. Η σημερινή επέτειος ας θεωρηθεί ημέρα δέσμευσης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για νέες προσπάθειες, προσανατολισμένες στο τρίπτυχο «διαρκής εκπαίδευση, υψηλό φρόνημα, πειθαρχία». ΄Ετσι μπορούν να διασφαλίσθούν η εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, η αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων, αλλά και η εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεις που απορρέουν από συμβάσεις και αποφάσεις διεθνών οργανισμών. Η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων για την αποτελεσματική τους λειτουρ-

Η εορταστική αυτή εκδήλωση, αποβλέπει στην επισήμανση των αρετών της Ελληνικής Φυλής και κυρίως στην Πολεμική Αρετή των Ελλήνων γία πρέπει να αποτελεί μέγιστη επιδίωξη, ώστε να διασφαλίζεται το μείζον αγαθό, η εθνική ασφάλεια της χώρας, που στην μακραίωνη ιστορία μας δεν ήταν ποτέ κάτι αυτονόητο. Είναι επείγον να εξορθολογίζονται οι σχετικές δαπάνες και να επαυξάνεται κατά το δυνατόν η αποδοτικότητά τους. Ασφαλώς η συγκυρία της πρωτοφανούς δημοσιονομικής κρίσης υπονομεύει τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και οφείλεται σύνεση, υπευθυνότητα και λογική στην εθνική προσπάθεια αντιμετώπισής της. Πάντα όμως, με τα κριτήρια: να μην επιτραπεί να εξελιχθεί η οικονομική κρίση σε κρίση εθνικής ασφαλείας, να μην επηρεαστεί η αποτρεπτική ικανότητα και ισχύς της χώρας, να μη θιγεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι σαφές ότι χωρίς την κατοχύρωση της εθνικής ασφάλειας, κανένας τομέας της οικονομίας δεν μπορεί να αποδώσει και όλες οι προσπάθειες για ανάπτυξη και κοινωνική ανασυγκρότηση θα πέσουν στο κενό. Ο οιοσδήποτε εθνικός σχεδιασμός, για να επιτύχει, απαιτεί ενότητα και αισιοδοξία, σύμπνοια και αγωνιστικότητα, ισχυρή βούληση και αποφασιστικότητα. Ο ισχυρός δεσμός των Ενόπλων Δυνάμεων με την κοινωνία των πολιτών αποτελεί τη δυναμική έκφραση αυτής της πίστης και προσφοράς σας. Ας αντλήσουμε πρότυπα, παραδείγματα, εμπειρία και δύναμη από αυτά που έλαβαν χώρα στο ένδοξο πα-

ρελθόν της χώρας μας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε έναν ιδιόμορφο οικονομικό πόλεμο, μια αναμέτρηση με τις διεθνείς αγορές. Με σεβασμό κλίνουμε την κεφαλή και τιμούμε τους πολυάριθμους μαχητές των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίοι θυσιάστηκαν στον αγώνα για την προστασία της ακεραιότητας της Ελλάδας. Η ιστορική μνήμη των αγώνων και της προσφοράς των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί ένα πολύτιμο στήριγμα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες προκλήσεις. Υπό τη σκέπη της Παναγίας, οι Ελληνικές΄Ενοπλες Δυνάμεις έγραψαν ένδοξες σελίδες ηρωισμού και δόξας, υπερασπιζόμενες τα ιιερά και όσια της Πατρίδας. Στο αγώνα τους αυτό τις συνοδεύουν οι προσευχές μας «υπέρ του κατά ξηράν, θάλασσαν και αέρα φιλοχρίστου ημών στρατού», σύμφωνα και με τη δέηση που αναπέμπει αδιαλείπτως η Εκκλησία μας στη διάρκεια της θείας λειτουργίας. Στον αγώνα τους αυτό τις συνοδεύει η ολόψυχη συμπαράστασή μας, η ολόθερμη αγάπη μας. Για τα όσα αγόγγυστα μας προσφέρουν, παρέχοντάς μας συνθήκες ασφάλειας και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μια Ελλάδα προόδου, ευημερίας, και προκοπής. Αποτείνουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης σε αυτούς χάρη στους οποίους μπορούμε σήμερα να είμαστε ελεύθεροι.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η "Κιβωτός" της Θράκης, Ελπίδα και Όραμα Από το βήμα αυτό καλούμε κάθε Έλληνα, οπουδήποτε, να στηρίξει ηθικά (και υλικά για όσους μπορούν) την εθνική και κοινωνική δράση της ηρωικής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στη Θράκη. Μια ''κιβωτός'' πλέον αγκυροβόλησε εδώ και μήνες στην Κομοτηνή και έρχεται να συμβάλλει σε ένα κύκλο δράσεων, μαθημάτων φιλοσοφίας, προβληματισμού, γνώσεων, παράλληλα με την υποστήριξη μαθητών στις σχολικές τους υποχρεώσεις. Οι βάσεις μπήκαν, και οι επικεφαλής και οραματιστές της προσπάθειας, ο Γιάννης Φριτζαλάς (γεωστρατηγικός σύμβουλος) και η γνωστή δασκάλα του Δερείου Χαρά Νικοπούλου, ζευγάρι και στην ζωή, συνεχίζουν το εγχείρημά τους. Κόντρα την αφασία του αθηναισμού και τον πόλεμο των τουρκοπρακτόρων της Άγκυρας, που αλωνίζουν στην Θράκη. Είναι προφανές ότι πρέπει να κινητοποιηθούμε όλοι και να στηρίξουμε την τόσο σημαντική και πρωτότυπη αυτή προσπάθεια. Σε μια Ελλάδα που καταρρέει όχι μόνον οικονομικά αλλά κυρίως ηθικά, πνευματικά, εθνικά, με μια παιδεία που παράγει "γενίτσαρους", τέτοια ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ χρειάζεται σήμερα η πατρίδα μας. Πολύ σημαντικό -ειδικά στην παρούσα συγκυρία- που εκτός από αληθινή παιδεία θα προσφέρει ακόμη και δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες. Μιλάμε για ένα πνευματικό «σχολείο» με πρακτική δράση, που προσφέρει δωρεάν σε όποιον ζητήσει την βοήθειά του. Η ''Κιβωτός της Δόμνας Βισβίζη'', ουσιαστικά είναι ένα πνευματικό σχολείο, η κυριότερη δραστηριότητα του οποίου θα είναι αρχικά η ενισχυτική διδασκαλία σε μαθητές, δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. Θα πραγματοποιούνται κάποια σεμινάρια γενικότερου επιμορφωτικού χαρακτήρα όπως αρχαίων ελληνικών, φιλοσοφίας, γεωπολιτικής, οτιδήποτε έχει να κάνει με την ιδέα πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η κιβωτός, δηλαδή της πανεπιστημονικής προσέγγισης του ελληνικού τρόπου σκέπτεσθαι, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε όπως είχε πει και ο Δημάρατος στο Ξέρξη στη γνωστή απάντηση που διασώζει ο Ηρόδοτος, ότι μέσω της αρετής αντιμετωπίζεται η σκλαβιά και η φτώχεια, η οποία ενδεχομένως και μεθοδευμένα έχει εξαπλωθεί πάνω στην πατρίδα μας. Η κυριότερη σκέψη είναι να ενισχυθεί ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής, να τονωθεί το συναίσθημά του όσον αφορά το τι βιώνει ειδικά η περιοχή της Θράκης σε σχέση με την οικονομική κρίση. Από εκεί και πέρα όμως θα απευθύνεται και στη μουσουλμανική μειονότητα. Επιπλέον, στόχος της ''Κιβωτού της Δόμνας Βιζβίζη'' είναι να καλυφθούν και κάποιες άμεσες βιοτικές ανάγκες συμπολιτών μας (όπως ένδυση, τροφή, παροχή ιατρικών εξετάσεων κτλ) πάντα αφιλοκερδώς. Έχοντας λοιπόν ως οδηγό τη Δόμνα Βιζβίζη, τη Μπουμπουλίνα της Θράκης που πολεμούσε το’ 21 έχοντας πάνω στο καταδρομικό της πλοίο τα πέντε παιδιά της, και σε συνεργασία με μία ομάδα Ελλήνων και ξένων επιστημόνων, όπως ο διδάσκαλος και συγγραφέας Σαράντος Καργάκος, η φιλόλογος Άννα Ευσταθίου Τζιροπούλου, ο επίτιμος πρόεδρος του Αρείου Πάγου Αθηνών Βασίλειος Νικόπουλος, ο μαθηματικός και γεωστρατηγικός σύμβουλος Νίκος Λυγερός, ο Ισπανός καθηγητής κλασσικών σπουδών και πρόεδρος της Euroclassica Jose Luis Navarro, ο δημοσι6

''Εμείς θα ζήσουμε μόνιμα σε αυτό το χωριό, καλώντας εσάς του συμπατριώτες μας να γίνετε η κινητήριος δύναμη που θα ζωντανεύσει ξανά τα ορεινά μέρη της Ροδόπης. Γι’ αυτό, σάς παρακαλώ θερμά να στηρίξετε'' ογράφος και συγγραφέας Γεώργιος Λεκάκης, ο γεωπολιτικός και ιστορικός ερευνητής Ιωάννης Φριτζαλάς, η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, καθώς και μια μεγάλη ομάδα από την πανεπιστημιακή, ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική κοινότητα της Ελλάδος, θωρακίζουμε τον Έλληνα Θρακιώτη που μαστίζεται από την κρίση των ημερών. Η ''κιβωτός'' παλεύει κοντολογής να καλύψει τα κενά της ερμαφρόδιτης πολιτικής του ελληνικού κράτους στην ακριτική Θράκη.Την ώρα που το κοινωνικό κράτος κατακρημνίζεται και η κυβέρνηση προσπαθεί να απομυζήσει μέχρι και το τελευταίο ευρώ από την τσέπη των Ελλήνων, μια ομάδα εθελοντών από τη Θράκη, άνοιξε πανιά προς την Ελπίδα. Με την καθοδήγηση της ηρωϊκής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου αλλά και του συζύγου της Ιωάννη Φριτζαλά, η ''Κιβωτός της Δόμνας Βιζβίζη'', το πνευματικό αυτό κέντρο που μετρά ήδη 1,5 χρόνο ζωής, σαλπάρει για την υλοποίηση του επόμενου στόχου του: Τη δημιουργία του ''Ακρίτα'', ενός παραδοσιακού αγρο-κτηνοτροφικού οικισμού στην ορεινή Ροδόπη. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός χωριού, όπου τα πάντα θα στηρίζονται στην καλλιέργεια της γης, την εκτροφή των ζώων και γενικώς στην βιωματική σχέση με το φυσικό περιβάλλον, το πνεύμα της οποίας θα πηγάζει από τα πανανθρώπινα ελληνορθόδοξα ιδεώδη. Πρώτοι του κάτοικοι θα είναι ορφανά και εγκαταλελειμμένα παιδιά από ολόκληρη την Ελλάδα. ''Εμείς θα ζήσουμε μόνιμα σε αυτό το χωριό, καλώντας εσάς του συμπατριώτες μας να γίνετε η κινητήριος δύναμη που θα ζωντανεύσει ξανά τα ορεινά μέρη της Ροδόπης. Γι’ αυτό, σάς παρακαλώ θερμά να στηρίξετε'' υπογραμμίζει η Χαρά Νικοπούλου για να καταλήξει: ''Έλληνες, ελάτε να γίνουμε όλοι για αυτά τα Ελληνόπουλα ήρωες· και σήμερα ήρωας δεν είναι αυτός που θα πεθάνει για την Ελλάδα, αλλά αυτός που θα μείνει σε αυτήν για να κάνει το ακατόρθωτο εφικτό και το ανέλπιστο πραγματικό''.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Τούρκικα σχολικά βιβλία και Ελληνικός εκγιουσουφακισμός Γράφει ο

κή προσπάθεια τεκμηρίωσης της αδικίας, μοιάζει καταπληκτικά με τον χιτλερικό προπαγανδιστικό μηχανισμό περί «ζωτικού χώρου». Ο ίδιος ο Χίτλερ εξ’ άλλου, είχε εμπνευστεί από την αρμενική γενοκτονία και μόνο δύο κράτη στον 20ό αιώνα βαρύνονται με το βαρύτερο και πλέον απεχθές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας: Η Τουρκία των νεότουρκων και η Γερμανία των ναζί!

Σταύρος Καρκαλέτσης Ιστορικός, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. «Η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να διατηρήσει στο Αιγαίο την ειρήνη!» Ποιος το λέει αυτό; Ακόμα δεν το είπε η Ρεπούση, την πρόλαβε το βιβλίο Ιστορίας το οποίο διδάσκεται σήμερα στις δύο μεγαλύτερες τάξεις του τουρκικού δημοτικού σχολείου. Και αφού η Ελλάδα «είναι αδύναμη» για την ειρήνη, ποιόν προτείνει το βιβλίο να «επιληφθεί» του θέματος; Την ίδια την Τουρκία, βεβαίως βεβαίως, αφού λίγο πιο κάτω, το ίδιο βιβλίο εμποτίζει καταλλήλως τους τουρκόπαιδες: «Η ειρήνη είναι δυνατόν να διατηρηθεί με την επιστροφή των νησιών του ανατολικού Αιγαίου στην Τουρκία». Το παραπάνω δεν είναι μεμονωμένη εξαίρεση. Ολόκληρη την τουρκική εκπαίδευση διαπερνά ένα σκληρό, και δηλητηριώδες, βέλος ανθελληνισμού. Από το νηπιαγωγείο μέχρι τις στρατιωτικές σχολές, ο ανελέητος επεκτατισμός υπάρχει παντού και κανονικά! Βιβλία που τιτλοφορούνται «Τα δίκαια της Τουρκίας στο Αιγαίο» περιλαμβάνουν ισχυρισμούς που μπορεί να μην αντέχουν σε στοιχειώδη ιστορική κριτική, αλλά στις εύπλαστες συνειδήσεις των νέων της Τουρκίας εισβάλλουν ως «εκπαιδευτικός Αττίλας»... Και αναπαράγουν όχι απλώς την αντιπάθεια προς τον Έλληνα, αλλά αυτό ακόμη και το μίσος. Έτσι, «… ο ελληνικός πολιτισμός ήρθε από την Ασία», «…οι Μινωίτες και Μυκηναίοι και Πελασγοί ήσαν προτουρκικές φυλές που κατοικούσαν στο Αιγαίο», ενώ παντού εξαίρεται μονότονα «…το μεγαλείο του μεγάλου τουρκικού έθνους, του μοναδικού που είχε τη δύναμη να δημιουργεί μεγάλα κράτη και τόσο σπουδαίους πολιτισμούς». Η προσπάθεια κατοχύρωσης της Μικράς Ασίας και του Αιγαίου, στα σχολικά εγχειρίδια της Τουρκίας φτάνει στα όρια της αγωνίας. Φανερώνοντας ενδόμυχα την ανησυχία των Τούρκων και της ιθύνουσας τάξης τους, αφού κατά βάθος, οι πιό μορφωμένοι τουλάχιστον, γνωρίζουν πως ο λαός τους υπήρξε εισβολέας και επισκέπτης σε έναν χώρο που προυπήρχαν άλλοι.

Αν προχωρήσουμε στην τουρκοκρατία, σε όλα τα βιβλία οι Έλληνες παρουσιάζονται ως οι «αχάριστοι» που ενώ απολάμβαναν ευνοϊκής μεταχείρισης (!!!) από τη σουλτανική δεσποτεία, επαναστάτησαν ενάντια στον «ευεργέτη» τους. Είναι φανερό πως οι Τούρκοι δεν συγχώρεσαν ούτε πρόκειται να συγχωρήσουν ποτέ πώς από τους Έλληνες ξεκίνησε το ξήλωμα της αυτοκρατορίας τους. Όμοια, αχάριστοι παρουσιάζονται και οι Αρμένιοι, που από θύματα της πιο θηριώδους γενοκτονίας, παρουσιάζονται μέσα στις σελίδες της τουρκικής ιστοριογραφίας και γίνονται θύτες, σε μια τερατώδη ιστορική διαστροφή. Σε πολλά βιβλία ο Έλληνας παρουσιάζεται, άμεσα ή έμμεσα, εκτός από αχάριστος, ρέμπελος, πρωτόγονος (!!!), βάρβαρος και άσπλαχνος, αντίθετα με τον μεγάθυμο και «large» Τούρκο, που από θύτης ενίοτε γίνεται και θύμα της ελληνικής βαρβαρότητας. Τα τουρκικά βιβλία, στις αναφορές που κάνουν για τον «πόλεμο της ανεξαρτησίας» (1919-1922), αφού εξυμνούν σε κάθε δυό αράδες τη στρατηγική σκέψη του Κεμάλ και το μεγαλείο του Τούρκου στρατιώτη, κατηγορούν τον ελληνικό στρατό σχεδόν για γενοκτονία. Ερχόμενοι στα πιο πρόσφατα, βλέπουμε να αποσιωπούνται όσα δεν συμφέρουν τους Τούρκους και τη συμπεριφορά τους, ενώ κυρίαρχη θέση στις αναφορές των τελευταίων δεκαετιών έχουν η «yavru vatan Kibris» (=μικρή πατρίδα Κύπρος) και η αδικία στο «Ege Denizi» (=Αιγαίο Πέλαγος), όπου όλα τα νησιά αποδόθηκαν στους Έλληνες, με την Τουρκία να μην μπορεί «να αναπνεύσει». Το στήριγμα στην τουρκι-

Το αστείο είναι πως η ίδια η γλώσσα των Τούρκων «μιλάει» από μόνη της και αποδίδει στον καθένα ότι του (ή ότι δεν του) ανήκει: «Εge» το Αιγαίο, «Ιstanbul» (εις την Πόλιν) η Κωνσταντινούπολη, «Istankioy» η Κώς (εις την Κω δηλαδή), «Insparta» η Σπάρτη της Μικράς Ασίας και πάει λέγοντας… Υπάρχει όμως και κάτι πέρα από αυτά, που καταδεικνύει το αστείο (αν δεν ήταν επικίνδυνο) των τουρκικών ισχυρισμών. Όταν κάτι κάποιος θεωρεί πως του ανήκει, το διεκδικεί ολόκληρο! Στα σχολικά όμως βιβλία τους (και πέρα από αυτά) οι Τούρκοι μιλούν συνεχώς για διχοτομήσεις, στο Αιγαίο και την Κύπρο. Μισά μισά, δηλαδή η λογική του ότι αρπάξω! Αυτό ακριβώς δείχνει πως κατά βάθος γνωρίζουν πως τίποτα από αυτά δεν είναι τουρκικό, και μένουν στον παραλογισμό των διχοτομήσεων και των επιδρομών. Θα μπορούσε κανείς να γράψει ολόκληρο βιβλίο με τον σφετερισμό (για να μην πούμε βιασμό) της Ιστορίας μέσα στα τουρκικά σχολικά βιβλία. Σε συνδυασμό με τον «τηλεοπτικό Αττίλα» που εισβάλλει εδώ και μήνες στα ελληνικά σπίτια, κάνοντας τις Ελληνίδες νοικοκυρές να ξεχνούν για λίγο την πιστωτική, το στεγαστικό και τον άνεργο σύζυγο, ο αντίπαλος χτίζει μεθοδικά ιδεολογικά προγεφυρώματα για να αρπάξει ότι μπορεί από μια καταρρέουσα Ελλάδα. Κι ενώ στα σχολικά τους βιβλία ο Έλληνας εμφανίζεται ως ο διαχρονικός και πανούργος εχθρός, και εξισώνεται ατταβιστικά με το «κακό», την ίδια ώρα προωθείται από τις τηλεοπτικές κερκόπορτες η εικόνα του μεγάλου, σπουδαίου και αυτοκρατορικού Τούρκου. Προφανώς για να μας προετοιμάσουν ψυχολογικά να αποδεχθούμε ευκολότερα αυτά που έρχονται…

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

ΘΡΑΚΗ - Μακεδονία - Αιγαίο - ΄Ηπειρος - Κρήτη Γράφει ο Μιχ. Σταματογιαννάκης Σχης ε.α. μέλος του Δ.Σ. Το 1821 και το 1940 οι Ελληνες με μεγαλειώδεις αγώνες, γενναιότητα και τόλμη ξεσηκώθηκαν με σκοπό να απελευθερώσουν και να διασώσουν την πατρίδα μας από τους κατακτητές. Οι αγωνιστές αυτοί αντιμετώπισαν αυτά που σήμερα δεν τα βλέπουμε αλλά σιγά-σιγά μας πλησιάζουν. Οι ήρωες αυτών των αγώνων αλλά και των υπολοίπων θα μας βλέπουν από τον ουρανό και θα ανησυχούν, αλλά μήπως και θα διερωτούνται «για ποιους πολεμήσαμε;». Χρειάζεται και τώρα ένα μεγάλο, τολμηρό και ουσιαστικό ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ και ταυτόχρονα να πολεμήσουμε τους σημερινούς εφιάλτες που οδηγούν την Ελλάδα στην περιθωριοποίηση. Η ανησυχία είναι μεγάλη και σε ευρύτατο παγκόσμιο πεδίο με συνέπεια οι ομογενείς να αποστέλνουν επιστολές στην πολιτική ηγεσία της χώρας μας αλλά και άλλων κρατών. Είναι συνεπώς απαραίτητο σαν Ελληνες να ξυπνήσουμε για να προφυλάξουμε την πατρίδα, για την οποία αγωνίσθηκαν οι πρόγονοι μας, προκειμένου να παραμείνει αλώβητη, ακέραια και δική μας. Επειδή πολλά από τα συμβαίνοντα είναι άγνωστα γιατί δυστυχώς ο λαός στερείται της σωστής και πλήρους ενημέρωσης θεωρώ αναγκαίο να αναπτύξω ορισμένα πράγματα που συμβαίνουν σε περιοχές μας που βρίσκονται στη μέγκενη των ξένων συμφερόντων και χρειάζονται προστασία και όχι ξεπούλημα. Δεν είναι δυνατό να αναφερθούν ταυτόχρονα όλοι οι εκκολαπτόμενοι κίνδυνοι καθόσον θα παρατεθούν τεκμηριωμένα στοιχεία και γεγονότα τα οποία είναι άγνωστα στους πολίτες επειδή η ενημέρωση είναι ελλιπής αν όχι ανύπαρκτη για τα εθνικά θέματα από τα ΜΜΕ. Ξεκινώ λοιπόν από τον πλέον κρίσιμο που κατά τη γνώμη μου είναι η ΘΡΑΚΗ στην οποία οι πολίτες έχουν ξεσηκωθεί επειδή η πολιτεία τους έχει 8

Οι Πομάκοι ποτέ δεν ξέχασαν τις Ελληνικές ρίζες που τις προβάλλουν μέχρι σήμερα ζητώντας με επιμονή να διδάσκονται τα παιδιά τους την Ελληνική γλώσσα. Ποτέ δεν αποδέχτηκαν τις εμμονές των τούρκων ότι είναι τούρκοι. εγκαταλείψει.

Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η γεωγραφική θέση της Θράκης είναι γνωστή σε όλους τους Ελληνες. Ξεκινά από τον Νέστο και τελειώνει στον Εβρο τα δύο πανέμορφα και ιστορικά ποτάμια. Τα σύνορα αυτά και ιδιαίτερα ο Εβρος είναι κατοχυρωμένα με διεθνή συνθήκη και δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανένας. Παράλληλα όμως η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να τα προστατεύει και να μην αφήνει κανένα να αλωνίζει ή να βγάζει χάρτες (Τουρκία) στους οποίους να δείχνει ότι η Θράκη είναι δική της και όχι Ελληνική. Οι κάτοικοι της Θράκης στους αρχαίους χρόνους ήταν Ελληνες αλλά με την πάροδο του χρόνου εγκαταστάθηκαν και άλλοι με διάφορα θρησκεύματα τα οποία εκμεταλλεύονται οι τούρκοι και χαρακτηρίζουν όλους τους μουσουλμάνους τούρκους. Η θρησκεία δεν καθορίζει την εθνικότητα αλλά τι πιστεύει καθένας. Στη Θράκη σήμερα κατοι-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

κούν οι Ελληνες χριστιανοί, οι Πομάκοι, οι Ρομά και οι Μουσουλμάνοι. Το σύνολο των Πομάκων της Θράκης είναι περίπου 50.000 και στο παρελθόν τους εκμεταλλεύτηκαν οι βούλγαροι όπως σήμερα τους εκμεταλλεύονται οι τούρκοι με ευθύνη του Ελληνικού κράτους. Η ρίζα των Πομάκων είναι γνωστή. Είναι οι απόγονοι των Αγριάνων που στην αρχαιότητα ζούσαν στη Θράκη και είχαν πολεμήσει μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο σαν ακοντιστές. Ηταν ένα ζωηρό φύλο και την καταγωγή τους την αναφέρει και ο Στράβωνας. Ενας τσέχος ιστορικός τους έχει χαρακτηρίσει Ελληνες που εξισλαμίσθηκαν και απέκτησαν γλώσσα παρόμοια με τη βουλγαρική για να αποφύγουν τραγικές συνέπειες από τους τούρκους και τους βουλγάρους. Ομως οι Πομάκοι ποτέ δεν ξέχασαν τις Ελληνικές ρίζες που τις προβάλλουν μέχρι σήμερα ζητώντας με επιμονή να διδάσκονται τα παιδιά τους

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ την Ελληνική γλώσσα. Ποτέ δεν αποδέχτηκαν τις εμμονές των τούρκων ότι είναι τούρκοι. Δεν θα ξεχάσω όταν υπηρετούσα στην Ξάνθη και μαζί με άλλους συναδέλφους πήγαμε σε ένα ορεινό χωριό με Πομάκους κατοίκους. Ενα αγοράκι μαθητής μας πλησίασε και το ρώτησε ένας συνάδελφος «τι είσαι ;» και το παιδάκι απάντησε «Ελληνάκι». Δυστυχώς η πολιτεία μας με την μέχρι τώρα πολιτική της απομάκρυνε ένα μικρό ποσοστό Πομάκων σπρώχνοντας τους στην αγκαλιά της Τουρκίας. Αυτά που κάνουν οι τούρκοι στη Θράκη με την καθοδήγηση του τουρκικού προξενείου και των ψευτομουφτήδων είναι πρωτάκουστα. Εχουν ιδρυθεί σύλλογοι με τη λέξη «Τουρκική ένωση» στον τίτλο, οι οποίοι οργανώνουν εκδηλώσεις με κατεύθυνση την προβολή της αυτοαποκαλούμενης τουρκικής μειονότητας, παρεμβάλλουν εμπόδια για να μη εκδηλώνονται οι Πομάκοι σαν Ελληνες κλπ. Μερικά παραδείγματα θα δείξουν τις επιδιώξεις τους. Οι τούρκοι προωθούν τη «Δημοκρατία της Δυτικής Θράκης», έχουν δημιουργήσει ανάλογη σημαία και μοιράζουν μπλούζες σε νέους με αυτή τη σημαία επάνω. Το τουρκικό κανάλι ΤRΤ σε όλες τις εκλογές πολιτικές και δημοτικές έστελνε το σύνθημα «ο Τούρκος να ψηφίσει Τούρκο». Ποιος τούρκος αφού δεν υπάρχει αντίστοιχη μειονότητα σύμφωνα με τη συνθήκη Λωζάνης; Το τουρκικό υπουργείο παιδείας κυκλοφόρησε χάρτη της Τουρκίας στον οποίο συμπεριλαμβάνεται η Θράκη μας και μερικά νησιά. Οταν η ηρωϊκή δασκάλα Χαρά Νικοπούλου αναγεννούσε τις ρίζες στα Πομακόπαιδα του Μεγάλου Δερείου κατευθυνόμενοι μουσουλμάνοι της επιτέθηκαν και της έσπασαν το χέρι και στη δίκη που κατέθεσε η παθούσα ο ενεργήσας καταδικάστηκε και από το Εφετείο. Δυστυχώς τα ΜΜΕ, αν εξαιρέσουμε την εκπομπή του Χαρδαβέλα που ασχολήθηκε με αυτά που τράβηξε η δασκάλα ακόμη και από Ελληνες, δεν ασχολούνται με το θέμα της Θράκης και με άλλα εθνικά θέματα για τα οποία η εξέλιξη είναι απρόβλεπτη. Οι Πομάκοι έχουν ιδρύσει μετά από μεγάλο αγώνα και παρά τα εμπόδια του τουρκικού προξενείου Πανελλήνιο σύλλογο Πομάκων αλλά και άλ-

Οταν η ηρωϊκή δασκάλα Χαρά Νικοπούλου αναγεννούσε τις ρίζες στα Πομακόπαιδα του Μεγάλου Δερείου κατευθυνόμενοι μουσουλμάνοι της επιτέθηκαν και της έσπασαν το χέρι λους τοπικούς συλλόγους οι οποίοι δραστηριοποιούνται και ζητούν επίμονα την Ελληνική γλώσσα για τα παιδιά τους. Ομως πέρα βρέχει. Τι δήλωσε η Νουρσέλ Μολά από τον σύλλογο «Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα.Παλεύω για τις ρίζες μου και για την ιστορία μου. Καμία δύναμη δεν μπορεί να μου αλλάξει τις ιδέες μου. Δεν θα λυγίσω». Ο πολιτιστικός σύλλογος Πομάκων Ξάνθης με επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας ζητά τα παιδιά τους να μαθαίνουν Ελληνικά και όχι με το ζόρι τουρκικά και γράφει επί πλέον «το Ελληνικό κράτος στερεί το δικαίωμα της εκπαίδευσης στη μητρική μας γλώσσα, την Ελληνική και μας επιβάλλει υποχρεωτικά την τουρκική». Το έργο της προαναφερθείσας δασκάλας Χαράς Νικοπούλου, που έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών, όσο καιρό ήταν στο Μέγα Δέρειο ήταν σημαντικό. Ο σκοπός της ήταν να ξυπνήσει τις ιδέες και τα ιδανικά των παιδιών των Πομάκων από πολύ μικρά μαθαίνοντας τους την ιστορία, τον πολιτισμό, με επισκέψεις σε μουσεία, Ελληνικούς χορούς κλπ. Ολα όμως αυτά ενοχλούσαν το τουρκικό προξενείο με αποτέλεσμα να την χτυπήσουν, να την κατηγορούν και να απαιτήσουν την εκδίωξη της την οποία και πέτυχαν!!!!! Τα αποτελέσμα της προσπάθειας της φάνηκαν στην παρέλαση της 25 Μαρτίου 2010 όταν ρωτήθηκαν Πομακάκια «Τι γιορτάζουμε σήμερα;» και απάντη-

σαν πολλά όπως η Εμινέ, ο Χαλήλ, η Ζεχρά κλπ «Την αρχή της Ελληνικής Επανάστασης για να απελευθερωθούμε από τους τούρκους». Ποιες αντιδράσεις υπάρχουν από το Ελληνικό κράτος για να προστατευθεί η εθνική μας κυριαρχία και η Θράκη μας. Πριν από χρόνια όταν κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο για την πομακική γλώσσα ο πρόεδρος της Μηχανικής ΑΕ κ. Εμφιετζόγλου ζήτησε να λειτουργήσει έδρα της πομακικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και να αναλάβει τα έξοδα για δέκα χρόνια. Τι έγινε; Δεν το αποδέχθηκε το κράτος ούτε και μετά το 2009. Η λανθασμένη πολιτική της πολιτείας είχε αποτέλεσμα την αφαίρεση της λέξης «Εθνικής» από τον τίτλο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ταυτόχρονα το Υπουργείο Μακεδονίας –Θράκης καταργήθηκε. Ποιους ενοχλούσε η έννοια του Εθνους και η λέξη Θράκη; Αντί λοιπόν να ενισχύσει και με άλλα κατάλληλα πρόσωπα την εκπαίδευση στη Θράκη όπως έκανε η δασκάλα Νικοπούλου την απομάκρυναν με απαίτηση της Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Στις εξετάσεις του μαθήματος Ελληνική λογοτεχνία στα ΑΕΙ στις 19 Μαίου 2010, ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων, δόθηκε για εξέταση το θέμα «Στου Κεμάλ το σπίτι». Τι επιδιώξαμε να τιμήσουμε τον σφαγέα των Ποντίων αντί να τιμήσουμε τους Ελληνες του Πόντου; Μάλλον ναι. Ντροπή. Είναι απαράδεκτο το Ελληνικό κράτος να καθεύδει και να αφήνει τους κατευθυνόμενους από το τουρκικό προξενείο να οργιάζουν στη Θράκη τη στιγμή που οι Πομάκοι λένε ξεκάθαρα ότι είναι Ελληνες και θέλουν την Ελληνική γλώσσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τι είπαν οι Πομάκοι μαθητές στην εκδήλωση της 13 Μαρτίου 2010 στον χώρο ΘΕΑΤΡΟ. Μερικά δείγματα «..Με λένε Γιαρέλ. Είμαι Ελληνίδα, Πομάκα, μουσουλμάνα σουνίτισα. Αυτή είναι η ταυτότητα μου...», «Εμείς είμαστε τρείς μαθητές, ο Χασάν, ο Μεχμέτ και ο Ταπφούν. Είμαστε από την Ελλάδα, από τη Θράκη. Είμαστε Ελληνες μουσουλμάνοι... Εμείς τα παιδιά του Μεγάλου Δερείου, τα παιδιά της Ελλάδας, ανοίξαμε τα φτερά μας για το μέλλον...», «Με λένε Εμινέ. Είμαι από Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

το Μέγα Δέρειο, είμαι Ελληνίδα, Πομάκα και μουσουλμάνα. Είμαστε Ελληνες Πομάκοι ...Να μη ντρεπόμαστε να το λέμε όταν μας ρωτάνε..» Ευτυχώς υπάρχουν Ελληνες πολίτες που προβαίνουν σε ενέργειες για να ενημερωθεί ο πολίτης για το τι γίνεται. Απευθύνονται είτε στους πολιτικούς είτε στους πολίτες όπως έγινε σε ομιλία για τη Θράκη στην παλαιά Βουλή στην οποία υπήρξε και μεγάλη αντίδραση κατά πολιτικού για τη συμπεριφορά του. Σε εκδήλωση με τίτλο «Τουρκικό Προξενείο: Κράτος εν Θράκη» στην Αλεξανδρούπολη αρχάς του 2010 λέκτορας του Πανεπιστημίου Θράκης τόνισε ότι «το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής έχει πατσαβουριάσει τη συνθήκη της Λωζάνης». Επίσης το 2011 καθηγητής του Πανεπιστημίου Θράκης απέστειλε επιστολή στην ειδική γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας η οποία προωθούσε και άλλες αλλαγές στην εκπαίδευση στη Θράκη γράφοντας : «Αν δεν ακυρώσετε άμεσα(εννοεί τα μέτρα) ανοίγετε τον δρόμο για την σταδιακή και άτυπη διχοτόμηση της Θράκης αρχίζοντας από την εκπαίδευση....Ενθαρρύνετε την ανάπτυξη ενός ανθελληνικού και αντιευρωπαϊκού τουρκικού εθνικισμού ή σωβινισμού και επεκτατισμού στη Θράκη.....Φτάσαμε να αγωνιζόμαστε να προασπίσουμε τη Θράκη από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας ωσάν να πρόκειται περί ενός υπουργείου ξένου προς την Ελλάδα και τα Ελληνικά συμφέροντα...» Η εσφαλμένη πολιτική που εφαρμόζει το Ελληνικό κράτος στη Θράκη φαίνεται καθαρά και από την επιστολή που απέστειλε προς όλους τους πολιτικούς το Hellenic Academic Forum που έχει μέλη όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε 19 χώρες του εξωτερικού. Στην επιστολή που υπογράφουν 277 μέλη γράφεται καθαρά : «....Είναι αδιανόητο η εθνική πολιτική σε ένα τέτοιο κρίσιμο και ευαίσθητο θέμα, πολιτική που υποχρεώνει τους Πομάκους και Ρομά της Θράκης να διδάσκονται ως μητρική την τουρκική γλώσσα...». Η επιστολή προτείνει τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος και τη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και τελειώνει με:«.....Ας ακούσουμε τις κραυγές αγωνίας που έρχονται από 10

Ελληνες χριστιανούς, Πομάκους και Ρομά της Θράκης μας. Ας ξεκινήσουμε κάποτε ως χώρα, κάνοντας τα αυτονόητα χωρίς προκαταλήψεις ή ιδεολογικές αγκυλώσεις αλλά με κριτήριο το συμφέρον της χώρας και τον κοινό νού....» Ολα τα αναφερθέντα δείχνουν την άσχημη, για να μη γράψω τραγική, κατάσταση στη Θράκη η οποία πρέπει να σταματήσει άμεσα και να φύγει το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής . Παράλληλα το κράτος να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση να κλείσει το κέντρο ΒΑΤΤΑΜ (Κέντρο Ερευνας Τούρκων Δυτικής Θράκης) στις Βρυξέλλες. Είναι αδιανόητο έλληνες μουσουλμάνοι βουλευτές σε συνεργασία με αυτό το κέντρο να δηλώνουν ότι «η Ελλάδα μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκε εκείνη τη στιγμή στην Δυτική Θράκη ως στρατιωτική δύναμη κατοχής και έχει αποδειχτεί πως νομικά η Δυτική Θράκη δεν πέρασε στην Ελλάδα». Οταν πολιτικός δεν αναγνωρίζει την ελληνικότητα της Θράκης σημαίνει ότι καταπατά το Σύνταγμα και δεν έχει θέση στην Ελληνική Βουλή. Είναι αδιανόητο να προωθούμε την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη τη στιγμή που διεκδικεί κομμάτια της πατρίδας μας.

ΑΝΤΕΘΝΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ 2012 -2013 1. Οι τούρκοι διεκδικούν επίμονα το νησί Λαδοξέρα ανατολικά της Σαμοθράκης με απαράδεκτους τρόπους εμποδίζοντας ακόμη και τα ελληνικά καϊκια να ψαρεύουν, το δε τουρκικό Γενικό Επιτελείο ζήτησε να κάνει το αρμόδιο Υπουργείο του διάβημα προς την Ελλάδα. Οι λόγοι που οι τούρκοι διεκδικούν είναι το πετρέλαιο και γιαυτό η Ζουράφα λέγεται και Λαδοξέρα. Τι έκαναν οι δικοί μας; Εξαφάνισαν τον φάρο του νησιού αλλά ευτυχώς ξανατοποθετήθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό.και λειτουργεί Επίσης είχε γίνει προσπάθεια να καταργηθεί ο όρος «παραμεθόρια περιοχή». Οι τούρκοι συνεχίζουν, το κράτος κοιμάται. 2. Η εφημερίδα των Πομάκων στη Θράκη Ζαγάλισα δημοσίευσε απάντηση σε «έλληνα» ο οποίος χαρακτήρισε τους μουσουλμάνους της Θράκης τουρκική μειονότητα μαζί και τους

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Πομάκους στηρίζοντας δηλαδή την πολιτική της τουρκίας για τη Θράκη. Η εφημερίδα γράφει «Ο Λιθ.....δεν γράφει καμία λέξη για τη γενοκτονία των Πομάκων από τους τούρκους..... Τα κείμενα του εκφράζουν ένα πρωτοφανές μίσος κατά της Ελλάδας...... Θα κλείσουμε με μία λαϊκή παροιμία από τα βουνά της Ροδόπης...ουτ ενό πένο να μόταστρα ούτ ενό τζιέλ νταταγιεστρά...Η παροιμία δεν είναι στα τουρκικά αλλά στα πομακικά». 3. Ο Δήμος Αβήρων είχε έμβλημα από το 1999 με βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού και μέσα σαυτό φαινόταν και ο Σταυρός.Φέτος με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου άλλαξε το έμβλημα στο οποίο δεν υπάρχει πλέον Σταυρός. Τα τοπικά ΜΜΕ αντέδρασαν έντονα και ο Δήμαρχος απάντησε ότι δεν υπήρξαν αντιθέσεις από δημότες, ούτε πανελλαδικά. Ο Σταυρός προφανώς αφαιρέθηκε γιατί ενοχλούσε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. 4. Φέτος το καλοκαίρι η παράνομη Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μεινότητας της Δυτικής Θράκης με επιστολή που ξεκινά με «Ως μέλη της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» ζήτησε από τον Υπουργό Παιδείας να αλλάξει το βιβλίο ιστορίας του δημοτικού που γράφει για «σφαγές χριστιανών και λεηλασίες από τους τούρκους στη Σμύρνη» και να επιστρέψει το βιβλίο της κας Ρεπούση με τον «συνωστισμό της Σμύρνης». Ευτυχώς ο Υπουργός Παιδείας αγνόησε την επιστολή και το βιβλίο παρέμεινε. Ομως πως το κράτος ανέχεται να λειτουργούν σύλλογοι τουρκικής μειονότητας όταν ο Αρειος Πάγος έχει αποφασίσει ότι δεν επιτρέπεται να λειτουργούν με τέτοι τίτλο ; 5. Ο τούρκος αντιπρόεδρος Μπαζντάγ επισκέφθηκε τη Θράκη και την αλώνισε σαν να είναι δική τους με σκοπό φυσικά να ενισχύσει την τακτική των τούρκων για την αρπαγή της Θράκης μας. Φυσικά δεν υπήρξε καμία αντίδραση από το δικό μας κράτος. 6. Η Ενωση Λειτουργών Μέσης Εκαπαίδευσης (ΕΛΜΕ) έχει διαμαρτυρηθεί επισήμως και εγγράφως για το πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανόπαιδων αναφέροντας τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλούν κυρίως στα παιδιά των Πομά-

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ κων επειδή δημιουργούν τις έντονες συνθήκες εκτουρκισμού των παιδιών. Η ανακοίνωση τους γράφει επί λέξει «τα μεγαλόστομα εκπαιδευτικά προγράμματα κινήθηκαν με θράσος και αμετροπρέπεια για την απομύζηση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Το πρόγραμμα αυτό προωθήθηκε από ειδική ομάδα με υπεύθυνες τις κυρίες Αννα Φραγκιουδάκη και Θάλεια Δραγώνα !!!. 7. Παρά την απόφαση του Αρείου Πάγου ότι δεν μπορούν να λειτουργούν σύλλογοι τούρκων συνεχίζεται η ίδρυση στη Θράκη ιδιαίτερα σε ευαίσθητες περιοχές όπως τα χωριά των Πομάκων. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο αν επισημάνουμε τι έγινε στο Δέρειο και τι έπαθε η ηρωϊδα δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Οταν με τη συνθήκη της Λωζάνης δεν υπάρχει τουρκική μειονότητα στη Θράκη πως το Ελληνικό κράτος ανέχεται την τουρκική προπαγάνδα και τη λειτουργία συλλόγων ακόμη και κομμάτων στην ευαίσθητη περιοχής της Θράκης. 8. Η τουρκική προπαγάνδα κύριο σκοπό έχει την διαγραφή της Ελληνικής παιδείας από τα σχολεία που υπάρχουν και νεαροί μουσουλμάνοι γιατί έτσι θα τους επιβάλουν τα δήθεν εθνικά τουρκικά χαρακτηριστικά και να τους εκτουρκίσουν. Φέτος ο δήμαρχος Αρριανών ο οποίος ανήκει και στο διοικητικό συμβούλιο της επιτροπής τουρκικής μειονότητας Θράκης έκλεισε το δημόσιο νηπιαγωγείο των Αρριανών επικαλούμενος το κόστος του ενοικίου. Εχω διαβάσει αρκετά για τις στενές σχέσεις που έχει με το τουρκικό προξενείο. Που είναι το κράτος μας για να προστατεύεσει τη Θράκης μας και να σταματήσει την τουρκική προπαγάνδα ; 9. Το καλοκαίρι του 2012 στον Εχίνο για να δημιουργήσουν οι εγκάθετοι του τουρκικού προξενείου συνθήκες προσφυγής στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια μέσα σε μία νύχτα άνοιξαν παράνομο μειονοτικό σχολείο στον Εχίνο, το έκλεισαν και μπήκαν μαζί με ξένους επισκέπτες. Ηταν μια σκηνοθετημένη πράξη για να δώσουν εικόνες στην ΒΑΤΤΑΜ των Βρυξελλών και να διασύρουν την Ελλάδα. Ο Νταβούτογλου, το τουρκικό προξενείο και οι πράκτορες τους δρούν ανεξέλεγκτα και αποκοπούν στην

αφαίρεση της Θράκης από την Ελλάδα μας και παράλληλα επιδιώκουν να δημιουργήσουν τουρκική μειονότητα στη Ρόδο και στην Κώ. 10. Την εγκατάλειψη των Πομάκων στα χέρια των τούρκων από το Ελληνικό κράτος το οποίο δεν αντιδρά και να σταματήσει τις τουρκικές πράξεις ανέπτυξε σε συνέδριο του Πολιτιστικού Συλλόγου «Τερψιχόρη» Κορίνθου ο Πομάκος Σεμπαϊδήν Καραχότσα επισημαίνοντας ότι θέλουν μία Χαρά Νικοπούλου, η οποία εξεδιώχθη από το Δέρειο από το Υπουργείο Παιδείας μετά την αφαίρεση της λέξης «Εθνικής». Επίσης είπε «Αντί να βοηθηθούν οι Ελληνες Πομάκοι να κρατήσουν την ταυτότητα τους, διά της απραξίας του το Ελληνικό κράτος τους αφήνει έρμαιο στις ορέξεις της Αγκυρας ενώ ο περίφημος Νταβούτογλου έχει πιο πολλούς φίλους στην Αθήνα παρά στην Αγκυρα.....Οι τούρκοι λένε ότι οι Πομάκοι είναι μεγάλο μέρος της τουρκίας...». 11. Τελευταία κυκλοφορεί ευρέως η δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) στη Θράκη και μάλιστα σε παλαιότερη δήλωση του ο δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης το είχε αναφέρει ότι πρέπει να γίνει μιλώντας ταυτόχρονα ακόμη και για ανεξαρτησία της Θράκης. Η ΕΟΖ αν ιδρυθεί θα είναι καταστροφική γιατί θα επαναφέρει χιλιάδες μουσουλμάνους που έχοντας γίνει φανατικοί τούρκοι είχαν μετακινηθεί στην τουρκία. Επί πλέον θα οδηγήσει πάμπολλους λαθρομετανάστες στη Θράκη οι οποίοι είναι μουσουλμάνοι και θα εκτουρκιστούν μετά την τακτοποίηση τους στην ΕΟΖ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην κατοχή οι Γερμανοί είχαν εκχωρήσει την αρμοδιότητα για τη Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία

στη Βουλγαρία. 12. Την 27 και 28 Νοεμβρίου 2012 έγινε συνέδριο μειονοτήτων στον ΟΗΕ της Γενεύης με δηλώσεις και απλών πολιτών. Η ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάν από τη Θράκη είπε τα εξής «Οι τούρκοι ξοδεύουν πολλά λεφτά για να κτίσουν πολλά τζαμιά στους οικισμούς μας. Εμείς χρειαζόμαστε περισσότερα σχολεία, νοσοκομεία και όχι τζαμιά που η Θράκη έχει πολλά. Χρόνια φτιάχνουν σωματεία που τα ονομάζουν τουρκικά και μας πιέζουν να μας γράψουν για να φαινόμαστε τούρκοι.Φτιάχνουν δικά τους νηπιαγωγεία με τουρκική γλώσσα και μας πιέζουν να γραφτούμε. Εμείς θέλουμε καλή εκπαίδευση στη γλώσσα του κράτους που ζούμε. Περιμένουμε από το Ελληνικό κράτος πραγματική βοήθεια. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε τη δική μας ταυτότητα με την τουρκική...» 13. Αρχάς του 2013 κατατέθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο για να διορίζονται από το κράτος οι μουσουλμάνοι ιεροδιδάσκαλοι από το κράτος και όχι από το τουρκικό προξενείο δήθεν με εκλογές. Για την περίπτωση αυτή αξίζει ένα μπράβο στην κυβέρνηση και σε όσους το ψήφισαν αλλά και μία απόδοση ντροπής στα κόμματα που δεν το ψήφισαν για να μη χάσουν ψήφους. Η πράξη αυτή έχει εξοργίσει τόσο το τουρκικό προξενείο όσο και την τουρκία και ζητούν να μη εφαρμοσθεί. Ας ελπίζουμε ότι δεν θα εισακουσθούν και θα εφαρμοσθεί πλήρως, διαφορετικά χρειάζεται ένα ξεσήκωμα. Υπάρχει πλήθος συνεχιζομένων πράξεων από τους τούρκους που αποσκοπούν στην ανεξαρτησία της Θράκης μας αλλά δεν είναι δυνατό να ανεφερθούν όλες. Τόσο στο διαδίκτυο όσο και σε εφημερίδες δημοσιεύουνται πολλές αλλά είναι απούσες από τα μέσα ενημέρωσης τα οποία τελευταία προβάλλουν τουρκικές σειρές με χαρακτηριστική τον μεγάλο σφαγέα Σουλεϊμάν χωρίς να είναι δυνατό να συμπεράνει κανείς αν προωθούν κάτι ή απλά το κάνουν για το χαμηλό κόστος ή κρύβεται κάποιο σχέδιο από πίσω. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΞΥΠΝΗΣΕ!!! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!!! Ελληνες πολίτες η Θράκη χρειάζεται τη στήριξη μας.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΑΡΘΡΟ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου “Για τους Σπαρτιάτες, Είλωτες. Και για τους Είλωτες, Σπαρτιάτες…” Γράφει ο Χρύσανθος Λαζαρίδης Δημοσιογράφος - Οικονομολόγος Ακούω διάφορους σήμερα να βρίζουν τη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου». Ανήκω – θέλοντας και μη – σε εκείνη της γενιά. Μιλάω σπάνια για τα γεγονότα εκείνα, κι όταν το κάνω αμφισβητώ όλους τους μύθους που επικράτησαν έκτοτε. Κυρίως για το ρόλο που διαδραμάτισε η τότε Αριστερά… Αυτή η αμφισβήτηση εκ μέρους μου εκφράζεται δημόσια και γίνεται από τότε, όταν δεν ήταν εύκολο να ειπωθούν, να γραφούν ή να ακουστούν, πράγματα που τώρα τα λένε πολλοί. Και κάποιοι, μάλιστα, καθ’ υπεροβολήν… Και δεν εξαργύρωσα τη συμμετοχή μου στα «γεγονότα του Πολυτεχνείου». Συνειδητά, από την πρώτη στιγμή, κράτησα τις αποστάσεις μου και αποδοκίμασα όσους το έκαναν. Και μάλιστα σε εποχές που αυτό είχε και κόστος και ρίσκο: Το κόστος να απομονωθείς από παντού. Και το ρίσκο να φανείς «γραφικός». Ό,τι έκανα στη ζωή μου το έκανα όχι επικαλούμενος τη «συμμετοχή» μου σε εκείνη την εξέγερση, αλλά μάλλον… αποσιωπώντας την. Ό,τι έκανα έκτοτε το κατάφερα όχι επειδή «ήμουν κι εγώ εκεί», αλλά παρά το γεγονός ότι ήμουν κι εγώ εκεί… Και τέλος μίλησα από τους πρώτους για τη χρεοκοπία της μεταπολίτευσης του 1974 και για την ανάγκη μιας «νέας μεταπολίτευση». Σε καιρούς (πριν δέκα χρόνια περίπου) που κι αυτό δεν ήταν εύκολο να το πει κανείς… Νιώθω, λοιπόν, την ανάγκη να γράψω σήμερα αυτές τις γραμμές, όχι «απολογητικά» με την έννοια της «απολογίας», ούτε καν με την έννοια του «απολογισμού». Μάλλον «παρεμβατικά», με την έννοια να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους. Κάποτε ήταν «μόδα» να δηλώνεις 12

Ό,τι έκανα στη ζωή μου το έκανα όχι επικαλούμενος τη «συμμετοχή» μου σε εκείνη την εξέγερση, αλλά μάλλον… αποσιωπώντας την. «γενιά του Πολυτεχνείου» ακόμα κι αν δεν πέρασες ούτε απ’ έξω. Τώρα έγινε μόδα να βρίζεις τη «γενιά του Πολυτεχνείου». Ακόμα κι αν δεν ξέρεις πολλά για το τι ακριβώς έγινε τότε… Ποτέ δεν μου άρεσε να ακολουθώ τους «συρμούς». Δεν το έκανα τότε, όταν ήταν «πολιτικώς ορθόν» να γράφεις κατεβατά επικολυρικού θαυμασμού για ό,τι έγινε στο «Πολυτεχνείο». Δεν το κάνω ούτε και τώρα, όταν «γύρισαν» τα πράγματα και είναι «πολιτικώς ορθόν» να αναθεματίζουμε όλοι μαζί, ότι ως πριν λίγο προσκυνούσαμε. Η αλήθεια – και εν πάση περιπτώσει η δική μου, γιατί αυτήν μόνο μπορώ να καταθέσω – είναι αρκετά διαφορετική: * Την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν την ήθελε κανείς. Και δεν την «προετοίμασε» κανείς. Η ίδια η Αριστερά που βροντοφώναζε και υπερηφανευόταν για τη συμμετοχή της και για τον… «καθοδηγητικό της ρόλο», εκ των υστέρων, στη διάρκεια της εξέγερσης την είδε με επιφυλακτικότητα και καχυποψία. Κάποιοι μάλιστα ζήτησαν από τους φοιτητές να βγουν έξω και αμέσως μετά καταδίκασαν την εξέγερση ως έργο «300 προβοκατόρων»… Ξέρετε τι θα πει να είσαι 19 ετών στην πιο βαθιά παρανομία μετά την εξέγερ-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

ση, και κάποια κόμματα της Αριστεράς να σε θεωρούν «προβοκάτορα» την ώρα που η χούντα σε κυνηγάει παντού; * Δεύτερον, τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, όντως κάποιοι πήγαν να τα εκμεταλλευτούν. Τα εκμεταλλεύθηκε πρώτος ο δικτάτορας Ιωαννίδης για να ρίξει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Μετά τα εκμεταλλεύθηκε η Αριστερά κυρίως (αλλά και το ΠΑΣΟΚ πλαγίως), για να εδραιώσουν την παρουσία τους μετά την κατάρρευση της χούντας. Αλλά στην εξέγερση δεν πρωτοστάτησε ούτε ο… Ιωαννίδης, ούτε το ΠΑΣΟΚ (που δεν υπήρχε τότε), ούτε η Αριστερά (μέρος της οποίας απέσυρε τις δυνάμεις της, ενώ κάποιο άλλο μέρος είχε ταυτιστεί με το «πείραμα Μαρκεζίνη» που το ακύρωσε η εξέγερση). * Τρίτον, το «Πολυτεχνείο» σίγουρα δεν έριξε τη χούντα. Αλλά την κλόνισε σοβαρά, και έπαιξε το ρόλο του «καταλύτη» για την εσωτερική της διάσπαση. Η «πολιτικοποίηση» της δικτατορίας (με τις εκλογές Μαρκεζίνη που ήταν προγραμματισμένες για τον Ιανουάριο του 1974) ματαιώθηκε μια βδομάδα μετά την εξέγερση. Ενώ η κατάρρευση της δικτατορίας προέκυψε μετά την τραγωδία της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974.

ΑΡΘΡΟ Για το Πολυτεχνείο το μόνο που μπορούμε να πούμε ήταν ότι κλόνισε το δικτατορικό καθεστώς, το διέσπασε, το αποδυνάμωσε και επέτεινε τις εσωτερικές του αντιφάσεις. Κι αυτό δεν ήταν λίγο. Αλλά ήταν πολύ διαφορετικό απ’ το μύθο που πλάστηκε όλα τα επόμενα χρόνια… * Τέταρτον, η «αντίσταση του λαού κατά της χούντας» δεν υπήρξε τόσο «παλλαϊκή», τόσο «μαζική» και τόσο «ομόθυμη» όσο παρουσιάστηκε μετά. Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ενέκριναν τη δικτατορία τα πρώτα χρόνια. Αρκετοί ακόμα την ανέχονταν αγόγγυστα. Ακόμα περισσότεροι ένιωθαν απλώς φόβο. Πολλοί λίγοι είχαν διάθεση για αντίσταση. Όπως λίγοι ήταν κι αυτοί που είχαν διάθεση να βοηθήσουν τους τότε αντιστασιακούς… Στις αρχές του 1973 αυτό άρχισε να αλλάζει. Και καταλύτης υπήρξε το φοιτητικό κίνημα, πράγματι. Με την κατάληψη (τις δύο καταλήψεις για την ακρίβεια) της Νομικής Σχολής, το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 1973. Και, βέβαια, με την κατάληψη του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο της χρονιάς εκείνης. Αλλά απλώς άρχισε να αλλάζει το κλίμα… * Μετά τον Ιούλιο του 1974 γεμίσαμε με «αντιστασιακούς κατόπιν εορτής»! Από ανθρώπους που υπηρέτησαν το δικτατορικό καθεστώς και ύστερα διαφήμιζαν την αντιδικτατορική τους δράση, μέχρι ανθρώπους που απλώς δεν έκαναν τίποτε και ύστερα εμφανίζονταν ως περίπου… «οπλαρχηγοί» μιας «παλλαϊκής αντίστασης» που δεν υπήρξε ποτέ! Μετά από πολλά χρόνια γνώρισα κάποιο γνωστό άρθρογράφο – μακαρίτη εδώ και καιρό – που τόλμησε να γράψει: «εγώ παιδιά δεν ήμουν αντιστασιακός επί χούντας!» Ξαφνικά τον εκτίμησα πολύ. Όχι γιατί δεν έκανε αντίσταση. Αλλά γιατί δεν ήταν «δήθεν»…. * Η Γιορτή του Πολυτεχνείου – και όλη η μυθολογία που πλάστηκε σχετικά – υπήρξε ένας καθεστωτικός μύθος. Ήταν η τελετουργία που νομιμοποιούσε την εγκαθίδρυση της Κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αναδείκνυε «σύμβολα» και «ήρωες» – θεμέλια απαραίτητα για κάθε καθεστώς που διψά για νομιμοποίηση. Άλλα καθεστώτα θεμελιώθηκαν σε

αληθινά μεγάλα γεγονότα. Εδώ βολεύτηκαν με ένα «συμβάν»! Το οποίο είχε και μια ακόμα λυτρωτική λειτουργία. Ξέπλυνε τις τύψεις ενός λαού, που δίψαγε για αντιστασιακούς μύθους στη διάρκεια μιας περιόδου που ελάχιστοι έκαναν πραγματική αντίσταση. * Το Πολυτεχνείο δεν συγκρίνεται – ούτε θα μπορούσε, άλλωστε – με κανένα από τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν τη νεοΕλληνική Ιστορία. Η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή σύγκριση με την 17η Νοεμβρίου. Είναι γελοίο και να το λέμε… Δεν συγκρίνεται ούτε με άλλα ιστορικά γεγονότα, όπως οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και ο Κυπριακός αγώνας της δεκαετίας του ’50, ή με μεγάλες στιγμές όπως η παλλαϊκή αντίσταση του 1943 κατά της «πολιτικής επιστράτευσης» που προσπάθησαν να επιβάλουν τότε οι αρχές της Κατοχής. Η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της κατεχόμενης Ευρώπης, όπου οι Ναζί δεν μπόρεσαν να κάνουν πολιτική επιστράτευση. Και η μόνη, ίσως, που αυτό ματαιώθηκε μετά από αληθινά παλλαϊκή και όντως πολυαίμακτη εξέγερση του λαού. Κι όμως, όλα αυτά αποσιωπώνται και γιορτάζουμε κάθε χρόνο το …Πολυτεχνείο! Αυτό δεν είναι γελοίο πια. Είναι τραγικό! Και καθόλου κολακευτικό για όλους μας. * Η γιορτή του Πολυτεχνείου, λοιπόν, δεν έχει καμία ιστορική αντιστοίχηση με τα πραγματικά γεγονότα. Υπήρξε καθαρά καθεστωτικό σύμβολο και για

ένα λόγο ακόμα: Σηματοδοτεί μια περίοδο, όπου οι «ηττημένοι» του Εμφύλιου, κερδίζουν την ηγεμονία μέσα στη χώρα. Δεν άσκησαν ποτέ την διακυβέρνηση, αλλά επέβαλαν τη δική τους λογική στο καθεστώς και στους ιδεολογικούς μηχανισμούς του: τα Πανεπιστήμια, τα σχολεία, τη διανόηση, τον Τύπο, τα ΜΜΕ. Είμαστε μια μοναδική περίπτωση που την πρόσφατη ιστορία την έγραψαν τελικά οι ηττημένοι, όχι οι νικητές. Και την έγραψαν εξ ίσου στρεβλά… Το Πολυτεχνείο λοιπόν, όχι ως γεγονός αλλά ως επέτειος, μύθος, σύμβολο, υπήρξε μια «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», για να δώσει στην Αριστερά, μετά από 27 χρόνια παρανομίας, μια «ηθική νίκη». Ήταν μια «νίκη», μετά από μια εξέγερση που η ίδια η Αριστερά δεν την ήθελε, δεν τη στήριξε, κάποια στιγμή την κατήγγειλε κι όλα, και στη συνέχεια τν οικειοποιήθηκε πλήρως! Κρίμα, γιατί η Αριστερά είχε πραγματικούς αγώνες, σύμβολα και ήρωες, που τους παραμέρισε, για να τιμήσει ένα πολύ μικρότερης σημασίας γεγονός από το οποίο η ίδια επισήμως μάλλον απείχε. Ή μάλλον ακριβώς γι’ αυτό: Διότι όλα τα άλλα που είχε στο «ενεργητικό» της ήταν γραμμένα ταυτόχρονα και στο «παθητικό» της! Ήταν γεγονότα και σύμβολα που δίχαζαν τον ελληνικό λαό. Ενώ το Πολυτεχνείο, ή μάλλον ο μύθος που πλάστηκε γι’ αυτό, λειτουρΣυνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΑΡΘΡΟ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

γούσε ενωτικά ως σύμβολο. Και γι’ αυτό ήταν πολύ βολικό. Αλλά ελάχιστα αληθινό… Αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρξε ένα «ψέμα»! Ήταν μια εξέγερση της νεολαίας για Δημοκρατία και Ελευθερία. Τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο. Και δεν είναι μικρό πράγμα. Η «γενιά του Πολυτεχνείου», δηλαδή οι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν δεν είναι αυτές οι καρικατούρες που εμφανίζονται σήμερα, που άρχισε η αποδόμηση του μύθου. Ήταν παιδιά ανάμεσα στα 19 και τα 25 χρόνια τους τότε, που διψούσαν για Ελευθερία, οργανώθηκαν χωρίς βοήθεια, εξεγέρθηκαν και ρίσκαραν, όταν κάθε συμβατική λογική γύρω τους – αριστερή και δεξιά – τους έλεγε «να κάτσουν στα αυγά τους»! Γιατί αυτό τους έλεγαν. Κι από τότε παραμένουν, όπως θα ’λεγε ο Άρης Αλεξάνδρου: «Για τους Σπαρτιάτες, Είλωτες και για τους Είλωτες, Σπαρτιάτες» Το τι έκανε ο καθένας τους μετά δεν έχει και πολύ σημασία. Οι ήρωες είναι «τυχεροί» όταν πεθαίνουν. Γιατί μένει το «φωτοστέφανο». Όσοι αγωνίστηκαν για κάτι μεγάλο κι έχουν την… «ατυχία» να επιζήσουν, τότε ακολουθούν ο καθένας τον δρόμο του, άλλος καλύτερο άλλο χειρότερο, άλλος αξιοπρεπέστερο, άλλος όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πράξη της νιότης τους απαξιώνεται. Κάποιοι από τους «πρωταγωνιστές» μπορεί να απαξιώθηκαν. Το ξέσπασμα Ελευθερίας, όχι… Όσους αληθινά πρωτοστάτησαν στα γεγονότα τότε, δεν τους ξέρετε. Γιατί προτίμησαν να μείνουν στην αφάνεια. Οι περισσότεροι αηδιασμένοι από τη μυθοπλασία, δηλαδή από το προπαγανδιστικό «περιτύλιγμα» με το οποίο περιβλήθηκε η δική του νεανική εξέγερση. Άλλοι, πάλι, διακρίθηκαν στη ζωή τους, χωρίς να διαφημίσουν την τότε συμμετοχή τους. Ελάχιστοι – αληθινά ελάχιστοι – έκαναν το Πολυτεχνείο καριέρα. Και σήμερα το έχουν μετανιώσει. Είναι, λοιπόν, κατάντημα, να φτύνουμε σήμερα εκεί που κάποτε όλοι προσκυνούσαν. Οι περισσότεροι που έπαιξαν κάποιο ρόλο τότε, δεν προσκύνησαν ποτέ το είδωλο – το φετίχ – που περιφέ14

Είμαστε και Σπαρτιάτες και Είλωτες! «Σπαρτιάτες» γιατί μάθαμε να πολεμάμε. Και «Είλωτες» γιατί μάθαμε να υπομένουμε… Και δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη… ρεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα στους δρόμους. Κι αυτοί που προσκύνησαν το «φετίχ», κατά κανόνα δεν είχαν καμία σχέση με το «έγκλημα». Γίνονταν φαντασιακοί μέτοχοι ενός μύθου, ακριβώς γιατί δεν μετείχαν στα πραγματικά γεγονότα… * Η χρεοκοπία της μεταπολίτευσης, είναι γεγονός. Η νέα μεταπολίτευση που έχει ανάγκη ο τόπος είναι ακόμα ζητούμενο. Σε αυτό το μεσοδιάστημα καταρρέουν οι παλαιοί μύθοι, χωρίς να εδραιώνονται οι νέες αλήθειες. Αυτό αναδεικνύει μια σύγχυση αναπόφευκτη. Αλλά για κάποιους είναι λυτρωτικό. Κυρίως για την ίδια «τη γενιά του Πολυτεχνείου»… Ναι, συμφωνώ προφανώς, με όσους υποστηρίζουν ότι πρέπει να τελειώνουμε με τέτοιες επετειακές εκδηλώσεις. Να βρούμε το κουράγιο να εξηγήσουμε ότι τιμούμε κάθε ξέσπασμα ελευθερίας της Ελληνικής νεολαίας, αλλά δεν διογκώνουμε τα γεγονότα, ούτε προσβάλλουμε τη μνήμη άλλων σημαντικότερων αγώνων που έχουν περιέλθει στη λήθη. Το έχω υποστηρίξει ενυπόγραφα, εδώ και πολλά χρόνια. Όταν ακόμα ήταν δύσκολο. Κι εγώ απελπιστικά μόνος τότε… Αλλά όχι να περνάμε από τη μυθοποίηση στο… ανάθεμα! Πρέπει άραγε, να ντρεπόμαστε που αγωνιστήκαμε κάποτε για Ελευθερία; Πρέπει να απολογούμαστε, γιατί κάποιοι, ελάχιστοι, οικειοποιήθηκαν τους αγώνες μας ή τους μετέτρεψαν σε εφαλτήριο καριέρας; Ως πότε σε αυτή τη χώρα όσοι αγωνίστηκαν για κάτι σημαντικό θα πρέπει συνεχώς να καλούνται σε απολογία; Φυσικά κάθε λαός έχει ανάγκη από σύμβολα. Αλλά εδώ δεν κατεδαφίζουμε φθαρμένα σύμβολα. Τρώμε τα παιδιά μας! Και τώρα τα τρώμε όταν έχουν πάψει προ πολλού να είναι «παιδιά».

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Η «γενιά του Πολυτεχνείου» μπήκε πράγματι, μαζικά, στα κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς το 1974 και λίγο αργότερα. Όπως μπήκε-βγήκε! Οι περισσότεροι τουλάχιστον… Γιατί όσοι έχουν ζήσει από τα μέσα μια εξέγερση εκτός από απροσκύνητοι ήταν πλέον και ψυλλιασμένοι. Κι ανθρώπους που είναι απροσκύνητοι και ψυλλιασμένοι, δεν μπορούν να τους «φάνε» έτσι εύκολα. Ιδιαίτερα οι άκαπνοι… Και παραμένουμε από τότε «για τους Σπαρτιάτες Είλωτες, και για τους Είλωτες Σπαρτιάτες». Παλαιότερα μας πετροβολούσε η Αριστερά για την είχαμε ξεπεράσει ή εγκαταλείψει. Σήμερα μας πετροβολούν και πολλοί άλλοι, γιατί ήμασταν τα θύματα ενός μύθου, που κάποιοι άλλοι έπλασαν στην καμπούρα μας… Όσοι από μας δεν καταδέχθηκαν να γίνουν «παιδιά του κομματικού σωλήνα» και δεν ενέδωσαν στις σειρήνες του life style – δηλαδή οι συντριπτικά περισσότεροι – έχουν κρατήσει δύο πράγματα. Που το καθένα από μόνο τους είναι πολύτιμο, αλλά και τα δύο μαζί «δεν παίζονται»: –Έχουν εμπειρία ρήξης με ένα ανελεύθερο καθεστώς. Δηλαδή έχουν γευτεί αυτό που λέμε «Ελευθερία» και το ξέρει μόνο όποιος ρίσκαρε γι’ αυτό. Όχι όποιος έμαθε να το θεωρεί «δεδομένο»… –Κι έχουν κρατήσει κάτι άλλο, που το λένε Αξιοπρέπεια. Και που μπορεί να το καταλάβει μόνον όποιος το έχει. Ελευθερία και Αξιοπρέπεια δεν είναι μόνο δύο λέξεις. Το πρώτο είναι εμπειρία ζωής και το δεύτερο είναι τρόπος ζωής. Αυτά τα δύο κουβαλάμε. Κι αυτά τα δύο παραδίδουμε σε όποιους τα θέλουν. Και σε όποιους τα εκτιμούν. Οι υπόλοιποι μπορούν να μας πετροβολούν. Αντέξαμε απέναντι σε θηρία. Δεν μας φοβίζουν οι ψείρες… Είμαστε και Σπαρτιάτες και Είλωτες! «Σπαρτιάτες» γιατί μάθαμε να πολεμάμε. Και «Είλωτες» γιατί μάθαμε να υπομένουμε… Και δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη…

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η γενιά του 1940 και το δικό μας χρέος «Μόνο ένα λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλον κανένα, μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του εικοσιένα» Κωστής Παλαμάς 1940 Ζούσε τις μεγάλες εκείνες μέρες ο εθνικός ποιητής, ο βάρδος της φυλής μας και όταν τον ρώτησαν, πως θα μπορούσαν να αντισταθούν σε δυο αυτοκρατορίες είπε τον παραπάνω σοφό λόγο. Και ΕΚΕΙΝΟΙ ήπιαν από το άκρατο κρασί της ομόνοιας. Μέθυσαν, ενθουσιάσθηκαν εκστατικά και φώναξαν με μια στεντόρεια φωνή το αθάνατο ΟΧΙ. Το κροτάλισμα των Γερμανικών πολυβόλων στις πεδιάδες της Ευρώπης είχε παγώσει την έντρομη ανθρωπότητα. Η πολεμόχαρη βία έγραφε, τότε, πάνω στο στήθος της Ευρώπης, το πυρίκαυστο "Ναι" της υποταγής. Και η μικρή μας Ελλάδα τόλμησε να υψώσει το γυμνό της χέρι και να χαράξει στον ουρανό με τη φλόγα της πίστεως και με το αίμα της θυσίας το αθάνατο "ΟΧΙ" της λευτεριάς. Συνέβη τότε ένα απίστευτο, σαν παραμύθι, πρωτόγνωρο και ανεπανάληπτο ιστορικό γεγονός. Ένα ανθρώπινο θαύμα!

Την 28η Οκτωβρίου του 40, με ιταμό τελεσίγραφο ο Μουσολίνι, ζητούσε διαβατήριο για την αθανασία. Ζητούσε παράδοση της αιώνιας Ελλάδας, χωρίς όρους. Άλλως 8.000.000 καλογυαλισμένες λόγχες θα τον συνόδευαν σε έναν περίπατο μέχρι την Αθήνα. Το τι έγινε στις επόμενες μέρες είναι σε όλους γνωστό και αδύνατο να περιγραφεί άλλωστε σε ένα άρθρο και από οποιαδήποτε πέννα. Ποικιλώνυμες Ιταλικές Μεραρχίες με συχνή αντικατάσταση στρατηγών. Πράσκα, Σοντού, Καβαλέρο και ο SUPER COLONELLO Μουσολίνι, μέσα σε έξι μήνες αλληλοδιαδέχθηκαν με τη σειρά τους την ντροπή της ήττας και ένα φορτίο δυσβάστακτο καταισχύνης. Σαρώνουν οι φαντάροι μας, μαζί με τους τσολιάδες, τα εκατομμύρια τις λόγχες. Και γίνονται τα τάνκς περίγελος της Ελληνικής μεγαλοψυχίας. Αντηχούν τριΣυνέχεια στην επόμενη σελίδα

Γράφει ο Δημήτριος Μπάκας Αντιστράτηγος ε.α.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

Η ιαχή "ΑΕΡΑ» σκόρπισε, σαν φθινοπωρινά φύλλα, 30 άρτια εξοπλισμένες Μεραρχίες με 700.000 άνδρες, 17.000 οχήματα και 50.000 κτήνη. Απ'αυτούς, 14.000 θάφτηκαν στα παγωμένα βουνά, 18.000 τραυματίες και άχρηστοι από κρυοπαγήματα και 13.000 αιχμάλωτοι. Μια μακάβρια απάντηση στην κομπορρημοσύνη του Μπενίτο. 16

γύρω τα φαράγγια και τα χιονισμένα βουνά. Η Κορυτσά, το Πόγραδετς, η Πρεμετή, το Αργυρόκαστρο, η Κλεισούρα, το Τεπελένι , η Χιμάρα άκουσαν με αγαλλίαση το πλατάγιασμα της γαλανόλευκης στο φύσημα του παγωμένου βορειοηπειρωτικού βοριά. Η ιαχή "ΑΕΡΑ» σκόρπισε, σαν φθινοπωρινά φύλλα, 30 άρτια εξοπλισμένες Μεραρχίες με 700.000 άνδρες, 17.000 οχήματα και 50.000 κτήνη. Απ'αυτούς, 14.000 θάφτηκαν στα παγωμένα βουνά, 18.000 τραυματίες και άχρηστοι από κρυοπαγήματα και 13.000 αιχμάλωτοι. Μια μακάβρια απάντηση στην κομπορρημοσύνη του Μπενίτο. Ήταν οι πρώτες νίκες του ελευθέρου κόσμου. Ήταν η αρχή της συντριβής του φασισμού. Ήταν το λυκαυγές της αποθέωσης Η ελληνική εποποιία του 1940-41, που άρχισε με τις φοβερές μάχες στην Ήπειρο, συνεχίσθηκε με τον άνισο αμυντικό αγώνα στα Οχυρά Μεταξά και τερματίσθηκε με την ηρωική αντίσταση στο νησί της Κρήτης διήρκησε συνολικά 216 ημέρες, άλλαξε εναντίον του 'Αξονος τον ρου των πολεμικών γεγονότων! Η Γαλλία καταλήφθηκε σε 45 μέρες, το Βέλγιο σε 18, η Ολλανδία 5, ενώ η Δανία υπέκυψε σε 12 ώρες. Η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία ,η Ρουμανία και η Αλβανία παραδόθηκαν αμαχητί. Με την ηρωική της αντίσταση Ελλάδα, πρώτη κατέρριψε το μύθο για το αήττητο του Άξονα. Κατάφερε θανάσιμο πλήγμα στον έναν συνέταιρο. Τον κατέστησε ανάπηρο και ουδέποτε η Φασιστική Ιταλία συνήλθε από την ήττα της. Μεγαλύτερο δώρο στο κλονισμένο φρόνημα των ελεύθερων λαών δεν μπορούσε τη στιγμή εκείνη να προσφερθεί. Υπήρξε η ουδός αναθάρρυνσης της Ανθρωπότητας. Οι Λαοί της Οικουμένης έκθαμβοι από το κατόρθωμα της φυλής μας μόνον ύμνους και

εγκωμιαστικά λόγια είχαν να πουν. Η Ελλάδα στο κέντρο του παγκόσμιου θαυμασμού! Πως έγινε όμως το θαύμα; Πως το κατόρθωσαν οι Έλληνες, μια δράκα ανθρώπων, χωρίς μέσα και όπλα βαριά, χωρίς τάνκς και αεροπλάνα; Κατόρθωσαν το ακατόρθωτο! Το ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40! Αυτό, που δίκαια ονομάσθηκε Ελληνικό Θαύμα! Η πίστη τους στην Πατρίδα τους όπλισε. Θάνατος ή Λευτεριά, το σύνθημα. Ένας λαός με μια φωνή. Κανένας τότε ηττοπαθής ή ακριτόμυθος. Κανένας Θερσίτης δε βρέθηκε μεταξύ των Ελλήνων. Μπροστά στον άμεσα ορατό εχθρό και το τρομερό φάσμα του χαμού της Πατρίδας οι Έλληνες, τότε, ενώθηκαν σε ένα σώμα και μια ψυχή. Δεν ήταν, όμως, ο τρόμος που τους ένωσε. Εάν είχαν συνενωθεί από το ορμέφυτο του φόβου για τα δεινά του πολέμου θα είχε καταρρεύσει η Ελλάδα, όπως κατάρρευσαν και οι λοιπές χώρες. Μια αρμονική σύνθεση κράτησε το Έθνος όρθιο. Αναδύθηκε, τότε, μια πρωτόγνωρη εθνική συνείδηση, που είχε χαραχθεί στο είναι των Ελλήνων με το αίμα των πολυετών πολεμικών αγώνων. Κυρίως, είχε προηγηθεί μια συνετή στρατιωτική προετοιμασία, όπως και μια ηθική και ψυχολογική προπαρασκευή ολόκληρου του λαού. Σχεδιάσθηκαν και υλοποιήθηκαν οχυρωματικά έργα με το λυσιτελέστερο τρόπο, όπως και ρεαλιστικά σχέδια επιστρατεύσεως και επιχειρήσεων. Είχε δοθεί, πρώτιστα, στο λαό όραμα Έθνους, που δημιουργεί την ακατάβλητη ομοψυχία και οντότητα Πατρίδας. Ανδρώθηκε ένα τεράστιο «εμείς». Και απέναντι «εκείνοι», που θέλησαν να καταλύσουν τη λευτεριά. Ξεκάθαρος ο εχθρός. Κανένα δίλημμα: ο αγώνας μέχρι εσχάτων. Το κρίσιμο πολεμικό γεγονός ανέδειξε στην ακέραια μορφή της την πολεμική αρετή των Ελλήνων. Ένας απέραντος άλογος και συνάμα έλλογος ενθουσιασμός πλημμύρισε και κυρίευσε τον ελληνικό λαό. Ένα διονυσιακό παραλήρημα ταυτίσθηκε με το απολλώνιο φως και την «εν Θεώ» έλλαμψη. Αναδύθηκε μια πρωτόγνωρη μεταρσίωση για δράση. Η ένδοξη ελληνική ιστορία και το μέλλον της Ελλάδας δήλωσαν το βροντερό «παρόν» στην πιο κρίσιμη συνάντηση της Πατρίδας μας με την υποδούλωση και το θάνατο. Όχι πλέον χρόνος, αλλά ένα φέγγος αιωνιότητας απλώθηκε τότε. Τα πάντα ήταν δυνατά εκείνες τις ημέρες. Να πως έγινε το Ελληνικό Θαύμα! Λειτούργησαν αρμονικά όλα τα στοιχεία που απαρτίζουν το όλον. Το άτομο που ανήκει στο σύνολο. Η οικογένεια στην παραδοσιακή μορφή

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ της, το Κράτος με τις ιεραρχικές δομές του. Οι παραδοσιακές αξίες ,ως δυνάμεις συνοχής. Τι συνέβη, όμως, και φθάσαμε από τους διθυράμβους και τους επαίνους στην ντροπή και στη θέση του μαύρου πρόβατου της Οικουμένης! Δυο γενιές αργότερα σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη μόνον με σκωπτικό τρόπο μιλούν για την Πατρίδα μας! Γιατί; Την εξέλιξη των πραγμάτων τη γνωρίζουμε σχεδόν όλοι μας. Η Δύση αναζητούσε, πάντοτε, το αιώνιο ανθρώπινο πρόταγμα, την ευδαιμονία. Να απολαμβάνουμε, όσο περισσότερα αγαθά, με την πεποίθηση ότι το ωραιότερο δώρο είναι η ζωή μας. Ο άνθρωπος από πολιτικό ον καθίσταται σταδιακά άτομο-ύπαρξη. Με τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου καθιερώθηκαν σε επίπεδο αρχών, ως υπέρτατες αξίες, η ισότητα και η ελευθερία του ατόμου. Μια απόλυτα φυσιολογική μετάλλαξη στη σκέψη της νεωτερικότητας. Η απαρχή της αποσύνθεσης της παλαιάς ιεραρχικής κοινωνίας. Προέκυψαν, όμως, νέες ιεραρχίες που εγκαθιδρύουν κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες ασύμβατες με το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Έτσι, ο ατομικισμός θα στραφεί, κυρίως από τη δεκαετία του 1960, ενάντια σε κάθε θεσμό με γενικό αίτημα τη «δημοκρατία», ως βασίλειο ισότητας και διάλυσης των αμετάβλητων ιεραρχιών, που είχαν απολιθώσει τις πρωτοβουλίες των ατόμων. Είμαστε μπροστά στο θρίαμβο της «ατομικοποίησης του κοινωνικού» και στην κατάλυση όλων των μέχρι τότε δεσμών κοινωνικής συνοχής. Ζούμε στην εποχή της μαζική κοινωνίας. Το φαινόμενο έφθασε στην Ελλάδα λίγο αργότερα και στη λαχτάρα να μιμηθούμε τα πάντα και αμέσως μηδενίσαμε τον παράγοντα χρόνο. Άρχισε η αποκαθήλωση όλων των αξιακών συστημάτων. Η οικογένεια χαλάρωσε. Ο δάσκαλος κατέβηκε από την «έδρα» του για να είναι πιο «κοντά» στο μαθητή. Ο ιερέας παραμερίσθηκε για να πάρει τη θέση του ο ...αναλυτής του χρηματιστηρίου. Καταργήθηκε, φιλοσοφικά, και ο Θεός και αντικαταστάθηκε από το χρήμα, ένα ανθρώπινο δημιούργημα σε ρόλο πανάκειας. Ο σχολιαστής των ΜΜΕ πήρε τη θέση του «διαφωτιστή». Το πανεπιστήμιο, ως πηγή γνωστικού «φωτός», αλλοτριώθηκε. Πλήρης, σχεδόν, η αποσύνθεση του δημόσιου χώρου. Υποχώρηση της νομιμοφροσύνης. Η αιδώς τέθηκε σε διαρκή αργία. Κυρίαρχη η εγωιστική λατρεία της ατομικής ευτυχίας. Μαζική παραγωγή, μαζική κατανάλωση και ο

άνθρωπος, ως εάν καταναλωτικό ον. Το «εγώ» βρίσκει θαλπωρή στο σκοτεινό και απομονωμένο ατομικό του «σπήλαιο». Ακούει, τυφλωμένο από το προσωπικό του συμφέρον, μόνον τον αντίλαλο της φωνής του και νομίζει, ότι κατέχει την αλήθεια. Πλήρης αποκοπή κάθε συναισθηματικού δεσμού. Το «εμείς» διαγράφηκε και απέμειναν οι όροι «αυτοί» ή οι « άλλοι». Αυτή η υπερβολική αναδίπλωση στην ιδιωτική σφαίρα και η άμετρη ατομικοποίηση της κοινωνίας αποδυναμώθηκε συθέμελα ο κοινωνικός ιστός. Φθάσαμε στο άλλο άκρο της υπερβολής. Στην εξαφάνιση όλων των αξιών. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Βιώνουμε μια οδυνηρή κρίση, που είναι ο θρίαμβος της αταξίας. Όντως, μέχρι πρότινος, τα αξιακά συστήματα ήταν οργανωμένα στη βάση της ετερονομίας. Αδιαμφισβήτητες «αυθεντίες» χάραζαν τις απαιτήσεις και τα παραγγέλματα. Όμως κάθε συνύπαρξη, ακόμη και η αρμονική απαιτεί κάποιου βαθμού στέρηση. Αυτό είναι το τίμημα κάθε αξίας, γιατί αποφεύγεται ο κορεσμός και ανοίγει η όρεξη αναμονής κάθε καλύτερου. Η δημοκρατία, ως έκφανση κοινωνικής αρμονίας απαιτεί, ως αρμούς, «πολιτικές» αρετές, όπως η μάχη τις πολεμικές αρετές. Οι Έλληνες διακρίθηκαν στις πολεμικές αρετές, αλλά ποτέ ο πόλεμος δεν υπήρξε αυτοσκοπός . Τον θεωρούσαν αναγκαίο κακό για να εξασφαλίζονται τα αγαθά της ειρήνης, δηλαδή η ελευθερία, το δίκαιο και ο πολιτισμός. Στο στίβο της ειρήνης , κυρίως, διέπρεψαν. Η δημοκρατική συνύπαρξη, η ωραία αυτή ελληνική επινόηση, έχει ως μέτρο της την αποφυγή της υπερβολής. «Μηδέν άγαν», αλλά «μέτρον άριστον», που σημαίνει «ό,τι αρμόζει» στο όλο. Κανένα συστατικό δεν μποΣυνέχεια στην επόμενη σελίδα

Με την ηρωική της αντίσταση Ελλάδα, πρώτη κατέρριψε το μύθο για το αήττητο του Άξονα. Κατάφερε θανάσιμο πλήγμα στον έναν συνέταιρο. Τον κατέστησε ανάπηρο και ουδέποτε η Φασιστική Ιταλία συνήλθε από την ήττα της.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

ρεί να μηδενισθεί, γιατί καταστρέφεται η αρτιότητα και επέρχεται κατάρρευση, αλλά και κανένα στοιχείο δεν κυριαρχεί σε απόλυτο βαθμό. Μια ευαίσθητη δυναμική και ζωντανή αρμονία είναι η δημοκρατία. Το ίδιο συμβαίνει και στην κοινωνία των ατόμων. Ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον και δεν μπορεί να επιβιώσει στο μονήρη βίο. Το να ζούμε σε αρμονικές ομάδες, όπως η οικογένεια, η κοινωνία, η πόλη, η πατρίδα δεν είναι ούτε μια αγεληδόν ή οιωνεί συνονθύλευμα συμβίωση, αλλά συνιστά βασική αξία επιβίωσης του ανθρώπινου είδους. Αξίες της δημοκρατικής συνύπαρξης, όπως η ατομικότητα, η διαφορετικότητα, η ελευθερία, η ισότητα, η παράδοση, η πρόοδος κττ συνήθως συγκρούονται, ως αντίθετης φοράς. Τις αντιθέσεις συνέθετε κάποτε ο σεβασμός προς το Θεό. Αργότερα επικαλέσθηκε ο αντικειμενικός Ορθός Λόγος. Στην πράξη, όμως, αποδείχθηκε ουτοπία, γιατί κατέστη υποκειμενικός. Οι κοινές αξίες, ως στοιχεία συνοχής καταργήθηκαν, γιατί πρυτάνευσαν οι προσωπικές αξίες. Οι άνθρωποι όμως, είναι αναγκασμένοι να συνεργάζονται, γιατί η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Προκαλεί ανυπέρβλητα, για άτομα, προβλήματα. Ποιο το δικό μας χρέος! Να αποκαταστήσουμε την τιμή της Πατρίδας μας. Μπορούμε και πως! Βεβαίως. Είναι δυσκολότατο όχι όμως ακατόρθωτο. Είναι εφικτό και κυρίως είναι αθεράπευτα αναγκαίο και επιτακτικό. Απαιτείται υπομονή , επιμονή και κόπος. Στα δύσκολα πάντοτε ξεχώριζαν οι πρόγονοί μας. Παράδειγμα η σημερινή επέτειος . Οφείλουμε, όμως να κάνουμε το πρώτο μεγάλο βήμα. Να γίνουμε πάλι «εμείς» με τη διπλή του έννοια. Να γίνουμε ένα αρμονικό «όλο» και ταυτόχρονα να γίνουμε «εμείς», ως εάν «Έλληνες». Να επαναφέρουμε σταδιακά στο μέτρον άριστο της αξίες συνοχής. Την κατανόηση της πραγματικότητας, ήτοι καλύτερη προσέγγιση της αλήθειας. Την αισθητική καλλιέργεια για να βρούμε την ωραιότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Το αλλότριο αγαθό δηλαδή την απόδοση της δικαιοσύνης. Τα παραπάνω δεν τα βρίσκει ο κα18

Ας κρατήσουμε ψηλά τα ζώπυρα του Γένους και το Λάβαρο των Εθνικών μας παλμών. Ας κλείσουμε βαθειά στη ψυχή μας την Ελλάδα. Οι Έλληνες ενωμένοι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε. Μόνον «θαύματα» θα πραγματώνουμε! θένας ενεργώντας μόνος. Τις απόλυτες αυθεντίες ορθά τις κατήργησε ο άνθρωπος της νεωτερικότητας. Αλλά οφείλουμε να καταργήσουμε και την προσωπική μας αυθεντία , γιατί κανένας άνθρωπος δε συλλαμβάνει το απόλυτο. Να μάθουμε να σεβόμαστε τη γνώμη του άλλου και προπαντός την άποψη των ειδικών, αλλά να μη τους θεωρούμε αυθεντίες. Να θεωρήσουμε μια μοναδική αυθεντία. Τον ειλικρινή διάλογο με ουσιαστικά επιχειρήματα. Η καλύτερη προσέγγιση εξεύρεσης λύσεων των προβλημάτων είναι η διαλογική. Η διαλεκτική αποδεικνύεται ανεπαρκής. Διάλογος με το διπλανό. Διάλογος μεταξύ γενεών, γιατί ποτέ δεν αποκόπτεται το παρόν από το παρελθόν και το μέλλον. Τήρηση ίσων αποστάσεων από εχθρούς και φίλους. Από νίκες και από ήττες. Τότε προσεγγίζουμε καλύτερα την πραγματικότητα. Με διάλογο οδηγούμαστε στην ειλικρινή συναίνεση. Η επιβολή απόψεων ενέχει την αντίδραση. Αλλά ο διάλογος απαιτεί ενσυναίσθηση. Να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Να θεωρούμε το διπλανό ίσο με εμάς. Γιατί τότε συντίθενται αρμονικά η ελευθερία, με την ισότητα μέσα στην αδελφοσύνη της αγάπης. Τότε δημιουργείται το υπέροχο συναίσθημα του να ανήκουμε σε μια ομάδα , που θέλουμε να ανήκουμε, αλλά και εκείνη μας θέλει [amae]. Τότε δημιουργούνται ακατάλυτοι δεσμοί. Κορυφαίο πρότυπο η αρμονική οικογένεια. Με σταθερή κλίμακα αυτόομοιότητας την αναλογία της χρυσής τομής, που συναιρεί τα ασύμμετρα, αναπτύσσεται η Κοινωνία, η Πόλη και η Πατρίδα μας. Ως «θερμόαιμοι» οι Έλληνες ενεργούμε με ροπή προς την αντιπαλότητα. Αλλά, εάν ο Λόγος ενεργήσει, ως τροχοπέδη, και ενεργούμε έξω από τα όρια της αυτοκαταστροφής, τότε δημιουργούμε μεταξύ μας απίθανους ακατάλυτους συναισθηματικούς δεσμούς.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Γινόμαστε μια γροθιά και επιτυγχάνουμε τα ανθρώπινα θαύματα, σαν το έπος του 40. Εδώ αναδεικνύεται το θαυματουργό έργο της Παιδείας. Επειδή ο άνθρωπος είναι το πιο κοινωνικό ον παρουσιάζει τη πιο έντονη μίμηση. Άρα, το παράδειγμα είναι η πιο λυσιτελής μέθοδος, γι’ αυτό θεωρούμε την ανδραγωγία το πιο κρίσιμο στάδιο παιδείας και αγωγής. Με την αγωγή, που σημαίνει πρωταρχικά παράδειγμα και πράξη θα γίνουμε πάλι «εμείς». Αυτός, πιστεύουμε ότι είναι μοναδικός και μοναχικός μας δρόμος. Ανηφορικός δύσβατος , μακρύς και κοπιώδης, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή. Κανένας δεν πρόκειται να μας βοηθήσει. Μόνον έτσι η Ελλάδα θα καταστεί πάλι υγιής και στέρεα εθνική και πολιτική οντότητα. Θα ξαναβρεθεί στη θέση, που της αξίζει και δεν θα είναι ουραγός, που δεν της πρέπει! Η γενιά μας θα νιώσει τότε την πληρότητα, που αισθάνεται κάποιος, ο οποίος εκπληρώνει το καθήκον του. Θα έχουμε εκτελέσει το δικό μας χρέος προς την πιο ένδοξη εθνότητα του Πλανήτη. Προς τη γλυκιά μας Ελλάδα. Πάντοτε, μια καινούρια εποχή ξανοίγεται μπροστά μας. Ας ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον. Με πνεύμα αισιοδοξίας οι αβεβαιότητες γίνονται ευκαιρίες Ας φανούμε υπεύθυνοι συνεχιστές των ηρωικών προγόνων μας. Μας συντροφεύουν οι αόρατες σκιές των ηρώων μας (13.748 νεκροί, 41.217 τραυματίες και εξαφανισθέντες). Ας κρατήσουμε ψηλά τα ζώπυρα του Γένους και το Λάβαρο των Εθνικών μας παλμών. Ας κλείσουμε βαθειά στη ψυχή μας την Ελλάδα. Οι Έλληνες ενωμένοι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε. Μόνον «θαύματα» θα πραγματώνουμε! Και τότε, με βεβαιότητα η πολυκύμαντη ανθρωπότητα θα αναθεωρήσει τις αποφάσεις της, για την Ελλάδα και ο χρόνος θα σταματήσει μπροστά στους Γίγαντες της Ελληνικής Εποποιίας του 40 και θα βαδίσει επάνω από τους νόμους της φθοράς. Κι ένας ύμνος, παντού θα αντηχεί σαν τραγούδι μαζί και σαν κλάμα: "Αι ημέτεροι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους."

ΑΡΘΡΟ

Κύριε Πρωθυπουργέ, κάνετε μια στάση στο Μανιάκι Γράφει ο Παναγιώτης Χόχολης Αντιστρατήγος ε.α.

Κύριε Πρωθυπουργέ Επισκεπτόμενος την ιδιαίτερη πατρίδα σας την Πύλο (Νεόκαστρο), είτε κινείσθε από Καλαμάτα, είτε από Αρκαδιά (Κυπαρισσία) θα αντικρύσετε, θαμπά, μέσα στην αχλύ του Μεσσηνιακού κάμπου, το ιστορικό, το θρυλικό, ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ, ΜΑΝΙΑΚΙ. Κατά την κρίση σας, κάνετε μια στάση. Στραφείτε προς το ΜΑΝΙΑΚΙ και νοερά γυρίστε, για λίγο, πίσω στο παρελθόν. Υπό την επήρεια της αντάρας και του κουρνιαχτού, της σκληρής και φονικής μάχης, που έγινε εκεί στο ΜΑΝΙΑΚΙ, αναβαπτισθείτε, αναλογισθείτε, προβληματισθείτε, αναθεωρείστε αποφάσεις σας και πράξετε, το σωστό, το ορθό και πάνω απ’ όλα το εθνικό για το μέλλον αυτού του τόπου. Το ΜΑΝΙΑΚΙ, είναι ένας τηλαυγής φάρος, ένα εθνικό προσκυνητάρι, για όλους μας. Μην το προσπερνάμε αδιάφοροι. Από το πολυθρύλητο ΜΑΝΙΑΚΙ, σήμερα έχουν απομείνει τα κουφάρια των χορταριασμένων και ερειπωμένων ταμπουριών του ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ. Είναι οι μοναδικοί αδιάψευστοι μάρτυρες των επικών και ηρωϊκών συγκρούσεων, σώμα με σώμα, που έγιναν μεταξύ των επαναστατών Ελλήνων και των φανατισμένων ορδών του εισβολέα Ιμπραήμ. Από τη σύγκρουση αυτή διαχρονικά βγαίνουν συμπεράσματα, που αφορούν άμεσα, στα σημερινά στρατιωτικά και πολιτικά δρώμενα στη χώρα μας. Ο Ιμπραήμ στις 11 και 12 Φεβρουαρίου 1825, αποβιβάζεται στη Μεθώνη. Δημιουργεί προγεφύρωμα, το οποίο την επομένη της αποβιβάσεως του, επιχειρεί να διευρύνει, σύμφωνα με τις τότε και σήμερα μοντέρνες αρχές τακτικής και στρατηγικής. Ετσι λοιπόν: 1. Την αυγή της 7ης Απριλίου 1825, στο Κρεμμύδι Μεσσηνίας, ο στρατη-

γικός Ιμπραήμ επιτίθεται με τον όγκο των δυνάμεών του, στο αδύνατο σημείο της παράταξης των Ελλήνων, στο οποίο είχε ταχθεί να αμυνθεί ο αρχιστράτηγος αυτών Σκούρτης, ο οποίος είχε αφήσει ακάλυπτους τους στρατιώτες του, χωρίς την κατασκευή ταμπουριών και άλλων οχυρωματικών έργων. Οι Ελληνες εγκλωβισθέντες, υπέστησαν δεινή ήττα, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 600 νεκρούς. 2. Για την αδιαφιλονίκητη κατοχή της Μεσσηνίας, που θα αποτελούσε μία θαυμάσια βάση εξόρμησης για το κέντρο της Πελοποννήσου (Τριπολιτσά), ο Ιμπραήμ εμπορθει στις 26 Απριλίου 1825 τη Σφακτηρία, όπου οι Ελληνες είχαν 350 νεκρούς. Με βάση πυρός τη δεσπόζουσα Σφακτηρία, και τον δημιουργηθέντα ασφυκτικό κλοιό, το Παλαιόκαστρο παραδίδεται στις 30 Απριλίου και το Νεόκαστρο στις 6 Μαϊου 1825. 3. Στις 20 Μαϊου 1825, ο Παπαφλέσσας, ως νεότερος Λεωνίδας, κάνει την απελπισμένη προσπάθειά του, να αναχαιτίσει τον Ιμπραήμ στο Μανιάκι, σε μια άνιση, επική, ηρωϊκή εκ του συστάδην μάχη, που ήταν όμως μεγάλο στρατηγικό και τακτικό στρατιωτικό σφάλμα και μάταιη θυσία, οκτακοσίων παλικαρίων.

ΣΦΑΛΜΑΤΑ – ΛΑΘΗ – ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ 1. Δεύτερος Εμφύλιος Πόλεμος της Επανάστασης 1821 α. Το 1824, παρά τις πληροφορίες που είχε η κυβέρνηση Κουντουριώτη, για επικείμενη απόβαση του Ιμπραήμ αδρανεί. Υποβαθμίζει την απειλή και χρησιμοποιεί το αγγλικό δάνειο για εξυπηρέτηση των πολιτικών της επιδιώξεων. Δολοφονείται ο Πάνος Κολοκοτρώνης και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Εξαγοράζονται οι Ρουμελιάδες οπλαρχηγοί και κάποιοι προσκείμενοι στον Κολοκοτρώνη, ο οποίος χαρακτηρίζεται «αντάρτης» και φυλακίζεται στην Υδρα. Περιοχές της Πελοποννήσου, ως να είναι εχθρική χώρα, λεηλατού-

νται. Ο ίδιος ο Παπαφλέσσας, υπουργός της κυβέρνησης, εκστρατεύει στις 22 Οκτωβρίου 1824, κατά της Αρκαδιάς και νικά τους Αρκαδινούς και ταπεινώνει τους ηρωϊκούς Ντρέδες. Μετά από 7 μήνες ο Παπαφλέσσας γράφει εκεί δίπλα στο Μανιάκι, με τη θυσία του, τον επίλογο του δράματος. Εχει κοινά χαρακτηριστικά με τον Αλκιβιάδη. Παράτολμα γενναίος, αλλαζών, φιλόδοξος, που αγαπά υπέρμετρα την πατρίδα. Ακόμη με τη θυσία του στο Μανιάκι, επιδιώκει να εξαγνισθεί για τα πολιτικά του λάθη, να αφυπνίσει τους επαναστατημένους Ελληνες και να γίνει παράδειγμα προς μίμηση, τότε, ακόμη και σήμερα. β. Ενώ ο Ιμπραήμ έχει ήδη αποβιβαστεί στη Μεθώνη, ο Κολοκοτρώνης παραμένει φυλακή, οι εμπειροπόλεμοι Καραϊσκάκης και Κίτσος Τζαβέλλας, παραμερίζονται και διορίζεται αρχιστράτηγος, ο στερούμενος στρατιωτικών γνώσεων, ναυτικός Κυριάκος Σκούρτης. Εάν δεν είχαν γίνει όλα αυτά τα λάθη, η αποβίβαση του Ιμπράημ θα είχε αποτραπεί εν τη γενέσει της. 2. Σύγχρονος Στρατός – Μοντέρνα Ευρωπαίκή Τακτική α. Μέχρι της αποβίβασης του Ιμπράημ στη Μεθώνη, οι συγκρούσεις των ελλήνων και τούρκων, γινόταν με τα ίδια μέσα και τον ίδιο τρόπο και μεθόδους «μάχεσθαι». β. Ο στρατός του Ιμπραήμ στελεχωμένος και εκπαιδευμένος από γάλλους αξιωματικούς, χρησιμοποιεί την τότε μοντέρνα ευρωπαϊκή τακτική, έναντι της παραδοσιακής τακτικής των ατάκτων Ελλήνων. Οι μάχες είναι περισσότερο αποφασιστικές και πολύνεκρες. Ηδη στις συγκρούσεις Κρεμμυδίου, Σφακτηρίας και Μανιακίου οι Ελληνες νεκροί είναι περίπου δύο χιλιάδες. Δυσανάλογες απώλειες για τις τότε διατιθέμενες δυνάμεις μας. γ. Οι στρατιώτες του Ιμπράημ επί των όπλων τους φέρουν ξιφολόγχη. Οι Ελληνες στερούμενοι λόγχης επί των Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΑΡΘΡΟ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

όπλων τους, τα χρησιμοποίησαν, ως ρόπαλα στην επική σύγκρουση στο Μανιάκι, εξ ου και τα θρυμματισμένα κρανία των αντιπάλων τους στο πεδίο της μάχης, που βρέθηκαν αργότερα.

ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ 1. Ο εμφύλιος πόλεμος του 1824 παραλίγο να οδηγήσει σταδιακά στο σβήσιμο της Επανάστασης, εάν δεν ακολουθούσαν άλλα καθορισιτκά γεγονότα. Επακολούθησαν και άλλες εμφύλιες συγκρούσεις στο μετέπειτα εθνικό μας βίο. Οι συνέπειές τους μας βαραίνουν μέχρι σήμερα και οι εμφυλιοπολεμικές κραυγές και συνθήματα που ακούγονταν στη Βουλή των Ελλήνων είναι ολέθριες και επιζήμιες. 2. Δυστυχώς, μετά από 149 χρόνια και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1974, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, όπως εκείνες στη Μεθώνη το 1825, οι τούρκοι αποβιβάζονται στην ΚΥΠΡΟ. Οι έλληνες μπορούσαν να τους πετάξουν στη θάλασσα. Δεν το επέτρεψαν όμως οι εμφύλιες συγκρούσεις στην Κύπρο και τα άχρηστα, ανίκανα πολιτικά και στρατιωτικά ανδρείκελα εξουσίας, τότε το 1974, όπως εκείνα (Κουντουριώτης – Σκούρτης) το 1825 στη Μεθώνη και όλα αυτά κατά τον «ΑΤΤΙΛΑ ΕΝΑ». Κατά τον «ΑΤΤΙΛΑ ΔΥΟ» η τότε κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή με την ίδια δυστυχώς στρατιωτική ηγεσία, τονίζεται ιδιαίτερα αυτό, κάτω από το ηττοπαθές σύνδρομο του «ΑΤΤΙΛΑ ΕΝΑ», εγκλωβίστηκε στο δόγμα «η Κύπρος είναι μακριά» και αδράνησε. Η ευθύνη μεγάλη. Οι συνέπειες τραγικές. Οι πληγές αθεράπευτες. Ο κίνδυνος για τον ελληνισμό μεγάλος και συνεχής.

ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ 1. Η πατρίδα μας συνορεύει με επίβολους, δολίους γείτονες, οι οποίοι σαν αρπακτικά τσακάλια, ύαινες και λύκους, μεθοδεύουν τον ακρωτηριασμό και ει δυνατόν την εξαφάνιση της από το χάρτη. 2. Αναφερθήκαμε πολύ συνοπτικά για τις δύο αποβιβάσεις στη Μεθώνη το 1825 και στην Κύπρο το 1974. Η Τρίτη αποβίβαση – απόβαση, εκτός της τροϊκανής την οποία, ήδη βιώνου20

Ο Παπαφλέσσας γράφει εκεί δίπλα στο Μανιάκι, με τη θυσία του, τον επίλογο του δράματος. Εχει κοινά χαρακτηριστικά με τον Αλκιβιάδη. με, έχει σχεδιασθεί; Πότε και που θα δοθεί η εντολή, εκτέλεσής της, από τις σκοτεινές μεγάλες δυνάμεις (σύμμαχοι χειρότεροι από τους εχθρούς!, όπως έγινε στην Κύπρο το 1974, όπου τους τούρκους «σπρώχνοντας» τους εδραίωσαν εκεί; Ποιος περίμενε τέτοια εξαπάτηση και προδοσία; Ποιος μπορεί να υποσχεθεί και να διαβεβαιώσει σήμερα ότι η προδοσία δε θα επαναληφθεί μέσα στη σκληρή και αδυσώπητη σύγκρουση συμφερόντων γεωπολιτικών, γεωστρατηγικών και κυρίως ενεργειακών που σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη στην εγγύς και ευρύτερη περιοχή μας; Το μόνο ανασχετικό ανάχωμα στην επερχόμενη πλημμυρίδα των εχθρικών απειλών είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, οι οποίες μπορούν να δώσουν ισχυρό και ηχηρό ράπισμα στους πληθωρικούς «Γολιάθ» κάτι που μπορούσε να γίνει και δεν έγινε στη Μεθώνη και στην Κύπρο και κάτι που έπραξαν άλλες μικρές χώρες (Ισραήλ, Βιετνάμ κλπ). 3. Μετά από κάθε εθνική τραγωδία οι Ελληνες, ως σαν να ξυπνούν από λήθαργο και εφιάλτη, για να αποφύγουν νέες τραγωδίες, στρεφόταν ασμένως στην ισχυροποίηση των Ενόπλων τους Δυνάμεων και το σωτήριο θαύμα δεν αρνούσε να επακολουθήσει. Ετσι:

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

α. Μετά τον ατυχή πόλεμο του 1897 οι αναδιοργανωθείσες Ενοπλες Δυνάμεις μας, στους επακολουθήσαντες βαλκανικούς πολέμους 1912 – 1913, συντρίβουν τους αντιπάλους τους και διπλασιάζουν την πατρίδα μας. β. Μετά τον επάρατο διχασμό και τη μικρασιατική καταστροφή που ακολούθησε, το 1922, οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας ισχυροποιούνται και γράφουν το έπος το 40 – 41. γ. Μετά την τραγωδία της Κύπρου και της εν συνεχεία αδηφάγου ορέξεως της Τουρκίας για επέκταση στο Αιγαίο και στη δυτική Θράκη και βλέπουμε, ως να σήμανε συναγερμός, η εθνική μας άμυνα αφυπνίζεται και αρχίζει να μελετά την εισέτι ισχυροποίηση της με νέα στοιχεία, όπως η παλλαϊκή άμυνα (στράτευση γυναικών, αξιοποοίηση των ΤΕΑ και των μη στρατευθέντων φοιτητών κ.λ.π.). Επιδίωξη ήταν κάθε έλληνας και ελληνίδα έναντι των οποιονδήποτε εθχρικών απειλών να είναι ένα φλάμπουρο, ένα μετερίζι. Δυστυχώς επέρχεται μια αδικαιολόγητη κάμψη και οι πιο πάνω αμυντικοί σχεδιασμοί μένουν στα χαρτιά και «κατρακυλόντας» αμυντικά, φθάνουμε τον Ιανουάριο του 1996 στο «φιάσκο» των Ιμίων. δ. Επακολουθεί η μείωση της θητείας, η επάνδρωση των Μονάδων καθίσταται προβληματική. ε. Μετά επέρχεται η μνημονιακή καταιγίδα. Οι Ενοπλες Δυνάμεις (στελέχη ε.ε. και ε.α.) πλήττονται καίρια. Κρίνεται αναγκαίο να τονιστεί ότι η μνημονιακή πολιτική στις Ενοπλες Δυνάμεις είναι σκόπιμη, ύπουλη και παρασκηνιακά κατευθυνόμενη. Αποβλέπει χωρίς φραγμούς και προσχήματα στην αποδυνάμωση ή και ακόμη, δεν είναι υπερβολή, στη διάλυση τους, γεγονός το οποίο εξυπηρετεί, τις σε βάθος χρόνου, σκοτεινές επιδιώξεις αυτών που είναι πίσω από την τρόϊκα. στ. Κάτω από το πέλμα της μνημονιακής μπότας, τα στελέχη των ενόπλων μας δυνάμεων ασφυκτιούν. Η ιεραρχία, όσον αφορά τις αποδοχές τους, έχει καταλυθεί, ειδικά στα εν αποστρατεία στελέχη. Γενικά οι μειώσεις των συντάξεων των στρατιωτικών φθάνει κατά περίπτωση και το 55%. Οι στρατηγοί έγιναν λοχίες, ισοδύναμοι μιας καθαρίστριας των ΔΕΚΟ. Με την ίδια λογική

ΑΡΘΡΟ

Οι Ενοπλες Δυνάμεις (στελέχη ε.ε. και ε.α.), δεν επιζητούν καμιά ιδιαίτερη μεταχείριση, μέσα στις αναρριπίσεις της τροϊκανής φωτιάς που ζει ο ελληνικός λαό, αλλά μόνο ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

γιατί οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί, οι βουλευτές και πολλοί άλλοι προνομιούχοι δε γίνονται κλητήρες; ζ. Με τα μέτρα αυτά εξαναγκάζονται αξιόλογα και έμπειρα στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων απογοητευμένα, με πεσμένο ηθικό, χωρίς όνειρα, άμιλλα και φιλοδοξίες, να αποχωρούν άκαιρα από το στίβο της ενεργούς υπηρεσίας, αφού για όλους ο καταληκτικός βαθμός, μετά την αποστρατεία τοιυς, έστω και αν προαγόταν σε Στρατηγούς είναι του λοχία. η. Οι Ενοπλες Δυνάμεις (στελέχη ε.ε. και ε.α.) (1) Δεν επιζητούν καμιά ιδιαίτερη μεταχείριση, μέσα στις αναρριπίσεις της τροϊκανής φωτιάς που ζει ο ελληνικός λαό, αλλά μόνο ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, την οποία εσείς στραγγαλίζετε. (2) Δε θέλουν, μέσα σε κλίμα απολογητικής ενοχής, λόγια και σαλπίσματα για σανό (όπως στα άλογα που είναι κλεισμένα στ’ αμπάρια και στα μπαλαούρα του πλοίου), αντί σανού, αλλά χειροποίητα έργα. (3) Είναι νομοταγείς δημοκρατικοί πολίτες, που δεν φατριάζουν, τρέφουν αισθήματα άπειρης και άδολης αγάπης προς την πατρίδα, αγαπούν, σέβονται και βοηθούν τους έλληνες συμπολίτες τους και δεν είναι ΔΕΔΟΜΕΝΟΙ.

(4) Οι ανιδιοτελείς και υπερήφανες θέσεις τους, μέχρι αυτοθυσίας, στο βαρύ και δύσκολο έργο τους δεν είναι μια αστείρευτη δεξαμενή, η οποία, εάν δεν επανατροφοδοτείται σιγά σιγά αδειάζει. Αυτό, δεν είναι μια αδυναμία τους, αλλά μια ανθρώπινη πραγματικότητα, η οποία πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθεί από τον κ. πρωθυπουργό. (5) Με πικρία βιώνουν την απαξιωτική, εκδικητική και εχθρική συμπεριφορά κάποιων, την οποία όμως απαλύνει και γλυκαίνει η άπειρη, η άδολη, η στοργική αγάπη, σύμπαντος του ελληνικού λαού. 4. Μετά τα πιο πάνω, αν κάποιοι επιδιώκουν την αποδυνάμωση, είτε συνειδητά, είτε εξ’ εσφαλμένων χειρισμών τους, των Ενόπλων μας Δυνάμεων, με αποτέλεσμα την αδυναμία, ο μη γένοιτο, εκπλήρωσης της αποστολής τους (ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ), τότε ΑΥΤΟΙ (στους οποίους τον χαρακτηρισμό που τους ταιριάζει τους τον δίνει ο ελληνικός λαός) ας ετοιμάσουν στολή, όχι από το τιμημένο ελληνικό χακί, το οποίο δεν τους ανέχεται και τους «ξερνάει» ως ανεπιθύμητους, αλλά της θεραπενίδας για να σερβίρουν με «τεμενάδες» καφέδες στην πλατεία Συντάγματος, απέναντι από το δακρυσμένο «ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ» στους επιβουλείς της πατρίδας μας, νέους ΤΣΑ-

ΜΗΔΕΣ ΑΡΧΙΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ, ΒΟΕΒΟΔΕΣ και ΠΑΣΑΔΕΣ. Ετσι θα γυρίσουμε πίσω, όπου και τοι είχε υπογραφεί η συνθήκη της τελικής ανεξαρτησίας της Ελλάδος (9 Ιουλίου 1832), οι τούρκοι συνέχιζαν να κατέχουν την Ακρόπολη των Αθηνών μέχρι 1 Μαρτίου 1833. Κύριε πρωθυπουργέ Ο κ. Νετανιάχου στην πρόσφατη επίσκεψή σας στο Ισραήλ, μαζί με τα τόσο θετικά και ελπιδοφόρα που συζητήσατε, θα πρέπει να σας είπε και αν δεν σας είπε θα το αντιληφθήκατε ο ίδιος, ότι, «η επιβίωση μικρής χώρας και η ενάσκηση δυναμικής εξωτερικής πολιτικής της στηρίζεται σε αξιόμαχες με υψηλό ηθικό, ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις, διότι χωρίς αυτές η εξωτερική πολιτική μοιάζει με ορχήστρα χωρίς όργανα. Εσείς προίστασθε των Ενόπλων μας Δυνάμεων και όχι οι υπουργοί σας, οι οποίοι τόσα δεινά συσσώρευσαν σε αυτές. Στραφείτε στο ΜΑΝΙΑΚΙ… και αποφασίστε. Είναι βαρειά η ευθύνη της οποιασδήποτε απόφασής σας.

Βοηθήματα: Ιστορία του Ελληνικού Εθνους, Ιστορία της Νεότερης Ελλάδος Διον. Κόκκινου και Παπαρηγόπουλου, Απαντα για τον Παπαφλέσσα, Φωτάκου

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΡΑΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ

Εμπλουτισμός εμπιστοσύνης

Γράφει ο Kenneth Pollack * Είναι δύσκολο να κρίνουμε την πυρηνική συμφωνία που συνήφθη στη Γενεύη ως οτιδήποτε άλλο εκτός από το ότι είναι μια καλή συμφωνία. Οι Ιρανοί δεν θα έρθουν πιο κοντά στο να αποκτήσουν την ικανότητα πυρηνικού ξεσπάσματος όταν η συμφωνία καταλήξει, τουλάχιστον όχι περισσότερο από όσο βρίσκονται σήμερα. Το ποσό των χρημάτων που θα πάρουν οι Ιρανοί είναι ασήμαντο - περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια συνολικά σε πάνω από έξι μήνες - ειδικά σε σύγκριση με τα περίπου 30 δισεκατομμύρια αμερικανικών δολαρίων που η Τεχεράνη θα χάσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ως αποτέλεσμα των κυρώσεων στις πωλήσεις πετρελαίου και τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, που παραμένουν σταθερά στη θέση τους. Οι αντιρρήσεις που έχουν ανακύψει για την συμφωνία μέχρι στιγμής είναι είτε προσχηματικές είτε ταυτολογικές, ή απαιτούν το είδος τής θεωρίας συνωμοσίας που συνήθως κακολογούμε όταν προέρχεται από τους Ιρανούς. Όμως, η συμφωνία είναι μόνο ένα μικρό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Το Ιράν θα καταλήξει να βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση από το να μπορεί να προχωρήσει σε ένα πυρηνικό ξέσπασμα, αλλά είναι δύσκολο να πάει πολύ πέρα από αυτό. Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να αποκτήσει το Ιράν το σχάσιμο υλικό για ένα πυρηνικό όπλο που είναι αδύνατο να εκτιμηθεί εάν οι Ιρανοί θα καθυστερήσουν κατά μια εβδομάδα, ένα μήνα ή έναν χρόνο. (Οποιεσδήποτε τέτοιες αξιώσεις τείνουν να αντανακλούν αυτό που ο αιτών θέλει να κάνει τους άλλους να πιστεύουν, μακράν της αντικειμενικής πραγματικότητας). Επιπλέον, η ενδιάμεση συμφωνία θα διαρκέσει μόνο για έξι μήνες και δεν λέει τίποτα για το τι θα συμβεί στο τέλος τής εν λόγω περιόδου. Η ελπίδα είναι ότι οι δύο πλευρές θα χρησιμοποιήσουν τον χρόνο για να δημιουργήσουν μια επακόλουθη συνολική συμφωνία. Αλλά, η ενδιάμεση συμ22

φωνία περιέχει μόνο τα ευρύτερα σημάδια για μια τέτοια τελική συμφωνία. Σε τρία χρόνια από τώρα, αν δεν υπάρχει συνολική συμφωνία, αυτή η ενδιάμεση συμφωνία θα δείχνει ανούσια δεν είναι κακό, απλώς είναι αδιάφορο. Υπό αυτή την έννοια, η ενδιάμεση συμφωνία είναι σημαντική μόνο στο βαθμό που βοηθά να δημιουργηθεί η τελική, συνολική συμφωνία. Ευτυχώς, ετούτη η συμφωνία έχει πραγματική αξία ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Με απλά λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι κατανοητό δεδομένου τού πώς έχουν αμφότεροι συμπεριφερθεί στα 34 χρόνια από την Ισλαμική Επανάσταση. Η δυσπιστία είναι τόσο βαθιά ριζωμένη και στις δύο πλευρές, που έχει συχνά απειλήσει να κάνει αδύνατες οποιεσδήποτε σοβαρές διαπραγματεύσεις. Αυτό που είναι πιο σημαντικό στην τρέχουσα συμφωνία είναι η δυνατότητά της για να υπερνικήσει την αμοιβαία καχυποψία. Και οι δύο πλευρές έδειξαν προθυμία να κάνουν παραχωρήσεις στα θέματα που η άλλη πλευρά το χρειαζόταν - και αυτό είναι τελικά το απαραίτητο στοιχείο αν πρόκειται να υπάρξει μια επιτυχημένη τελική συμφωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήθελαν

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

να δουν τους Ιρανούς να λαμβάνουν τα δέοντα μέτρα για να σταματήσει η επιδίωξη της ικανότητας παραγωγής πυρηνικών όπλων, εκλαμβάνοντάς τα ως διαβεβαίωση ότι το Ιράν είναι έτοιμο να παραιτηθεί από αυτήν την επιδίωξη, ως μέρος μιας συνολικής συμφωνίας. Ομοίως, το Ιράν χρειαζόταν κάποια ένδειξη ότι η Δύση (κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες) θα είναι έτοιμη να παράσχει στην Τεχεράνη ουσιαστική ανακούφιση από τις κυρώσεις σε αντάλλαγμα για τις σημαντικές παραχωρήσεις σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα. Αυτό ακριβώς έκανε ετούτη η συμφωνία. Οι Ιρανοί συμφώνησαν να σταματήσουν την πυρηνική πρόοδό τους για έξι μήνες. Επιπλέον, συμφωνώντας για την μείωση των υφιστάμενων αποθεμάτων εμπλουτισμένου ουρανίου καθαρότητας 19,75%, το Ιράν έδειξε την βούλησή του να περιορίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα και να υποχωρήσει από την ικανότητα ενός πυρηνικού ξεσπάσματος - το πιο κρίσιμο στοιχείο κάθε συνολικής συμφωνίας. Ομοίως, η Δύση έδειξε στο Ιράν ότι ήταν πρόθυμη να του δώσει κάποια μετρητά και να αναστείλει ορισμένες από τις κυρώσεις, κάτι που αποτελούσε τις ελάχιστες απαιτήσεις τού Ιράν για μια συνολική συμφωνία. Είναι αλήθεια ότι οι κυρώσεις που ανεστάλησαν, αλλά δεν ήρθησαν, αντιπροσωπεύουν τις λιγότερο

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ σημαντικές από το σύνολο των κυρώσεων κατά του Ιράν. Αλλά τα σημάδια έχουν περισσότερη σημασία από την ουσία. Τώρα, και οι δύο πλευρές μπορούν να πουν στο εσωτερικό τους ακροατήριο ότι η άλλη πλευρά επέδειξε προθυμία να κάνει τις επώδυνες παραχωρήσεις που θα απαιτηθούν για την τελική συμφωνία. Και αυτό θα πρέπει να δώσει στον καθένα κάποια εμπιστοσύνη ότι είναι δυνατόν να χτιστεί μια πιο ολοκληρωμένη συμφωνία, μια συμφωνία που θα τερμάτιζε τελικά την απειλή που τίθεται από το υπάρχον πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η ενδιάμεση συμφωνία σηματοδοτεί ένα πολύ σημαντικό, αν και κυρίως συμβολικό, βήμα προς μια συμφωνία που, όχι πολύ καιρό πριν, φαινόταν εντελώς αδιανόητη. Ωστόσο, εξακολουθεί να χρειάζεται προσοχή. Υπάρχουν τεράστια εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Ειδικότερα, το αμερικανικό Κογκρέσο θα πρέπει να επιτρέψει την ουσιαστική ανακούφιση του Ιράν από τις κυρώσεις, όπως και οι σκληροπυρηνικοί τού Ιράν θα πρέπει να πεισθούν να μην «κολλήσουν» σε θέματα αρχής όταν θα πρόκειται για το «δικαίωμά» τους να εμπλουτίσουν ουράνιο και το αίτημά τους να αρθούν όλες οι κυρώσεις. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ θα πρέπει να συμφωνήσει να επιτρέψει στην οικονομία τού Ιράν να αναβιώσει και οι σκληροπυρηνικοί τής Τεχεράνης θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με την αναβίωση της οικονομίας τους και κάποια πολύ περιορισμένη δραστηριότητα εμπλουτισμού. Αυτή η ενδιάμεση συμφωνία καθιστά δυνατό το να φανταστεί κανείς μια τέτοια συμφωνία, αλλά δεν την κάνει σίγουρη. Φέρνει στο νου την κινεζική παροιμία ότι ένα ταξίδι χιλίων μιλίων αρχίζει με ένα μόνο βήμα. Κάναμε επιτέλους αυτό το πρώτο βήμα, και δεν πρέπει να αγνοούμε την σημασία του μετά από τόσες λανθασμένες εκκινήσεις. Αλλά έχουμε ακόμη πολλά χιλιόμετρα να διανύσουμε

Τα μυστικά της κρίσης του καπιταλισμού ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΦΤΗΝΕΣ TV ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Γράφει ο Lawrence Summers * Πριν από πέντε χρόνια, θα ήταν σχεδόν αδιανόητο οι Financial Times να έχουν σειρά άρθρα γα την «Κρίση του καπιταλισμού». Το γεγονός ότι κάτι τέτοιο πλέον συμβαίνει αντανακλά τόσο τη δυσμενή κοινή γνώμη όσο και τα ανησυχητικά μηνύματα σε μεγάλο μέρος του βιομηχανοποιημένου κόσμου. Οι Αμερικανοί είναι παραδοσιακά οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές του καπιταλισμού. Παρ' όλα αυτά, σε πρόσφατη δημοσκόπηση, θετική γνώμη για τον καπιταλισμό φαίνεται πως έχει το 50% του πληθυσμού των ΗΠΑ, σε αντίθεση με το 40% που δεν έχει. Η απογοήτευση είναι ιδιαίτερα εμφανής στη νεολαία, σε ανθρώπους ηλικίας 18-29 ετών, σε Αφροαμερικανούς και σε ισπανόφωνους, των οποίων τα εισοδήματα είναι κατώτερα των 30.000 δολαρίων, και σε ανθρώπους που δηλώνουν Δημοκρατικοί. Οι τρεις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις ήταν λουτρό αίματος για τους αξιωματούχους. Το 2006 και το 2008, η Αριστερά πήγε καλά. Το 2010 η Δεξιά κέρδισε με μεγάλη άνεση. Όμως,

με την άνοδο του Tea Party στη Δεξιά και του κινήματος Occupy Wall Street στην Αριστερά, φαίνεται πως η φετινή εκλογική αναμέτρηση θα γίνει ακόμη πιο περίπλοκη. Πόσο δικαιολογημένη, όμως, είναι αυτή η απογοήτευση από τον καπιταλισμό; Αυτό εξαρτάται από την απάντηση που δίνουμε σε δύο ερωτήσεις: Τα σημερινά προβλήματα είναι σύμφυτα με την παρούσα μορφή του καπιταλισμού ή μπορούν να αντιμετωπιστούν με πιο άμεση λύση; Υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές επιλογές; Η εξάπλωση της στασιμότητας και της ασυνήθιστα υψηλής ανεργίας στην Ιαπωνία και στον υπόλοιπο βιομηχανοποιημένο κόσμο εγείρει αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του καπιταλισμού ως μέσου προώθησης της απασχόλησης και βελτίωσης του επιπέδου διαβίωσης για την ευρεία μεσαία τάξη. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Ελάχιστοι στοιχηματίζουν ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα επιστρέψουν σε επίπεδα πλήρους απασχόλησης τα επόμενα πέντε χρόνια. Και στις δύο οικονομίες πιθανότατα θα εκδηλωθούν πιέσεις στη ζήτηση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

*Ο KENNETH M. POLLACK είναι βασικός συνεργάτης στο Brookings Institution και προσφάτως ο συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο Unthinkable: Iran, the Bomb, and American Strategy

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

Αυτό, όμως, δείχνει δομικό ελάττωμα του καπιταλισμού ή, όπως το θέτει και ο Keynes, «we have got magne to trouble» (μας χάλασε το κιβώτιο ταχυτήτων, με αποτέλεσμα την ακινητοποίηση του οχήματος), και αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη σωστή δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, αλλά δεν θα βελτιωθεί με διαρθρωτικά μέτρα. Πιστεύω πως τα στοιχεία συνηγορούν υπέρ της δεύτερης επιλογής. Οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση του καπιταλισμού είναι πιθανόν περισσότερο να αποκλίνουν από τα βήματα που χρειάζονται για την προώθηση της ζήτησης παρά να συνεισφέρουν στο να επιστρέψει ο κόσμος στην αγορά εργασίας. Υποπτεύομαι ότι εάν και όταν οι μακροοικονομικές πολιτικές ρυθμιστούν καταλλήλως μεγάλο μέρος της τρέχουσας ανησυχίας θα σβήσει. Παρ' όλα αυτά, εγείρονται σοβαρές ανησυχίες για τη δικαιοσύνη του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτές προέρχονται από την απότομη αύξηση της ανεργίας περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς από τον οικονομικό κύκλο -ένας στους έξι Αμερικανούς μεταξύ 24 και 54 ετών πιθανότατα θα βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας μετά την ανάκαμψη της οικονομίας-, σε συνδυασμό με τη δραματική αύξηση του μεριδίου του εισοδήματος που αντιστοιχεί στο 1% του πληθυσμού (αν όχι στο 0,01%) και τη μείωση της κοινωνικής κινητικότητας. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και βαθύ και φαίνεται απίθανο να διορθωθεί από μόνο του χωρίς παρεμβάσεις. Εν αντιθέσει με τις κυκλικές ανησυχίες, αυτήν τη φορά δεν φαίνεται να υπάρχει εμφανής διαθέσιμη λύση. Ακόμη και στον κινεζικό κλάδο μεταποίησης, το ποσοστό της απασχόλησης φαίνεται πως είναι χαμηλότερο από τα προ 15ετίας επίπεδα, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται πιο βαθιά, στην εξέλιξη της τεχνολογίας. Η αγροτική οικονομία έδωσε τη σκυτάλη στη βιομηχανική οικονομία επειδή η πρόοδος απάντησε στην ανάγκη για παραγωγή τροφίμων που να απαιτεί συμμετοχή μικρότερου μέρους του πληθυσμού, απελευθερώνοντας έτσι μεγάλο αριθμό ανθρώπων, 24

οι οποίοι πλέον είχαν τη δυνατότητα να εργαστούν σε άλλους τομείς. Η ίδια πρόοδος συντελείται και τώρα στον μεταποιητικό κλάδο και σε ευρεία γκάμα υπηρεσιών, μειώνοντας τις προοπτικές απασχόλησης γα πολλούς. Παράλληλα, όπως συνέβη τις πρώτες μέρες της βιομηχανικής εποχής, ο συνδυασμός ουσιαστικών πληθυσμιακών μετακινήσεων και της δυνατότητας παραγωγής σε μεγάλη κλίμακα έδωσε την ευκαιρία σε λίγους τυχερούς να συγκεντρώσουν ισχυρές περιουσίες. Η φύση της μεταμόρφωσης επισημαίνεται από την 50πλάσια μεταβολή στη σχετική τιμή μιας τηλεόρασης συγκριτικά με το κόστος ημερήσιας νοσηλείας κατά την τελευταία γενιά. Έχει συχνά αναφερθεί ότι ο μέσος μισθός των εργαζομένων έχει μείνει στάσιμος, γεγονός που συγκαλύπτει ένα σημαντικό μέρος του τι συμβαίνει. Εάν εξετάσουμε την εξέλιξη, μετρώντας την πορεία των τιμών στις συσκευές ή στα ρούχα ή στις τηλεπικοινωνίες, όπου η ανάπτυξη της παραγωγικότητας ήταν ταχεία, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι μισθοί αυξήθηκαν σημαντικά κατά την τελευταία γενιά. Το πρόβλημα είναι πως έμειναν στάσιμοι ή μειώθηκαν εάν η μέτρηση γίνει ως προς τις τιμές των κατοικιών, οι οποίες υποχωρούν, το κόστος της υγείας, των τροφίμων, της ενέργειας και της εκπαίδευσης. Δεδομένου ότι πλέον απαιτούνται λιγότεροι εργαζόμενοι για να ικανοποιηθεί η ζήτηση για συσκευές και ρουχισμό, είναι φυσικό και επόμενο ότι τόσο περισσότεροι θα εργάζονται σε κλάδους όπως η υγεία και η εκπαίδευση,

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

όπου τα αποτελέσματα είναι καταφανώς απογοητευτικά. Όπως αναφέρει και ο οικονομολόγος Michael Spence, ουσιαστικά όλη η ανάπτυξη της απασχόλησης στις ΗΠΑ κατά την τελευταία γενιά έλαβε χώρα σε μη εμπορεύσιμα προϊόντα. Το πρόβλημα είναι πως σε πολλούς από αυτούς τους τομείς η παραδοσιακή επιχειρηματολογία υπέρ του καπιταλισμού είναι αδύναμη. Δεν είναι βεβαίως τυχαίο ότι σχεδόν σε όλες τις κοινωνίες η υγεία και η εκπαίδευση βρίσκονται στα χέρια του δημόσιου τομέα, εν αντιθέσει με όσα συμβαίνουν στην παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων. Υπάρχει η ανάγκη για μεταφορά περισσότερων εργαζομένων από δραστηριότητες όπως η χαλυβουργία σε δραστηριότητες όπως η φροντίδα των γηραιότερων. Παράλληλα, υπάρχει η ανάγκη για συρρίκνωση ή τουλάχιστον για επιβράδυνση της ανάπτυξης του δημόσιου τομέα. Έτσι, ερχόμαστε στην ενοχοποίηση των χρεοκοπημένων κυβερνήσεων των βιομηχανοποιημένων καπιταλιστικών κοινωνιών. Παρότι η οικονομία ακολουθεί μη ικανοποιητική πορεία, οι πιέσεις στους προϋπολογισμούς περιορίζουν τη δυνατότητα αντίδρασης του δημόσιου τομέα. Οι συζητήσεις πλέον αφορούν το πώς και το πότε -όχι το εάν- θα μειωθούν τα βασικά προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Ακόμη και το ουσιώδες θέμα της φερεγγυότητας πολλών καπιταλιστικών κρατών φαίνεται πως αμφισβητείται. Και πάλι το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Αν και πιστεύω περισσότερο απ' ό,τι οι περισσότεροι πως οι ΗΠΑ θα έχουν τη δυνατότητα να δανείζονται με ευ-

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ νοϊκούς όρους για μεγάλο χρονικό διάστημα εάν -όπως φοβάμαι- ο ιδιωτικός δανεισμός συνεχίσει να δέχεται πιέσεις, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο δρόμος στον οποίο βρισκόμαστε ως προς τις προγραμματισμένες δαπάνες και τα προγραμματισμένα δημόσια έσοδα δεν είναι βιώσιμος. Και το παράδειγμα της Ευρώπης μας δείχνει ότι οι αγορές μπορούν να μετατρέψουν σημαντικά δημοσιονομικά προβλήματα σε πραγματική καταστροφή, ανησυχώντας υπερβολικά και πολύ γρήγορα. Από μία άποψη, η απάντηση θα ήταν να επιμείνουμε σε μεγαλύτερη πολιτική βούληση και κουράγιο. Εάν εξετάσουμε το θέμα πιο βαθιά, όμως, οι πολίτες του βιομηχανοποιημένου κόσμου, που πιστεύουν ότι ζουν σε προοδευτικές κοινωνίες, δικαίως αναρωτιούνται γιατί οι κοινωνίες που στηρίζονται όλο και περισσότερο στην αφθονία πρέπει να περικόψουν τα επίπεδα κοινωνικής προστασίας. Παραδόξως, η απάντηση βρίσκεται στην ίδια την επιτυχία του καπιταλισμού, η οποία κατέστησε την ευκαιρία για εκπαίδευση και νοσηλεία και τη διοίκηση πολύ πιο δαπανηρές. Όταν η κατάσταση γίνεται απογοητευτική, τότε είθισται να υπάρχει η αντιπαράθεση εκείνων που ζητούν να συνεχίσουμε πιο δυναμικά στην ίδια γραμμή και αυτών που ζητούν ριζικές αλλαγές κατεύθυνσης. Στην περίπτωση του καπιταλισμού, όμως, η συζήτηση αυτή είναι εκτός θέματος. Όπου εφαρμόστηκε συνάντησε τεράστια επιτυχία. Η πρόκληση για την επόμενη γενιά είναι πως αυτή η επιτυχία θεωρείται δεδομένη. Και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό που θα αποτελέσει αιτία εντεινόμενης απογοήτευσης σε περιόδους οικονομικής στενότητας. Το πρόβλημα δεν αφορά τα περισσότερο καπιταλιστικά μέρη της σύγχρονης οικονομίας, αλλά τα λιγότερο καπιταλιστικά μέρη. Οι τομείς που αφορούν την υγεία, την εκπαίδευση και την κοινωνική πρόνοια είναι εκείνοι που πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. *Ο κ. Lawrence Summers είναι πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Harvard.

12.000 βλήματα DM63 για τα Άρματα μάχης Leopard-2HEL- Θωρακίζεται ο Έβρος Υπογραφή της σύμβασης για 12.000 διατρητικά βλήματα αρμάτων μάχης DM63 Το ΓΕΣ αποκτά 12.000 διατρητικά βλημάτα (APFSDS-T) /DM63A1, για τον κορυφαίο τύπο για τα άρματα μάχης Leopard=2HEL. Τέλος στην εκκρεμότητα των πυρομαχικών των αρμάτων μάχης Leopard-2 μπήκε με τη προχθεσινή υπογραφή σύμβασης για την προμήθεια 12.000 διατρητικών βλημάτων (APFSDS-T) τύπου DM63/ DM63A1, το οποίο θεωρείται το κορυφαίο συμβατικό διατρητικό βλήμα παγκοσμίως και αναπτύχθηκε ειδικά για τα πυροβόλα L55, προσφέροντας τη μεγαλύτερη διατρητική ικανότητα στο μέγιστο βεληνεκές με τις μικρότερες φθορές στον σωλήνα. Σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του διαπιστευμένου στρατιωτικού συντάκτη Λεωνίδα Μπλαβέρη, η υπογραφή της σχετικής σύμβασης ύψους €49 εκατ. έγινε κυριολεκτικά την τελευταία ημέρα της σχετικής προθεσμίας που επιτρέπει την έκδοση χρηματικού εντάλματος προπληρωμής εντός του έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, το ΓΕΣ θα έχανε τα εγκεκριμένα κονδύλια του τρέχοντος οικονομικού έτους και θα έπρεπε να συνυπολογιστούν εκ νέου στο μειωμένο προϋπολογισμό του 2014. Τα 12.000 διατρητικά βλήματα (APFSDS-T) DM63/DM63A1 έρχονται να προστεθούν στα 4.200 διατρητικά βλήματα (APFSDS-T) DM53A1, 3.000 βλήματα Υψηλής Εκρηκτικότητας Αντι-Αρματικών (ΗΕΑΤ) Μ830 και λιγότερων από 5.000 APFSDS-T DM33A2 που αποκτήθηκαν το 2005 για 170 άρματα μάχης Leopard-2HEL και 183 Leopard-2A4, αριθμός που καλύπτει τη βασική απαίτηση για ένα

πλήρη φόρτο 42 βλημάτων ανά άρμα με υψηλή όμως αναλογία APFSDS προς HEAT. Υπενθυμίζεται ότι ο Τουρκικός Στρατός διαθέτει από το 2007 για 339 άρματα μάχης Leopard-2A4 περί τα 15.000 βλήματα DM63 APFSDS-T ενώ απέκτησε για 170 άρματα μάχης Μ-60Τ Sabra περί τα 10.000 βλήματα APFSDS-T και ΗΕΑΤ-ΜΡ-Τ από το Ισραήλ

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η καταστροφή της Ευρώπης μπορεί να αποφευχθεί Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ Γράφει ο Sebastian Mallaby * Αν η ευρωζώνη διασπαστεί, θα είναι μια καταστροφή που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Στο κάτω - κάτω, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ήδη κάνει μεγάλες προσπάθειες για να ενισχύσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της γηραιάς ηπείρου. Τώρα, η επιλογή βρίσκεται στη Γερμανία, η οποία μπορεί να σώσει τη νομισματική ένωση, εφόσον επιτρέψει πολιτικές που αποσκοπούν στην ελάφρυνση του χρέους και την ανάπτυξη, όχι απλώς να μειώνει τα ελλείμματα. Πριν από δύο δεκαετίες, όταν το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα έφθασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, το ύστατο ερώτημα ήταν πόση προσπάθεια θα κάνει η Γερμανία, η οικονομική δύναμη της ηπείρου, για να το σώσει. Οι περιφερειακές οικονομίες ήταν πληγωμένες, καταβεβλημένες από μια νομισματική πολιτική που ήταν κατάλληλη για τη Γερμανία αλλά και πολύ αυστηρή για τις ασθενέστερες ευρωπαϊκές χώρες. Η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, η Bundesbank, έπρεπε να κάνει μια επιλογή. Θα μπορούσε να συνεχίσει να κρατά υψηλά τα επιτόκια, δεσμευόμενη κατά συνέπεια στη σταθερότητα των τιμών. Ή θα μπορούσε να μειώσει τα επιτόκια και να δεχθεί έναν μικρό πληθωρισμό - και έτσι να σώσει το υπόλοιπο της Ευρώπης από μια παρατεταμένη ύφεση. Γνωρίζουμε ποια επιλογή έκανε τότε η Γερμανία. Η Bundesbank απέρριψε τις προτάσεις ότι θα έπρεπε να αποδεχθεί το ρίσκο του πληθωρισμού για το καλό της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Οι κερδοσκόποι ορθώς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η απόφαση αυτή οδηγεί σε μια κοινή νομισματική πολιτική ανυπόφορη για τις ασθενέστερες οικονομίες της Ευρώπης. Και τον Σεπτέμβριο του 1992, ο Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών της γηραιάς ηπείρου, ένας πρόδρομος του σημερινού ευρώ, γκρεμίστηκε κάτω από την πίεση των επιθέσεων από τα hedge funds. Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, ο κόσμος περιμένει μια νέα απάντηση στην ίδια ερώτηση. Πόσο μακριά θα πάει η Γερμανία για να κρατήσει την Ευρώπη ενωμένη; Ο οικονομολόγος Ρούντιγκερ Ντόρ26

νμπους (Rudiger Dornbusch) παρατήρησε ότι στα οικονομικά, οι κρίσεις χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φθάσουν σε σημείο αιχμής από ό, τι νομίζουν οι περισσότεροι, και τότε εξελίσσονται γρηγορότερα από ό, τι νομιζόταν ότι θα μπορούσαν. Μέχρι τη στιγμή που διαβάζετε αυτό το κείμενο, η ευρωζώνη μπορεί να έχει διασπαστεί. Αλλά είτε έχει συμβεί είτε όχι, είτε συμβεί στο προσεχές μέλλον, ένα πράγμα είναι σίγουρο. Από την αρχή της κρίσης, η Γερμανία είχε τη δύναμη να σώσει την νομισματική ένωση, αν ήθελε. Η διάλυση της Ένωσης μπορεί να είναι μια προαιρετική καταστροφή.

ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ «ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ» Για να γίνει κατανοητό το γιατί η αποτυχία του ευρώ θα μπορούσε να αποφευχθεί, πρέπει κανείς να συλλάβει αρχικά την τρομερή δύναμη των σημερινών κεντρικών τραπεζών. Μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι προηγμένες οικονομίες ήταν προσδεμένες στον κανόνα του χρυσού, που σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούσαν να τυπώσουν χρήματα σε απεριόριστες ποσότητες. Ομοίως, για σχεδόν όλα τα έτη από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, η δύναμη της νομισματικής… τυπογραφίας έχει ελεγχθεί, πρώτα από μια αποδυναμωμένη εκδοχή του κανόνα του χρυσού και στη συνέχεια από το φόβο του πληθωρισμού. Αλλά ο συνδυασμός των νομισμάτων «Fiat» (σ.σ.: δηλαδή τα αδύναμα νομίσματα) και των οικονομιών που βρίσκονται σε ύφεση αλλάζει το παιχνίδι. Το χρήμα, που δεν συνδέεται πλέον με τον χρυσό ή οποιοδήποτε άλλο στιβαρό σημείο αγκύρωσης, μπορεί να δημιουργηθεί άμεσα, σε άπειρες ποσότητες, με μια εντολή των τεχνοκρα-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

τών. Και εφ 'όσον τα εργοστάσια έχουν πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και η ανεργία κρατά υπό έλεγχο τους μισθούς, είναι απίθανο να υπάρξει κάποιο σημαντικό κόστος από τον πληθωρισμό. Φυσικά, οι κεντρικές τράπεζες είχαν την ίδια εξουσία τη δεκαετία του 1930, όταν ο κόσμος ήταν σε ύφεση και ο κανόνας του χρυσού είχε εγκαταλειφθεί. Αλλά δίστασαν να την χρησιμοποιήσουν, μια απόφαση που τεκμηριώθηκε και θρηνήθηκε από νομισματικούς ιστορικούς ξεκινώντας από τον Μίλτον Φρίντμαν (Milton Friedman) και φθάνοντας ως τον Μπεν Μπερνάνκι (τον σημερινό πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ). Από το 2008, αντίθετα, οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι αποφασισμένοι να αποδείξουν ότι κατανοούν τα διδάγματα της ιστορίας. Σε εμφάνισή του στο Λόφο του Καπιτωλίου λίγο μετά την κήρυξη πτώχευσης της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers το 2008, ο ίδιος ο Μπερνάνκι ενημέρωσε τον Μπάρνι Φρανκ (Barney Frank), τότε πρόεδρο της Επιτροπής Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών της Βουλής, ότι η Federal Reserve θα σταθεροποιήσει την ασφαλιστική AIG με κόστος πάνω από 80 δισεκατομμύρια δολάρια. «Έχετε 80 δισεκατομμύρια δολάρια;», ρώτησε ο Φρανκ. «Έχουμε 800 δισεκατομμύρια», απάντησε ο Μπερνάνκι. Στην πραγματικότητα, τον Δεκέμβριο του 2008, η Fed αφιέρωσε 1,5 τρισ. δολάρια σε χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης στις αγορές, ξεπερνώντας τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια του Ταμείου Διάσωσης που είχαν εγκριθεί από το Κογκρέσο μέσω του Προγράμματος Ανακούφισης Προβληματικών Κεφαλαίων (Troubled Asset Relief Program, TARP). Οι κεντρικές τράπεζες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ενήργησαν με την ίδια αποφασιστικότητα. Για το μεγαλύτερο μέρος του 2011, η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης λογομαχούσε για τις λεπτομέρειες του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), ένα ταμείο διάσωσης παρόμοιο με το TARP με «δύναμη πυρός» 440 δισ. ευρώ. Τότε, μια μέρα τον περασμένο Δεκέμβριο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παρείχε 489 δισ. ευρώ για τις προβληματικές τράπεζες της γηραιάς ηπείρου και τον

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΕΒΡΩΝ: Ένας θρίαμβος που κατέληξε σε τραγωδία Της Συντακτικής Επιτροπής Στις 28 Ιουλίου του 1920 τερματίζεται και τυπικά για την Ελλάδα και την Τουρκία ο Πόλεμος. Σε μια αίθουσα του δημαρχείου των Σεβρών, κοντά στο Παρίσι, υπογράφεται η τελική συνθήκη ειρήνης ανάμεσα στη σουλτανική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης και τους συμμάχους της Αντάντ. Είναι η γνωστή συνθήκη των Σεβρών που έκανε το όραμα της “Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών” να μοιάζει εφικτό. Τελικά αποδείχτηκε εφιάλτης που ακόμη και σήμερα μας στοιχειώνει. Πως φθάσαμε στη Συνθήκη Με την ανακωχή του Μούδρου, ο δρόμος για την ουσιαστική διεκδίκηση μικρασιατικών περιοχών, όπου κατοικούν συμπαγείς ελληνικοί-χριστιανικοί πληθυσμοί είχε ανοίξει. Κατά τη συνεδρίαση του ανώτατου συμμαχικού συμβουλίου στις 22 Απριλίου 1919, οι Αγγλογάλλοι και οι Αμερικανοί, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του Ιταλού εκπροσώπου, δίνουν στην Ελλάδα την άδεια να καταλάβει την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης με αποστολή -επισήμως- την τήρηση της τάξης και στην προστασία των χριστιανικών πληθυσμών, μέχρι να επιτευχθεί η σύναψη της τελικής ειρηνευτικής συμφωνίας. Ουσιαστικά, οι Αγγλογάλλοι χρησιμοποιούν τον ελληνικό στρατό εναντίον της Τουρκίας και επιπλέον να περιορίσουν τα ιταλικά επεκτατικά σχέδια. Η επιχείρηση για τη στρατιωτική κατάληψη της Σμύρνης θα πραγματοποιηθεί, στις 2 Μαΐου 1919. Κατά την αποβίβαση τους οι ελληνικές δυνάμεις γίνονται δεκτές με ενθουσιασμό από τους Έλληνες κατοίκους,αλλά δέχονται επίθεση από ομάδες Τούρκων ενόπλων και απαντούν. Κατά τις συγκρούσεις χάνουν τη ζωή τους 2 Έλληνες και 5 Τούρκοι στρατιώτες. Στις 28 Ιουλίου του 1920 σε μια αίθουσα του δημαρχείου των Σεβρών, κοντά στο Παρίσι, υπογράφεται η τελική συνθήκη ειρήνης ανάμεσα στη σουλτανική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης και τους συμμάχους της Αντάντ. Την Ελλάδα εκπροσωπούν (και υπογράφουν) ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Έλληνας πρεσβευτής στο Παρίσι Άθως Ρωμανός. Η συνθήκη, γενικά, είναι άκρως καταδικαστική για την Τουρκία. Οι όροι της Συνθήκης. Η Ελλάδα, κατοχύρωνε επισήμως την Δυτική Θράκη ενσωμάτωνε την Ανατολική, μέχρι περίπου την Κωνσταντινούπολη Έπαιρνε τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο και επισημοποιούσε την παρουσία της στην περιοχή της Σμύρνης και στην ενδοχώρα της . Η Ελλάδα φαινόταν να έχει ήδη εξασφαλίσει τα Δωδεκάνησα πλην της Ρόδου και την Κύπρο , ενώ συνεχίζονταν οι διαβουλεύσεις και για τη Βόρειο Ήπειρο. Διχασμός ακόμη και τότε Οι βενιζελικοί πανηγύρισαν την υπογραφή της συνθήκης και

θεώρησαν ότι αυτή παγίωνε τα ελληνικά δίκαια. Τον ενθουσιασμό αυτόν δεν συμμεριζόταν η κωνσταντινική αντιπολίτευση, που εξακολουθούσε να καθορίζεται από τα διχαστικά σύνδρομα και να παρουσιάζει τη συνθήκη ως αποτυχία. Και οι δύο, πάντως πλευρές, δεν φαίνονταν να εντοπίζουν τους πραγματικούς κινδύνους που δημιουργούσε για την Ελλάδα η ασταθής διεθνής κατάσταση και οι αυξανόμενες στρατιωτικές δυσκολίες στη Μικρά Ασία. Στην Τουρκία κυρίαρχος των εξελίξεων ήταν πλέον ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος είχε ξεκινήσει το κίνημα αντίστασης εναντίον των Ελλήνων. Για τον Τούρκο ηγέτη η Συνθήκη των Σεβρών δεν ήταν παρά ένα «κουρελόχαρτο» ανάλογο με εκείνο της Ανακωχής του Μούδρου (1918), που θα ακυρωνόταν στην πράξη με την ένοπλη αντίσταση του τουρκικού λαού εναντίον των ξένων εισβολέων. Κύριος στόχος ήταν φυσικά οι Έλληνες . Στο πλευρό του και το νεαρό σοβιετικό καθεστώς της Ρωσίας, το οποίο είχε κάθε λόγο να αντιπαρατίθεται στην Αντάντ αλλά και ειδικά στην Ελλάδα (που είχε συμμετάσχει στην εκστρατεία της Ουκρανίας του 1919 εναντίον των μπολσεβίκων). Οι ...σύμμαχοι και οι συνέπειες Οι σύμμαχοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να επιβάλουν στην Τουρκία όσα προέβλεπε η Συνθήκη. Άπαντες εμφανίζονται από ουδέτεροι εως εχθρικοί . Όσα είχε κερδίσει η Ελλάδα έπρεπε να τα κατοχυρώσει στο πεδίο της μάχης, αντιμέτωπη με το εθνικιστικό κίνημα του Κεμάλ. Με τη Συνθήκη των Σεβρών η σουλτανική εξουσία κατέρρευσε και οι κεμαλικοί κυριάρχησαν. Η πραγματικότητα αυτή οδήγησε τοσοβιετικό καθεστώς του Λένιν, στην υποστήριξη των Τούρκων με τους οποίους στις 3 Δεκεμβρίου 1920 υπογράφει την Συνθήκη του Αλεξαντροπόλ. Αναμενόμενη εξέλιξη, αν υπολογίσει κανείς τη στάση που είχαν κρατήσει οι σύμμαχοι της Αντάντ (αλλά και η ίδια η Ελλάδα) απέναντι στην επανάσταση του. Ο δρόμος από τον θρίαμβο των Σεβρών στην τραγωδία της Μικράς Ασίας είχε ανοίξει.

Η καταστροφή της Ευρώπης μπορεί να αποφευχθεί Φεβρουάριο του 2012 επανέλαβε αυτήν την ακροβασία, χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά το ισοδύναμο δύο EFSFs από κοπανιστό αέρα μέσω της μαγείας της νομισματικής τυπογραφίας. Από την αρχή του 2007, η ΕΚΤ έχει αγοράσει χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία ύψους 1,7 τρισεκατομμυρίων ευρώ, διευρύνοντας το χαρτοφυλάκιό της από 13% σε πάνω από 30% επί του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι η

ΕΚΤ έχει τυπώσει αρκετά χρήματα για να αυξήσει τον χάρτινο πλούτο της κατά ένα ποσό που υπερβαίνει την αξία του ελληνικού ΑΕΠ οκτώ ετών. *Ο SEBASTIAN MALLABY είναι βασικός συνεργάτης στην έδρα Paul A. Volcker για την Διεθνή Οικονομία στο Council on Foreign Relations και είναι συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο More Money Than God: Hedge Funds and the Making of a New Elite.

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Νεοέλληνες στΙχοι δηκτικοΙ και εγκωμιαστικοΙ Παρουσιάζει ο

Ιατρική Στρατιωτική Σχολή. Εκεί ξεδιπλώνονταν σε όλο το μεγαλείο τους, μπροστά στα μάτια σου, όλων των ειδών οι χαρακτήρες. Από τον πιο ήρεμο, φιλοσοφιμένο και χιουμορίστα μέχρι τον πιο σκληρό, άδικο και ευέξαπτο.

Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος Υποστράτηγος ε.α. Ποιητής: Αριστογείτων Γ. Χαραλαμπάκης Λέγεται πως η ποίηση από τη φύση της δεν είναι ικανή να δώσει τον παλμό των ιδεών και των κοινωνικών καταστάσεων, την ψυχολογία των ανθρώπινων ομάδων. Αυτό είναι έργο της πεζογραφίας περισσότερο. Ο ποιητής αρκείται σε εσωτερικούς κραδασμούς, για να δώσει έργο και δρα κυρίως ως άτομο αντίθετα με τον πεζογράφο, που νοιώθει, συγκινείται περισσότερο σαν κοινωνική μονάδα. Ο ποιητής κινείται σε επίπεδα, όπου δεν είναι εύκολο να κινηθούν τα ενδιαφέροντα των πολλών. Και όμως ο κ. Χαραλαμπάκης μας έδωσε, μέσα απ’ αυτή την ποιητική του συλλογή, ξεκάθαρα και ζωντανά την σημερινή πραγματικότητα, τα προβλήματα της κρίσης, την επίδρασή τους στις ζωές μας. Μας έδωσε με ακρίβεια τους κυριότερους χαρακτήρες της σημερινής κοινωνίας και έκλεισε τη συλλογή του με ένα πανελλήνιο κάλεσμα για ξεσηκωμό, που θα μας βγάλει από την κρίση. Έκανε δηλαδή αυτό που δύσκολα μπορεί να κάνει ένας ποιητής. Μέσα από τα αρχικά του ποιήματα ξεπροβάλλει σύντομα αλλά μεστά, ολοζώντανη η σημερινή πραγματικότητα, η καθημερινότητα, οι ανάγκες, οι δυσκολίες, η επίδρασή τους στις ζωές μας, στον πολιτισμό μας, σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας. Στα τρία τελευταία ποιήματα μας δίνει τη λύση στο πρόβλημα της κρίσης. Μας δίνει ελπίδα πως μπορούμε να νικήσουμε, κρατώντας την καρδιά μας γερή, ζωντανή, γεμάτη αγάπη για τους γύρω μας και καινούργιο για τη ζωή, Όλοι μαζί ενωμένοι με πολλή δουλειά και πίστη στον εαυτό μας και στους γύρω μας θα τα καταφέρουμε. Ανάμεσα, μας έδωσε με γλαφυρότητα και οξυδέρκεια όλους τους τύπους των ανθρώπων που απαρτίζουν την κοινωνία μας, άλλοτε στηλιτεύοντας, άλλοτε χαριτολογώντας και οπωσδήποτε δείχνοντας βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής, ανατόμος, θα έλεγα, και δικαιολογημένα, αφού είναι ένας καταξιωμένος γιατρός. Μας βοηθά έτσι να πλησιάσουμε, σε χαρακτηριστικές στιγμές, τους διάφορους τύπους ανθρώπων, που συνυπάρχουν στην κοινωνία μας και τη χαρακτηρίζουν. Το πλησίασμα αυτό μας δημιουργεί ερωτηματικά και προβληματισμούς, που πάντα

σε κάτι καλό οδηγούν. Με ξένισε βέβαια, που οι ιδανικοί χαρακτήρες είναι ελάχιστοι, σε σχέση με τους προβληματικούς. Μπορεί αυτό να είναι η πραγματικότητα, αλλά θα προτιμούσα να υπερτερούν οι καλοί, για να ελπίζω ότι τα καλλίτερα θα έλθουν. Τα σκίτσα έξυπνα, δροσερά, διασκεδαστικά, συνταιριασμένα όμορφα με τα ποήματα, ζωντανεύουν τα γραφόμενα, τονίζουν το κύριο νόημαμε χιούμορ και είναι σας έναευχάριστο παιχνίδι, που ικανοποιεί. Ένα ποίημα είναι καλό, όταν δεν είναι μόνο ευχάριστο να το διαβάζεις, αλλά όταν και σε συγκινεί και σε εμπνέει και σε κάνει να στοχάζεσαι και να αισθάνεσαι και να προβληματίζεσαι να γίνεις καλλίτερος άνθρωπος. Νομίζω πως, ο κ. Χαραλαμπάκης τα κατάφερε όλα αυτά βγάζοντας το θησαυρό που κρύβεται μέσα του. Κι’ αυτό, γιατί ακολούθησε το υπεράνθρωπο τραγούδι του Ορφέα, γέμισε απ’ αυτό και ξέμαθε να κάνει το κακό και γιατί όπως είπε ο μεγάλος στοχαστής καθηγητής Πανεπιστημίου, Ι. Θεοδωρακόπουλος «πρέπει να βλέπουμε μέσα στον κάθε άνθρωπο όλη την ανθρωπότητα γιατί έτσι σεβόμαστε την αξία που ο καθένας μας κλείνει μέσα του». Παρουσιάζουμε παρακάτω το σημείωμα του συγγραφέα, που θα βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα το περιεχόμενο του βιβλίου που παρουσιάσαμε παραπάνω Η διαδρομή της ζωής μου με δύο ιδιότητες, του στρατιωτικού και του ιατρού-καρδιολόγου έχει συσσωρεύσει μεγάλη εμπειρία στη σπουδή ανθρώπινων χαρακτήρων και συμπεριφορών. Η εμπειρία αυτή άρχισε κυρίως να κτίζεται από την εποχή της στενής και αυστηρής συμβίωσης που απαιτούσε η

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Ο Στρατός στον οποίο υπηρέτησα επί 42 χρόνια, με τις εγγενείς δυσχέρειες διαβίωσης και με της Ιεραρχίας το σκληρό προσωπείο, αποτέλεσε τεράστιο φυτώριο αποκάλυψης πλευρών του χαρακτήρα του ένστολου (αλλά και του πολιτικού) προσωπικού, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν εκδηλωθεί. Ο Αξιωματικός διάγει σκληρά και βρίσκεται σε διαρκή ένταση και εξάρτηση. Ο Στρατιώτης πάλι καλείται να αφήσει ξαφνικά τις άνετες συνθήκες του σπιτιού του και να εγκλιματισθεί σε μια παράλογη γι αυτόν νοοτροπία με ανελευθερία και συνεχή εκτέλεση «τυφλών» διαταγών. Ο Στρατιωτικός γιατρός αποτελεί κατά κάποιο τρόπο δικλείδα ασφαλείας του ανθρωπίνου δυναμικού των ενόπλων δυνάμεων. Ερχόμενος αντιμέτωπος πρόσωπο με πρόσωπο με «ζορισμένα» άτομα, έχει τις ιδανικές προϋποθέσεις να μελετήσει τις υπό πίεση εκδηλώσεις του χαρακτήρα τους, συμβάλλοντας συνάμα με την παρέμβασή του στην αποκατάσταση ισορροπιών. Η ενάσκηση της ιατρικής από την άλλη πλευρά κινείται σε πλαίσια ευαισθησίας και λεπτών συναισθημάτων αλτρουϊσμού. Το ιατρικό και παραϊατρικό όμως περιβάλλον, τόσο σε νοσοκομειακό επίπεδο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, δεν είναι υπεράνω ανθρωπίνων αδυναμιών, ούτε και αποτελεί κοινωνία αγγέλων. Η πολύωρη, επίπονη και εξαιρετικά υπεύθυνη εργασία καθώς και τα μεγάλα διαφόρων ειδών συμφέροντα, πλέκουν σενάρια και βγάζουν απόκρυφες πλευρές του χαρακτήρα των λειτουργών της Υγείας. Από την πλευρά των ασθενών πάλι υφίστανται συνθήκες πολύπλοκων διεργασιών. Φορτισμένοι από το δυσβάστακτο και συντριπτικό άγχος της αρρώστιας τους, εκδηλώνουν ανάμεικτα συναισθήματα που πότε τους κάνουν υποχωρητικούς και ευγνώμονες και πότε επιθετικούς και δύστροπους. Είχα λοιπόν ένα ευρύ πεδίο μελέτης ατόμων που διάγουν σε καθεστώς φόβου και ανασφάλειας για τη ζωή τους, σε ακραίες δε περιπτώσεις που έρχονται αντιμέτωποι με το δυσβάστακτο φάσμα του θανάτου. Σε κάθε περίπτωση ενυπάρχει ο Ιώβ και ο Οιδίπους. Δέχεται με κάποια καρτερία την περιπέτεια της αρρώστιας του, αλλά και διαμαρτύρεται έντονα μέσα του για το κακό που του επισώρευσε η τυφλή μοίρα, για την οποία μάλιστα δεν ευθύνεται ο ίδιος. Πολλές φορές χρειάζεται να παίξουμε ρόλο εξομολόγου, να πλησιάσουμε τον άρρωστο για να

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ επιτύχουμε δυναμική παρέμβαση στην ψυχική του ισορροπία. Αυτό το δέσιμο ιατρού-ασθενούς είναι που ολοκληρώνει και καταξιώνει το ιερό λειτούργημα της Ιατρικής. Δυστυχώς όμως έπεσε και ο γιατρός θύμα της τεχνοκρατούμενης εποχής μας οπότε πολλά πράγματα γίνονται απρόσωπα και μηχανιστικά και πολλές φορές έχουν καθαρά υλιστικό σκοπό αποσκοπώντας στον «λαίμαργο» πλουτισμό. Παρ’ όλα αυτά η ενάσκηση του ιατρικού επαγγέλματος αποτελεί μεγάλο σχολείο μελέτης χαρακτήρων. Όλο αυτό το πλούσιο και πολύχρωμο μωσαϊκό χαρακτήρων που είχα την ευκαιρία να ξεδιπλωθεί μπροστά μου, άλλοτε σε νορμάλ και άλλοτε σε φορτισμένες συνθήκες, αποτέλεσε και το κίνητρό μου να τους περιγράψω έμμετρα. Σε όσους υπήρχε το περιθώριο, έδωσα και χιουμοριστικό στιλ για να γίνει η περιγραφή πιο ανάλαφρη και ελκυστική. Είναι φυσικό ότι όλοι οι χαρακτήρες, εκτός ελαχίστων, μπορούν να απαντηθούν και στα δύο φύλα. Παρ’ όλα αυτά για καθαρά πρακτικούς λόγους, οι περιγραφές έχουν γίνει σε άρρεν φύλο, απεικονίζοντας ασφαλώς στον ίδιο βαθμό και το θήλυ. Έχω συμπεριλάβει αρκετούς τύπους χαρακτήρων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξάντλησα το όλο θέμα, αφού είναι βέβαιο πως όσοι άνθρωποι υπάρχουν τόσες οι μορφές και οι χαρακτήρες τους ! Και φυσικά δεν υπάρχουν στεγανά. Στον καθένα μας ενυπάρχουν δείγματα και χαρακτηριστικά πολλών «χαρακτήρων». Για λόγους ευνόητους ξεχώρησαν οι ετικέτες των συμπεριφορών όπου υπερτερούν τα βασικά γνωρίσματα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εν λόγω ατόμων. Πιστεύω ότι η παρούσα ποιητική συλλογή, αν μη τι άλλο, αποκρυπτογραφεί μέσω των χαρακτήρων πολλές πτυχές της σημερινής ανήσυχης και ποικιλοτρόπως προβληματισμένης εποχής μας. Αν και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες αποτελούν διαχρονικό αντικείμενο μελέτης από καταβολής κόσμου, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους υφαίνουν ένα πολύχρωμο κοινωνικό υπόστρωμα το οποίο αλλάζει χρώματα και διαφοροποιείται ανάλογα με τις περιβαντολλογικές ιστορικές, πολιτισμικές και χρονικές συνθήκες που επικρατούν. Η βεβαρημένη από πολλές πλευρές εποχή που βιώνει η κοινωνία τα τελευταία χρόνια έχει φέρει στην επιφάνεια πτυχές του «ελληνικού» χαρακτήρα που λαθροβιούσαν μέσα σε κλίμα πλασματικής ευημερίας. Η κρίση έχει διαμορφώσει πλέον ένα πλαίσιο γενικής κατήφειας, ανασφάλειας και ένδειας που οδηγεί σε κατάθλιψη, αναίτια επιθετικότητα, αναίδεια και ζαμανφουτισμό. Η έλλειψη εμπιστοσύνης εξ άλλου στον κρατικό μηχανισμό, τα δυσβάστακτα οικονομικά βάρη των νοικοκυριών με την παράλληλη μεγάλη μείωση μισθών και συντάξεων, οι αδυσώπητοι αριθμοί ανεργίας, η πληγή των παράνομων μεταναστών, ο πολιτισμικός κατήφορος και τόσα άλλα έχουν οδηγήσει αφ’ ενός μεν σε μεγάλη ανυποληψία τους πολιτικούς και το κράτος εν γένει, αφ’ετέρου δε αλλοίωσαν τον εγγενή χαρακτήρα του Έλληνα. Γιατί καλούμενος τώρα να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα χωρίς χαμόγελο και χωρίς όραμα, αδιαφορεί για τις λεπτές εκφάνσεις της ζωής και επικεντρώνεται στις βασικές ανάγκες επιβίωσης και μόνο, τις οποίες δεν μπορεί πλέον να διαχειριστεί ερχόμενος σε αδιέξοδη απόγνωση. Μερικές από τις παραμέτρους αυτές που χαρακτηρίζουν πλέον τον «νεοέλληνα» προσπάθησα να παρουσιάσω στιγουργικά με τρόπο που κινείται μεταξύ σοβαρού και σκωπτικού. Το τετραπέρατο πενάκι του φίλου μου Γιάννη Λογοθέτη(ΛοΓο) έχει συμβάλλει τα μέγιστα στο πάντρεμα των χαρακτήρων με τα ευρηματικά του σκίτσα και το υπέροχο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο, δίνοντας δυναμική και ευχάριστη νότα στο βιβλίο.Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα.

Λήψη απόφασης: Μια τέχνη στο Σύγχρονο Πεδίο Μάχης Συγγραφέας: Δημητρόπουλος Γεώργιος Ανθυπασπιστής (ΠΖ) Ο συγγραφέας είναι στέλεχος των Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού, με μεγάλη εμπειρία ως εκπαιδευτής, εκ της οποίας προέκυψε και η «ανάγκη» του, όχι μόνο να μαθαίνει συνεχώς αλλά και να μεταδίδει την γνώση που αποκτούσε, στους άλλους. Το παρόν έργο του, αποτελεί προϊόν πολυετούς εμπειρίας, προσεκτικής μελέτης και επίπονης συλλογής πληροφοριών, δομημένο επάνω σε δημιουργική σύνθεση όλων αυτών. Σκοπός είναι το βιβλίο να αποτελέσει έναν έξυπνο «πλοηγό» για οποιονδήποτε, είτε στρατιωτικό είτε απλό πολίτη, ο οποίος επιθυμεί να ενημερωθεί ή να εμβαθύνει σε μια διαδικασία, η οποία προβλέπεται να διαδοθεί ευρέως στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Μιλάμε για το λεγόμενο MDMP (Military Decision Making Process) που στα ελληνικά αποδίδεται ως «Λήψη Αποφάσεων». Πρόκειται για μια αλληλουχία διαδοχικών ενεργειών, κάθε μια από τις οποίες στηρίζεται στα αποτελέσματα και τα προϊόντα της προηγούμενης, με τελικό σκοπό την κατά το δυνατόν αρτιότερη επεξεργασία των δεδομένων, την ανακάλυψη τυχόν ελλείψεων, ώστε με το πέρας της διαδικασίας ένα στρατιωτικό τμήμα να εκτελέσει μια επιχείρηση έχοντας επιλέξει τον καλύτερο από τους προτεινόμενους τρόπους ενεργείας. Φυσικά, καταβλήθηκε προσπάθεια ώστε το βιβλίο να είναι συμβατό με την υπάρχουσα στρατιωτική ορολογία και τις διαδικασίες που εφαρμόζονται ήδη στον Ελληνικό Στρατό. Το βιβλίο είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για τα στελέχη, προκειμένου να μυηθούν σε μια διαδικασία, η αποτελεσματικότητα της οποίας έχει αποδειχθεί μέσα από τις πολύχρονες συγκρούσεις του Στρατού των ΗΠΑ. Χρήσιμο όμως είναι και για τον καθένα, ο οποίος καλείται να λάβει αποφάσεις από θέσεις ευθύνης, καθώς οι αποφάσεις του δεν επηρεάζουν μόνο τον ίδιο αλλά και μικρά ή μεγάλα σύνολα ανθρώπων και τα αποτελέσματα των κοινών προσπαθειών τους. Το βιβλίο έχει υιοθετηθεί από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Φρουρά της Κύπρου. Πωλείται σε χαμηλή τιμή και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν απευθείας με τον συγγραφέα. Σ.Δ.Β. Συγγραφέας: Ανθστής (ΠΖ) Γεώργιος Β. Δημητρόπουλος Εκδόσεις: Προσωπική έκδοση @ 2012, τηλ: 6944682948 Σελίδες: 184

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Ενί λόγω Άριστος ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΡΙΝΑΣ Συγγραφέας: Μυλωνάς Θεόδωρος Υποστράτηγος ε.α Παρουσιάζει ο ίδιος Τούτο το πόνημα, «Ἐνί λόγῳ Ἂριστος», αναφέρεται στη ζωή του αείμνηστου Στρατηγού Κορίννα Αναστασίου, καθώς και σε πολεμικά γεγονότα της δεκαετίας τού ’40, που συνδέονται με τον ίδιο και είναι άγνωστα στους περισσοτέρους. Περιγράφεται ο χαρακτήρας ενός ήρωα της νεώτερης ιστορίας μας, προικισμένου με πλούσια ηθικά και ψυχικά χαρίσματα μα και έμφυτες στρατιωτικές αρετές, που συνιστούν άριστο ηγήτορα και ξεχωριστή προσωπικότητα, ιδανικό πρότυπο για τις νεώτερες γενιές. Ήταν γόνος Μακεδονομάχων —από την ελληνικότατη, ιστορική κωμόπολη της Βόρειας Μακεδονίας, το Μεγάροβο—, που αγωνίστηκαν για τη διάσωση του Ελληνισμού της Πελαγονίας κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα. Ο ίδιος συνέχισε το έργο των γονέων του, αγωνιζόμενος για τα ελληνικά ιδεώδη, σε δύσκολους χρόνους για την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Μακεδονία. Επί μία δεκαετία, 1940-1950, με το όπλο στο χέρι είχε το ιερό καθήκον και την μεγάλη τιμή να πολεμήσει για την ανεξαρτησία, την τιμή και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας. Τραυματίσθηκε κατ’ επανάληψη και πολλές φορές διακινδύνευσε τη ζωή του. Διακρίθηκε ιδιαίτερα για την σεμνότητα του, την συναδελφική αγάπη, την πίστη προς την ιδέα του καθήκοντος και την γενναιότητα στα πεδία των μαχών. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Αλβανικού Μετώπου ως διοικητής Λόχου Πεζικού, όπου για την αυτοθυσία και τις ηρωικές του πράξεις η πατρίδα τον παρασημοφόρησε με πολεμικό Σταυρό και τον βράβευσε με την επίδοση Χρυσού Αριστείου Ανδρείας και Μεταλλίου Εξαίρετων πράξεων. Τα πρώτα χρόνια της Κατοχής διέμενε στο Αμύνταιο, οργανώθηκε στην εθνική αντίσταση, συνεργάστηκε στε30

νταν από την εθνική κυβέρνηση για την αμνήστευση των βιαίως στρατολογημένων ή παραπλανημένων ανταρτών του «Δημοκρατικού Στρατού». Οδήγησε τα τμήματά του πάντοτε από νίκη σε νίκη, ουσιαστικά συμβάλλοντας στο τελικό νικηφόρο αποτέλεσμα του εθνικού στρατού και τιμήθηκε για τρίτη φορά, με Χρυσό Αριστείο Ανδρείας, Πολεμικό Σταυρό και Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων.

νά με τον Συνταγματάρχη Παπαπέτρου Ιωάννη και αντιμετώπισε την ανθελληνική Βουλγαρική προπαγάνδα, με την οποία επιχειρείτο ο ακρωτηριασμός της Μακεδονίας μας. Στη Μέση Ανατολή, όπου διέφυγε, αλλά και στη μάχη των Αθηνών αργότερα, μετείχε σε όλες τις επιχειρήσεις, ως Διοικητής Μ/Κ Λόχου τής ΙΙΙηςΕλληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας. Για τον ηρωισμό που επέδειξε στις μάχες του Ρίμινι, του Ρουβίκωνα ποταμού και της Μπελάρια, προτάθηκε, δύο φορές, για επ’ ανδραγαθία προαγωγή και απονομή Χρυσού Αριστείου Ανδρείας. Ομοίως κατά τα Δεκεμβριανά υπερασπίστηκε τα «ιερά και όσια» του Ελληνισμού με ηρωισμό και αυτοθυσία, συμβάλλοντας στην αποφυγή της υποδούλωσης της Ελλάδος στον «παράδεισο» του κομουνιστικού μπλοκ. Αργότερα, μετατάχτηκε στο όπλο των τεθωρακισμένων και αναδείχτηκε, στο πεδίο της μάχης, ένας από τους κορυφαίους αξιωματικούς των τεθωρακισμένων του ελληνικού στρατού, που αξιοποίησε τα τακτικά και τεχνικά πλεονεκτήματα των αρμάτων μάχης στον ύψιστο βαθμό. Κατά τον εμφύλιο, υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των αντιπάλων του, αλλά και ο διοικητής που οι αντίπαλοί του τον εμπιστεύονταν, οσάκις ήθελαν να τύχουν των ευεργετημάτων που δίνο-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Εξίσου θαυμαστή υπήρξε η σταδιοδρομία του και μετέπειτα, κατά την ειρηνική περίοδο. Ανήλθε την κλίμακα της στρατιωτικής ιεραρχίας μέχρι την κορυφή, επιτελώντας αξιόλογο έργο, ανάλογο προς τα προσόντα του, την πολεμική του πείρα και την υψηλή του μόρφωση, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους εκείνους με τους οποίους συνεργάστηκε. Στην τοπική κοινωνία του Αμυνταίου, οι παλαιότεροι αφηγούνται προσωπικές εμπειρίες ή ιστορίες που άκουσαν, στις οποίες εξαίρεται, εκτός των άλλων, και η μεγάλη του αγάπη προς την ιδιαίτερη πατρίδα και τους συμπολίτες του, με τους οποίους πάντοτε διατηρούσε τις καλύτερες σχέσεις. Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή του και αγνοούν τη λαμπρή του σταδιοδρομία πολλοί περισσότεροι. Γι’ αυτό, θεώρησα υποχρέωσή μου, στη μνήμη του εξέχοντος αυτού Αξιωματικού των Τεθωρακισμένων — στις τάξεις των οποίων σταδιοδρόμησε και ο γράφων—, με τη συμπλήρωση εκατό ετών από της γεννήσεώς του, να φέρω στο φως της δημοσιότητας την προσωπικότητα και το έργο του, προβάλλοντάς τον ως πρότυπο για τις νεώτερες γενιές. Ταυτόχρονα, μέσα από την εξιστόρηση των ηρωικών πράξεών του, αναδεικνύονται και καταγράφονται πολεμικά και άλλα γεγονότα της δεκαετίας τού ’40, με σκοπό τη διατήρηση της εθνικής μας μνήμης στους τωρινούς καιρούς της έλλειψης προτύπων και της συλλογικής αμνησίας.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Επέτειος των αποκαλυπτηρίων του Μνημείου Ιππικού στο Μέτσοβο ΕΓΙΝΑΝ ΤΗΝ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 Γράφει ο Μιχ. Σταματογιαννάκης Σχης ε.α. μέλος του Δ.Σ. Οπως είναι γνωστό τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Ιππικού έγιναν την 30 Οκωβρίου 2012 στο Μέτσοβο μετά από την πολυετή προσπάθεια του Συνδέσμου μας. Με την επέτειο των αποκαλυπτηρίων ο Σύνδεσμος αποφάσισε να γίνει μία τριήμερη εκδρομή στο Μέτσοβο με κύριο σκοπό την πραγματοποίηση τελετής στον χώρο όπου έχει τοποθετηθεί για απόδοση τιμής στους ηρωϊκώς πεσόντες αγωνιστές του Ιππικού το έπος του 1940. Μετά από την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου η εκδρομή οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε την 19-21 Οκτωβρίου 2013 με τη συμμετοχή μελών και φίλων του Συνδέσμου από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Η μετακίνηση προς Μέτσοβο έγινε το Σάββατο 19 Οκτ.2013 διά της Εθνικής οδού μέσω Λαμίας, Καρδίτσας, Τρικάλων και Καλαμπάκας. Πριν την άφιξη στην Καλαμπάκα έγινε επίσκεψη στο σπήλαιο της Θεόπετρας, ένα εξαιρετικό σπήλαιο στο οποίο με τις εσωτερικές ανασκαφές εντοπίσθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα όπως ανθρώπινα αποτυπώματα, λίθινα εργαλεία, οστά κλπ και έχει αποδειχθεί ότι κατοικήθηκε πριν από 120.000 χρόνια. Στο σπήλαιο έγινε ξενάγηση και ενημέρωση από την κ. Στέλλα Τζεβελέκη σύζυγο του μέλους του Συνδέσμου Εφ.Υπιλάρχου κ. Τζεβελέκη Σπυρίδωνα. Ακολούθησε λήψη ελεύθερου γεύματος στην όμορφη πόλη της Καλαμπάκας και συνεχίσθηκε η μετάβαση στο Μέτσοβο. Την επόμενη ημέρα Κυριακή 20 Οκτ.2013 και ώρα 11.00 έγινε η τελετή της επιμνημόσυνης δέησης στον χώρο του Μνημείου με τη βοήθεια της

VIII ΜΠ που διέθεσε μετά από έγκριση από το ΓΕΣ το απαραίτητο προσωπικό του αγήματος, της μουσικής και τους στρατονόμους, καθώς και τη μεγαφωνική συσκευή με τα μεγάφωνα. Επίσης στην τέλεση της επιμνημόσυνης δέησης βοήθησαν ο Δήμος Μετσόβου με την εξασφάλιση ιερέως και η Αστυνομία με τον έλεγχο της κυκλοφορίας στον κόμβο του Μετσόβου. Το πρόγραμμα της τελετής ξεκίνησε με την προσφώνηση των επισήμων και ακολούθησε η επιμνημόσυνη δέηση από τον Αρχιμανδρίτη Μετσόβου κ. Σεραφείμ. Ακολούθησε σύντομος χαιρετισμός του προέδρου του Συνδέσμου Υπτγου ε.α κ. Παπαδογεωργόπουλου Χρήστου με περιεχόμενο το ιστορικό της μάχης της Μεραρχίας Ιππικού και του έπους του 1940, αλλά και για την αξία του Μνημείου που τοποθέτησε ο Σύνδεσμος. Ακολούθησε σύντομος χαιρετισμός του ΔιευθυΣυνέχεια στην επόμενη σελίδα

Αναμνηστική φωτογραφία των συναδέλφων με τις συζύγους τους μπροστά από το μνημείο Ιππικού κατά την τριήμερη εκδρομή στο Μέτσοβο

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

ντού της ΔΙΤ/ΓΕΣ Υπτγου κ. Θωμαϊδη Δημητρίου με σύντομο περιεχόμενο των ιστορικών στοιχείων για το έπος του 1940 και την μάχη του Ιππικού. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τον εκπρόσωπο του κ. Α/ΓΕΣ Διοικητή του Α΄ ΣΣ, από τον πρόεδρο του Συνδέσμου, τον Δήμαρχο Μετσόβου και τον εκπρόσωπο της ΕΑΑΣ Σχη ε.α κ. Τσερπέ Θεόδωρο. Η τελετή έκλεισε με την ανάκρουση του Εθνικού μας ύμνου και έτσι αποδόθηκε η πρέπουσα τιμή προς τους ήρωες του Ιππικού το 1940. Την τελετή εκτός από τα μέλη και τους φίλους του Συνδέσμου τίμησαν με την παρουσία τους ο Διοικητής του Α΄ΣΣ Υπτγος κ. Ντζιμάνης Γεώργιος ως εκπρόσωπος του κ. Α/ΓΕΣ, ο Διευθυντής της ΔΙΤ/ΓΕΣ Υπτγος κ. Θωμαϊδης Δημήτριος, ο Υποδιοικητής του Β΄ΣΣ Υπτγος κ. Δαγκόπουλος Θεόδωρος, ο Διευθυντής Διεύθυνσης Πληροφοριών και Ασφαλείας ΓΕΣ Ταξχος κ. Δοκμετζόγλου Βασίλειος, ο Διοικητής της VIII ΜΠ Ταξχος κ. Γκίζας Σπυρίδων, ο Διοικητής του ΚΕΤΘ Ταξχος κ. Παπαδόπουλος Βασίλειος και ο Δήμαρχος Μετσόβου κ. Τσομπί32

Επάνω από αριστερά, ο Δκτης ΚΕΤΘ Ταξίαρχος κ. Βασ. Παπαδόπουλος, ο Υποδιοικητής Β΄ΣΣ Υποστράτηγος κ. Δαγκόπουλος Θεόδωρος, ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγος ε.α. κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος, ο Δκτης του Α΄ΣΣ Υποστράτηγος κ. Τζιμάνης Γεώργιος, ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγος κ. Δημ. Θωμαΐδης, και ο Δκτης της VIII Μ.Π. Ταξίαρχος κ. Γκίζας Σπ. Δίπλα ο ΔΙΤ/ΓΕΣ κ. Θωμαΐδης εκφωνεί τον χαιρετισμό του.

κος Νικόλαος και μέλη της Δημοτικής Αρχής. Τα ονόματα αναφωνήθηκαν με την έναρξη της τελετής από τον τελετάρχη Σχη ε.α Σταματογιαννάκη Μιχαήλ μέλος του ΔΣ και παράλληλα εκφράστηκαν ευχαριστήρια για την παρουσία των ιδίων αλλά και των μελών του Συνδέσμου από τα διάφορα μέρη της Ελλάδας.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

Αμέσως μετά το πέρας της τελετής αναχώρησε το πούλμαν για την περιοχή των Ιωαννίνων και προηγήθηκε επίσκεψη στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων. Το μουσείο ιδρύθηκε από τον Παύλο Βρέλλη που είχε αγάπη και λατρεία στους ήρωες της περιόδου πριν την επανάσταση του 1821 αλλά και τους ήρωες ολόκληρης της ιστορικής

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ περιόδου μέχρι και σήμερα. Απέδωσε τιμή στους ήρωες που φώναζαν «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» δημιουργώντας το Μουσείο των ομοιωμάτων. Το Μουσείο είναι γεμάτο κέρινα ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος με απόλυτη αναπαράσταση παλαιών ιστορικών προσώπων αλλά και της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά αναφέρονται μερικά ομοιώματα όπως Ηπειρώτες ευεργέτες, Φιλική Εταιρεία, Ρήγας Φεραίος, Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Μακρυγιάννης, ο Κανάρης, ο Κολοκοτρώνης σαν μαχητής αλλά και φυλακισμένος στη φυλακή του Ναυπλίου, ο Παύλος Μελάς, το Ρούπελ, η Κυρά της Ρώ, η Μάχη της Κρήτης, η Κύπρος και άλλα. Ο Σύνδεσμος για να περιορίσει τα έξοδα των συμμετεχόντων στην τριήμερη εκδρομή προσπάθησε και εξαO Δκτης Α' ΣΣ Υποστράτηγος κ. Τζιμάνης Γεώργιος αποτίει φόρο τιμής στο μνημείο του Ιππικού σφάλισε τη λήψη γεύματος στη Λέσχη Αξιωματικών των Ιωαννίνων φυσικά στη μνήμη των πεσόντων ιππέων με έξοδα τους. Ακολούθησε για όσους δήλωσαν επίσκεψη στο σπήλαιο Πε- Μνημεία που τιμούν τον αγώνα και την σης και εξυπηρέτησης. Στην επιτυχία ράματος το οποίο είναι πολύ κοντά στα έξοδο του Μεσολογγίου. Η ενημέρωση της εκδρομής εκτός από την οργάνωΙωάννινα και έμειναν πλήρως ικανο- από τον Αντιδήμαρχο κ. Καβάγια Αρι- ση συνέβαλαν και οι καλές καιρικές στείδη ήταν άψογη και μετά το πέρας συνθήκες με ηλιοφάνεια, καλή θερμοποιημένοι για την υπέροχη οπτική του της επίσκεψης στον Κήπο των Ηρώ- κρασία και χωρίς ίχνος βροχής. εικόνα. Οσοι δεν μετέβησαν απόλαυων ακολούθησε η λήψη γεύματος στη σαν την φυσική ομορφιά της πόλης. Ο Σύνδεσμος με την τοποθέτηση του Λέσχη Αξιωματικών για τους ίδιους λόΜετά το πέρας έγινε επιστροφή στο Μνημείου Ιππικού στο Μέτσοβο απέγους που έγινε και στα Ιωάννινα. ΑμέΜέτσοβο για τη δεύτερη διανυκτέρευδωσε την πρέπουσα τιμή στους πεσόσως μετά το γεύμα έγινε επίσκεψη ση στο υπέροχο ξενοδοχείο Αστέρι. ντες της Μεραρχίας Ιππικού που αποστην Πινακοθήκη Μεσολογγίου, ένα Την τελευταία ημέρα της εκδρομής, ιστορικό μουσείο πινάκων σχετικών με τελεί μία προβολή της αυθεντικής ιστοΔευτέρα 21 Οκτ.2013, η επιστροφή την ιστορία της πόλης και κυρίως με ρίας της Πατρίδας μας. Το Μνημείο έγινε από την εθνική οδό μέσω Ιωαν- την ηρωϊκήε έξοδο. Η εικόνα της Πινα- ευρίσκεται στη θέση του αλλά ο περινίνων, Αρτας, Μεσολογγίου και Κορίν- κοθήκης είναι άριστη και ελκυστική και βάλλον χώρος δεν έχει αποπερατωθου. Είναι γνωστό ότι όταν πραγματο- δίδει την ευκαιρία στους επισκέπτες να θεί λόγω των οικονομικών δυσχερειποιούνται εκδρομές από τον Σύνδε- θυμηθούν την πραγματική ιστορία της ών του Συνδέσμου. Για να επιτευχθεί σμο τιμούνται με επίσκεψη ιστορικά πόλης και να νοιώσουν συγκίνηση για μέρη που έχουν δοθεί ηρωϊκοί αγώνες αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για αυτή η ανάγκη ο Σύνδεσμος χρειάζεστο παρελθόν, στους οποίους υπάρ- την Πατρίδα. Ακολούθησε σύντομη πε- ται την καταβολή της ετήσιας συνδροχει σήμερα η Πατρίδα μας. Εγινε λοι- ριήγηση και λήψη καφέ σε χώρο εντός μής των μελών αλλά και κάθε δυνατή πόν επίσκεψη στο Χάνι του Εμίν Αγά, χερσαίου χώρου στη λιμνοθάλασσα οικονομική ενίσχυση ούτως ώστε στην το στρατηγείο του ηρωϊκού αγώνα για (Τουρλίδα) ακολουθώντας τον δρόμο επόμενη τελετή που θα οργανωθεί να την απελευθέρωση των Ιωαννίνων το που εισέρχεται αναδεικνύοντας την έχει πλήρως ολοκληρωθεί η αποπερά1913, που ευρίσκεται στην περιοχή ομορφιά της πόλης αλλά και την ιστο- τωση του χώρου οπότε θα αναδειχθεί Μπιζανίου. Ο χώρος και το μικρό κτίριο ρία της. ακόμη περισσότερο η αξία του Μνημείέχουν αποκατασταθεί από τον Στρατό Με το πέρας της ολιγόωρης παρα- ου και αποτελούν μνημείο για την ιστορία μονής στο Μεσολόγγι συνεχίσθηκε η Το Μνημείο Ιππικού θα αποτελεί μας, τη στιγμή που δυστυχώς το όνο- επιστροφή στην Αθήνα με άφιξη περίμόνιμα για τον Σύνδεσμο τον πόλο μα της πλατείας Μπιζανίου στα Ιωάν- που την 21.30. Οι συμμετέχοντες στην νινα αντικαταστάθηκε με άλλο όνομα εκδρομή, που πραγματοποιήθηκε με διατήρησης της μνήμης και της τιόπως έγινε και στον κεντρικό δρόμο την επέτειο των αποκαλυπτηρίων του μής προς τους ηρωϊκώς πεσόντες της Μεραρχίας Ιππικού και για τον της πόλης που είχε ιστορικό όνομα. Μνημείου που ο Σύνδεσμος εγκαλόγο αυτό θα πραγματοποιείται πεΗ επιστροφή συνεχίσθηκε και οι συμ- τέστησε στο Μέτσοβο τιμώντας τον μετέχοντες έφτασαν στο Μεσολόγγι και ηρωΪκό αγώνα του Ιππικού στο έπος ριοδικά παρόμοια εκδρομή και εκεπισκέφθηκαν τον Κήπο των Ηρώων του 1940, εξέφρασαν την ικανοποίηση δήλωση. ένα αξιοσημείωτο χώρο με ακραιφνή τους και τις καλές συνθήκες οργάνω-

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Με επιτυχία έγινε η ετήσια χοροεσπερίδα του Συνδέσμου στα Βίλια Γράφει ο Μιχ. Σταματογιαννάκης Σχης ε.α. μέλος του Δ.Σ. Όπως κάθε χρόνο ο Σύνδεσμος πραγματοποίησε και φέτος την ετήσια χοροεσπερίδα στο ξενοδοχείο VERORI στα Βίλια Αττικής αφού προηγουμένως εξασφάλισε μία καλή τιμή με τον ιδιοκτήτη συνάδελφο Τχη ε.α κ.Κορωναίο Πάρη. Η συμμετοχή ήταν ικανοποιητική και η χοροεσπερίδα είχε μεγάλη επιτυχία, με ωραίο δείπνο, μουσική και κέφι. Με την έναρξη της χοροεσπερίδας ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Υποστράτηγος ε.α κ. Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος με ένα σύντομο και θερμό χαιρετισμό καλοσώρισε τους προσκληθέντες και προσελθόντες επισήμους με τις συζύγους των, πρώην ΑΝΥΕΘΑ και επίτιμο πρέσβη κ. Γεωργίου Γεώργιο μέλος του Συνδέσμου ως έφεδρος Επίλαρχος, τον Επίτιμο Α/ΓΕΣ Στρατηγό κ. Ζιαζιά Κωνσταντίνο και

τον Διευθυντή του Οπλου μας,ΔΙΤ/ ΓΕΣ, κ. Θωμαϊδη Δημήτριο. Στην χοροεσπερίδα παρευρέθηκε και ο Δήμαρχος Μώλου – Καμμένων Βούρλων Αντγος ε.α κ.Τετριμίδας Ευάγγελος ο οποίος ετίμησε την εκδήλωση του Συνδέσμου πραγματοποιώντας μεγάλο ταξίδι. Επίσης στον χαιρετισμό του ο Πρόεδρος εξέφρασε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου κ. Κορωναίο για την μεγάλη βοήθεια που προσέφερε στον Σύνδεσμο για την εξόφληση του δανείου αγοράς των γραφείων, ανακηρύσσοντας τον μεγάλο ευεργέτη και επίτιμο μέλος του Συνδέσμου. Αναφέρθηκε επίσης στην εγκατάσταση του Μνημείου Ιππικού στο Μέτσοβο αλλά και στις εναπομένουσες εργασίες για την αποπεράτωση της διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου του Μνημείου, τονίζοντας την ανάγκη βοήθειας από τα μέλη και φίλους του Συνδέσμου. Η εκδήλωση του Συνδέσμου ήταν επι-

τυχής και η παροχή υπηρεσιών άψογη. Το ωραίο φαγητό, η ζωντανή μουσική με τα ωραία τραγούδια έσπειραν κέφι με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία ωραία και ευχάριστη ατμόσφαιρα με χορούς μοντέρνους και παραδοσιακούς. Παράλληλα οι συζητήσεις στα τραπέζια άναψαν τις αναμνήσεις και τις σχέσεις των συμμετεχόντων και για μία ακόμη φορά υπήρχε ζεστή συντροφιά μέσα σε ευχάριστο κλίμα. Μέσα στη ζεστή ατμόσφαιρα έγινε και η κλήρωση δύο δώρων από τον συνάδελφο ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου κ.Κορωναίο προσφέροντας σε δύο ζευγάρια δωρεάν διήμερη διαμονή μαζί με το φαγητό. Οι τυχεροί (κ.Καραβίας Χρήστος και κ. Λαβράνου Ιωάννης) ευχαρίστησαν θερμά και θα απολαύσουν την ομορφιά του χωριού Βίλια αλλά και την εξαίρετη παροχή υπηρεσιών του ξενοδοχείου VERORI. Παράλληλα όμως ο κ.Κορωναίος σε ιδιαίτερη συνομιλία με τον Πρόεδρο και τον υπεύθυνο του Μνημείου εξέφρασε

Αριστερά, ο πρώην ΑΝΥΕΘΑ Πρέσβης επί τιμή κ. Γεωργίου Γεώργιος μέλος του Συνδέσμου ως έφεδρος Επίλαρχος, σε αναμνηστική φωτογραφία με τον Γ. Γραμματέα του Συνδέσμου (αριστερά) Αντιστράτηγο ε.α. κ. Θ. Κατσάρη, τον Πρόεδρο του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγο κ Χρ. Παπαδογεωργόπουλος και το μέλος του Δ.Σ. (δεξιά) Συνταγματάρχη ε.α. κ. Μιχάλη Σταματογιαννάκη. Δεξιά, ο κ. Χρ. Παπαδογερωργόπουλος, παραδίδει αναμνηστικό δώρο στον Ταγματάρχη ε.α. κ. Πάρη Κορωναίο 34

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Επάνω αριστερά: Η αδελφοί Κωνσταντίνος και Ηλίας Μακρυνόρης με τις συζύγους τους. Δεξιά: η κα Μπαϊρακτάρη, η κα Νικηφοράκη, η δις Μπαϊρακτάρη και ο Υποστράτηγος ε.α κ. Αντ. Μπαϊρακτάρης. Κάτω αριστερά:.Ο κ. Πάρης Κορωναίος, ο κ. Γεώργιος Δικαίος, η κα Παπαδογεωργοπούλου και η κα Κορωναίου. Δεξιά:.Η κα Ζιαζιά, η κα. Γεωργίου, ο π. ΑΝΥΕΘΑ κ. Γεωργίου Γεώργιος με τον Επίτιμο Α/ΓΕΣ Στρατηγό κ. Κων/νο Ζιαζιά Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

την θέληση του να αποκαταστήσει την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του Μνημείου. Για μια ακόμη φορά ο συνάδελφος κ. Κορωναίος εξέφρασε την αγάπη του προς την Πατρίδα και προς τον Σύνδεσμο μας, ο οποίος με την τοποθέτηση του Μνημείου απέδωσε τον φόρο τιμής στους ηρωϊκώς πεσόντες του Ιππικού στο έπος του 1940.

Ο Σύνδεσμος παρά την τρέχουσα δύσκολη περίοδο συνέχισε τις καθιερωμένες εκδηλώσεις πραγματοποιώντας την ετήσια χοροεσπερίδα του 2013 στα Βίλια στην οποία η συμμετοχή ήταν πολύ καλή με αποτέλεσμα η αίθουσα του ξενοδοχείου να είναι κατάμεστη, οι συμμετέχοντες να μείνουν ευχαριστημένοι από την παροχή υπηρεσιών όπως το φαγητό, η μουσική, τα τραγούδια με αποτέλεσμα την αναζωογόνηση της συντροφιάς και της χαρούμενης ατμόσφαιρας.

Νέα Μέλη

Ο Σύνδεσμος ευχαριστεί όλους τους συμμετέχοντες επίσημους, μέλη και φίλους του Συνδέσμου και τον συνάδελφο κ. Κορωναίο αφενός που με τα δώρα του προσέφερε ένα ευχάριστο διήμερο στους τυχερούς και αφετέρου με την βοήθεια του το Μνημείο θα αποκτήσει την αξία που του αξίζει με την αποπεράτωση της διαμόρφωσης του χώρου. Ελπίζουμε και η χοροσπερίδα του 2014 θα είναι επιτυχής όπως και του τρέχοντος έτους.

Αρωγά Μέλη

Υποστράτηγος ε.α. Μυλωνάς Θεόδωρος, Άνχης ε.α. (ΤΘ) Χρηστίδης Χρήστος, Άνχης ε.α. (ΤΘ) Βασιλούδης Νικόλαος, Ανθυπασπιστής ε.α. (ΤΘ) Ποττάκης Γεώργιος, εφ. Υπίλαρχος Μαργαρίτης Δημήτριος, εφ. Ανθυπίλαρχος Βασιλείου Δημήτριος, εφ. Ανθυπίλαρχος Κατσίνης Νικόλαος, εφ. Ανθυπίλαρχος Αθανασιάδης Κωνσταντίνος.

Κυρίες Λαναρά Σταυρούλα, Ολυμπίου Μαριάνθη, Φωτιά Ρένα

Πένθη Απεβίωσαν ο Αντιστράτηγος ε.α. Λαναράς Ηλίας και ό Ταξίαρχος ε.α. Ολύμπιος Χαράλαμπος. Το Δ.Σ. εκφράζει τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των εκλιπόντων

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Ορκωμοσία οπλιτών της ΣΤ' ΕΣΣΟ 2013

Επάνω, από αριστερά ο εφ. Ανθυπίλαρχος κ. Χρ. Παπαδημητρίου, ο Αντιστράτηγος ε.α. κ. Θεόδ. Κατσάρης, ο εφ. Ανθυπίλαρχος κ. Χρ. Καραβίας, ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγος κ. Δημ. Θωμαΐδης, ο Δκτης του Δ' ΣΣ Αντιστράτηγος κ. Χρ. Χαλκίδης, ο Γεν. Επιθ. Στρατού Αντιστράτηγος κ. Βασ. Τελλίδης, ο Δντης του Β.Κ/ΓΕΣ Υποστράτηγος κ. Νικ. Σπαθάρος, ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγος ε.α. κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος και ο Δκτής του ΚΕΤΘ Ταξίαρχος κ. Βασ. Παπαδόπουλος Δεξιά κάτω, ο π. Αθανάσιος Χρυσούλας κατά την υποδοχή του Ιερού Ευαγγελίου στην εκδήλωση.

Την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013, στο Στρατόπεδο “Επιλάρχου Μελίδη” στον Αυλώνα, παρουσία του Γενικού Επιθεωρητού Στρατού Αντιστρατήγου κ. Βασίλειου Τελλίδη, Αξιωματικών, συγγενών και φίλων, δόθηκε ο νενομισμένος όρκος προς την Πατρίδα των Νεοσυλλέκτων Οπλιτών της 2013 ΕΣΣΟ Την εκδήλωση ευλόγησε ο π. Αθανάσιος Χρυσούλας ο οποίος δεν άντεξε μέχρι το τέλος της εκδήλωσης και κατέρευσε. Αμέσως του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από γιατρούς του ΚΕΤΘ. Ελπίζουμε ότι ο π. Αθανάσιος 36

να είναι καλά και να τον έχουμε κοντά μας και πάλι να ευλογεί τις εκδηλώσεις του στρατοπέδου. Εκτός αυτού του δυσάρεστου συμβάντος, η υπόλοιπη εκδήλωση κύλισε ομαλά, με τον Διοικητή του ΚΕΤΘ Ταξίαρχο κ. Βασίλειο Παπαδόπουλο με την ανάγνωση της Η/Δ να καλοσωρίζει τους νέους στρατιώτες στις τάξεις του στρατού και να τους προτρέπει να κάνουν το καθήκον τους απέναντι στην Πατρίδα όπως και ορκίστηκαν. Ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγος κ. Δημήτριος Θωμαΐδης διαβεβαιώσε τους παριστάμενους γονείς ότι οι νέοι στρα-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

τιώτες θα τύχουν της φροντίδας της υπηρεσίας και των αξιωματικών τους. Μετά την εκδήλωση οι γονείς και οι φίλοι των νέων στρατιωτών είχαν την ευκαιρία να τους καμαρώσουν στην παρέλαση. Τον Σύνδεσμο Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων εκπροσώπησαν οι: Πρόεδρος ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγος ε.α. κ. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος, ο Γεν. Γραμματέας Αντιστράτηγος ε.α. κ. Θεόδωρος Κατσάρης, ο εφ. Ανθυπίλαρχος κ. Χρ. Καραβίας και ο εφ. Ανθυπίλαρχος Χρ. Παπαδημητρίου.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Απονομή πτυχίων στους ΔΕΑ Δ' ΕΣΣΟ 2013

Προεξάρχοντος της δοξολογίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφίσιας κ. Κυρίλλου πραγματοποιήθηκε η απονομή των πτυχίων στους νέους Δόκιμους Έφεδρους Αξιωματικούς της 2013 Δ' ΕΣΣΟ, την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013 στο Στρατόπεδο “Επιλάρχου Μελίδη” στον Αυλώνα. Οι νέοι αξιωματικοί μετά από την πολύμηνη εκπαίδευση τους στην Σχολή Τεθωρακισμένων, έλαβαν τα πτυχία τους από τον ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγο κ. Δημ. Θωμαΐδη, παρουσία του Δκτου του ΚΕΤΘ Ταξίαρχου κ. Βασ. Παπαδόπουλου, του Δκτου της Σχολής Συνταγματάρχη (ΤΘ) κ. Αντ. Χατζηγεωργίου και συγγενών και φίλων τους. Εντυπωσιακή η παράδοση και παραλαβή των εμβλημάτων της Σχολής από τους αποχωρήσαντες ΔΕΑ στους ΥΕΑ, οι οποίοι έφτασαν στο χώρο της εκδήλωσης, με άρμα τύπου Leopard από όπου αποβιβάστηκαν με παραγγέλματα και παρέλαβαν τα εμβλήματα της σχολής, αφού

πρώτα υποσχέθηκαν ότι θα προσπαθήσουν να γίνουν καλύτεροι των παλαιών τους συναδέλφων. Το ίδιο εντυπωσιακή και η παρέλαση που ακολούθησε, της τάξης των ΥΕΑ με τους νέους ΔΕΑ οι οποίοι παρήλασαν μπροστά στους επίσημους και τους υπερήφανους γονείς και φίλους τους. Τους νέους αξιωματικούς καλοσώρισαν στην οικογένεια των αξιωματικών του 'Οπλου των Τεθωρακισμένων με την Ημερησία Διαταγή τους, τόσο ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγος κ. Δ. Θωμαΐδης, όσο και ο Δκτης της Σχολής Συνταγματάρχης (ΤΘ) κ. Αντ. Χατζηγεωργίου.

Επίσκεψη Ξένων ΑΚΑΜ στη ΣΧΑΛ και στο ΚΕΤΘ

Την Τετάρτη 27 και την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013, οι Ακόλουθοι Άμυνας Ξένων Κρατών που υπηρετούν στην Ελλάδα πραγματοποίησαν επίσημη επίσκεψη στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο και στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα, όπου ενημερώθηκαν για την παρεχόμενη εκπαίδευση και τις λοιπές δραστηριότητες

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Γενέθλια ημέρα της Σχολής Τεθωρακισμένων 152 χρόνια Σχολη Αξιωματικών Τεθωρακισμένων Γράφει ο Λιβέριος Πετρίδης Ίλαρχος ε.α. Για πρώτη φορά γιορτάστηκε η γενέθλιος ημέρα της Σχολής Αξιωματικών Τεθωρακισμένων την Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013 στο Στρατόπεδο “Επιλάρχου Μελίδη” στον Αυλώνα, παρουσία των Β' Υπαρχηγού ΓΕΣ Αντιστρατήγου κ. Αθ. Στυλιανόπουλου, ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστρατήγου κ. Δημητρίου Θωμαΐδη, Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΣ Στρατηγού ε.α. κ. Κωνσταντίνου Ζιαζιά, εν ενεργεία και ε.α. Αξιωματικών οι οποίοι διατελέσαν Δκτες της Σχολής, καθώς και Αξιωματικοι εν ενεργεία και ε.α.

“Δια του ελιγμού η Νίκη”

Η εκδήλωση άρχισε με δοξολογία και την ευχή του π. Αθανάσιου Χρυσούλα και στην συνέχεια αναγνώστηκαν τα ονόματα των εκλιπόντων Αξιωματικών του Ιππικού - Τεθωρακισμένων που έπεσαν ηρωϊκώς πεσόντες στις μάχες για την προάσπιση της ακεραιότητας της πατρίδας μας. Μετά την ανάγνωση της Η.Δ. από τον Δκτη της Σχολής Συνταγματάρχη (ΤΘ) κ. Αντώνιο Χατζηγεωργίου, άρχισε η άριστη και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική παρουσιάση του Όπλου, από το ιππικό στην αρχαιότητας μέχρι την μετεξέλιξή του στα τεθωρακισμένα άρματα μάχης και τις τελευταίες εκπαιδευτικές εξελίξεις της Σχολής Τεθωρακισμένων.

Στην αίθουσα ενημερώσεως είχε ορ-

Ρίγη συγκινήσεως και εθνικής υπερηφάνειας προκάλεσε το άκουσμα του Εθνικού μας Ύμνου, αλλά και το “Χαλύβδινη Ψυχή” από τα χείλη των παρόντων μαθητών της Σχολής νέων Ανθυπιλάρχων και ΥΕΑ.

σει στη Σχολή Αξιωματικών Τεθωρακι-

Στο τέλος ο οικοδεσπότης Διοικητής της Σχολής Συνταγματάρχης (ΤΘ) κ. Αντώνιος Χατζηγεωργίου δεξιώθηκε τους προσκεκλημένους τους στην Λέσχη Αξιωματικών. 38

γανωθεί έκθεση με βιβλία κανονισμών ιππασίας, και αρχειακό υλικό με φωτογραφίες αξιωματικών ιππέων και βιβλίο με τους πεσόντες ιππείς στο πεδίο της μάχης. Κάτω δεξιά, ο Υποστράτηγος ε.α. με κ. Νικόλαος Μοτσάκος ποζάρει στο μέσον της υπ. αριθμ. 1 στολής και της σέλας του ίππου του, τα οποία έχει δωρίσμένων

Τον Σύνδεσμο Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων εκπροσώπησαν ο Πρόεδρος Υποστράτηγος ε.α. κ. Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος, ο Γεν. Γραμματέας Αντιστράτηγος κ. Θεόδωρος Κατσάρης το μέλος του Δ.Σ. κ. Χρήστος Καραβίας και μέλη του Συνδέσμου.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Επάνω, στην αίθουσα ενημερώσεων της Σχολής όπου εγινε επιμνημόσυνος δέηση και ανάγνωση των εκλιπόντων στο πεδίο της μάχης Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του Ιππικού - Τεθωρακισμένων. Στο μέσον, ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Υποστράτηγος κ. Δημήτρης Θωμαΐδης συνομιλεί με παλαιούς ε.α. συναδέλφους. Αριστερά, ο Αντιστράτηγος ε.α. κ. Κων. Θεοφανίδης, ο Β' Υπαρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Αθ. Στυλιανόπουλος, ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ Στρατηγός ε.α. κ. Κων/νος Ζιαζιάς και ο Διοικητής της Σχολής Τεθωρακισμένων Συνταγματάρχης (ΤΘ) κ. Αντώνιος Χατζηγεωργίου

• Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2013 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

Εκτύπωση – βιβλιοδεσία Τυπογραφείο Ελληνικού Στρατού