Περιοδικό Ιππικό Τεθωρακισμένα Νο 92 Ιουλίου - Αυγούστου - Σεπτεμβρίου 2016 by Liverios Petridis

ΤΡΙΜΗNΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ • ΤΕΥΧΟΣ 92 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016 • ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 30, Τ.Κ. 104 32

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕλΛΟΡΙΖΟ

Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Συνδέσμου, που αφορούν στην προβολή και υποστήριξη των Εθνικών μας Θεμάτων,το Διοικητικό του Συμβούλιο πραγματοποίησε επίσκεψη, προσκυνηματικού και εθνικού χαρακτήρα, στο όμορφο και ακριτικό νησί του Καστελλορίζου το Σαβατοκύριακο 4 και 5 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΜΕΤΣΟΒΟ

Λεπτομέρειες στο οπισθόφυλλο

Η εκδήλωση για τα 70 χρόνια του Όπλου ΤΘ θα πραγματοποιηθεί στο ΚΕΤΘ την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου Η εκδήλωση για τα 20 χρόνια του Συνδέσμου θα πραγματοποιηθεί στο Πολεμικό Μουσείο την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016. Λεπτομέρειες θα σας γνωρίσουμε εγκαίρως με επιστολές.

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ

70 ΧΡΟΝΙΑ ΟΠΛΟ ΙΠΠΙΚΟ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

1946 - 2016

ΙΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Γραφείο: Βερανζέρου 30 ΤΚ 104 32 Αθήνα Τηλέφωνο και Fax: 210 5226351

Περιεχόμενα τεύχους 92 Ημερίδα στο Καστελόριζο Σελ.

4-16

Λόγια - λόγια! Φτάνει πια. Μόνο πράξεις χρειάζονται τώρα για την ελληνική ΑΟΖ

Σελ. 17-18

Σκάνδαλο: Τα ελληνικά ΑΕΙ στην υπηρεσία της Αλβανικής Ανθελληνικής Προπαγάνδας

Σελ. 19

Δικτυακή τοποθεσία:

Τα μυστικά της επιχείρησης "Ασπίδα του Ευφράτη Σελ. 20

http://www.saith.gr

Ρωσία - Τουρκία: Τι σημαίνει η εξομάλυνση των σχέσεων

e-mail: info@saith.gr Tεύχος Νο 92 Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 Ιδιοκτήτης: Σύνδεσμος Αποστράτων

Μόσχας - Άγκυρας

Σελ. 21

Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει "χάπι εντ" στην Μέση Ανατολή! Δεν κάνουν μόνο οι ΗΠΑ λάθη

Σελ. 22

1922: Η κατάρευση του ελληνικού στρατού φέρνει την Μικρασιατική Καταστροφή

Σελ. 24-25

Ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας εως την καταστροφή Σελ. 26-28|

Αξιωματικών

Τα Νέα του Συνδέσμου

Σελ. 29-30

Ιππικού Τεθωρακισμένων

Τα νέα του Όπλου

Σελ. 31

Εκδότης - Διευθυντής: Υποστράτηγος ε.α. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος Συντακτική Επιτροπή: Πρόεδρος Αντιστράτηγος ε. α. Ευστάθιος Κολιοκώτσης Μέλη: Αντιστράτηγος ε.α. Ε. Γεωργαντάς Αντιστράτηγος ε.α. Μπαλτζώης Ιωάννης Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Έφεδρος Ίλαρχος Λιβέριος Πετρίδης

Νέος τραπεζικός Λογαριασμός του Συνδέσμου Λόγω συγχωνεύσεως της ΓΕΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ με την ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ο νέος τραπεζικός λογαριασμός του Συνδέσμου είναι: ΙΒΑΝ GR310171832000 και 6832-130556-296 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Με την ευκαιρία απευθύνομε έκκληση στα μέλη μας και τους αποδέκτες του περιοδικού μας να αποστέλλουν την ετήσια συνδρομή τους των 20 ΕΥΡΩ, διότι η συνέχιση εκδόσεως του περιοδικού μας κινδυνεύει. Ευχαριστούμε Το Διοικητικό Συμβούλιο Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας στο διαδίκτυο για να είστε πάντα ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στο Όπλο μας, στην διεύθυνση: http://www.saith.gr

Στους Αναγνώστες μας Γενναιόδωρη Δωρεά στο Λύκειο Καστελλόριζου από τον Έφεδρο Ανθυπίλαρχο κ. Κωνσταντίνο Αφεντάκη Γράφει ο Υποστράτηγος ε.α. Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος Το Καστελλόριζο είναι ένα από τα πιο όμορφα ακριτικά νησιά μας. Μαζί με τα δύο μικρότερα νησιάκια, την Ρω και τη Στρογγύλη, αποτελούν το πιο ακριβό οικόπεδο της Ευρώπης. Συνιστούν την Ελληνική Αποκληστική Οικονομική Ζώνη(ΑΟΖ), που χάνεται στα βάθη της Ανατολικής Μεσογείου και συναντάται με την Κυπριακή και αιγυπτιακή ΑΟΖ. Το μήκος του είναι 6,1 χιλιόμετρα και το πλάτος του 2,7 χιλ. Απέχει από τη Ρόδο 13,5 ν.μ. και από τις τουρκικές ακτές μόνο 7,1 ν.μ. Αυτό καθιστά τη θέση του επισφαλή και θα πρέπει η φροντίδα του Ελληνικού Κράτους να είναι μεγάλη και η υποστήριξη των κατοίκων του νησιού μας, που φυλάγουν Θερμοπύλες, αμέριστη. Κάποτε αριθμούσε 12-14 χιλιάδες κατοίκους. Τώρα υπάρχουν μόνο 200 κάτοικοι και ανάμεσά τους ξένοι. Οι δύσκολες συνθήκες ζωής οδήγησαν τους κατοίκους σε φυγή κυρίως προς την Αυστραλία. Θα έπρεπε το νησί με τη βοήθεια του Κράτους μας να αποκτήσει τουριστική και αγροτική ανάπτυξη, να προβληθεί στο εξωτερικό, ιδιαίτερα στην Αυστραλία, όπου ζουν πολλοί κάτοικοι της Μεγίστης. Να ιδρυθούν σχολές Ναυτικού, Λιμενοφυλάκων και γενικά να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την προστασία του νησιού. Γι’ αυτούς τους λόγους το Δ.Σ. του Σύνδέσμου μας αποφάσισε ομόφωνα τα μέλη του να επισκεφθούν το Καστελλόριζο, να μιλήσουν με τις Αρχές και τους κατοίκους του. Να ενισχύσουν με την παρουσία τους εκεί το φρόνημα των κατοίκων του. Να αποδείξουν για πολλοστή φορά ότι οι Αξιωματικοί μας, είτε υπηρετούν, είτε έχουν αποστρατευτεί, σκέπτονται, νοιάζονται, βοηθούν και στηρίζουν τους ακρίτες μας με όλες τους τις δυνάμεις.

Ευτυχώς και εδώ παρών, όπως σε κάθε ανάγκη του Συνδέσμου μας, ο Έφεδρος Ανθυπίλαρχος κ. Κωνσταντίνος Αφεντάκης, ο Έλληνας με όλη τη σημασία της λέξεως, που ζει και δραστηριοποιείται με επιτυχία στο Τορόντο του Καναδά, λατρεύει την Ελλάδα, το Όπλο μας και βοηθά με κάθε τρόπο. Προθυμοποιήθηκε , μόλις το πληροφορήθηκε, χωρίς, το τονίζω, να του ζητηθεί, όχι μόνο να καλύψει τα έξοδα της αποστολής, αλλά και να προσφέρει στο Σχολείο και στο Δήμο Καστελλόριζου, οποιαδήποτε βοήθεια του ζητηθεί από πλευράς εξοπλισμού ή άλλων αναγκών. Από το Λύκειο του νησιού ζητήθηκαν 6 ηλεκτρονικοί υπολογιστές και από το Δήμο ένας, οι οποίοι εστάλησαν με την οικονομική κάλυψη του κ. Αφεντάκη. Αυτήν τη διάθεση της προσφοράς και της αγάπης σπάνια συναντά κανείς στην εποχή μας. Γι ‘ αυτό και το να ευχαριστήσουμε μέσα από το περιοδικό μας τον κ. Αφεντάκη γι’ αυτή την προσφορά του, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε. Άνθρωποι σαν το συνάδελφο και αγαπητό φίλο Κώστα Αφεντάκη σπανίζουν στις μέρες μας. Του χρωστάμε πολλά και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να του εκφράζουμε την αγάπη μας, την ευγνωμοσύνη μας και τη χαρά μας που είναι φίλος μας. Όχι μόνο, γιατί βοηθάει τις προσπάθειές μας, αλλά γιατί με τις πράξεις του και την βαθειά Ελληνικότητά του, μας κάνει υπερήφανους, ως Έλληνες, ως Μαυροσκούφηδες και μας τιμά εκεί στην ξενιτειά που ζεί Η αγάπη του για την Ελλάδα, η σεμνότητά του, η μεγαλοψυχία του, η δοτικότητά του, η αυθόρμητη προσφορά του σε κάθε μας ανάγκη μας κάνουν να νιώθουμε βαθιά εκτίμηση και αγάπη γι’ αυτόν και του ευχόμαστε μέσα από τη καρδιά μας να είναι πάντα γερός, να πραγματοποιεί τους στόχους του για να αποτελεί πρότυπο σε όλους μας

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

Επίσκεψη Δ.Σ. του ΣΑΑΙΤΘ στο Καστελόριζο Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α Μεντεσίδης Χαράλαμπος Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Συνδέσμου, που αφορούν στην προβολή και υποστήριξη των Εθνικών μας Θεμάτων,το Διοικητικό του Συμβούλιο πραγματοποίησε επίσκεψη, προσκυνηματικού και εθνικού χαρακτήρα, στο όμορφο και ακριτικό νησί του Καστελλορίζου το Σαβατοκύριακο 4 και 5 Ιουνίου 2016, στην οποία συμμετείχαν: α. Αντγος ε.α. Σπυρίδων Δημήτριος Αντιπρόεδρος β. Αντγος ε.α. Γεωργαντάς Ευάγγελος Μέλος γ. Αντγος ε.α. Μεντεσίδης Χαράλαμπος Γεν. Γραμματέας δ. Αντγος ε.α. Μπαλτζώης Ιωάννης Μέλος ε. Ταξχος ε.α. Μιχαηλίδης Γεώργιος Ταμίας στ. Σχης(ΤΘ ε.α. Σταματογιαννάκης Μιχαήλ Μέλος Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Υπτγος ε.α. Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος, ο εμπνευστής της ιδέας της επισκέψεως, δεν κατάφερε να παραστεί λόγω εκτάκτου προσωπικού προβλήματος. Το απόγευμα της Παρασκευής 3 Ιουνίου αναχωρήσαμε αεροπορικώς από Αθήνα και φθάσαμε στις 17:30 στην όμορφη Ρόδο και το πρωΐ του Σαββάτου στις 07:00 αναχωρήσαμε αεροπορικώς από την Ρόδο για το Καστελλόριζο όπου φτάσαμε στις 07:30. Κατηφορίζοντας από το αεροδρόμιο αντικρίσαμε το πανέμορφο,πολύχρωμο και συνάμα γραφικό Καστελλόριζο , η θέα ήταν εκπληκτική. Στις 10:00 επισκεφθήκαμε τον Δήμαρχο του νησιού στο δημαρχείο ο οποίος μας ενημέρωσε για το νησί , τα προβλήματα πού αντιμετωπίζει καθώς και τις σχέσεις των κατοίκων με τους κατοίκους της απέναντη Μικρασιατικής ακτής. Ακολούθως στις 11:00 επισκεφθήκαμε την ΔΑΝ όπου μας υποδέχθηκε ο Διοικητής Ταγματάρχης κ. Βαρελάς χαράλαμπος στο γραφείο του και εν συνεχεία μεταβήκαμε σε αίθουσα όπου ήταν συγκεντωμένα τα στελέχη και οι στρατεύσιμοι της Μονάδος και ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου απηύθηνε ένα χαιρετισμό προς όλλους. Εκεί διαπιστώσαμε το αξιόμαχο και το υψηλό φρόνημα των Αξιωματικών 4

και Οπλιτών της Μονάδος. Στις 12:00 μεταβήκαμε στο Ηρώων του Νησιού όπου ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου κατέθεσε στεφάνι παρουσία του Δημάρχου, του Διοικητού της ΔΑΝ της Λυκειάρχη και άλλων. Μετά την κατάθεση του στεφάνου μεταβήκαμε με την συνδρομή και βοήθεια του Λιμενικού στη Νήσο Ρώ όπου καταθέσαμε στεφάνι στον τάφο της Κυράς της Ρώ , Δέσποινας Αχλαδιώτου, ως ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης για την ΚΥΡΑ που επί 40 ολόκληρα χρόνια ύψωνε την Ελληνική σημαία στο ακριτικό νησάκι της Ρώ διατηρώντας άσβεστη την Ελληνικότητά του. Σύμφωνα με το πρόγραμμα η επίσκεψη είχε προγραμματισθεί για την επόμενη ημέρα Κυριακή , πλήν όμως λόγω καιρικών συνθηκών την πραγματοποιήσαμε το Σάββατο. Το απόγευμα στις 19:00 σε αίθουσα που μας παραχώρησε ο Δήμος πραγματοποιήσαμε ημερίδα με τρις διαλέξεις: α) για την ΑΟΖ και το Νομικό Καθεστώς του Αιγαίου τις οποίες ανέπτυξε ο Αντγος ε.α. Σπυρίδων Δημήτριος , Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου και β) το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό που ανέπτυξε ο Αντγος ε.α. Μπαλτζώης Ιωάννης Μέλος του ΔΣ. Την ημερίδα τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Μεγίστης κ. Σαμψάκος Γεώργιος , ο Διοικητής της ΔΑΝ Καστελλορίζου ,η Λυκειάρχης και ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Καστελλορίζου, Αξκοί και Οπλίτες της ΔΑΝ, εκπαιδευτικοί και άλλοι. Οι ομιλιτές παρουσίασαν τις διαλέξεις με πλούσιο οπτικό υλικό και οι ακροατές έδειξαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τα θέματα που αναπτύχθηκαν, τα οποία κάποιοι τα

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

άκουγαν για πρώτη φορά. Η ημερίδα στέφθηκε από πλήρη επιτυχία. Την Δευτέρα 6 Ιουνίου το μεσημέρι αποχαιρετήσαμε το γραφικό και ακριτικό Καστελλόριζο και επιστρέψαμε με το πλοίο της γραμμής στο νησί της Ρόδου. Το απόγευμα στις 19:30 επισκεφθήκαμε εθιμοτυπικά στο γραφείο του τον Διοικητή της 95 ΑΔΤΕ Υποστράτηγο κ. Κουκουλομάτη Βασίλειο, ο οποίος μας ενημέρωσε συνοπτικά για το έργο της ΑΔΤΕ και αναφέρθηκε με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια για τις δύο μονάδες του Όπλου μας. Το απόγευμα της επομένης ημέρας επιστρέψαμε αεροπορικώς στην Αθήνα. Η προσκυνηματική και εθνική αυτή επίσκεψή μας στη νοτιοανατολική εσχατιά της πατρίδος μας πέτυχε απόλυτα τον σκοπό για τον οποίο πραγματοποιήθηκε, αναπτέρωσε το ηθικό μας, μας έκανε εθνικά υπερήφανους για άλλη μία φορά και μας έδειξε ότι η καρδιά της Ελλάδος χτυπά πολύ πιό δυνατά στις ακριτικές περιοχές της. Στις δε Αρχές και τους κατοίκους του ακριτικού αυτού νησιού τους εμπεδώσαμε την πεποίθηση ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις και η Πατρίδα είναι κοντά τους και τους σκέπτονται πάντα. Μεγάλες ευχαριστίες στον Στρατηγό Διοικητή της 95 ΑΔΤΕ, στον Διοικητή ΔΑΝ Μεγίστης, στον Δήμαρχο Μεγίστης και στον Λιμενάρχη Καστελλορίζου για την βοήθεια και τις διευκολύνσεις που μας παρείχαν για την πραγματοποίηση αυτής της επισκέψεως.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ Κυρίες και Κύριοι Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ που τιμάτε με την παρουσία σας τη σημερινή μας εκδήλωση. Ο Σύνδεσμος αναγνωρίζοντας ότι ο παλμός και η ψυχή της πατρίδος μας βρίσκεται κυρίως εκτός Αθηνών, έχει καθιερώσει-μέσα στο όλο πλέγμα των δραστηριοτήτων του-την πραγματοποίηση ημερίδων στην περιφέρεια και ιδιαίτερα σε ευαίσθητες περιοχές της χώρας μας. Σκοπός αυτών των εκδηλώσεων, είναι η εξέταση και προβολή εθνικών και ευρύτερων κοινωνικών-πολιτικών θεμάτων που μας απασχολούν σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στο εγγύς, αλλά και το ευρύτερο διεθνές περιβάλλον και ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τις περιοχές που επισκεπτόμαστε. Στα πλαίσια αυτών των εκδηλώσεων οργανώσαμε την σημερινή ημερίδα, εδώ στο πανέμορφο και ακριτικό Καστελλόριζο, που εκτός από την πανάρχαια ιστορία του, σήμερα αποτελεί το κέντρο γεωπολιτικών εξελίξεων, λόγω της Αποκλειστικής Οικονομικής του Ζώνης (ΑΟΖ), την οποία η Τουρκία αμφισβητεί. Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να σας εκθέσω με λίγα λόγια το ποίοι είμαστε. Ο Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού Τεθωρακισμένων(ΣΑΑΙΤΘ) είναι μη κερδοσκοπικό εθνωφελές Σωματείο, που ιδρύθηκε το 1996. Μέλη του είναι Απόστρατοι Αξιωματικοί του Όπλου Ιππ. ΤΘ (Μόνιμοι και Έφεδροι) ως Τακτικά Μέλη και σύζυγοι και τέκνα αποβιωσάντων τακτικών μελών (Αρωγά μέλη). Σκοπός του Συνδέσμου μας περιληπτικά είναι η συμβολή μας στη διατήρηση των παραδόσεων του Όπλου μας, η υποβοήθηση του έργου του Όπλου Ιππικό-Τεθωρακισμένα με την παρουσίαση απόψεων, εισηγήσεων, υποδείξεων ή μεταβίβαση γνώσεων και εμπειριών που αποκτήθηκαν κατά την 35ετή και πλέον υπηρεσία μας στο Στρατό, η προβολή και υποστήριξη των εθνικών μας θεμάτων κ.λ.π. Προς επίτευξη του σκοπού του Συνδέσμου διοργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις, πραγματοποιούμε ομιλίες, έχουμε συνεχή επαφή και συνεργασία με τα εν ενεργεία Στελέχη του Όπλου μας κ,λ.π. Εκδίδουμε τριμηνιαίο περιοδικό με την ονομασία ΙΠΠΙΚΟ-ΤΕΘΑΡΑΚΙΣΜΕΝΑ το οποίο αποστέλλουμε σε όλα τα μέλη και τους φίλους μας και σε όλες τις Μονάδες και τα Επιτελεία του στρατού. Το περιοδικό αυτό αποτελεί το βασικό εργαλείο με

Ομιλία Προέδρου ΣΑΑΙΤΘ Υποστρατήγου ε.α. Χρήστου Παπαδογεωργόπουλου

το οποίο επικοινωνούμε με τα μέλη μας και τους φίλους του Συνδέσμου και περιλαμβάνει άρθρα αξιόλογων συγγραφέων, που αναφέρονται σε εθνικά μας θέματα σε παγκόσμιες και περιφερειακές γεωπολιτικές εξελίξεις, που επηρεάζουν τα συμφέροντα της χώρας μας, σε ιστορικά και πολιτιστικά θέματα, σε τεχνικές και τακτικές εξελίξεις των Τεθωρακισμένων κ.λ.π. Πριν δώσω το λόγο στους εκλεκτούς ομιλητές για να σας παρουσιάσουν τα επίκαιρα θέματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό να μου επιτρέψετε να αναφερθώ εν συντομία στο Δήμο σας και το ισχύον Νομικό Καθεστώς του Αιγαίου βάσει των Διεθνών Συνθηκών. Στο ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, που απέχει 72 ναυτικά μίλια από Ρόδο και 1,25 από τις τουρκικές ακτές, ευρίσκεται ο Δήμος Μεγίστης. Ο δήμος Μεγίστης περιλαμβάνει 14 νησίδες εκ των οποίων οι τρείς μεγαλύτερες, Μεγίστη, Ρω και Στρογγύλη, κατοικούνται δηλαδή έχουν από μόνες τους οικονομική ζωή και το σπουδαιότερο, μπορούν να συντηρήσουν από μόνες τους ανθρώπινη διαβίωση. Θυμηθείτε την «κυρά της Ρω» την Δέσποινα Αχλαδιώτη που πάνω από 40 χρόνια, μετά τον 2ο ΠΠ, ζούσε στη Ρω και κάθε πρωί ύψωνε την Ελληνική σημαία. Τα νησιά που απαρτίζουν το σύμπλεγμα των «Νότιων Σποράδων» όπως εί-

ναι γνωστά στους ναυτικούς είναι: Άγιος Γεώργιος, Αγριελιά, Βουτσάκια (2 βράχοι), Μαύρο Ποΐνι και Μαύρο Ποϊνάκι (2 βραχονησίδες), Μεγίστη, Πολυφάδος (2 βραχονησίδες), Ρω, Στρογγυλή (Υψηλή), Τραγόνερα, Ψωμί και Ψωραδιά. Το μεγαλύτερο νησί απ’ αυτά, η Μεγίστη, πήρε το όνομα της από τον πρώτο οικιστή Μεγιστέα. Έχει έκταση 9 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μήκος ακτών 20 χιλιομέτρων και αποτελεί την έδρα του ομώνυμου δήμου. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα συμπεραίνουμε ότι το νησί κατοικείται από τα χρόνια της Νεολιθικής και της Μεσο-Μινωικής εποχής και πως στο νησί άνθησε και ο Μυκηναϊκός πολιτισμός όπως δείχνουν οι μυκηναϊκοί τάφοι. Στο νησί έρχονται αρχικά προελληνικά μικρασιατικά φύλα, στη συνέχεια έχουμε Μινωική κυριαρχία, κάθοδο των Αχαιών και τελικά Δωρική επικράτηση, όπως και σε όλα τα Δωδεκάνησα. Το Νομικό Καθεστώς του Αιγαίου Πελάγους Η Τουρκία μετά τα γεγονότα των Ιμίων επιχειρεί με πρωτοφανείς «νομικούς» ισχυρισμούς να ανατρέψει το δίκαιο και την ιστορία και να παρουσιάσει τις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες επί ορισμένων νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου. Σε απάντηση των ανερμάτιστων και παράλογων αυτών επιχειρημάτων της Τουρκίας θα σας παρουσιάσουμε τις διεθνείς συνθήκες που ισχύουν και αναφέρονται στο καθεστώς των νήσων του Αι-

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ Συνέχεια από την προηγούμενη σελίδα

γαίου Πελάγους. Ενταύθα εκ προοιμίου επισημειώνεται ότι επουδενί υφίσταται «νομικό κενό» σε οποιαδήποτε Συνθήκη ρυθμίζει το νομικό καθεστώς του Αιγαίου, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου του 1913, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης των Αθηνών του 1913, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947. Ιδιαιτέρως δε ουδένα νομικό κενό καταλείπεται και από την τήρηση των Αρχών, προνοιών και δεσμεύσεων του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, όπως αυτό υιοθετήθηκε με τη Σύμβαση του Montego Bay της Ιαμαϊκής του 1982. Ειδικότερα: Με την πριν από 20 ακριβώς χρόνια δημιουργία των γνωστών γεγονότων των Ιμίων (Ιανουάριος 1996), η Τουρκική πλευρά εφεύρε και προέβαλε τον ισχυρισμό περί «γκρίζων ζωνών», με «νομικό επιχείρημα» ότι τα διεθνή κείμενα που δεσμεύουν τις δύο χώρες (Ελλάδα και Τουρκία) αφήνουν «νομικό κενό» και δεν ρυθμίζουν δήθεν το καθεστώς όλων των νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου Πελάγους! Η νομική αυτή «αφύπνιση»(!) της γείτονος Τουρκίας που λαμβάνει χώρα 73 χρόνια μετά από την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης και 49 χρόνια από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων, είναι και ανιστόριτη και νομικώς αβάσιμη. Προς αποκατάσταση του δικαίου, αλλά και της ιστορικής αλήθειας, αναγκαίο είναι να επισημειωθούν ενταύθα τα εξής: 1. Με το άρθρο 5 της Συνθήκης Ειρήνης του Λονδίνου του Μαΐου του 1913 που υπογράφηκε αφενός μεταξύ της Ελλάδας, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Βουλγαρίας και της Τουρκίας αφετέρου, τα Κράτη-Μέλη, εμπιστεύθηκαν στις Μεγάλες Δυνάμεις τον καθορισμό της τύχης όλων των Οθωμανικών Νήσων του Αιγαίου Πελάγους. 2. Με το άρθρο 15 της Συνθήκης Ειρήνης των Αθηνών του Νοεμβρίου του έτους 1913, μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, αναλαμβάνεται η δέσμευση της υποχρέωσης να αποδεχθούν Ελλάδα και Τουρκία την όποια απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων που θα αφορά στην τύχη των Οθωμανικών Νήσων του Αιγαίου Πελάγους. 3. Με βάση τις δύο αυτές προαναφερόμενες Διεθνείς Συνθήκες επακολούθησε η Διακοίνωση Ιανουαρίου / Φεβρουαρίου 1914 με την οποία οι Μεγάλες Δυνά6

μεις (που είχαν νομιμοποιηθεί επί τούτω), αποφάσισαν και παρέδωσαν, και έτσι περιήλθαν στην Ελλάδα, όλα τα νησιά του Αιγαίου με εξαίρεση την Ίμβρο, την Τένεδο και το Καστελόριζο, τα οποία επεστράφησαν στην Τουρκία. (Για το Καστελόριζο θα γίνει αναφορά αμέσως παρακάτω. Ιδιαιτέρως δε λόγω και της νομικοπολιτικής υπεροχής της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης [ΑΟΖ], το Καστελόριζο αποτελεί τη λυδία λίθο της όλης υπόθεσης). 4. Με βάση το άρθρο 12 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του έτους 1923 επικυρώνεται η Κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά της «Ανατολικής Μεσογείου» εκτός από την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες και θεσπίζεται ειδικός κανόνας βάσει του οποίου μόνο τα νησιά που ευρίσκονται σε μικρότερη απόσταση των τριών (3) ναυτικών μιλίων από την Ασιατική Ακτή, παραμένουν υπό τουρκική κυριαρχία. Έτσι, με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης εκχωρούνται όλα τα άλλα νησιά της «Ανατολικής Μεσογείου» στην Ελλάδα, με εξαίρεση μόνο όσα ρητώς δεν της παραχωρούνται. Τούτος ο αυστηρός κανόνας δικαίου αποτελεί αντιστροφή στο τουρκικό «νομικό επιχείρημα», περί δήθεν «κενών δικαίου». Επίσης, με την αυτή Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης και με το άρθρο 16, η Τουρκία δηλώνει ευθέως ότι παραιτείται από κάθε τίτλο και οποιοδήποτε δικαίωμα επί όλων των νήσων, εκτός εκείνων που η κυριαρχία τους έχει αναγνωρισθεί με τη συγκεκριμένη Συνθήκη της Λωζάνης. Δηλαδή προδήλως βέβαιον είναι ότι με απόλυτη σαφήνεια καθορίζονται τα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο, χωρίς να δημιουργούνται αμφισβητήσεις ή κενά στα όρια της κυριαρχίας της. Περαιτέρω -περί του Καστελόριζου: 5. Αξιοσημείωτο είναι ότι με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης, περιέρχονται

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

στην Ιταλία, όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου. Τα νησιά δε αυτά αναφέρονται και απαριθμούνται λεπτομερώς ήτοι: Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσσος, Δήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος. Λέρος, Πάτμος, Σύμη, Λιψώς και Κως. Ρητώς δε αναφέρεται ότι υπό την κυριαρχία της Ιταλίας περιέρχεται και η νήσος Καστελόριζο. Δηλαδή με τον ύστερο αυτό κανόνα του 1923, ακυρώνεται(!) η με τη Διακοίνωση Ιανουαρίου/ Φεβρουαρίου 1914 παράδοση του Καστελόριζου στην Τουρκία! 6. Με τη συνομολόγηση ήδη της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης, η Τουρκία παραιτήθηκε υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματός της επί των νήσων της Δωδεκανήσου και των εξ αυτών εξαρτημένων νησίδων (που κατέχονταν ήδη από την Ιταλία). Ορίζεται δε ότι, το ζήτημα που αφορά στα Δωδεκάνησα, θα κανονισθεί μεταξύ των ενδιαφερομένων (Ελλήνων - Δωδεκανησίων - Ιταλών). Ως εκ τούτου κατά τρόπο αδιστάκτως βέβαιον, η Τουρκία ρητώς: α) δεν αναγνωρίζει δικαιώματα υπέρ αυτής επί της Δωδεκανήσου και β) ρητώς παραιτείται από οποιοδήποτε ζήτημα αφορά νήσους και βραχονησίδες στο πλέγμα της Δωδεκανήσου. Έτσι με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του Φεβρουαρίου του έτους 1947, η Δωδεκάνησος παραχωρήθηκε στην Ελλάδα. Υπόψη δε ότι στη Συνθήκη αυτή των Παρισίων συμβαλλόμενο μέρος δεν είναι η Τουρκία. Η παραχώρηση αυτή, που αφορά άλλωστε ιστορικά ελληνικές νήσους, ήταν και μια δικαίωση για την προσφορά της Ελλάδας στον αγώνα κατά του φασισμού-ναζισμού κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πόλεμο, στον οποίο μάλιστα η Τουρκία δεν είχε καν εμπλακεί! Τα προαναφερόμενα είναι αναγκαία να αντιπαρατεθούν στις ανιστόρητες και εξωνομικές προκλήσεις των Τούρκων «νομικών» και «πολιτικών».

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

ΑΟΖ και Καστελόριζο Του Δημητρίου Σπυρίδων Αντιστρατήγου ε.α.* Με ιδιαίτερη χαρά αλλά και συγκίνηση βρίσκομαι σήμερα, μετά από 20 χρόνια, συμμετέχοντας στην προσκυνηματική μας επίσκεψη στο ακριτικό Καστελόριζο, το οποίο, μαζί με τη ΡΩ και τη Στρογγύλη, αποτελούσε αλλά ιδιαίτερα σήμερα αποτελεί (μαζί με το Αιγαίο) τον ΖΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ της Ελλάδος.Το ωραίο νησί σας είχα την ευχαρίστηση να το επισκέπτομαι συχνά ως Διοικητής της ΑΣΔΕΝ αλλά και συνοδεύοντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Στεφανόπουλο. Το θέμα το οποίο θα αναπτύξω, κάνοντας πιστεύω χρήση και όχι κατάχρηση του χρόνου και της υπομονής σας, είναι ζωτικό και επίκαιρο. Κρίνω σκόπιμο επειδή υπάρχουν αρκετές παρανοήσεις, αλλά και σκόπιμη η μη παραπληροφόρηση να αναλύσω εν συντομία τα παρακάτω. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ (ΑΟΖ) ΥΦΑΛΟΚΡΙΠΙΔΑ ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ FIR ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΚΑΙ ΑΟΖ ΑΟΖ Την 10 Δεκ. 1982 υπεγράφη στο ΜΟΝΤΕΓΚΟ ΜΟΕΥ της ΤΖΑΜΑΪΚΑΣ , μετά από 10ετείς και πλέον διαβουλεύσεις, η ΣΥΜΒΑΣΗ του ΟΗΕ για το ΔΙΚΑΙΟ της ΘΑΛΑΣΣΑΣ, από 152 κράτη (Ψήφοι 130 υπέρ, 4 κατά και 17 αποχές). Μέχρι σήμερα έχουν επικυρώσει τη σύμβαση 157 χώρες. Η Ελλάδα (δυστυχώς) επικύρωσε την εκ 345 σελίδων σύμβαση μετά από 13 χρόνια την 23 Ιουλ. 1995 με τον Ν 2321/ ΦΕΚ Α 136/23-7-1995. Η Τουρκία αρνήθηκε να υπογράψει τη Σύμβαση λόγω ΑΟΖ, όμως καθόρισε ΑΟΖ στον Εύξεινο και στη Μεσόγειο, εκμεταλλευόμενη όλα τα θετικά της σημεία. Αρνείται όμως το δικαίωμα στην Ελλάδα να ανακηρύξει τη δική της ΑΟΖ, εφαρμόζοντας τη Σύμβαση, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυ-

Ορισμός ΑΟΖ

Χάρτης 1

Χάρτης 2

ριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πη-

γών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας. ΠαράλΣυνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ληλα, η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρ τά (Αρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Ο χάρτης 1 δείχνει ξεκάθαρα την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Η πρόβλεψη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης απαγορεύει στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι "κάθονται" πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας. Ο συγκριτικός χάρτης 2 δείχνει τις παράνομες και παράλογες απαι ττήσεις της Τουρκίας για την (δική της) ΑΟΖ ΥΦΑΛΟΚΡΙΠΙΔΑ Η Υφαλοκρηπίδα είναι τμήμα του παράκτιου βυθού της θάλασσας. Ο ορισμός της κατά τη γεωλογια είναι το τμήμα το οποίο αποτελεί την ομαλή προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ως το σημείο στο οποίο αυτή διακόπτεται απότομα. Η υφαλοκρηπίδα διακόπτεται εκεί όπου ο βυθός αποκτά απότομη κλίση 30-45ο. Το τμήμα με την απότομη κλίση ονομάζεται υφαλοπρανές. Το πλάτος της υφαλοκρηπίδας ποικίλλει ανάλογα με τη μορφολογία της κάθε περιοχής. Στη βάση του υφαλοπρανούς βρίσκεται το ηπειρωτικό ανύψωμα και από τα 2.500 μ. βάθος και πέρα αρχίζει η ωκεάνια άβυσσος. Υφαλοκρηπίδα, υφαλοπρανές και ηπειρωτικό ανύψωμα συναποτελούν το υφαλοπλαίσιο Η υφαλοκρηπίδα και το καθεστώς της σήμερα ορίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και παραχωρείται στο παράκτιο κράτος, για λόγους πρακτικούς και πολιτικούς όμως ο νομικός ορισμός της διαφέρει από τον γεωλογικό. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 ως υφαλοκρηπίδα ορίζεται κατά βάση ο βυθός της θάλασσας εντός ακτίνας 200 ναυτικών μιλίων από την ακτή. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τη γεωλογική μορφή του βυθού. Σε περίπτωση όμως που το υφαλοπλαίσιο εκτείνεται και πέρα των 200 μιλίων από την ακτή, τότε η υφαλοκρηπίδα κατά το Διεθνές Δίκαιο προεκτείνεται είτε ως τα 350 ν.μ. είτε ως τα 100 ν.μ. πέραν της ισοβαθούς των 2.500μ. είτε ως τα 60 ν.μ. από τη βάση του ηπειρωτικού ανυψώματος. Το παράκτιο κράτος έχει συγκεκριμένα κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας. Στο παράκτιο κράτος ανήκουν σύμ8

Υφαλοκρηπίδας

Χωρικά Ύδατα: «casus belli» για την Τουρκία η επέκταση στα 12 ν. μίλια

φωνα με τη Σύμβαση του 1982 τα ορυκτά του εδάφους και του υπεδάφους του βυθού, οι μη ζώντες οργανισμοί του βυθού καθώς και οι ζώντες οργανισμοί του βυθού που ανήκουν στα καθιστικά είδη (είδη που δεν μπορούν να κινηθούν μόνα τους χωρίς συνεχή επαφή με τον βυθό). Τα παράκτια αυτά δικαιώματα του κράτους τού ανήκουν αυτοδικαίως, ανεξάρτητα από την τήρηση οποιωνδήποτε διατυπώσεων (π.χ. δήλωσης, οριοθέτησης κλπ.) και είναι αποκλειστικά: ακόμα κι αν δεν τα ασκήσει το παράκτιο κράτος, δεν δικαιούται να τα ασκήσει κανένα άλλο κράτος Τα νησιά, οι νησίδες, οι βραχονησίδες, οι σκόπελοι και ανορθωμένοι βράχοι,, που περιβάλλονται μεν από θάλασσα πλην όμως δεν καλύπτονται από το χειμέριο κύμα , έχουν κι αυτά υφαλοκρηπίδα. Εξαίρεση αποτελούν σύμφωνα με το άρθρο 121 της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 οι βραχονησίδες και βράχοι, οι οποίοι δεν μπορούν να διατηρήσουν ανθρώπινο πληθυσμό ή αυτόνομη οικονομική ζωή (καλλιέργεια ή κτηνοτροφία). Αυτοί οι βράχοι έχουν μεν αιγιαλίτιδα ζώνη, δεν έχουν όμως δικαίωμα στην υφαλοκρηπίδα ή στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (αφού

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

δεν υφίσταται επ΄ αυτών. Οι εθιμικοί κανόνες για την ύπαρξη και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας που δεσμεύουν όλα τα κράτη ανεξάρτητα από Διεθνείς Συνθήκες καλύπτουν και τα νησιά, ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ Τα χωρικά ύδατα αποτελούν επέκταση στη θάλασσα της εθνικής κυριαρχίας μιας χώρας πέρα από τις ακτές της. Θεωρούνται μέρος του εθνικού εδάφους και επ' αυτών ασκείται πλήρης εξουσία από την παράκτια χώρα. Τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας εκτείνονται στα 6 ναυτικά μίλια από τη φυσική ακτογραμμή, δηλαδή από την παραλία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το πλάτος λόγω γεωγραφικών περιορισμών, μπορεί να είναι μικρότερο από 6 ν. μίλια. Εάν, π.χ., η απόσταση της ελληνικής ακτής από την απέναντι τουρκική ακτή είναι μικρότερη των 12 ν. μιλίων (το άθροισμα των χωρικών υδάτων των απέναντι ακτών), τότε εφαρμόζεται ο κανόνας της μέσης γραμμής. Αυτή είναι η περίπτωση των ανατολικών ακτών των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, εθιμικό

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ και συμβατικό, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια. Κατά την επικύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα προέβη σε δήλωση, σύμφωνα με την οποία «ο χρόνος και ο τόπος άσκησης των εν λόγω δικαιωμάτων (...) είναι ένα ζήτημα που απορρέει από την εθνική της στρατηγική». Βέβαια, ένα δικαίωμα που δεν ασκείται, και μάλιστα υπό το βάρος της απειλής πολέμου από την Τουρκία, υποβαθμίζεται και με την πάροδο του χρόνου γίνεται ανενεργό. Η Τουρκία, με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης (8/6/1995), μόλις τέθηκε σε ισχύ η Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, εξέδωσε το γνωστό «casus belli». Θεωρεί ως αιτία πολέμου την επέκταση στα 12 μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 ν. μίλια έχει ασκηθεί ήδη από πολλά κράτη συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, η οποία από το 1964 έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στον Εύξεινο Πόντο και τη Μεσόγειο στα 12 ν. μίλια. Επίσης, από την τουρκική πλευρά, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι με την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα νησιά του Αιγαίου στα 12 ν. μίλια θα αποκλειστούν οι τουρκικές ακτές από την πρόσβασή τους στη θάλασσα και η θαλάσσια επικοινωνία μεταξύ των τουρκικών παραλίων θα γίνεται μετά από ελληνική έγκριση. Σε καμία περίπτωση δε θα ισχύσει αυτό γιατί, σύμφωνα με τη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης κατοχυρώνεται απόλυτα και διευρύνεται. ΕΘΝΙΚΟΣ ΕΝΑΕΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο (άρθρα 1 και 2 της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Πολιτική Αεροπορία), ο εθνικός εναέριος χώρος ενός κράτους είναι ο εναέριος χώρος που εκτείνεται πάνω από το χερσαίο έδαφος του και τα χωρικά του ύδατα (αιγιαλίτιδα ζώνη). Ο καθορισμός του εύρους των χωρικών υδάτων ενός παράκτιου κράτους διέπεται από το άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (LOSC), του 1982, το οποίο προβλέπει ότι "κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας. Το πλάτος αυτό δεν υπερβαίνει τα 12 ν.µ...". Μέχρι σήμερα, η Ελλάδα έχει καθορίσει δύο αιγιαλίτιδες ζώνες. H μία εξ' αυτών έχει έκταση 6 ν.μ. και είναι για όλα τα θέματα (γενικής εφαρμογής). Καθορίστηκε με τον Α.Ν. 230 του 1936, ο οποίος προβλέπει τα εξής: "Η έκτασις της αιγιαλίτιδος ζώνης καθορίζεται εις εξ ναυτικά μίλλια από της

ακτής, μη θιγομένων των εν ισχύι διατάξεων, των αφορωσών εις ειδικάς περιπτώσεις, καθ' ας η αιγιαλίτις ζώνη ορίζεται μείζων ή ελλάσσων των εξ ναυτικών μιλλίων". Η δεύτερη είναι ειδικής εφαρμογής. Το εύρος της καθορίσθηκε με Προεδρικό Διάταγμα 6-18 Σεπτεμβρίου 1931 στα 10 ν.μ. "περί καθορισμού πλάτους χωρικών υδάτων, όσον αφορά τα ζητήματα της Αεροπορίας και Αστυνομίας αυτής" (ΦΕΚ Α' 325). Σύμφωνα με αυτό, "εχοντες υπ' όψιν τα άρθρα 2 και 9 του νόμου 5017 "περί πολιτικής αεροπορίας" ..... ορίζομεν το πλάτος της ζώνης των χωρικών υδάτων, της αναφερόμενης εν το άρθρο 2 του Νόμου 5017, εις 10 ν.μ. από των ακτών της Επικρατείας". Σύμφωνα με αυτή τη διευθέτηση, το εύρος του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου ορίσθηκε στα 10 ν.μ., με αναφορά στην οριοθέτηση ειδικής υποκείμενης αιγιαλίτιδας ζώνης 10 ν.μ. για τις ανάγκες της Αεροπορίας και της Αστυνόμευσης αυτής. Βάση της διπλής αυτής διευθέτησης απετέλεσε η πολιτική εξυπηρέτησης της ελευθερίας της ναυσιπλοϊας εκείνη την εποχή. Πράγματι, το 1931, η Ελλάδα, χωρίς να παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο, θα μπορούσε να είχε ορίσει μία ζώνη χωρικών υδάτων 10 ν.μ. γενικής εφαρμογής. Η Ελλάδα, παρόλα αυτά, απέφυγε να το πράξει για λόγους διευκόλυνσης της θαλάσσιας ναυσιπλοϊας. Μέχρι το 1975 και για 44 συνεχή έτη, η Τουρκία ανεγνώριζε και σεβόταν τη ρύθμιση αυτή των 10 ν.μ. Από το 1975 μέχρι σήμερα, όμως, αμφισβητεί τον πέραν των 6 μιλίων εναέριο χώρο της Ελλάδος, δηλαδή θεωρεί ότι τα 4 μίλια από τα 6 ως τα 10 είναι διεθνής εναέριος χώρος, στον οποίο στέλνει μάλιστα πολλές φορές ημερησίως μαχητικά της αεροσκάφη. Οι σχηματισμοί Τουρκικών μαχητικών, συχνά οπλισμένων,

όχι μόνο παραβιαζουν το αμφισβητούμενο πλέον τμήμα του ελληνικού εναερίου χώρου μεταξύ 10 και 6 ν.μ., αλλά διεισδύουν σε μεγάλο βάθος, και πέραν των 6 ν.μ., εντός δηλαδή του τμήματος του ελληνικού εναερίου χώρου που η Τουρκία αναγνωρίζει, ενώ συχνά σημειώνονται υπερπτήσεις του εδάφους των ελληνικών νήσων. FIR ΑΘΗΝΩΝ Την 7η Δεκεμβρίου 1944 υπογράφηκε στο Σικάγο η Σύμβαση περί Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας, που προέβλεπε την ίδρυση ενός Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (International Civil Aviation Organization - ICAO). O ICAO οριοθέτησε τα όρια των περιοχών ευθύνης για τον έλεγχο του εναερίου χώρου στις χώρες μέλη του (Flight Information Region-FIR) και κατά τις Περιοχικές Συνδιασκέψεις των Παρισίων (1952) και της Γενεύης (1958) για την Πολιτική Αεροπορία καθορίσθηκαν τα όρια του FIR Αθηνών. Η Τουρκία ήταν παρούσα και αποδέχθηκε τον καθορισμό του εναέριου χώρου για τον οποίο υπεύθυνη ορίστηκε η Ελλάδα, με το FIR Αθηνών να καλύπτει ολόκληρο τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο με βάση τα 10 ν.μ. και επιπλέον διάσπαρτα τμήματα του διεθνούς εναερίου χώρου. Το FIR, καθέτως, χωρίζεται σε κατώτερο (από την επιφάνεια της θάλασσας έως τα 24.500 πόδια) και ανώτερο (από τα 24.500 πόδια ως το διάστημα). Ελεγχόμενο FIR είναι μέχρι τα 46.000 πόδια. Πάνω από αυτό το ύψος, ισχύουν οι διατάξεις του Δικαίου του Διαστήματος. Τα ποβλήματα στην περιοχή ξεκίνησαν μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για την

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ Ελλάδα. Έτσι, η ηγεσία της χώρας αποφάσισε να αναγνωρίζει όσα αεροσκάφη (εν προκειμένω τουρκικά) πετούν εντός του FIR Αθηνών χωρίς να έχουν υποβάλλει σχέδια πτήσεων, όχι τόσο για λόγους εναέριας κυκλοφορίας όσο για σκοπούς έγκαιρης προειδοποίησης και ασφάλειας της χώρας και αποτροπής. Σταθερή επιδίωση της Τουρκίας είναι ο επανακαθορισμός του FIR Αθηνών, με περιορισμό του στον έλεγχο του μισού Αιγαίου. Η πολιτική αυτή γραμμή είναι σύμφωνη με την επίδιωξη της Τουρκίας και σε ότι αφορά στην υφαλοκρηπίδα, όπου επίσης επιδιώκεται ο διαμοιρασμός του Αιγαίου μεταξύ των δύο χωρών χωρίς να υπολογίζονται τα ελληνικά νησιά με όριο τον 25ο Μεσημβρινό! Το ζήτημα αφορά τόσο τον εθνικό εναέριο χώρο, όσο και την ευθύνη για την έρευνα και διάσωση ναυαγών. ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΚΑΙ ΑΟΖ Το σύμπλεγμα των νησιών Καστελορίζου, Ρω και Στρογγύλης είναι ζωτικής σημασίας και αποτελούν το κλειδί για την οριοθέτιση της Ελληνικής ΑΟΖ. Ιδιαίτερα η ΑΟΖ του Συμπλέγματος . Α. Αυξάνει σημαντικά την έκταση της ΑΟΖ της Ελλάδος. Σύμφωνα με σχετικούς πίνακες του ΟΗΕ η έκταση της Ελληνικής ΑΟΖ ανέρχεται σε 505.572 τ. χιλ. (Εκταση Χώρας 131957 τ. χιλ.) ,της δε Τουρκικής σε 261.654 τ. χιλ. Όπως βλέπετε η ΑΟΖ του Καστελορίζου αποτελεί το 25% και πλέον της συνολικής ΑΟΖ. Β. συμβάλει τα μέγιστα στην αύξηση του εθνικού μας πλούτου. Άμεσα με την ανάθεση δικαιωμάτων για έρευνα και μελλοντικά με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου που η ΑΟΖ έχει. Ενδεικτικός είναι ο παρακάτω χάρτης. Γ. Αποκτά κοινά σύνορα με την αντίστοιχη ΑΟΖ της Κύπρου (που είναι και το πιο σημαντικό) ώστε αν γίνει κάποτε αγωγός για να μεταφέρει το φυσικό αέριο ή και πετρέλαιο από Κύπρο και Ισραήλ στην Ευρώπη και Βαλκανική, αυτός θα είναι ενιαίος και δεν θα διακόπτεται από κανένα άλλο κράτος. Αφήστε που στον αγωγό αυτό θα μπορέσουμε αργότερα να διοχετεύσουμε και τους δικούς μας υδρογονάνθρακες. Δ. Ενισχύει το «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου», Ελλάδας-Κύπρου που διακηρύχτηκε το Νοέμβριο του 1993. Ε. στερεί από την Τουρκία μεγάλο μέρος θαλάσσιας περιοχής και ταυτόχρονα απαγορεύει στην Τουρκία να έχει κοινά σύνορα με την Αίγυπτο. Με την οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ στα νότια της χώρας μας, έχουμε πολλά να ωφεληθούμε και οικονομικά και γεωστρατηγικά. 10

Σύμφωνα με σχετικούς πίνακες του ΟΗΕ η έκταση της Ελληνικής ΑΟΖ ανέρχεται σε 505.572 τ. χιλ. (Εκταση Χώρας 131957 τ. χιλ.) ,της δε Τουρκικής σε 261.654 τ. χιλ. Συνεπώς αυτό θα πρέπει να είναι το μεγαλύτερο Εθνικό θέμα, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή και θα πρέπει χωρίς καμία καθυστέρηση να δηλώσουμε πως θα εξασκήσουμε άμεσα το δικαίωμα μας για την χάραξη της και να προχωρήσουμε χωρίς χρονοτριβές στην οριοθέτηση της αρχίζοντας από τα εύκολα, δηλαδή την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο για ευνόητους λόγους. Πρέπει επιτέλους να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε και διασφαλίσουμε αυτά που μας ανήκουν. Το αν γίνονται οι σωστές ενέργειες ή όχι, το αποτέλεσμα θα δείξει. Κανείς δεν αμφισβητεί την ακεραιότητα και τις γνώσεις των μελών της επιτροπής που χειρίζονται το θέμα αυτό. Όμως την ικανότητα τους; Αυτή θα την κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Μέχρις ενός βαθμού η μυστικότητα των χειρισμών είναι και επιβεβλημένη και κατανοητή.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

Το ίδιο όμως είναι και οι φωνές μας καθώς και οι φωνές των ειδικών στα πολιτικοστρατιωτικά και διπλωματικά θέματα. ΕΠΙΛΟΓΟΣ Μετά τα εκτεθέντα για το ζωτικό και επίκαιρο θέμα της ΑΟΖ και των σχετικών με αυτήν εθνικών θεμάτων, ελπίζω να συνέβαλα θετικά στην ενημέρωσή σας. Γνωρίζω καλά ότι το ηθικό όλων των ακριτών του Καστελορίζου είναι υψηλό, οι δε απειλές και οι λεονταρισμοί των ηγετών της γείτονος , καθώς και η ανερμάτιστη κινδυνολογία αρκετών ΜΜΕ δεν σας πτοούν. Η παρουσία άλλωστε της αξιομάχου Στρατιωτικής Δύναμης,ομού με την ομόθυμη βούλησή σας να υπερασπίσετε τα ακριτικά νησιά σας, αποτελούν την πλέον αξιόπιστη ΑΠΟΤΡΟΠΗ της κάθε απειλής. Σας ευχαριστώ.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

Κατάσταση και προοπτικές εμφυλίου πολέμου στη Συρία. Οι μεταναστευτικές επιπτώσεις και ο ρόλος της Τουρκίας Του Ιωάννη Μπαλτζώη Αντιστρατήγου ε.α.* ΕΙΣΑΓΩΓΗ Είναι σαφές πλέον ότι η Μέση ανατολή όπως την γνωρίζαμε μέχρι τώρα, σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε στους χάρτες. Η επαναχάραξη των συνόρων είναι ήδη δεδομένη και έχει αρχίσει να συντελείται. Αυτά που βλέπουμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα της αυθαίρετης διαίρεσης της περιοχής από δύο συνταγματάρχες το 1916. Τον Άγγλο Σάικς και τον Γάλλο Πικό. Και εκατό χρόνια μετά η περίφημη συμφωνία Σάικς – Πικό είναι πλέον νεκρή. Σήμερα είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η αμερικανικής εμπνεύσεως περιβόητη «Αραβική άνοιξη» του 2011 απέτυχε παταγωδώς, με αποτέλεσμα αντί της εγκαθίδρυσης της δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή (όπως ήταν η διακηρυσσόμενη επιδίωξη των εμπνευστών) να επικρατεί απίστευτο χάος και λουτρά αίματος και βαρβαρότητας. Οι πομφόλυγες περί εισαγόμενης δημοκρατίας σε πολύπαθες μουσουλμανικές χώρες, όπου ακόμη επιβιώνουν η καταπιεστική οθωμανική κληρονομιά και η διαλυτική αποικιοκρατική πολιτική της Δύσης, έχουν αντικατασταθεί από ένα σκληρό δίλημμα: δικτατορία ή χάος, με το τελευταίο, προς το παρόν να επικρατεί. Το πώς θα εξελιχθούν τα σύνορα στο μέλλον θα το δούμε παρακάτω. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαδίμηρος Πούτιν πριν 4 χρόνια, σε ένα συνέδριο για την ειρήνη και την ασφάλεια στο Βερολίνο και μπροστά στην καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ αναφέρθηκε στον μονοπολικό κόσμο και την επιδίωξη των ΗΠΑ. Τι είναι ο μονοπολικός κόσμος; Αναφέρεται σαν ένας τύπος κατάστασης. Δηλαδή ένα κέντρο εξουσίας, ένα κέντρο δύναμης, ένα κέντρο λήψης αποφάσεων. Είναι ένας κόσμος που υπάρχει μια κυρίαρχη δύναμη παγκοσμίως, ελέγχοντας και εξουσιάζοντας τον κόσμο. ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ Η γεωπολιτική , κατά τον καθηγητή Ι. Μάζη, είναι η επιστήμη που μεθοδολογικά μελετά, περιγράφει και προβλέπει την ανακατανομή ισχύος Για να αντιληφθούμε καλύτερα τις εξελίξεις κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ επιγραμματικά σε θέματα γεωπολιτικής, καθόσον θεωρώ ότι ερ-

μηνεύουν πολλά από αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας. Θα αναφερθώ σε δύο από τους μεγαλύτερους γεωπολιτικούς του 20ου αιώνα. Ο Βρετανός Σερ Halford Mackinder ερμήνευσε την εξέλιξη της πολιτικής ιστορίας περιορίζοντας τη σε μια γεωπολιτική βάση και διαχωρίζοντας την παγκόσμια γεωγραφία σε (ευρασιατική ηπειρωτική) ενδοχώρα (pivot area-heartland), ανασχετικό δακτύλιο και περιφερειακή ζώνη. ‘Οποιος εξουσιάζει την Ευρασία, εξουσιάζει την Heartland Όποιος εξουσιάζει την Heartland, εξουσιάζει την Παγκόσμια νήσο Όποιος εξουσιάζει την Παγκόσμια νήσο, εξουσιάζει τον κόσμο. Ο Αμερικανός Nickolas Spykman ασκώντας κριτική στη θεωρία του Mackinder αναφορικά με την υπερβολική, όπως τη βρίσκει, σημασία που έχει δώσει στην ενδοχώρα θεωρεί ότι η πραγματική δυνητική ισχύς κυριαρχίας βρίσκεται στην περίμετρο της Ευρασίας (Rimland), η οποία αποτελείται από τη Δυτική Ευρώπη, την Τουρκία, Συρία, το Ιράκ, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Κίνα, Κορέα και την Ανατολική Σιβηρία, και υποστηρίζει τη ότι όποιος κυριαρχήσει σε αυτή τη ζώνη θα κυριαρχήσει στον κόσμο. Όποιος ελέγχει το Rimland (κρηπίδωμα), ελέγχει την Ευρασία Όποιος εξουσιάζει την Ευρασία, ελέγχει το πεπρωμένο του κόσμου.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Το 2000, το National Energy Policy Development Group (NEPDG) υπό την προεδρία του Dick Cheney είχε εντοπίσει τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αέριου στην Αν. Μεσόγειο και στην Συριακή ενδοχώρα. Έτσι το 2001, μετά την 11η Σεπτεμβρίου η Ουάσιγκτον αποφάσισε να επιτεθεί διαδοχικά σε οκτώ χώρες (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Σουδάν, Σομαλία, Ιράν) για να αρπάξουν τους φυσικούς πόρους τους. Το επιτελείο του υιοθέτησε τότε το σχέδιο για την αναδιαμόρφωση της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» (το οποίο περιλαμβάνει επίσης τη μερική διάλυση της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας ) , ενώ το υπουργείο Εξωτερικών δημιούργησε το επόμενο έτος το τμήμα ΜΕΝΑ (Middle East North Africa) για να οργανώσει την «Αραβική Άνοιξη». Ο ανωτέρω σχεδιασμός αποκαλύφθηκε από τον στρατηγό πρώην ανώτατο Δκτη του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη Γουέσλευ Κλάρκ. Συγκεκριμένα το 2001, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους όταν αποφάσισε να τοποθετήσει, εκτός των άλλων αραβικών κρατών και την Συρία στον κατάλογο των στόχων για καταστροφή, αποσκοπούσε σε τρεις επιδιώξεις: Να καταστραφεί ο «άξονας της Αντίστασης» (ο Σιιτικός άξονας)και να ευνοηθεί η Ισραηλινή παρουσία στην περιοχή. Να βάλει χέρι στα τεράστια αποθέμα-

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ τα φυσικού αερίου. Να αναδιαμορφώσει την «Ευρύτερη Μέση Ανατολή». Τα γεωστρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ έλαβαν τελικά τη μορφή της «Αραβικής Άνοιξης» από το 2011. Τι ήταν η Αραβική άνοιξη, που τελικά κατέληξε σε Αραβικό εφιάλτη; Ένας σύγχρονος υβριδικός πόλεμος 4ης γενιάς, ( με την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κλπ) , που σκοπό είχε να φέρει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, καθώς και μετριοπαθή ισλαμικά στοιχεία στην εξουσία, κατά το πρότυπο των ισλαμιστών της Τουρκίας του Ερντογάν. Τα αποτελέσματα της λανθασμένης αυτής πολιτικής αυτής είναι φανερά σε όλους μας σήμερα. Κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ για λίγο στην Μουσουλμανική αδελφότητα, αυτή την οργάνωση, που αποτελεί την μήτρα του κακού και την γενεσιουργό αιτία όλων των ισλαμιστικών εξτρεμιστικών οργανώσεων σήμερα. Δημιουργήθηκε το 1928 στην Αίγυπτο. Θα αναφερθώ για συντομία μόνο σε δύο πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της οργάνωσης και στην διαμόρφωση της ακραίας ιδεολογίας της. Την άνοιξη του 1947 ο Αιγύπτιος δάσκαλος και θρησκευτικός ακτιβιστής Χασάν αλ Μπανά πρότεινε στον τότε βασιλιά Φαρούκ την ίδρυση ενός θρησκευτικού ισλαμικού κράτους. Η Δύση, κατά τον αλ Μπανά, είναι χρεοκοπημένη και παρηκμασμένη. Ο αλ Μπανά είπε, ουσιαστικά, ότι η παγκόσμια τάξη, όπως την δημιούργησε η Δύση, είχε χάσει την ισχύ αλλά και τη νομιμοποίηση. Στην πραγματικότητα «παγκόσμια τάξη» δεν υπήρξε ποτέ. Το σύγχρονο πολιτικό οικοδόμημα δημιουργήθηκε περίπου 400 χρόνια πριν, στη Βεστφαλία, με την ομώνυμη συνθήκη (1648 μ.Χ.) μετά από έναν αιώνα πολέμων στην Ευρώπη. Το 1964 ο ιεροδιδάσκαλος και θεωρητικός της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Σαΐντ Κουτμπ πρότεινε το Ισλάμ να ανατρέψει με πόλεμο (Τζιχάντ) την υπάρχουσα παγκόσμια τάξη. Η πρόταση αυτή αποτελεί το θεμέλιο της σκέψης των σύγχρονων ισλαμιστών. Αποστολή του Ισλάμ είναι, κατά τον Κουτμπ, να αποτινάξει όλα αυτά και να τα αντικαταστήσει με την παγκόσμια εφαρμογή των δογμάτων του Κορανίου. Έτσι για τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές οι απόψεις αυτές εμπεριέχουν αλήθειες πέραν της υφιστάμενης διεθνούς τάξης. Αποτελούν την πολεμική ιαχή των ακραίων ισλαμιστών (των τζιχαντιστών) στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής, εδώ και δεκαετίες. Με δυο λόγια 12

η ισλαμική αγνότητα και όχι η παγκόσμια σταθερότητα και ειρήνη, είναι η βασική ιδεολογία της νέας αυτής παγκόσμιας ισλαμιστικής αντίληψης. Να επισημάνουμε ότι στην ισλαμική ιστορία, η τζιχάντ ως παγκόσμιο φαινόμενο βίας είχε εξαφανισθεί για 400 ολόκληρα χρόνια. Αναβίωσε ξαφνικά με την αμερικανική βοήθεια την δεκαετία του ’80, όταν οι στρατηγικοί φωστήρες των ΗΠΑ σχεδίασαν να στρέψουν 1 δισεκατομ. Μουσουλμάνους κατά της ΕΣΣΔ, κατά την εισβολή των στο Αφγανιστάν και των κοσμικών Αραβικών κρατών που θεωρούσαν εχθρικά προς το Ισραήλ, αυτών που ο Ρήγκαν αποκαλούσε τότε «Αυτοκρατορία του Κακού». Σε έναν λόγο του στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο το 1998, ο πολιτικός επιστήμονας Εκμπάλ Αχμάντ (Eqbal Ahmad), ειδικός στην μελέτη της τρομοκρατίας, είπε αυτολεξεί για την εποχή εκείνη: «Το χρήμα άρχισε να ρέει. Πράκτορες της CIA διέτρεχαν όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, στρατολογώντας νέους Μουσουλμάνους

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

για να πολεμήσουν στην μεγάλη τζιχάντ. Ο Μπιν-Λάντεν ήταν ένας από τους πρώτους που στρατολογήθηκαν. Δεν ήταν μόνο Άραβας. Ήταν και Σαούντι. Δεν ήταν μόνο, όμως, Σαούντι. Ήταν επίσης ένας πολυεκατομμυριούχος πρίγκηπας, που ήθελε να επενδύσει δικά του χρήματα στην υπόθεση αυτή». Θα αναφερθούμε ιδιαίτερα στην περίπτωση του Ντάες (ISIS), καθόσον το ίδιο ισχύει και για τις άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις, όπως η Τζαμχατ Αλ Νούσρα (Αλ Κάιντα) κλπ. Σύμφωνα με άκρως απόρρητο έγγραφο της DIA (Defense Intelligence Agency), της Αμερικανικής Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που διέρρευσε στο διαδίκτυο, οι Τζιχαντιστές του ISIS εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία. Τουλάχιστον στα αρχικά του στάδια χρηματοδοτήθηκε και εξοπλίστηκε σχεδόν αποκλειστικά από τη Σαουδική Αραβία

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ και το Κατάρ. Αργότερα δεδομένου της κατάληψης πετρελαιοπηγών στα εδάφη που ήλεγχε επιδόθηκε σε λαθρεμπόριο πετρελαίου (και πολλών άλλων παράνομων δραστηριοτήτων) διαμέσου Τουρκίας αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες και τις αποδείξεις που παρουσίασε η Ρωσία μετά την προβοκατόρικη πράξη της κατάρριψης του Ρωσικού Σουχόι 24 από τουρκικό F-16 το λαθραίο πετρέλαιο εξάγεται στην Τουρκία από την ναυτιλιακή εταιρία BMZ συμφερόντων του Μπιλάλ Ερντογάν, υιού του «σουλτάνου» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Θεωρείται πλέον δεδομένο , ότι το ISIS αποτελεί δημιούργημα και γεωστρατηγικό εργαλείο των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (CIA) που ως στόχο είχε και έχει την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και την ανάσχεση της προβολής ισχύος και επιρροής της Ρωσίας (ιδιαιτέρως) και της Κίνας στη Μέση Ανατολή. Ιδού και η κλασσική πλέον φωτογραφία του γερουσιαστή Τζον Μακ Κέιν να συνομιλεί και να κατευθύνει τους ηγέτες της λεγόμενης ¨Συριακής αντιπολίτευσης» κάπου εντός της Συρίας τον Μαίο του 2014!! Μεταξύ αυτών και Ιμπραχίμ Αλ Μπαντρί, ή Αμπού Du'a, η Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, ή Χαλίφης Ιμπραχίμ, ο ηγέτης του ISIS. To ISIS είναι το τέρας που δημιούργησαν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, και που τελικά έχουν χάσει τον έλεγχο, όπως στην ιστορία της γοτθικής και ρομαντικής νουβέλας της Αγγλίδας συγγραφέας Μαίρη Σέλεϊ, με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας (στρατόπεδα εκπαίδευσης τρομοκρατών, είσοδος και έξοδος τζιχαντιστών, προμήθεια οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, λαθρεμπόριο πετρελαίου, αρχαιοτήτων κλπ) και χορηγούς και μέγα χρηματοδότες – σπόνσορες την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, με σκοπό να πολεμήσει μαζί με την Συριακή αντιπολίτευση, για την ανατροπή του προέδρου Άσαντ και την εγκαθίδρυση Σουνιτικού Ισλαμικού καθεστώτος και να διαρρήξουν τον Σιιτικό άξονα Ιράν- Ιράκ-Συρία-Λίβανος. Γιατί τόσο μένος και σκληρότητα για την Συρία και ιδιαίτερα για τον πρόεδρό της Μπασάρ Άσαντ; «Η απόφαση των ΗΠΑ να οργανώσουν την εκστρατεία για την ανατροπή του Άσαντ στη Συρία, βασίστηκε στην άρνηση του να δεχτεί το πέρασμα ενός αγωγού που θα πήγαινε από το Κατάρ προς την Ευρώπη, δηλαδή όταν το Κατάρ προσφέρθηκε να κατασκευάσει έναν αγωγό

αξίας δέκα δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα περνούσε από τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, τη Συρία και την Τουρκία », δήλωσε ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, σε συνέντευξη του για το Politico. Τα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας με τον αγωγό αυτό θα έφθαναν γρήγορα και πολύ φθηνά στην Τουρκία και από εκεί με άλλους αγωγούς, π.χ. ΤΑΠ θα διοχετευόταν στην Ευρώπη. Το κέρδος τεράστιο σε σχέση με τον σημερινό τρόπο μεταφοράς των. Και έτσι όλοι οι εμπλεκόμενοι θα κέρδιζαν πολλά και θα περιοριζόταν και η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία. Ο Άσαντ αρνήθηκε, γιατί τον Φεβρουάριο 2011 είχε υπογράψει συμφωνία με Ιράκ και Ιράν για την δημιουργία του Αγωγού της Φιλίας, όπως ονομάσθηκε, δηλαδή του Σιιτικού αγωγού, που θα μετέφερε τα τεράστια αποθέματα του Ιρανικού κοιτάσματος ΠΑΡΣ στην Μεσόγειο. Τον επόμενο μήνα, Μάρτιος 2016 άρχισε ο αραβικός εφιάλτης για την Συρία. Ο σχεδιασμός δεν εξελισσόταν όπως αναμενόταν και ο Άσαντ αποδείχθηκε σκληρό καρύδι. Είχε την πολιτική και διπλωματική στήριξη Ρώσων και Κινέζων και την υλική τοιαύτη του Σιϊτικού Ιράν και της Σιϊτικής Χεζμπολάχ του Λιβάνου, οι οποίες ενεπλάκησαν και στα πεδία των επιχειρήσεων αποστέλλοντας χερσαίες δυνάμεις. Η Ρωσική και Ιρανική προβολή ισχύος στην περιοχή θεωρήθηκε απαραίτητη από τα δύο κράτη, αφενός λόγω στενών παραδοσιακών δεσμών, αφετέρου δεν ήθελαν να απουσιάζουν στην μεγάλη αυτή ανακατονομή ισχύος που διαδραματιζόταν στην Μέση Ανατολή, αλλοιώς θα έχαναν τελείως το παιχνίδι. Πριν την εμφάνιση του ISIS αυτόνομα ερχόμαστε λίγο πιο πίσω για να δούμε τι είχε σχεδιασθεί. Έτσι για την ανατροπή του Άσαντ, αποφασίστηκε μυστικά το 2013 μεταξύ CIA και της Σαουδικής Αραβίας να οργα-

νωθεί μια επιχείρηση με την κωδική ονομασία Timber Sycamore , σε ελεύθερη μετάφραση θα την ονομάζαμε «Δοκάρι Συκομουριάς». Το σχέδιο αυτό αποκαλύφθηκε πρόσφατα (23 Ιαν. 2016) από την εφημερίδα The New York Times. Βάσει της συμφωνίας αυτής, οι Σαουδάραβες έχουν την υποχρέωση να παράσχουν όπλα και τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίηση της συμφωνίας, η δε CIA θα αναλάμβανε την εκπαίδευση των «αντικαθεστωτικών ή της Συριακής αντιπολίτευσης» πριν από την ανάπτυξη των ομάδων αυτών στο πεδίο της μάχης στην Συρία. Εκτός από την Σαουδική Αραβία, η εφημερίδα αποκαλύπτει και άλλους «χορηγούς» της επιχείρησης «Δοκάρι Συκομοριάς». Αναφέρεται στο δημοσίευμα η Τουρκία και το Κατάρ. Εδώ να πούμε ότι οι σχέσεις μεταξύ της CIA και της Σαουδικής Αραβίας στην διεξαγωγή των «βρώμικων και μη σύννομων» επιχειρήσεων ανά τον κόσμο, ανάγονται περί το τέλος της δεκαετίας του 1970. Τότε οι σεΐχηδες από το Ριάντ οργάνωσαν το λεγόμενο Safari Club - «ένα συνασπισμό εθνών, συμπεριλαμβανομένων του Μαρόκο, της Αιγύπτου και της Γαλλίας, το οποίο διεξήγαγε μυστικές και κεκαλυμμένες επιχειρήσεις γύρω από την Αφρική. Έτσι η CIA χρησιμοποίησε την Σαουδική Αραβία, ακόμη και ιδιαίτερα σε χρηματοδοτήσεις πολλών βρώμικων επιχειρήσεων, που η ίδια επισήμως δεν μπορούσε να αναλάβει. Άλλο που δεν ήθελε το καταπιεστικό Ουαχαμπικό καθεστώς των Σαούντις. Με τον τεράστιο πλούτο που διέθεταν, η δυναστεία των Σαούντις, μια οικογένεια έδωσε το όνομά της σε ένα κράτος, εξαγόραζαν την φιλία των Αμερικανών και διέθεταν έναν ισχυρό υποστηρικτή και σύμμαχο, παρά το άθλιο, δικατορικό και απολύτως ανελεύθερο και καταπιεστικό καθεστώς Η ΑΛΛΑΓΗ

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ Το σημαντικότερο γεγονός για τις εξελίξεις στην Συρία ήταν η τετ α τετ συνάντηση Ομπάμα-Πούτιν στις 27 Σεπ. 2015 στην Νέα Υόρκη, με την ευκαιρία του εορτασμού των 70 χρόνων του ΟΗΕ. Εκεί έγινε η μυστική συμφωνία των δύο ηγετών για την συμμετοχή της Ρωσίας στην αρένα του Συριακού σφαγείου και την από κοινού αντιμετώπιση της νέας παγκόσμιας απειλής, του Τζιχαντισμού. Η απόφαση Ομπάμα ήταν καθοριστική και δεν ενημέρωσε καν τους Neocons, που ακόμη είχαν προσβάσεις και επιρροές στην αμερικανική διοίκηση, επηρρέαζαν ή και αγνοούσαν τις αποφάσεις της διοίκησης και εφήρμοζαν το σχέδιο Μπους του 2001. Η μεταφορά των Ρωσικών αερο-ναυτικών δυνάμεων στην Συρία και η ανάληψη δράσης κατά των τρομοκρατών – μισθοφόρων –φανατικών ισλαμιστών σφετεριστών αλλάζει τα δεδομένα στο μέχρι τότε πεδίο επιχειρήσεων. Οι επιτυχίες του αποδεκατισμένου, κουρασμένου και απογοητευμένου Συριακού στρατού άρχισαν να διαδέχονται η μία μετά την άλλη, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την συμμαχία των ΗΠΑ με την Δύση και την πολυδιαφημισμένη, πλην όμως αποτυχημένη μέχρι τότε επιχείρηση Inherence Resolve Operation. Ρώσοι και Αμερικανοί άρχισαν να συνεργάζονται στις αεροπορικές επιχειρήσεις με όριο τον Ευφράτη ποταμό. Ανατολικά οι ΗΠΑ, δυτικά οι Ρώσοι. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ. Ως αποτέλεσμα του πενταετούς αυτού πολέμου θα αναφερθούμε για λίγο στο μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα, το μεταναστευτικό, που προκάλεσε τριγμούς και ρωγμές στην συνοχή και την δήθεν αλληλεγγύη της Ε.Ε. με τις γνωστές ακραίες συμπεριφορές ορσμένων κρατών. Ουσιαστικά, αν οι ευρωπαίοι απεύχονται να γεμίσει η Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες εκπατρισμένους, δεν είναι από «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», αλλά επειδή οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, είναι σαν το νερό. Όσα φράγματα και να υψώσεις, δεν μπορείς να σφραγίσεις απόλυτα τα σύνορα. Οι πολλοί θα μείνουν εδώ, αλλά θα υπάρξουν ευμεγέθεις διαρροές. Όπως όμως στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί που σώζουν τους «ιδανικούς φταίχτες», ούτε τα εξιλαστήρια θύματα τελικά σώζουν τους θύτες τους. Αυτά είναι μύθοι. Η Ευρώπη νομίζει πως η «αποπομπή» της Ελλάδας από τη Σένγκεν θα της λύσει το πρόβλημα ενώ γνωρίζει - ή όφειλε να γνωρίζει - ότι το μόνο που θα κερδίσει είναι πιθανώς λίγο χρόνο. ώστε να «πουλήσει» στην κοινή γνώμη, την παραδειγματική τιμωρία 14

του απείθαρχου Έλληνα. Και παραγνωρίζουν ότι το θέμα μπορεί να λυθεί στην βάση του, δηλαδή στην Τουρκία. Μετά την συμφωνία ΕΕ και Τουρκίας οι μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο σχεδόν μηδενίστηκαν. Άμεση σχέση με το μεταναστευτικό είναι η δεδομένη πλέον διείσδυση τζιχαντιστών στην Ευρώπη. Έχουν αποκαλυφθεί έγγραφα του Ισλαμικού κράτους, που εξηγούν πως θα διεισδύσουν στην Ευρώπη, με πολύ εύκολο τρόπο, δηλαδή κάνοντας χρήση των μαζικών μεταναστευτικών ροών, μαζί δηλαδή με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που διεισδύουν σε κολοσσιαίες ποσότητες, δημιουργώντας την μεγαλύτερη μεταναστευτική ροή μετά τον Β’ΠΠ με τα γνωστά αποτελέσματα, που έφθασαν την Ε.Ε. στα πρόθυρα της διάλυσης . Και να αναφέρουμε ότι όσο το ISIS αποδυναμώνεται, τόσο θα προσπαθεί σαν το πληγωμένο θηρίο να επιφέρει κτυπήματα στον Δυτικό κόσμο, όπως έχει κάνει μέχρι τώρα στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες. Στο ερώτημα αν έχουν ήδη διεισδύσει τρομοκράτες στην Ελλάδα η απάντηση δυστυχώς είναι καταφατική. Θεωρείται δεδομένο ότι ήδη υπάρχουν, όπως και σε όλη την Ευρώπη, οργανώνονται, σχεδιάζουν, κρύβουν οπλισμό και εκρηκτικά και αναμένουν την εντολή, όταν αποφασιστεί, για την υλοποίηση της αποστολής. Μοναδικό καλό η έμφυτη και πραγματική αγάπη των αράβων προς την Ελλάδα, η πολύ καλή σε σχέση με τους λοιπούς Ευρωπαίους συμπεριφορά μας προς τους πρόσφυγες και τούτο θα αποτελέσει ενδεχομένως τη σωτηρία μας.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

Το 2011 ο συνταγματάρχης Καντάφι λέει σε μια προφητική συνέντευξη στη «Le Monde du Dimanche»: «Θέλω να γίνει κατανοητό πως σε περίπτωση αποσταθεροποίησης της Λιβύης θα ακολουθήσει χάος. Την κατάσταση θα την πάρουν στα χέρια τους οι οπαδοί του Μπιν Λάντεν και οι ένοπλες φράξιες. Θα ακολουθήσει κύμα μετανάστευσης και χιλιάδες μετανάστες θα πλημμυρίσουν την Ευρώπη. Θα βρεθείτε με τον μουλά Ομάρ (του Αφγανιστάν) στο κατώφλι σας». Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ Βέβαια σε ότι αφορά τον ρόλο της Τουρκίας θεωρούμε ότι είναι αυτονόητο και γνωστό σε όλους, ότι το παιχνίδι που έπαιξε τελικά το έχασε πανηγυρικά. Επένδυσε στο νέο-Οθωμανικό δόγμα Νταβούτογλου –Ερντογάν, για κυριαρχία και ηγετική επιρροή στον αραβικό κόσμο και έχασε μεγαλοπρεπώς παντού. Μεταξύ των άλλων, η Τουρκία θα χάσει ακόμη και την επιρροή της μεταξύ των Σουνιτών, αφού τελικά αποτέλεσε τον ΧΡΗΣΙΜΟ ΗΛΙΘΙΟ, τιμωρημένη για τις εμμονές της εναντίον της Συρίας και των Σιϊτών γενικά και τον άκρατο μεγαλοϊδεατισμό της και το νέο-Οθωμανικό της όραμα, με την εγκαθίδρυση της νέας μορφής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με Σουλτάνο τον πρόεδρο Ερντογάν. Η Άγκυρα περικυκλωμένη από κατακτημένους λαούς και κράτη, στα οποία χρωστάει εδάφη και αίμα, αντιμετωπίζει την ρομφαία της ιστορικής δικαιοσύνης. Η ελπίδα, στην αρχή της θητείας Ομπάμα, ότι η Τουρκία θα μπορούσε να παίξει έναν μεταρρυθμιστικό ρόλο στην Μέση Ανατολή,

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ διαψεύστηκε με τον χειρότερο τρόπο στα μέτωπα του Ιράκ και της Συρίας. Έδωσε τελικά μια άλλη εικόνα, εμείς το ξέραμε οι άλλοι το έμαθαν τώρα, αυτή ενός κράτους-συνωμότη που ανακατεύεται όλο και περισσότερο στις εσωτερικές υποθέσεις των γειτόνων του και συγκρούεται με την αμερικανική στρατηγική , για αυτό και θα τιμωρηθεί. Το Κουρδικό κράτος είναι ήδη γεγονός στην Βόρεια Συρία, όπως και στο Βόρειο Ιράκ. Και μετά; Ο μέγας τρόμος για την Τουρκία, του ακρωτηριασμού της από τον ξεσηκωμό των 25 εκατ. Κούρδων εντός της Τουρκίας. Τα απανωτά χαστούκια προς την Τουρκία είναι απανωτά. Οι Αμερικανοί θεωρούν συμμάχους τους Κούρδους της Συρίας YPG, τους βοηθούν πολιτικά, οικονομικά και υλικά και μάλιστα Αμερικανοί κομμάντος με στολές Κούρδων πολεμούν μαζί τους για την συνένωση των Κουρδικών καντονίων στην Βόρεια Συρία. Πρόσφατα δε το Γερμανικό κοινοβούλιο ψήφισε ομόφωνα (με μια μόνο αρνητική ψήφο!!!!) την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, απίστευτη εξέλιξη, λόγω των διαχρονικών ιστορικών δεσμών των δύο χωρών. Τα νεο-οθωμανικά σχέδια της Τουρκίας απέτυχαν παταγωδώς κι ο νόμος της τουρκικής ζούγκλας γρήγορα θα ανατραπεί, για να θριαμβεύσει η παλιά σοφία που λέει «η δίκαιη πέτρα θα φάει, σίγουρα, το άδικο βουνό». ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Είναι σαφές ότι το οικονομικό μέλλον των Ηνωμένων Πολιτειών βασίζεται στον έλεγχο του διεθνούς εμπορίου και, ως εκ τούτου στη διατήρηση των θαλάσσιων μεταφορών. Αντίθετα, η ανάπτυξη της Ρωσίας και της Κίνας προϋποθέτει την απαλλαγή από την αμερικανική κηδεμονία και επομένως θέλουν να κτίσουν ηπειρωτικούς εμπορικούς δρόμους. Είναι το σχέδιο του προέδρου Ξι με την οικοδόμηση των δύο δρόμων του μεταξιού, ο ένας , ο Νότιος περνά από την αρχαία διαδρομή μέσα από την Κεντρική Ασία, το Πακιστάν, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία προς τη Μεσόγειο, ο άλλος, ο Βόρειος, από τη Ρωσία μέχρι τη Γερμανία. Δύο δρόμοι οι οποίοι σήμερα κόβονται από το Νταές/Daesh στο Λεβάντε (Συρία) στην Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη στην Ανατολκή Ουκρανία, στο Ντονμπάς. Σας φαίνονται τυχαία και ως μη έχοντα σχέση τα γεγονότα στις περιοχές αυτές; Τελευταία αποκαλύφθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να ανανεώσουν τις συμμαχίες τους και να τις αναπροσαρ-

μόσουν. Έτσι, η υποστήριξη στους Σαούντ που επικρατούσε στην εποχή του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής δεν έχει πλέον κανένα συμφέρον και αποτελεί πλέον ένα βάρος. Θυμηθείτε τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τον ρόλο (και την ευθύνη και συμμετοχή όπως έχει διαρρεύσει) της Σαουδικής Αραβίας στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτ. 2001 και τις 27 σελίδες που δεν αποκαλύπτονται με απόφαση του Κογκρέσου!!!. Χωρίς να ξεχάσουμε το μεγάλο κόστος υποστήριξης στο Ισραήλ, το οποίο δεν είναι πλέον τόσο χρήσιμο στη Μέση Ανα-

τολή, μετά τις νέες εξελίξεις, όπως η ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ιράν (κοινός εχθρός Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας) και δεν μπορεί παρά να συνεχιστεί αν το Τελ Αβίβ αποδεικνύεται χρήσιμο σε άλλες περιοχές του κόσμου. Εξ ου και η ανίερη κρυφή προς το παρόν συμμαχία Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, με την δεύτερη να χτίζει την πρεσβεία τους στο Τελ Αβίβ, την μεγαλύτερη όλων. Η ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Η χάραξη των συνόρων από τους Σάικς-Πικό εξυπηρετούσε τα Αγγλο-Γαλλικά συμφέροντα της εποχής και είναι η αιτία Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ όλων των δεινών που επηκολούθησαν στην περιοχή, συμβάλλοντας βέβαια σε αυτό και ο μαύρος χρυσός, που ανακαλύφθηκε και αποδείχθηκε τελικά ευχή και κατάρα για τους αυτόχθονες κατοίκους. Για το πώς θα διαμορφωθεί τελικά η Μέση Ανατολή, μας διαφωτίζουν δύο χάρτες που «αποκαλύπτουν» τους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Σταδιακά και υπό το πρίσμα των νεώτερων εξελίξεων, το αμερικάνικο Γενικό Επιτελείο αναθεώρησε το σχέδιο του για την αναδιαμόρφωση της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» (Greater Middle East Initiative), όπως ορίστηκε το 2001, και του οποίου ο χάρτης δόθηκε στη δημοσιότητα από το συνταγματάρχη Ralph Peters στη διάρκεια των συζητήσεων της Επιτροπής Μπέικερ-Χάμιλτον. Ως γνωστόν οι σχεδιασμοί όταν δεν υλοποιούνται ακριβώς, διορθώνονται. Ο χάρτης αυτού του νέου σχεδίου δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013, σε ένα άρθρο με τον τίτλο «Πως τα 5 κράτη μπορεί να γίνουν 14» από την βραβευμένη δημοσιογράφο Ρόμπιν Ράιτ, τότε ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για την Ειρήνη των Ηνωμένων Πολιτειών, δεξαμενής σκέψης (think tank) του Πεντάγωνου. Βλέπουμε στον χάρτη τις αλλαγές συνόρων, (ο χάρτης είναι μεγαλύτερος και περιλαμβάνει την διαίρεση της Λιβύης σε τρία κράτη, όπως και της Σαουδικής Αραβίας) όπου και εδώ είναι το σημαντικότερο όλων, η δημιουργία του κράτους του Κουρδιστάν, που θα περιλαμβάνει εδάφη από την Συρία, το Ιράκ , το Ιράν και την Τουρκία.Η Συρία όπως φαίνεται στον χάρτη θα διαμελισθεί σε τέσσερα κρατίδια, το Σουνιστάν στο κέντρο και Ανατολικά, το Αλαουιστάν (όπου θα καταφύγει ο Άσαντ, με Αλαουίτες, Σιίτες και Χριστιανούς) στα Δυτικά, συμπεριλαμβανομένης της Δαμασκού, του Χαλεπίου και άλλων μεγάλων πόλεων, το Κουρδιστάν, στην Βόρεια Συρία και τέλος το κράτος των Δρούζων στα Νότια, στα σύνορα με το Ισραήλ. Το αν το Kουρδιστάν θα ακουμπήσει τελικά στην Μεσόγειο είναι το επιθυμητόν για τους Κούρδους (και για μας θα έλεγα) και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, καθόσον από εκεί θα περάσει ο νέος αγωγός μεταφοράς υδρογονανθράκων, από τα πλούσια κοιτάσματα της Μοσούλη και αν τελικά θα επιτευχθεί ο στόχος καθόσον αναμένεται σφοδρή αντίδραση των Τούρκων, ή ανταλλάγματα και από πού θα δοθούν; Ελπίζουμε όχι εις βάρος μας. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να γίνω για λίγο αιρετικός και να προκαλέσω, την συνείδησή μας: 16

Δεν είναι εμφύλιος, όπως πολλοί αποκαλούν αυτή η ανθρωποσφαγή στην Συρία, αλλά καλά οργανωμένο σχέδιο και εισβολή μισθοφόρων και φανατικών για την καταστροφή της πιο πολυπολιτισμικής και ελεύθερης σε θρησκευτικές αντιλήψεις χώρα της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με νεώτερα στοιχεία για το ISIS και την Αλ Νούσρα το ποσοστό των Σύρων είναι μόνο 1,8%, οι Σαουδάραβες 28%, Μαροκινοί και Αλγερινοί σε ποσοστά 2223%, Τούρκοι, Τσετσένοι, Γάλλοι, Βέλγοι, Άγγλοι, Γερμανοί και από άλλες χώρες, συνολικά περί τις 73. Με έναν παράδοξο τρόπο, εμείς στη Δύση θα έπρεπε να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για το «Ισλαμικό κράτος», επειδή ενισχύει το αίσθημα της ανωτερότητάς μας και μας κάνει να νιώθουμε περισσότερο πολιτισμένοι απ’ ό,τι στην πραγματικότητα είμαστε. Το «Ισλαμικό κράτος» μάς κάνει να ξεχνάμε το Αουσβιτς, το Νταχάου, το Μπέκερνάου, δύο Παγκόσμιους Πολέμους, τα γκουλάγκ, τη σκλαβιά και την αποικιοκρατία και τις γενοκτονίες λαών, όπως οι Αρμένιοι, οι Έλληνες Πόντιοι, οι Ασσύριοι και των δύο φυλών Χερέρα και Νάμα στην ΝΔ Αφρικανική Ένωση, σημερινή Ναμίμπια στις αρχές του 20ου αιώνα, από το Β Ράιχ, πρόβα τζενεράλε των Γερμανών για το εβραικό ολοκαύτωμα. Μας κάνει να ξεχνάμε τον τεράστιο αριθμό θανάτων στο Κονγκό, την ιδιωτική ιδιοκτησία του βασιλιά Λεοπόλδου του Βελγίου, όπου δέκα εκατομμύρια πέθαναν ανάμεσα στο 1885 και το 1905 κατά τη συλλογή του καουτσούκ που προοριζόταν για τον πολιτισμένο κόσμο. Σκεφτόμαστε βιασμούς και δολοφονίες. Το «Ισλαμικό κράτος» δολοφονεί πολύ περισσότερους μουσουλμάνους απ’ ό,τι χριστιανούς, αλλά εμείς, βολεμένοι με ασφάλεια στον πολιτισμό μας, συγκινούμαστε πολύ περισσότερο όταν σκοτώνουν ανθρώπους σαν εμάς, παρά όταν σκοτώνουν κάποιους σαν αυτούς. Αυτή η ηθική τύφλωση έχει επισημανθεί από τον Ντέιβιντ Χιουμ. Στην «Πραγματεία για την ανθρώπινη φύση» σημειώνει: «Συμπονάμε περισσότερο τους όμοιούς μας [τους κοντινούς μας], παρά όσους βρίσκονται μακριά μας. Όσους είναι γνώριμοί μας, παρά τους ξένους». Ωστόσο, προσθέτει αμέσως ότι η «ηθική κρίση δεν θα πρέπει να βασίζεται σε τέτοια μη ορθολογικά αισθήματα. Εάν κάτι είναι ηθικό στην Αγγλία, είναι επίσης ηθικό και στην Κίνα». ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ Θα τελειώσω με τις προσωπικές μου

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

εκτιμήσεις: Ο πόλεμος στην Συρία θα τελειώσει φέτος, με την επίτευξη συμφωνίας, έστω και αν δεν υλοποιηθεί πλήρως από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις. Το Κουρδικό κράτος στην Βόρεια Συρία θεωρείται δεδομένο. Από εκεί θα περάσουν οι αγωγοί υδρογονανθράκων μεταφέροντας υδρογονάνθρακες από τα πλούσια κοιτάσματα της Μουσούλης. Η Συρία θα είναι διαφορετική και θα ακρωτηριασθεί, σύμφωνα και περίπου με τον χάρτη της Ρόμπιν Ράιτ. Σε ότι αφορά τις προσφυγικέςμεταναστευτικές ροές, τα πάντα εξαρτώνται μόνο από την Τουρκία και την υλοποίηση πλήρως η μερικώς της συμφωνίας με την ΕΕ. Η κρίση Τουρκίας – Γερμανίας θα πυροδοτήσεις νέες εξελίξεις, Θα πρέπει να ζήσουμε με τους πρόσφυγες και τον αριθμό που θα μεγαλώνει. Το νέο μέτωπο εναντίον των τζιχαντιστών είναι ήδη έτοιμο στην Βορεια Λιβύη, όπου ήδη συγκεντρώνονται αφενός μεγάλες ομάδες τζιχαντιστών από τη συρία και αφετέρου ειδικές δυνάμεις δυτικώνκρατών, όπως των ΗΠΑ, Γαλλίας, Βρετανίας, Αίγυπτος κλπ. Σε ότι αφορά την τρομοκρατία εκτιμώ ότι με την διαφαινόμενη ήττα του ISIS στην Συρία, η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Πυρήνες ακραίων τζιχαντιστών έχουν ήδη διεισδύσει στην Ευρώπη και συνεννοούμενοι με ντόπιους τζιχαντιστές (Ευρωπαίοι μουσουλμάνοι πολίτες από Βόρειο Αφρική και Μέση Ανατολή) οργανώνονται, προετοιμάζονται και θα ακολουθήσουν και άλλα και πολύ ισχυρότερα τρομοκρατικά κτυπήματα, ιδιαίτερα σε «μαλακούς στόχους» στις μεγάλες πόλεις , όπως αεροδρόμια, μετρό, θαλάσσιες μεταφορές, εμπορικά κέντρα κλπ. Σε συνομιλία του γράφοντος πρόσφατα με τον ηγέτη της Αιγυπτιακής Αριστεράς Δρ. Ρέφαατ Αλ Σαήντ εκτίμησε ότι η Συρία θα διαμελισθεί και οι τζιχαντιστές θα κτυπήσουν οπωσδήποτε στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικά είπε: Δεν είδατε ακόμη τα κτυπήματα; Περιμένετε λίγο. Η Ελλάδα το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα αποτελέσει στόχο των ακραίων ισλαμιστών, για πολλούς και διαφόρους λόγους, ιστορικούς, σχέσεων, ανθρωπιστικής συμπεριφοράς κλπ. *Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.), πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ, απόφοιτος του Tactical Intelligence School (US Army), ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, Μεταπτυχιακό στην Γεωπολιτική, Γεωστρατηγική και σπουδές Άμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλους του ΔΣ ΕΛΙΣΜΕ και του ΣΑΙΤΘ.

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Λόγια, λόγια, λόγια! Φτάνει πια. Μόνο πράξεις χρειάζονται τώρα για την ελληνική ΑΟΖ Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο Πέρσι τον Δεκέμβριο ένα άρθρο εφημερίδας (9.12.2015) μιλούσε θριαμβευτικά για μια «ισχυρή συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου για να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα πετρελαίου» και, λίγες μέρες αργότερα (13.12.2015), έλεγε άλλο άρθρο πως οι «νέοι χάρτες της Μέσης Ανατολής», εννοώντας τις συνεργασίες Ελλάδας-Αιγύπτου-Κύπρου-Ισραήλ «εκνευρίζουν την Τουρκία», μάλλον επειδή βρίσκεται αποκομμένη από το βασικό ενεργειακό τετράγωνο «Ελ-Αι-Κυ-Ισ», όπως επίσης και την κ. Μέρκελ, μάλλον γιατί δεν «βγαίνουν» οι λογαριασμοί της υπέρ της Τουρκίας. Πέρασε περίπου ένας χρόνος από τότε και τα πράγματα για την Ελλάδα είναι απολύτως τα ίδια με εκείνα του 2015 ή μάλλον χειροτέρεψαν. Δεν έγινε απολύτως τίποτα σε εκείνες τις κατευθύνσεις που δήθεν συμφωνήθηκαν μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου. Από παχιές δηλώσεις όμως του Προθυπουργού για «εξαιρετικές προοπτικές σε τομείς όπως η ενέργεια, η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών» (οι υπογραμμίσεις του γράφοντος), άλλο τίποτα. Χορτάσαμε παχιές κουβέντες! Αποτελέσματα: ένα ολοστρόγγυλο μηδέν! Τότε, το 2015, ήταν η εξαιρετικά ευνοϊκή εποχή για μια γενναία, μεγάλη οικονομικο-στρατιωτική ανατροπή ή, αν προτιμάτε, αναδιάρθρωση των σχέσεων: η συμμαχία μεταξύ των τεσσάρων χωρών που είχαν την δυνατότητα να κυριαρχήσουν στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου για όσο αφορά το ενεργειακό (και όταν λέμε ενεργειακό, δεν είναι τόσο το πετρέλαιο όσο το φυσικό αέριο η ύπαρξη του οποίου φαίνεται πως είναι ογκωδέστατη). Με την συνεργασία της αμερικανικής Noble, της γαλλικής TOTAL και της ιταλικής ENI, συν κάποια άλλη αποδεκτή του σιναφιού, θα μπορούσε να πραγ-

Στην ουσία λέγονται πάντα λόγια που αιωρούνται, πολύχρωμα, στον αέρα και δεν καταλήγουν πουθενά ή μάλλον στο παράλογο η Ελλάδα, χωρίς να έχει δική της ΑΟΖ να «συζητάει» (λέει) για όσα αφορούν την ΑΟΖ και την εκμετάλλευσή της! ματοποιηθεί μια μεγάλη σύμπραξη η οποία θα είχε την ευλογία των ΗΠΑ και της ΕΕ και με την οποία η ΕΕ θα είχε εξασφαλισμένα τα καύσιμα για τουλάχιστον 40 χρόνια σε συμφέρουσες τιμές. Με την ευκαιρία, και η Κύπρος θα είχε φυλαγμένη την ΑΟΖ της από τούρκικες παρεμβάσεις, μπορώντας έτσι να εκμεταλλευτεί απρόσκοπτα τον ορυκτό της πλούτο. Σχετικά, είναι αυτών των ημερών η είδηση ότι ξανάρχισαν οι «επεμβάσεις» τούρκικων πολεμικών πλοίων ως και νοτιο-δυτικά της Κύπρου! Τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο 2015 όλοι αυτοί οι διάφοροι Τσίπρας, Νετανιάχου, Αναστασιάδης και ελ-Σίσι συναντιόντουσαν, έπιναν, έτρωγαν, μιλούσαν για «σημαντικές επαφές» που είχαν μεταξύ τους, συζητούσαν για τον καθορισμό των ΑΟΖ στην ανατολική Μεσόγειο! Και τι έγινε; Απ’ ό, τι φαίνεται – και οι «πράξεις που δεν υπάρχουν γιατί δεν έγιναν» το μαρτυρούν – ήταν όλα λόγια της καραβάνας! Και το πιο ωραίο ποιο ήταν; Το πιο γελοίο; Αλλά και τραγικό μαζί; Το πιο ωραίο και γελοίο και τραγικό, δυστυχώς, για την Ελλάδα υπήρξε το

ότι, ενώ Κύπρος και Ισραήλ έχουν ήδη καθορίσει τελεσίδικα τις ΑΟΖ τους (και μπράβο τους!) και η Αίγυπτος έχει καθορίσει την δική της με τη Κύπρο, η ίδια η Ελλάδα πού είναι; Και τί κάνει; Να το πούμε καθαρά; Δυστυχώς μια τρύπα στο νερό, διότι συνέχεια λέει πως συζητάει (Τσίπρας-ελ Σίσι, Τσίπρας-Αναστασιάδης, Τσίπρας-Νετανιάχου) για φυσικό αέριο στη περιοχή, για συμμετοχή σε σύμπραξη, για σχέδια αγωγών, για ΑΟΖ, κλπ. αλλά όλα αυτά μένουν τελείως άγονα γιατί η Ελλάδα (σημειώστε: η μόνη απ’ τους τέσσερις) δεν έχει κάνει προηγουμένως το βασικότερο: την ανακήρυξη της ΑΟΖ της, μολονότι έχει χίλια δικαιώματα για να το κάνει και είναι χίλιες φορές το συμφέρον της! Στην ουσία λέγονται πάντα λόγια που αιωρούνται, πολύχρωμα, στον αέρα και δεν καταλήγουν πουθενά ή μάλλον στο παράλογο η Ελλάδα, χωρίς να έχει δική της ΑΟΖ να «συζητάει» (λέει) για όσα αφορούν την ΑΟΖ και την εκμετάλλευσή της! Σουρρεαλιστικό! Και καλά, ο Τσίπρας φοβάται τους Ερντογάν/Ομπάμα για την ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο. Αλλά διερωτόμαστε Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ σφόδρα: γιατί τουλάχιστον δεν ορίζει μαζί με τον ελ-Σίσι τις ΑΟΖ των δυο χωρών μεταξύ τους, της Ελλάδας και της Αιγύπτου; Η Ελλάδα έχασε μια τεράστια ευκαιρία να συνάψει μια εξαιρετικά συμφέρουσα οικονομικο-στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ όταν, έως πέρσι τον χειμώνα, οι σχέσεις αυτού με την Τουρκία ήταν εχθρικές. Μια τέτοια συμφωνία τώρα πια φαίνεται αδύνατη (ποιος ξέρει για πόσο χρονικό διάστημα) μετά που Ισραήλ και Τουρκία τα «ξαναβρήκαν». Επίσης, έως πέρσι τον χειμώνα οι σχέσεις Αιγύπτου-Τουρκίας ήταν αποδεδειγμένα άθλιες. Ξέρουμε τώρα πως η Τουρκία άρχισε τα πρώτα βήματα για να τα «φτιάξει» και με την Αίγυπτο. Εάν αυτό συμβεί σε μικρό χρονικό διάστημα, η δυνατότητα κάποιας συμφωνίας Ελλάδας-Αιγύπτου για τις δυο ΑΟΖ τους μάλλον ναυαγεί οριστικά. Για την Ελλάδα ασφαλώς η σύνδεση ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι εκ των ουκ άνευ! Να προχωρήσει λοιπόν! Να μη κοιτάξει κανένα στα μάτια, και να την κάνει! Ακριβώς όπως έκανε ο Τάσος Παπαδόπουλος και η Κύπρος έγινε οικονομικο-πολιτικός παίχτης στην Μεσόγειο (άσχετα κι αν οι μετέπειτα Πρόεδροι πρόδωσαν και προδίδουν). Δεν μπορείς, κύριε, να κυβερνήσεις τη χώρα σου και να πραγματοποιήσεις τα ζωτικά της συμφέροντα (λέμε τώρα, γιατί δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο) και για το δίκιο σου να συγκρουστείς ακόμη και με τους άλλους, αν τρέμεις από φόβο μη σου κάνουν αυτοί νταντά και καταλήγεις πάντα σε άσκοπα μπλαμπλά και σε «φιγούρες» ουσιαστικής κενότητας! Με μια συμπεριφορά σαν κι αυτή εσύ ο ίδιος ξεπέφτεις στα μάτια εκείνων που κάθονται αντίκρυ σου και απ’ την αρχή είσαι κιόλας απαξιωμένος διότι δείχνεις να μην έχεις προσωπικότητα που επιβάλλεται. Έτσι, τελικά, όταν η Αθήνα μας παραμυθιάζει για καθορισμό της ΑΟΖ και μας λέει πως γι’ αυτό συνέχεια συζητάει με τους τρεις άλλους, αλλά μετά δεν γίνεται ακριβώς τίποτα – αυτό πώς λέγεται;! Και πώς λέγεται το να έχεις με το μέρος σου το Δίκαιο της Θάλασσας που ισχύει για όλον τον πλανήτη(!) και να μη κάνεις τίποτα για να το εφαρμό18

Ό, τι είναι συμφέρον για την Ελλάδα, να απαιτείται με αποφασιστικότητα και συνέχεια και να πραγματώνεται με πείσμα και δύναμη. Τα δικαιώματα της Ελλάδας δεν είναι μήτε ανταλλάξιμα μήτε εξαγοράσιμα. σεις;! Θα μας κάνει πόλεμο ο Ερντογάν; Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, γιατί αλλιώς θα πάρει φωτιά ολόκληρη η Μέση Ανατολή. Δεν το θέλει ο Ομπάμα και μας απειλεί γιατί δεν θέλει να δυσαρεστήσει τον Ερντογάν και θέλει να μας πουλήσει το πανάκριβο φυσικό αέριο του από σχιστόλιθο ή να μας κρατάει όμηρούς του; Εδώ σε θέλω! Οργάνωσε μια καμπάνια ενημέρωσης του λαού, πρόταξε την ελληνική ΑΟΖ ως βασικό και αναγκαίο μέσο επιβίωσης της Ελλάδας (γιατί όντως είναι!), κάνε ψηφοφορία στην Βουλή και έχε την υποστήριξή της: με τον λαό και την Βουλή μαζί σου έχεις όλη τη δύναμη για να συγκρουστείς για τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας σου! Έλεος πια! Η Ελλάδα τίποτα άλλο δεν κάνει παρά τα συμφέροντα των ΗΠΑ εις βάρος των δικών της συμφερόντων. Αν είναι να πολεμήσουμε, να πολεμήσουμε για ό, τι συμφέρει στον λαό μας και στο μέλλον μας, και να το πούμε σε όλο τον κόσμο! Και φτάνει πια να γινόμαστε χαλί για να κάνουν οι άλλοι (ΗΠΑ, γερμανικές/γαλλικές τράπεζες, κλπ. κλπ.) τα δικά τους συμφέροντα , να κερδίζουν εκείνοι και να χάνουμε συνέχεια εμείς! Τώρα βέβαια, εν έτει 2016, πολύ πιθανόν να μην υπάρχουν πλέον οι ευνοϊκότατες συνθήκες που υπήρχαν το 2015, ατόνησαν σχεδόν ολοσχερώς, αν δεν εξαφανίστηκαν κιόλας για τα καλά. Δυστυχώς για την Ελλάδα και την Κύπρο. Το Ισραήλ θέλει να φέρει το φυσικό αέριο του στην Τουρκία μέσω της Κύπρου και η Κύπρος τί μπορεί να κάνει για να το εμποδίσει; Τίποτα, αν δεν κάνω λάθος, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας που η ίδια υπέγραψε.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

Η Αίγυπτος διόλου απίθανο να ξαναβρεί την φιλία με την Τουρκία με μια συμφωνία ένα σκέλος της οποίας σίγουρα θα αφορά τα θαλάσσια σύνορα που ο Ερντογάν λέει πως η Τουρκία έχει με την Αίγυπτο, εξαφανίζοντας έτσι τα ελληνο-αιγυπτιακά θαλάσσια σύνορα έστω κι αν όντως αυτά υπάρχουν. Σε αυτή την προοπτική μπορεί αλήθεια να πει κανείς ότι για την Αίγυπτο δεν είναι το ίδιο να έχει σύνορα θαλάσσια με Ελλάδα ή με Τουρκία; Τι αλλάζει για την Αίγυπτο; Απολύτως τίποτα! Οπότε, η μόνη μεγάλη χαμένη (θα) είναι ΠΑΛΙ η Ελλάδα. Με αυτές τις δυο πολιτικές προσεγγίσεις που είπαμε και οι οποίες σαν κεντρικό κορμό τους (θα) έχουν τα οικονομικά δρώμενα, η ευνοϊκή κατάσταση του τέλους 2015 έχασε (ή είναι πολύ εύκολο να χάσει οριστικά) όλη την δυναμική της, η ευκαιρία χάθηκε μάλλον και τώρα όλα πρέπει να ξαναπαιχτούν με τους σημερινούς όρους και εξελίξεις. Η ηττημένη είναι η Ελλάδα, αλλά και για την Κύπρο – εάν ο Αναστασιάδης συνεχίζει να «συναινεί» και να υποκύπτει σε Άιντα, Νούλαντ, Ακιντσί χωρίς να μπορεί (εκβιάζεται;) ή να θέλει (προδίδει;) να «κόψει» τις ραδιουργίες τους – οι αλλαγές προβλέπονται καταιγιστικές με θύματα πάλι οι Ελληνοκύπριοι, εφόσον και αυτοί, και αυτή τη φορά πάλι(!), δεν αντιδράσουν επιτέλους δυναμικά. Εκεί όπου «φίλοι και εχθροί» θέλουν να φέρουν τα πράγματα, μόνο οι ίδιοι οι Ελληνοκύπριοι μπορούν να σώσουν τους εαυτούς τους με μια καθολική αντίσταση που θα σμπαραλιάσει τις ντόπιες ενδοτικές και προδοτικές φωλιές και θα ακυρώσει την επιβολή των ξένων. Εκτός και εάν οι Ελληνοκύπριοι περιμένουν και τώρα το δημοψήφισμα για να απορρίψουν την θανάσιμη ΔΔΟ! Αλλά ποιος είναι τόσο σίγουρος πως θα γίνει όντως δημοψήφισμα και, για να είναι οι «φίλοι και εχθροί» πιο σίγουροι, η «συμφωνία» δεν θα απαιτήσουν να επικυρωθεί απλά και μόνο από τη Βουλή, πολύ πιο «συνεργάσιμη»;! Όσο το Ισραήλ, δεν πρόκειται να χάσει τίποτα: τα έχει όλα και θα τα έχει όλα. Για την Αίγυπτο, το να έχει θαλάσσια σύνορα με Ελλάδα ή με Τουρ-

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ κία (το ‘χουμε ήδη πει) δεν αλλάζει τίποτα γι’ αυτήν. Φτάνει να έχει την δική της ΑΟΖ, και την έχει και την εκμεταλλεύεται. Οπότε η Ελλάδα (θα) έχει την μέγιστη ζημιά, με μια τελευταία ελπίδα ωστόσο! Δηλαδή: αν μπορεί, να σπεύσει ολοταχώς να ανακηρύξει την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο έτσι ώστε να δώσει και την δυνατότητα στο Καστελόριζο να έχει κι αυτό τη δική του επιρροή βάση του Δικαίου της Θάλασσας! Έστω και παρακούοντας τους πάτρωνες Αμερικανούς. Αλλά πάλι, ως πότε το γιέσμαν, παρακαλώ;!

Σκάνδαλο: Τα Ελληνικά ΑΕΙ στην υπηρεσία της Αλβανικής Ανθελληνικής Προπαγάνδας

Αυτό όμως πρέπει να γίνει τώρα, αμέσως! Κόντρα σε όλα και σε όλους, αν ο Έλληνας Κυβερνήτης έχει τα κότσια. Αν η αδράνεια συνεχιστεί, ο ελληνικός λαός θα έχει φτάσει ως την πηγή και δεν θα έχει πιεί! Θα πιουν μόνο οι άλλοι και γι’ αυτόν μόνο μερικές σταγόνες. Βέβαια, το πόσο αυτό θα είναι οδυνηρό, ο καθένας μπορεί να υο φανταστεί. Γι’ αυτό, η παράκληση είναι μια και θερμή: έστω για μια μοναδική φορά στη ζωή των ενδιαφερομένων Ελλήνων, φτάνει πια με τα «λόγια, λόγια, λόγια», όπως λέει και το γνωστό τραγούδι της Μίνα! Τώρα «δράση, δράση, δράση». Ό, τι είναι συμφέρον για την Ελλάδα, να απαιτείται με αποφασιστικότητα και συνέχεια και να πραγματώνεται με πείσμα και δύναμη. Τα δικαιώματα της Ελλάδας δεν είναι μήτε ανταλλάξιμα μήτε εξαγοράσιμα. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι είχαν δυο ωραία ρητά: memento audere semper και audaces fortuna juvat. Μόνο έτσι κάποιος μπορεί να πάει μπροστά, κόντρα σε κάθε εμπόδιο! Και το να είσαι «μικρός», μην το θεωρείς (γιατί δεν είναι!) το άλλοθί σου. Στην ίδια την ιστορία σου έχεις το περίτρανο παράδειγμα αυτής της αλήθειας. Αλλιώς μη κλαις για τη μίζερη μοίρα! *Ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο είναι Ελληνιστής, Συγγραφέας

Προβληματισμό προκαλεί διπλωματική εργασία στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ , ΤΜΗΜΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ με τίτλο « ΔΗΜΟΣΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΛΜΠΑΣΑΝ» από την φοιτήτρια Ορνέλα Ντούκα, με Υπεύθυνη καθηγήτρια την κ Ιφιγένεια Βαμβακίδου Β’ Βαθμολογητή τον κ Νίκο Φωτόπουλο που έχει παραδοθεί το 2015. Μέσα στην εργασία διαβάζει κανείς όλες τις ανθελληνικές αβάσιμες ψευδείς απόψεις που επί χρόνια χρησιμοποιεί η Αλβανία εναντίων της Ελλάδος. Ως ανιστόρητη αλλά και πανούργα η φοιτήτρια αυτή καταφέρνει μέσα από την εργασία της να παρουσιάσεις ό, τι έκτρωμα ιστορικό έχει δημιουργηθεί μέχρι τα τελευταία χρόνια από την αλβανική προπαγάνδα. Βέβαια βρήκε και τους κατάλληλους εκπαιδευτικούς φαίνεται και το έκανε οι οποίοι θα έπρεπε να είναι πολύ «φιλελεύθεροι» Έτσι στην σελίδα 12 διαβάζει κανείς ακόμα και για το Νικόλα Μάρκου, έναν μεγάλο απατεώνα και ορκισμένο εχθρό του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, πως είναι αρχηγός Εκκλησίας!!!;;;; Στην συνέχεια από την σελίδα 46 έως και 54 διαβάζουμε τις ακραίες θέσεις περί των τσάμηδων και την «γενοκτονία» που υπέστησαν από τους έλληνες φασίστες

αν και οι ίδιοι ήταν οι μόνοι αρχαίοι κάτοικοι της περιοχής. Για τις «ιστορικές αυτές αλήθειες» χρησιμοποιεί ως πηγή την πιο ακραία ανθελληνική εφημερίδα όπως είναι η http://illyriapress.com μια εφημερίδα όργανο της Εθνικιστικής Οργάνωσης Εστία «VATRA» στην Αμερική που κυρίως οργιάζει με ψεύδη κατά της Ελλάδος. Εύλογα γεννάται το ερώτημα: 1.Οι υπεύθυνοι καθηγητές έχουν γνώση της ιστορίας και αν ναι, πως επέτρεψαν μια τέτοια εργασία, την διάβασαν ποτέ;;;; 2. Αν στα Ελληνικά ΑΕΙ επιτρέπουμε να διαδίδονται τέτοια ψεύδη, να γίνονται όργανα μιας ανθελληνικής προπαγάνδας, προς χάρη της «ελευθερίας του λόγου και της άποψης» τότε τι περιμένουμε να μας κάνουν οι αλβανοί; 3. Τι ακριβώς πρόκειται να κάνει το Πανεπιστήμιο σε τέτοιες περιπτώσεις και τι μέτρα θα πάρει ώστε να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο; Πρέπει να ξέρετε κύριοι πως αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο στα Αλβανικά Πανεπιστήμια γράφοντας και μόνο την αλήθεια απέναντι στα ψεύδη τους, τώρα ο συγγραφέας θα είχε μπει φυλακή. Ελπίζουμε πως είναι η μόνη και η τελευταία φορά που γίνεται κάτι παρόμοιο, αν και αμφιβάλουμε.

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ

Τα "μυστικά" της επιχείρισης "Ασπίδα του Ευφράτη" Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης μέλος του Συνδέσμου Η Τουρκία στην αρχή της κρίσης κινήθηκε στο θέμα της Συρίας από κοινού με τις ΗΠΑ, τη Σ. Αραβία και το Κατάρ. Είναι δε γνωστές οι υπερφίαλες δηλώσεις του Ερντογάν και του Νταβούτογλου, ότι ήταν θέμα εβδομάδων η ανατροπή του Άσαντ και η ανάληψη της εξουσίας από τα στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, τα οποία αποτελούν ενεργούμενα του Ερντογάν και του ΑΚΡ. Στρατηγικός στόχος του Ερντογάν ήταν η μετατροπή της νέας σουνιτικής Συρίας σε προτεκτοράτο της Τουρκίας, μέρος του φιλόδοξου σχεδίου για έλεγχο όλης της Μέσης Ανατολής, αλλά και για μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου σε μια μουσουλμανική λίμνη, σε συνεργασία με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα του Μόρσι, που κυβερνούσε στην Αίγυπτο. Όταν άλλαξαν τα «κόζια», λόγω άρνησης της Ρωσίας και της Κίνας να συναινέσουν σε στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, αναγκάστηκαν να αλλάξουν ρότα και οι ΗΠΑ, μη επιμένοντας πλέον στην ανατροπή του Άσαντ. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η τρομερή αστάθεια που προκάλεσε στην περιοχή η αιμοσταγής δράση της Αλ Νούσρα-Αλ Κάιντα αλλά και το Ισλαμικό Χαλιφάτο, το γνωστό πλέον ως ΙΚ (Ισλαμικό Κράτος). Εν τω μεταξύ, από τα πλήγματα που δέχτηκε ο Άσαντ απώλεσε τον έλεγχο εκτεταμένων περιοχών της συριακής επικράτειας, σε τρεις περιοχές της οποίας οι Κούρδοι, εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας, δημιούργησαν τρία καντόνια. Τότε η Τουρκία αντιλήφθηκε το στρατηγικό λάθος που είχε διαπράξει και διαπίστωσε ότι, τελικά, η πράξη που είχε υπολογίσει, αντί για πολλαπλασιασμός τής έβγαινε… διαίρεση! Πανικόβλητη –ο πανικός και η έλλειψη ψυχραιμίας είναι κακός σύμβουλος–, όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, η Τουρκία αρπάχτηκε από τους φανατικούς μουσουλμάνους, την Αλ Νούσρα και το ΙΚ, συνεργάστηκε μαζί τους ερήμην των ΗΠΑ, με στόχο να τους στρέψει εναντίον των Κούρδων, για να εξουδετερώσει και να εκμηδενίσει τα κέρδη τους στη Συρία. Φυσικά ο Ερντογάν, εφαρμόζοντας την ελληνική παροιμία «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», έκανε και μπίζνες με τους αιμοσταγείς δολοφόνους του ΙΚ, εμπλουτίζοντας το ήδη παραφουσκωμένο προσωπικό του θησαυροφυλάκιο κατά πολλές εκατοντάδες δολάρια, κυρίως μέσω του λαθρεμπορίου πετρελαίου. Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους, και κυρίως στις ΗΠΑ 20

και τη Ρωσία. Όλοι γνωρίζουν τις επιθέσεις που έκαναν οι τζιχαντιστές εναντίον των Κούρδων, επ’ εργολαβία και τη εντολή Ερντογάν. Τελευταία συνεργασία Ερντογάν-ΙΚ, και μάλιστα αγαστή, ήταν στην Τζαραμπλούς. Η Τουρκία μετέφερε περί τους 4.000 ενόπλους του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού (ΕΣΣ), μέσω του δικού της εδάφους, στην τουρκική κωμόπολη Καρκαμίς, και από κει τους έβαλε να αντικαταστήσουν τους τζιχαντιστές που μέχρι τότε ήλεγχαν την πόλη. Μαζί τους μπήκαν στην συριακή κωμόπολη και έξι αποσπάσματα των Ειδικών Δυνάμεων, συνολικής δύναμης 180 ανδρών, 16 άρματα μάχης και περίπου 20 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού του τουρκικού στρατού. Στην εν λόγω επιχείρηση, που ονομάστηκε «Ασπίδα του Ευφράτη», δεν έπεσε ούτε μια ντουφεκιά. Οι τζιχαντιστές στην κυριολεξία παρέδωσαν την πόλη στους ενόπλους του ΕΣΣ, ορισμένοι απ’ αυτούς αναχώρησαν για τη Ράκκα και κάποιοι παρέμειναν εκεί, αλλάζοντας απλώς καπέλο και στολή. Όλη αυτήν την παρωδία επιχείρησης, που η Τουρκία την παρουσιάζει στη διεθνή κοινότητα ως έμπρακτη μεταμέλεια και συμμετοχή πλέον στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών του ΙΚ, την υποστήριξαν από αέρος οι ΗΠΑ με αεροσκάφη F-16 και Α-10. Την υποστήριξαν και συνεχίζουν να την υποστηρίζουν επίσης οι Ρώσοι, δίνοντας άδεια στα τουρκικά F-16 να μπαίνουν στον εναέριο χώρο της Συρίας για πρώτη φορά μετά την κατάρριψη του ρωσικού SU-24 (24 Νοεμβρίου 2015) και να βομβαρδίζουν. Για όσους αναρωτιούνται τι βομβαρδίζουν, να τους ενημερώσουμε ότι βομβαρδίζουν αποκλειστικά κουρδικούς στόχους, όπως αποκλειστικός στόχος της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» είναι η εξάλειψη των κουρδικών θυλάκων από την περιοχή που βρίσκεται δυτικά του Ευφράτη. Επίσης, για όσους αναρωτιούνται αν θα πετύχουν το στόχο τους, τους προτείνουμε να μελετήσουν με ψυχραιμία όλες τις επιχειρήσεις εισβολής σε ξένη χώρα που επιχείρησαν διάφορα κράτη τα τελευταία πενήντα χρόνια, και να βρουν μία που να πέτυχε το στόχο της. Τους θυμίζουμε τον τρόπο που αποχώρησαν από το Αφγανιστάν Ρώσοι και Αμερικανοί, και προσφάτως οι Ισραηλινοί από τον Λίβανο. Για όσους συμπεριλάβουν σε αυτές τις περιπτώσεις την Κύπρο, τους λέμε ότι είναι άλλης τάξης και φύσης ζήτημα, αν και ίσως να μην είναι και πολύ μακριά η μέρα που θα δούμε τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής να αποχωρούν και από την Κύπρο

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ

Ρωσία - Τουρκία: Τι σημαίνει η εξομάλυνση των σχέσεων Μόσχας - Άγκυρας Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Γρίβας * Η επαναπροσέγγιση Ρωσίας – Τουρκίας, που ξεκίνησε με τη συγγνώμη Ερντογάν στον Πούτιν για την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού Sukhoi Su – 24 πριν από μερικούς μήνες, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός και θα πρέπει να εξεταστεί μέσα στο πλαίσιο της συνολικότερης ρωσικής γεωστρατηγικής. Συγκεκριμένα, η μερική αποκατάσταση των ρωσοτουρκικών σχέσεων ενδέχεται να εντάσσεται σε μια ευρύτερη γεωπολιτική στρατηγική του Κρεμλίνου, η οποία βασίζεται στη διαμόρφωση ενός κλίματος ασάφειας αναφορικά με τις σχέσεις της Ρωσίας με μια σειρά από χώρες στην περιφέρεια της Ευρασίας. Αναλυτικότερα, φαίνεται πως η Μόσχα προσπαθεί να αναδιαμορφώσει τον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική της θέση στο κέντρο της Ευρασίας. Έτσι, ακολουθεί ένα είδος πολιτικής «διαίρει και βασίλευε» κάνοντας μια σειρά από ανοίγματα σε χώρες στην περιφέρειά της, με τις οποίες μέχρι πρότινος δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις, «αδειάζοντας» ταυτόχρονα κάποιες που είναι παραδοσιακοί φίλοι και σύμμαχοί της. Η στρατηγική αυτή εγκαινιάστηκε πριν από έναν περίπου χρόνο, όταν η Ρωσία προχώρησε στην πώληση μαχητικών ελικοπτέρων Mil Mi – 35 στο Πακιστάν και ξεκίνησε να διαπραγματεύεται την πώληση των πολύ πιο προηγμένων Mil Mi – 28 αλλά και ενός συνολικότερου «πακέτου» οπλικών συστημάτων. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε έκπληξη, δεδομένου ότι το Πακιστάν είναι θανάσιμος εχθρός της Ινδίας και η τελευταία αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά ρωσικών οπλικών συστημάτων και παραδοσιακό σύμμαχο της Μόσχας. Όμως, η Ινδία τα τελευταία χρόνια ακολουθεί μια πολιτική «ίσων αποστάσεων» μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον. Έτσι, η Ρωσία με αυτήν της την κίνηση πέρασε το μήνυμα ότι οι φιλίες, όπως και οι έχθρες, δεν είναι δεδομένες και το

Νέο Δελχί θα πρέπει να επανεξετάσει τις στρατηγικές του επιλογές. Ακολούθησε μια συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με το Αζερμπαϊτζάν, που ουσιαστικά βρίσκεται σε μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση με την Αρμενία, η οποία είναι στενός σύμμαχος της Μόσχας, ενώ θεαματική ήταν και η βελτίωση των σχέσεων με τη Σαουδική Αραβία. Και αυτό τη στιγμή που η τελευταία είναι εχθρός του Ιράν με το οποίο η Ρωσία έχει διαμορφώσει έναν κρίσιμης σημασίας άξονα. Ωστόσο, η πιο εντυπωσιακή ίσως εξέλιξη ήταν η υπογραφή συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Ισραήλ και τώρα έρχεται η μερική εξομάλυνση των ρωσοτουρκικών σχέσεων. Από ότι φαίνεται λοιπόν, με αυτές της τις κινήσεις η Ρωσία επενδύει σε μια γεωπολιτική στρατηγική ασάφειας και ρευστότητας και καθίσταται μη δεδομένη. Απελευθερωμένη από παραδοσιακές φιλίες και εχθρότητες μπορεί να αξιοποιεί τις διαφορές μεταξύ των χωρών της ευρασιατικής περιφέρειας προς όφελός της, μιας και κανένας δεν θα θέλει να τα χαλάσει με τη Μόσχα, γιατί τότε αυτή θα στηρίξει τους αντιπάλους της. Για παράδειγμα, η Ινδία θα ρυμουλκηθεί σε μια πιο ρωσοκεντρική γεωστρατηγική λειτουργία γνωρίζοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση η Μόσχα θα ενισχύσει την Κίνα και το Πακιστάν, η Κίνα θα φοβάται τη δυναμική του ρωσοϊνδικού άξονα και πάει λέγοντας. Βέβαια, αυτή η στρατηγική είναι αρκετά παρακινδυνευμένη και βασίζεται στην υπόθεση ότι δεν υπάρχουν αξιό-

πιστες εναλλακτικές στρατηγικές επιλογές για τα κράτη της ευρασιατικής περιφέρειας. Κάτι όμως που φαίνεται ότι όντως ισχύει. Συγκεκριμένα, η οπισθοχώρηση της αμερικανικής επιρροής έχει αφήσει ένα κενό που σπεύδει να καλύψει η Μόσχα. Άλλωστε, όταν βλέπει κανείς χώρες όπως το Ισραήλ να ενισχύουν αποφασιστικά τις σχέσεις τους με τη Ρωσία κατανοεί ότι μάλλον η Ευρασία «κείται μακράν» για την Ουάσιγκτον και έχουμε περάσει πλέον σε έναν νέο διεθνές σύστημα που απέχει πολύ από τις φαντασιώσεις του αμερικανοκρατούμενου κόσμου. Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τις αμερικανικές γεωπολιτικές αντιλήψεις, ολόκληρη η αμερικανική ήπειρος αποτελεί δευτερεύουσας σημασίας στεριά, που ελέγχεται από την Ευρασία, ενώ την εν δυνάμει κυρίαρχη θέση στον κόσμο κατέχει η καρδιά της Ευρασίας, η Heartland, η οποία ταυτίζεται με τη Ρωσία. Η Heartland, βέβαια, δεν μπορεί να κυριαρχήσει όσο εμποδίζεται από την ευρασιατική περιφέρεια, τη Rimland, η οποία όμως σήμερα, με τη στρατηγική της ασάφειας που εφαρμόζει η Μόσχα, περνάει σιγά σιγά από τον έλεγχο των Αμερικανών στη δική της σφαίρα επιρροής. (*) Διδάσκει το μάθημα της Γεωπολιτικής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ

Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει “χάπι εντ” στη Μέση Ανατολή! Δεν κάνουν μόνο οι ΗΠΑ λάθη Γράφει ο Άαρον Ντέβιντ Μίλερ Οι ηγέτες αλλάζουν και η Μέση Ανατολή επιφυλάσσει πάντα εκπλήξεις. Υπάρχουν όμως ορισμένες αλήθειες που θα καταδιώκουν όποιον εκλεγεί Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών – όπως καταδίωκαν τον Μπαράκ Ομπάμα και τους προκατόχους του. 1) Αν θέλετε χάπι-εντ, καλύτερα να πάτε σινεμά. Προκαλώ οποιονδήποτε να αναφέρει έστω κι ένα πρόβλημα στην περιοχή που να οδεύει προς λύση. Από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία μέχρι τις πολιτικές εξελίξεις στο Ιράκ, κι από τον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους μέχρι την ισραηλο- παλαιστινιακή σύγκρουση, όλα τα προβλήματα είναι πιθανότερο να διευθετηθούν με κάποιον τρόπο παρά να λυθούν. Ακόμη και η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, για την οποία υπερηφανεύεται ο Ομπάμα, έχει περιορισμένο εύρος και δεν εγγυάται την καλή συμπεριφορά της ισλαμικής δημοκρατίας στο μέλλον. 2) Βάλτε τα με την Αμερική, αλλά βάλτε τα ακόμη περισσότερο με τους ντόπιους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει πολλά λάθη στην περιοχή, με μεγαλύτερο την εισβολή του 2003 στο Ιράκ. Ακολούθησαν κι άλλα λάθη, όπως η υποστήριξη προς τη διεφθαρμένη κυβέρνηση του Νούρι αλ-Μαλίκι και η εσπευσμένη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα. Η μεγαλύτερη ευθύνη όμως για τη σημερινή διαλυμένη, οργισμένη και δυσλειτουργική Μέση Ανατολή ανήκει στα τοπικά καθεστώτα. Για να υπάρξει πραγματική αλλαγή, χρειάζονται ηγέτες που να σταθούν πάνω από τις πολιτικές ή θρησκευτικές συγκρούσεις, χρειάζονται αποτελεσματικοί θεσμοί, ελευθερία του Τύπου, ισότητα των φύλων κλπ. Τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή. 3) Τα δόγματα είναι καταστροφικά. Είναι επικίνδυνο για μια μεγάλη δύναμη που δρα στη Μέση Ανατολή να «ντύνει» τις αξίες της και τα συμφέροντά της σε ένα δόγμα. Υποστηρίξαμε την Αραβική Άνοιξη στην Αίγυπτο και στην Τυνησία. Γιατί δεν κάναμε το ίδιο στη Σαουδική Αραβία και στο Μπαχρέιν; Εισβάλαμε και καταλάβαμε το Ιράκ με καταστροφικά αποτελέσματα, υποτίθεται για να απομακρύνουμε ένα κακό καθεστώς. Δεν θα έπρεπε 22

να έχουμε επαναλάβει την άσκηση στη Λιβύη και στη Συρία; Οι μεγάλες δυνάμεις συμπεριφέρονται με αντιφατικούς τρόπους, υποκινούμενες άλλοτε από καθαρή υποκρισία, άλλοτε από την εγχώρια πολιτική τους κι άλλοτε από τα συμφέροντά τους. Σε ό,τι αφορά τη Μέση Ανατολή, δύσκολα θα ξαναδούμε τα αμερικανικά συμφέροντα να ευθυγραμμίζονται με τις αμερικανικές αξίες. 4) Θέλετε έναν τέλειο φίλο; Πάρτε ένα σκυλί. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν να δρουν μόνες σε μια περιοχή όπου έχουν ζωτικά συμφέροντα, τεράστιες προκλήσεις να αντιμετωπίσουν και πολλούς εχθρούς, πρέπει να αρκεστούν στους φίλους που έχουν. Και οι φίλοι αυτοί είναι κάθε άλλο παρά τέλειοι. Σε μερικές περιπτώσεις – όπως με τη Σαουδική Αραβία – η Ουάσινγκτον μοιράζεται ελάχιστες αξίες. Παρ΄ όλα αυτά, ορισμένα συμφέροντα είναι κοινά. Σε άλλες περιπτώσεις -όπως με το Ισραήλ- υπάρχουν τόσο κοινές αξίες όσο και κοινά συμφέροντα, αλλά παραμένουν σοβαρές διαφορές σε ό,τι αφορά τους ισραηλινούς οικισμούς, τους όρους για την επίλυση της ισραηλο- παλαιστινιακής σύγκρουσης και τα πρόσφατα αμερικανικά ανοίγματα στο Ιράν. Οι πιθανότητες να αναγκάσουμε αυτούς τους φίλους να δουν τα πράγματα όπως εμείς είναι ισχνές. Καλή τύχη σε όποιον προσπαθήσει να επιβάλει στους Ισραηλινούς μία συμφωνία με τους Παλαιστίνιους ή να πει στους Αιγύπτιους ή τους Σαουδάραβες να εκδημοκρατιστούν. 5) Μην αφήνετε τη ρητορική να εκτοπίζει την πραγματικότητα ή την ικανότητα. Δυστυχώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν συχνά ακριβώς αυτό. Τα λόγια έχουν σημασία και η Ουάσινγκτον πολύ συχνά δεν

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

τα κάνει πράξη. Η Αμερική έχει πει πάρα πολλά και έχει εξηγήσει πολύ λίγα για το τι θέλει να κάνει στην περιοχή. Πάρτε τη Συρία. Η Ουάσινγκτον έχει ζητήσει επανειλημμένα την αποχώρηση του Άσαντ, αλλά τώρα φαίνεται να δέχεται ότι ο Σύρος δικτάτορας μπορεί να είναι μέρος μιας παρατεταμένης μεταβατικής λύσης. Ο Ομπάμα χαρακτήρισε κόκκινη γραμμή τη χρήση χημικών όπλων από τη Δαμασκό: Η κόκκινη γραμμή παραβιάστηκε. Προειδοποιήσαμε τους Ρώσους να μην υποστηρίξουν τον Άσαντ, αλλά δεν είχαμε τρόπο να τους σταματήσουμε. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ας ελέγξουμε τουλάχιστον τη ρητορική μας. 6) Ξεχάστε τη μεταμόρφωση της περιοχής. Αρκεστείτε στην όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείρισή της. Το γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλουν τα όνειρά τους σε μικρές φυλές, ενώ άλλες μεγάλες δυνάμεις έχουν αποτύχει, δεν ήταν ποτέ σαφές. Δεν μπορούμε να δώσουμε τέλος στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας ούτε να ξανακάνουμε το Ιράκ κανονική χώρα. Δεν μπορούμε να εκδημοκρατίσουμε τον αραβικό κόσμο ούτε να λύσουμε το Παλαιστινιακό. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να διατηρούμε την Αμερική ασφαλή. Δεν είναι τέλειο, ούτε ηρωικό. Είναι όμως αρκετά έξυπνο για μια περιοχή που η Αμερική δεν μπορεί ούτε να διορθώσει ούτε να εγκαταλείψει. ΠΗΓΗ RealClearWorld-ΑΠΕ * Ο Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ είναι αντιπρόεδρος του Woodrow Wilson Center. Χρημάτισε διαπραγματευτής στη Μέση Ανατολή, καθώς και σύμβουλος τόσο Ρεπουμπλικα-

ΔΙΕΘΝΗ ΘΕΜΑΤΑ

Ελικρινής προσέγγιση και φιλία Της Συντακτικής Επιτροπής Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση του Βλάντιμιρ Πούτιν με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη, τις θερμές χειραψίες και τις υποσχέσεις αποκατάστασης των διμερών σχέσεων, πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν πόσο ειλικρινής είναι η προσέγγιση των δύο χωρών. Μια απάντηση δίνει το Stratfor, στην ανάλυση που ακολουθεί, επισημαίνοντας πώς δεν θα διαρκέσει για πολύ αυτή η "φιλία" και σύντομα Ρωσία και Τουρκία θα βρεθούν σε πορεία σύγκρουσης γιατί απλά έχουν αντίθετα στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το οικονομικό κομμάτι, στο οποίο Πούτιν και Ερντογάν επικεντρώθηκαν στην Αγία Πετρούπολη ήταν το εύκολο, καθ΄ ότι η Άγκυρα έχει ανάγκη το ρωσικό φυσικό αέριο και η Μόσχα ψάχνει εναλλακτικούς διόδους να προωθήσει το φυσικό της αέριο στην Ευρώπη. Το Stratfor επικαλείται τον Χένρι Κίσσινγκερ, ο οποίος έλεγε στις διεθνείς σχέσεις τα κράτη δεν έχουν μόνιμους φίλους ή εχθρούς, μόνο συμφέροντα. Αυτό το μάθημα «ακούστηκε» στην Αγία Πετρούπολη, όπου ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε «περασμένα-ξεχασμένα» στον «αγαπητό φίλο, τον αξιοσέβαστο Βλαντιμίρ» σε μια ειρωνική (και κάπως υπερβολική) επίδειξη διπλωματικής συμφιλίωσης. Κατά τη διάρκεια μόλις ένδεκα μηνών, η Τουρκία και η Ρωσία πήγαν απ' το να χαρακτηρίζουν η μία την άλλη τον Νο 1 δημόσιο εχθρό, στο να «τα λένε» σαν παλιοί φίλοι. Ο Ερντογάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να αντιμετωπίζουν την κατάρριψη τον Νοέμβριο του 2015 του ρωσικού μαχητικού Su-24 από τουρκικά F-16, και τη διαμάχη που ακολούθησε, ως μια ανωμαλία σε μια κατά τα άλλα φιλική σχέση. Όπως είπε ο Πούτιν, «προτεραιότητά μας είναι να επαναφέρουμε τις σχέσεις μας στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν την κατάρριψη του αεροσκάφους» - βασικά, να ξεπεραστεί αυτό το άσχημο επεισόδιο και να ομαλοποιηθεί η σχέση τους. Αυτό όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Η Τουρκία και η Ρωσία ήδη βρίσκονταν σε μια αναπόφευκτη πορεία σύγκρουσης

πριν την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού στη Συρία. Η Ρωσία, από τη μια πλευρά, εργάζεται χρόνια τώρα να διατηρήσει μια σφαίρα επιρροής έναντι του Δυτικού «εναγκαλισμού», και, μέσω των στρατιωτικών επιχειρήσεών της στη Γεωργία το 2008 και στην Ουκρανία το 2014, έδειξε ότι είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει βία όταν κρίνει απαραίτητο για να κρατήσει υπό έλεγχο τους γείτονές της και να κρατήσει σε απόσταση τους μεγαλύτερους αντιπάλους της. Όμως, αυτές οι ενέργειες της Ρωσίας απλώς μεγάλωσαν την αποφασιστικότητα των ΗΠΑ να υπερασπιστούν τους συμμάχους τους στη ρωσική περιφέρεια, βαθαίνοντας έτσι την αντιπαράθεση Ουάσινγκτον-Μόσχας. Για να κάνει την Ουάσινγκτον να πάρει στα σοβαρά τις απαιτήσεις της, η Μόσχα χρειάζονταν να εμφανιστεί τόσο ως διαφθορέας, όσο και ως μεσολαβητής σε μια σύγκρουση που αποσπούσε την προσοχή των ΗΠΑ. Πρώτα, η σύγκρουση αυτή ήταν στο Ιράν, όταν όμως οι ΗΠΑ διαπραγματεύτηκαν και κατέληξαν σε συμφωνία για τα πυρηνικά της χώρας, η Ρωσία έστρεψε την προσοχή της στη Συρία. Εν τω μεταξύ, τα κενά εξουσίας «απλώνονταν» σε όλη τη Μέση Ανατολή, με αποτέλεσμα, σταδιακά, η Τουρκία να αρχίσει να ενεργεί εκτός συνόρων. Καθώς συνεχίζονταν ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία από τη μία ανησυχούσε για την αστάθεια και την εξάπλωση του αυτονομιστικού κινήματος των Κούρδων, και από την άλλη δελεάστηκε από την ευκαιρία να αναμορφώσει την Εγγύς Ανατολή υπό τον έλεγχο των Σουνιτών και την κηδεμονία της Τουρκίας.

Μόλις η Ρωσία αποφάσισε να εμβαθύνει την εμπλοκή της στη Συρία, η τουρκική κυβέρνηση έκανε σχέδια να παρέμβει για να αντιμετωπίσει τις κλιμακούμενες απειλές των Κούρδων και του Ισλαμικού Κράτους. Η Τουρκία και η Ρωσία, όταν και οι δυο βρίσκονται σε δρόμο επανάκαμψης, έχουν αλληλοκαλυπτόμενες σφαίρες επιρροής στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, σε περιοχές της Μέσης Ανατολής, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία. Σε αυτή τη συγκεκριμένη κρίσιμη γεωπολιτικά στιγμή, η Μέση Ανατολή ήταν η περιοχή στην οποία συγκρούστηκαν Τουρκία και Ρωσία. Και, όσο και αν ωφελήθηκαν οι ΗΠΑ από την αντιπαράθεση που είχε η Τουρκία με τη Ρωσία, που καθιστούσε την Άγκυρα πιο προσηλωμένη στο ΝΑΤΟ, ο Λευκός Οίκος αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερα να διευκολύνει την επαναπροσέγγιση Μόσχας-Άγκυρας, αν αυτό θα σήμαινε την μείωση του κινδύνου μιας ακόμα σημαντικής σύγκρουσης από ατύχημα στο μέτωπο της Συρίας, που θα μπορούσε να συμπαρασύρει και τις ΗΠΑ. Ο Πούτιν και ο Ερντογάν χρησιμοποιούν μια σειρά οικονομικών υποσχέσεων για να δείξουν στον κόσμο ότι οι Τουρκο-Ρωσικές σχέσεις έχουν αποκατασταθεί και όλα είναι καλά, όμως στην πραγματικότητα τίποτα δεν έχει αλλάξει στην ευρύτερη γεωπολιτική δυναμική, ώστε να επιλυθεί η υποβόσκουσα προστριβή των δυο χωρών. Αυτός, πιθανότατα, είναι ο λόγος για τον οποίον ο Πούτιν και ο Ερντογάν πραγματοποίησαν συνέντευξη Τύπου αφού συζήτησαν την άρση των εμπορικών απαγορεύσεων, την αποκατάσταση Συνέχεια στην επόμενη σελίδα

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ των τουριστικών ροών και την επανάληψη της ενεργειακής συνεργασίας, αλλά προτού συζητήσουν το θέμα της Συρίας. Η οικονομική συνεργασία είναι το εύκολο κομμάτι. Τόσο η Ρωσία όσο και η Τουρκία επωφελούνται από την συνεργασία σε επιχειρηματικό επίπεδο. Η Τουρκία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο, και η Ρωσία χρειάζεται μια εναλλακτική διαδρομή προμήθειας προς την Ευρώπη, όπως είναι ο Turkish Stream, που παρακάμπτει τις προβληματικές χώρες όπως η Ουκρανία. Ακόμα και αν υπάρχουν αποκλίσεις σε ότι αφορά τις εκπτώσεις στις τιμές και τους κανονισμούς, όπως υπάρχουν πάντα σε μεγάλα έργα, το κόστος για την Τουρκία και τον Ερντογάν να προωθήσουν μια τέτοια οικονομική συνεργασία στο υψηλότερο επίπεδο, είναι ελάχιστο. Η Συρία, όμως, είναι μια περιοχή που η Ρωσία και η Τουρκία βρίσκονται αναπόφευκτα σε εκ διαμέτρου αντίθετη θέση. Η συνεχιζόμενη μάχη στο Χαλέπι είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Ο Πούτιν και ο Ερντογάν μπορούν να συζητούν την επιθυμία τους για ειρηνευτική συμφωνία στη Συρία, όμως οι δυο βασικές πλευρές στην διαπραγμάτευση –οι υποστηριζόμενοι από τους Τούρκους Σουνίτες αντάρτες και οι υποστηριζόμενες από τη Ρωσία αλαουιτικές κυβερνητικές δυνάμεις- εξακολουθούν να μάχονται για τον έλεγχο της πόλης, που αποτελεί στρατηγικό σημείο. Καμιά πλευρά δεν θα έρθει με σοβαρότητα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αν δεν έχει υπό τον έλεγχό της το Χαλέπι. Και, όπως φαίνεται από τις μάχες στην πόλη –την κατάληψη από τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις, την επίθεση των ανταρτών και την αντεπίθεση των φιλοκυβερνητικών- δεν βρισκόμαστε κοντά σε σημείο που να μπορούμε να πούμε πως οποιαδήποτε από τις δυο πλευρές ελέγχει την περιοχή. Η Ρωσία θα χρησιμοποιεί την αντιπαράθεση στη Συρία κατά της Τουρκίας ακόμα και αν ο Πούτιν συνεργαστεί με τον Ερντογάν. Η Ρωσία θέλει να διασφαλίσει ότι η Τουρκία –που είναι κεντρικής σημασίας για οποιαδήποτε απόφαση του ΝΑΤΟ να ενισχύσει τις δυνάμεις του στη Μαύρη Θάλασσα και επίσης είναι σημαντικός παίκτης στον Καύκασο, όπου η Ρωσία προσπαθεί να αυξήσει την επιρροή της μέσω της διαμάχης στο Ναγκόρνο Καραμπάχ- θα αποφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο τη Ρωσία. Με τις προτεραιότητες της Τουρκίας επικεντρωμένες στη Συρία, η Μόσχα μπορεί να κρατήσει απασχολημένη την Τουρκία συνεχίζοντας να στηρίζει τους Κούρδους αυτονομιστές και περιπλέκοντας τους όποιους στρατιωτικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας για τη Συρία, μέσω της ρωσικής παρουσίας στο μέτωπο του πολέμου. Στον απόηχο της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος στην Τουρκία, ο Πούτιν -ειδικός σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας- μπορεί επίσης να επωφεληθεί από την ανταλλαγή πληροφοριών και να μεταφέρει στην κυβέρνηση Ερντογάν χρήσιμες τεχνικές κατά των πραξικοπημάτων, ώστε να κρατήσει κοντά την Τουρκία. Όπως καταλήγει το Stratfor, o Πούτιν και ο Ερντογάν είναι δυο ισχυροί άνδρες με μεγάλες γεωπολιτικές φιλοδοξίες. Δεν τους νοιάζουν οι φιλίες, είναι προσηλωμένοι στην επιδίωξη των εθνικών τους συμφερόντων. Να είστε βέβαιοι πως θα υπάρξουν μελλοντικά και άλλα σημεία στα οποία θα συγκρουστούν τα Τουρκικά και τα Ρωσικά εθνικά συμφέροντα... 24

1922: Η κατάρρευση του ελ Γράφει ο Τάσος Κοντογιαννίδης Τέτοιες μέρες, 28-31 Αυγούστου 1922, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση της Μικρασιατικής Καταστροφής, μετά την αναδίπλωση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων απ’ όλες της γραμμές του Μετώπου και βαθμιαία οπισθοχώρηση προς τα παράλια για να φύγουν στην Ελλάδα. Το στήριγμα μας, που ήταν οι Αγγλογάλλοι σύμμαχοί μας, από καιρό άλλαξαν στάση απέναντι μας κι αγκάλιασαν τον Κεμάλ που τους εξυπηρετούσε στα συμφέροντά τους (πετρέλαια Μοσούλης, Στενά κτλ.). Έτσι ο ελληνικός στρατός, χωρίς ανεφοδιασμό όπλων, πυρομαχικών, τροφίμων και λοιπών εφοδίων, αδυνατούσε να αντιμετωπίσει τον τουρκικό που ολοένα και περισσότερο τον ενίσχυαν οι «Σύμμαχοί» μας και γινόταν ισχυρότερος. Ο επίλογος του πολέμου για τον ελληνικό στρατό γράφεται στο Αλή Βεράν, όπου συνετρίβη η Στρατιά του στρατηγού Νικόλαου Τρικούπη, παρά τον ηρωικό αγώνα που έδωσαν οι στρατιώτες της απέναντι στις πολλαπλάσιες δυνάμεις του εχθρού. Τμήματα της Στρατιάς που διοικούσε ο στρατηγός Τρικούπης (4η, 12η 13η Μεραρχίες) διέφυγαν και υποχωρούσαν. Περιπλανήθηκαν στα γύρω βουνά και τις ρεματιές και ξαφνικά βρέθηκαν κυκλωμένοι από τον τουρκικό στρατό και αιχμαλωτίστηκαν – μαζί και ο στρατηγός που ζήτησε συνθηκολόγηση. Η Μεραρχία του στρατηγού Φράγκου συμπτύσσεται και υποχωρεί προς το λιμάνι της Πανόρμου, ενώ άλλες στρατιωτικές μονάδες, όπως το Β΄ Σώμα Στρατού, κατευθύνονται προς τον Τσεσμέ. Το Γ΄ Σώμα Στρατού μετακινείται προς τα λιμάνια της Πανόρμου και της Κυζίκου για να επιβιβαστούν αξιωματικοί και οπλίτες τις επόμενες μέρες σε πλοία και να μεταφερθούν στη Ραιδεστό. Αυτή η σύμπτυξη του ελληνικού στρατού και η αποχώρηση προς τα λιμάνια σκορπίζουν την απόγνωση αλλά και τον πανικό στους Έλληνες, που αλλόφρονες ψάχνουν να βρουν τρόπο να σώσουν τη ζωή τους. Πάρα πολλοί, με ό,τι χρήσιμο στα χέρια, τρέχουν πίσω από το στρατό με τις οικογένειές τους. Χωριά αδειάζουν ακολουθώντας το στρατό για να νιώσουν έτσι πιο ασφαλείς, απειλούμενοι από τους εξαγριωμένους Τούρκους που είχαν ακονίσει τα μαχαίρια τους. Οι φήμες ότι με την αποχώρηση του ελληνικού στρατού ακολουθούν εξαγριωμένοι τσέτες, σκορπούν τρόμο και πανικό. Ο τουρκικός στρατός εισέρχεται στις ανυπεράσπιστες Κυδωνίες μετά την αποχώρηση του ελληνικού, και προβαίνει στην άγρια σφαγή των 4.000 Ελλήνων κατοίκων που έμειναν ανυπεράσπιστοι και δεν πρόλαβαν να φύγουν. Σε όλα τα ανυπεράσπιστα ελληνικά χωριά άρχισαν να καταφθάνουν τσέτες για να εξολοθρεύσουν τους Έλληνες που έμειναν πίσω, και διάφοροι χωριάτες για το πλιάτσικο. Μπαίνουν στα χωριά και σκοτώνουν, βιάζουν γυναίκες, αρπάζουν κορίτσια, βάζουν φωτιά στα σπίτια Ελλήνων και Αρμενίων, αρπάζουν τις περιουσίες τους και αφήνουν πίσω τους πτώματα, καπνούς και αποκαΐδια… Εικόνες φρίκης παντού. Σε ορισμένα χωριά, για να προσελκύσουν τους χριστιανούς, χτυπούν τις καμπάνες των εκκλησιών· και όταν οι χριστιανοί τρέχουν να δουν τι συμβαίνει, τους περιμένουν πάνοπλοι τσέτες

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ληνικού στρατού φέρνει την Μικρασιατική Καταστροφή

και τους εκτελούν! Στο ελληνικό χωριό Γαριπτσάς, που είχε περίπου 70 οικογένειες, οι Τσέτες τους έκλεισαν μέσα στην εκκλησιά, έβαλαν φωτιά και τους έκαψαν ζωντανούς! Οι φωνές από μέσα των εγκλείστων για βοήθεια ακούγονταν έξω, κι εκείνοι τραγουδούσαν «γιασά Κεμάλ γιασά!» (ζήτω ο Κεμάλ). Στην Κίο, την Αρτάκη, τα Μουδανιά, την Πάνορμο, τη Φιλαδέλφεια και αλλού, ο ύπατος αρμοστής Αριστείδης Στεργιάδης (αριστερά σε σκίτσο της εποχής) διατάσσει τους υπαλλήλους να συγκεντρώσουν και να συσκευάσουν τα αρχεία τους και να είναι έτοιμοι για αναχώρηση, αυξάνοντας έτσι την ανησυχία των Ελλήνων κατοίκων αυτών των πόλεων. Το επόμενο 24ωρο, αργά το απόγευμα, ο Στεργιάδης παίρνοντας όλα τα πράγματα του και συνοδευόμενος από σωματοφύλακες διασχίζει τους δρόμους της Σμύρνης για να πάει στην αποβάθρα. Τον αντιλαμβάνονται όμως Έλληνες Σμυρνιοί και προσπαθούν να του επιτεθούν εκτοξεύοντας ύβρεις και κατάρες. Ένας Έλληνας ακούστηκε να του λέει: «Το αίμα αυτών των ανθρώπων να σε πνίξει!». Ο μισητός από όλο τον ελληνισμό αρμοστής, που απαγόρευε όλο το προηγούμενο διάστημα στους Έλληνες να φύγουν για να σωθούν, κατευθύνθηκε στο αγγλικό πολεμικό «Iron Duke» και διέφυγε μέσω Ρουμανίας στη Γαλλία…

Εν τω μεταξύ, βαθμηδόν, Έλληνες πρόσφυγες από το εσωτερικό της χώρας καταφθάνουν συνεχώς κατά χιλιάδες στη Σμύρνη. Η κατάσταση επιδεινώνεται απότομα όταν λίγο πριν την τουρκική επίθεση μια σύντομη ανακοίνωση αναφέρει εκκένωση πολλών περιοχών από τον ελληνικό στρατό. Η ανακοίνωση επιτείνει τον τρόμο και το φόβο από τις φήμες που κυκλοφορούσαν ταχύτατα για την επερχόμενη καταστροφή. Και απεδείχθη ότι οι φήμες, ο φόβος και ο τρόμος είχαν μεγάλη βάση. Άτακτοι Τούρκοι τσέτες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους στις γύρω από τη Σμύρνη περιοχές, με μαζικούς φόνους Ελλήνων. Καθώς οι ώρες περνούν, αρχίζει να σφίγγει ολοένα και περισσότερο ο κλοιός γύρω την ανυπεράσπιστη Σμύρνη και τους ανυπεράσπιστους Έλληνες...

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας εως την καταστροφή Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α Μεντεσίδης Χαράλαμπος Η Μικρά Ασία με τον τεράστιο φυσικό της πλούτο βρίσκεται στην άκρη της Ασιατικής ηπείρου , εφάπτεται στην Ευρώπη και είναι απέναντι από την Αφρική.Βρέχεται από τις τρείς πιο πολυσύχναστες θάλασσες , την Ανατολική Μεσόγειο , το Αιγαίο και τον Εύξεινο Πόντο. Επίκεντρο η Σμύρνη , με το φυσικό της λιμάνι στο μέσον του Αιγαίου. Η Αρβελέρ στο βιβλίο της «ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ» αναφέρει ότι η Μικρά Ασία ήταν ο πνεύμονας του Βυζαντίου και όταν κατελύφθει από τους Οθωμανούς έσβυσε και το Βυζάντιο. Την περίοδο 1914-1915 στη Μικρά Ασία κατοικούσαν 48 εθνότητες . Από αυτές οι σημαντικότερες σύμφωνα με έρευνα του 1986 από το Πανεπιστήμιο Τύμπιγκεν (Tubingen) ήταν: 2.568.351 Έλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι , 18.000 καθολικοί ,14.461 μελχίτες, 5.500 διαμαρτυρόμενοι, 2.379 κόπτες, 637.268 Αρμένιοι. Οι Τούρκοι ήταν μόνο 1.802.697. Στον αριθμό αυτόν συμπεριλαμβάνονται και περί τις 500.000 «Τούρκοι» κρυπτοχριστιανοί. Όπως βλέπουμε το μεγαλύτερο μέρος και αναμφισβήτητα το δημιουργικότερο ήταν το ελληνικό.Ο ελληνισμός δεν είχε όρια , ενώ ήταν παντού στοιχείο κυρίαρχο με το πνεύμα του και με τις διαχρονικές του αξίες. Μετά την κατάρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας συρρικνώθηκε μέχρι ένα σημαντικό σημείο πλήν όμως μπόρεσε να επιβιώσει κάτω από την σκέπη της Εκκλησίας . Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και κατ’ επέκταση και ο κάθε αρχιερέας ήταν ο μιλλιέτμπασης, δηλαδή εθνάρχης. Οι χριστιανικές κοινότητες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας αποτελούσαν παράδειγμα καλής και αυτοκυριαρχούμενης κοινωνίας με συλλογική δράση. Στον Πόντο υπήρχαν έξι Μητροπόλεις που είχαν συνολικά 1.037 σχολεία με 1.247 διδάσκοντες και 73.205 διδασκόμενους και λειτουργούσαν 1.100 εκκλησίες με 1.600 ιερείς και πολλά μοναστήρια. Το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων του Πόντου είχε βασική απασχόληση τη γεωργία. Καλλιεργούσαν σιτάρι σίκαλι και καλαμπόκι , ενώ άφθονα ήταν τα λαχανικά και τα όσπρια. Παράλληλα ήταν ανεπτυγμένη η κτηνοτροφία και η αλιεία. Σε αντίθεση με τους Μικρασιάτες του Πόντου και της ενδοχώρας , οι κάτοικοι των δυτικών παραλίων αποτελούσαν μία ανομοιογενή ομάδα σε ό,τι αφορά την ενασχόλησή τους. Το υψηλό βιοτικό επίπεδο , η συνεχής επαφή με την υπόλοιπη Ελλάδα και η ενασχόληση με τη ναυτιλία συνέβαλε στη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας. Η Σμύρνη ήταν 26

Κεντρικός δρόμος της αριστοκρατικής συνοικίας Μπέλα Βίστα το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο της Μικράς Ασίας, με κυρίαρχο στοιχείο το ελληνικό. Αριθμούσε πριν την καταστροφή 376.000 κατοίκους διαφόρων εθνοτήτων. Οι 165.000 ήταν Έλληνες , 80.000 ήταν Οθωμανοί Τούρκοι , 55.000 οι Εβραίοι , 40.000 οι Αρμένιοι , 6.000 οι Λεβαντίνοι και υπήρχαν και άλλοι 30.000 από διάφορα άλλα έθνη. Από το 1918 είχε αρχίσει να δραστηριοποιείται κρυφά από τους Τούρκους ο προσκοπισμός στη Μικρά Ασία , σαν πατριωτική οργάνωση με χιλιάδες μέλη. Οι προσκοπικές ομάδες στην περιοχή της Σμύρνης ήταν δεκαεπτά ενώ στην υπόλοιπη Μικρά Ασία υπήρχαν άλλες σαρανταέξι. Με την υποστήριξη του Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου , οι ομάδες αυτές ανέπτυξαν σημαντικότατη δράση. Ο ιδρυτής του προσκοπισμού στρατηγός λόρδος Μπέιντεν Πάουελ τίμησε τη μνήμη τους αναγνωρίζοντας ότι οι Έλληνες πρόσκοποι «επισφράγησαν με το αίμα τους τα ιδανικά της αγάπης των για την Πατρίδα και την ελευθερία». Το 1922 ο βασλιάς Κωσταντίνος απένειμε στη Σημαία του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας , αναγνωρίζοντας την προσφορά του Σώματος στη Μικρά Ασία και τιμώντας τη μνήμη εκείνων που μαρτύρησαν υπέρ της πίστεως και της πατρίδος. Παρά τις έντονες προσπάθειες των Τούρκων για εξισλαμισμό , ο ελληνισμός περιβεβλημένος την Ορθοδοξία και με την καλλιέργεια των ελληνικών γραμμάτων παρέμεινε στο ύψος του. Οι Πόντιοι που κατοικούσαν στα βορειοανατολικά παράλια μιλούσαν μια αρχαιοελληνική διάλεκτο (την ποντιακή) και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν φανεροί χριστιανοί ενώ υπήρχαν και άλλοι που ανγκάστηκαν να εξισλαμισθούν και παρέμεναν κρυπτοχριστιανοί. Η περίοδος 1840 – 1856 χαρακτηρίζεται πολύ δημιουργική για τον Πόντο. Οι Μικρασιάτες σε αντίθεση με τους Ποντίους ποτέ δεν εξεγέρθηκαν εναντί-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

ον των Τούρκων. Υπέφεραν όμως κάθε φορά που η Τουρκία αντιμετώπιζε τις απελευθερωτικές προσπάθειες των Ελλήνων. Στις 24 Απριλίου 1915 άρχισε η γενοκτονία των Αρμενίων, που στοίχησε τη ζωή 1.500.000 ανθρώπων. Το 1916 ξεκίνησαν να πυρπολούν τα σπίτια όσων δεν είχαν «καταταγεί» και όσων «λιποτακτούσαν» από τα Τάγματα Εργασίας (αμελέ ταμπουρού). Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς στην περιοχή της Σαμψούντας κάηκαν πάνω από σαράντα χωριά, αφού βιάσθηκαν οι γυναίκες, λεηλατήθηκαν οι περιουσίες και θανατώθηκαν οι κάτοικοί τους. Στις αρχές του 1917 ήρθε η σειρά της καταστροφής 88 ελληνικών χωριών της Κερασούντας καθώς και της Αμάσειας , μιάς ευημερούσας κωμόπολης .Σύμφωνα με αναφορά του Αρχιμανδίτου Πανάρετου προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο με ημερομηνία 20 Μαΐου 1919 , η επαρχία της Αμάσειας είχε 136.768 Έλληνες ,393 σχολεία ,493 διδάσκοντες ,12.360 διδασκόμενους και 498 εκκλησίες. Από τον πληθυσμό αυτόν οι 72.375 που ήταν άρρενες , συνελήφθησαν και μόνο οι 21.712 επέζησαν. Οι Πόντιοι δεν δέχθηκαν μοιρολατρικά αυτή τη θλιβερή κατάσταση. Δεν τους το επέτρεψε η αγωνιστική τους παράδοση που είχε ξεκινήσει από το 1461 αμέσως μετά την πτώση της Τραπεζούντας και συνεχιζόταν αδιάκοπα στα βουνά ολόκληρης της περιοχής τους. Βασικός διοργανωτής του αντάρτικου ήταν ο Μητροπολίτης Γερμανός , κατά κόσμον Στυλιανός Καραβαγγέλης ,ο οποίος είχε ενθρονιστεί στη Σαμψούντα το 1908, προερχόμενος από την Καστοριά , όπου και εκεί ως Μητροπολίτης είχε οργανώσει την αντίσταση κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Τον Απρίλιο του 1916 και ενώ ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη , τα ρωσικά στρατεύματα έφθασαν στην Τραπεζούντα. Ο Μητροπολίτης Χύσανθος , κατά κόσμον Χαρίλαος Φιλιππίδης , μετέπειτα Αρχιεπό-

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Πρίν και Μετά την καταστροφή σκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος , συντόνιζε τις ενέργεις μεταξύ επαναστατημένων Ποντίων και Ρώσων στρατιωτικών. Ηρωική μορφή του αγώνα και η καπετάνησα Πελαγία που πολέμησε γενναία ως συνοπλαρχηγός του συζύγου της . Ο ηγέτης των Νεοτούρκων Μουσταφά Κεμάλ που παρακολουθούσε σχολαστικά αυτές τις «επιχειρήσεις», οργάνωσε συστιματικά τις σφαγές. Στις 29 Μαΐου του 1919 μάλιστα συναντήθηκε στον Πόντο με τον αρχισφαγέα συνταγματάρχη Τοπάλ Οσμάν, τον συνεχάρη για το έργο του και του υποσχέθηκε σημαντικά αξιώματα όταν με τη βοήθειά του οι Τσέτες θα «καθάριζαν» όλους τους Ρωμιούς. Ενώ συνέβαιναν αυτά στη Μικρά Ασία και τον Πόντο στην ελεύθερη Ελλάδα ο Εθνικός Διχασμός που βρισκόταν σε έξαρση δημιούργησε άσχημο αντίκτυπο στον μικρασιατικό ελληνισμό και προετοίμασε την καταστροφή του. Οι Σύμμαχοι ετοίμαζαν επιχείρηση στα Δαρδανέλια και ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήθελε την ελληνική συμμετοχή. Ο Ιωάννης Μεταξάς ως αρχηγός του Επιτελείου είχε αντιδράσει διότι μετά από επιτελική εκτίμηση της καταστάσεως είχε βγάλει το συμπέρασμα ότι η επιχείρηση ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία άποψη την οποία υιοθέτησε και ο βασιλιάς Κωσταντίνος και έτσι τα ελληνικά στρατεύματα δεν συμμετείχαν σε αυτή την επιχείρηση. Παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση κατέληξε τελικά σε οικτρά πανωλεθρία των Συμμάχων , επαληθεύοντας τις προβλέψεις του Μεταξά, προκλήθηκε πολιτική κρίση που σηματοδότησε την έναρξη του Εθνικού Διχασμού, μιάς πολύ δύσκολης περιόδου της νεότερης Ιστορίας μας και είχε βασική αιτία το ζήτημα της εξόδου της Ελλάδος στον Πόλεμο με το μέρος των Συμμάχων ή την τήρηση ουδετερότητας. Ο Βενιζέλος ( εμπιστευόμενος το «καλό του άστρο» όπως έλεγε χαρακτηριστικά) ισχυριζόταν ότι το τουρκικό κράτος θα διαμελιζόταν , γι΄ αυτό η Ελλάδα θα έπρεπε να βγεί στον πόλεμο με τις δυνάμεις που είναι εναντίον της Τουρκίας, ακόμη και άνευ όρων, ώστε να έχει μερίδιο από τα εδάφη που κατείχε η Τουρκία. Το σύνθημά του ήταν «η Ελλάδα των δύο ηπείρων

και των πέντε θαλασσων». Από την άλλη ο βασιλιάς Κωσταντίνος ήταν υπέρ της ουδετερότητας της ήδη σοβαρά εξασθενημένης Ελλάδος από τους βαλκανικούς πολέμους. Υιοθετώντας μάλιστα τα συμπεράσματα άκρως απορρήτου επιτελικής μελέτης του Μεταξά, απέκλειε τον διαμελισμό της Τουρκίας και υποστήριζε σταθερά ότι οι δυνατότητες του κράτους μας δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν την ελληνική κυριαρχία στις περιοχές που θα απελευθερώνονταν. Σημειωτέον ότι το Βερολίνο δεσμεύτηκε γραπτώς για τα οφέλη τα οποία θα απεκόμιζε η Ελλάδα αν παρέμενε ουδέτερη. Αντιθέτως , τα κράτη της Αντάντ , ενώ έδιναν γραπτές εγγυήσεις στη Σόφια για διεύρυνση των ορίων της επικράτειάς της προκειμένου αυτή να εξέλθει στον πόλεμο στο πλευρό τους αρνούνταν να δευσμευτούν γραπτώς προς την Αθήνα για τα ενδεχόμενα οφέλη μιας ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο. Ο Βενιζέλος ισχυριζόταν ότι ουδέποτε υπήρξε τέτοιο έγγραφο. Στις 28 Ιουλίου / 10 Αυγούστου 1920 υπεγράφη η Συνθήκη των Σεβρών που έφερε την ειρήνη μεταξύ των Συμμαχικών Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η συνθήκη αυτή τερμάτιζε τον πόλεμο των Συμμάχων με την Τουρκία της Κων/πόλεως και άφηνε την Ελλάδα να πολεμήσει μόνη της και αβοήθητη την Τουρκία του Κεμάλ, μιας Τουρκίας που ακόμα και ο Γάλλος στρατάρχης Φός είχε πεί ότι χρειάζεται 27 Μεραρχίες για να την καταπνίξει!!! Η Μικρασιατική Εκστρατεία έφερε το θλιβερό τέλος του ακμάζοντος μικρασιατικού ελληνισμού. Ενός ελληνισμού 1.500.000 ψυχών ο οποίος αναγκάστηκε να ξεριζωθεί από τις πατρογονικές του εστίες . Πρόκειται για την « μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στην ιστορία» όπως είναι και ο τίτλος ενός κειμένου του MELVILLE CHATER που το έγραψε τον Νοέμβριο 1925 και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό NATONAL GEOGRAPHIC . Ο MELVILLE CHATER επισκεφθηκε με ατμόπλοιο την Σμύρνη, στα τέλη του καλοκαιριού του 1922. Γράφει λοιπόν στο κείμενό του: «Όταν βγήκαμε στη στεριά ,στην κατάμεστη από πλοία προκυμαία , έπρεπε να

περάσουμε μέσα από καραβάνια με καμήλες κι από στενά σοκάκια που από πάνω τους κρέμονταν τα αντικριστά μπαλκόνια των σπιτιών , από τα οποία οι ένοικοι μπορούσαν σχεδόν να ανταλλάξουν χειραψία. Μία ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του Πάγου , μας πρόσφερε τη θέα ενός μεγάλου άβακα με τις επιμελώς διαχωρισμένες συνοικίες της Σμύρνης . Η τούρκικη ξεχώριζε από τους μιναρέδες και τα κυπαρίσσια της, η φράγκικη από τις θαυμάσιεςκατοικίες της , ενώ η ελληνική και η αρμένικη από την πυκνή δόμηση και το εκπληκτικό πλήθος των μικρομάγαζων.(Ας τραβήξουμε μία τελευταία φωτογραφία από την Σμύρνη) είπαμε πρίν αρχίσουμε την κατάβαση. Ίσως ήταν όντως ‘’η τελευταία ‘’, αφού λίγες βδομάδες αργότερα αυτό το υπέροχο πανόραμα της ειρήνης και της ευημερίας έγινε στάχτη : με την επίθεση των Τούρκων την 26η Αυγούστου , οι γραμμές του ελληνικού στρατού κατέρρευσαν σε ένα μέτωπο 240 χιλιομέτρων. Επακολούθησε κατακλυσμός προσφύγων επί έξι μήνες, λές και είχε μεταδοθεί ο πανικός τηλεπαθητικά. Οι λίγες αποσκευές που όλο και λιγόστευαν προμήνυαν το τρελό φευγιό που θα ακολουθούσε μπροστά στη φωτιά και τη σφαγή. Το χάραμα της 7ης Σεπτεβρίου βρήκε ολότελα απογυμνωμένα πλήθη ανθρώπων που παρέπαιαν,γυναίκες που θρηνούσαν την πρώτη τους οικογενιακή τραγωδία , μανάδες χωρίς φαΐ για τα μωρά τους που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα μεγαλύτερα παιδιά τους σε χωριά στο δρόμο. Η μεγάλη προκυμαία της Σμύρνης είχε γεμίσει πλέον ασφυκτικά από 150.000 περίπου εξόριστους. Ο Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ κάλεσε όλους τους ομοεθνείς του – το προσωπικό του Αμερικανικού Κολεγίου , τους εκπροσώπους των τοπικών οργανώσεων περίθαλψης και των εμπορικών οίκων – να δημιουργήσουν μία επιτροπή που αργότερα έγινε γνωστή ως American Disastrer Relief Committee. Η επιτροπή αυτή ανέλαβε τη διανομή ψωμιού σε όλη την προκυμαία. Λίγες μέρες μετά τη θριαμβευτική είσοδο των Τούρκων στη Σμύρνη το πλήθος είχε καταλάβει την προκυμαία είδε φλόγες να χορεύουν πάνω απ’ την

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ αρμένικη συνοικία με τα ξύλινα σπίτια , δύο χιλιόμετρα μακριά. Ο χορός τους σε λίγο είχε πάρει τη μορφή πύρινης λαίλαπας . Μπροστά σ’αυτό τον εφιάλτη των 300.000 ψυχών που ποδοπατούνταν στην προκυμαία χωρίς ελπίδα διαφυγής απ’τον κλοιό της φωτιάς και τη θάλασσας , οι περιγραφές του εμπρισμού της Τροίας ωχριούν. Ψηλά στις πλαγιές του Πάγου υψώνονταν άθικτοι οι μιναρέδες του τούρκικου μαχαλά , σαν σύμβολα νίκης. Όλα τα νοσοκομεία είχαν καεί μαζί με τους ενοίκους τους. Τώρα πιά ο βυθός της σμαραγδένιας θάλασσας ήταν γεμάτος πνιγμένους . Συμμορίες ιερόσυλων ψάρευαν με αγκίστρια , δεμένα σε τηλεγραφικό σύρμα τα πτώματα από το νερό , αναζητώντας δαχτυλίδια και αδιάζοντας τις τσέπες τους. Την παραμονή της εκκένωσης πάνω από τα κεφάλια των προσφύγων της Σμύρνης ένα αεροπλάνο – αυτή τη φορά τουρκικό – πετούσε προκηρύξεις κάνοντας κύκλους στον αέρα . Φέϊ – βολάν ενημέρωναν συνεχώς το άστεγο – τώρα πλέον και ακυβέρνητο – πλήθος ότι όσοι δεν κατάφερναν να φύγουν μέσα σε μια βδομάδα επρόκειτο να εκτοπισθούν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το επόμενο πρωΐ 350.000 άνθρωποι στον πανικό της φυγής να φτάσουν στην αποβάθρα της Σμύρνης. Μέχρι στις 8 Οκτωβρίου η εκκένωση της Σμύρνης είχε ολοκληρωθεί. Χωρίς να υπολογίζουμε ένα μεγάλο αριθμό εφήβων και ανδρών , μέσα σε ένα δεκαπενθήμερο 300.000 άνθρωποι είχαν φύγει από το λιμάνι της. Μια βδομάδα μετά την εκκένωση της προκυμαίας οι Έλληνες της Θράκης είδαν τα ελληνικά στρατεύματα να διαλύουν τα στρατόπεδά τους και να κατευθύνονται προς δυσμάς. Το πλήθος των φυγάδων από την Θράκη είχε πλέον ξεπεράσει τις 180.000 ψυχές μέσα σε δώδεκα μέρες , ενώ συνέχιζε με αργό ρυθμό την πορεία του προς τις ελώδεις εκβολές του πάντα φουσκωμένου Έβρου. Πολύ σύντομα οι εναπομείναντες χριστιανοί στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας έφυγαν μαζικά προς τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.Από διάφορα σημεία της ενδοχώρας , μέχρι 800 χιλιόμετρα απόσταση από τα παράλια, χωρικοί και κάτοικοι των πόλεων μαζεύονταν και με τις πλάτες κυρτές από το βάρος των σκεπασμάτων και των μωρών τους έριχναν μια τελευταία ματιά στο σπίτι και στο αμπέλι τους και ξεκινούσαν να διασχίσουν την παγωμένη πεδιάδα. Τον Ιανουάριο του 1923 80.000 πρόσφυγες , το ένα δέκατο δηλαδή του τέταρτου αλλά πιο ορμητικού κύματος της μεγάλης αυτής προσφυγιάς , έφτασε στην Ελλάδα. Η χώρα υπέφερε από την ατέλειωτη εισροή προσφύγων. Δεν υπάρχει κατάλληλο μέτρο σύγκρισης ή ιστορικό προηγούμενο με βάση το οποίο να μπορούμε να περιγράψουμε , έστω αμυδρά , το χάλι της Ελλάδας το 1923 . Ας φανταστεί κανείς την πολιτεία του Αρκάνσας ή την πολιτεία της Βόρειας Καρολίνας , που καθεμιά έχει την ίδια περίπου έκταση με την Ελλάδα , να βου28

Πλοία και βάρκες φορτωμένα με πρόσφυγες λιάζουν ξαφνικά από τη συρροή 1.250.000 ανθρώπων. Ή ας φανταστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες να κατακλύζονται από 26.000.000. άπορους μετανάστες. Τώρα πιά η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη περιβάλλονταν από κάμπους γεμάτους με αντίσκηνα. Αντί να μαντρώνονται σε αντίσκηνα ,σχολεία , εκκλησίες και θέατρα , οι πρόσφυγες άρχισαν να χτίζουν μόνοι τους τις γειτονιές και τα προάστιά τους , χάρη στη βασική προσφυγική αρχή «ο ένας βοηθά τον άλλον και όλοι τον έναν». Η Συνθήκη της Λωζάνης προέβλεπε : «Από 1ης Μαΐου 1923 , αποφασίζεται η υποχρεωτική ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων ελληνικού ορθοδόξου δόγματος υπηκόων και των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμανικής θρησκείας Εξαιρούμενοι θεωρούνται : α) οι Έλληνες, οι εγκατεστημένοι στην Κωνσταντινούπολη πρίν τις 30 Οκτωβρίου 1918 και β) οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης». Ο όρος της εξαίρεσης που αφήνει ημιτελή την ανταλλαγή κατά 635.000 πρόσφυγες, προέκυψε λόγω των δυσκολιών ρευστοποίησης. Στην περίπτωση των εγκατεστημένων στην Κωνσταντινούπολη Ελλήνων , η ρευστοποίηση των περιουσιών που θα εγκαταλείπονταν επρόκειτο να δημιουργήσει χρέος πολλών εκατομμυρίων δολαρίων . Έτσι , λοιπόν , έγινε ένας συμβιβασμός που θα επέτρεπε σ’ αυτούς , καθώς και στους μωαμεθανούς της Δυτικής Θράκης , να μη μετακινηθούν. Ούτε που περνούσε από το νού κανενός το 1914 ότι υπήρχε περίπτωση να υποχρεωθούν περισσότερο από ένα εκατομμύριο Έλληνες να εγκαταλείψουν τελικά τη Μικρά Ασία . Αντιθέτως , η ανάγκη να εξασφαλιστεί η καλή μεταχείριση εκείνων αποτελούσε βασικό ανασταλτικό παράγοντα για οποιαδήποτε επίσημη υιοθέτηση από τους Έλληνες μιας αντιμουσουλμανικής πολιτικής . Ο ερχομός Μουσουλμάνων προσφύγων από τη Μακεδονία στη Μικρά Ασία οδήγησε στη σύσταση άτακτων σωμάτων τσέτηδων , οι οποίοι πήραν τη δική τους εκδίκηση πάνω στους εκεί Χριστιανούς χωρικούς . Οι Τούρκοι αξιωμα-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

τούχοι άρχισαν να οργανώνουν τις δικές τους εκτοπίσεις τον Μάϊο του 1914 και 40.000 Μικρασιάτες Έλληνες εγκατέλειψαν την τουρκική στεριά για την ασφάλεια της Χίου. «Παραπαίοντας σε μια ατέλειωτη πορεία , ο χριστιανικός πληθυσμός της Ανατολικής Θράκης στριμώχνεται στους δρόμους που οδηγούν στη Μακεδονία», έγραφε ο Έρνεστ Χέμιν-γουέϊ στην ανταπόκρισή του για την Toronto Star τον Οκτώβριο του 1922. «Η κυριότερη φάλαγγα που περνάει τον ποταμό Μαρίτσα (Έβρο) στην Ανδριανούπολη έχει μήκος είκοσι μίλια. Είκοσι μίλια κάρα το ένα πίσω από το άλλο , που τα σέρνουν αγελάδες , βόδια και λασπωμένοι νεροβούβαλοι, ενώ αποκαμωμένοι άντρες , γυναίκες και παιδιά , παραπατώντας , με κουβέρτες πάνω στο κεφάλι, βαδίζουν στα τυφλά μες τη βροχή , πλάϊ στα επίγεια αγαθά τους». Ο πανικός έφτασε στον παροξυσμό του μετά την τελική αποχώρηση του ελληνικού στρατού από τη Σμύρνη, οπότε η πόλη κάηκε ως τα θεμέλια και οι κεμαλικές δυνάμεις έσφαξαν εν ψυχρό 30.000 Έλληνες και Αρμένιους αμάχους, ενώ 250.000 έντρομοι πρόσφυγες , σύμφωνα με τις εκτιμήσεις , συγκεντρώθηκαν στην προκυμαία. Ως τον Μάϊο του 1923 , χρονολογία όπου υποτίθεται ότι θα έμπαινε σε ισχύ η ελληνοτουρκική συμφωνία ανταλλαγής , άλλες 200.000 είχαν φύγει και είχαν μείνει μόλις 150.000 , όμηροι στην ουσία , ώστε να εξασφαλιστεί η σωστή μεταχείριση των Μουσουλμάνων της Ελλάδος. Παστρικοί νέοι χωριάτικοι οικισμοί με καλοφτιαγμένους , ίσιους δρόμους και ασπρισμένα μονόπατα σπίτια με κόκκινα κεραμίδια άφησαν το αποτύπωμα του ελληνισμού πάνω στο αλλοτινό εθνολγικό καλειδοσκόπιο της Μακεδονίας . «Τι θαύμα !» έγραφε ένας Γάλλος λόγιος . «Η περιοχή γύρω από τη Θεσσαλονίκη , που ήταν άλλοτε βοσκοτόπια ….έχει μετατραπεί τώρα σε περιβόλια και αμπέλια».

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Ένας λαμπρός γάμος στον Ορχομενό! Ο Ηλίας Ανέστης και η Γιούλη Παπαργύρη, δύο λαμπροί γιατροί ένωσαν τις ζωές τους! Γράφει ο Λιβέριος Πετρίδης Έφ. Ίλαρχος Ο Στρατηγός, – όπως τον ξέρουν στον Ορχομενό –, ο “δικός μας μαυροσκούφης” π. Νομαρχιακός και Περιφερειακός Σύμβουλος Αντιστράτηγος ε.α. Γιώργος Παπαργύρης και η σύζυγος του Άννα Γούλα, έχουν κάθε λόγο να είναι ευτυχισμένοι, αφού την Κυριακή 28 Αυγούστου στη μονή της Παναγίας Σκριπούς στον Ορχομενό Βοιωτίας, εκεί όπου πριν 34 χρόνια παντρέυτηκαν οι ίδιοι, πάντρεψαν την αγαπημένη τους κόρη γιατρό ενδοκρινολόγο Γιούλη, με τον επίσης γιατρό οφθαλμίατρο Ηλία Ανέστη. Ένας λαμπρός γάμος σε ένα από τα λαμπρότερα θρησκευτικά μνημεία όπως είναι η ιστορική μονή της Παναγίας της Σκριπούς που βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο του Ορχομενού. Μάρτυρες στην ένωση των δύο νέων πλήθος συγγενών και φίλων που ήλθαν ακόμη και από την μακρινή Ισπανία όπου πήρε την ειδικότητά της, η Γιούλη. Μετά την τέλεση του μυστηρίου, οι γονείς των νεονύμφων, της νύφης Γιώργος και Άννα Παπαργύρη και του γαμπρού Νικόλαος και Γιούλα Ανέστη, δεξιώθηκαν τους καλεσμένους τους σε γνωστό κέντρο της Λιβαδειάς. Κουμπάροι οι Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος και Δέσποινα Μανώλη. Μεταξύ των καλεσμένων φίλων, συγγενών και “οι εν όπλοις” συναδέλφοι του Γιώργου Παπαργύρη, ο π. Δήμαρχος Μώλου και Αγίου Κωνσταντίνου Αντιστράτηγος ε.α. Βαγγέλης Τετριμίδας, ο Αντιστράτηγος ε.α. Νικόλαος Μαστραντώνης, ο Συνταγματάρχης ε.α. Γρηγόρης Κοσκέρης και ο γράφων εφ. Ίλαρχος Λιβέριος Πετρίδης. Επίσης παρευρέθησαν και οι: Αντιπεριφειάρχης Στερεάς Ελλάδας στους τομείς Παιδείας και Διά βίου Μάθησης Κωνσταντίνος Μπακομήτρος, Δήμαρχος Θηβαίων Αντιστράτηγος ε.α. Σπυρίδων Νικολάου, η Δήμαρχος Λιβαδειάς Γιώτα Πούλου, ο π. Δήμαρχος Τανάγρας Αντιστράτηγος ε.α. Παναγιώτης Κυριάκου και ο π. Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κλέαρχος Περγαντάς. Ευχόμαστε στους νεονύμφους κάθε ευτυχία, και όπως είπε ο Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος Will Durant, “η οικογένεια είναι το κύτταρο του πολιτισμού”. Και για να μη ξεχνιόμαστε, κοντεύουμε να γίνουμε έθνος... γερόντων και αλλοφύλων, γι' αυτό κάντε νέους Έλληνες, όσους μπορείτε περισσότερους!

Επάνω Το ζεύγος των νεονύμφων Ηλίας Ανέστης και Γιούλη Παπαργύρη. Στο μέσον από αριστερά, το επίτιμο μέλος του Συνδέσμου π. Δήμαρχος Τανάγρας Αντιστράτηγος ε.α. Παναγιώτης Κυριάκου, ο Νίκος Μαστραντώνης με τον Γιώργο Παπαργύρη και τον γυιό του Λουκά. Κάτω, ο Νίκος η Αυγή Μαστραντώνη με τον Βαγγέλη Τετριμίδα και τον Γρηγόρη Κοσκέρη.

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Με τα πολύπλοκα συναισθήματα που μου έχει προκαλέσει αυτή η άδικη φυγή σου από τη ζωή Χρήστο, ζητώ την κατανόηση όλων σας, όχι για αυτά που θα πώ, αλλά, για αυτά που μου είναι αδύνατο να εκφράσω, με τις περιορισμένες δυνατότητες που διαθέτω, τις έκφρασης και της μνήμης. Αδελφέ και φίλε Χρήστο θέλω να σου απευθύνω τούτη τη στιγμή, λίγα λόγια που σου πρέπουν και σου αξίζουν. Σε γνώρισα, στα πρώτα χρόνια της μακρόχρονης σταδιοδρομίας μας στο όπλο των τεθωρακισμένων. Οι ματιές μας συναντήθηκαν, από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας, μέσα από μια αδιαπραγμάτευτη κοινότητα αντιλήψεων. Εξετίμησα τις καθαρές σκέψεις σου, που τις εξέφραζες με πραγματισμό, πραότητα και μετριοπάθεια. Τούτη την ώρα, του ύστατου αποχαιρετισμού, η ξεχωριστή μορφή σου, πλανάται ανάμεσα μας, και μας υπενθυμίζει ότι, υπήρξες άνθρωπος που έζησες στη βάση αρχών και αξιών, εχθρός της αδικίας και πολέμιος του παραλόγου. Υπήρξες αγωνιστής και άνθρωπος της προσφοράς. Η σημαντικότερη προσφορά σου, έγινε προς την Παρτίδα μας, που ως Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, πρόσφερες στην Στρατιωτική υπηρεσία, όλη την ικμάδα της παραγωγικής σου ζωής. Το βιογραφικό σου σημείωμα, που διάβασαν προηγουμένως οι συνάδελφοί σου στη ενέργεια, μαρτυρεί

Επικήδειος Αντιστρατήγου ε.α Μπόμπου Χρήστου την έντονη στρατιωτική σου παρουσία, τις προαγωγές και διακρίσεις σου.

άρωμα φιλίας, όταν αυτή δεν εξαρτάται από συμφέροντα και υστεροβουλίες.

Χρήστο, αγωνίσθηκες για τα ιδεώδη και τα πιστεύω σου. Έφυγες, όπως έζησες, πάντα αγωνιζόμενος. Αποχώρησες σεμνά από τα εγκόσμια, αφού πάλεψες δυνατά, να αντιμετωπίσεις μια πρόσφατη απρόσμενη επιδείνωση της υγείας σου. Τις τελευταίες εβδομάδες, σε είδαμε να υποφέρεις από την κακή εξέλιξη, μιας προγραμματισμένης, και θα έλεγα και συνηθισμένης για τα σημερινά δεδομένα ιατρικής επέμβασης. Έδωσες, μέχρι την τελευταία στιγμή, τη μάχη με αξιοπρέπεια και σθένος, όπως ήξερες να αγωνίζεσαι. Την προηγούμενη ημέρα, της δεύτερης επέμβασης, μου είπες, ότι ένιωθες καλύτερα. Ίσως και να ήταν έτσι. Γνώριζες βέβαια την κρισιμότητα της κατάστασής , αλλά εμένα μου φάνηκες ήρεμος. Οι τελευταίες μας συναντήσεις στο νοσοκομείο ήταν παράξενες. Οι γιατροί μας έλεγαν τα μελλούμενα, υπό μορφή πυθιακών χρησμών. Αποχαιρετισθήκαμε, με την ελπίδα ότι θα έχουμε ομαλή εξέλιξη. Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά, και σήμερα , συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι, να σε αποχαιρετίσουμε. Για μένα Χρήστο, η μακρά μας φιλία και συμπόρευση στη ζωή, μου δίδαξε, ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο δυνατό, από το

Φίλε και αδελφέ Χρήστο, από σήμερα, θα μάθουμε να ζούμε περισσότερο , μόνοι χωρίς εσένα. Με τις ζωογόνες όμως μνήμες σου, και το παράδειγμα σου, κάτι που ελπίζω να δώσει θάρρος σε όλους μας, να διατρέξουμε την πορεία της ζωής που μας απομένει. Απευθυνόμενος στην οικογένεια σου, και στους οικείους σου, και ιδιαίτερα στη σύζυγό σου Αθηνά, και στον μονάκριβο γιό σου Ξενοφώντα, και να τους ευχηθώ, αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάνε, να οπλισθούν με υπομονή και κουράγιο, να προσπεράσουν αυτή τη σκληρή δοκιμασία που τους επιφύλαξε η μοίρα, και είμαι βέβαιος, ότι σε αυτή την προσπάθεια, θα έχετε αρωγό, τον ύψιστο, που ξέρει να χαρίζει την ευεργετική του προσφορά. Χρήστο θα σε θυμόμαστε για πάντα, γιατί, μας άφησες μνήμες, μνήμη αγάπης που δημιουργεί και αποκαλύπτει, άπειρες εικόνες και συναισθήματα. Χρήστο καλό σου ταξίδι. Αιωνία σου η μνήμη. Γεώργιος Κοράκης Αντιστράτηγος ε.α.

ΕΦΥΓΕ ΕΝΑΣ ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΣ Με λύπη πληροφορήθηκα τον θάνατο ενός σπουδαίου Αξιωματικού των Τεθωρακισμένων, του Στρατηγού Βύρωνα Βελισσαρούλη, που έφυγε από την ζωή στις 12 Αυγούστου 2016. Υπηρέτησα υπό τας διαταγάς του και γνώρισα ένα Ευπατρίδη, έντιμο συνάδελφο ο οποίος υπηρέτησε ¨ευόρκως¨ την Πατρίδα σε δύσκολους καιρούς. Εύχομαι ο Θεός να τον αναπαύσει στις σκηνές των δικαίων

Στις 16 Μαΐου 2016 απεβίωσε ο εκ Ιτέας Φλωρίνης Αντιστράτηγος (εα) Ιππικού Τεθωρακισμένων Γρηγόριος Πετρόπουλος, δύο μήνες και έξι ημέρες (10 Μαρτίου 2016) μετά τον αιφνίδιο Θάνατο της Αγαπημένης της συζύγου Μαρίας Πετροπούλου. Ο Στρατηγός γεννήθηκε στην Ιτέα Φλωρίνης στις 29 Ιουνίου 1925 από τον Ηλία Πετρόπουλο και την Ιωάννα Πέτρου και φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και το εξατάξιο Γυμνάσιο της Φλώρινας. Κατετάγη σαν εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό το 1947 φθάνοντας πολύ σύντομα στον βαθμό του επιλοχία λαμβάνοντας μέρος στις Πολεμικές επιχειρήσεις του ιδίου έτους. Ακολούθως μετά από εξετάσεις εισήχθη στις 15-01-1948 στην Ανωτάτη Σχολή Ευ30

και να δίνει κουράγιο στην οικογένειά του. Η Εκκλησία μας λέει : «Μία ροπή και πάντα ταύτα θάνατος διαδέχεται». Σεβαστέ Στρατηγέ, εμείς που σε γνωρίσαμε θα σε θυμόμαστε. Αντγος ε.α Νικόλαος Φωτιάδης Επίτιμος Υδκτής Δ΄

Απεβίωσε ο Αντιστράτηγος ε.α. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ελπίδων απ’ όπου απεφοίτησε στις 5-31949 σαν Ανθυπολοχαγός Ιππικού Τεθωρακισμένων (Ανθυπίλαρχος) νοιώθοντας ιδιαίτερη τιμή για αυτό, αφού πέραν της δυναμικής του νέου τότε αυτού όπλου, γνώριζε ότι την Φλώρινα την είχε απελευθερώσει κατά τους Βαλκανικούς πολέμους μία ίλη Ιππικού στις 07-11-1912. Προήχθη πάντοτε κατ’επιλογή και με άριστη αξιολόγηση στην Ιεραρχία του Ελληνικού Στρατού φθάνοντας μέχρι και Διευθυντής Ιπ-Τεθωρακισμένων (Τ/Θ) το 1980 ,θέση από την οποία και αποστρατεύθηκε τον Μάρτιο του 1983.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016

Οι κυριότερες θέσεις στη πολύχρονη σταδιοδρομία του ήταν οι ακόλουθες: Πολεμικές επιχειρήσεις 1948-1949 Υπολοχαγός (Υπίλαρχος) Λοχαγός

(Ίλαρχος)

1951

1955

Επιτελής στο ΝΑΤΟ (Σμύρνη) 1962-1964 Ταγματάρχης 1964 Αντισυνταγματάρχης 1970 Διοικητής 28 ΕΑΝ Οκτ 1974-Ιουν 1975 Συνταγματάρχης Ιούνιος 1975 Στρατιωτικός Ακόλουθος ΕΔ στις πρεσβείες Βελιγραδίου και Βιέννης Ιουν-Οκτ 1977

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Ο ΥΕΘΑ στην ορκωμοσία νεοσυλλέκτων της Γ' ΕΣΣΟ Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βασίλειο Τελλίδη, παρέστη στην τελετή ορκωμοσίας των νεοσυλλέκτων οπλιτών της 2016 Γ ΕΣΣΟ στο Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων. Τον Σύνδεσμο εκπροσώπησε ο Πρόεδρός του Υποστράτηγος ε.α Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος και πολλά μέλη του Συνδέσμου. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας στο χαιρετισμό του μεταξύ άλλων είπε τα εξής: «Με ιδιαίτερη χαρά βρίσκομαι σήμερα, στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων Αυλώνα, για την ορκωμοσία της 2016 Γ’ ΕΣΣΟ. Νεοσύλλεκτοι, η σημερινή ημέρα είναι ξεχωριστή για σας και τις οικογένειές σας. Ξεκινά μια σημαντική περίοδος της ζωής σας, μια περίοδος προσφοράς στην Εθνική Άμυνα. Πριν

από λίγο δώσατε τον όρκο του Έλληνα στρατιώτη, που είναι η ύψιστη υπόσχεση προς την Πατρίδα, και καλείστε να συνεχίσετε την υψηλή αποστολή του

Όπλου ή του Σώματος που θα καταταγείτε, ανταποκρινόμενοι στις προσδοκίες και στην εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού.

Βράβευση βετεράνου Αρματιστή στην Κύπρο το 1974 Στις 30 Ιουνίου 2016, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιώτης Καμμένος, στη Λέσχη Αξιωματικών στην Αθήνα, βράβευσε βετεράνους πολέμου που κατά τη διάρκεια της θητείας τους προέβησαν σε πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας. Μεταξύ αυτών και ο Δρόσος Κωνσταντίνος του Βασιλείου από την Αρτοτίνα Φωκίδας κάτοικος Μεσολογγίου. Στις 15 Αυγούστου το 1974, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ως αρχηγός πληρώματος κυριευθέντος τουρκικού άρμα-

τος Μ47, μπήκε "σφήνα" σε Ίλη τουρκικών αρμάτων. Δεν έγινε αντιληπτός λόγω τουρκικών διακριτικών και μαζί με το πλήρωμα του κατέστρεψαν 5 εχθρικά άρματα μάχης ενώ ακινητοποίησαν ακόμα 2 με 3. Μετά απο δίωρη περίπου μάχη απεμπλάκησαν αναίμακτα. Με την καθυστέρηση που προκάλεσαν στους Τούρκους (μισή μέρα και μια νύχτα), έδωσαν την ευκαιρία σε ελληνοκυπριακές δυνάμεις αλλά και αμάχους να υποχωρήσουν προς τον ελεύθερο τομέα και να μην εγκλωβιστούν.

4. Ταξίαρχος ε.α. Παπασιδέρης Ιωάννης

ΠΕΝΘΗ Απεβίωσαν τα κάτωθι μέλη του Συνδέσμου 1. Αντιστράτηγο ε.α. Μπόμπος Χρήστος

Ο Πρόεδρος και τα μέλη του ΔΣ του Συνδέσμου εκφρά-

2. 2. Υποστράτηγος ε.α Βελισσαρούλης Βύρων

ζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στις οικογένειες των

3. Υποστράτηγος ε.α Μπασουκέας Ηλίας

εκλιπόντων.

Ταξίαρχος Ιουν 1978 Διοικητής 2ας Διοίκησης Μάχης Τ/Θ Ιουλ 1978-Δεκ 1978 Διοικητής XXV Τ/Θ Ταξιαρχίας Ιαν 1979Οκτ 1979 Διοικητής ΚΕΤΘ (Κέντρου Εκπ/σης Τ/Θ) Οκτ 1979-Δεκ 1980 Υποστράτηγος Δεκ 1980

Του απενεμήθηκαν 4 Μετάλλια Στρατιωτικής Αξίας Α. Επιπλέον ο Χρυσούς Σταυρός του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος και ο Χρυσούς Σταυρός του Βασιλικού Τάγματος του Γεωργίου του Α. ΣΧΟΛΕΣ Φοίτησης

Δεκ 1980-

Απεφοίτησε από τις Σχολές , Τεθωρακισμένων, Πεζικού, ΚΕΥΠ

Διευθυντής Ιππ.Τεθερωκισμένων/ ΓΕΣ Δεκ1980-Μαρ 1983 Αντιστράτηγος Μαρ 1983

Την Στρ .Σχολή Ξένων Γλωσσών, την Ανωτέρα Σχολή Πολέμου

Διευθυντής Β΄Κλάδου ΓΕΣ Δεκ 1981

Ηθικαί Αμοιβαί

και την Σχολή Εθνικής Αμύνης.

Οικογενειακή κατάσταση Ενυμφεύθη το 1954 την Μαρία Πετροπούλου το γένος Βάσιλα από το Φιλώτιον Νάξου και απέκτησε μαζί της δύο τέκνα τον Ηλία (Οκτ 1957) Χημικό Μηχ/κό ΕΜΠ και την Πολυξένη (Ιουν 1964) Dr Οδοντίατρο Περιοδοντολόγο. Απέκτησε τρία εγγόνια, τον Γιώργο (Ιουν 1994),την Μαρία (Σεπ 1998) από την κόρη του Πολυξένη και την Λυδία (Δεκ 2003) από τον υιό του Ηλία. Σε όλη του την ζωή έδειξε γενναιότητα ,μετριοπάθεια απλότητα και ακλόνητη πίστη στην πατρίδα και την οικογένεια .

• Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2016 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

Προσκυνηματική εκδήλωση στο Μνημείο Ιππικού στο Μέτσοβο Αγαπητά μέλη και φίλοι του Συνδέσμου Σας γνωρίζουμε ότι, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου αποφάσισε την οργάνωση τριήμερης προσκυνηματικής επίσκεψης στο Μνημείο Ιππικού στο Μέτσοβο - Ιωάννινα από 22 έως 24 Οκτωβρίου 2016, για τέλεση επιμνημόσυνης δέησης, ομιλίες και κατάθεση στεφάνων, για απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στους ηρωϊκώς πεσόντες της Μεραρχίας Ιππικού κατά το έπος του 1940. Η επίσκεψη και η τελετή στο μνημείο αποφασίσθηκε να πραγματοποιείται κάθε χρόνο και θα τελή υπό την αιγίδα της Διευθύνσεως Ιππικού-Τεθωρακισμένων του ΓΕΣ. Η τελετή θα γίνει την Κυριακή 23 Οκτωβρίου και ώρα 12.00. Το ακριβές πρόγραμμα της τελετής και της επισκέψεως θα κοινοποιηθεί στους συμμετέχοντες εγκαίρως. Για την μετάβαση και επιστροφή των συμμετασχόντων θα διατεθεί πούλμαν από το ΚΕΤΘ το οποίο θα αναχωρήσει από τη Λέσχη Αξιωματικών Παπάγου το πρωϊ του Σαββάτου 22 Οκτ. 2016 και ώρα 08.00 Οσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν να το δηλώσουν μέχρι την Τρίτη 4 Οκτ. 2016 στο γραφείο του Συνδέσμου (τηλ.210-5226351, 6942-482481, 6946-379306) ή σε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Στην εκδρομή μπορεί να συμμετέχουν και φιλικά πρόσωπα των μελών μας. Θα αποτελέσει μεγάλη μας χαρά η συμμετοχή μελών μας της Βορείου Ελλάδος και σε περίπτωση ικανού αριθμού θα καταβληθεί προσπάθεια να διατεθεί και από εκεί λεωφορείο εφόσον υπάρχει επιθυμία. Η διαμονή θα γίνει στο Ξενοδοχείο ΑΣΤΕΡΙ στο Μέτσοβο. Το κόστος του ξενοδοχείου είναι 40€ το δίκλινο και 35€ το μονόκλινο συμπεριλαμβανομένου και του πρωϊνού. Δεν συμπεριλαμβάνονται το φαγητό, καφέδες, κλπ. Το δρομολόγιο μετάβασης που θα ακολουθήσει το πούλμαν είναι :Λέσχη Παπάγου – Αττική οδός – Εθνική Οδός – Λαμία – Καρδίτσα – Τρίκαλα – Καλαμπάκα – Μέτσοβο. Δρομολόγιο επιστροφής το αντίστροφο. Οι στάσεις για καφέ , φαγητό κλπ καθώς και ο χρόνος παραμονής σε κάθε χώρο επίσκεψης θα καθορίζονται ανάλογα με την διευκόλυνση των μελών και την πορεία του χρόνου. Παρακαλούμε η συμμετοχή να δηλωθεί έγκαιρα για να ρυθμισθούν οι λεπτομέρειες. Το Διοικητικό Συμβούλιο