3 minute read
Toegang tot knarsende schatkisten
Toegang tot
knarsende schatkisten
Advertisement
plaats tussen de Vlaamse Opera en het Ballet van Vlaanderen, leidend tot het Kunsthuis Opera Ballet Vlaanderen. In 2017 werd Bart Van der Roost algemeen directeur van deze organisatie. Jan Vandenhouwe volgde in 2019 Aviel Cahn op als artistiek directeur.
DE LEIDING VAN OPERA BALLET VLAANDEREN
In juli 2020 werd Jan baron Raes benoemd tot algemeen directeur van Opera Ballet Vlaanderen. Hij stond eerder elf jaar aan de leiding van een van de meest prestigieuze cultuurhuizen van Europa: het Koninklijk Concertgebouworkest Amsterdam.
Jan Raes begon zijn carrière als musicus, zijn instrument was de dwarsfluit. Hij was ook docent en later artistiek directeur bij het Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. In 2000 werd hij crisismanager en vervolgens intendant van het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen. Van 2004 tot en met 2008 was Jan Raes algemeen directeur van het Rotterdams Philharmonisch Orkest (De Doelen) om dan naar Amsterdam te ‘verhuizen’.
De artistieke directies blijven in handen van Jan Vandenhouwe (opera) en Sidi Larbi Cherkaoui (ballet).
Bronnen (tekst en foto’s): https://id.erfgoed.net/ erfgoedobjecten/6773 https://operaballet.be/nl/het-huis/ de-gebouwen/opera-antwerpen https://retroscoop.com
POËZIE
Erick Kila
Ondanks ingrijpende gezondheidsproblemen slaagde kunstkenner, dichter en Antwerpenaar René Hooyberghs (1944) er onlangs in een sterke poëziebundel te publiceren. Met Het buikje van de kikker bewijst de dichter dat hij alive and kicking is.
Taal is voor een weldenkend, vrijdenkend en cultuurkritisch mens de motor van alles. Als die motor hapert door de gevolgen van een beroerte, dan is er een existentieel probleem. Aan het eind van de bundel maakt de dichter een korte opmerking over zijn medische situatie. In een aantal gedichten komen, licht verhuld, zaken rond die situatie aan de orde. Zonder drama, zonder nadruk. Het besef dat deze dichter onverwacht door de taal op afstand is gezet schrijnt. Toch merk je van schade aan het vermogen je in taal uit te drukken niets in Het buikje van de kikker. De dichter gaat zijn gang met souplesse en energie.
En hoe krampachtig het strijdbare ego van de beroerde. De ingewanden van de taal blijven: sierlijk sparen de goden de welwillende.
Zoals in zijn vorige bundels behandelt Hooyberghs een veelheid aan onderwerpen. Muziek, beeldende kunst, familie, verdwenen vrienden, het patiënt zijn, en ook God (met of zonder hoofdletter) krijgen aandacht. Deze dichter spreekt je toe. Hij maakt je heel ongedwongen deelgenoot van zijn universum. Hij spot, hij relativeert en hij peinst. Dat allemaal op precies de gepaste toon en zonder clichés en zelfingenomenheid.
God is Goed! Hij bestaat niet eens. Maar je roept hem met een hoofdletter aan, zoveel is zeker. Hij zit daar maar niets te doen, of te oordelen over goed en kwaad, weet hij veel. (…)
knarsende schatkisten
Deze dichter spreekt je toe.
En dan zijn er nog de gedichten met een afbeelding ernaast. De afdeling ‘Insight’ telt er drie. Ze zijn alle in het Engels geschreven. De blikvanger (naar mijn smaak) is het schilderij The Rite of Spring (William Anthony, 2014). Dit werk in olieverf is een toonbeeld van superieure lulligheid. De aanzegging van de lente op een verfijnd koddige manier verbeeld. Zo overtuigend, dat je er moeiteloos in meegaat. Dat heb je ook met veel gedichten van Hooyberghs. Ze behandelen iets waardevols zonder zwaarheid maar met een vleugje humor. En zo worden zijn gedichten waar.
Van mij geen woord meer, denk ik. Mijn brein graaft naar sleutels, de toegang tot knarsende schatkisten. Help mij! (…) Ach, natuurlijk, er komt van mij nog woord na woord. Ik rijg desnoods parels van onzin aan elkaar, een paternoster van devoot gebakken lucht.
Het is verfrissend om eens gedichten te lezen die niet meer beogen dan Het buikje van de kikker het aanvoelen 2017 - 2019 van zaken. René Hooyberghs Deze versregels Uitg. C. de Vries – Brouwers, beschrijven en Antwerpen / Rotterdam, 2020 verkennen. Heel terloops voegen ze een laagje overpeinzing of interpretatie toe aan de gewaarwording van de lezer. De stilist Hooyberghs zwaait stiekem met zijn toverstafje en voilà daar heb je weer een gedicht dat iets ingrijpends wezenlijk aanraakt. En de inmiddels toch oudere dichter blijft daarbij ironisch en speels.
In een tijd van agressief gekakel, drama en grote woorden hebben we deze poëzie nodig. Kijk maar eens naar het gedicht waarin de olijke titel van de bundel voorkomt. Een ruimte van verwachting en berusting gaat voor je open.
Wit het oneindige van rust over het voorhoofd van de dode vader het kosmische middelpunt geschapen uit marmer van Carrara het glanzend porselein van het duizendjarig Chinese theekopje het wonderlijke waarom van de eerste ochtendsneeuw het buikje van de kikker, gesneuveld onder de meedogenloze paardenhoef.
