Krfilefour

៤. កាត់វាលស្គ្រែពេលយប់ រគ្កាយរពលគ្ររុាំគ្ននបានម្ួយនថ្ៃ ងងែរម្ លគ្ន ន ម្នា គ ល់ ឹ ើ ិ

រៅរពលយប់

រលាកគ្រូរម្ងបានរូនបង

ែម្រៅផ្សាោះអាចា យរម្

រៅខាងលិចរែម្ ើ រពាធិ

។

ផ្តត ាំរផ្សញើរពវគ្រប់ ច ួ កាលណារលាកគ្រូរម្ងគ្ែលប់ម្ក ិ ។ ឯចាំនណកបងែម្ អាចា យរម្ក ៏បានបរណតើ វញ គ្ននរចញ រៅរទ្ៀែ ។

អ្នករថ្មើររង ទាងព ាំ ី ន្ទក់រែ ើ ោងរលឿនម្ិនបាន ើ

ផ្តលរ់រូ ត រាំ ែ ី កគ្ននរទ្

។

គ្នែ់រែ ើ រអាយឆ្ប់ែល ់

រែម្ ែពីម្ុែមាែ់បូលិរ ើ បរអាយផ្សុ ី

រអាយឆ្ប់ោលែ

ឆ្ៃយពីផ្សលូវថ្នល ់ ។ កនលោះរមាងរគ្កាយគ្នែ់រៅែល ់ភូម្ិ គ្រាទ្ គ្នែ់រ

។

រចញផ្សុែលលរគ្កាយភូម្រ ើ ចាំបក់ ិ ិែរែម្

ើ ញស្ររមាលម្នុរសម្ួយរាុង បានរែ ើ រចញ

រៅ ។ បងែម្ទ្ុចអ្ងគុយគ្កាបចុោះ ។ អាចា យរម្ បានរែ ើ រៅរទ្ៀែ ។ រិែ​ែល ់ស្ររមាលរន្ទោះគ្នែ់កក អ គ្កស្ែម្ស្ស្រករៅថា -

អាស្ែងរអ្ើយម្ករៅផ្សាោះ យប់ងងែណារ់ កុាំ ឹ

រៅយូ រពក ។

ថា

ស្ររមាលម្នុរសរាុងបានទ្ុច រែើយស្ស្រករឆលយ ើ

-

យីរលាកពូរទ្ អ្រញ្ាើញរៅណា ?

អ្ញាមនស្ែរខាមចលង ។ ែាំរគ្ូ ែគ្នថាម្ួយចប់ រៅរែើយ ម្ិនែង ឹ ជារខាមចអ្នាិែឡឹងរាោះ ។ រម្ច រៅណាទាងយប់ ាំ ែច ូ រនោះ ?

- រៅភូម្ិឫរស ី រៅរួ បងែឆ ាំុ ា ង ល ទ្រនល…

- បងអ្នាិែឡឹង ណាម្ួយ ?

- បងរឡងណា - វាបានកូនស្រើ ឬ គ្រុរ ?

- គ្រុរ - អ្នាិែរៅស្ែមានក់ឯងរទ្ ឺ ?

- ចុោះចា ាំបាច់ន ណារូន - ឮអ្នាិែឡឹងែូចរនោះ បងែម្ក ៏រែ ើ ចូលម្ក

របៀែរែើយនិោយថា :

- អ្ញាមនស្ែម្នស្ម្នឡ ិ ឹ ងឯង - យីរលាកបងែម្រទ្រែើ រុទ្ ធស្ែគ្ននឯងម្តង…។ ឮ

ថាររ កចាប់បងរម្ចរៅឥលូវ ។

- វាគ្នមនកា អ្វីជាធាំែរាំុ ទ្ ។ កុគ្ាំ ពួយរធវអ្វ ើ ី ឡឹងឯង

រៅណា ?

- ែរាំុ ា ៅភូម្ិឫរស ី

- រៅឯណារៅភូម្ឫរស ិ ី ?

- រៅស្ែរធវរព ើ ើ ម្ិនាគល ់រទ្ៀែ ភូម្នែលរយ ិ ើ ងរៅ

ពី ម្ុនរន្ទោះ… ។

- ភូម្ែក់ គ្ន ាំរន្ទោះ ឺ ? ិ - ែនឹងរែើយ - របែូ ើ ចរនោះរយើងគ្ែូវផ្សលូវគ្ននរែើយ ។ ែរ់រយើង

រែ ើ រៅជាម្ួយគ្នន …។ ែល ់អ្ូ ចា ាំរយើងស្បកគ្នន ។

អ្នកែរាំ ណើ បានបនតែរាំ ណើ រៅ ។ បងែម្បាន

ចាប់រ ួ

- រម្ចអ្នកឡឹងមានផ្សលូវរទ្ ភូម្ិឫរស ី បងរអូនរយើង

រុែររាយរទ្ ?

-

រុែស្ែម្នររាយរទ្ ិ

ែូចរលាកបងរ

ើញ

រែើយគ្ននគ្កណារ់ រពវនថ្ៃរនោះ គ្នមនបាយរុទ្ ធរុីរទ្ គ្ននរុីនែបាយលាយរពាែ ។ -

ភូម្ឫរស ិ ី

រវទ្ន្ទរាស្ររត រ

បានរបកស្ភន កែរាំុ ា អាយរ ើ

ើ ញទ្ុក ខ

ស្រលាញ់ អ្នកភូម្ិរនោះណារ់ ។

- រអ្ើរម្ចរៅរលាកគ្រូរ

“ ឡឹងបានរួ ” ែល ាំុ ា ឺថា

ររចាប់គ្នែ់ ែញ ាំុ ា ័ ែនអាណ ិ ែគ្នែ់ជាពន់រពក ររ ួល មានវាយដាក់រខានោះរទ្ …។

- ែម្ ាំុ ា នរូ វបានែង ាំុ ា នឈប់ ឹ ស្ែ រ ឿងរនោះ រគ្ពាោះែបា ិ

រួបគ្នែ់រិែម្ួយស្ែ តា ាំងពីរពលរគ្កាយគ្ែលប់ពីភូម្ិ រនោះរៅ…។ កាំពង ់…។

បានែង ុ រៅ ឹ ថារពវនថ្ៃគ្នែ់ជាប់រក

- រន្ទោះបានចាំ ែច ាំុ ា ល ូ ចែត ិ គ្នែ់ណារ់

អ្នកភូម្ិ ឬ

រសរ ររើ គ្នែ់គ្រប់មាែ់ ។ អាចា យរម្បានកាែ់ : ី -

រម្ល ើ ៍ែម្

ឯងបាននិោយថាភូម្ឬរស បាន ិ ី

របកស្ភន កែន រែមានអ្វ ើ ើ ី ែ លោះ ? ែរាំុ ា ៅរិែភូម្រនោះស្ែ ិ ួល ស្ែ​ែូចជាវាម្នរ ិ

ើ ញអ្វីែុរររ ?

- រលាកបង អាចា យម្នស្ែលរៅបានជាអ្ ិ ី ចង ឹ ។

កាលពីនែម្ុនែ ាំុ ា

និងរអូនរ

គ្ពម្ទាងគ្រូ ាំ ៗបួនគ្រ ាំ

ន្ទក់រទ្ៀែ រិោះកង ់រលើភលរៅភូ ម្ិរន្ទោះ ។ អ្ន កស្រុកគ្ក ឺ

រៅម្ហាគ្ក បានទ្ទ្ួលរយើងែូចាគល ់គ្នន បុន្ទមនឆ្ន ាំ ម្ករែើយអ្ីចង ឹ ។ ររនិោយគ្រប់រយើង គ្រប់គ្នន ររ

ម្នស្ែលបានា គ ល ់ន្ទម្ុនម្កភូ ម្រររទ្ ។ រាល ់ឆ្ន ាំ ិ ឺ ិ ររមានរ ឿង ស្ែជាម្ួយរម្នររវៀនបង។ បងអាចា យ ឹ ែង ឹ រទ្ រម្នររវៀនបឹងបានចាែ់អ្នក រលងបាវរកបង ឹ

រអាយម្ករលើកម្កកាប់គ្ទ្ូ កាប់លបអ្នកស្រុក។ រៅ

ស្កបង ឹ មានអ្នករលងកាប់ៗ ចាក់ៗ រាំ ឡុែអ្នកស្រុក ស្ែលដាក់គ្ទ្ូបនតិចបនតួច គ្គ្នន់នឹងចញ្ ិ ច ឹ ម្ឆ្ន ាំង ។ រៅ ស្កបង ាំ ច យរែើយររបានគ្រកាន់ថាបងររ ឹ រលាភអ្ា ឹ

មានគ្ពំគ្ែឹម្គ្ែូវ ទ្ករឡ ូ ិកនុង ឹ ើ ង ែូ ែម្កែល ់មាែ់ភម្

ស្ស្រ អ្នកស្រុក…។ រាល ់ឆ្ន ាំអ្នកភូម្ិគ្ែូវរម្នររវៀនរធវើ បាប រែើយអ្នករលងបងរន្ទោះ កាចាហាវ មាន ឹ អ្ាំ ណាចអ្ាច យ ររអាចរាំ លាប់អ្នកភូម្ិបាន គ្នមន

រទារ ។ ររបស្ងវងដានបានទាងអ្រ់ ាំ ។ រៅស្ក ររ បានាគល ់អ្រ់រលាកន្ទម្ុនរៅរែ​ែត ស្រុករស្រច...។ ឺ - ែគ្ន ាំុ ា ម នែង ឹ រាោះ អាចា យរម្លាន់មាែ់ - រលាកបងអាចា យែង ឹ រម្ចរកែ ើ របើ វល ់នែាថន

រទ្វតាឯណារន្ទោះ គ្ែូវរែកា រ់រៅរលើែផ្ស ី ង…។ កុាំ ិ

រែស្ែភ្ញវន្ទម្ូ រខាឈ ាំ ឺ រិែកប់ ម្ិនហានទ្ោះរទ្ ផ្សលូវ ិ រន្ទោះបងស្វនែរាំុ ា លងរែ ើ រែើយ ។

- រយើងរែ​ែូ ចរម្តចរួយរដាោះទ្ុកអ្ ខ នកភូម្រន្ទោះផ្សង ិ ិ

“ ឡឹងបានរចាទ្ ” កា រដាោះទ្ុកស្ខ កស្គ្រ រ់រៅពិបាក រែើយយូ ផ្សង ។ រយើងម្នអាចព ិ ិភ្ញកាគ្ននស្ែ ផ្សងរទ្ រគ្ពាោះរយើងែល ់ផ្សលូវស្បកគ្ននរែើយ …។ -

រយើងឈប់និោយគ្ននម្ួយស្របក់រៅ

កាំពង ុ ស្ែរក់មាែ់ ឡឹងបានររនើ

រយើង

- ឈប់ក ៏ឈប់ “ អាចា យរម្យល ់គ្ពម្ ” ែរ់ រយើងរៅឈប់រៅមាែ់អ្ូ ….។ អ្នកទាងប ាំ បានឈប់ ។ ឡឹងបានអ្ងគុយម្ុនររ ។ ី

អាចា យរម្បានរក់បា ើ

បងែម្បានបែ់ររង ើ ែូច

ច ួ ក ៏គ្ែលប់រៅអ្ងគុយជាម្ួយររ ។ បន្ទាប់ម្កគ្នែ់

ចាប់និោយ : …. គ្រប់គ្នន

កា រដាោះទ្ុកស្ខ កស្គ្រកា រ់រៅគ្រជារនរយើង ជាកា ពិបាក

ជាកា ក យូ ម្ិនឆ្ប់ែច ូ

មាែ់រទ្ ។ រគ្ពាោះម្នុរសរធវម្ ើ នស្ម្នរទ្វតាឯណារធវ ិ ើ រួររយើងរទ្ …។ រយើងគ្ែូវអ្ប ែ ាំ នរយ ើង ួល

និងអ្ប់ ាំ

អ្នកភូម្ិរអាយយល ់ ររឿរលើកាំលា ាំងែន ួ ល រែើយរអាយ ែង ួ កលា ាំងាម្រគគ្ន ឹ ថាទាល ់នែរយើង ម្ ី ន បាន

រយើង

ទ្ប់ទ្ល ់នឹងអ្នករលង នែររង ើ រៅស្ករម្នររវៀនបាន

។ រៅស្រុកស្ស្រជាម្ួយរយើង វាអាងអ្នករលង រៅទ្ ី គ្កុងវាអាងនឹងទ្កគ្រក់ …។ របែូ ួ ែន ឹ ើ ចរនោះ របើចង ់ ច ួល ចង ់បានស្រួល ចង ់បានយុែធម្៌ ទាល ់នែអ្នកភូម្រនោះ ិត ិ រចោះបគ្ងោះស្កស្គ្រែនរឡ ូ ិ ើ ង ។ កា រ ៀបចាំភម្ ួល

ុាំ ជាកា

ចា ាំបាច់ម្ុនររបងអរច ់ រាំ ពាោះគ្កុម្រយើង ។ រដាយរែ​ែុ

រនោះ បានជាែយ ាំុ ា ល ់រ រនោះ

ួ រាល ់ឆ្ន ាំរគ្កាយៗ ើ ញថា ែល ់ ច

រយើងគ្ែូវស្ែរអាយរិទ្គ្រជារនរបាោះរ រ ើ ិធ

ន្ទយក

ាំ ុ ។ ស្ែន្ទយក

រុាំ យើង ម្ិនស្ម្នមានភ្ញ ៈ

ស្ែរែ ើ រិោះជាន់រងាែរ ់ ងានរាស្ររត ិ

ែូចអាណានិរម្

និយម្បារាង ាំ បងាបរងាែរន្ទោះរទ្ ។ ន្ទយក ើ ែាំណាងគ្រជារនរៅ

ាំ រុ យើងជា

ាំ ុ រែើយមានភ្ញ ៈស្កស្គ្រអ្នក

ភូម្ព គ្នមនអាវពាក់ ពីអ្ាំ រពើរចា កម្ម ពីកា ិ ីកតរវទ្ន្ទ ី រាំរាម្កាំនែង រៅរនោះ :

។ រយើងគ្ែូវមានរគ្គ្នងកា ណ៍ែូចែ

១- ខាងនរោបាយកា ពា ភ្ញព

លទ្គ្រជាធ បរែយយ ិធ ិ

និងពគ្ងើងរិទ្ររ ើ ិធ

ជាក់នរតងពិែៗរអាយ

គ្រជារនអ្នកស្ស្រមានអ្ាំ ណាចរបាោះរឆ្នែរគ្រើររ រ ើ របៀបគ្រប់គ្រង

ភ ុាំ ម្ ូ ិ បរ់ែន ួល ។

២-

ខាងររែឋកចច ិ

រមារម្ករិក

បរងាែស្ផ្សន ករែក ណ៍ ើ

រៅកនុងភូម្ិ

ឬ

ាំ ុាំ កា ពា ផ្សលែណា ាំ

រពាែ ស្រូវ អ្ងា រា កុរាំ អាយពួករៅស្កហាងរឆង ម្កវាយបរន្ទថកយកចាំរនញកប់រកាតង ែូចរពវនថ្ៃ ។ ិ ម្ោងរទ្ៀែខាងបងនគ្ពវ ញ ឹ

គ្រម្ូលគ្រជារនរធវើ

រមារម្កា ពា ផ្សលធម្មជាែទា ាំ ិ ងរន្ទោះ

ទ្ុកស្ចករាំ

រាប់គ្រប់គ្ននម្នរអាយរម្នររវៀនកា ត ប់ចរាំ ណញរាប់ ិ ស្រន

យករៅរួលអ្នករលងរអាយម្ករធវបាបអ្ន ក ើ

ភូម្ែូ ិ ចរពវនថ្ៃរនោះរទ្… ។ ៣-

ខាងរងគម្កចច ិ

ចាែ់តា ាំងរអាយមានស្ផ្សនក

រមារម្ន្ទ ើ រមារម្យុវរន រមារម្អ្នកស្ស្រចាំ កា បរងាែផ្សា ោះរពទ្យ… ។ ើ

៤- ខាងវរបធម្៏ ពគ្ងើក និងបរងាែាលារ ៀន ើ

រៅគ្រប់ភម្ ូ ិ

គ្រប់វែត រអាយមានចាំនន ួ គ្រប់គ្គ្នន់

រែម្ រកមងបានរ ៀនរូគ្ែ ។ បរងាែាលារ ៀន ើ បគ្រប់ ើ ី ម្នុរសចារ់ គ្រុរស្រើម្នរចោះអ្កស … ឧបែថម្រភ លាក ិ គ្រូបរគ្ងៀនរអាយរួយរ ៀបចាំ

របៀបគ្រជាធបរែយយព ិ ិែគ្រកែ

ិ រ ដាក់កម្មវធ ី ិ កា ។

បរងាែបណា ណ ើ

ល ័យ ទ្ញររៀវរៅ រអាយគ្រជារនែរម្ ិ ី ច ល…។ ើ - រគ្គ្នងកា ណ៍រនោះ ែរាំុ ា ពញចែត ិ ណារ់ ។ ស្ែរែើ

រយើងរធវបានស្ែ ឬរទ្ “ ឡឹងបានកាែ់ ” ើ

- បានគ្រកែជាបាន ។ គ្គ្នន់នែយូ និងឆ្ប់ ។

ិ កង ់គ្រវែតាស្ររត រងគម្ម្នុរសកាំពង ុ ស្ែវលរាំ រៅរៅ ិ លទ្គ្រជាធ បរែយយ ិធ ិ

គ្រជារនរែើយរង ់នែចគ្កពែតិ

អារម្ កា ិ ាំងម្កបស្ងវង រាំរាម្កាំនែងខា​ារ់រយើងគ្រប់

គ្ននោងណា ក ៏ទ្ប់ម្នបានរឡ ិ ើ យ ។ របម្ ើ ិនឆ្ន ាំរនោះ

ឆ្ន ាំរគ្កាយ ។ របរយ បានកូនរយើងរធវើ ។ ើ ើ ងរធវម្ ើ នទាន់ ិ របកូ រ ច រៅរយើងម្ុែជារាំ រ ច ។ ើ នរយើងរធវម្ ើ នរាំ ិ របភូ ើ ម្ិ

រុាំ យើងរធវម្ ៏ភូម្ិ ើ ិនទាន់រកែក ើ

ាំ រុ ផ្សសងរទ្ៀែ

រធវបាន ។ ើ

ទ្

- ររាយរែើយរកមងជាន់រគ្កាយ ឡឹងបានា

ែម្ ាំុ ា ុែស្ែរៅនិោយគ្រប់អ្នកភូម្ឬរស ាំ ិ ី ទាងយប់

រនោះរែើយ ។

- ស្ែ ោះរែើយ ែរ់រយើងរៅ ។ “ អាចា យរម្បាន

បញ្ចប់ ”

ច ួ គ្នែ់រគ្កាកឈ

បងែម្រគ្កាកតាម្រគ្កាយ

បាំផ្សែ ុ ឡឹងរគ្កាករទ្ៀែ ។ អ្នកទាប ាំ បានស្បកគ្ន ន ឡឹង ី

ឆលងអ្ូ រៅភូម្ឬរស ិ ី ។ អាចា យរម្ និងបងែម្រែ ើ តាម្ែងអ្ូ រៅែបូងរាំ រៅពាម្ …។