Phkfilefour

៤ ជួនជាដែៃដនិះ ជាដែៃដពញបូរែ៌ម្ី ។ យាយនួន

គ្នត់ដៅកាន់ឧដ

ិ ី កាល សែ ឯវតតដពាធ ិ៍ ។ នាងវធាវ

ដបម្ា ើ ូ បដរៀបចំោក្ស់ចនស្សាក្ស់ ឱយចម្៉ាដផ្សគ្នត់ដលើក្សជូន ម្ខតយនាង ដ

រួចដស្សចដ

ើយ

នាងក្ស ៏ម្នម្ខ វ រផ្សាិះ ី ន បទទ ិ

ើ យយក្សគប្ដោម្ដោក្សដសៀម្ម្ួយ

ដគងោនក្សនុងអគងឹងម្ួយ

កាន់ចិះុ ដៅ

ចងដគកាម្ដ ម្ ើ សាវយម្ួយ

ដ ម្ ើ ច លចបក្សចម្ក្សគតសាយដៅក្សដនសងផ្សាិះនាង ។ ដនគតនាងរដពតាម្ដខសបនា ំ ា ត់អក្សសរដសៀវដៅ ចត ង ួ ចតត ិ នាង រសាត់ដៅតាម្ខយល ់រដំ

ើ យ ។ គគលីង

គគដោងម្ួយគូ ច លទុដំ លើណម្ក្សរុកា​ា យំ ដឆ្លើយឆ្លងគ្នន ដ

ូ ម្ួយ ើ យជួនកាលម្ខនក្សុគំ ប្ុក្សដោតពីដលើធាង ង

ឮសូរគកាក្សៗ

ិ ី នាងវធាវ

ក្សំពង ុ ចតស្សងូតចតត ិ គត ិ

ោែិតខនពន់ ដពក្សដគក្ស ួល

ម្នុសសដ រើ ដលើសលឹក្សសាវយទុំ

ស្សាប់ណតស្សដម្ឮសូរ ច លគជុិះដរាយរាយដលើ

ពសុធា។ នាងក្ស ៏ង្ក្សដម្លដៅ ដ ើ ៖

-

ើ យក្ស ៏ញញឹម្គពាង

បង ! យីបងម្ក្សពីកាលណា

នឹក្សនា ល ់អូនដសាិះ ចតម្តងដនិះដ យូរណាស់ដ

ឹ ាង ? បងគ្នាន

ើ យ ។ ម្ក្សវា៉ាក្សង

នម្ក្សដលងនឹងខដំុ ្ សាិះ ។ ើ យ ម្នហា ិ

បុន-ដធឿន ចូលដៅជិត ដ ញញឹម្សៃួត ។

ើ យគំនាប់នាងដោយ

- អូនក្សុន ំ ិយាយយា៉ាងដនិះ នា ំដោយ

បនឹងដទវ-

តា ។ បងចតនឹក្សនាងម្នម្ខនណាយដសាិះ ចតបង ិ ឥ ូ វធាលក្ស់យា៉ាក្សចុនដ

ើយ

រវល ់ណតខំជយ ួ ក្សោ ំង

ឪពុក្សម្ខតយ ។ បងដឆ្លៀតឱកាសបុែយ ១៤ សដូ យត ដ ម្ នដ ើ បម្ក្សដលងន ី ឹងម្ងនួ ី

ើ យនិងអូនឯង ។

- ចម្៉ាគ្នត់ម្នដៅដទ គ្នត់ដៅវតតផ្សត ុ ដៅដ ិ

ើយ ។

ំ ឹ ងដនិះដធវដោយ ែ បុន-ដធឿន អរឥតឧបម្ខ ចត ើ

ខំទប់ក្សរិ យា ិ ម្នឱយបដញ្ េ ញដសចក្សតឱយដ ិ ី

ើ ញដ

ើយ ។

ិ - ឱ ! បងចសនសាតយ ដគពាិះបងបនា​ាន់វលដៅផ្សា ិះ ិ វលដៅរដសៀលដម្ខ ៉ា ង៣ដនិះ -

បនា​ាន់អី វដម្លិះ៉ា

ដម្៉ាចក្ស ៏ម្នច ំដម្លគប្ណា ំងទូក្ស ិ ើ

សិន ខឮ ំុ ្ ដគនិយាយថា ទូក្ស ង ដោក្សវតតដឈើដមែ ដ្ែិះ ”ពពក្សអចែតត” ដលឿនអសាេរយ ។ - បងរង ់ច ំដម្លម្ ន ើ ិ

នដទ ។ បងសុំ ដផ្សញើណភ្ាក្សម្ួយ

ទុក្សឱយអូន ដម្លជួ សបងផ្សង ើ

នឬដទ ?

-

ម្ន ិ

នដទ

!

ដគពាិះដពលដនិះ

ខគ្ន ំុ ្ ា នដគតក្ស

គតោលអវី នឹងបុែយនឹងង្៉ា នដនិះដសាិះ ។ ខរំុ ្ ក្សចតទ ី សាៃត់ គតជញ្ ជ ឹ ង ដទបស្សួ លតាម្លំនា ំចតត ិ ើ ិ របស់ខ ំុ ្ ។ ថាដ

ើ ើ យ នាងដងបដម្ ើលម្ុខ បុន-ដធឿន ដ

ឱនភ្ន្រក្សតចិះុ ម្ិនដចញសតី ។

ើយ

បុន-ដធឿន គតសា ែ នដោយខុសថានាងម្ខនដសចិ

ក្សតជួ ី យគពួយ

នឹងការដគគ្និះថានក្ស់ដនគគួសារខន ួល

ក្ស ៏

និយាយដៅកាន់ថា ៖ -

ចនែ៎អន ូ ! បងសុំ អរចតត ូ ដ ិ អន

ជួយគពួយ

រម្ភដនាិះ ចនចូរនាង

ខនបងធា ល ក្ស់គក្ស ួល ជាបី

។

លុិះ

ើ យ ច លនាង

ត់ភ្យ ័ ដៅ ។ ែវីដបើ

បងនឹងខតខំ ដរៀនសូគតដទ វម្ួយជាពីរ ិ

នសញ្ញ ា ប័គតបឋម្សិក្សាជាន់ខ ពស់

កាលណា បងនឹងដចញដធវការដ ើ

ើ យ... ។

គតង ់ដនិះ បុន-ដធឿន ស

ិ ីច ល ឹ ងដនគតនាងវធាវ

ដមែយង ់ ច ូ តបូងនិល ដទបចរចដៅដទៀត ។ ើ -

ដ

ើ យដយើងនឹង

នសុខដក្សសម្ក្សានតដៅ ។

ិ ិ ឮសំ ប នាងវធាវ ី ង ដូ ចាិះដ នាងខំទប់

ក្សច ល ើ យ ទក្សចភ្ា ឹ

នក្សុឱ ំ យដជារជលកាលពីម្ុនដនាិះ ក្ស ៏ដ

ូ រខាេយធាលក្ស់ម្ក្ស

។

ៀរ

នាងគប្ឹងយក្សក្សូនក្សចនសងម្ក្ស

ជូត ។ បុន-ដធឿន ង់ ៖ -

ដ

ើ ញ ដូ ចាិះដ

ើយ

ក្ស ៏ដធវណភ្ា ើ ក្ស

ឹង

ដតអូ ា ៉ា ងណា ! គាប់បងផ្សង ? ើ នម្ខនទុក្សយា

ិ ី នាងវធាវ

ដោយដអៀនខា​ាស

ចំដពាិះពាក្សយសួរដនិះដទ ចបរជាសតីថា ៖

ក្ស ៏ម្នដឆ្ល ិ ើយតប

ច ល

បងដអើយម្នុសសដយើង ដបគាថា ន អវីម្ួយ ម្ិន ើ ន ច ូ បំែងរាល ់ ងដទ ជួន

ដយើងសំ

ន ជួនខាន ។

ឹ ងដៅម្ុខម្នធល ិ ុ ិះដសាិះ ។ សាែនជា

ន ស

ិ ដៅជួបឯដមែ ឬផ្សាុយដៅវញក្ស ៏ម្ខនច រ ។ អូនសូម្

លន់តកា ួ ត់ដសចក្សតខា ី ា ស ជំរាបបងដោយជាក្ស់ថាចតត ិ អូនម្នចគប្គប្ួ លពីសចេ ច ល ិ ចតត ូ ឥ ូ វដនិះ ិ អន

នដធវម្ក្សដនាិះដទ ។ ើ

ម្ខនសភាពយា៉ាងណា

ដៅដែៃ

ដគកាយក្ស ៏យា៉ាងដនាិះច រ ។ ដបើដៅអនាគត ដយើងនឹង ម្ខនោសននគក្ស ច ូ ដម្តច ដយើងគតូវនឹក្សរក្សគ្ននជានិចេ ។ ដូ ចាិះដយើងគតូវម្ខនវតាុអវីកាន់ខាជប់ដៅខន ួល

ទុក្សជាទន ី ឹក្សរលឹក្សរបស់ជនសំ ោញ់ ឆ្ៃយ ។ ដ

ច លលលតដៅ

តុដនិះ សូម្បងទទួលរូបែតដនិះទុក្សចុិះ ។

បុន-ដធឿន ឮថា

ដ ម្ ើ បី

ច លសាែរតអចែ ត តដៅឆ្ៃយ ី

រូបែត ដូ ចាិះ

លុិះ

ក្ស ៏ភា្ក្ស់ខនដគពើ តោក្ស់ណភ្ាក្សម្ក្ស ួល

ដម្លដ ើ

ិ ី ើ ញនាងវធាវ

គក្សបជុំ

ិ ។ បុន-ដធឿន ក្ស ៏ទទួលយក្សម្ក្សគន់ដម្ល វញ ើ

ក្សញ្េក្ស់ម្ូលគក្ស

ង់

ក្សក្សូនរូបែតតូចម្ួយោក្ស់

ច លម្ខនសរដសម្ខសវង ់ព័ទ ធជា

ដោយដសចក្សតគប្ត ព័ ី ិ ទ ធយា៉ាងចំ

ុត ។

- អូន បងសាតប់អន ូ ម្នទន់ ិ

អូនថាខាលចម្ខនភ្័យភ្តដែៃ ដគកាយ ិ ការអវីចំណ

នដទ ។ ដម្៉ាច អូនឯងម្ខន ង ឹ

ក្ស ចូលនាងគាប់បងផ្សង ។

- ខម្ ំុ ្ នម្ខន ង ឹ ការអវីចំណ ិ

ក្សដទ ។ អដញ្ជើញបង

ដៅដោយដក្សសម្ក្សានតចិះុ ។ ខម្ ំុ ្ នហា នដៅនិយាយ ិ ចតពីនាក្ស់នឹងបងយូរដពក្សដទ ខាលចម្ខនពាក្សយនិនា​ាដៅ ដែៃដគកាយ ។ ថាដ

ើ យ នាងក្ស ៏ដគកាក្សពីអគងឹង បុន-ដធឿន ក្ស ៏

្នដជើងដ រើ ដចញដៅម្ុខស្សងូត ។

ិ ី ចភ្ាក្សនាងវធាវ

តាម្ដម្លគូ សងា ើ

បុន-ដធឿន ដ រើ ផ្សុតឆ្ៃយដៅក្សំ នាងោក្ស់ម្ុខចុិះ ដ

លុិះគតាចត

ំងនឹងរុក្សជា ា តិ ដទប ើ

... ។ ើ ើ យ ក្ស ដងាម្ធំ

ចសងគពិះោទតយដនដវោ​ោ ៃ ច សលឹក្សលែុតបណា ត ល ិ

ឱយម្ខនរសែីភ្លគចល ច ូ ក្សំដទចសុវែណ ... ឺ ច លម្ខនភ្ន្រក្សតសប ៃ ស ់ ួត ៃ

និងពពួក្សម្នុសសច លដ រើ

ិ ី នាងវធាវ

នាងអងគុយដម្លធម្ា ជាតិ ើ ូ រច

ម្ក្សពីដម្ើលបុែយ

១៤ សដូ យត ។ ដៅសញ្ជប់សញ្ជឹង យា៉ាងដនិះយូរ បនតិចស្សាប់ណតយាយនួនដសលៀក្សពាក្ស់ស យួរក្សចន្រញ្េង សាលដ រើ ចូលម្ក្ស គ្នត់ក្ស ៏សូរថា ៖

។

ដ

ើ ញក្សូនម្ុខដគក្សៀម្គក្សំ ដូ ចាិះ

-

ោវ ី ឯងចង ់ដៅដម្លបុ ែយនឹងដគដ ើ

យប់ដនិះដគថា

ម្ខនរ

ើយ

។

ំដៅម្ុខផ្សាិះដោក្សធំលដអ ម្ល ើ

ណាស់ ។ ដបើឯងចង ់ដៅដម្លច ំអញរក្សដគជូន ។ ើ ិ ី ដឆ្លយយា នាងវធាវ ៉ា ងតចៗ ថា ៖ ើ ិ -

ដទចម្៉ា... ក្សូនម្នចង ់ដៅដម្លអវ ិ ើ ី ដទ ។

យាយនួនគ្នត់សំ

ខក្សូនគ្នត់ម្ួយសនាុិះ ឹ ងដម្លម្ុ ើ

ដទបគ្នត់ ដ រើ ចូលដៅខាងក្សនុង ទក្សម្ុ ខគ្នត់ម្ខនោកា ើ ឹ រៈចគប្គប្ួលសំ ណ ងឱយដ អវីៗម្ួយម្នខាន ។ ិ

ើ ញថា

គ្នត់ម្ខនម្ដនាគតិ