Sophatfileeight

ជំព ូក ៨ ការដែេពិត្លនាេះ

សូផ្លត្

មនដមនសា ល ប់លទ ិ

លមោច្េង ់ទកដែេលគលរ សបានគ ី មនុ សសែទទ ប្ពួយពី ឹ ឺ លរឿងលផ្សងៗ

លោត្ទកសមា ល ប់ខនបង ់ ឹ ួល

។

លោក

អ្​្បត្ លសនាន ំ លមេលម ោ ច្ ិ ី ិងប្គួសារលោកទាងអ្ស់ ើ លនាេះពុំយេ ់ លោយវាល សូផ្លត្

ំ ។ ើ មមលងលពកណាស់

ដែេរត្់លច្ញពីផ្ទេះលោកអ្​្បត្ លសនា ិ ី

លែរើ ត្ប្មង ់តាមផ្លូវកំពត្ លទបបត្់ ត្ប្ត្ុកតាមវាេដស្ស ើ ច្ូេលៅកនុងភ្ូមងម ិ ។

ផ្លត្

គឺ លនាេះលោយោរមម ិ ញ ភ្ន ំងវញ្ញ

៍ នា ំឲ្យប្ពួយច្ត្ត ំ សូ ិ មលង

វេ ់គំនិត្គត្អ្វ ិ ី មិនលេច្

លែរើ មកែេ ់ផ្ទេះលមស្សុក សុខ ក ៏ច្ូេលៅ ។ លមស្សុកសួរថ្ល “អ្ន កឯងមករកអ្វី ?”

ទទួេ

- ខស ំុ ្ ម ូ សំ ណាក់នឹងលោក !

- អ្នកល្ោេះអ្វី ? ល្វការរកសុ ើ ី អ្វី ?

- បាទ ខបា ំុ ្ ទល្ោេះ “ផ្នសុី” រកទទួេទានល្វើ

ជំនញ ួ ។ កនុងលវោឆ្ន ំលនេះ ខបា ំុ ្ ទជួញមត្ប្ាក់អ្ស់ លករព ត ិ៍ ីឪពុកមាតយ

។

កនុងច្ត្ត ិ រត្់លោេស្សុក

ិ កកកត ជាការនា ំឲ្យលកត្វ ើ ត្កា ុត ួេ

មកសូមសំ ណាក់នឹងលោក

បលណា ត េះោសននសិន ។ ខបា ំុ ្ ទបានច្ំល បនតួច្នឹងសូមជួយេំដ

ិ ា បនតិច្ េះវជា

កមាលង ំ លោក ទំរាដត្ខ ំ បា ំុ ្ ទ

បានលសបយព ើ ីទុក ខ និងោលោកប្ត្

ិ ប់លៅស្សុកវញ

។

លមស្សុក សុខ លមេមុ ខ ផ្នសុី យេ ់ថ្លមានទក ើ ឹ

មុខប្ពួយដមន លទបន ើ ិយយថ្ល “មានអ្ី ! ប៉ាុដនតអ្នកឯង

កាន់គន ំ ិត្ឲ្យប្ត្ឹមប្ត្ូវ” លមស្សុក សុខ មិនបានលជឿ ជាក់ច្ត្ត ិ ផ្នសុី លទ ។

តា ំងដត្ពីទងៃដែេ

សូផ្លត្

មកលៅជួយល្វការ ើ

លមស្សុក សុខ លមស្សុក សុខលរេសរលសើរប្ាជា្ថ្លល របស់លសោៀនងមីមនលច្េះោច្់ ពីមាត្់ ិ

។

េុេះរេងយូ ំ រ

បនតិច្មកលមស្សុកកាន់ ដត្ទុកច្ត្ត ិ លសោៀនលនាេះល

លវោសាៃត្់លមស្សុកនិយយលៅកាន់ប្រពនធ “តា ពីលែម ើ អ្ញសាោនថ្ល

ផ្នសុី

ប្រុងដត្នឹង

នឹងបញ្ូ ា នខនវាយកលៅជូ ន ួល

លោកលៅោវយស្សុកឥ ូ វមកល្ើញជាក់ថ្ល មនុសសមានច្ំល ល្នើស

ណាស់ ។

!

ជាមនុសសោវាដសឲ្យ

ែេ ់អ្ញប្ពមលោយលៅជាមួយអ្ញ សាទបោប់លរឿងអ្វីមួយ

ើង ។

ិ ា លប្ច្ើន េះវជា

លបន ើ ឹងនិយយសតីពីអ្វីៗ

វាជា

មានករិ យេអ ិ ឥត្ មានរកយពិលរាេះ

- ោ៎េះ ប៉ាុដនតខលំ ាុ សុើបសួរពីស្សុកលទស មិនប្ពមប្ាប់

ខលំុ ្ សាេះ ។

- លអ្ើ ! វាមនបាច្់ ោក់នឹងអ្ញលទ អ្ញែង ឹ ល ិ

ើយ

វាមនដមនជាអ្ន កដស្សច្ំការលទ ពិត្ជាអ្នកទប្កុ ិ ី ង សំ ែ ី លច្ញមកទាងប៉ា ំ ុនាមន គជាសំ ែក ូ អ្នកមានពូជ ។ ី ន ឺ លវោដែេរតប្រពនធ កព ំ ង ុ ដត្ជដជកាន ី

ពីលរឿង

លសោៀនងមី ស្សាប់ដត្លគយកសំ បុប្ត្មួយមកឲ្យ ។

ី លមស្សុកលមេសំ បុប្ត្ច្ប់លទបន ! ើ ើ ិយយថ្ល “វុយ

លោកអ្​្បត្ លសនា ិ ី

លោកនឹងអ្លញ្ាើញមកលេង

នឹងលយើង កនុងលវោទងៃដសអក កូនស្សើលោក នឹងអ្ន ក ែ

តឹ ងកូនស្សើលោកក ៏មកដែរ

លោកឲ្យអ្ុឹក្ក ឹ ។

គួរលយើងលរៀបទទួេ

លពេលនាេះអ្នកដកលងល្ោេះថ្ល ផ្នសុី ច្ូេមក ។

លោកលមស្សុកក ៏និយយប្ាប់សពវប្គប់

ពីែលំ

លោកអ្​្បត្ លសនា នឹងអ្លញ្ាើញមកលេង ។ ិ ី

ើ រ

សូផ្លត្ ភ្ន្ក់ខនម នមានន ី ីវ ។ ិ ិយយស្សែអ្ ួល លោកលមស្សុកនិយយមកលទៀត្ថ្ល “ផ្នសុី ! ម្

លត្ច្ឯងលៅលសៃៀម ដប្រទកមុ ខយ៉ាងលនេះ ? ” ឹ

- បាទលទ ខរំុ ្ វេ ់ដត្គត្ឆ្ ៃ យណាស់ ការទទួេនា ិ

ឺ ោន្ំមិនជាការង្កយលទ

លតាងដត្គត្លោយលប្ច្ើ ន ិ

លត្ប្ត្ូ ើ វមានអ្វីៗខ លេះ ? រលបៀបលរៀបច្ំយ៉ាងែូច្លមតច្ខ លេះ ? លោកអ្លញ្ាើញមកលេងស្សុកលយើងមតង

លយើងលរៀបឲ្យលពញមុខលោក ។ - ប្ត្ូវដមនល

ើយ

លតាង

លទបលកេះប្ាប់ ប្រពនធ ើ

“ឯងសាតប់ច្េះុ អ្ញថ្លវាទវ

ណាស់” ។

េុេះដសអកល

ើ ងលពេប្ពេឹម លៅផ្ទេះលោកលមស្សុក

សុខ ភ្ូមងម ប្រោប់លរៀបទទួេលោកភ្ូឈយ ួ កុងសយ ិ ី ៏ លរៀបល

ើ យលស្សច្ មានរលបៀបេំនា ំេអ លេើសដេង

របស់លមស្សុកៗដស្សទាងពួ ំ ង ។ ទាងលមស្សុ ំ ក ទាងកូ ំ ន ស្សុក សឹងសរលសើរសានទែអ្នកលរៀបច្ំ... គឺ ផ្នសុី។ ល

ត្ុែច្ ូ លមតច្បានជាលោកអ្​្បត្ អ្លញ្ ា ើ ញមក ិ ី

ភ្ូមងម ិ ី?

ខ១ - ពីលប្រេះលោកធាលប់រាប់ោន សាគេ ់លមស្សុក

សុខ ជាយូរមកល

ើយ

ខ២ - ពីលប្រេះលោកច្ង ់េំដ

ទុកលខ ោកសាតយ

កូនលោក ដែេទទួេអ្និច្ចកមមកុងទ ន ក ឹ

ខ៣ - ពីលប្រេះនាង មា៉ាន យ៉ាន អ្ផ្សុកលកត្ទុ កខ ើ

លពកណាស់ មនលច្េះអ្ស់ ច្ត្ត ិ ិ ពី សូផ្លត្ អ្ងវរឪពុកឲ្យ ជូនមកបនលបទ ់ ក ុ ឯ ខ ស្សុកដស្ស ។ េុេះែេ ់លពេលោកបិ

ឌ បាត្

លោកអ្​្បត្ ិ ី

លសនា និងប្គួសារលោកអ្លញ្ាើញមកែេ ់ ។ លមស្សុក

សុខ និងរាស្តសតជាលប្ច្ើននាក់ រត្់ប្ច្វាត្់លៅល្វបែ ស ិ ើ ណា ា រៈ រាក់ទាក់ច្លំ រេះលភ្ញៀវលោយលសច្កតសមគួ រ។ ី

លោកអ្​្បត្ ទទួ គ និងអ្ន កស្សុក ិ ី េសាមគគសាមា ី

ទាងអ្ស់ ំ លទបអ្លញ្ ា ើ ញល ើ លោកលមស្សុក

សុខ

ើ ងលៅលេើផ្ទេះ ។ ប្កល

កលមេលៅកន ើ ុង

ូ វង

មនុសសទាងអ្ស់ ំ មនល្ រលៅប្រពនធ ិ ើ ញ ផ្នសុី លទបសួ ើ ថ្ល ឯងល្ើញ ផ្នសុី លទ ? លមតច្វាមនមកសំ ពេះលោក ិ ?

- ោ៎េះ ! ខម ំុ ្ នបានល្ ិ ើ ញវាតា ំងពីប្ពេឹមលម៉ាេះល ជំទប់សស ួ លៅជិត្លនាេះល្លយត្បថ្ល “ជំរាបលោក ើ

ផ្នសុី វាប្ាប់ខព ំុ ្ ីប្ពេឹមថ្ល វាមនស្សួ េ ខន ិ ួ ល ឥ ូ វវា លៅសំ រាកកំោ ំងលៅល

?”

ើ យ” ។

លោកអ្​្បត្ លសនាសួ រថ្ល “កូនលោកលមស្សុកឬ ិ ី

- ទានលប្ាសលទ វាជាលសោៀនខប្ំុ ្ ពេះបាទ ខប្ំុ ្ ពេះបាទ

ស្សឡាញ់ វាែូច្កូនបលងាត្ ើ ។

- ឲ្យានសប្មាកកមាលង ំ លៅច្ុេះ ផ្នសុី

លប្រើពត្ ុ ជាឈឺនិយយប្ាប់ជំទប់

សួស

ប្ាន់ដត្ជាការង្ករលគច្លវេះពីទជ ី ំនំលុ ទ ។ កាេណាលភ្ញៀវលមស្សុក

សុខ

បរលភ្នគោ​ោរ ិ

លស្សច្ អ្នកទាងអ្ស់ ំ ាននិយយនា ំរកយពីការលផ្សងៗ

កំសានតលេងសរាយ

។

អ្នកភ្នលំ ពញនិយយពី

រលបៀបអ្នករាជការលរៀបច្ំទប្កុ ី ង

និងប្រសាសលៅ

បាយកនុងលោកសននិវាសលនេះ ។ អ្ន កដស្សនិយយពី ផ្ោនុផ្េកនុងស្សុកលនាេះ

និងកសិកមមរបស់ខន ួល

ំនន់ និងទកលភ្ល និយយពីទកជ ៀងកនុងរែូវឆ្ន ំងមី ល ឹ ឹ ាមនលភ្លច្លសាេះលទ និង សាសនា ។

ើយ

កច្ច ំ ិ ទាក់ទង្មមជាត្ទា ិ ងឡាយ

បនតិច្លភ្ញៀវនា ំានច្ុេះពីលេើផ្ទេះលែរើ លេងដបកានលៅ

ជត្ ិ មងភ្ូមិ ។

មា៉ាន យ៉ាន លែរើ ដត្មានក់ឯងត្ប្មង ់លៅឯវាេដស្ស ។ នាងសរាយនឹងោកាសទូោយ

ស្សូវលខៀវស្សង្កត្់

ដស្សនិងគុម ព

និងសត្វយំទលំ ៅគុមឫ ព សស ី

លែម ើ

លតានត្ែុេះប្ត្ង ់ភ្លងសមល ងលៅលេ ឹ ឹ ើលម្ ប្ត្ូវជំលនារខយេ ់

បក់មកមតងៗ

សូរសលឹកោស់ៗរ

តំ ានប្ាវៗ

ខ លេះប្ជុេះ

ិ ោកែេ ់ែ ី ឯសលឹកខក ី ច ៏មានប្ជុេះខ លេះដែរ គួរឲ្យវលវកលពក ណាស់

នឹកោលណាច្ោ្័មែេ ់បុគេ គ ដែេលៅ

័ បឋមវយលៅល

ើយ

ល

ិ រនឹងមកោច្់ជីវត្ ើ យមនគួ ិ

សូនយសុងកនុងទកទលនល លមគងគ ។ ឹ

ទកដភ្ន កស្សក់ត្ក់ពីដភ្នកនាង ។ ឹ នាងយកកូនកដនសងមួយប្ទាប់អ្ងគុយ

ប្ត្ទឈទនគុមឫ ព សស ី

លប្កាមមលប ់

ទែមួយនាងប្ទច្ង្ការលងយល ើ

ើង

លេើ ប្រឹងសមលងលម្ ទែមួយលទៀត្នាងលតាងកូនលឈើ ឹ លៅជិត្លនាេះ ប្ត្ដសត្ ដែេកេា

ោក់ទប់ោតាមនាងកុឲ្ ំ យអ្ដ

ត ត្

តាមគំនិត្នាងលៅលេើោកាសលវោស៍ នាងលមេលៅល្ ើ ើ ញទូោយ

អ្លនកលពកពីពសុធា ដែេនាងនារទ ី ព ី ឹ ងលៅ...

ឆ្ៃយ

សំ ណាង េបេួច្លែរើ តាមនាង ។ េុេះមកល្ើញ

នាងអ្ងគុយ សៃបសា ់ ៃ ត្់ដត្មានក់ឯង ក ៏មនមា ី ន លែរើ លៅជិត្ ។

សំ ណាង និយយ “នាង ! ស្សុកដស្សដែេសាៃត្់

យ៉ាងលនេះលកាត្ដត្មនុសសលគលច្េះរស់លៅលកត្ដែរ ើ ិ លបជាបងវ ញ ើ េង ់លទ ! ”

!

បងមនលច្េះលៅសថ រ ិ ិ ត្លសថរច្រកាេយូ ី

នាងឥត្សតីអ្វីមួយមា៉ាត្់ សំ ណាង និយយលទៀត្ថ្ល “លមេលៅនាងោក់ ើ

អ្ផ្សុកណាស់”

- ោ៎េះ ! ខស ំុ ្ រាយណាស់ ។ សំ ណាង

ឮរកយមួយមា៉ាត្់លនេះពីលរាេះែូច្លសៀង

ត្ូរយត្ក្តនតើ លទបដប្រសំ ែ ី “នាង ! គបុ ើ ឺ

យលប្ពងលយើងពី

មុនមក

កសាងច្ូេានលប្ច្ើនណាស់

លទបជាត្ លនេះ ើ ិ

លយើងនឹងបានជួបានជាគូាប់ច្ត្ត ិ ត្លៅ ”

សំ ណាង រង ់ោ ំមួយស្សបក់ពំ ឮ ុ នាងល្លយ លទប ើ ើ

ញញឹមប៉ាប្រិម ខត្ច្ូ េជិត្និយយលទៀត្ថ្ល “អ្ូន ! ិ លយើងនឹងបានានជាគូមូេមត្ត ិ លមប្ត្ើ លបអ្ូ ើ នពុំយេ ់អ្វី សូមនាងលមតាត

ឲ្យបងសូមលងើបភ្័ក្តកតនន ួ អ្នកយ៉ាង

ស័ប្ម គលសាោេះ ... និយយល

ើ យក ៏លោលៅ ។ នាងប្ោន

“លមតច្ល្វែូ ើ លច្នេះ ពិត្ដមនដត្ឪពុកមាតយខ ំុ ្ ឲ្យខលំ ាុ ៅអ្នក ប៉ាុដនតលយើងមនទាន់ លរៀបោរ ិ

៍ពិរ

៍

នឹងានលទ

លយើងលៅស្សុកដខ ោរលតាងដត្កាន់ទលំ នៀមទំោប់ដខ ោរ” ។

នាងលែរើ លច្ញ ។ សំ ណាង លែរើ តាមដែរ ។

នាងលច្ញផ្ុត្ពីគុមឫ ព សស ី

ស្សាប់ដត្ល្ើញ

សូ

ផ្លត្ លៅបលងាយជ ិត្លនាេះ ។ នាងដស្សកថ្ល “បង សូ ើ ផ្លត្ ! បង សូផ្លត្ ! សូផ្លត្ ឈរប្ត្ង ់ខនលប កដភ្ន ក ើ ួល ្ំៗ ។ លោយនាងសាោនថ្លជាលមោច្ សូផ្លត្ េង កាេនាងល េង ល

ុ មនោ ៊ នលមេលម ោ ច្ ើ ងប្ពឺ នាងខ ទប់មខ ិ ើ

ើ យែួេប្គប់លេើែ ី ។

សូផ្លត្ លគច្បាត្់ពីទលនាេះភ្ន ល ម។ ី សំ ណាង រត្់លៅលៅអ្នកស្សុកៗ សទុេះលឆ្លឡាមក

ី នាងែង លួ និយយរកយរលវរវាយ ! “បង សូផ្លត្ ខ ំុ ្ ឹ ខន ល្ើញលមោច្បង សូផ្លត្ មកេងខអ្ ំុ ្ មាញ់ មញ !” ។ ិ កាេដែេនាងប្កល

កល្ើញ សូផ្លត្ នាងសាោន

ថ្លជាលមោច្ សូផ្លត្ មកេងនាង ។ លោយនាងរេឹក ណាស់ភ្នលត្់មាត្់លៅល្ោេះភ្នលម

ប៉ាុដនតែេ ់មកនឹក

ល្ើញថ្ល

ជាលមោច្

លសច្កតម ញ ក់នាងឲ្យ ី ល ច្មកពញ្ញ

ភ្័យញ័ រែួេមួយរលពច្ ំ ។ លោកអ្​្បត្ មកប្ា ិ ី

៍កន ូ

បង្កគប់ឲ្យអ្នកស្សុក

យកអ្ងារ១កាតប់មកជូនលោក លទបលោកបាច្ល ើ

ើយ

មានប្រសាសន៍មលងៗ ំ “សូផ្លត្ ! លបឯងដច្កសា ថ នលៅ ើ ល

ំ កេងពញ្ញ ញ ក់រូ នអ្ អ ើ យកុម ី យកអ្ងារលនេះលៅ លៅ

ឲ្យឆ្ៃយពីលយើងលៅ លោយសុី ។

លបឃ្ល ើ ល នណាស់សឹមលយើងដសន

មា៉ាន យ៉ាន លៅដត្ទលនទញ “សូផ្លត្ ! សូផ្លត្ ! បង សូផ្លត្ ” លោកអ្​្បត្ ភ្័ ំ ិ ី យជាមលង

ិ លោកលមស្សុក សុខ វេប្ត្

បបួេប្រពនធកន ូ

ិ ។ ប់លៅភ្នលំ ពញវញ

លៅកនុងភ្ូមងម ិ លគបាត្់ែ ំ

ដត្ពីទងៃទទួេលោកនា

ឹ ងសូនយពី ផ្នសុី តា ំង

ឺ ោន្ំ ។