Sophatfilesix

ជំព ូក ៦ សូផ្លត្ មានរូបជាកំលោេះមួយ មាឌប្កោញមុខ មូេ

មាន្មស្សស់ស្សា ំសមសួននឹងវងសសកាត

សលមលៀកបំរក់មនបានជាមានត្ទមល លប្ច្ើនលទ ិ

ប៉ាុដនត

អ្នកទាងឡាយលម ំ េលៅប្ត្ូ វច្ត្ត ើ ិ នឹងសម នឹងសាអត្ច្ុេះ រលបៀបប្គប់បទ ។

មានស្តសតើប្កមុំជាលប្ច្ើនោប់ច្ត្ត ិ នឹងអ្នក ។ នាង “អ្៊រូ ”ី ដែេជាកូនប្កមុំរបស់អ្នកជិត្មងមួយ រូប

ទនលោកអ្​្បត្ លសនាមានច្ ត្ត ិ ី ិ ប្ាថ្លនលេើរូប

សូផ្លត្ ជាលប្ច្ើន ។

សូផ្លត្ ឥត្ែង ឹ ខនបនត ិច្លសាេះ ។ ួល សូផ្លត្

បានរាប់ោននិយយសតីលោយសមគួរ

នឹងនាង អ្៊រូ ី ដែរ ។ ទងៃមួយលវោដែេនាង អ្៊រូ ី

និយយលសើច្លេងពីលរឿងលផ្សងៗនឹង សូផ្លត្ នាង អ្៊រូ ី

ុ ច្កូនកដនសងត្ូច្មួយលៅ

សូផ្លត្

និយយថ្ល “ខស ំុ ្ ម ូ ជូនកដនសងត្ូច្លនេះលៅបង” ។

លទប ើ

សូផ្លត្ ទទួេកដនសងល្វជាសលងា ត្លមេសពវ ប្គប់ ើ ើ

ញញឹមជញ្ាក់មាត្់ “កដនសងលនេះ ស្សឡាញ់ ដត្ជរោក់ មានថ្លនក់េណា អ ស់ បាត្់លៅណាលទ” ។

លបលម៉ា ើ េះល ល

ន នឲ្យ ើ យខប្ំុ ្ រយ័ត្ម ិ

សំ ែ ី សូផ្លត្ ជារកយប្ត្ង ់ពិត្ ប៉ាុដនតនាង អ្៊រូ ី យេ ់

ថ្លជារកយលេបមយយ៉ាងគួររបស់ប្រុសប្រលសើរ ។ នាង អ្៊រូ ី សាោនថ្ល សូផ្លត្ ច្ងច្ត្ត ិ នឹងនាង ។ េុេះលពេយប់សាៃត្់នា

ិ កាវាយលមា៉ាង ែប់ពីរ លៅ

កនុងភ្ូមសា ិ ៃ ត្់ឈឹង អ្ន កស្សុកដែេលនឿយល្វការរកសុ ើ ី ពីទងៃ ក ៏នា ំានសំ រាកខនពួ នោតាម និប្ទាេក់ស្សមុក ួល

ោន់កុងផ្ទ ន េះរាេ ់ៗរូប ។ លៅផ្លូវលភ្លងអ្គគ សន ើ ិ ីលប្រង ប្រត្មទត្ពនលឺលោេទលទ

ជួនកាេមានរលទេះអ្ូស

មួយៗរត្់យឺត្ៗ លោយអ្នកអ្ូសអ្ស់កោ ំ ំងមលងលពក ំ ណាស់ ។ ប្ពេះច្ក្តនទច្ដញ្ ិ ច ងោ ំង រសោីប្ោេមកលេើ

ពសុធា លែម ើ ប្ពឹកាសឹងស្សង្កត្់មានសពវសត្វរត្ច្រទំ ិ ល

ហ ដត្ង ើ រលៅ ។ លៅលពេយប់សាៃត្់ែលូ ច្នេះ រាគត្ណា

ល្វឲ្យងង ត្ងងេ ់សត្វកុងវែត ន សងារ ។ ឹ ើ

។

ផ្ទេះលោកអ្​្បត្ លសនា មនទាន់ សាៃត្់លៅល ិ ី ិ

ើយ

លៅកនុងបនទប ់ សូផ្លត្ លភ្លងផ្ល ើ ុ ងៗ លោេពនលឺមក

មងលប្ត ។ សិសសសាោ “កូលេសសុីសុវត្ថ”ិ កំពង ុ នា ំ ានបលងហយការលរៀនដែេប្គូ ោក់ឲ្យល្វើ ។ ើ

បនតិច្ ណារន ិ ោ សូផ្លត្ ច្ូេលៅបនទបល់ ែកទន

ខន ុ ដត្អ្ងគុយប្ច្ងូវលមេលសៀវលៅដត្ ើ ួ ល ។ សូផ្លត្ កំពង

មានក់ឯង េុេះឮសូរលជើងលគលែរើ ប្ពិប ! ប្ពិប ! ក ៏សាោនថ្ល ជាែលំ

ិ ស្សាប់ដត្ង្កកលមើេល្ើញរូបស្សើ ើ រ ណារន

ប្កមុំមានក់លៅបលងាយ ើ ... នាង អ្៊រូ ី ។ នាង អ្៊រូ ី ល

ត្ុដត្លសច្កតី លច្ត្នាលេើ សូផ្លត្

មលងណាស់ ំ នឹងទប់លករជាស្តសត ត ិ៍ ើពំ បា ុ ន បានជា

លៅកនុងរាប្ត្ើសាៃត្់លនាេះបានល

បនទប ់ សូផ្លត្ ។

ែូលច្នេះល

ើង

ើយ

លៅែេ ់

នាង អ្៊រូ ី ឈរលៅជិត្ត្ុ សូផ្លត្ ឥត្មានវាោអ្វី ។

សូផ្លត្ លនេះ” ។

សួរថ្ល

“អ្លញ្ាើញមកមានការអ្វីលៅលពេ

នាង អ្៊រូ ី ោមាត្់លរេរកយពុំច្ង ់រួច្

- ោ៎េះ ! ខ.ំុ ្ .. សូផ្លត្ យេ ់ជាក់ថ្ល នាង អ្៊រូ ី ោប់ច្ត្ត ិ លេើអ្នក

លទបន ំ ត្ ់ សលុត្ខនលោយភ្ ត្ភ្័ យ ើ ិយយទាងរនធ ិ ួល មាចស់ផ្េះទ លគែង ឹ ប្ត្

លរឿងល

ត្ុ

“នាងអ្លញ្ាើញ

និង

នាង

ិ ប់... លៅទេំ លទាេះបមានការអ្វ ី លៅវញលៅ... ី ីៗ

ដសអកប្ពឹកសឹមអ្លញ្ាើញមក។” - ោ៎េះលទ... ខម ំុ ្ ន... លៅលទ ិ

- លទ!... ខស ំុ ្ ម ូ ច្ត្ត ិ នាង សូមនាងប្ត្

លបនាងោ ើ

ិ ប់លៅវញលៅ

េះខលំុ ្ ទ ខនខ ំុ ្ ន ិ ត្ខ ំុ ្ ផ្ទេះលនេះមនដមនផ្ទ ិ ិ ួល ម

ិ ដមនមាចស់ខនខ ួ ល លំុ ្ ទ សូមនាងអ្លញ្ាើញលៅវញលៅ !

នាង អ្៊រូ ី ដែេបានសាតប់ដត្កមាលង ំ ច្ត្ត ិ លប្ត្កច្ង ់

លសនោនា ំឲ្យងងត្គ ត្ម នល្ ឹ ិ ិ ើ ញ លមេម ើ ិនយេ ់ ការ ខុសប្ត្ូវទាងពួ ំ ង ខ ទប់មុខទទូរប្កមាច្ុេះែភ្ន ី ល ម។

លពេលនាេះទទួេនាង មា៉ាន យ៉ាន លបើកបងអួច្បនតិច្

ប្កល

កលមេលៅបនទ ប ់ សូផ្លត្ ស្សាប់ដត្ល្ើញនាង ើ

អ្៊រូ ី លែរើ លច្ញពីកនុងលនាេះមក ។ នាង មា៉ាន យ៉ាន ធាលក់ លងលើមកតុកនឹកថ្ល “បង សូផ្លត្ លនេះ អ្ញសាោនមកថ្ល

ជាមនុសសប្ត្ឹមប្ត្ូវេអ ។ តាមឫករដែេពុត្ល្វជា ើ

សុភ្នពរាបទាបលនាេះ គួរឲ្យទុកច្ត្ត ោ លផ្ញើជនម លផ្ញើខន ិ េម ួល ប្ា

បានណាស់ឥ ូ វស្សាប់ដត្ោ៊នយកស្សើល

ើង

មកែេ ់លេើផ្ទេះផ្ង ! ។ “្មមតាប្រុស លយើងជាស្តសតើ សមលងលម េម ន្ល ឹ ើ ិ ិ លគលទ មន្ល ិ ុ េះែេ ់កនុងច្ត្ត ុ េះលទ” មា៉ាន

យ៉ាន

បទបងអ ំ ី រគងថ្លៃស ិ ួ ច្យកទែទាងព

ជញ្ាប់ជញ្ាឹង ប្រឹងែកែលងហម្ំ សាតយ គំនិត្ដែេគត្ ើ ិ ប្ាថ្លនខុស ជាយូរអ្ដងវងមកល

ើយ ។

ិ លនាេះ តា ំងដត្ពីរក់កណា ត េយប់ លកត្កាេវ ត្កា ើ

មកនាង មា៉ាន យ៉ាន ប្ពួយប្ា

លវេះខនលច្ញឆ្ ៃ យៗ ួល

ពី សូផ្លត្ ែរាប ។ នាងមនដែេលែ រើ លច្ញច្ូេកនុង ិ

ផ្ទេះឲ្យបានប្រទេះមុខនឹង សូផ្លត្ លសាេះ លបើល្ើញអ្នក ប្រុសលៅប្ត្ង ់ល

េះនាងលៅប្ត្ង ់លណាេះ ។ លពេបាយ

នាងបរលភ្នគសៃ ិ បសា ់ ៃ ត្់វាោ ខុសពី្មមតា ដែេ្តា ី ំ ធាលប់ដត្និយយរករាយ ី ែណា េែលំ លេងកំសានតទាងអ្ស់ ំ ាន ។

ើ រលរឿងលផ្សងៗ

រេងយូ ំ រទងៃមក សូផ្លត្ នឹកកនុងច្ត្ត ិ ថ្ល នាង មា៉ាន

យ៉ាន

មានលបអ្ន់ ច្ត្ត ើ ិ អ្ី វនឹងអ្ញល

ើយ

លមតច្ក ៏

លគច្លវេះពីមុខអ្ញលម៉ាេះល ? លមតច្ក ៏ នាងលខមល្អ មអ្ញ ើព ើ លម៉ាេះល ? ខនលអ្ ើ យដែេមកលៅកនុងផ្ទេះលគ យកច្ត្ត ិ លគ ួល

ណាស់ មនគួ រលគគុក ំ ន ួ ល្វលសោ ិ ើ ើ លសាោេះែូលច្នេះលសាេះ មន ិ ែង ់ ឹងឯងបទណា ? ឱ ! ប្រដ ឹ ជាលគជិន្អនន

េជា

លគថ្លឯង ោ៊នប្រមាងលមេង្កយេបេួ ច្ស្សឡាញ់ ើ លគល

ប៉ាុដនត ឹ ខនថ្លលថ្លកទាបដែរ ើ យ ! ។ សពវទងៃែង ួល

ច្ត្ត ិ ច្ទប្ងឲ្យប្ពួច្គួច្លមប្ត្ើលៅលេើលគ ។ ខស្ំុ ្ សឡាញ់ លគ

មនោ ៊ នឲ្យលគែង លមតច្លគលៅដត្ែង ឹ ខនលទ ឹ ខនបាន ិ ួល ួល ។ គត្លៅល្ កកំសត្់ទគ ុ ក ៌ ិ ើ ញថ្លខុសគំនិត្ ខនជាអ្ន ួល មនគួ រគួច្ច្ត្ត ់ស័ប្ម គែេ ់រូបលគល ិ ិ គត្ច្ង ិ

ើយ

ច្ង ់ល្ងោប់ផ្លាយដែេលៅលេើលម្លទ ។

មនគួ រ ិ

សូផ្លត្ បប្មុងរត្់លច្ញ ។ េុេះលពេប្ត្េប់យប់យន់បនតិច្មក

ណារន ិ

ប្រោប់លោយលមោវោស់ដត្មួយសប្មាប់

ប្រញិប

ទទួេមនបានលច្ញមកលរៀនន ិ ឹង សូផ្លត្ ។ សូផ្លត្ ប្រញាប់ទាញសំ បុប្ត្មួយ

ពីលោល ៉ា ោក់លៅលេើត្ុ

សទុេះសឹមៗ ច្ុេះមកែ ី លែរើ លច្ញលៅលប្តរបងភ្នលម ។

អ្នកប្កល បុ

កលមេលៅផ្ទ េះលេើកទែពីរសំ ពេះ ើ

យប្ពេះមាចស់ទងល

!

ខប ំុ ្ ួងសួង

ប្ទប្ទង ់វងាលោកអ្​្បត្ លសនា ិ ី

“ឱគុ

សូមលោកជួយ

ដែេប្រកបលោយ

ិ ច្ត្ត ”។ ិ វលសសេអ

ទកដភ្ន កលជារលច្ញលពញមុខមួយរលពច្ ំ ។ ឹ សូផ្លត្

្នលជង ើ លែរើ

ោេ ័យមនលច្េះអ្ស់ ិ

កតុកកនុងច្ត្ត ិ ោលឡាេះ

មនលច្េះល ិ

ើ យពីវងសប្គួសារ

លោកអ្​្បត្ លសនា ។ អ្នកនឹកល្ើញថ្ល លោកនា ិ ី ឺ ្ំមានគុ ម៊ន

នឹង អ្នកលសោើឪពុកអ្នកបលងាត្ ើ លោយ

លោកទំនក ុ បំរង ុ អ្នកសពវប្គប់ ស្សឡាញ់ រាប់ោនមន ិ ឲ្យល្នើសច្ត្ត លោកស្សើមនដែេមានរកយបលនា ទ ស ិ ិ

លជរសតីអ្នកលសាេះ ។ ណារន ិ ជាមត្ត ិ រកាមនលៅកនុង

លោក ។ មា៉ាន យ៉ាន ជា្តាដែេដត្ងដត្រាប់ ោន ី អ្នក លោយលសាោេះប្ត្ង ់។

ការខុសគលេ ក ឺ ើខនអ្ន ួល

នាង ។

សូផ្លត្

ដែេកបត្់ច្ត្ត ិ ប្ត្ង ់របស់

លែរើ កណា ត េយប់ងងត្មុ ខប្ជប់ ឹ

ិ ញ សាោរត្ី ឥត្វញ្ញ

លែរើ ត្ប្មង ់លៅទណាល ី

វលងវង

និងញា ិ អ្នកឲ្យនឹកប្ាថ្លន ុ ំងច្ត្ត

ើយ ។