ឆាែទី ៤ ផានីត្ ពៅកែ និង នត្ែង ពៅកែ : អញថាមាត្់ណ្តមាត្់
ឹ នងព
ើ យ ។ អា
ំ
ត្ចពោថាអញម នបានប្ាប់ ។ កត្ពគោប់អញៗ ិ ិ ព្លយថាអញម នែ ង ឹ អវីពទ ើ ិ
ព្ែោះរតងអាឯងពទៀត្ផង ឹ
ព
ើ យអញប្ត្ូវកត្ពចញ
ពោយពោទថាអាឯងពធវើ
កា ខ្ខ្ល ែឡាន អងបាង ី ា ា ពបែឡានអញពៅប ើ លី ។
ំ : ខ្ស ំ្ ម ូ អគណពៅកែព
ពនោះ
ង
ណ ើ បត្បគ ើ យៗ ពែម ី
ិ ខ្ស ំ្ ម ូ ជំរាបពៅកែជាមនវញថា កត្ពគោប់ខ្ ំ ្
ខ្ពំ ្ ្លយប្ាប់ រាជកា ើ
នូវព ឿងេិត្ព
ើយ ព
ើ យព ឿង
េិត្គពៅកែបានពប្រើ ខ្ ំ ្ ពអាយពធវអំ ឺ ើ ពេើែ ៏ោមែព កមន ពោយសនយថាពអាយខ្ ំ ្ ១មនព ៀល ។ ឺ
ោះ
ផានិត្ : សូមពទស... ពៅកែ ១មនព ៀល លែមពអាយ ឺ ពៅេូ
ំ ដែ
ែូចជាពធវទនពអាយប្រេនធ ែន ូ មាតយ ើ
ឪេែាត្់ចោះ ។ ពៅកែ : (គំ
ែ) ែន ំ ិោយឯងែង ឹ ព ឿងអវីដែ
គត្ ិ
កត្កាន់បញ្ាីពអាយប្ត្ឹមប្ត្ូវពៅមនគ ត្ពទ ។ អញពៅ ិ ិ ជួបពគបនតិច ពៅកែពធវជាពែ ើ ពចញពៅ េូ ើ ពចញពៅតាម ព
ំ ចង ់ពែ ើ
ិ ើ ញែូចពនោះ ពៅកែ ែ ៏ចូលមែវញ។
េពទធ ! េពទធ! ាមនពឈលើងឯណ្ត មែទមខ្ ំ ្ ពអាយ ជាប់ជាងពឈលើងមនសសពទ ។
ំ : មនែ ង ឹ ជាន ណ្តជាពឈលើងន ណ្តពទ ពៅកែ ជា ិ
ពឈលើងគូលី ឺ គូលីជាពឈលើងពៅកែ ?
vÂu
ឆាែទី ៥ មនសសែកែលកលម
ព
ងោន (ប្រេនធេូ
ំ ) ចូលមែ
ងោន : (ពែ ើ ចូលមែពោយយំ បពណតើ ើ ញពៅកែមន មិនទន់ព
ើ ញរតី
ចូលមែ
ងពទ) ឱ ! ប្េោះ
ពត្ជគណមាចស់ពអើយ ! ជួយខ្ផ ំ ្ ងចោះ ព ឿងអវីបានជា រតខ្ ំ ្ នព ី ម ិ
ើ ញមែផាោះ
ព
ញមែេ័ទ ធផាោះខ្ ំ ្ (យំ ) ។ ពៅកែ : ព (
ើ ញពទអា
ងោនែ៍ព
ើ យស្សាប់ដត្មានលឺេួែគិ
ំ អញនិោយអាឯងមនពជឿ ិ
ើ ញរតីខ្ន) ួល
ោន : យី ! េែវា ! ពត្មានព ឿងអវីប្ាប់ខ្ ំ ្ ពអាយែង ឹ ើ ផង។
ំ : ពត្េួ ពគមែពធវែូ ើ ែគញ ិ ើ ចពមតចខ្ លោះ ?
ោន
:
ខ្ែ ំ្ េ ំ ងោ ំបាយ
កមាត្់ពទបន ើ ឹងមែេីវត្ត
មកាទូ ចែំេងព ៀបចំពសៀវពៅោស់ៗ ី
បស់វាស្សាប់
កត្មានមនសសេី ប្ែព
ែ់ចល ូ មែតាមទវ មខ្
ែពមលពៅខ្លងពប្តព ើ
ើ ញេី បី
ខ្ ំ ្
ែ់ពទៀត្ េួន
ិ ជំវញផា ោះ ប្េលឹងខ្ម ំ ្ ិនែង ពៅឯណ្តពទ ស្សាប់ដត្ ឹ ពោែមួយសួ ខ្ថា ំ្ “កនអនែកត្ែង
ំ ពៅណ្ត?” ខ្ថា ំ្
“ពោែពអើយបាត្់តា ំងេីប្េឹែមសល មិនទន់ព ិ ិ ប់មែផាោះវញផង
ព
ោះែ៍ពមលសំ ើ
ខ្ម ំ ្ នែ ង ឹ ែកែ ” ិ
។
ើ ញប្ត្
ពោែទង ំ
ឹ ងពោលកភ្នែពេញខ្ ាមពយើង
ពោែមានែ់ពទៀត្សួ ពទៀត្ពៅកមថា កប្ែងបានែង ឹ ថា កត្ែង ពលើែនែសំ េោះព
ច ួ
“ពោែោយ
ំ ពៅឯណ្តកែ ឬ ?” កម
ើ យនិោយថា “ោសពទ យែប្េោះ
េទ ធពធវជា ប្រធ្លន ខ្ម ំ ្ នបានែ ង ឹ ពទ” ។ េួែអស់ពោែ ើ ិ ិ ែ ៏លយពៅវញពៅ ឡាន
កាទូចលបពមលថាព ើ
ើ ញព
ើង
សបពៅ ។ េួែជត្ ិ ខ្លងពគែ ៏មែពរាមពយើងអូ ី
សួ ថា េួែ គញមែោប់ អនែ ិ
ំព
ពអើយ ពត្ើ ឪវាឯងពៅពធវអវ ើ ី ន ណ្ត ?
ើ យ ។ ឱ ! េពទធ
ពៅកែ : ខ្យនពអើយ ! អា
ំ វា្កួត្ព
ើ យ វាចង ់ជាប់
គែ វាចង ់ងាប់ អញអាណិត្វាអញប្ាប់វាថា ពអា
យវា ត្់ពគចខ្នពៅ វាមនប្េម។ បនតិចពទៀត្េួែគញ ិ ិ ួល អូសែាលវាេីែកនលងពនោះព
ើយ
អញែូចពនោះ ។
ពបវាពៅ ងទទ ឹ ង ើ ឹ
ោន : ចោះព ឿងអវីមានព ឿងអវី ! បានជាពគ ែោប់ ? ពៅកែ ពៅកែ
:
ឹ ត្ វាស្សវង្ក ួ
ពបែឡាន ើ
ងលីេីមសលម ញ ិ ិ
សាលប់អនែជិោះែល ់ពៅ ៣
បែឡានឡាន
ពោយមានពប្ាោះថានែ់
ែ់ ។
ោន : ឱេពទធពអើយ ! ោច់ខ្យល ់សាលប់ពៅលអជាង ។ ចោះឥលូវប្ត្ូវពធវែូ ើ ចពមតច ?
ពៅកែ : ពធវពមត ួ ើ ច ! ថាពអាយវាពគចសិនពអាយកត្ ច មួយប្ាសិនពៅ ។ អញនឹងកវែផលូវពៅពទៀត្ ព អញែ៍មនពធែ ចកភ្នែមិនពមលខ្ ស ិ ើ ោោោន់ និងកាទូចកែ ។
ើយ
ប្ត្ូវពលើខ្យនឯង
ោន ព
:
ចោះឪវា
ពបពៅកែមានប្រសាសន ៏ែូចពនោះ ើ
។ ើ យ ពៅោ ំសអីពទៀត្ ែ ៏សាតប់មនបាន ិ
ពៅកែ : អា ោន
ំ ឥលូវករលែណ្តស់ ។
: ឪវា ខ្អ ំ ្ ងវ ពៅកែចោះ កត្ជាប់គែព
ព្ែោះពយើងវាមនលអ ពទ។ ិ សាគល ់ពយើងថា<<ន!
អនែ
ើយ
ពគឯងជត្ ិ ខ្លងពគធ្លលប់
ំ ជាប់គែព
ើ យ>>។ែូន
ពយើងកែលពៅព ៀនពគថា
<<ន!
ែូនពនោះ
ឪវាជាប់
ាត្់ បានែង ឹ ព ឿងពនោះព
ើ យាត្់និងប្េួយោច់ ខ្យ
គែ>> ពត្ើ ពអាយានយែមខ្ពៅទែឯណ្ត? កម ពបើ ល ់។ជាប់គែពោកត្បពណើ ឯងពអាយមែពធវកា ើ ជាប់ពខ្លនោះនែពសលៀែពខ្ៀវពាែ់ពខ្ៀវ្ ខ្យល ់ព
ចខខ្ល ំ្ ម ស់ពគោច់
ើ យ។ពៅកែាត្់និោពយើងពតាងសាតប់ពតាង
តាមាត្់ដែលស្សោញ់ ពយើង ាត្់ចង ់ ពអាយពយើង
បានស្សួល ពមតចែ ៏ឪ វាឯងមនប្េមពធវ តាម។ ែឈ ំ ប់ ិ ើ ពៅសាៃម
គត្ពម លពអាយកមនកទន ិ ើ
អានិត្ពែ ត ិ ៏
ព្ែោះ
ែូនស្សើ
អានិត្មាតយ
អានិត្ខ្។ ំ ្ សពូ អាយ
កបែប្ពាត្់ប្ាស់ែពំ អាយមានលឺថាជាប់
គែេូជ
ពៅកែ :
ង ១០០
ពយើងប្ែកមនកត្ាមនន ណ្តកែលជាប់គែពទ។ ៍ខ្យនយែ ៣០០៛០០ ពៅ!
ោយោន់ ១០០ មីកាទូច១០០។ ព
ំ : ែយ ំ ែ ! ែពំ ធវពថាែ ស់ពោយសា ពគោែ់ទន ើ ោះ!
ពៅកែ : ខ្យន េីព
ោះមែ
ង ជួយសាតប់ពមលសំ ែវា ី ។ ស់តា ំង ើ
ពោយសា អនែណ្តពបម ើ នពោយសា ិ
អញ ? យែ ៣០០ ពៅខ្យន អញពធវប ើ ណយ ។ ំ : ែំ ! ែប្ំ េមទទួល បណយេីមនសសបាប ។
ោន : ឪវា ឯងថាអវីអពញ្ចោះ ពៅកែាត្់ជាអនែមាន គណពលើពយើង ។ ពៅកែ :
ង លឺ នឹងប្ត្ពចៀែ
ពោថាអញបពញ្ចោះណ្ត។
ងស្សាប់ព
ើ យ ត្ច ិ
ោន : ោស ! ខ្ែ ំ ្ ៏្ៃល ់ណ្តស់ដែ ពៅកែេីព ឿងអវី
។ ចោះ ពគខ្ង ឹ
ូ ត្ែល ់ោែ់ទន លយកាែ់មន ិ
ពអាយយែ? មានកត្ឯងខ្ំ ែលយពអាយ បានពប្ចើន ូ ព
ៀ មែ ែបា ំ នប្េឹែែខ្ វោះោៃច ាមនអងក ប្រោ ំ
ពាង ាមនសំ េត្់អាវសំ រាប់ផាលស់ ? ាមនអវី ជាពទៀងសំ ិ រាប់ប្ទប្ទង ់ជីវត្ពសាោះ ។
ំ : ែយ ំ ែមែនិោយកវងពេែពៅផាោះ ពៅអីពៅ !
ោន : ឪវា ! ខ្ដំ ្ លងយល ់ឯងព
ើយ !
ំ : យល ់ឬមនយល ់ ពៅផាោះពៅ ព ឿងអញពស្សចនឹង ិ
អញឯងែពំ ចោះែង ឹ អវី ។ ោន : ខ្ម ំ ្ នពៅពទ។ ិ
ំ : កន ! និោយពអាយពចោះសាតប់ ឯងមនបានែ ង ឹ ិ
ព ឿងែនង ែម ំ ែពធវជាមែពចោះកែ ។ ើ
ោន : អាងអវី អាងកត្ពគមិនែង ឹ ព ឿង ។ ឯងអនែពចោះ ែង ឹ ពមតចែ ៏ពធវពអាយពៅកែេ ើ ិ បាែពោយសា ?
ំ : មពនោះ គំនិត្ខ្ ំ ្ ពគប្កាស់ណ្តស់ ពប្ៅណ្តស់ ។ ី
ោន : (យំ កាន់ដត្ខ្លលង) ំ ពបខ្ ើ ពំ ្ គ ែ ៏វាមិនអីដែ
ែំ
ពអាយកត្ជាប់គែ ។
ំ : យី ! មពនោះ ! (ខ្ងប្ចពោត្) ី ឹ
ផានិត្ : េូ
ំ ! េូ
ំ ! ែប្ំ ចពោត្ ពបម លង ៃ ់ ែំ ើ ងាត្់ ី
យែពសចែតលៃ ី ង ់ពៅត្ប ។
ពៅកែ : អា ផានិត្ អាឯងពចោះែង ឹ អវីដែ ? ព ឿងអា ឯង គត្កត្បូ ែលយពៅ ត្ចអញពែញពោល ពអាយ ិ ិ ឈប់ពធវកា ឥលូវ ។ ើ
ផានិត្ : បូែពលខ្មនពែ ត្ពទៀត្ពទ ! វាប្ច ិ ើ ព
ំ ខ្ ាង ់អស់
ិ ។ ើ យ ឯងថាប្ត្ូវ ស្សាប់ដត្ខ្ ាង ់ពគ ថាខ្សពៅវញ
ែបួនកែលពគបពប្ងៀនខ្ ំ ្ ឯសាោទងប ំ ម នយែមែ ិ ពប្រើែងជ ន វី ត្ពនោះម ិនប្ត្ូវពសាោះ ។ ែបួនប្ាប់ថាពធវពនោះ ើ
ិ ិ “លអ” ជីវត្ថា “ពឆ្ត្” ែបួនថា “ពចោះ” ជីវត្ថា “លៃង ់” ិ ែបួនថា “ទប” ជវី ត្ថា “ខ្ ពស់” ។
ពៅកែ : អាផានិត្ ឈប់និោយ អញពែញអាឯង ពអាយឈប់ ពធវកា ឥលូវព ើ
ើយ ។
ផានិត្ : មនោ ំបាច់ពៅកែពែញទន់ពទ ខ្ឈ ំ ្ ប់មន ិ ព
ើយ
មនបានព ិ
ពប្ពាោះប្ចមោះវាមនពចៀប ិ ើយ ។
ពៅកែ : អាផានិត្... អាផានិត្... ផានិត្ : មានកា អវីពៅកែ ?
ខ្ប្ំ ្ ទពៅជ ំ ិត្គ ង ់