tkFileSix.pdf

Page 1

ឆាែទី៦ មនសសែកែលកលម ែមមែ សខ្ ប្ទើ មាន គង ់ ពៅកែ : ចោះេួែអាអស់ទងពនោះ ំ ពៅណ្តមែណ្ត ពែ ើ ពោលកា ? យី ! េួែអាពនោះ កា ពៅនែ វាហាន ពែ ើ ពោលកា ងា ។

គង ់ : េួែខ្ ំ ្ លឺសូ មានកា ជកជែខ្លលងពេែ ំ ហាែ់

ែូចជាមានព ឿងអវី បានជាបបួលានមែពមើល ។ ពៅកែ : ពៅ !

ិ ំានពៅពធវវើ ញភា ល មពៅ !

ប្ទើ : បាទ ! សួ សខ្ទែខពោែបង

ំ បនតិចសិន ។

ពៅកែ : យី ! អាឯងអស់ពនោះ វាព

អស់ានព

ំ ើ ងោងទង

ើ យ ! អញនិោយអវីែ ៏ាមនន ណ្តសាតប់

កែ ឥលូវ ។ ពបែពណ តើ មកត្ធំទងអស់ ំ បានអនែណ្ត ើ ពធវគូ ? ឬមួយអាឯងអស់ពនោះ ើ លី អនែណ្តពធវពៅកែ ើ ែូចជាេួែគូលីឯពទៀត្ៗ

មួយកលៃៗ

ាមនពធវកា អវី ើ


ជំនំាន កត្េីគត្បោះពបា ិ

ត្ំព

ជាមួយអញមនបានជាោច់ ខ្លត្ ិ

ពសាោះ

អញប្ាប់ឯងមនពធវជាមួ យ ើ

ើ ងប្ាែ់ដខ្ ។

ពៅកែណ្តពទៀត្បាន

ពែត្មែជា ើ

មនសសែនងសងគម វាកត្ងកត្មានឋានៈ ខ្ ពស់ទបជា ធមមតា តាមចងាវែ់តាែ់ដត្ងមែ ។ ចោះពបពយ ើ ើ ងពចោះកត្ បោះពបា ចង ់ពសែើមខ្ែូចៗាន

ពត្បានន ណ្តពធវពម ើ ើ

ន ណ្តពធវែូ ើ ន ?សាតប់បានពទ អាសខ្ អាមាន ? សខ្ : បាទ !

មាន : ប្េោះបាទមាចស់ ! ពៅកែ : អាគង ់ ! អាប្ទើ ! គង ់ : មនយល ់ មនែ ង ឹ ជាពៅកែ ចង ់ថាអវីអំ បាញ់ ិ ិ

មញ? ិ

ពៅកែ : ពណហើយ ពៅ អាមនសសមនយល ់ ពៅកត្ ិ

មនយល ់ ែកែលពនោះឯង ។ (ែមមែ ទងអស់ ំ ព ៀប ិ

ពៅ)ផានិត្ : ែអា ំ លអពញ្ាើញពៅបងទងអស់ ំ ាន ។


ខ្លត្ កា មួយប្េឹែចោះ នលៃពនោះោ ំជួយសាតប់ ជួយលឺ ព ឿងេូ

ំ ផង ។

ពៅកែ : អាផានិត្ អាណ្តពធវអវ ើ ី ឯង ? ផានិត្ : ពៅកែ ឯង

ចត្ត ិ ពលើមនសសកែលព សេវនលៃ ស់សំរាប់ យព

ដំ ្ ្អត្ ឹ នងពធវខ្ ើ ំ ្ ! ពធវពអាយខ្ ើ

ើ ញកត្េី លយ េី មាន ។ ស់

កត្គត្ពធវ ពម ិ ើ ចពបើែលយ

ពអា

ម នគត្លអ ជាពទ គត្កត្ ើ យ ។ ែនងកា គត្ពនោះា ិ ិ ិ

េី ែលបច ពលងពសនៀត្ អាប្ែ​ែ់ប្គប់ោង ិ អយត្តធម៌ ិ

ិ សូ ិ ពែៀងមន តា ំងេីពប្រើវធ សស ពអាយចូល ី ែបាន់ វធ ី នែជាមួយខ្ន ួល

ូ ត្ែល ់ពធវគពប្មាងសំ ោប់មនសស ើ

កែលអាចកាលយពៅជា

ចំបា ំងចប្ែេត្តិ

ពែម យ ពប្ចើនៗជាងពគ ។ ើ បពអាយកត្បានល ី

ប្គប់ោង

ពៅកែ : (កស្សែ) អាផានិត្ ! ពចញេីផាោះអញ

ពអាយឆ្ប់ !


ផានិត្

:

ពោ ជាន់ខ្ ពស់

ខ្ពំ ្ ោទពៅកែ

ឯងពេញទថាជាពោ ី

ពប្ពាោះពចោះបនលំដត្េិត្ជាពោ

ពោ

អាប្ែ​ែ់ជាងពោ ឯពទៀត្ៗផង ។ ខ្ ំ ្ ពោទពៅកែឯង ថា ជាមនសសសំ ោប់មនសស ែូចជាសំ ោប់ បី ែនងកាលបែឡានេីមសល ិ ។

ពៅកែ : មិនកមនអញពទ ! គអា ឺ ផានិត្ : មនកមនេូ ិ

ពអាយប្រប្េឹត្ ត

ែ់

ំ ។

ំ ពទ គពៅកែឯង ជួលេូ ឺ

បទឧប្ែិែពធ

ោះ

ែល ់េូ

ំ ពធវពើ

ើយ

មនប្េមពអាយ ១ មឺនព ៀលពៅាត្់ពទៀត្ ។ ពនោះ ិ ព

ឹ បងមាន បងសខ្ ើ យពសចែតេ ី ិត្ ។ បងចូលែង

បងគង ់ បងប្ទើ ជួយសាតប់ ជួយលឺ ពៅកែពយើងចត្ត ិ ជា ពោ ពោ រលនដ់ ត្ទងអស់ ំ ាន ។

ពៅកែ : ពទ ! ពទ ! អញមនកមនពោ ពទ ។ ខ្យន ិ

ជួយអញផង អាមាន អាគង ់ អាសខ្ អាប្ទើ ពបមាន ើ


េួែគញមែសួ ព ឿងអវី ិ

ពតាងឯងជួយអញផង

ោំ

អញពអាយលយ ។

ំ : កន ! មត្ត ំ ន ! ពយើងពជឿថា ឯងទងអស់ ំ ិ ទងបួ

ានបានភ្លដភ្ន ឺ ែខ្ លោះព

ើ យថា

ពៅកែពនោះាមននឹែ

អាណិត្ពយើង ស្សោញ់ ពយើងែូចសំ ែ ី កត្ងនិោយ ព

ោះពទ គត្កត្េ ើ បយែពញ ិ ី ពប្រើពយើង ពែម ី ើ ស្ម

ពយើង

ពៅេូត្ពអាយបានជាលយ

ជួនកាលពបាែ

ពយើង ែូចបានពបាែអញ ជាភ្សតតាងស្សាប់ ។ លោះ អំ ណ្តចចង ់ចំពណញខ្លលងពេែ ំ ិ ី នឹងពប្រើវធ

អមនសសធម៌ព

ើយ

ពៅកែមិនញពញើត្ េួែពនោះាមនពចោះ

ពសនហាជាត្ិ ត្ចត្ួ ចពទ មាត្ភ្ូមិ បស់ពគគឺ “លយ” ិ ពនោះឯង ។

ោន : េពទធពអើយ !


ពៅកែ

:

អាបួន

ែ់ឯង

ាមនបានែង ឹ លឺអវីពទ

ណ្ត! ពបើ ពគសួ ោ ំអញគត្ពអាយមា ន ែ់ៗ ៥០០៛០០ ិ ។

ំ ព

: លយ ៥០០៛០០ ោយកត្មួយកភ្លត្អស់

ើយ ។

ឯពសចែត ី យ ពទៀត្ ពបើពយើងយែមែ ី ត្តធម៌ ិ

ោែ់ែងខ្ ន នបានព ួល

នយពទ ។ មិត្ត ើ យ មនពចោះសាបសូ ិ

ទងបួ ំ ន ប្ត្ូវេិោ ណ្តពអាយកមនកទន ។

ពៅកែ : ពសចែតយ មានកត្ព្ែោះពទ ! ែនង ី ត្តធម៌ ិ

ពោែពនោះ បានព

ើយ

ាមនន ណ្តប្រត្បត្ត ិ ិ

េីពប្ពាោះ

ពសចែតយ ី ត្ធម៌ ិ

មួយតាមកា េិត្ាមន

ពសចែតយ ពទ ឬ មួយជនមួយេួែ ពចោះកត្មាន ី ត្តធម៌ ិ ពបៀបយល ់ពលើ

ពសចែតយ ដរលែៗាន ី ត្តធម៌ ិ

ជនមួយប្ែុមពទៀត្

យត្តធម៌ បស់ជនមួយប្ែុម ខ្សនឹង យត្តធម៌ បស់ ិ ិ ទងេ ំ ី ប្ែុមពធវអំ ើ ពេើផាយាន

ស្សលោះ កត្ប្ែុមមួយៗ សទ ធកត្ប្រកាសខ្នថា ខ្នពធវ ើ ួល ួល


តាមពសចែតយ ទងអស់ ំ ។ ែូចពនោះពៅទបំ ី ត្តធម៌ ិ ី ផត្ មានកត្

តាល កាត្់

”លយ” ពទ កែលអាចពធវជាអាជា ្ ែណ្ ើ

ពសចែតជកជែ ពៅពលើពសចែតយ ី ី ត្តធម៌ ិ

ិ ឬ អយត្តធម៌ យែលយវញពៅ អាបួន ិ

ែ់ អញពអា

យមានែ់ៗ មួយពាន់ព ៀល ពបឯងព្ល យថា មនបាន ើ ើ ិ ែង ឹ លឺព ឿងអវីពទ ។

ផានិត្ : បងទងបួ ំ ន ែពំ អាយពគយែទែល យ ឹ

មែទញទ ែច ត្ត សស “សំ បែ” ិ ឹ ិ ពយើងបាន ។ ែពំ ធវជាមន ើ សខ្ចត្ត ំ ិត្ពអាយពគ ិ លែ់គន សំ រាប់ពធវកា ជាអាយង ើ

ពៅកត្

“សំ បែ”

ខ្ន ួល

ោែ់ត្ែពៅតាមពគញាែ់ ល

ពោយែោ ំងលយ ។

ំ : មត្ត ំ ន ! ពេលពនោះ ពៅកែប្ត្ូវកា ឯង ិ ទងបួ

ពគថាពអាយឯងមានែ់ៗ ១ ពាន់ព ៀល ែល ់ពគផត្ប្ត្ូវ

កា ឯង ពគអាចពប្រើពសនៀត្មួយកាច់េី ឯងមានែ់ជាង


ិ ១ ពាន់ព ៀលវញផង េីពប្ពាោះមនសសពនោះ ាមនពជឿពលើ ពសចែតយ ពលើអំ ពេើលអ ខ្ ពស់ទបព ី ត្តធម៌ ិ

ើយ ។

ោន : ឱ ! ឪវាពអើយ ! ខ្ពំ ្ ទបន ឹ ព ឿង ! ពៅកែ ើ ឹងែង

ពយើង ចត្ត ិ ជាពោ ជាមនសសអាប្ែ​ែ់ណ្តស់ ។

ពៅកែ : (និោយកត្មានែ់ឯង) ពៅទបំ ី ផត្ ខ្ពំ ្ ៅ

កត្មានែ់ឯងពទែង ត្ពទ អញយែ ឹ ? ពទែូចពនោះមនពែ ិ ើ លយអញោយទងអស់ ំ

ពអាយកត្អញបានបែស

េួែ ប្ាន់ពធវជា​ា ន ែពំ អាយចត្ត ើ ិ អញែំប្ពាពេែ ។

(លឺ) អាមាន ! អញ ពអាយឯង ៣ ពាន់ អាឯងថា ពមតច ?

មាន : ពៅកែ .... ពៅកែ ....ចោះអាសខ្ ? ំ

:

ពគពប្រើពសនៀែបំដបែានពយើងព

ើយ

ប្ត្ូវ

ិ ពយើង ចងានជាបាច់វញពអាយបាន ពទបផត ើ ួ លេួែជោះិ ជាន់មនសសបាន ។


សខ្ : ពណហើយ លយកែលពៅកែ បំ ងពអាយេួែ

ខ្ ំ ្ ពៅកែពវ ពៅពអាយពោែបងផងចោះ ។

ំ : ពទអាសខ្ អញមនប្េមយែល យពនោះពទៀត្ ិ

ពទ

អញសខ្ចត្ត ិ ពអាយ

ពែម េ ើ បពសចែត ី ី ិត្ផាោះព ានព

ើង

វងសប្ត្ែូលអញសាលប់ចោះ

ច ួ ពទបបាន ែង ឹ លឺប្គប់ៗ ើ

ើ យ ែផលូវពោ​ោះស្សាយពអាយបានព

ើញ ។

ពៅកែ : អញែ ៏មិនខ្ពអាយ អាឯងកែ ីច

អញ មាន អញសខ្ចត្ត ិ ែត្ពោល ។ ផានិត្

:

ពោែពអើយជួយសាតប់

លយ

េិពរាោះណ្តស់

មានលយសែ ូ ត្ពោល ប្ត្ង ់អនែប្ែមនប្េមជួ យ។ ិ

ពៅកែ : (ចង ់ ត្់ពចញ) ពៅជកជែជាមួយេូែអា

អស់ពនោះ មិនបានជាកា ពសាោះ …! ំ

ពៅកែ

:

េួែពយើងសា​ាែ់ ែពំ អាយពចញ ច ួ

ចត្ត ិ ពោ

យទនទចច ត្ពនោះ ិ

ពអាយជាប់


(ទងអស់ ំ ានពធវតាមែមម ែ ទងបួ ំ ន ើ ញពញើម) ។

ពៅកែ : ពណហើយ អាបួន

ពោយញពញើត្

ែ់ អញនិោយជាចង

បពងហយច ោះ អាសខ្ ១ មន ើ ឺ អាប្ទើ ១ មឺន អាគង ់ ១ មឺ ន។មាន : ១ មន ឺ ! ពៅកែហានពអាយ ១ មន ឺ ? ពៅកែ : ពអើ ! អញពអាយ ១ មន ឺ ។

ោន : មានពអើយ ! លយបានពោយសំ នែ ូ ពតត

ប្ែហាយ

មានឯងយែពៅែ ៏ទែមនបានយូ កែ ិ

លយ ែបានពោយងាយ ប្រក

លជាមានឯង

ោយែ ៏ពោយងាយ

យែពៅពលងកលបងោញ់ អស់

ផង ពមលពៅ ចោះែល ់អស់លយព ើ ោងែូចពមតចពៅពទៀត្

ោះពៅ មានឯង

ពប្តេីនឹែសាតយថា

បានភ្ ពគបានែបត្់មិត្ត អនែប្ែ​ែូចាន ។ ពៅកែ ព

ិ ពគមិនកមនជួយឯងមួយជីវត្ពទ

ើ ញកត្លយ នឹង ានពគបបួ ី ន

ែ់បនព

អញ េ ំ ឹងពលើ

ពគពមល ើ

ោះ ។


គង ់ : កមន ! េួែពយើែោ ំ ញ់ ពបាែពៅកែ ែោ ំ ញ់

ពបាែអាេួែ

យទនមូលធន កែលជាពឈលើងជញ្ាែ់

្ម អាែ ពយើង ជោះិ ជាន់ពយើង បត្ពញ ឺ ើ ស បត្ ឺ

្មពយើងប្គប់ពេលពវោ ។ ពយើងប្ត្ូវកត្ ម ួ ានេួត្ នែាន ចងសាមគគពអាយសអ ី ិ ត្ មួត្ ព ស ពមែឱយទល ់ដត្ព

ើញ ។

ើ យ េោះពា ែ

ប្ទើ : អាគង ់និោយប្ត្ូវ ! ខ្ម ំ ្ នប្េមយែល យ ១ ិ

មន ើ បពអាយម ឺ បស់ពៅកែ ពែម ី ិត្តអនែប្ែ ែូចានសាលប់ ពោយអយត្តធម៌ ពទ ។ ិ

ផានិត្ : បងគង ់ បងប្ទើ និោយប្ត្ូវណ្តស់ ។ ខ្ន ួល

ខ្ ំ ្ ែ ៏សំ ចល ូ នែជាមួយនឹង េួែបងៗពែ ។ ពយើងទង ំ អស់ានពតាង ម ួ នែានចងអលមខ្ពោ

ពអាយចំពោ

ិ ី និង ពប្គឿងរាប់មនអស់ ជាន់ខ្ ពស់ កែលពចោះពប្រើវធ សំ ិ

រាប់បំផាលញសងគមកខ្ ែ សងគមមនសស ។ ពោ កបបពនោះ ខ្លលងជាងពោ ំ ធមមតា កែលលួច ឬ រលនឯ ់ ែជន ពប្ពាោះ


ពោ ពនោះលួចរលន ់

ត្​្មកខ្ ែ

ប្គប់ាន ពោយពប្រើ

ជាពោ រលនជា ់ ត្ិ

ពប្ពាោះពោ កបបពនោះ

ិ បនល វធ ំ បំបាត្់ សូែបាន់ និងអំ ពេើអមនសសពប្ចើន ី ពទៀត្ ។

ពោ ពនោះ

មនខ្ល ល ចនឹងចូលនែជាមួយប ពទស ិ ពែម ពណញព ើ បខ្ ី នបានចំ ួល

ើយ ។

លែ់ជាត្ដខ្ ិ ែ


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.