Wtfilefour

{

៤|

បួនដខរលងមក្យ ុំ ៉ា ងហលឿន ។ ហរលហនះជាហរលរាប្តីមួយហទៀត ហៅសុំ យបប្រះ ិ េហារេត្ ឧ

ណ ហោមែដែល

ងតូចក្មែត់ហៅ

ក្ុំរង ុ ប្តូេហជើងអាប្គុទ ុំ ត់រហមៀលហៅមាខង ហរក្ ហក្េងស្សីដស្សក្ហ

ើង :

។

ឈឺរន់

- អ្ូយ ! អាប្គុ​ុំ ដេែងទត់អ្ញក្ ៏ខាៃងហម៉ា ុំ ះៃ អាងាប់ ។ អ្ញគាមនកាេ ឱយដេែងហទ ។ - យុ៊ិះ ! មការហៅហា នហជរអ្ញផង ។ ី ជាមួយវាចារ

ប្គុទ ុំ ត់

ងតូចហៅមួយហជើងហទៀត

ុំ ុំ ។ ហក្េងស្សីឈឺកាន់ដតខាៃង យ៉ាងែណ ុំ -

អ្ូយ... ឈឺ

ងដស្សក្ឮៗ :

ស់ ។ អាគង ់ដេែងហៅឯ

ជួយប្ាប់អាប្គុផ ុំ ង... អ្ូយ! ថាអ្ញអ្ត់កាេឱយវាហទ ។

គង ់ដែលឈរញ័ រហៅដក្ែរហ

ះ

លុះឮសដប្មក្

ហៅរក្ជុំនយ ួ រីហៅ គង ់ក្ ៏រោយមជួយអ្ងវរប្គុទ ុំ ង ុំ អារមមណ៍ខ ៃបខាៃចអ្ុំ

ចក្ុមារអ្ុងអាត់ :

- បងប្គុ.ុំ .. ក្ុទ ុំ ត់កាហៅខាៃងហរក្ ុំ វាហផើមផង... ហេើយ... ហេើយ កាេវា អ្ស់ដមនហេើយបង ។ - សែីហាអាគង ់ ? ដេែងចង ់ជួយវាផងហអ្ហះ ? យុ៊ិះ!

ប្គាន់ហអ្ហះ ?

ចប់ប្រហយគហសទើរម៊ិនទន់

គង ់រហមៀលហៅមាខង

ប្គុប្ុំ រដលងហជើងទត់

ខុសរីទសដែល ៊ិ

ងតូចហៅ

ក្ុំរង ុ ហែក្ឱបហរះឈឺចុក្ចាប់ ។ ចាត់ការគង ់រួច ប្គុ ុំ ដបរមក្សមៃុត

ងហៅម្ងហទៀត :

- ឱយកាេមក្អ្ញ ឬ ម៊ិនឱយមកាហៅ ? ី

ងហៅហអៃយម នហចញវាចា ែ​ែតក្ុ មារក្ុំ ី រង ុ ចុក្ ើ ៊ិ ៊ិ

ហរះឈឺរមួល អ្ស់ទងខ ុំ នប្ាណ ។ មនឮក្ុ មារហនះ ី ៊ិ ួៃ តបហអៃយ ើ

ប្គុកា ុំ ន់ដតេុឹ ងសៃឹក្ប្តហចៀក្ហោយក្ុំេឹង

វាយរហជើងទត់

ងហៅជាបដនាម ។ ហលើក្ហនះ

ង

តូចក្មែត់ដស្សក្យ៉ាងប្គលួច : -

អ្ូយ... ចុក្ហរះ

តៗេែឹង... អ្ូយ ចុក្ ហជើងប្គុប្ុំ រុងបដនាម

ស់... អ្ូយជួយផង... សែីសែ៊ិ

ស់... អ្ូយ ។

ទមៃនជា ់ ងមីហលើរាងកាយក្ុមារ ី

ដតថ្ែចាន់បានទញហជង ុំ ប់ ើ ប្គុជា ោន់មាត់ផង : -

ជាមួយសម្ចាន់ ី

ក្ុទ ុំ ត់វាហទៀតបង ហមើលហៅ វាែូចជាឈឺខាៃង ុំ

ស់ ។ យក្កាេខច ុំុ ្ ះុ បង ខស ុំុ ្ ល ់ខ ៃះ ។

ចាន់ដែលអ្ងគុយសមៃុំមនមាត់ យរូ ហេើយ វាហ ៊ិ

សភារគួរឱយហខាៃចផាររបស់ហក្េងស្សី វាអាណ៊ិត

ើញ

ង

វាសប្ូ រគល ់របស់វាខ ៃះ ហែម ុំ ហទបវាសទ ើ ែឱយប្គុ ី ើ ុ ះហៅចាប់ ឃ្លត់ហជើងប្គុ​ុំ ហេើយស្សែ​ែ ូ ខាងហលើហ ី ច

ហ

ះ។

ប្គុងា ុំ ក្រីសមៃងក្ុ មារហៅ ី វាដបរមក្ហមើលចាន់ វា ឹ ើ ញចាន់េុចហសាងកាេមក្រក្វា

ប្គុក្ ុំ ញ្ឆក្់ដនៃត

រត់ហចញហៅយ៉ាងហលឿន ។ កាលហបឱយកាេខ ៃះហៅគង ់ ើ រួចរាល ់ ចាន់ក្ ៏ទញយក្កាេងង ់ហផែង មក្េឹតខន ួៃ ឯងដែរ ។

ហ

គង ់ងាក្ហមលហៅទ សដែលប្គុ រុំ ត់ហចញហៅ ហគមន ើ ៊ិ ៊ិ ើ ញប្គុហុំ ទៀតហទ

ដែរ ។ ហគហ ហៅហ

សូមែស្សហមាលប្គុ ក្ ុំ ៏រោយអ្ស់ ី

ឹ ើ ញដតភារហមេងងត

ះ ។ ែ​ែតទ ៊ិ ហី

ទសដែលប្គុ រុំ ត់ ៊ិ

ះប្គបែណ្ប់ហោយហែម ុំ ែ ុំ ៏ ើ រាងនន

្ុំ ដែលបាត់បទម នឱយរនៃ ៃឺ ៊ិ ៊ិ ឺ ប្រះចនទជះចូលបុំនបាន ហ

ុំ ត់ដតម្ង ើ យ ។ ថ្សែរាប្តីបានប្តបាក្់ហលបរូបប្គុបា

។ កាលហបដលងយល ់រូបកាយ ហក្េងដែលគួរឱយខាៃច ើ ហេើយ គង ់ក្ ៏ហែរើ ហៅរក្

ងហៅដែលក្ុំរង ុ ហែក្ងៃូរ ។

ហរលហៅជ៊ិតក្ុមារគង ី ់សួរហៅ

ង:

- ហម៉ាចហាែ! កាហៅឈឺខាៃងហអ្ហ ុំ ះ?

- ហអ្ើ ! អ្ញឈឺ

ស់... អ្ូយហេើយចុក្ហរះ

ហទៀត... ចុះមានសែីេូ រ មក្សែ៊ិតៗហជាក្សុំ រត់អ្ញ... អ្ូយ... ចុក្

ស់ ។

គង ់យក្ថ្ែហៅស្ទបសុំ រត់ហៅ ស្សីបងាហញ ហសើមសែ៊ិតហ

។

គង ់ហមលម នហ ើ ៊ិ

ះជាអ្វីហទ

ប្តង ់ក្ដនៃងហក្េង ើ ញចាស់ថា

ហោយហរលហ

ភារ

ះជាហរល

យប់ងងត លហ ឹ មនអាចឱយវាហម ៊ិ ើ ដែរ វាក្ ៏សួរ

ង:

- ហសើមៗ ! ដង ៉ាងហលចហ - ហទ... អ្ូយ អ្ញអ្ត់ហ

ើ ញបាន ។ វាអៃល ់

មហអ្ហះកាហៅ ? មហទ... ចុក្ហរះ

ស់

អ្ូយ ជួយអ្ញផងអាគង ់ ។ ិ ើ ង ដស្សក្ផងយុំ ផង... ឯគង ់េញ

ងរហមៀលចុះហ

វាមនែ ង ជាជួយហក្េងស្សីហោយរហបៀប ឹ ៊ិ ដតហអៃឆ្ៃហ

ឡា

ដតគាមនបានហ្វអ្ ើ ី

វាបាន

ជាការជួយ

សប្មាលក្​្ឈ ុ រទុ ី រគតហទ ។ ជាការរ៊ិត ី ឺ ចាប់របស់ក្មា ងតូចហៅក្ុំរង ុ រលូតក្ូន

ទត់របស់ប្គុហុំ េើយ ។

ហោយស្រទមៃនហ់ ជើង

ី ចុំដណក្ចាន់ ហគរេល ់ដតរហេរវាយ តាមអ្នុភារ កាេ ហគឥតទទួលែង ឹ ឮនូេ ហេតុការណ៍ហប្កាយខន ួៃ ហ

ើយ ។

ហក្េងអ្ ហោយដ

ថាអ្ស់ហនះ ក្ុំរង ុ សា៊ិតក្នុងស្ានការណ៍

ក្រីគាន ស្ស្ប់ដតក្ុមារគង ់ដែលក្ុំរង ុ ឈរ

សៃនហ់ មល ើ

ងហៅ រហមៀលខនចុ ះហ ួៃ

យុំ ហោយការចុក្ហរះ

ើ ងន៊ិង

ងក្ុំរង ុ

ហគហាក្់ទទួលអារមមណ៍ថា

មានថ្ែ្ុំៗមា ុំរីរមក្ចាប់ឱប ែងខនហគយ ៉ា ងដណន ួៃ ជាមួយសម្ោន់ មក្ប៉ាះប្តហចៀក្ហគ : ី - ក្ុរុំ ត់

។ ហតាះ ! ហៅជាមួយរូ ។

គង ់ភា្ក្់ហប្រីត

វាងាក្ហមលអ្ន ក្ចាប់វា ើ

ក្នុងសភារប្រលៗមនចាស់ ៊ិ

វាហ

ើញ

ថ្នរាប្តីដែលមានរនៃឺ

ប្រះចនទរះបុំនៃឺ គង ់យល ់រីរូបរាងអ្នក្ហ

ះ ជាមនុសែ

្ុំ

ម៊ិនដមនជាហក្េងែូចវាហទ

។

អ្នក្ចាប់ឱបគង ់

ន៊ិយយមក្កាន់វាហទៀត : -

រួក្រូមក្ជួយរួក្ឯងហេើយ ។ រួក្ឯងក្ុប ុំ ប្មះ

ក្ុច ុំ ង ់រត់អ្ី ។ ហៅជាមួយរូ ឯងនឹងបានជួបមត្ ៊ិ ឯង ។

មាចស់វាចាមានហឈាេះហសឿន ហស្ម ជាបុគល គ ៊ិក្

អ្ងគការមួយ ហក្េងអ្

ហគន៊ិងគនគា ី ន មាន

ទមក្ប្រមូ លរួក្ ី

ថា យក្ហៅហៅតាមមណឌលទទួលដងរក្ា

មួយរបស់អ្ងគការហ

ះ ។ គង ់ហាក្់ែច ូ ជាយល ់បញ្ហ ហ

វាបានដបរមក្រក្ហមើលក្ុមារហៅ ី វាបានហ រីរ

ក្់ក្រ ុំ ង ុ ដសង

ងហៅ

ទងវាឮប្រុ ុំ សដែលជាអ្នក្ ន៊ិយយផង :

ើ ញ ប្រុស

ុំយក្ហៅរក្រងយន្

ដសងហែរើ ហៅខាងមុខ

- ស្សូត

ផ្លន់

ហក្េងហនះធ្លៃក្់ឈាមហប្ចីន

ស់ទន ុំ ងជារលូតក្ូន ។ - ហអ្ើ ! គានស្សូតហេើយ

។

គង ់ងាក្ហមលមក្ចាន់ ហគហ ើ

ើ ញមត្ ៊ិ ហគប្តូេប្គាេ៍

បហណ្ើរហោយមនុសែប្រុសមានក្់ហផែង

ុំតប្មង ់ហៅ

កាន់រងយន្ដែរ ែ​ែតចាន់ ក្រ ុំ ង ុ រងអ្នុភារកាេ ៊ិ

ុំឱយ

វាទន់ខនហាក្់ គាមនក្មាៃង ុំ ក្ុំដេងអ្វីហៅក្នុងខន ើ ួៃ ួ ៃ ហទប ចាន់ប្តូេបានទទួលការប្គាេ៍ដបបហ

ះ ។ គង ់ហ

ើញ

សភាររបស់មត្ រួចវាក្ ៏ដបរមក្សួរបុរសដែលក្ុំរង ុ ៊ិ ឱបវា ហោយក្​្ម ចត្ ី នអ្ស់ ៊ិ ៊ិ :

- រូ! ចាប់យក្រួក្ខហុំុ ្ ៅ រូអ្ត់ហ្វបាបខ ដុំុ ្ មនហអ្ហះ? ើ - អ្ត់ហទ រូអ្ត់ហ្វបាបរួ ក្ឯងហទ ។ ហតាះ! ហៅ ើ

ជាមួយរូ

។ ក្ុច ុំ ង ់រត់ហគចហទៀតអ្ី ។

គាមនជហប្មីស ហទះជាមនទន់ មានជុំហនឿហជឿសប់ ៊ិ

ហលើសម្បុ ី រសមានក្់ហ

ះក្​្ី ដតកាលហបខ េ ើ នប្ាណប្តូ ួៃ

ហគឱបជាប់យ៉ាងដណន ហតឱយគង ់ហ្វហម្ ើ ើ ចអាចនឹងរត់ ហគចរួច ែូហចែះគង ់ក្ ៏សុខចត្ ៊ិ ហៅតាមបុរសហ

ះ ទង ុំ

មនប្ាក្ែក្ន ន ៊ិ ៊ិ ។ ការរាដរក្ខាៃចរអាដែលបងកក្ុង ុងចត្ អារមមណ៍គង ់ ហប្រះក្នៃងមក្ គង ់ធ្លៃប់ហ ប្រុសៗ ហសៃៀក្រក្់ឯក្ស

ើ ញមនុសែ

ា នប៉ាូលីស មក្ហែញថ្េ ៉ា

សុំ រង រួក្ហគជាញឹក្ញយ ។ ហរលហនះ ហទះជួប

៉ា បុរសដែលន៊ិយយ ហោយរក្យសម្លែ មនបានថ្េ ី ៊ិ សុំ រងរួក្ហគដមន ដតហគហៅដតមនចាស់ មនហជឿ ៊ិ ៊ិ

ជាក្់ថា ហតអ្វ ើ ី ដែលមនុសែប្រុសហនះ ន៊ិយយប្ាប់ ហតជាការរ ើ ៊ិតឬហទ ?

ហៅឆ្ៃយបន្៊ិចរីទហនះ ក្នុងទងង តមួ យក្ដនៃង ឹ ី ី

ហប្កាមហែម ុំ រលបហមលមក្ម ត្ ួ ើ ថ្ប្ជមួយហែម ើ ប្គុឈ ើ ៊ិ រម

ក្ដនៃងហែក្របស់ហគ ប៉ាុ ម ន

ក្់ហ

គគង ់ន៊ិងចាន់ដែលប្តូេប្រុសៗ ឺ

ះ ក្ុំរង ុ បហណ្ើរយក្ហៅកាន់រងយន្ ។

ប្គុញ ុំ ័ រខនទហប្ទី ត ដបក្ហញើសទងយប់ ុំ ប្តជាក្់ ។ ួៃ

ឥ ូ េ គង ់ន៊ិងចាន់ ក្ុំរង ុ អ្ងគុយក្នុងរងយន្របស់

អ្ងគការហប្ៅរោានបាល ។ រងយន្បានែក្ ឹ យក្រួក្ ៊ិ ហគហៅហេើយ ។ ហៅក្នុងយនជុំន៊ិះ គង ់បានឮវាចា ប្រុសមានក្់ន៊ិយយហៅកាន់អ្នក្ហបើក្រងយន្ : - ហបក្ឡានហៅកាន់ មនទីរហរទយ ើ

ដែលហៅជ៊ិត

ទហនះបុំ ផត ុ ហែម ើ ែជួ ី ី យសហន្ទងាគះ ហក្េងស្សីដែលរលូត ក្ូន

អ្នក្ហបក្ឡាន ។ ើ

- បាទ ។ “ អ្នក្ហបក្ឡានហអៃ យ ” ើ ើ