Program XXIII Festiwalu "Maj z Muzyką Dawną"

Festiwal zrzeszony w Europejskim Związku Muzyki Dawnej

Akademickie Stowarzyszenie Kultury „WAGANT”

XXIII FESTIWAL

W stronę Oświecenia Dyrektor artystyczny Maciej Kieres Dyrektor organizacyjny Robert Chmielarczyk Dyrektor OKiS we Wrocławiu Piotr Borkowski

Wrocław, Łomnica, Ząbkowice Śląskie, Galowice, Kłodzko, Jelenia Góra – Cieplice-Zdrój 20-26, 29-31 maja, 1, 4 czerwca 2014

Organizatorzy Festiwalu składają serdeczne podziękowania Panu Cezaremu Przybylskiemu, Marszałkowi Województwa Dolnośląskiego; Panu Radosławowi Mołoniowi, Wicemarszałkowi Województwa Dolnośląskiego; Panu Jackowi Gawrońskiemu, Dyrektorowi Wydziału Kultury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego i Pani Agnieszce Mizie, Wicedyrektor; Panu Bogdanowi Zdrojewskiemu, Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego; Panu Rafałowi Dutkiewiczowi, Prezydentowi Wrocławia; Panu Jarosławowi Brodzie, Dyrektorowi Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego Wrocławia; Panu Marcinowi Orzeszkowi, Burmistrzowi Ząbkowic Śląskich oraz Ząbkowickiemu Ośrodkowi Kultury; Panu Mateuszowi Morawieckiemu, Prezesowi Zarządu Banku Zachodniego WBK S.A.; Pani Teresie Notz, Dyrektor ds. Kontaktów Społecznych BZ WBK S.A.; Panu Andrzejowi Kosendiakowi, Dyrektorowi Filharmonii Wrocławskiej; Pani Zuzannie Dziedzic, Dyrektor Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze; Panu Maciejowi Łagiewskiemu, Dyrektorowi Muzeum Miejskiego Wrocławia; Panu Piotrowi Oszczanowskiemu, Dyrektorowi Muzeum Narodowego we Wrocławiu; Pani Elizabeth Küster, właścicielce Pałacu Łomnica; Muzeum Powozów w Galowicach; Muzeum Ziemi Kłodzkiej; Panu Grzegorzowi Szajukowi, właścicielowi drukarni GS Media.

Tegoroczny Festiwal odbywa się dzięki wsparciu finansowemu i wydatnej pomocy ww. osób i instytucji.

Drodzy Melomani, już po raz dwudziesty trzeci zapraszamy Państwa do wysłuchania cyklu koncertów podczas Festiwalu Maj z Muzyką Dawną. W pięknych, zabytkowych wnętrzach Wrocławia, Łomnicy, Ząbkowic Śląskich, Galowic, Kłodzka i Jeleniej Góry – Cieplic-Zdroju rozbrzmiewać będzie muzyka dawnych epok, odtwarzana z maestrią i precyzją zarówno przez uznanych już artystów, jak i przez młodych adeptów sztuki muzycznej.

Szanowni Państwo, to, czym będzie JUTRO, zależy od naszej postawy wobec WCZORAJ – wobec historii, kultury i wartości, które w ciągu dwóch tysięcy lat wyznaczały kierunki rozwoju Europy. Pochylmy się wspólnie nad wciąż intrygującymi kartami minionych wieków. Przenieśmy się w uduchowione średniowiecze, wszechstronny renesans i przebogaty barok. Niechaj zabrzmią dawne tony i harmonie, wyrażające smutki i radości naszych przodków.

Czas spotkania z pięknem ukrytym w muzyce to dobry czas na refleksję, zadumę i wewnętrzne wyciszenie. Najlepszy to także czas na przypomnienie, a wręcz powrót do korzeni kultury europejskiej, którą Polska od ponad tysiąca lat współtworzy i kultywuje.

ORGANIZATORZY

Organizatorzy Akademickie Stowarzyszenie Kultury „WAGANT”

Partnerzy festiwalu Filharmonia Dolnośląska w Jeleniej Górze

Muzeum Miejskie

Wrocławia

Projekt dofinansowany przez

www.wroclaw.pl

Patroni medialni

www.kreatywnywroclaw.pl

KALENDARZ FESTIWALU

20 maja 2014, wtorek, godz. 19.30

Bazylika Mniejsza św. Elżbiety, ul. Św. Elżbiety chór chłopięcy Boni Pueri (Czechy) dyrygent Marek Štryncl Hallelujah koncert muzyki sakralnej

21 maja 2014, środa, godz. 19.00 kościół NMP na Piasku, ul. św. Jadwigi Bartosz Rzyman Muzyka niemieckiego baroku recital organowy

22 maja 2014, czwartek, godz. 19.00

kościół Opieki św. Józefa, ul. Ołbińska Wrocławska Orkiestra Barokowa Chór Filharmonii wrocławskiej soliści dyrygent Andrzej Kosendiak J.S. Bach Pasja wg św. Jana BWV245

23 maja 2014, piątek, godz. 19.00

kościół NMP na Piasku (kaplica boczna), ul. Św. Jadwigi duet Oak Brothers Muzyka baroku i klasycyzmu Prezentacja instrumentów średniowiecza i renesansu z kolekcji Ryszarda Dominika Dembińskiego

24 maja 2014, sobota, godz. 19.00

Muzeum Narodowe we Wrocławiu, pl. Powstańców Warszawy 5 Zespół Tańca Dawnego Uniwersytetu Wrocławskiego Pan Pepys i pan Pembleton widowisko taneczno-teatralno-muzyczne z siedemnastowiecznego Londynu 4

25 maja 2014, niedziela, godz. 19.00

Sala Wielka Ratusza, Rynek – Ratusz, Wrocław

30 maja 2014, piątek, godz. 19.00

Ratusz w Ząbkowicach Śląskich, Rynek miejski Jacek Kowalski z zespołem Taniec Rzeczypospolitej, czyli głosy Insurekcji Anno 1794 w jej 220-lecie

26 maja 2014, poniedziałek, godz. 19.00 Biblioteka Ossolineum (sala konferencyjna) ul. Szewska 37 Trio Brillante

29 maja 2014, czwartek, godz. 18.00 Pałac Łomnica, ul. Karpnicka 3 Łomnica k. Jeleniej Góry Trio klasyczne Amoroso

31 maja 2014, sobota, godz. 16.00

Muzeum Powozów, ul. Leśna 5, Galowice k. Wrocławia

1 czerwca 2014, niedziela, godz. 16.00

Muzeum Ziemi Kłodzkiej, ul. Łukasiewicza 4, Kłodzko duet Oak Brothers i zespół Tiboryus Od średniowiecza do klasycyzmu Prezentacja instrumentów średniowiecza i renesansu z kolekcji Ryszarda Dominika Dembińskiego Konkurs dla dzieci z wiedzy muzyczno-historycznej z nagrodami

4 czerwca 2014, środa, godz. 19.00

Teatr Zdrojowy w Cieplicach (Jelenia Góra) ul. Park Zdrojowy 1 Zespół BRILL’ANTE Śpiewający kastraci, legenda niechciana Farinelli i jego epoka

5

PROGRAM FESTIWALU 20 maja 2014, wtorek, godz. 19.30

Bazylika Mniejsza św. Elżbiety ul. Św. Elżbiety

chór chłopięcy Boni Pueri (Czechy) dyrygent Marek Štryncl akompaniament Robert Fuchs

Hallelujah Koncert muzyki sakralnej

PROGRAM KONCERTU

Giulio Caccini (1550–1618) , arr. Patrick M. Libergen (1949) Ave Maria

Giovanni Pierluigi da Palestrina (1525?–1594) Adoramus te Jan Dismas Zelenka (1679–1745) Miserere ZWV 57 Sicut ovis, Jerusalem surge, O vos omnes, Ecce quomodo moritur iustus ZWV 55 Jan Krtitel Vanhal (1739–1813) Kyrie, Jubilate Antonín Rejcha (1770–1836) Te Deum Antonín Dvorák (1841–1904) Mass D-dur – Kyrie, Gloria (wersja skrócona) Johann Sebastian Bach (1685–1750) Jesus bleibet meine Freude BWV 147 Georg Friedrich Händel (1685–1759) Hallelujah

Kościół św. Elżbiety litografia, połowa XIX w., autor nieznany

Chór Chłopięcy Boni Pueri Czeski Chór Chłopięcy Boni Pueri został założony w 1982 roku. Od tego czasu stał się jedną z najbardziej znaczących europejskich instytucji muzycznych. Chór stanowi część nowo otwartej szkoły chóralnej Boni Pueri, działającej pod patronatem Czeskiego Ministerstwa Oświaty. Zespół liczy 220 chórzystów i dał ponad 3000 koncertów w Europie, Ameryce Północnej i Azji. Regularnie jeździ w trasy koncertowe do takich krajów jak: Stany Zjednoczone (Grace Cathedral San Francisco), Kanada, Chiny, Japonia (Tokyo Bunka Kaikan Hall), Korea Południowa (Seoul Arts Centre), Wielka Brytania, Holandia (Concertgebouw Amsterdam, De Doelen Rotterdam), Dania, Francja, Włochy (Basilica di S. Maria Maggiore Bergamo), Litwa, Rosja czy Niemcy. Chór wziął udział w nagraniach ponad 40 płyt muzycznych.

Boni Pueri występuje z tak wybitnymi artystami jak: J. Carrera, B. McFerrin, L. Bila, K. Gott, Ch. Johnston. Koncertuje ze znaczącymi zespołami i orkiestrami z całego świata. Chór brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych, m.in.: The Prague Spring Festival, Czech Dreams, Europalia – Bruksela, AmericaFest – Minneapolis, Jeonju Sori Festival – Korea Południowa, Shanghai International Arts Festival.

Do najważniejszych projektów chóralnych w ostatnich latach należą występy z Bachowską Pasją wg św. Mateusza, Requiem W.A. Mozarta i G. Fauré’a, inscenizacja 7

opery dziecięcej H. Krása Brundibár oraz premiera nagrania muzyki kompozytorów barokowych, takich jak J.C.F. Fischer, P.J. Vejvanovský i J.D. Zelenka. W 2003 r. za nagranie utworu J.D. Zelenki Sub olea pacis et palma virtutis zespół otrzymał prestiżową nagrodę Cannes Classical Award.

Boni Pueri jest ambasadorem kulturalnym „Europejskiego Związku Chórów Unijnych”.

Prof. Marek Štryncl Marek Štryncl ukończył Academy of Performing Arts w Pradze na wydziale dyrygenckim oraz studiował grę na wiolonczeli w Dresden Academy for Early Music. Jako dyrygent współpracował ze znanymi orkiestrami symfonicznymi, chórami, zespołami i solistami z różnych stron świata. Występował na wielu prestiżowych festiwalach: Prague Spring, Rezonanzen – Wien, Tage Alter und neuer Musik – Regensburg. Od 2000 roku współpracuje z chórem chłopięcym Boni Pueri. Za wspólne nagranie Sub olea pacis et palma virtutis J.D. Zelenki, otrzymał prestiżową nagrodę Cannes Classical Award (2003).

Robert Fuchs Pianista i kompozytor. Już w wieku 14 lat zagrał własną kompozycję pod tytułem Russian Suite. Studiował pod okiem P. Ebena, profesora w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. W trakcie studiów dodatkowo zajmował się także muzyką jazzową i musicalem. Pracował jako pianista w Operze Narodowej w Pradze. Współpracował ze światowej sławy artystami operowymi, by wspomnieć choć B. Gregora, A. Gogzę, I. Kusnjera. Wraz z chórem Boni Pueri koncertował w Europie i Azji.

8

21 maja 2014, środa, godz. 19.00

kościół NMP na Piasku ul. św. Jadwigi

Bartosz Rzyman Muzyka niemieckiego baroku Recital organowy prowadzenie koncertu Maria Ewa Syska

PROGRAM KONCERTU

Georg Boehm (1661–1733) Suita d-moll Allemande / Courante / Sarabande / Gigue Suita f-moll Allemande / Courante / Sarabande / Chaconne Johann Sebastian Bach (1685–1750) Choralvorspielen Auf meinen lieben Gott BWV 744 Liebster Jesu, wir sind hier BWV 706 Nun komm der Heiden Heiland BWV 599 Herzlich thut mich verlangen BWV 724 Johann Pachelbel (1653–1706) Fantasia in g

Kościół i klasztor NMP na Piasku, grafika, Karol Remshart, 1736

Wilhelm Friedemann Bach (1710–1784) Fuga C-dur, Fuga D-dur, Fuga d-moll Dietrich Buxtehude (1637–1707) Passacaglia in d BuxWv 161

Bartosz Rzyman Studiował na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w klasie organów dra hab. P. Rojka. We wrześniu 2007 r. otrzymał dyplom i tytuł magistra sztuki.

Brał udział w mistrzowskich kursach interpretacji muzyki organowej w Polsce i Niemczech, prowadzonych m.in. przez prof. dra Ch. Krummachera, prof. H. Vogla, prof. G. Weinbergera.

Podczas studiów korzystał także ze wskazówek prof. A. Chorosińskiego.

Bartosz Patryk Rzyman koncertuje zarówno w kraju, jak i za granicą. Grał recitale w Niemczech: Kiel (2009, 2011), Dortmund (2009), Eckernfoerde (1998, 2002), Bielefeld (2008, 2010), Essen (2011), a także w Czechach (2006) i Belgii (2009).

W Polsce występuje na licznych renomowanych Międzynarodowych Festiwalach Muzyki Organowej, by wspomnieć choć: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Pax et Bonum per Musicam, Muzyczne Spotkania u Św. Rodziny, Letnie Wieczory Muzyczne w Farze, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w klasztorze oo. Cystersów w Jędrzejowie, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Trzebnicy, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Sakralnej Anima Mundi czy XII Jasnogórskie Wieczory Organowe. Bartosz Patryk Rzyman grał także okolicznościowe recitale solowe w najważniejszych Katedrach i Sanktuariach Polski, m.in.: Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie, Katedrze św. Floriana w Warszawie, Katedrze w Opolu, Katedrze Koszalińskiej, Katedrze św. Marii Magdaleny we Wrocławiu, Ewangelickim Kościele Zbawiciela w Tomaszowie Mazowieckim, Sanktuarium Ojców Redemptorystów w Tuchowie, Sanktuarium Matki Boskiej Objawiającej Cudowny Medalik Zakopane-Olcza i wielu, wielu innych.

Artysta wystąpił także z orkiestrą symfoniczną w katedrze wrocławskiej w Te Deum A. Brücknera w XXV rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II. 10

Bartosz Rzyman podczas swych koncertów w kraju i za granicą często wykonuje i promuje dzieła wielkiego polskiego kompozytora M. Sawy, a także innych polskich współczesnych kompozytorów (m.in. utwory R. Twardowskiego, K. Kochaniec).

W styczniu 2011 r. w Civitas Christiana we Wrocławiu przeprowadził wykład pt.

Wielki polski kompozytor – Marian Sawa.

Bartosz Patryk Rzyman oprócz gry organowej zajmuje się także wokalistyką. Swój głos o szerokiej skali kształcił u dra hab. D. Paradowskiego oraz na kursach wokalnych prowadzonych m.in. przez prof. H. Januszewską. Szeroka skala głosu i repertuar sprawia, że artysta wykonuje muzykę klasyczną, a także śpiewa popularne i rozrywkowe piosenki. Z koncertami występuje w Polsce oraz za granicą, głównie w Niemczech (Kolonia, Bielefeld). W 2004 r. wystąpił z koncertem Rogowski in Memoriam w Trybunale koronnym w Lublinie. Rok później, na zaproszenie Fundacji Villa Polonia i posła J. Sęka, w tym samym miejscu zaśpiewał recital złożony głównie z kompozycji M.L. Rogowskiego, a także pieśni M. Karłowicza i arie G.F. Handla. Koncert został zarejestrowany przez Studio Hendriks i ukazał się na płycie CD. W 2008 r. artysta wystąpił na deskach Filharmonii Wrocławskiej. Brał także udział w Dniach Papieskich wykonując Stabat Mater A. Vivaldiego (2006).

Rok później, na zaproszenie środowisk polonijnych, wystąpił razem z orkiestrą w Teatrze w Sędziszowie Małopolskim wykonując „repertuar lekki” – piosenki z minionych lat z repertuaru światowego i krajowego (m.in. piosenki M. Dietrich, V. Villas). Koncert został nagrany przez TV Sędziszów. W tym samym roku wystąpił z koncertem z okazji nadania tytułu Bazyliki Mniejszej Sanktuarium Nawiedzenia NMP w Bardzie, na zaproszenie zakonu redemptorystów.

W 2009 r. została wydana książka poetycka Bartosza Rzymana Esquisse. Premiera połączona wraz z koncertem wokalnym odbyła się w kościele w Zagorzycach na podkarpaciu. Wydarzenie to zostało zarejestrowane i odbyło się pod patronatem Radia Rzeszów.

Artysta posiada w dorobku nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne (dla Radia Rzeszów, Radia Lublin, TVP, TVP info, TV Sedziszów, Radio Rodzina).

Bartosz Rzyman jest członkiem Stowarzyszenia Twórców i Animatorów Kultury we Wrocławiu, Dolnośląskiego Towarzystwa Integracji Kulturalnej Magnolia.

Należy także do Koła Literatów Polskich im. Z. Herberta. Od czerwca 2011 r. należy do Towarzystwa im. Mariana Sawy.

We wrześniu 2011 r. nagrał płytę solową z kompozycjami organowymi M. Sawy dla renomowanej wytwórni płytowej ACTE PREALABLE, utwory wybrane na płytę to kompozycje premierowe, pierwszy raz nagrane, jest to tzw. World Premier Recording. W lutym 2012 r. miesięcznik „Muzyka 21” uznał płytę Marian Sawa – organ works v Bartosz Patryk Rzyman za Płytę Miesiąca.

11

22 maja 2014, czwartek, godz. 19.00

kościół Opieki św. Józefa ul. Ołbińska

Wrocławska Orkiestra Barokowa Chór Filharmonii wrocławskiej soliści Johann Sebastian Bach (1685–1750) Pasja wg św. Jana BWV 245

soliści

Aldona Bartnik Agnieszka Ryman Piotr Alexewicz Piotr Łykowski Nicholas Mulroy Karol Kozłowski Maciej Gocman Jerzy Butryn Jaromír Nosek

sopran sopran sopran (solista chóru chłopięcego) alt tenor tenor tenor bas bas

dyrygent Andrzej Kosendiak

kościół Opieki św. Józefa, grafika z 1830 r.

Wrocławska Orkiestra Barokowa Wrocławska Orkiestra Barokowa została założona w październiku 2006 r. przez A. Kosendiaka, dyrektora Filharmonii im. W. Lutosławskiego we Wrocławiu. Jest jedynym w Polsce zespołem filharmonicznym grającym na instrumentach historycznych. W ramach każdego sezonu artystycznego Filharmonii Wrocławskiej animuje własną serię koncertów, która spotyka się z gorącym przyjęciem publiczności. Repertuar Orkiestry obejmuje utwory od wczesnego baroku do początku romantyzmu, od kompozycji kameralnych po wielkie dzieła oratoryjne. Od początku działalności Orkiestry jej dyrektorem artystycznym jest wiolonczelista J. Thiel.

Orkiestra szybko osiągnęła poziom artystyczny doceniany przez krytykę muzyczną i owocujący współpracą z największymi sławami światowej sceny Muzyki Dawnej, zaproszeniami do udziału w festiwalach, transmisjach radiowych i nagraniach płytowych. Zespół występował pod batutą takich dyrygentów jak Ph. Herreweghe, G. Antonini, J. ter Linden, A. Parrott, P. McCreesh, P. Van Heyghen, A. Spering, L. Cummings, C. Cavina, B. Bayl, R. Dubrovsky czy Ch. Curnyn.

Gośćmi zespołu byli m.in. Collegium Vocale Gent, Cantus Cölln, Taverner Consort, S. Kermes, O. Pasiecznik, J. Lezhneva, R. Pokupic, N. Mulroy, D. Taylor, B. M. Willi, N. van der Meel, A. Kurzak.

Orkiestra jest regularnie zapraszana na koncerty oraz festiwale zarówno w Polsce, jak i za granicą, m.in. na kolejne edycje Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, Międzynarodowego Festiwalu Mozartiana, Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena, Musikfest Erzgebirge, Uckermärkische Musikwochen, Mazovia Goes Baroque, Poznań Baroque, Concentus Moraviae, Tage Alter Musik in Herne.

13

W styczniu 2010 r. Wrocławska Orkiestra Barokowa nagrała swoją debiutancką płytę z symfoniami czeskich klasyków – L. Koreluha, A. Rejchy i Voríška, która została doceniona przez krytykę i melomanów. Uzyskała także dwie nominacje do nagrody Fryderyk 2010 i zdobyła tę nagrodę w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Na kolejnych CD dorobku zespołu znalazły się symfonie Pory dnia J. Haydna, premierowa rejestracja niepublikowanych kompozycji F.X. Richtera pod batutą A. Kosendiaka, a także Bella mia fiamma… – arie koncertowe W.A. Mozarta nagrane z wybitną sopranistką O. Pasiecznik. Ta ostatnia płyta zdobyła pięć Kamertonów – prestiżowe wyróżnienie oceniającego wydawnictwa płytowe magazynu „Diapason”. Płyta została również nominowana do nagrody Fryderyk 2013.

Chór Filharmonii Wrocławskiej NFM Chór Filharmonii Wrocławskiej został założony w 2006 r. przez A. Kosendiaka i od początku swego istnienia działa pod kierownictwem A. Franków-Żelazny. Bardzo szybko stał się czołowym zespołem na polskiej scenie muzyki chóralnej. Zdobył uznanie, zgłębiając zarówno bogaty repertuar a cappella, jak i wykonując duże formy oratoryjne, operowe i symfoniczne. Zespół współpracował z tak znakomitymi dyrygentami jak P. McCreesh, G. Antonini, J. Kaspszyk, K. Penderecki, J. MacMillan, B. Chilcott czy J. Łukaszewski.

W krótkim czasie swej działalności chór wykonał ponad 200 koncertów. Nawiązał współpracę z zespołami takimi jak Gabrieli Consort, Il Giardino Armonico i Orkiestrą NDR. Wystąpił w Salle Pleyel w Paryżu, Barbican Centre i Royal Albert Hall w Londynie, Gewandhaus w Lipsku oraz na festiwalach Schleswig-Holstein, Gent van Vlaanderen, Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień. Oprócz regularnych występów z innymi zespołami NFM, zespół podróżuje po Polsce, koncertując z orkiestrami krajowych filharmonii oraz NOSPR i POR. Wielokrotnie pojawił się na antenie Polskiego Radia oraz w stacjach radiowych za granicą. W latach 2009 i 2011 jako pierwszy polski chór zaprezentował się na legendarnym festiwalu BBC Proms.

W 2011 r. otrzymał jedną z trzech głównych nagród festiwalu Barokowe Wieczory w Varaždinie w Chorwacji – Nagrodę Kantor za niezwykłe wykonanie dzieł J.S. Bacha. W czerwcu 2013 r. miała miejsce pierwsza trasa koncertowa zespołu w USA. W październiku tego samego roku odbył się wspólny koncert Chóru ze światowej sławy grupą The Swingle Singers.

Ważną częścią dyskografii zespołu jest seria nagrań pod dyrekcją P. McCreesha: Grande Messe des Morts H. Berlioza (2011), Eliasz F. Mendelssohna (2012, nagroda Diapason d’Or de l’Année 2013) oraz War Requiem B. Brittena (2013, nagroda BBC Music Magazine Choral Award 2014). W październiku 2012 r. ukazał się pierwszy album a cappella pt. Słowa dźwiękiem malowane – pierwszy z cyklu wydawnictw zaplanowanych przez A. Franków-Żelazny. W listopadzie tego samego roku w sprzedaży pojawiła się płyta The Seeds of Stars z utworami B. Chilcotta, pod dyrekcją kompozytora. W najbliższych planach zespołu jest m. in. wydanie nowego albumu a cappella (czerwiec 2014 roku).

14

Andrzej Kosendiak

fot. Ł. Rajchert

Dyrektor naczelny Filharmonii Wrocławskiej oraz Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, artysta, dyrygent i pedagog, należy do najaktywniejszych muzyków i organizatorów życia muzycznego w Polsce. Jest absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2005 r. został dyrektorem Filharmonii Wrocławskiej i festiwalu Wratislavia Cantans; doprowadził do zmiany oblicza obydwu tych instytucji.

Z jego inicjatywy pod patronatem Filharmonii Wrocławskiej powstały nowe zespoły: Chór, Wrocławska Orkiestra Barokowa oraz Chór Chłopięcy. Andrzej Kosendiak powołał do życia liczne festiwale (Forum Musicum, Leo Festiwal) i projekty artystyczne – jest pomysłodawcą i kierownikiem artystycznym projektu nagrania dzieł wszystkich W. Lutosławskiego, w ramach którego dotąd ukazały się trzy płyty. Zainicjował także cykl wydawnictw płytowych „1000 lat muzyki we Wrocławiu” – projekt nagrania muzycznego dziedzictwa miasta.

Artysta jest autorem pomysłu, który ma na celu kreację serii światowej klasy nagrań (pod auspicjami P. McCreesha) obejmujących najważniejsze dzieła oratoryjne z udziałem wrocławskich zespołów oraz Gabrieli Consort & Players.

Z inicjatywy Andrzeja Kosendiaka zostały powołane do życia projekty edukacyjne – programy rozwoju chórów szkolnych „Śpiewający Wrocław” oraz „Śpiewająca Polska”, a także projekt „Pośpiewaj mi Mamo, pośpiewaj mi Tato” oraz „Singing Europe”, zakładający współpracę młodzieżowych i akademickich chórów z Polski i Europy.

Przez wiele lat prowadził intensywną działalność pedagogiczną na wrocławskiej Akademii Muzycznej, m.in. w latach 2001–2009 pełnił funkcję kierownika Międzywydziałowej Pracowni Muzyki Dawnej.

Szczególnym zainteresowaniem artysty cieszy się Muzyka Dawna: w 1985 r. założył zespół Collegio di Musica Sacra, do chwili obecnej jest jego kierownikiem artystycznym. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w USA (m.in. współpraca z Chapel Hill University NC USA), występował na najbardziej prestiżowych festiwalach i w salach koncertowych w Polsce. Dokonał nagrań nieznanych dotąd dzieł z Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu: Musica da Chiesa (DUX), Biblioteki w Strasburgu: F.X. Richter Missa Pastorale, Dixit, Magnificat (CYPRES) oraz Stabat Mater A. Bononciniego (DUX). Ostatnio ukazała się płyta pod dyrekcją artysty (CD Accord) zawierająca dzieła G.G. Gorczyckiego (Wrocławska Nagroda Muzyczna 2013, nominacja do nagrody Fryderyk 2013).

Jako dyrygent Andrzej Kosendiak regularnie realizuje projekty z Chórem i Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Wrocławskiej, Wrocławską Orkiestrą Barokową, współpracuje także z licznymi orkiestrami w całej Polsce.

Andrzej Kosendiak jest twórcą koncepcji powstania we Wrocławiu Narodowego Forum Muzyki, którego projekt budowy koordynuje.

15

Aldona Bartnik Droga artystyczna sopranistki rozpoczęła się we wczesnym dzieciństwie grą na skrzypcach. Podczas studiów instrumentalnych we wrocławskiej Akademii Muzycznej, artystka poszukując najbardziej fot. naturalnego i swobodnego przeM. Mazurkiewicz kazu artystycznego, odnalazła go w śpiewie. Od 2007 r. kontynuuje intensywny rozwój wokalny pod okiem pedagogów z Royal Academy of Music, Guildhall School of Music&Drama (m.in.: J. Dakin, M. Lowson) oraz R. Dams z Royal Conservatory of den Haag. W 2013 r. ukończyła studia wokalne na Wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie prof.

E. Czermak. Istotnym elementem na jej artystycznej drodze jest stała współpraca z Chórem Filharmonii Wrocławskiej pod kierownictwem A. Franków-Żelazny. Miała możliwość koncertowania z G. Antoninim, K. Junghanel, B. Bayl oraz nagrywania z prestiżowym brytyjskim zespołem Gabrieli Consort&Players pod kierownictwem P. McCreesh. Od 2013 r. bierze udział w działalności artystycznej Ars Cantus – zespołu, który pod okiem T. Dobrzańskiego specjalizuje się wykonawstwem muzyki dawnych epok. Artystka koncertowała m.in. w ramach prestiżowych festiwali BBC Proms w Londynie w latach 2009 i 2011, Gent Festival Van Vaalanderen, Schleswig-Holstein Music Festival, Varazdinskie Barokne Veceri w Chorwacji, Międzynarodowy Festival Wratisalvia Cantans, Tansman Festival w Łodzi, Festiwal Pieśń Naszych Korzeni w Jarosławiu, Maj z Muzyką Dawną, Serenade! Washington DC Choral Festival. Śpiewaczka regularnie bierze udział w międzynarodowych kursach i konkursach wokalnych. Jako chórzystka występowała na scenach koncertowych Europy i Ameryki Północnej, m.in.: Royal Albert Hall w Londynie, Gewandhouse w Lipsku oraz Music Center at Strathmore w USA. Uczestniczyła w nagraniach płyt z muzyką chóralną i wielkich dzieł wokalno–instrumentalnych m.in. Grande Messe des Morts H. Berlioza pod batutą P. McCreesh uhonorowaną prestiżową nagrodą BBC Music Magazine Award winner – Technical Excellence. Nagrana wspólnie z Chórem Filharmonii Wrocławskiej i Gabrieli Consort&Players płyta Eliasz F. Mendelsohna otrzymała w 2103 r. jedną z najbardziej prestiżowych nagród muzycznych – Diapason D’or. Nagranie z solowym udziałem artystki muzyki barokowej G.G. Gorczyckiego, pod kierownictwem A. Kosendiaka, uzyskało w 2013 r. nominację do prestiżowej nagrody Fryderyka oraz w tym samym roku otrzymało Nagrodę Muzyczną Miasta Wrocławia. Obecnie w planach artystki znajdują się koncerty w Polsce, Niemczech, Czechach, Holandii, Turcji oraz nagrania.

16

Agnieszka Ryman Ukończyła klasę śpiewu prof. W. Przelaskowskiej-Rokita w Państwowej Szkole Muzycznej im. J. Elsnera w Warszawie. Obecnie jest studentką wydziału wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu i kształci się pod kierunkiem dr K. Jagiełło.

Już jako uczennica szkoły średniej współpracowała jako solistka z chórem Camerata Varsovia, z którym koncertowała m.in. w Belgii i we Włoszech. We wrześniu 2004 r. wzięła udział w drugiej edycji Projektu Mozart realizując partię sopranową w liturgicznych wykonaniach Wiesenhaus-Messe c-moll W.A. Mozarta w dziewięciu miastach Polski.

W październiku 2006 r. zadebiutowała na scenie Filharmonii Kieleckiej wykonując Stabat Mater G.B. Pergolesiego, zaś w kwietniu 2007 r. w Filharmonii Kaliskiej biorąc udział w wykonaniu Pasji wg Św. Jana J.S. Bacha.

W sierpniu i we wrześniu 2006 r. była członkinią międzynarodowego zespołu festiwalowego (w ramach Bachakademie Stuttgart), który pod kierunkiem H. Rillinga wystąpił na prestiżowych festiwalach, m.in. w Luzernie, Salzburgu i Stuttgarcie.

Współpracuje z chórem Filharmonii Wrocławskiej oraz z zespołem Cantores Minores Wratislavienses.

Uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich, m.in. u B. Schlick (Wuppertal), Ch. Elsnera (Drezno, Wrocław), E. Czermak (Wrocław), J. Niziołka (Kassel) oraz w Kursie Interpretacji Dzieł Bacha pod kierunkiem K. Hagera i W. Wilde’a. Brała udział w wielu prestiżowych festiwalach, takich jak Wratislavia Cantans, Forum Musicum czy Maj z Muzyką Dawną.

Interesuje się szczególnie wykonawstwem Muzyki Dawnej, oratoryjno-kantatowej oraz liryki wokalnej.

Piotr Łykowski W latach 1970–1988 był chórzystą Poznańskich Słowików Stefana Stuligrosza.

W 1989 r. ukończył z wyróżnieniem Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie śpiewu prof. E. Sąsiadka.

Na III Konkursie Sztuki Wokalnej im. A. Sari w Nowym Sączu (1988) zdobył I Nagrodę i trzy wyróżnienia specjalne (m.in. za wirtuozerię). Swe umiejętności wokalne doskonalił na wielu kursach interpretacyjnych i mistrzowskich w kraju i za granicą, m.in. u P. Esswooda, R. Wistreicha i N. Anfuso.

17

Piotr Łykowski specjalizuje się w wykonawstwie muzyce baroku, głównie kantatowo-oratoryjnej: ma w swoim repertuarze ponad 100 takich partii.

Współpracował i współpracuje z wieloma solistami i zespołami Muzyki Dawnej, filharmoniami, orkiestrami kameralnymi oraz z teatrami operowymi (Opera Bałtycka w Gdańsku, Warszawska Opera Kameralna, Teatr Wielki w Warszawie, Teatr Wielki w Poznaniu, Teatr Wielki w Łodzi, Opera Śląska w Bytomiu, Opera Wrocławska, Teatr Rozrywki w Chorzowie).

Brał udział m.in. w polskich prapremierach oper C. Monteverdiego – Orfeusz, Powrót Ulisessa, Koronacja Poppei, a także w polskich premierach scenicznych Raju Utraconego K. Pendereckiego, Iwony, księżniczki Burgunda Z. Krauzego, Echnatona Ph. Glassa i Potopu I. Strawińskiego, a także musicalu Sweeney Todd. Specjalnie dla Piotra Łykowskiego powstały role teatralne w autorskich spektaklach J. Grzegorzewskiego – Złowiony, Sonata epileptyczna i Jagogogo... z muzyką S. Radwana. Ma na swym koncie około 1000 występów solowych.

Artysta zrealizował wiele nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (m.in. Mesjasza G.F. Haendla, Koncerty wokalne M. Mielczewskiego, Completorium G.G. Gorczyckiego, Pasję J. Elsnera, Euridice J. Periego, Stabat Mater A. Bononciniego, Dichterliebe R. Schumanna). Jest prawykonawcą muzyki Z. Preisnera do filmu De Aegypto oraz Requiem dla Mojego Przyjaciela. Jako solista, kameralista (również chórmistrz) koncertował w niemal całej Europie i w Kanadzie, także na licznych międzynarodowych festiwalach muzycznych.

Piotr Łykowski działa również na niwie pedagogicznej. Jest nauczycielem śpiewu solowego we wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia we Wrocławiu. Od wielu lat prezentuje swe referaty i prowadzi zajęcia seminaryjne na kursach interpretacyjnych; jest również zapraszany jako juror konkursów wokalnych.

Od kilkunastu lat kieruje Kursem Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej we Wrocławiu. Jest również twórcą i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Andrzeja Hiolskiego w Kudowie-Zdroju.

Od 2000 r. zajmuje odpowiedzialne stanowiska we władzach Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu: dwie kadencje piastował urząd Dziekana, był Prodziekanem, od 2012 r. jest Kierownikiem Katedry Wokalistyki.

W 2004 r. z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.

We wrześniu 2013 r. został wybrany na Prezesa Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Śpiewu.

18

Nicholas Mulroy Urodzony w Liverpoolu. Studiował w Clare Collage w Cambridge i w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie. Regularnie koncertuje z wybitnymi zespołami w całej Europie, między innymi z Chórem Monteverdiego prowadzonym przez J.E. Gardinera czy zespołem Le Musiciens du Louvre prowadzonym przez M. Minkowskiego. Występował w koncertach telewizyjnych BBC Proms i BBC Philharmonic oraz na scenie w ramach Glydenbourne Festival Opera, w Operze Comique w Paryżu, na deskach Théâtre Capitole w Tuluzie.

Współpracował z takimi dyrygentami jak: L. Cummings, T. Pinnock, C. Davis i N. Kraemer.

Razem z barokowym zespołem Dunedin Consort nagrał nagradzaną płytę oratorium Mesjasz G.F. Handla oraz wiele innych.

Karol Kozłowski Absolwent Wydziału Wokalno–Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie dra S.D. Kotlińskiego (dyplom z wyróżnieniem) oraz Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP. Uczestniczył w kursach mistrzowskich R. Karczykowskiego, R. Paneraia, S. Fisichellego, S. Geszty, H. Łazarskiej, C. Desderiego. Otrzymał II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Hariclea Darclèe (Rumunia, 2005).

W latach 2007–2009 był solistą Opery Wrocławskiej, w której zadebiutował jako Alfred w Zemście Nietoperza J. Straussa i gdzie wykonywał również partie: Tamina w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Almavivy w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego, Cassia w Otellu G. Verdiego i Archanioła w Raju utraconym K. Pendereckiego. Występował na scenach m.in.: wersalskiego Théâtre Montansier, Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze, Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium i Operze Kijowskiej.

Od 2009 r. jest związany z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, gdzie śpiewał m.in. jako Vitellozzo w Lukrecji Borgii G. Donizettiego, Misaił w Borysie Godunowie M. Musorgskiego, Kudriasz w Katii Kabanowej L. Janacka, Edrisi w Królu Rogerze 19

K. Szymanowskiego, Goro w Madame Butterfly G. Pucciniego. W sezonie 2013/14 artysta wystąpi w TWON także jako Damazy w Strasznym dworze S. Moniuszki i Młody sługa w Elektrze R. Straussa (w Elektrze Kozłowski zaśpiewa także w czerwcu 2014 r. podczas koncertowego wykonania tej opery z orkiestrą NOSPR pod batutą A. Liebreicha). Od 2010 r. występuje jako solista z zespołem Muzyki Dawnej Capella Cracoviensis, z którą wykonywał muzykę C. Monteverdiego (m.in. barokowa uczta), Requiem i Mszę c-moll W.A. Mozarta, a także, jako Ewangelista, obie Bachowskie pasje oraz Magnificat pod batutą m.in. F. Bonizzoniego, A. Speringa, A. Parrotta, K. Junghänela i J.T. Adamusa. Śpiewał również w koncertowych wystawieniach dzieł G.F. Haendla: jako Bajazet w Tamerlanie i Lurcanio w operze Ariodante.

W najbliższym czasie artysta zaśpiewa Stabat Mater J. Haydna, Pasję Janową J.S. Bacha, a w czerwcu także jego kantaty na Festiwalu Bachowskim w Lipsku. W listopadzie tego roku w Filharmonii Narodowej w Warszawie wykona oratorium Eliasz F. Mendellsohna Bartholdy’ego pod batutą H. Rillinga.

Kozłowski z upodobaniem wykonuje również lirykę wokalną; regularnie gości na festiwalu Kissinger Sommer w Bad Kissingen, gdzie zadebiutował recitalem złożonym z wybranych pieśni F. Schuberta i A. Berga (Sieben frühe Lieder) z towarzyszeniem pianisty M. Tana. W ubiegłym roku artysta wykonywał m.in. muzykę kameralną B. Brittena i F. Liszta, w tym roku zaprezentuje festiwalowej publiczności pieśni F. Chopina i jego Mazurki, w opracowaniu na głosy L. Bordese. We wrześniu 2012 r., nakładem wydawnictwa DUX ukazał się album płytowy, na którym, z towarzyszeniem pianistki J. Pawlik, śpiewak zarejestrował cykl pieśni F. Schuberta Die schöne Müllerin. Płyta została nominowana do nagrody Fryderyk 2013 w kategorii: muzyka kameralna. Karol Kozłowski otrzymał także nominację do Paszportu Polityki 2013 w kategorii: muzyka poważna.

Maciej Gocman Jest cenionym w kraju i za granicą tenorem, specjalistą w zakresie wykonawstwa Muzyki Dawnej. W kręgu jego zainteresowań jest również muzyka współczesna.

Ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Umiejętności wokalne doskonalił m.in. na Kursach Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej przy Międzynarodowym Festiwalu Oratoryjno-Kantatowym Wratislavia Cantans oraz na kursie interpretacji dzieł C. Monteverdiego prowadzonym przez A. Kinga. Na stałe współpracuje z wrocławskimi zespołami: Cantores Minores Wratislavienses, Ars Cantus oraz Collegio di Musica Sacra.

Maciej Gocman jest laureatem wielu nagród, m.in. Wrocławskiej Nagrody Muzycznej w kategorii Wydarzenie Muzyczne Roku, którą otrzymał wraz z zespołem Collegio 20

di Musica Sacra za płytę Musica da Chiesa; z zespołem Ars Cantus został uhonorowany nagrodą im. Z. Rayzacherowej za „największą indywidualność artystyczną w dziedzinie Muzyki Dawnej”, którą otrzymał na XI Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie. Nagrana przez Ars Cantus płyta Musica Rediviva otrzymała Nagrodę Muzyczną Wrocławia roku 2003.

Artysta współpracuje również z zespołami: Capella Cracoviensis, Wrocławską Orkiestrą Barokową, Concerto Polacco, Il Tempo, Operą Kameralną w Warszawie, Arte dei Suonatori, Harmonia Sacra, Subtilior Ensemble, Concerto Köln, Capilla Flamenca, De Labyrintho, Ensemble WESER-RENAISSANCE BREMEN, Irish Baroque Orchestra, Le Poème Harmonique, La Venexiana, Collegium 1704. Występował pod batutami M. Gestera, P. Esswooda, E.L. Banzo, K. Masura, P. McCreesha, A. Parrotta, V. Dumestre.

Od kilku lat z włoskim zespołem Muzyki Dawnej Cappella Augustana prowadzonym przez M. Messori realizuje dla holenderskiej wytwórni płytowej Brilliant Classics projekt nagrania na CD wszystkich dzieł H. Schütza.

Ma w dorobku nagranie ponad 40 płyt CD we Włoszech, Niemczech, Francji i Polsce, liczne nagrania telewizyjne i radiowe. Występował jako solista na wielu znaczących estradach w kraju i za granicą. Koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku.

Jerzy Butryn Absolwent wydziału wokalnego PSM II st. we Wrocławiu oraz wrocławskiej Akademii Muzycznej (wydział wokalny, klasa śpiewu prof. B. Makala). Stypendysta programu Erasmus w Hochschule für Musik Detmold, w klasie śpiewu prof. L. Woldta.

Laureat I nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. F. Platówny we Wrocławiu, II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kijowie (Ukraina), II nagrody na Ogólnopolskim Konkursie im. K. Kurpińskiego we Włoszakowicach, III nagrody i nagrody specjalnej na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kownie (Litwa), Nagrody Wydziału Kultury na Akademickim Konkursie Interpretacji Pieśni F. Chopina i R. Schumanna we Wrocławiu, finalista I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Andrzeja Hiolskiego w Kudowie-Zdroju.

Uczestniczył w kursach wokalnych w Dusznikach-Zdroju, Kursie Interpretacji Muzyki Kantatowej i Oratoryjnej w ramach Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, w Kursie Mistrzowskim u prof. T. Żylis-Gara, A. Dobbera, prof. A. Garanca, prof.

V. Buymistra, prof. S. Martinaityte i prof. Z. Krzywickiego. Uczestnik Programu 21

Kształcenia Młodych Talentów – Akademia Operowa w ramach European Network of Opera Academies w Teatrze Wielkim w Warszawie.

Artysta występował w salach filharmonii w Kieler Schloss, Wrocławiu, Łodzi, Krakowie, Jeleniej Górze, Częstochowie i Kaliszu, BBC Proms (Royal Albert Hall) w Londynie, Schleswig-Holstein Musik Festiwal, Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, Leo Festiwal we Wrocławiu oraz Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie-Zdroju. Współpracował m.in. z P. McCreesh’em, Ł. Borowiczem, R. Silvą, T. Wojciechowskim, B. Bayl’em, S. Gałońskim, R. Skolmowskim, E. Kovacicem. Od samego początku powstania współtworzył zespół Collegium Zieleński, z którym to nagrał Offertoria i Communiones (Opera Omnia) M. Zieleńskiego (nagrodzone Złotym Orfeuszem Academie du Disque Lyrique we Francji i Fryderykiem w kategorii: Muzyka Dawna). Współpracuje także z zespołem Muzyki Dawnej Capella Cracoviensis, Capella Viridimontana, Collegio di Musica Sacra oraz Chórem Filharmonii Wrocławskiej i Teatrem Lalek.

Ma na swoim koncie wiele koncertów w kraju i za granicą zarówno z repertuarem oratoryjnym, operowym, pieśniarskim jak i również muzyki cerkiewnej. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta Wrocławia.

Jaromír Nosek Ukończył studia na Wydziale Edukacji Uniwersytetu Karola w Pradze, w zakresie dyrygentury chóralnej u prof. M. Koslera. Później w pełni skoncentrował się na klasycznych badaniach śpiewu (w konserwatorium w Pradze, w klasie prof. J. Kotouc’sa, a następnie w Akademii Muzycznej w Pradze u prof. R. Janala). Artysta brał udział w kursach stypendialnych Międzynarodowej Szkoły Letniej w Dartington (u E. Kirkby) , w Accademia Chigiana w Sienie (u Ch. Rousseta) oraz na Konserwatorium Santa Cecilia w Rzymie (u S. Mingardo). Oprócz tego często bierze udział w różnych wokalnych kursach mistrzowskich (m.in. u P. Kooij lub J. Frederiksen). Artysta jest laureatem Konkursu Wokalnego w Pradze i Konkursu Wokalnego czeskich Wydziałów Edukacji .

Jaromír Nosek specjalizuje się głównie w interpretacji Rennaissance, baroku i koncertów klasycystycznych. Jest członkiem formacji Collegium Vocale 1704 i Cappella Mariana. Współpracował także z innymi czeskimi i zagranicznych zespołami, takimi jak: Collegium Marianum, Musica Florea, Les Talens Lyriques lub Doulce Mémoire.

Występował na wielu międzynarodowych festiwalach, zarówno w kraju i za granicą, by wspomnieć choćby Praską Wiosnę, SETTIMANA Musicale Senes, Festival de Musique de la Chaise-Dieu, Musica Sacra de Bilbao, Festiwalu Alte Musik Zürich, Händel- Festspiele Halle.

22

23 maja 2014, piątek, godz. 19.00

kościół NMP na Piasku (kaplica boczna) ul. św. Jadwigi

duet Oak Brothers Muzyka baroku i klasycyzmu Prezentacja instrumentów średniowiecza i renesansu z kolekcji Ryszarda Dominika Dembińskiego WYKONAWCY

Szczepan Ignacy Dembiński wiolonczela barokowa Radosław Dembiński viola da gamba

PROGRAM KONCERTU

Christian Erbach (1568–1635) Divertisiment melodieux d-mol

Adagio / Allegro / Adagio / Allegro Domenico Gabrielli (1659–1690) Canon D-dur Marin Marais (1657–1728) La Polonoise Domenico Gabrielli (1659–1690) Sonata G-dur

Grave / Allegro / Largo / Presto Roland Marais (1685–1750) Suita g-moll Rondeau / Rondeau allemande Michel Corette (1707–1795) Sonata C-dur

Adagio / Allegro / Sarabanda largo / Tempo di minuetto Carl Friedrich Abel (1723–1787) Sonata e-moll

Moderato / Adagio / Minuetto Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791) Sonata B-dur Allegro / Andante / Rondo

Andreas Lidl (1740–1789) Sonata g-moll

Moderato / Andante / Rondeau

Duet Oak Brothers To formacja instrumentalna, zajmująca się historycznym wykonawstwem muzyki minionych epok, szczególnie baroku i klasycyzmu. Zespół działa od 2013 r., a w jego skład wchodzą Radosław i Szczepan Dembińscy. Szeroki repertuar duetu obejmuje dzieła wielkich i znanych mistrzów (W.A. Mozart oraz M. Marais), jak również tych zapomnianych a niemniej intrygujących (A. Lidl, D. Gabrielli). Bracia Dembińscy stawiają na oryginalność brzmienia i różnorodność środków wyrazu. Atutem duetu jest zestawienie ze sobą dwóch odmiennych instrumentów – wiolonczeli barokowej i violi da gamba, które dostarcza niepowtarzalnej feerii barw. Duet prezentuje się na terenie całego kraju.

Szczepan Ignacy Dembiński Urodził się w 1993 roku. Praktykę historycznego wykonawstwa Muzyki Dawnej zdobywał już od najmłodszych lat, działając jako członek zespołu Rocal Fuza. W tymże zespole, podczas licznych warsztatów, doskonalił umiejętności gry na fideli i rebecach. Razem z Rocal Fuzą zdobył wiele prestiżowych nagród, między innymi Złotą, Srebrną i Brązową Harfę Eola na festiwalu Schola Cantorum w Kaliszu oraz Srebrną Strunę na Bydgoskich Impresjach Muzycznych. Jest także laureatem 2 nagród indywidualnych przyznanych podczas Scholi Cantorum: w 2005 r. „za wyróżniające interpretacje wokalne” oraz w trzy lata póżniej „za grę na violi da gamba”. Równolegle z działalnością kameralistyczną uczęszczał do Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. S. Moniuszki w Jeleniej Górze, gdzie kształcił się w zakresie gry na wiolonczeli pod kierunkiem E. Piechurskiej i H. Buszyńskiej. Obecnie studiuje wiolonczelę barokową na wrocławskiej Akademii Muzycznej, w klasie B. Kokoszy. Technikę gry na tym instrumencie doskonalił podczas kursów mistrzowskich z A. McGillivray (Royal Conservatoire of Scotland) oraz A. Zweistrą (Collegium Vocale Gent/Orchestre des Champs-Elysees). Koncertuje jako solista i kameralista. Jest członkiem grup: All Antico, Oak Brothers, Baroque Future oraz Projekt ’93. Od bieżącego roku kieruje także zespołem Serenissima Res Publica. Do ostatnio zdobytych nagród, tym razem wraz z zespołem All Antico, należy Bursztynowa Harfa Eola na Festiwalu Schola Cantorum (2013 rok).

24

Radosław Dembiński Urodził się w 1991 r. w Lubinie. W 2004 r. ukończył Szkołę Muzyczną I Stopnia im.

S. Moniuszki w Jeleniej Górze, w klasie wiolonczeli prowadzonej przez H. Buszyńską.

Obecnie jest studentem Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie studiuje violę da gamba u K. Pyzika. W 2013 r. ukończył Wydział Edukacji Muzycznej tej samej uczelni. Od 1999 r. jest członkiem zespołu Muzyki Dawnej Rocal Fuza, w którym gra na fletach prostych, cornamuse, Raupschfeife i na violi da gamba. Jako młody, rozwijający się artysta muzyk brał udział w rozmaitych konkursach i festiwalach.

Do jego dorobku artystycznego zalicza się: Złotą, Brązową i 2 Srebrne Harfy Eola zdobyte razem z zespołem Muzyki Dawnej Rocal Fuza na Festiwalu Muzyki Dawnej Schola Cantorum w Kaliszu, Nagroda Wojewody Kujawsko-Pomorskiego przyznana podczas Bydgoskich Impresji Muzycznych, również z zespołem Rocal Fuza, oraz Bursztynowa Harfa Eola, wygraną z grupą All Antico na Festiwalu Muzyki Dawnej Schola Cantorum (2013 rok). Od 2013 r. gra w duecie Oak Brothers.

Radosław jest tegorocznym finalistą VIII Międzynarodowego Konkursu Interpretacji Muzycznej Krasiczyn–Przemyśl.

Ryszard Dominik Dembiński Założyciel (1991 r.) i kierownik artystyczny zespołów Muzyki Dawnej: Rocal Fuza oraz Tiboryus. Ukończył na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze studia na kierunku Pedagogika Kulturalno-Oświatowa, następnie studiował, na tej samej uczelni, Wychowanie Muzyczne.

Uczył się wykonywać kopie dawnych instrumentów w pracowniach niemieckich: u T. Ehlersa w Bätzwalderwelde w Szwarcwaldzie oraz w pracowni Klangwerkstatt Markt Wald. Obecnie sam wykonuje kopie dawnych instrumentów, w tym: fidele i fidele kolanowe, harfy, Scheitholty, liry korbowe, psałteria, citole rebeki, gitterny, viole da gamba.

Ryszard Dembiński jest również wykonawcą Muzyki Dawnej, koncertuje z zespołem grając na dudach, citoli, mandorze, gitternie, szałamai i fletach prostych. Prowadzi również działalność pedagogiczną – większość członków zespołu Rocal Fuza i Tiboryus to uczniowie kierownika zespołu.

25

Brał udział w warsztatach Muzyki Dawnej w Niemczech, we Francji oraz w licznych kursach w Polsce – m.in. w Bierzwniku, Żywcu, Kaliszu, Starachowicach, Krotoszynie i Świeradowie-Zdroju.

Prowadził seminaria na temat dawnych instrumentów na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w Państwowych Szkołach Muzycznych w Głubczycach, Sopocie, Zgorzelcu, na zamku w Łęczycy, w muzeum w Kaliszu oraz podczas festiwali: Zabrzańskie Dni Muzyki Dawnej oraz Wielki Renesans w Niżnym Nowgorodzie (Rosja).

Od 1993 r. organizuje Międzynarodowe Spotkania z Muzyką Dawną w Świeradowie-Zdroju.

INSTRUMENTY ŚREDNIOWIECZA I RENESANSU Organistrum – kopia instrumentu przedstawionego na jednej z rzeźb katedry Notre Dame – XII w.; dokumentacja i wykonanie: R.D. Dembiński.

Organistrum, to wczesna lira korbowa; nazwa świadczy o tym, że była wykorzystywana do wykonywania wraz ze śpiewem organum (paralelnego).

Lira korbowa

Citola – kopia instrumentu z XII w. znajdującego się na fresku klasztoru w Monte Casino. Nie jest to wierna kopia, komora kołkowa w kształcie dłoni to pomysł wykonawcy, R.D. Dembińskiego. Citola była bardzo popularnym instrumentem w XIII i XIV wieku.

Szałamaja – instrument dęty stroikowy, dziadek oboju. To instrument bardzo głośny, używany w średniowieczu, szczególnie do wykonywania tańców.

Wykonanie: Richter – Praga Platerspiel – to także instrument dęty, stroikowy (tak jak szałamaja), z tą różnicą, że stroik znajduje się w worku (świński pęcherz moczowy), który umożliwiał granie bez 26

przerwy na nabieranie powietrza, poniekąd pierwowzór dudów. Jest wiele przedstawień tego instrumentu w słynnym zbiorze utworów maryjnych Cantigas de Santa Maria (Hiszpania XIII wiek).

Wykonanie: R.D. Dembiński.

Cornamuse – instrument dęty stroikowy, popularny w w renesansie. Podwójny stroik umieszczony jest w tzw. „kapslu”, przez co był mniej narażony na zniszczenie. Jest to instrument dużo cichszy od szałamai, ponieważ otwór w nim jest cylindryczny; praktycznie wraz z końcem renesansu wyszedł z użycia.

Platerspiel

Rebeb – bardzo popularny do dziś kolanowy instrument smyczkowy, w krajach arabskich i Hiszpanii. Instrument był popularny w średniowieczu. Lico zazwyczaj robione było ze skóry. Wykonanie: R.D. Dembiński.

Komence – instrument smyczkowy da Braccio, czyli naramienny. Popularny w Turcji i innych krajach arabskich.

Wykonanie: R.D. Dembiński.

Fidel

Cynk – dęty instrument, pierwowzór trąbki. Najtrudniejszy instrument do grania, jest bardzo niestabilny, ponieważ jest krótki. Brzmienie ma przepiękne, ciepłe, zbliżone do głosu ludzkiego. Był popularny od średniowiecza po barok. Wykonanie: Richter.

Gemshorn – instrument dęty wargowy, podobny do fletu prostego, ale zrobiony z rogu, np. krowiego.

Wykonanie: R.D. Dembiński.

Cymbały

Fidel „Mary Rose” – kopia instrumentu z XVI w. wydobytego z wraku statku o tej nazwie. Wykonanie: R.D. Dembiński.

27

Violetta – kopia zachowanego instrumentu z XV w. w kościele p.w. Św. Katarzyny w Bolonii.

Wykonanie: R.D. Dembiński.

Tubmaryna – kopia instrumentu z XIV w. wykonana na podstawie obrazu.

Wykonanie: R.D. Dembiński.

Cymbały – instrument zrobiony na podstawie witraża z XV wieku. Wykonanie: R.D. Dembiński.

Rebec – instrument z XII w. wykonany na podstawie kamiennej rzeźby z Normandii. Wykonanie: R.D. Dembiński.

Fidel kolanowa (dłubana) – Wykonanie: R.D. Dembiński.

Fidel

Cister – kopia instrumentu z XVI wieku. Wykonanie: R.D. Dembiński.

Viola da Gamba – kopia wykonana na podstawie obrazu z 1500 roku. Wykonanie: R.D. Dembiński.

Citola – inspirowana instrumentem przedstawionym na fresku z XII w. w klasztorze Monte Cassino.

Wykonanie: R.D. Dembiński.

Cytara

Fidel – XVI wiek. Wykonanie: R.D. Dembiński.

Psałterium – instrument strunowy szarpany, popularny w średniowieczu.

Wykonanie: R.D. Dembiński Psałterium

28

24 maja 2014, sobota, godz. 19.00

Muzeum Narodowe we Wrocławiu pl. Powstańców Warszawy 5

Zespół Tańca Dawnego Uniwersytetu Wrocławskiego Pan Pepys i pan Pembleton widowisko taneczno-teatralno-muzyczne z siedemnastowiecznego Londynu

WYKONAWCY

obsada Pan Pepys Konrad Przybycień

Pani Pepys Joanna Łuczyńska

Pan Pembleton Pär Sargren

tancerze

Kaja Dłużak, Karolina Frączyk, Anna Gościniak, Alina Karpińska, Anna Koczela, Anna Kurek, Emilia Marcjasz, Renata Paluch, Emilia Traczyk, Monika Uzar, Marek Cebrat, Enrique Gómez-Cabrero Fernandez, Maurycy Słowiński, Tymoteusz Słowiński

muzycy Daniel Pochwała klawesyn

Enrique Gómez-Cabrero Fernandez skrzypce barokowe Oryginalne choreografie i muzyka ze zbiorów Johna Playforda

scenariusz i reżyseria (na podstawie Dziennika Samuela Pepysa) Jane Gingell

tłumaczenie Monika Uzar

kostiumy Jane Gingell, Anna Gościniak, Emilia Traczyk, Emilia Marcjasz, Kaja Dłużak, Monika Uzar, Konrad Przybycień

Muzeum Narodowe we Wrocławiu, widok z XIX w.

Ż

ycie jest bardzo dobre dla Pana Pepysa: piękny dom, poważna praca i posłuszna, młoda żona.

Ale co myśli o tym Pani Pepys? Przez swojego męża jest więźniem we własnym domu. To mąż mówi jej jak się zachowywać i jak ubierać. Wolno jej rozmawiać tylko ze służbą. Aż pewnego dnia Pan Pepys postanawia wynająć mistrza tańca. Kiedy elegancki i przystojny Pan Pembleton wkracza do ich domu, nic już nie będzie takie samo...

Samuel Pepys piastował ważne stanowisko w Admiralicji w Londynie czasów restauracji Stuartów, był doceniany za pracowitość i skromność. Między 1660 i 1669 rokiem prowadził (używając własnego skrótowego „kodu”) szczegółowy dziennik codziennego życia, najskrytszych myśli i przeżyć. Jako że dokument ten nigdy nie miał być czytany przez kogokolwiek, zapewnia jedyny w swoim rodzaju wgląd w umysł człowieka tamtych czasów. Dowiadujemy się o romansach Pana Pepysa, o zazdrości o własną żonę, rozterkach i zdarzających się aktach przemocy.

W 1663 roku małżeństwo Pepysów zaczęło pobierać lekcje tańca od mistrza Pembletona. Spektakl przedstawia wydarzenia tego roku, odczytywane z dziennika przez samego autora. Aby przedstawić inną perspektywę zdarzeń, stworzyliśmy także dziennik Pani Pepys, relacjonującej swe frustracje jako pani domu oraz niosące przebłyski wolności lekcje tańca.

Obserwujemy jak Pan Pepys uczestniczy w przyjęciach i spotkaniach towarzyskich z przyjaciółmi, współpracownikami i kochankami, jesteśmy też świadkami jego wewnętrznych rozterek kiedy jego żona ulega wdziękom Pana Pembletona. Oferując żywe tańce towarzyskie Johna Playforda, bogate kostiumy czasów restauracji oraz oryginalny tekst pamiętnika, zapraszamy na program Pan Pepys i Pan Pembleton.

30

Zespół Tańca Dawnego Uniwersytetu Wrocławskiego Zespół powstał w 2010 roku. Jest jedną z organizacji studenckich wpisanych do rejestru Prorektora ds. Studenckich UWr. Obecnie liczy ponad 20 członków – studentów i absolwentów UWr oraz innych wrocławskich uczelni. Łączy ich zamiłowanie do odtwarzania historii w jej tanecznej odsłonie – tancerze rekonstruują oryginalne dworskie tańce Zachodniej Europy od XV po XVIII wiek. Wszystko to, rzecz jasna, w epokowych strojach. Tancerze Zespołu biorą udział w krajowych i międzynarodowych festiwalach oraz warsztatach tańca dawnego, wciąż rozwijając swoje umiejętności.

Na uwagę zasługuje szczególnie owocna współpraca z choreografem i kostiumologiem J. Gingell – podczas zeszłorocznego festiwalu Maj z Muzyką Dawną Zespół wraz ze studentami UWr oraz brytyjskim zespołem Muzyki Dawnej Mercurius wystawił Lord Hay’s Masque – angielskie dworskie widowisko z 1607 roku.

Jane Gingell Jane Gingell ukończyła studia z zakresu literatury angielskiej na Uniwersytecie w Cambridge oraz historię sztuki na Uniwersytecie Londyńskim. Od 1984 r. – jako wykładowca, reżyser, choreograf, instruktor i wykonawca – zajmuje się zawodowo tańcem historycznym, teatrem i operą.

Specjalizuje się w tańcu i teatrze lat 1570– 1740, jednak jej doświadczenie badawcze i wykonawcze obejmuje epoki od średniowiecza do połowy XIX wieku. Wśród wyreżyserowanych przez nią spektakli znajdują się: La Calisto F. Cavalliego (Szwedzki Festiwal Barokowy w Malmö), Dydona i Eneasz H. Purcella (Rosyjski Teatr Dramatyczny w Wilnie oraz Opera Kowieńska), Anacreon J.Ph. Rameau z Ph. Thorbym, L’Europe Galante A. Campry (Rundale Festival na Łotwie). Jest też autorką choreografii do Alcine G.F. Haendla (Opera Narodowa w Rydze). Pracując w Akademii Muzycznej w Malmö wystawiała Ariodante G.F. Haendla i Sąd Parysa J. Ecclesa, zaś przy współudziale Duńskiego Królewskiego Konserwatorium wyreżyserowała Rinaldo i Serse G.F. Haendla w Helsinborgu i Kopenhadze.

Wraz z dyrygentem M. Kupcsem (Ryga), Jane pracuje obecnie nad barokowym baletem Złote jabłko do muzyki J. Ecclesa, a w 2013 r., wraz z Zespołem Tańca Dawnego Uniwersytetu Wrocławskiego przygotowała rekonstrukcję Lorda Hay’s Masque T. Campiona.

31

W kręgu zainteresowań Jane Gingell znajdują się też jakobińskie maski oraz tańce XVII i XVIII-wiecznej Hiszpanii. Jest autorką The Renaissance Dance Book.

Jane Gingell kieruje grupą TIMEDANCE – zespołem taneczno-dramatycznym założonym z myślą o połączeniu badań w dziedzinie tańca dawnego z jego teatralną prezentacją. Timedance występował na wielu międzynarodowych festiwalach, m.in. the Tanzwerkstatt Berlin, the Festival of Israel, the Edinburgh Festival, the Innsbruck Festival, London’s South Bank Summerscope Festival, the Halle Festival, the Utrecht Festival, the Berlin Bach Tage, Malmö’s Swedish Baroque Festival oraz the Festival of Flanders. Grupa występowała też z wieloma znanymi zespołami Muzyki Dawnej, m.in. New London Consort Picketta i Tragicomedia Stubbsa.

Występy zespołu obejmują m.in.: spektakle taneczno-muzyczno-dramatyczne na motywach komedii dell’arte z HORTUS MUSICUS, pokazy barokowe Désirs Incertains we Włoszech i Danii oraz spektakl komediowy La Bottiglia di Vino. Większe inscenizacje to m.in. Mr. Pepys and Mr. Pembleton, oparta o pamiętniki S. Pepysa, oraz La Sallé – historia barokowej tancerki M. Sallé i jej współpracy z J.F. Rameau and G.F. Handlem, wystawiona w sztokholmskim teatrze Confidencen.

TIMEDANCE HANSA to podgrupa Timedance, która powstała na bazie dotychczasowych projektów J. Gingell w krajach bałtyckich. Utworzona w 1995 r. grupa, złożona z profesjonalistów oraz studentów, w ystawia spektakle na dużą skalę w rożnych rejonach Europy. Do tej pory zrealizowała m.in. dwie pełne inscenizacje stuartowskich masek: The Masqoe of Gray’s Inn w Teatrze Ugala (Viljandi, Estonia) oraz The Lords’ Masqoe w Miejskim Teatrze w Uppsali (Szwecja). Inne produkcje to m.in. Sylviludia, napisana przez M.K. Sarbiewskiego w XVII wieku, przygotowana na Uniwersytecie Wileńskim i wystawiona w Rosyjskim Teatrze Dramatycznym oraz Księżniczka wilków – średniowieczny program wystawiony podczas Medieval Week w Visby (Szwecja).

Do ostatnich inscenizacji Timedance Hansa należy barokowy balet Les Plaisirs de Thetis do Muzyki na Wodzie G.Ph. Telemanna (Wilno, Uppsala, Ghent, Viljandi).

Jane Gingell przygotowywała też specjalne programy na szwedzkie festiwale, m.in.

Fru Gorvel och Riddar Lave (Glimmingehus, Torup).

Artystka reżyserowała też rekonstrukcję szwedzkiego baletu dworskiego z czasów Królowej Christiny La naissance de la paix w Uppsali; ze studentami Uniwersytetu w Tartu przygotowała zaś średniowieczny program Pielgrzymi Montserrat oraz komediową La Torta Magica.

32

25 maja 2014, niedziela, godz. 19.00

Sala Wielka Ratusza Rynek – Ratusz, Wrocław

30 maja 2014, piątek, godz. 19.00 Ratusz w Ząbkowicach Śląskich Rynek miejski

Jacek Kowalski z zespołem Taniec Rzeczypospolitej, czyli głosy Insurekcji Anno 1794 w jej 220-lecie WYKONAWCY

Jacek Kowalski koncepcja programu, śpiew, gitara, słowo Henryk Kasperczak opracowanie muzyczne, gitara, lutnia XVIII-wieczna Anna Śliwa skrzypce

G

rając na instrumentach z epoki (gitara, lutnia, skrzypce) wprowadzamy w atmosferę ostatnich lat istnienia Rzeczypospolitej, w ów niezwykły karnawał dziejów, po którym miał nastąpić (by przywołać słowa Mickiewicza) „Wielki Post – niewola”. Mieszały się wówczas ze

sobą przepych i rozpusta magnackich dworów – z prostotą i nędzą przeciętnych obywateli i ludu; jakobińsko-masońskie spiski, katolickie nabożeństwa patriotycznego ludu Warszawy i podkrakowskich kosynierów z marsowym obyczajem wojska. Brzmiały w tym barwnym korowodzie postaci i zdarzeń jednocześnie: francuskie berżeretki – i ulubione przez

wszystkich sielanki Franciszka Karpińskiego; zarazem jego świeżo skomponowane nabożne pieśni – i okolicznościowe kuplety politycznych druków ulotnych; wzniosły hymn pióra księcia poetów – i stylizowane na ludowo śpiewki, ale też autentyczne ludowe piosenki – oraz przypomniane przez publicystów Sejmu Wielkiego pieśni konfederatów barskich.

Ten repertuar chcemy przypomnieć i zaprosić publiczność do wspólnego śpiewu.

Tak, aby ożyła nagle jedna z jakże licznych imprez końca wieku XVIII – owego sławnego, pełnego metafor „Tańca Rzeczypospolitej”.

Jacek Kowalski Pieśniarz, Sarmata, historyk sztuki, miłośnik poezji staropolskiej oraz jej tłumacz. Śpiewa piosenki własne o dawnych czasach i własne przekłady piosenek z dawnych czasów. Występuje z zespołami: Monogramista JK (instrumentarium klasyczne) i Klub Świętego Ludwika (instrumentarium dawne). Wydał kilkanaście książek, płyt, publikacji popularnych i naukowych związanych z kulturą i literaturą dawnej Polski i starej Francji, m.in. Niezbędnik krzyżowca, Niezbędnik trubadura, Niezbędnik Sarmaty, Konfederacja barska po Kowalsku, Dumy staropolskie, Idźmy! śpiewy powstańcze 1863.

Jest też autorem misteriów, baśni muzycznych, widowisk plenerowych.

Strona internetowa artysty: www.jacekkowalski.pl

Anna Śliwa Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w zakresie skrzypiec współczesnych i skrzypiec barokowych, gra również na pokrewnych typach instrumentów smyczkowych (pochette, fidel, viola d’amore, lira da braccio). Specjalizuje się w solowym i kameralnym repertuarze dzieł Muzyki Dawnej, a także w improwizowanym wykonawstwie zabytków muzyki przedrenesansowej i etnicznej. Dokonała m.in. polskiego prawykonania nowo odkrytych utworów polsko-niemieckiego kompozytora z XVII wieku – H. Doebeliusa. Współpracuje z większością polskich zespołów Muzyki Dawnej, np. Ars Cantus, Concerto Polacco, Il Tempo, a także z austriackim zespołem Pandolfis Consort Wien. Od 2007 r. kieruje zespołem instrumentów historycznych Intrada, wykonującym głównie muzykę związaną z tańcem i innymi formami przedstawień scenicznych. Brała udział w licznych nagraniach płytowych oraz w prestiżo34

wych festiwalach, m.in. Europäisches Musikfest Stuttgart, Arte Sintesi Enschede, Wratislavia Cantans, Festiwal van Vlaanderen Brugge, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, występowała na Expo 2003 i podczas Roku Polskiego w Paryżu. Osobnym nurtem jej działalności jest pedagogika skrzypcowa.

Prowadzi klasę skrzypiec w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. M. Karłowicza w Krakowie oraz klasę skrzypiec barokowych w Konserwatorium Krakowskim im. W. Lutosławskiego. Jest też aktywna w innych dziedzinach animacji kulturalnej.

Jest dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Dawnej w Wieliczce, organizatorem wystaw i prezentacji rzadkich instrumentów.

Henryk Kasperczak Absolwent Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu (1995, muzykologia) oraz Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie ukończył wydział instrumentalny (1998, lutnia). Dalsze kształcenie kontynuował w latach 1998–2002 w Królewskim Konserwatorium w Hadze (klasa T. Satoh’a – lutnia, kompozycja, aranżacje, historyczne praktyki wykonawcze oraz M. Fentrossa – basso continuo).

Podczas studiów w Hadze miał także możliwość współpracy z zespołem muzyki renesansowej Ensamble Con Misura oraz muzyki współczesnej Royal Ensamble.

Przez lata uczestniczył w wielu projektach oratoryjno-kantatowych oraz operowych w kraju i za granicą. Były to m.in. koncerty z polskimi zespołami Muzyki Dawnej: Altri Strumenti, Arte dei Suonatori, Concerto Polaco, Academia dell’Arcadia, Cantores Viridimontani, Collegium Vocale oraz prowadzone przez wybitnych, światowych mistrzów, by wspomnieć takie sławy jak: A. Rooley, P. Goodwin, P. Mc Creesh, M. Fentross, R. Terakado. Poza powyższym uczestniczył w kilkunastu cyklach koncertowych m.in. z J. Rekść-Raubo (Muzyka w Pałacach i Dworach Małopolskich), A. Tomczykiem (Muzyka Dworów Europejskich), M. Zielińskim (Arcydzieła Renesansu) oraz J. Kowalko (Akademie Bachowskie).

Od lat 90. pełni funkcję nadwornego lutnisty Zamku Królewskiego na Wawelu.

Owocem działań w tej materii jest m.in. płyta Kędykolwiek teraz jesteś (1996 r.).

W Krakowie także założył wraz z M. Skibą zespół Accademia degli Animosi (1994 r.) specjalizujący się w polifonicznej muzyce religijnej XIV i XV wieku.

Na przestrzeni lat dokonał kilkudziesięciu nagrań studyjnych, radiowych i telewizyjnych, które doczekały się wydań jako płyty CD i DVD (m.in. cykl nagrań wawelskich w Krakowie i jasnogórskich w Częstochowie wraz z A. Tomczykiem).

Jako wykładowca i pedagog przewodzi kursom muzyki średniowiecznej i renesansowej, zasiadając niejednokrotnie jako członek jury. Podczas spotkań z młodzieżą prowadzi wykłady z zakresu: paleografii, historycznych praktyk wykonawczych, analizy dzieł, interpretacji, improwizacji, tworzenia diminucji oraz kontrapunktu. Kursy odbyły się w Malborku (przewodniczący jury – Malborskie Dni Kultury Średniowiecznej), Sopocie, Gdyni, Poznaniu i Krakowie.

Od 2005 r. należy do formacji Amaryllis, której celem jest połączenie Muzyki Dawnej z rockiem progresywnym. Wykorzystuje tam lutnię, teorbę, pistalę oraz gitarę klasyczną i basową.

35

26 maja 2014, poniedziałek, godz. 19.00

Biblioteka Ossolineum (sala konferencyjna) ul. Szewska 37

Trio Brillante WYKONAWCY

Magdalena Pilch Bartosz Kokosza Marek Pilch

flet traverso wiolonczela fortepian stołowy

PROGRAM KONCERTU

Friedrich Kuhlau (1876–1832) Trio G-dur op. 119 bis Allegro moderato / Adagio patetico / Rondo. Allegro Felix Mendelssohn Bartholdy (1809–1847) Trio d-moll op. 49 Molto Allegro agitato / Andante con moto tranquillo / Scherzo (Leggiero e vivace) / Finale (Allegro assai appassionata)

Opactwo św. Macieja, obecnie Biblioteka Ossolineum, grafika z 1751 r.

Trio Brillante Zespół założony przez wrocławskich muzyków Magdalenę i Marka Pilchów, którzy postawili sobie za cel wykonywanie muzyki schyłku klasycyzmu i wczesnego romantyzmu na instrumentach z epoki. W repertuarze zespołu znajdują się kompozycje C. Kummera, J. N. Hummla, C. M. von Webera, F. Kuhlaua i innych. Ich cechą charakterystyczną jest łączenie elementów solowych–wirtuozowskich z nastrojową kantyleną. Styl ten, ukształtowany w muzyce fortepianowej na przełomie XVIII i XIX w. zwany był brillante (lub fr. brillant) i stąd pochodzi nazwa zespołu. Do oryginalnego brzmienia zespołu przyczynia się wykorzystanie kopii instrumentów z epoki oraz oryginalnego fortepianu stołowego (Pehr Rosenwall, Stockholm) z I połowy XIX wieku.

Magdalena Pilch W 1997 r. ukończyła studia magisterskie w klasie fletu st. wykł. G. Olkiewicza na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W latach 1998–2002 odbyła studia podyplomowe w klasie fletu traverso prof. dr L. Brunmayr–Tutz w Staatliche Hochschule für Musik w Trossingen (Niemcy). W 2013 r. przeprowadziła przewód habilitacyjny w Akademii Muzycznej w Katowicach, którego tematem była Kompleksowa wizja fletu romantycznego w zakresie budowy, brzmienia, techniki gry i praktyki wykonawczej 37

według Die Kunst des Flötenspiels in theoretisch – praktischer Beziehung dargestellt von A.B. Fürstenau op. 138. Od 2000 r. współpracuje z Akademią Muzyczną we Wrocławiu prowadząc klasę fletu traverso, a od 2009 r. jest zatrudniona jako adiunkt na Akademii Muzycznej w Łodzi. Gra na fletach renesansowych, barokowych, klasycznych i romantycznych. Jest współzałożycielką pierwszego polskiego konsortu poprzecznych fletów renesansowych Epithalamion. Współpracuje z orkiestrą Fundacji Akademii Muzyki Dawnej w Szczecinie famd.pl. Od kilku lat intensywnie zajmuje się również wykonywaniem repertuaru kameralnego w I połowy XIX w. na instrumentach historycznych.

Bartosz Kokosza Urodził się w 1980 r. w Poznaniu, gdzie ukończył Państwowe Liceum Muzyczne w klasie wiolonczeli mgra P. Czajki oraz studia na Akademii Muzycznej pod kierunkiem prof. S. Pokorskiego. Studia podyplomowe, w zakresie gry na wiolonczeli barokowej, natomiast ukończył na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, pod kierunkiem mgra J. Thiela.

Koncertuje w kraju i za granicą, skupiając swoją działalność na historycznych praktykach wykonawczych. Współpracując z wszystkimi najważniejszymi polskimi zespołami Muzyki Dawnej, doskonali umiejętności, szczególnie w zakresie prowadzenia grupy Continuo.

Występuje regularnie jako solista i kameralista. Jest współzałożycielem i wiolonczelistą kwartetu smyczkowego Musicarius.

Gra na instrumentach zbudowanych przez K. Krupę w 2004 i 2008 roku.

Marek Pilch Urodzony w Cieszynie. Ukończył Państwowe Liceum Muzyczne w Krakowie w klasie organów. Studiował na Akademii Muzycznej w Katowicach, równocześnie w klasie organów i w klasie klawesynu, następnie kontynuował naukę (studia podyplomowe) w Hochschule fur Musik w Trossingen (Niemcy). Uzyskał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Organowym w Gdańsku (1992 rok). W 1997 r. był finalistą na Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym (NDR) w Hamburgu. W latach 1998–2000 prowadził kursy interpretacji muzyki klawesynowej oraz realizacji basso continuo podczas Bohemia Festival w Kostelcu (Republika Czeska). Angażował się w działalność muzyczną Kościoła Ewangelickiego w Polsce. Obecnie prowadzi działalność pedagogiczną i koncertową jako organista, klawesynista i kameralista.

Współpracuje z polsko–niemieckim Stowarzyszeniem na Rzecz Badań i Utrzymania Śląskich Organów oraz z Internationale Heinrich Schuetz Gesellschaft. Od 2003 r. pracuje również jako asystent w klasie klawesynu prof. M. Toporowskiego na Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie w 2011 r. otrzymał tytuł doktora sztuki.

38

29 maja 2014, czwartek, godz. 18.00 Pałac Łomnica, ul. Karpnicka 3 Łomnica k. Jeleniej Góry

Trio klasyczne Amoroso WYKONAWCY

Magdalena Pilch Tomasz Dobrzański Marek Pilch

flet traverso klarnety historyczne fortepian stołowy

PROGRAM KONCERTU

Caspar Kummer (1795–1870) Concertino C-dur op. 101 Friedrich Kuhlau (1786–1832) Duo e-moll op. 110 nr 2 Allegro con affetto ma non troppo presto / Adagio / Rondo. Allegro poco agitato Xavier Lefèvre (1763–1829) 7e Sonate pour Clarinette et Piano Allegro ma non troppo / Adagio / Rondo Allegretto Johann Nepomuk Hummel(1778–1837) Grosse Sonate f-moll op.20 Allegro moderato / Adagio maestoso / Presto

Pałac Łomnica, litografia z ok. 1860 r.

Caspar Kummer (1795–1870) Duetto B-dur op. 46 nr 1 na flet i klarnet Allegro / Andante poco Adagio / Allegretto con moto Wolfgang Amadeusz Mozart (1756–1791) Trio B-dur na klarnet, flet i fortepian (wg KV 407) Allegro / Andante / Rondo. Allegro

Tomasz Dobrzański Ukończył wrocławską Akademię Muzyczną w klasie klarnetu prof. M. Stachury.

Flet prosty studiował u G. Garrido w Centrum Muzyki Dawnej przy Conservatoire Populaire w Genewie oraz u M. Pigueta w Bazylei (Schola Cantorum Basiliensis), gdzie studiował także klarnet historyczny pod kierunkiem P.A. Taillarda. Gra również na renesansowych instrumentach stroikowych, fletach jednoręcznych, dudach i citoli. Jest artystycznym szefem wrocławskiego zespołu Ars Cantus. Prowadzi klasę fletu prostego we wrocławskiej Akademii Muzycznej oraz w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia we Wrocławiu. Współpracuje z wieloma zespołami, prowadzi kursy interpretacji Muzyki Dawnej. Zajmuje się również kopiowaniem i rekonstrukcją dawnych instrumentów muzycznych. Jest dyrektorem artystycznym wrocławskiego festiwalu Forum Musicum.

Magdalena Pilch Marek Pilch 40

Informacja o artyście na str. 37

Informacja o artyście na str. 38

31 maja 2014, sobota, godz. 16.00

Muzeum Powozów ul. Leśna 5, Galowice k. Wrocławia

1 czerwca 2014, niedziela, godz. 16.00

Muzeum Ziemi Kłodzkiej ul. Łukasiewicza 4, Kłodzko

duet Oak Brothers i zespół Tiboryus Od średniowiecza do klasycyzmu Prezentacja instrumentów średniowiecza i renesansu z kolekcji Ryszarda Dominika Dembińskiego Konkurs dla dzieci z wiedzy muzyczno-historycznej z nagrodami

WYKONAWCY Duet Oak Brothers

Szczepan Ignacy Dembiński wiolonczela barokowa

Radosław Dembiński viola da gamba Zespół Tiboryus

Sara Kotlarek

Katarzyna Kudyba

Katarzyna Salawa

Szymon Chmielowiec

Mateusz Podkomorzy

śpiew, viola da gamba (sopran/alt) śpiew, viola da gamba (tenor) śpiew, flet prosty śpiew, citola śpiew, fidel bas, cymbały, instrumenty perkusyjne

Ryszard Dominik Dembiński kierownik artystyczny zespołu

PROGRAM DUETU OAK BROTHERS na str. 23

informacje o zespole na str. 24-25 PROGRAM ZESPOŁU TIBORYUS

Conrad Pauman (c. 1410–1473) Mit ganzem Willen Anonim XV w. Gospodzie uwielbiona

Anonim, ze zbiorów J. Playforda Longways for as many as will /The King of Poland/ Giovane Domenico da Nola (c. 1510-1520–1592) Vita mia, com’e spento quell’ Amore Anonim Scarborough Fair Juan del Encina (1468–1534) Daca, bailemos

Zespół Muzyki Dawnej Tiboryus Rozpoczął swą działalność w lutym 2012 roku. Założycielem i kierownikiem zespołu jest R.D. Dembiński. Nazwa zespołu powstała od imienia Tibor – lutnika z Niemiec, wielkiego przyjaciela zespołów Muzyki Dawnej prowadzonych przez R.D. Dembińskiego. Tiboryus jest grupą wokalno–instrumentalną, cały zespół gra na dawnych instrumentach wykonanych przez kierownika zespołu. Nazwy, jak i same instrumenty są bardzo niezwykłe: psałterium, viole da gamba, citola, tubmaryna, fidel kolanowa, Schfegelpfeife, flet prosty, cymbały.

W marcu 2013 r. zespół Tiboryus brał udział w VII Dolnośląskim Przeglądzie Piosenki i Pieśni Patriotycznej (zdobył wyróżnienie i nagrodę). Podczas XX Diecezjalnego Festiwalu Piosenki Religijnej i Patriotycznej w Krzeszowie (maj, 2013) zespół zdobył trzecią nagrodę. Także w maju 2013 r. Tiboryus koncertował w Zittau (Niemcy), podczas dorocznego festynu średniowiecznego.

W 2012 i 2013 r. grupa brała udział w III i IV Ogólnopolskich Spotkaniach z Muzyką Dawną w Kaliszu Pomorskim oraz w XIX i XX Międzynarodowych Spotkaniach z Muzyką Dawną w Świeradowie-Zdroju. W ubiegłym roku zespół wystąpił na XVIII Elbląskich Dniach Muzyki Dawnej oraz na Festiwalu Dawnej Muzyki w Reczu.

W lipcu tego samego roku udał się na XI Ogólnopolskie Letnie Warsztaty Muzyki Dawnej Schola Cantorum do Kalisza Wielkopolskiego. Podczas warsztatów, głównie u A. Sapiechy, Tiboryus wystąpił podczas koncertu w pałacu Podonowskich oraz w koncercie finałowym (wraz z wykładowcami) w Zamku Książąt Czartoryskich w Gołuchowie.

W tym roku zdobył Brązową Harfę Eola na festiwalu Schola Cantorum w Kaliszu.

42

4 czerwca 2014, środa, godz. 19.00

Teatr Zdrojowy w Cieplicach (Jelenia Góra) ul. Park Zdrojowy 1

Zespół BRILL’ANTE Śpiewający kastraci, legenda niechciana Farinelli i jego epoka

WYKONAWCY

Karina Skrzeszewska sopran Tomasz Raczkiewicz kontratenor

Zespół Muzyki Dawnej BRILL’ANTE

Natalia Hyżak klawesyn

Mikołaj Zgółka skrzypce

Bartosz Kokosza wiolonczela

Henryk Kasperczak lutnia, teorba

Galeria i teatr w Cieplicach-Zdroju, budowla z 1800 r.

PROGRAM KONCERTU

Claudio Monteverdi (1567–1643) Pur ti miro, pur ti godo (L’incoronazione di Poppea) Georg Friedrich Händel (1685–1759) Da Tempeste / Piangero la sorte mia (Giulio Cesare in Egitto) Ti pentirai, crudel! (Amadigi) Ti credo, si, ben mio (Teseo) Riccardo Broschi (1698–1756) Ombra fedele anch’io (Idaspe) Se al labor mio non credi (Artaserse) Nicola (Antonio) Porpora (1686–1768) Alto giove (Polifemo) Johann Adolph Hasse (1699–1783) Pallido il sole / Per questo dolce amplesso (Artaserse) Christoph Willibald Gluck (1714–1787) Vieni, appaga il tuo consorte / Che fiero momento / Che faro senza Euridice (Orfeo ed Euridice)

Karina Skrzeszewska Urodzona we Wrocławiu, w rodzinie polsko-greckiej. Umiejętności wokalne doskonaliła na Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. F. Jagodzińskiej-Langer, a następnie na licznych kursach mistrzowskich.

W marcu 2007 r. zadebiutowała partią Musetty w Cyganerii G. Pucciniego (Opera Bałtycka w Gdańsku), a w czerwcu tego samego roku publiczność żywiołowo oklaskiwała jej występ w roli Donny Anny (Don Giovanni W.A. Mozarta) na Festiwalu w bułgarskiej Warnie.

44

Niecały rok później podjęła współpracę z Operą Śląską, gdzie z dużym sukcesem zadebiutowała w tytułowej partii premierowego spektaklu Łucji z Lammermoor G. Donizettiego. Za ten właśnie występ oraz za późniejszą rolę Dziewczyny w widowiskowej realizacji Carmina Burana C. Orffa (Opera Śląska) została uhonorowana prestiżową nagrodą Złotej Maski w kategorii najlepszej roli wokalno–aktorskiej 2008 roku.

Na swoim koncie ma też udział w licznych spektaklach podczas tournée po Belgii, Holandii i Hiszpanii, gdzie kreowała partie tytułowej Łucji z opery G. Donizettiego, Donny Anny w Don Giovannim W.A. Mozarta, Gildy w Rigoletto G. Verdiego oraz w partiach Sopranu w dwóch częściach tryptyku C. Orffa Carmina burana oraz Catulli carmina.

Artystka współpracuje z Operą Krakowską, Operą Śląską, Operą Nova w Bydgoszczy, Teatrem Wielkim w Poznaniu, Teatrem Wielkim w Łodzi, a także z operową sceną Statnego Divadla w Koszycach, gdzie została zaproszona przez P. Dvorskiego do udziału w premierowym spektaklu Łucji z Lammermoor w listopadzie 2009 r. oraz z Operą Narodową w Bratysławie, gdzie w kwietniu 2011 r. zadebiutowała partią Donny Anny w Don Giovannim W.A. Mozarta.

W ciągu ostatnich dwóch lat Karina Skrzeszewska wzięła udział w produkcjach przygotowanych przez Teatr Wielki w Poznaniu, Operę Śląską oraz Teatr Wielki w Łodzi, a poświęconych wielkim władczyniom Anglii. Kreując tytułowe role w operach G. Donizettiego: Maria Stuarda oraz Anna Bolena dała się poznać jako wspaniała interpretatorka stylu bel canto. Jej kreacje zostały owacyjnie przyjęte przez publiczność oraz bardzo wysoko ocenione przez recenzentów.

Równolegle do repertuaru operowego Karina Skrzeszewska miała szansę zaprezentować się jako wspaniała odtwórczyni cyganki Saffi w Baronie cygańskim J. Straussa.

Operetkę tę miała przyjemność wykonywać wielokrotnie z zespołem Opery Śląskiej (Warszawa, Bytom, Katowice, Gliwice), jak i w Teatrze Muzycznym w Poznaniu pod batutą Maestro J. Florencio Juniora.

Karina Skrzeszewska prowadzi bogata działalność koncertową. Chętnie sięga do muzyki sakralnej, kameralnej, a także wykonuje rzadziej wykonywane utwory t.j. pieśni greckich kompozytorów czy zarzuelę. Współpracowała z wieloma wybitnymi dyrygentami, by wspomnieć choćby tak znane nazwiska jak: A. Straszyński, T. Serafin, A. Knap, M. Tracz, W. Kunc, P. Sułkowski, W. Crutchfield, E. Salmieri, G. d’Espinosa, N. Todorov czy J. Fereira Lobo.

Tomasz Raczkiewicz Absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu (wydział wokalno–aktorskim, w klasie prof. E. Sąsiadka). Od 1996 r. solista Teatru Wielkiego w Poznaniu.

Artysta występował na większości polskich scen operowych, tj. w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Wielkim w Łodzi, Operze Bałtyckiej w Gdańsku, Operze Krakowskiej, Opera Nova w Bydgoszczy.

45

Debiutował rolą Fiodora w Borysie Godunowie M. Musorgskiego. Ważniejsze partie operowe wykonywane przez Tomasza Raczkiewicza: Echnaton (partia tytułowa Ph. Glassa), Paź (Salome R. Straussa), Orfeusz (Orfeo ed Euridice Ch.W. Glucka), Cherubin (Wesele Figara W.A. Mozarta), I Giermek (Parsifal R. Wagnera), Śmierć (Raj utracony K. Pendereckiego), Odmieniec (Galina M. Landowskiego; polska premiera), Tebaldo (Don Carlos G. Verdiego), Laertes (Ophelia Prasquala; światowa prapremiera), solo wokalne w balecie Niebezpieczne związki A. Maskatsa (polska premiera), Mewa (Dzień Świra H.F. Tabęckiego; światowa prapremiera).

Równolegle z pracą sceniczną artysta zajmuje się działalnością koncertową. W jego repertuarze znajdują się takie dzieła jak: Stabat Mater A. Vivaldiego, G.B. Pergolesiego i J. Haydna, Mesjasz, Juda Machabeusz, Brockes Passion, Pasja wg Świętego Jana G.F. Haendela, Pasja wg Świętego Jana, Pasja wg Świętego Mateusza, Pasja wg Świętego Łukasza J.S. Bacha oraz szereg kantat kompozytora, Msza Koronacyjna, Requiem, Litaniae Lauretanae B.M.V. KV109, Alma Dei creatoris KV277, Missa brevis D-dur KV194 W.A. Mozarta, Gloria, Beatus vir, Salve Regina A. Vivaldiego Jako solista Opery Poznańskiej brał udział w licznych tournée zagranicznych z macierzystym teatrem, w ramach których uczestniczył m. in. w premierze Salome R. Straussa w Theatre Munnicipale w Luksemburgu, czy w wystawieniu spektaklu Galina M. Landowskiego w Hanowerze podczas światowej wystawy Expo 2000.

Artysta występował również na licznych festiwalach operowych, m.in. w Carcasonne, Xanten, Santander, Festiwalu Moniuszkowskim w Kudowie-Zdroju, Festiwalu im.

Adama Didura w Sanoku, Poznańskim Festiwalu Mozartowskim.

W 2001 r. brał udział w koncercie inaugurującym IX Międzynarodowy Festiwal Sztuki Operatorskiej Camerimage w Łodzi. Rok później artysta wziął udział w nagraniu płytowym Carmina Burana C. Orffa realizowanym przez Operę Śląską.

Natalia Hyżak Absolwentka poznańskiej Akademii Muzycznej w klasie klawesynu ad. dr hab. M. Banaszkiewicz-Bryły oraz Centre de Musique Ancienne w Haute Ecole de Musique w Genewie (Szwajcaria) w klasie Maestro al cembalo prof. L. Garcii Alarcona.

Brała udział w wielu koncertach, a także kursach mistrzowskich, poświęconych klawesynowej muzyce solowej oraz muzyce kameralnej (zarówno w kraju, jak i poza jego granicami).

Od 2013 r. współpracuje z międzynarodowym zespołem Muzyki Dawnej Suonatori del Granduca.

Obecnie pracuje w Akademii Muzycznej w Poznaniu jako wykładowca oraz asystent w klasie klawesynu ad. dr hab. M. Banaszkiewicz-Bryły.

46

Mikołaj Zgółka Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Poznaniu, w klasie prof. W. Malińskiego. Studiował w Hochschule fuer Musik und Theater w Bern/Biel (Szwajcaria) u prof. Ch. Ragaz oraz prywatnie skrzypce barokowe u Ulrike Fromm-Pfeiffer w Stuttgarcie. W 2006 r. ukończył z wyróżnieniem dwuletnie podyplomowe mistrzowskie studia w klasie skrzypiec barokowych Z. Pilcha na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Brał udział w licznych kursach mistrzowskich, m.in. u K. Węgrzyna, W. Wiłkomirskiej, J. Kaliszewskiej, I. Ozima, U.U. Klein’a, Iv. Strauss’a, R. Podger, J. Holloway’a i S. Ritchie’ego (skrzypce barokowe).

Artysta uczestniczył w wielu konkursach skrzypcowych i kameralnych, zdobywając rozliczne nagrody i wyróżnienia. Jest prymariuszem kwartetu smyczkowego Musicarius.

Koncertuje w kraju i zagranicą. Współpracował jako koncertmistrz lub kameralista z zespołami takimi jak Accademia dell’Arcadia, Collegium Musicum Stuttgart, L’Estro Armonici di Bienne, Musica Florea, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Collegium Marianum, Harmonologia. Wykłada na Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Bartosz Kokosza

Informacja o artyście na str. 38

Henryk Kasperczak

Informacja o artyście na str. 35

ISSN 1426-0832 kontakt Akademickie Stowarzyszenie Kultury „WAGANT” skrytka pocztowa 2372, 50-131 Wrocław 3 tel. +48606 374 235, +48696 306 295 ask@askwagant.org.pl www.askwagant.org.pl/maj biuro festiwalowe OKiS, Rynek–Ratusz 24, 50-101 Wrocław tel. +4871 344 28 64, fax +4871 344 28 65 okis@okis.pl www.okis.pl koordynacja projektu, biuro festiwalowe: Joanna Drab–Pasierska joanna.pasierska@okis.pl Marta Grocka marta.grocka@okis.pl Daniel Jasiński daniel.jasinski@okis.pl dyrektor artystyczny festiwalu: Maciej Kieres tel. +48 605 64 24 99 kiereskm@wp.pl

wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu opracowanie i redakcja: Joanna Drab–Pasierska, Maciej Kieres tłumaczenia z języka angielskiego: Joanna Drab–Pasierska, Daniel Jasiński

skład i druk Wrocław, maj 2014 Bilety do nabycia w miejscach koncertów na godzinę przed wydarzeniem oraz w Dolnośląskim Centrum Informacji Kulturalnej OKiS (Wrocław, Rynek-Ratusz 24).

Koncerty: 24, 25, 26 maja – normalny 15 zł, ulgowy (seniorzy) 10 zł; 4 czerwca – 20 zł; pozostałe koncerty – wstęp wolny.

Studenci i uczniowie na podstawie ważnej legitymacji – wstęp wolny na cały Festiwal.

Na okładce:

Święta Cecylia i wizja św. Jana fragment Jan Soens (ok. 1547–1610/1611?)

Neapol, Museo di Capodimonte

cena programu 5 zł