Program XXVII Festiwalu "Maj z Muzyką Dawną"

Akademickie Stowarzyszenie Kultury WAGANT

XXVII FESTIWAL

Dyrektor artystyczny Maciej Kieres Dyrektor organizacyjny Robert Chmielarczyk Dyrektor OKiS we Wrocławiu Igor Wójcik

Ortus de Polonia

Patronat honorowy nad festiwalem objęli:

Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Wanda Zwinogrodzka Senator Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Szwed Marszałek Województwa Dolnośląskiego Cezary Przybylski Wrocław, Dolny Śląsk 12-20, 25-27 maja, 1-3, 8-10 czerwca 2018

Organizatorzy Festiwalu składają serdeczne podziękowania Panu Cezaremu Przybylskiemu, Marszałkowi Województwa Dolnośląskiego; Pani Iwonie Krawczyk, Wicemarszałek Województwa Dolnośląskiego; Panu Tadeuszowi Samborskiemu, Wicemarszałkowi Województwa Dolnośląskiego; Panu Rafałowi Dutkiewiczowi, Prezydentowi Wrocławia; Panu Jarosławowi Brodzie, Dyrektorowi Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego Wrocławia; Panu Bartłomiejowi Świerczewskiemu, Dyrektorowi Biura ds. Partycypacji Społecznej Urzędu Miejskiego Wrocławia; Panu Andrzejowi Kosendiakowi, Dyrektorowi Naczelnemu Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu; Panu Maciejowi Łagiewskiemu, Dyrektorowi Muzeum Miejskiego Wrocławia; Panu Robertowi Ławskiemu, właścicielowi Caffe Bohema; Panu Wojciechowi Solakowi, właścicielowi restauracji Libertá7; Panu Grzegorzowi Szajukowi, właścicielowi drukarni GS Media; Panu Marcinowi Kurpielowi, właścicielowi firmy transportowej Polkąty.

Tegoroczny Festiwal odbywa się dzięki wsparciu finansowemu i wydatnej pomocy ww. osób i instytucji.

Drodzy Melomani, już po raz dwudziesty siódmy zapraszamy Państwa do wysłuchania cyklu koncertów podczas Festiwalu Maj z Muzyką Dawną. W pięknych, zabytkowych wnętrzach Wrocławia, Lądka-Zdroju, Radkowa, Bielawy, Kłodzka, Kudowy-Zdroju, Kamiennej Góry, Konradowa, Bolesławowa, Lewina Kłodzkiego, Dusznik-Zdroju, Goszcza, Międzylesia rozbrzmiewać będzie muzyka dawnych epok, odtwarzana z maestrią i precyzją zarówno przez uznanych już artystów, jak i przez młodych adeptów sztuki muzycznej.

Szanowni Państwo, to, czym będzie JUTRO, zależy od naszej postawy wobec WCZORAJ – wobec historii, kultury i wartości, które w ciągu dwóch tysięcy lat wyznaczały kierunki rozwoju Europy. Pochylmy się wspólnie nad wciąż intrygującymi kartami minionych wieków. Przenieśmy się w uduchowione średniowiecze, wszechstronny renesans i przebogaty barok. Niechaj zabrzmią dawne tony i harmonie, wyrażające smutki i radości naszych przodków.

Czas spotkania z pięknem ukrytym w muzyce to dobry czas na refleksję, zadumę i wewnętrzne wyciszenie. Najlepszy to także czas na przypomnienie korzeni kultury europejskiej, którą Polska od ponad tysiąca lat współtworzy i kultywuje.

ORGANIZATORZY

Organizatorzy Akademickie Stowarzyszenie Kultury WAGANT

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Festiwal współfinansowany ze środków Gminy Wrocław

Projekt sfinansowany z budżetu Samorządu Województwa Dolnośląskiego

www.wroclaw.pl

Partnerzy festiwalu

MUZEUM MIEJSKIE WROCŁAWIA

Partner strategiczny

Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sportu Adżarskiej Republiki Autonomicznej Gruzji

caffe

TWARDOGÓRA

Patroni medialni

ZAMEK W MIĘDZYLESIU

KALENDARZ FESTIWALU 12 maja 2018, sobota, godz. 1800

kościół Opatrzności Bożej ul. Kazimierza Wielkiego 29, Wrocław

Marcin Luter i Pani Muzyka

Ensemble MUSAICUM

13 maja 2018, niedziela, godz. 1900

Teatr Zdrojowy, Szczawno-Zdrój

Zespół The 5th season W programie A. Vivaldi – Koncerty z cyklu Cztery Pory Roku w wykonaniu jazzowym

14 maja 2018, poniedziałek, godz. 1900

Duet Oak Brothers

Sala Wielka Ratusza, Wrocław

Muzyka polska XVI–XVIII w.

15 maja 2018, wtorek, godz. 1930

NFM we Wrocławiu, Sala Czerwona

16 maja 2018, środa, godz. 1900

Oratorium Marianum, Wrocław

17 maja 2018, czwartek, godz. 1900

18 maja 2018, piątek, godz. 1930 19 maja 2018, sobota, godz. 1900

katedra greckokatolicka śś. Wincentego i Jakuba plac Nankiera 15A, Wrocław kościół Miłosierdzia Bożego, Kudowa-Zdró kościół Matki Bożej Różańcowej, Kamienna Góra

20 maja 2018, niedziela, godz. 1600

Klub Muzyki i Literatury, Wrocław

4

Ligia Nowak harfa Marcelina Dąbek harfa Julita Przybylska-Nowak fortepian Aleksandra Rupocińska klawesyn Andrzej Kosendiak dyrygent Instrumentaliści NFM Filharmonii Wrocławskiej w programie utwory m.in. J.G. Albrechtsbergera, C.D. von Dittersdorfa, C.Ph.E. Bacha Trio Overtone Maciej Gocman tenor w programie utwory m.in. D. Buxtehude, J.S. Bacha, G.Ph. Telemanna

Narodowy Chór Adżarii (Gruzja) Batumi Muzyka sakralna i cerkiewna VII–XIII w.

Marek Dyżewski wykład Hymny uwielbienia w stylu mistrzów weneckich

20 maja 2018, niedziela, godz. 1800

Jacek Kowalski

Zespół monogramista jk aktorzy

Rapsodia konfederacka 1768–2018

Stary Klasztor, pl. Purkyniego 1, Wrocław

25 maja 2018, piątek, godz. 1900 NFM we Wrocławiu, Sala Główna (estrada w odwróceniu), wydarzenie towarzyszące Festiwalowi Maj z Muzyką Dawną

soliści A. Kosendiak dyrygent Wrocław Baroque Ensemble S.S. Szarzyński – dzieła polskiego baroku

26 maja 2018, sobota, godz. 1800 NFM we Wrocławiu, Sala Kameralna wydarzenie towarzyszące Festiwalowi Maj z Muzyką Dawną

Soliści – studenci Wydziału Wokalnego AMuz. we Wrocławiu Andrzej Kosendiak dyrygent Wrocław Baroque Ensemble W programie utwory m.in. G.G. Gorczyckiego i M. Mielczewskiego

26 maja 2018, sobota, godz. 1630 kościół Narodzenia NMP, Lądek-Zdrój 30 26 maja 2018, sobota, godz. 18 kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Konradów k. Lądka-Zdroju 00 27 maja 2018, niedziela, godz. 15 kościół św. Józefa Oblubieńca NMP

Bolesławów k. Stronia Śląskiego 1 czerwca 2018, piątek, godz. 1830 kościół św. Michała Archanioła, Lewin Kłodzki 1 czerwca 2018, piątek, godz. 1945 kościół śś. Franciszka i Leonarda, Duszniki-Zdrój 2 czerwca 2018, sobota, godz. 1600 kościół św. Doroty, Radków 3 czerwca 2018, niedziela, godz. 1800 Pałac w Goszczu, Goszcz k. Twardogóry 8 czerwca 2018, piątek, godz. 1900 kościół MB Różańcowej, Kłodzko 9 czerwca 2018, sobota, godz. 1600 kościół Bożego Ciała, Bielawa 10 czerwca 2018, niedziela, godz. 1900 Zamek w Międzylesiu, Sala Barokowa, Międzylesie

Zespoły Muzyki Dawnej: Rocal Fuza, Tiboryus Ryszard Dembiński kierownictwo muzyczne Muzyczne Silva Rerum muzyka polska XV–XVIII w.

5

PROGRAM FESTIWALU 12 maja 2018, sobota, godz. 1800

kościół Opatrzności Bożej ul. Kazimierza Wielkiego 29 Wrocław

Ensemble MUSAICUM

Marcin Luter i Pani Muzyka WYKONAWCY Karolina Brachman sopran Joanna Klisowska sopran

Anna Firlus organy, klawesyn Julia Karpeta viola da gamba

PROGRAM KONCERTU Johann Hermann Schein (1586–1630) Christe, der Du bist Tag und Licht

Aus tiefer Not schrei ich zu Dir

Ein fester Burg ist unser Gott

Opella Nova I 1618 August Kühnel (1645–1700) Aria X. Herr Jesu Christ, du höchstes Gut Johann Schelle (1648–1701) Ach mein herzliebes Jesulein Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847) III Sonata A-dur op. 65

Conmoto maestoso / Andante tranquillo Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847) Zion streckt ihre Hände z oratorium Eliasz

O wie seelig ist das Kind ze sztuki Athalia 6

Heinrich Schütz (1585–1672) Habe deine Lust an den Herrn

Erhöre mich, wenn ich rufe

Kleine Geistliche Konzerte 1636, 1639 Dietrich Buxtehude (ok. 1637–1707) Toccata in G BuxWV 164

Choralpräludium Nun komm, der Heiden Heiland BuxWV 211 Johann Philipp Krieger (1649–1725) Wo wilt du hin, weils Abend ist

Szesnastowieczni reformatorzy zachodniego chrześcijaństwa różnili się w poglądach na rolę muzyki w odnowionej liturgii. Na tle ostrożnej i zdystansowanej postawy Kalwina, który ograniczał ją do jednogłosowych, nieakompaniowanych psalmów czy zdecydowanie wrogiego podejścia Zwingliego, który całkowicie usunął śpiew z nabożeństwa, Marcin Luter w swoim stosunku do muzyki wyróżniał się entuzjazmem i kompetencją. Nazwany przez norymberskiego meistersingera Hansa Sachsa „słowikiem z Wittenbergi”, był w pełni świadomy mocy i potęgi tej sztuki, zarówno jako środka zwiastowania Słowa Bożego, jak i czynnika jednoczącego i pobudzającego do działania społeczność ludzi wierzących. Jako wytrawny lutnista i śpiewak, poeta i kompozytor, pozostawił po sobie wiele pieśni, które do dziś mają swoje miejsce w śpiewnikach ewangelickich, służąc wiernym i inspirując kolejne pokolenia twórców.

Wśród pism Lutra nie ma ostatecznie żadnego traktatu bezpośrednio poświęconego muzyce, choć w jego korespondencji można natrafić na ślady takiego zamiaru. Najpełniej wypowiedział się na ten temat w kilku przedmowach do nowo wydawanych kancjonałów. Jeden z takich tekstów – pochodząca z 1543 roku „Vorrede auf alle gute Gesangbücher”– zawiera kunsztowny, wierszowany hołd dla Pani Muzyki, alegorycznej postaci, znanej nam też dzięki rycinom Lucasa Cranacha młodszego. To ona wraz z Reformatorem jest patronką dzisiejszego koncertu.

W jego programie znalazły się zarówno kunsztowne opracowania klasycznych chorałów ze spuścizny Lutra, m.in. Aus tiefer Not schrei ich zu Dir i Ein feste Burg ist unser Gott, kontynuujące tradycję luterańską koncerty wokalne takich kompozytorów jak H. Schütz czy J.H. Schein oraz Sonata organowa F. Mendelssohna-Bartholdy’ego z kunsztownie wplecionym chorałem Aus tiefer Not schrei ich zu Dir w pierwszą część.

Zamykający koncert utwór J.P. Kriegera nabiera szczególnego znaczenia zarówno w kontekście obchodów jubileuszu 500-lecia Reformacji, jak i Śląska jako małej ojczyzny Tarnogórskich Wieczorów Muzyki Organowej i Kameralnej. Oparty został na tekście J. Schefflera, znanego także jako Angelus Silesius, luteranina z urodzenia i katolika z wyboru. Twórcy, którego życie i dzieło nigdy nie dały się zamknąć w ramach jednego wyznania…

Paulina Halamska

Ensemble MUSAICUM

Od 2009 roku daje głos i muzyczny kształt artystycznym poszukiwaniom i fascynacjom mieszkającej w Niemczech polskiej sopranistki Karoliny Brachman. Muzycy zespołu od lat zaangażowani są w trend wykonawstwa historycznie poinformowanego tj. zasadę, by muzykę wykonywać z dbałością o styl, zgodnie z dostępną wiedzą na temat praktyk wykonawczych w różnych epokach oraz, oczywiście, na instrumentach historycznych lub ich kopiach.

Swoje koncerty Karolina Brachman kształtuje na wzór mozaiki. Z niewielkich form, jakimi są wykonywane utwory – angielskie lute songs, francuskie airs de cour, włoskie i niemieckie madrigali, motetti i concerti – tworzy programy, mające w założeniu odmalować obraz epoki, oddać to, co w różnych kręgach uważano wówczas za piękne i ważne. Ukazuje, jak przez muzykę dochodził do głosu świat ludzkich emocji, fantazji i marzeń. Obok twórczości kompozytorów bardziej popularnych zespół MUSAICUM sięga często po zapomniany i niekonwencjonalny repertuar: lata 2011–2012 wypełniły koncerty dzieł kompozytorek średniowiecznych i barokowych, kolejne (2013-2015) – poświęcone były twórczości wrocławskiego kompozytora T. Zeutschnera oraz śląskiego poety J. von Eichendorffa.

Od 2017 roku z okazji pięćsetnej rocznicy wittenberskiego wystąpienia M. Lutra, symbolicznie wyznaczającego początek Reformacji, Ensemble MUSAICUM pragnie swoim programem Marcin Luter i Pani Muzyka rzucić nieco światła na bogatą tradycję muzyczną Kościołów protestanckich.

Karolina Brachman

Studiowała teorię muzyki oraz śpiew w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Studia wokalne kontynuowała w Hochschule für Musik w Kolonii w klasie prof.

B. Schlick, uzyskując w 2007 roku dyplom z wyróżnieniem.

Działalność artystyczna Karoliny Brachman związana jest najsilniej z nurtem historycznej praktyki wykonawczej muzyki dawnej, obejmuje także pieśń, oratorium oraz muzykę współczesną. Artystka współpracowała z wieloma dyrygentami i zespołami, takimi jak: Musica Fiata & La Cappella Ducale 8

(kier. R. Wilson), Accentus Austria (T. Wimmer), Das kleine Konzert (H. Max), Ars Coralis Coeln (M. Jonas), Immortal Bach Ensemble (M. Schuldt-Jensen), Sarband (V. Iwanoff), Echo du Danube oraz orkiestrami barokowymi Arte dei Suonatori, La Stravaganza Köln, Kölner Akademie, Le Concert Lorraine i {oh!} Orkiestra Historyczna. W ramach Festiwalu Otwarcia nowej siedziby NOSPR w 2014 roku sopranistka z towarzyszeniem Orkiestry Muzyki Nowej pod dyr. S. Bywalca wykonała 3 Pieśni do słów Trakla P. Szymańskiego, jest również regularnym gościem katowickiego Festiwalu Prawykonań.

Projekty koncertowe i nagrania płytowe z muzyką średniowieczną oraz barokową z udziałem Karoliny Brachman zdobywały w ostatnich latach uznanie międzynarodowej krytyki, a także liczne nagrody fonograficzne, m.in. Diapazon oraz Choc du Monde de la Musique. Artystka była gościem licznych festiwali międzynarodowych, w tym m.in. Styriarte i Trigonale (Austria), MDR Musiksommer, Romanischer Sommer (Kolonia), Oude-Muziek-Festival (Utrecht, Holandia), Händel Festspiele (Halle), Bachfest Leipzig, Tage Alter Musik (Ratyzbona), Europäische Wochen Passau, Rheingau Musikfestival oraz Schleswig-Holstein Musik Festival.

Ważną częścią działalności artystycznej Karoliny Brachman jest praca pedagogiczna. Od kilku lat prowadzi wykłady i warsztaty poświęcone historycznym praktykom wykonawczym, zaś w 2012 roku objęła klasę śpiewu solowego w Instytucie Muzyki Hochschule Osnabrück.

Joanna Klisowska

Studiowała śpiew w Akademii Muzycznej we Wrocławiu i Mediolanie (w klasie C. Ansermet), a następnie z wyróżnieniem ukończyła studia podyplomowe w Musikhochschule Trossingen na wydziale muzyki dawnej, kształcąc się pod kierunkiem Ch. Hilza i M.K. Kiehr. Ważne impulsy uzyskała także uczestnicząc w licznych kursach wykonastwa muzyki baroku prowadzonych przez m.in: G. Banditelli, P. Kooija, B. Schlick, J. Christensena, K. Widmera, S. Prinę i L. Brunmayr-Tutz.

9

Artystka współpracuje m.in z C. Astronio, G. Capuano, M. Creedem, P. Heras-Casado, B. Kuijkenem, L. Ghielmim, V. Luksem, P. Nemethem, P. Neumannem, M. Schuldt-Jensenem, M. Toporowskim, Ch. Toetem, R. Vettorim oraz z zespołami: Accademia della Arcadia, Artsemble, Bozen Baroque Ensemble, Il Canto di Orfeo (IT), Collegium 1704 (CZE), Divina Armonia (IT), Immortal Bach Ensemble (DE), SWR Stuttgart Vocal Ensemble (DE), Mitteleuropea Orchestra Barocca (IT), La Barocca (IT).

Wśród nagrań Joanny Klisowskiej znajdują się utwory L. Mozarta, F.A. Bonportiego, J.D. Zelenki oraz H. Purcella, dokonane wspólnie z P. Kooijem, V. Luxem czy C. Astronio, T. Watanabe oraz płyty solowe z muzyką M. Castelnuovo – Tedesco, C. Dominicetiego i F. Sora. Artystka jest także gościem takich festiwali muzycznych jak: Lucerne Festival, Utrecht Early Music Festival, Festival Ambronay, Rheingau Musik Festival, Wratislavia Cantans, Settimane Barocche Musica e Poesia a S. Maurizio, Festival Internazionale di Danza e di Musica Antica, Festival Brežice, Festival di Musica Barocca di Rovigno, Settembre in Musica, Forum Musicum, Musica Elettronica Nuova.

Joanna Klisowska prowadzi również działalność pedagogiczną i kursy mistrzowskie.

Anna Firlus

Ukończyła Akademię Muzyczną im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie organów prof.

J. Gembalskiego oraz w klasie klawesynu prof.

M. Toporowskiego. Uczestniczyła w licznych kursach poświęconych interpretacji muzyki organowej, klawesynowej i kameralnej, prowadzonych przez wybitnych profesorów, takich jak J.L. Perrot, Ch. Bossert, Ch. Grohmann, B. Hass, M. Lehtonen, L. Lohmann, A. Spiri, A. Zylberajch, W. Kłosiewicz, L. Kędracki.

Koncertuje jako solistka i kameralistka, zarówno na organach, jak i na klawesynie, sięgając po repertuar od renesansu po współczesność. Współpracuje 10

z wieloma zespołami zajmującymi się wykonawstwem muzyki dawnej. Jest członkiem {oh!} Orkiestry Historycznej, a także współzałożycielką zespołów Extempore oraz Ensemble Chimérique. Obecnie pracuje jako akompaniator w klasie historycznych praktyk wykonawczych w Akademii Muzycznej w Katowicach; jest także nauczycielem Diecezjalnej Szkoły Organistowskiej II stopnia w Gliwicach.

Julia Karpeta

Swój warsztat doskonaliła u P. Wa­gnera, B. Wissicka, R. Zipperlin­ga oraz M. Caudle’a, a także na kursach mistrzowskich. Jako solistka i kameralistka wy­stępuje w kraju i za granicą (Niemcy, Włochy, Chorwacja, Litwa, Czechy, Hiszpania, Finlandia). Brała udział w licznych festiwalach muzyki dawnej m.in. Wratislavia Cantans, Settembre in Musica, Misteria Paschalia, BRQ Vantaa Festival, Pieśń Naszych Korzeni, Festiwal L. van Beethovena oraz Festiwal Bachowski w Świdnicy. Dokonała również sporo nagrań CD m.in. Musica Gratulatoria z zespołem Ars Cantus, Martino Mielczewski, Bartholomeus Pękiel z Wrocław Baroque Ensemble oraz dla telewizji Mezzo z Arte dei Suonatori i Le Poème Harmonique. W 2011 roku została laureatką programu MKiDN Młoda Polska. Współtworzy trio Overtone specjalizujące się w wykonawstwie muzyki XVII i XVIII w., ponadto wraz z mężem tworzy duet gambowy Fernabucco, który w 2012 roku zajął II miejsce na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Dawnej w Żorach. Artystka oprócz violi basowej gra również na jej sopranowej odmianie oraz na violone.

11

13 maja 2018, niedziela, godz. 1900

Teatr Zdrojowy im. Henryka Wieniawskiego

ul. Kościuszki 19 Szczawno-Zdrój

Zespół The 5th season WYKONAWCY Janusz Nykiel skrzypce Jacek Szreniawa gitary Łukasz Perek instrumenty klawiszowe Jakub Olejnik kontrabas, gitara basowa Zbigniew Lewandowski perkusja, instrumenty perkusyjne

PROGRAM KONCERTU Antonio Vivaldi (1678–1741) Cztery pory roku

Koncert nr 1 E-dur Wiosna (La Primavera), RV 269

Allegro/Largo/Allegro

Koncert nr 2 g-moll Lato (L’Estate), RV 315

Allegro non molto/Adagio e piano – Presto e forte/Presto

Koncert nr 3 F-dur Jesień (L’Autunno), RV 293

Allegro/Adagio molto/Allegro

Koncert nr 4 f-moll Zima (L’Inverno), RV 297

Allegro non molto/Largo/Allegro 12

Niezwykły projekt – nie dlatego, że oparty na najbardziej chyba rozpoznawalnym i spopularyzowanym na świecie koncercie solowym, w dodatku dziele twórcy tego rodzaju – A. Vivaldiego Cztery pory roku. Niezwykły z tego względu, iż to bodaj jedyna adaptacja całości utworu.

W przeszłości było wiele, mniej lub bardziej udanych, prób adaptacji i łączenia tego koncertu z muzyka popularną i rockową.

Na ogół jednak ograniczano się tylko do najbardziej rozpoznawalnych czy najbardziej efektownych jego części.

Na charakter i ekspresję tego opracowania bez wątpienia wpływa skład zespołu, który je współtworzy – zarówno koncepcyjnie, jak i wykonawczo. Wirtuoz skrzypiec, kameralista Janusz Nykiel, trzech muzyków jazzowych: Łukasz Perek – piano/keyb, Jakub Olejnik – db/bg, Zbigniew Lewandowski – dr/ perc oraz multiinstrumentalista i wszechstronny gitarzysta Jacek Szreniawa. Uniwersalnym kluczem użytym przy tworzeniu tego opracowania jest jazz, z całą jego różnorodnością, eklektyzmem i bogactwem form. Przy czym absolutnie nie chodzi o to, by tym kluczem otworzyć wszystko, co możliwe, a tylko te sekretne, zamknięte – ze względów historycznych, kulturowych lub choćby formalnych – drzwi i przejścia. Zadanie trudne w realizacji przede wszystkim dlatego, iż z założenia oryginalna forma pozostaje bez zmian. Muzycy pracując nad adaptacją z uwagą i wyobraźnią otwierają tylko fragmenty kolejnych części, tworząc dla siebie pole do osobistych interpretacji i improwizacji. Poruszają się w tych przestrzeniach z wielką swobodą, zwracając przy tym baczną uwagę na programowe i sonorystyczne konteksty poszczególnych części dzieła.

W połowie grudnia 2016 roku ukończono prace nad adaptacją. Odbyły się dwa koncerty – pierwszy w Pałacu Wojanów i drugi – sylwestrowy – w Zdrojowym Teatrze Animacji w Jeleniej Górze. Jakkolwiek dzieło już gotowe i sprawdzone, to sami muzycy twierdzą, że na pewno będzie ono jeszcze ewoluowało. Z całą jednak pewnością mogę Państwu polecić ten koncert. Zdając sobie sprawę z tego, że Wasze oczekiwania będą bardzo różne, mogę zagwarantować, iż się nie rozczarujecie.

Zbigniew Lewandowski

Janusz Nykiel

Muzyk z Jeleniej Góry, skrzypek. Przygodę ze skrzypcami rozpoczął w wieku 5-ciu lat. Po studiach w Akademii Muzycznej w Poznaniu, pierwsze szlify zdobył w Amadeus Chamber Orchestra pod dyrekcją A. Duczmal. Potrzeba rozwoju i dalszej edukacji muzycznej na wiele lat zaprowadziła go do Austrii. Najpierw do Salzburga, gdzie został zatrudniony w Mozarteum Orchester, a potem do Tiroler Symphonieorchester Teatru Narodowego w Innsbrucku.

W Salzburgu – mieście narodzin W.A. Mozarta, odkrył swoją wielką pasję do muzyki kameralnej, którą uprawia do dziś w zespołach i formacjach orkiestrowych.

Od 12 lat sprawuje funkcję koncertmistrza w Tiroler Kammerorchester Innstrumenti w Innsbrucku.

Ideą Innstrumenti jest promocja muzyki współczesnej i prezentacja młodych wybitnych talentów.

Za całokształt pracy Orkiestra została wyróżniona kilkoma prestiżowymi nagrodami m.in.: nagrodą Radia Austria Pasticcio Preis i nagrodą Arthur–Haidl – Preis.

Pełni także zaszczytną rolę gościnnego koncertmistrza, w projektach operowych w Vorarlberger Syphonieorchester w Bregencji nad Jeziorem Bodeńskim.

Od siedmiu lat dzieli życie między Austrię, Niemcy i Polskę. Aktywnie współpracuje z radiową orkiestrą Bayerische Rundfunk w Monachium oraz Deutsches Radio Kammerorchester w Regensburgu, z którą miał zaszczyt wystąpić kilkakrotnie w siedzibie ONZ w Genewie.

Sentyment do rodzinnego miasta połączył go z Filharmonią Dolnośląską w Jeleniej Górze, z którą współpracował przez 4 lata jako pierwszy koncertmistrz. Miał przyjemność prowadzić orkiestrę na koncercie w Złotej Sali wiedeńskich filharmoników – Musikverein, uznanych za jeden z najbardziej prestiżowych występów w historii Filharmonii Dolnośląskiej.

W 2013 roku podjął, w roli koncertmistrza, współpracę z wrocławską orkiestrą kameralną Inter Camerata pod dyrekcją J.J. Bokuna, która zrzesza utalentowanych muzyków z krajów wyszehradzkich. W 2014 roku miał przyjemność uczestniczyć w nagraniu pierwszej płyty orkiestry, z udziałem światowej sławy barytonem – M. Bronikowskim.

Jego szczególne zawodowe wyzwania ostatnich lat to m.in. indywidualna działalność artystyczna, w ramach której uprawia ukochaną kameralistykę i współpracuje z wieloma wspaniałymi muzykami z Polski i Europy. Rezultatem tych działań jest kapela TRJOrkiestra, którą tworzy z T. Pierzchniakiem i R. Wróblewskim; SCHOLZ SALON ENSEMBLE, w skład którego wchodzą: E. Mutkowska, J. Skopowski, J. Janke, T. Iwanek; MASTER CLASS, w którym gra z J. Szreniawą, K. Olejnikiem, Ł. Perek i Z. Lewandowskim oraz formacja orkiestrowa OPUS International Orchestra.

Jednym z istotnych przedsięwzięć Janusza Nykla jest utworzenie Stowarzyszenia Promocji Kultury i Sztuki „Scena Otwarta”, którego celem jest promowanie artystów, kultury i sztuki, oraz realizacja projektów kulturalnych z artystami z innych krajów Europy.

14

Jacek Szreniawa

Muzyk, wokalista, nauczyciel muzyki i śpiewu, kompozytor, aranżer. Gra na gitarze, klarnecie, fortepianie. Od 20 lat związany z Teatrem Naszym J. i T. Kutów. Tworzył muzykę do wielu spektakli tego teatru, a także do spektakli Teatru Animacji w Jeleniej Górze, Teatru im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze i Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu. Konsultant wokalny. Prowadzi działalność edukacyjną, również w ramach międzynarodowych warsztatów teatralno–muzycznych. Jest założycielem i dyrygentem Zespołu Wokalnego GŁOSOWANIE. Jeleniogórzanin z urodzenia i z wyboru.

Łukasz Perek

Pianista, puzonista, aranżer. Ukończył Akademię Muzyczną we Wrocławiu. Swoją działalność dzieli między muzykę jazzową a teatralną. Z kwintetem O.K.E.J. i innymi zespołami grał na licznych festiwalach jazzowych, takich jak: Jazz nad Odrą (wyróżnienie), Bielska Zadymka Jazzowa, Jazz Juniors (dwukrotnie III i II miejsce), Regensburg Jazz Festival, Trotzberg Jazz Days. Koncertował w Dusseldorfie, Kolonii, Amsterdamie, Paryżu. Regularnie współpracuje z wrocławskim aktorem i wokalistą M. Kiljanem oraz muzykami jazzowymi, m.in. z saksofonistami T. Pruchnickim i J. Adamczewskim („Jan Adamczewski”, 2013). Od 2002 r. wchodzi w skład kwartetu wokalistki jazzowej K. Stankowskiej (To Właśnie Miłość, 2013, muzyka W. Szpilmana). W latach 2003–2009 prowadził Big–Band Oława, a od 2011 roku J–L Big–Band, pełniąc zarazem funkcję aranżera. W 2008 roku był kierownikiem muzycznym konkursowej części Festiwalu Piosenki Francuskiej Chantons á Wrocław. Od 2012 r. wchodzi w skład kwartetu HAŁABUDA. Od 2013 r. bierze udział w Wakacyjnym Kursie Big–Bandów w Nysie.

Jakub Olejnik

Muzyk, kontrabasista, pedagog. Absolwent wrocławskiej Akademii Muzycznej (2003 rok – Wydział Instrumentalny, 2008 rok – Jazz).

Koncertował na scenach Polski, Czech , Niemiec, Francji, Holandii, Słowacji, Bułgarii. Jego talent i umiejętności docenili artyści tacy jak P. Wojtasik, P. Baron, M. Sikała, N. Simion, K. Stankowska, G. Nagórski, D. Luciani, J. Niedziela, R. Reid, The Sound Office, M. Jahr, W. Niedziela, V. Brodski.

W swoim dorobku ma wiele nagród zespołowych i indywidualnych. Jest laureatem konkursów jazzowych: Jazz nad Odrą (1999, wyróżnienie), Jazz Juniors (2001, III nagroda), Jazz Juniors (2002, II nagroda oraz wyróżnienie indywidualne), Krokus Jazz Festiwal (2001, II nagroda), Międzynarodowy Festiwal Big bandów (2002, Grand Prix), Rura Live (2005, Grand Prix).

15

Jakub Olejnik był wykładowcą podczas Międzynarodowych Warsztatów Jazzowych w Pułtusku, Nysie oraz Puławach.

Obecnie nagrywa jako muzyk sesyjny, pracuje przy rozmaitych projektach muzycznych i teatralnych.

Od 2004 roku wraz z J. Niedzielą prowadzi klasę kontrabasu w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a od 2010 roku również w Instytucie Sztuki na Uniwersytecie Zielonogórskim.

Zbigniew Lewandowski

Muzyk jazzowy, perkusista, kompozytor, aranżer, band leader. Od ponad 40 lat na polskiej scenie muzycznej. Debiutował w zespole jazzu tradycyjnego SAMI SWOI, później w Big Bandzie Wrocław.

W latach 1973–76 napędzał sekcje rytmiczne wrocławskich super grup, SPISEK SZEŚCIU (1974, I nagroda na Jazzie Nad Odrą) oraz CRASH (1977, I nagroda na festiwalu jazzowym w San Sebastian).

Zakładał i występował w pierwszym składzie super grupy lat 80 – tych STRING CONNECTION. W 1982 roku debiutował jako band leader, prezentując swój jazzowy septet, na festiwalu Jazz nad Odrą. Odtąd tworzy własne projekty i zespoły (od tria do septetu), a stylistyka zespołów zmienia się wraz z rozwojem artystycznej orientacji leadera (akustyczny i elektryczny mainstream, electric jazz, fusion, salsa). Występował z zespołami bluesowymi i orkiestrami rozrywkowymi takimi jak Alex Band i wieloma innymi. Brał udział w nagraniu kilkudziesięciu płyt, w tym 12 autorskich. Ma w swoim dorobku wiele godzin muzyki teatralnej i filmowej. Jest laureatem licznych nagród zespołowych i indywidualnych. W latach 90–tych tworzy swoje kultowe trio THREE GENERATIONS z M. Raduli i W. Pilichowskim, a także – wspólnie z W. Karolakiem i P. Baronem THE HIGH BRED JAZZ RIO. Wykładowca warsztatów muzycznych Blues nad Bobrem w Bolesławcu, Blues Express w Zakrzewie, Hanza Jazz w Koszalinie, Międzynarodowych Warsztatów Jazzowych w Puławach. Jest wykładowcą Wrocławskiej Szkoły Jazzu.

Współpracował z leaderami polskiej sceny jazzowej, takimi jak: T. Stańko, Z. Namysłowski, J. Muniak, J. Śmietana, S. Kulpowicz, K. Dębski, W. Karolak, M. Urbaniak, J. P. Wróblewski, T. Szukalski oraz gwiazdami jazzu europejskiego i amerykańskiego: E. Kroner, B. Rosengren, H. Hartmann, D. Friesen, M. Vinci, M. Stern, R. Rickert, M. Russel, Mfa Kera, K. Carr, C. Johnson.

W 2007 roku odznaczony brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

16

14 maja 2018, poniedziałek, godz. 1900

Sala Wielka Ratusza Rynek, Wrocław

Duet Oak Brothers

Muzyka schyłku Rzeczpospolitej WYKONAWCY Radosław Dembiński viola da gamba Szczepan Dominik Dembiński wiolonczela barokowa

PROGRAM KONCERTU Bogusław Bronisław Bronikowski (1700–1772) Polonaise Christian Wilhelm Podbielski (1741–1792) Sonata A-dur Andante/Vivace/Largo/Tempo di Menuetto Anonim XVIII w. Wyrywany Christian Wilhelm Podbielski (1741–1792) Sonata G-dur Largo/Allegro non molto/Presto e scherzando Joachim Kaczkowski (1789–1829) Polonaise No 1 (ze zbioru Quatre Polonaises melancoliques pour violon avec violon, alto et basso) ze zbioru Józefa Elsnera (1769–1854) Walc (Wybór Pięknych Dzieł Muzycznych i Pieśni Polskich na rok 1805 Nr VI. Czerwiec) 17

Oak Brothers

To formacja instrumentalna zajmująca się historycznym wykonawstwem muzyki minionych epok, ze szczególnym upodobaniem baroku i klasycyzmu.

Działa od 2013 roku, a w jej skład wchodzą bracia Radosław i Szczepan Dembińscy. Szeroki repertuar duetu obejmuje dzieła wielkich i znanych mistrzów (W.A. Mozart oraz M. Marais), jak również tych zapomnianych, a niemniej intrygujących (A. Lidl czy D. Gabrielli). Bracia stawiają na oryginalność brzmienia i różnorodność środków wyrazu.

Atutem duetu jest zestawienie ze sobą dwóch odmiennych instrumentów – wiolonczeli barokowej i violi da gamba, które dostarcza niepowtarzalnej feerii barw. Duet prezentuje się na terenie całego kraju i poza jego granicami. W kwietniu tego roku ukazała się płyta duetu zatytułowana Nieprzemijalne akordy.

Szczepan Dominik Dembiński

Urodził się w 1993 roku. Praktykę historycznego wykonawstwa Muzyki Dawnej zdobywał już od najmłodszych lat, działając jako członek zespołu Rocal Fuza. W tymże zespole, podczas licznych warsztatów, doskonalił umiejętności gry na fideli i rebecach. Razem z Rocal Fuzą zdobył wiele prestiżowych nagród, m.in. Złotą, 2 Srebrne i Brązową Harfę Eola na festiwalu Schola Cantorum w Kaliszu oraz Srebrną Strunę na Bydgoskich Impresjach Muzycznych. Jest także laureatem 2 nagród indywidualnych przyznanych podczas Scholi Cantorum: w 2005 roku za wyróżniające interpretacje wokalne i w 2008 roku za grę na violi da gamba. Równolegle z działalnością kameralistyczną uczęszczał do Państwo-

18

wej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. S. Moniuszki w Jeleniej Górze, gdzie kształcił się w zakresie gry na wiolonczeli pod kierunkiem E. Piechurskiej i H. Buszyńskiej. Obecnie studiuje wiolonczelę barokową na Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, w klasie B. Kokoszy. Technikę gry na tym instrumencie doskonalił również podczas kursów mistrzowskich z A. McGillivray (Royal Conservatoire of Scotland), M. Möllenbeckiem (Musica Antiqua Köln/Universität der Künste Berlin) oraz A. Zweistrą (Collegium Vocale Gent/Orchestre des Champs-Elysees). Ponadto miał okazję szlifować swoje umiejętności pod okiem J. Thiela i J. Kościukiewicza. W latach 2014–2015 brał udział w Akademii Bachowskiej oraz Akademii Haendlowskiej zorganizowanych przez Filharmonię Wrocławską i Akademię Muzyczną im. K. Lipińskiego oraz VIII Letnich Kursach Metodycznych Muzyki Dawnej.

Koncertuje jako solista i kameralista. Jest członkiem grup: All Antico, Oak Brothers, Projekt ‚93 oraz Serenissima Res Publica. Do ostatnio zdobytych nagród należy Bursztynowa Harfa Eola na Festiwalu Schola Cantorum w 2013 roku (z formacją All Antico).

Radosław Dembiński

Urodził się w 1991 roku w Lubinie. Od ósmego roku życia jest członkiem zespołu muzyki dawnej Rocal Fuza, w którym gra na fletach prostych, cornamuse, raupschfeife i na violi da gamba. W 2004 roku ukończył Szkołę Muzyczną I Stopnia im. S. Moniuszki w Jeleniej Górze, w klasie wiolonczeli prowadzonej przez H. Buszyńską. Obecnie jest studentem Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie studiuje violę da gamba u K. Pyzika. W 2013 roku ukończył Wydział Edukacji Muzycznej tej samej uczelni. Jako młody, rozwijający się artysta brał udział w rozmaitych konkursach i festiwalach. Do jego dorobku artystycznego zalicza się: Złotą, Brązową i 2 Srebrne Harfy Eola zdobyte razem z zespołem Muzyki Dawnej Rocal Fuza na Festiwalu Muzyki Dawnej Schola Cantorum w Kaliszu. Nagroda Wojewody Kujawsko-Pomorskiego przyznana podczas Bydgoskich Impresji Muzycznych (również z zespołem Rocal Fuza) oraz Bursztynowa Harfa Eola wygrana z grupą All Antico na Festiwalu Muzyki Dawnej Schola Cantorum (2013 rok). Od 2013 roku gra w duecie Oak Brothers.

19

15 maja 2018, wtorek, godz. 1930

Narodowe Forum Muzyki Sala Czerwona pl. Wolności 1, Wrocław

Ligia Nowak harfa Marcelina Dąbek harfa Aleksandra Rupocińska klawesyn Julita Przybylska-Nowak fortepian Andrzej Kosendiak dyrygent Instrumentaliści NFM Filharmonii Wrocławskiej PROGRAM KONCERTU Johann Georg Albrechtsberger (1736–1809) Koncert C-dur na harfę i orkiestrę Carl Ditters von Dittersdorf (1739–1799) Koncert A-dur na harfę i orkiestrę Carl Philipp Emanuel Bach (1714–1788) Koncert podwójny Es-dur

na klawesyn, fortepian i orkiestrę, Wq 47

Ligia Nowak

Jedenastoletnia studentka prof. H. Storck w Młodej Muzycznej Akademii w Katowicach i jednocześnie uczennica klasy piątej szkoły podstawowej OSM I i II st. im. K. Szymanowskiego we Wrocławiu u mgr M. Czopki.

Ligia brała udział w wielu konkursach, zdobywając nagrody i Stypendia Prezydenta Miasta Wrocławia.

W kwietniu 2015 roku otrzymała I Nagrodę i Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie ,,Muzyka Mistrzów” w Jeleniej Górze w dwóch kategoriach: solo i w duecie. W październiku tego samego roku otrzymała I Nagrodę w III Ogólnopolskim Konkursie ,,Miniatura na harfę celtycką” w Łodzi, a w listopa20

dzie – I Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Harfowym im. prof. K. Patrase w Pradze. W marcu 2016 roku została laureatką II Nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wykonawczym ,,Srebrna Szybka” w Krakowie. Rok później otrzymała I Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Duety z Harfą w Cieszynie oraz specjalne wyróżnienie za wykonanie utworu M. Kieresa Illustrazioni na I Zachodniopomorskim Konkursie ,,Młode Talenty” w Szczecinie. W listopadzie 2017 roku wygrała III Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Harfowym w Pradze. W grudniu tego samego roku została wyróżniona najwyższą lokatą na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Harfistów CEA w Warszawie. Ostatnio zdobyła tytuł finalistki w IV Wales International Harp Competition w Caernarfon (Wielka Brytania).

Ligia grała już w największych salach Wrocławia: Filharmonii, Narodowym Forum Muzyki, Sali Koncertowej Akademii Muzycznej, Sali Rycerskiej Ratusza, Auli Leopoldina, a także sali kameralnej Akademii Muzycznej w Łodzi oraz w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Kolejno w latach 2015, 2016 i 2017 zaproszona została na Międzynarodowy Festiwal Maj z Muzyką Dawną we Wrocławiu oraz na festiwal Dni Muzyki Dawnej w Świeradowie-Zdroju. Występowała tam jako solistka oraz wspólnie z zespołem Tiboryus. Ligia wiele koncertuje, promując lokalne środowisko (m.in. 750-lecie Widawy, Czerwcowe Spotkanie z Muzyką w Urazie) oraz projekty ogólnopolskie (m.in. cała Polska czyta Quo vadis). Wzięła też udział w produkcji filmowej TVP Wrocław jako harfistka i przeżyła przygodę aktorską podczas kręcenia filmu Dolina Pałaców i Ogrodów, którego premiera odbyła się w 2016 roku.

W maju 2017 roku w Narodowym Forum Muzyki podczas Koncertu Inauguracyjnego Międzynarodowego Festiwalu Maj z Muzyką Dawną wykonała (jako 10-letnia solistka) wraz z Polską Filharmonią Kameralną Sopot pod dyrekcją maestro A. Kosendiaka Koncert G-dur na harfę i orkiestrę smyczkową G.Ch. Wagenseila. W ramach Festiwalu zagrała go również z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Dolnośląskiej pod batutą A. Kozy w Sali Koncertowej Filharmonii w Jeleniej Górze.

Jesienią 2016 i 2017 roku uczestniczyła w Międzynarodowym Mistrzowskim Kursie Harfowym, prowadzonym przez prof. H. Storck w Rendsburgu (Schleswig-Holstein), w kwietniu 2018 roku zaś w Masterclass prof. C. McClure podczas Międzynarodowego Festiwalu Harfowego w Walii.

21

Marcelina Dąbek

Urodziła się 24 marca 2003 roku w Warszawie. Edukację muzyczną rozpoczęła w 5. roku życia pobierając lekcje gry na fortepianie. W wieku 6 lat rozpoczęła naukę gry na harfie w Państwowej Szkole Muzycznej I st. nr 4 im.

K. Kurpińskiego w klasie harfy A. Sikorzak-Olek. W 2014 roku Marcelina została przyjęta do Młodej Muzycznej Akademii w Katowicach, do klasy harfy prof. H. Storck.

Rok później rozpoczęła naukę w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej II st. im. Z. Brzewskiego w Warszawie, jako pierwsza harfistka w historii tej szkoły. W latach 2016–2017 za swoje wyniki w edukacji muzycznej i aktywność koncertową Marcelina otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ciągu ośmiu lat nauki gry na harfie wzięła udział w wielu koncertach na rzecz środowisk lokalnych, m.in. w Bayerisches Nationalmuseum w Monachium z okazji pamięci M. Horngachera – producenta harf, podczas VIII Międzynarodowego Festiwalu Harfowego w NOSPR Katowicach, w XXI Polsko-Niemieckim Festiwalu Kultury Dziecięcej i Młodzieżowej w Monachium, z kwintetem harfowym w Bonn. Wykonała recital solo w Berlinie, w Badenweiler oraz podczas 7. Niemiecko-Polskiej Konferencji Naukowej w Ośrodku IMPAN w Będlewie, a także wzięła udział w Koncercie Galowym Laureatów Grand Prix w Sali im. W. Lutosławskiego Polskiego Radia w Warszawie. Marcelina jest laureatką konkursów harfowych w Polsce i za granicą: zajęła II miejsce w 1. Konkursie Harfowym CEA w Bielsku-Białej (2017), II miejsce w 3. Międzynarodowym Konkursie Harfowym w Bangkoku (2016), Grand Prix w Konkursie im. W. Poltariewej we Lwowie (2016), jest laureatką Nagrody Specjalnej od Księcia Walii podczas 3. Międzynarodowego Konkursu w Caernarfon (2014), Grand Prix na Ogólnopolskich Przesłuchaniach CEA w Warszawie (2014) oraz II miejsca w 3.

Międzynarodowym Konkursie w Szeged (2013). W konkursach kameralnych – trzykrotna zwyciężczyni Ogólnopolskiego Konkursu Duetów z Harfą w Cieszynie.

22

Aleksandra Rupocińska

Absolwentka Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (klasa klawesynu prof. M. Czarny-Kaczmarskiej). Studia kontynuowała w Królewskim Konserwatorium w Brukseli w klasie klawesynu i zespołów kameralnych prof. H. Stindersa uzyskując dyplom mistrzowski. Już podczas studiów wiele koncertowała jako solistka i kameralistka współpracując z licznymi zespołami specjalizującymi się w grze na instrumentach historycznych oraz zgłębiała tajniki Muzyki Dawnej pracując pod kierunkiem między innymi P. van Heyghena, B. Kujikena, H.Suzuki, J. Ogga, L.U. Mortensena. Miała okazję koncertować pod batutą takich muzyków jak: P. McCreesh, R. Goebel, G. Antonini, A. Bernardini, B. Bayl, R. Dubrovski, H. Rhode, J. Kaspszyk. Występowała na scenach wszystkich polskich filharmonii oraz na licznych międzynarodowych festiwalach w kraju i za granicą, m. in. Wratislavia Cantans, Festiwal na Zamku Królewskim w Warszawie, Concentus Moraviae, Wieczory w Arsenale, Printemps au Sablon, Maj z Muzyką Dawną, Haendel Festspiele Gottingen, Festiwal Muzyki Dawnej w Starym Sączu, Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova, Musica Electronica Nova, Dni kompozytorów krakowskich, Festiwal Prawykonań oraz w cyklu Wieczory Wawelskie, a także w Niemczech, Belgii, Francji, Holandii, Portugalii. Współpracuje z Wrocławską Orkiestrą Barokową oraz orkiestrami kameralnymi jako ceniony specjalista w zakresie realizacji basso continuo w utworach instrumentalnych, operach oraz formach oratoryjnych i kantatowych. W 2016 roku wraz ze studentami wrocławskiej Akademii Muzycznej zrealizowała polską premierę opery Deidamia G.F. Haendla. Wykonuje także muzykę współczesną, w tym często utwory jej dedykowane. Jako solistka współpracowała z czołowymi polskimi orkiestrami specjalizującymi się w muzyce współczesnej (Aukso pod dyr. M. Mosia oraz Orkiestra Muzyki Nowej pod dyr. S. Bywalca).

Dokonała wielu prawykonań oraz nagrań archiwalnych najnowszej muzyki klawesynowej. Zajmuje się też pracą dydaktyczną we wrocławskiej Akademii Muzycznej, w 2013 roku uzyskała tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych.

23

Julita Przybylska-Nowak

Wrocławianka, pianistka, solistka i kameralistka.

Ukończyła z wyróżnieniem Liceum Muzyczne im. K. Szymanowskiego we Wrocławiu, w klasie prof. J. Butor. Studia pianistyczne odbyła w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach pod kierunkiem prof. Cz. Stańczyka. W okresie studiów zetknęła się z wieloma znakomitymi pedagogami, takimi jak prof. M. Szwajger-Kułakowska, która otworzyła przed nią świat kameralistyki czy prof.

J. Stompel, w którego klasie rozpoczęła studia podyplomowe.

Ukończyła je w Mistrzowskiej Klasie Pianistycznej prof.

W. Obidowicza. Doskonaliła swoje umiejętności na kursach mistrzowskich, prowadzonych przez wielu wybitnych pianistów, w tym tak legendarne postaci jak H. Czerny-Stefańska, E. Picht-Axenfeld czy T. Kerner. Uczestniczyła w kursach wykonawczych i pedagogicznych, obejmujących zagadnienia muzyki dawnej i współczesnej.

Początki pianistycznej kariery Julity Przybylskiej-Nowak związane były z muzyką F. Chopina. Liczne konkursy krajowe i zagraniczne (Goettingen, Darmstadt, Marianske Lazne), Stypendia Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie, koncerty w miejscach kultu kompozytora (Żelazowa Wola, Duszniki-Zdrój), dają świadectwo więzi artystycznej jaka łączy pianistkę z repertuarem największego spośród romantyków. Zaproszona na Światową Wystawę Euro Gate w Tajpei dała szereg recitali w stolicy Tajwanu. Występowała także na Światowej Wystawie EXPO w Hanowerze, gdzie miała okazję prezentować muzykę polską. W 2002 roku dokonała prawykonania, a następnie premierowego nagrania ostatnich sonat wrocławskiego kompozytora R. Bukowskiego. Jako solistka współpracowała z wieloma orkiestrami pod batutą J.M. Błaszczyka, M. Diakun, A. Duczmal-Mróz, M. Gawrońskiego, R. Kabary, K. Kamińskiego, A. Nagórki, M. Pijarowskiego, W. Rodka, J. Rogali i M. Tracza. W kręgu solistycznych zainteresowań wykonawczych artystki szczególne miejsce zajmuje styl brillante, którego poszukuje także w kameralistyce. Koncerty kameralne prezentowała we Włoszech, Republice Czeskiej, Rumunii i Turcji.

Od 2010 roku koncertuje ze skrzypkiem J. Pietrzakiem tworząc zespół Art Chamber Duo. Owocem współpracy są dwa albumy płytowe, zawierające zarówno światowe prawykonania dzieł zapomnianych jak i kompozycji w stylu grand duo. Liczne DVD i nagrania dla TVP będące rejestracją koncertów są 24

dokumentami występów podczas Festiwali i ważnych wydarzeń kulturalnych: Międzynarodowy Festiwal Maj z Muzyką Dawną, Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego, Warszawa Singera, Międzynarodowy Festiwal im. F. Mendelssohna, Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu.

Artyści występują w Polsce (m.in. Filharmonia Narodowa w Warszawie, Filharmonia w Katowicach, Łodzi, Krakowie, Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu) oraz poza jej granicami.

Działalność Julity Przybylskiej-Nowak obejmuje także pedagogikę. W maju 2006 roku została wybrana do zarządu European Piano Teachers Association Poland. W 2013 roku prowadziła kurs muzyki kameralnej w Narodowym Uniwersytecie Muzycznym w Bukareszcie, a 2015 roku w Haccettepe Universitesi w Ankarze.

Regularnie zapraszana do przeprowadzenia doskonalenia zawodowego nauczycieli gry na fortepianie pełni rolę wykładowcy warsztatów dla uczniów i pedagogów szkół muzycznych oraz jurora w konkursach dla młodych pianistów.

Na co dzień związana jest z Akademią Muzyczną im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie w 2012 roku uzyskała stopień doktora sztuki, a cztery lata później – doktora habilitowanego.

Andrzej Kosendiak

Dyrektor Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu, dyrygent i pedagog, należy do najaktywniejszych muzyków i organizatorów życia muzycznego w Polsce.

Absolwent Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w 2013 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. Wykłada na wrocławskiej Akademii Muzycznej. Zainicjował cykl wydawnictw płytowych 1000 lat muzyki we Wrocławiu, jest pomysłodawcą i kierownikiem artystycznym projektu nagrania dzieł wszystkich W. Lutosławskiego. Dzięki jego staraniom realizowany jest wspólny projekt fonograficzny P. McCreesha i Chóru NFM, obejmujący nagrania 25

wielkich dzieł oratoryjnych. Szczególnym zainteresowaniem artysty cieszy się muzyka dawna: w 1985 roku współzałożył zespół Collegio di Musica Sacra i do dziś nim kieruje. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w USA, występował na najbardziej prestiżowych festiwalach i w renomowanych salach koncertowych. Nagrał nieznane dotąd dzieła z Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, z Biblioteki w Strasburgu, a także płyty zawierające dzieła A.M. Bononciniego, G.G. Gorczyckiego (dwa albumy, z których pierwszy otrzymał nominację do Fryderyka, a drugi został wyróżniony Wrocławską Nagrodą Muzyczną), W.A. Mozarta, B. Pękiela (dwie płyty; jedna nominowana do Fryderyka 2017) i M. Mielczewskiego. W kwietniu 2018 roku ukazały się dwa krążki nagrane pod dyrekcją Andrzeja Kosendiaka: Witold Lutosławski Opera omnia 07 – piosenki dla dzieci oraz Widma S. Moniuszki. Artysta dyryguje NFM Filharmonią Wrocławską i Chórem NFM, Wrocławską Orkiestrą Barokową, Wrocław Baroque Ensemble oraz zespołami filharmonicznymi z całej Polski. W 2016 roku został laureatem Nagrody Prezydenta Wrocławia; ponadto otrzymał Dolnośląski Klucz Sukcesu w kategorii „Największa osobowość w promocji regionu” oraz nagrodę Emocje 2017 Radia Wrocław Kultura w kategorii „Osobowość sezonu kulturalnego”.

Instrumentaliści NFM Filharmonii Wrocławskiej

Zespół powstał w 1945 roku. Do 1949 roku orkiestra była jednocześnie zespołem filharmonicznym i operowym, potem stała się zespołem upaństwowionej Opery (przez co w następnych latach we Wrocławiu koncerty symfoniczne odbywały się nieregularnie). W 1954 roku orkiestra rozpoczęła wreszcie działalność jako samodzielna orkiestra symfoniczna. W 1994 roku zespół obrał za patrona Witolda Lutosławskiego, a w 2015 wraz z inauguracją swojej nowej siedziby, Narodowego Forum Muzyki, przyjął nazwę NFM Filharmonia Wrocławska. W nowej siedzibie orkiestra w trakcie pierwszych dwóch sezonów artystycznych wystąpiła dla publiczności liczącej niemal 100 000 osób.

W sezonie orkiestra realizuje wiele różnorodnych przedsięwzięć artystycznych, w tym koncerty abonamentowe, edukacyjne, plenerowe oraz sesje nagraniowe. W swoich działaniach edukacyjnych zespół koncentruje się nie tylko na koncertach dla dzieci i młodzieży, lecz także na współpracy z Akademią Muzyczną im. K. Lipińskiego we Wrocławiu oraz Akademią Orkiestrową i Akademią Chóralną (projektami prowadzonymi przez NFM). Dzięki współpracy z festiwalami Narodowego Forum Muzyki, takimi jak Jazztopad i Musica Electronica Nova, NFM Filharmonia Wrocławska regularnie ma przyjemność występować z czołowymi przedstawicielami sceny awangardowej i jazzowej. W ostatnich sezonach byli to m.in. J. Zorn, W. Marsalis i Jazz at Lincoln Center Orchestra oraz T. Rypdal. Płyta z rejestracją wspólnego koncertu z T. Rypdalem została wydana w katalogu wytwórni ECM. 26

W latach 2006–2013 dyrektorem artystycznym orkiestry był J. Kaspszyk, który w znaczący sposób przyczynił się do jej rozwoju. Następnie, w latach 2013–2016, funkcję tę pełnił B. Shwartz, z którym to zespół rozpoczął pracę nad oczekiwaną serią nagrań dedykowanych twórczości polskich kompozytorów współczesnych (pierwsza płyta z utworami symfonicznymi P. Mykietyna została wydana wiosną 2017 roku). Wraz z B. Shwartzem orkiestra zrealizowała także sezon towarzyszący obchodom Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Znana ze swojego zaangażowania w propagowanie muzyki symfonicznej XX i XXI w. NFM Filharmonia Wrocławska regularnie wykonuje utwory powstałe na zamówienie Narodowego Forum Muzyki. W 2017 roku w ramach programu koncertów abonamentowych orkiestry wykonane zostały nowe kompozycje G. Pstrokońskiej-Nawratil, E. Sikory oraz J. Duszyńskiego. Zespół realizuje projekt fonograficzny Witold Lutosławski. Opera omnia (CD Accord). Drugi album cyklu – Symfonie nr 2 i 4 pod batutą J. Kaspszyka – w 2011 roku nagrodzono Fryderykiem. W 2013 roku wraz ze St. Skrowaczewskim orkiestra nagrała I Symfonię oraz Koncert na orkiestrę W. Lutosławskiego. Zespół regularnie występuje w prestiżowych salach koncertowych zarówno w Polsce, jak i w Europie oraz USA. 27

16 maja 2018, środa, godz. 1900

Oratorium Marianum pl. Uniwersytecki 1, Wrocław

Maciej Gocman tenor Trio Overtone WYKONAWCY Trio Overtone:

Klaudia Matlak skrzypce barokowe

Julia Karpeta viola da gamba

Maurycy Raczyński klawesyn/pozytyw

PROGRAM KONCERTU Dietrich Buxtehude (1637–1707) Sonata B-dur op. 2 no. 1

Allegro/Adagio/Allegro/Grave/Vivace/Lento/Poco adagio/Presto Samuel Capricornus (1628–1665) Jesu nostra Redemptio Philipp Heinrich Erlebach (1657–1714) Sonata II e-moll

Adagio/Allegro/Adagio/Allemande/Courante/Sarabanda/Gigue Johann Sebastian Bach (1685–1750) Toccata G-dur BWV 916 Georg Philipp Telemann (1681–1767) Kantata Packe dich, gelahmter Drache

28

fot. Sławek Przerwa

Maciej Gocman

Ukończył Akademię Muzyczną im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Umiejętności wokalne doskonalił na Kursach Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej przy Międzynarodowym Festiwalu Wratislavia Cantans oraz na kursie interpretacji dzieł C. Monteverdiego prowadzonym przez A. Kinga. Jest cenionym w kraju i za granicą tenorem, specjalistą w zakresie wykonawstwa muzyki dawnej. W kręgu jego zainteresowań znajduje się również muzyka współczesna.

Maciej Gocman stale współpracuje z wrocławskimi zespołami: Cantores Minores Wratislavienses, Ars Cantus oraz Collegio di Musica Sacra, ponadto koncertuje z takimi zespołami jak: Capella Cracoviensis, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Concerto Polacco, Il Tempo, Arte dei Suonatori, Harmonia Sacra, Subtilior Ensemble, Concerto Köln, Capilla Flamenca, De Labyrintho, Ensemble Weser-Renaissance Bremen, Irish Baroque Orchestra i Warszawską Operą Kameralną. Występował jako solista na wielu znaczących scenach w Polsce, Europie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku, m.in. pod dyrekcją M. Gestera, P. Esswooda, E. Lópeza Banzo, K. Masura, P. McCreesha. Jest dwukrotnym laureatem Wrocławskiej Nagrody Muzycznej w kategorii Wydarzenie Muzyczne Roku, którą otrzymał z zespołem Collegio di Musica Sacra za płytę Musica da Chiesa (2000 rok) oraz z zespołem Ars Cantus za płytę MusicaRediviva (2003 rok). Został uhonorowany (wraz z zespołem Ars Cantus) Nagrodą im. Z. Rayzacherowej podczas XI Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie (2001 rok).

W jego dorobku fonograficznym znajduje się ponad czterdzieści płyt CD z muzyką różnych epok, liczne nagrania telewizyjne i radiowe. Od kilku lat z włoskim zespołem muzyki dawnej Cappella Augustana, prowadzonym przez M. Messoriego, realizuje dla holenderskiej wytwórni płytowej Brilliant Classics projekt nagrania wszystkich dzieł H. Schütza.

29

Trio Overtone

Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej na instrumentach historycznych. Powstało z dwóch istniejących wcześniej duetów: Klaudia i Julia grają ze sobą od czasów studiów w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, z kolei Klaudia z Maurycym swoją wspólną muzyczną drogę rozpoczęli w Akademii Muzycznej w Katowicach. Overtone zadebiutował w sierpniu 2015 roku podczas koncertu z cyklu Fringe na BRQ Vantaa Festival w Finlandii. W 2016 roku zespół został wybrany do zaprezentowania swoich umiejętności na Fringe’u podczas prestiżowego Early Music Festival w Utrechcie. Trio koncertowało m.in. w sali kameralnej NOSPR, w Narodowym Forum Muzyki i na Międzynarodowym Festiwalu Maj z Muzyką Dawną we Wrocławiu. Repertuar zespołu jest skoncentrowany głównie wokół muzyki francuskiej i niemieckiej XVII i XVIII wieku. Muzycy uczestniczyli w warsztatach kameralistyki prowadzonych przez klawesynistkę B. Rannou w Conservatoire à Rayonnement Regional w Wersalu, a także w warsztatach z czeską klawesynistką B.M. Willi. Overtone odnajduje swój własny język muzyczny, czerpiąc wiedzę i inspirację z różnych ośrodków muzyki dawnej na świecie takich jak Francja, Włochy czy Niemcy. Celem zespołu jest odkrywanie mniej znanej muzyki barokowej i prezentowanie jej szerszym kręgom odbiorców.

Klaudia Matlak

Od 2007 roku gra na skrzypcach barokowych i rozwija swe zainteresowanie w historycznym wykonawstwie muzyki dawnej. Kierunek ten studiowała w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (klasa Z. Pilcha) i Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach (klasa M. Pastuszka). Swoje umiejętności doskonaliła przebywając na Erasmusie w Conservatorio di Musica dall’Abaco w Weronie (klasa S. Montanariego). W 2015 roku skończyła studia magisterskie we Francji poświęcone repertuarowi klasycznemu i romantycznemu na instrumentach z epoki. Brała udział 30

w licznych kursach w kraju i za granicą. Była członkiem 16éme L’Académie Baroque Européenne d’Ambronay (2009), European Baroque Orchestra (2011), Génération Baroque (2013) i Orchestre Français des Jeunes Baroque (2014), Tafelmusik Summer Institute (2014). Grała na wielu prestiżowych festiwalach we Francji, Portugalii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Turcji, Luksemburgu, Malcie, Kanadzie, Włoszech i na Węgrzech. W czasie swojej edukacji miała okazję współpracować z wybitnymi muzykami i osobowościami, takimi jak: P. Herreweghe, M. Minkowski, A. Moccia, L.U. Mortensen, F. Bonizzoni, C. Banchini, G. Carmignola, S. Gent, M. Gester, C. Manson, A. Kossenko, M. Toporowski. Swoje doświadczenie w kraju i za granicą wzbogacała będąc członkiem zespołów: Les Musiciens du Louvre, Orchestre des Champs-Élysées, Capella Cracoviensis, Akademie für Alte Musik Berlin/Capella Cracoviensis, Wrocław Baroque Ensemble, Arte dei Suonatori, Theresia Youth Baroque Orchestra (II koncertmistrz).

Maurycy Raczyński

W 2015 roku ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie klawesynu prof. M. Toporowskiego. W czasie studiów pracował nad warsztatem klawiszowym z muzykami takimi jak: K. Drogosz, M. Świątkiewicz, M. Pilch. Jest stypendystą programu Erasmus, dzięki któremu w 2014 roku odbył studia w Conservatoire Nationale Supèrieur de Musique et Danse w Lyonie (Francja) w klasie J.M. Aymesa. W 2015 roku został laureatem XV Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego Gianni Gambi w Pesaro Włochy (III nagroda) oraz finalistą IV Akademickiego Konkursu Klawesynowego w Poznaniu. Swe umiejętności doskonalił na licznych kursach mistrzowskich z zakresu gry na klawesynie i fortepianie historycznym oraz tańca historycznego, m.in. z A. Zylberajch, N. Parle, P. Matejovą, T. de Goede, N. Klapprottem, M. Szelestem, L. Stawarz, E. Stefańską, B. Rannou, A. Mialaret, R. Agnel. Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym spełniając się jako solista i kameralista (koncerty AOB, Festiwal Studencki SSAFKA, koncerty w Muzeum Śląskim, Fortepianarium, Festiwal Maj z Muzyką Dawną, 25. Międzynarodowy Festiwal Młodych Laureatów Konkursów Muzycznych, BRQ Vantaa Festival – Finlandia). Głównym obszarem jego zainteresowań jest muzyka francuskiego baroku. Obecnie studiuje w Conservatoire de Versailles (Francja) w klasie klawesynu B. Rannou.

Julia Karpeta

informacja o artystce na str. 11 31

17 maja 2018, czwartek, godz. 1900

katedra greckokatolicka śś. Wincentego i Jakuba

plac Nankiera 15a, Wrocław

ul. Słoneczna 15a, Kudowa-Zdrój

pl. Kościelny 2, Kamienna Góra

18 maja 2018, piątek, godz. 1930

kościół Miłosierdzia Bożego

19 maja 2018, sobota, godz. 1900

kościół Matki Bożej Różańcowej

Narodowy Chór Adżarii (Gruzja) Batumi Muzyka sakralna i cerkiewna VII–XIII w.

WYKONAWCY Nugzar Dolidze dyrektor artystyczny, dyrygent Mzetchabuk Surmanidze dyrektor organizacyjny Nodar Varshanidze chórmistrz Jemal Kobuladze menadżer Seiran Baroian Mamuka Surmanidze Archil Soselia Sulkhan Jaiani 32

Iadon Makharadze Paata Tchurkveidze Levan Tskhoidze Davit Tchkonia Roman Shainidze Zviad Surmanidze Merab Kalandadze Lasha Gedenidze

PROGRAM KONCERTU

Święty Boże (XIII w.)

Ty jesteś winnicą (XII w.)

Alleluja (XIII w.)

Boże, Boże (XIX w.)

Nie porusza się (XIX w.)

Ornano (VII w.)

Chela Megrelian (XIII w.)

Mrvalo (X w.)

Kościelny Mravalzhamier (XX w.)

Pokój nam (XIII w.)

Batonebo (XIII w.) Światło Obu Oczu (XX w.)

Ty jesteś winnicą wersja guryjska (VII w.)

33

Narodowy Chór Adżarii Batumi W 1991 roku, z inicjatywy znanego gruzińskiego mistrza i animatora życia kulturalnego N. Surmanidze, władze miasta Batumi powołały do życia zespół wokalny i taneczny. Nowy zespół wokalny otrzymał nazwę BATUMI, gdyż został powołany do istnienia przez burmistrza tego miasta. Dyrektorem artystycznym został wspaniały mistrz gruzińskiej pieśni – Temur Dolidze.

Współcześnie szesnastoosobowy zespół BATUMI jest najlepszym w Gruzji wykonawcą tradycyjnych gruzińskich pieśni ludowych (i nie tylko). Artystyczna praca zespołu została doceniona przez takich wielkich mistrzów jak A. Erkomaishvili i R. Gogiashvili. Zespół otrzymał pierwszą nagrodę oraz Grand-Prix na V Międzynarodowym Festiwalu i Konkursie J. Kakhidze „Tbilisi Jesienią”, jednocześnie odnosząc sukcesy za granicą, występując na licznych festiwalach w Iranie, Turcji, Rosji, Finlandii, Szwajcarii.

Repertuar zespołu obejmuje ponad 100 pieśni ze wszystkich regionów Gruzji. Wykonywane są one na perfekcyjnym poziomie, jaki prezentują zarówno poszczególni soliści oraz cały zespół. Pieśni te zawsze dzieliły radości i smutki Gruzinów.

Były one błogosławieniem i balsamem na gruzińskie rany, niezmieszaną ekspresją myśli gruzińskiej, uczuć i marzeń. Pieśni takie jak Chakrulo, Shenkharvenkhani, Mravaljamier, Odoia, Hasanbegura oraz wiele innych pereł gruzińskiej polifonicznej harmonii, powołał do istnienia gruziński talent; nie powstały one jako pieśni rozrywkowe...

34

20 maja 2018, niedziela, godz. 1600

Klub Muzyki i Literatury, pl. Kościuszki 10, Wrocław

MAREK DYŻEWSKI wykład Hymny uwielbienia w stylu mistrzów weneckich

Marek Dyżewski

Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Studiował również historię sztuki na uniwersytetach we Wrocławiu, w Wiedniu i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbył też staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli.

Zarówno na antenie telewizyjnej, jak i radiowej komentował największe odbywające się w Polsce międzynarodowe imprezy muzyczne: Międzynarodowy Festiwal Oratoryjno-Kantatowy Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. H. Wieniawskiego i Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. F. Chopina.

Prowadził wykłady we wszystkich polskich uczelniach muzycznych, na kilku uniwersytetach oraz na towarzyszących ważnym wydarzeniom muzycznym seminariach, konferencjach i warsztatach. Gościnnie wykładał też w Bonn, Norymberdze, Hamburgu, Berlinie, Gandawie, Brukseli, Sankt Petersburgu, Nicei, Paryżu, Wiedniu i Waszyngtonie.

W latach 1990–1994 był rektorem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Uczelnia ta zawdzięcza mu wybudowanie nowej, okazałej siedziby, wzmocnienie kadry profesorskiej, powołanie do życia nowych specjalności, wzbogacenie instrumentarium oraz rozwinięcie kontaktów międzynarodowych.

Za wybitne dokonania w dziedzinie kultury otrzymał Nagrodę im. Św. Brata Alberta.

35

20 maja 2018, niedziela, godz. 1800

Stary Klasztor, Sala Gotycka ul. Purkyniego 1, Wrocław

Rapsodia konfederacka w 250 rocznicę konfederacji barskiej 1768-2018 Jacek Kowalski

idea, teksty, scenariusz Anita Murawka, Wiesław Wolnik opracowanie muzyczne Irena Lipczyńska opracowanie sceniczne Miłosz Margański animacja wizualna

Aktorzy Irena Lipczyńska Michał Frydrych Jerzy Zelnik

Zespół monogramista jk

36

Jacek Kowalski śpiew, słowo, citola Anita Murawka fagot, prowadzenie Marzena Łopińska flet Justyna Gertner-Piechel wiolonczela Marek Galubiński trąbka Piotr Wiśniewski kontrabas Wojciech Winiarski gitara, lutnia Robert Rekiel instrumenty perkusyjne

O „RAPSODII KONFEDERACKIEJ” To wydarzenie nie należy ściśle do świata muzyki dawnej, ale przenika się z nim. Prawdziwe pieśni konfederatów barskich i najstarsze znane sygnały polskiej jazdy (ich rękopiśmienny przekaz z epoki zachował się w Bibliotece Kórnickiej PAN) usłyszymy we współczesnych aranżacjach, z akompaniamentem współczesnych instrumentów. Obok nich zabrzmią teksty publicystyczne z lat 1767-1768, rymowane i prozatorskie, oraz wspomnienia z epoki. Wszystko rzucone w świat wyczarowany z licznych grafik i obrazów ukazujących tamte wydarzenia. Całość „Rapsodii” to autorski pomysł Jacka Kowalskiego, który przy konstruowaniu scenariusza wykorzystał obficie własne piosenki z cyklu „Konfederacja barska po Kowalsku”.

O KONFEDERACJI Konfederacja barska – to legenda, zarazem czarna i biała. Dla Mickiewicza „historia jej zakrawa na romans; nawet wszystkie postacie bohaterów konfederacji mają w sobie coś romansowego, coś, co przypomina bohaterów Iliady i rycerzy średnich wieków” („Prelekcje paryskie”). Nic dziwnego więc, że konfederacja stała się dla romantyków „harfą Eola”. Jednak wbrew nim wielu badaczy jest zdania, że dzieje barzan to tylko ciąg narodowych kompromitacji, które doprowadziły do pierwszego rozbioru Polski, na koniec zaś Targowicą. Z takich opinii wyrosła czarna legenda Baru, kształtowana zresztą już przez jego pierwszych przeciwników z kręgu króla Stasia i przez francuskich wolnomyślicieli typu Wolter.

A jednak wielki historyk i autor pomnikowej monografii konfederacji, Władysław Konopczyński, mimo pełnej znajomości jej ciemnych stron, pozostawał pod jej nieprzepartym urokiem. Dlaczego?

Odpowiedź jest prosta. Czytając pisma z epoki – „Historię polską” Jędrzeja Kitowicza, pamiętniki Wybickiego – czy też prace współczesnych historyków i historyków literatury, dzięki którym okres ten znamy coraz lepiej (myślę tu zwłaszcza o znakomitych pozycjach pióra Emanuela Rostworowskiego, Wacława Szczygielskiego, Jerzego Michalskiego i Janusza Maciejewskiego) – można się Barem zarówno przerazić, jak i zarazić. Tak, to prawda, w czasach konfederacji Rzeczpospolita była już w stanie rozkładu. Ale oto pojawiają się ludzie, którzy pragną coś zmienić. Wprawdzie giną, grzęzną w „polskim bagnie”, albo co gorsza sami je tworzą – ale nie są bezczynni. Polska świadomość uległa pod ich wpływem epokowej przemianie. Świadczą o tym czyny, ale i słowa: wiersze, manifesty, satyry, pieśni, które 37

porywają wzniosłością i dosadnością zarazem. Są znakiem budzącej się myśli i ducha, wiary w Boga, w sprawiedliwość i moc słusznej sprawy, choć i poczucia wielkiego upadku, którego aż do tej pory Polacy nie byli w pełni świadomi. A tło tych wydarzeń i tych tekstów stanowi barwny folklor szlachecki i niezwykła sztuka polska późnego baroku.

Przeciętny Polak wie o czasach konfederacji barskiej mało, żenująco mało. Tymczasem obfitość źródeł historycznych, w większości wciąż nieopublikowanych, jest wprost oszałamiająca. A przede wszystkim otaczają nas, osaczają wręcz miejsca, które widziały tamte wydarzenia, godne chwalebnej lub pouczającej pamięci. I to właśnie ośmieliło mnie do napisania własnych piosenek na ten temat, wyśpiewania piosenek dawnych, które towarzyszyły konfederatom, a wreszcie – do złożenia części z nich pospołu w tę oto „Rapsodię konfederacką”. Za okazję posłużyła okrągła, dwieście pięćdziesiąta rocznica zawiązania konfederacji.

Przypomnijmy teraz wydarzenia. Od 1717 roku Rzeczpospolita stała się domeną wpływów Rosji. Polska, niedawno jeszcze będąca mocarstwem, coraz to bardziej pogrążała się w anarchii – aby wkrótce stać się po prostu moskiewskim protektoratem. Słaba władza królewska, brak egzekucji prawa, niewładność sejmu, szukanie poparcia u Rosjan jako arbitrów wewnętrznych rozgrywek – oto smutny obraz polskiej polityki tamtych czasów. Chętnych do przeprowadzenia reform było wielu, ale reformy oznaczały władzę tego ze stronnictw, które je przeprowadzi; zatem stronnictwa wzajemnie blokowały możliwość reform przez liberum veto, na zewnątrz utrzymując mit szlacheckiej wolności i nienaruszalności starych praw. Rosja uznawała ten stan rzeczy za nader wygodny dla siebie. W końcu jednak Czartoryscy postanowili – w celu reformowania państwa – skończyć z polską anarchią wprowadzając na tron swojego człowieka. Zamiar ten został poparty przez carycę Katarzynę – oczywiście nie w celu odbudowy polskiego mocarstwa, lecz w zamyśle lepszego zarządzania krajem nad Wisłą. I otóż po śmierci króla Augusta III Sasa wojska rosyjskie weszły do Polski, aby dopilnować kolejnej elekcji. Caryca nie zgodziła się jednak na obranie królem księcia Czartoryskiego – człowieka mocnej głowy i silnego charakteru. Jej wybór padł na książęcego siostrzeńca, którym był jej niedawny kochanek – młody Stanisław Poniatowski, człowiek wykształcony, przesiąknięty ideami Oświecenia, ale, jak się jej zapewne wydawało, łatwiejszy do zmanipulowania. Poniatowski w istocie zamierzał przepro38

wadzić reformy, przeprowadzić „nowe świata polskiego tworzenie”. Caryca, godząc się na to częściowo, postawiła jako warunek ustąpienia swoich wojsk z Polski uchwalenie ustaw uszczuplających przywileje katolików, które miały wprowadzić do sejmu i na urzędy innowierców, protegowanych przez Moskwę.

Sejm próbował oponować, ale po porwaniu opozycyjnych senatorów i wywiezieniu ich do Rosji ugiął się. Po raz pierwszy tego rodzaju gwałt odbył się aż tak jawnie. Po raz pierwszy okazało się, że wielcy polscy panowie nie tyle korzystają z rosyjskiej pomocy w swoich wewnętrznych zatargach, co po prostu idą na rosyjskim pasku. Ogół szlacheckich obywateli doznał tu prawdziwego szoku. I nastąpiła reakcja: w Barze na Podolu zawiązano konfederację „w obronie wiary i wolności”. Zamiarem konfederacji było wypędzenie Rosjan z Polski i przywrócenie prawnego status quo. Niektórzy zamierzali też usunąć z tronu króla – ale co do tego punktu nigdy właściwie nie było między konfederatami pełnej zgody.

Zaczęła się czteroletnia wojna z Moskwą o „wiarę i wolność”. Przez cały ten czas król Stanisław August trwał pod rosyjską kuratelą i – co gorsza – użyczał też swoich wojsk do tłumienia konfederacji. Oczywiście jedynie tych, które same się nie skonfederowały i nie odmówiły mu posłuszeństwa.

Konfederacji brakło jedności. Mimo że powstał wspólny, konfederacki rząd – tak zwana Generalność, obradująca na emigracji – mimo że Francja przysłała wojskowych instruktorów, mimo że na skutek działań konfederackiej dyplomacji Turcja wypowiedziała wojnę Rosji – walki w kraju rozsypały się na tysiąc niekonsekwentnych i nieskutecznych potyczek z mniej liczną, lecz mocniejszą armią moskiewską. Kiedy zaś po trzech latach tych niezbornych walk Generalność ogłosiła detronizację Stanisława Augusta, krok ten stał się kością wewnętrznej niezgody. I tak na przykład marszałek konfederacji wielkopolskiej, Józef Zaremba, nigdy nie uznał detronizacji i nie ogłosił jej na podległym mu terytorium. Z kolei Kazimierz Pułaski, najsprawniejszy i chyba też najsławniejszy konfederacki dowódca, komendant i skuteczny obrońca Jasnej Góry, miał maczać palce w dramatycznej próbie porwania króla, do jakiej doszło 3 listopada 1771 roku w Warszawie. Ten krok stał się dla Rosji oficjalnym pretekstem dla dokonania pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej. W istocie caryca dostrzegła wówczas realną groźbę wyrwania Polski z orbity jej wpływów i zarazem powstania silnego bloku państw sprzyjających Francji, które oddzieliłyby Rosję od Europy. Wolała więc zaproponować niedoszłym przeciwnikom podział łupu, niźli walczyć z nimi o całą Rzeczpospolitą. Propozycja została przyjęta i Rzeczpospolitą pokrojono jako – jak to podówczas pisano – „ciastko monarchów”.

39

Rozbiór przyniósł kres konfederackiej wojnie. Wielu konfederatów powędrowało na Syberię, wielu zginęło, większość jednak pozostała w kraju i pogodziła się z królem. To właśnie z nich rekrutowali się w znacznej części późniejsi twórcy Konstytucji 3 maja (nie zaś jedynie, jak się to mylnie twierdzi, targowiczanie). Czy jednak konfederaci zawinili pierwszemu rozbiorowi? Wielu skłonnych jest rzucać takie oskarżenie. Nie tylko mym zdaniem – niesłusznie. Jakkolwiek wszakże zawyrokujemy, przyznać trzeba, że właśnie dzięki konfederacji pojawili się na politycznej scenie ludzie, którzy, choć grzęźli w „polskim bagnie”, to rzucając na szalę życie i majątek pragnęli ratować Rzeczpospolitą. Pod ich wpływem polska świadomość uległa epokowej przemianie, a ich czyny i słowa stały się znakiem wiary w Boga, sprawiedliwość i moc słusznej sprawy. Zarazem uświadomiły upadek Nuty sygnałów konfederackich państwa, którego skali aż do tej pory Polacy jakby nie dostrzegali. Razem z nimi pojawiła się też nadzieja na podźwignięcie Rzeczypospolitej z upadku, co najpełniej wyraziła tak zwana „Profecja księdza Marka”, czyli przepowiednia, krążąca pośród obywateli na wiele miesięcy przed konfederacją. Jej ostatnie słowa brzmią: „A ty [Polsko] jak feniks z popiołów powstaniesz, | Cnej Europy ozdobą się staniesz”. Te słowa wciąż jeszcze się nie spełniły.

Zespół Monogramista JK

Zespół działa od 1988 roku, towarzyszy J. Kowalskiemu głównie w wykonywaniu utworów własnych, a także projektów związanych z przywracaniem zapomnianych pieśni i piosenek (kolędy staropolskie, pieśni patriotyczne, zaściankowe i inne). Zespół wydał kilka płyt CD, przygotował szereg spektakli (m. in. Szopki Dominikańskie, Historia o Gogolewskim, Misterium Męki Pańskiej w Górze Kalwarii).

W skład zespołu wchodzą absolwenci poznańskiej Akademii Muzycznej, kameraliści, pedagodzy poznańskich szkół muzycznych.

Jacek Kowalski

Pieśniarz, poeta, Sarmata, historyk sztuki, miłośnik poezji staropolskiej, tłumacz poezji starofrancuskiej. Na scenie pojawia się od 1988 roku, gdy jednocześnie skończył studia i został laureatem 24 Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie. Śpiewa piosenki własne o dawnych czasach i własne przekłady piosenek z dawnych czasów. Jest autorem scenariuszy i tekstów teatralnych, programów telewizyjnych, plenerowych widowisk historycznych.

Wydał kilkadziesiąt książek, płyt, publikacji popularnych i naukowych związanych z kulturą, sztuką i literaturą dawnej Polski oraz starej, dobrej Francji.

Występuje z zespołem Monogramista JK, którego kierownikiem muzycznym jest A. Murawka (wcześniej: W. Wolnik) oraz z zespołem Klub Świętego Ludwika, którego skład ewoluuje doraźnie w zależności od opracowywanego projektu, ale zawsze we współpracy z wrocławskim muzykiem T. Dobrzańskim. Część programów tworzy też w duecie z lutnistą H. Kasperczakiem. Koncertuje również i sam – z gitarą lub citolą w dłoni.

Anita Murawka

Fagocistka, absolwentka Akademii Muzycznej w Poznaniu. Kierownik artystyczny Kapeli Farnej – poznańskiego oktetu instrumentów dętych. Od wielu lat koncertuje z J. Kowalskim i zespołem Monogramista JK, jest także aranżerem utworów dla zespołu oraz muzyki do spektakli (m. in. Szopki Dominikańskie, Misterium Męki Pańskiej, Kolędowanie Staropolskie, pieśni patriotyczne). Animator życia artystycznego Bazyliki Farnej w Poznaniu, inicjator powstania cyklu koncertów kameralnych „Muzy Kapitularza” oraz festiwalu „W łagodnym powiewie”.

Miłosz Margański

Doktor sztuki i wykładowca, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, animator. Na co dzień zajmuje się realizacją projektów badawczych i artystycznych w zakresie mediów interaktywnych i VR. Pełni funkcję Kierownika Katedry Animacji na Wydziale Animacji Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

41

Irena Lipczyńska

Aktorka, instruktor teatralna, lektorka. Ma w swoim dossier kilkadziesiąt premier teatralnych i słuchowiska radiowe, m.in. role Kassandry, Goplany, Muzy, Podstoliny, Księżnej Alicji of Nevermore; współpracę z T. Drzewieckim, J. Nyczakiem, J. Bunschem, M. Górnicką i licznymi ośrodkami kultury, realizacje spektakli i projektów z pogranicza plastyki, muzyki i teatru. Jurorka konkursów teatralnych i recytatorskich.

Jerzy Zelnik

Aktor i reżyser, w latach 2005–2008 dyrektor artystyczny Teatru Nowego w Łodzi. Debiutował w filmie J. Kawalerowicza Faraon. Współpracował z wieloma polskimi scenami, m.in. z Teatrem Starym w Krakowie, Dramatycznym w Warszawie, Powszechnym w Łodzi, Powszechnym w Warszawie, Teatrem Studio w Warszawie. Odtwórca wielu znaczących ról teatralnych, m.in. Mindowe, Niechludowa, Jazona, Księcia Bołkońskiego, Makbeta. Grał w wielu filmach fabularnych, serialach i Teatrze Telewizji, m. in. Zygmunta Augusta w serialu Królowa Bona, Hrabiego w Nie-boskiej komedii, Łukasza Niepołomskiego w Dziejach grzechu. W 2006 roku otrzymał od Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Michał Frydrych

Aktor teatrów Bydgoszczy, Poznania i Gniezna. Laureat konkursu czytelników „Gazety Wyborczej” – Owacje. Z licznych głównych ról teatralnych do ulubionych zalicza Fon Kostryna, Cześnika, ks. Robaka, Falstaffa.

42

25 maja 2018, piątek, godz. 1900

Narodowe Forum Muzyki Sala Główna (estrada w odwróceniu) pl. Wolności 1, Wrocław

Aldona Bartnik sopran Aleksandra Turalska sopran Alexander Schneider kontratenor Maciej Gocman tenor Benjamin Glaubitz tenor Tomáš Král bas-baryton Andrzej Kosendiak dyrygent Wrocław Baroque Ensemble

Dzieła polskiego baroku /wydarzenie towarzyszące Festiwalowi Maj z Muzyką Dawną/ PROGRAM KONCERTU Stanisław Sylwester Szarzyński (XVII/XVIII w.)

Ad hymnos ad cantus Pariendo non gravaris Litania cursorial Sonata Veni Sancte Spiritus

Iesu spes mea Completorium Gloria in excelsis Deo Missa septem dolorum Beatae Mariae Virginis Quam felix curia 43

Aldona Bartnik

Ukończyła Wydział Muzyki Dawnej w Królewskim Konserwatorium w Hadze, gdzie doskonaliła swój warsztat wokalny pod kierunkiem R. Dams, P. Kooija, M. Chance’a, J. Feldman oraz P. Bertina. Jest też absolwentką studiów licencjackich w zakresie skrzypiec i śpiewu na Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. W sezonie 2017/2018 została stypendystką organizowanego przez IMiT programu „Artysta – rezydent”, wystąpiła też w półfinale Concours Corneille we Francji. Ponadto została laureatką III nagrody w IV Międzynarodowym Wokalnym Konkursie Muzyki Dawnej „Canticum Gaudium” w Poznaniu. Wspólnie z pianistą M. Lammertsem van Bueren koncertuje z projektem Melancholia, poświęconym twórczości pieśniarskiej polskich kompozytorów (w 2018 roku ukaże się płyta z tym materiałem). Śpiewaczka aktywnie promuje polską muzykę za granicą, prowadzi także bogatą działalność nagraniową. Koncertowała w znanych europejskich salach, współpracowała z takimi dyrygentami, jak m.in. G. Antonini, B. Bayl, F. Bonizzoni, Ph. Herreweghe, P. van Heyghen, K. Junghänel, V. Luks, P. McCreesh, A. Parrott, J. van Veldhoveni T. Koopman.

Aleksandra Turalska

Ukończyła Akademię Muzyczną w Bydgoszczy na wydziale Wokalno-Aktorskim w klasie V. Narywskiej oraz H. Michalak, otrzymując w 2011 roku dyplom z wyróżnieniem. Obecnie jest etatową śpiewaczką Chóru NFM pracującego pod dyrekcją A. Franków-Żelazny. Ponadto występuje z prestiżowymi europejskimi zespołami, takimi jak Collegium Vocale Gent, Collegium 1704 oraz Gli Angeli Genève. W trakcie swojej kariery miała możliwość współ44

pracy z tak znakomitymi artystami, jak J. Kaspszyk, V. Luks, P. McCreesh, S. MacLeod, G. Antonini czy Ph. Herreweghe. Chętnie podejmuje współpracę ze współczesnymi kompozytorami wykonując m.in. dzieła M. Palmeriego, M. Bembinowa oraz P. Mykietyna.

Alexander Schneider

Urodził się w Frankenbergu w Saksonii. Był członkiem Dresdner Kreuzchor(1987–1996), a następnie studiował w College of Music „Hanns Eisler” w Berlinie pod kierunkiem P. Herrmanna. W 2004 roku uzyskał dyplom ze śpiewu i edukacji. Uczęszczał na kursy mistrzowskie D. Cordiera, J. Galla i P. Kooija. Jest jednym z laureatów konkursu Musica Antiqua w Brugii (2002). Artysta współpracuje z wieloma znanymi zespołami muzyki dawnej, takimi jak Cantus Köln, Concerto Palatino, Collegium Vocale Gent, Akademie fuer Alte Musik Berlin, Absolut Ensemble New York, Rheinische Kantorei, Ricercar Consort, Voxluminis, Sette Voci, Dresdner Kammerchor, Ensemble Amarcord, Musica Fiata Koeln i Lauttencompagney Berlin. Śpiewał pod dyrekcją takich dyrygentów, jak P. Herreweghe, R. Jacobs, K. Jaervi, S. Stubbs, H. Max, H. Arman, J. Rifkin, P. Pierlot, W. Katschner, M. Haselboeck, M. Creed, A. Cremonesi, H.Ch. Rademann i K. Junghaenel. Tę współpracę dokumentują liczne nagrania CD. Jako śpiewak operowy występował w Theater Heidelberg, Operze w Lipsku, Goethe-Theater Bad Lauchstaedt, Schlosstheater Potsdam (NeuesPalais) i Theatre Gera. W 2011 roku wystąpił jako Oberon w Śnie nocy letniej B. Brittena w Lucernie. W międzynarodowej premierze Jazzopery Casanova D. Schnydera śpiewał rolę Mozarta w Gstaad (Szwajcaria) i Nowym Jorku. Założył Ensemble Polyharmonique, do którego zaprosił śpiewaków z całej Europy, aby realizować projekty z muzyką od późnego renesansu po barok. Barokowa orkiestra Solamente Naturali Bratislava i inni znani artyści, tacy jak D. van Bouwel i K. Eichhorn czy lutnistka O. Zakai, są jego muzycznymi partnerami.

Maciej Gocman

informacja o artyście na str. 29 45

fot. Barbara Dietl

Tomáš Král

Benjamin Glaubitz

Studiował wokalistykę w Akademii Muzycznej i Teatralnej im. L. Janácka pod kierunkiem A. Hlavsovej. Ponadto brał udział w kursach mistrzowskich u J. Hasler, H. Crooka, S. Mingardo oraz I. Kusnjera. Od 2005 roku regularnie współpracuje z Collegium 1704, Collegium Marianum, Musica Florea, Capella Regia, Ensemble Inégal oraz Ensemble Tourbillon. Jest członkiem założycielem zespołu Collegium Vocale 1704, z którym występował na festiwalach Praska Wiosna, Dresdner Musikfestspiele, Festival de La Chaise-Dieu, Festival de Sablé, Festival d’Ambronay, Tage Alter Musik Regensburg, Festival Oude Muziek Utrecht, MAfestival Brugge i innych. Okazjonalnie współpracuje również z Collegium Vocale Gent, Doulce Mémoire, L’Aura Soave z Cremony, Red Herring i Cinquecento. Pojawia się także na scenach operowych.

Brał udział w wielu cenionych nagraniach, w szczególności utworów J.D. Zelenki, m.in. Missavotiva, Requiem i Officium defunctorum oraz Responsoria pro hebdomada sancta. Nagrywał także dla radia (Radio Klara, France Musique) i telewizji (Arte, Mezzo).

Pierwsze muzyczne wykształcenie zdobył w słynnym chórze chłopięcym Dresdner Kreuzchor. Studiował na Uniwersytecie Muzycznym w Dreźnie u prof. M. Trappe-Wiel oraz w klasie mistrzowskiej u prof.

O. Bära. Ukończył również kursy mistrzowskie u Ch. Lehmann, P. Schreiera, D. Fischera-Dieskau, L. Odiniusa i G. Hubera. Występował między innymi z renomowanymi zespołami: Hamburg Philharmonic, Tonhalle Orchestra Zurich, Staatskapelle Dresden, Filharmonia w Dreźnie, Dresden Baroque Orchestra, Lautten Compagney Berlin, La Partita Zurich, Bach Collegium Stuttgart, Collegium 1704, Staatskapelle Halle, Prague Symphony Orchestra FOK, Hong Kong Sinfonietta i Dresdner Kreuzchor oraz pod batutą znanych dyrygentów, takich jak: K.F. Beringer (Filharmonia Monachijska), F. Bonizzoni, A. De Marchi (Opera Państwowa w Hamburgu), L. Güttler, W. Katschner, E. Klemm (Opera 46

Państwowa w Dreźnie), J. Krause (Tonhalle Zurich), R. Kreile, V. Luks, M. Messori, T. Netopil (Opera Państwowa w Dreźnie), M. Poschner (Filharmonia w Dreźnie), H.Ch. Rademann, H. Rilling (Stuttgart, Chile i Hongkong) i J.P. Weigle . Koncertuje jako solista lub z zespołamiw licznych ośrodkach muzycznych Europy, Azji i Ameryki Południowej. Przyszłe projekty obejmują występy w partii Ewangelisty w Pasji wg św. Mateusza J.S. Bacha pod batutą R. Goebla.

Andrzej Kosendiak

informacja o artyście na str. 25

Wrocław Baroque Ensemble

Jest jednym z zespołów działających przy Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Został założony przez A. Kosendiaka i od początku funkcjonuje pod jego artystycznym kierownictwem. Współpracuje na stałe z muzykami Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, a także z solistami i instrumentalistami z Polski i Europy (głównie z Czech, Wielkiej Brytanii i Niemiec). Wrocław Baroque Ensemble wykonuje przede wszystkim repertuar barokowy, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej, od kompozycji kameralnych po dzieła oratoryjne i kantatowe. Gościł na znakomitych międzynarodowych festiwalach, takich jak Wratislavia Cantans czy Usedomer Musik Festival oraz występował w wielu miastach Polski.

Wrocław Baroque Ensemble ma w dorobku kilka płyt CD, m.in. wziął udział w nagraniu dwóch albumów z muzyką G.G. Gorczyckiego (2012, 2014). Pierwszy z nich otrzymał nominację do nagrody muzycznej Fryderyk 2013 oraz został uhonorowany Wrocławską Nagrodą Muzyczną. W 2015 roku ukazała się kolejna płyta zespołu –Salzburska Msza Maryjna, zrealizowana wraz z Chórem Chłopięcym NFM pod dyrekcją A. Kosendiaka, a na początku 2017 roku został wydany album z dziełami M. Mielczewskiego.

47

26 maja 2018, sobota, godz. 1800

Narodowe Forum Muzyki Sala Kameralna pl. Wolności 1, Wrocław

Soliści studenci Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu Andrzej Kosendiak dyrygent Wrocław Baroque Ensemble /wydarzenie towarzyszące Festiwalowi Maj z Muzyką Dawną/

PROGRAM KONCERTU ks. Grzegorz Gerwazy Gorczycki (ok. 1665–1734)

Crudelis Herodes, Tristes Erant Apostoli, Iesu Corona Virginum, Deaus Tuorum Militum Marcin Mielczewski (?–1651)

Salve Virgo Puerpera, Deus in nomine Tuo Veni Domine, Vesperes Dominicales Stanisław Sylwester Szarzyński (XVII/XVIII w.)

Veni Sancte Spiritus, Jesu spes mea

48

26 maja 2018, sobota, godz. 1630

kościół Narodzenia NMP

ul. Kościelna 24, Lądek-Zdrój 26 maja 2018, sobota, godz. 1830 kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Konradów 69, k. Lądka-Zdroju 27 maja 2018, niedziela, godz. 1500 kościół św. Józefa Oblubieńca NMP

Bolesławów 28, k. Stronia Śląskiego 00 2 czerwca 2018, sobota, godz. 16 kościół św. Doroty

ul. Ogrodowa 11, Radków 3 czerwca 2018, niedziela, godz. 1800 Pałac w Goszczu

Plac Pałacowy, Goszcz k. Twardogóry 8 czerwca 2018, piątek, godz. 1900 kościół Matki Bożej Różańcowej

plac Franciszkański 1, Kłodzko 00 9 czerwca 2018, sobota, godz. 16 kościół Bożego Ciała

ul. Mała 3A, Bielawa 10 czerwca 2018, niedziela, godz. 1900 Zamek w Międzylesiu, Sala Barokowa

plac Wolności 42, Międzylesie

Zespół Muzyki Dawnej Rocal Fuza Ryszard Dembiński kierownictwo muzyczne

Muzyczne Silva Rerum muzyka polska XV–XVIII w.

49

WYKONAWCY Katarzyna Salawa flety proste, gitara renesansowa Katarzyna Kudyba viola da gamba Sara Kotlarek śpiew, viola da gamba Julia Piwakowska śpiew, viola da gamba Szczepan Dembiński śpiew, rebec, fidel kolanowa Radosław Dembiński śpiew, flet prosty, viola da gamba Ryszard Dembiński śpiew, gitterna, flety proste (kierownik zespołu)

PROGRAM KONCERTU Anonim 1559 r. Modlitwa za Rzecz Pospolitą naszą i za Króla Anonim XV w. Nota cantionis de illo digno viro Capistrano Anonim XV w. Salve sancta parens Anonim Da Domine colere (rękopis Jana z Jasiennej XV w.)

Anonim XV w. Maria en mitissima Anonim Taniec 22, Muzyczne Silva rerum z XVII w., opr. R. Dembiński Anonim Taniec 28, Muzyczne Silva rerum z XVII w., opr. R. Dembiński Mikołaj Gomółka (ok. 1535–1609?) Psalm I Radosław Dembiński (?-) Mazur Anonim Taniec 19, Muzyczne Silva rerum z XVII w., opr. R. Dembiński Anonim Taniec 25, Muzyczne Silva rerum z XVII w., opr. R. Dembiński Adam z Czachrowa Duma rycerska Anonim XVII w. Marsz rycerstwa króla Sobieskiego, ze zb. Wojenna pieśń polska tom I,

opr. R. Dembiński Anonim XV w. Idzie żołnierz borem lasem Anonim XVII w. Wyrywany Anonim XV w. Ave verbum incarnatum 50

Zespół Muzyki Dawnej Rocal Fuza

Założony w 1991roku w Świeradowie Zdroju. Założycielem i prowadzącym zespół jest Ryszard Dominik Dembiński. Grupa to formacja wokalno–instrumentalna, specjalizująca się w wykonywaniu muzyki średniowiecza i renesansu na kopiach dawnych instrumentów, w większości zbudowanych przez kierownika zespołu.

Zespół Rocal Fuza brał udział w bardzo wielu przeglądach, festiwalach i warsztatach muzyki dawnej, m.in. w Dniach Muzyki Dawnej w Elblągu, w Zabrzańskich Dniach z Muzyką Dawną, w Festiwalu Muzyki Dawnej im. Mikołaja z Radomia w Radomiu, w Ogólnopolskich Warsztatach Muzyki Dawnej w Bierzwniku, w Warsztatach Muzyki Dawnej w Starachowicach, w Festiwalu Muzyki Dawnej „Pieśni naszych korzeni” w Jarosławiu, w festiwalu Maj z Muzyką Dawną we Wrocławiu, w Wieczorach z Muzyką Dawną na zamku Dębno, w Międzynarodowym Festiwalu Wielki Renesans w Niżnym Nowgorodzie w Rosji, w Czeskim Krumlowie, w Ljublianie, na festiwalu w Portugalii, w Neerpelt w Belgii, w warsztatach w Bordeaux oraz w Międzynarodowych Spotkaniach z Muzyką Dawną w Świeradowie-Zdroju.

Rocal Fuza był wielokrotnie nagradzany: Schola Cantorum Kalisz 1995 – Srebrna Harfa Eola, Schola Cantorum Kalisz 1996 – Złota Harfa Eola, Bydgoskie Impresje Muzyczne 1996 i 2002 – Srebrna Struna, Dni Muzyki Dawnej Żywiec 1997 – nagrodą główną, Schola Cantorum Kalisz 1999 – Złotą Harfą Eola, Przeszłość dla przyszłości – Warszawa – nagroda im. Mikołaja Zieleńskiego, 47-ste Europees Muziekfestival voor de Jeugd – Neerpelt 1999 – I miejsce cum laude, Bydgoskie Impresje Muzyczne 1999 – Złota Struna oraz Grand Prix Festiwalu, Schola Cantorum Kalisz 2005 – Złota Harfa Eola, Schola 51

Cantorum Kalisz 2008 – Srebrna Harfa Eola, Bydgoskie Impresje Muzyczne 2008 Nagroda Specjalna Wojewody Kujawsko-Pomorskiego oraz Nagroda Ministra Edukacji Narodowej dla najlepszego dyrygenta Schola Cantorum Kalisz 2010 – Brązowa Harfa Eola.

Zespół nagrał CD pt. … poszukiwanie brzmienia średniowiecza...

Ryszard Dominik Dembiński

Założyciel (1991 rok) i kierownik artystyczny Zespołów Muzyki Dawnej: Rocal Fuza oraz Tiboryus.

Ukończył studia na kierunku Pedagogika Kulturalno-Oświatowa w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze, gdzie następnie studiował Wychowanie Muzyczne. Studia podyplomowe na kierunku Sztuka odbył na Uniwersytecie Szczecińskim.

Uczył się wykonywać kopie dawnych instrumentów w pracowniach niemieckich: u T. Ehlersa w Bätzwalderwelde w Szwarcwaldzie oraz w pracowni Klangwerkstatt Markt Wald.

Obecnie sam wykonuje kopie dawnych instrumentów, w tym m.in.: fidele i fidele kolanowe, harfy, Scheitholty, liry korbowe, psałteria, citole rebeki, gitterny, viole da gamba.

Ryszard Dembiński jest również wykonawcą Muzyki Dawnej, koncertuje z zespołem grając na dudach, citoli, mandorze, gitternie, szałamai i fletach prostych, prowadzi również działalność pedagogiczną, większość członków zespołu Rocal Fuza i Tiboryus to uczniowie kierownika zespołu.

Brał udział w warsztatach Muzyki Dawnej w Niemczech, we Francji, w Bierzwniku, Żywcu, Kaliszu, Starachowicach, Krotoszynie i Świeradowie-Zdroju.

Prowadził seminaria na temat dawnych instrumentów na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w Państwowych Szkołach Muzycznych: w Głubczycach, Sopocie, Zgorzelcu, na zamku w Łęczycy, w muzeum w Kaliszu, podczas festiwali: Zabrzańskie Dni Muzyki Dawnej oraz „Wielki Renesans” w Akademii Muzycznej w Niżnym Nowgorodzie w Rosji, a także na wrocławskim festiwalu Maj z Muzyką Dawną.

Od 1993 roku organizuje Międzynarodowe Spotkania z Muzyką Dawną w Świeradowie-Zdroju.

52

1 czerwca 2018, piątek, godz. 1830

1 czerwca 2018, piątek, godz. 1945

kościół św. Michała Archanioła ul. Kościelna 6, Lewin Kłodzki kościół śś. Franciszka i Leonarda ul. Podgórska 4, Duszniki-Zdrój

Zespół Muzyki Dawnej Tiboryus Ryszard Dembiński kierownictwo muzyczne

Muzyczne Silva Rerum muzyka polska XV–XVIII w.

PROGRAM KONCERTU Anonim 1559 r. Modlitwa za Rzecz Pospolitą naszą i za Króla Anonim XV w. Nota cantionis de illo digno viro Capistrano Anonim XV w. Salve sancta parens Anonim Da Domine colere (rękopis Jana z Jasiennej XV w.)

Anonim XV w. Maria en mitissima Anonim XVI w. Pawana Anonim XVI w. Fatalia błazeńskie Mikołaj Gomółka (ok. 1535–1609?) Psalm I Anonim Taniec 22, Muzyczne Silva rerum z XVII w., opr. R. Dembiński Anonim Taniec 25, Muzyczne Silva rerum z XVII w., opr. R. Dembiński Anonim XVI w. Słuszna jest rzecz Adam z Czachrowa Duma rycerska Anonim XVII w. The king of Poland (ze zb. J. Playforda) Anonim XVII w. Wyrywany 53

WYKONAWCY Katarzyna Salawa flety proste, gitara renesansowa Katarzyna Kudyba viola da gamba Sara Kotlarek śpiew, viola da gamba Ryszard Dembiński śpiew, gitterna, flety proste (kierownik zespołu)

Zespół Muzyki Dawnej Tiboryus

Rozpoczął swą działalność w lutym 2012 roku.

Założycielem i kierownikiem zespołu jest Ryszard Dominik Dembiński. Zespół bierze corocznie udział w Spotkaniach z Muzyką Dawną w Świeradowie-Zdroju. Tiboryus brał także udział w: Elbląskich Dniach Muzyki Dawnej, Ogólnopolskich Warsztatach Muzyki Dawnej w Kaliszu w Kaliszu Pomorskim, w Drawnie i Kamieniu Pomorskim, w Jarosławiu. Występował w Zittau (Niemcy), w Czechach na Baraban Festival, na wrocławskim festiwalu Maj z Muzyką Dawną, a także w Warszawie w Mazowieckim Centrum Kultury. Największe sukcesy zespołu to: zdobycie Brązowej Harfy Eola na Ogólnopolskim Konkursie Muzyki Dawnej Schola Cantorum w Kaliszu w 2014, 2015, 2017 roku, Srebrnej Harfy Eola w 2018 roku oraz Złotej Harfy Eola w 2016 roku. W lipcu 2016 roku zespół otrzymał Srebrną Strunę oraz nagrodę Wojewody Kujawsko-Pomorskiego na Międzynarodowym Konkursie Bydgoskie Impresje Muzyczne.

Ryszard Dominik Dembiński 54

informacja o artyście na str. 52

ISSN 1426-0832 kontakt Akademickie Stowarzyszenie Kultury WAGANT skrytka pocztowa 2372, 50-131 Wrocław 3 tel. +48606 374 235, +48696 306 295 ask@askwagant.org.pl www.askwagant.org.pl/maj biuro festiwalowe OKiS, Rynek–Ratusz 24, 50-101 Wrocław tel. +4871 344 28 64, fax +4871 344 28 65 okis@okis.pl www.okis.pl koordynacja projektu, biuro festiwalowe: Joanna Drab-Pasierska joanna.pasierska@okis.pl Joanna Gądek joanna.gadek@okis.pl Agnieszka Rusnak agnieszka.rusnak@okis.pl Daniel Jasiński daniel.jasinski@okis.pl dyrektor artystyczny festiwalu: Maciej Kieres tel. +48 601 24 08 49, +48 605 64 24 99 kiereskm@wp.pl wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu opracowanie i redakcja: Joanna Drab-Pasierska, Maciej Kieres

skład i druk Wrocław, maj 2018

Bilety na koncert 13 maja do nabycia w Teatrze Zdrojowym i na godzinę przed koncertam – 20 zł.

Bilety na koncerty 15, 25, 26 maja do nabycia w kasach NFM i na godzinę przed koncertami.

Bilety na koncert 20 maja do nabycia w Starym Klasztorze na godzinę przed koncertem – normalny 20 zł, seniorzy 10 zł. Pozostałe koncerty – wstęp wolny. Studenci i uczniowie na podstawie ważnej legitymacji – wstęp wolny na cały Festiwal (nie dotyczy koncertów w dniach 15, 25 i 26 maja w NFM). znajdź nas na Facebooku

www.facebook.com/Maj.z.MuzykaDawna

Na okładce: Trzech młodych muzyków, Antoine Le Nain (1600/1610–1648),

Rzym, Narodowa Galeria Sztuki Antycznej w Pałacu Barberini, inv. n. 2482 cena programu 5 zł