Στο μεγάλο αυτό έργο συγκεντρώνονται όλα τα ηθικά προβλήματα που απασχόλησαν τον Τολστόι σ’ όλη του τη ζωή και παίρνουν νέα οξύτητα. Το πρόβλημα της ζωής και του θανάτου, του τέλειου βίου και της ηθικής αγωγής, της αντίθεσης ανάμεσα στην ατομική και κοινωνική ζωή, απασχολούν, είτε σ’ απόμονους συλλογισμούς είτε σε συζητήσεις, πολλά κομμάτια του έργου.
Η «Άννα Καρένινα» δικαιώνει όλη την κριτική του Λένιν για τον Τολστόι κι όλες τις ερμηνείες που δίνει για τον χαρακτήρα του και για το έργο του, για το πατριαρχικό αγροτικό πνεύμα του, για τον ριζοσπαστισμό του, για τις πλάνες και τις αντιφάσεις του, καθώς και για τη θαυμαστή γνώση και την καλλιτεχνική απόδοση της πραγματικότητας. Το έργο είναι γεμάτο από μεγάλα αυτοβιογραφικά κομμάτια, που δείχνουν όχι μόνο την εξωτερική δραστηριότητα του Τολστόι, παρά και τα βάθη της ψυχικής του ζωής.
