The Manila Collegian Volume 27 Issue 17 | Special 2014 USC Elections Issue

MORE INSIDE

The Official Student Publication of the University of the Philippines Manila ELECTION ISSUE Volume 27 Number 17 Friday | 14 March 2014

UP Manila prepares for fourth automated elections NEWS 02

USC Candidates’ Interview NEWS 03

color Coding CULT 06

Pananaig ng Pagkakahati

Tawag ng Pagtindig

FEATURES 08

EDITORIAL 10

02 NEWS

Volume 27 Number 17 14 March 2014 | Friday

UP Manila prepares for fourth automated elections

COLLEGE BRIEFS

Ezra Kristina Ostaya Bayalan

University and college electoral boards, along with the Halalan Technical Team for Protection and Support (HTTPS), are preparing for the upcoming student council elections which will use the same program, the Halalan Software, with only additional security measures that will be implemented by the electoral board on March 14, the day of the elections.

HTTPS composes of volunteers from the UP Society of Computer Scientists (Socomsci) and acts as technical support of the electoral board. Socomsci has also been working the Office of Student Affairs, the Information Management Service, and the University of the Philippines Linux Users Group (UnPLUG), who currently maintains the Halalan software.

Consistency This year’s election will use an updated version of Halalan, an open-source software which is being developed and main-

tained by UnPLUG of UP Diliman. It has been used in UP Manila thrice, and also in UP Diliman and other institutions.

The updated version of the software is focused on making the pre-election setup easier, but not the election process itself. No major changes will be introduced this year apart from some additional security measures. The voting process will be the same as last year’s.

According to Kyle Marxel Molina, current head of the HTTPS, the continued use of the Halalan system is an evidence of its efficiency. Any bugs and issues with the program are addressed by a community of contributors. Moreover, the HTTPS are even considering creating a customized version of the program specifically made for UP Manila.

Expectations There was a 2.14 percent increase during the 35th University Student Council elec-

tions with a 60.36 percent voter turnout, and the College of Pharmacy registering the highest number of voters. (Refer to Table 1) According to Molina, the election team and all the organizations involved are expecting a higher voter turnout this year.

However, they are not expecting a sudden turnout of around 80 percent. The main goal is to have an increase, not a decrease.

“Participate. It doesn’t matter if you don’t want any of the candidates to win; that is what abstaining is for. Abstain is still a vote, and every vote counts towards the process of choosing our next leaders. On March 14, go to your designated precincts and vote. It will only take a few minutes of your time, and we are all working hard to provide a convenient voting experience for everyone, so there should be no excuse not to vote,” Molina states.

VOTER TURNOUT

CAMP

CAS

CD

CM

CN

CP

CPH

Total

2011

63.45%

57.69%

52.21%

49.08%

57.22%

80.13%

34.22%

54.61%

2012 2013

56.17% 52.12%

59.19% 62.24%

55.5% 58.06%

60.79% 61.98%

59.39% 64.97%

81.97% 85.68%

38.67% 37.50%

58.54% 60.36%

Table 1: Changes in overall voter turnout in UP Manila since the automation of student council elections.

Source: HTTPS - Socomsci and The Manila Collegian Archives

Women, militant groups celebrate Int’l Women’s Day Groups demand pro-poor policies, government accountability news team

In commemoration of the International Women’s Day on March 8, women and militant groups stormed outside the house of President Benigno Aquino III in Times Street, Quezon City to denounce the government’s severe neglect on the victims of the super typhoon Yolanda and the administration’s anti-poor policies that affect the lives of women.

in times of tragedy, Filipino women are becoming more impoverished and vulnerable under the vicious rule of Aquino. She stated that amidst the different calamities experienced by the country, Aquino remains “hypocrite, negligent, and useless.”

Still Struggling

“Ilang kalamidad na ang naganap sa panahon ni Aquino – mga lindol, landslide at sunud-sunod na pagbaha bunga ng Pablo, Sendong, Habagat, Agaton, Basyang, at higit sa lahat, ang Yolanda – nguni’t pare-pareho ang naging karanasan ng mga biktima. Gutom, walang tirahan, walang kabuhayan at hanapbuhay, sapilitang demolisyon at pinagkakakitaan pa ang mga relokasyon.” Salvador said.

Malacanang had earlier announced its support on the celebration of International Women’s Day. Presidential Communications Operations Officer (PCOO) Secretary Herminio Coloma acknowledged the resilience of women that make them strong foundations for nation-building.

In addition, the group slammed the administration on the issues of pork barrel and Disbursement Acceleration Program (DAP), Social Security System (SSS) bonuses, Philhealth contributions, hospital privatizations, and power rate hike. They stated that these policies only worsen the suffering of women and children.

However, according to Gabriela Secretary General Joma Salvador, while the administration may boast of economic improvement and the women’s rise

Worsening Violence

Among the groups who joined the protest were Gabriela, People Surge Alliance of Yolanda Victims, Karapatan, and Tanggol Bayi. The activists then marched to Mendiola Bridge as part of their protest.

Simultaneous protests were also held in major cities nationwide.

In their recent report, the Commission on Women’s Rights expressed alarm over the rising cases of trafficking and women

violence. CWR revealed that many cases of trafficking are reported in areas ravaged by typhoon Yolanda.

In addition, CWR stated that despite the presence of laws, cases of violence against women and children had risen from 11, 531 cases in 2012 to 16, 517 in 2013.

Moreover, reports also stated that women suffer human rights violation under the Aquino regime. According to the human rights group Karapatan, 18 out of the 152 victims of extra-judicial killings are women. Of the 449 political prisoners, 34 are women and eight are minors.

“The loss of these women who have valiantly struggled for genuine pro-people change is unforgiveable,” lamented Kiri Dalena, convenor of Tanggol Bayi.

“Let it be remembered that women played an important role in our history, in ousting a dictator and also a corrupt womanizer. We are getting impatient with Aquino’s incompetence, negligence and of being ignored. Women sends him a strong message that President better gets his act together or face the wrath of women scorned,” Salvador ended.

Pharmakon, the official student publication of the University of the Philippines (UP) College of Pharmacy (CP), is now holding an essay writing contest with the theme “GrassRxoots: The Filipino Pharmacist Championing the Health of the People and the Community.” The contest is open to all students of the UPCP for AY 20132014. Deadline of entries is on March 18, 2014. For further information, you can visit Pharmakon’s facebook page, Pharmakon Upcp.

ORGANEWS Tired of gender stereotypes?

Double standards? And misleading notions on men and women? The Alpha Phi Omega sorority brings you “Womani-tee”, statement shirts about women empowerment and gender equality for only PhP 250. For more information, contact Kaitlyn at 09352944100 or visit their facebook page, UP Manila Alpha Phi Omega Sorority.

The UP Manila Dramatista presents “Last Order sa Penguin”, a 2001 Palanca award winning play written

by Chris Martinez, on March 14 and 15, 7 PM, at the Pilar Hidalgo Lim Auditorium, GSP Headquarters, Padre Faura St., Ermita, Manila.

Tickets are available at PhP 200. For inquiries, contact 09052264027 or any Dramatista member.

In celebration of the International Women’s Month, the UP Sigma Alpha Nu Sorority brings you a block screening of Divergent on March 20, 1024, 7 PM, at Robinson’s Place Manila Cinema 1. Tickets are available for PhP 280 inclusive of free snacks from the Burger King. For inquiries, just approach any Sigma Alpha Nuan.

The Manila Collegian

reserves a space for announcements, gigs, and rendezvous tidbits of organizations in UP Manila. Send your announcements via text (09069447782), email (themanilacollegian@ gmail.com) or private message on MKule’s Facebook page.

1) How do you define the commercialization of UP education?

2) Ano ang ASEAN Integration at paano nito maaapektohan ang mga taga-UP, bukod sa usapin ng academic calendar shift?

3) Dahil parehas kayong under toxic courses, ano ang iyong uunahin? Ang pagiging chair o ang pagiging estudyante?

LORENZO, John Carlo C. College of Arts and Sciences ASAP-Katipunan

MAPPATAO, Nikolai Thaddeus Q. College of Pharmacy BIGKIS-UPM

1) Ang commercialization po ay paglalagay ng presyo sa mga bagay na hindi naman dapat at pagtreat dito bilang isang produkto. Sa pag-aaral po natin sa UP, bilang ito po ay isang state university o public institution ay dapat wala po tayong binabayaran kahit singko. Ngunit pagpasok palang po natin sa enrolment ay may kinaharap n a po tayong mataas na tuition fee, at kahit may STFAP o STS ay hindi parin nito sinasagot kung bakit mataas ang tuition sa ating unibersidad. Isa pa pong manifestation ng commercialization sa ating pamantasan ay ang mga binabayaran nating mga hinihiram na pasilidad sa ating unibersidad at sa mundo po ng mga dapat ay hindi naman ito nangyayari bilang tayo po ang largest stakeholder ng ating unibersidad. Kitang-kita natin na commercialized na ang education sa UP at iba pang state universities and colleges (SUCs) pati po ang ibang batayang serbisyong panlipunan.

1) So commercialization, ano ng aba ang commercialization? Kapag ginigive up na natin ‘yung purpose ng university na maging isang university of learning, university of education at instead ay nagiging kumikita nalang siya. Pero, sa mga UP students, ano ba ‘yung kinokonsidera natin na commercialization? Siguro ‘yung una, ‘yung pinakaobvious ay ‘yung sa isyu ng STFAP na mas marami nang nagbabayad kaysa nababayaran o nabibigyan ng scholarship kaya naman tayo ay proreform STFAP dahil naniniwala tayo na, oo isa itong manipestasyon na kulang ang budget ng UP, pero sa ngayon kailangan natin ng temporary na measures, interim measures.

Kasabay nun ay patuloy parin tayong naglolobby at nakikipaglaban para sa higher state subsidy dahil at the end of the day, yun naman ang gusto natin, na malibre ang edukasyon ng lahat ng Iskolar para sa Bayan.

2) Ang ASEAN integration po ay naglalayon na pag-isahin ang lahat ng nangayayari sa mga bansang nakapaloob dito. Siyempre, napatunayan na po ng kasaysayan tulad po sa European Union na ‘yung mga maliit na bansa na kasama sa mga integration na ito ay nakakaranas ng matinding paghihirap at pagkagutom. Ngayon po sa Pilipinas bilang isang maliit na bansa at walang sariling industriya at backwards na agrikultura, para po tayong priniprito sa sarili nating mantika. At tayo po, bilang Iskolar ng Bayan at bilang mga mamamayang Pilipino ay mismong talo kapag nagpaloob po tayo sa ASEAN integration na ito. Kung gusto po natin ng tunay na kaunlaran ay dapat po magtayo natin ng sarili nating industriya at pag-igtingin ‘yung ating agrikultura upang magkaruon ng desenteng pamumuhay ‘yung ating mga mamamayang Pilipino.

2) So mainit na usapin ngayon ang academic calendar shift na ang rason kung bakit nila

3)

Kami po sa ASAP-Katipunan ay naniniwala na hindi po tayo muna estudyante bago tayo maging lider. Tayo po ay mga lider-estudyante kaya nga po tayo mga Iskolar ng Bayan. Ngayon po, kung tayo po ay darating sa panahon na kailangan nating mamili between sa pagiging Chair at pagiging estudyante natin, klarong-klaro po yan sa lahat ng lider ng ASAP-Katipunan na uunahin po namin ‘yung paglilingkod sa kapwa natin Iskolar ng Bayan at sa mga mamamayang Pilipino kaysa po sa aming mga personal na interes.

ito pinatupad ay para makasabay sa ASEAN through the ASEAN harmonization program.

Beyond the academic calendar shift, ang gusto nga natin ay makapagpalitan ng ideya sa ibang mga bansa, mga scholarship programs, exchange programs. Pero ang nakikita kong implikasyon nito na sana ay kung talagang matutupad niya na may consistent, na may tuloy-tuloy na exchange of ideas sa ASEAN countries ay sana ‘yung mga nakatanggap ng mga ganitong programa o naka-experience ng ganitong programa ay mag-serve naman sa nation. Ibalik nila kung ano man ‘yung maidadala nila mula sa ibang bansa kasi yun naman ‘yung purpose hindi naman ito para sa sarili lang o personal development in other words.

Pero sa huli, ginagawa parin natin ito para sa bayan.

3) Siyempre uunahin ko ang pagiging estudyante kasi baka pag-resignin na ako ng mga

teachers ko sa pagiging USC Chair if ever. Pero hindi, joke lang. Siyempre, pagiging estudyante kasi fundamental requirement naman ng pagiging University Student Council Chairperson ang pagiging isang student.

1) Tasahin ang naging pamamahala ni Chancellor Manuel Agulto.

2) Paano mo mailalapit ang halaga ng LCSC sa mga estudyante?

3) Kung aayain ka sa condo, ano ang dadalin mong foods na sasalamin sa ideolohiya ng iyong partido?

ACOSTA, Allia Maria Ysabel I. College of Arts and Sciences ASAP-Katipunan

1) Siyempre po nakakalungkot po at nakakagalit isipin na sa loob po ng tatlong taon ni Chancellor Agulto ay puro anti-estudyante at anti-mamamayan po ‘yung mga polisiyang naipasa sa ating pamantasan.

Una na po diyan ang pagtanggal sa ating mga GAB Caf concessionaires na hindi dumaan sa student consultation at pinatanggal nalang sila para po mag-accumulate ng funds para sa ating pamantasan. Pangalawa na po diyan ang kawalan ng hustisya sa pagkamatay ni Kristel Tejada na meron parin tayong No Late Payment Policy kung saan isa itong pagtapak sa ating karapatan sa edukasyon. Pangatlo na po diyan ang pagkakaroon ng laboratory fees sa ating mga Class D patients na kung tutuusin po ay indigent patients po natin. Kung titingnan po natin ay parang wala na pong pagkakaiba ‘yung ating Chancellor Agulto sa ating Presidenteng Aquino na hanggang ngayon po ay may mga polisiya parin na tumatapak sa karapatan ng mga Iskolar ng Bayan at tumatapak sa karapatan ng mga kabataang Pilipino.

2) Sa tingin ko po ay mahalaga na mailapit natin ang LCSC sa ating mga estudyante para po makita natin na united talaga ang ating university sa ating mga issues. Una po, mailalapit po natin ito sa mga estudyante kung makikita po nila na united ang LCSC at ang USC sa pagharap sa mga isyu na ito. At pangalawa ay ‘yung pag-usapan talaga natin kung ano ba ‘yung mga isyu na kinakaharap ng bawat Iskolar ng Bayan. ASAP-Katipunan offers you the All Leaders Meeting kung saan po hindi lang po natin icoconvene ang ating LCSC at ang ating mga organizations, fraternities, and sororities, pero pupunta po tayo sa kanila, grassroots level, para po malaman ang mga isyu ng mga Iskolar ng Bayan. At sa pamamagitan po nito ay magkakaroon ng unified stand ‘yung buong university para tulungan nating labanan ‘yung mga isyu na kinakaharap ng bawat college at ng ating mga Iskolar ng Bayan.

TANCHUCO, John Edward O. College of Medicine BIGKIS-UPM

1) So sa loob ng isang taon, kung titingnan natin ‘yung pamamahala ng ating Chancellor, medyo nagkaroon ng kakulangan sa pagkonsulta ng mga estudyante. Napakaraming isyu ngayong taon ang napalagpas niya tulad ng academic calendar shift.

Hindi nakonsulta ang mga kolehiyo sa mga implikasyon nito. Siyempre ‘yung laboratory fees issue, na kung saan ‘yung mga pasyente ay hindi makakuha ng libreng labs. And, personally, sa UP Manila Fair, although naramdaman ko ‘yung suporta niya, napakaliit ng assistance. Parang, sinubukan naming ibenta ‘yung vision sa kanya, however, hindi siya gaanong bukas. So sana, tumupad siya sa kanyang pangako nung simula ng termino naming na bukas ang kanyang opisina para makipag-usap sa mga lider-estudyante ng unibersidad.

2) Ang League of College Student Councils ay ang grupo kung saan bilang dapat ibenta natin ‘yung vision mo para sa UP Manila. Ito ‘yung grupo na dapat talaga ay lumalapit ang inyong USC dahil ito ‘yung grupo na nakakaalam ng mga isyu sa bawat kolehiyo.

So, sa approach natin sa Coalition of Cultural Orgs, tayo ay pumunta sa iba’t-ibang kolehiyo para mismo makita kung ano ‘yung kailangan at bumuo tayo ng isang unified statement, o parang unified stance, unified vision. Dahil importante ‘yung LCSC eh. Dahil sa information dissemination nito, and at the same time, ‘yung kakayahan nito na magsabi sa mga estudyante ng mga pinakaimportante na proyekto, kampanya, at serbisyo nito.

3)

‘Yung isang bagay na alam kong hindi dadalhin ni Serge Aclan ay star apple na nagsisimbolo ng Five Star Leader.

3) So kung magdadala siguro ako ng pagkain, dadalhin ko po ‘yung pagkain na binebenta ng ating mga GAB Caf concessionaires, kasi pinapakita po nito na kahit wala na sila sa ating premises, wala na sila sa CAS, ay patuloy parin nating ipaglalaban ‘yung mga karapatan ng ating mga GAB Caf concessionaires. Patuloy po nating ipaglalaban ‘yung karapatan ng mga Iskolar ng Bayan sa healthy and affordable means.

03

MERRITT, Kirsten Alexandra P. College of Arts and Sciences

1). So I think the UPCAT in itself is biased to those coming from private schools, because they get sufficient funding, more facilities, and better quality of education.

Those coming from public schools, since the government funding for education is very low, they get really low quality and therefore, yun nga, it is biased.

So I think, the revisions should cater more to those who are at the disadvantage due to the lack of quality education brought about by low government funding.

2). I think it is a very individualistic question di ba, because it’s all about me, it’s not about you. The question should be more like, “Paano tayong lahat babangon?” and how can we empower the masses na hirap bumagon, to rise up as well. Kung babangon ako para yun sa mga masa.

MONTIEL, Marianne Frances P. College of Dentistry

1). ‘yung admissions policy ng UP, for me is actually in contrast to…yun nga, pampublikong karakter niya kasi despite the fact that the UPCAT is actually the most highly competitive college entrance exam, not many people still know about this especially in the rural areas. And so I think that one revision they could do about the admissions policy is that they would be able to bring it closer to the people in the rural communities so that they would be given this opportunity to see if they have what it takes to be in the University of the Philippines. And so that they would be able to receive quality education that can help them improve their community.

2.) Bumabangon ako para sa mga bumabangon para pumasok sa mga pabrika at pumunta sa palayan imbes na pumapasok sila sa eskwelahan—’yung mga kabataan na walang oportunidad para mag-aral dahil kailangan n i l a n g magtrabaho para matulungan ‘yung pamilya nila mairaos ‘yung araw-araw na pangangailangan nila.

JAVIER, Leonard D. College of Medicine

1). Education, [like] other basic social services is a human right and is an obligation of the state at naniniwala tayo na ito ay dapat na tinatamasa ng bawat estudyante. Nakakalungkot po isipin na isa sa bawat tatlong UPCAT passers ang hindi po nakakatuloy sa UP dahil po sa mataas na tuition nito. ‘yung admission policy natin, naniniwala po tayo na kulang po ang representasyon ng mga rehiyon sa ating pamantasan lalo na’t nagiging concentrated po sa urban areas ‘yung mga pumapasok sa UP at maaaring magbago po dahil dito ‘yung demograpiya ng ating pamantasan at ganun din ‘yung serbisyo natin ay hindi po nakakaabot sa lahat ng mga rehiyon, ayun po.

2). Sa tingin ko po hindi naman po natin kailangan bumangon, dahil never naman po tayong humilata, tumunganga, natulog at pumikit sa mga is’yung panlipunan lalo na po sa kalusugan. Tayo po ay araw-araw na lumalaban, nakatayo, naninindigan, at saka po pinaglalaban ang ating mga karapatan. At sa tingin ko po, misleading po ‘yung tanong, pero dahil dun hindi naman po natin kailangan bumangon.

Ka i l a n g a n natin lumaban.

LIM, Mark Vincent D.

College of Arts and Sciences

NACO, John Paul C.

College of Arts and Sciences

1). So ayun, bilang ako naman ay tumatakbo as USC Councilor for Culture and Arts ay tuturulin ko kung ano ang epekto nito sa kultura. Makikita palang nating ang manipestasyon ng disadbantahe nito sa UPCAT natin, dahil ung mga katanungan sa UPCAT ay masyadong western oriented, tapos English ung mga tanong, so disadvantage ito para sa mga estudyante mula sa mga pook rural, o sa mga students from indigenous people, kasi hindi nila masyadong gamay ung mga ganoong tanong.

Ang kailangan, mga tanong ay ung talagang lubog sa pamayanan nila at siyempre hindi lang natatapos sa pagrerevise ng UPCAT ung ganitong problema, tinuturol pa rin natin na ang mas malaking problema ay nasa educational system ng bansa which is colonial.

2.) Actually, hindi nga po ako makabangon dahil sa laki ng katawan ko, dahil sa bigat ko. Pero mas mabigat po ung nararamdaman ko na ginagamit itong tagline na ito, mula sa isang multinational company na nagpapahirap sa milyong-milyong magsasaka at pesante, ginagamit itong tagline na ito ng isang kampanya na sinasabing substitute ang infant formula drink sa isang breast feeding na hindi naman talaga tama.

NAVARRO, Niel Paolo B. College of Arts and Sciences

1). Para makapasok tayo sa UP, kelangan muna natin i-take at ipasa ang UPCAT pero sa katunayan hindi naman talaga UPCAT ang batayan ng pagpasok sa UP kung hindi ang Socialized Tuition Scheme o ang dating STFAP. Sinasabi lamang nito na kung mahirap ka, kung wala kang pera ay wag kang mag-aral sa UP. 2). Kung maaalala po natin, ginamit din po ni Pangulong Noynoy Aquino ang slogan na ‘Bangon Pilipinas’ pagkatapos humagupit ang bagyong Yolanda. Ang sagot ko lang po sa tanong na iyan ay isang tanong din. Paano po tayo ibabangon ng mga taong gumagamit ng tagline na iyan kung sila po mismo ang siyang naglubog sa atin?

04

FOR ASAP-KATIPUNAN COUNCILORS: 1) Paano nakakaapekto ang admissions policy ng UP at ang UP code revision sa pampublikong karakter ng unibersidad?

2) Para kanino ka bumabangon?

1.) So tatandaan po natin na itong admission process ng UP at saka UP code po ay isang malaking parte ng ating pagtingin at pagkilala sa mga papasok sa UP. At tatandaan po natin na siguro nga pantay pantay na…pantay pantay po ‘yung mga mag-tetest ka tapos ‘yung scores niyo. Pero tandaan rin po natin na kapag pinapapasok po tayo ng UP, marami pong considerations yan katulad po ng, sabihin nalang po natin na, ‘yung lifestyle dito sa Manila na kailangan, at saka ‘ y u n g mga dormitoryo, na kailangan maki-adapt naman itong mga incoming na ating UP Manila students. Kaya po yun, hindi po niya nasasagot itong mga problema na ito.

2.) So bumabangon po ako…bumabangon po ako para mag-exercise, i-exercise ‘yung ating karapatan at i-exercise ‘yung ating right na ipaglaban ‘yung isang maayos at saka kumpletong sports center. Yun lamang po.

CRUZ, Kirsten Alexandra P. College of Medicine

1.) Bilang isang freshie, isa sa mga problema o epekto ng admissions policy ng UP na nakita ko o napansin ko pagpasok ko pa lang dito ay nalilimita ‘yung mga deserving at qualified talaga na pumasok dito sa unibersidad dahil sa dalawang main reasons. Una, meron nga tayong percentage ng mga estudyante na pinapapasok sa UP para sa bawat regions, sa tingin ko na nalilimita ‘yung pumapasok na mga estudyante sa UP na talagang deserving dahil may mga regions na mas madami ‘yung nag-tatake ng UPCAT, habang may iba naman na sobrang kaunti. At hindi naka-base sa scores nila masyado ang pagpasok sa UP dahil kinukuha muna ‘yung percentage du’n sa bawat region kaya dun sila naka-qualify. At pangalawa, STFAP nga dahil nakikita nga natin na meron talagang mga kayang pumasok sa UP na talagang matatalino, ngunit hindi sila nakakabayad o kulang ang kanilang pang-tuition kaya hindi rin sila nakakapasok sa isang publiko na unibersidad.

2). Ipinaglalaban ko ang bawat karapatan ng mga iskolar ng bayan, pati na rin ang mga mamamayan ng Pilipinas. Pero, lalung-lalo na gusto kong mag-focus na ipaglaban ang karapatan ng kababaihan, ng LGBT community, at ng mga bagong iskolar ng bayan dahil sa tingin ko kailangan muna ng pansin ang mga issues na kinahaharap ng ganitong mga marginalized sa ating lipunan.

TANCHULING, Pedro Juan Diego M. College of Public Health

parang ni-reword lang.

1.) So this year, may narelease kasi na tatlong code revisions, hindi lang ako sure sa specific titles nila, but I think there are three specific revisions na nilabas for the students to vote. I think na one of this states na parang siya ‘yung nag-dedefine kung ano ba ang registered student sa UP. What I saw was that the next two ay medyo contradictory kasi parang dinefine niya kung ano ang registered student, pero ‘yung next ay sinabi na kahit na hindi. Basta paikot siya na parang pag hindi ka bayad, hindi ka makakapasok kahit na may form 5 ka. Hindi ka considered as part of the class, at syempre nakikita ko na medyo anti-student pa rin siya, kasi kahit na revision siya, technically iniba lang ‘yung wording.

It was still the same and we are still pushing for more revisions kasi, basically, same lang naman siya as last year

2.) Running as the USC councilor for Sports and wellness, ang pinapaglaban ko ay ang tama at sapat na pasilidad para sa mga estudyante kasi kung tutuusin, karapatan naman talaga to ng mga estudyante. May binabayaran tayong tuition, so bakit hindi nata-translate ‘to sa facilities na maganda, n a pwede tayong maging-proud of na will serve us best for

YAO, Charles Kenneth A. College of Dentistry

1). So ‘yung UP admissions pati ‘yung mga code revisions ay OKAY. Okay in a sense na ‘okay’ lang siya. ‘Okay’ na kulang pa.

Kulang na kulang na kulang siya. ‘Okay’ lang siya, ganito lang siya (hand gesture), pero kulang na kulang parin siya. Parang ang ginawa lang kasi nila is inikot-ikot lang nila, parang may article na ganun, pero hindi naman talaga naresolbahan ‘yung talagang problema, na wala, na ‘yung mga estudyante ay pinoprohibit parin pumasok sa kanilang klase pag hindi pa nakapagbabayad. So dapat magkaroon pa ng mas maiging pag-rereform, pag-iisip kung paano ba matatanggal ‘yung mga polisiyang repressive…tulad neto…na hindi pinapapasok ‘yung mga hindi nakapagbabayad, kasi at the end of the day…state university tayo. Sana lahat ng mga estudyante ay nakakapag-aral kahit na medyo kinukulang sila sa pera.

2). Pinaglalaban ko ‘yung mga pipi at bingi. ‘yung mga pipi na walang mga boses pa rin hanggang ngayon sa ating unibersidad. Pinaglalaban ko ‘yung mga bingi, ‘yung mga bingi na hanggang ngayon hindi parin pinapakinggan ang mga estudyante na gustong i-express ang kanilang mga sarili. Ito ang kulang sa ating unibersidad. Mga pipi: mga pipi na walang nagsasalita na sila ay nasasaktan na. Mga bingi: mga bingi ang administrasyon na hindi parin hanggang ngayon pinapakinggan kung ano nga ba talaga ang kailangan ng mga tao sa unibersidad natin. Salamat.

DALANGIN, Francesca D.

College of Allied Medical Professions

1). So as we all know the revisions have been passed for the code, article 330, 430 and 431.

So under 330, the problem of registration, of tuition being a requirement still hasn’t been removed, and for 430, it is still not stated whether the student will be sanctioned kung late siya magbabayad. So kung ganito, very contradicting ung mga sinasabi, kasi sinasabi sa admission policy na ito na hindi ka registered student kung hindi ka makakapagbayad ng tuition, pero sinasabi rin na kapag may form 5 ka registered ka, so very contradicting, so kung ganito ‘yung nakikita ng mga estudyante ano na lang ‘yung sinasabi nito sa ating pamamahala, parang hindi pa rin naka-state clearly kung ano nga ba talaga ung dapat gawin ng estudyante para ma-consider siya na estudyante when in fact sinabi mo nang registered siya dahil may form 5 siya. So I think this is what it says of the policy that we have.

2). Simple lang naman ang ipinaglalaban ko, ipinaglalaban ko ang “Iskalusugan” mo.

BATTAD, Van Euldem D. College of Medicine

1). So basically, may tatlong articles dun sa code na nagsasabi na, una ano ba ang isang enrolled UP student. So ang sinasabi nito na pag ikaw ay isang enrolled UP student, meron ka nang form 5 so ayun enrolled ka na. Samantala naman may isang part ng article naman na sinasabing ikaw ay papayagan lang makapasok at makakuha ng privileges ng isang enrolled student pag ikaw ay nakapagbayad na. So merong contradiction dun sa mga articles ng UP code.

Naniniwala kami na ang bahaging ito ng UP code ay nagpapakita ng pagtanggal ng karapatan sa mga estudyante na technically enrolled na, ng karapatang pumasok at maging isang estudyante ng UP. 2). Ipinaglalaban ko ‘yung mas maraming feels na USC, when I say mas maraming feels, ‘yung mas ramdam, ‘yung mas nakikita mo kung anong ginagawa siyempre, kasi, bilang bago lang ako dito sa UP Manila, mas gusto ko sa susunod na USC mas nararamdaman. Oo nakikita ko ung ginagawa nila, pero next time, sa susunod, kami, dadalhin naming mas maabot ang mga estudyante.

ESTADO, Brian Luis G.

College of Arts and Sciences

1). So unang unang sa lahat, naniniwala tayong nararapat lamang na may UP code sa loob ng UP dahil kailangan natin ng formalized set of rules para malaman natin kung paano or paano makakapasok ng UP ang isang nagnanais ng maging iskolar para sa bayan.

Ngayon, mayroong mga vague o mga hindi klarong articles sa UP Code, specifically ung article 330, 430, at 431, kung saan kinocontradict nila ang isa’t-isa on how they define a ‘registered’ student of UP. Ngayon nakaka apekto siya sa public character ng UP, sapagkat hindi siya accommodating, at hindi siya klaro for students, tayo nga ang University of the Philippines, at dapat kung sino ung nararapat mag-aral dito ay na-a-accommodate ng UP. 2). So to answer that question, I’d like to quote one of my favorite poems ever, “If” by Rudyard Kipling. So the line goes “If you can dream, and not make dreams your master; If you can think, and not make thoughts your aim.” So yun ung ipinaglalaban ko, na makamit ung aking pangarap, at in this case, pangarap ko rin makapagbigay serbisyo sa aking mga kapwa iskolar para sa bayan.

FOR BIGKIS-UPM COUNCILORS 1) Paano nakakaapekto ang admissions policy ng UP at ang UP code revision sa pampublikong karakter ng unibersidad?

2) Ano ang ipinaglalaban mo?

05

UNIVERSITY ISSUES

On e-Libel of Cybercrime Law

NATIONAL ISSUES

On Campus Militarization

On Sports Science Wellness Center (SSWC) Demolition

On Return-Service Agreement (RSA)

On Academic Calendar Shift

On Socialized Tuition System (STS)

Assessing the stance of UPM political parties on various issues

culture team

We’re against the demolition. If ever, they are going to demolish the SSWC, there should be concrete alternative suggestions. Siguro sa admin, kung sisirain na nila ‘yung SSWC, dapat merong silang konkretong solution diyan. Siguro ‘yung lumalabas diyan ngayon ‘yung ating sports center, na itatayo somewhere in UP Manila. Dapat mauna ‘yung sports center natin bago ang NIH.

Sa issue ng campus militarization, medyo siguro gray area ito. In Bigkis-UPM, it’s the social justice that should prevail. So as long as walang karapatang natatapakan, okay tayo. Pero kasi ‘yung mga name-mention tuwing GASC, like for example, ‘yung parang kumukuha nung mga student, Student Intelligence Network na nagpapanggap, and then kumukuha ng info sa ating mga student movement. If that’s the reason na ang military ay kumukuha ng information from us, ng student information, on what movements are going to do, then definitely that’s a no-no. Kasi may karapatan tayong mag-organisa. Tapos na ang Marcos era. May karapatan tayong ipaglaban kung ano ang dapat nating ipaglaban.

Sa SSWC Demolition, siyempre, we are for a better PE facility, pero in this moment kasi nakikita naman natin na wala pang maayos na alternative kung saan mag-piPE ang ating mga estudyante. Furthermore, hindi naman din sana tayo against sa pagpapatayo ng bagong NIH building, kasi this is for the improvement of the research facility that we already have. Ayaw natin ng privately-funded institution sa loob ng ating unibersidad, dahil nakikita nito ‘yung pagiging komersiyalisadong karakter ng ating mga idle assets. So, we are against the SSWC Demolition dahil, one, walang PE facilities ‘yung ating mga estudyante. And two, we are against private entities entering the university.

Kung sa usapin ng UP Manila, isa sa mga halimbawa lang nito is ‘yung ROTC. Sa Campus Militarization, hini-hinder nito na magkaroon pa ng mas malawak na hanay ng mga progressive students dahil sila ay matatakot na mag-address ng kanilang concerns, dahil sila ay minamanmanan, sila ay binabantayan ng mga ganitong klase ng Intelligence Networks. So, we are not saying na masama ang ROTC, it’s just that sana kung hindi siya magagamit sa ganitong klase ng mga pakana sa counter insurgency, edi mas okay sila.

In Bigkis-UPM, we always believe that, although you have freedom of expression, meron din tayong responsibility du’n sa dapat nating ipahayag. Hindi porke’t may karapatan tayong magpahayag, pahayag na lang tayo nang pahayag ng gusto nating sabihin to the point na nakakatapak na tayo ng pagkatao, o ng karapatan ng ibang tao. ‘Yan ang pinaka-ayaw ng Bigkis-UPM.

In BIGKIS we believe it’s not a solution. It’s not a permanent solution, kasi if we really wanted the students to remain here in the country, the curriculum should invite patriotism, nationalism, du’n mismo sa mismong formation stage pa lang. This is again a band-aid solution to the given. I believe if you want us to return something to our nation by rendering service for N number of years, it should be done to all UP courses, if that’s the way they really wanted us to go. It’s an all or nothing thing for BIGKIS-UPM. So again, we believe RSA is not a permanent solution to the current situation. It’s unfair because of the lack of student consultation and involvement in the process.

Ang Return-Service Agreement ay nakikita natin na isa siyang produkto ng type ng education na mayroon tayo rito sa Pilipinas- which is colonial, commercialized or fascist. Dahil kasi rito sa ganitong sistema ng edukasyon, nagkakaroon ng pagtanaw ‘yung ating mga mag-aaral na kaya lang sila nag-aaral ay para lang magkaroon ng trabaho. So, nawawala na ‘yung esensya ng pagiging Iskolar ng Bayan natin, kung saan automatic na pagkagradweyt natin sa unibersidad ay talaga namang magsisilbi na tayo, so bakit pa kailangan i-impose sa pamamagitan ng isang kontrata?

Year 2013 nagsimula ‘yung ating laban against the Cybercrime Law. So, we are against the E-libel dahil isang malaking avenue kasi ‘yung social networking sites para kami ay makapag-inform sa mga citizens kung ano na ba talaga ang mga nangyayari at siyempre, isa rin siyang malawak na avenue para ‘yung mga tao ay makapag-express ng kanilang mga dissent and hinaing towards the administration.

Kami sa BIGKIS-UPM naniniwala na ang isyu talaga dito ay ang kawalan ng student consultation. There could be benefits, there could be disadvantages.

Like, for example, ‘yung UP Manila, walang student consultation, malapit sa puso naming, mawawalan kami ng tatlong buwan na walang clerk sa PGH, so kawawa ‘yung susunod na batch namin dahil 160 lang silang estudyante, interns na magma-man ng hospital. Another thing, board exams. So kung matatapos ‘yung pasok natin at a much later time, no time to review, and maybe, baka sa next board exam pa magte-take.

Hindi siya (Academic Calendar Shift) makatutulong sa atin. One, dahil doon sa tipo ng klima na mayroon tayo. Makahi-hinder ito sa harvest season ng ating mga magsasaka st sa pag-ga-gather din ng isda ng ating mga mangingisda. it excludes a certain portion of the society. And also, kung sabay-sabay gagradweyt ang mga mag-aaral ng ASEAN countries, magkakaroon ng surplus of labor. Thus, magkakaroon ng leeway para i-force down ‘yung wages ng mga manggagawa.

sa

STS is basically a reformed STFAP. And, compared to the other group, na scrap STFAP, kami reform STFAP. Ang stand naming diyan, it’s not the permanent solution, definitely, du’n sa building budget education. Still, we have a general call for a higher state subsidy. However, in the interim that we don’t have it, we assert it on a higher level, we need to have concrete measures. Marami pang mga reforms kaming gustong ipasok for STS to prosper. But then again, I reiterated, it’s not the permanent solution.

Bigkis ng mga Iskolar Para sa Bayan Tungo Makabuluhang Pagbabago - UP Manila (BIGKIS - UPM)

Volume 27 Number 17 14 March 2014 | Friday

The Socialized Tuition Scheme is another form of tuition increase. Isa siyang maskara doon sa minsan nang naging pangit na mukha ng STFAP bilang isang sistema na hindi naman talaga sumasagot doon sa tunay na problema ng ating unibersidad pagdating doon sa pag-a-accommodate ng malawakang hanay ng mga estudyante.

Alternative Students’ Alliance for Progress- Katipunan ng mga Progresibong Mag-aaral ng Bayan (ASAP - KATIPUNAN)

COLOR CODING

06 CULTURE

Two traits which the party considers as detrimental to UP

Two traits that the party has/stands for

On Campus Press Repression

On Privatization of Healthcare Institutions

On Job Opportunities for Foreigners

Start tayo sa UP-PGH. We have FMAB, we have the Class D issue. Kung lalabas tayo sa PGH, we have the privatization of POC, the first hospital to undergo privatization under the PPP program of President Aquino. FMAB issue – BigkisUPM is not more of privatization, it’s more of utilization of idle assets. So, we are pro-utilization of idle assets, kasi kesa nakatiwangwang, pakinabangan. alam nating lahat na ‘yung issue sa PGH, parang STFAP, o ‘yung dating STFAP, put it now, ‘yung STS version. Socialized din siya. And for the Class D, sila ‘yung parang katumbas nung Bracket E natin. So there is a certain set of laboratories na libre na nakukuha. Ngayon, dahil dito sa pagpapataw ng rates sa kanila, hindi na sila libre outrightly. Naipasa siya nang walang consultation sa lahat ng stakeholders – the students, the doctors, the patients themselves, the employees in PGH, the healthcare workers. Kaya siya nagkaroon ng TRO. Nawala siya for a time and then eventually na-ratify ng BOR last year, and then eventually, na-implement na siya. Ang ‘di nila alam, ‘pag dumating ka sa ER, wala kang pera, kailangan mo pang magpa-PDAF, it will take 1-2 days to process the PDAF request. Patay na ‘yung pasyente, wala ka pa ring laboratories. we need the labs to establish concretely our diagnosis. We need the labs to establish completely our diagnosis. So ‘yon, again, we’re against Class D issue. Sa POC, privatization, PPP, pwedeng may magandang maitulong. Kasi yun ‘yung banner project under the Aquino Administration, ang PPP kasi this is under the BOT framework of the government. Build-Operate-Transfer, so there’s a public, a private institution or pwedeng public institution dito mag-bid or pwedeng halfhalf sila.

Sa campus freedom of the press, I believe na malaya kayong nakakapagsabi ng kahit na anong gusto niyong sabihin. Malaya kayong nakakapagsabi, siguro, oo. And in Bigkis-UPM, we uphold it. Pero kapag may karapatan na talagang nasagasaan, sa tingin ng isang tao gusto niyang i-assert ‘yung karapatan niya, nabastos siya, I think, on legal grounds, meron pwedeng arbitration na gawin.

Pero kami as an organization, as a political formation, we believe na malaya ang ating campus press. ‘Yun nga lang may repression sa funding kasi sa Collegian, kayo mismo pinagkakasya ‘yung pera, and ‘yung college student publications, nasaan ‘yung pera para sa kanila.

Progressive multi-perspective activism and enduring integrity. So for the progressive multi-perspective activism, we are activists. Because we believe, as long as you oppose the status quo, we are activists. as long as you oppose the status quo, you are an activist. ‘yung enduring integrity hanggang sa ngayon panghahawakan ko; never kaming nagtapon ng putik sa kalaban namin. Hindi kami perpekto, hindi kami mga perpektong indibidwal, nagkakamali din kami.

Pero hindi namin gagamitin ang hatak ng ibang tao sa isang institusyon para itaas kami Pinaglalaban namin kung ano ang tama, naniniwala kami na dapat itama kung anong mali.

‘yung administration natin, parang hindi kasama ‘yung mga estudyante. ‘yung estudyante wala sa gitna ng kanilang pag-dedesisyon. As we are often reminded that we students are the biggest stakeholders of the university and therefore we should be consulted at all times. And ikalawa, ipapasok ito sa mga estudyante, ‘yung thinking na ang student movement ay monopoly ng isang grupo ng tao, isang grupo ng indibidwal. Because in Bigkis-UPM we believe that the student movement includes all of us. Tayo ang student movement.

Hindi siya pag-aari ng isang grupo ng tao. Lahat tayo may karapatang ipaglaban ang nasa saloobin natin. Lahat tayo may karapatang ipaglaban ‘yung karapatan natin paano man natin gusto ipaglaban.

Source: Interview with Jason Alacapa, Chairperson of BIGKIS-UPM

We are against the privatization of healthcare institutions and services kasi hinihinder niya ‘yung pagkakaroon ng malawak na hanay ng mga mamamayan na magkaroon ng maayos na access, ng equal access, sa isang karampatang health service. Isa pa kasing detrimental dito sa privatization of healthcare institutions and services is that hindi kasi nito nakikita na napakalaking porsyento ng ating populasyon ay mahirap, napakalaking porsyento ng ating populasyon ay nasa countryside.

Kinikilala natin na ‘yung ating mga campus press, halimbawa katulad nitong The Manila Collegian, bukod sa University Student Council, is isa siya sa pinakamalalaking institution sa loob ng unibersidad. Institution ng mga mag-aaral na ginagamit bilang avenue para makapag-express ng mga current na nangyayari sa mismong perspective ng mga mag-aaral at hindi ng administrasyon. So, kung ire-repress natin ang ating campus press, papaano na lamang makakapag-express ng kanilang mga hinaing ang pinakamalawak na hanay ng stakeholders sa ating unibersidadmga estudyante.

Ito ay ang pagiging tunay-palaban-at-makabayan at naniniwala sa ‘Education is a Right.” Ang basic principle naman ng ASAP-Katipunan naman ay ‘Education is a Right’, meaning, regardless of class, regardless of gender, regardless of economic status, everyone must have equal access to education. Regarding the genuine, militant, and nationalist type of leadership of ASAP-Katipunan, genuine dahil ibig sabihin nito, tunay, taliwas sa isa pa kasing tipo ng ng pamumuno- pekeng tipo ng liderato. Militante naman, dahil ang ASAP-Katipunan ay determined na i-put forward ang interes hindi lamang ng mga estudyante, hindi lamang ng mga Iskolar ng Bayan, kundi ng malawak na hanay ng mga mamamayan. And then, nationalist dahil siyempre, kine-cater ng ASAP-Katipunan ang social conditions ng Pilipinas.

Two traits: ‘yung characteristic ng Philippine education system – colonial, commercialized, and fascist; at saka ‘yung characteristic mismo ng ating societysemi-colonial at semi-feudal. We are semi-feudal dahil wala tayong maayos na facilities or tools for agriculture and that we are producing agricultural products which are for the sustenance of the global market. So how is this related to the type of education? Colonial, dahil hindi siya nagke-cater sa needs ng ating bansa.

It is commercialized because it has a price tag and is not accessible to everyone. It is fascist because it hinders the Filipino youth, the Filipino people, from achieving ‘yung kanyang nationalist identity na mismong vital sa pagsusulong ng isang bayan.

Source: Interview with Tricia Villa, Campaign Manager and Chairperson-elect of ASAP-Katipunan

07

Filipinos should take care of these own jobs – bansa natin ito, so tayo dapat ‘yung nandito, tayo ‘yung dapat nagta-trabaho. So sagutin muna nila ‘yung unemployment rate, siguro zero unemployment rate tayo, ipasok niyo lahat ng foreigners kung para sa ikakabuti ng bansa. Kung para sa ikakabuti ng ating bansa, and that’s on a zero unemployment rate.

As much as possible siyempre, ayaw natin ng Job Opportunities for Foreigners kasi kung makikita natin, ‘yun mismo nga nating mga mamamayan, walang trabaho, e bakit tayo magbubukas bigla-bigla ng job opportunities for foreigners. Mismong mga Pilipino nga walang trabaho, ano pang kakayahan natin na magbigay ng trabaho to foreign people, e kalakhan ng mamamayan natin ay nangangailangan pang pumunta ng abroad dahil walang trabaho rito.

08 FEATURES

Volume 27 Number 17 14 March 2014 | Friday

Pananaig ng Pagkakahati Pagtatasa sa Panunungkulan ng Ika-35 UPM University Student Council

Jamilah Paola Laguardia, Angelica Natividad Reyes, at Adolf Gonzales

Ang kalasag ay nagmistulang isang hasaang lalo pang nagpatalas sa mga talim na dumagok sa mga Iskolar ng Bayan- ito ang kasalukuyang imahe ng ika-35 konseho ng mga mag-aaral ng Unibersidad ng Pilipinas Maynila.

Bukod sa pagiging katuwang ng mga estudyante sa pagresolba ng mga suliraning pumupukol sa pamantasan, ang University Student Council (USC) ang inaasahang manguna sa pagtindig ukol sa mga is’yung kinakaharap hindi lamang ng mga estudyante maging ng sambayanan. Ang kasalukuyang taong pang-akademiko ay nabalot ng sari-saring is’yung nagpalala sa kalunos-lunos na kalagayan ng mga Iskolar ng Bayan. Ngunit sa gitna ng hagupit ng mga isyu, tila patuloy na mas nangibabaw ang pagkakawatak-watak ng konseho.

Sa pilit na pagsusulong ng magkakaibang kulay ng liderato, ang konsehong dapat sana’y sandigan ng mga magaaral ay naging mala-pamilihan- numero ang pamantayan. Tila hindi naikubli ng paghahalo-halo ng iba’t ibang kulay ang tunay na mukhang kinasapitan ng ika-35 na konseho. Ito’y kalunos-lunos at walang pinatunguhan.

Nakaligtaang mandato Noong maluklok sa puwesto ang ika35 USC, matatandaan na nangako ang bagong konseho ng UP Manila na bukod sa nakagawian nang project-centered na USC ay magiging issue-centered na rin ito. Ang banghay na ito ay isang tuwid at magandang simula sa bagong USC dahil isa sa mga obligasyon ng institusyong ito ay ang maging kinatawan ng mga estudyante sa pagtindig sa mga is’yung kinakaharap ng pamantasan at ng lipunan.

Hindi pa man lumilipas ang ikalawang linggo ng kanilang pag-upo, hinarap na

ng konseho ang isyu ukol sa pagkamatay ni Kristel Tejada, isang mag-aaral na mula sa BA Behavioral Sciences na sinasabing nagpakamatay dahil umano hindi nakapagbayad ng matrikula.

Naging malinaw ang tinig ng konseho sa pagrepresenta ng hinaing ng mga estudyante dahil sa mataas na matrikula sa unibersidad. Nanguna rin ang USC sa paghikayat ng mga estudyante na dumalo sa mga protesta at mga panawagan sa pagpapawalang-bisa ng PDAF o pork barrel.

Ngunit ang magandandang simula na ito ay unti-unting makukubli dahil may mga mahahalaga pang isyu na hindi napagtagumpayan ng USC. Hindi naisakatuparan ng USC ang obligasyon nito na maging kinatawan ng mga estudyante sa pagpapalampas ng konseho sa mga mahahalagang isyu gaya ng STS at academic calendar shift.

Ang mga isyu na ito ay pumutok noong Nobyembre ng nakaraang taon, kasabay ng kasagsagan ng impeachment laban kay USC Chairperson Maryliz Zubiri. Isa rin sa mga is’yung hindi natugunan ng maayos ng USC ay ang pagkakaroon ng bayarin ng mga Class D Patients ng PGH. Pagdating naman sa isyu ng Reproductive Health (RH) Bill, nagkaroon ng sagutan sa pagitan ni Nikolai Mappatao at Maryliz Zubiri nang pinag-usapan kung nagkaroon nga ba ng tindig ang buong konseho ukol sa nasabing isyu. “Isa sa mga isyu na hindi talaga kami nakagawa ng firm stand is ‘yung Reproductive Health bill. So July at August, nung pumutok ‘yung isyu napagusapan naman siya ng council”, ani Mappatao. Agad naman itong sinalungat ni Zubiri nang iminungkahi niya na, “Actually, I believe na meron naman tayong stand pero hindi tayo ‘yung parang ‘we are pro’, ‘yung mga ganyan or ‘we are anti’ na diretso kumbaga, ang stand natin doon if i can remember is that we are pro for these points of the RH bill for giving of accessible maternal healthcare especially to women and to young children.”

kuha nina deonah abigail miole at jenny mary dagun

Ang mga insidenteng ito ay manipestasyon na walang pagkakaisa ang USC. Dagdag pa rito, ayon sa konseho, lagi na lamang nahahati ang konseho pagdating sa mga diskusyon na nagbubunga sa pagkakaparalisa ng USC lalong-lalo na sa mga isyu na dapat ay pinagtitindigan nito.

Kaugnay sa konsepto ng dibisyon sa USC ay ang isyu ng impeachment ni Zubiri kung saan ayon sa kanya ay, “Kung titignan nyo naman lahat ng statement [sa impeachment], mga mere technicalities lang”. Dahil dito, makikita ang panghihinayang sa oras na nasayang ng impeachment na dapat sana ay inilapat na lamang sa mga diskusyon na magpapaigting sa serbisyo ng USC sa mga nasasakupan nito.

Kung susumahin, tiyak na hindi mapagkakaila na matigas na nanindigan ang mga miyembro na ituloy ang impeachment kahit maraming isyu ang bumagabag sa unibersidad. Ngunit ang tunggalian na ito ay nagdulot sa pagkalumpo ng konseho.

Sa pananaig ng kulay, naparalisa ang konseho at tuluyan nitong nakalimutan ang mandato nito na maging kinatawan ng mga estudyante.

Internal na hidwaan Kung may iiwanan mang pamana ang 35th USC sa susunod na konsehong ihahalal ng UP Manila, marahil ay ito ang trabaho ng pagbabangon sa yurak na integridad ng institusyon, matapos nitong makipagbuno sa isa sa mga pinaka-kontrobersiyal na isyu sa kanilang termino – ang impeachment case ni USC Chaiperson Maryliz Zubiri.

“As of October 03, 2013, Chaiperson Zubiri has committed at least three actions covered by the grounds for sanctions specified in the UPM USC Constitution and Rules of Internal Governance, specifically ten counts

of misconduct which undermines the integrity of the USC, two counts of gross neglect of duty, and two counts of willful violation of the Constitution and Rules of Internal Governance.” Ito ang nilalaman ng kaso na inihain nina USC Councilors Raymart Macasaet at Nikolai Thadeus Mappatao, kasama nina College of Allied and Medical Profession (CAMP) Representative to the USC Francesca “Iska” Dalangin at College of Nursing (CN) Representative to the USC VeniceMarie Dee, laban kay Zubiri. Natunghayan ng UP Manila ang paggulong ng GAs ng USC hinggil sa nasabing kaso, at kung paano ito hinarap ng bawat miyembro ng konseho.

Ayon kay Mappatao, mahalaga ang pagsusulong ng impeachment case upang magkaroon ng transparency at accountability sa loob ng konseho. Ang pagsusulong din umano ng kaso ay isang manipestasyon ng pagpapatuloy ng USC ng madato nitong pagsilbihan ang unibersidad.

Ngunit taliwas sa intensyon na ito, naging hadlang ang mga is’yung panloob para magkaisa ang konseho. Inamin ni Mappatao na kung naresolba sana agad ang kaso, nagkaroon sana ang konseho ng sapat na oras upang tugunan ang ibang isyu sa unibersidad. Subalit kung susuriin, makakaya naman ng konsehong tugunan ang mga kasong hinain sa labas ng mga pormal na pagpupulong.

Ang kaso ay nagkaroon rin ng isang malaking kontribusyon sa pagpapaigting ng pagkakahati ng mga miyembro ng konseho. Naging daan ito para piliin ng bawat miyembrong pagtuonan na lamang ng pansin ang komiteng kanilang hinahahawakan, habang sinisigurong nabibigyan pa rin ng sapat na pagkilala at respeto ang bawat miyembro ng konseho. Ayon nga kay USC Councilor John Tanchuco, “Looking back, napagod ako. I ended up focusing na lang on my

FEATURES 09

Volume 27 Number 17 Friday | 14 March 2014 committee. Doon ko na lang ipinasok ‘yung energy and ‘yun din alam ko naman in my committee na Mariz is involved. I always make sure she is invited and she signs everything.”

Sa huli, ang buong termino ng 35th USC ay sinubaybayan ng buong unibersidad hindi dahil sa pananabik kung anong isyu ang mareresolba ng konseho.

Sinubaybayan ito dahil sa dami ng mga is’yung panloob na naungkat, at mga miyembro ng konsehong nalagay sa alanganin – parang isang reality tv show na puro pasabog at kontrobersiya, ngunit walang esensya.

Bigong pagkakaisa Ang pagkakawatak-watak ay naging kakambal ng mga nagdaang konseho at tila nga naka-ukit na sa kaibuturan ng bawat liderato. Ngunit ang pagtalikod sa mandato sanhi ng masidhing tunggalian at pagsasalungat ng mga prinsipyo ay higit pa sa pagiging inutil. Ito ay pagtraydor sa mga estudyanteng pinangakuang paglilingkuran. “. . . in my perspective, bilang chairperson, hindi rin ako masyadong naka-relate dun sa mga committees kasi . . . ayaw nila ‘kong patulungin. For example, nakalagay sa constitution namin that the chair is ex-officio member of every committee, so if ex-officio member ka, ibig sabihin, may right kang malaman kung ano ‘yong mga nangyayari. . . sabi ko, please add me dun sa committee group niyo . . . para at least . . . updated ako sa kung anong mga nangyayari. . . Nakaka-disappoint lang na kahit dun sa mga petty issues na gano’n, nag-aaway pa kami. . . Second is . . . Ang nangyari is per committee, may page, tapos sabi ko, so anong mangyayari na lang dun sa university student council page, ano na lang ‘yung mapopost doon?

Tas sabi naman for streamlining purposes, for etc. etc., but the main question is, I cannot really see the unity behind that kasi ang isang student council kahit maraming committee sila, ‘pag naglagay sila ng project, ‘yung logo nila ay ‘yung USC, hindi ‘yung committee. Bakit tayo, atat na atat tayong maglagay ng logo nung committee natin at minsan mas malaki pa ang logo ng committee natin kesa doon sa mismong title ng project? Kaya kami ni Adrian.. Parang ako, taga-preside na lang ako ng GA, tapos siya taga convene na lang ng LCSC. Sobrang distant ng mga committee, kahit kami hindi kami makahelp man lang sa kanila.” – Mariz Zubri, 35th USC Chairperson. Bukod sa kawalan ng pagkakaisa dulot ng pagkakaiba sa prinsipyo, naging kapuna-puna ang mas maigting na pagkakawatak-watak ng ika-35 konseho. Mapapansing ang mga proyektong dapat

sana’y naisakatuparan sa ilalim ng isang konseho ay ibinibida bilang pansariling proyekto ng bawat komite. Indibidwal na pangalan ng komite ang karaniwang ibinabandera sa bawat proyektong isinulong. Dahil dito, hindi maisasantabi ang kaisipang, bukod sa mga estudyante, may kani-kaniyang interes pang isinusulong ang bawat miyembro ng konseho.

Higit ding nabigyang-tuon ang mga indibidwal na proyektong ito at tila naging dahilan upang makaligtaan ang pangangailang tumindig para sa mga malawakang is’yung kinakaharap ng Unibersidad at ng bayan. Bagaman may mga napagtagumpayang programa ang bawat komite, bigo pa ring maituturing ang kabuuan ng konseho.

Dagdag pa ni Zubiri, “Siguro isa din sa issues din sa mga committee [ay], kanino ba talaga ‘yung accountability. Kasi may mga times na magpapatawag kami ng all-leaders meet, and nare-raise ‘yung issue na magba-bypass daw. So sa sobrang partitioned, sa sobrang structured niya, parang nawawala ‘yung essence non, kahit isang USC lang naman tayo . . . Lahat tayo accountable ditto . . . regardless of kung anong posisyon natin, pare-parehas lang naman ang kapangyarihan natin. At we’re here as representatives of the University Student Council.”

Sa pagkakaroon ng iba’t ibang komite, sinikap ng konseho na mas mamobilisa at makapagpatupad ng mga proyekto. Bagaman nakapagpasimula ng lehitimong hangarin, nagmistulang pinagpapasa-pasahan ang responsibilidad sa loob ng konseho. Sa kawalan ng pagkakaisa, naging malabo rin ang komunikasyon. Hindi nila naipahatid nang mahusay sa isa’t isa ang kooperasyong kinakailangan upang maging maayos ang pagdaloy ng serbisyo sa mga estudyante. Sa huli, ang mukhang naiparating ng konseho sa mga estudyante ay hindi solido, watak-watak at hindi epektibo.

Tila walang pagkatuto ang konseho.

Bawat taon, kani-kaniyang marka ng kawalan ng pagkakaisa ang ibinabandera. Ang ika-35 na konseho ay walang pinagkaiba -- sukdulang nakalimutan nito ang mandato dahil sa maigting na dibisyon sa prinsipyo at mga pansariling interes. Napawalang-saysay ang primaryang layunin ng konseho: ang paglingkuran at bigyang representasyon ang mga estudyante.

Ang mga ipinangakong lehitimong hangarin sa tarangkahan ng kanilang termino ay tuluyang naglaho. Ang konsehong dapat sana’y instrumento ng pagkakabuklod tungo sa makabuluhang pagbabago ay pawang nabahiran ng iba’t ibang kulay ng pagkabigo.

vantage point/ from page 12

reputation, however, is marred by the controversies where he was involved with in the past year, particularly due to his statements in the different USC general assemblies regarding the impeachment of incumbent USC Chair Zubiri.

With academic standing not being of principal importance in weighing the capacities of the running USC Chair candidates for this year, and while they have proven themselves both efficient during their stint as councilors, the “cleanliness” of their image would be a crucial point that should be evaluated.

Judging from the tarnished name of Mappatao due to the controversies he has faced, this will be an edge for Lorenzo in gaining the trust of the students.

Both standard-bearers for the vicechairpersonship have also proven themselves qualified as both candidates are incumbent USC councilors as well. Acosta, just like Lorenzo, has established her hold on CAS, being an active member and officer of GABRIELA. She will unmistakably garner the votes of CAS, having made herself heard in the different campaigns regarding women’s rights, and also in the face of issues that have confronted the university. However, she has lacked in making herself known universitywide, unlike her rival, John Tanchuco.

Tanchuco will most likely garner the votes of the white colleges due to the UPM Fair, which he headed, and constitutes as his most distinct project as USC Councilor for Culture. Yet, with the Fair being concentrated only in the area of the white colleges, it is not certain that all students will deliver his votes, despite being known, but he will surely secure the votes of the College of Medicine for the BIGKIS slate.

This election will highlight a battle between incumbent councilors, all having served under a student council marred by internal problems. The dependence to the committee-based system as the USC’s main mode of policy-making could have easily been the pretext to analyze the potentiality of each standard bearer to win, but not necessarily vital.

A Mappatao-Tanchuco USC resembles that of USC34’s Alacapa-Simbulan, but would be dependent on the composition of this year’s councilors. Under the ‘TAMA”(Tanchuco-Mappatao) brand, this tandem will head a USC that is largely projects-based. This would surely be a USC that is heavily reliant on internal rules. Factors to win would include the timely delivery and promotion of each candidate’s main committee projects, Mappatao’s I am PGH and Tanchuco’s UP Manila Fair, which was heavily promoted through social media But a Mappatao and Tanchuco-led USC gauges how the UP Manila community has perceived the impeachment of USC Chair Mariz Zubiri, of which, Mappatao, is the main sponsor of the cases filed.

A Mappatao-Acosta USC would resemble the Guadalupe-Arguelles led USC33. This USC would surely be a test of how parties compromise and synthesize their differences.

Last year’s ruckus between these two incumbent councilors would be a factor, particularly how these have been perceived by each incumbent’s respective college. The identity of

the upcoming USC, should this be the tandem, would largely be dependent on how these incumbent councilors characterize and define what should be a USC. A Lorenzo-Tanchuco USC is one that will not merely be bound on rules but more importantly on outputs. Lorenzo and Tanchuco, as incumbent councilors, both learned the lesson of having to balance and compromise party differences. But this tandem might be plagued by a projects-first mindset, and unconsciously might depart from an issue-first USC. It should be known that the most prominent and appealing projects of the USC were bannered under these councilors: Bakbakan, spearheaded by Lorenzo’s committee and the UPM Fair under Tanchuco. This tandem will be the most likely outcome in terms of the impact of their projects to the student body, but may be vulnerable come the pressures brought about by the university’s structural problems.

But a Lorenzo-Acosta tandem would be the most definitive, come the escalation of the university’s structural issues to the campus. The tandem has fervently believed to organize the students along with the interests of the people. How they could concretize this pledge would surely be vital to what will happen to the university this year. A Lorenzo-Acosta tandem would most likely win this election, since they have served their respective terms as councilors without inviting questions of politicking. These incumbent councilors have fairly balanced providing relevant and wide-scoped projects with their reliable presence to the issues and perennial problems the university have faced this year. The projects they have implemented have not only provided consolidation measures to colleges, but have also been proven relevant to every sector of the UP Manila community.

As for the councilors, everything will boil down to how they will effectively campaign their respective programs and plans. This year, there has been a shift in campaign strategies, with AK’s campaign now centered on the white colleges and BIGKIS focused on asserting their identity in CAS. BIGKIS draws advantage here for having a roster that represents all colleges except for the College of Nursing.

Probing AK’s slate, even for the past years, it has yet to field candidates from the College of Public Health, College of Allied Medical Professions and College of Nursing, which are BIGKIS-dominated.

This council will largely determine our fate under the hands of a repressive administration.

The USC elections should bind us to unite. This is where we choose our vessel to further our collective action. We vote not for how these candidates represent their parties-our vote reflects our aspirations and interests. This election should make us remember who the real perpetrators are: the administration.

This calls for the engagement of the student body to vote. We are facing the gradual deterioration of our university’s character, but the struggle is still within our hands.

To rise is necessary. To fight is imperative.

10 EDITORIAL Ang eleksyon ay pagkakataon pagpapanibagong-hubog.

Volume 27 Number 17 14 March 2014 | Friday

ng

Dito, ang boses ng mga mag-aaral ang siyang nagtatakda sa kung ano ang daang tatahakin ng susunod na konseho ng mga mag-aaral.

Kung kaya, nanatili ang panawagan sa bawat estudyante na maging kritikal at lampas ang pagboto batay sa mga mabababaw na pamantayan. Bitbit ng konseho ng mga mag-aaral ang mandato na pagsilbihan hindi lamang ang mga taong nagluklok sa kanila sa puwesto ngunit higit pa ang mga taong hindi nabigyan ng pagkakataon na makapasok sa unibersidad, o mga taong araw-araw na ngtatrabaho ngunit hindi umuunlad ang pamumuhay, o ang mga taong biktima ng pagsikil sa kanilang mga karapatan.

Editor-in- Chief

Aries Joseph Armendi Hegina Associate Editor for Internal Affairs

Angelo Dennis Aligaga Agdeppa

Associate Editor for External Affairs

Kathleen Trinidad Guiang Managing Editor

Ruth Genevieve Austria Lumibao Assistant Managing Editor

John Vherlin Canlas Magday

Ngunit, higit pa sa pag-aanalisa kung sino ang dapat na iboto, dapat isaisip ng mga estudyante ang mga uri ng mga liderestudyante na hindi nila kailangan.

News Editor

Christine Joy Frondozo Angat Graphics Editor

Deonah Abigail Lugo Miole

Hindi kailangan ng mga mag-aaral ng mga lider-estudyanteng titiklop at mangingimi sa pagharap sa mga is’yung kinakaharap ng pamantasan at ng bayan.

Kasalukuyang napupukol ang pamantasan ng mga is’yung nagpapakita hindi lamang ng pagiging anti-estudyante ng administrador ng pamantasan kung hindi ang paonti-onting pagyurak sa pampublikong karakter ng UP. Ilan sa mga is’yung ito ay ang pagpapalit ng academic calendar ng mga yunit sa UP na batbat ng kawalan ng tamang pag-aaral at kawalan ng demokratikong konsultasyon sa mga mag-aaral; pagpapanatili ng pangalan ng Kolehiyo ng Business Administratoion tungo sa Cesar E. Virata School of Business at pagpangalan sa isang gusali sa UP Prodessional Schools kay Henry Sy Sr. kapalit ng milyon-milyong donasyon na tila ibenenta nan g pamantasan ang kaluluwa nito sa mga kapitalista; at sa pagpapatupad ng Socialized Tuition Scheme na isa lamang pagbabalat-kayo sa dati nang bulok na sistema ng Socialized Tuition Fee and Assistance Program (STFAP) at isa lamang daan para itaas ang babayarang matrikula ng mga susunod na henerasyon ng mga Iskolar ng Bayan. Sa mga ganitong pagkakataon na kung saan tinitira ang pamantasan, walang puwang ang pagkakaroon ng mga lider-estudyante na walang konkretong aksyon upang mabigyan ng solusyon ang mga nasabing suliranin, maging ang mga is’yung panlipunan. Hindi dapat maluklok sa puwesto ang mga lider-estudyante na tila tuta ng administrasyon na pumapabor sa mga anti-estudyanteng mga polisiyang ito.

Hindi kailangan ng mga mag-aaral ang mga lider-estudyanteng tila sumusunod sa yapak, at maging sa mga taktika ng mga tradisyonal na mga politiko.

Mula sa pagmimigay ng mga makukulay na polyeto, pakikipagkamay ng mga kandidato, at maging sa mga pakulo kapag nangangampanaya, saksi ang bawat magaaral sa tagisan ng mga prinsipyo, ideolohiya at paniniwala ng mga kandidato at partido.

Ngunit,hindi dapat nakukulong sa ganitong konteksto ang paghalal sa mga susunod na mamumuno sa mga konseho ng mga magaaral. Dapat isaisip ng bawat mag-aaral na higit pa sa mga ngiti, mga parangal at mga ipinagmamalaking proyekto, naroon ang pangangailangan na kilatisin at himayin ang mga ipinaglalaban ng mga kandidato. Hindi dapat nakabatay ang pagpili sa politikang batay lamang sa personalidad ng mga nais maging susunod na mga lider-estudyante.

Hindi kailangan ng mga mag-aaral ang mga pinunong taksil at tumatalikod sa interes ng mga mag-aaral at ng masa.

Kung ang karapatan ng mga mag-aaral ay

News Correspondents

Ezra Kristina Ostaya Bayalan, Elizabeth Danielle Quiñones Fodulla, Carlo Rey Resureccion Martinez, Ronilo Raymundo Mesa CULTURE Correspondent

Jamilah Paola dela Cruz Laguardia Features Correspondents

joanne pauline ramos santos

Tawag ng Pagtindig tinatapakan, tama lamang na kasama ng mga mag-aaral ang mga pinunong ito sa paggiit at paglaban. Kung ilalagay ito sa sitwasyon sa UP Manila, hindi dapat tumatalima ang mga lider-estudyante sa dikta ng administrasyon at maging sunod-sunoran sa sinasabi ng mga administrador na nagkait sa mga magaaral at sa mga manininda sa karapatan nila na magkaroon ng murang pagkain at makapaghanapbuhay nang marangal.

Ngayon naman, may bantang pagpapaalis sa mga organisasyon at institusyon ng mga mag-aaral sa UP Manila Student Center para gawing silid-aralan para sa PE ang mga opisina nito. Magiging isang kalapastanganan kung makikita ng mga mag-aaral ang mga lider-estudyante na dapat sana ay kanilang

sa paggampan sa kanilang tungkulin sa loob ng konseho. Nanatiling hati ang konseho sa kabila ng pangako nitong magiging isa sa kabila ng pagiging taliwas ng kanilang mga paniniwala at ideolohiya. Dapat ang mga mailuluklok sa puwesto ay ang mga liderestudyanteng nagsisiguro ng pagkakaisa at hindi ng pagkakawatak-watak. Sapagkat, sa loob ng konseho, hindi dapat nakakaligtaan ng mga pinuno na sa mga estudyante ang kanilang katapatan.

Pagsilbihan ang pamantasan at ang sambayanan. Hindi dapat nalilihis ang konseho ng mga mag-aaral na matugunan ang mandatong ito. Saksi ang kasaysayan sa kung paano nabuo, nasupil, at muling

Christian Reynan Ibañez Durana, Jennah Yelle Manato Mallari, Angelica Natividad Reyes Resident Illustrators

Lizette Joan Campaña Daluz, Daniel John Galinato Estember, Mark Jason Santos Flores, Gerald Miranda Goco, Princess Pauline Cervantes Habla, Joanne Pauline Ramos Santos, John Zeus Cabantog Taller Resident Photojournalists

Patrick Jacob Laxamana Liwag, Kessel Gandol Villarey Resident L AYOut ARtisT

Romelyn Taip Monzon Office

4th Floor Student Center Building, University of the Philippines Manila, Padre Faura St. corner Ma. Orosa St., Ermita, Manila 1000 Email

themanilacollegian@gmail.com Websites

issuu.com/manilacollegian www.facebook.com/themanilacollegian www.twitter.com/mkule themanilacollegian.tumblr.com

Simula noon, lalo na ngayon, ang konseho ng mga mag-aaral ay dapat maging mapanghamon, matapang, at mapagpalaya. kakampi na nanatiling sa panig ng mapaniil na administrasyon.

Hindi kailangan ng mga mag-aaral ang mga lider-estudyanteng mapanghati at nagsusulong ng kanilang sariling interes bago ang pagtugon sa mga isyu ng mga estudyante at ng bayan.

Saksi ang pamantasan sa kung ano ang naidudulot ng ilang mapanghating indibidwal sa operasyon ng kasalukuyang konseho.

Ang pagsusulong ng kaso ng impeachment habang ang ilang mga mas mahahalagang kampanya at proyekto ay hindi natugonan.

Sa halip na nakatulong ang pagdinig sa nasabing kaso sa pagsiguro ng pananagutan at kaayusan sa loob ng konseho ay tila ito pa ang naging mitsa ng alitan. Makikita sa impeachment case na ito ang mukha ng ilan sa mga lider-estudyante; tila hindi mabubura ang pagkakatali sa interes ng kanilang partido

nabawi ang institusyon, lalo pa noong panahon ng Batas Militar. Simula noon, lalo na ngayon, ang konseho ng mga magaaral ay dapat maging mapanghamon, matapang, at mapagpalaya. Ang konseho ng mga mag-aaral ay hindi lamang tagapagpaganap ng mga proyekto bagkus, ito rin ay dapat tagapagbitibit ng mga kampanya at simulating panig sa mga estudyante at sa mga mamamayan.

MEMBER

College Editors Guild of the Philippines

Solidaridad - UP Systemwide Alliance of Student Publications and Writers’ Organizations

The Cover

Ngayon, nangingibabaw ang panawagan na piliin ang mga lider-estudyante na hindi lamang papangalagaan ang karapatan ng mga Iskolar ng Bayan at ng masa kung hindi maging tagapatanggol ng integridad ng pamantasan.

Sa pag-iral ng isang sistemang mapaniil, ang isang boto ay nangangahulugan ng paglaban.

Illustration by Angelo Dennis Aligaga Agdeppa

OPINION 15

Volume 27 Number 17 Friday | 14 March 2014

A LA FOLIE*

The Fight Never Ends in UP

Aubrey Nicole Leones Arboleda

Barely a year has passed since I graduated from UP Manila. Yet, while I left the University full of hopes and dreams, I fear for what is in store for this year’s (and future) graduates.

For the past few months, news pertaining to the issues in the University dominated my Facebook newsfeed. I admit that I was intrigued. It reminded of me of the time when the Manila Collegian was running for office in the year 2013.

I felt that, even if I already graduated, I still feel the same old clamor for justice for the institution during those instances. After all, if there is one thing I will never forget, it is being critical.

Imagine my surprise and outrage when I found out that all the concessionaires in the University were evicted.

Apparently, their operations dragged on for several years without written contracts. However, what is even more questionable is the lack of consultations for such decisions that clearly affect the students and constituents of the University. This blatant disregard of their needs only shows that the administration will continue implementing policies and actions even without the consent of its constituents.

What is even worse is that there is lack of a logical and healthy alternative.

How can you purchase food from ‘nearby’ outlets if you have two or three succeeding classes? I doubt that would only take ten minutes or so. Or, what if you have a Departmental Exam in a

few hours and you are unable to leave the college? I can only imagine how hard it is for my fellow Iskolar ng Bayan.

And then, just recently, I have heard about plans to evict the institutions and organizations occupying the 4th Floor of the UP Manila Student Center.

These include The Manila Collegian, the Indayog Dance Varsity and the University Student Council who will be asked to vacate their current offices - again, without proper consultation. These rooms would be used as an alternative and temporary space for PE classes as the Sports and Science Wellness Center (SSWC) will be replaced by a

“

MY STAY IN UP TAUGHT ME THAT REGARDLESS OF WHERE YOU ARE RIGHT NOW, YOU MUST MAKE A STAND AND ACT -- FOR YOUR SAKE AND FOR THE NATION.

new building of the National Institute of Health. What we should consider is that there are places that are underutilized and abandoned that can be used as alternative classrooms – like the Old Dentistry Building in the OUR Compound and the GAB roof deck. But, I cannot help but notice, what was the point of building new comfort rooms in the SSWC when it will be demolished anyway?

Yet, in exchange of our pleas for

Jose Lorenzo Querol Lanuza “Hintay lang, darating rin ang tamang panahon.”

‘Yun ang laging sinasabi nila sa’kin, pero sa tingin ko, isa itong malaking kag*guhan. Kailan ba ‘yung sinasabi nilang tamang panahon? Meron bang tamang panahon para sa pag-ibig? Ah, syempre sasabihin nila, “Masyado ka pang bata, immature, at childish kung mag-isip. ‘Di pa ‘yan true love.” Meron nga akong mga kilalang matanda na, pero isip-bata pa rin pagdating sa pagibig. Tumatanda ang itsura, pero ang pag-iisip hindi.

Para sa akin, wala namang tamang panahon pagdating sa pag-ibig. Malalaman mo lang naman kung handa ka sa oras na ikaw ay umibig. Tulad na lang siguro ‘pag exam, malalaman mo lang naman kung sapat ang pag-aaral mo kung hindi mo na-singko ‘yung exam pagkatapos. Malalaman mo lang kung gaano ka kahanda sa oras na nasubukan mo ito.

“Darating rin ang pinakatama para sa’yo.”

Akalain mo, wala ka na ngang ginagawa, ibibigay pa ‘yung ‘the best’ para sa’yo. Sobra naman ata ‘yun. Pati ba naman sa pag-ibig, pinapairal ng karamihan ang pagiging tamad? Hangga’t maaari, hindi tayo dapat maging katulad ni Juan Tamad na hihiga na

reasons, what we received are halfbaked lies and evasive answers.

It is very disheartening to find out the University I left behind is slowly losing its character. In a span of few months, the rights of the students and the constituents of the campus are continuously being trampled upon. It is like a conscious and voluntary disrespect of the intelligence of the Iskolar ng Bayan.

We cannot, and should not, permit that.

But, perhaps, what we should consider is the fact that the students always have the choice to take action. The University of the Philippines Manila is our school.

We owe it to ourselves, and our fellow Iskolar ng Bayan, to retain its public character. Yet, we can only do so if the students are united and are in solidarity.

I think it is time to forget about petty grudges and abuse of elementary logic – and focus on what is happening and act on a logical solution together.

My stay in UP taught me that regardless of where you are right now, you must make a stand and act - for your sake and for the nation. UP students should not only boast of the honor and excellence that the University has imparted on them – they should also take note of their drive to be socially relevant in issues that demand justice.

Because in UP, the fight for the rights of its constituents and the nation continues until justice is served. *A la Folie means to insanity

Walang Ibang Bisyo Kundi Umibig

Pochi

lamang sa ilalim ng puno at maghihintay na mahulog ang bunga nito. Hindi hinihintay ang mansanas na mahulog, pinipitas ito. Gayondin sa pag-ibig. Hindi mo hinihintay ang isang tao na ibigin ka, at sa halip, ikaw dapat ang magpa-ibig sa kanya.

“

ang mga pinakamatatamis na bagay sabuhay ay pilit ipagkakait sa’yo ng mundo hangga’t hindi mo kayang mag-sakripisyo

“Acads muna bago lovelife.”

Wal*ngya. Ilang estudyante na ba ang ginawang dahilan ang acads para umiwas sa mga manliligaw? Sasabihin pa sa’yo, “Ayokong ma-distract, kailangan ko munang mag-focus sa pag-aaral.”

Karamihan ng mga ganitong tao ay hindi kayang magbalanse ng mga bagay-bagay sa kanilang buhay. Marahil, prayoridad niya nga ang pag-aaral at ang makatapos sa kolehiyo, pero ang buhay ay hindi lamang naman umiikot dito.

Luisa A. Katigbak

May edukasyon rin naman sa pag-ibig.

Marami akong natutunan sa pag-ibig na hindi naituturo ng aking mga propesor. At ang isa sa mga pinakamahalagang bagay natutunan ko ay ito: “ Ang mga pinakamatatamis na bagay sa buhay ay pilit ipagkakait sa’yo hangga’t hindi mo kayang magsakripisyo.”

“Masasaktan ka lang.”

Meron bang pag-iibigan kung saan walang nasasaktan? Kung sasabihin mo sa akin ay oo, t*ngina mo, labinsiyam na taon na akong naghahanap ng ganyan. Nakatakda nang masaktan ang lahat ng taong umiibig. Ngunit ang sakit na madarama mo habang ika’y nagmamahal ay patunay lamang kung gaano katindi ang iyong pagmamahal. Kung mas mahal mo ang isang tao, mas matindi ang sakit na maaari mong maramdaman, sapagkat hindi ka naman masasaktan kung wala namang halaga ang taong iyon para sa’yo.

Para sa akin, ang pagmamahal ay ipinaglalaban at hindi hinihintay. Kung ikaw man ay mabigo, mabigo ulit, at mabigo na naman ulit, ikaw ay lumaban.

Lumaban, ibuhos ang lahat hanggang sa ika’y magtagumpay. Walang kasiguraduhan sa pag-ibig, ngunit mas mabuti nang sumubok ka’t mabigo, kaysa hindi ka kailanman sumubok at magsisi.

T*ngina.

LINTIK LANG ANG WALANG GANTI*

Iyon na lamang ang nasabi ko noong makita ko na wala na ang mga manininda, maging ang kanilang mga puwesto, sa GAB Cafeteria. Isang taon ko ring ninamnam ang mga tindang hatid nila Ate at Kuya sa GAB Caf. Dito ko sa GAB Caf nakilala ang mga taong kahit gaano kabuwisit ng araw mo ay hindi pa rin nawawalan ng lakas na ngumiti at kamustahin ka. Naging bahagi na sila ng ating buhay at ngayong wala na sila, alam mo sa sarili mo na may isang parte na hindi kailanman mapupunan ng chicken fillet at flavor shots ng mga fastfood restaurant.

Hindi ko maintindihan kung ano ang trip ng admin kung bakit nila ginawa ang nasabing pagpapaalis. Trip yata nila na patayin sa gutom ang mga estudyante, lalo na ‘yung mga magaaral na diretso ang klase at walang oras maglakad papuntang Rob o sa malapit na fastfood restaurant. Trip yata nila na patayin ang mga pamilya ng mga maninindang sa loob ng pitong taon ay nagsilbi na sa mga magaaral at empleyado ng mga taga-UP Manila.

Isang kabalintunaan na ang tinaguriang “Health Sciences Center” ng bansa ay wala man lang maibigay na sariling kainan para sa mga magaaral nito.

Mabuti pa ang mga administrador ng pamantasan sapagkat mukhang nakakatulog yata sila sa gabi nang mahimbing habang ang mga pamilya ng mga manininda ay itinutulog na lang ang gutom at umaasa na bukas ay makakakuha sila ng perang panustos para mabuhay. Sa huli, pinairal ng administrasyon ang legalidad sa halip na isipin ang kapakanan ng mga manininda at mag-aaral.

Ngunit sa tingin ko, maipagmamalaki natin na hindi natin sila hinayaang umalis nang walang kalaban-laban. Ang pagkilos noong Pebrero 27 ang patunay na hindi tayo nagpagapi at nagpasakal sa kagustohan ng administrasyon.

Ipinakita lamang ito na ang karapatan ng mga mag-aaral sa mura at madaling maakses na pagkain at ang karapatan ng mga manininda sa hanapbuhay ay hindi lang basta hinihintay na ibigay sa atin; bagkus, dapat ito ay iginigiit.

Subalit naging matigas pa rin ang administrasyon at itinuloy ang plano nitong pagpapaalis sa mga manininda.

Sa ginawang ito ng administrasyon ay hindi natalo ang mga mag-aaral. Napatunayan lamang nito na kung magkakaisa ang lahat ay makakamit ang tagumpay. Higit pa rito ang pagpalitaw ng mga mag-aaral sa tunay na mukha ng kasalukuyang administrasyon ng UP Manila – na ito ay isang pamamahalang anti-estudyante at anti-mamamayan.

Hinog na ang pagkakataon. Wala nang dapat hintayin. Hindi na kailangang mag-dalawang isip. Kung ang karapatan na natin mismo ang niyuyurakan, hindi ba makatarungan lang na mag-aklas?

*Magsilbi sana itong isang babala sa aming mga “magulang” na nasa ikawalong palapag na hindi kailanman titigil ang mga mag-aaral na ipaglaban ang kanilang karapatan. Na mayroong boses ang mga mag-aaral na igiit ang anoman na dapat ay para sa kanila.

12 PROGNOSIS

Volume 27 Number 17 14 March 2014 | Friday

VANTAGE POINT PROGNOSIS FOR THE 2014 UNIVERSITY STUDENT COUNCIL ELECTIONS Christian Reynan Ibañez Durana AND Liezl Ann Dimabuyu Lansang

We are again to witness the clash of blue and red — belief by belief, credential by credential, and governance strategy by governance strategy. Every lapse is meticulously eyed upon, while every success gives the upper hand to one over the other. There is no room for regression.

With their fate being in the hands of the voting student body, only one will emerge to take the seat of jurisdiction.

ASAP-Katipunan: Fight to Rise Distinguished for its progressive leadership in facing different national and local issues, the Alternative Students’ Alliance for ProgressKatipunan ng mga Progresibong Magaaral ng Bayan (AK) has adherently carried its traditional principles for the past 15 years. Throughout the different controversies that have traversed in the university, the presence of many A-K members has been notable by urging the students to bravely stand and vocally propound their rights in the midst of the repressions imposed by the University of the Philippines (UP) Manila administration. In their present tagline that also indirectly emphasizes their fight for social change, AK has seemed to challenge the students to reflect on their stance -- “Anong Ipinaglalaban Mo? “.

ILLUSTRATION BY ANGELO DENNIS ALIGAGA AGDEPPA

make the student body understand that their brand of militancy does not equate directly to violence, and that their ideology will stand effective in resolving issues confronted by the university.

With the rival party offering the student body a new outlook on activism, it is a challenge imposed on AK to reestablish their stand on ways that will deem more appealing to the students.

BIGKIS-UPM: Rise to Fight “Bangon USC”. Bigkis stands for a revamped and more institutionalised USC, as exemplified by a USC-centric election platform. BIGKIS seems to rebrand the incoming USC as one that resembles the USC34, which was then chaired by the party’s current chairperson, Jason Valenzuela Alacapa. This is reflected by the GPOA of the current candidates, banking on the notion that a unified student community emanates from an internally-stable USC. For the party, the student body have had much of the incumbent council and its divisiveness-- to which, majority of its members came from the party.

BIGKIS’ campaign is geared simply to polish the USC through various projects that espouse a culture of coordination by engaging different student organizations into consultative mechanisms, thus the “we listen first before we fight” catch.

But as AK strives to preserve its long-established principles, it also struggles to cope with the changing demographics of the student population in the UP. Thus, it remains to be seen whether the conventional methods of activism which they party espouse could be relatable to the new generation of UP students.

Also, the party has long been questioned for its c h a rac ter.

Bigkis has long invoked

The preceding year has paved the way for A-K to establish its slate in the University Student Council (USC), as both of its standard-bearers were elected. And despite being labelled as last year’s “underdog”, Maryliz Zubiri has proven that the slate can fight to rise despite disadvantages, being the one to emerge as the USC Chair.

p ro g re s s i ve , m u l t i perspective activism, a principle that is still incomprehensible for those who are not affiliated with the organization.

Interestingly, the university’s dominant party is facing internal problems as it is hounded by ideological differences.

This, in the long-term, would take its toll for the organization and the UPM constituency, since a party cannot assume legitimacy if its fundamental essence and character are not even grasped by the party members themselves.

In this turn of events, it has seemingly become a levelled ground for AK’s candidate, Carlo Lorenzo, and his rival, Nikolai Mappatao for the battle of USC Chairpersonship. With both candidates both being incumbent USC Councilors, this year’s clash would most likely be weighed by the efficiency of their governance and the successes of their projects during their respective terms.

However, it still remains as a major hurdle for AK to jump over what they constantly fall short of doing—to

BIGKIS-UPM has effectively crafted consolidation measures to strengthen its hold as the dominant and proactive student organization in the university, founded on a projects-based and

student network approach. This emphasis on student consultations as the party’s main thrust, though, invited criticisms on practicing what they preach. One example is the alleged railroading of the consultations regarding GAB Cafeteria by some of its members.

For the party, resolving these issues and having majority of seats in the USC is imperative, since this is the most critical time to strengthen its external linkages—particularly its affiliation with Bukluran UP System. It could be remembered that this alliance pushes for the amendments of Codified Rules for Student Regent Selection. With the Student Regent Watch as one of the main programs of BIGKIS for next year’s USC, the project only highlights the necessity of a blue victory in order to realize the thrust of Bukluran to revamp the rules on the selection of the Student Regent.

Prognosis The fire is set ablaze on this year’s elections for the notion of an underdog has been defeated last year, and the two parties have now balanced each other out.

This year marks the further deterioration of the university’s public and pro-people character. The dawning of the university’s structural commercialization scheme warrants a University Student Council that serves to mobilize and engage the students to rise and fight against what the system purports to do.

Lorenzo and Mappatao have undoubtedly been successful in having the students feel their presence, as both are currently in their respective positions as USC Councilors, making them equal in this perspective.

However, it could be seen that Lorenzo has firmly built his ground on the College of Arts and Sciences, being that he was elected as the second year batch representative and council auditor in the CAS-SC for a year, before emerging in the USC. The possibility that Lorenzo will garner votes with the success of this year’s Bakbakan is also high, for it was a manifestation of his efficiency as the USC Councilor for Sports university-wide.

Meanwhile, Mappatao, as the USC Councilor for Health, has also gained an advantage by having different health campaigns launched throughout the year. One distinct project is his “I Am PGH” program for kids with cancer. His Continued on Page 09