Τα «ληρολογήματα» του Γ. Σεφέρη ή αλλιώς λίμερικ (Γλώσσα ΣΤ΄Δημοτικού, 6η ενότητα, «Η ΖΩΗ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ», σελ. 79) αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για τους μαθητές και τις μαθήτριες της ΣΤ1 τάξης. Τα λίμερικ είναι πεντάστιχα, σύντομα, χιουμοριστικά ποιηματάκια τα οποία έχουν ομοιοκαταληξία που ακολουθεί τον κανόνα αα-ββ-α, δηλαδή ο 1ος στίχος ομοιοκαταληκτεί με τον 2ο και τον 5ο στίχο και ο 3ος με τον 4ο. Τα πιο γνωστά είναι αυτά του ΄Εντουαρντ Λιρ, που δημοσιεύτηκαν στη συλλογή του “The book of nonsense”, το 1864. Το έργο αυτό πρόσφερε στην ποίηση μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη διάσταση και μια πρωτόγνωρη ελευθερία. Στην Ελλάδα, ο Γ. Σεφέρης ήταν ο πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ και απέδωσε τον όρο στα Ελληνικά με τη λέξη «ληρολόγημα», συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη «λήρος» που σημαίνει ασυνάρτητα λόγια, μωρολογία. Π.χ. «΄Ηταν μια γριά από τη Λιβύη που διάβαζε του Πλούταρχου τσοι βίοι. Όταν τέλειωνε τον ένα τόμο τον επέταγε στο δρόμο τούτη η σκολαστικιά από τη Λιβύη
«Φαίνεται ότι βασικό στόχο έχουν να καλλιεργήσουν τη φαντασία του παιδιού, να του εμπνεύσουν το χιούμορ και να το καθοδηγήσουν σε φαντασιακούς αρχικά και στη συνέχεια σε λογικούς/κριτικούς συνδυασμούς λέξεων.» Τι είναι το Λίμερικ - παιδαγωγικό τμήμα δημοτικής εκπαίδευσης www.pre.aegean.gr/folklore/senaria-didaskalias/200241.doc
Εργαστήκαμε σε ομάδες των δύο ατόμων και πριν ξεκινήσουμε συζητήσαμε τόσο το θεωρητικό πλαίσιο που παραθέσαμε παραπάνω όσο και τα βασικά στοιχεία της δομής ενός λίμερικ:
1ος στίχος: Δηλώνεται το Υποκείμενο (πρωταγωνιστής) Ποιος; 2ος στίχος: Δηλώνεται μια ιδιότητα ή παραξενιά του υποκειμένου - πρωταγωνιστή. 3ος & 4ος στίχοι: ΄Εχουμε την πλοκή –εξέλιξη της ιστορίας (Πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας και αντίδραση του περιβάλλοντος)
5ος στίχος: Είναι παραλλαγή του 1ου στίχου. Η ιστορία κλείνει με τη χρήση ενός κατάλληλου & ευρηματικού επιθέτου. https://9a1285c062778bbf548593dea10ea4389f8c7f8f.googledrive.com/host/0BwPxbYwfnRMcV GRqSUpjcjFuR3c/index.html
΄Ηταν ένα αγόρι από την Ελλάδα και όταν έβγαινε έβοσκε μια αγελάδα. Η αγελάδα έβγαλε τόσο γάλα που γέμισε μια κουτάλα Αυτό το ψηλό αγόρι από την Ελλάδα. ΄Ηταν ένας νέος από την Ιταλία, που έκανε τσουβαλοδρομία. Το τσουβάλι ήταν πολύ φαρδύ και του ’πεσε κάτω! Τι ντροπή! Ο αδύνατος ο νέος από την Ιταλία. ΝΙΚΟΣ Κ. –ΝΙΚΟΛΑΣ Μ.
΄Ηταν μια Λία από τη Γαλλία και είχε έναν κολλητό που τον λέγανε Ηλία. Κυκλοφορούσε με Ferrari και φορούσε ένα φουλάρι, η περίεργη η Λία από τη Γαλλία. ΓΕΩΡΓΙΑ Κ.-ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι.
΄Ηταν η φίλη μου η Μάρω που τα ’φτιαξε με έναν Πορτογάλο. Πήγαν ταξίδι στο Μιλάνο μ’ ένα μεγάλο αεροπλάνο. Βλέπει το φίλο της τον Μάνο να μιλάει μ’ έναν γλάρο. ΑΝΤΩΝΙΑ Κ. –ΑΝΔΡΙΑΝΗ Ι.
΄Ηταν μια κοπέλα στην Αμερική που ήταν καταπληκτική. ΄Εκανε κόλπα φοβερά επικίνδυνα και τρομακτικά και μια μέρα ξαφνικά, έπεσε από το γκρεμό και πήγε στο Θεό. ΑΝΤΩΝΙΑ Κ. –ΑΝΔΡΙΑΝΗ Ι.
΄Ημασταν στη γιορτή του Πετράκη και του έφεραν ένα σκυλάκι. Μες στον μεγάλο πανικό σκέφτηκε: «Ας το πάρω κι αυτό!» κι έτσι πήρε ο Πετράκης το σκυλάκι. ΟΡΕΣΤΗΣ Γ. -ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Λ.
΄Ηταν ένα κινεζάκι σ’ ένα χωριουδάκι που ‘λεγε συνέχεια, « μου αρέσει το ρυζάκι!» Και πήγε στο μαγαζάκι και αγόρασε λίγο κρέας και τότε έφαγε μια σούπα και του φύτρωσε ένα κέρας. Κι έγινε τόσο άσχημο το κινεζάκι, που δεν ήθελε να το κοιτάξει ούτε ένα παιδάκι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΜ. – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΥΡ.
Ο Αλέξης βρήκε μια κοπέλα που χτυπιόταν κάτω σαν σαρδέλα. Όταν πήγε να τη σηκώσει, έπεσε με μεγάλη πτώση. Προσπάθησε να σηκωθεί, μάταια όμως αυτή. Μακριά στην Ελλάδα, ζούσε μια αγελάδα. Πήγαν να την αρμέξουν αλλά δεν μπορούσαν να αντέξουν. Η αγελάδα βρόμαγε σε όλη την Ελλάδα. ΘΑΝΟΣ Κ.-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣ.
΄Ηταν μια Ελληνίδα που είχε μια φίλη Αλβανίδα κι έτσι όπως έπαιζαν κρυφτό, βρήκαν κάτι στο καπό. Τι παρατηρητική που ήταν η Ελληνίδα! ΔΗΜΗΤΡΗΣ Λ. – ΧΡΗΣΤΟΣ Δ.
΄Ηταν μια κοπέλα στην Κίνα που είχε μια φίλη, την Τίνα. Παίζαν στην αυλή μέχρι που νύχτωσε και έφυγε μοναχή, η δυστυχισμένη κοπέλα απ’ την Κίνα. ΒΑΓΓΕΛΗΣ Κ.-ΚΩΝ/ΝΟΣ Β.
΄Ηταν μια ΄Αννα, Αμερικάνα και έτρεχε συνέχεια με τη Βάνα. Πέφτει μια μέρα και σκοντάφτει και ο ουρανός αστράφτει. Κι έσπασε το πόδι της η ΄Αννα. ΜΑΡΙΑ-ΑΘΗΝΑ – ΧΡΗΣΤΟΣ Κ.
΄Αννα
Βάνα
΄Ητανε μια κοπέλα, η Μαρία που ήξερε να λέει καλά ιστορία. Διάβαζε πολλά βιβλία, στην αδερφή της τη Ραφαηλία. Τι τυχερή κοπέλα η Μαρία! ΙΟΥΛΙΑ Κ.– ΒΑΝΤΩ ΓΑΔ
΄Ηταν η Ιουλία απ’ την Ιταλία, που ήξερε τις κοπέλες όλες μία μία. ΄Επαιζε μια μέρα με τη Μαρία και να ’σου έρχεται και η Αντωνία. Αχ, την καημένη την Ιουλία.
Είναι η δασκάλα μας η κα Μαρία, που ξέρει να διαβάζει πολλά βιβλία. Μια μέρα την ρώτησε η Ιουλία: «Πού πάει η Αμαλία;» Τι να απαντήσει τώρα η κα Μαρία; ΡΑΦΑΗΛΙΑ – ΒΑΣΙΛΙΚΗ
΄Ηταν ένα Κινεζάκι που είχε ένα μαγαζάκι. Πούλησε πράγματα πολλά και έγινε πλούσιο, με λεφτά, μέχρι που τα ξόδεψε όλα σε πράγματα χαζά. ΗΛΙΑΣ Δ. – ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΣ.