Magazine december 2013 by Margaretha de Koning

ZOA NR.3 | DECEMBER 2013 | KOSTPRIJS € 0,18

MAGAZINE LIGHT

Zalig de vredestichters Vrede kun je leren • Het na-oorlogse leven van Samnang • Vrede in Darfur niet nodig? • Geborgen bij God in Afghanistan •

VOORWOORD Foto: Jonneke Oskam

2013 is het jaar: van ZOA’s veertigjarig jubileum! Daar hebben we op soms indrukwekkende wijze bij stil mogen staan. Verder is dit het jaar waarin we opnieuw meer mensen dan ooit hebben kunnen helpen, zowel in noodhulp zoals aan Syrische vluchtelingen en op de Filipijnen als aan slachtoffers van conflicten die we alweer bijna vergeten zijn, zoals in Sri Lanka of Liberia.

Beste vrienden van ZOA, Ook in 2013 mochten wij weer uw handen en voeten zijn. Zo zie ik uw betrokkenheid; omdat u bent begaan met het lot van mensen in nood, geeft u ons met uw donaties en betrokkenheid de opdracht om te helpen. En zoals veertig jaar geleden vier mensen hun hoofden bij elkaar staken en vonden dat er iets moest gebeuren voor Vietnamese bootvluchtelingen, zo staan inmiddels meer dan veertigduizend mensen achter ons werk om slachtoffers van rampen en conflicten te helpen. Met kerst vieren we de geboorte van Jezus, de komst van het Licht. We willen Zijn opdracht volgen om ook het licht van de wereld te zijn. Als christen willen we Zijn voorbeeld volgen en zorgen voor de weduwe, de wees, de zieke en de vluchteling. De onherbergzame gebieden waar we werken doen me wel eens denken aan het verhaal van de barmhartige Samaritaan, die zich niet liet afschrikken door de omgeving, maar tijd nam om te zorgen. We zoeken ze op. En als ik zeg ‘wij’, bedoel ik daar ook onze lokale collega’s mee, die dat doen vanuit de diepe overtuiging dat ze mensen willen helpen en bereid zijn daarvoor risico’s te lopen. Wij geven ook inhoud aan onze roeping door aan vredesopbouw te werken en gemeenschappen sterker te maken. God heeft ons niet geschapen om alleen te zijn, maar als onderdeel van een gemeenschap. Juist die sociale verhoudingen worden in situaties van conflicten zo beschadigd, en het is mooi om te zien dat herstel van vertrouwen en samenwerking mogelijk is. Langzaam, maar wel degelijk mogelijk! Zoals Jezus zei in zijn bergrede: Zalig de vredestichters. Zo mochten wij, samen met u, in 2013 licht laten schijnen op donkere plaatsen. Ook in 2014 zal er duisternis zijn. Maar we mogen geloven dat Gods licht sterker is.

Foto: Carel Schutte

2 | NR.3 | DECEMBER 2013

Wil voor 2014 graag meegeven: Dat we moeten blijven omzien naar onze naaste in nood, ook als het met ons in Nederland in economisch opzicht niet zo goed gaat. Ik zie een soort vermoeidheid ontstaan – ook bij christenen. Tegelijkertijd heb ik veel waardering voor personen en partijen die tegen de gangbare richting in toch hun medemens blijven steunen.

Het licht van de wereld

Met vriendelijke groet, Johan Mooij Algemeen directeur

Trouw in extreme omstandigheden

Conflicten veroorzaken vaak diepgaande en zeer diverse problemen in een samenleving. Dat is niet met een enkel project opgelost. Daarom willen we ons langdurig verbinden aan de gemeenschappen waar we werken, en mensen op diverse manieren ondersteunen bij de wederopbouw. Onderwijs, landbouw, inkomen, ondernemerschap en niet te vergeten vreedzaam samenleven en zorgdragen voor kwetsbaren in de samenleving: zo werken we aan positieve, duurzame verandering. Hieronder een selectie uit programma’s waarvoor we nog niet voldoende financiering hebben. Wilt u een kerstgift overwegen zodat wij ook deze en andere programma’s kunnen blijven uitvoeren en daarin trouw kunnen betonen aan mensen in nood?

CONGO

ETHIOPIË

LIBERIA

THAILAND

UGANDA

We ondersteunen 240 vissersgezinnen grotendeels teruggekeerde vluchtelingen en ontheemden - hun visserij-activiteiten weer op te pakken en te verbeteren. Zij krijgen goede materialen, en verder training over bescherming van het ecologisch systeem, vermarkting van de vangst en samenwerken in een coöperatie. Een duurzame nieuwe start!

Het onderwijs in de vluchtelingenkampen in Thailand wordt grotendeels door de vluchtelingen zelf georganiseerd. We leveren nog altijd schoolmaterialen, maar ondersteunen vooral schoolhoofden, leerkrachten, ouders en de kampcomités voor onderwijs in zeven vluchtelingenkampen om de verantwoordelijkheid voor goed onderwijs te dragen.

A happy end voor ontheemden in Ethiopië. Zo eenvoudig is het niet, maar de terugkeer van mensen die jarenlang ontheemd zijn geweest is prachtig. Waren ze eerst afhankelijk van hulp, nu wonen ze weer in een eigen huis en verbouwen hun eigen voedsel.

De jeugd van Pader is opgegroeid met angst, geweld, gedwongen ontvoering en verblijf in vluchtelingenkampen. Ook al is het nu vrede, zij lopen grote kans een verloren generatie te worden. ZOA biedt zo’n drieduizend jongeren vaktraining (handel, landbouw) om een inkomen te kunnen verdienen.

Door burgeroorlog en armoede zijn veel meisjes niet of nauwelijks naar school geweest. We bieden 150 jongvolwassen vrouwen een plaats waar ze alsnog basiskennis als schrijven en rekenen leren en bieden vervolgens een vaktraining aan. Hun leven, en dat van hun kinderen, verandert hiermee voorgoed.

Amudat in Karamoja is een afgelegen district in het noordoosten van Uganda. Droogte en armoede veroorzaakten ernstige conflicten over water en vee. We werken aan betere watervoorziening en samen met de bevolking aan diversificatie van inkomstenbronnen, zodat de risico’s meer gespreid zijn.

ZOA-magazine is een periodieke uitgave van ZOA. Oplage: 40.000 ISSN: 1871-0727 KvK: 41009723

Adres: Sleutelbloemstraat 45, 7322 AJ Apeldoorn Postbus 4130, 7320 AC Apeldoorn T 055 36 63 339 I www.zoa.nl E info@zoa.nl Giro 550 IBAN NL02 RABO 0387 5120 12

Redactie: Ewout Suithoff (hoofdredacteur), Els Sytsma (eindredactie), Margaretha de Koning Aan dit nummer werkten verder mee: Johan Mooij, Carolien Drijfhout

Tekst en fotografie: ZOA, tenzij anders vermeld. Foto voorpagina: Jaco Klamer Vormgeving: IDD concept, communicatie, creatie | www.idd.nu Druk: drukkerij De Bunschoter

© ZOA. ZOA staat positief tegenover het kopiëren of vermenigvuldigen van artikelen, mits met bronvermelding. Graag ontvangen wij een bewijsexemplaar. Adressenbestanden van ZOA worden niet uitgeleend of doorverkocht.

NR.3 | DECEMBER 2013 | 3

COLOFON

ZOA BUITENLAND

Hulp geven en trouw blijven Trouw zijn betekent betrokken blijven bij mensen die door conflicten of rampen getroffen zijn. Mensen lijden doordat ze bang zijn voor nieuwe conflicten, opnieuw op de vlucht moeten slaan, opnieuw hun oogst verliezen of hun huis in vlammen zien opgaan. We kunnen ons nauwelijks voorstellen wat dat betekent. Ook in 2013 mochten wij als ZOA naast hen staan en hen helpen. Drie mensen vertellen hier hun verhaal, over trouw blijven en trouw ontvangen.

4 | NR.3 | DECEMBER 2013

Hassan (12) uit Syrië: ‘Mijn vriendje is doodgeschoten’ Voor Hassan en zijn familie was het jaar 2013 het jaar waarin ze als vluchteling in Jordanië hun weg probeerden te vinden. Begin 2013 vertelde Hassan zijn verhaal, te zien op ZOA’s website. Hij vertelde dat hij (in Syrië) met zijn vriend Ismael aan het voetballen was, toen soldaten op hen schoten. Ismael overleed, Hassan overleefde en vluchtte met zijn familie naar Jordanië. “Ik mis hem”, vertelde de twaalfjarige knul met tranen in zijn ogen. Ze ontvingen daar hulp van ZOA. In oktober 2013 zochten we de familie opnieuw op. Gezamenlijk keken we naar hun film (‘beautiful!’, zeiden ze) en keken ze terug op die eerste moeilijke maanden als vluchteling. De hulp van ZOA door middel van voedselpakketten en huishoudelijke artikelen en verzorgingsproducten heeft hen erg geholpen. Maar meer nog dan dat: ‘Jullie aandacht en zorg voor ons is belangrijker dan de goederen’, zei Hassans vader.

Kenze werkt voor ons als hulpverlener, maar ervaart als Congolees het geweld en de angst ook aan den lijve. Sinds de rebellen zijn woonplaats Goma overnamen in november 2011 wonen zijn vrouw en kinderen in Uganda. Zelf heeft hij na het vertrek van de rebellen zijn werk voor ZOA kunnen voortzetten. Kenze werkt aan verbetering van landbouw en inkomens, maar merkt dat mensen nauwelijks aan de toekomst durven denken. “Als ze geld sparen, zijn ze bang dat het hen wordt afgenomen door rebellen. Als ze gewassen zaaien, zijn ze bang dat ze alweer op de vlucht moeten tegen de tijd dat ze kunnen oogsten.” Toch werkt hij vol goede moed door. “Juist dat wij er als organisatie nog zijn, geeft mensen moed. Het bevordert hun gevoel van veiligheid en hoop”, vertelt hij. “Zo kunnen we toch dwars door alle tegenslag en angst heen kleine stapjes zetten op weg naar de toekomst.

ZOA BUITENLAND

Kenze (Congo): helpen temidden van geweld

Saman (Sri Lanka): Eindelijk vooruit kijken

NR.3 | DECEMBER 2013 | 5

Veel Srilankanen zijn tijdens de burgeroorlog meerdere keren op de vlucht geslagen. Dat het nieuwe huis van Saman en de gewassen op het land vervolgens door een overstroming nogmaals werden verwoest, was daarom extra wrang. ZOA startte een hulpprogramma in zijn dorp, om de getroffen bevolking te ondersteunen. Het dorp had geen schoon water, zodat de inwoners dagelijks veel tijd kwijt waren aan water halen. Tijd die ze dus niet konden besteden aan de verbouw van gewassen, het herstellen van hun huis, het handelen op de markt of – voor de kinderen – naar school gaan. De nieuwe waterput die in het dorp werd geslagen, betekende daarom niet alleen een verbeterde gezondheid, maar ook zoveel meer tijd en energie om te besteden aan landbouw, groentetuin en handel. Bovendien kunnen de kinderen nu gewoon naar school. “We zijn een stuk gezonder nu, en we zijn er zo blij mee!”, vertelt Saman.

Achtergrond

Vrede kun je leren Jaren van conflict en geweld laten gemeenschappen in Congo en Burundi berooid en beschadigd achter. Vooral in het grensgebied Ruzizi Valley, waar vluchtelingen en ontheemden uit beide landen zich hebben gevestigd. ZOA startte er dit jaar een vierjarig programma om te bouwen aan vrede, stabiliteit en een zelfstandige toekomst. Door Carolien Drijfhout.

“V

oor veel mensen in deze regio staat iedere dag in het teken van overleven”, vertelt Eugene Hategekimana, projectmanager aan de Burundese kant van de grens. “Ze hebben geen eigen land, geen inkomen en niets om handen. Voor hun eten moeten ze bedelen, de kinderen gaan niet naar school. Jonge meisjes worden prostituee om nog wat brood op de plank te brengen.” Daarbij zijn onderlinge conflicten tussen de verschillende bevolkingsgroepen aan de orde van de dag, wat wederopbouw in de weg staat. Het is reden voor ZOA om op deze plaats een programma te starten. Prince Kalenda Kabwe

6 | NR.3 | DECEMBER 2013

Eugene Hategekimana op bezoek in een Nederlandse kaasmakerij

Leren respecteren “De grens tussen Congo en Burundi wordt in Ruzizi Valley gevormd door een rivier”, vertelt projectmanager aan Congolese zijde, Prince Kalenda Kabwe. “Daardoor was dit gebied jarenlang een gemakkelijke oversteekplaats voor vluchtelingen en ontheemden. Burundezen en Congolezen zijn buren geworden en moeten nu samen verder.” ZOA besteedt daarom veel aandacht aan vredesopbouw en conflictbeheersing, onder andere door training van lokale leiders en het opzetten van vredescomités. “De mensen moeten elkaar leren respecteren”, vervolgt Prince. “We laten hen zien dat je problemen ook zonder geweld kunt oplossen. Alleen door samen te werken, kan je bouwen aan een goede toekomst.”

Inkomen voor kwetsbare groepen Daarnaast start ZOA inkomensgenererende activiteiten voor vrouwen en kansarme jongeren, waaronder ex-kindsoldaten. Prince vertelt: “Veel vrouwen zijn uitgebuit en misbruikt, verloren hun man en dragen alleen zorg voor hun gezinnen. Jonge mensen kunnen geen werk vinden en sluiten zich aan bij gewapende groepen of vervallen in criminaliteit om te overleven. Ook voor ex-soldaten is die verleiding groot; des te meer doordat ze worden verstoten door de gemeenschap.” ZOA helpt deze kwetsbare groepen een eigen bedrijfje te starten of deel te nemen in kleine ondernemingen. Zoals de 48-jarige Pascasie en ex-soldaat Adelin van 26: zij zullen straks hun brood verdienen met de verkoop van olie of in een bakstenenbedrijfje. Daarmee verdienen ze een inkomen én krijgen een gewaardeerde rol binnen de gemeenschap. Juiste tijd, juiste plaats Derde component van ZOA’s programma is landbouw. Zaaigoed en meststof zal worden verstrekt aan kleine boeren en schuren worden gebouwd voor opslag en handel. In de komende jaren kunnen 3.500 gezinnen hierdoor hun leefsituatie blijvend veranderen. “ZOA komt op de juiste tijd, op de juiste plaats”, weet Eugene. “Zonder hulp voor de mensen in de Ruzizi-vallei zou de cirkel van armoede en geweld blijven bestaan. Dit programma geeft hen niet alleen een uitkomst uit bittere armoede, maar geeft mensen ook hun waardigheid terug. Daarbij leren ze dat het mogelijk is in vrede samen te leven.”

hulp hoop herstel voor...

Samnang na de NACHTMERRIE Eerst was er niets, geen rijst, geen water. Nu kan hij zijn gezin drie maaltijden per dag voorzetten en gaan zijn kinderen naar school! ZOA brengt hulp, hoop en herstel, op vele plaatsen in de wereld. Van eerste basisvoorzieningen tot helemaal zelfstandig verder: het verhaal van de Cambodjaanse Samnang is er een inspirerend voorbeeld van. Door Carolien Drijfhout.

waaronder dat van Samnang, weer toegang te geven tot water. Nu, vijftien jaar later, kunnen maar liefst zeshonderd families hier een goed leven leiden. Samnang vertelt: “ZOA heeft me geholpen met het aanleggen van mijn eigen irrigatiesysteem. Ook ontving ik zaaigoed, zodat ik verschillende groente kan verbouwen. Mijn gewassen groeien heel goed.” Inmiddels kan Samnang zelfs tijdens het droge seizoen een extra oogst binnenhalen. ZOA heeft hem ook geleerd hoe hij dieren kan fokken, die hij vervolgens voor rijst of geld verkoopt. “We hebben daardoor genoeg voedsel en mijn kinderen kunnen naar school!”

Goede oogst Dat was de werkelijkheid die ZOA in 1997 aantrof in Tomnub Akphiwat: groot tekort aan water en voedsel. Er was dringend hulp nodig! ZOA’s eerste actie was het aanleggen van een dam om de veertig families,

Zelfstandig verder Samnangs gezin en zijn dorpsgenoten eten nu drie maaltijden per dag in plaats van met een beetje geluk één. Ze wonen niet langer in onstabiele rieten hutjes maar hebben solide houten huizen met

dakpannen. De kinderen gaan naar school, de ouders hebben geleerd samen te werken en onderlinge problemen vreedzaam op te lossen. Samnang is ZOA dankbaar. “Ik heb samen met mijn gezin een nieuw leven en een hoopvolle toekomst gekregen.” Na vijftien jaar van hulp, hoop en herstel kan hij zelfstandig verder. En dat geldt niet alleen voor Samnang. Het werk van ZOA verandert levens in zoveel meer families, dorpen, landen en continenten. Begin dit jaar kon ZOA het werk in Cambodja overdragen aan lokale partners. De mensen in Oddar Meanchy kunnen hun leven zonder hulp verder opbouwen. En ZOA kan dóór om ook in andere verscheurde landen van betekenis te zijn. Het ontroerende verhaal van herstel in Cambodja na de verschrikkingen van de Rode Khmer vindt u hier: www.zoa.nl/film

NR.3 | DECEMBER 2013| 7

e stralende lach op het gezicht van Samnang zegt genoeg: deze man heeft vertrouwen in de toekomst! Samnang is 56 woont in het dorpje Tomnub Akphiwat, in de provincie Oddar Meanchy in Noord-Cambodja. Tot 1997 was dit gebied bolwerk van de Rode Khmer. Samnang herinnert het zich nog goed, de onvoorstelbare verschrikkingen van die burgeroorlog. “Ik zal nooit vergeten hoe mijn twee broers werden vermoord. Zelf ben ik op een dag ook bijna gedood. Jarenlang werd ik gedwongen in de rijstvelden te werken. We hadden helemaal niets, geen water, geen rijst.”

HOE GAAT HET NU IN... 8 | NR.3 | DECEMBER 2013

Darfur vrede niet nodig? De Sudanese regio Darfur haalde in 2004 alle kranten toen de VN vaststelde dat daar genocide plaatsvond. Er vielen naar schatting van de VN meer dan 300.000 doden en miljoenen mensen raakten op drift. ZOA werkt sinds 2004 in deze geteisterde regio. Hoe gaat het daar nu, bijna tien jaar later?

art Dorsman, die vanaf 2010 voor ZOA in Sudan werkt, vertelt dat Darfur twee gezichten kent. “Op het gebied van herstel en wederopbouw hebben we al hele mooie dingen mogen doen, vooral in landbouw, onderwijs, water en gemeenschapsopbouw. Aan de andere kant blijft de situatie onvoorspelbaar, er laaien nog altijd gevechten op tussen overheid en rebellen en tussen diverse stammen onderling.” In 2011 sloten de Sudanese overheid en een rebellenbeweging een vredesovereenkomst en onlangs sloot een kleinere groep zich hierbij aan. De overeenkomst regelt onder meer de deling van welvaart, mensenrechten, gerechtigheid en verzoening, compensatie en terugkeer van vluchtelingen en afbouw van kampen. Sudan stelde een regionale autoriteit aan in Darfur onder leiding van iemand uit de regio zelf. ’Harmonie en samenhang’ Omdat ZOA per definitie werkt in landen die te maken hebben gehad met conflicten, willen we met ons werk ook bijdragen aan het bevorderen van vrede en stabiliteit. In Sudan noemen we dat echter anders, omdat er officieel geen sprake is van oorlog. ‘Vrede’ is daarmee een politiek beladen woord geworden, omdat dat oorlog suggereert. Dus werken we met onze programma’s in Darfur aan verbeterde toegang tot water, voedselzekerheid en onderwijs, en door dat alles heen aan ‘harmonie en samenhang’. Bart Dorsman: “Internationale donoren staan in de startblokken om betrokken te zijn bij de wederopbouw van de regio. Dat is heel positief, omdat daarmee programma’s van meerdere jaren mogelijk zijn. In de noodhulpcontext van de afgelopen tien jaar bleef het bij financiering voor kortere periodes. Nu is er veel aandacht – en geld - beschikbaar voor watervoorziening, landbouwontwikkeling en onderwijs.

Een zelfde soort aanpak kiezen we rondom ons onderwijsprogramma, met name op samenwerking tussen school en ouders. Ook activiteiten voor economisch herstel staan in het teken van gemeenschapsopbouw. Bart: “Als mensen meer gaan produceren, betekent dat natuurlijk meer inkomen en voedselzekerheid voor hun gezinnen. Daarbij hebben ze groot belang bij vreedzame verhoudingen. Alleen dan zal immers een

markt kunnen functioneren. Mijn droom is dat dit vliegwiel van stabiliteit en ontwikkeling, die elkaar bevorderen, binnenkort goed op gang komt.” Bidden Toch kan Bart niet helemaal verbergen dat hij zich zorgen maakt. Ondanks de vredesovereenkomst veroorzaken nieuwe gevechten ook weer nieuwe ontheemden. Bart Dorsman: “Donoren krijgen er genoeg van na tien jaar noodhulp. Ze willen graag aan de slag met lange-termijn wederopbouw, en ZOA met hen! Maar de omstandigheden moeten dan wel gunstig zijn. 2014 wordt daarom een cruciaal jaar voor Darfur.” Hij eindigt met een oproep: “Vrede is natuurlijk wèl nodig, juist wel! Alstublieft, wilt u bidden voor vrede en herstel in deze regio?”

Harmonie is mogelijk Een praktijkvoorbeeld uit Darfur

Landendirecteur Bart Dorsman tussen de leerkrachten tijdens een training.

ZOA nodigde vijfendertig basisschoolleerkrachten van verschillende dorpen en stammen uit voor een introductie in het nieuwe schoolvak ‘Techniek voor de onderwijzer’. Leerkrachten waarvan de stammen elkaar tot voor kort bevochten, zouden nu samen in één klaslokaal zitten. ZOA besprak dit uitgebreid met het dorp Sag Elnaam waar de training zou plaatsvinden. Tot onze grote vreugde reageerden ze zeer positief: “We zijn bereid deze mensen te ontvangen en te zorgen voor hun veiligheid,” zegden ze toe. En dat niet alleen; iemand stelde twee generators beschikbaar, met gratis gebruik van brandstof, en in het dorp werd voor alle deelnemers gekookt. Tijdens de training trokken de deelnemers drie dagen met elkaar op. “Geweldig”, zei de deelnemende directeur van een basisschool uit Kalimando, “niet alleen de inhoud van de training, maar ook dat we hier in vrede bijeen kunnen zijn. We bewijzen dat het mogelijk is!”

NR.3 | DECEMBER 2013 | 9

Water voor iedereen Misschien zou je anders verwachten, maar vooral in het zuiden van Darfur valt in principe genoeg regen, alleen niet regelmatig verspreid over het hele jaar. Wij bouwen daarom faciliteiten om regenwater op te vangen, bijvoorbeeld vanaf de daken van scholen in watertanks, en in waterreservoirs voor mens en dier langs de nomadische trekroutes voor vee.

Deze activiteiten hebben een sterke vredesopbouw-component. Voldoende beschikbaarheid van water voorkomt verdere conflicten over water. De plannen, de besluitvorming, het ontwerp, de aanleg en de trainingen over onderhoud komen tot stand in intensieve samenwerking met de diverse groepen die van het water gebruik gaan maken.

ZOA in Nederland

Zomermarkt voor Syrische kinderen Ruth en Sanne Wisse uit Meliskerke organiseerden een zomermarkt. De opbrengst, maar liefst 1200 euro, was voor Syrische kinderen. Dat kwam helemaal goed tijdens onze kinderevenementen voor Syrische vluchtelingkinderen. Daar konden ze even lekker kind zijn, lachen, geschminkt worden en spelen. Bedankt, Ruth en Sanne!

Doorbrekers Ilona Paauwe, de helft van het voorgangersechtpaar van de Barneveldse gemeente DoorBrekers, reisde in juni van dit jaar mee naar Jordanië in het kader van Women for Syria. De collecte die haar kerk organiseerde voor ZOA’s werk onder Syrische vluchtelingen bracht vervolgens het geweldige bedrag op van 17.500 euro!

Fastnet Race

10 | NR.3 | DECEMBER 2013

Een heel bijzondere sponsoractie vond plaats in augustus 2013, door een team zeilers onder leiding van olympisch zeiler Roy Heiner. Zij deden mee aan de Rolex Fastnet Race, een geronommeerde zeilwedstrijd van de Isle of Wight naar Plymouth (Engeland). Een van de deelnemers was Berend Groeneveld, als Business Ambassador betrokken bij ZOA’s werk in Cambodja. Hoewel ZOA de programma’s heeft afgesloten, blijven deze ondernemers nog betrokken bij de overgedragen projecten. De opbrengst van meer dan tienduizend euro komt ten goede aan schoon drinkwater in drie Cambodjaanse dorpen.

Sponsornacht Driestar Wow! Voor de twintigste keer organiseerde het Driestar College in Gouda en Leiden een 24-uurs lessenmarathon, waarvan de opbrengst bestemd is voor ZOA’s onderwijsprogramma in Uganda. De opbrengst dit jaar, zoals elk jaar bijna honderdduizend euro, betekent dat de Driestar in die twintig jaar al zo’n twee miljoen voor ZOA heeft opgebracht! Hebben er trouwens al kinderen meegedaan van wie de ouders destijds ook de sponsornacht mee hebben gemaakt? Laat het ons weten!

Noodhulp Filipijnen De supertyfoon Haiyan kostte aan duizenden mensen het leven en miljoenen mensen raakten ontheemd. De gevolgen zullen nog vele jaren merkbaar blijven. Het Christelijk Noodhulpcluster - Dorcas, Red een Kind, Tear, Woord en Daad en ZOA - startte direct een noodhulpactie. Acute hulp is geboden via lokale organisaties zodat mensen voedsel, noodpakketten en schoon drinkwater ontvingen. Als cluster inventariseren we de verdere mogelijkheden voor noodhulp nu, en wederopbouw op de langere termijn. Twee Filipijnse medewerkers van ZOA, Jeff Cosico en Tito Revereal (voorheen werkzaam in resp. Haiti en Zuid-Sudan) zijn terug gekeerd naar hun thuisland en werken mee aan de inventarisatie. Voormalig landendirecteur Bernie O’Neill van ZOA-Cambodja heeft zich als teamleider aangesloten. We zijn geraakt door de overweldigende reacties die we van u ontvingen. Op het moment van schrijven is nog niet bekend waaraan het geld besteed gaat worden en in welke getroffen regio(‘s). We houden u graag op de hoogte via de website van ZOA en via de gezamenlijke website: www.noodhulpfilipijnen.nl. Blijft u de Filipijnen volgen en steunen? Een paar dagen voordat dit magazine naar de drukker zou gaan, werden de Filipijnen getroffen door de tyfoon Haiyan. Bovenstaand bericht is kort daarna geschreven. Actuele informatie kunt u vinden op de website: www.noodhulpfilipijnen.nl

UITGEZONDEN

Joop Teeuwen Leeftijd: 50 Functie: Landendirecteur Waar: Afghanistan Sinds: september 2009 Joop’s vrouw en drie jongvolwassen kinderen wonen in Nederland.

amen met zijn gezin woonde Joop Teeuwen jarenlang in Pakistan en Afghanistan. Toen hij in 2009 voor ZOA ging werken als landendirecteur, was zijn nieuwe baan dan ook niet de grootste verandering. Dat was de verhuizing van zijn gezin naar Nederland. Joop: Vanwege de veiligheid wilde ZOA geen buitenlandse gezinnen in Kabul plaatsen. Voor mijn kinderen, destijds allemaal tieners, was het ook wel goed om in Nederland te wonen en naar school te gaan. Ideaal is het natuurlijk niet. Maar mijn hart trekt naar Afghanistan, en mijn werk vind ik heerlijk.

Hoe kwam je destijds in Pakistan terecht? In 1990 groeide bij ons de wens om in een islamitisch land te werken, om iets van Christus’ liefde ook daar te laten schijnen. Onze eerste baan was vervolgens in Pakistan: hulpverlening aan Afghaanse vluchtelingen. Afghanistan komt hier alleen slecht en zorgelijk in het nieuws. Kun je daar iets positiefs tegenover zetten? Binnen mijn werk gebeuren zulke mooie dingen. Zoals in Uruzgan, waar we dorpen trainden in geweldloze conflictoplossing. Andere dorpen komen nu naar ons toe om te vragen of we hen daarbij ook willen helpen. Ze zijn moe van alle conflicten en

geweld, en ze weten ons te vinden met een vraag om hulp. De resultaten van ons werk zijn vaak direct zichtbaar. Een waterput in combinatie met hygiënevoorlichting betekent meteen een afname van het aantal zieke kinderen. Mensen zijn daar zo blij mee! Ook de motivatie van mijn lokale collega’s is inspirerend. Ik sta er niet alleen voor, zij zetten zich ook met hart en ziel in voor hun eigen land. En last but not least put ik veel kracht uit mijn geloof in Jezus. Natuurlijk is Afghanistan een moeilijk land. Maar juist daardoor ben ik zeer gelukkig met de kleine positieve veranderingen die ik zie. Dat het gevaarlijk kan zijn in Afghanistan, realiseer ik me natuurlijk wel. Maar ik voel me niet de hele tijd onveilig, ik ben ook niet bang. Ik loop ook gewoon naar een afspraak dichtbij. En ik weet me geborgen bij God. Veel Afghanen leven in extreme nood, maar het is niet zonder gevaar hen te helpen. Wilt u bidden voor de veiligheid van de hulpverleners?

NR.3 | DECEMBER 2013 | 11

Wat heb je dan met Afghanistan? Je begint gewoon te glimmen als je het over dat land hebt! Als kind wilde ik al overzees werken. Toen mijn vrouw werk in Ghana kreeg, had ik de kans daar rond te kijken en te reizen. Leuk hoor, maar ik had totaal geen klik met het land. Wat een verschil met de eerste keer dat ik in Pakistan arriveerde. Ik keek om me heen

en dacht: ja! Deze mensen, dit landschap! Wat me aanstaat is dat het mensen zijn die willen, er is veel initiatief, ze starten allerlei kleine ondernemingen. Zelfs binnen de allerconservatiefste groepen zijn er mensen die het voortouw nemen en vooruit willen. Er is ook veel humor, we lachen heel wat af met de collega’s.

U maakte verschil voor Zahra uit Syrië. Blijf helpen! uw gebed

Wilt u bidden voor vluchtelingen en ontheemden? Voor wereldleiders en dictators? Voor hen die de beslissingen nemen en voor hen die onder geweld en machtsmisbruik lijden? We vragen ook uw gebed voor de veiligheid van onze medewerkers, speciaal in Afghanistan, Pakistan, Jemen, Congo en Sudan.

uw tijd

Geef u op als collectant voor de huis-aan-huis collecte van 23 – 29 maart 2014 en maak het verschil voor die ene vluchteling. Of help in uw woonplaats mee met de organisatie van de collecte. Bel voor meer informatie met ons kantoor: (055) 36 63 339, of geef u op via www.zoa.nl/collecte Hulp is altijd welkom, maar is vooral zeer hard nodig in Aalten, Barneveld, Bussum, Drachten, Ede, Haarlem, Harderwijk, Kampen, Klaaswaal, Nijkerkerveen, Oegstgeest, Uithoorn, Vriezenveen en Wilnis. Denkt u er eens over na? Laat het ons weten! Walk4Water is komend jaar op zaterdag 22 maart 2014. Doet u met uw familie, vriendengroep of kerkelijke gemeente mee aan deze gezellige en prachtige sponsortocht over het Kootwijkerzand?

uw geld

Veel mensen hebben hulp nodig. U kunt hen helpen. Helpt u in 2014 weer mee? Een paar voorbeelden: € 15 help één vluchteling voor 15 euro per maand via ZOA Sponsor € 30 een vaktraining voor jongeren, waarmee ze leren in hun eigen onderhoud te voorzien € 100 een startkapitaal voor een eigen zaak. Wie het ondernemen in de vingers heeft, kan zijn kinderen naar school sturen, een huis bouwen en andere mensen aan werk helpen