Ռոդարիական երկխոսություն

Ռոդարիական երկխոսություն

Հեղինակ՝ Դպրոց – պարտեզ 3.1 դասարան Դավթյան Լեո

Ձմեռն ու ծաղիկը Մի ցրտաշունչ օր ձմեռը լսեց, որ ինչ-որ մեկը գանգատվում է ձյան տակից: Մի կողմ քաշվեց և տեսավ մի նքուշ ծաղկի, որ ցրտից գլուխը կախել ու գգանգատվում էր: Ձմեռն ասաց ծաղիկին.

-Ինչպիսի գեղեցկություն, բայց ինո՞ւ ես լաց լինում: Ծաղիկը լսեց, շատ ուրախացավ և պատասխանեց.

-Ես այսպիսին եմ ստեղծված, իսկ դու ինչո՞ւ ես այդքան սառը: Ձմեռը պատասխանեց .

-Ես սառնեմ ,որովհետև ամբողջ օրը ձյուն եմ թափում: Ծաղիկը ժպտաց և հարցրեց.

-Բայց երեխաները քեզ շատ են սիրում, ինչո՞ւ: Ձմեռը պատասխանեց.

-Երեխանները ինձ շատ են սիրում, , որովհետևը ձմռանը ես ձյուն եմ թափում: -Այո, երեխասները ձնագնդի են խաղում,իսկ ծաղիկները մնում են հողի տակ, սառչում են, ես չեմ ուզում,որ դու մեզ սառեցնես: - Երեխաններ շատ են սիրում ձմեռը,ես չեմ կարող չգալ, եթե չսառեցնեմ՝ ջուրը փաթիլ չիդառնա :Ես կհալչեմ այն տեղերում,որտեղ կտեսնեմ քեզ պես գեղեցիկ ծաղիկների,- պատասխանեց ձյունը: Ծաղիկը շատ ուրախացավ և ասաց.

-Շնորհակալ եմ,դու շատ բարի ես,հիմա ես էլ կսպասեմ քեզ և էլ չեմ վախենա :

Ձմեռն ու ծաղիկը