AAN BOORD BIJ HENRY MOOREN

U zit in de vrije vaart, wat spreekt u daarin aan?

,,Het afwisselende landschap, hoewel het een me natuurlijk meer aanspreekt dan het ander. Zeeland is een mooie provincie, maar vanaf het water zie je alleen dijken en zo af en toe een kerktoren. Op stukken van de Maas en de Geldersche IJssel en bij bijvoorbeeld Nijmegen zie je meer reliëf. Ook de Rijn in Duitsland heeft veel mooie stukken.’’

Geen last van het snelwegeffect op de Rijn?

,,Niet echt. Als je langs de vele schepen heen kijkt, ervaar je ook daar rust. Ach, je moet de plekjes en havens goed kennen, dan is het allemaal goed te doen.’’

Zag het er altijd al naar uit dat u zou gaan varen?

,,Ja, dat was altijd wel duidelijk. Ik ben een schipperskind en ben weliswaar 65 jaar geleden geboren in een ziekenhuis en heb op het schippersinternaat gezeten, maar verder heb ik altijd op schepen gewoond. Je weet natuurlijk niet hoe het had gelopen als je een partner had getroffen, die niet van varen had gehouden. Dat is voor mij echter niet aan de orde geweest, mijn echtgenote is ook een schipperskind.’’

Wat trekt u aan in het varen?

,,De vrijheid en afwisselende locaties waar je bent. En alles wat erbij komt kijken, het zakendoen, plannen, het continu vermengen van het sociale met het economische. Dat zijn de grootste uitdagingen waar ik voldoening uit haal.’’

Is er veel veranderd in al die jaren dat u vaart?

,,Zeker! Je wordt tegenwoordig veel meer gevolgd door opdrachtgevers, verladers, ontvangers. Vroeger kon het gebeuren dat je ergens voor de wal kwam en dat er werd gezegd: Ben je er nu al? Of: nu pas? Of: we moeten eerst nog uitzoeken waar we de lading laten. Die tijd is helemaal voorbij. De kans op spontane ontmoetingen met bekenden is ook veel kleiner geworden als gevolg van de 24-uursvaart en het verdwijnen van het traditionele schippersleven.’’

Jammer?

,,Ach, je moet meeveren met de tijd. Je schuift door het leven heen en alle facetten en veranderingen daarin moet je nemen zoals ze zijn. Je moet gewoon proberen uit die nieuwe situaties weer het beste te halen en de mooie momenten te zien. We zijn veel mobieler geworden. Je kunt ontmoetingen makkelijker plannen. Je hebt sowieso tegenwoordig veel meer zelf in de hand. Als het vroeger mistig was lagen schepen stil, een radar had je immers niet.’’

Wat maakt de Spes Nova echt tot uw schip?

,,De zorg die je ervoor hebt en de vele werkzaamheden maken dat je eigen wordt met zo’n schip. Evenals de eigen inrichting die we aan de woning hebben gegeven, verschillende verbouwingen en moderniseringen die we hebben doorgevoerd. Dat maakt het tot een thuis. We wonen er nu 37,5 jaar op, maar gaan binnenkort wel stoppen.’’

O jee, en dan?

,,Gaan we op de wal wonen. Aan het water natuurlijk, haha! En ga ik vrijwilligerswerk doen. Er zijn genoeg leuke dingen te verzinnen. Misschien wel rond het schipperscentrum in

Vaart op: Spes Nova (58 x 6,60 meter, bouwjaar 1961).

Vaargebied: Hoofdzakelijk Rijnvaart en binnen Nederland.

Aan boord: Meestal veevoeder.

Nijmegen. Of ik ga mensen helpen, met de administratie bijvoorbeeld, wandeltochten uitzetten. We hebben nog een ouder onder ons en de kinderen en kleinkinderen. Genoeg te doen, dus.’’

En uw job als voorzitter van schippersvereniging Schuttevaer Zuid Oost Nederland?

,,Daar stop ik op den duur mee. Ik zeg altijd: je groeit ergens in, maar ook weer uit. Ik ga straks een nieuwe levensfase in.’’

Grootste ergernis in de binnenvaart?

,,Ik kan me storen aan agressief vaargedrag. We varen met grotere motorvermogens dan vroeger, terwijl onze vaarwegen daar niet op zijn aangepast. Dan moet je je soms aanpassen als schipper, soms eens wachten, wat langzamer varen. Dat doen sommige mensen niet. Ik erger me daar niet zozeer aan, noem het liever een pijnpunt. En een zorgenpunt, omdat het ontbreken van menskracht, privatiseringen en bezuinigingen ervoor hebben gezorgd dat we een relatief verouderd areaal hebben met sluizen en bruggen op leeftijd. Dat geeft beperkingen.’’