Press coverage 117

Q TIME

Te k s t : J o s e p h i n e J a n ko w s k i B e e l d: M a r t i n h a l

QUALIT Y TIME Waarom de Kerst bij je schoonouders doorbrengen in een grauw en grijs Holland als je ook met je gezin in het zuiden van Portugal van de zon kunt genieten? En van de golven natuurlijk. Josephine Jankowski, Martijn van Hoek en hun kleine Storm kozen voor wat quality time in de Algarve.

W

Op de eerste dag hebben we een beetje ‘local knowledge’ tot onze beschikking. Martijn heeft een surfgids besteld bij de plaatselijke surfschool.

Deze komt in de vorm van een gebruinde Portugese kop met de naam Simon. Ik lok Storm weg bij

61 Q Ti me

60 6 S urf M ag .

e verblijven in Sagres, in het Martinhal-resort waar het ons werkelijk aan niets ontbreekt. Met de camper op vakantie is natuurlijk ook leuk, maar een stortdouche, elke dag schone handdoeken en vloerverwarming is toch ook wel erg fijn. De sportschool, het zwembad en de spa zijn ook niet verkeerd. Terwijl wij in de watten gelegd worden kan Martijn doen wat hij het liefst doet: surfen.

handelingen en andere Welness-verassingen kan je er de dag vullen. Er staat echter een tripje naar Lagos op de planning. Jammer dat het juist die dag keihard waait. Martijn: “Balen ja. Dik offshore en hier lopen we dan in Lagos. Leuk dorpje natuurlijk, maar liever had ik in het water gelegen.”

zijn speelgoed en ontvang hem bij de receptie want Martijn en zijn surfboard zijn de tijd vergeten. Nog nat van een vroege ochtendsessie komt hij dan eindelijk aangerend om nog net op tijd (lees: een half uur te laat) met Don Simon op zoek te gaan naar goeie golven. Scheurend over afgelegen weggetjes duurt het even voordat de juiste spot gevonden is, maar daar aangekomen blijkt het zoeken meer dan de moeite waard. Martijn: “ Het is bijna windstil en er komt een mooie swell door. Met surfgids Simon hebben we een rondje gereden en ondanks dat het druk is op Beliche lijkt deze spot de beste keus. De door bodyboarders bezette ‘slab’ aan de zijkant van strand laten we voor wat ‘ie is en we kiezen de holle linkse die midden in de baai breekt. Het zijn stevige holle bakken. Als uit het niets komen ze opzetten. Met de nodige toewijding en vooral hard peddelen pak ik mijn eerste golven. Altijd even wennen op een nieuwe spot. Het water is azuurblauw en aangenaam warm en terwijl die kleine op het strand speelt, lig ik er zo een goede twee en een half uur in. Geen slechte manier om de feestdagen door te brengen.”

De Algarve is een cadeautje. Terwijl ze in Nederland strijd voeren met winterse wind genieten wij van onze luxe koffie in de minstens zo luxe zon.

Ook ons paleisje in het Martinhal-resort wacht ons dagelijks op als een warme verrassing. Op mijn bananenbazooka (zo noem ik mijn gele beginnersboard liefkozend) heb ik al een paar magische momenten mee mogen maken. Het zijn van die ‘just me and nature’ momentjes waar de Happinezscheurkalender vol mee staat. Martijn: “De dagen beginnen vroeg. Om zeven uur op voor yoga, een snel ontbijtje en met het eerste licht erin bij Praia do Martinhal. Recht voor de deur hebben we ons eigen privé strandje met een lekkere steile beuker.

In alle vroegte schijnt de opkomende zon prachtig door de groene golven. Winter inderdaad, maar dan zonnig en prima te doen in mijn 3/2.”

Een heerlijke dag in het paradijselijke Sagres betekent vaak wakker worden met de zon in je slaapkamer. Terwijl Martijn zijn wilde haren in de zee kwijt kan, laten Storm en ik ons verwennen in de Spa. Met een variëteit aan massages, gezichtsbe-

Nu Martijn zijn fix gehad heeft, wil ik ook nog wel een poging wagen. Op het strand van La Mareta speelt Storm lekker in het zand terwijl ik de bananenbazooka nog eens in stelling breng. Mama heeft de smaak te pakken! De korte trip loopt helaas alweer ten einde. Na nog een luxe ronde koffie is het toch echt tijd om in te pakken en uit te checken. Omdat de vlucht pas later op de dag is, hebben we nog tijd voor een laatste strandbezoek. Op het woelige schuim van Cordoama waag ik nog een surfpoging. Net als ik de moed begin te verliezen en me met een laatste krachtsinspanning door de golven weet te worstelen, gebeurt het. Met een duwtje van Martijn en een stiekem knietje bij de take-off, sta ik ineens -al is het maar voor even- fier overeind terwijl de golf me richting het strand duwt.

Ik schreeuw het uit terwijl Martijn en Storm meejuichen. Yes, dit waren misschien de twee beste seconden van de trip. Met een voldaan gevoel kan ik het vliegtuig in, terug naar huis. Adios Portugal, tot snel.

63 Q T ime

62 6 S urf M a g.

“Voor Be l i c h e b l i j kt h e t t i j t e l a a g dus na a n d e r h a l f u u r ro n d r i j d e n kom ik t o c h w e e r u i t b i j o n s p r i v é s trand, re cht v oor d e de u r.”

De mooie daken en kleurrijke huisjes van Lagos zijn prachtig. Het is van de weinige dorpjes in de omgeving dat zijn authentieke karakter heeft weten te behouden. We lopen een rondje, doen een bakkie, maar Martijn is niet te houden. “Aan de westkust staan bakken van zeven meter, maar in onze baai loopt een lekker schouderhoge golf met offshore. Het gaat af.” De volgende dag is Martijn vroeg op pad, tijd om de zuidkust eens grondig te checken. “Terwijl Salema tegenvalt met kniehoge surf is Zavial met drie meter hoge close-outs weer veel te groot. Bizar hoeveel het scheelt per spot, ondanks dat ze nog geen twee kilometer uit elkaar liggen. Voor Beliche blijkt het tij te laag dus na anderhalf uur rondrijden kom ik toch weer uit bij ons privé strand, recht voor de deur.”