7 minute read
Campervrijheid
Hoe vrijheid voelt? Dat vult eenieder op zijn eigen manier in. Roel is een ‘digital nomad’ die het kantoorleven in België vaarwel heeft gezegd om vanuit Canada te freelancen. Walter brengt meer dan 150 nachten per jaar in zijn tweede huis-op-wielen door en ruilde het stapelbed in voor een op maat ingebouwde ‘fietsgarage’. Twee inspirerende verhalen.
Advertisement
Roel Goris
Roel Goris
Leeftijd: 29 jaar Vaste woonplaats: geen meer Camperdagen/jaar: 365+ Campervan: 1985 Dodge Ram Van Vervoert: 1 volwassene, 1 hond, digitaal kantoor https://nomadenschrift.com
Begin dit jaar vertrok Roel met zijn trouwe viervoeter Vega naar Canada. Groots avontuur, geen einddoel, geen plan. We spraken hem op doortocht naar de Yukon, een van de laatste stukken wildernis op aarde. De internetverbinding is verrassend goed.
BESTE MAATJES
Waarom koos je voor een ‘van-life’ in Canada?
“Canada is voor mij al van kindsbeen af het ‘beloofde land’: prachtige natuur, bergen, ruimte, vriendelijke mensen... Alleen: het land is zo gigantisch. Waar wil ik naartoe? Waar wil ik me vestigen? Het was mij duidelijk dat ik mijn walhalla pas zou vinden, als ik de tijd zou nemen om rustig rond te trekken, zonder van iets of iemand afhankelijk te zijn. Een campervan maakt de combinatie tussen ‘een thuis’ en ‘de wereld zien’ mogelijk. Home is where you park it!”
Wie is je trouwe viervoeter Vega eigenlijk?
“Vega is mijn beste maatje, mijn reisgezel. Anderhalf jaar geleden adopteerde ik haar en ik durf dromerig zeggen dat wij elkaar gevonden hebben. Ze is bovendien de perfecte reispartner voor iemand die alleen wil reizen zonder eenzaam te zijn. Zij is dolgelukkig om met mij op pad te zijn, past zich perfect aan mijn grillen aan en is bovendien een ongelooflijke knuffel. Dat zij in deze koude Yukon-nachten lekker warm tegen me aankruipt, is een extra voordeel.”
FOTOGENIEK
En, bevalt het leven in een campervan jullie?
“Wel, ik moest er wel wat aan wennen... Vooral dat je niet overal zomaar mag parkeren. Elke nacht een (dure) camping betalen, is niet de bedoeling. Intussen hang ik al wat langer rond in de buurt van Whitehorse, en hier begin ik de mooie ongestoorde plaatsjes wat te kennen. In de zomer passeer ik vast eens bij een officiële campground om een douche te nemen en wat van gezelschap te genieten. Want veel volk doet er niet mee aan het glamoureuze van-life in de winter – in het noorden van Canada, nota bene – dat kan ik je wel vertellen!”
Je campervan is niet bepaald een jonkie?
“Ik heb mij door een oldtimer laten verleiden: een 1985 Dodge Ram Van. Het leek me zo charmant om van zo’n oud beest mijn thuis te maken. Misschien de Instagram-fanaat in mij die het ‘fotogenieke’ liet overheersen? Het beestje heeft onderweg alleszins al heel wat gekost aan reparaties, om van de grote benzinedorst nog maar te zwijgen... Ondertussen is ze anders echt wel onze thuis geworden. Vega blijft er met alle plezier in dutten, terwijl ik even in een koffieshop aan het werk ben. Nog een zéér belangrijk detail: ik heb een hobbylasser gevonden die een kacheltje op maat voor mij in elkaar gestoken heeft.”
KOUDE START
Welke ‘beginnerslessen’ heb je al geleerd?
“Dat alles in orde komt. Soms kost het wat meer tijd, moeite en geld. De oldtimer heeft me al wat kopbrekens bezorgd, maar met de juiste handleiding kan ik steeds meer zelf repareren. Hoe vaker ik er zelf mijn handen aan vuil maak, hoe meer het trouwens mijn eigenste busje wordt. Haar in de koude gestart krijgen is een hele routine, maar dat doe ik intussen met mijn ogen dicht. Vastrijden in de sneeuw? Daar zijn trucjes voor met dit beestje, en als het écht niet lukt, haal ik de sneeuwkettingen boven.”
Wat is ‘het plan’, ook al is er eigenlijk geen?
“Doordat ik zo vrij mogelijk wil zijn in het ‘gaan en staan waar ik wil’, heb ik voor het digitale nomadenschap gekozen. Ik ben journalist en copywriter, dus ik schrijf van overal. Enkele vaste opdrachtgevers gaan er goed mee om: Whatsapp-berichtje en ik zoek me een koffieshop met wifi om de opdracht binnen te halen, rustig uit te schrijven en door te sturen. Zo creëer ik mijn reisbudget onderweg. In de zomer wil ik ergens een fijne zomerjob vinden, iets met bergen, klimmen of de natuur. Als ik maar buiten ben, mét Vega. Dat is het belangrijkste.”
Tips van Roel
· Er zijn gewoon geen regels. Je hoeft niet per se voor een oldtimer te kiezen, je ‘moet’ je bus niet met hout verwarmen, je bent niet ‘verplicht’ om naar het zuiden te gaan.
· Een droom is een plan dat nog gesmeed moet worden. Ontdek je droom en werk hem uit.
· Zorg voor financiële back-up, zodat een onverwachte reparatie slechts een handvol roet in het eten gooit en geen bodemloze emmer is.
Walter Van Extergem
Walter Van Extergem
Leeftijd: 62 jaar Vaste woonplaats: Merksem Camperdagen/jaar: 150+ Campervan: Dreamer Family Select Vervoert: 2 volwassenen, 1 hond, 2 koersfietsen
In de campervan van Walter Van Extergem gaat altijd een stel fietsen mee, want hij ruilt zijn ene passie geregeld in voor de andere. Nu de kinderen groot zijn en hij en zijn vrouw met pensioen zijn, is de campervan zowat hun tweede thuis, evenals voor hun asielhondje Che.
Tips van Walter
· Huur eerst eens een campervan voor een weekje of zo, en ondervind of het je aanstaat.
· Bedenk dat je bij iedere verplaatsing alles goed moet vastzetten.
· Zorg voor een zonnepaneel en een zwaardere woonbatterij, om je autonomie te vergroten.
· Wees algemeen zuinig met je energieverbruik.
INSTANT VAKANTIE
Jullie hebben altijd al veel met de camper gereisd?
“Mijn vrouw en ik gaven allebei les, hebben twee kinderen en stonden elke schoolvakantie klaar om te vertrekken. Ik heb het altijd een fijne manier van rondreizen gevonden. Nu we gepensioneerd zijn, hebben we extra veel tijd. Ik denk dat we de camper zeker 150 nachten per jaar gebruiken. We spreken ook regelmatig af met vrienden die zelf een camper hebben.”
Hoe zag jullie eerste kampeermobiel eruit?
“In de jaren tachtig, met de kinderen, reden we rond in een omgebouwde bestelwagen. Al snel volgden grotere en nóg grotere motorhomes. Sportief reizen met vier personen vraagt heel wat bagage. We namen altijd fietsen en ski- of surfgerief mee voor ons gevieren. Uitstekend voor een instant vakantiegevoel! Dankzij de fietsen hoeft de camper ook niet altijd mee, als je op uitstap wil of naar de bakker in het dorp gaat.”
ZELF AANGEPAST
Met wat voor camper rijden jullie vandaag rond?
“Met z’n tweetjes hanteren we andere criteria dan de grootte: de camper moet handig zijn in het verkeer, afmetingen hebben waarmee je vlot kunt parkeren, niet te veel verbruiken... Onze vorige campervan was 6,40 meter lang. Gemonteerd op de deurscharnieren, hing daar dan nog eens een fietsenrek aan. In totaal kwamen we uit op zeven meter. Onze huidige campervan is een Dreamer Family Select, gekocht bij Vanomobil in Deerlijk – goede service trouwens! – van zes meter met een stapelbed en een tweepersoonshefbed dat uit het plafond zakt.”
Je hebt dit model weliswaar zelf aangepast?
“Klopt. Het stapelbed heb ik verwijderd om plaats te maken voor de fietsen, zodat ze droog en veilig binnen kunnen staan. Ik heb een racefiets van Specialized, waar ik uiteraard graag zorg voor draag. Met het hefbed tegen het plafond heb je bovendien een extra grote zithoek, zoals in een motorhome. Ook nieuw: een zitplekje voor Che, een Spaans asielhondje dat we recent hebben laten overkomen. Hij vond gemakkelijk zijn eigen plekje in de campervan.”
HUILENDE WOLVEN
Wat was de meest avontuurlijke camperreis?
“Dat was in de Pyreneeën, nabij Les Angles, een opmerkelijk mooie plek in het hart van de Capcirvallei, die uitkijkt over het Matemale-meer. We kwamen er ‘s avonds aan, in het donker. Het was even zoeken naar een plaats. Toen we eenmaal goed stonden, hoorden wij – wel erg dichtbij... – wolven huilen. ‘s Morgens bleek dat we naast een natuurpark stonden en dat de wolven dus niet vrij rondliepen. Toch wat moeilijk geslapen die nacht...”
Van-life in de jaren tachtig
“Het verhaal van Walter over zijn eerste ‘van’ was een flashback naar mijn eigen kindertijd,” vertrouwt onze interviewster Sandra ons in een nostalgische bui toe. “Mijn vader bouwde een oude camionette om tot een huis op wielen voor zijn gezin van zes. Met een interieur van pakweg 4 x 1,75 meter is ‘krap’ een understatement, want behalve een stapelbed voor de hele familie kreeg hij er ook een tafeltje, een koelkast en een bagageruimte ingepast. Zo trokken we voor het eerst naar Oostenrijk, over erg smalle, kronkelende bergpaadjes. Op een ochtend mochten mijn broer en ik in alle vroegte de warme bakker helpen met broodjes maken, die we vervolgens nog lekker warm opaten. Even later, tijdens de rit naar het volgende bergdorp, zijn die broodjes er dan weer uitgekomen, in de camionette... Papa was er niet mee opgezet! Die campervan avant-la-lettre én het fluweelzachte edelweissbloempje dat ik tijdens die vakantie voor het eerst zag, zijn voor mij onlosmakelijk met Oostenrijk verbonden.”
