7 minute read
Henk Beerten: 'Het wethouderschap was voor mij het hoogtepunt. By far
De Nijmeegse oud-wethouder Henk Beerten (67) speelt tegenwoordig een bijrol in de politiek. Liever besteedt hij zijn tijd nu aan cultuur. Hij is bestuurslid van diverse culturele verenigingen, bezoekt filmvoorstellingen en muziekuitvoeringen en leest veel, over de Eerste Wereldoorlog, maar ook fantasy-verhalen. “Ik ben nog volop actief.”
Advertisement
Hij is al met pensioen, maar geraniums zijn niet te vinden in zijn fraaie appar tement in Residence Estel in Nijmegen met een indrukwekkend uitzicht over de Ooijpolder, de Waal en de Waalbrug. Henk Beerten: “Ik ben voorzitter/toe zichthouder in een stuk of acht organisaties en ik sport veel. Elke ochtend zwem ik 600 meter in het zwembad in dit complex. Dat is een heel goede manier om de dag te beginnen. Ik heb het geluk dat ik hier woon en dat kan doen. Dat is een luxe. Daarnaast zwem ik nog twee keer in de week bij Spetters en ben ik een fervent theaterbe zoeker en liefhebber van klassieke muziek.”
Velen kennen Beerten als politicus. In 2005 werd hij gevraagd voorzitter van afdeling Nijmegen van D66 te worden en in 2010 werd hij wethouder Onderwijs, Cultuur en Mobiliteit. Terugkijkend op zijn politieke carrière zegt hij: “Het wethouderschap was voor mij het hoogtepunt. By far. Dat had ook met mijn collega’s in het college te maken. Met name met Hannie Kunst, Bert Jeene en Jan van der Meer vormden we een hecht team en dan kun je heel veel betekenen voor de stad. Als ik nu door Nij megen fiets zie ik dingen waarvan ik denk: ‘oh ja, dat hebben we toch maar mooi voor elkaar gekregen’. Als ik mijn fiets onder Doornroosje zet, herinner ik me heel goed hoe dat tot stand gekomen is. Er was eigenlijk een parkeergarage voor auto’s onder gepland. Omdat de NS mee wilde betalen voor een ondergrondse parkeergarage voor 3400 fietsen, konden we ook nog de nieuwbouw van Doornroosje en studentenhuisvesting realiseren.”
Tekeergaan Toch is Beerten niet geheel ongeschonden uit de politiek gekomen. Menigeen zal bij zijn naam de associatie leggen met parkeerautomaten. Om het samen te vatten: op 1 januari 2012 zouden in Nijmegen nieuwe parkeer automaten op zonne-energie in gebruik worden genomen. Een storing in de software, accu’s die niet bestand waren tegen de kou en andere problemen zorgden ervoor dat het niet mogelijk was de parkeergelden te innen; er werd besloten om in Nijmegen, buiten de garages, het parkeren tijdelijk gratis te maken. Als verantwoorde lijk wethouder kreeg Beerten zware kritiek te verduren vanuit de gemeenteraad en in de pers. “Terugkijkend zeg ik dat ik op dat moment de meest logische beslissing heb genomen. Wat ik anders had moeten doen is het systeem parallel invoeren, dus de bestaande palen laten staan en tijdelijk updaten – dat had ons anderhalve ton gekost – en de nieuwe palen geleidelijk uitfaseren. Het waren zware tijden; je staat er dan alleen voor. Het is heftig als je voor de raad zit en ze gaan er met zo’n zwaar geschut in: een raadslid dat helemaal losgaat en alle negatie ve formuleringen uit het analyserapport achter elkaar opsomt. Dat zijn dan mensen waarmee ik een zakelijk relatie heb gehad, die ik al jaren ken en dan zo tegen je tekeergaan. Raadsleden die in de raad keihard zijn en dan na afloop naar je toe komen en zeggen: is niet persoon lijk bedoeld hoor, je bent een hartstikke goede wethouder. Dan denk ik: bekijk het maar. Het is niet fijn om te merken dat die relatie flinterdun blijkt om partijpolitieke redenen. Het was emotioneel zwaar, maar gelukkig heb ik heel goede vrienden waarmee ik toen regelmatig aan
de telefoon hing of op bezoek ging om af te reageren.”
Misdienaar Een andere teleurstelling was dat hij tot twee keer toe niet werd gekozen als voorzitter van het landelijk partijbestuur van D66. “Ja, een ezel stoot zich ... Dat was een grote teleurstelling in 2018. Ik was vicevoorzitter, zat al een half jaar bij de fractievergaderingen, had verkiezingspro gramma’s geschreven, uren op het podium gestaan bij het congres, dus mensen ken den mij. Maar het is niet gelukt. Ik heb toen gezegd: ik stop ermee. Ik heb nog wel het programma voor de Europese verkiezingen afgemaakt, maar had daarna geen zin meer in dezelfde rol van vicevoorzitter te verval len. Jammer, het zou een mooie afronding van mijn carrière bij D66 zijn geweest.”
Beerten woont sinds 1975 in Nijmegen toen hij daar onderwijskunde ging studeren. Inmiddels voelt hij zich ook Nijmegenaar. “Ik heb nog wel een beetje die nuchtere Achterhoeker in me. We waren in Lievelde, waar ik vandaan kom, een beetje een bui tenbeentje. Wij spraken thuis Nederlands en dat deden weinig families in het dorp. Als je op school als kinderen onderling Nederlands met elkaar spreekt, ben je toch anders dan de rest. Toch voel ik me altijd nog wel op mijn gemak bij Achterhoekers.”
Henk Beerten groeide op in een gezin met drie broers en drie zusjes. Een goed katholiek gezin. “Elke avond op de knietjes op de kokosmat en in het weekend naar het Lof en de mis. Mijn vader was behoorlijk streng katholiek en we woonden ook nog vlak naast de kerk. Natuurlijk was ik mis dienaar. Mijn moeder was ook gelovig maar minder strikt. Op mijn twaalfde, dertiende was ik echter wel klaar met het geloof.”
Auto-ongeluk Toen Henk 14 jaar was veranderende zijn leven ingrijpend. Bij een auto-ongeluk raakten zijn ouders zwaargewond; zijn vader overleed na enige dagen op 46-jarige leeftijd, zijn moeder lag anderhalve maand in het ziekenhuis. Henk, die ook in de auto zat, had alleen een beetje last van zijn been. “De kinderen, in de leeftijd van 4 tot 16 jaar, werden toen mijn moeder in het ziekenhuis lag bij diverse familieleden ondergebracht. We hebben dus niet gezamenlijk het ver driet kunnen verwerken. Op het moment dat mijn moeder uit het ziekenhuis kwam en we weer bij elkaar gingen wonen, was de tijd van echte rouw wel een beetje voorbij. Het ging meer om hoe houden we het hoofd boven water.” Het is nog steeds een hechte familie, zegt Beerten. Een van zijn zussen en zijn moeder zijn inmiddels overleden. De anderen zien elkaar veel en met zijn jongere broer gaat hij regelmatig duiken. Inmiddels heeft Beerten er al bijna zeshon derd duiken op zitten.
Tegenwoordig bekleedt hij diverse voor zittersfuncties. “Daar ligt mijn grootste kwaliteit. Ik wil vooral een verbinder zijn, mensen de ruimte geven, structuur aan brengen, motiveren. In een bestuur ben ik ook liever voorzitter dan iets anders.” Veel activiteiten spelen zich af op het culture le vlak zoals de Nijmeegse Stichting voor Kamermuziek: “Met een gemiddelde zaal bezetting van negenhonderd bezoekers is onze concertserie de grootste van Neder land na het Concertgebouw. Het program
ma dat wij bieden is van hoge kwaliteit met topmusici die ook in Londen, Parijs en New York optreden.”
Homobeweging Een groot evenement dat eraan zit te komen zijn de EuroGames 2022 in Nijmegen. Dit meerdaagse sportevenement, dat wordt georganiseerd door de Stichting Euro Games 2022 Nijmegen onder voorzitterschap van Henk Beerten, staat open voor iedereen. In het weekend na de Vierdaagse worden ruim 1500 deelnemers verwacht. “Leuk dat ik me nu voor dit project kan inzetten. Ik heb hiermee wel passie. Zo ben ik in de jaren negentig al actief geweest in de homobeweging, 8 jaar als voorzitter van COC Nijmegen en daarna bijna 4 jaar als landelijk voorzitter.” Beerten kwam zelf pas laat voor zijn geaardheid uit. “Het heeft lang geduurd ja. Ik was al 35 jaar. Ik heb verschillende vriendinnen gehad, maar als dat niet goed voelt … Het was moeilijk om die eerste stap te zetten toen ik mijn eerste vriendje tegenkwam. Het is voor bijna niemand makkelijk om uit de kast te komen, ook nu nog niet. Je bent er zelf mee bezig; dan kan de omgeving nog zo positief zijn, je moet wel de stap maken. Het is alsof je oude schoenen weggooit voordat je nieuwe hebt. Je weet niet waarin je terechtkomt. Je moet een identiteit be palen en dat is één stap meer dan iemand die hetero is. Dan hoef je niet met jezelf die discussie aan. Het blijft nodig om voor die homo-emancipatie op te komen, voor ech te gelijke behandeling , gelijke rechten.” ¶
