Een persoonlijke brief van Alicia Keys

Het leven is een gekke, mooie, uitdagende verrassing, toch?

In het afgelopen anderhalf jaar is alles ingrijpend en volledig veranderd. En nu we als maatschappij uit een van de moeilijkste periodes van ons leven komen, betrap ik me er vaak op dat ik nadenk over wat ik naar de toekomst wil meenemen. Ik besef meer dan ooit dat het een keuze is.

Het leven dat we voor onszelf, voor onze families willen opbouwen is een keuze. Wil ik zo hard werken dat ik mijn familie nooit zie? Of wil ik grenzen stellen en die respecteren? Wil ik in dat koortsachtige tempo blijven reizen zoals ik vroeger deed? Of besluit ik dat ik – niet alleen voor mijn eigen welzijn, maar ook voor de planeet – me meer bewust ben van de manier waarop ik me in de wereld beweeg? Moet ik mijn agenda volproppen met aaneensluitende Zoommeetings en telefoontjes, waardoor ik nauwelijks tijd heb om te lunchen, of wil ik ruimte maken voor mijn creativiteit, mijn gezondheid en mijn gemoedsrust?

En – naarmate de wereld om ons heen gewelddadiger, onrechtvaardiger en onrustiger wordt – wat willen we eraan doen om meer te leren, om meer te DOEN zodat we ons buiten onze eigen vier muren en vooropgezette idealen kunnen ontwikkelen? Hoe kunnen we onze eigen wereld en de stereotypen die we meekregen herdefiniëren? Wat willen we onze kinderen leren en laten zien? En hoe kunnen we diversiteit en groei in ons huis, ons bedrijf, ons bestedingspatroon en ons leven brengen? Ik heb veel dingen aan mijn hoofd.

Maar ik weet dat alles neerkomt op keuzes maken. We kunnen kiezen wie we willen zijn en welk leven we willen leiden. We hoeven niet te accepteren wat er altijd geweest is. We kunnen de toekomst schrijven, creëren, dromen.

Wij zijn belangrijk, wij zijn sterk! En dat belachelijke stemmetje in ons hoofd dat ons iets anders probeert wijs te maken is NIET echt! Ik denk dat dit stemmetje de angsten vertolkt die we geërfd hebben van de mensen die het dichtst bij ons staan. En het is niet eens hun schuld: zij hebben het ook weer geërfd! Op een gegeven moment moeten we een keuze maken en beslissen wie we willen zijn!

Willen we ons hele leven blijven wensen dat we het knotsgekke idee waar we van afzagen toch hadden uitgeprobeerd of dat we hadden geïnvesteerd in dat ene waar we als klein meisje al van droomden? Of willen we het stemmetje in ons hoofd laten winnen?

Ik heb daar zelf ook mee geworsteld! Ik dacht altijd dat iedereen het beter wist dan ik. Ik dacht altijd dat ik moest luisteren naar wie de meeste ervaring had. Ik dacht dat ik de goedkeuring van iedereen nodig had en door elk oordeel moest worden bevestigd.

Ik dacht dat iemand anders een creatiever idee had, of een betere strategie, of een beter businessplan, of een betere oplossing...

Maar NEE! Ik besef dat IK het ben, het zit in mij! En het enige wat ik hoefde te doen was ervoor kiezen om op mezelf te vertrouwen.

Om te geloven in mijn capaciteiten, mijn vaardigheden, mijn wijsheid, mijn … – durf ik dit wel te zeggen? – mijn genie! Ik moest in mezelf geloven en nu ik dat doe vertrouw ik eerlijk gezegd niemand méér dan mezelf. Natuurlijk zijn er mensen wiens mening ik respecteer en die bijdragen aan mijn ideeën, maar uiteindelijk ben ík het.

Uiteindelijk ben jíj het. En we hebben alles wat we nodig hebben. Hier. In onszelf. Dus zoek niet verder, want hier is het. En wat je ook wilt in het leven, je kunt het hebben. Zoek niet verder, want hier is het. En wat je dromen ook zijn, je kunt ze waarmaken. De keuze is aan jou. De keuze is aan jou. Ik hoop dat je voor jezelf KIEST! Ik hoop dat je voor jezelf KIEST!

JOURNEY TO MYSELF