Kim Kötter

Janine: trui en jurk (Mango). Fabian: trui en jeans (Zara). Jade-Ming:Kim: IRO (jurk). Poespas trui (Zara). Jeans (Tommy Hilfiger).(sandalen met hak). Muck: C&A (overhemd). Poespas (broek en laarzen). Poespas (bijzettrapje)

Fabulous Mama of the Year

KIM KÖTTER

‘Altijd gebak, hè?’

Ze is ondernemer, presentatrice, heeft een YouTube-kanaal, een vlog, een webshop, geeft les op een ROC en bracht het boek Niet het mooiste meisje van de klas uit. Met haar man, zanger en podcastmaker Jaap Reesema (37), heeft Kim Kötter (40) zoontjes Muck (6), Youp (4) en Ted (1).

tekst Thea Tijssen | fotografie Lutske Veenstra | styling Valerie Ntantu | visagie Nicole van der Linden

Ondanks de drukke periode waarin het gezin Reesema-Kötter zich momenteel bevindt, heeft Kim ons bij haar thuis uitgenodigd. Het is een warme zomerdag, ze heeft een wit shirt aan met een korte broek eronder, draagt haar haren los en is bijna make-uploos (“Ik heb alleen mascara op!”). Als we in de tuin op de stijlvolle bank ploffen, illustreert Kim de drukte: “Jaap heeft vandaag drie optredens in België en ik heb vanmiddag nog een afspraak in Amsterdam, voor Poespas (de webshop die ze met haar vriendin Lisette Lubbers runt, red.). Oppas Amber is naar de speeltuin met de jongens, zodat we niet naar hen hoeven om te kijken.”

Kim zet een latte macchiato en een schaal-

tje slagroomsoesjes op tafel. “Ja, altijd gebak, hè. Dat hoort zo,” zegt ze lachend met haar licht Twentse tongval. Hoewel ze standaard gebak in huis haalt als er bezoek komt, is er ook écht iets te vieren vandaag. Niet alleen dat Kim Fabulous Mama of the Year is geworden (“Bizar toch!”), maar ook dat Jaap en zij vandaag tien jaar samen zijn. “Dat hebben we gisteren al even gevierd. Voor het eerst in tijden waren we met z’n tweetjes de hort op. Dat was echt genieten. We gingen in België in the middle of nowhere op zoek naar een leuk restaurant waar we een paar uurtjes konden doorbrengen voordat Jaap weer moest optreden. Kwamen we onverwacht terecht op een plek waar een besloten feest bezig was. Dat bleek geen probleem; de gastheer was zo lief. Hij zorgde ervoor dat het ons aan niets ontbrak; bracht ons allerlei lekkere drankjes en hapjes en we zaten echt op een mooie plek.” Muck en Youp werden door onze oppas en de pianist van Jaap naar België gebracht, zodat zij ook een keer een concert van Jaap konden bijwonen. “Dat vonden ze zo leuk! Zagen ze hun vader op het podium. En dan ook nog in België, waar hij enorm populair is en iedereen zijn liedjes meezingt.”

Onlangs is Kim veertig geworden, maar

dat vindt ze totaal geen issue. “Het gaat hard, maar het is niet zo dat ik nu denk: shit, de tijd dringt. Als je dertig wordt, denk je: wat wil ik met mijn leven, wat wil ik met mijn werk? Maar nu, op mijn veertigste, ben ik erg blij met hoe ik in het leven sta en met het werk dat ik doe. We hebben een gelukkig gezinnetje met drie gezonde kinderen, we zijn getrouwd en hebben een mooi huis. Ik ben niet meer zoekende. Ze zeggen niet voor niets: ‘fabulous at forty!’ Joh, leeftijd is maar een nummer. Ik ben allang blij dat ik het mag worden en hoop dat ik nog vele jaren ouder word.” Toch wil ze een kanttekening plaatsen. “Als er bij een interview staat dat ik veertig jaar ben, vind ik dat een raar idee. Dat klinkt alsof ik over mijn hoogtepunt heen ben. Ik snap dat dit niet zo is, maar zo voelt dat. En de kinderen vinden het momenteel heel leuk om leeftijden te noemen, dus bij het minste of geringste hoor ik: ‘Mijn moeder is veertig!’ Dan denk ik: ssst! Maar goed, toen we gisteren in België aan kwamen rijden en ik bij Jaap in de auto zat, dachten die Belgen dat ik Pommelien Thijs was (de Vlaamse zangeres met wie Jaap ‘Nu wij niet meer praten’ heeft opgenomen, red.). Vrij geestig, want zij is twintig. Als ik blijkbaar voor twintig jaar jonger kan doorgaan, is er niet veel reden tot paniek.” ➤

‘Ik ben erg blij met hoe ik in het leven sta. We hebben een gelukkig gezinnetje met drie gezonde kinderen en een mooi huis’

Kim: Poespas (jumpsuit). Youp: Poespas (blazer). Shoeby Jill & Mitch (jeans).

‘Een paar dagen na onze eerste zoen was Jaap voor het eerst bij mij en bleef meteen slapen. Een dag later ontmoette ik zijn hele familie’

Kim: Forte Forte (jurk). Poespas (sandalen met hak). Ted: HEMA (romper). Mango Kids (tuinbroek). Poespas (speelgoed). Youp: Poespas (t-shirt, blazer en laarzen). Shoeby Jill & Mitch (jeans). Muck: Jack & Jones (t-shirt) Shoeby Jill & Mitch (overshirt). Poespas (broek en laarzen).

Kim is geboren in Losser, een plaats in Twente, en groeit op in een gezin met drie

meiden. Haar ouders zijn ondernemers en hadden toen Kim jong was een meubelzaak. “Mijn vader met name, mijn moeder was er veel voor ons. En als mijn moeder moest bijspringen in de zaak, stonden opa en oma paraat. Ik ben enorm Twents opgevoed, maar wel met een open vizier. Dat past bij mijn vaders karakter; mijn moeder is wat terughoudender.” Kim herinnert zich met name de verre reizen naar bijvoorbeeld Costa Rica en Nicaragua die het gezin maakte. “Als we drie weken weggingen, was er één week waarin we het binnenland in trokken om ontwikkelingswerk te doen. Of de krottenwijken in gingen om te kijken hoe het er daar aan toe ging. Dus naast luxe zagen we ook die andere kant. Ik heb ’t geluk dat ik al op jonge leeftijd in veel landen ben geweest. Zo kreeg ik onder meer dat open vizier. Twentenaren zijn van: niet zeuren, gewoon doen. Ik vind het fijn dat ik die karaktereigenschap heb, maar bij de Twentse inborst horen ook minder leuke trekjes. Twentenaren kijken vaak naar anderen met een blik van: ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.’ De ander naar beneden duwen, is hen ook niet vreemd. Zonde, want je mag trots zijn op wie je bent en op wat je doet. Waarom een ander dat misgunnen? Die eigenschap bezit ik dus niet. Toen ze 35 waren, verkochten mijn ouders de meubelzaak aan mijn ooms. Daarna zijn ze het rustig aan gaan doen. Vervolgens startte mijn vader een viszaak, die mijn zusje later heeft overgenomen. Daarna is hij een schildersbedrijf gestart, dat ook door mijn zusje is overgenomen. Ja, mijn ouders blijven altijd bezig. Ze zijn heel ondernemend, zien altijd kansen.”

“Tien jaar geleden kreeg ik iets met Jaap.

Niemand dacht overigens dat wij bij elkaar zouden blijven. We ontmoetten elkaar bij de Buurmeisje van het jaar-verkiezing van FHM, waar ik moest jureren. Die avond, toen mijn werk erop zat, haakten al mijn vriendinnen af, maar ik wilde op stap. Toen ben ik met Jaap en zijn vriendengroep gaan varen - die vrienden kwamen ineens allemaal aanwaaien. Op de boot kwamen Jaap en ik erachter dat we dezelfde achtergrond hadden. Niet qua familie, want Jaap komt meer uit een kakkersgezin, maar we komen allebei uit het oosten en waren allebei helemaal klaar met die Amsterdamse mentaliteit. Ik noem het maar even de wegswipe-generatie; altijd kijken of er een nóg beter iemand is. Ook hadden we dezelfde afspeellijstjes op Spotify. Vlak daarna, op de boot, gebeurde het: Jaap begon in mijn oor te zingen - van Mariah Carey-hits tot ‘Sitting on the dock of the bay’ en ‘You are the best thing’ - en toen was het gedaan. Hij ging me zoenen en heeft me keurig naar huis gebracht om 6.00 uur in de ochtend... En dat terwijl ik om 10.00 uur alweer ergens moest presenteren. Toen ik klaar was met die presentatie, heb ik Jaap gebeld. Niks voor mij, ik vond dat altijd doodeng en was nooit zo flirterig, maar bij Jaap voelde het meteen vertrouwd en gezellig. Een paar dagen later was hij voor het eerst bij mij en bleef meteen slapen. Een dag later ontmoette ik zijn hele familie. Jaap was langs zijn moeder gegaan en had gezegd: ‘Ik heb nu de vrouw van mijn leven ontmoet en jullie moeten haar zo snel mogelijk leren kennen.’ Dat is dus ook gebeurd. Natuurlijk had het ook níet kunnen werken tussen ons, maar we dachten allebei: als het niet zo is, dan is het niet zo, maar iedereen mag dit weten. Wij zijn blij en gelukkig en we zien wel. In diezelfde week waren mijn ouders op een festival in Twente; Jaap is naar hen toe gegaan en heeft mijn vader om mijn hand gevraagd. Toen al, ja. Mijn vader vond geen enkele jongen ooit leuk, maar met Jaap had ie meteen een klik. Het heeft zo moeten zijn. Vanaf dat moment zijn we altijd samen geweest en hebben we altijd samen geslapen.”

Toen Kim en Jaap al een jaar bezig waren met ‘proberen kinderen te krijgen’, gingen ze een onderzoekstraject in om te kijken waar het aan lag. “De artsen konden bij ons beiden geen oorzaak vinden. Dan is het meteen ingewikkeld, omdat ze ➤

‘Al na een week heeft Jaap mijn vader om mijn hand gevraagd’

Ted: HEMA (romper). Mango Kids (tuinbroek). Poespas (laarzen). Youp: Poespas (t-shirt, blazer en laarzen). Shoeby Jill & Mitch (jeans). Muck: Jack & Jones (t-shirt). Shoeby Jill & Mitch (overshirt). Poespas (broek en laarzen).

dan alles moeten uitsluiten: ‘Oké, dat heb je niet, dit heb je niet, hier ligt het niet aan.’” Na tientallen onderzoeken, vele maanden later, komen ze eindelijk in aanmerking voor ivf. Sterker nog: Kim en Jaap waren een van de eerste bekende stellen die openlijk over hun ivf-traject vertelden. “Ik wilde ivf graag uit het verdomhoekje halen, het is niet iets om je voor te schamen. En weet je wat grappig is? We hebben voor ’t eerst over ons ivf-traject verteld in Fabulous Mama. Muck was één jaar en we dachten: dit is het moment. In die tijd was het nog niet zo dat bekende mensen daar open over waren. Inmiddels is dat gelukkig wel veranderd. We merkten dat het voor veel mensen die in hetzelfde schuitje zaten, fijn was dat ik daar open over sprak. Maar ook voor mijzelf was het fijn, omdat ik het zo kon verwerken. Want op die manier kon ik er met veel mensen over praten en werd het geen ding. Eigenlijk ben ik sowieso wel lekker door dat hele proces gegaan. Althans, ik denk daar nu zo over. Dat is ook typisch hoe ik ben; dat ik de ellendige dingen vergeet, want die waren er natuurlijk ook. Het altijd maar moeten wachten, in onzekerheid zitten, het spuiten van hormonen. Het was echt niet allemaal een feest. Maar ik probeer mensen wel mee te geven dat ze er niet tegenop moeten zien. Dat ze niet moeten denken dat het alleen maar ellende wordt. Als je dat denkt, wordt het ook alleen maar ellende.”

De zwangerschap verliep voorspoedig.

Totdat met 26 weken Kims vliezen plots braken. Zo’n veertien weken te vroeg! “Ik stond een les in ondernemerschap te geven op het ROC van Twente in Almelo. Met loeiende sirenes ben ik vervoerd naar verschillende ziekenhuizen en uiteindelijk belandde ik in het WKZ ziekenhuis in Utrecht. Jaap moest naar LA voor werk en was net geland toen ik ’m belde. Hij dacht dat ik een grapje maakte toen ik zei dat mijn vliezen waren gebroken. Tot ik zei: ‘Als je bij de geboorte van je kind wilt zijn en je kind wilt leren kennen, moet je nu terugkomen.’ Doodeng was ’t, want de uren die volgden, waren cruciaal. Vandaar dat ie terug moest komen. Gelukkig bleef de baby zitten. Vervolgens heb ik twee weken in het ziekenhuis gelegen. Ik bleek een scheur aan de bovenkant van de placenta te hebben. Elke keer maakte mijn placenta wel weer genoeg vruchtwater aan, maar toch is zo’n scheurtje risicovol. Na die twee weken moest ik elke dag terugkomen naar het ziekenhuis. Ik werd in een rolstoel vervoerd en mocht 24/7 alleen stilliggen. Het was spannend, ook omdat we bang waren dat het kindje eerder zou komen en misschien niet gezond zou zijn. Uiteindelijk kwam Muck pas met veertig weken en drie dagen en bleek hij gelukkig helemaal in orde.” Twee jaar later diende Youp zich aan. “Van hem ben ik thuis bevallen, in bad. Het weeën opvangen ging best goed. Mijn schoonmoeder, die arts is, was bij ons thuis om op Muck te passen. We dachten: het gaat best lekker. Want ik wist ook: op het moment dat ik die auto in moet, word ik afgeleid en krijg ik faalangst dat ik het niet goed doe. Dat leek me geen goed plan. We besloten dat ik het beste thuis in bad kon bevallen. En zo geschiedde. Een ideale bevalling volgde. Bij Ted ging het trouwens weer heel anders. Mijn vliezen braken toen ik iets meer dan 41 weken zwanger was. Wat prima is, maar je mag dan niet meer in bad bevallen. En als je vliezen langer dan 24 uur eerder gebroken zijn, moet je in het ziekenhuis bevallen. Dus alles wat we hadden bedacht, kon niet doorgaan. Wij alsnog naar het ziekenhuis, wel naar het WKZ, gelukkig. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en heb ik drie gezonde kinderen op de wereld gezet.”

De jongens hebben drie heel verschillende karakters, dat kon Kim vooral op vakantie

goed zien. “Ze konden in dat hotel meedoen aan een theatervoorstelling en Muck, de oudste, was heel faalangstig. Echt zoals ik vroeger was, terwijl hij dat nog nooit bij mij heeft gezien. Ik geef dat dus bewust níet aan hem mee, maar dat zit dan toch in je DNA. Daar kun je niks aan doen. Ik probeer hem daar zo goed mogelijk in te begeleiden, maar je weet nooit of je het goed doet. Muck krijgt vaak spijt van dingen die hij niet doet, dus daar heb ik hem op gewezen. Hij heeft zich toen een soort van over die faalangst heen gezet, ook omdat ie z’n broertje niet ➤

‘Ik wilde ivf graag uit het verdomhoekje halen, het is niet iets om je voor te schamen’

Youp: Poespas (t-shirt en laarzen). WE Fashion (broek). Kim: Poespas (top en broek).

alleen wilde laten, en is toch het podium op gegaan. Je wilt niet weten hoe ik me voelde, daar in de coulissen. Mijn hart brak en ik was trots tegelijk. Verder is Muck heel gestructureerd en hoog- sensitief. Youp, de tweede, is precies Jaap. Qua uiterlijk en karakter: kort lontje, heel eigenwijs, een komediant en maakt meteen vrienden. Op vakantie wilde hij alleen maar op het podium staan. Hij vindt het leuk om te zingen en dansen. Hij bedenkt het ook allemaal, neemt het voortouw. Uiteindelijk voert ie het niet zelf uit, want hij vindt alles eng, maar ondertussen doet ie wel alsof hij alles weet. Ted is motorisch zo snel met alles en kent geen angst. Hij klimt het podium op, doet zijn shirt omhoog en gaat zingen en shinen. Het is een paradepaardje dat niet van het podium af te krijgen is. Als ik op de zaken vooruit mag lopen, denk ik dat Muck uiteindelijk arts wordt net als z’n oma - als hij het niveau op school aankan hè - dat Youp zanger wordt, net als Jaap, en dat Ted een eigen bedrijf krijgt, net als ik.”

Kim en Jaap wonen sinds twee jaar in een schitterend vrijstaand huis in Loosdrecht.

Maar twee dagen voor de uitgerekende datum van Ted vertelde de makelaar dat er - hoewel ze totaal niet op zoek waren - een huis zou vrijkomen dat echt iets voor hen was. En het zou niet op Funda komen. “Het stond voor ons op een droomplek, namelijk aan het water en midden in het groen, met vrij uitzicht.” Dus stond Kim twee dagen na haar bevalling met Ted in de draagdoek bij de bezichtiging. “We moesten snel beslissen en mede door de hormonen heb ik echt zitten janken. Vooral omdat we heel blij zijn in dit huis en we hier nog helemaal niet zo lang wonen. Maar het is een kans die we niet konden laten liggen. Ook daar hebben we verbouwd, al kun je beter ‘gebouwd’ zeggen, want het is bijna helemaal gestript vanbinnen. Het huis is nu op z’n hoogste punt, het dak zit erop, en nu gaat het echt om de afwerking en daarna moeten de keuken, badkamer, wc en alles er nog in. Als alles goed gaat, kunnen we er in december in.” Volgens Kim is het zelf (ver)bouwen van een huis haast hetzelfde als een eigen bedrijf erbij runnen. Dat kon er nog wel bij in huize Reesema-Kötter… “Maar straks zijn we blij. Voor de kinderen is het ook fijn dat we dat buitenleven hebben straks. Dat ze hutten kunnen bouwen. Ik merk nu al dat onze jongens echt buitenkinderen zijn. Ze willen voetballen, maar elke keer gaat die bal over de schutting naar de buurman. Dus voor de kinderen is het lekker als ze straks een veldje hebben waar ze vrijuit kunnen spelen. Ons huis is in een natuurmonument aan de Loosdrechtse plassen. Niemand kan bij ons achter kijken en er mag ook niemand lopen. Alleen wij mogen daar gebruik van maken. Luxe, toch?”

Op het moment van het interview is Kim net anderhalve week terug van vakantie in

Turkije. Ze benadrukt dat een zomervakantie in de tropenjaren eigenlijk geen vakantie is, maar keihard werken. “Omdat de jongens verschillende leeftijden hebben, zitten ze alle drie in een andere fase. En die slaaptijden verschillen natuurlijk. De vakantie was leuk, want je weet dat je herinneringen aan het maken bent, maar ik dacht ook meerdere keren: dit is geen Instagram-life...” Wat Kim er overigens niet van weerhoudt om dat not-so-Instagrammable life wél te laten zien in haar Insta-stories en vlogs. Zo konden Kims volgers meekijken naar de mislukte ontbijtochtenden waarop het ene kind niets anders wilde eten dan lepels Nutella, het andere de melk omgooide en het derde alleen wilde ontbijten met een iPad voor zijn neus. “Omdat Jaap volle bak in het optreedseizoen zit en we maar kort de tijd hadden om weg te gaan, dachten we: we gaan naar een all inclusive-hotel. Zodat we niet hoefden na te denken over waar we moesten eten, wanneer we boodschappen moesten doen, noem maar op. Gewoon dat alles al geregeld is. Zo’n ontbijt is op zich super, want bij een buffet staat alles voor je klaar. Maar dan zit je aan tafel en die eerste dagen

‘Het gaat hard, maar het is niet dat ik denk: shit, de tijd dringt’

‘Als de kinderen het huis uit zijn, worden Jaap en ik zo’n ANWB-stel. Op elektrische fietsen rondtoeren en overal stoppen en taartjes eten’

moeten de boys gewoon acclimatiseren door de vlucht en temperatuur. Dus dan zat ik daar als een soort scheidsrechter: ‘Nee, dat mag niet.’ ‘Kom, eten.’ ‘Stop daarmee.’ Jaap en ik waren alleen maar dingen aan het opvangen die – bijna – omvielen, het was een zooitje. Ik had medelijden met het personeel dat de tafel moest afruimen.” Toen Kim en Jaap gisteren met z’n tweetjes zonder kinderen op dat mooie plekje in België zaten, gingen ze fantaseren over later. “We bedachten dat als de kinderen zo groot zijn dat ze het huis uit zijn, wij echt zo’n ANWB-stel worden. Dan gaan we op van die elektrische fietsen rondtoeren en dan overal stoppen en taartjes eten. We hunkeren daar nu al naar, haha! Heel erg, maar zo’n ANWB-stel, dat zijn wij ten voeten uit.” m

MEER KIM

Naam Kim Kötter Geboortedatum 27 juli 1982 Geboorteplaats Losser Zussen Nicole en Moniek Opleiding Beleids- en organisatiewetenschappen Kinderen Muck (6), Youp (4) en Ted (1). Carrière Won in 2002 de Miss Universe-verkiezing, eindigde als tiende op de Miss Universe-verkiezing in Puerto Rico. Begon haar eigen modellenbureau, dat ze later verkocht aan Ulla Models. In 2009 verwierf Kim de rechten van de Miss Nederland- verkiezing en die van Miss Universe Germany, vanaf dat moment organiseerde ze deze verkiezing zowel in Nederland als Duitsland. In 2020 verkocht Kim de rechten om zich meer te focussen op haar eigen carrière. In 2019 deed ze mee aan Expeditie Robinson, waar ze als negende afviel. In 2021 verscheen haar boek Niet het mooiste meisje van de klas, waarin Eddy van der Ley haar levensverhaal heeft beschreven. Kim maakt de wekelijkse vlog ‘Lekker veel hooi op de vork’. En was onlangs voor het vijfde jaar te zien in Vier handen op één buik. Bovendien is ze mede-eigenaar van de webshop Poespas.nl.

Essentiel Antwerp (jurk). Poespas (oorbellen). Vedder & Vedder (ketting).