吳明倫
Ming-Lun Wu Mina Wu Het Plateel
Het Plateel
吳明倫 Ming-Lun Wu Mina Wu Het Plateel
Ymere – MER.
6
Woord vooraf / Preface
Louise Schouwenberg 13 Minafications 28 Minafications 43
Beelden / Images
Dirk van Weelden 63 Van ver 67 From far 72
Beelden / Images
93
Biografie & Bibliografie / Biography & Bibliography
Woord vooraf Ten oosten van de historische binnenstad van Purmerend, aan de overzijde van de Where ligt een nieuw woongebied: Het Plateel. Wat een rommelig bedrijvengebied was, wordt de komende jaren ontwikkeld tot een in groen ingebed woongebied. M3H architecten heeft woningen en gevelwanden ontworpen die refereren aan de herenhuizen rond de eeuwwisseling van 1900. In de kopgevels zagen de architecten en opdrachtgever Ymere mogelijkheden voor extra kwaliteit en eigenheid door een kunsttoepassing. De naam van de wijk verwijst naar de plateel bakkerijen, keramische tegelfabrieken, die rond 1900 in Purmerend en omgeving waren gevestigd. In die periode kende de stad een korte bloeiperiode van de fabrieksmatige productie van sieraardewerk. Er was al sinds de zeventiende eeuw een traditie op het gebied van gebakken tegels. Het Purmerends Jugendstil aardewerk van rond 1900 wordt geken merkt door bont gekleurde en lineair grafische voorstellingen, van vooral bloemmotieven. De deco ratieve en innovatieve aspecten van dit keramiek vormden het uitgangspunt in onze keuze voor een ontwerper. Het werk van de Taiwanese Mina Wu (1976-2009) sluit daar goed bij aan en heeft zelfs in de thematiek (bloemen, natuur) overeenkomsten met Jugendstil. Jugendstil in Mangastijl. De tekeningen van Mina Wu noemde ze ‘free hand drawings’, de tekening maakte als het ware zichzelf. Bloemtekeningen ‘groeiden’ uit haar handen, zei ze. Die tekeningen wilde ze een plek geven in de woongebouwen in Het Plateel, het liefst integreren in de architectuur. Tot het beeld voor Het Plateel kwam ze 6
door heel veel Jugendstil beelden te bestuderen en vervolgens, zonder beelden als referentie voor zich, uit het hoofd bloemen te tekenen. Na overleg met de architect stelde ze voor om de bakstenen te gebruiken om mee te ‘tekenen’. In de donkere bakstenen onderlaag moest met een lichte steen een tekening worden aangebracht. Niet zozeer als mozaïek, maar eerder verwijzend naar pixels in digitale beelden. Wat noodzakelijk was voor de kwaliteit van het ontwerp was volgens Mina Wu het gevoel te behouden dat het een tekening uit de losse pols betreft, de tekening moet levendig blijven. Door uitsluitend hele bakstenen te gebruiken zou dat niet lukken, en dus moesten ook halve bakstenen worden gebruikt om de tekening zo precies mogelijk over te brengen. In 2007 werkte Mina Wu met M3H aan het ontwerp en de uitwerking ervan. Technische tekeningen werden nauwkeurig bestudeerd en aangepast tot de tekening voldeed aan haar voorwaarden. We wisten dat pas veel later het gebouw zou worden opgeleverd. Dat is het lastige in dit soort processen – je maakt de kunst voor de eeuwigheid, maar een eeuwigheid wachten tot het er echt is… dat is moeilijk. Er kan zoveel gebeuren in zo’n periode. In het werk van de kunstenaar, in de persoonlijke ontwikkeling, in het leven. Het is voor de mensen die met Mina Wu aan dit project hebben gewerkt niet te bevatten dat zij haar ontwerp nooit uitgevoerd zal zien. Wel zijn zij, Ymere en straks ook de bewoners trots dat haar werk er is. Prachtig werk van een zeer talentvolle ontwerper, helaas haar laatste werk. Met dit boek, het zesde in een serie over de kunstprojecten van Ymere, eren we het laatste project van Mina Wu. Dirk van Weelden (filosoof en schrijver) 7
schrijft een intiem portret van de ontwerper, dat hij heeft gemaakt op basis van gesprekken met vrienden en bestudering van haar werk. Designcriticus Louise Schouwenberg beschrijft in haar artikel Minafica tions het oeuvre van Mina Wu, dat ze als docent van Wu aan de Design Academy Eindhoven als geen ander kent. Beelden van de werken van Mina Wu aangevuld met foto’s van Peter Cox van haar project in Purmerend ondersteunen beide verhalen. Haar ontwerp zal blijvend kwaliteit aan Het Plateel toevoegen. En zo blijft Mina Wu door het lange leven van haar ontwerpen minstens even zo lang van betekenis. Roel Steenbeek Voorzitter Raad van Bestuur Ymere
8
Preface East of the historical town of Purmerend, at the other side of the river Where, there is an new res idential area: Het Plateel. What used to be a cluttered industrial park, will be turned into a green residential area in the coming years. M3H architects has designed houses and facades that all refer to the stately town mansions that were built around 1900. The first and the last facades of each row of houses provided the architects and the client Ymere with an opportunity to increase the quality of the buildings and add a particular character through the incorporation of art. The name of the quarter refers to the factories of ‘Plateel’ (delftware) which manufactured ceramic tiles in Purmerend and the surrounding region around 1900. At that time, the town briefly pros pered thanks to the machine production of ornamental earthenware. There had been a tradition of manufacturing tiles since the seventeenth century. The Jugendstil delftware that was manufactured around 1900 was characterized by bright colours and a linear design of mostly floral patterns. The decorative and innovative aspects of this delftware constituted our point of departure as we went in search of a designer. The work of the Taiwaneseborn Mina Wu (1976-2009) relates very well to the old delftware. There are actually particular similarities between the themes of her work (flowers, nature) and Jugendstil. Manga styled Jugenstil. Wu refers to her drawings as free-hand drawings— the drawings as it were created themselves. Drawings of flowers “sprouted” from her hands, she said. Wu 9
wanted to integrate her drawings in the houses that were to be built in Het Plateel, preferably in the architecture. To create her design for the housing estate, she first studied lots of Jugendstil images. Then, abandoning the images she had studied, she drew flowers from memory. After deliberating with the architect, she proposed to use bricks to “draw”. Lightly coloured bricks would be used to create a drawing on the background of dark bricks of the walls. Not as a mosaic, but rather like pixels in digital images. Wu considered it essential for the quality of the design that the result would look like a freehand drawing—the drawing had to be lively. If only whole bricks were used, that wouldn’t be the case; therefore, also half bricks were used, in order to render the drawing as precise as possible. In 2007 Mina Wu worked with M3H on the design and its realization. Technical drawings were meticulously studied and adjusted, till they met all requirements. We knew that the building would be completed only much later. That makes these things difficult: one makes art for eternity, but it takes an eternity before it’s there. That is hard. Lots of things can happen during that time—in the work of an artist, in personal developments, in life. For the people who worked with Wu on this project, it is hard to grasp that she will never see the realization of what she has designed. Yet all of them, Ymere and soon the inhabitants of the houses, are proud that her work is there. Wonderful work of a very talented designer. Unfortunately her last work. With this book, the sixth in a series about the art projects by Ymere, we honour Mina Wu’s last project. Dirk van Weelden (philosopher and writer) 10
has written and intimate portrait of the designer, which he created on the basis of conversations with friends and the study of her work. In her essay Minafications, design critic Louise Schouwenberg describes Wu’s oeuvre, with which she is intimately acquainted as her teacher at the Design Academy Eindhoven. Images of Wu’s work and photographs by Peter Cox of her work in Purmerend support both stories. The work Wu has designed will add an everlasting quality to Het Plateel. Thus, through the long life that awaits her work, Mina Wu’ meaning will continue to remain in our lives for at least as long. Roel Steenbeek Chairman Board of Directors Ymere
11
Louise Schouwenberg Minafications Witte bloemguirlandes sieren enkele gevels in de nieuwbouwwijk Het Plateel, vlakbij het historische centrum van Purmerend. Levende bloemranken sieren doorgaans de buitengevels van woonhuizen, terwijl getekende of geschilderde bloemmotieven prijken op het behang van de binnenmuren. Door de tekening op de buitenmuur te plaatsen ontstaat de impressie alsof de intimiteit van het interieur van de huizen naar buiten is gekeerd. De openbare ruimte is intiemer geworden, huiselijk bijna. De bloemmotieven en de witte kleur verwijzen naar het typische aardewerk dat rond 1900 geproduceerd werd in de plateelbakkerijen aan de rand van Purmerend. Honderd jaar geleden was de stad een belangrijk centrum voor de fabrieksmatige productie van plateel sieraardewerk, dat sterke gelijkenis vertoonde met verfijnd porselein. Reden genoeg om er een hele nieuwbouwwijk naar te vernoemen. Het Plateel werd ontworpen door vier architectenbureaus, die een link wilden leggen met de eeuwenoude ambachten die de stad groot hebben gemaakt. De buurt moest een sfeer van vertrouwdheid en intimiteit krijgen, die ook kenmerkend was geweest voor de negentiende-eeuwse buurten. Tegelijkertijd moesten de huizen de uitstraling en de voorzieningen krijgen die passen bij de huidige tijd. M3H architecten, verantwoordelijk voor enkele woonblokken aan de Wagenweg, besloot om samen te werken met een kunstenaar waarvan ze verwachtten 13
dat deze in staat was zo’n relatie met de historie te creëren. In 2007 kreeg Mina Wu van woningcorporatie Ymere de opdracht een ontwerp te maken voor enkele blinde gevels in de nieuw te bouwen woonwijk. Geïnspireerd door de Jugendstil motieven die ze ontdekte op het plateel aardewerk uit Purmerend, besloot Wu tekeningen van bloemen te verwerken in de muren (het Purmerends museum bezit een grote collectie Jugendstil plateel aardewerk, vervaardigd tussen 1895 en 1907). Ze sloeg de Jugendstil beelden op in haar geheugen en startte met tekenen door hen weer voor de geest te halen. Met opzet wilde ze geen plaatjes natekenen. “De Jugendstil patronen sluiten aan bij mijn eigen tekenstijl, die sterke overeenkomsten heeft met de Japanse Manga stijl. Ik wil mijn intuïtie volgen. Als ik bloemen teken, groeien ze als het ware uit mijn hand. Dat maakt de tekening organisch.” Als een natuurlijk gegroeide guirlande zouden de bloemen de façades aan de Wagenweg sieren. In 2008 startte de bouw en eind 2010 zijn de huizen klaar en wordt zichtbaar hoe het ontwerp van de kunstenaar is gerealiseerd. Van verre is alleen de tekening te zien, dichtbij blijkt dat Wu de contourlijnen heeft ‘getekend’ met bakstenen. Tussen de donkere bakstenen zijn witte bakstenen gemetseld. De getekende lijnen herinneren daardoor aan een mozaïek of aan digitale pixels op een computerscherm, waardoor de impressie ontstaat van een tijdloos motief, uitgevoerd in een hedendaagse stijl. Toen ik de lieflijk golvende bloemen op de buitengevels zag, dacht ik onmiddellijk aan een project dat ik 14
jaren geleden van dichtbij heb zien ontstaan: Mina fication (2007). De in Taiwan geboren Ming-Lun Wu studeerde in 2007 met dit opmerkelijke project af van de mastersopleiding IM van Design Academy Eindhoven. De titel en vooral de speciale, ambachtelijke wijze waarmee alle onderdelen waren uitgevoerd verwezen naar de maker, de sieraadontwerper, de kunstenaar, de modevormgever, de productdesigner, de mens Mina Wu. Wij, docenten en studenten van Design Academy Eindhoven, kenden 吳明倫, alias Ming-Lun Wu, als Mina Wu. In de thesis die ze voor haar examen schreef, ging ze in op de discrepantie tussen de Chinese karakters, de onhandige in het Engels gespelde variant daarvan – Ming-Lun Wu – en ten slotte Mina Wu, de naam die haar vader haar al gaf als klein meisje omdat Europeanen en Amerikanen die beter konden onthouden. Mina Wu is niet de enige Aziatische student die haar naam speciaal 15
veranderde opdat anderen daar beter mee uit de voeten zouden kunnen. De verschillende betekenissen die aan al die namen kleefden bleven haar bezighouden, omdat ze pasten bij de thema’s die ze in haar werk wilde verbeelden. Mina Wu – of ze op een dag die naam van harte heeft omarmd, weet ik niet. En ik kan het haar helaas niet meer vragen. Op 5 februari 2009 maakte zij een eind aan haar leven. Minafication Mina Wu slaagde er in haar korte carrière in om menig sieraad, object, textiel, stukje muur te ‘minaficeren’. “Het wordt daardoor een beetje van mij. Ik laat zien wie ik ben en laat een deel van mijn identiteit achter. Of beter, ik laat mijn zoektocht zien naar identiteit”, zo verklaarde zij haar project. “Ik draag verschillende personen in mij, verschillende nationaliteiten, verschillende talen, verschillende stijlen 16
om mij te kleden, verschillende herinneringen.” Dat ze met haar ‘minafication’ een taal sprak die niet alleen zij, maar ook anderen begrepen, bleek al snel uit de grote respons die het project kreeg in de media. Mina Wu liet niet alleen een stempel achter en ze plaatste niet simpelweg een persoonlijke handtekening. Ze vertelde iets belangrijks over het huidige bestaan in een globale wereld waarin talloze lokaliteiten samenkomen. Minafication bestaat uit een aantal replica’s in stof van bekende stoelontwerpen en foto-ensceneringen van die replica’s. Wu werkte met de Revolt Chair, een ontwerp van Friso Kramer, een doodnormale plastic tuinstoel, het houten krukje Oddvar van IKEA, de Smoke leunstoel van Maarten Baas en de Spirit Air managers kantoorstoel. Ze koos stoffen waarvan ze vond dat die qua textuur en uitstraling goed aansloten bij de materialen van iedere specifieke stoel: kunststof, plastic, metaal, hout, verbrand hout. Van die stoffen maakte ze vervolgens hoezen die precies pasten op de stoelen en die op ingenieuze wijze tevens gedragen konden worden door haarzelf, of iemand met hetzelfde postuur. Voor de details van de oorspronkelijke stoelen, zoals naden, randen, knopen, zocht ze eveneens naar een passende vertaling die aansloot bij de specifieke karakteristieken. Zo is te zien hoe de hoezen van de industriële plastic stoel en de kruk van IKEA strakke stiksels dragen, terwijl op de gecapitonneerde hoes van Smoke een lossere borduurstijl is toegepast. Het resultaat heeft prachtige beelden opgeleverd waarin een vreemde mix is te zien van modeen productdesign en vooral een vreemde versmelting van mens en product. Mina is zelf aanwezig in iedere stoel. “Er is een intense communicatie tussen mij en 17
de voorwerpen waarmee ik mij omring, in dit geval de stoel waarop ik zit. Ik verander voorwerpen, maar omgekeerd hebben voorwerpen ook het vermogen om mij te veranderen. Alles wat ik als mens kies om te gebruiken is een representatie van mijn identiteit.” Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Waar ga ik heen? De thema’s die in al haar werk opvallend aanwezig zijn – het zoeken naar identiteit en, in het verlengde daarvan, het zoeken naar een thuis – zijn samengebald in het Minafication project. De thesis die het project begeleidde, gaf ze de titel The World as Iden tity and Representation – Minafication, een parafrase van Die Welt als Wille und Vorstellung dat de filosoof Arthur Schopenhauer schreef in 1818-1819. Niet de ‘wil’, maar de complexiteit van het begrip ‘identiteit’ was volgens Wu de drijvende kracht achter de menselijke representatie in de wereld. Haar begeleiders op de Design Academy ervoeren al vroeg in het project dat schrijven niet haar ‘ding’ was, temeer omdat de Engelse taal niet de hare was. Toch waren ze verrast over de poëtische en associatieve ‘taal’ die Wu had gevonden om haar verhalen te vertellen. Docent Joost Grootens: “De thesis is haar levensverhaal in de vorm van een serie dialogen, afgewisseld met beschouwingen van een ‘she’, een vrouw vol tegenstrijdigheden, waarvan later bleek dat het Mina zelf was. De gekozen vorm is logisch en past bij het verhaal over identiteit. En het verhaal dat ze vertelt – haar eigen verhaal – is uitermate boeiend”. Een duizendpoot Mina Wu (1976) werd geboren in Taipei, Taiwan, waar ze antropologie studeerde aan de National 18
19
43
44
45
46
47
50
51
52
53
63
66
Dirk van Weelden From far Somebody’s gone. Gone too far to see ourselves. To catch a glimpse of her, I had to sit down and face her lover/friend/“brother”. I had to look and listen. Thanks to his words and obliging eyes, his kind and delicate memories, I could see someone. A tough girl with a boy’s name climbs after her father on a reddish-brown rock steamed glasses, spindle-shanks in khaki shorts around them savage, dark green trees. She came from that far, from a Chinese island. A youth with school uniforms, manga books and perfect reports. As an only child you are your own sister and big brother. A little later I see her hands. They hold pot sherds, excavated from the silence of a lost world in order to be glued together to become stories, lives, a tangible community. How did the others in the world make their home? How do their silent objects make this visible? Her hands itch, beg her to make something. Always further from home — whatever that was, may have been — she flies to the Low Countries. Relates the man in front of me, the man who was her lover, her friend her brother in art. We lived with a group of friends. I was the only 67
There is a special chilliness on the Furthest Island for visitors from abroad and she who is so far away, who came from so far, found herself near the warmth of the oven of a bakery, just like in those days near the river Amstel. Not near enough to blossom. The young man in front of me admits truthfully that by then there was a lot he did not know of this far-off other, when half a world, a day and a night, a metropolis and a new love filled the distance. Fact is that some day, a grubby man knocked on her door. With a compelling and condescending voice he ordered her to come along, with a whispered threat, like a third-rate gangster whispers an offer that no one can refuse. As soon as she stepped over the doorstep, he took her and held her close to himself, absorbing her in the ice-cold, endless darkness of his chest. Since then, there is silence.
70
Bloom sockets, 2004
Floral Shower T-shirt, 2005
Blooming over cup (in samenwerking met/in collaboration with Jan B.), 2005
Big Pearl Ring, 2005
Minafication, 2007 Enkele ontwerpen van het project waarmee Mina Wu in 2007 afstudeerde van de Master opleiding IM van Design Academy Eindhoven in 2007. Voor het Minafication project transformeerde Wu enkele bekende en onbekende stoelontwerpen tot ‘jurken’. Waaronder: de Revolt Chair van Friso Kramer, een plastic tuinstoel, het houten krukje Oddvar van IKEA, Smoke van Maarten Baas en de Spirit Air kantoorstoel. Some of the designs of the Minafication project with which Mina Wu finished her Master course IM at Design Academy Eindhoven in 2007. For the Minafi cation project Wu transformed well-known and anonymous designs of chairs into ‘dresses’, including Friso Kramer’s Revolt Chair, an ordinary plastic garden chair, IKEA’s wooden stool Oddvar, Maarten Baas’s Smoke and the Spirit Air office chair.
Biografie/Biography 吳明倫 (Ming-Lun Wu), Mina Wu, Taipei, Taiwan (1976) Overleden/Deceased 2009, Tokyo, Japan 1996 – 1999 National Taiwan University 2000 – 2004 Gerrit Rietveld Academie, Amsterdam 2004 GRA Prijs (toegepaste kunst) / GRA Award (Applied Arts), Amsterdam 2004 Bloom stopcontact opgenomen in collectie Droog Design / socket in collection of Droog Design 2004 – 2007 IM Master, Design Academy Eindhoven 2005 Floral Shower T-shirt opgenomen in collectie Droog Design / in collection of Droog Design 2005 Blooming over Cup opgenomen in collectie Droog Design / in collection of Droog Design 2005 Big Pearl Ring opgenomen in collectie Chi ha Paura…? / in collection of Chi ha Paura…? 2005 Peter Paul Peterich Beurs/Scholarship, Prins Bernhard Cultuurfonds, Amsterdam 2006 Big Pearl Ring opgenomen in collectie Stedelijk Museum ’s-Hertogenbosch (SM’s) / in collection of Stedelijk Museum ’s-Hertogenbosch (SM’s) 2008 Genomineerd/Nominated Designer of the Year 2007 (product design), Design Museum, London Tentoonstellingen/Exhibitions 2008
2007
The Family of Form. 60 th anniversary exhibition of Design Academy Eindhoven, Het Designhuis, Eindhoven / 751-17-Flying in the imagining world, National Taipei University Technology art center, Taipei / Jazz Kissa, H.A.C. Gallery, Tokyo Beyond Material, Cecile van Eeden Sieraden, Eindhoven; Galeria Reverso, Lissabon / Something New, Taiwan Designers’ Week / Get it Louder, Biennial art / Design exhibition tour, Guangzhou; Shanghai; Beijing; Chengdu / Master Pieces 2007. IM graduation exhibition, Droog Design, Amsterdam / Graduation Galleries 2007, Dutch Design Week, Eindhoven / Mandarin, Zhejiang University of Technology, Hangzhou
93
2006
2005
2004
2002 1999
Beyond Material, Galerie Lous Martin, Delft / Lingering Artifacts, Dutch Design Week, Eindhoven / Simply Droog – 10+3 years of creating innovation and discussion, Museum of Arts and Design, New York / Dresscode, Historisches und Völkerkundemuseum, Sankt Gallen / The ¤10.000 show – Dead Darling, W139, Amsterdam / Garden of Delight, Droog Design at Salone del Mobile, Milano / The Red Dress, Imagine IC, Amsterdam / A Human Touch, Gallery Bund 18, Shanghai; Contemporary Art Terminal OCT, Shenzhen; PP Gallery, Tapei; Sydney Opera House Gallery, Sydney. Droog Design at Ambiente 2006, Ambiente Fair, Frankfurt am Main / G.E.B.O.R.D.U.U.R., Audax Textiel Museum, Tilburg Talente 2005, Handwerkskammer, München / Fool’s Gold, The Embassy Gallery, Edinburgh / What is Luxury?, Chi ha paura…? at Salone del Mobile, Milano / Value for Money, Droog Design at Salone del Mobile, Milano / Droog Master Pieces, Centro Estetico Io Donna, Milano / Long Strides in Tiny Shoes, Huis Rechts, Amsterdam; Galerie Beatrice Lang, Bern / Sony Vaio 5 th Anniversary Project, Droog Design, Hong Kong / Value for money, Droog Design, Amsterdam / Languages, Galerie 422, Gmunden; Museum für Angewandte Kunst, Frankfurt; London Gallery West / University of Westminster’s Harrow Campus, London / What is luxury?, Chi ha paura…? at Stedelijk Museum ’s-Hertogenbosch (SM’s), ’s-Hertogenbosch. Hotel 275, Boston / Eindexamententoonstelling, Gerrit Rietveld Academie, Amsterdam / Go Slow, Droog Design, Tokyo / Dislocatie. An Archaeological Exhibition from the Site of Mina Wu’s Room, Kunstlijn, Haarlem; Achter de Zuilen, Overveen Ornament, Is It Still A Crime?, Genève Mi-poh, OSO Café, Taipei
94
Bibliografie/Bibliography (selectie/selection) 2010
2009
2008
2007
2006
2005
2004
Louise Schouwenberg, ‘Minafications’, Het Plateel, (Ymere) Amsterdam/Gent / Dirk van Weelden, ‘Van ver / From far’, Het Plateel, (Ymere) Amsterdam/ Gent ‘The Journey of Inspiration!’, Traveler Luxe (旅人誌), no. 44 / ‘Next Glory’, Men’s Uno Magazine / Global View Monthly (遠見雜誌), no. 271 / ‘Design HongKong vs Holland’, 30 Magazine, no. 53 ‘Taiwan Design in Holland’, DECO magazine, no. 80 / Liesbeth den Besten, Designers on Jewellery: Twelve years of jewellery production by Chi ha paura…? / Moniek M. Bucquoye, Dieter van den Storm, Forms with Fantasy. Design Today / Gert Staal, Louise Schouwenberg, Joost Grootens, House of Concepts. Design Academy Eindhoven / ‘Droog Designer Mina Wu’, dpi magazine, no. 109 / Estel Vilaseca, Cutting-Edge Patterns and Textures / ‘Designer Profile – Dutch Young Female Designers’, Art Collection + Design / ‘17 Fun Fearless Females’, Cosmopolitan, no. 207 / ‘Graduation Galleries 2007’, Eigen Huis & Interieur, februari/February ‘Design Academy Eindhoven Graduation’, La Vie, November / Textilia, no. 44/45 / Rayli Magazine, vol. 259, p. 194 / Figaro voyage Japon, p. 104 / Metropolis M, no. 4 / ‘She Power, Marie Claire, juli/July / Jet Magazine, vol. 56 / Newspaper UDN (Taiwan), 11 mei/May 2007 / ‘China’, Items, no. 01 ‘Domestic Fragment’, Amsterdam Index / Modern Weekly China (interview) / After 17 (interview), no. 07 / Tuinieren, juli/July / Textiel Plus, no. 196 / City Pictorial 城市畫報, no. 162 / Vogue Taiwan, april/April / Cat. Simply Droog 10+3, Droog Design ‘Vogue Design’, Vogue Taiwan, augustus/August / Flair Italy, september / Cat. Sony Vaio 5th Anniversary Project / ‘Vogue Design’, Vogue Italy, juni/June / iM Identity Matters, 1&2 / 05 / ‘Io donna’, Moda in Design, no. 15 / Rails Magazine, februari/February / Frame Magazine (interview), januari/februari / January/February Textiel Plus, no. 189
95
Het Plateel van Mina Wu kwam tot stand met medewerking van / Het Plateel by Mina Wu was created in collaboration with: Technische uitvoering / Technical realization: Bouwbedrijf J.M. Deurwaarder B.V. (Bas Pronk) Met dank aan / Thanks to: M3H architecten (Machiel Spaan, Marc Reniers, Koosjan van der Velden) In opdracht van / Commissioned by: Ymere
Tekst/Text: Louise Schouwenberg, Roel Steenbeek, Dirk van Weelden Van ver werd door Dirk van Weelden geschreven met een Remington Noiseless Model 7 uit 1947 / From far was written by Dirk van Weelden on a Remington Noiseless Model 7 from 1947 Vertaling/Translation: Dirk Verbiest Redactie/Editing: Ineke Brunt Fotografie/Photographs: Rien Bazen voor Chi ha Paura…? (p. 77); Peter Cox (pp. 43-61); Iris Eichenberg (pp. 15, 16, 21, 22, 25, 26, 31, 32, 35, 36, 39, 40); Gerard van Hees voor Droog (pp. 72-76); Mina Wu (pp. 19, 78-91) Ontwerp/Design: Luc Derycke, Jeroen Wille, Studio Luc Derycke Beeldbewerking/Image editing: Peter Cox (pp. 43-61), Vildana Memic (pp. 25-40, pp. 72-91) Druk en bindwerk/Printed and bound by: Lannoo, Tielt © 2010 Mina Wu, MER. Paper Kunsthalle vzw (www.paperkunsthalle.org), Ymere (www.ymere.nl) en de auteurs / and the authors Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvuldigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevens bestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever MER. Paper Kunsthalle v.z.w., Geldmunt 36, B-9000 Gent, België All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior written permission of the publisher MER. Paper Kunsthalle v.z.w., Geldmunt 36, B-9000 Ghent, België
ISBN 9789490693114 D/2010/1106/90