Metropolis Free Press 12.10.12

°¸©©± ¸Ài ½r

À¢m ¡ Vassilikos

Retraudio

m ½ ¬À Àm¸ ¸½ ³

° À±­ À

'RA˲TIÀ ¸À ³ ¸ Í Í Í

Í

xx Í

RootlessRoot

KIRERU À À ³ ¸ ½¸

ȂǹȎȅȊ

Ä

Ä

"'Ͱ 1

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

::: 0(75232/,635(66 *5 ::: 0(75232/,635(66 *5

¨¦¯§ ¥£Ä¥ £Ä ¬¯­ «£¥ IJ©¨­ i¢¬¢Ä

Ä ÄÄÄÄÄÄ}§ Ä «¥Ä¡£ Ä­¢Äs «¨²¬

Ä

Ä ¬i¨°Ä­¨ Ä

Ä

Ä.9KKADACGKĬ­¨Äy­ ²« Ä­¨²Ä ­¨²

Ä

¨Ä¤ ¬© ¬i Ä­¯§Ä*GGLD=KK*GGL

για ολα οσα συμβαινουν μερα και νυχτα στην αθηνα...

ÄÄ {© Ä­¨Ä\|²¬¬£§ ¥¢©¨b Ĭ­¨Ä\ ¨b

ÄÄ }§ Ä© §­ ¬­ «¨Ä¬­¢§Ä{¡ °Ä}£« §¢°

Ä

x«¯­ ¡¯§£¬­ Ä¢ ±«¨§¢Äy §

Ä

} }y Ä «ªi ­ Ĭ­£°Ä« ¡ °

s« ¨²§Ä i Ä ©¨ ¢Ä ¨£ Ä « ¬­¨°Ä w §® ¥¢° Ä {®¢§ Ä t

¦¢¡£ §§¢ Ä {®¢§ ¨° Ä {®¯°Ä t¢i¨²¦ ° Ä {«¡²«ªÄ ©¨³ª§¢ Ä s£ §§¢°Ä ²«¨¡£ª«¡¨° Ä| ¬ ¦¢°Ä ¨° Äv Äx£i©¦

v v Í v ~ ÍÍÍ

KCRPMNMJGQ KCRPMNMJGQLCUQ EP

Ιδιοκτησία - Εκδοση: ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο, τηλ. 210 4823977 • Διεύθυνση Eκδoτικής & Επιχειρηματικής Ανάπτυξης: Κώστας Τσαούσης Project Manager: Βίκτωρας Δήμας Διεύθυνση Εκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Χρήστος Ξανθάκης, Νικήτας Καραγιάννης • Ειδικός Σύμβουλος: Θάνος Τριανταφύλλου • Σύνταξη: Ανδρέας Γιαννόπουλος, Ντίνος Ρητινιώτης, Χρήστος Τσαπακίδης • Στην έκδοση συνεργάζονται οι: Κατερίνα Ανέστη, Αθηνά Δεληγιάννη, Αθως Δημουλάς, Μαρίνα Κατσάνου, Κίκα Κυριακάκου, Κώστας Κωνσταντίνου, Βασίλης Νέδος, Σταύρος Πετρόπουλος, Μαργαρίτα Πουρνάρα, Γιώργος Ρομπόλας, Κωνσταντίνος Σινάτρα, Ειρήνη Σουργιαδάκη, Βούλα Σουρίλα, Αλέξανδρος Χαντζής • Δημιουργικό: Θάνος Κατσαΐτης • Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη • Φωτογραφίες: AFP • Εκτύπωση: «Καθημερινές Εκδόσεις» Α.Ε. +CRPMNMJGQÍ.PCQQ UUU KCRPMNMJGQNPCQQ EP

Ποδηλάτες Κορυδαλλού, Καλλιμάρμαρο Στάδιο

ȅȀȉȍǺȇ,2<

| s x Áx v | ::: 0(75232/,635(66 *5

² »²º´µÐ¨¼~¹»´¶Ð Ш ²¸¨zº ²´ Àv ® À¯¸ r

Είχα γράψει πριν από κάτι εβδομάδες ότι άρχισε και το Κολωνάκι ακόμη να υποχωρεί στο μέτωπο της εσωτερικής υποτίμησης. Ετσι είναι, έρχεται κάποια στιγμή που πέφτουν και τα τελευταία οχυρά. Πέφτει και η Σκομπία, όπως αποκαλούσαν τη μικρή πλατεία και τα πέριξ της οι Αριστεροί συμπολίτες μας. Λόγω αμύνης από τον στρατηγό Σκόμπυ και τους Βρετανούς φαντάρους του, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Ε λοιπόν, αυτό που δεν κατάφεραν ο Μάρκος Βαφειάδης και ο ΕΛΑΣ, το κατάφερε ο Σόιμπλε. Και εξηγούμαι, για να μη συνεχίσω την παρελθοντολογία. Πρώτο φρούριο που σήκωσε λευκή σημαία ήταν το πάλαι ποτέ άντρο των Νεοδημοκρατών JK. Σας τα είχα πει όλα με λεπτομέρειες, να μην επαναλαμβάνομαι τώρα. Μην ξεχνάμε όμως ότι το εν λόγω μπαρ-καφέ-ρεστοράν βρίσκεται στην κάτω μεριά της πλατείας, την πιο «νορμάλ» ας πούμε - δεν τολμώ να την αποκαλέσω «λαϊκή». Κάπως δικαιολογείτο η συνθηκολόγηση. Στην πάνω μεριά από την άλλη, ούτε βήμα πίσω. Ψηλά η

σημαία του ξεπουπουλιάσματος. Ωσπου αφίχθη και εκεί η κρίση. Κι έσκασε στο Tops φάτσα κάρτα, στο καλό το πεζοδρόμιο της Πατριάρχου Ιωακείμ, το σταντ με την αναγγελία του συμβιβασμού: «Μενού με 10 ευρώ, Μακαρονάδα Ναπολιτέν και Σαλάτα Εποχής». Οκτώ λέξεις, ένας πόνος ψυχής. Για τη χαμένη τιμή του Κολωνακίου, για την τιμή των όπλων και της γκλαμουριάς, που μεταφράστηκαν ξαφνικά σε νούμερα και αριθμούς. Θα έπρεπε ίσως να αναρωτηθώ πού οδεύουμε, αν δεν μου το είχε ήδη υπενθυμίσει η επίσκεψη της Ανγκελα Μέρκελ! Στη Χαριλάου Τρικούπη πάντως, στο μισοκρυμμένο ταβερνείο εκεί δίπλα στην Ακαδημίας, οι τιμές σπάνε ρεκόρ. Δευτέρα, μακαρόνια με κιμά συν σαλάτα 4 ευρώ. Τρίτη, πατάτες με αυγά και λουκάνικα, 4 ευρώ επίσης. Και πάει λέγοντας, ό,τι πάρεις 4 ευρώπουλα, που λέγανε και στις πανηγύρεις. Το λέγανε τουλάχιστον όταν ήμουν εγώ πιτσιρικάς, πολύ πριν πάρει φόρα ο Κασιδιάρης...

%¸z¼¶ » ¨¶²¨²´z´µ¹¨· º¹ Λίγο μετά που έπεσε η Χούντα στην Ελλάδα (ναι, ναι, κυρία μου, γνωρίζω πολύ καλά τι φωνάζατε στο Σύνταγμα), έγινε μια προσφορά που χάλασε κόσμο. Βιβλία με το κιλό! Το ήθελε η εποχή, βλέπετε, να κυκλοφορείς με ένα αμπέχονο στην πλάτη και ένα βιβλίο στο χέρι. Οποιο βιβλίο και αν ήταν αυτό, αρκεί να παρίστανες πως το διάβαζες με αφοσίωση ολοκληρωτική. Μόνο έτσι μπορούσες να επιζήσεις στο κουλτουρέ κλίμα της εποχής. Οπως αντιλαμβάνεσθε λοιπόν, η προσφορά χάλασε κόσμο. Τόσο από τη μία πλευρά, που είχε βαρεθεί να πληρώνει χρυσά τα κάθε είδους λογοτεχνήματα, όσο και από την άλλη, που υποστήριζε ότι τα βιβλία είναι πνευματικές προσφορές και δεν γίνεται να τις βάζεις στη ζυγαριά. Θόρυβος, καβγάς, φασαρία. Αλλο που δεν ήθελε, βέβαια, ο βιβλιοπώλης της οδού Ιπποκράτους, που συνέχισε να

μοσχοπουλάει το εμπόρευμα. Ακόμη και εγώ τον πρόλαβα όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Πώς τον θυμήθηκα; Εν ολίγοις, αναδύθηκε από τη μνήμη μου προ ολίγων ημερών την ώρα που βολτάριζα στο Παγκράτι. Πηγαίνοντας για τσουρέκια στο Lido, πέρασα από την οδό Φρύνης και στο χώρο που μέχρι πρότινος φιλοξενούσε το σινεθέατρο Coronet είδα ότι στεγάζεται πλέον το ρουχάδικο Studio Shop. Εχει καινούργια ενδύματα, έχει και από δεύτερο χέρι, διαλέγεις τι θέλεις και το εναποθέτεις στη ζυγαριά. Μόλις 11,5 ευρώ τα 500 γραμμάρια (23 ευρώ το κιλό, για να μην μπερδεύεστε), ανεξαρτήτως αν είναι βαμβακερά, μάλλινα ή δερμάτινα. Βρεγμένα μόνο προσέξτε να μην είναι (παλαιό κόλπο των κάθε είδους γεωργοκτηνοτρόφων), γιατί θα τα πληρώσετε χρυσά!

ON THE ROAD

6 ȅȀȉȍǺȇ,2<

::: 0(75232/,635(66 *5

·´i»j¹iÀ²ji»ªtu Διαβάζω πολύ προσεκτικά όλο το σχέδιο της ανάπλασης της πλατείας Θεάτρου. Ωραίο σχέδιο. Φιλόδοξο. Μια μικρή ανάσα, ένα σχέδιο στη μέση του πουθενά. Από την ημερομηνία της υποβολής των μελετών, στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 2010, μέχρι σήμερα έχουν περάσει δυο χρόνια. Οι άνθρωποι που πήραν μέρος σε αυτόν το διαγωνισμό δούλεψαν σκληρά, το αποτέλεσμα της εργασίας τους άλλωστε εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε και από τότε ξεκίνησε ο ελληνικός εφιάλτης, σε μια περιοχή που δεν καταρρέει από χρόνο σε χρόνο, αλλά από μέρα σε μέρα. Ενα χρόνο αργότερα, το Νοέμβριο του 2011, γίνεται η ανάθεση της μελέτης, η οποία εγκρίνεται από το Δήμο της Αθήνας εννέα μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 2012. Η πλατεία Θεάτρου, ένα πολύ μικρό άνοιγμα στον αστικό ιστό, θα δημοπρατηθεί τελικά στις αρχές του 2013 και βεβαίως κανείς δεν μπορεί να περιμένει ότι το έργο θα ανατεθεί σε λιγότερο από τρεις μήνες, κάνοντας τώρα τις πιο ευοίωνες προβλέψεις. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι η πλατεία Θεάτρου ολοκληρώνεται μέχρι το 2014. Τι υπάρχει γύρω; Η Σοφοκλέους πάντα αχούρι και οι

παράδρομοι μαύρα χάλια, πορνεία, διακίνηση ναρκωτικών και το γνωστό μενού του Κέντρου. Ανάμεσα, κανένας δεν θα μπορούσε να κάνει επένδυση ούτε σήμερα με την προοπτική της ανάπλασης, ούτε όταν αυτή γίνει. Και εξηγούμαι. Με ποιο κίνητρο θα πάει να εγκατασταθεί σε μια περιοχή που από το 2008 αναπλάθεται, «καθαρίζει» και πάλι επιστρέφει στην ίδια και ίσως χειρότερη κατάσταση; Είμαι κάθε φορά απαισιόδοξη όταν διαβάζω για ένα έργο σε ένα κενό από ανάπτυ-

ξη μέρος, όταν δεν μπορούμε να καταφέρουμε να συνεννοηθούν οι συναρμόδιοι φορείς και να έχουμε ένα πιο ολοκληρωμένο παζλ από το να ακούμε κάθε φορά και να πιστεύουμε στο μικρόκοσμο και στο μικρό κομματάκι. Και είναι αδιανόητο με αυτή την υποτιθέμενη ανάπτυξη της επικοινωνίας των υπηρεσιών να μην μπορεί να παρθεί μια κοινή απόφαση από το Δήμο, το Υπουργείο, την ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων και όποιους άλλους εμπλέκονται. i Àn

4(%À3-!24À!4(%.)!. Πώς θα είστε καλός συνοδηγός: q §ÚÉÖÉ ±ÑÖÅ ÅÜÁ ÕÅ٠ϱÔÖÉÙ ÕÖ±× ÉÛÕÌÙ ÂÐØÑ ÖØÑ ÈÀ ØÑ Å Â ÖÒÛÙ Ò ÒÁÒÛÙ ÈÍ¿ÔÚÉÕÖÉ ÕÛÚѱ q ÑØÔÁÜÉÖÉ ÒÄ Û ±ÔÚÒÛÑ ±ÔÏÍÑËÏ ÏÅÍ ÖÍÙ ÖÍ ¿Ù ÖÒÛÙ q ¬Å×ÅÁÑÉÖÉ Å ¿ÎØ ÏÍ ÅÑÅÏÅÖØÖ± ÂÐÉÙ ÖÍÙ ÒÈÒÄÙ ÈÍÅÊÛËÀÙ Å Â ÖÒ «¿ÑÖÔÒ ÈÁÑÉÖÉ ÍÈÍÅÁÖÉÔÌ ÕÌ ÅÕÁÅ ÕÖÅ ÕÖÉѱ ÔÒÙ ¢ÒÐÄËØÑÒ ÏÅÍ ²¿Å ­ÍÐÒ×¿Ì ÏÅ×ÓÙ ÏÅÍ ÕÖÍÙ ÅÔÂÈÒÛÙ ÖÌÙ «ÅÐÐÍÔÔÂÌÙ q §ÁÕÖÉ ±ÑÖÅ ÉÑÌ ÉÔØ ¿ÑÒÙ ËÍÅ ÖÍÙ ÒÔÉÁÉÙ ÏÅÍ ÖÍÙ ÕÛËÏÉÑÖÔÓÕÉÍÙ ÈÍÅ ÅÔÖÛÔÁÅÙ ÖÌÙ Ì ¿ÔÅÙ q ¢ÔÒÕ¿ÚÉÖÉ ÖÍ ËÔ±ÊÒÛÑ ÖÅ ±ÖÔÍÎ ÕÖÍÙ ÏÉÑÖÔÍÏ¿Ù ÐÉØÊÂÔÒÛÙ q §ÑÌ ÉÔÓÑÉÖÉ ¿ËÏÅÍÔÅ ÖÒÑ ÒÈÌË ÅÑ Ô¿ ÉÍ ÑÅ ÅÐбÎÉÍ ÐØÔÁÈÅ À ÑÅ ÕÖÔÁÇÉÍ q ÑØÔÁÜÉÖÉ ÒÄ ÖÌ ÕÖÀÑÉÍ Ì ¥ÕÖÛÑÒ ÁÅ ËÍÅ ÅÍÊÑÍÈÍÅÕÖÍÏÒÄÙ ÉпËÚÒÛÙ q ÉÑ Ð¿ÖÉ ÒÖ¿ ÕÖÒÑ ÒÈÌËÂ Õ ÖÅ ¿ÐÉËÅ ÂÖÅÑ ¿ÚÉÍ ±ÔÉÍ ÏÐÀÕÌ

q ÉÑ É Í ¿ÑÉÖÉ ÑÅ ÕÅÙ Å ÒÆÍƱÕÉÍ ÅÏÔÍÆÓÙ ÕÖÒ ÕÌ ÉÁÒ ÔÒÒÔÍÕ ÒÄ ÕÅÙ q ÉÑ ÖÔÓÖÉ ÏÅÍ ÈÉÑ ÁÑÉÖÉ ÕÖÒ ÅÛÖÒÏÁÑÌÖÒ q ÉÑ ÍбÖÉ É ÖÍÙ ÓÔÉÙ ÕÖÒ ÏÍÑÌÖ q ÉÑ ÅÐбÜÉÖÉ ÕÖÅ× Â ÕÖÒ ÔÅÈÍÂÊØÑÒ ÒÄÖÉ ÈÛÕÅÑÅÕÚÉÖÉÁÖÉ ËÍÅ ÖÒ ÉÁÈÒÙ ÖÌÙ ÒÛÕÍÏÀÙ ÒÛ ÅÏÒÄÉÍ Ò ÒÈÌËÂÙ q ¢ÔÒÕ Å×ÉÁÖÉ ±ÑÖÅ ÑÅ ÏÅ×ÅÔÁÕÉÖÉ ÖÅ Å ÒÄÖÕÍÅ ÕÅÙ Å Â ÖÍÙ Ð±Õ ÉÙ ÂÖÅÑ ÅÁÑÉÖÉ ÕÖÒ ÅÛÖÒÏÁÑÌÖÒ q §ÚÉÖÉ ±ÑÖÅ ÅÜÁ ÕÅÙ ÚÅÔÖÒ ±ÑÖÍÐÅ q ¬ÅÜÉÄÉÖÉ ÖÅ ÕÏÒÛ ÁÈÍÅ ÒÛ Û ±ÔÚÒÛÑ ±ÑÖÅ ÕÖÒ ÅÛÖÒÏÁÑÌÖÒ ÏÅÍ ÖÅ ÉÖ±ÖÉ ÂÖÅÑ ÊÖ±ÕÉÖÉ ÕÖÒÑ ÔÒÒÔÍÕ Â ÕÅÙ q ¥ ÒÊÉÄËÉÖÉ ÑÅ ËÉ ÁÜÉÖÉ ÖÅ ÖÅÕ±ÏÍÅ q ÉÑ ÒÛÔ ÒÛÔ±ÖÉ ËÍÅ ÖÒ BJS DPOEJUJPO À ËÍÅ ÖÌÑ ¿ÐÐÉÍÇÀ ÖÒÛ q ¥ËÒÔ±ÜÉÖÉ ¿ÑÅ ÊÒÔÌÖ (14 ´®­¸À· ½ ®

lÀ²j¹iÀisµmj´i Λοιπόν, τι συμπεράσματα βγάλαμε από την επίσκεψη της Ανγκελα Μέρκελ στην Αθήνα; Εγώ σκέφτομαι ότι τελικά δεν την αντιπαθούμε και τόσο πολύ, όσο κάποιοι προσπάθησαν να δείξουν! Ούτε τεράστια πλήθη μαζεύτηκαν στις διαδηλώσεις, ούτε κανένα φοβερό κύμα οργής ξεσηκώθηκε στα (περίφημα) social media. Εντάξει, διάφοροι ανέβαζαν εξυπνακίστικα tweets, κάποιοι έβριζαν, οι Καμμένοι έκαναν μια αντιγερμανική εκδήλωση. Ε και; Νομίζω ότι τελικά οι περισσότεροι περιμέναμε με ψυχραιμία να δούμε τι θα βγει από την επίσκεψη. Τι βγήκε; Χμ... Παρά την πολύ μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης και των πρόθυμων φίλων της στα media να μας πείσουν ότι μας στήριξε αποφασιστικά, εμείς ακούσαμε πολύ καλά ότι «εύχεται και ελπίζει» να μείνουμε στο ευρώ. Και η ευχή και η ελπίδα δεν είναι συνώνυμα της βεβαιότητας. Ούτε στα ελληνικά, ούτε στα γερμανικά! Μετρημένη ήταν, λοιπόν, η θεία Ανγκελα. Δεν έφερε μαζί της δώρα, αλλά τουλάχιστον μας επισκέφθηκε και έκανε τον κόπο να μας ακούσει. Εντάξει, δεν άκουσε εσάς και εμένα, ούτε καν τον Αλέξη. Τους επιχειρηματίες άκουσε στο γεύμα που ετοίμασε η κυβέρνηση. Ηξεραν όμως τι να της πουν (για την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά) και, κυρίως, ήξεραν να της το πουν στη γλώσσα που καταλαβαίνει. Οπότε κάτι πρέπει να βγήκε από εκεί. Κατά τα άλλα, η Ανγκελα επιβεβαίωσε αυτό που ξέρουμε. Είναι πρακτική, συντηρητική και όσο χρειάζεται σκληρή. Θα μπορούσαμε, βέβαια, εμείς να την πάμε μια βόλτα στο Πασαλιμάνι, να την κεράσουμε ένα ουζάκι, να κουβεντιάσουμε μαζί της πιο χαλαρά. Ως επίσημη καλεσμένη μας, δεν θα έφερνε αντίρρηση. Θα έβγαιναν και δυο τρεις πιο χαλαρές δικές της φωτογραφίες (που θα άρεσαν στους Γερμανούς ψηφοφόρους). Οχι, δεν θα μας έδινε επί τόπου τη δόση! Αλλά, βρε αδελφέ, θα χαιρόταν λίγο τη θάλασσα, θα έπαιρνε μια ευχάριστη ανάμνηση στο γραφείο, όταν θα μελετούσε τα στοιχεία για την οικονομία μας. Μπορεί και να της έλεγε και μια κουβέντα συγκινητική ένα γκαρσόνι. Αλλά σιγά μην είχαμε την ευφυΐα ως κοινωνία να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο. Κάποια άλλη φορά ίσως.... i

|

ȅȀȉȍǺȇ,2<

::: 0(75232/,635(66 *5 µ r À Às ± Àª Àv ® À» ¸ ¸ ±­ Àµ r Àn¸

ÏÉôËÆÐÆ ôÑÈ ôÄ ÏÎÉÄ ôËÏÒ ~¹º´² ¨y´ ¨·º ·²´ ¨µ ´¨²~´ µ² ²´ ¨ Δεν έχω διαβάσει Μο Γιαν. Καθόλου. Απλώς ήξερα ότι υπάρχει. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Σουηδική Ακαδημία επιλέγει να βραβεύσει κάποιον σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό λογοτέχνη, μετά την περυσινή νίκη του Σουηδού ποιητή Τόμας Τρανστρέμερ. Δεν έχω ιδέα αν ο Γιαν είναι καλύτερος από τον Ροθ, τον ΜακΚάρθι, τον Ντελίλο, τον Πίντσον, τον Οζ ή τον Μουρακάμι, από καταξιωμένους δηλαδή συγγραφείς που ήταν υποψήφιοι, αλλά αποκλείω το γεγονός ο φετινός νομπελίστας να μην είναι καλός. Η Ακαδημία κάνει συχνά αλλόκοτες επιλογές, αλλά όχι κακές. Δεν θα καταλάβουμε ποτέ το κριτήριό της, την τακτική της, το σκοπό της, αλλά, όπως και να το κάνουμε, ποτέ δεν βραβεύτηκε ένας κακός ή ένας μέτριος ή ένας απλά καλός λογοτέχνης. Αυτό σημαίνει ότι είναι η ευκαιρία μας να ανακαλύψουμε ποιος είναι αυτός ο Γιαν, ο οποίος εν τω μεταξύ είναι νεότατος, μόλις 57 ετών, επτά χρόνια μικρότερος από το μέσο όρο ηλικίας όσων βραβεύονται. Στα ελληνικά κυκλοφορούν οι «Μπαλάντες του σκόρδου» από τις εκδόσεις Καστανιώτη και, λογικά, με αφορμή τη βράβευσή του θα μεταφραστούν και άλλα και όλες οι απορίες μας θα λυθούν. Αλλες απορίες βέβαια θα μείνουν άλυτες. Για παράδειγμα, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί ήρθε η Μέρκελ στην Αθήνα. Ποια επείγουσα ανάγκη εξ επαφής συνεννόησης την έφερε μέχρι εδώ; Δηλαδή, γιατί να μπούμε στη διαδικασία να οχυρώσουμε για δυο μέρες το Κέντρο, να ανεχτούμε τις υπερβολές της Αστυνομίας και να θυμηθούμε όλα όσα συμβολίζει η καγκελάριος της Γερμανίας για τη ζωή μας σήμερα; Γιατί στην ήδη ταραγμένη καθημερινότητά μας έπρεπε να προστεθεί αυτή η επίσκεψη; Θα πει κανείς, είναι δυνατόν να μην μπορούν ηγέτες κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης να ανταλλάσσουν επισκέψεις όποτε θέλουν χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα; «Οχι» είναι η απάντηση, λυπάμαι. Με την ανεργία στο 25%, τους μισθούς να κατρακυλάνε, την εφορία να τρελαίνεται, τον κόσμο να χάνει την ψυχραιμία του, όχι, δεν γίνεται. Μέσα σε μια προβληματική χώρα με προβληματισμένους και απελπισμένους κατοίκους, δεν γίνεται να υφιστάμεθα καμία επιπλέον υπερβολή. Εκτός αν υπάρχει κάποιος που να ξέρει την απάντηση στην ερώτηση γιατί έπρεπε η Μέρκελ να έρθει στην Αθήνα. i À¼ ½ r A DIMOULAS METROPOLISNEWS GR

ËÓÉ©ÔÕÏ© ÎÉ©ÖÍ© ËÕÔ× ÎÉ Η τακτική της σπίλωσης του αντιπάλου είναι διαδεδομένη στο στίβο της πολιτικής. Στην περίπτωση, ωστόσο, των Ρεπουμπλικάνων που έστρεψαν τα πυρά τους ενάντια α στην Colleen Lachowicz, την υποψήφια Γερουσιαστή των Δημοκρατικών στην πολιτεία του Maine, η δυσφήμιση ξεπέρασε τα όρια της πραγματικότητας. Στην κυριολεξία... Λέμε στην κυριολεξία, διότι στην περίπτωση αυτή η δυσφήμιση σχετίζεται με μια άλλη πραγματικότητα, την εικονική. Πιο συγκεκριμένα, οι Ρεπουμπλικάνοι της πολιτείας του Maine και από κοντά τους το συντηρητικό “Foxnews” (το οποίο βέβαια δεν έχασε την ευκαιρία να «τρέξει» την είδηση), κατηγορούν την Lachowicz ότι περνάει πολλές ώρες παίζοντας το δημοφιλέστατο role playing game World of Warcraft. Ο χαρακτήρας της, η Santiaga, είναι ένα Ορκ Δολοφόνος που έχει φτάσει στο επίπεδο 85 - το υψηλότερο που μπορεί να φτάσει κανείς. Η ίδια είχε γράψει παλαιότερα στη φιλελεύθερη ιστοσελίδα “Daily Kos”: «Μαχαιρώνω διάφορα πράγματα... και μάλιστα πολύ», έτσι οι αντίπαλοί της δεν ν έχασαν την ευκαιρία να της κηρύξουν πόλεμο. Την καλύτερη απάντηση, ωστόσο, την έδωσε ένας επισκέπτης της προαναφερόμενης ιστοσελίδας: «Πιστεύω ότι το να α είσαι ένα αιμοσταγές Ορκ αποτελεί μια φανταστική προϋπηρεσία για κάποιον που θέλει να εμπλακεί με τα της πολιτικής των ΗΠΑ»... s ª À

Ë ×©ÖÔ © Í Ë ©© Εκεί που έψαχνα στο newsfeed του Facebook για να βρω κάποιο ενδιαφέρον θεματάκι για τη στήλη μας (ε, από κάπου δεν πρέπει να ξεκινήσω;), τσουπ, βλέπω ξαφνικά να ξεφυτρώνει ένα μακρινάρι στο status ενός φίλου, με το οποίο δήλωνε ότι το κοινωνικό μέσο δικτύωσης δεν έχει την άδειά του να εκμεταλλευτεί τα στοιχεία του προφίλ του. Μετά από λίγο, τσουπ, άλλος ένας φίλος ανεβάζει κάτι αντίστοιχο. Και πάει λέγοντας. Το Facebook έγινε, λένε, δημόσια εισηγμένη εταιρεία στις ΗΠΑ και τα δεδομένα μας βρίσκονται σε κίνδυνο... Βέβαια, το Facebook εισήλθε στο χρηματιστήριο τον περασμένο Μάιο και τότε ήταν που είχαν πρωτοκυκλοφορήσει αντίστοιχα post στα αγγλικά. Τελικά, όμως, πρόκειται για ένα ακόμη τζούφιο chain post. Ή αποδέχεσαι τους όρους λειτουργίας της εταιρείας, είτε σηκώνεσαι και φεύγεις. Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε -ενδεικτικά- να ψάξετε στο site τεχνολογίας ZDnet. Δύο λοιπόν παρατηρήσεις. Πρώτον, όπως λέμε ότι τα trends της Αθήνας αργούν λίγο να φτάσουν στην επαρχία, έτσι και ορισμένα από τα trends της Δύσης φαίνεται πως αργούν κάπως να φτάσουν στην Ελλάδα. Και δεύτερον, τα chain posts/letters και οι λοιπές μπαρούφες ζουν και βασιλεύουν στο διαδίκτυο, το οποίο, εκτός από εργαλείο ενημέρωσης, μπορεί να γίνει μέσο παραπληροφόρησης: από τις μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής που θα μας έσωζαν από την κρίση, μέχρι τις δηλώσεις στο Facebook...À8 4

::: 0(75232/,635(66 *5

ȅȀȉȍǺȇ,2<

ÆÎÑÏ ôô~ÄÊÑÒ ÉÏÒ ¶ ¨ y ~ ¨Ð¨»³ ¶~ ¨~´¸

Ενα εξαιρετικά εντυπωσιακό φωτογραφικό αφιέρωμα φιλοξενεί ο ιστότοπος του περιοδικού “Time”, όπου αποτυπώνονται περισσότερες από 100 φωτογραφίες που σχετίζονται με την -εργασιακή και οικογενειακή- καθημερινότητα του Μπαράκ Ομπάμα. Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει επιλέξει αποκλειστικά για το περιοδικό ο Pete Souza, ο επίσημος φωτογράφος του Λευκού Οίκου, ο οποίος μετά τη Μισέλ ενδεχομένως είναι ο άνθρωπος που περνάει τον περισσότερο χρόνο με τον πρώτο Αφροαμερικανό Πρόεδρο των ΗΠΑ. «Προσπάθησα να συμπεριλάβω φωτογραφίες που δεν εστιάζουν μονάχα στην ιδιότητα του προέδρου, αλλά σχετίζονται και με την απλή, την ανθρώπινη πλευρά του», αναφέρει ο ίδιος σχετικά. Ο Souza πρωτογνώρισε τον Ομπάμα τo 2005, όταν ο τελευταίος εκλέχθηκε γερουσιαστής και έκτοτε τον ακολουθεί σε διασκέψεις, συμβούλια, συναντήσεις, ταξίδια, ακόμη και στις διακοπές του. Ο ίδιος πονοκεφαλιάζει από τώρα για το τι έχει να τραβήξει με το τέλος της θητείας Ομπάμα, καθώς θα πρέπει να υποστεί το βάσανο της μεταφοράς εκατομμυρίων ψηφιακών αρχείων από τους σκληρούς δίσκους του στα Εθνικά Αρχεία. Ας όψεται ο Νόμος για τα Προεδρικά Αρχεία, που δεν του επιτρέπει να σβήσει κάποια από τις φωτογραφίες που τραβάει. Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το αφιέρωμα στο: lightbox. time.com. s ª À

*Αθήνα είναι μόνο ο δακτύλιος

Ô ©ÉÓÖÎÌÍ Ô © ÖÍ ©ÐÎ Ë

Ως γνωστόν, οι πιο καταδικασμένες σχέσεις είναι αυτές που από την αρχή περιέχουν διπλά μηνύματα. Σε σκέφτομαι - σε γράφω στα παλιά μου παπούτσια και σε άλλες ευαίσθητες περιοχές, μου έλειψες - δεν θέλω να σε βλέπω, και πολλά άλλα πικάντικα. Αυτή η παράνοια μόνο πόνο μπορεί να περιέχει και μια σίγουρη αποτυχία. Αυτό το θέλω-δεν θέλω και το μπορώ-δεν μπορώ, απόλυτο, χειριστικό, εγωκεντρικό, τόσο ώστε να μην μπορεί να συμπεριλάβει κανέναν άλλο, συμπεριλαμβάνει ωστόσο τις υποχρεώσεις του άλλου χωρίς καμία ανταπόδοση. Αν πιστεύετε ότι μιλάω για μια ατζέντα αποτυχημένων προσωπικών σχέσεων, μη βιαστείτε. Μιλάω για την ανακύκλωση. Που σε αυτή την πόλη καταφέρνει και βρίσκεται πάντα στο σκοτάδι. Ή στο απόλυτο φως και πεταμένη στο δρόμο. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Δεν ανακυκλώνει ο θεσμός, δεν ανακυκλώνω και εγώ. Πάτσι. Βλέπετε, η ισοπεδωτική κρίση διέλυσε κάθε έννοια ευαισθητοποίησης. Εδώ δεν έχω να φάω, σιγά μην ενδιαφερθώ για το περιβάλλον. Μια χαρά. Δεν φταίει μόνο ότι ο κάθε δήμος ζει στο σύμπαν του διαμαρτυρόμενος για προηγούμενα κακά, έρχονται και όλες οι γενιές που υποφέρουν από άλλα κι άλλα και γενικώς η τέχνη τούς έχει νικήσει να κάνουν την επανάστασή τους μη ανακυκλώνοντας ούτε μπουκάλι μπίρας. Μια χαρά. Μόνο εμείς. Μόνο εμείς φταίμε και δεν πράττουμε. Ας αφήσουμε το άθλιο κράτος να κάνει τη δουλειά του και ας προχωρήσουμε με τη δική μας ατζέντα. Ας μας κοροϊδεύει ο γείτονας. Εγώ θέλω να σέβομαι αυτόν που δεν υποχωρεί. Αυτόν θέλω. Αυτόν που σκέφτεται ένα γράμμα παρακάτω, μια λέξη παρακάτω, μια επόμενη σκέψη. Θέλω αυτόν που γκρινιάζει και κάνει την γκρίνια του πράξη. Δεν θέλω να σταματήσω να διεκδικώ το μικρομόριο του σύμπαντος που μου αναλογεί. Και ας μου είπε χθες «ο άντρας που κοιμάται πλάι μου» (για να δανειστώ τη φράση του απέναντί μου στο γραφείο): «Ας πιστέψουμε για μια στιγμή πως όλα μπορεί να αλλάξουν. Μήπως πιάσουν τα μάγια. Αλλιώς η αλήθεια πάντα θα μας ισοπεδώνει. Και τώρα, νέρωσε το ποτό σου, κορίτσι μου». i Àn A BOZONI METROPOLISNEWS GR

|

ȅȀȉȍǺȇ,2<

ÆË ÐÏ Æ ËÄ ̵»¹¼| ½´ »¹¸¨z¹¼|²´ ¨²½²´ ̶ Το τελευταίο -μαύρο- ανέκδοτο που κυκλοφορεί έχει ως εξής: Μια κυρία πληροφορεί το σύζυγό της ότι έχει εραστή. Αυτός ατάραχος της απαντά: «Τουλάχιστον δουλειά έχει;» Με 25,1% ανεργία, όπερ μεθερμηνευόμενο σε 1.261.000 κατοίκους αυτής της χώρας, είναι βέβαιο ότι αυτό το ανέκδοτο στον έναν στους τέσσερις εξ ημών θα προκαλεί ένα μειδίαμα και βαθιά πικρία. Υφίσταται μια τεράστια συζήτηση τις τελευταίες ημέρες για τα μέτρα, την έγκρισή τους, την ύφεση, τις ενδοκομματικές ισορροπίες, τα χρήματα που χρωστούν οι τράπεζες από το 2008 και δεν τα επιστρέφουν. Ενα σωρό λεπτομέρειες αδιάφορες για 1,2 εκατ. ανθρώπους, οι οποίοι έχουν δει τη ζωή τους να καταστρέφεται λόγω δύο βασικών αιτιών: Πρώτον, της μνημειώδους ανικανότητας μιας πολιτικής τάξης που εξαϋλώνεται και αυτή, ανίκανη να αντέξει την ευθύνη για τη χάραξη μιας εθνικής πολιτικής. Δεύτερον, την εμμονή της Τρόικας σε λήψη μέτρων τα οποία θα βαθύνουν ακόμη περισσότερο την ύφεση μέσα στο 2013. Με αποτέλεσμα τι; Να αυξηθεί η ανεργία στο 30%, στο 35%; Οι αριθμοί δεν είναι βεβαίως τυχαίοι. Εχουν επανειλημμένως γίνει αναφορές δημοσίως. Κατά μία προσέγγιση, με τον ίδιο τρόπο που η Τρόικα απέτυχε να προβλέψει τους ρυθμούς καθίζησης της ελληνικής οικονομίας, αναλόγως δεν θα καταφέρει να επιτύχει στην πρόγνωση της ανόδου της. Ας πούμε ότι δεχόμαστε αυτό το πολύ αισιόδοξο σενάριο. Η όποια διόρθωση στο ποσοστό της ανεργίας θα είναι αργή και επώδυνη. Διαθέτει η σημερινή κυβέρνηση χρόνο να εφαρμόσει μια αναπτυξιακή στρατηγική που θα οδηγήσει και σε παράλληλη αύξηση των θέσεων εργασίας; Πιθανώς όχι. Διαθέτει μια επόμενη κυβέρνηση, ενδεχομένως της Αριστεράς τον ανάλογο χρόνο; Δεν μπορούμε παρά να κάνουμε εικασίες. Σίγουρο πάντως είναι ότι, όσο οι πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν την κοινοβουλευτική ομαλότητα συζητούν περί διαγραμμάτων, την ίδια στιγμή που εκθεμελιώνουν κάθε έννοια εργασιακού δικαίου, οι Χρυσαυγίτες παραμονεύουν τρίβοντας τις παλάμες τους για τους πολίτες που ωθούν κατά χιλιάδες στα χέρια τους οι ασκούμενες πολιτικές. Ας σοβαρευτούμε όλοι, προτού να είναι πολύ αργά. ¶¸ ± Às³­ V NEDOS METROPOLISNEWS GR

::: 0(75232/,635(66 *5

ÔΩ ©ÖÍ © Ô×ÏÔ× ÎÐÉ Τα ΜΜΕ συνήθως δεν παραποιούν την πραγματικότητα και οι κυβερνήσεις ως επί το πλείστον νοιάζονται για το κοινό καλό και μονάχα για αυτό. Μετά το σύντομο ανέκδοτο, λοιπόν, μπορούμε να μπούμε στο ψητό της είδησης που μας φέρνει ο “Economist” από τη μακρινή Ιαπωνία. Συγκεκριμένα από τη Φουκουσίμα, όπου πριν από περίπου ενάμιση χρόνο έλαβε χώρα μία από τις μεγαλύτερες πυρηνικές καταστροφές της ιστορίας. Δεκαοκτώ μήνες μετά το τσουνάμι και την έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο της πόλης, ο Γιαπωνέζος πρωθυπουργός θυμήθηκε να αποδώσει τιμές σε οκτώ από τους λεγόμενους «50 ήρωες της Φουκουσίμα», στους εργάτες δηλαδή που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή τους το διάστημα που ακολούθησε την έκρηξη προκειμένου να περιορίσουν τη διαρροή ραδιενέργειας. Κατά τη διάρκεια της ευχαριστήριας εκδήλωσης, ωστόσο, προκάλεσε εντύπωση το γεγονός πως οι έξι από τους οκτώ εργάτες-ήρωες είχαν την πλάτη τους γυρισμένη στις τηλεοπτικές κάμερες, ενώ δεν συστήθηκαν καν με τα πραγματικά τους ονόματα ούτε στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο λόγος; Ο φόβος του στιγματισμού των ιδίων και των οικογενειών τους... Πώς γίνεται, θα μου πείτε, εκείνοι που ρίσκαραν με αυταπάρνηση τη ζωή τους να διακατέχονται από τέτοιου είδους ανησυχίες; Την απάντηση δίνει ο ίδιος ο αρθρογράφος του “Economist”: «Οι χειρισμοί της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα ήταν λανθασμένοι, καθώς δεν διαφοροποίησαν στα μάτια των Γιαπωνέζων την εταιρική ανευθυνότητα της Tepco και των αφεντικών της από τον ηρωισμό των εργαζομένων της εταιρείας», ενώ αντιπαραθέτει το παράδειγμα των 33 ανθρακωρύχων της Χιλής, οι οποίοι ηρωοποιήθηκαν εξαρχής σε αντίθεση με τα αφεντικά τους, που στιγματίστηκαν ως κοινοί κακοποιοί. Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως, ακόμη και μετά την επίσκεψή τους στον πρωθυπουργό, οι εργάτες δεν έλαβαν την αναγνώριση που τους πρέπει. Κάτι που εύκολα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς από την κάλυψη του γεγονότος από τα ΜΜΕ της χώρας. Για παράδειγμα, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Kyodo αναφέρεται σε αυτούς στην τελευταία παράγραφο ενός άρθρου που αφορά την απορρύπανση, ενώ το σύνολο των τίτλων στα επιμέρους Μέσα εστιάζει στον ξύλινο λόγο του κ. Noda και όχι στους «50». Αν και δεν αποτελεί πρωτοτυπία, φαίνεται πως τα ΜΜΕ και οι ισχυροί στην Ιαπωνία τα έχουν τακιμιάσει πλήρως. s ª

ËÕÎ ©ÉÓÖÎ ÖÕÔ ÔשÕÉÖ Î ÐÔ× Η λεγόμενη «Θετική Δράση», η ενίσχυση των ποσοστών παρουσίας φοιτητών που προέρχονται από μειονοτικά εθνικά προφίλ (Αφροαμερικανοί, Λατινοαμερικανοί, Ασιάτες) στα αμερικανικά πανεπιστήμια αποτελεί πάγια πολιτική των ΗΠΑ από το 1960, ως ένα μέσο επανόρθωσης για τις δεκαετίες ρατσιστικού διαχωρισμού που προηγήθηκαν. Αυτό όμως μπορεί σύντομα να ανήκει στο παρελθόν, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο καλείται να υποστηρίξει ή να απορρίψει την ένσταση που υπέβαλε η Abigail Fisher, όταν απορρίφθηκε η αίτηση σπουδών της από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Οστιν το 2008. Η συζήτηση, φυσικά, για τη «Θετική δράση» δεν είναι καινούργια. Οπως αναφέρεται στο “NewStatesman”, η συντηρητική παράταξη θεωρεί πως η παροχή πλεονεκτημάτων προς τους έγχρωμους, κυρίως, νέους, αποτελεί αντίστροφο ρατσισμό, αφού πλέον τα αναχώματα που ίσχυαν κάποτε για την εκπαιδευτική, επαγγελματική και κοινωνική τους εξέλιξη δεν ισχύουν πια. Από την άλλη, οι υποστηρικτές του μέτρου αναφέρουν πως εκατονταετίες ρατσισμού και κοινωνικής ανισότητας δεν μπορούν να «σβηστούν» μέσα σε τέσσερις δεκαετίες. Οπως και να έχει, η απόφαση που καλείται να λάβει το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Fisher θα αφήσει έντονο σημάδι στα χρόνια που θα έρθουν. Είτε διατηρηθεί το ισχύον status quo, είτε καταργηθεί στην πράξη η «Θετική Δράση». µ Àn

ȅȀȉȍǺȇ,2<

|

::: 0(75232/,635(66 *5

j ® À° ¸­r ÀD RNTQFH@C@JH LDSQNONKHRMDVR FQ

'© © MI@©/K@RBGF© á ©{á © {â© ©OQNIDBS©{ ¡©p © á © â© ©2N@O© ©2JHM © pß © ©pá ©p à©{â © © É¡ á © ©/NOODMCNQE ©{ ᢠ©{ Ò © {â© © á © ©ß ©Ø ᢠ©{ á

äp © © © © ᢠ© © ß © © © à©p ¡ à © © á © â© p Ò©p pᢠ© ©Ê ß ©Ö ©{ © © pß ©Ò p{ ¡p© ¡ â © © ©¡{â© © á ©b+NUDSTMD©%NQ©5@BTTLh© © ß ©p © ß © © ¡ Ò©BG@QSR©

©â ©Ò ©Í© MI@© © © © p á©p © © $TQNOD@M©!NQCDQ©!QD@JDQ© V@QC© © ß © © { ß ©p © ©LHMH©@KATL©b-@QQNVh© © ©{ â p © â© ©p ©pá © ¡ ¡ á © © &@F@QHM© © á © © ©Ï¡ à© © Ô á ¡© © © â© â © © à© © p á© pâ ©p ©ß ©&Q@MC© /H@MN ©ß ©K@OSNO© ©ß ©p â ©Ë ¡ © { á© © á p © © © â © © ©{ á{ ©{ ¡© ä © © à

© © ©RD@SDC©@TCHDMBD © â © ©¡{Ò ¡ © ß ©pâ © ©â ¡ ©â © © pà© © © ¡ ©Ô ©{â © á ¡ © © ©pp

::: 0(75232/,635(66 *5

ȅȀȉȍǺȇ,2<

Το ολοκαίνουργιο Comme il FauX Βar της Πλατείας Καρύ-

τση -στην ίδια θέση όπου βρισκόταν το ιστορικό κοσμηματοπωλείο Comme il FauX- αποτελεί ένα από τα παραδείγματα που θα έπρεπε να μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε αγνοώντας τη μιζέρια που επικρατεί γύρω. Επειτα από μερικές «πειρατικές πτήσεις», το τόσο δα μπαράκι πίσω από το περίπτερο της πλατείας, ακριβώς δίπλα στο Θέατρο Μουσούρη, κάνει επίσημο opening σήμερα, Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, από τις 9 το βράδυ και μετά. Με ιδιαίτερο μουσικό στίγμα και αφιερώματα σε μουσικά κινήματα, δίνει μια σειρά από υποσχέσεις: το ξάφνιασμα του ουρανίσκου μας, το ταξίδι στα τραγούδια της ψυχής μας, αλλά και την τραγουδίστρια Μυρτώ Σαρτζή και την αγαπημένη συγγραφέα Ζυράννα Ζατέλη στο σέρβις- η πρώτη στα σκληρά ποτά και η δεύτερη στα ηδύποτα-, που θα μοιράζει βεντάλιες με την υπογραφή του Nick Cave σε όσους φλέγονται.

Οι αγαπημένοι του κοινού της indie ελληνικής σκηνής Cyanna, ύστερα από την πρώτη τους ανεξάρτητη παραγωγή “The Undressed EP” και κάμποσα εκρηκτικά live, συναντούν ένα ακόμα πολλά υποσχόμενο συγκρότημα της σύγχρονης ανεξάρτητης μουσικής, τους The Verge, στη σκηνή του ΤΩΡΑ Κ44 (Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι), το Σάββατο 13 Οκτωβρίου. Πολυσυλλεκτικοί αλλά κινούμενοι πάντα σε rock άξονες, αμφότεροι θα μας παρουσιάσουν τις δουλειές τους επί σκηνής και μετά θα αναμετρηθούν πίσω από τα decks. Ακούστε στο cyanna.gr το “The Undressed EP” των Cyanna -το οποίο κυκλοφόρησε σε 12΄΄ βινύλιο και θα είναι διαθέσιμο τη βραδιά της συναυλίας- και αναζητήστε στο ΥouΤube το “A little More” των The Verge, καθώς το συγκρότημα ετοιμάζει ήδη την πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία του, μέρος της οποίας θα παρουσιάσει ζωντανά στο live του Σαββάτου. Η συναυλία ξεκινάει στις 10 μμ. και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Το ελληνικό συγκρότημα των Neon σάς είναι ίσως γνωστό για τις ambient, ηλεκτρονικές συνθέσεις που έχουν αποτυπωθεί μέχρι σήμερα στα τέσσερα άλμπουμ του. Η περασμένη άνοιξη τους βρήκε με καινούργιο δίσκο, που αποτελείται από δέκα μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη, με τίτλο «Κάθε πραγματικότης, αποκρουστική». Ηταν η πρώτη φορά που παρουσίασαν κομμάτια με στίχους, αφού οι μέχρι τώρα δουλειές τους ήταν αποκλειστικά οργανικές. Η ιδέα της ενασχόλησης με την ποίηση ξεκίνησε το 2008, όταν γράφτηκε το πρώτο κομμάτι. Σταδιακά μαζεύτηκε το υλικό και τότε ήρθε η ιδέα να μοιραστούν το ερμηνευτικό κομμάτι με καλλιτέχνες που πάντα εκτιμούσαν. Ο The Boy, ο Lolek , η Εtten και ο Βαγγέλης Στρατηγάκος άκουσαν τα demo και δέχτηκαν την πρόσκληση με ενθουσιασμό. Οι δύο πρώτοι θα βρίσκονται μαζί με τους Neon στην Απανεμιά (Θόλου 4, Πλάκα) την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου για την πρώτη ζωντανή παρουσίαση του δίσκου. Η είσοδος είναι ελεύθερη και η συναυλία θα ξεκινήσει στις 8:30 μμ.

Αν θέλετε να θυμηθείτε γιατί αγαπήσατε το έντεχνο ελληνικό τραγούδι, θα πάτε την ερχόμενη Πέμπτη στο Ρυθμός Stage (Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη), να δείτε και να ακούσετε τον Φίλιππο Πλακιά. Θα ερμηνεύσει αγαπημένα τραγούδια, αλλά και φρέσκες δικές του συνθέσεις με τη συμπαράσταση του Διονύση Τσακνή, της Σοφίας Παπάζογλου και της Ερωφίλης. Οι συνεργασίες, άλλωστε, του πάνε του Φίλιππου Πλακιά, μια και στη διάρκεια της καριέρας του έχει τραγουδήσει στο πλευρό καλλιτεχνών όπως η Δήμητρα Γαλάνη, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Πασχάλης Τερζής, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Ορφέας Περίδης, ο Παντελής Θαλασσινός και άλλοι. Σημειώστε πως δεν θα μείνουν παραπονεμένοι οι φίλοι του λαϊκού, καθώς η βραδιά (έναρξη 9:30) προβλέπει μερίδιο και για αυτούς.

2/#+¨ . ¨2/,,¨ 7),,¨.%6%2¨$)%¨¨ Αν σκεφτείς ένα ένα τα ονόματα που στιγμάτισαν τη rock σκηνή αυτής της χώρας, σίγουρα δεν θα βρεις πάρα πολλά. Αυτή την μπάντα, όμως, αποκλείεται να την αφήσεις απέξω. Μιλάω για τους Nightstalker, μία από τις μεγαλύτερες rock ’n’ roll μπάντες της χώρας, ερχόμενη από την ένδοξη αθηναϊκή σκηνή των ’90s, οι οποίοι ανεβαίνουν στη σκηνή του Gagarin 205 (Λιοσίων 205) το Σάββατο 13 Οκτωβρίου. Εδώ και περίπου 20 χρόνια ανακατεύουν με επιτυχία το hard rock με το grunge, το funk και την ψυχεδέλεια, και τώρα θα μας παρουσιάσουν επιλογές από την πορεία τους, από το πρώτο έως το έκτο κατά σειρά και πιο πρόσφατο άλμπουμ τους με τίτλο “Dead Rock Commandos” - το οποίο παρεμπιπτόντως θα παρουσιαστεί ολόκληρο και θα μπορείτε να το αποκτήσετε στο Gagarin την ημέρα της συναυλίας. Στην ουσία θα βρίσκονται εκεί για να παίξουν «απλώς rock ’n’ roll» και οι πιθανότητες να προσφέρουν ένα μοναδικό live act είναι κάτι παραπάνω από μεγάλες. Και, αφού το rock ’n’ roll ούτε πεθαίνει, ούτε γερνάει, μαζί τους θα βρίσκεται μια νεόκοπη μπάντα, οι επίσης Αθηναίοι Universe217, που μετρούν μόλις πέντε χρόνια ύπαρξης, με δυναμικό doom και metal ήχο και γυναικεία φωνητικά, ενώ έχουν ανοίξει συναυλίες συγκροτημάτων όπως οι Wovenhand και οι Amenra και έχουν συμμετάσχει στο Rockwave Festival. Η παλιότερη αθηναϊκή σκηνή συναντά τη νέα, και μαζί μπορούν να κάνουν πολλά. Κάποιοι που γνωρίζω ήδη σχεδιάζουν να βρίσκονται στην καρδιά του moshpit. Το εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ και οι πόρτες ανοίγουν στις 9 μμ. % °

|

ȅȀȉȍǺȇ,2<

::: 0(75232/,635(66 *5

¼ ½® Àv¸ ÌC G@KHNSHR LDSQNONKHRMDVR FQ

È ß¨ ¨ oÑ ¨Þ ¨ ¨ Þ ¨ Ño ¨ ¨oà ¨ z ߨ à ¨ ¨oà ¨ ߨ o à ¨Õ Þ ¨cÓ¨ à ¨ zÑ ¨ ¨ Ñ i¨ ¨~ Ñ ¨ o ިߨcÓ ¨ Öz Þ i¨o ¨~ à ¨ Þ ¨ ¨Ë ¨~ Ñ Ð Ò© ©p Ò © { ¡ á © ¡© b$K©&QDBNh © © Ò © p

à © { ß ©p ©pá © âp © à© ¡p{ à©p © â©Ò p © © ©p © á© ©{ { © ¢ à© ¡©Î Ò ©Ê Ò ©{ ¡© {â©{ à ©ß ©pß © © É¡ à© ©Ð Ò ©É á

© © © à © â © p â © © à © Ë{ Ò ©cÔ© â ©

{Ò © © Ò i©à© ©p © {â© ©©{ ß © p âp © ß © á © © Ò å

iµi·lÀÀÀ ή

jm´tµj° Ð © © p ß © ß ©{ © ©{¡ © © ¡á © ß © © ©Ì © Ò © á ©c © ×{ à i© © © á p © ©Êâ ©Ï

á ©É¡ à© © Ò©âp © ©pÒ © © © ¡ â©Ôá © © á ©p ©{ á ©p © ¡ © ä © p á © p

ä © © { á © ©ß © ¡ â©{

â©c á p i © ÎÑ ¨ à ¨Þ ¨ ¨ ᨠ¨ÎÑz ¨ ¨ à ¨ o ߨ ¨ ¨z á ¨ ¨ ¨ á Ѩ ¨ ¨ Ñz ¨Ñ ¨ ¨z oß ¨ ¨ Ñ ¨ Þ¨o ¨ Þ ¨ ¨~ Ñ

::: 0(75232/,635(66 *5

ȅȀȉȍǺȇ,2<

Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη ταινία, που σάρωσε στο box office, ο Λίαμ Νίσον επιστρέφει στον... τόπο του εγκλήματος για το σίκουελ! Στην «Αρπαγή 2» ο πρώην πράκτορας της CIA Μπράιαν Μιλς αποφασίζει να περάσει ένα ειδυλλιακό Σαββατοκύριακο με τη γυναίκα και την κόρη του στην Κωνσταντινούπολη. Τα πράγματα όμως παίρνουν απρόσμενη τροπή, όταν ο ίδιος και η σύζυγός του πέφτουν θύματα απαγωγής από τον πατέρα του ανθρώπου που ο Μπράιαν καταδίωξε μέχρι θανάτου στην πρώτη ταινία. Τώρα η κόρη του, η Κιμ, ολομόναχη σε μία ξένη πόλη, γίνεται στόχος της αδίστακτης συμμορίας. Τι θα κάνει ο Μπράιαν; Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος μέσα στην ταινία: «Αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα!» Και η περιπέτεια αρχίζει με τους αναμενόμενους χολιγουντιανούς ρυθμούς, καταιγιστική δράση, ιλιγγιώδες μοντάζ, και τον Λίαμ Νίσον να πυροβολεί «κακούς μελαμψούς».

Ο αειθαλής γόης Τζορτζ Κλούνεϊ συναντά τον... “The Artist”, τον βραβευμένο με Οσκαρ Ζαν Ντιζαρντέν. Οι δύο γοητευτικοί ζεν πρεμιέ, που στα περασμένα Οσκαρ βρέθηκαν αντιμέτωποι διεκδικώντας το Χρυσό Αγαλματάκι στην κατηγορία Α΄ Ανδρικού Ρόλου, έδωσαν τα χέρια για να συμπρωταγωνιστήσουν στη νέα ταινία του Τζορτζ Κλούνεϊ, που θα ξεκινήσει γυρίσματα την ερχόμενη άνοιξη. Το νέο project ακούει στον τίτλο “The Monuments Men” και είναι βασισμένο στο βιβλίο του Ρόμπερτ Μ. Εντσελ “The Monuments Men: Allied Heroes, Nazi Thieves, and the Greatest Treasure Hunt in History”. Μια ομάδα ιστορικών τέχνης προσπαθεί να ανακαλύψει πολύτιμα έργα που έγιναν λεία κάποιων φιλότεχνων Ναζί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Κλούνεϊ χαρακτήρισε τη νέα του ταινία ως «μία προοπτική μεγάλης κινηματογραφικής ψυχαγωγίας», που σημαίνει ότι μάλλον η πλάστιγγα θα γείρει προς τη «Συμμορία των 11» και όχι προς τη «Λίστα του Σίντλερ». Η σύμπραξη πάντως με τον γαλλικής καταγωγής Ντιζαρντέν -ο οποίος θα έχει άραγε εν τω μεταξύ βελτιώσει την προφορά του στα αγγλικά;- αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Στις 23 Οκτωβρίου θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο Λονδίνο η νέα περιπέτεια του Τζέιμς Μποντ “Skyfall”, με τον Ντάνιελ Κρεγκ αντιμέτωπο με τον «κακό» Χαβιέ Μπαρδέμ, ενώ από 1η Νοεμβρίου η ταινία θα προβάλλεται επιτέλους και στην Ελλάδα. Το “Skyfall” όμως δεν είναι απλά η 23η περιπέτεια του μυστικού πράκτορα 007, καθώς η πρεμιέρα της ταινίας συμπίπτει με την επέτειο μισού αιώνα Τζέιμς Μποντ. Κάπως έτσι το περιοδικό “GQ” δεν έχασε την ευκαιρία και το τεύχος Νοεμβρίου κυκλοφορεί με μία συλλεκτική έκδοση αφιερωμένη στον... “My name is Bond. James Bond”. Εξι διαφορετικά εξώφυλλα, έξι διαφορετικοί Μποντ. Από τον «δάσκαλο» Σον Κόνερι μέχρι τον νεότερο Ντάνιελ Κρεγκ. Το περιοδικό μάλιστα τους χαρίζει και προσωνυμία: Σερ Σον Κόνερι - «Ο Αγωνιστής», Τζορτζ Λάζενμπι - «Ο Μοναχικός», Σερ Ρότζερ Μουρ - «Ο Εραστής», Τίμοθι Ντάλτον - «Ο Επαναστάτης», Πιρς Μπρόσναν - «Ο Γητευτής» και Ντάνιελ Κρεγκ - «Ο Εκτελεστής». Εμείς πάλι, μετρώντας αντίστροφα για τη μεγάλη πρεμιέρα του “Skyfall”, το soundtrack του οποίου ερμηνεύει εξαιρετικά η Adele, έχουμε απλά να δηλώσουμε ότι... ήταν όλοι τους υπέροχοι! Χρόνια πολλά, Τζέιμς Μποντ! Να τα εκατοστίσεις!

¨´ »¹º´² Μία χώρα, επτά ιστορίες, επτά σκηνοθέτες. Ενα πανόραμα του σύγχρονου ισραηλινού κινηματογράφου θα παρουσιαστεί από τις 18 έως τις 24 Οκτωβρίου στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος), αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές μιας χώρας που βρίσκεται μονίμως στο μάτι του κυκλώνα εξαιτίας της πολιτικής επικαιρότητας. Οι Ελληνες σινεφίλ για πρώτη φορά θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν επτά Ισραηλινούς δημιουργούς, που έχουν κάνει αίσθηση στη χώρα τους, στο αφιέρωμα με τίτλο «7 Ιστορίες από το Ισραήλ - Εβδομάδα Ισραηλινού Κινηματογράφου». Η πρεμιέρα θα γίνει με τη βραβευμένη στις Κάννες ταινία του Τζόζεφ Σίνταρ «Γράψε λάθος», που ήταν και υποψήφια για το Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2012, ενώ το αφιέρωμα θα συνεχιστεί με τις ταινίες «Η επίσκεψη της μπάντας» (2007), «Λύσσα» (2010), «Ο Προξενητής» (2010), «Στην άκρη του κόσμου αριστερά» (2004), «Πλατεία Ονείρων» (2001) και «Ορ» (2004). Πολύ ευχάριστη η χαμηλή τιμή του εισιτηρίου που είναι μόλις 3 ευρώ για κάθε ταινία.

ȅȀȉȍǺȇ,2<

Είναι οι δύο πλέον ανερχόμενοι σταρ του Χόλιγουντ και χωρίς αμφιβολία δύο από τους καλύτερους κινηματογραφικούς ηθοποιούς της γενιάς τους! Το γεγονός λοιπόν ότι ο Ράιαν Γκόσλινγκ και ο Μάικλ Φασμπέντερ θα πρωταγωνιστήσουν μαζί στην ίδια ταινία είναι κινηματογραφική είδηση μεγατόνων. Εδώ ακριβώς όμως αρχίζει και το... ιδιαίτερον του πράγματος. Η ταινία στην οποία συμφώνησαν να παίξουν είναι το νέο project (ένα από τα πολλά δηλαδή) του Τέρενς Μάλικ, σκηνοθέτη του «Δέντρου της Ζωής», που πριν από ένα μήνα στη Βενετία παρουσίασε τη νέα του ταινία “To the Wonder”. Ο Γκόσλινγκ και ο Φασμπέντερ έχουν «κλείσει» στο καστ του μέχρι πρότινος “Lawless” (ο τίτλος αναζητείται ξανά) μαζί με τους Κρίστιαν Μπέιλ, Κέιτ Μπλάνσετ, Νάταλι Πόρτμαν και Ρούνι Μάρα. Ναι, ξέρω, θα έπρεπε να είμαστε ενθουσιασμένοι με μία τέτοια dream team, ωστόσο, όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο σκηνοθέτη, πρέπει να έχουμε υπόψη μας το συχνά αντισυμβατικό τρόπο με τον οποίο επεξεργάζεται το υλικό του. Επίσης κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την πλοκή. Μέχρι τώρα ξέρουμε ότι πρόκειται για μία ιστορία σεξουαλικής εμμονής και προδοσίας στη μουσική σκηνή του Τέξας, αλλά αυτό μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε.

Είναι το απόλυτο bestseller της τελευταίας διετίας και η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη είναι απολύτως αναμενόμενη. Τον περασμένο Μάρτιο η Focus Features και η Universal Pictures κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα του μυθιστορήματος «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» έναντι πέντε εκατ. δολαρίων και έπειτα από σκληρή μάχη με τα υπόλοιπα στούντιο του Χόλιγουντ. Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε και η σεναριογράφος που θα αναλάβει την κινηματογραφική διασκευή του ημι-άρλεκιν της E.L. James. Πρόκειται για την Κέλι Μάρσελ, που έχει αναλάβει, εκτός από κάποια τηλεοπτικά σενάρια, την επερχόμενη ταινία για τη Μαίρη Πόπινς “Saving Mr Banks”. Προσεχώς αναμένουμε τα ονόματα του σκηνοθέτη και των δύο πρωταγωνιστών, που θα κληθούν να υποδυθούν τους ρόλους της «άτακτης» φοιτήτριας και του μυστηριώδους πολυεκατομμυριούχου με τις σεξουαλικές «παραξενιές». Παρά το ότι για το Χόλιγουντ η ταινία θα έχει μια δεδομένα τεράστια εμπορική επιτυχία, εμείς ως θεατές δεν αποκλείεται στο φινάλε, όπως ακριβώς και με το βιβλίο, να καταλήξουμε ότι «πολύ κακό για το τίποτα».

Η επόμενη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, μετά τη Ρώμη, όπου θα κάνει στάση ο Γούντι Αλεν για τη νέα του ταινία ακόμα δεν έχει «κλείσει» ίσως επειδή εκείνος βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για... δουλειές! Για πρώτη φορά έπειτα από 12 χρόνια ο Γούντι Αλεν θα πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία χωρίς να έχει γράψει το σενάριο και να έχει κάνει τη σκηνοθεσία. Αυτή την περίοδο λοιπόν βρίσκεται σε γυρίσματα με τον Τζον Τορτούρο στην ταινία του τελευταίου με τίτλο “Fading Gigolo”, που θέλει δύο άφραγκους Εβραίους φίλους να ανοίγουν μία διαφορετική... «επιχείρηση». Ο πρώτος (λέγε με Τορτούρο) θα γίνει ζιγκολό και ο άλλος (λέγε με Αλεν) θα είναι ο μάνατζέρ του! Το δίδυμο αναμένεται απολαυστικό, αφού η χημεία του Τορτούρο με τον Αλεν είναι ιδανική. Στο καστ της ταινίας περιλαμβάνονται κάποιες από τις ωραιότερες και πλέον σέξι κυρίες του Χόλιγουντ, όπως η Σάρον Στόουν, η Σοφία Βεγκάρα και η Βανέσα Παραντί. Η πρεμιέρα της ταινίας στις αίθουσες αναμένεται μέσα στο 2013.

|

::: 0(75232/,635(66 *5

}²¸¹y| ¹ ¨ y ¸ ¨ Την 1η Οκτωβρίου έληξε η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων για το Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας για το 2013. Η επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας για τα ερχόμενα Οσκαρ είναι ο «Αδικος Κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου, που όμως πολύ δύσκολα θα καταφέρει να βρεθεί στην τελική πεντάδα ή έστω στη λίστα των εννέα φιναλίστ.

O ανταγωνισμός φέτος είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Φαβορί της κατηγορίας, ο Μίκαελ Χάνεκε με την «Αγάπη», που αποτελεί την επίσημη υποψηφιότητα της Αυστρίας. Από την πλευρά της η Γαλλία διεκδικεί μια θέση στην πεντάδα με τους πολυσυζητημένους «Αθικτους», που σάρωσαν στο box office, ενώ η Γερμανία έδωσε το φετινό χρίσμα στον Κριστιάν Πέτσολντ και την ήδη βραβευμένη στο Φεστιβάλ του Βερολίνου “Barbara”, που μάλλον ταιριάζει με τα γούστα της Ακαδημίας. Ελπίδες για διάκριση φαίνεται να έχει και η Ρουμανία, που φέτος διαγωνίζεται με το “Beyond the Hills”, τη νέα ταινία του βραβευμένου στις Κάννες Κριστιάν Μουντζίου, ενώ η Ισπανία στέλνει στα Οσκαρ του 2013 το ασπρόμαυρο, βωβό δράμα “Blancanieves”, εμπνευσμένο από τη Χιονάτη, που ίσως όμως άργησε μια... χρονιά, αφού το “The Artist” πέρυσι είχε παρόμοια, αν και κωμική, συνταγή. Η Ελβετία επέλεξε ως επίσημη υποψηφιότητά της το «Η Αδελφή μου» της Ούρσουλα Μέγιερ (Αργυρή Αρκτος στο Βερολίνο και Χρυσή Αθηνά στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας), η Σουηδία στηρίζει τις ελπίδες της στο όνομα του Λάσε Χάλστρομ και στη νέα του ταινία “The Hypnotist”, η Νότια Κορέα στέλνει τον πλέον διεθνώς αναγνωρισμένο σκηνοθέτης της Κιμ Κι Ντουκ με το “Pieta” (Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία), το Μεξικό κατεβαίνει στην αρένα με το “After Lucia” του Μικέλ Φράνκο, που διακρίθηκε ήδη στις Κάννες, η Ιταλία με τη μεγάλη επιστροφή των Ταβιάνι «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» (Χρυσή Αρκτος στο Βερολίνο) και η Ισλανδία με τη νέα ταινία του Μπαλτάσαρ Κορμακούρ “The Deep”. Θα χρειαζόμασταν ακόμα πολλές γραμμές για να σας αποκαλύψουμε τις συνολικά 68 φετινές υποψηφιότητες για το Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Σημειώσαμε ίσως τα πιο «δυνατά χαρτιά», αν και ποτέ -ειδικά σε αυτή την κατηγορία- δεν αποκλείονται οι εκπλήξεις. Θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τις 10 Ιανουαρίου για να μάθουμε την τελική πεντάδα. ¼ v

::: 0(75232/,635(66 *5

,%$À:%00%,).À ˷¯isi˸À°»lsÀt²tslÀÀ

Οι Αμερικανοί θαυμαστές του θρυλικού ροκ συγκροτήματος των ’70s Led Zeppelin έχουν την τύχη αυτή την εβδομάδα να δουν το αγαπημένο τους βρετανικό γκρουπ όχι επί σκηνής, αλλά στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία “Celebration Day”. Το πολυαναμενόμενο φιλμ που έχει φέρει στη Νέα Υόρκη εκτός από χιλιάδες φαν και μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής, όπως ο Mick Jones, η Stevie Nicks και ο Paul Stanley, διαρκεί δύο ώρες και είναι πλημμυρισμένο από τη μουσική 16 τραγουδιών που το γκρουπ έπαιξε στη διάρκεια μίας και μοναδικής συναυλίας, χρόνια μετά το θάνατο του ντράμερ και ιδρυτικού μέλους John Bonham το 1980. Τη θέση του στα ντραμς πήρε ο γιος του, Jason. Το φιλμ έχει σκηνοθετήσει ο Dick Carruthers, ο οποίος χρησιμοποίησε 12 κάμερες προκειμένου να «συλλάβει» τις μοναδικές βιρτουόζικες ικανότητες των μουσικών, αλλά και τα χαμόγελα μεταξύ τους. «Ηταν υπέροχη εμπειρία», δήλωσε ο Jones για τη συναυλία. «Απλά αφήνεσαι στη στιγμή, ο χρόνος συμπυκνώνεται και βρίσκεσαι πάλι στις παλιές καλές μέρες». Στην παρουσίαση της ταινίας οι δημοσιογράφοι ήθελαν, φυσικά, να μάθουν αν το γκρουπ ετοιμάζει μια «επιστροφή» στη σκηνή με μια παγκόσμια περιοδεία που θα έδινε την ευκαιρία στα εκατομμύρια των θαυμαστών του να το απολαύσουν και πάλι ζωντανά. «Είμαστε πολύ καλοί σε αυτό που κάνουμε», απάντησε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος και κορυφαία φιγούρα της ροκ σκηνής Robert Plant, «αλλά δεν θέλουμε να πάρουμε βιαστικές αποφάσεις. Αν μπορέσουμε να το οργανώσουμε με την ησυχία μας, χωρίς πίεση, τότε μπορεί και να γίνει. Θα δούμε!» Η ταινία επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι μουσικοί επαναπροσέγγισαν τις παλιές τεράστιες επιτυχίες που τους εκτόξευσαν στην κορυφή των charts και της φήμης, με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 200 εκατ. άλμπουμ. Από το μνημειώδες “Stairway to Heaven” και το “For Your Life” μέχρι το “Kashmir” και το “No Quarter”, η χαρακτηριστική φωνή του Plant ακούγεται ανέγγιχτη από το χρόνο, ενώ και τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ δίνουν πραγματικά ρεσιτάλ δεξιότητας. Η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται παγκοσμίως στις 17 Οκτωβρίου. Rock On! . +

ȅȀȉȍǺȇ,2<

ȅȀȉȍǺȇ,2<

v

::: 0(75232/,635(66 *5

m ¸ Àm ¸ ± ÀJ JNMRS@MSHMNT LDSQNONKHRMDVR FQ

à© © { Ò { © { ¡ à © ©cÐ á © â{{ i© © ©Ö Ò © { ß © © à© Ò© {â© © â © pâ ©Í©É á © Ò©{ ¡© ¡ à ©â © ©{ Ò© ¡© â p ¡© ©ß ¡ © ä © {â© ¡ © p Ò ¡ ©p Ò© ©{ à© © p ¡

p © á © ©#HRMDX© ¡© ©ß © © ß © Ò© © â© â© ©É à ©Ô © â © pâ ©{ ä © © { ß © ä © © ©{ß © âp © © Ò ©{ ¡© á © á ©{ ß © ©ß © ¡ ä © â© © á © ©{ p à©Ð á © â{{ © á© © à © á ©{ © © ¡ à© á © © ©Ö Ò ©à ©{ â © Ò© © p¡ © {â© © p à© Ò© © © á © © { á ©{ á ©{ß © ¡© p ä© © © ä©Ï © á ©{ ß © © ¡ Ò ©Î â© Ò p © ¡ à© © { à©{ ¡©c Ò¢ © á ©¢Ò © © © { á © ä © © Ò p i Í©cÐ á © â{{ i©à © ©{ © á ©{ ¡© ß © © â © pâ © © ©ß © ©{ â ¡{ © Ò© ß © ©Ð á © ß{ © á © ©â © ¡ Ò© á © © ¡ ¡ ß © © á © © © ¡ © © à ©ß ©ß ¡ © © { pß © © ¢ Ò ¡©Êá ¡ © p { ä ¡ ©m i

::: 0(75232/,635(66 *5

ȅȀȉȍǺȇ,2<

Οι διαβασμένοι γνωρίζουν τον Γκίντερ Γκρας από το συγγραφικό του έργο, το οποίο βραβεύτηκε στο σύνολό του με Νόμπελ φ Λ Λογοτεχνίας· οι ενημερωμένοι σίγουρα τον έμαθαν από τον ν ντόρο που δημιούργησε πρόσφατα το εγκωμιαστικό ποίημά του γγια την Ελλάδα με τίτλο «Η ντροπή της Ευρώπης». Το σύντομο και περιεκτικό μυθιστόρημά του «Γάτα και ποντίκι» (εκδ. Καστακ ν νιώτη) αφορά τον ηρωικό αλλά εν τέλει μάταιο αγώνα ενός δύσ σμορφου νέου για να κερδίσει το σεβασμό και την αναγνώριση σ σε μια κοινωνία ανίκανη να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα. Ενα α από τα κορυφαία και δημοφιλέστερα έργα του μεγάλου Γερμανού σ συγγραφέα, για πρώτη φορά σε ελληνική μετάφραση.

Οταν ένας καταξιωμένος τζαζ μουσικός και συγγραφέας από τη Νορβηγία κερδίζει το Βραβείο Αναγνωστών στη Γαλλία, χαρακτηρίζεται «καλλιτεχνικό φαινόμενο» από τον “Guardian” και «ενσάρκωση κάθε ταλέντου που υπάρχει» από τη “Le Monde”, τότε οι συστάσεις είναι μάλλον περιττές. «Το ποτάμι» (εκδ. Πόλις) είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Κέτιλ Μπγιόρνσταντ, που μεταφράζεται στα ελληνικά και αποτελεί την αυτοτελή συνέχεια του εξαιρετικού «Η Λέσχη των Νέων Πιανιστών». Ενα αποκαλυπτικό ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και στο τραγικό στοιχείο της ύπαρξης· παράλληλα, μια μύηση στο σύμπαν της μουσικής και στα έργα που συνέθεσαν οι μεγάλοι κλασικοί. Ενα πραγματικό έπος.

Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τι εστί Κιθ Ρίτσαρντς - δεν απευθυνόμαστε σε εξωγήινους. Η ζωή του, όπως θα περίμενε κανείς, ήταν ν μια υπερβολική δόση από «σεξ, ναρκωτικά και rock ’n’ roll». Ωστόμ σο, ο θρυλικός κιθαρίστας επέζησε και τώρα μας διηγείται το αχασ λλίνωτο ταξίδι του στη συναρπαστική αυτοβιογραφία “Life” (εκδ. Το Ροδακιό). Ρ Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο Ρίτσαρντς διεκδικεί με μ τα ανδραγαθήματά του μια περίοπτη θέση στην κόλαση! Τα ψευδώνυμα δ «Aρχοντας του σκότους», «Κύριος Παραβάτης» και «Ενσάρκωση της Εξέγερσης» που του προσέδωσε ο Τύπος δεν είναι τυχαία. κ Μ Μικρό το κακό. Oπως μας λέει καθησυχαστικά και ο ίδιος: «Ποτέ δεν θεώρησα θ τον Παράδεισο ιδιαίτερα ενδιαφέρον μέρος για να πάω».

Ο Ρόμπερτ ντε Μπορντ στο «Ο Βάτραχος στο ντιβάνι» (εκδ. Καλέντης) ξαναζωντανεύει τους ήρωες από το κλασικό αφήγημα του Κένεθ Γκράχαμ «Ο άνεμος στις Ιτιές». Αυτή τη φορά, ο Βάτραχος βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Οι φίλοι του -ο Αρουραίος, ο Τυφλοπόντικας και ο Ασβός- ανησυχούν, αλλά οι προσπάθειές τους να τον παρηγορήσουν αποβαίνουν μάταιες. Ενα μόνο πράγμα απομένει: να αρχίσει συμβουλευτική ψυχοθεραπεία! Μέσα από δέκα συνεδρίες με τον ψυχοθεραπευτή Ερωδιό, γινόμαστε συνοδοιπόροι στο ταξίδι του Βατράχου από την οδύνη στην αυτογνωσία και τελικά στη λύτρωση. Ενα απολαυστικό όσο και διδακτικό μυθιστόρημα για το πώς χειρίζεται η συμβουλευτική ψυχοθεραπεία την ψυχική εξάντληση - ανάλυσέ το!

¶² ¨ ~¹¨»Ð¸¨µº¼ » ||´¸Ð¨ ´º Κάθε χρόνο, το περιοδικό “Economist” ετοιμάζει μία έκδοση στην οποία παρουσιάζει τις προβλέψεις των συντακτών του για το προσεχές έτος (η σειρά «Ο Κόσμος το ...», η οποία κυκλοφορεί και στα ελληνικά). Σε κάποιες από τις εκτιμήσεις του πέφτει μέσα, σε κάποιες άλλες, πάλι, όχι. Εξάλλου, κανείς δεν μπορεί να εντοπίσει εκ των προτέρων όλους τους αστάθμητους παράγοντες. Αυτή τη φορά, ο “Economist” ανεβάζει τα στοιχήματα, με την έκδοση «Ο Κόσμος το 2050: Μεγάλες αλλαγές, μεγάλες προκλήσεις», η οποία κυκλοφορεί πλέον και στα ελληνικά (εκδ. Μίνωας). Μέσα από τα 20 κεφάλαια της έκδοσης, οι έγκριτοι συντάκτες του δημοφιλούς περιοδικού προσπαθούν να μας δώσουν μία πλήρη εικόνα του μέλλοντος: από την υγεία και τον πλούτο, μέχρι τη θρησκεία και το διάστημα. Ανάμεσα στα στοιχεία που καταγράφονται στον «Κόσμο το 2050» και προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η εκτίμηση ότι η μέση ηλικία των κατοίκων του πλανήτη θα είναι εννέα χρόνια μεγαλύτερη σε σύγκριση με σήμερα, ενώ το ποσοστό που θα ζει στις πόλεις θα αυξηθεί στο 70% (από 50% σήμερα). Η ετήσια ανάπτυξη της Κίνας θα «προσγειωθεί» στο 2,5%, ενώ στη «Μαύρη Ηπειρο», η Νιγηρία θα καταστεί μία δυναμική αγορά 400 εκατ. κατοίκων. Ακόμη πιο «πιπεράτες» είναι οι προβλέψεις ότι θα ανακαλυφθεί εξωγήινη ζωή και θα αναγεννηθούν είδη που έχουν εξαφανιστεί με τη βοήθεια της επιστήμης. Την ελληνική έκδοση προλογίζει με αναλυτικότατο σημείωμα ο Μπάμπης Παπαδημητρίου. v ® À» ¸ ¸ ±­

ȅȀȉȍǺȇ,2<

u

::: 0(75232/,635(66 *5

¼®½ ¸Àn r ¸ ÀC A@QK@ LDSQNONKHRMDVR FQ

ß © ¡ á © ©ÏÒ © ß ¡ © © àp ©Ø ä{ © ©Ð¡ ©É Ò © © ¡ á © â © © ©Ëä ©Ô âp ¡ © © ä © © ¡ à© © Ò© ©{ pß ¡ © © pâ© © © ä© ¡ á ¡©ß © {â© ¡ ©{ © Ò p ¡ © Î ä ©c { ä i ©Ëá © © â ©â © © ß ©Ï à ©Ï { © {ß © ¡ á © © p

ä ¡ © ¡ © â ¡ © © © à © ¡©Ð{ß © á © © ä p © ¡©á ¡© ¡©ß ¡ © á ©ß © ¡ ¡

pâ © ¡ © Ò © ©{ Ò ©c pß © © âi©Ò ©pá © à©{ á © á ©ß{ © {â© © { ¡ pß ©{ ¡ à©{ á © ¡ © ß © © ¡ à© ¡ Ò© ©Ê pá © ©Ë â ©p{ äp © © Ò ¡p © Ò © ¡ ß © ©Ö á © {â© © ©Ô á ¡ ©

::: 0(75232/,635(66 *5

ȅȀȉȍǺȇ,2<

Αυτή η εβδομάδα είναι εβδομάδα πρεμιέρας για το Εθνικό Θέατρο. O Nίκος Αλεξίου, ο Γιώργος Κοτανίδης, η Θέμις Μπαζάκα, ο Μηνάς Χατζησάββας, η Λυδία Φωτοπούλου (μεταξύ άλλων) θα ανέβουν την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου στη Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» (Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, Ομόνοια) για να υποδεχθούν το κοινό σε μία σύγχρονη μεταφορά του μύθου του Ορφέα στην Αμερική της δεκαετίας του ’50. «Ο Ορφέας στον Αδη», το έργο του συγγραφέα-ποιητή Τενεσί Ουίλιαμς, ιδωμένο υπό τη σκηνοθετική ματιά της Μπάρμπαρα Βέμπερ, καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρου Neumark της Ζυρίχης, θα προσπαθήσει να φέρει στην επιφάνεια τις σχέσεις ανάμεσα στο μύθο, τη μεταπολεμική Αμερική, αλλά και τη σύγχρονη Ελλάδα. Ποιες είναι άραγε οι σημερινές αντιστοιχίες ανάμεσα στην «κλειστή κόλαση» του Αδη και στον «ελευθερωτή» περιπλανώμενο μουσικό;

Η ομάδα Εμιγκρέδες, νικήτρια των Scratch Nights του Bob Theatre Festival 2012 που διοργάνωσε ο πολυχώρος Bios (Πειραιώς 84, Αθήνα) την περασμένη άνοιξη, παρουσιάζει από τις 17 Οκτωβρίου την παράσταση που της χάρισε τη διάκριση. «Το Παγκάκι», σε σκηνοθεσία Ηλία Βαλάση, εξιστορεί τη συνάντηση πέντε διαφορετικών ανθρώπων, πέντε διαφορετικών κόσμων, που αναγκάζονται να συνυπάρξουν πάνω σε ένα... παγκάκι. Οι τρεις ερμηνευτές, Ηλίας Βαλάσης, Αράς Χαμεντιάν και Δημήτρης Κατσιμίρης, υποδύονται και τους πέντε χαρακτήρες στο υπόγειο του Βios, αφηγούμενοι ιστορίες που οι ίδιοι βάπτισαν ως «ιστορίες καθημερινής τρέλας».

O Γιώργος Καραμίχος και η Ηρώ Μανέ επιστρέφουν με το «Συμβολαιογράφο» τους από τις 15 Οκτωβρίου στο Θέατρο Εν Αθήναις (Ιάκχου 19, Γκάζι). Η Ερασμία, μόνη στη σκηνή, μόνη σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, μόνη σε ένα περίπτερο. Μια γυναίκα με πάθος, σε λάθος χώρο και χρόνο, που πληρώνει τη χηρεία της πολύ ακριβά. Υπό τη μουσική υπόκρουση του Κώστα Λειβαδά, ο πειρασμός εμφανίζεται και είναι κοντός αλλά με προσόντα. Και η Ερασμία προσπαθεί να πάει κόντρα στη λίμπιντο. Αραγε θα τα καταφέρει;

Η ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη έθελξε την ηθοποιό Ολια Λαζαρίδου, η οποία παρουσίασε τον περασμένο Ιούλιο στο Φεστιβάλ Φιλίππων την οπτικοακουστική performance «Το Βαπόρι». Πρόκειται για ένα κράμα εικόνας, ήχων, ποίησης και πρωτότυπης μουσικής από τους Lost Bodies. Την 50λεπτη πολυμεσική performance έχουμε την ευκαιρία να δούμε αυτό το φθινόπωρο και στην Αθήνα. Ο κεντρικός χώρος του Bios (Πειραιώς 84, Αθήνα) θα φιλοξενήσει την ηθοποιό και τον κόσμο του ποιητή από τις 19 ως τις 21 Οκτωβρίου για τρεις παραστάσεις. «Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή η αποκριά / το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους / όπου δεν ανάπνεε κανείς».

¹¨¸´» ²¨²~´ »º² ²´ ¨ O Ακύλας Καραζήσης, ο Νίκος Χατζόπουλος και ο Χάρης Φραγκούλης ανεβαίνουν για δεύτερη φορά στη σκηνή του Θεάτρου Θησείον από σήμερα και για 20 παραστάσεις. Στο σπουδαίο βιβλίο «Οταν έκλαψε ο Νίτσε» του Ιρβιν Γιάλομ συναντιούνται ο μεγάλος Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε και ο Αυστριακός γιατρός Γιόζεφ Μπρόιερ, ένας από τους πατέρες της ψυχανάλυσης. Στη συνάντηση αυτή των δύο μοναδικών προσωπικοτήτων εμπλέκεται και ο νεαρός ειδικευόμενος γιατρός Ζίγκμουντ Φρόιντ. Η έμπνευση του διάσημου ψυχιάτρου Ιρβιν Γιάλομ να επινοήσει αυτή την κορυφαία συνάντηση για να δώσει την ερμηνευτική εκδοχή της γέννησης της ψυχοθεραπείας και τη σχέση της με την υπαρξιακή φιλοσοφία τον οδήγησε στη συγγραφή ενός από τα πιο επιτυχημένα βιβλία που έχουμε διαβάσει τα τελευταία χρόνια, το «Οταν έκλαψε ο Νίτσε», που εκδόθηκε στην Ελλάδα το 2001. Στη σκηνή του Θεάτρου Θησείον, ο Ακύλας Καραζήσης και ο Νίκος Χατζόπουλος αναπαριστούν αυτή τη φανταστική συνάντηση. Ενας αιρετικός επιστήμονας και ένας φιλόσοφος σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής τους μπαίνουν σε μια διαδικασία διπλής ψυχοθεραπείας. Η λέξη-κλειδί που κινεί την ιστορία είναι η «απόγνωση». Ξεκινά λοιπόν μια ομιλητική θεραπεία ανάμεσα σε δύο προσωπικότητες που έχουν κάνει το δικό τους πνευματικό ταξίδι και τώρα, προκειμένου να επικοινωνήσουν, καλούνται να σπάσουν το κέλυφος της ιδιότητάς τους, να αποκαλύψουν τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους και να ξεπεράσουν τους ρόλους τους. ¼ n

ȅȀȉȍǺȇ,2<

u | | t v | | ::: 0(75232/,635(66 *5

m± ¸Àm ¸ r ÀJ JXQH@J@JNT LDSQNONKHRMDVR FQ

. © { pß © { â { © ©

à © à © à © © ¡pß

©p © ©3TQMDQ©/QHYD© N© ©&HKADQS© ©&DNQFD© { ß ¡ © © á© !DQMHDQ ©$KH@CDR© Ë{ Ò ¡© © á ©pß © © ©Ó p á ¡ ©Í© ß © ¡ ©ß © á © ppÒ © © â © ß ©p © á ©b+NMCNM©/HBSTQDRh© © { p Ò © â © © p ¡ á © © ä â© ©Ö ©ß ©{ ¡©{ ¡

Ò¢ © ©É à © p ¡ à © Ò© © © ¡ pß ©ß © © ©pá © âp © Ò© © â© á ¡p © á ©p © ©{ ä ¡ © © Ò ©É © © ¡ Ò© ¡ © ¡ à © p { © á ¡ © p á ©¡ â©{ ¡© ¡ ß

© ©{ â © {â©ß © â © © &HKADQS© ©&DNQFD© Ò¢ ¡ ©p © â ¡{ © © â© â{ © © ¡ á © © ä © à © á © © © p â © © à © Ò ©

::: 0(75232/,635(66 *5

Πέντε σύγχρονοι Ελληνες εικαστικοί, οι Νίκος Γιαβρόπουλος, Ελλη Γρίβα, Γιώργος Τσεριώνης, Δημήτρης Ιωάννου και Αννα Μανέτα, συμμετέχουν στη νέα έκθεση του The Artwall (Σοφοκλέους 26, Αθήνα) με τίτλο “Anything -and nothing- is right”. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, ενώ στις 8 μμ. θα πραγματοποιηθεί performance του Γιώργου Τσεριώνη. Στο πλαίσιο της έκθεσης παρουσιάζονται μια σειρά από book art και game installations που ερευνούν τους κανόνες επικοινωνίας μεταξύ δημιουργού και αποδέκτη του έργου τέχνης, καθώς και το παιχνίδι εξουσίας και στρατηγικής που μοιάζει να αναπτύσσεται στο πλαίσιο της σχέσης αυτής. Η έκθεση θα ολοκληρωθεί στις 6 Νοεμβρίου.

To Goethe-Institut Athen (Ομήρου 14-16, Aθήνα) συνεχίζει τους εορτασμούς για τα 60 χρόνια παρουσίας του στην Αθήνα και διοργανώνει την έκθεση με τίτλο «Ο Γιώργος und die Karin» έως τις 30 Νοεμβρίου. O δημιουργός της δίγλωσσης εγκατάστασης Daniel Rode ερευνά τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών μέσα από τη λειτουργία του Goethe-Institut στην ελληνική πρωτεύουσα, καθώς και το κατά πόσο οι κοινωνικοπολιτική και οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τα συναισθήματα μεταξύ των δύο λαών. Ο Γερμανός καλλιτέχνης επιλέγει συμβολικά το πιο δημοφιλές ανδρικό όνομα στην Ελλάδα (Γιώργος) και το αντίστοιχο γυναικείο στη Γερμανία (Karin) το 1952, το έτος ίδρυσης του Γερμανικού Ινστιτούτου, και καταλήγει πως παρά τις υπάρχουσες δυσμενείς συνθήκες οι ελληνογερμανικές σχέσεις δεν έχουν κλονιστεί.

Το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Χαρακτικής και Εκτυπώσεων, με τίτλο «Πλάνο Β», διοργανώνεται από την Ενωση Ελλήνων Χαρακτών τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Κατά τη διάρκειά του έχουν προγραμματιστεί πολλές εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκπαιδευτικά εργαστήρια, διαλέξεις και παρουσιάσεις. Ανάμεσά τους η έκθεση της διευθύντριας του Τομέα Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας Βίκυ Τσαλαματά. Η έκθεσή της με τίτλο «Η Πόλη» παρουσιάζεται στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (Βαλαωρίτου 9Α, Αθήνα) μέχρι τις 27 Οκτωβρίου. Παράλληλα, στο πρόγραμμα του φεστιβάλ έχουν ενταχθεί ενδιαφέρουσες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε διάφορες γκαλερί και πολιτιστικούς χώρους της Αθήνας (Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, TAF, Ινστιτούτο Θερβάντες, ΜΙΕΤ, Χώρος Τέχνης & Δράσης Βρυσάκι, Ελληνοαμερικανική Eνωση κά.), ενώ στην επίσημη ιστοσελίδα του φεστιβάλ μπορείτε να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα, το οποίο διαρκεί μέχρι και τις 28 Οκτωβρίου.

Νέοι Ελληνες και ξένοι καλλιτέχνες συμμετέχουν στην έκθεση “Gitanos Internacionales” του Stigma Lab (Ανδρέα Μεταξά 4, Εξάρχεια), του πρώτου εκθεσιακού χώρου στην καρδιά της Αθήνας αφιερωμένου στην τέχνη του γκράφιτι και της street art. Οι νεαροί δημιουργοί, έπειτα από κοινή παραμονή τους στη Βαρκελώνη, ερμηνεύουν ο καθένας με το δικό του μέσο -φωτογραφία, εγκατάσταση, γλυπτά, βίντεο- τη σχέση τους με την πόλη και το δρόμο, την ανάγκη να βρίσκονται διαρκώς έξω, σε κίνηση και εγρήγορση και να εκφράζονται δημιουργικά. Στην έκθεση, η οποία διαρκεί μέχρι τις 25 Οκτωβρίου, συμμετέχουν οι Elna, Daniel Lober, Rafael Gonzalez, Thisisopium, Sailor και Ιcek.

ȅȀȉȍǺȇ,2<

Ð%!$15!24%23¨¨ Ο εικαστικός Πάνος Παπαδόπουλος παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα στην Kunsthalle Athena (Κεραμεικού 28, Κεραμεικός) μέχρι τις 8 Νοεμβρίου. Η έκθεση έχει τον τίτλο “Headquarters” και φιλοξενείται στο χώρο παράλληλα με την ομαδική έκθεση της ομάδας Κangooro Court. Ο δημιουργός, ο οποίος έχει έντονη παρουσία στην καλλιτεχνική σκηνή της Βιέννης και είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας DaDa Da academy, επαναπροσδιορίζει τα “Headquarters” της Kunsthalle Athena, τοποθετώντας αρκετά γραφεία-installations τα οποία φέρουν στην επιφάνειά τους έργα υπό τη μορφή collages. Με αυτά ασκεί έντονη κριτική στον τρόπο με τον οποίο ζούμε, στην τέχνη αλλά και στην έννοια των headquarters και στη σχέση τους με την αγάπη και τον ενθουσιασμό. Αναφορικά με τη σχέση του με τη Βιέννη και την Αθήνα, όπου βρίσκεται τώρα, ο Πάνος Παπαδόπουλος μας είπε: «Στη Βιέννη σπούδασα στα ’90s στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Εκεί είναι και η βάση της περιοδεύουσας καλλιτεχνικής ακαδημίας DaDa Da academy, την οποία έχω μαζί με την Εlisabeth Penker. Η Αθήνα είναι αντίστοιχα μια πολύ σημαντική ευρωπαϊκή πόλη και τελευταία, λόγω κρίσης μάλλον, παρατηρείται έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα υψηλού επιπέδου από άποψη έργων. Δυστυχώς όμως είναι ακόμη αρκετά εσωστρεφής και η οικονομική κρίση ενισχύει την εσωστρέφεια αυτή. Εγώ προσπαθώ να ζω έντονα και στις δύο αυτές πόλεις δημιουργώντας δυνατές φιλίες και συνεργασίες. Σχετικά με τα σχέδια της DaDa Da academy μας είπε: «Αυτό το διάστημα ετοιμάζουμε την έκθεση με τίτλο ‘Εcho’ που θα γίνει στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Βελιγραδίου τον ερχόμενο Μάιο και στην ουσία θα είναι ένα echo από την αναδρομική έκθεση του Franz West στο Mumok της Βιέννης. Ο West απεβίωσε το καλοκαίρι και ήταν υποστηρικτής της DaDa Da academy αλλά και φίλος. Θα προβληθούν βιντεοαρχεία προς τιμήν του υπό τη live μουσική του Philipp Quehenberger, του αγαπημένου του μουσικού». m m

Ö © {âp © pÒ © ©!KDDOR©p Ò © ©,DSQNONKHR© © ¡ ¡ à © ©,RSNQHDR

Ë © ¡©RSQDDS©@QSHRS©ÊKDDOR FQ© © ¡p à©Î Ò ©Ô ä© ©Ï ¡{â

u

26 ȅȀȉȍǺȇ,2<

::: 0(75232/,635(66 *5

2%42/À À!5$)/À°»lÀoªi»kl

O Vassilikos, ανάμεσα στην Πάτρα, στο Λονδίνο και στην Αθήνα, βρήκε λίγο χρόνο και μας συνάντησε στο Σταυρό του Νότου. Εκεί που από σήμερα και για τις επόμενες πέντε Πέμπτες θα συναντιέται με τον Λάκη Παπαδόπουλο και θα μας χαρίζουν υπέροχες μουσικές. m ±½ Às¸ r ¸Àn¸ r o ¸ ±¸ À¶r ¸Ài ¸ ¬

Δείτε τον Vassiliko στο Mstories 38.

Τον αγαπήσαμε στους Raining Pleasure, αλλά τα τελευταία χρόνια τον έχουμε συνηθίσει σε ιδιαίτερες εμφανίσεις. Μετά τα live για την παρουσίαση του “Vintage” στο Μικρό Παλλάς και τις περυσινές συναυλίες με τη Δήμητρα Γαλάνη, από σήμερα και για πέντε ακόμα Παρασκευές θα τον συναντάμε στην κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου. Ανάμεσα σε Λονδίνο, Πάτρα και Αθήνα, ο Vassilikos βρήκε χρόνο να συναντήσει τον Λάκη Παπαδόπουλο και να ετοιμάσουν μαζί ένα πρόγραμμα με τον τίτλο “Retraudio”. «Πρόκειται για μια συνεργασία που γίνεται με εμένα και τον Λάκη Παπαδόπουλο. Αυτόν τον Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ που αγαπήσαμε και εμείς, η νεότερη γενιά, και η παλαιότερη από τη μουσική που έγραψε και τραγούδησε, αλλά και από τη μουσική που έγραψε για άλλους καλλιτέχνες», σχολιάζει ο ίδιος. Και το “Retraudio” πώς προέκυψε; «Retro και audio, μουσική που είτε έρχεται από παλιά ή μουσική πιο σύγχρονη που είναι φτιαγμένη να ακούγεται με παλαιική -με την καλή έννοια- διάθεση. Κομμάτια ενορχηστρωμένα με αυτό τον τρόπο και από τον Λάκη και από μένα». Δύο Ελληνες ερμηνευτές, λοιπόν, διαφορετικής γενιάς αλλά κοινής οπτικής. Και οι δύο με ανοιχτούς ορίζοντες, που τους συνδέει η αγάπη για τη μουσική και η καθαρή ματιά τους απέναντι στο τραγούδι. Ο ένας περισσότερο πιστός στα αγγλικά, ο άλλος στα ελληνικά. Ο ένας με δύο πρόσωπα στα πρώτα χρόνια της καριέρας του -αυτό του συνθέτη και αυτό

του τραγουδιστή-, ο άλλος με λαμπρή πορεία στους Raining Pleasure και έμφαση στις διασκευές από εκεί και πέρα. Ρωτάω τον Vassiliko τι πρέπει να περιμένει κάποιος που θα βρεθεί απόψε στο Σταυρό του Νότου. «Θα παρουσιάσουμε ο καθένας από ένα μέρος, που θα είναι πάνω κάτω ένα best of της δουλειάς που έχει κάνει μέχρι τώρα. Από τη δική μου δημιουργία θα ακουστούν κομμάτια από την ιστορία μου με τους Raining Pleasure, συνθέσεις δικές μου από πολύ παλιά, αλλά και στη συνέχεια κομμάτια που διασκεύασα, είτε αγγλόφωνα είτε ελληνόφωνα. Από την πλευρά του ο Λάκης θα παρουσιάσει κομμάτια δικά του που ερμήνευσε ο ίδιος ή έδωσε σε άλλους». Και οι ελπίδες μας για κοινή εμφάνιση στη σκηνή; Θα απογοητευτούμε; «Θα υπάρχουν φυσικά και πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές που θα είμαστε μαζί στη σκηνή. Θα τραγουδήσουμε μαζί κομμάτια είτε δικά του είτε δικά μου και κομμάτια που δεν έχει τραγουδήσει ποτέ κανείς μας αλλά νιώθουμε ότι και από τους δύο μαζί πάνω στη σκηνή έχουν κάτι να πουν». Κάπου εκεί οι αποκαλύψεις τελειώνουν. Ρωτάω, αλλά δεν μαθαίνω ποια τραγούδια θα ακούσουμε από το “Vintage” και καταλαβαίνω ότι πρέπει να τον αφήσω να αρχίσει την πρόβα, μια και οι μουσικοί έχουν καταφθάσει. Κρυφακούγοντας, μαθαίνω με ποιο τραγούδι θα ξεκινήσει σήμερα η πρεμιέρα. Δεν σας το αποκαλύπτω όμως...

¯ɓǥǣǔǥǟǔÀ jǣɕÀ°ǝǚǠɔǥ Το 2006 η Λίντα Καπετανέα και ο Γιόζεφ Φρούτσεκ δημιούργησαν τους RootlessRoot και από τότε χορεύουν στις σκηνές όλου του κόσμου. Λίγες ημέρες πριν από την παγκόσμια πρεμιέρα του έργο τους “Κireru” («ξέσπασμα» στα ιαπωνικά) στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η Λίντα Καπετανέα μάς μίλησε για την ομάδα, την παράσταση και για τα όνειρά της.

m ±½ Ài Àn o ¸ ± À° ¸¬ À·

Οι RootlessRoot ζουν μια διεθνή περιπέτεια. Δραστηριοποιείστε περισσότερο στο εξωτερικό και λιγότερο στην Ελλάδα. Εχετε φοβηθεί με όλο αυτό που κάνετε σε σχέση με το εδώ περιβάλλον και ό,τι συμβαίνει γύρω μας; Δεν το σκεφτήκαμε καν. Βουτήξαμε στα βαθιά, κάναμε τους RootlessRoot και μόλις ξεκινήσαμε πήραμε αρκετές δουλειές στο εξωτερικό. Και συνεχίζουμε αυτό το ταξίδι. Εχουμε κουραστεί πάρα πολύ, δεν βρισκόμαστε ποτέ στο σπίτι μας, αλλά χρειάζεται ως καλλιτέχνες να μην κολλάμε και να βρισκόμαστε σε μία χώρα. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να δείχνει ένας καλλιτέχνης τη δουλειά του στο εξωτερικό, πόσο μάλλον αφού μας αρέσει που είμαστε ελληνική ομάδα, καθώς ο κόσμος δεν ξέρει καν αν υπάρχει σύγχρονος χορός στην Ελλάδα. Είναι αρκετά δύσκολα πάντως, γιατί δεν έχουμε υποστήριξη ούτε από το κράτος ούτε από το υπουργείο, αλλά καταφέρνουμε αρκετά πράγματα μόνοι μας και ως ομάδα και ως δάσκαλοι χορού με τον Γιόζεφ. Εχετε Ελληνες χορευτές στην ομάδα σας; Στο “Κireru”, την καινούργια μας παραγωγή, έχουμε τέσσερις Ελληνες χορευτές και τέσσερις από το εξωτερικό. Με όλους έχουμε συνεργαστεί, έχουμε χορέψει μαζί στη σκηνή ή τους έχουμε χορογραφήσει στο εξωτερικό. Τι ιδέα είναι το “Κireru”; Λέμε με τον Γιόζεφ ότι είναι μια μηχανή που θέλει να καταβροχθίσει οτιδήποτε παράγεται από το δυτικό πολιτισμό. Γιατί νομίζω πως έχουμε φτάσει σε μια υπερκατανάλωση, έχουμε μάθει να θέλουμε πολλά, και με αυτή τη δουλειά ελπίζουμε να φέρουμε λίγο την «απουσία» και να δώσουμε την έννοια της απουσίας και της αφαίρεσης. Δηλαδή θέλει να διαλύσει κάτι αυτό το «ξέσπασμα»; Δεν θέλει να διαλύσει κάτι. Είναι κάποιες ιδέες. Δεν προτείνουμε λύσεις, ούτε υπάρχει κάποια κάθαρση στο τέλος. Νομίζω ότι είναι μια συσσώρευση ιδεών για το πώς σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε αυτή τη στιγμή τον κόσμο γύρω μας με τον Γιόζεφ. Μας επηρέασαν τρεις φράσεις-ιδέες. Η πρώτη ήταν το “kireru”, η ίδια η λέξη, το ξέσπασμα, η οποία δεν σημαίνει ξέσπασμα θυμού ή βίας, αλλά μπορεί να είναι και ξέσπασμα χαράς - υπάρχουν πολλά αστεία στοιχεία στην παράσταση. Το άλλο ήταν η φράση του Δανιήλ Χαρμς «ενδιαφέρομαι μόνο για το παράλογο». Για οτιδήποτε δεν έχει πρακτικό νόημα. Αυτή ήταν η πρώτη φράση που γράψαμε στο τετράδιο όταν μιλήσαμε για το “Κireru”. Το τρίτο είναι η αρπαγή της Ευρώπης, όχι ο μύθος, αλλά η συνειδητοποίηση της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας· το ποιοι είμαστε, από πού παίρνουμε την Ευρώπη, πώς την απάγουμε... Πιστεύεις στην ευρωπαϊκή ταυτότητα, ότι υπάρχει μια ενιαία ταυτότητα που διατρέχει αυτή την ήπειρο από το βορρά στο νότο και από τη δύση στην ανατολή; Δεν νομίζω, όχι. Πιστεύω ότι όταν φτιάξαμε την Ευρώπη μόνο Ευρωπαίοι δεν ήμαστε. Είναι τελείως παράλογο αυτό. Δεν αισθάνομαι καθόλου Ευρωπαία πολίτις. Εσύ μέσα από την τέχνη σου τι αισθάνεσαι ότι είσαι; Ελληνίδα αισθάνομαι, που ταξιδεύει γενικά παντού, σίγουρα δεν θα πω ότι είμαι Ευρωπαία. Θα πω ότι η καταγωγή μου είναι ελληνική και ότι ταξιδεύω και δουλεύω στον κόσμο.

Δείτε την παράσταση kireru στο Mstories 38.

::: 0(75232/,635(66 *5

Στο “Κireru” τι άλλο θέλετε να μας δείξετε; Με αυτή τη δουλειά θέλουμε να δείξουμε την απουσία και να ανυψώσουμε την ανυπαρξία. Στο “Κireru” υπάρχουν τέσσερα μεγάλα κύματα που έρχονται και φεύγουν, δεν υπάρχει κορύφωση στο έργο, υπάρχουν πολύ αργές σκηνές και πολύ έντονα ξεσπάσματα. Αυτά μπορεί να είναι τέσσερα ή πέντε. Οπότε έρχονται μεγάλα κύματα και μουσικά και ερμηνευτικά. Ποιο είναι το θέμα με το οποίο ως χορογράφοι με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ προτιμάτε να ασχολείστε περισσότερο, ένα θέμα στο οποίο έρχεστε και επανέρχεστε, κάτι που τρέχει σε κάθε δουλειά σας υπόγεια ή εμφανώς; Παίζουμε πολύ με τα συναισθήματα, γιατί μας ενδιαφέρει να αγγίξουμε το θεατή όχι μόνο διανοητικά, αλλά να αγγίξουμε και το στομάχι του. Αυτό προέκυψε από τότε που ξεκινήσαμε την ομάδα και φτιάξαμε τα έργα. Τότε, οι περισσότερες κριτικές αυτό έγραφαν, έτσι σιγά σιγά βρήκαμε και εμείς το λεξιλόγιό μας και το χαρακτήρα μας μέσα από αυτές. Σίγουρα μας ενδιαφέρει ο τρόπος με τον οποίο δουλεύουμε το σώμα μας, το πώς εκφράζουμε τις ιδέες μας, αλλά δεν μας απασχολεί καμία αισθητική. Ξεκινάμε έχοντας μια ιδέα κινησιολογική και, αν αυτή εκφράζει στη σκηνή απόλυτα και την ιδέα που θέλουμε να δείξουμε στο θεατή, είναι για εμάς το καλύτερο. Νομίζω ότι κάθε έργο μας έχει πολιτικό περιεχόμενο χωρίς να το φωνάζουμε ή να το γράφουμε στα δελτία Τύπου. Πιο πολύ ασχολούμαστε με το τι ζούμε την κάθε περίοδο πριν φτιάξουμε το κάθε έργο. Τώρα τι ζείτε; Πριν από το “Κireru” ποιο ήταν το πιο καταλυτικό στοιχείο, αυτό που σας καθόρισε σε σχέση με αυτή τη δουλειά και είπατε «θα μιλήσουμε για αυτό τώρα»; Ο καταναλωτισμός. Το ότι θέλουμε πολλά, ότι θέλουμε να καταβροχθίσουμε, ότι το “Κireru” είναι μια μηχανή που θέλει να καταβροχθίσει τα πάντα. Το «πολύ» υπάρχει παντού γύρω μας. Υπάρχουν πάρα πολλές παραστάσεις, υπάρχει υπερπαραγωγή αντικειμένων, όλα είναι πολλά. Και θέλουμε και εμείς πολλά, γιατί μας έχουν μάθει να θέλουμε πολλά. Εχετε σκεφτεί ποτέ ότι είστε και εσείς ένας μέσα στους πολλούς; Ναι, είμαστε, το έχουμε σκεφτεί. Για αυτό και το να κάνουμε μια παράσταση που να δηλώσει την απουσία, δηλαδή να μην έχει τίποτα, θα ήταν το ιδανικό. Νομίζω πως, αν δεν γινόταν το “Κireru”, θα ήταν το ιδανικό. Και εμείς οι ίδιοι, ενώ μιλάμε για απουσία, κάνουμε μία ακόμα παράσταση, ενώ μιλάμε για καταναλωτισμό φεύγουμε από τη μια πρεμιέρα και πάμε στην άλλη ή φεύγουμε από τη μια χώρα και πάμε στην άλλη. Είμαστε και εμείς παγιδευμένοι μέσα σε αυτό και νιώθουμε και λίγο πνιγμένοι. Εχετε όμως την ανάγκη να δημιουργείτε συνεχώς και να μοιράζεστε την τέχνη σας, το έργο σας, έτσι δεν είναι; Πιστεύετε, αν δεν μοιραστείτε, μπορείτε να προχωρήσετε; Σωστά, είναι μια ανάγκη επικοινωνίας. Εχουμε την ανάγκη να μοιραστούμε αυτές τις ιδέες μας και αυτό τον προβληματισμό με τους θεατές. Δεν κάνουμε παραστάσεις που δίνουν λύση, απλώς λέμε τι αισθανόμαστε, τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή, πού πάμε. Χορεύεις από το 1994. Φτιάξατε τους RootlessRoot το 2006. Εχοντας μια δική σας ομάδα νιώθεις πιο ολοκληρωμένη; Ναι, με τους RootlessRoot νιώθω πιο ολοκληρωμένη, διότι κάνω κάτι που είναι δικό μου, είναι σαν παιδί μου και αυτό με γεμίζει, παρόλο που δεν ξεκουραζόμαστε καθόλου, δουλεύουμε πάρα πολύ και ταξιδεύουμε πολύ. Προσπαθούμε να το ευχαριστηθούμε όσο γίνεται περισσότερο.

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

u

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

::: 0(75232/,635(66 *5

ΑΠΟ ΤΟ «ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟ»... Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Φιλαρέτη Κομνηνού μοιράζονται φέτος στη σκηνή του Θεάτρου Επί Κολωνώ τον ίδιο ρόλο στο «Κίεβο» του Ουρουγουανού Σέρχιο Μπλάνκο, σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη. µ r À À¼ ½® Àv¸

Αυτή ήταν και η αφορμή για τη συνάντησή μας την Κυριακή το απόγευμα στην πανέμορφη αυλή του Επί Κολωνώ. Τις θαυμάζω απεριόριστα και τις δύο. Φέτος πραγματικά ανυπομονώ να τις δω στο «Κίεβο», που ξεκίνησε ήδη τις παραστάσεις του. Δύο φορές. Μία με την Καρυοφυλλιά και μία με τη Φιλαρέτη. Μόνο έτσι θα έχω πλήρη εικόνα για την κεντρική ηρωίδα του έργου. Ενας ρόλος, δύο συμπληρωματικές ερμηνείες ίσως από τις δύο καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς τους. «Μόνο την τελευταία εβδομάδα των προβών είδαμε η μία την άλλη. Δεν μας άφηνε η Ελένη Σκότη, γιατί δεν ήθελε να επηρεαστεί η μία από την άλλη», μου εκμυστηρεύονται γελώντας. Ο Σέρχιο Μπλάνκο πιάνει το νήμα 100 χρόνια μετά, από εκεί που το άφησε ο Αντον Τσέχοφ στο κύκνειο άσμα του, το «Βυσσινόκηπο». Μια αστική οικογένεια, που έχει κληρονομήσει μία από τις βίλες που έχτισε ο Λοπάχιν στο βυσσινόκηπο, επιστρέφει στην έπαυλη για να την πουλήσει. Και το παρελθόν ξυπνά... Πόσο αθώοι είναι οι ήρωες του «Κίεβο»; Τι μυστικά κρύβουν; Και τι σηματοδοτεί αυτή η μυστηριώδης πισίνα με τα θολά νερά; Φιλαρέτη Κομνηνού: Αν ο βυσσινόκηπος παραπέμπει στον αποχαιρετισμό στην αθωότητα και στην αισθητική μιας άλλης εποχής, η πισίνα συμβολίζει μία περίεργη ευδαιμονία συνδυασμένη με ένα νεοπλουτισμό και έναν εκμαυλισμό. Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: Αυτή η ευδαιμονία κρύβει μέσα της φρικτά μυστικά. Πρόκειται για την καταγγελία των μηχανισμών εκείνων που οδήγησαν αυτή την ανερχόμενη αστική τάξη της εποχής του Λοπάχιν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Ο καπιταλισμός αποδείχτηκε τελικά ένα σύστημα που εκμαύλισε τόσο πολύ τους ανθρώπους ωθώντας τους σε εγκληματικές συμπεριφορές. ΦΚ: Μέσα στην πισίνα μπορεί να υπάρχουν και πτώματα.

ΚΚ: Αυτό που μας γοήτευσε στο «Κίεβο» είναι ότι είναι ένα έργο που μιλάει για το σήμερα, για τους κινδύνους του να βιώσουμε ξανά φαινόμενα ακραίου φασισμού. ΦΚ: «Το αυγό του φιδιού», η ταινία του Μπέργκμαν, είναι πάρα πολύ επίκαιρη. ΚΚ: Επίσης η φράση του Μπρεχτ ότι «η μήτρα του κτήνους είναι ακόμα ζωντανή». Πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ. ΦΚ: Το θέμα, τελικά, είναι πώς αυτό το παιχνίδι της εξουσίας διαφθείρει και μεταλλάσσει τον άνθρωπο ανασύροντας μια κρυμμένη βιαιότητα, που προσωπικά θεωρώ ότι όλοι κρύβουμε μέσα μας. Χρειάζεται μια αφορμή για να βγει στην επιφάνεια. Τελικά το κακό ενυπάρχει στη φύση του ανθρώπου; Είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε; ΚΚ: Οχι, μπορούμε να το αποφύγουμε. Υπάρχει μέσα μας, αλλά το θέμα είναι πόσο πολιτισμένος είναι ο καθένας μας και ο προσωπικός αγώνας που κάνει για να το καταπολεμήσει. Ή το αφήνεις να σε παρασύρει ή αντιστέκεσαι και επιλέγεις συμπεριφορές πιο ανθρώπινες. ΦΚ: Επειδή ανήκω σε μία γενιά μεταπολιτευτική που είχε ανάγκη από ήρωες, είδα όλους αυτούς τους μεγάλους επαναστάτες που ξεκίνησαν με τις καλύτερες των προθέσεων, όταν ανέλαβαν την εξουσία και με το πέρασμα του χρόνου, να γίνονται ίδιοι με αυτούς που πολέμησαν. ΚΚ: Εκτός από τον εκμαυλισμό της εξουσίας, ένα άλλο θέμα που απασχολεί πολύ το έργο είναι το θέμα της σιωπής. Πώς μία ολόκληρη κοινωνία εκπαιδεύεται στο να μη μιλάει για τα κακώς κείμενα επιλέγοντας να τα συγκαλύπτει... Με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά καθιστά συνένοχη τη σιωπηρή πλειοψηφία. Παράλληλα, το έργο θίγει και το θέμα της ατιμωρησίας, κάτι τρομακτικά επίκαιρο και για την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

u

::: 0(75232/,635(66 *5

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

ΣΤΟ «ΚΙΕΒΟ»

Στο «Κίεβο» υπάρχει το καινούργιο που έρχεται; Ο Λοπάχιν στο «Βυσσινόκηπο» αυτό συμβολίζει. ΚΚ: Οχι. Δεν προτείνει κάτι ο συγγραφέας. Περισσότερο θέτει ερωτήματα στο θεατή και προσπαθεί να τον κινητοποιήσει παρουσιάζοντάς του αυτόν το σκοτεινό κόσμο. Είναι σαν να του λέει: «Για να αλλάξει αυτός ο κόσμος, πρέπει εσύ ο ίδιος να αλλάξεις!» Εξάλλου και ο τίτλος του έργου δεν είναι τυχαίος. Το έργο δεν διαδραματίζεται στο Κίεβο. Ξαφνικά μαθαίνουμε από τις εφημερίδες ότι κάτι παράξενο και φρικτό συνέβη στο Κίεβο. Ολόκληρη η πόλη «ξύπνησε» νεκρή! Και δεν ξέρουμε εάν αυτό είναι ένα καινούργιο πυρηνικό ατύχημα ή κάποια τρομοκρατική ενέργεια. Ποια είναι αυτή η ασύμμετρη απειλή για την ανθρωπότητα; ΦΚ: Η πισίνα που αναφέραμε στην αρχή στην παράσταση λειτουργεί εικαστικά σαν ένας καθρέφτης, βρίσκεται δηλαδή κάθετα στο θεατή. Μοιάζει με έναν περίεργο παραμορφωτικό καθρέφτη και για τους ήρωες του έργου και για τους θεατές, όπου ουσιαστικά καθρεφτίζεται το τέρας. Σαν να σου θυμίζει μέχρι πού μπορείς να φτάσεις, ώστε να το αποφύγεις. Ποια είναι η Εϊρεν, η ηρωίδα που υποδύεστε; ΚΚ: Η Εϊρεν είναι μια γυναίκα που, όπως η Λιούμποβα Αντρέγεβνα στο «Βυσσινόκηπο», επιστρέφει έπειτα από καιρό στην έπαυλη όπου ζούσε για χρόνια με την κόρη της, το γιο της, που έχει μείνει ανάπηρος από τροχαίο, και τον αδερφό της, τον Εσβαλντ, κατά αναλογία με τον Γκάεφ στο «Βυσσινόκηπο». Το μικρό της παιδί έχει πνιγεί στην πισίνα του σπιτιού. Αυτός ήταν και ο λόγος εξαιτίας του οποίου η Εϊρεν έφυγε από αυτό το σπίτι. Τώρα επιστρέφει για να υπογράψει τα συμβόλαια, προκειμένου να το πουλήσει. Ενώ λοιπόν στην αρχή όλα φαίνονται νοσταλγικά, γρήγορα συνειδητοποιούμε ότι μέσα σε αυτό το σπίτι κρύβονται δαίμονες. ΦΚ: Είναι συνένοχος η Εϊρεν. Γνωρίζει, αλλά, επειδή το υπαρξιακό της πρόβλημα είναι πάρα πολύ έντονο, ούσα βυθισμένη στα χάπια και στο αλκοόλ, την απασχολεί περισσότερο ο κόσμος της και το «εγώ» της. Το ένστικτο αυτοσυντήρησης την

κάνει σκληρή και κάποιες στιγμές πολύ επιθετική. Σε αυτό βέβαια βοηθάει και το αλκοόλ. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει το να ξαναγυρίζει στην εξάρτησή του ένα άτομο που βρίσκεται σε αποτοξίνωση. Και αυτό πυροδοτεί τις συγκρούσεις. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε και θαυμάζετε η μία στην άλλη; ΚΚ: Καταρχάς, ήμασταν σπουδάστριες της ίδιας Δραματικής Σχολής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Γνωριζόμαστε λοιπόν από μικρά παιδιά. ΦΚ: Θα βρω φωτογραφίες από τη Δραματική Σχολή, όπου ήμασταν με τα κοτλέ παντελόνια! (γέλια) ΚΚ: Η Φιλαρέτη μού έδινε από τότε την αίσθηση ενός ανθρώπου πολύ φιλικού και ζεστού, με χιούμορ και ευθύτητα, στοιχεία τα οποία στην πορεία των χρόνων δεν τα έχει χάσει. Για μένα ήταν πρότυπο την εποχή εκείνη. Αυτό που χαίρομαι πάρα πολύ στη Φιλαρέτη είναι ότι δεν έχει αναπαυθεί σε κάποια κεκτημένα. Είναι από τους λίγους ηθοποιούς που βλέπω στο Φεστιβάλ Αθηνών να είναι θεατής στις ξένες παραστάσεις, να παρακολουθεί τις νέες ομάδες. Πραγματικά χαίρομαι για αυτό. Σίγουρα κάποιοι θέλουν να πιστεύουν ότι εδώ υπάρχει ένας μεγάλος ανταγωνισμός. Δηλώνω κατηγορηματικά και κάθετα ότι αυτό δεν θέλουμε να υπάρξει ούτε ως υποψία. ΦΚ: Οταν κάποιος κάνει μια πορεία ζωής και έχει δοκιμαστεί, φτάνει κάποια στιγμή αυτό το ευλογημένο που φέρνει η ηλικία, να χαλαρώσει, να νιώσει ελεύθερος και να μπορεί αυτό που συμβαίνει να το δεχτεί ως μια εμπειρία. Η Καρυοφυλλιά είναι ένα παθιασμένο πλάσμα με το θέατρο. Εγώ καμιά φορά ξεχνιέμαι και λίγο. Υπάρχουν κάποιες περίοδοι στη ζωή μου που λοξοδρομώ και κάνω ταξίδια. Ισως επειδή δεν θέλω να φτάσω σε μια ηλικία και να με ρωτήσουν «τι έκανες;» και το μόνο που θα έχω να πω να είναι οι ρόλοι, οι ρόλοι, οι ρόλοι... Την Καρυοφυλλιά όμως την αισθάνομαι ταμένη και σφυρηλατημένη. Είναι εργάτης. Δουλεύει πάρα πολύ. ΚΚ: Τώρα που ξεκινήσαμε, του χρόνου δεν παίζεις εσύ το ρόλο μου, να πάω εγώ κάνα ταξιδάκι; (γέλια)

ȅȀȉȍǺȇ,2<

u

::: 0(75232/,635(66 *5

)4À 4!+%3À 4(2%%À 4/À 4!.'/ Ο χαρισματικός συνθέτης Δημήτρης Μαραμής μάς συστήνει το «Ταγκό για Τρεις», συζητάει για την ποιότητα στην ελληνική μουσική σκηνή και ερμηνεύει τα μηνύματα των καιρών προς τον Πολιτισμό. m ±½ Ào ¸ ±¸ À s ® ¸ Àm¸ ¸ r Πώς προέκυψε η συνεργασία για το «Ταγκό για Τρεις»; Γεννήθηκε από στίχους και ποιήματα του Μιχάλη Γκανά που δεν είχαν μελοποιηθεί, αν και είχαν γραφτεί εδώ και χρόνια. Η τρίτη παρουσία ήταν η ιδανική συνεργάτις και ταλαντούχα ερμηνεύτρια των μελωδιών μου τα τελευταία δύο χρόνια, η Κορίνα Λεγάκη. Είναι μια πολύ ποιοτική δουλειά. Ποια είναι η σχέση σου με τη λεγόμενη εμπορική δισκογραφία; Νομίζεις ότι υπάρχει χώρος για εμπορικές επιτυχίες στην ατζέντα σου; Δεν μπαίνω καθόλου στη διαδικασία σκέψεων την ώρα που γράφω, αν αυτό που θα συνθέσω είναι ποιοτικό, εμπορικό ή οτιδήποτε που να χαρακτηρίζεται κάπως. Γράφω τη μουσική που εγώ προσωπικά απολαμβάνω. Αν η τύχη και το σύμπαν θελήσει αυτό να αρέσει σε λίγους ή πολλούς ανθρώπους δεν το γνωρίζω ποτέ από πριν. Πάντως, ποτέ δεν ακολούθησα καμία συνταγή επιτυχίας, εκτός από το προσωπικό μου γούστο. Με αυτά τα δεδομένα, θεωρώ ότι υπάρχει χώρος για εμπορικές επιτυχίες στην ατζέντα μου, αρκεί να είναι δικές μου οι μουσικές και όχι κλοπιμαία αναμασήματα πετυχημένων συνταγών. Πώς κρίνεις την ελληνική μουσική σκηνή της τελευταίας δεκαετίας και προς τα πού πιστεύεις ότι οδεύει; Δεν σταμάτησαν ποτέ να βγαίνουν καλά τραγούδια και δεν σταμάτησε ποτέ να βγαίνει ταυτόχρονα κακή μουσική. Ακόμα και αν προβάλλεται περισσότερο η εύπεπτη μουσική, δεν σημαίνει αυτό ότι την ίδια στιγμή δεν παράγεται πιο ψαγμένη μουσική από Ελληνες δημιουργούς. Δεν νομίζω, πάντως, ότι υπάρχει μία ενιαία ελληνική μουσική σκηνή με πορεία συγκεκριμένη, αλλά υπάρχουν μονάδες, φωνές μεμονωμένες που έχουν να πουν κάτι.

)NFO ¢»¸ À ¸À ¡ À(ALFÀ.OTEÀ*AZZÀ#LUB À¼ ³ ¸À Àt © ± À n ± À,AERTISÀ © ± À´± ¸À¼ ­ À r Àµ r À l r À ¬½ ¸ ¸ À ¸ À À r À À3 -

Η κρίση θα αλλάξει κάτι στην Τέχνη στην Ελλάδα και, αν ναι, τι πιστεύεις ότι θα είναι αυτό; Η κρίση, νομίζω, θα μεγεθύνει ό,τι υπήρχε και πριν από αυτή. Δηλαδή το κακό θα γίνει χειρότερο και ίσως το καλό να γίνει εκτός από καλύτερο και πιο ισχυρό. Οποιον έχει υλικό η κρίση τον οδηγεί να στραφεί πιο βαθιά μέσα του, στον εαυτό του, στον εσωτερικό του κόσμο που είναι μέγιστος. Από μέσα μόνο, από τις βαθιές ρίζες ενός δημιουργού, μπορεί να γεννηθεί αληθινή και μεγάλη τέχνη. Με τη δικαιολογία της κρίσης, πολιτισμός και παιδεία έχουν σχεδόν καταργηθεί από την κρατική προστασία και επιχορήγηση. Αντί να στραφούμε στις δύο πηγές αναγέννησης, ιδεών, ονείρων και μέλλοντος που είναι η παιδεία και ο πολιτισμός, τις καταργούμε. Αυτό είναι μαζική αυτοκτονία. Αλλά κανείς δεν μιλάει για αυτό. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου, τι ετοιμάζεις; Ανεβαίνουν δύο παραστάσεις με μουσική μου μέσα στο Νοέμβριο, ο «Πικάσο» σε σκηνοθεσία Νικήτα Τσακίρογλου στο Beton 7 και η «Αναγνώριση» του Ακη Δήμου σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Γιώτας Φέστα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Είμαι στις μίξεις ενός δίσκου με τραγούδια στα ισπανικά και ερμηνεύτρια τη Lina Orfanos, που θα κυκλοφορήσει στην Αμερική μετά τα Χριστούγεννα, το “El Amor”. Επίσης, περιμένω μέσα στον Οκτώβριο μία ταινία μικρού μήκους του Σπύρου Χαραλάμπους, την «Αννα», για την οποία έγραψα το soundtrack. Τι συμβουλεύεις τα νέα παιδιά που θέλουν να μπουν τώρα στη μουσική σκηνή; Να το κάνουν μόνο αν όντως δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτό. Γιατί είναι ο πιο δύσκολος και επικίνδυνος δρόμος τελικά. Μία φορά απολαμβάνεις, χίλιες φορές υποφέρεις μέχρι να φτάσεις στην ηδονή του δημιουργικού αποτελέσματος.

::: 0(75232/,635(66 *5

Ο Γρηγόρης Βαλτινός σάς ανέθεσε το ρόλο του επιθεωρητή που έρχεται να αναστατώσει την ηρεμία μιας «φιλήσυχης» οικογένειας. Με ποιο τρόπο την αναστατώνει; Ο επιθεωρητής τούς κατηγορεί για κάτι εντελώς ηθικό. Για κάτι για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορεί τα μέλη της οικογένειας, δεν έχει κάποια νομική υπόσταση, δεν θα μπορούσε δηλαδή να τους πάει στο δικαστήριο. Στόχος του δεν είναι να φτιάξει ένα κατηγορητήριο ικανό να στείλει τον κατηγορούμενο στη φυλακή. Το μόνο που θέλει είναι να χρησιμοποιεί αυτό που ο άλλος έχει ανάγκη -είτε αυτό είναι η πίεση είτε η κατανόηση, είτε το ξάφνιασμα- προκειμένου να παραδεχτεί το κάθε μέλος της οικογένειας στον εαυτό του την ευθύνη για αυτό που έκανε, να καταλάβει δηλαδή πού είναι λάθος και να εκτεθεί και στους δίπλα του. Ολα τα πρόσωπα βλέπουν διαφορετικά πια τον εαυτό τους και τους γύρω τους έπειτα από αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία της παραδοχής. Σε μια οικογένεια που μοιάζει τέλεια, μπαίνουν σιγά σιγά, με κάθε νέα ομολογία, αυτά τα αγκάθια που φέρνουν την ανατροπή όλων των ισορροπιών. Στο έργο αναφέρεται ότι «άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους επειδή διεκδικούν ένα καλύτερο μεροκάματο». Σήμερα στην Ελλάδα μπορούμε να βλέπουμε το δίκαιο του εργαζομένου ή έχουμε περάσει ένα βήμα παραπέρα, θεωρώντας αυτονόητες τις μειώσεις και τις απολύσεις; Δυστυχώς το έχουμε περάσει αυτό το βήμα παραπέρα και κάθε μέρα το περνάμε και περισσότερο. Ο άνθρωπος έχει μια τρομερή ικανότητα να συνηθίζει τα πάντα, για να μπορεί να επιβιώσει. Οσο χρόνο και αν του πήρε να κατακτήσει κάτι, όταν το χάσει συνηθίζει να ζει και χωρίς αυτό. Κάθε μέρα χάνεται και κάτι από τα λεγόμενα «δικαιώματα της μεσαίας τάξης». Δεν θέλω να ακουστώ Αριστερός, ούτε έζησα κανέναν τέτοιο αγώνα, είχαν όλοι τελειώσει προ πολλού όταν εγώ μεγάλωνα τη δεκαετία του ’90. Σήμερα συμβαίνει αυτό που γίνεται ύστερα από έναν πόλεμο: συμπιέζεται η μεσαία τάξη. Διαρκώς και αενάως παρατηρείται αυτό στην ιστορία του κόσμου - πόσο να αντέξει η ευημερία; Οπως συνήθισαν οι προηγούμενοι, φαίνεται να συνηθίζουμε και εμείς πράγματα που πριν από πέντε χρόνια φάνταζαν απίστευτα. Κάποια στιγμή ένας ήρωας του έργου λέει πως δεν πρέπει να προσπαθούμε να χτίζουμε τοίχους ανάμεσα σε εμάς και σε ανθρώπους που θεωρούμε υποδεέστερους. Ο επιθεωρητής στο έργο τούς γκρεμί-

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

ζει. Στη δική μας κοινωνία υπάρχει κάποιος που θα τους γκρέμιζε; Δεν ξέρω αν υπάρχει ένας άνθρωπος, υπάρχουν πολλοί. Ανθρωποι που προσπαθούν, από διάφορους χώρους, ευαίσθητοι, με ανησυχίες. Από λαμπρά μυαλά έως και γραφικοί τύποι, από καθηγητές πανεπιστημίου έως και άνθρωποι που αλητοφέρνουν. Δεν τους συναντάς εύκολα βέβαια. Ο πιο σημαντικός που «συναντώ» μέσα από τα κείμενά του και τους στίχους του είναι ο Μάνος Χατζιδάκις. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον εν ζωή τόσο ισχυρό. Ο Χατζιδάκις ήταν άνθρωπος με θέση κοινωνική και πολιτική, όχι κομματική. Ενας άνθρωπος που ανησυχούσε και προσπαθούσε να γκρεμίσει τοίχους. Εγώ με τα τραγούδια «ξυπνάω» εύκολα από κάτι κακό. Βέβαια, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι, αλλά είναι ζήτημα πόσο εμείς ασχολούμαστε μαζί τους, πόση διάθεση έχουμε. Από το ’80 και μετά στόχος και βαθιά θέση είναι η αποχαύνωση. Υπάρχουν άνθρωποι στην Αθήνα του 2012 που ζουν σε άλλον πλανήτη; Ενώ δηλαδή ζουν εδώ, σε αυτό τον κόσμο, σε αυτή την πόλη, δεν αντιλαμβάνονται όλα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και την οικονομία; Χιλιάδες. Ανέκαθεν υπήρχαν και θα υπάρχουν. Και ούτε σώνει και καλά είναι ζητούμενο να επικοινωνείς. Δεν ξέρω αν είναι καλό να επικοινωνούμε όλοι με την πραγματικότητα. «Οι δημόσιοι άντρες έχουν και υποχρεώσεις, όχι μόνο προνόμια», λέει στο έργο ο επιθεωρητής. Συμφωνείτε; Φυσικά, αλλά όλοι οι άνθρωποι, όχι μόνο οι δημόσιοι άντρες. Ολοι έχουμε υποχρεώσεις και ευθύνες. Γιατί το έργο είναι διαχρονικό; Επειδή μιλάει για το πώς οι πράξεις μας επηρεάζουν και επηρεάζονται και για το ότι η ευθύνη τους καθενός μας είναι μεγαλύτερη από αυτή που νομίζουμε. Ο Πρίσλεϊ μιλάει για κάτι πολύ ουσιαστικό, ειδικά τις στιγμές που λέμε ότι οι άλλοι μας φταίνε. Αναφέρεται επίσης στην ευθύνη που δεν είναι μοιρασμένη σε όλους -οι πιο ισχυροί έχουν μεγαλύτερη ευθύνη-, χωρίς όμως να γίνεται Αριστερός. Υποστηρίζει πως, αν ο άνθρωπος δεν αναλογιστεί τις ευθύνες του, αν δεν αλλάξει συνείδηση, τα πράγματα δεν θα αλλάξουν. Η ιστορία γυρίζει γύρω γύρω, επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Τώρα στην ησυχία πρέπει να δεις αν όλα πάνε καλά. Μετά δεν λύνεται τίποτα.

isimª¹sts»i°À »tsÀj·¹²j¿ªl»l Η παράσταση «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζον Πρίσλεϊ παρουσιάζεται από σήμερα στο Θέατρο Ιλίσια σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού. Μαζί του στο ρόλο του επιθεωρητή ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, σε μια διαφορετική ανάγνωση του έργου, με ένα νεότερο πρωταγωνιστή στον ομώνυμο ρόλο. Λίγες μόνο ημέρες πριν από την πρεμιέρα, μιλήσαμε με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο για την παράσταση, αλλά και την Αθήνα του σήμερα. Ài Àn

¢i À­ À³½ À ± Àr À ¸À½ ¸ ¬½ À À ³ À ¸À½ ¸ ¬½ À À ® ¡

i°»jªtÀ°»lsÀiµ¹i°ÀÀ Πεντάστερο ξενοδοχείο στο κέντρο της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας; Κι όμως, είναι αλήθεια. Το πάλαι ποτέ ένδοξο ξενοδοχείο Εμπορικόν ξαναγυρίζει στη ζωή με φουλ ανακαίνιση. Δίπλα ακριβώς στην Αγία Ειρήνη, τον αθηναϊκό παράδεισο των trend-setters.

µ r À Àm¸ ± ¸Ài ³ É ä © â{ ¡ © { â ©p â

Ποτέ άλλοτε η Αθήνα δεν επιθυμούσε τόσο δυνατά το δικαίωμα στο déjà vu. Αρκεί, λοιπόν, η είδηση για την επιστροφή στη ζωή αλλά και στην επιχειρηματικότητα ενός χώρου για να αυξήσει τα χαμόγελα και τις προσδοκίες. Οπως συμβαίνει στην περίπτωση του ξενοδοχείου Εμπορικόν στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης. Στον αριθμό 27 της Αιόλου για την ακρίβεια, πάνω σχεδόν στην πλατεία όπου εδώ και περίπου ένα χρόνο λαμβάνει χώρα το πιο δημοφιλές αστικό πάρτι. Η είδηση για τη δημιουργία του πεντάστερου ξενοδοχείου ακολουθεί με συνέπεια την αναγέννηση της περιοχής, που φιλοξενεί όλο και περισσότερες κατοικίες, γραφεία αρχιτεκτόνων ή σχεδιαστών και φυσικά μπαρ και καφέ. Στην περιοχή κατοικούν ή συχνάζουν όλο και περισσότερα μέλη της λεγόμενης δημιουργικής κοινωνικής ομάδας, από αυτές που στις διεθνείς μητροπόλεις λειτουργούν συνήθως ως trend-setters. Η επιστροφή του Εμπορικόν με τη νέα ταυτότητα έρχεται να ενισχύσει αυτό το στοιχείο και ταυτόχρονα να δημιουργήσει μια ψηφίδα στο περιβόητο αίτημα για τη σταδιακή μετατροπή της Αθήνας σε city break. Ενας στόχος που πάνω από όλα είναι αναπτυξιακός.

lÀ ®À À ¸ ¬Àj½ Εδώ και μερικούς μήνες η όψη του καταπονημένου ξενοδοχείου Εμπορικόν έχει κινήσει το ενδιαφέρον των περαστικών στην πλατεία, εξαιτίας ενός πανό που ανακοίνωνε πως προσεχώς θα ανοίξει στο χώρο πεντάστερο ξενοδοχείο. Η ανακοίνωση έκανε πολλά φρύδια να ανασηκωθούν (εν μέσω κρίσης ποιος τολμά να επενδύσει στο άνυδρο τοπίο των Αθηνών;), αλλά ακόμη περισσότερα χαμόγελα αισιοδοξίας να εμφανιστούν (η πόλη μας θα τα καταφέρει!). Τι έχει συμβεί και πού βρισκόμαστε σήμερα, λίγους μήνες μετά την ανάρτηση του πανό; Η “Metropolis” απευθύνθηκε στον πολιτικό μηχανικό και μέλος του επενδυτικού σχήματος για την αναβίωση του ξενοδοχείου κ. Αργύρη Σταθόπουλο: «Hδη έχουν αρχίσει οι πρώτες εργασίες συντήρησης, για παράδειγμα στα εξωτερικά κουφώματα, ενώ μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα μπουν τα πρώτα συνεργεία στο χώρο προκειμένου να μετατραπεί το κτίριο σε πεντάστερο ξενοδοχείο, φιλοξενώντας στο ισόγειο καταστήματα για καφέ και εστιατόριο», μας ενημέρωσε. Είναι σημαντικό ότι

τα περί πεντάστερου ξενοδοχείου δεν αφορούν μια απλή πρόθεση, αλλά έχει ήδη εξασφαλιστεί η προέγκριση του ΕΟΤ με βάση τα σχέδια που πέρασαν και από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Η επενδυτική πρόταση για το Εμπορικόν αναμένεται να ξεπεράσει το 1 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον κ. Σταθόπουλο. Στα βασικά στελέχη του σχήματος, που έχουν κινήσει ήδη από το 2006 τη διαδι-

κασία, ανήκουν τόσο ο ίδιος ο κ. Σταθόπουλος όσο και η αρχιτέκτων Σταυρούλα Δαμούλου, οι οποίοι επιμελήθηκαν και τα σχέδια για την αποκατάσταση του χώρου. Η διαδικασία της αποκατάστασης θα χρειαστεί στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα χρόνο, ενώ μέρος της χρηματοδότησης θα προέλθει από επιδοτήσεις που αφορούν τη μετατροπή παραδοσιακών

j¹ªlsl°

κτιρίων σε ξενοδοχεία με βάση τον πρόσφατο αναπτυξιακό νόμο. Η φυσιογνωμία του χώρου θα παραμείνει ανεπηρέαστη, αφού και πάλι θα φιλοξενηθεί ένα ξενοδοχείο στον αριθμό 27 της Αιόλου, αλλά με αρκετές διαφορές: ενώ το κτίριο στέγαζε ένα ξενοδοχείο Δ κατηγορίας με περίπου 25 δωμάτια και πολλά κοινόχρηστα μπάνια, τώρα θα στεγαστούν 12 πολυτελή δωμάτια, μαζί με τα καταστήματα του ισογείου. Το κτίριο (παραμένει άγνωστος ο αρχιτέκτονάς του) διαθέτει 700 τετραγωνικά που απλώνονται σε τέσσερα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου του εντυπωσιακού δώματος και του υπογείου. Οπως μας διαβεβαιώνει ο κ. Σταθόπουλος, η όψη του κτιρίου θα έχει την ίδια ροδί απόχρωση που είχε όταν πρωτοκατασκευάστηκε, ενώ θα επιχειρηθεί να αποκατασταθεί το σύνολο της εσωτερικής και εξωτερικής διακόσμησης. Σήμερα έχει καταρρεύσει το μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου που προσέφερε την ιδιαίτερη θέα στην Ακρόπολη, αλλά και οι τέσσερις περίφημοι Ατλαντες στον εξώστη του ίδιου ορόφου. Οι Ατλαντες εκλάπησαν μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου και, όπως φαίνεται και από την αρχιτεκτονική όψη, δεν θα επιστρέψουν στη νέα μορφή. Μέσα θα αποκατασταθεί πλήρως η εντυπωσιακή σκάλα και το σύνολο της διακόσμη-

σης, συμπεριλαμβανομένων των οροφογραφιών, που έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται. Δεν είναι σίγουρο ακόμη αν θα παραμείνουν στο χώρο μερικά από τα παλιά έπιπλα που υπήρχαν εκεί, αν και έχει αποφασιστεί να αποκατασταθούν οι αρχικές μεγάλες ξύλινες πόρτες.

j ¸À À ­ ± Το Εμπορικόν είναι από τα πρώτα κτίρια που εφάρμοσαν τις αρχές της Αρ Νουβό - τάση ταιριαστή στην τότε κοσμοπολίτικη εμπορική οδό Αιόλου, που ήδη από το 1830 φιλοξενούσε διαγώνια από το Εμπορικόν το πολυτελές ξενοδοχείο Βύρων (εικάζεται ότι η αρχική του ονομασία ήταν Ανατολή). Δεν είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία ανέγερσης του κτιρίου, ενώ γνωρίζουμε ότι λειτούργησε ως ξενοδοχείο μέχρι να ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος το 1940. Το Εμπορικόν κηρύχθηκε διατηρητέο αρχικά το 2006 μέσω μιας διαδικασίας μαζικού χαρακτηρισμού κτιρίων της πλατείας και πήρε τον τελικό χαρακτηρισμό το 2010, ενώ το Μάρτιο του 2011 το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων ενέκρινε τη μελέτη χρήσης του ως ξενοδοχείου έπειτα από μια μακρά γραφειοκρατική διαδικασία που διήρκησε περί τα έξι χρόνια. Από τη στιγμή δηλαδή που το

κτίριο πέρασε στον έλεγχο του συγκεκριμένου επενδυτικού σχήματος μέσω διαγωνισμού που έκανε το δημόσιο για τη μακροχρόνια μίσθωσή του (ως ιδιοκτήτης αναφέρεται το Λεκάζειο Γηροκομείο της Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας). Οι επενδυτές είναι αισιόδοξοι, αν και δεν κρύβουν την αγωνία τους εξαιτίας των εξελίξεων και καθυστερήσεων που μπορεί να πυροδοτήσει η ευρύτερη οικονομική κρίση. Βρίσκονται μάλιστα ήδη σε συζητήσεις με ανθρώπους του ξενοδοχειακού κλάδου που ενδιαφέρονται να αναλάβουν το management του ξενοδοχείου. Σε κάθε περίπτωση, σε μια περίοδο όπου οι ξενοδόχοι των Αθηνών καταγράφονται ως τα επιχειρηματικά ζόμπι της πόλης, κάθε προσπάθεια τόνωσης του ξενοδοχειακού και τουριστικού χάρτη αξίζει την προσοχή μας. Αλλωστε, η οδός Αιόλου έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να προσελκύσει τους επισκέπτες. Αν μη τι άλλο, είναι ένας δρόμος τον οποίο περπατώντας από τη Σταδίου βαδίζεις με οδηγό πάντα την Ακρόπολη. Δείτε την ανακαίνιση του ξενοδοχείου Εμπορικόν στο Mstories 38.

/(À37%%4À3)84%%.

u

Ο Αλέξανδρος Χαντζής, σκηνοθέτης της βραβευμένης ταινίας μικρού μήκους «Τσέλσι-Μπαρτσελόνα», συναντά τη Σαββίνα Αλιμάνι, πρωταγωνίστρια της νέας ταινίας του Θάνου Αναστόπουλου «Η Κόρη».

m ±½ Ài ³ ¸ ­ Àv¸ ® o ¸ ±¸ À° ¸¬ À· φορες ερωτήσεις. Για παράδειγμα, με ρώτησε: ‘Αν χανόταν ο πατέρας σου, Η αλήθεια είναι πως με τη Σαββίνα Αλιμάνι είχαμε ξανασυναντηθεί στο παρελθόν. Κοινός παρονομαστής ήταν και τότε ο σκηνοθέτης Θάνος τι θα έκανες;’ Εγώ απάντησα ότι θα πήγαινα στην Αστυνομία, θα ρωτούσα Αναστόπουλος και συγκεκριμένα η προηγούμενη ταινία του «Διόρθωση» τους συγγενείς και άλλα. Δεν μου είπε ότι θα παίξω στην ταινία του. Απλά έκανε τα ερωτήματα. Ετσι ξεκίνησε όλο αυτό». Οταν, λοιπόν, έμαθε ότι θα (2007), η οποία ταξίδεψε μέχρι το Φεστιβάλ Βερολίνου και έφυγε από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με τρία Κρατικά Βραβεία (Τρίτης Καλύτερης παίξει στην «Κόρη», χάρηκε πάρα πολύ, εφόσον θα ήταν η δεύτερη συνεργασία της με τον Θάνο Αναστόπουλο. Ταινίας, Σεναρίου, Ανδρικής Ερμηνείας για τον Γιώργο Συμεωνίδη). Τότε Μια και πριν από την «Κόρη» προβάλλεται στο MIKROKOSMO η μιη μικρή Σαββίνα ήταν ακόμα πιο... μικρή και έπαιζε στην ταινία, ενώ εγώ κρού μήκους ταινία «Τσέλσι-Μπαρτσελόνα» (Βραβείο Δεύτερης Καλύτερης είχα δουλέψει στην προετοιμασία της με τη σκηνογράφο Μαγιού ΤρικεριΤαινίας, Σεναρίου και Ανδρικού Ρόλου για τον Μάκη Παπαδημητρίου στο ώτη. Από τότε η Σαββίνα μεγάλωσε ελαφρώς, ενώ εγώ μεγαλώνω με ταχείς -δυστυχώς- ρυθμούς.

35ο Φεστιβάλ της Δράμας), ρωτάω τη Σαββίνα αν την είδε και πώς της φάνηκε. «Δεν την είδα ακόμα», μου απαντάει γελώντας. Οσο για το αν Φέτος, πρωταγωνιστεί στην καινούργια ταινία του Θάνου Αναστόπουασχολείται με το ποδόσφαιρο και τι ομάδα είναι, λου «Η Κόρη». Μόλις 16 χρόνων -μαθήτρια της Β΄ η απάντησή της είναι «κοριτσίστικη», αλλά σαφώς Λυκείου- και κάτοικος Κορυδαλλού, αυτές τις ημέΔείτε τη Σαββίνα Αλιμάνι υγιής: «Είμαι Ολυμπιακός, γιατί είναι και ο μπαρες φιγουράρει σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ και τον Αλέξανδρο Χαντζή οι κριτικές για την ερμηνεία της πηγαίνουν από το μπάς μου». στο Mstories 38. καλό στο καλύτερο και μιλούν για ένα αληθινό ταΑναφορικά με το μέλλον της, η Σαββίνα είναι λέντο. Τη συνάντησα στο ΑΑΒΟΡΑ (Ιπποκράτους αποφασισμένη. «Οταν τελειώσω το λύκειο, θέλω να ασχοληθώ αποκλειστικά με την υποκριτική. Αν μπορέσω, θα σπουδά180), στον έναν από τους δύο κινηματογράφους όπου παίζεται αυτές τις ημέρες η ταινία - ο άλλος είναι ο MIKROKOSMOS (Λεωφ. Συγγρού 106, Φιξ). σω στο εξωτερικό», δηλώνει. Και γιατί στο εξωτερικό; «Η Ελλάδα, όπως ξέρουμε, έχει τεράστιο πρόβλημα με την οικονομική κρίση. Πιστεύω ότι Κόρη του γνωστού σκηνοθέτη Μπουγιάρ Αλιμάνι (η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Αμνηστία» επίσης ταξίδεψε και βραβεύτηκε στο Βερολίο ηθοποιός δεν έχει μέλλον εδώ. Δεν θέλω να σπουδάσω ηθοποιός, να βγάλω μια σχολή και να κάνω κάτι άκυρο από αυτό που έχω σπουδάσει, νο), θα ήταν περίεργο η αγάπη της να μην είναι το σινεμά. «Ο μπαμπάς μου ήταν μέσα σε αυτό τον κύκλο και άθελά μου ήμουν και εγώ. Αυτό έπαιξε όπως συμβαίνει σε πολλούς», εξηγεί, ενώ προσθέτει πως ιδανικά θα ήθελε να πάει στην Αμερική. μεγάλο ρόλο», λέει η ίδια. Οσο για το ποια ήταν η πρώτη ταινία στην οποία Αναρωτιέμαι ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό της και αν σχετίζεται με έπαιξε, αυτό είναι πραγματικά εντυπωσιακό. «Ηταν η μικρού μήκους ταινία ‘Κρύο Ζεστό’ της Στέλλας Καβαδάτου το 2001. Ημουν πολύ μικρή όμως και τον κινηματογράφο. «Τα τελευταία δύο χρόνια βλέπω αισθηματικές ταινίες. Το όνειρό μου, λοιπόν, είναι να πρωταγωνιστήσω και εγώ σε μία και να τη δεν θυμάμαι τίποτα». Οντως, οι υπολογισμοί βγάζουν ότι η Σαββίνα ήταν τότε τεσσεράμισι χρόνων! μάθει όλος ο κόσμος, σαν το ‘The Notebook’», μου εξηγεί και προσθέτει πως η αγαπημένη της ταινία είναι το “One Day” («Μια Ημέρα») της Λόνε Σέρφιγκ. Από τότε η νεαρή ηθοποιός έπαιξε σε άλλες πέντε ταινίες, προτού ο Η ώρα περνάει και η συζήτησή μας διακόπτεται από τον κόσμο που Θάνος Αναστόπουλος τη ζητήσει... από τον μπαμπά της για την ταινία του. «Ο Θάνος είχε πει στον μπαμπά μου ότι έχει μια ταινία στην οποία θέλει βγαίνει από την απογευματινή προβολή της Κυριακής. Κάποιος κύριος μας να παίξω», αναφέρει η Σαββίνα. «Ετσι, μια μέρα ήρθε στο σπίτι και, ενώ πλησιάζει. Λάθος. Πλησιάζει τη Σαββίνα. Της δίνει το χέρι και τη συγχαίρει για την ερμηνεία της. Ναι, αυτό είναι όντως ένα σπουδαίο ξεκίνημα. ήμουν στο δωμάτιο και έκανα τα μαθήματά μου, άρχισε να με ρωτάει διά-

ΧΡΩΜΑ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ Εδώ και 143 χρόνια, τα τρένα του ΗΣΑΠ ενώνουν τον Πειραιά και την Κηφισιά, την καρδιά των παραθαλάσσιων προαστίων με τα «βόρεια» της πόλης, που έχει εν τω μεταξύ γιγαντωθεί. Από τη μέρα που οι γκραφιτάδες ανακάλυψαν στους συρμούς ένα νέο καμβά για τα σπρέι τους, τους μεταμόρφωσαν σε κινούμενα έργα urban τέχνης, ταχυδρόμους πολύχρωμων μηνυμάτων της νεανικής ψυχής. Καθώς διασχίζουν την Αθήνα σαν τεράστια, κινούμενα παιχνίδια, ο φωτογραφικός φακός αναδεικνύει αυτή ακριβώς την πλευρά τους, που αγαπήσαμε με τον καιρό.

Κείμενο, Φωτογραφίες: Νικ ήτας Καραγιάννης

mku { {qªuj{ u Η ανυπομονησία σου δεν έχει όρια, ρε Κριέ, αυτό τον καιρό. Εχεις μια τάση να βιάζεσαι στα πάντα, λες και μπορείς να κάνεις κάτι να έχουμε πάλι Αύγουστο αύριο. Πάρε βαθιές ανάσες, πάρε τη στάση του λωτού, πάρε ό,τι φάρμακο χρειάζεται για να ηρεμήσεις, γιατί μας αγχώνεις και τους υπόλοιπους. Ηταν δύσκολη χρονιά αυτή έως τώρα για τα ερωτικά σου, Ταύρε, και αυτή η εβδομάδα θα σου φανεί το κερασάκι στην τούρτα. Δείξε λίγη ακόμα δύναμη και υπόμεινε και τα τελευταία, γιατί όλα αυτά τελικά θα λειτουργήσουν καθαρτικά. Πλέον μόνο προς τα πάνω πάει, σκέψου το έτσι. Κάνε ένα καλό ντάντεμα στον εαυτό σου, Δίδυμε, το αξίζεις. Κυρίως όμως το χρειάζεσαι. Ειδικά μετά την τρομοκρατία με την υγεία σου που θα βιώσεις στην αρχή της εβδομάδας. Μην τρελαθείς εντελώς πάντως με τα μηνύματα του σώματός σου, τα περισσότερα θα είναι τζούφια. Το “How I met your mother” ξεκίνησε ξανά, Καρκίνε, και εσένα πάλι σου μπαίνουν ιδέες ότι θα βρεις τον ιδανικό σύντροφο, τον “The One”. Παραδόξως, αυτή τη σεζόν παίζει να μην πέσεις και τόσο έξω, αλλά είναι και πολύ πιθανό να μη γνωρίσεις τον/την ένα/μία, αλλά το 0,73. Υπομονή και προσοχή προτείνω. Ο Αρης περνάει να πει ένα «γεια» στα ερωτικά σου, Λέοντα. Αυτό σημαίνει ότι όλα είναι πιθανά και ανοιχτά. Μπορεί να ερωτευτείς τρεις μαζί. Μπορεί να σου την πέσει φάλαινα και να πεις ναι. Μπορεί να ερωτευτείς τρεις φάλαινες μαζί. Ασε το πράμα να σε πάει μόνο του, δεν είναι ώρα να πεις όχι σε μια καλή, καινούργια περιπέτεια. Δεν συνηθίζεις να κάνεις βιαστικές κινήσεις, Παρθένε, ωστόσο τα άστρα σε σπρώχνουν σε αποφάσεις που δεν δέχονται αναμονές. Είσαι έτοιμος να νιώσεις πάθη που έχεις από καιρό ξεχάσει ή αποφασίσει ότι είναι αποκυήματα των ταινιών με πρωταγωνιστή τον Hugh

Grant. Ενίοτε και τον Silvester Stalone, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Μια εκδρομούλα το σουκού δεν θα ήταν άσχημη ιδέα, Ζυγέ, ο χειμώνας (όσον αφορά στη διάθεση πάντα) έχει μπει για το καλά. Ενα τζάκι χρειάζεσαι, άναψέ το και ας σκάσεις. Φόρα και ζεστές παντοφλίτσες για το χουχούλιασμα και ας βγάζουν τα πόδια σου την μπέμπελη. Από τότε που ο Δίας μπήκε στο ζώδιό σου, Σκορπιέ, όλο downtown βγαίνεις. Ξέχασες τα βράδια στο Χαλάνδρι, τότε που γινόσουν σκήνωμα από τα ποτά, και τους καφέδες στη Γλυφάδα, τότε που έκλεινες τετράωρα σε ένα τραπέζι. Είναι ώρα να ξαναγυρίσεις την Αθήνα, λέω εγώ. Με τα άστρα που έχεις πάνω από το κεφάλι σου, Τοξότη, η παγκόσμια κυριαρχία πλέον δεν είναι και τόσο απίθανη. Ξεκίνα από τώρα τους πύρινους λόγους θριάμβου, ακόμα και η ρητορική θέλει το ζέσταμά της. Πρόσεξε, δεν μιλάω μεταφορικά, και μη χαραμίσεις τις νέες σου ικανότητες στο Risk. Τα βράδια στο σπίτι τελειώνουν, Αιγόκερε, θριαμβευτικά μάλιστα. Η εβδομάδα ευνοεί τους τολμηρούς και κυρίως όσους έχουν ένα καλό κομπόδεμα για να χαλάσουν σε αλκοόλ. Και όλα αυτά γιατί η κοινωνικοποίησή σου είναι έτοιμη να εκτοξευτεί, αν βάλεις και εσύ το χεράκι σου βεβαίως βεβαίως. Από την ανυπαρξία της προηγούμενης εβδομάδας, Υδροχόε, περνάς στο να νιώθεις ότι όλο το βάρος του κόσμου είναι στους ώμους σου. Είναι μια κάποια πρόοδος. Μην μπερδευτείς πάντως, στους ώμους του Αιγόκερου είναι και δεν το λέμε. Κάνε το κορόιδο για τώρα και βλέπουμε. Αν η σχέση σου, Ιχθύ, έχει αρχίσει να κάνει κοιλία στο σεξουαλικό της, θυμήσου ότι η Αθήνα έχει κάτι χιλιάδες καβάτζες για σεξ εκτός σπιτιού. Κάνε τα εν οίκω εν δήμω και δες πού θα σε πάει. Μην πεις όμως ότι σου το είπα εγώ, το όλο πράγμα είναι ακόμα παράνομο. m ¸ ± À° r ¸

j ½³ ¸ Ài ­ ³¸ Àµ ¸ ÀÀÀAGIANNOPOULOS

METROPOLISNEWS GR

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

ͬ |Á | ::: 0(75232/,635(66 *5

t´iÀu·tÀj´jµvt

»¿sÀoªts¹n¿sÀ»iÀ·i¹¼¹i Σε περίπτωση που δεν το ήξερες ήδη, αγαπητέ αναγνώστη, σύμφωνα με έρευνες, το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού μέχρι το 2050 θα ζει στα αστικά κέντρα. Αυτό σημαίνει πως σταδιακά τα διαθέσιμα σπίτια στις πόλεις θα γίνονται όλο και μικρότερα ώστε να χωρέσουμε όλοι. Επειδή λοιπόν των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, προετοιμάσου από τώρα για τις επερχόμενες κοσμογονικές αλλαγές με τις συσκευές Compact4All. Το συνολικό πακέτο αποτελείται από φρυγανιέρα, αποχυμωτή, βραστήρα και καφετιέρα, με τις διαστάσεις του κάθε κύβου να είναι μόλις 20x20x20 εκ. Ολο το πακέτο μαζί κοστίζει 124 ευρώ, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να αγοράσεις τον καθένα ξεχωριστά με 31 ευρώ. www.princess.nl

Πόσα κυριακάτικα τραπέζια σου δεν έχουν χαλάσει επειδή το κρασί δεν διατήρησε τη σωστή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του γεύματος; Και πόσες φορές δεν απόλαυσες όπως έπρεπε τα τοστ που με κόπο μαγείρεψες για τον ίδιο λόγο; Κλασικό πρόβλημα που μπορεί να στιγματίσει μια ολόκληρη ζωή... Ολα αυτά όμως μέχρι χτες, αφού από σήμερα έχεις και εσύ τη δυνατότητα να αγοράσεις το VinOice. Βασική του λειτουργία είναι να διατηρεί το κρασί σε ιδανική θερμοκρασία για μία ώρα, ώστε τίποτα να μη σου χαλάσει την απόλαυση. Παράλληλα, το καπάκι του ανοίγει αυτόματα με το που θα κουνήσεις το μπουκάλι και την ίδια στιγμή εξασφαλίζει πως καμία σταγόνα δεν θα λερώσει το τραπεζομάντιλο και τα ρούχα σου. Μπορείς να το κάνεις δικό σου μέσα από το Amazon στην τιμή των 24 ευρώ. www.amazon.com

»jªniÀ»iÀµmik¹i

µuª¿Àµuª¿Àt´i Σίγουρα κάθε φορά που μαγειρεύεις χρησιμοποιείς αλάτι, πιπέρι, άντε και στα μεγάλα κέφια λίγη κανέλα. Ολα τα υπόλοιπα μπαχαρικά υπάρχουν καταχωνιασμένα σε κάποιο ντουλάπι για να τα βλέπεις μόνο όταν κάνεις γενική καθαριότητα και να λες «ωχ, έχω και αυτό». Ως εδώ, γιατί με το Ferris Deluxe Spice Rack μπαίνει ένα τέλος στην έλλειψη οργάνωσης και η κουζίνα σου απογειώνεται. Χάρη στο μύλο που γυρίζει, 15 βαζάκια βρίσκονται μπροστά σου ανά πάσα στιγμή για να τα βλέπεις και να τα χρησιμοποιείς άμεσα. Το καλύτερο μάλιστα είναι πως έρχονται γεμάτα και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να διαλέξεις ανάμεσα στις ποικιλίες Spice Market ή India Spice Market. Η τιμή του μύλου δεν είναι ακόμα γνωστή όπως και η ημερομηνία διαθεσιμότητάς του, αναμένεται ωστόσο να αποκαλυφθούν σύντομα. www.kitchenpro.co.uk

Αφήνοντας πίσω του τις κλειστές πίστες αγώνων ταχύτητας, ο νέος τίτλος της σειράς Forza Motorsport, το Forza Horizon, έρχεται για να μας μεταφέρει στους δρόμους του Colorado στις ΗΠΑ. Επειτα από μία δοκιμή που κάναμε στο επερχόμενο παιχνίδι, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τις φήμες που το ήθελαν να έχει εντυπωσιακά γραφικά και ήχο καθώς και άνετο χειρισμό. Ο παίκτης καλείται να επιλέξει το δικό του όχημα ανάμεσα σε ένα μεγάλο αριθμό διάσημων αυτοκινήτων (όπως Aston Martin, Ferrari, Chrysler και BMW) και να το οδηγήσει σε όποια σημεία του πραγματικά τεράστιου χάρτη θέλει. Εχει την ευκαιρία να πάρει μέρος σε αγώνες ταχύτητας, να κάνει κόντρες αλλά και drift και να βλέπει τις μέρες και τις νύχτες να εναλλάσσονται με φυσικό τρόπο. Θα βρίσκεται στα ράφια των καταστημάτων στις 23 Οκτωβρίου και αξίζει να το δοκιμάσεις. forzamotorsport.net

7).4%2À)3À#/-).'

7 Σ αντίθεση με το Game of Thrones, που θα βγάλει νέο επεισόδιο τον Απρίλιο του 2013, ο διΣε κός μας χειμώνας έρχεται σύντομα. Και επειδή δεν γίνεται να πας για σκι με τα κλασικά μάλλινα κ γγάντια που έχει πλέξει η γιαγιά σου, ρίξε μια ματιά στα Chaval Response XRT. Ναι μεν κοστίζουν 300 ευρώ, αλλά πρόκειται για την Cadillac της κατηγορίας. Χρησιμοποιούν νανοτεχνολογία για 3 να αντιλαμβάνονται τη θερμοκρασία των χεριών σου και αναλόγως εκπέμπουν θερμότητα για να ν ττα ζεσταίνουν. Αυτό σημαίνει πως έχουν τη δυνατότητα να εξοικονομούν ενέργεια όταν είσαι πιο ζζεστός και έτσι η επαναφορτιζόμενη μπαταρία τους διαρκεί μέχρι και μία ολόκληρη μέρα. Μπορείς να τα προπαραγγείλεις από τώρα για να σου τα στείλουν στις 20 Οκτωβρίου, που είναι η επίσημη ν ημερομηνία κυκλοφορίας τους. η www.chavalusa.com

42!).).'À'2/5.$

::: 0(75232/,635(66 *5

i° À»iÀ»iÀni´´im¹iÀ°tu Το ερώτημα που βασάνισε κάθε φανατικό ποδοσφαιρόφιλο αυτής της χώρας την εβδομάδα που μας πέρασε είναι ένα: τι ήθελε να πει ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος φτιάχνοντας τα μαλλιά του μετά τα δύο γκολ που πέτυχε απέναντι στην Ξάνθη; Ο ίδιος, όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους, απάντησε πως πρόκειται για προσωπικό του θέμα και δεν θέλησε να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις. Είναι ηλίου φαεινότερο, βέβαια, πως το να είσαι μέλος του φετινού Παναθηναϊκού δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Ειδικά όταν διαβάζεις site και φόρουμ οπαδών, όπως παραδέχτηκε ότι κάνει ο μέσος των Πρασίνων. Οι ευθύνες για τις αποτυχίες πρέπει κάπου να αποδίδονται και ο χιλιοαναστημένος από τις εφημερίδες Λάζαρος δεν θα μπορούσε να γλιτώσει το κράξιμο. Μαζί με τον Κατσουράνη που έφυγε, υποτίθεται πως ήταν οι δύο παίκτες στο κέντρο που θα έπαιρναν την ομάδα στις πλάτες τους και θα την ξελάσπωναν στα δύσκολα. Το μεγάλο ζητούμενο όμως είναι κατά πόσο έχει τις δυνατότητες να το κάνει. Με μεγαλύτερο ατού στο βιογραφικό του την παρ’ ολίγον μεταγραφή στη Λίβερπουλ, ήρθε στο Τριφύλλι το 2008, την εποχή δηλαδή των παχιών αγελάδων της πολυμετοχικότητας. Εκτοτε έχει σημειώσει 22 γκολ, με τα παιχνίδια όμως όπου έκανε τη διαφορά να μην είναι πολλά. Ανάμεσά τους βρίσκεται η νίκη με 3-2 απέναντι στη Ρόμα στο ΟΑΚΑ και η επικράτηση με 2-1 απέναντι στον Ολυμπιακό πάλι στο ΟΑΚΑ το 2010. Πέρα από αυτά, δυσκολεύεται κανείς να θυμηθεί εμφανίσεις του όπου ξεπέρασε κατά πολύ τη μετριότητα. Ανάλογη είναι η εικόνα του και φέτος. Στα πιο δύσκολα ματς μέχρι στιγμής, αυτά με τη Μάλαγα, ήταν άφαντος μέσα στο γήπεδο, χωρίς να παίρνει πρωτοβουλίες. Και στα περισσότερα παιχνίδια του πρωταθλήματος, όμως, φαίνεται

να του λείπει η εκρηκτικότητα και η ταχύτητα που απαιτούνται για να παίξει πάνω στη γραμμή. Οχι πως τα κατάφερε καλύτερα ως σέντερ φορ, αλλά για να είμαστε δίκαιοι δεν ευθύνεται ο ίδιος για την αποτυχημένη προσπάθεια. Υπαίτιος είναι μόνο ο Φερέιρα που ονειρεύεται τον Λέτο. Στο resume της υπόθεσης, θα μπορούσε να πει κανείς πως ο Λάζαρος είναι απλά ένας καλός παίκτης για το φετινό ελληνικό πρωτάθλημα. Ούτε ηγέτης είναι, ούτε στον Παναθηναϊκό του 2008 θα ήταν βασικός (όπως πράγματι δεν ήταν). Οσο πιο νωρίς το αποδεχτούν όλοι, τόσο πιο σύντομα θα αφήσει ήσυχα τα μαλλιά του, που στην τελική δεν του φταίνε και τίποτα. ¼ ½® Àµ ±

ȅȀȉȍǺȇǿȅȊ

¯jmi»¹s¹i°ni»iÀ Δέκα περίπου ημέρες πριν από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και, από ό,τι φαίνεται, ο Λεονάρντο ο Ζαρντίμ θα προλάβει να δει την Αθήνα σημαιοστολισμένη. Ωστόσο, μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, πολύ αμφιβάλλω ότι θα καταφέρει να κάνει το «δύο στα δύο» προλαβαίνοντας και αυτήν της 25ης Μαρτίου. Μετά την Αρσεναλ, άπαντες έγραφαν για το πόσο σωστά έστησε την ομάδα ο Πορτογάλος τεχνικός. Λίγες μόνο ημέρες αργότερα, όμως, και εξαιτίας της κακής εμφάνισης με τον Αστέρα, ο κωλοτουμπισμός άρχισε και πάλι να δίνει και να παίρνει. Μίλησε, λέει, ο Μαρινάκης στους οργανωμένους και τους είπε πως «Ολυμπιακός σημαίνει ορμή, τσαμπουκάς και επίθεση» και ότι «κανείς δεν μπορεί να αλλοιώσει αυτά τα χαρακτηριστικά», στοχοποιώντας προφανώς τον Λεονάρντο. Λες και ο Ζαρντίμ είναι ο... πεμπτοφαλλαγίτης που εξυφαίνει συνωμοτικά σχέδια στου Ρέντη για το πώς θα γκρεμίσει τη φιλοσοφία του υπέρτατου ποδοσφαιρικού δημιουργήματος του κυρ Βαγγέλη. Το επιθετικό ποδόσφαιρο του οποίου μονάχα το καμάρι της Καταλονίας, η Μπαρτσελόνα, εφαρμόζει εξίσου καλά. «Εχει γίνει ό,τι είναι δυνατόν από μέρους μου για να στηριχτεί», συνέχισε. Σαν να λέει: «Από εδώ και στο εξής, στην πρώτη γκέλα, στην πρώτη αναμπουμπούλα στην ομάδα νίπτω τας χείρας μου και τον... σουτάρω. Αυτός φταίει». Μάλιστα. Χωρίς να υπερασπίζομαι τον Ζαρντίμ, στον οποίο σαφώς χρεώνω το γεγονός ότι δεν έχει καταφέρει να προσδώσει ακόμη αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα, θεωρώ ότι όλο αυτό είναι ένα άψογα στημένο επικοινωνιακό παιχνίδι, που σκοπό έχει να επικεντρώσει τη μουρμούρα του κόσμου ενάντια σε ένα και μόνο πρόσωπο, αυτό του Πορτογάλου. Τα... καλά της εποχής του παντοδύναμου Κόκκαλη μου θυμίζουν εμένα αυτά. Ξεκατινιάσματα άνευ ουσίας, τη στιγμή που άπαντες θα έπρεπε να ασχολούνται με το πώς θα σηκώσουν τον πήχη από το έδαφος. ª ½¸± Àµ ±

ȅȀȉȍǺȇ,2<

::: 0(75232/,61(:6 *5

»tÀmi´u»jªtÀ¼¿ªt

oªts»¹¼iÀ°»lsÀ·ªi¯l

Στην έναρξη του νέου εξαμήνου, τα καταστήματα iStorm στο Κολωνάκι και το Εμπορικό Κέντρο River West επιβραβεύουν με μία δωροεπιταγή 70 ευρώ τους φοιτητές και σπουδαστές που αγοράζουν υπολογιστή Mac. Η προσφορά κατοχυρώνεται με την επίδειξη αποδεικτικού σπουδών και έχει ισχύ μέχρι τις 5 Νοεμβρίου, ενώ η δωροεπιταγή εξαργυρώνεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. Η ισχύς και η αξιοπιστία του, σε συνδυασμό με την ευχρηστία και το design του, καθιστούν το Mac τον ιδανικό υπολογιστή για όλους όσοι εμπλουτίζουν συνεχώς τις γνώσεις τους και διαρκώς ανακαλύπτουν νέα ερεθίσματα.

Για δεύτερη χρονιά η WIND στηηρίζει την προσπάθεια φροντίδαςς προς τα «άστεγα» ζώα και σε συ-νεργασία με την Animal Action n συνεχίζουν το πρόγραμμα στει-ρώσεων αδέσποτων ζώων. To πρόγραμμα, που θα έχει διάρκεια τριών μηνών -έως το τέλος του 2012-, ξεκίνησε συμβολικά στις 4 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, και προβλέπει τη στείρωση άστεγων ζώων που κυκλοφορούν σε περιοχές της Αττικής. Αξίζει να σημειώσουμε ότι την περασμένη χρονιά στειρώθηκαν 100 σκυλάκια και γατάκια, ενώ στόχος είναι να στειρωθεί και φέτος αντίστοιχος αριθμός ζώων, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση του μεγάλου αδέσποτου πληθυσμού.

°usjªµi°¹iÀmtªuol° »tÀ 'Àj¹si¹Àj¼¿ Από τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου η Cosmote προχωρά σε πιλοτική διάθεση του κινητού ευρυζωνικού δικτύου της 4G σε επιλεγμένους χρήστες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Το νέο δίκτυο επιτρέπει πολλαπλάσιες ταχύτητες πρόσβασης στο διαδίκτυο, χρήση προηγμένων multimedia εφαρμογών, όπως HD Streaming και HD Video-Conferencing, αλλά και αποστολή και λήψη μεγάλων αρχείων. Χαρακτηριστικό είναι πως θα έχεις τη δυνατότητα να κατεβάσεις μια ταινία HD, κατά μέσο όρο σε 2-3 λεπτά. Εάν θέλεις να ζήσεις πρώτος την εμπειρία 4G, όταν διατεθεί εμπορικά, μπορείς να προμηθευτείς κατά προτεραιότητα τον ειδικό εξοπλισμό χρήστη, συμπληρώνοντας τη Φόρμα Ενδιαφέροντος που θα είναι διαθέσιμη στο site της εταιρείας από την ερχόμενη Δευτέρα.

Η Microsoft ανέλαβε να υποστηρίξει την ανάπτυξη των υποδομών επικοιεπικοι νωνίας της Toyota Motor Corp διεθνώς. Η Toyota Motor Sales, USA, Inc, καθώς και άλλες θυγατρικές στη Βόρεια Αμερική έχουν ξεκινήσει από τον Ιούνιο του 2012 να υιοθετούν ως αποκλειστικό περιβάλλον εργασίας το Microsoft Office 365, που προσφέρει υπηρεσίες σε περιβάλλον Cloud. Στην Ιαπωνία και σε άλλες θυγατρικές της διεθνώς, η Toyota θα υλοποιήσει ένα υβριδικό μοντέλο που συνδυάζει εκδόσεις για εγκατάσταση on-premise των Microsoft Exchange, Microsoft SharePoint, Microsoft Lync και Windows Server. Στα επόμενα δύο χρόνια η Microsoft θα βοηθήσει την Toyota να παρέχει τις υπηρεσίες αυτές σε περισσότερους από 200.000 υπαλλήλους σε όλο τον κόσμο.

uµ¹j¹siÀvintµj´i Η Amway Hellas, στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής της ευθύνης, χάρισε χαμόγελα στα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου, καλύπτοντας τις ανάγκες τους για προϊόντα στοματικής υγιεινής. Επικροτώντας την προσπάθεια της Κιβωτού του Κόσμου να ανοίξει μία οδοντιατρική κλινική ώστε τα παιδιά να εξοικειωθούν με την έννοια της φροντίδας και της στοματικής υγιεινής, η Amway προσέφερε παιδικές οδοντόβουρτσες και οδοντόκρεμες, αναγνωρίζοντας ότι οι οδοντιατρικές ανάγκες αυξάνονται συνεχώς και η λειτουργία της κλινικής είναι κάτι περισσότερο από επιτακτική. Η οδοντιατρική κλινική θα λειτουργεί σε καθημερινή βάση με τη βοήθεια πεπειραμένων εθελοντών στον τομέα της οδοντιατρικής.

s

::: 0(75232/,635(66 *5

Àµ´umi Ài·tÀ°·¹»¹ Cupcakes, τούρτες, New York Cheesecake, candy γλειφιτζούρια και λαχταριστά cookies είναι μόνο μερικά από τα γλυκά που μπορείς να βρεις στο καινούργιο The Sweet Spot στο Χαλάνδρι. Η οικογένεια Βιδάλη, μητέρα και κόρη, βάζουν τον καλύτερό τους εαυτό και δημιουργούν γλυκά από σπίτι. Το νέο στέκι της Παπανδρέου έχει έρθει για να γίνει το σημείο αναφοράς για όλους όσοι θέλουν να προσφέρουν στον εαυτό τους ή στους φίλους τους την πιο γλυκιά ανταμοιβή, ενώ η «λαχταριστή» ατμόσφαιρά του σε συνδυασμό με τη ζεστασιά του προσωπικού εγγυώνται ένα ευχάριστο διάλειμμα για μικρούς και μεγάλους.

·ªt°¿·tÀ·tuÀ´in·j¹ Νέες αφίξεις για τη νέα σεζόν από τη NIVEA και τη σειρά περιποίησης προσώπου Aqua Effect. Με ανανεωμένη σύνθεση και φρέσκια εμφάνιση, η σειρά ά εμπλουτίζεται με δύο νέα προϊόντα, ειδικά για τις ανάγκες της μικτής και λιπαρής επι-ν δερμίδας: τη λοσιόν Aqua Εffect και την η. κρέμα ημέρας Aqua Εffect για Ματ Οψη. αιι Κάθε επιδερμίδα για να είναι όμορφη και A A, λαμπερή χρειάζεται άφθονο νερό. Η NIVEA, οίίμε βαθιά γνώση και εμπειρία στην περιποίθεηση της επιδερμίδας, ανανέωσε τη σύνθεecct, ση των προϊόντων της σειράς Aqua Effect, πως εμπλουτίζοντάς τα με φυσικά συστατικά, όπως λγη η Βιταμίνη Ε, το Αμυγδαλέλαιο και τα Αλ Αλγη σττική Ωκεανού, διατηρώντας πάντα την αποκλειστική διιαρτεχνολογία Hydra IQ για ενυδάτωση που διαρκεί όλη μέρα.

njµi´u»jªlÀmi´uql Μια ιδιαίτερα προσιτή λύση για την ασφάλιση αυτοκινήτου προτείνει η INTERAMERICAN με το νέο πρόγραμμα Auto Basic που προωθεί από τις αρχές Οκτωβρίου στην αγορά. Η νέα πρόταση της εταιρείας περιλαμβάνει την υποχρεωτική κάλυψη της αστικής ευθύνης έναντι τρίτων για σωματικές βλάβες και υλικές ζημιές, αλλά και την κάλυψη ζημιών του ασφαλισμένου οχήματος από ανασφάλιστο όχημα, με δεδομένη την αύξηση του εν λόγω κινδύνου εξαιτίας της κυκλοφορίας μεγάλου αριθμού ανασφάλιστων οχημάτων. Το Auto Basic, ως εναλλακτική πρόταση προσιτού κόστους, παρέχεται με ασφάλιστρα κατά 6-8% φθηνότερα από τα αντίστοιχα του προγράμματος Auto Classic, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ποιότητα των υπηρεσιών της εταιρείας.

ÑÐåªÐåͪÇÌ|ÎË | ª |ÇÍªÊ Ð ÇÏ ªÍ ªÐÇ~ÇÉ

Tην ανάγνωση της αγαπημένης μου επιστημονικής είδησης. Ο τίτλος: «Ζαρζαβατικά αποκαλύπτουν τον εσωτερικό τους κόσμο». Αντίδραση; Αναμενόμενη! Στη Βοστόνη, λέει, ο Αντι Ελισον, τεχνικός απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου, έριξε μια μοναδική ματιά μέσα σε μια ντομάτα. Και αν νομίζετε ότι τα έκανε όλα αυτά για να δει σπόρια και κόκκινα ζουμιά, κάνετε λάθος. Ο επιστήμων αποφάσισε να γνωρίσει το εσωτερικό των τροφίμων υποβάλλοντας σε μαγνητική τομογραφία φρούτα, λαχανικά και άνθη. Το αποτέλεσμα; Εντυπωσιακές λήψεις υψηλής ανάλυσης που θυμίζουν φουτουριστικά σποτάκια σε μουσείο σύγχρονης τέχνης. Ε, φυσικά σταμάτησα να διαβάζω και άρχισα να χαζεύω τις φωτογραφίες. Το ίδιο συστήνω και σε εσάς!

Τη διαδρομή Κεραμεικός-Μέγαρο Μουσικής με το μετρό. Η μέγιστη αποτυχία μου δεν οφείλεται στους κλειστούς σταθμούς του μετρό για λόγους ασφαλείας, όπως θα υποθέσατε. Το μυαλό μου και μόνο ευθύνεται και ίσως λίγο ο λάθος προγραμματισμός των ηχητικών ειδοποιήσεων του μετρό. Γιατί, λέει η δικιά σου με σιγουριά, αφού περάσαμε το Μοναστηράκι, το Σύνταγμα και ο Ευαγγελισμός θα είναι κλειστός, στην επόμενη «ανοιχτή» στάση κατεβαίνω. Τώρα, ποιος μου είπε ότι ο σταθμός του Ευαγγελισμού είναι κλειστός δεν ξέρω. Μάλλον μόνη μου το συμπέρανα. Και όταν τον είδα ανοιχτό, αντί να παραξενευτώ, κατέβηκα κυρία. Βγήκα έξω, πέρασα μπροστά από το νοσοκομείο και δεν πήρα χαμπάρι, μπροστά από το Χίλτον και πάλι δεν πήρα χαμπάρι ότι κάτι έχω κάνει λάθος. Μόνο όταν στο τηλέφωνο μου είπε η μητέρα μου ότι το Θέατρο Ιλίσια είναι μόλις δύο λεπτά από το σταθμό στο Μέγαρο Μουσικής παραξενεύτηκα που εγώ είχα περπατήσει ήδη δέκα και δεν είχα φτάσει. Αλλα αντ’ άλλων, που λέμε. Ευτυχώς η παράσταση ξεκίνησε με μια μικρή καθυστέρηση και πρόλαβα.

ȢΤην ανάγνωση όλων των σχολίων και αναρτήσεων που γράφτηκαν την προηγούμενη Τετάρτη με αφορμή την επίσκεψη της Μέρκελ. Το ένα είχε πλάκα, το δεύτερο είχε πλάκα, μετά άρχισε η ιστορία να γίνεται λίγο κρύα. Και δεν εννοώ μόνο τα αστεία, εννοώ και τους δήθεν διαξιφισμούς και τις δήθεν φιλοσοφίες. Βρήκε αφορμή η κουτσή Μαρία του Facebook να πει πάλι το μακρύ της και το κοντό της. Και να το παίξει γνώστης των πάντων. Εχω αρχίσει τόσο πολύ να τα βαριέμαι αυτά... s¸ r ¸Àn¸ r N MASTORAKOU METROPOLISNEWS GR

ÈôÏ Ä ôÄ Æ ô ÑÈÐÉÇÆÉôÑÈÎô ÐÏ Ä ÆÉÄô ÄÎÑÉËÆÑ É È ôÑÈ ô ÄÉ~ÉÊÈ ô ÄÓÒ ÄÐÊÉÄ μαθητών και τέλος η δημιουργία αντιπροσωπευτικών καμπυλών ανάπτυξης παιδιών. Πιο συγκεκριμένα έχει καταρτίσει ένα πλήρες σχέδιο ενεργειών για τη συλλογή δεδομένων που χρειάζονται προκειμένου να αντιμετωπιστεί η παιδική παχυσαρκία. Οι ενέργειες αυτές περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: Δημιουργία on-line εντύπων αξιολόγησης σωματικής διάπλασης, συνηθειών διατροφής και σωματικής δραστηριότητας και οδηγιών αξιολόγησης για τους εκπαιδευτικούς. Ανάλυση και αξιολόγηση των σωματομετρικών και διατροφικών δεδομένων των μαθητών. Δημιουργία ατομικών αναφορών με αποτελέσματα σωματομετρίας, διατροφικής αξιολόγησης και σωματικής δραστηριότητας για κάθε μαθητή και αποστολή τους στις σχολικές μονάδες σε μορφή PDF. Παραγωγή και αποστολή στα σχολεία 16σέλιδου εντύπου οδηγιών για υγιεινή διατροφή και πρόληψη της παχυσαρκίας για γονείς και παιδιά. Δημιουργία αναφορών (στατιστικά και απογραφικά δελτία σε Πανελλαδικό, Νομαρχιακό και Ατομικό επίπεδο) και αποστολή τους στους εμπλεκόμενους φορείς (ΟΠΑΠ Α.Ε., Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού). Η ΟΠΑΠ Α.Ε. είναι παρούσα σε κάθε προσπάθεια που γίνεται για να αποκτήσουν τα παιδιά το χαμόγελο της υγείας, της ευεξίας και της αυτοπεποίθησης που αξίζουν! Είναι δίπλα σε κάθε βήμα που γίνεται για να έχουν όλα τα παιδιά μια ζωή γεμάτη με τη χαρά του αθλητισμού, της συμμετοχής και της σωστής διατροφής. Το Πρόγραμμα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου κατά της παιδικής παχυσαρκίας είναι μια εξαιρετικά ολοκληρωμένη και επιστημονικά εμπεριστατωμένη πρόταση και με την στήριξη της ΟΠΑΠ Α.Ε. θα μπορέσει να συνεχιστεί και να πετύχει τους στόχους του!

PUBLI

Με την αντίληψη ότι «πραγματικά μεγάλος είναι αυτός που μπορεί να κάνει τη διαφορά στην καθημερινότητα των συμπολιτών του», η ΟΠΑΠ Α.Ε. εδώ και 54 χρόνια μεταφράζει σε κοινωνικό έργο την επιχειρηματική της εξέλιξη και ενισχύει με κάθε τρόπο πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων στην Ελλάδα. Στηρίζει αλλά και δημιουργεί προγράμματα στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, του Αθλητισμού, του Πολιτισμού και του Περιβάλλοντος και σκύβει πάνω από τις ανάγκες των ευπαθών κοινωνικά ομάδων. Εφέτος, αναλαμβάνει άλλη μία σημαντική πρωτοβουλία στο πλαίσιο του προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που στόχο έχει να προστατέψει την πιο σημαντική μας «ομάδα»: τα παιδιά. Ο καθιστικός τρόπος ζωής, η πιεσμένη καθημερινότητα και η έλλειψη ενημέρωσης των γονέων, καθώς και η άγνοια σε θέματα σωστής διατροφής, έχουν προκαλέσει την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας κατά 40%. Η ΟΠΑΠ Α.Ε. ευαισθητοποιήθηκε απέναντι σε αυτό το πρόβλημα και αποφάσισε να στηρίξει την έρευνα και αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, χρηματοδοτώντας το Πρόγραμμα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου «Σωματομετρική και Διατροφική αξιολόγηση των μαθητών Δημοτικού Σχολείου: Καθορισμός επιπολασμού της παχυσαρκίας και κινδύνου ανάπτυξης της παχυσαρκίας στα παιδιά». Χάρη στην οικονομική στήριξη της ΟΠΑΠ Α.Ε. το πρόγραμμα αυτό θα επεκταθεί ως και το 2015 σε όλα τα παιδιά Νηπιαγωγείου, Δημοτικού και Γυμνασίου της χώρας. Στόχος του προγράμματος είναι η πρόληψη και θεραπεία της παιδικής παχυσαρκίας, η αναγνώριση διατροφικών ελλείψεων των μαθητών, η προώθηση και ενίσχυση της σωματικής δραστηριότητας των μαθητών, η βελτίωση των διατροφικών συνηθειών των