De eerste editie!
Op zoek naar de goedkoopste kamer, in de foldertjes neuzen naar de aanbiedingen in de supermarkten, hard werken om een weekje in Sunny Beach of Salou te kunnen zonnen, lenen om je studie te kunnen betalen en met een kater in de schoolbanken zitten. Iedere student zal minstens ĂŠĂŠn van deze voorbeelden eens meegemaakt hebben. Maar hoe ga je hier als student mee om en hoe gaan anderen hier mee om? In dit magazine staan interviews met zowel studenten als deskundigen, al dan niet over de omgang met geld. In deze eerste editie van (over)leven vind je bijvoorbeeld een interview met een studente die een relatie heeft met een jongen die al zeven maanden in Afrika werkt, een interview met een jongen die wielrennen en school combineert en een interview met de programmeur van het gratis Metropolis festival: Marcel Haug. Al met al worden verschillende kanten van het studentenleven belicht. Have some fun en tot volgend kwartaal! Anke de Bruijn
Foto: Anke de Bruijn
Foto: Vera Dautzenberg
door: Maartje Jongen
Heeft de invoering van een leenstelsel invloed op de studiekeuze die je gaat maken? ‘’Nee, ik ben er op dit moment eigenlijk niet mee bezig. Nu ik weet wat het inhoudt, maak ik me er toch niet veel zorgen om, want mijn ouders hebben geld voor me gespaard zodat ik kan studeren. ‘’
‘’Mijn school had het voor mij en mijn klasgenoten veel makkelijker kunnen maken als we iets meer begeleiding gekregen hadden”
Hoeveel aandacht wordt er bij jou op school besteed aan studiekeuzevoorlichting? ‘’We moeten van school een formulier invullen met vragen over je interesses. Wanneer je nog geen idee hebt wat je wil studeren, word je uitgenodigd voor een gesprek met de decaan. Wanneer je wel al weet wat je wil gaan studeren, maak je een afspraak met de decaan om de formulieren in te vullen van je nieuwe opleiding. Er zijn een aantal maanden geleden voorlichtingsavonden voor ouders over studiekeuzes geweest op mijn school.’’ Het Centraal Plan Bureau heeft uitgerekend dat je na een vierjarige studie €22.000 schuld hebt, wanneer je iedere maand vierhonderd euro geleend hebt. Weerhoudt deze schuld jou om langer door te studeren? ‘’Dat ligt eraan hoeveel geld mijn ouders nog hebben voor mijn studie. Ook zal ik moeten
Foto: Spitsnieuws.nl
De Tweede Kamer is aan het discussiëren over de invoering van het leenstelsel. In 2014 wordt de studiefinanciering afgeschaft en daar komt een leenstel voor in de plaats. Dit betekent dat studenten geen studiefinanciering meer krijgen van de overheid, maar dat ze geld moeten lenen wanneer ze dit nodig hebben voor hun opleiding. Vera Dautzenberg (17) gaat volgend jaar studeren en maakt zich tot nu toe geen zorgen over haar toekomst.
kijken hoeveel ik zelf nog kan besteden. Wanneer ik dan toch zou moeten lenen, heb ik daar eigenlijk niet zoveel problemen mee, want wat moet, dat moet. Mijn studie zal dan wel voor alles gaan.’’
Kies jij je een school uit die dichter bij huis ligt om hogere kosten te besparen? ‘’Nee, dat doe ik niet. Ik ga waarschijnlijk toegepaste psychologie studeren in Eindhoven. Een leenstelsel zal mij er niet van weerhouden om deze opleiding te doen. Het eerste jaar blijf ik bij mijn ouders wonen en zal ik geen extra geld nodig hebben. Het tweede jaar zal ik overwegen om op kamers te gaan en zal ik misschien moeten lenen om mijn rekeningen te kunnen betalen. Maar als ik ergens voor ga, dan maakt het geld wat ik ervoor moet betalen niet veel uit. Als ik mijn opleiding heb afgerond en een baan heb, dan kan ik mijn studieschulden afbetalen. ’’
Wanneer je stopt met je opleiding en in 2014 een andere opleiding gaat volgen zul je te maken krijgen met het leenstelsel. Zul je daardoor serieuzer nadenken over je vervolgopleiding? ‘’Ik zal er wel serieuzer over nadenken, alhoewel ik vind dat mijn middelbare school mij deze informatie had moeten geven. Wij worden in het begin van het examenjaar gewaarschuwd dat we over een aantal maanden een studiekeuze moeten maken. Wij worden pas in januari gevraagd om een studiekeuzetest te doen. Ik moet alles zelf doen. De informatieavonden voor mijn ouders bieden ook niet meer informatie dan dat ze al wisten. Mijn school had het voor mij en mijn klasgenoten veel makkelijker kunnen maken als we iets meer begeleiding gekregen hadden. Beetje jammer…’’
’24-uurs baantje?
Daar wordt om
gevochten’
Klaar met studeren en het diploma is eindelijk in the pocket. Vol goede moed ga je van bedrijf naar bedrijf om te solliciteren. De stof die je geleerd hebt, wil je immers wel in de praktijk kunnen brengen. Helaas komen pas afgestudeerden steeds vaker bedrogen uit. Een baan vinden in deze tijd is lastiger dan gedacht. Daarom kiezen studenten er steeds vaker voor om ná hun studie nog stages te lopen. Bart Hoorneman werkt bij het uitzendbureau Start People in Tilburg en vertelt of stage lopen wel echt de goede manier is om sneller aan een baan te komen. door: Mirre van Tankeren Studenten denken dat ze door stage te lopen sneller aan een baan komen. Door meer stage te lopen wordt er namelijk meer werkervaring opgedaan, iets wat voor grote pluspunten kan zorgen bij je toekomstige werkgever. Toch denkt Bart Hoorneman hier anders over. “Het is een goede keuze om in ieder geval geen gaten te laten vallen op je cv. De vraag is wat beter is: een stage of betaalde werkervaring op een iets lager niveau. Wij regelen voor deze studenten een starterspoule. We hebben hiervoor een paar bedrijven waar studenten dan administratieve klussen kunnen doen,” vertelt Hoorneman. “Administratief werk is altijd goed om te doen, want je krijgt op deze manier een bepaalde basis. Maar een stage kan ik me ook goed voorstellen, mits er een grote kans bestaat dat je na je stage bij dat bedrijf aan de slag kunt, een soort traineeship dus.”
leiding medische psychologie is heel lastig. Hiervoor is weer een aantal jaar ervaring nodig voordat je zelfstandig mag gaan werken, maar de ruimte om die ervaring op te doen is er eigenlijk niet. Wel goed nieuws voor de studenten die communicatie, marketing, algemene psychologie of economie studeren. “Het type mensen dat van deze studies afkomt, is veel makkelijker binnen een bedrijf te plaatsen, je kunt ze bij heel veel bedrijven kwijt.” Het verschil tussen afgerond mbo, hbo en wo is duidelijk te merken. Mbo’ers die niveau 4 hebben gedaan stromen vaak eerst nog door naar het hbo voordat ze gaan werken. Tussen wo en hbo zit een duidelijk verschil. Zo vertelt Bart Hoorneman dat zijn opdrachtgevers liever met hbo’ers werken omdat deze praktischer zijn ingesteld. Wo’ers overdenken vaak alles eerst, terwijl hbo’ers meer van het aanpakken zijn. Hij ziet daardoor dat minder hbo’ers gaan solliciteren via een uitzendbureau omdat deze meer hebben genetwerkt tijdens de opleiding.
Het komt steeds vaker voor dat ex-studenten graag deeltijd gaan werken. Ze werken drie volle dagen en de overige twee dagen worden gebruikt om bedrijven af te lopen om te solliciteren. “Starters kunnen op deze manier de tijd nemen om te solliciteren. Helaas hebben we deze banen niet veel op het moment: ze zijn er bijna alleen maar fulltime. Dat maakt het lastig. Om de banen die deeltijd (vierentwintig uur) zijn, wordt echt gevochten. Dit zijn vaak secretariële baantjes. Huisvrouwen en afgestudeerden willen allemaal hetzelfde baantje. Moeders willen de baan zodat ze wel werken, maar toch tijd hebben om thuis te zijn. En studenten willen de baan zodat ze werkervaring opdoen, tijd hebben om voor iets beters te solliciteren en omdat ze natuurlijk moeten rondkomen. Wie uiteindelijk de baan krijgt? Dat is fifty fifty. Het ligt uiteindelijk aan de opdrachtgever of hij voor ervaring of voor een goedkoper iemand kiest.
“Met een traineeship sla
je twee vliegen in één klap”
Op het hbo lopen studenten in het tweede en vierde jaar een verplichte stage. Dit moedigt Hoorneman alleen maar aan. “Ik ben een groot voorstander van in ieder geval één relevante stage tijdens je studie. Als je stage loopt tijdens je studie kan je nog door de leraren van je opleiding gecorrigeerd worden.” De afgestudeerden van kunstzinnige en creatieve opleidingen hebben het het moeilijkst. Ook een baan in het onderwijs is lastig te krijgen. “Wij krijgen bijvoorbeeld bijna geen aanvragen binnen voor beroepen als leraar, terwijl er wel veel werkzoekenden zijn.” Ook om aan de bak te komen met als voorop-
Studenten zijn gemiddeld zo’n zes maanden tot een jaar bezig met het zoeken van een baan. Het ligt er heel erg aan of jij tevreden bent met een iets minder baantje of dat jij echt zoekt naar de baan passend bij jouw wensen en ambities. Stage lopen is goed om werkervaring op te doen, maar niet al te veel gaten op je CV hebben is nóg beter. “Ik denk zelf dat de beste manier traineeships zijn. Hiermee sla je twee vliegen in één klap: je doet werkervaring op bij een bedrijf en de kans op een baan daar is een stuk groter. Afgestudeerden zouden
naam- 13
door: Albert Schuurmans
Foto: Joop Hendriks
Nederland is opnieuw in een recessie beland. De economie is in het vierde kwartaal van 2012 met 0,2 procent gekrompen ten opzichte van het voorgaande kwartaal. Dit heeft natuurlijk ook financiĂŤle gevolgen voor studenten. Daarom sprak ik met student Joop Hendriks (21) over het studentenleven op kamers en de kosten die daarbij gemaakt worden.
Wat en waar studeer je?
Ik zit op kamers in Driebergen, vlakbij Utrecht. Daar volg ik de managementopleiding aan de IVA. Dat is een Business School op mbo- en hbo-niveau. Eerst heb ik de driejarige mbo-opleiding gevolgd en nu studeer ik verder op het HBO. Tijdens het eerste jaar van de opleiding heb ik op het internaat gezeten van de school. Ik heb daar op zeventien- of achttienjarige leeftijd voor gekozen om alles op alles te kunnen zetten voor mijn studie.
Zijn er aparte kosten verbonden aan het verblijf op het internaat? Je betaalt in vier kwartalen voor het internaat voor het eten, het onderdak en de faciliteiten. Vanwege een avondstudie was het verplicht om te studeren na het avondeten. Dat studeren was optioneel, sterker nog: er zijn elk jaar driehonderd eerstejaarsstudenten van wie er maar dertig op het internaat zitten. Ik heb hiervoor gekozen, omdat ik bang was dat ik vanwege mijn leeftijd het studeren en het op kamers gaan niet in een keer aan zou kunnen.
Hoe lang zit je al op kamers?
Ik zit nu drie jaar op kamers. Dat is duur. Een kamer in Driebergen kost rond de 350 tot 400 euro. Deze is dan vijftien tot twintig vierkante meter. Dat is meer dan vierduizend euro per jaar waarover je moet beschikken om alleen al op kamers te kunnen gaan. Daarnaast komen daar natuurlijk ook andere kosten bij, zoals eten.
Hoe financier je je uitgaven?
De meeste studenten die ik ken hebben geen studiefinanciering en dat bepaalt toch wel wat je te spenderen hebt. De meesten betalen daar hun kamerhuur van en dan blijft er niets over om eten en dergelijke van te kopen. Je moet dan van thuis uit geld voor dat soort zaken meekrijgen of je zal moeten gaan werken of geld lenen. Gelukkig steunen mijn ouders mij financieel. Mijn ervaring leert dat het rondkomen in de week voor twintig, vijfentwintig euro wel mogelijk is. Je leert zo ook geld opzij te houden voor duurdere dingen, zoals uitgaan. Hierdoor zul je misschien geld moeten gaan lenen of je kan een keer niet zo luxe eten. Dat soort dingen kom je dan zeker wel tegen, maar dat is ook wel leerzaam. Nu weet ik hoeveel geld ik te besteden heb en hoeveel alles kost.
Merk jij als student iets van de recessie waarin Nederland verkeert, bijvoorbeeld in de kosten van de huur?
De huurprijs is nog steeds hoog voor kamers maar volgens meerdere leeftijdsgenoten is het overal redelijk duur. Maar doordat er nog zoveel deelname is aan studies, ook bij mijn school, zijn de kamers ieder jaar volop bezet. Dus van prijsdalingen merken wij niks, omdat de verhuurders hun kamers kunnen blijven verhuren. Dat zorgt ervoor dat de prijs niet echt gedrukt wordt. Ik verwacht dat er wel verandering in zal komen. Mijn opleiding is best prijzig omdat het een particuliere opleiding is. Hierdoor zijn er studenten die geld gaan lenen of iets anders moeten studeren, omdat de ouders deze studie niet kunnen betalen. Deze situatie zal in de toekomt zorgen voor een verlaging van de huurprijzen, omdat de vraag naar kamers kleiner zal worden dan het aanbod.
Zie je dat als een goed verschijnsel?
Ik denk dat de verhuurders zich wel wat bewuster zullen worden van de prijzen. Nu kunnen ze vragen wat ze willen, want de vraag naar kamers is groot genoeg. Ze zijn nu ook heel machtig: ze kunnen bij wijze van spreken hun afspraken niet nakomen, omdat de studenten toch wel blijven huren. Ze zijn blij zijn dat ze een kamer. Ik denk dus dat het goed is als de verhuurders bij een daling van de vraag de prijzen zullen verlagen en het zo financieel beter haalbaar is voor de studenten.
Raad jij het op kamers gaan ook aan? Het op kamers gaan raad ik zeker aan. Het is van thuis uit vanzelfsprekend om niets in het huishouden te doen, zoals het maken van avondeten. Op kamers moet je meer rekening houden met anderen, anders word je op je plek gezet. Ook heb ik geleerd met geld om te gaan en hoe ik kosten kan besparen door samen te eten. Ik heb geleerd mijn eigen boontjes te doppen en ik kan het iedereen aanraden.
naam- 15
f o n e k i ? u r n b e e g n g n n e i r l e Dop i w t e m n e p p sto
’
topsport
‘Binnen de wil je altijd de beste zijn’ Door Leonie Steenbakkers
Wie volgt er in het rijtje van Lance Amstrong en Michael Boogerd? We kunnen er niet meer onderuit, de ene na de andere bekentenis van dopinggebruik in de wielerwereld komt boven tafel. Betekent dit dat je doping nodig hebt om de top te bereiken en dat deze sport dus nooit meer eerlijk is? Mike Teunissen, de 20-jarige veld- en wegrijder uit Ysselsteyn, vindt van niet. Teunissen combineert zijn carrière in de wielerwereld met een hbo-opleiding Commerciële economie in Deventer. Hij gaat twee dagen in de week naar school en traint naast zijn tentamens en opdrachten ongeveer zeventien uur in de week. Dit is niet makkelijk te combineren. “We hebben op school een speciale sportregeling. We hebben een klasje met alleen maar sporters en het voordeel is dat we maar twee dagen in de week naar school hoeven en dat er heel veel flexibiliteit is met tentamens. Ook hoeven we bepaalde opdrachten niet te maken.”
Wielrennen gaat voor de sportende student toch boven zijn school. “Ik zit nu in mijn derde jaar en het is lastig te combineren. Ik wil dit ook zo snel mogelijk afronden. Dan wil ik stoppen met school want zelfs met die sportregeling wordt het steeds lastiger om het bij te houden. Ik moet veel tijd in school stoppen en die tijd verlies ik bij het trainen. Hierdoor worden de prestaties ook minder. Eigenlijk is er van mijn leeftijd op hetzelfde niveau al bijna niemand meer die studeert en dat geeft al aan hoe moeilijk het is om het allebei te doen. Dat merk je wel, jij hebt minder tijd. Mensen trainen zes uur op een dag en dan zit ik op school. Het wordt voor mij steeds moeilijker om met hen mee te gaan. Ik heb VWO gedaan, dus ik zou eigenlijk wel universiteit willen doen. Uiteindelijk moet je toch die keuze maken en ik denk dat ik op dit moment meer met wielrennen heb dan met leren.”
Ondanks alle dopingschandalen is Teunissen ervan overtuigd dat je zonder doping de top kan bereiken. “Ik denk dat dat de laatste tijd weer mogelijk is. Vroeger niet, in de tijd van Boogerd. Nu moet dat zeker weer gaan lukken.” Sommige trainers, wielrenners en sportanalisten vinden dat doping gelegaliseerd moet worden, maar dit is volgens de jonge sporter niet de oplossing. “Ik zou het niet legaliseren. Zelf zie ik het niet zitten om van alles te slikken om beter te worden. Als je gewoon goed traint en goed voor jezelf zorgt kan je dezelfde dingen bereiken op een verstandige en gezonde manier. Zonder doping komen waarschijnlijk toch dezelfde toppers boven drijven als nu, dus het heeft denk ik ook niet veel effect. Als het gebruik van doping gelegaliseerd zou worden, denk ik dat ik wel mee moet. Anders rijden ze je gewoon letterlijk voorbij.”
Op de vraag: “Doping gebruiken of stoppen met wielrennen?” durft de twintigjarige Europees kampioen geen antwoord te geven. “Op dit moment ben ik fel tegen het dopinggebruik maar uiteindelijk wil je toch winnen. Als je dan ziet dat mensen doping gebruiken en daarmee wegkomen, dan wordt de verleiding wel groot. Ik denk alleen dat dat nu niet meer aan de orde is, omdat eigenlijk iedereen in mijn generatie al fel tegen doping is. Ik denk niet dat wij ooit tot die keuze gedwongen zullen worden.” Veel records die nu staan in de wielerwereld, zijn behaald met behulp van doping. De vraag is of een nieuwe generatie zonder doping deze records ooit nog kan evenaren. “Ja ik denk dat dat uiteindelijk wel kan, maar niet op de korte termijn. Er valt nog heel veel te behalen op het gebied van materiaal en trainingen maar ik denk niet dat dat voor de komende jaren gaat zijn. Het is wel jammer voor ons dat het zo moet, maar je kan er toch niets aan veranderen. Sporters zijn egoïstisch en die denken niet aan een volgende generatie. Ik denk dat we dat maar gewoon moeten accepteren.” naam- 17
Als je in de wielerwereld zit, wil het niet automatisch zeggen dat je snapt wat er gebeurt. Volgens Teunissen is Boogerd misschien wel ‘gedwongen’ tot het dopinggebruik, mede door de sponsor die toch bepaalde verwachtingen had. Desondanks heeft hij toch geen medelijden met hem. “Boogerd heeft het op dat moment gedaan. Hij heeft misschien niet goed nagedacht over de consequenties, maar hij heeft het met zijn volle verstand gedaan. Om dan nu ‘sorry’ te zeggen en in huilen uit te barsten, vind ik eigenlijk een beetje hypocriet. Dat slaat natuurlijk nergens op. Eerst jarenlang de boel voorliegen en het dan nu ineens proberen goed te praten, met hem heb ik dan ook echt geen medelijden.”
tot het dopinggebruik, mede door de sponsor die toch bepaalde verwachtingen had. Desondanks heeft hij toch geen medelijden met hem. “Boogerd heeft het op dat moment gedaan. Hij heeft misschien niet goed nagedacht over de consequenties, maar hij heeft het met zijn volle verstand gedaan. Om dan nu ‘sorry’ te zeggen en in huilen uit te barsten, vind ik eigenlijk een beetje hypocriet. Dat slaat natuurlijk nergens op. Eerst jarenlang de boel voorliegen en het dan nu ineens proberen goed te praten, met hem heb ik dan ook echt geen medelijden.”
sorry
Om dan nu ‘ ’ te zeggen en in huilen uit te barsten, vind ik eigen- Niet alleen binnen de wieis er veel ophef de lijk een beetje hypocriet lerwereld laatste tijd. Ook voor het oog
Niet alleen binnen de wielerwereld is er veel ophef de laatste tijd. Ook voor het oog van de buitenwereld krijgt de wielersport een steeds slechter imago. “Eigenlijk merkt iedereen die fietst dat dit niet goed is voor het imago van de sport. Ik hoop alleen dat er de komende maanden ook onderzoek wordt gedaan naar de andere sporten, daar gebeurt het namelijk net zo goed.”
Als je in de wielerwereld zit, wil het niet automatisch zeggen dat je snapt wat er gebeurt. Volgens Teunissen is Boogerd misschien wel ‘gedwong e n’
18 - naam
van de buitenwereld krijgt de wielersport een steeds slechter imago. “Eigenlijk merkt iedereen die fietst dat dit niet goed is voor het imago van de sport. Ik hoop alleen dat er de komende maanden ook onderzoek wordt gedaan naar de andere sporten, daar gebeurt het namelijk net zo goed.”
Teunissen heeft dus vertrouwen in de nieuwe generaties. Hij ziet een toekomst waarin het mogelijk is de top te bereiken op een eerlijke manier. Met zijn grote voorbeeld Lars Boom zal deze toekomst gaan beginnen. Dit is de generatie waardoor de wielerwereld volgens Teunissen zijn imago weer terug gaat krijgen.