“Ik hoop dat ik de inwoners een luisterend oor heb kunnen bieden” Op 1 maart neemt Burgemeester Jan Schrijen na een periode van vier jaar afscheid van Valkenburg aan de Geul. Een afscheid in een bijzondere periode waarin hij het contact met de inwoners mist. Kijk op Valkenburg sprak de burgemeester op veilige afstand.
Over pakweg twee maanden neemt u afscheid van Valkenburg aan de Geul als burgemeester. Met welk gevoel kijkt u terug op de voorbije vier jaar? “Ik heb vooral de contacten met de inwoners van de verschillende kernen in Valkenburg aan de Geul als heel fijn ervaren. Overal voelde ik mij welkom en werd ik open en openhartig bejegend. Dat geeft veel voldoening. In de gemeente is, dankzij de schaalgroote van de woongebieden, de sociale cohesie gelukkig nog best goed. Mensen kennen elkaar, hebben aandacht voor elkaar en zorgen voor elkaar. Die samenhang merk je ook bij sociaal-culturele evenementen en in het verenigingsleven. Daarnaast heb ik ervaren dat Valkenburg door de toeristische centrumfunctie in het Heuvelland op het gebied van openbare orde en veiligheid meer aandacht nodig heeft dan een gemeente met een vergelijkbaar aantal inwoners. Maar ook de aanwezigheid van Thermae 2000 en het Casino maken Valkenburg bijzonder, naast alle andere toeristische voorzieningen zoals de mergelgrotten, de kasteelruine, de Cauberg, museum Romeinse Katakomeben en Museum Valkenburg. Dit is voor toeristen in het Heuvelland maar ook voor bezoekers uit de regio aantrekkelijk. Om vitaal en toekomstbestendig te blijven is het noodzakelijk dat we blijven doorontwikkelen. Daarom wordt er hard gewerkt aan gebiedsontwikkeling in Berg en terblijt en Valkenburg West en Oost. In dat verband raad ik iedereen aan zich aan te melden voor onze wekelijkse digitale nieuwsbrief, om op de hoogte te
blijven van alle ontwikkelingen in deze mooie gemeente. Aanmelden voor de nieuwsbrief kan via www.valkenburg.nl/ nieuwsbrief.” Hoe is het om in deze tijd van Corona afscheid te nemen? “Sinds maart dit jaar zijn mijn ontmoetingen met inwoners en verenigingen nagenoeg weggevallen. Dat vind ik een enorm gemis. Als burgemeester wil je juist dicht bij de mensen staan. Gesprekken kun je wel voeren via de computer, maar het voelt toch anders. ‘Talking heads’ noem ik het; je ziet alleen een hoofd voor het scherm, maar je mist zoveel non-verbale communicatie van handen en houding. Van de ander kant heb ik tijdens
deze crisis ervaren hoe groot de betrokkenheid is van inwoners onderling. Mensen helpen elkaar op allerlei vlakken en komen met geweldige initiatieven voor burenhulp en soortgelijke initiatieven. Geweldig hartverwarmend is dat. Deze crisis laat zien waar we met zijn allen toe in staat zijn.” Hoe hoopt u dat de inwoners zich u als burgemeester zullen herinneren? “Ik heb altijd open gestaan voor emoties van inwoners: boosheid of juist blijheid. Met open blazoen treed ik mensen tegemoet en bied ze een luisterend oor, respecteer en waardeer ze. Dus ik hoop dat mensen dat beeld daadwerkelijk hebben. Ik zeg altijd: met Sinterklaas merk je pas wie belangrijk is. Hetzelfde geldt voor vastelaovend. Het hele
spel van een persiflage op de macht, dat speel ik graag mee. Vier jaar is relatief kort om burgemeester te zijn. Ik heb eenmaal de verkiezingen meegmaakt. Dat heeft geleid tot relatief veel nieuwe en jonge mensen in de raad, dat biedt perspectief voor de toekomst. Ook binnen de organisatie hebben we veel nieuwe, jonge mensen aan weten te trekken. Ik hoop dat een aantal van hen kan zeggen dat ze iets van mij hebben geleerd.” Heeft u al plannen voor na 1 maart? “Ik heb mijn vrouw Marlies beloofd dat ik thuis allereerst mijn kamer ga opruimen. Verder ga ik eerst even niets doen. Tot nu toe ligt mijn telefoon elke nacht op het nachtkastje om bereikbaar te zijn. Dat hoeft straks niet meer. Mijn interesse in openbaar te bestuur zal altijd blijven, maar wat ik daarin ga doen, weet ik nog niet. Marlies heeft me al die jaren gesteund. Nu ga ik haar helpen met op onze vijf kleinkinderen te passen. Hoewel de oudste weleens verzucht: “Opa, ik zit niet op school, ik heb nu vakantie”. Een teken dat hij even met rust gelaten wil worden en niet van mijn lerende opmerkingen gediend is.” Wat zou u uw opvolger willen meegeven? “Ik gun mijn opvolger dat hij of zij op dezelfde hartelijke wijze wordt ontvangen en dat hij de sociale cohesie en de betrokkenheid van de inwoners bij de gemeente verder weet te versterken, juist om de leefbaarheid en de sociale veiligheid van de inwoners nog meer te vergroten. Ook hoop ik dat het hem of haar lukt de regionale samenwerking tussen de gemeentes verder te versterken, maar zonder de identiteit van Valkenburg te verliezen. Een strategische samenwerking met als doel de burger echt van dienst te zijn en het beste te geven!”
