Gra miejska-zabytki Wolsztyna

Gra miejska śladami zabytków Wolsztyna przygotowana przez

11 Harcerską Drużynę Pożarniczą „Płomień” z Szczepu Harcerskich Drużyn Pożarniczych w Starym Widzimiu

Zapraszamy do zwiedzania Wolsztyna odwiedzając najważniejsze jego zabytkowe budowle.  Gra zaczyna się na dworcu kolejowym z którego należy się przemieszczać zgodnie z oznaczeniem punktów na mapie.  Przy każdym z zabytków należy uzupełnić jedno zdanie, zgodnie z własnymi obserwacjami.  Przy wielu zabytkach zachęcamy do poznania ich od środka, w tym celu prosimy kontaktować się z obsługą obiektów.  Po lewej stronie opisu każdego zabytku znajdują się fotografie wraz z latami w których prawdopodobnie zostały zrobione.

Lista zabytków zawartych w grze w kolejności zwiedzania: 1. Parowozownia 2. Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego 3. Kościół NMP Niepokalanie Poczętej „Fara” 4. Ratusz miejski 5. Hotel „Pałac Wolsztyn” 6. Muzeum Roberta Kocha

Mapa według której należy się kierować.

Życzymy miłego zwiedzania.

1984

1990

1992

Maj 2008

Widowisko Światło, Dźwięk, Para 2011

Do niedawna jedyna czynna, parowozownia w Europie z planowym ruchem parowozów. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych znaków Wolsztyna. Zbudowana w 1907 i powiększona w 1909 o 4 stanowiska dla parowozów. Stacjonowały tutaj głównie tendrzaki obsługujące linie lokalne. Praca przewozowa wzrastała do lat 70 XX wieku, lecz już w latach 80 zaczęła zamierać. Do początku kwietnia 2014 codziennie jeden z pociągów planowych był prowadzony trakcją parową.

Aktulanie pod parą są tylko 2 parowozy z seri Ol-49.

Można tu obejrzeć wiele nieczynnych parowozów, poznać prace maszynisty, oraz odwiedzić muzeum parowozowni. Wolsztyńskie lokomotywy często prowadzą specjalne pociągi retro którymi można wybrać się w podróż po okolicy. Co roku na przełomie kwietnia i maja organizowane jest największe święto trakcji parowej czyli „Parada Parowozów”.

Do obrotnicy wolsztyńskiej parowozowni wchodzi torów.

Pierwszy kościół gminy ewangelickiej, drewniany, zbudowany w tym miejscu ok. 1642r. z fundacji Anny Miękickiej, zniszczony w 1656 r. i odbudowany w 1658r., spłonął w wielkim pożarze miasta w 1810r.

1900-1910

Nowy zbór został wzniesiony w latach 1830 - 1832 według planów Pruskiej Wyższej Szkoły Budowlanej.

Część pieniędzy na budowę przekazano z kasy królewskiej Fryderyka Wilhelma III. Zbór, wzniesiony w stylu eklektycznym, jest budynkiem trójnawowym, halowym, z wydzielonym prezbiterium i zakrystią, przykrytym dachem dwuspadowym z pięciokondygnacyjną wieżą zakończoną stożkowym hełmem. Wnętrze zboru przesklepiono stropem o dekoracji kasetonowej, okna ujęto półkolistymi obramieniami, ściany nawy rozczłonowano trójkondygnacyjnymi.

2007

Naprzeciw kościoła na skwerze mieści się pomnik upamiętniający

2010

1900-1918

1914-1930

1920-1930

Kościół parafialny pw. NMP Niepokalanie Poczętej, ul.

Kościelna – najcenniejszy zabytek w mieście – późnobarokowy, powstał w II poł. XVIII w. Pierwszy miejski kościół bardzo ucierpiał w wyniku licznych pożarów, nawiedzających Wolsztyn w latach 1469, 1611, 1634 i pomimo dokonywanych bieżących napraw stan budowli tak się pogarszał z roku na rok, aż doszło do tego, że wizytujący w 1756 roku kościoły diecezji poznańskiej biskup Czartoryski, kazał go rozebrać.

Nabożeństwa miały być odprawiane w kościele komorowskim. Rozbiórki wolsztyńskiej świątyni dokonano w 1760 roku. Fakt ten skłonił ówczesnego dziedzica Wolsztyna Rafała Gajewskiego do powzięcia zamiaru wzniesienia nowego Kościoła. Przystąpiono więc do zbiórek pieniężnych a zgromadzone fundusze umożliwiły rozpoczęcie budowy w siedem lat od chwili rozbiórki poprzedniego kościoła. We wrześniu 1767 roku położono kamień węgielny pod nową budowlę.

Poświęcenia dokonał oberski opat Jan Nepomucen Bystram.

Obecny kształt kościoła jest wynikiem remontów dokonanych w latach 1925 (zakrystia), 1987 (hełm wieży).

1995-1999

Kościół posiada

2010

ołtarzy bocznych.

1890-1900

1905-1910

Obecny budynek ratusza pochodzi z lat 30-tych XIX wieku. Kamień węgielny pod jego budowę wmurowano dokładnie w dniu 29 sierpnia 1835 roku. Wcześniejszy budynek ratusza z XV wieku, prawdopodobnie znacznie mniejszy i drewniany, spłonął w największym w historii miasta pożarze w roku 1810. Budowa nowego Magistratu była więc związana z odbudową znacznej części miasta, którą objął ogień. Obok ratusza spaliła się wówczas cała zabudowa rynku, obecne ulice Poznańska, Kościelna i 5 stycznia podczas odbudowy zmieniono układ przestrzenny miasta. Już na widokówce z 1903 r. widać z lewej strony dostawione piętrowe skrzydło. W tym stanie gmach przetrwał do 1975 r. gdy skrzydło podniesiono do wysokości drugiego piętra. W 2009 roku dobudowano wschodnie skrzydło, przez co budynek stał się symetryczny.

Odnowiono też elewacje ratusza.

1910-1918

Na ścianie ratusza znajduje się tablica mówiąca o wielkim polaku jakim był

1975-1980

Kwiecień 2011

1910-1911

Po przebudowie z 1911r 1911-1912

1920-1930

Hotel zostal zbudowany w 1845 roku dla Apolinarego Gajewskiego i przebudowany dla Stefana Mycielskiego w 1911 r. w formach neoklasycznych przez arch.

Rogera Sławskiego. Został spalony w 1945 r. i odbudowany w latach 1950-60 (bez odtworzenia zabytkowych wnętrz) - " Dom Turysty ". Okazały budynek o rzucie wydłużonego prostokąta nakrywa niski dwuspadowy dach, ukryty za tralkową attyką.

Fasadę frontową zdobi sześciokolumnowy portyk o pseudojońskich kolumnach, z trójkątnym tympanonem u góry, w którym umieszczono tarcze z herbami Dołęga i Korzbok.

Park pałacowy (17,76 ha), położonym nad Jeź.

Wolsztyńskim. Założony on został na przełomie XVII i XVIII w. przy pałacu. Park pierwotnie miał założenie regularne, po którym pozostała aleja lipowa i szpaler grabowy w zach. części parku. Obecnie ma cechy krajobrazowe Na jednym z dębów (o obw. 450 cm, w płn.-zach, części parku), Marcin Rożek wyrzeźbił głowy Meduzy i Fauna; konary, na których się one znajdowały, uschły, więc rzeźby w 1994 r. przekazano do muzeum, a tu umieszczono ich kopie.

1968-1974

Przy ścieżce prowadzącej od pałacu w kierunku „muszli” (sceny) znajduje się rzeźba upamiętniająca

24 sierpnia 2006

1905-1915

1940-1944

944 1995-2000

Budynek, w którym mieści się muzeum Roberta Kocha został zbudowany w latach 1842-46 w stylu neogotyku angielskiego i służył początkowo jako szpital dla ubogich w którym pracował ten wybitny uczony. Jego fundatorką była angielka Mary Pierce. Muzeum w obecnym stanie istnieje od 2 V 1996r. Powstało z inicjatywy Fundacji Polsko-Niemieckiej i Stowarzyszenia Naukowego Roberta Kocha, stanowi kontynuację otwartej 21 XI 1958r. Izby Pamięci, która była poświęcona uczonemu.

Robert Koch, po studiach w Getyndze przybył do Wolsztyna, by objąć tu posadę lekarza powiatowego. Tu też rozpoczął swe prace nad zakażeniami ran i doświadczenia z wąglikiem. W późniejszych latach pracował w Berlinie oraz brał udział w licznych ekspedycjach naukowych zajmując się badaniami cholery, dżumy i innych chorób zakaźnych. W 1905 roku zdobył nagrodę Nobla.

W salach muzealnych eksponowane są pamiątki zarówno z czasów gdy Robert Koch pracował w Wolsztynie jak i późniejsze.

Schody w wnętrzu budynku liczą Ulica Roberta Kocha 1905-1915

ul. Kocha 1910-1920

stopni.