2 minute read
Luc neemt café De Griffier over
2006
Luc neemt café De Griffier over
Veel cafés zijn er vandaag niet meer te vinden op de Turnhoutsebaan. De Griffier is één van de laatste. Uitbater Luc Delval telt zijn dagen af. Dat belet hem niet om er nog geregeld een feestje van te maken.
“Dit café is een bruine kroeg. Ik kom hier van rond het jaar 2000. Mijn uitgaansleven situeerde zich toen voornamelijk aan de andere kant van de baan, meer richting Stenenbrug. Deze kant, vanaf het Laar, was meer voor het chiquere volk.
De Turnhoutsebaan barstte toen van de cafés. Je kon van de ene kroeg naar de andere gaan, overal één pint drinken en toch ladderzat thuiskomen. Ik zag de ene kroeg na de andere verdwijnen. De Griffier bleef. Op de lange duur werd dit ons stamcafé. Toen het in 2005 stond over te nemen, aarzelde mijn toenmalige vriendin niet. Het café was haar droom. Ze verkocht er toen zelfs haar huis voor. Na een jaar kon zij het niet meer aan en begon ik in het café te werken. Ik was toen werknemer bij Martens en legde parketvloeren. Toen we uit elkaar gingen, nam ik het café volledig van haar over.
Het café draait nog steeds goed. Ik heb toffe en trouwe klanten, al komen ze wat minder. Door de stijgende energieprijzen komen de mensen minder buiten. Het eerste waarop ze besparen, zijn uitgaven in de horeca. Corona betekende veel miserie voor de hele Belgische horeca. De dag voordat het café moest sluiten door de eerste coronagolf in maart 2020, ben ik geopereerd aan kanker. Ik heb toen wel een goede herstelperiode gehad. Toen ik me weer beter voelde, hebben Sandra en ik het hele kot van boven tot onder opnieuw geschilderd. Tijdens de tweede golf verkochten we soep, koffie en thee. Dat hielp ons wel. Na corona hebben de klanten een crowdfunding gedaan voor ons. Dat is echt wel binnengekomen en waarderen we nog steeds enorm.
Ik beleef veel leuke momenten hier. Borgerrio of de Reuzenstoet, dat is elk jaar één groot feest waar ik enorm naar uitkijk. Mijn allermooiste herinnering is dat ik mijn huidige partner Sandra hier leerde kennen. En vroeger was het carnaval met de Feestmutskes, die hier hun stamkroeg hadden, ook zeker een hoogtepunt. Dat was altijd heel plezant. De supportersclub ‘Rood en Wit, Borgerhout’ heb ik zien uitgroeien van 6 leden naar 152! Die club bestaat dit jaar 100 jaar en dat gaan we groots vieren. Daar kijk ik nu al heel erg naar uit. Momenteel is het plan om daarna met pensioen te gaan, maar er ligt nog niks concreet vast.”
Dochter Fatima Daflaoui