GEORGE CONDO AT CYCLADIC | EXHIBITION CATALOGUE by Museum of Cycladic Art

GEORGE CONDO

AT CYCLADIC

— Αθήνα / Athens 2018

Ο κατάλογος εκδόθηκε με την ευκαιρία της έκθεσης George Condo at Cycladic, που οργανώθηκε από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα.

ISBN 978-618-5060-25-1

2—

The catalogue was published on the occasion of the exhibition George Condo at Cycladic, organized by the Museum of Cycladic Art, Athens.

Copyright © 2018 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα/Museum of Cycladic Art, Athens All rights reserved. This book may not be reproduced, in whole or in part, including illustrations, in any form without written permission from the publisher. Όλες οι εικόνες, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά / All illustrations, unless otherwise noted: © 2018 George Condo / Artists Rights Society (ARS), New York Courtesy of the Artist, Skarstedt Gallery and Sprüth Magers

â&#x20AC;&#x201D;3

EΚΘΕΣΗ

Επιμέλεια Αταλάντη Μαρτίνου Σύμβουλοι Προγράμματος Σύγχρονης Τέχνης Αφροδίτη Γκόνου Αταλάντη Μαρτίνου Οργάνωση Ξαβιέρα Κουβαρά George Condo Studio Skarstedt Gallery, New York Επικοινωνία & Ανάπτυξη Ευγενία Χριστοδουλάκου Λήδα Καρανικολού Στέλλα Τσαγκαράκη Oικονομική Διαχείριση Αθανάσιος Μασούρας Δημήτρης Βορβολάκος Μεταφράσεις Mαρία Ξανθοπούλου Κώστας Κωνσταντίνου Oπτική Ταυτότητα Bend

ΚΑΤAΛΟΓΟΣ

Eπιμέλεια Αταλάντη Μαρτίνου Συντονισμός Ξαβιέρα Κουβαρά Μεταφράσεις Mαρία Ξανθοπούλου Κώστας Κωνσταντίνου Φωτογράφιση Έργων Αλεξάνδρα Αργύργη (σελ. 68, 72, 86, 90, 95, 96, 99, 103, 104, 106, 108, 111) Χρίστος Σιμάτος (σελ. 46-49, 60, 63, 64, 71) Σχεδιασμός Bend Εκτύπωση Γ. Κωστόπουλος Γραφικές Τέχνες

ΔΑΝΕΙΣΤEΣ

Skarstedt Gallery, New York Frank Cohen Collection König Collection Και κάποιοι δανειστές που προτιμούν να παραμείνουν ανώνυμοι

Î&#x2022;XHIBITION

Curator Atalanti Martinou Contemporary Art Programme Advisors Aphrodite Gonou Atalanti Martinou Exhibition Management Xaviera Kouvara George Condo Studio Skarstedt Gallery, New York Communication & Development Evgenia Christodoulakos Lida Karanikolou Stella Tsagkaraki Financial Management Athanasios Masouras Dimitris Vorvolakos Translations Maria Xanthopoulou Kostas Konstantinou Visual Identity Bend

CATALOGUE

Curator Atalanti Martinou Coordination Xaviera Kouvara Translations Maria Xanthopoulou Kostas Konstantinou Photography of Works Alexandra Argyri (p. 68, 72, 86, 90, 95, 96, 99, 103, 104, 106, 108, 111) Christos Simatos (p.. 46-49, 60, 63, 64, 71) Design Bend Printing G. Kostopoulos Printing House

LENDERS

Skarstedt Gallery, New York Frank Cohen Collection KĂśnig Collection And several lenders who preferred to remain anonymous

Χορηγοί — Sponsors

We deeply thank ROSANA & JACQUES SEGUIN VASILIS & SOPHIA BACOLITSAS for their generous support We would also like to thank the members of our Contemporary Art Support Committee for their continuous support: ERRIKOS & MARIA ARONES CHRISTINA COUMANTAROS CHANDRIS EUGENIE COUMANTAROS JOHN COUMANTAROS JOHN & DIMITRA COUSTAS ARETI DALAKOURAS DIMITRIS DASKALOPOULOS NADIA ELIOPOULOS VASILIKI FEIDAKI KAROLOS & ATHINA MARIA FIX ANDRIANA GIOTI DIDIER & DOMINIQUE GUYOT ROSEMARIE HAJI-IOANNOU DAKIS JOANNOU KOSTAS & CHRISTIANA KESSARIS RACHELLI & LEON KOFFLER SOPHIE KOUTALIDI SANDRA MARINOPOULOU ALEXANDRA MARTINOU PATRICK & CYNTHIA ODIER IRENE PANAGOPOULOS DIMITRIS PARASKEVAS DIMITRIS PASSAS TITINA PATERAS ARISTEIDIS & XENIA PITTAS MARIANNA STAFYLOPATI TAKIS & NADIA THEOCHARAKIS MELINA TRAVLOS NIKOS & NINETA VAFIAS DENISE & ALEXANDRE VILGRAIN

And our members who choose to remain anonymous

Περιεχόμενα

Χαιρετισμός Σάντρα Μαρινοπούλου

— 10

ΚΕΙΜΕΝΑ Η Διαχρονικότητα της Μορφής Aταλάντη Μαρτίνου

— 12

Μια συνομίλια του George Condo με τον Carlos Picón, Aπρλιος 2018 μ.Χ. George Condo, Carlos Picón

— 22

Tα θραύσματα μιας συνομίλιας George Condo, Carlos Picón

— 28

ΕΡΓΑ

— 40

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ GEORGE CONDO

— 116

XΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

— 118

Contents

Foreword Sandra Marinopoulou

— 11

TEXTS Τhe Timelessness of the Figure Atalanti Martinou

— 13

A conversation with George Condo and Carlos Picón, April 2018 AD George Condo, Carlos Picón

— 23

The Ruins of a Conversation George Condo, Carlos Picón

— 29

EXHIBITED WORKS

— 41

GEORGE CONDO BIOGRAPHY

— 117

TIMELINE

— 119

Χαιρετισμός — Σάντρα Μαρινοπούλου Πρόεδρος Ίδρυμα Νικολάου και Ντόλλης Γουλανδρή Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

— Εικ. 1 Κεφαλή κυκλαδικού ειδωλίου με ανάγλυφες λεπτομέρειες στο πρόσωπο 2700 - 2400/2300 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ 701 © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Aθήνα — Fig. 1 Head of Cycladic figurine with relief details on the face 2700 – 2400/2300 BC Museum of Cycladic Art, inv. no. NG 701 © Museum of Cycladic Art, Athens

Καθώς περιεργαζόμουν τα έργα του George Condo μέσα στην έκθεση Mental States στο New Museum της Νέας Υόρκης, κάτι το γνώριμο με ξάφνιασε. Ένιωσα πως άκουγα ψίθυρους από το παρελθόν, σαν να ζωντάνευαν οι μορφές του κυκλαδικού πολιτισμού μέσα σε εκείνον τον φαντασμαγορικό κόσμο του καλλιτέχνη. Περιτριγυρισμένη για πρώτη φορά από τόσα πολλά και διαφορετικά έργα του, άρχισα να βλέπω τις πρωτόγονες μορφές να αναδύονται από το παρελθόν: πρόσωπα και σώματα να ταξιδεύουν μέσα στον χρόνο, να αλλάζουν μορφή, να εξελίσσονται, μέχρι να πάρουν τελικά τη μορφή της κοινωνίας του σήμερα. Πίσω από τα χρώματα, το χιούμορ, τη φαντασία, τον σαρκασμό των έργων του Condo, η ανθρωπότητα με κοίταζε κατάματα, καλώντας με πίσω σε πρώιμους πολιτισμούς (Εικ. 1). Ο άνθρωπος πάντα ένιωθε την ανάγκη να σχεδιάσει, να ζωγραφίσει, να χαράξει την ανθρώπινη μορφή για να απεικονίσει τον εαυτό του και να αφήσει το αιώνιο ίχνος του. Αυτή η πρωτόγονη μορφή εμφανίστηκε πριν 5500 χρόνια, σκαλισμένη με αιχμηρά εργαλεία από οψιδιανό και σμυριδόπετρα επάνω σε βράχους και πέτρες των νησιών του Αιγαίου Πελάγους (Εικ. 2). Λαξευμένα από λευκό μάρμαρο, γυμνά ή με ίχνη χρώματος (Εικ. 3), ειδώλια γυναικών και ανδρών (Εικ. 4) δημιουργήθηκαν από τους Κυκλαδίτες για να συνοδεύσουν τους νεκρούς τους, στους τάφους ή τα «ιερά» τους, ορισμένες φορές, ίσως ως θεοί και θεές. Τα γυναικεία κυκλαδικά ειδώλια, μυστηριώδεις και σιωπηλοί μάρτυρες, στέκονται απέναντι στην γυμνή γυναικεία μορφή του Condo και το μυστήριό της. Από την πρώτη εκείνη συνάντηση με το έργο του, γεννήθηκε η επιθυμία μου να καλέσει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (ΜΚΤ) τον George Condo στο πλαίσιο του προγράμματος περιοδικών εκθέσεων σύγχρονης τέχνης που διοργανώνει με στόχο τον διάλογό τους με τις μόνιμες συλλογές του.

— Εικ. 2 Πλάκα με παράσταση χορού 2400 – 2300 π.Χ. Αρχαιολογική Συλλογή Απειράνθου, αρ. ευρ. 19 © Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων — Fig. 2 Plaque with dance scene 2400 – 2300 BC Apeiranthos Archaeological Collection, inv. no. 19 ©Ephorate of Antiquities of the Cyclades

Από το 2006, το πρόγραμμα εκθέσεων σύγχρονης τέχνης του ΜΚΤ, με την ευγενική συμβολή της συμβούλου σύγχρονης τέχνης Αφροδίτης Γκόνου, έχει φιλοξενήσει εκθέσεις των Γιάννη Κουνέλη, Sarah Lucas, Louise Bourgeois, Ai Weiwei και Cy Twombly, μεταξύ άλλων. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την επιμελήτρια της έκθεσης Αταλάντη Μαρτίνου, καθώς και την Ξαβιέρα Κουβαρά, στις οποίες οφείλεται η υλοποίηση της έκθεσης και του συνοδευτικού καταλόγου. Ευχαριστίες οφείλω, στην Skarstedt Gallery και ιδιαίτερα στον Per Skarstedt για την υποστήριξη του εγχειρήματος. Επίσης, ευχαριστώ από καρδιάς τους δανειστές της έκθεσης, που είχαν την ευγενή καλοσύνη να αποχωριστούν για λίγο τα υπέροχα έργα τους. Η έκθεση αυτή δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την υποστήριξη των μελών της Επιτροπής Σύγχρονης Τέχνης του ΜΚΤ, της Outset Greece, των Rosana & Jacques Seguin και Βασίλη & Σοφίας Μπακολίτσα. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον George Condo, που ενστερνίστηκε το όραμά μας και μοιράστηκε τα υπέροχα έργα του με το ελληνικό κοινό.

10 —

Foreword — Sandra Marinopoulou President Νicholas & Dolly Goulandris Foundation Museum of Cycladic Art

Wandering through George Condo’s exhibition Mental States at the New Museum of New York, an air of recognition made me stall. I felt the murmurs of the past, as if the figures of the Cycladic world were alive again in George Condo’s very vivid world. Immersed for the first time in so much of his art I perceived the primitive forms emerging from the past: faces and bodies travelling through time, changing, evolving and eventually acquiring today’s modern forms. Behind the colors, the humor, the fantasy, the sarcasm in Condo’s works, humanity stared at me, calling me back to early civilizations (Fig. 1). Man has always felt the need to draw, paint, and sculpt the human figure, in order to represent himself and leave his eternal mark. The human form appears 5500 years ago, etched onto rocks and stones with sharp obsidian and emery tools, in the islands of the Aegean Sea (Fig. 2). Carved in white marble, nude or partially painted (Fig. 3), figurines of women and men (Fig. 4) were created by the people of the Cyclades to accompany the dead, in their tombs or their "sanctuaries", probably as gods or goddesses. The Cycladic female figurines, mysterious and silent witnesses, have something in common with Condo’s affinity for the nude female form and its mystery. Ever since that first encounter, it has been my wish for the Museum of Cycladic Art to invite George Condo as part of its ongoing contemporary art exhibitions program, designed to stimulate a dialogue with its permanent archaeological collections.

— Εικ. 3 Αντίγραφο σε ρητίνη. Αναπαράσταση με χρώματα σύμφωνα με τον Vinzenz Brinkmann Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ 252. © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα

— Εικ.4 Ανδρικό ειδώλιο «κυνηγού» ή «πολεμιστή» 2400 - 2300 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ 308 © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Aθήνα

— Fig. 3 Replica in resin with applied colours (after Vinzenz Brinkmann) Museum of Cycladic Art, inv. no. NG 252. © Museum of Cycladic Art, Athens

— Fig. 4 “Hunter” or “warrior” male figurine 2400 - 2300 BC Museum of Cycladic Art, NG 308 © Museum of Cycladic Art, Athens

Since 2006, the Museum’s contemporary art program, with the generous help of contemporary art advisor Aphrodite Gonou, has hosted shows by Jannis Kounelis, Sarah Lucas, Louise Bourgeois, Ai Weiwei, and Cy Twombly among others. I would like to thank the exhibition’s curator Atalanti Martinou, as well as Xaviera Kouvara for all their commitment in realizing the exhibition and the catalogue published on its occasion. I am extremely grateful to Skarstedt Gallery and particularly Per Skarstedt for his commitment to this project. Equally, a heartfelt thank you to all the lenders of the exhibition who were kind enough to part with the beautiful works that grace the Museum galleries. This exhibition would not have been possible without the generous support of the members of the Μuseum’s Contemporary Art Support Committee, Outset Greece, Rosana & Jacques Seguin and Vasilis & Sophia Bakolitsas. Finally, I would like to thank George Condo for embracing our vision and sharing his magnificent works within the Museum's walls for the Greek audience to discover.

— 11

Η Διαχρονικότητα της Μορφής — Αταλάντη Μαρτίνου Επιμελήτρια Έκθεσης

— Εικ. 1 Αφροδίτη του Willendorf 28.000 - 25.000 π.Χ. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Βιέννη © Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Βιέννη — Fig. 1 Venus of Willendorf 28,000 - 25,000 BC Natural History Museum, Vienna © Natural History Museum, Vienna

Η απεικόνιση της ανθρώπινης μορφής ανέκαθεν αντικατόπτριζε τις πρωταρχικές ανησυχίες των κοινωνιών που την παρήγαγαν, και η ανίχνευση των αλλαγών στον τρόπο που αυτή γίνεται αντιληπτή στο πέρασμα του χρόνου είναι από μόνη της συναρπαστική. Άκρως ενδιαφέρουσα είναι και η διαχρονικότητα εικονικών ανθρώπινων μορφών από διαφορετικές χρονικές περιόδους της ιστορίας της τέχνης. Ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, η ανθρώπινη μορφή ήταν στο κέντρο των καλλιτεχνικών πειραματισμών και πρακτικών. Ένα από τα πρωιμότερα παραδείγματα είναι η περίφημη Αφροδίτη του Willendorf, που φιλοτεχνήθηκε στην παλαιολιθική Ευρώπη, σε μια περίοδο της προϊστορίας που ξεκινά περίπου το 25.000 π.Χ. (Eικ. 1). Άλλα διάσημα παραδείγματα της Ανώτερης Παλαιολιθικής Εποχής (15.000–17.000 π.Χ.) είναι οι βραχογραφίες στα σπήλαια του Lascaux στη Γαλλία (Eικ. 2) και οι μορφές του Çatalhöyük (περ. 7000 π.Χ.) στη νότια Ανατολία, στη σημερινή Τουρκία (Eικ. 3). Οι πρώιμες βραχογραφίες των προϊστορικών χρόνων διηγούνται ιστορίες κυνηγιού, πολέμου και γιορτών της φυλής. Αργότερα, η μυθολογία και οι πολυθεϊστικές θρησκείες των πολιτισμών της Εγγύς Ανατολής, της Ελλάδας και της Ρώμης απέκτησαν μορφή σε αντικείμενα και απεικονίσεις με θέμα θεούς και μυθολογικά πρόσωπα με υπεράνθρωπες ιδιότητες. Παρατηρώντας τα έργα του Κυκλαδικού Πολιτισμού (περ. 3200–2000 π.Χ.) στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης (ΜΚΤ) διακρίνουμε ότι ο Κυκλαδικός Πολιτισμός ήταν κατεξοχήν ανθρωποκεντρικός. Την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, όταν ήκμασε ο Κυκλαδικός Πολιτισμός, εικόνες της καθημερινής ζωής απαθανατίζονταν σε ειδώλια, όπως αυτά του «εγείροντος πρόποσιν», του «αρπιστή» (Eικ. 4, 5) και των «χορευτών». Την ίδια περίοδο, η ανθρώπινη μορφή αποκτούσε συχνά μια νέα θεϊκή διάσταση, που εκφράζεται στα μεγάλων διαστάσεων, ηρωικά γλυπτά από πολύτιμο, πάλλευκο μάρμαρο, όπως το διάσημο ειδώλιο Σπεδού στο ΜΚΤ (Eικ. 6). Σήμερα, στη συνείδηση των ανθρώπων παγκοσμίως, ο Κυκλαδικός Πολιτισμός είναι συνώνυμος της μοναδικής εικονικής μορφής του κυκλαδικού ειδωλίου. Με αφετηρία τη συλλογή του ΜΚΤ και την ανθρωποκεντρική φύση της αρχαίας κυκλαδικής κοινωνίας, το ΜΚΤ προάγει το ενδιαφέρον του για την ανθρώπινη μορφή μέσα από τη σύγχρονη τέχνη. Η διαχρονικότητα της ανθρώπινης μορφής και οι αμέτρητες καλλιτεχνικές εκφάνσεις της—αρχαίες, νεότερες, σύγχρονες—αποτελούν έναν από τους βασικούς άξονες σύγκλισης μεταξύ της μόνιμης συλλογής και των περιοδικών εκθέσεων σύγχρονης τέχνης του ΜΚΤ.

12 —

The Timelessness of the Figure — Atalanti Martinou Exhibition Curator

Throughout the centuries, the depictions of the human form has somehow reflected the primary preoccupations of the societies they are born out of, and it is fascinating to trace the shift in gaze during each moment in time. Equally interesting is the timelessness of the various iconic human forms as they develop through art history. The figure has been at the center of artistic explorations and practices since prehistory. One of the first examples is the celebrated Venus of Willendorf, carved during the European "Old Stone Age", which starts in approximately 25.000 BC (Fig. 1). Other famous examples from the Upper Paleolithic period (15.000 - 17.000 BC) are the images found on the walls of the Lascaux caves in France (Fig. 2) and the Çatalhöyük figures (c. 7000 BC) of Southern Anatolia, in what is now modern day Turkey (Fig. 3). In Prehistoric times, early cave paintings told stories of hunting, war, and tribal celebrations. Later on, the prominence of mythology and polytheistic religions in the ancient near East, Greek and Roman cultures materialized in artifacts and depictions of figures often devoted to gods and mythological figures of superhuman nature. Looking at artifacts of the Cycladic culture (c. 3200 – 2000 BC) from the permanent collection of the Museum of Cycladic Art (MCA) it becomes apparent

— Εικ. 2 Tοιχογραφία «άνθρωπινης μορφής με κεφάλι πουλιού» 15.000 - 17.000 π.Χ. Σπήλαιο Λασκώ, Γαλλία — Fig. 2 Wall painting “the bird-man” 15,000-17,000 BC Caves of Lascaux, France

— Εικ. 3 Ειδώλιο Çatalhöyük 5500 - 8000 π.Χ. Çatalhöyük, Τουρκία © Çatalhöyük Research Project, Τουρκία — Fig. 3 Çatalhöyük Figurine 5500 - 8000 BC Çatalhöyük, Turkey © Çatalhöyük Research Project, Turkey

— 13

Η έκθεση George Condo at Cycladic, αντί της χρονολογικής παράθεσης έργων του καλλιτέχνη, προτείνει μια επιλογή έργων ζωγραφικής, σχεδίων και γλυπτών, που μας καλούν να εξερευνήσουμε την ανθρώπινη μορφή και τα πολλαπλά επίπεδα του εαυτού που κρύβονται κάτω από την επιφάνειά της. Ο Condo άσκησε επιρροή στην αμερικανική τέχνη ανοίγοντας τον δρόμο για την επιστροφή στην παραστατική ζωγραφική, μαζί με τους σύγχρονούς του Jean-Michel Basquiat, Keith Haring, και Jeff Koons, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έπειτα. Ανήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών που χρειάστηκε να εργαστούν αντίστροφα, προς μια νέα μορφή ρεαλισμού, σε μια εποχή, μετά τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, όπου η παραστατική ζωγραφική παρέμενε σε αναμονή, ενόσω η Εννοιολογική Τέχνη και ο Μινιμαλισμός βρίσκονταν στο καλλιτεχνικό προσκήνιο.

— Εικ. 4 Ειδώλιο καθιστής μορφής. Ο «εγείρων πρόποσιν» 2700 - 2400/2300 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ 286 © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Aθήνα

— Εικ. 5 Ειδώλιο Αρπιστή 2700-2400/2300 π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αρ. ευρ. BE 7.1./2011. © Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα

14 —

— Fig. 4 Seated figurine. The “cup bearer” 2700 - 2400/2300 BC Museum of Cycladic Art, inv. no. NG 286 © Museum of Cycladic Art, Athens

Σε μία πρόσφατη συνέντευξη, ο Condo σχολιάζει την εποχή εκείνη: «[επιθυμούσα] να επιστρέψω με κάτι πολύ διαφορετικό, πολύ προσωπικό... να κάνω μια ριζική αλλαγή σε αυτό που συμβαίνει εδώ... μια μοναδική εικονική μορφή, και σκέφτηκα ότι αυτό είναι που λατρεύω στον Andy Warhol. Μπόρεσε να συνδυάσει όλες αυτές τις διαφορετικές έννοιες σε μία και μόνο μορφή. Οπότε σκέφτηκα ότι αυτό πρέπει να κάνω.»1 Το έργο του Condo, που ήδη καλύπτει μια χρονική περίοδο τεσσάρων δεκαετιών, παίζει με αυτή τη θεμελιώδη ιδέα των εικονικών μορφών μέσω της αναδόμησης - αντί της αποδόμησης - του παρελθόντος και της σύντηξης διαφορετικών μέσων έκφρασης, όπως στη σειρά έργων «σχεδιαστικής ζωγραφικής» (drawing paintings) ή και στα γλυπτά του τα οποία μοιάζουν σαν οι χαρακτήρες να έχουν ξεπήδησει από τους ζωγραφικούς του πίνακες και να στέκονται δίπλα μας στις τρεις διαστάσεις. Η τέχνη του Condo είναι ριζωμένη στην απεικόνιση του εαυτού ή, όπως το θέτει ο ίδιος, των πολλαπλών εαυτών μας, με αναφορές στην τέχνη, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία του παρελθόντος. «Νομίζω ότι είναι κάπως αγενές οι ζωγράφοι να ζωγραφίζουν ανθρώπους σε μία μόνο νοητική κατάσταση. Είναι περιοριστικό, αντιβαίνει στην ανθρώπινη φύση. Είναι σαν να αφαιρείς ένα ολόκληρο κομμάτι της αντίληψης που έχει κάποιος για τον κόσμο, του πως προσλαμβάνει και αντιδρά απέναντι στον κόσμο. Θεωρώ τις αντιδράσεις πολύ σημαντικές.»2

— Fig. 5 Harpist Figurine 2700-2400/2300 BC National Archaeological Museum, inv. no. BE 7.1./2011. © National Archaeological Museum, Athens

Παίζοντας με τον χρόνο και την εικονογραφία, ο Condo αντλεί από την αρχαία ελληνική κλασσική τέχνη, τους Ολλανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα, αλλά και τον Francisco Goya, τον Diego Velasquez, και τον Pablo Picasso μεταξύ άλλων. Όπως στην ύστερη Αναγέννηση, όταν οι καλλιτέχνες άρχισαν να συμπεριλαμβάνουν στο θεματολόγιό τους ανθρώπους της μεσαίας τάξης, μαζί με τον κλήρο και τους πλούσιους μαικήνες, ο Condo καταγράφει τους παραλογισμούς της σύγχρονης καθημερινής ζωής: τον τραπεζίτη, τον ιερέα (Eικ. 7), τη δική μας

that Cycladic society was primarily anthropocentric. During the Early Bronze Age, when Cycladic culture flourished, we see examples of everyday life portrayed in artifacts such as the "cup bearer", the "harp player" (Figs. 4, 5) and the "dancers". Often, the human figure attained a new godlike status, glorified in largescale heroic sculptures carved out of the whitest, most precious of marbles, as seen in the MCA’s most celebrated example of the Spedos variety figurine (Fig. 6). Today, Cycladic culture is etched in the minds of people across the world in the unique, iconic form of the Cycladic figurine. With the MCA’s collection and the anthropocentric nature of ancient Cycladic society as a starting point, the Museum aims to maintain its ongoing interest in the human figure through its contemporary art program. The timelessness of the human figure and its numerous artistic manifestations—ancient, modern, and contemporary—is one of the main themes that the MCA aims to explore through its permanent collection and contemporary art exhibitions combined. The George Condo at Cycladic exhibition, rather than a chronological display of the artist’s oeuvre in the form of a retrospective, is a selection of paintings, drawings, and sculptures that implore us to explore the human figure and the many layers of the self hidden beneath its surface. Condo was influential in paving the way back to figuration in American art, along with his contemporaries Jean-Michel Basquiat, Keith Haring, and Jeff Koons, beginning in the 1980s. He belongs to a generation of artists who had to work their way backwards into a new form of realism, seeing that at the time, in a post Abstract-Expressionist landscape, figuration had been put on hold while in Conceptual Art and Minimalism were at the forefront of artistic practices. — Εικ. 6 Άγαλμα Γυναικείας Μορφής 2700-2400/2300 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ 724 © Mουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα — Fig. 6 Female statue 2700-2400/2300 BC Museum of Cycladic Art, inv. no. NG 724 © Museum of Cycladic Art, Athens

In a recent interview, Condo discusses his urge at the time to “come back with something very different, very personal… to make a radical change in what is happening here… a single iconic form, and I thought that’s what I love about Andy Warhol. He was able to combine all these different concepts into a single form. So I thought that’s what I need to do.”1 Condo’s oeuvre, spanning already four decades, has toyed with this essential idea of iconic forms by reconstructing the past, not by deconstructing it, and by fusing mediums together as seen in his drawing paintings series; while his sculptures seem to be characters that somehow jump out of the paintings themselves and stand next to you in three dimensions. Condo’s practice is rooted in the representation of the self or as he has mentioned one’s many selves referencing not only art but also philosophy and literature of the past. “I think it’s kind of rude for painters to paint people in one state of mind. It’s limiting; it’s not human nature. It’s like cutting out a whole portion of that person’s reception of the — 15

μεσαία τάξη και τον κλήρο του 20ου και του 21ου αιώνα. Πρωιμότερα έργα της δεκαετίας του 1990, με άμεσες αναφορές στην τέχνη των μεγάλων ζωγράφων ως προς την τεχνική και τη θεματολογία, αποτελούν απλώς την εισαγωγή στις μετέπειτα εξελίξεις, όπως αυτές εκδηλώνονται στα κολλάζ, τις «φυσιογνωμικές αφαιρέσεις» (physiognomic abstractions) ή τα ύστερα έργα «συμπίεσης» (compressions).

— Εικ. 7 Ο Γελαστός Ιερέας, 2004 Λάδι σε καμβά 25,5 x 20,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή — Fig. 7 The Laughing Priest, 2004 Οil on canvas 25.5 x 20.5 cm Private Collection

Ανιχνεύοντας γραμμικά αυτή την εξερεύνηση του εαυτού στο έργο του Condo, αντιλαμβάνεται κανείς αρχικά μια ενδελεχή διερεύνηση των χαρακτήρων και του εσώτερου εαυτού τους. Η εξερεύνηση λαμβάνει χώρα στην επιφάνεια του καμβά, εικαστικά, και ταυτόχρονα πίσω από τις στρώσεις χρώματος, συναισθηματικά. Με τον πολύ προσωπικό και μοναδικά εικονικό τρόπο του ο Condo πυροδοτεί στο μυαλό μας ολόκληρες ιστορίες για κάθε πρωταγωνιστή του. Η ίδια η φυσιογνωμία των θεμάτων του αποτελεί αντικείμενο μελέτης και εκμετάλλευσης, για να εκδηλωθεί σε μια νέα μορφή προσωπογραφίας, η οποία προφανώς συνδυάζει στοιχεία του Κυβισμού και του Σουρρεαλισμού, έννοιες της υψηλής και της χαμηλής τέχνης, την αφηρημένη και την παραστατική τέχνη, και, συχνά, τη γελοιογραφική πλευρά της ζωής- με απώτερο στόχο του να απεικονίσει την περιπλοκότητα της ψυχικής κατάστασης του ανθρώπου της εποχής μας. «Αυτό που μπορείς στη ζωγραφική αλλά δεν μπορείς στην πραγματική ζωή είναι να δεις δύο ή τρεις πλευρές μιας προσωπικότητας ταυτόχρονα, να συλλάβεις αυτό που αποκαλώ ψυχολογικό κυβισμό»3 (Eικ. 8). Με τα χρόνια, αυτή η βουτιά στον κόσμο της μορφής και της απεικόνισής της, είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρώσει ο Condo μια εκτενή συλλογή διαφορετικών ιδιωμάτων της Ιστορίας της Τέχνης και να τα περάσει από το δικό του τεχνικό και πνευματικό φίλτρο, μέσα από το οποίο αναδύεται μια πολύ προσωπική ζωγραφική γλώσσα. Μια γλώσσα στην οποία παραστατικότητα και αφαίρεση, μολονότι επίμονα ανταγωνιστικές μεταξύ τους, καταφέρνουν με κάποιον τρόπο να συνυπάρξουν κομψά στη ζωγραφική, στο σχέδιο ή και στα δύο. «Συνειδητοποίησα ότι η ζωγραφική έχει να κάνει με τη σχέση καλλιτεχνικών ιδιωμάτων μεταξύ τους... και μπορείς να συνδυάσεις πολύ διαφορετικές φωνές με τρόπο καθαρτικό, αρμονικό»4 (Eικ. 9). Τα ύστερα έργα του Condo, κυρίως αυτά της τελευταίας δεκαετίας, μοιάζουν σαν μια αναπόφευκτη σύζευξη όλων αυτών των μουσικών, λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών ιδιωμάτων που γνωρίζει άπταιστα. Οι δούκες και οι βασίλισσες, οι σερβιτόροι και οι μυθολογικές μορφές, οι ιερείς και οι τραπεζίτες, όλοι τους περασμένοι μέσα από το φίλτρο της Ιστορίας της Τέχνης, ανταμώνουν σε μια γιορτή μιας ζωγραφικής χωρίς αναστολές και περιορισμούς (Eικ. 10). Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το έργο του Condo περιλαμβάνει τις δικές του εικονικές μορφές, αναμφίβολα αναγνωρίσιμες, άμεσα συνδεδεμένες στον νου μας με το όνομά του.

16 —

world, how they receive and react to the world. I think reactions are very important.”2 Playing both with time and iconography, Condo has looked all the way to Ancient Greek classical art, 17th century Dutch old master painters as well as Francisco Goya, Diego Velasquez and Pablo Picasso amongst others. Much like during the late Renaissance when artists began to include characters from the middle class as well as the clergy and wealthy patrons, Condo is in turn documenting the contemporary absurdities of our era’s quotidian life: the banker, the priest, (Fig. 7) our own 20th and 21st century middle class and clergy. Earlier works from the 90’s, which directly reference old master painting both in technique and subject matter, are simply an overture to the later developments seen in the collaged works, the “physiognomic abstractions” and the late “compression” works.

— Εικ. 8 George Condo Το Μυαλό του Jean Louis, 2005 Λάδι σε καμβά 114,3 x 96,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή — Fig. 8 George Condo Jean Louis' Mind, 2005 Oil on canvas 114.3 x 96.5 cm Private Collection

Tracing this exploration of the self within his work linearly one will notice at first a singular investigation of these characters and their innermost self. This exploration takes place on the surface of the canvas pictorially, and simultaneously behind the layers of paint, emotionally. In his very personal and singular iconic manner Condo ignites in our mind entire stories about each of his protagonists. The very physiognomy of his subjects is studied and exploited materializing into a new form of portraiture, which evidently combines elements of Cubism, Surrealism, notions of high and low art, abstraction versus figuration and often the grotesque side of life; for the ultimate goal of portraying the complexity of the human mental state of our times. “What’s possible with painting that’s not in real life is you can see two or three sides of a personality at the same time, and you can capture what I call a psychological cubism3 (Fig. 8). Over the years, this dive into the realm of the figure and of figure painting has resulted in Condo amassing a comprehensive collection of disparate art historical languages, and then passing them through his own technical and mental sieve, out of which a new very personal language of painting arises. One in which figuration and abstraction, even though trying persistently to one-up each other, somehow manage to coexist elegantly whether in painting, or in drawing, or in a combination of the two. “What I realized is that painting is about the interrelationship of languages in art… and you can bring very dissonant voices together in some kind of cathartic, harmonic way”4 (Fig. 9). Condo’s later works seem to be an inevitable marriage of all the accumulated musical, literary and artistic languages that he has become deftly fluent in, most evident in the works from the past decade. The dukes and queens, the waiters and mythological figures, the priests and bankers, all infused with art historical flair, come together in a celebration of a painting that is uninhibited and free of restraints (Fig. 10). Four decades later, George Condo’s oeuvre comprises its own iconic forms, which are unquestionably — 17

— Εικ. 9 Πεδίο από Φιγούρες, 2011 Ακρυλικό, κάρβουνο και παστέλ σε λινό 177,8 x 213,4 εκ. Ιδιωτική Συλλογή — Fig. 7 Field of Figures, 2011 Αcrylic, charcoal and pastel on linen 177.8 x 213.4 cm Private Collection

Στα έργα του Condo συναντούμε χαρακτήρες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, σε όλων των ειδών τις «ψυχικές καταστάσεις»5, που μας επιτρέπουν να κρυφοκοιτάξουμε μέσα στο μυαλό του καλλιτέχνη, σ’ αυτήν την τεράστια τράπεζα αναφορών, ιδεών και δεξιοτεχνίας, που συσσωρεύτηκαν με τα χρόνια. Το έργο του Condo, διαποτισμένο από μια βαθιά γνώση της λογοτεχνίας, της μουσικής και της Ιστορίας της Τέχνης, μοιάζει σαν αντικατοπτρισμός του χαρακτήρα του, μια προέκταση του εαυτού του: χαρισματικό, μεγαλειώδες, διορατικό, καλλιεργημένο, κομψό και με πηγαία αίσθηση του χιούμορ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον George Condo, τον Per Skarstedt και την Monika Sprüth, που συνεργάστηκαν μαζί μας για αυτήν την υπέροχη έκθεση, η οποία δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη βοήθεια της ομάδας του George Condo Studio, του προσωπικού της Skarstedt Gallery, της δυναμικής γυναικείας ομάδας του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης αλλά και τη διαρκή υποστήριξη του Καθ. Νικόλαου Χρ. Σταμπολίδη, της Σάντρας Μαρινοπούλου και της Αφροδίτης Γκόνου, των οποίων την καθοδήγηση εκτιμώ ειλικρινά.

George Condo 2/3 – Artificial Realism, βίντεο, ιστοσελίδα We Are Our Choices, 5:14, αναρτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2017 2 George Condo, συνέντευξη στην Emily Nathan, artnet News, 14 Οκτωβρίου 2015 3 George Condo, συνέντευξη στην Julie Belcove, Financial Times, 21 Απριλίου 2013 1

18 —

George Condo, συνέντευξη στην Emily Nathan, artnet News, 14 Οκτωβρίου 2015 Ψυχικές Kαταστάσεις (Mental States) είναι ο τίτλος μιας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης του έργου του George Condo στο New Museum της Νέας Υόρκης, που στη συνέχεια ταξίδεψε στη Hayward Gallery του Λονδίνου μεταξύ άλλων μουσείων

— Εικ. 10 George Condo Mαύρη και Κόκκινη Συμπίεση , 2011 Ακρυλικό, κάρβουνο και παστέλ σε λινό 172,7 x 215,9 εκ. Ιδιωτική Συλλογή — Fig. 10 George Condo Black and Red Compression, 2011 Acrylic, charcoal, pastel on linen 172.7 x 215.9 cm Private Collection

recognizable and instantly come to mind when one hears his name. Within his works, characters assemble from all walks of life in all sorts of “mental states”5, giving us a peek into Condo’s mind—an immense bank of references, ideas and mastered skills, collected over time. Condo’s work, infused with deep literary, musical, and art historical knowledge seems to be a reflection of his character, an extension of himself: charismatic, grand, insightful, cultivated, elegant, and with a great sense of humor. I would like to thank George Condo, Per Skarstedt, and Monika Sprüth for collaborating with us on this wonderful exhibition. None of this would have been possible without the assistance of the George Condo studio team, the Skarstedt Gallery staff, the Museum of Cycladic Art’s all star female team, and the endless support of Prof. Nicholas Chr. Stampolidis, Sandra Marinopoulos and Aphrodite Gonou, whose guidance I appreciate sincerely.

2 3

George Condo in 2/3 – Artificial Realism, online video posted by We Are Our Choices, 5:14, November 15, 2017 George Condo, interview with Emily Nathan, artnet News, October 14, 2015 George Condo, interview with Julie Belcove, Financial Times, April 21, 2013

4 5

George Condo, interview with Emily Nathan, artnet News, October 14, 2015 Mental States was the name of one of the largest career survey exhibitions of George Condo’s work at the New Museum, New York, which travelled to the Hayward Gallery, London amongst other museums

— 19

Το ακόλουθο κείμενο είναι μια αποσπασματική εκδοχή μιας συνομιλίας που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2018 στη Νέα Υόρκη μεταξύ του George Condo και του Carlos Picón. Οι δύο τους συναντήθηκαν για να συζητήσουν για την τέχνη, τη ζωή, την αρχαία ελληνική και τη ρωμαϊκή γλυπτική, το έργο του George Condo, την ανθρώπινη ψυχή, τον Θεό και τους θεούς, μεταξύ άλλων θεμάτων. Το κείμενο, επεξεργασμένο από τον καλλιτέχνη, αντικατοπτρίζει την κατακερματισμένη φύση του δικού του έργου αλλά και τον τρόπο με τον οποίο τα αρχαία αντικείμενα —με την αποσπασματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται όταν ανακαλύπτονται και η τέχνη του παρελθόντος μας βοηθούν να επανασυνδέσουμε και να βάλουμε σε μία σειρά τα κομμάτια της ιστορίας της τέχνης και όχι μόνο. Με πολύ παρόμοιο τρόπο οι πίνακες και τα γλυπτά του George Condo μας επανασυνδέουν με το παρελθόν, με το να ανακατασκευάζουν και να υφαίνουν θραύσματα της ιστορίας της τέχνης μέσα στην ίδια τους τη μορφή. Ο Carlos Picón είναι ειδικός αρχαιοτήτων. Υπήρξε επιμελητής στο Metropolitan Museum of Art, όπου για είκοσι οκτώ χρόνια κατείχε τη θέση του επικεφαλής επιμελητή του Τμήματος Ελληνικής και Ρωμαϊκής Τέχνης. Μετά τη συνταξιοδότησή του από το Met, ανέλαβε διευθυντής της γκαλερί Colnaghi στη Νέα Υόρκη, επεκτείνοντας τη δραστηριότητά της και στον χώρο της αρχαίας τέχνης.

20 —

The following text is a fragmented version of a conversation between George Condo and Carlos Picón, which took place in New York City in April 2018. The two met over several occasions to discuss art, life, ancient Greek and Roman sculpture, George Condo’s work, the human psyche, and God and gods, among other topics. The text has been edited by the artist reflecting the fragmented nature of his own work, but also the way that ancient artifacts—fragmented as they are discovered—and the art of the past help us reconnect and put back together the pieces of history, be it art history or another. In a very similar way, George Condo’s paintings and sculptures reconnect us with the past by reconstructing and weaving fragments of art history into themselves. Carlos Picón is an antiquities expert. He was a longtime curator at The Metropolitan Museum of Art, where he held the position of Chief Curator of the Department of Greek and Roman Art for twenty-eight years. After his retirement from The Met, he became director of Colnaghi in New York, where he has expanded the gallery’s areas of expertise to include ancient art.

— 21

Μια συνομιλία του George Condo με τον Carlos Picón, Απρίλιος 2018 μ.Χ.

22 —

— GC

…αυτά ήταν τα πρόσωπα και τα πράγματα. Οπότε, όταν δούλευα τα χρυσά γλυπτά, γύρω στο 2000, ξαναδιάβαζα τη Γέννηση της Τραγωδίας (The Birth of Tragedy) και σκεφτόμουν για ήρωες και τέτοια πράγματα. Αυτό που έκανα ήταν να παίρνω πηλό και να πλάθω με τα χέρια μου αυτά τα κλασικά κεφάλια, βασισμένα στη μελέτη των ελληνικών αναλογιών. Χρησιμοποιούσα παχύμετρα και μετρούσα προσεκτικά τα γλυπτά.

— CP

Με αυτόν τον τρόπο έφτιαχναν οι Ρωμαίοι τα μαρμάρινα αντίγραφα των ελληνικών μπρούντζινων αγαλμάτων. Είχαν ένα σύστημα σημείων. Κάπου κάπου βλέπεις ένα αντίγραφο με μια μικρή έξεργη θηλή με μια μικρή κουκίδα επάνω, αυτό είναι ίχνος του παχύμετρου –μια σειρά από σημεία που σε οδηγούν και σε βοηθούν να αντιγράψεις με ακρίβεια από τον μπρούντζο στο μάρμαρο. Είναι ενδιαφέρον ότι με αυτόν τον τρόπο έκανες και τα δικά σου γλυπτά.

— GC

Ήταν σαν να ανασκάπτω μια από τις ζωγραφικές μου μορφές μέσα από αυτό το υλικό. Και τότε αποφάσισα να τις φτιάξω σε χυτό μπρούντζο και να τις επιχρυσώσω.

— CP

Τι σε έκανε να σκεφτείς τον χρυσό για την επιμετάλλωση;

— GC

Απλά λατρεύω τον χρυσό. Και δεν τον είχα δει πουθενά αλλού, παρά μόνο σε στα αρχαία τέχνεργα, που λατρεύω, μικρά χρυσά αντικείμενα και σκουλαρίκια και περιδέραια και μικροπράγματα. Πίστευα τότε ότι ο χρυσός είναι ένα είδος θεϊκού χρώματος, που θα τους έδινε μια ακτινοβόλο δύναμη και θα τα έκανε να μοιάζουν σαν να ήταν καμωμένα από ήλιο.

— CP

Τα αρχαία ελληνικά μπρούντζινα –και το ίδιο ισχύει και για τα κινεζικά– είχαν πραγματικά χρυσό χρώμα, λαμπερό χρυσό, που για εμάς είναι κάπως χτυπητό, γιατί έχουμε συνηθίσει αυτήν την όμορφη πατίνα στο πράσινο του μαλαχίτη. Όμως ήταν όλα γυαλιστερά. Σκέψου ένα μπρούντζινο γλυπτό είκοσι πόδια ψηλό ή και μεγαλύτερο, σε γυαλιστερό χρυσαφί χρώμα, σαν τον Κολοσσό της Ρόδου!

Α conversation with George Condo and Carlos Picón, April 2018 AD

— GC

…those were the faces and things. So by the time I got to the gold sculptures, made in around 2000, I was re-reading The Birth of Tragedy and I was thinking about heroes and things. What I was doing was taking clay and sculpting out with my hands these classical heads based on the study of Greek proportions. I had calipers and I was measuring the sculptures carefully.

— CP

Which is the way the Romans sculpted the marble copies of Greek bronzes. They had a pointing system. And now and then you can see a copy that has a little raised nipple with that little dot, and that's a caliper mark—a series of points that guide you and help you to copy exactly from the bronze to the marble. Interesting that that's the way that you did your sculptures, too.

— GC

It was like excavating one of my painted figures out of this material. And then I decided to cast them in bronze and have them gold-plated.

— CP

What led you to thinking of gold as the plating?

— GC

I just love gold. And I hadn't seen it anywhere outside of the ancient artifacts, which I love, little gold artifacts and earrings and medallions and little things. I thought at the time that gold was this sort of divine color that would give them this radiant power and feel like they were made of the sun.

— CP

The old ancient Greek bronzes—and the same with the Chinese—were gold-gold, shiny gold, which to us is a little bit too striking, because we're so used to this beautiful malachite green patina, whether in Chinese bronzes or Greek bronzes. But they were all shiny. And when you think that a twenty-foot bronze, or even larger would have been in shiny gold, like the Colossus of Rhodes!

— 23

Μια συνομιλία του George Condo με τον Carlos Picón, Απρίλιος 2018 μ.Χ.

— Εικ. 1 / — Fig. 1

24 —

— GC

Είναι τρελό.

— CP

Εννοώ διακοσίων ποδών! Ή το άγαλμα της Αθηνάς Προμάχου του Φειδία στην Ακρόπολη. Σε χρυσό! Κάτω από τον ελληνικό ήλιο, αυτήν την ένταση.

— GC

Θα πρέπει να ήταν εκπληκτικό, με αυτόν τον λευκό ναό.

— CP

Η ιδέα του λευκού μαρμάρου ανάγεται στη Ρώμη του 16ου ή του 15ου αιώνα, όταν βρέθηκαν τα πρώτα κατάλοιπα κατά τύχη ή ως αποτέλεσμα πολεοδομικού σχεδιασμού. Ανοικοδομούσαν, έσκαβαν, και βρήκαν αυτά τα μάρμαρα, που τα περισσότερα είχαν χάσει την πολυχρωμία τους (Εικ.1), και τα ρωμαϊκά και τα ελληνικά. Όμως κατά την ανασκαφή της Ακροπόλεως, τη δεκαετία του 1870, βρέθηκαν εκείνα τα αρχαϊκά γλυπτά που είχαν καταστραφεί από τους Πέρσες και θαφτεί με ευλάβεια από τους Έλληνες, επειδή ήταν αναθήματα, τα οποία είχαν διατηρήσει την πολυχρωμία τους. Κι αυτό ξάφνιασε τον κόσμο. Κι αυτό που ήταν ιδιαίτερα πρακτικό με τα χρυσελεφάντινα αγάλματα της Αθηνάς Παρθένου και του Δία στην Ολυμπία, και τα δύο του Φειδία, είναι ότι ο θησαυρός ήταν ο ίδιος ο χρυσός του ενδύματος του αγάλματος, που ήταν αφαιρούμενο. Ήταν ατόφιο μέταλλο. Δύο φορές το έλιωσαν για να κόψουν νομίσματα και το ξαναέφτιαξαν. Νομίζω ότι η πρώτη φορά ήταν μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Υπήρχαν εκμαγεία, τα οποία βρέθηκαν στην Ολυμπία. Τα εκμαγεία είναι μεγάλα, φτιαγμένα από πηλό. Και το τελείωμά τους είναι διαμορφωμένο έτσι να μπορούν να συναρμολογούνται μεταξύ τους, όπως τα κομμάτια ενός παζλ. Αλλά στην Αθηνά Παρθένο το ένδυμα ήταν αφαιρούμενο για να μπορεί να λιώσει για να κρατήσουν το μέταλλο. Ξεχνώ ποιος συγγραφέας είπε ότι «το καημένο το άγαλμα της Αθηνάς του Φειδία μοιάζει με ερείπιο γιατί αφαίρεσαν το μισό ένδυμα και από μέσα ο ξύλινος πυρήνας είναι γεμάτος ποντίκια».

Α conversation with George Condo and Carlos Picón, April 2018 AD

— GC

That's crazy.

— CP

I mean, like two hundred-foot! Or the statue of Athena Promachos by Pheidias, on the Acropolis. In gold! So under the Greek sun, that intensity.

— GC

That had to have been incredible, with this white temple.

— CP

The whole idea of white marble goes back to Rome, in the 16th and 15th centuries, when the first fragments were found, by coincidence and as a result of urban planning. They were rebuilding, digging, and they found these marbles, which for the most part had lost their polychromy (Fig.1)—all the Roman ones and Greek ones. It was only in the excavation of the Acropolis in the 1870s that they found these Αrchaic pieces, which had been destroyed by the Persians and buried piously by the Greeks, because they were holy votives, that had retained their polychromy. And people were a little bit startled. And what's even more practical, in the gold statues of Athena Parthenos and of Zeus at Olympia, both by Pheidias, the treasure itself was the gold of the dress of the statue. It was removable. It was bullion. And twice it was melted for coinage and had to be remade. I think the first time was after the Peloponnesian War. They had molds, because we found them in Olympia. The molds are this big, made of clay. And they have a border so you can put them together like a jigsaw puzzle. But with the Athena Parthenos, the gold was removable in case they had to melt it down for bullion. I forget which author says, “oh, the poor Athena statue by Phidias looks like a wreck, because they removed half the drapery, and inside the wooden core is full of mice.”

— 25

Μια συνομιλία του George Condo με τον Carlos Picón, Απρίλιος 2018 μ.Χ.

26 —

— GC

Όμως μερικά από εκείνα που υπάρχουν, όπως εκείνο το υπερμεγέθες κεφάλι, που είναι κομμένο στη μέση, με μόνο την όμορφη μύτη και τα χείλη στο κάτω μέρος του προσώπου, που έχουν βρεθεί;

— CP

Εκείνο βρέθηκε στην Πέργαμο το 1874 και βρισκόταν στο υπόγειο του Μουσείου του Βερολίνου. Βρέθηκε στο Γυμνάσιο της Περγάμου, και το συνειδητοποιήσαμε πρόσφατα όταν γράφαμε τις ομιλίες μετά την έκθεση. Υπήρχαν τέσσερα μετάλλια με προτομές πάνω από τον θριγκό στην είσοδο του Γυμνασίου. Έχουμε θραύσματα των τριών. Έτσι κι αυτό το υπέροχο κεφάλι που είναι σπασμένο στη μέση –η θραύση είναι τυχαία, μολονότι το κάνει να μοιάζει με ένα τέλειο θραύσμα του De Chirico. Είναι τόσο όμορφα σπασμένο.

— GC

Έσπασε με τελειότητα. (Εικ.2)

— CP

Έσπασε τόσο καλά που αν το είχες ακέραιο μάλλον δε θα σου άρεσε τόσο πολύ. Απλά έσπασε υπέροχα.

— GC

Αυτό είναι το καλύτερο μέρος του γλυπτού. Μοιάζει να είναι το καλύτερο μέρος. Και νομίζω ότι αυτό είναι συναρπαστικό για τους σύγχρονους καλλιτέχνες -η ιδέα του σπασμένου γλυπτού ως το ίδιο το γλυπτό.

— CP

Η λατρεία του θραύσματος.

— GC

Η λατρεία του θραύσματος υπό την έννοια ότι θα είναι πάντα ένα θραύσμα. Αυτό είναι το γλυπτό.

Α conversation with George Condo and Carlos Picón, April 2018 AD

— GC

But some of the ones that you have in the Met, like that giant head that's cut in half with just a beautiful nose and lips in the bottom of the face. Where were those found?

— CP

That one was found in Pergamon in 1874 and it was in the Berlin Museum basement. They originally found it in the Pergamon gymnasium, and we only realized that recently when we were writing the lectures after the exhibition. There were four tondi which were busts with the heads, above the entablature at the entrance of the gymnasium. We have fragments of three of them. So this wonderful head that's broken in half—the break is accidental, even though it looks like a perfect De Chirico fragment. It's broken so beautifully.

— GC

It broke perfectly. (Fig. 2)

— CP

It broke so well that if you had the whole thing, you probably wouldn't like it as much. It just has broken so handsomely.

— GC

That's the best part of the sculpture. It seems to be the best part. And I think that is something fascinating to modern artists —this idea of the broken sculpture as the sculpture itself.

— CP

The cult of the fragment.

— GC

The cult of the fragment in the sense that it will always be a fragment. That is the sculpture.

— Εικ. 2 / — Fig. 2

— 27

Tα Θραύσματα Μίας Συνομιλίας

28 —

The Ruins of A Conversation

â&#x20AC;&#x201D; 29

� 1. Ναι, το νομίζω. Υπήρχε ο Τσαρλς Μπαργκ — Yeah, I would think so. Well, there was Charles Bargue � 2. Είναι απίστευτο ότι κανείς δεν είχε κοιτάξει τα πρώιμα βιβλία του Ζερβού για να δει τι πίνακες υπήρχαν. — It's amazing that nobody had gone through Zervos's early books and seen what plates were available. � 3. Καλή ερώτηση. — Good question. � 4. τόμοι ελληνικής τέχνης, — volumes of Greek art, � 5. γνωρίζαμε, ακόμα και τη δεκαετία του 1930, αν ήταν — Εικ. 3 / — Fig. 3 αντίγραφα — know, even in the 30s, whether they were copies � 6. Είναι απίστευτο ότι οι Ρωμαίοι πραγματικά έκαναν — What's amazing is the Romans really did � 7. Ήταν επιχείρηση. — It was business. � 8. κατέλαβαν τις επαρχίες μία-μία — one by one they conquered each province � 9. οι Πτολεμαίοι στην Αίγυπτο — Ptolemys in Egypt � 10. Όμως ο ελληνικός πολιτισμός επηρέασε τόσο πολύ, — But the Greek culture influenced so much, � 11. η πολυτέλεια της Κορίνθου και της παλιάς Αθήνας. — the luxury of Corinth and old Athens. � 12. πιάτα και χρυσό και ασήμι (Εικ.3). — plates and gold and silver (Fig.3). � 13. Πέργαμο και λεηλατημένα από την Κόρινθο — Pergamon and looted from Corinth � 14. οι πλούσιοι Ρωμαίοι δημιούργησαν μια αγορά — rich Romans created a market � 15. τα αντίγραφα ήταν στην πραγματικότητα κίβδηλα. — copies were really fakes. � 16. Πομπηία μόλις πριν δέκα χρόνια — Pompeii only 10 years ago � 17. προοριζόταν για κίβδηλο, — intended as a fake, � 18. ...Τώρα είναι αρχαία — ... Now they’re ancient � 19. συλλέκτες — collectors � 20. Αναρωτιέσαι ποιος ήταν ο σκοπός — You wonder what was the purpose � 21. ένα ιερό στην Ολυμπία, (Εικ.4) — a sanctuary in Olympia, (Fig.4) � 22. τα πανελλήνια ιερά — the Panhellenic sanctuaries � 23. Έπρεπε να πάρεις άδεια από τον ιερέα. — You had to get permission from the priest. � 24. Πολύ ενδιαφέρον. — How interesting. � 25. , αλλά μόνο όταν πλήρωνες τον ιδιοκτήτη. — , but only when you paid the owner. � 26. επιτρεπόταν να ζήσουν σε αυτά τα ανάκτορα στην Ελλάδα, — allowed to live in these palaces in Greece, � 27. στρατηγοί που γύρισαν με χιλιάδες αγάλματα. — generals who brought back thousands of statues. � 28. Ξεκίνησε τον 2ο αιώνα — It goes back to the 2nd century � 29. σφετεριζόμενοι τα αγάλματα των προκατόχων τους και ανανεώνοντας τις — Εικ. 4 / — Fig. 4 30 —

επιγραφές — usurping the statues of their predecessors and re-inscribing � 30. κάτω στους Πτολεμαίους — down in the Ptolemys � 31. σώζονται διακόσια μεγάλα μπρούντζινα αρχαία αγάλματα. — two hundred large bronzes extant from antiquity. � 32. πολύτιμα υλικά – χρυσελεφάντινα. — precious materials-chryselephantine. � 33. Τερακότα — A terracotta � 34. η τέχνη βασίζεται σε — art is based on the � 35. σκέψου ένα μικρό ελληνικό άγαλμα του Ερμή. — think little Greek sculpture of Mercury. � 36. μόλυβδος — lead � 37. άργυρο και σε χρυσό. — silver and in gold. — Εικ. 5 / — Fig. 5 � 38. Μια μικρή μορφή μέσα σε ένα γυάλινο δοχείο. — A little figure in a capsule. � 39. ο πατέρας μου — my father � 40. του Cornelius Vermeule, ένα μικρό εγχειρίδιο με τίτλο Ελληνική και ΡωμαΪκή Γλυπτική σε Χρυσό και Άργυρο (Greek and Roman Sculpture in Gold and Silver). (1) — Cornelius Vermeule, a small handbook that’s called Greek and Roman � 41. Σπάρτη — Sparta Sculpture in Gold and Silver. (1) � 42. Αν το μεγενθύνεις μπορείς να δεις το πρόσωπό του. — If you magnify it you can see his face. � 43. στο υποσυνείδητό σου — in your subconscious � 44. το άγαλμα ήταν όλο από χρυσό; — sculpture was all made of gold? � 45. Θεός 1 και Θεός 2. (Εικ.5) — God 1 and God 2. (Fig.5) � 46. παράξενο ένα γιγάντιο γλυπτό από νεφρίτη (2) — funny to do a gigantic sculpture in jade (2) � 47. αγορά της Μυανμάρ, την αγορά νεφρίτη. Και το πουλούσαν για 2.750.000 ευρώ, — Myanmar market, the jade market. And they were selling for 2,750,000 Euros, � 48. πράσινο του μήλου — apple green � 49. δεύτερος σκληρότερος. — second hardest. � 50. Αυτοκρατορικού πράσινου, — Imperial’s — Εικ. 6 / — Fig. 6 — Εικ. 7 / — Fig. 7 green, — 31

� 51. παράξενο, — funny, � 52. Θεός 1 — God 1 � 53. πολύ κλασικό. — very classical. � 54. αυτός ήταν σ’ έναν σεισμό. (3) — he was in an earthquake. (3) � 55. το ένα μάτι είναι εδώ πάνω και το άλλο — one eye’s up here and the other � 56. άλλο σαν — else kind � 57. οι πίνακές σου. — your paintings. � 58. εμπειρία σχίσματος — schism experience � 59. ψυχολογική ρωγμή, (Εικ.6) — psychological crack, (Fig.6) — Εικ. 8 / — Fig. 8 � 60. ψυχή. — psyche. � 61. στο Μουσείο Κυκλαδικής — at the Cycladic Museum � 62. βλέπεις τον Θεό — see God � 63. κεφαλή Απόλλωνα (4) — head of Apollo (4) � 64. Πολυθεϊστικό — Polytheistic � 65. Δώδεκα κύριοι και χίλιοι — 12 major ones and a thousand � 66. ένας θεός για κάθε περίσταση (Εικ.7). — a god for every occasion (Fig.7). � 67. Νίτσε — Nietzsche � 68. Θυμάμαι — I remember � 69. έπιασα στα χέρια μου ένα κεφάλι, — picked up a head, � 70. τρόμαξα. — freaked me out. � 71. Γιατί αυτός και ο Δίας μοιάζουν — Because he and Zeus look alike � 72. ήταν φανταστικό — it was fantastic � 73. Έχει αυτήν την τελειότητα — It’s got that perfection � 74. Δεν είναι όμορφα; — Aren’t they beautiful? � 75. φανταστικά — mind-blowing � 76. κερασφόρα ζώα. (Εικ.8) — horned animals. (Fig.8) � 77. κατάλογος άγριων ζώων. (5) — bestiary of � 78. Είναι πολύ, πολύ εξωγήινα (Εικ.9). — They’re wild animals. (5) very, very extraterrestrial (Fig.9). � 79. , είναι σαν τμήμα μηχανής. Μοιάζει σαν τμήμα ιπτάμενου δίσκου. — , it’s like a machine part. It looks like part of a UFO. � 80. με ωραίο φινίρισμα. — beautifully finished. � 81. ήταν μαστουρωμένοι τον μισό καιρό. — they were stoned half the time. � 82. ένας παπαγάλος — a parrot � 83. κεφάλι δράκου — dragonhead � 84. Και κρανία. — And skulls. � 85. Είναι τρελό. — It’s wild. � 85. Είναι μια αφηρημένη μορφή. — It’s an abstract form. � 86. Ειδώλιο των Αζτέκων — Aztec idol � 87. καλό — good � 88. καταπληκτικό. — pretty amazing. � 89. ένα εκπληκτικό κομμάτι, — an incredible piece, � 90. Κάποιος έβαλε ένα άνθος στο χέρι του. — Somebody put a flower in his hand. � 91. Ένα παράξενο είδος δύναμης. Μοιάζει με αστέρι. — A mysterious kind of power. It looks like a star. � 92. ένα δεν έχει δόντια — one — Εικ. 9 / — Fig. 9 has no teeth � 93. Ω, Θεέ μου. — Oh, God. 32 —

� 94. Τα νησιά Andaman, — Andaman Islands, � 95. Οι γυναίκες φορούν τη σιαγώνα του άνδρα τους –τη σιαγώνα του σε περιδέραιο. — The women wear the jaw bone of their husband—his jaw bone on a necklace. � 96. Όμως, ίσως το δανείστηκαν από το γυαλί. — But maybe they borrowed it from glass. � 97. Αλλά δεν μπορώ να το φανταστώ τόσο ομοιογενές. — But I can’t imagine it being that uniform. � 98. Αυτή είναι η περσική — Εικ. 10 / — Fig. 10 ενδυμασία. — This is Persian dress. � 99. χρώματα στην πραγματικότητα — colors really � 100. φωτεινά; — bright? � 101. Γνωρίζουμε πως ήταν όλο επιζωγραφισμένο — We do know that it was all painted � 102. γάνωμα — ganosis � 103. Ακόμα και τα κυκλαδικά ειδώλια ήταν επιζωγραφισμένα. — And even for Cycladic idols, they were painted. � 104. διπλά αποτυπώματα (Εικ.10) — double ghosts (Fig.10) � 105. Είναι δυνατό. — It’s possible. � 106. Είναι σαν εγγλυφή. — It comes like intaglio. � 107. ζωγραφισμένο πάνω σε μάρμαρο. — painted on marble. � 108. η επιφάνεια της βαφής — the surface of the paint � 109. αυτό το είδος των έντονων ροζ – (Εικ.11) — these kind of hot pinks— (Fig.11) � 110. Γιαν Βαν Άικ — Jan van Eyck � 111. Λεονάρντο — Leonardo � 112. νεωτεριστές της ζωγραφικής με λάδια — innovators of oil paint � 113. η σάρκα θυμίζει κούκλα Μπάρμπι. — flesh looks like a Barbie doll. � 114. «Μα δεν θα μπορούσαν να έχουν αυτήν την απόχρωση του δέρματος τότε» — “Oh, they couldn’t have had that flesh tone then” � 115. έντονο ροζ και μπλε του Υβ Κλάιν — hot pink and the Yves Klein blue � 116. έφτιαχναν τις βλεφαρίδες — they did the lashes � 117. Ναι, η ένταση. — Yes, the intensity. � 118. πλαστικό — plastic � 119. γύψος — stucco � 120. το έβαφαν για να μοιάζει με μάρμαρο. — painted it to make it look like marble. � 121. απορροφητικό και υπερβολικά κοκκώδες — absorbent and too granular � 122. επιχρισμένο — coated � 123. ζωγραφική των σαρκοφάγων και της Πομπηίας — paintings on the sarcophagi and the — Εικ. 11 / — Fig. 11 Pompeiian paintings — 33

� 124. πλούσια και κομψή. — rich and elegant. � 125. Η σαρκοφάγος του Αλεξάνδρου — Alexander’s sarcophagus � 126. Είναι διαλυμένο, σαν νερομπογιά — It’s a wash, like a watercolor � 127. Σαν αποχρώσεις νωπογραφίας. — Kind of fresco tones. � 128. Βλέπεις τα μάτια. (Εικ.12) — You see the eyes. (Fig.12) � 129. προσπάθησε το μάρμαρο — Εικ. 12 / — Fig. 12 να μιμηθεί τον μπρούντζο — did marble try to imitate bronze � 130. άγαλμα μπροστά από το ξενοδοχείο Πλάζα — statue in front of the Plaza Hotel � 131. γέφυρες στο Παρίσι. — bridges in Paris. � 132. λατρεία των ειδώλων και των θεών — worship of the idols and the gods � 133. κυριολεκτικά λιωμένος χρυσός — literally melted gold � 134. θυμάμαι τα μάτια που αγόρασα στις αρχές της δεκαετίας του 90 — remember the eyes I bought in the early 90s � 135. ένθετα από φυσικό κρύσταλλο. — inlays of rock crystal. � 136. ο αριθμός των διαθέσιμων χρωμάτων ήταν ελάχιστος. — the number of pigments available was very slight. � 137. Ελεφαντόδοντο μαύρο — Ivory black � 138. κομμάτια ελεφαντόδοντου. — pieces of ivory. � 139. το μπλε παραγόταν από λαζουρίτη (Εικ.13). — blue was really coming from lapis lazuli (Fig.13). � 140. κέλυφος στρειδιού (Εικ.14) — oyster shell (Fig.14) � 141. ανακάτεμα με κόλλα– — mix with a binder– � 142. Ένα Εγχειρίδιο για Καλλιτέχνες της Αναγέννησης (A Handbook for Renaissance Artists) — A Handbook for Renaissance Artists � 143. Μιχαήλ Άγγελος — Michelangelo � 144. γραμμένο τότε. — written at the moment. � 145. Γνωρίζεις όμως ότι το κοραλί — But you know coral � 146. τιτάνιο. — titanium. � 147. δεν υπάρχει στη φύση, — doesn’t exist in nature, � 148. πράσινο φθαλοκυανίνης. — phthalocyanine green. � 149. Μπλε του λαζουρίτη, ναι. — Lapis lazuli blue, yes. � 150. πλούσιο και πιο όμορφο. — rich and more beautiful. � 151. σύνθετο — complex � 152. ψεύτικο πράσινο. — fake green. � 153. σαν φωσφοριζέ. — like a Day-Glo. � 154. ερυθρογή. — terra rosa. � 155. Είναι όλα γήινα χρώματα. — They’re all earth-based colors. � 156. με βάση τα ορυκτά. — mineral-based. � 157. τα άλεθες — you would grind � 158. μελισσοκέρι, — beeswax, � 159. – εξευγενισμένα έλαια — – refined oils � 160. Θα σου φέρω λίγο νέφτι! (σερβίρει — Εικ. 13 / — Fig. 13 — Εικ. 14 / — Fig. 14 κρασί) 34 —

— I’ll bring you some turpentine! (pours wine) � 161. ένα θέμα που δεν διερευνήθηκε τότε; — a topic that was not explored then? � 162. πρόσφατα στη Βοστώνη — Boston recently � 163. στο MFA γιατί σε σκέφτηκα, — MFA because I thought of you, � 164. σκοτεινός διάδρομος. — dark corridor. � 165. και μυστηριώδης, — and mysterious, � 166. Αιγυπτιακή. — Egyptian. � 167. Ετρουσκική αίθουσα είναι τόσο ατμοσφαιρική. — Etruscan room is so moody. � 168. ήταν το Fogg — there was the Fogg � 169. και το Isabella Gardner — And the Isabella Gardner � 170. πριν κλαπεί κάτι — before anything got stolen � 171. Ρέμπραντ — Rembrandt � 172. ένα παιδί — a kid � 173. πιο ζωντανά είναι αυτός ο μεγάλος πίνακας του Μονέ — the most vividly is that great Monet � 174. κιμονό με μεγάλο δράκο (Εικ.15) — Εικ. 15 / — Fig. 15 — kimono with a big dragon (Fig.15) � 175. πίνακες με τις θυμωνιές — haystack paintings � 176. σχέση μεταξύ αρχαιοτήτων και σύγχρονης τέχνης — connection between antiquities and modern art � 177. η Νεοκλασική περίοδος του Πικάσο. — Picasso’s Neoclassical period. � 178. αντίκτυπος στον 20ο αιώνα; — impact on the 20th century? � 179. θεωρία για την αφρικανική τέχνη — theory about African art— � 180. Ολόκληρη η αφρικανική τέχνη εξηγεί τον Πικάσο. — Everything about African art explains Picasso. � 181. Ζαΐρ — Zaire � 182. Γκαμπόν — Gabon � 183. Νιγηρία. — Nigeria. � 184. πνευματικό περιεχόμενο — spiritual content � 185. γλυπτικό ιδίωμα. — sculptural language. � 186. μετατρέψει τη γλυπτική σε ζωγραφική — transform sculpture into painting � 187. δεν υπάρχει πια ο διαχωρισμός μεταξύ θετικού και αρνητικού χώρου. — no longer the distinction between positive and negative space. � 188. Ακριβώς. — Exactly. � 189. Το βρίσκω συναρπαστικό — I find it fascinating � 190. Αλλά ξέρεις — But you know � 191. κριτική ιστορία; (Εικ.16) — critical history? (Fig.16) � 192. Δεν είμαι σίγουρος — I’m not sure � 193. Οπότε κανείς μας δεν τον γνώρισε. — So none of us met him. � 194. Ο Ζερβός υπήρξε ιδιαίτερα κρίσιμος για την κυκλαδική τέχνη, — Zervos was a very — Εικ. 16 / — Fig. 16 critical person for Cycladic art, — 35

� 195. εγκυκλοπαιδικές συλλογές ελληνικής τέχνης. — encyclopedic compendia of Greek art. � 196. –το 1935, νομίζω– — –in 1935, I think– � 197. ο Ρέιναχ, που είχε μια βίλλα στη νότια Γαλλία. — Reinach, who had a villa in the south of France. � 198. Βίλλα Κύριλλος. — Villa Kerylos. � 199. Υποθέτω ότι έκαναν παρέα μεταξύ τους — I guess they were all hanging out � 200. κάποιοι πολιτιμοί με υψηλό επίπεδο — some civilizations that have sophistication � 201. αρχαία Αίγυπτο της δυναστικής περιόδου; — ancient Egypt in dynastic times? � 202. Τελεία. — Period. � 203. μα πόσο διήρκεσε ο πολιτισμός των Αζτέκων; — but how long did Aztec culture exist? � 204. Προκολομβιανή Τέχνη στην Κόστα Ρίκα — Pre-Colombian Art in Costa Rica � 205. κυκλικές φιάλες — circular bowls � 206. 1917; — 1917? � 207. Μάλεβιτς (Εικ.17) — Malevich (Fig.17) — Εικ. 17 / — Fig. 17 � 208. Σουπρεματιστικά έργα. — Suprematist paintings. � 209. Καντίνσκυ — Kandinsky � 210. Μόναχο. — Munich. � 211. Ήταν η Γκοντσαρόβα, ήταν ο Ελ Λιτσίσκι, ο Ροντσένκο. — There was Goncharova, there was El Lissitzky, there was Rodchenko. � 212. Κόστα Ρίκα με τον Χριστόφορο Κολόμβο. — Costa Rica with Christopher Columbus. � 213. Γηγενείς Αμερικανοί. — Native Americans. � 214. Απορροφήθηκαν. — They got absorbed. � 215. Αλλά η ιστορία των όσων έπραξαν — But the history of what they did � 216. DNA — DNA � 217. το να το αρνείται κανείς και να προσπαθεί να το αποφύγει — negating it and trying to avoid it � 218. τελειότητα, — perfection, � 219. ο Ιούλιος Καίσαρας, με το δάφνινο στεφάνι του, — Julius Caesar, with his laurel wreath, � 220. φαραώ της δυναστικής Αιγύπτου. — — Εικ. 18 / — Fig. 18

36 —

Dynastic Egyptian pharaohs. � 221. Τι θα αντιγράψουν από την Αμερική; (6) — What are they going to copy from America? (6) � 222. αναλώσιμο 20ο αιώνα; — disposable 20th century? � 223. Διαφημίσεις; — Commercials? � 224. είναι αυτό λατρεία; (Εικ.18) — this is cult? (Fig.18) � 225. ξεχώρισε την τέχνη από το αντικείμενο — distinguished art from an object � 226. Υποψιαζόμαστε ότι οι πρώτες συλλογές δημιουργήθηκαν την ελληνιστική περίοδο, — We suspect that the first collections happened in the Hellenistic period, � 227. οι βασιλείς της Περγάμου — Pergamene kings � 228. βασιλικές κατοικίες, — royal residences, � 229. Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας — Alexandria Library � 230. άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου — statue of Athena Pathenos � 231. η Δυναστεία των Ατταλιδών — the Attalid Dynasty � 232. οι νέοι Έλληνες του Περικλή. — the new Periclean Greeks. � 233. οι μεγάλοι φωτισμένοι — the great enlightened � 234. νέοι παίκτες. — the new kids in town. � 235. τα πρώτα μουσεία, — the first museums, � 236. αντικείμενα σαν τέχνη. — objects like art. � 237. αξίζει να διατηρηθεί. — worthy of preservation. � 238. Όχι γιατί ήταν θρησκευτική — Not because it was religious � 239. ανθρωπότητα — mankind � 240. ανθρώπινο επίτευγμα — human accomplishment � 241. οικογενειακή ανάμνηση, — a family remembrance, � 242. η έννοια της μουσειολογίας — the concept of museology � 243. κριτικός διάλογος ξεκινά με το ερώτημα «Τι είναι ποιότητα;» — critical dialogue begin as to “What is quality?” � 244. πιο εκλεπτυσμένο. — more sophisticated. � 245. γιατί ένα αντικείμενο είναι καλύτερο από ένα άλλο — why one object is better than another � 246. Η επιθυμία ισούται με αξία. — Desire equals value. � 247. σπανιότητα. — rarity. � 248. επιθυμία λόγω απόλυτης επιθυμίας! — desire because of pure desire! � 249. X μέρος — X place � 250. Y μέρος — Y place � 251. Γιατί έχουν σημασία για αυτήν τη γενιά;» — Why are they relevant to this generation?” � 252. Πόλοκ — Pollock � 253. ντε Κούνινγκ — de Kooning � 254. Μπάρνετ Νιούμαν — Barnett Newman? � 255. ο John Russell υπήρξε πολύ σημαντικός. — John Russell was very instrumental. � 256. Όμως ο Καστέλι — But Castelli � 257. , ναι. — , yes. � 258. –απίστευτο– — –unbelievable– � 259. Α, το ξέρω. — Oh, I know. � 260. ανταποκρίνεται στη φήμη του. — it lives up to its reputation. � 261. υπήρχε ταχύτητα. — there was velocity. � 262. βάθος πεδίου — depth of field � 263. πουθενά — nowhere � 264. Δέκα λεπτά. — Ten minutes. � 265. Νομίζω ότι ήταν στο Παρίσι. — I think he was in Paris. � 266. : Είναι δύσκολο να εξηγήσεις ποιο είναι το πρόβλημα — : It’s hard to explain what’s wrong � 267. Υπερβολικά ροζ. — Too pink. � 268. να το δεις σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, — put it into perspective, � 269. Όταν βλέπεις το καλύτερο — When you look at the best � 270. Είναι απλά — It’s just � 271. Ναι — Yeah — 37

EIKONEΣ — Εικ. 1 Ειδώλιο "Ταναγραίας" 310 – 290 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΚΠ0069 © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα — Εικ. 2 Τμήμα υπερμεγέθους κεφαλής στηθαίας μορφής (imago clipeata), πιθανώς του Μέγα Αλεξάνδρου 200–101 π.Χ. Πέργαμος (Τουρκία), Γυμνάσιο, αρ. ευρ. AvPVII 283 © Scala, Φλωρεντία /bpk – Bildagentur für Kunst, Kultur und Geschichte, Βερολίνο, 2018 — Εικ. 3 Φύλλα χρυσού από επικάλυψη σφραγιδόλιθου 1500 -1350 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ0810 © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα — Εικ. 4 Ειδώλιο ίππου 800 – 700 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΝΓ0177 © Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα

— Εικ. 5 George Condo Θεός 1, 2014 Επιχρυσομένος μπρούντζος 73,66 x 66,04 x 60,96 cm Ιδιωτική Συλλογή

— Εικ. 10 Yves Klein Κάλλυμα του Mondo Cane, 1961 274,3 x 301 εκ. © Succession Yves Klein c/o Adagp, Παρίσι, Osdeete, Αθήνα 2018

— Εικ. 6 George Condo Η Γυναίκα του Jean-Louis, 2014 Λάδι σε καμβά 50,8 x 64 cm Ιδιωτική Συλλογή

— Εικ. 11 Απόχρωση έντονου ροζ

— Εικ. 7 Αγαλμάτιο Αφροδίτης 150 - 50 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. ΚΠ0024 © Mουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Aθήνα — Εικ. 8 Ταυρόμορφο ρυτό 1450 - 1200 π.Χ. Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αρ. ευρ. Ζ0397 © Mουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Aθήνα — Εικ. 9 © Shutterstock

— Εικ. 12 George Condo Πορταίτο μιας Γυναίκας, 2002 Λάδι σε καμβά 182,88 x 152,4 cm (λεπτομέρεια) Ιδιωτική Συλλογή — Εικ. 13 © Shutterstock — Εικ. 14 © Shutterstock

— Εικ. 16 Harold Rosenberg The De-Definition of Art, 1972 The University of Chicago Press — Εικ. 17 Kasimir Malevic Ζωγραφικός Ρεαλισμός Ποδοσφαιριστή - Χρωματικές Μάζες στην 4η Διάσταση, καλοκαίρι/ φθινόπωρο 1915 Λάδι σε καμβά, 71 x 44,5 εκ. © The Art Institute of Chicago / Art Resource, Νέα Υόρκη / Scala, Φλωρεντία, 2018 — Εικ. 18 George Condo Βλέποντας Τηλεόραση, 1998 Μεταξοτυπία σε καμβά 160,2 x 203,2 cm Ιδιωτική Συλλογή

— Εικ. 15 Claude Monet Η Γιαπωνέζα (Η Camille Monet με γιαπωνέζικη ενδυμασία), 1876 Λάδι σε καμβά 231,8 x 142,3 εκ. © Museum of Fine Arts, Βοστώνη

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Carlos Picón: Υπάρχει ένα μικρό βιβλίο που θα προσπαθήσω να σου βρω [του Cornelius Vermeule, ένα μικρό εγχειρίδιο με τίτλο Ελληνική και Ρωμαϊκή Γλυπτική σε Χρυσό και Άργυρο (Greek and Roman Sculpture in Gold and Silver).] Περιλαβάνει τα περισσότερα σωζόμενα μικρά γλυπτά και συμπαγή χυτά τέχνεργα. Αργυρά και συμπαγή χρυσά. Και τα μολύβδινα είναι αφιερώματα. Αν πας στο Met, στο Belfer Court στα αριστερά –αυτήν την πυραμίδα που έχτισα; Εκεί υπάρχουν κάτι επίπεδα μολύβδινα αφιερώματα. Είναι χυτά σε εκμαγείο και προσφέρθηκαν στον ναό ως αφιερώματα από τους πιστούς. Είναι όλα από τη Σπάρτη. Έχουμε γύρω στα πενήντα. Ήταν μαζική η παραγωγή τους. Κατασκευάζονταν εύκολα από μόλυβδο. 2 George Condo: Όχι, μάλλον δεν το είδες. Έφτιαξα μόνο τρία. Το έδειξα όταν το πρωτοέφτιαξα στην Gwangju Biennale της Κορέας. Και η αρχική ιδέα ήταν να το φτιάξω από νεφρίτη. Είχαμε δει τόσο πολύ ψεύτικο νεφρίτη. Είναι μια άλλη αγορά, πολύ ενδιαφέρουσα, όλα αυτά τα γλυπτά από ψεύτικο νεφρίτη. Και άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως θα [είχε πλάκα να φτιάξω ένα γιγάντιο γλυπτό από νεφρίτη], έτσι; Και τότε κατάλαβα ότι ο πραγματικός νεφτίτης είναι πανάκριβος. 3 George Condo:Αυτό που έκανα αφού τον έφτιαξα από πηλό, είπα «μοιάζει υπερβολικά κλασικό». Οπότε πήρα σύρμα και έκοψα το κεφάλι στη μέση και απλά το μετακίνησα κατ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι έμοιαζε σαν [να ήταν σε σεισμό.] Είναι σαν το τέλειο σπάσιμο, και παρόλ’ αυτά να είναι εκεί. Είναι σαν εκείνο το γλυπτό στο Met, να έχει ακόμα ολόκληρο το κεφάλι. Έσπασε εδώ και μετά μετακινήθηκε έτσι, αλλά ήταν όλο το κεφάλι εκεί. 4 Carlos Picón:Θα σου δείξω στο βιβλίο για την πολυχρωμία μια αναπαράσταση μιας [κεφαλής του Απόλλωνα]. Μοιάζει σαν να την είχες δει το προηγούμενο βράδυ, πριν φτιάξεις αυτό. GeorgeCondo:Αυτό σκεφτόμουν, γι’ αυτό τον αποκάλεσα Θεός 1, γιατί σκέφτηκα στην Ελλάδα, απ’ όλους τους θεούς. Πολυθεϊστικό. 1

38 —

Carlos Picón:Είναι ένας [κατάλογος άγριων ζώων.] Είναι όλα από την Κεντρική και Νότια Αμερική. Από το Μεξικό μέχρι τις Άνδεις. Χρονολογούνται από το 1200 π.Χ. περίπου μέχρι την κατάκτηση από τους Ισπανούς, άρα τον 16ο αιώνα. George Condo:Εϊναι πολύ, πολύ εξωγήινα. Αυτά τα πράγματα είναι εντελώς εξωγήινα. Αυτό είναι όλη η κίνηση. Carlos Picón:[Τι θα αντιγράψουν από την Αμερική;] Τον αναλώσιμο 20ο αιώνα; Δεν ξέρω. George Condo:Πλαστικά; Προϊόντα; Διαφημίσεις; Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Μια εντελώς διαφορετική πτυχή του πολιτισμού μας από αυτήν για την οποία θέλουμε να μας θυμούνται; Πως να το γνωρίζουμε; Αν καθόμασταν μέσα σε έναν ελληνικό ναό τον 3ο αιώνα π.Χ. και λέγαμε «Θέλεις να σε θυμούνται για την τέχνη σου ή για κάτι άλλο;», μπορεί να σε κοιτούσαν και να σου έλεγαν «Τι είναι τέχνη; Δεν υπάρχει τέχνη. Αυτό δεν είναι τέχνη.» Carlos Picón:Αυτό είναι θρησκεία. Ή είναι λατρεία;

IMAGES — Fig. 1 Tanagra figurine 310 - 290 BC Athens, Museum of Cycladic Art, inv. no. ΚΠ0069 © Museum of Cycladic Art, Athens

— Fig. 5 George Condo God 1, 2014 Gold-plated bronze 73.66 x 66.04 x 60.96 cm Private Collection

— Fig. 2 Fragment of a colossal head of an 'imago clipeata', possibly depicting Alexander the Great. 200– 101 BC Pergamon (Turkey), Gymnasion, inv. no. AvPVII 283 © Scala, Florence/bpk, Bildagentur für Kunst, Kultur und Geschichte, Berlin, 2018

— Fig. 6 George Condo Jean-Louis' Wife, 2005 Oil on canvas 50.8 x 64 cm Private Collection

— Fig. 3 Gold casing of sealstone 1500 - 1350 BC Museum of Cycladic Art, inv. no. ΝΓ0810 © Museum of Cycladic Art, Athens — Fig. 4 Horse figurine 800 - 700 BC Museum of Cycladic Art, inv. no. ΝΓ0177 © Museum of Cycladic Art, Athens

— Fig. 7 Statuette of Aphrodite 150 - 50 BC Museum of Cycladic Art, inv. no. ΚP0024 © Museum of Cycladic Art, Athens — Fig. 8 Bull-shaped rhyton 1450 - 1200 ΒC Museum of Cycladic Art, inv. no. Ζ0397 © Museum of Cycladic Art, Athens — Fig. 9 © Shutterstock

— Fig. 10 Yves Klein Suaire de Mondo Cane (Mondo Cane Shroud), 1961 274.3 x 301 cm. © Succession Yves Klein c/o Adagp, Paris, Osdeete, Athens 2018 — Fig. 11 A shade of hot pink — Fig. 12 George Condo Portrait of A Woman, 2002 Oil on canvas 182.88 x 152.4 cm (detail) Private Collection — Fig. 13 © Shutterstock

— Fig. 16 Harold Rosenberg The De-Definition of Art, 1972 The University of Chicago Press — Fig. 17 Kasimir Malevic Painterly Realism of a Football Player - Color Masses in the 4th Dimension, summer/fall 1915 Oil on canvas, 71 x 44.5 cm © The Art Institute of Chicago / Art Resource, NY/ Scala, Florence, 2018 — Fig. 18 George Condo Watching Television, 1998 Silkscreen on canvas 160.2 x 203.2 cm Private Collection

— Fig. 14 © Shutterstock — Fig. 15 Claude Monet La Japonaise (Camille Monet in Japanese Costume), 1876 Oil on canvas 231.8 x 142.3 cm © Museum of Fine Arts, Boston

FOOTNOTES 1

Carlos Picón: There’s a little book which I'll try to get you by [Cornelius Vermeule, a small handbook that's called Greek and Roman Sculpture in Gold and Silver.] He gathers most of the extant examples of small pieces and solid casts. Silver and cast gold. And the lead ones are votives. If you go to the Met, in the Belfer Court on the left - that pyramid that I built? There are those flat lead votives. Those are mold-made, and they were given to the temple as votive offerings by the constituency. They all come from Sparta. And we have some 50 of them. They were mass-produced. You could make them easily in lead. George Condo: No, you probably never saw it. I only made three of them. I showed it when I first made it, in Korea at the Gwangju Biennale. And the first idea was to make it in jade. We'd been seeing so much fake jade. It’s another trade that's really interesting, all these fake jade sculptures. And I started thinking - maybe it would be [funny to do a gigantic sculpture in jade], you know? And then I realized real jade is so expensive. George Condo: What I did was when he was in clay, I said ‘it just looks too classical’. So I took a wire and I cut his head in half, and just moved it like that. So it was almost like [he was in an earthquake.] It's like the perfect break, but with it still being there. It’s as if that sculpture at the Met still had the whole head. It broke here and then it moved like this, but there was all of his head. Carlos Picón: I'll show you in the polychromy book a reconstruction of a [head of Apollo]. It looks as if you had looked at that the night before making this. George Condo: That’s what I was thinking about, and that's why I called him

God 1, because I thought in Greece, of all of their gods. Polytheistic. Carlos Picón: It's a [bestiary of wild animals.] They're all Mesoamerican and South American. From Mexico to the Andes. They range from about 1200 B.C. to the Spanish Conquest, so to the 16th century. George Condo: They’re very, very extraterrestrial. These things are full-on alien. That is the whole movement. Carlos Picón: [What are they going to copy from America?] The disposable 20th century? I don’t know. George Condo: Plastic? Products? Commercials? Is it media? Is it a completely different aspect of our culture than what we would want to be remembered by? How do we know? If we were sitting in a Greek temple and it was the 3rd century BC and we said, "Do you want to be remembered by your art, or do you want to be remembered by something else?" they might just look at you and say: "What is art? There is no such thing as art. This is not art." Carlos Picón: This is religion. Or this is cult?

— 39

GEORGE CONDO

40 â&#x20AC;&#x201D;

EXHIBITED WORKS â&#x20AC;&#x201D; 41

«Άρα όλη η τέχνη είναι αφαίρεση, ακόμα και όταν επιχειρεί να είναι παραστατική». 1

Ο κατακερματισμός και η ανακατασκευή είναι θέματα που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της δουλειάς του Condo στο σχέδιο, τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Η εφαρμογή αυτών των διαδικασιών, προφανής σε γλυπτά έργα του όπως στην Τοτεμική Φιγούρα (Totemic Personage, 2012) και στο Γυμνό σε Κιβώτια Κρασιού 2 (Nude on Wine Crates 2, 2016) αναδεικνύει τη δυνότητα του Condo στη γλυπτική. Απηχώντας τον ακαδημαϊκό κλασικισμό της ιστορίας της γλυπτικής σε μπρούντζο και έχοντας ενσωματώσει οπτικά ερεθίσματα από τον Κυβισμό, τα έργα αυτά μοιάζουν απελευθερωμένα και ταυτόχρονα σε απόλυτο συγχρονισμό με τις ζωγραφικές πρακτικές του Condo, σαν το ένα να μην μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο. Χαρακτηριστικό δείγμα του παιχνιδιού ισορροπίας μεταξύ αφαίρεσης και παραστατικής ζωγραφικής ή της «παραστατικής αφαίρεσης», για να χρησιμοποιήσουμε έναν όρο που αποδώθηκε στο έργο του Condo στο παρελθόν, ο Εσωτερικός Κόσμος (Internal Space, 2005) που δανείζεται επίσης από τα πρωιμότερα «διαστελλόμενα» (expanding) έργα ζωγραφικής του των μέσων της δεκαετίας του 1980, αποδεικνύει ότι ένα έργο μπορεί να είναι ταυτόχρονα και παραστατικό και αφηρημένο. 42 —

“Therefore all art is an abstraction even when attempting to be representational.” 1

Fragmentation and reconfiguration are motifs that have been integral to Condo’s practice in drawing, painting, and sculpture. The application of these processes is evident in sculptural works such as Totemic Personage (2012) and Nude on Wine Crates 2 (2016) revealing Condo’s aptitude for the sculpture medium. Echoing the academic classicism of the history of bronze sculpture and taking visual cues from Cubism, these works seem to be both liberated but completely in sync with his painting practice; as if one could not exist without the other. A great example of Condo’s balancing act between abstraction and figuration or, to use a term that has been previously attached to his work ‘figurative abstraction’, Internal Space (2005), also borrowing from his earlier expanding canvas works of the mid-1980’s, is a testament to the notion that a work can be both representational and abstract.

— 43

— Εσωτερικός Κόσμος, 2005 Λάδι σε καμβά 215,9 x 203,2 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Internal Space, 2005 Oil on canvas 215.9 x 203.2 cm Private Collection

44 —

â&#x20AC;&#x201D; 45

46 â&#x20AC;&#x201D;

— Γυμνό σε Kιβώτια Κρασιού 2, 2016

— Nude on Wine Crates 2, 2016

Μπρούντζος 153,7 x 35,6 x 33,7 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

Bronze 153.7 x 35.6 x 33.7 cm Private Collection

— 47

— Τοτεμική Φιγούρα, 2012

— Totemic Personage, 2012

Μπρούντζος 96,5 x 40,6 x 50,8 cm Ευγενική Παραχώρηση Συλλογή Frank Cohen

Bronze 96.5 x 40.6 x 50.8 cm Courtesy of the Frank Cohen Collection

48 —

â&#x20AC;&#x201D; 49

«Υπάρχουν χαρακτήρες που ζουν μέσα στο μυαλό σου και θέλω να τους φέρω στο φως. Αν αναλογιστείς πώς το μυαλό, σε αντίθεση με τα μάτια, βλέπει τους ανθρώπους, αυτήν την εικόνα θέλω να δημιουργήσω.» 2

Παρωδία και υπερβολή, που όμως συνδυάζονται πάντα με μια βαθειά συμπάθεια για τους πρωταγωνιστές του, είναι κάποια από τα μέσα που χρησιμοποιεί ο Condo για να προβάλει «τις τέσσερις πλευρές της ανθρώπινης φύσης».3 Οι χαρακτήρες του, κυρίως φανταστικοί αλλά ενίοτε εμπνευσμένοι από πραγματικές καταστάσεις και ανθρώπους, μοιάζουν άλλοτε ξαφνιασμένοι και ανόητοι, όπως στον μπρούντζινο Βούλγαρο Τραπεζίτη (The Bulgarian Banker, 2010), άλλοτε σε μια κατάσταση μανίας και έκστασης, όπως στο Γελαστό Ιερέα (Laughing Priest, 2004) – το αντίθετο από αυτό που θα περίμενε κανείς για επαγγέλματα για τα οποία η σοβαρότητα είναι ύψιστης σημασίας. Σε έργα όπως τα: Άστεγοι Αρλεκίνοι (Homeless Harlequins, 2004) και Χαμογελαστός Αρλεκίνος (Grinning Harlequin, 2005), οι πρωταγωνιστές μοιάζουν εξαθλιωμένοι και εξαντλημένοι από τον θλιβερό, αν και κωμικό, ρόλο τους ως γελωτοποιοί από μία άλλη εποχή. Ο Condo έχει εφεύρει ένα προσωπικό ιδίωμα προσωπογραφίας και καταγράφει στα πορτραίτα του καθημερινούς παραλογισμούς της ζωής μέσα από ένα σύνολο χαρακτήρων που κατοικούν στο μυαλό του, συνθέτοντας μια δική του comedia dell’ arte. 50 —

“There are characters that live within your mind and I want to bring them to light. If you think about how the mind as opposed to the eyes see people, that is the image I want to create.” 2

Parody and exaggeration, however always with extreme sympathy to his subjects, are only a few of the means Condo uses in order to bring forward the “four sides of human nature”.3 His characters, mostly fictitious but occasionally born out of real life situations and people, seem at times dumbfounded and foolish, as in the bronze The Bulgarian Banker (2010), and at other times in a manic and ecstatic state, much like in the Laughing Priest (2004), quite the opposite for professions in which sincerity is of outmost importance. In works such as Homeless Harlequins (2004) and Grinning Harlequin (2005), the protagonists appear destitute and depleted by their miserable, albeit comical, role as court jesters. Condo has invented a personal language of portraiture, and lends humor to his portraits by recording the everyday absurdities of life via a cast of characters that reside in his mind, leaving behind his very own comedia dell’ arte.

— 51

— Άστεγοι Αρλεκίνοι, 2004 Λάδι σε καμβά 60,3 x 50,8 εκ. Skarstedt, Νέα Υόρκη

— Homeless Harlequins, 2004 Oil on canvas 60.3 x 50.8 cm Skarstedt, New York

52 —

â&#x20AC;&#x201D; 53

54 â&#x20AC;&#x201D;

— Πορτραίτο του Δάκη Ιωάννου και του Maurizio Cattelan I, 2006 Λάδι σε καμβά 166 x 140cm Ιδιωτική Συλλογή

— Portrait of Dakis Joannou and Maurizio Cattelan I, 2006 Oil on canvas 166 x 140cm Private Collection

— 55

56 â&#x20AC;&#x201D;

— Πορτραίτο του Δάκη Ιωάννου και του Maurizio Cattelan IΙ, 2006 Λάδι σε καμβά 166 x 140cm Ιδιωτική Συλλογή

— Portrait of Dakis Joannou and Maurizio Cattelan II, 2006 Oil on canvas 166 x 140cm Private Collection

— 57

— Πορτραίτο του Δάκη Ιωάννου και του Maurizio Cattelan III, 2006 Λάδι σε καμβά 166 x 140 cm Ιδιωτική Συλλογή

— Portrait of Dakis Joannou and Maurizio Cattelan III, 2006 Oil on canvas 166 x 140 cm Private Collection

58 —

â&#x20AC;&#x201D; 59

60 â&#x20AC;&#x201D;

— O Χαμογελαστός Αρλεκίνος, 2005 Μπρούντζος 39,4 x 20,3 x 22,9 cm Συλλογή König

— The Grinning Harlequin, 2005 Bronze 39.4 x 20.3 x 22.9 cm König Collection

— 61

— O Βούλγαρος Τραπεζίτης, 2010 Mπρούντζος 48,3 x 26,7 x 24,1 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— The Bulgarian Banker, 2010 Bronze 48.3 x 26.7 x 24.1 cm Private Collection

62 —

â&#x20AC;&#x201D; 63

64 â&#x20AC;&#x201D;

— Nέα Γυναίκα με Περιδέραιο από Μαργαριτάρια, 2005 Mπρούντζος 25,4 x 33 x 50,8 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Young Woman with Pearl Necklace, 2005 Βronze 25.4 x 33 x 50.8 cm Private Collection

— 65

66 â&#x20AC;&#x201D;

— Ο Γελαστός Ιερέας, 2004 Λάδι σε καμβά 25,5 x 20,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— The Laughing Priest, 2004 Oil on canvas 25.5 x 20.5 cm Private Collection

— 67

68 â&#x20AC;&#x201D;

— Δύο Φιγούρες, 2017 Γραφίτης σε χαρτί 76 x 55,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Two Figures, 2017 Graphite on paper 76 x 55.5 cm Private Collection

— 69

— O Aλκοολικός, 2002 Μπρούντζος 36,2 x 26,7 x 21,6 εκ. Skarstedt, Nέα Υόρκη

— The Alcoholic, 2002 Bronze 36.2 x 26.7 x 21.6 cm Skarstedt, New York

70 —

â&#x20AC;&#x201D; 71

72 â&#x20AC;&#x201D;

— Kαθισμένη Γυναίκα με Μπλε Μαλλιά, 2017 Γραφίτης και χρωματιστό μολύβι σε χαρτί 76.5 x 55,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Seated Woman with Blue Hair, 2017 Graphite and colored pencil on paper 76.5 x 55.5 cm Private Collection

— 73

«Αυτό είναι ένα έργο ζωγραφικής. Δεν είναι ένα ψεύτικο έργο ζωγραφικής, είναι ένα έργο ζωγραφικής από την πραγματικότητα ενός φανταστικού χαρακτήρα. Γι’ αυτό δουλεύω με ένα καστ χαρακτήρων, όλων προσεκτικά φτιαγμένων. Κάθε φορά που ένας τους γίνεται πραγματικός, ζωντανεύει μαζί του και το περιβάλλον του, ο χώρος στον οποίο υπάρχει. Καμιά φορά νομίζω ότι προέρχονται από το μυαλό κάποιου φανταστικού χαρακτήρα.» 4

Το Χάρτινα Πρόσωπα (Paper Faces, 1997) είναι ένα μνημειακό έργο στο οποίο ο Condo συγκεντρώνει μια σειρά από χαρακτηριστικά μοτίβα της δουλειάς του, σχεδόν σαν ένα προμήνυμα του τι πρόκειται να ακολουθήσει. Αναγνωρίσιμες παντού υπό τη μορφή σκαριφιμάτων είναι πρωιμότερες εκδοχές ορισμένων εκ των χαρακτήρων του που θα αποτελέσουν θέμα των γνωστών έργων του με τους τραπεζίτες και τους πότες, μεταξύ άλλων, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές του 21ου αιώνα. Η τεχνική του κολλάζ συνδυάζεται με ζωγραφική και με αδρά ίχνη, σαν σκίτσα, καμωμένα με λάδι, στα διάσημα «αντίποδα όντα» (antipodal beings), που εμφανίζονται στο έργο του στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1990. Τα πλάσματα αυτά, μακρυμάλλικα, με μεγάλα αυτιά, είναι τα πρώτα που καταχωρήθηκαν στον ολοένα ευρυνόμενο πάνθεον φανταστικών χαρακτήρων του Condo, για να αναπτυχθούν δύο δεκαετίες αργότερα σε μορφές που μοιάζουν να απηχούν την εμπειρία του αισθητηριακού κορεσμού, του άγχους και της κοινωνικής παράλυσης του 21ου αιώνα, όπως το Παραλυτικό Ρομπότ (Paralytic Robot, 2014). 74 —

“This is a painting. It’s not a fake painting, it’s a painting from an imaginary character’s reality. That’s why I work with a cast of characters, all created carefully. As each of them becomes real, so do their environments, their place of being. Sometimes, I think they even come from some imaginary character’s mind.” 4

Paper Faces (1997) is a monumental work in which Condo brings together a number of characteristic motifs of his work, almost as a foreshadowing of what was yet to be. Identifiable all around, in sketch-like form, are younger iterations of some of the characters, which will become the subject of his notable works featuring bankers and drinkers amongst others, towards the turn of the century. Collaged elements come together in a combination of painting and broad drawing-like gestures of oil paint, with his famous ‘antipodal beings’, which begin to appear in his work around the mid-1990s. The pods, longhaired and big eared, are the very first entries of Condo’s gradually increasing rolodex of imaginary characters, developing a couple of decades later into beings which appear to be in tune with the 21st century experience of sensory overload, angst, and social paralysis, much like the Paralytic Robot from 2014.

— 75

76 â&#x20AC;&#x201D;

— Παραλυτικό Ρομπότ, 2014 Λάδι σε λινό 170,2 x 165,1 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Paralytic Robot, 2014 Oil on linen 170.2 x 165.1 cm Private Collection

— 77

78 â&#x20AC;&#x201D;

— Χάρτινα Πρόσωπα, 1997 Ακρυλικό, λάδι και χαρτί σε καμβά 243,84 x 406,4 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Paper Faces, 1997 Acrylic, oil and paper on canvas 243.84 x 406.4 cm Private Collection

— 79

«Νομίζω ότι όλη η πράξη του να δημιουργείς τέχνη δεν έχει καμιά σχέση με το μέσο που χρησιμοποιείς... Μπορείς να ζωγραφίζεις, να σχεδιάζεις, να γράφεις κλπ., όμως η πράξη παραμένει πάντα η ίδια.» 5

Το σχέδιο αποτέλεσε διαχρονικά ένα προπαρασκευαστικό στάδιο για καλλιτέχνες και ζωγράφους. Για τον Condo, ωστόσο, το σχέδιο υπήρξε από νωρίς μια σημαντική και αυτόνομη διαδικασία, υπό την έννοια ότι το σχέδιο, ως μέσο, του επέτρεψε έναν μεγάλο αυθορμητισμό και μια ευελιξία της χειρονομίας. Ως εκ τούτου, για τον Condo το σχέδιο και η ζωγραφική λειτουργούσαν πάντα συμπληρωματικά το ένα προς το άλλο. Σε μία σειρά έργων την οποία ο καλλιτέχνης αποκαλεί «σχεδιαστική ζωγραφική» (drawing paintings) τα δύο αυτά μέσα είναι συνυφασμένα με τέτοιο τρόπο που δύσκολα διακρίνει κανείς που τελειώνει το ένα και που αρχίζει το άλλο. Αυτή η σειρά έργων «σχεδιαστικής ζωγραφικής» (drawing paintings), που ξεκινά περίπου το 2008, είναι το αναπόφευκτο επόμενο βήμα και ένας συνδυασμός του εκτενούς σχεδιαστικού έργου του, των «διαστελλόμενων» ζωγραφικών έργων της δεκαετίας του 1980 και των πρωιμότερων πορτραίτων «τεχνητού ρεαλισμού» (artificial realism). Όλες οι δεξιότητες και οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες δίνουν τη θέση τους σε αυτή την ώριμη ομάδα έργων, που μοιάζουν, παραδόξως και μεταφορικά, σαν ένα ρεαλιστικό πορτραίτο της φρενώδους ζωής του 21ου αιώνα. 80 —

“I think the whole act of making art has nothing to do with the medium within which you work… You can paint, draw, write, etc., but the act itself always remains the same.” 5

Drawing has throughout the centuries been a preparatory step for artists and painters. It is interesting to observe the extent to which drawing has been an important and stand-alone production process of Condo’s practice since early on, in the sense that drawing as a medium has allowed great spontaneity and flexibility in gesture. As a result, drawing and painting for Condo have always worked as complements to one another. Intertwined as such, in a body of work he calls the drawing paintings, Condo makes it hard to distinguish where one medium ends and the other begins. The drawing paintings series beginning around 2008 are an inevitable ‘next step’ and a combination of his extensive drawing practice, the expanding canvas works of the ‘80s and the earlier artificial realism portraits. Finally, all the accumulated skill and information gathered in the past decades give way to this mature group of works, which seem to be, paradoxically and metaphorically, a realistic portrait of bustling 21st century life.

— 81

— Πλήρης Σάρωση, 2011 Ακρυλικό, κάρβουνο και παστέλ σε λινό 215,9 x 172,7 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Full Sweep, 2011 Αcrylic, charcoal and pastel on linen 215.9 x 172.7 cm Private Collection

82 —

â&#x20AC;&#x201D; 83

— Μάτια και Χαμόγελα, 2015 Ακρυλικό, παστέλ και κάρβουνο σε καμβά 233,7 x 195,6 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Eyes and Smiles, 2015 Acrylic, pastel and charcoal on canvas 233.7 x 195.6 cm Private Collection

84 —

â&#x20AC;&#x201D; 85

86 â&#x20AC;&#x201D;

— Δύο Προφίλ, 2017 Γραφίτης και χρωματιστό μολύβι σε χαρτί 75,5 x 55,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Two Profiles, 2017 Graphite and colored pencil on paper 75.5 x 55.5 cm Private Collection

— 87

88 â&#x20AC;&#x201D;

— Πεδίο από Φιγούρες, 2011 Ακρυλικό, κάρβουνο και παστέλ σε λινό 177,8 x 213,4 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Field of Figures, 2011 Acrylic, charcoal and pastel on linen 177.8 x 213.4 cm Private Collection

— 89

90 â&#x20AC;&#x201D;

— Γραμμικά Πρόσωπα, 2017 Γραφίτης και χρωματιστό μολύβι σε χαρτί 75,5 x 55,5 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Linear Faces, 2017 Graphite and colored pencil on paper 75.5 x 55.5 cm Private Collection

— 91

«Οι Αυτοπροσωπογραφίες στο Παρίσι ήταν η απόλυτη υπαρξιακή εμπειρία, το να κοιτάζω μέσα στον καθρέφτη ενός θρυμματισμένου μυαλού και να ανασυνθέτω όλα τα κομμάτια, χιουμοριστικές σκέψεις για το ποιος είμαι και τι έχω απογίνει - ένας κωμικός στην σκηνή, με μια ματωμένη μύτη και ένα σπασμένο πόδι, λίγα στραβά δόντια και ένα μεγάλο στομάχι. Αν ο Θεός μου είχε προσφέρει έναν άλλο καθρέφτη ίσως να είχα δει έναν ανόητο.» 6

Χαμόγελα πονηρά, μάτια γουρλωτά, οδοντοστοιχίες, κεφάλια που διαθλώνται – είτε σε μαύρο μελάνι ή με εκρήξεις κίτρινου, πράσινου, μωβ και πορτοκαλί χρώματος – συνθέτουν τις μορφές του φρενήρους κόσμου του Condo. Ένα λεξικό από φυσιογνωμίες, των οποίων η συλλογή ξεκίνησε τρεις δεκαετίες νωρίτερα και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Ενίοτε, δύο, τρεις ή περισσότερες μορφές διακρίνονται στο σύμφυρμα που αποτελεί αυτά τα κατ’ ενώπιον πορτραίτα. Σκούζουν, χαμογελούν, μηχανορραφούν, με βλέμμα που προδίδει διαταραχή, σύγχυση, έκπληξη – οπωσδήποτε ταυτίζεται κανείς με μια ή και με όλες αυτές τις ψυχικές καταστάσεις σε κάποια στιγμή της ζωής του. Το έργο Στην Προκυμαία (Τσάρλι), [On the Waterfront (Charlie), 2012] λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος με αυτό το τελευταίο σύνολο έργων ζωγραφικής και σχεδίων, που δημιουργήθηκε το 2017 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην έκθεση George Condo at Cycladic, με τον καλλιτέχνη να διαγράφει πλήρη κύκλο, επιστρέφοντας στην αυτοπροσωπογραφία, όπως εκδηλώνεται στα τέσσερα έργα με τίτλο Αυτοπροσωπογραφία στο Παρίσι 1-3 (Self portrait in Paris 1-3, 2017) και στο έργο Εγώ, ο Εαυτός μου και Αυτός (Me, Myself and Him, 2017). 92 —

“Self-Portraits in Paris were the ultimate existential experience, looking into the mirror of a shattered mind and recomposing all the pieces, humorous reflections on who I am and what I have become - a comedian on stage with a bloody nose and busted leg, a few crooked teeth and a big fat stomach. Had God granted me another mirror perhaps I would have seen a fool.” 6

Cheeky grins, googly eyes, rows of teeth, and budding heads—whether in black ink or in bursts of yellow, green, purple and orange—make up the figures of Condo’s frenetic world. A lexicon of physiognomies, that began accumulating three decades ago, and continues to expand to date. At times two, three or more figures are discernable in the mash up that comprises these straight up en face portraits. Screeching, smiling or deranged, confused, scheming, or astounded; one can certainly identify with a number of these emotional states, separately or simultaneously, at some point in life. On the Waterfront (Charlie) (2012) acts as an anchor for this latter group of paintings and drawings created in 2017 and exhibited for the first time in the George Condo at Cycladic exhibition having the artist come back full circle to the self-portrait as reflected in the four works· Self portrait in Paris 1-3 (2017) and Me, Myself and Him (2017).

— 93

— Αυτοπροσωπογραφία στο Παρίσι 3, 2017 Aκρυλικό και ασημένια μεταλλική μπογιά σε λινό 100 x 73 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Self Portrait in Paris 3, 2017 Acrylic and silver metallic paint on linen 100 x 73 cm Private Collection

94 —

â&#x20AC;&#x201D; 95

96 â&#x20AC;&#x201D;

— Aντιμέτωποι, 2017 Μελάνι σε χαρτί 31 x 31 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Facing Each Other, 2017 Ink on paper 31 x 31 cm Private Collection

— 97

— Αυτοπροσωπογραφία στο Παρίσι 1, 2017 Ακρυλικό σε λινό 65 x 54 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Self Portrait in Paris 1, 2017 Acrylic on linen 65 x 54 cm Private Collection

98 —

â&#x20AC;&#x201D; 99

100 â&#x20AC;&#x201D;

— Στην Προκυμαία (Τσάρλι), 2012 Λάδι σε καμβά 177,8 x 152,4 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— On the Waterfront (Charlie), 2012 Oil on canvas 177.8 x 152.4 cm Private Collection

— 101

— Εγώ, ο Εαυτός μου και Αυτός, 2017 Ακρυλικό και ασημένια μεταλλική μπογιά σε λινό 146 x 114 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Me, Myself and Him, 2017 Acrylic and silver metallic paint on linen 146 x 114 cm Private Collection

102 —

â&#x20AC;&#x201D; 103

104 â&#x20AC;&#x201D;

— Πρόσωπα & Μορφές, 2017 Μελάνι σε χαρτί 31 x 31 cm Ιδιωτική Συλλογή

— Faces & Forms, 2017 Ink on paper 31 x 31 cm Private Collection

— 105

106 â&#x20AC;&#x201D;

— Σκοτεινή Προσωπικότητα, 2017 Μελάνι σε χαρτί 31 x 31 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Dark Personage, 2017 Ink on paper 31 x 31 cm Private Collection

— 107

108 â&#x20AC;&#x201D;

— Mελέτη Αυτοπροσωπογραφίας, 2017 Μελάνι σε χαρτί 32 x 31 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Self Portrait Study, 2017 Ink on paper 32 x 31 cm Private Collection

— 109

— Αυτοπροσωπογραφία στο Παρίσι 2, 2017 Aκρυλικό σε λινό 65 x 54 εκ. Ιδιωτική Συλλογή

— Self Portrait in Paris 2, 2017 Acrylic on linen 65 x 54 cm Private Collection

110 —

â&#x20AC;&#x201D; 111

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ 42-43, 50-51, 74-75, 92-93 Λόγια του καλλιτέχνη στον κατάλογο έκθεσης George Condo: The Lost Civilization, Gallimard, 2009, σ. 31 2 Portrait of an Artist: George Condo. Συνέντευξη του George Condo στον Dorian May, Vanity Fair, 17 Μαρτίου, 2018 3 Λόγια του καλλιτέχνη στο Simon Baker, George Condo: Painting Reconfigured, Thames & Hudson, 2015, p. 152 4 Συνέντευξη του George Condo στην Anney Bonney, BOMB magazine, 1 Ιουλίου 1992 5 Λόγια του καλλιτέχνη στο Simon Baker, George Condo: Painting Reconfigured, Thames & Hudson, 2015, σ. 194 6 Συζήτηση με την επιμελήτρια της έκθεσης George Condo at Cycladic, Μάιος 2018 1

112 —

FOOTNOTES FOR QUOTES ON PAGES 42-43, 50-51, 74-75, 92-93 1

4 5

The artist quoted in exh. cat. George Condo: The Lost Civilization, Gallimard, 2009, p. 31 Portrait of an Artist: George Condo. Interview with Dorian May, Vanity Fair, March 17, 2018 The artist quoted in Simon Baker, George Condo: Painting Reconfigured, Thames & Hudson, 2015, p. 152 George Condo, interview with Anney Bonney, BOMB magazine, July 1, 1992 The artist quoted in Simon Baker, George Condo: Painting Reconfigured, Thames & Hudson, 2015, p. 194 The artist in conversation with the curator of George Condo at Cycladic, May 2018

â&#x20AC;&#x201D; 113

114 â&#x20AC;&#x201D;

â&#x20AC;&#x201D; 115

Bιογραφικό George Condo

Ο George Condo γεννήθηκε στο Concord του New Hampshire στις ΗΠΑ το 1957. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Μουσική Θεωρία στο University of Michigan στο Lowell. Η τέχνη του μπορεί να ιδωθεί σαν μια πολυεπίπεδη εμπειρία που φέρνει τον θεατή σε επαφή με την ψυχολογική διερεύνηση της ανθρώπινης φύσης. Μετασχηματίζοντας στοιχεία από την ιστορία της τέχνης και αποσκοπώντας στην πραγμάτωση ενός φιλοσοφικού περιεχομένου, η ζωγραφική του Condo αποτελεί ένα σημείο πρόσβασης και εικαστικής θεώρησης του σύγχρονου κόσμου. Έργα του Condo ανήκουν στις μόνιμες συλλογές των Metropolitan Museum of Art (Νέα Υόρκη), Museum of Modern Art (Νέα Υόρκη), Solomon R. Guggenheim Museum (Νέα Υόρκη), Whitney Museum of American Art (Νέα Υόρκη), AlbrightKnox Art Gallery (Μπάφαλο), National Gallery of Art (Ουάσινγκτον), Museum of Fine Arts (Χιούστον), Judith Rothschild Foundation (Φιλαδέλφεια), Broad Art Foundation (Σάντα Μόνικα), Marciano Art Foundation (Λος Άντζελες), Tate Modern (Λονδίνο), Centre Georges Pompidou (Παρίσι), Fonds National d’Art Contemporain (Υπουργείο Πολιτισμού, Παρίσι), Fonds Regional d’Art Contemporain (Ιλ-ντε-Φρανς, Παρίσι), Staedel Museum (Φρανκφούρτη), Dakis Joannou Collection Foundation (Αθήνα), Astrup Fearnley Museum of Modern Art ( Όσλο), Museu d’Art Contemporani (Βαρκελώνη), Doron Sebbag Art Collection, ORS Ltd. (Τελ Αβίβ), Museo Jumex (Πόλη του Μεξικού) και Moderna Museet (Στοκχόλμη). O Condo έχει παραδώσει διαλέξεις σε σημαντικά ιδρύματα (Columbia University, Yale University, Pasadena Art Center, San Francisco MοΜΑ, Solomon R. Guggenheim Museum, Metropolitan Museum of Art κ.ά.) και δίδαξε στο Harvard University το σεμινάριο διάρκειας ενός εξαμήνου «Painting Memory». Το 1999 του απονεμήθηκε το Βραβείο Ακαδημίας της American Academy of Arts and Letters και το 2005 το Βραβείο Francis J. Greenberger, ενώ το 2013 ο Condo ήταν «Τιμώμενο Πρόσωπο» του New York Studio School και το 2018 του Επετειακού Γκαλά του Bomb Μagazine. Πρόσφατα, το Phillips Collection διοργάνωσε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση με έργα του Condo σε χαρτί (The Way I Τhink), η οποία ταξίδεψε στο Louisiana Museum of Modern Art στη Δανία το φθινόπωρο του 2017. Το 2016, το συνολικό έργο του Condo αποτέλεσε το κεντρικό θέμα της έκθεσης Confrontation του Staatliche Museen zu Berlin Museum Berggruen, την οποία επιμελήθηκε ο Udo Kittelmann. Το 2011, το New Museum (Νέα Υόρκη) παρουσίασε την αναδρομική έκθεση Mental States, η οποία ταξίδεψε στο Museum Boijmans Van Beuningen (Ρότερνταμ), στη Hayward Gallery (Λονδίνο) και στη Schirn Kunsthalle (Φρανκφούρτη). Ο George Condo εκπροσωπείται από τις γκαλερί Skarstedt (Νέα Υόρκη) και Sprüth Magers (Βερολίνο).

116 —

George Condo Biography

George Condo was born in Concord, New Hampshire in 1957. He attended the University of Massachusetts, in Lowell, where he studied Music Theory and Art History. Mr. Condo’s art can be viewed as a multilayered experience that brings the viewer in touch with a psychological exploration of human nature. Through the process of transformation involving art historical language and an actualization of philosophical content, Condo’s paintings create a visible window into the world we live in. His work is in the permanent collections of the Metropolitan Museum of Art, New York; Museum of Modern Art, New York; The Solomon R. Guggenheim Museum, New York; Whitney Museum of American Art, New York; Albright-Knox Art Gallery, Buffalo; The National Gallery of Art, Washington D.C.; The Museum of Fine Arts, Houston, The Judith Rothschild Foundation, Philadelphia; Broad Art Foundation, Santa Monica; Marciano Art Foundation, Los Angeles; Tate Modern, London; Centre Georges Pompidou, Paris; Fonds National d’Art Contemporain, Ministère de la Culture, Paris; Fonds Regional d’Art Contemporain, Ile de France, Paris; Staedel Museum, Frankfurt; Dakis Joannou Collection Foundation, Athens; Astrup Fearnley Museum of Modern Art, Oslo; Museu d’Art Contemporani, Barcelona; the Doron Sebbag Art Collection, ORS Ltd., Tel Aviv; Museo Jumex, Mexico City; and Moderna Museet, Stockholm. Mr. Condo has been invited to lecture at many prestigious institutions including Columbia University, Yale University, Pasadena Art Center, San Francisco MOMA, The Solomon R. Guggenheim Museum, New York, and the Metropolitan Museum of Art, New York. Mr. Condo taught a six-month course at Harvard University entitled "Painting Memory". In 1999 Mr. Condo received an Academy Award from the American Academy of Arts and Letters; in 2005 he received the Francis J. Greenberger Award; in 2013 Condo was honored by the New York Studio School; in 2018 he was a BOMB Magazine 2018 Anniversary Gala Honoree. Condo was recently the subject of a major retrospective of works on paper titled The Way I Think at the Phillips Collection in Washington D.C, in early 2017, which travelled to the Louisiana Museum of Modern Art in Denmark in the Fall of 2017. In 2016 Condo’s work was the feature of amuseum-wide exhibition, Confrontation, at the Staatliche Museen zu Berlin - Museum Berggruen, Berlin, curated by Udo Kittelmann. In 2011, the New Museum, New York presented the retrospective exhibition, Mental States. This exhibition travelled to Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam; Hayward Gallery, London; and Schirn Kunsthalle, Frankfurt. George Condo is represented by Skarstedt Gallery, New York and Sprüth Magers, Berlin.

— 117

Χρονολόγιο

George Condo Χρονολογία γέννησης: 1957

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

1976-78 Lowell University, Μασαχουσέτη

ΒΡΑΒΕΙΑ

2018 BOMB Magazine 2018, Τιμώμενο Πρόσωπο Επετειακού Γκαλά 2013 New York Studio School of Drawing, Τιμώμενο Πρόσωπο Ζωγραφικής και Γλυπτικής 2008 Ετήσιο Καλλιτεχνικό Βραβείο, Arts Connection, Νέα Υόρκη Εθνικό Καλλιτεχνικό Βραβείο Anderson Ranch 2005 Βραβείο Francis J. Greenberger 1999 Καλλιτεχνικό Βραβείο της Ακαδημίας, American Academy of Arts and Letters

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2018 George Condo: Εκτενείς προσωπογραφικές συνθέσεις, Maritime Museum, Χονκ Κονγκ 2017 George Condo: Νέα έργα, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη Ο τρόπος που σκέφτομαι, Phillips Collection, Ουάσινγκτον˙ Louisiana Museum of Modern Art, Χαμλέμπεκ, Δανία 2016 Αναμέτρηση, Staatliche Museen zu Berlin – Museum Berggruen, Bερολίνο Είσοδος στο κενό, Sprüth Magers, Λος Άντζελες Επιλογή από μια ιδιωτική συλλογή, Heydar Aliyev Foundation, Μπακού, Αζερμπαϊτζάν 2015 2015 Έργα σε χαρτί, Xavier Hufkens, Βρυξέλλες, Βέλγιο Belgium 2014 Διπλές προσωπογραφίες, μαύρα έργα ζωγραφικής, αφηρημένα σχέδια, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη George Condo: Σχέδια με μελάνι, Skarstedt Gallery, Λονδίνο Υπερκείμενος χώρος, Simon Lee Gallery, Λονδίνο 2013 George Condo, Sprüth Magers, Βερολίνο

118 —

Timeline

George Condo Born 1957

EDUCATION

1976-78 Lowell University, Massachusetts

AWARDS

2018 BOMB Magazine 2018 Anniversary Gala Honoree 2013 New York Studio School of Drawing, Painting & Sculpture Honoree 2008 Annual Artist’s Award from Arts Connection, New York Anderson Ranch National Artist Award 2005 Francis J. Greenberger Award 1999 Academy Award in Art from the American Academy of Arts and Letters

SOLO EXHIBITIONS

2018 George Condo: Expanded Portrait Compositions, Maritime Museum, Hong Kong 2017 George Condo: New Works, Skarstedt Gallery, New York The Way I Think, Phillips Collection, Washington, D.C.; Louisiana Museum of Modern Art, Humlebæk, Denmark 2016 Confrontation, Staatliche Museen zu Berlin – Museum Berggruen, Berlin Entrance to the Void, Sprüth Magers, Los Angeles Selection from a Private Collection, Heydar Aliyev Foundation, Baku, Azerbaijan 2015 Works on Paper, Xavier Hufkens, Brussels, Belgium 2014 Double Head, Black Paintings, Abstractions, Skarstedt Gallery, New York George Condo: Ink Drawings, Skarstedt Gallery, London Headspace, Simon Lee Gallery, London 2013 George Condo, Sprüth Magers, Berlin

— 119

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2011-2012 Ψυχικές καταστάσεις, New Museum, Νέα Υόρκη. Η έκθεση ταξίδεψε στα: Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, Ολλανδία˙ Hayward Gallery, Λονδίνο˙ Schirn Kunsthalle, Φρανκφούρτη Ζωγραφικά σχέδια, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη 2010 Ο χαμένος πολιτισμός, Galerie Andrea Caratsch, Ζυρίχη George Condo, Sprüth Magers, Βερολίνο 2009 Ό,τι θέλατε πάντα να γνωρίζετε για την τέχνη αλλά φοβόσασταν να ρωτήσετε, Massimo De Carlo, Μιλάνο George Condo, Xavier Hufkens, Βρυξέλες Ο χαμένος πολιτισμός, Musée Maillol, Παρίσι 2008 Σχέδια, Sprüth Magers, Βερολίνο George Condo, Gary Tatintsian Gallery, Inc., Μόσχα Χριστός: Η υποκειμενική φύση της αντικειμενικής αναπαράστασης, Luhring Augustine, Νέα Υόρκη 2007 George Condo, Simon Lee, Λονδίνο˙ Galerie Andrea Caratsch, Ζυρίχη Ζωγραφικά έργα των τελευταίων δέκα χρόνων, Nicholas Robinson Gallery, Νέα Υόρκη 2006 Wrong Gallery, Tate Modern, Λονδίνο Υπαρξιακές προσωπογραφίες, Xavier Hufkens, Βρυξέλες Υπαρξιακές προσωπογραφίες, Luhring Augustine, Νέα Υόρκη 2005 Γλυπτά, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη, George Condo, Monica Sprüth Philomene Magers, Μόναχο Αποσυναρμολογημένα αντικείμενα, Power House Memphis, Τενεσί Εκατό γυναίκες. Αναδρομική έκθεση, Margrit Brehm (επιμ.), Museum of Modern Art, Σαλτσβούργο, Αυστρία˙ Kunsthalle Bielefeld, Γερμανία 2004 Ζωγραφιές από τη δεκαετία του ’80, Biggs Robinson, Νέα Υόρκη Θρησκευτικά ζωγραφικά έργα, Simon Lee (επιμ.), Sprüth Magers Lee Gallery, Λονδίνο George Condo, Γκαλερί Ελένη Κορωναίου, Αθήνα Αναμνήσεις του Μανέ και του Βελάσκεθ, Galerie Jerome de Noirmont, Παρίσι George Condo, Monika Sprüth Philomene Magers, Κολονία 2003 Γλυπτά. Εκτενείς προσωπογραφίες, εκτενείς μορφές και τζαζ γλυπτά, Caratsch de Pury & Luxembourg, Ζυρίχη˙ Galerie Bruno Bischofberger, Ζυρίχη George Condo, The Carpenter Center for the Visual Arts, Κέιμπριτζ, Μασαχουσέτη

120 —

SOLO EXHIBITIONS

2011 -2012 Mental States, New Museum, New York. Traveled to: Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, The Netherlands; Hayward Gallery, London; Schirn Kunsthalle, Frankfurt Drawing Paintings, Skarstedt Gallery, New York 2010 The Lost Civilization, Galerie Andrea Caratsch, Zurich George Condo, Sprüth Magers, Berlin 2009 Everything You Always Wanted to Know About Art But Were Afraid to Ask, Massimo De Carlo, Milan George Condo, Xavier Hufkens, Brussels La Civilisation Perdue, Musée Maillol, Paris 2008 Drawings, Sprüth Magers, Berlin George Condo, Gary Tatintsian Gallery, Inc., Moscow Christ: The Subjective Nature of Objective Representation, Luhring Augustine, New York 2007 George Condo, Simon Lee, London; Galerie Andrea Caratsch, Zurich Paintings from the Last Ten Years, Nicholas Robinson Gallery, New York 2006 Wrong Gallery, Tate Modern, London Existential Portraits, Xavier Hufkens, Brussels Existential Portraits, Luhring Augustine, New York 2005 Sculptures, Skarstedt Gallery, New York, George Condo, Monica Sprüth Philomene Magers, Munich Disassembled Objects, Power House Memphis, Tennessee One Hundred Women. Retrospective, curated by Margrit Brehm, Museum of Modern Art, Salzburg, Austria; Kunsthalle Bielefeld, Germany 2004 Paintings From the Eighties, Biggs Robinson, New York Religious Paintings, curated by Simon Lee, Sprüth Magers Lee Gallery, London George Condo, Eleni Koroneou Gallery, Athens Memories of Manet and Velazquez, Galerie Jerome de Noirmont, Paris George Condo, Monika Sprüth Philomene Magers, Cologne 2003 Sculpture. Expanded Portraits, Extended Forms and Jazz Sculptures, Caratsch de Pury & Luxembourg, Zurich; Galerie Bruno Bischofberger, Zurich George Condo, The Carpenter Center for the Visual Arts, Cambridge, Massachusetts

— 121

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2002 George Condo, Luhring Augustine, Νέα Υόρκη George Condo, Schlosspark Wendlinghausen, Landscape Garden Ostwestfalen-Lippe, Βεστφαλία, Γερμανία 2001 Αφαιρετικά έργα φυσιολογίας, Galerie Jérôme de Noirmont, Παρίσι George Condo, Monika Sprüth Philomene Magers, Μόναχο 2000 Προσωπογραφίες, 11 Duke Street, Λονδίνο Ψυχολογικές καταστάσεις, Patrick Painter, Inc., Σάντα Μόνικα, Καλιφόρνια 1999-2000 Τζαζ έργα ζωγραφικής, PaceWildenstein, Νέα Υόρκη Προσωπογραφίες χαμένες στο διάστημα, Deitch Projects, Νέα Υόρκη 1999 Έργα ζωγραφικής σε μεταξοτυπίες, PaceWildenstein, Λος Άντζελες George Condo, Texas Gallery, Χιούστον, Τέξας Νέα έργα ζωγραφικής, Galerie Monika Sprüth, Κολονία Νέα έργα ζωγραφικής, Galerie Bruno Bischofberger, Ζυρίχη 1999-98 Τηλεοπτικά μεταδιδόμενες μεταξοτυπίες, Sandra Gering Gallery, Νέα Υόρκη 1998-97 William Burroughs, George Condo: Συνεργασίες 19881996, Pat Hearn Gallery, Νέα Υόρκη Κολάζ έργα ζωγραφικής, PaceWildenstein, 142 Greene Street, Νέα Υόρκη Τελευταία εσώφυλλα, PaceWildenstein, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια Τελευταία εσώφυλλα, PaceWildenstein, Νέα Υόρκη George Condo, Monika Sprüth Galerie, Κολονία, Γερμανία Το άλογο και ο καρδινάλιος: Συνεργατικά έργα του George Condo και του William Burroughs 1988-1996, Pat Hearn, Νέα Υόρκη 1997 Αφαιρετικά κολάζ, PaceWildenstein, Λος Άντζελες 1996 Ζωγραφικά έργα 1976-1996, PaceWildenstein, Λος Άντζελες IT Park Gallery, Ταϊπέι 1995 Palais des Congrès de Παρίσι, Παρίσι Zeichnungen, Galerie Bruno Bischofberger, Ζυρίχη, Switzerland Galerie Daniel Templon, Παρίσι Ζωγραφικά έργα και σχέδια, PaceWildenstein, Νέα Υόρκη

122 —

SOLO EXHIBITIONS

2002 George Condo, Luhring Augustine, New York George Condo, Schlosspark Wendlinghausen, Landscape Garden Ostwestfalen-Lippe, Westfalen, Germany 2001 Physiological Abstraction, Galerie Jérôme de Noirmont, Paris George Condo, Monika Sprüth Philomene Magers, Munich 2000 Portraits, 11 Duke Street, London Mental States, Patrick Painter, Inc., Santa Monica, California 1999-2000 Jazz Paintings, PaceWildenstein, New York Portraits Lost In Space, Deitch Projects, New York 1999 Silkscreen Paintings, PaceWildenstein, Los Angeles George Condo, Texas Gallery, Houston, Texas New Paintings, Galerie Monika Sprüth, Cologne New Paintings, Galerie Bruno Bischofberger, Zurich 1999-98 Televised Silkscreens, Sandra Gering Gallery, New York 1998-97 William Burroughs George Condo Collaborations 19881996, Pat Hearn Gallery, New York Collage Paintings, PaceWildenstein, 142 Greene Street, New York Pages de Garde/End Papers, PaceWildenstein, Los Angeles, California Pages de Garde/End Papers, PaceWildenstein, New York George Condo, Monika Sprüth Galerie, Cologne, Germany The Horse and the Cardinal: George Condo and William Burroughs Collaborative Works 1988-1996, Pat Hearn, New York 1997 Collage Abstractions, PaceWildenstein, Los Angeles 1996 Drawings 1976-1996, PaceWildenstein, Los Angeles IT Park Gallery, Taipei 1995 Palais des Congrès de Paris, Paris Zeichnungen, Galerie Bruno Bischofberger, Zurich, Switzerland Galerie Daniel Templon, Paris Paintings and Drawings, PaceWildenstein, New York 1995-94 Recent Paintings, McKinney Avenue Contemporary, Dallas, Texas; Contemporary Arts Museum, Houston, Texas

— 123

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

1995-94 Πρόσφατα ζωγραφικά έργα, McKinney Avenue Contemporary, Ντάλας, Τέξας˙ Contemporary Arts Museum, Χιούστον, Τέξας 1994 Πρόσφατα ζωγραφικά έργα, PaceWildenstein, 142 Greene Street, Νέα Υόρκη 1993 George Condo, Galeria Fernando Latorre, Σαραγόσα, Ισπανία Γλυπτά, Galerie Bruno Bischofberger, Ζυρίχη George Condo, Galeria Salvador Riera, Βαρκελώνη 1992 George Condo, Monika Sprüth Galerie, Κολονία Έργα 1990-1992, Galería Soledad Lorenzo, Μαδρίτη George Condo, Stuart Regen Gallery, Los Angeles Νέα ζωγραφικά έργα, Galerie Pfefferle, Μόναχο Χαρακτικά, Galeria Joan Prats, Βαρκελώνη 1991 Πρόσφατα ζωγραφικά έργα, The Pace Gallery, Νέα Υόρκη 1990 Πρόσφατα ζωγραφικά έργα 1989-90, Galerie Daniel Templon, Παρίσι Σχέδια, Galerie Kaj Forsblom, Helsinki Ζωγραφικά έργα, σχέδια, εκτυπώσεις, Michael Maloney Contemporary Art, Inc., Σάντα Μόνικα, Καλιφόρνια George Condo, Galerie de Poche, Παρίσι˙ Monika Sprüth Galerie, Κολονία 1989 George Condo, Waddington Galleries, Λονδίνο 1988 Νέα έργα, Monika Sprüth Galerie, Cologne Ζωγραφικά έργα και σχέδια, The Pace Gallery, Νέα Υόρκη George Condo, Galeria Leyendecker, Σάντα Κρουζ ντε Τενερίφη, Spain Έργα σε χαρτί, Vrej Baghoomian Inc., Νέα Υόρκη 1988-87 George Condo, Monika Sprüth Galerie, Κολονία 1987 Νέες εικόνες, Galerie Bruno Bischofberger, Ζυρίχη George Condo, Monika Sprüth Galerie, Κολονία Ζωγραφικά έργα 1984-1987, Kunstverein, Μόναχο 1986 Ζωγραφικά έργα 1983-1987, Akira Ikeda Gallery, Tokyo 1985 Ζωγραφικά έργα και σχέδια, Galerie ‘t Venster, Ρότερνταμ, Ολλανδία Νέα έργα, Monika Sprüth Galerie, Κολονία

124 —

SOLO EXHIBITIONS

1994 Recent Paintings, PaceWildenstein, 142 Greene Street, New York 1993 George Condo, Galeria Fernando Latorre, Zaragoza, Spain Sculpturen, Galerie Bruno Bischofberger, Zurich George Condo, Galeria Salvador Riera, Barcelona 1992 George Condo, Monika Sprüth Galerie, Cologne Obra 1990-1992, Galería Soledad Lorenzo, Madrid George Condo, Stuart Regen Gallery, Los Angeles Neue Bilder, Galerie Pfefferle, Munich Gravats, Galeria Joan Prats, Barcelona 1991 Recent Paintings, The Pace Gallery, New York 1990 Peintures récentes 1989-90, Galerie Daniel Templon, Paris Drawings, Galerie Kaj Forsblom, Helsinki Paintings, Drawings, Prints, Michael Maloney Contemporary Art, Inc., Santa Monica, California George Condo, Galerie de Poche, Paris; Monika Sprüth Galerie, Cologne 1989 George Condo, Waddington Galleries, London 1988 Neue Arbeiten, Monika Sprüth Galerie, Cologne Paintings and Drawings, The Pace Gallery, New York George Condo, Galeria Leyendecker, Santa Cruz de Tenerife, Spain Works on Paper, Vrej Baghoomian Inc., New York 1988-87 George Condo, Monika Sprüth Galerie, Cologne 1987 Neue Bilder, Galerie Bruno Bischofberger, Zurich George Condo, Monika Sprüth Galerie, Cologne Gemälde/Paintings 1984-1987, Kunstverein, Munich 1986 Paintings 1983-1987, Akira Ikeda Gallery, Tokyo 1985 Schilderijen en Tekeningen, Galerie ‘t Venster, Rotterdam, The Netherlands Neue Arbeiten, Monika Sprüth Galerie, Cologne Major new works, Galerie Bruno Bischofberger, Zurich Paintings, Akira Ikeda Gallery, Tokyo, Japan Recent Paintings, Barbara Gladstone Gallery, New York George Condo, Larry Gagosian Gallery, Los Angeles

— 125

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

1985 Μείζονα νέα έργα, Galerie Bruno Bischofberger, Ζυρίχη Ζωγραφικά έργα, Akira Ikeda Gallery, Τόκιο, Ιαπωνία Πρόσφατα ζωγραφικά έργα, Barbara Gladstone Gallery, Νέα Υόρκη George Condo, Larry Gagosian Gallery, Los Angeles 1985-84 Barbara Gladstone Gallery, Νέα Υόρκη Pat Hearn Gallery, Νέα Υόρκη 1984 Galería Leyendecker, Santa Cruz de Tenerife, Spain Bilder - Zeichnungen, Monika Sprüth Galerie, Cologne 1983 Πίνακες ζωγραφικής και έργα σε χαρτί, Ulrike Kantor Gallery, Los Angeles

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2018 Προσεγγίζοντας τη μορφή, Skarstedt, Νέα Υόρκη 2017 Η ανθρώπινη μορφή, Berggruen Gallery, Σαν Φρανσίσκο 2016 Επιλογή έργων από τη δεκαετία του ’80, Vito Schnabel, Σεντ Μόριτζ Εν τω γίγνεσθαι: Καλλιτέχνες, βοηθοί και επιρροή, Luxembourg & Dayan, Νέα Υόρκη Ωραίος καιρός, David Salle (επιμ.), Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη Πορτρέτα, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη Πλάσματα, The Broad, Λος Άντζελες 2015 Ο Πικάσο στη σύγχρονη τέχνη, Deichtorhallen, Hamburg 13η Μπιενάλε της Λιόν «Η μοντέρνα ζωή», Museum of Contemporary Art, Λιόν, Παρίσι Πικάσο-μάνια, Grand Palais, Παρίσι ΓΥΜΝΟ, Gemeentemuseum Den Haag, Χάγη, Ολλανδία Το άγνωστο, Eden Rock Gallery and Art Saint Barth, Άγιος Βαρθολομαίος, Γαλλία Διαταράσσοντας την αθωότητα, Eric Fischl (επιμ.), The FLAG Art Foundation, Νέα Υόρκη 2014 10η Μπιενάλε του Γκαντζού, Gwangju, South Korea Εις μνήμην, Skarstedt, Λονδίνο Οι γυμνοί, Drawing Room, Λονδίνο Eξόριστοι της ζωής, Skarstedt, Νέα Υόρκη Κανένα πρόβλημα, Κολονία/Νέα Υόρκη 1984 – 1989, David Zwirner, Νέα Υόρκη 2014 William S. Burroughs: Δημιουργικός παρατηρητής, Lawrence Arts Center, Lawrence, Kansas Κακές σκέψεις, Stedelijk Museum, Άμστρενταμ

126 —

SOLO EXHIBITIONS

1985-84 Barbara Gladstone Gallery, New York Pat Hearn Gallery, New York

1984 Galería Leyendecker, Santa Cruz de Tenerife, Spain Bilder - Zeichnungen, Monika Sprüth Galerie, Cologne 1983 Paintings and Works on Paper, Ulrike Kantor Gallery, Los Angeles

SELECTED GROUP EXHIBITIONS

2018 Approaching the Figure, Skarstedt, New York 2017 The Human Form, Berggruen Gallery, San Francisco 2016 A Selection of Works from the 1980s, Vito Schnabel, St. Moritz In the Making: Artists, Assistants, and Influence, Luxembourg & Dayan, New York Nice Weather, curated by David Salle, Skarstedt Gallery, New York Portraits, Skarstedt Gallery, New York Creatures, The Broad, Los Angeles 2015 Picasso in Contemporary Art, Deichtorhallen, Hamburg 13th Biennale de Lyon “La Vie Moderne (The Modern Life)” Museum of Contemporary Art, Lyon,France Picasso Mania, Grand Palais, Paris NUDE, Gemeentemuseum Den Haag, The Hague, The Netherlands The Unknown, Eden Rock Gallery and Art Saint Barth, Saint Barthélemy, France Disturbing Innocence, Curated by Eric Fischl, The FLAG Art Foundation, New York 2014 The 10th Gwangju Biennale, Gwangju, South Korea In Homage, Skarstedt, London The Nakeds, Drawing Room, London Cast from Life, Skarstedt, New York No Problem, Cologne/New York 1984 – 1989, David Zwirner, New York 2014 William S. Burroughs: Creative Observer, Lawrence Arts Center, Lawrence, Kansas Bad Thoughts, Stedelijk Museum, Amsterdam

— 127

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2014 Να έχεις και να συγκρατείς, The Rubell Family Collection, Μαϊάμι Αγκάθι στη σάρκα, The George Economou Collection, Αθήνα 2013 Είμαστε ελεύθεροι, MATE – Asociación Mario Testino, Λίμα, Περύ Νησί, Dairy Art Centre, Λονδίνο DSM-V, The Future Moynihan Station, Νέα Υόρκη Από τον σχηματισμό, Skarstedt Gallery, Λονδίνο Ομαδική έκθεση, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη Μπιενάλε Βενετίας, The Encyclopedic Palace, Βενετίας 2012 Κοιτάζοντας στο παρελθόν για το μέλλον, Kunsthalle, Ζυρίχη Αμερικανική ευφορία, Rubell Family Collection, Contemporary Arts Foundation, Μαϊάμι Χρυσός, Österreichische Galerie Belvedere, Βιέννη

2011 Συναισθηματική αγωγή, Gavlak Gallery, Παλμ Μπίτς, Φλόριντα Πόσο σύντομα το τώρα, Rubell Family Collection, Μαϊάμι 2010 Μπιενάλε του Whitney Museum, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη 2008 Ενάντια σε όλες της αντιξοότητες: O Keith Haring στη Rubell Family Collection, Palm Springs Art Museum, Παλμ Σπρινγκς, Καλιφόρνια Δεν τελείωσε ακόμη, Invisible-Exports, Νέα Υόρκη Θεός και αγαθά: Πνευματικότητα και μαζική σύγχυση, Villa Manin Centre for Contemporary Art, Πασαριάνο – Κοντρόιπο, Ιταλία Πώς να μαγειρέψεις έναν λύκο: Μέρος πρώτο, Dinter Fine Art, Νέα Υόρκη H πολυτέλεια του έρωτα, Vanina Holasek, Νέα Υόρκη Καλοκαιρινή έκθεση, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη Πύραυλοι τοίχοι, Lisa Dennison (επιμ.), The Flag Art Foundation, Νέα Υόρκη 2007 To βλέμμα του παρατηρητή, Salmagundi Club of New York, Νέα Υόρκη Δημιούργησε το δικό σου μουσείο: Στιγμιότυπα μιας ιδιωτικής συλλογής, Gary Tatintsian Gallery, Inc., Μόσχα Διαπραγματεύοντας την πραγματικότητα: Πρόσφατα έργα από τη Logan Collection, University of Denver Victoria H. Myhren Gallery, Ντένβερ, Κολοράντο Το παρόν – Η Monique Zajfen Collection, Stedelijk Museum, Άμστερνταμ, Ολλανδία Γνωριμία με τον καλλιτέχνη, Deitch Projects, Νέα Υόρκη Σύγχρονη τέχνη, Skarstedt, Νέα Υόρκη 128 —

SELECTED GROUP EXHIBITIONS

2014 To Have and to Hold, The Rubell Family Collection, Miami Thorn in the Flesh, The George Economou Collection, Athens 2013 Somos Libres, MATE – Asociación Mario Testino, Lima, Peru Island, Dairy Art Centre, London DSM-V, The Future Moynihan Station, New York From Figuration, Skarstedt Gallery, London Group Exhibition, Skarstedt Gallery, New York Venice Biennale, The Encyclopedic Palace, Venice 2012 Looking back for the future, Kunsthalle, Zurich American Exuberance, Rubell Family Collection, Contemporary Arts Foundation, Miami Gold, Österreichische Galerie Belvedere, Vienna 2011 Sentimental Education, Gavlak Gallery, Palm Beach, Florida How Soon Now, Rubell Family Collection, Miami 2010 Whitney Biennial, Whitney Museum of American Art, New York 2008 Against All Odds: Keith Haring in the Rubell Family Collection, Palm Springs Art Museum, Palm Springs, California It’s Not Over Yet, Invisible-Exports, New York God & Goods: Spirituality and Mass Confusion, Villa Manin Centre for Contemporary Art, Passariano – Codroipo, Italy How to Cook a Wolf: Part One, Dinter Fine Art, New York The Luxury of Love, Vanina Holasek, New York Summer Exhibition, Skarstedt Gallery, New York Wall Rockets, curated by Lisa Dennison, The Flag Art Foundation, New York 2007 The Beholder’s Eye, Salmagundi Club of New York, New York Create your own Museum: Highlights of a Private Collection, Gary Tatintsian Gallery, Inc., Moscow Negotiating Reality: Recent Works from the Logan Collection, University of Denver Victoria H. Myhren Gallery, Denver, Colorado The Present –The Monique Zajfen Collection, Stedelijk Museum, Amsterdam, The Netherlands Meet the Artists, Deitch Projects, New York Contemporary Art, Skarstedt, New York

— 129

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2007 Παρόρμηση: Έργα σε χαρτί από τη Logan Collection, The Logan Collection, Βάιλ, Κολοράντο (catalogue) Ακμάζουσα νεκρή φύση: Ένα πρότζεκτ με το Vogue, Dodie Kazanjian (επιμ.), Paula Cooper Gallery, Νέα Υόρκη 2006 Εκτός χρώματος, Luhring Augustine, Νέα Υόρκη Συλλογική έκθεση, Galerie Rodolphe Janssen, Brussels Δυο μέτρα κάτω από τη γη: Autopsies unseres Umgang mit Toten, Kunstmuseum Bern, Bern, Switzerland Busy going Crazy –The Sylvio Perlstein Collection, La Maison Rouge, Παρίσι Απεριόριστη ζωγραφική. Σύγχρονη ζωγραφική και παγκόσμιος ρεαλισμός, επιμ. Francesco Bonami και Sarah Cosulich Canarutto, Villa Manin Centro d’Arte Contemporanea, Κοντρόιπο, Ιταλία Είσαι εδώ, FRAC Fonds Régional d’Art Contemporain d’Auvergne, Γαλλία (catalogue) 40 χρόνια, Galerie Daniel Templon, Παρίσι (catalogue) Πέρα από τα όρια: Christopher Wool & George Condo, Συλλογή Πορταλάκη, Αθήνα (catalogue) 2005 Αυτοπροσωπογραφίες, Skarstedt Gallery, Νέα Υόρκη Ίστ Βίλατζ, ΗΠΑ, New Museum of Contemporary Art, Νέα Υόρκη Χρόνια πολλά! Galerie Jerome de Noirmont, Παρίσι 48η Μπιενάλε Corcoran. Closer to Home, Γουάσινγκτον, επιμ. Jonathan Binstock και Stacey Schmidt Προοπτικές @ 25. Είκοσι πέντε χρόνια Νέας Τέχνης στο Χιούστον, Contemporary Art Museum, Χιούστον, Τέξας 2004 ... Με την πάροδο του χρόνου, Leo Koenig Inc. & Gordian Weber Kunsthandel, Leo Koenig Inc., Νέα Υόρκη 2004-2003 Ζωγραφική 7, Monika Sprüth Philomene Magers, Κολονία 2003 Σπλατ μπουμ πάου! Η επιρροή των καρτούν στη σύγχρονη τέχνη, Contemporary Arts Museum, Χιούστον, Τέξας. Η έκθεση ταξίδεψε στα: Institute of Contemporary Art, Βοστόνη, Μασαχουσέτη• Wexner Center for the Arts, Κολόμπους, Οχάιο Δεν φοβάμαι, Rubell Familly Collection, Μαϊάμι 2002 Ζωγραφικά έργα 1993-2001, Baldwin Gallery, Άσπεν, Κολοράντο Ενόψει του 21ου αιώνα. The Pisces Collection, Donaueschingen, Ελβετία Νεοϋορκέζικη έκφραση, Bergen Art Museum, Bergen, Norway

130 —

SELECTED GROUP EXHIBITIONS

2007 Impulse: Works on Paper from the Logan Collection, The Logan Collection, Vail, Colorado (catalogue) Still Life and Kicking: A project with Vogue, curated by Dodie Kazanjian, Paula Cooper Gallery, New York 2006 Color Aside, Luhring Augustine, New York Group Exhibition, Galerie Rodolphe Janssen, Brussels Six Feet Under: Autopsies unseres Umgang mit Toten, Kunstmuseum Bern, Bern, Switzerland Busy going Crazy –The Sylvio Perlstein Collection, La Maison Rouge, Paris Infinite Painting. Contemporary Painting and Global Realism, curated by Francesco Bonami and Sarah Cosulich Canarutto, Villa Manin Centro d’Arte Contemporanea, Codroipo, Italy Vous êtes ici (You are here), FRAC Fonds Régional d’Art Contemporain d’Auvergne, France (catalogue) 40 ans, Galerie Daniel Templon, Paris (catalogue) Over the Limit: Christopher Wool & George Condo, Portalakis Collection, Athens (catalogue) 2005 Self Portraits, Skarstedt Gallery, New York East Village USA, New Museum of Contemporary Art, New York Happy Birthday!, Galerie Jerome de Noirmont, Paris 48th Corcoran Bienniale. Closer to Home, Washington DC. Curated by Jonathan Binstock and Stacey Schmidt Perspectives @ 25. A Quarter Century of New Art in Houston, Contemporary Art Museum, Houston, Texas

2004 ... As Time Goes By, Leo Koenig Inc. & Gordian Weber Kunsthandel, Leo Koenig Inc., New York 2004-2003 Malerei 7, Monika Sprüth Philomene Magers, Cologne 2003 Splat Boom Pow! The Influence of Cartoons in Contemporary Art, Contemporary Arts Museum, Houston, Texas. Travelled to Institute of Contemporary Art, Boston, Massachusetts; Wexner Center for the Arts, Columbus, Ohio Not Afraid, Rubell Familly Collection, Miami 2002 Paintings 1993-2001, Baldwin Gallery, Aspen, Colorado Ahead of the 21st Century. The Pisces Collection, Donaueschingen, Switzerland New York Expression, Bergen Art Museum, Bergen, Norway

— 131

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2000 Βαβυλώνα, Monika Sprüth Philomene Magers, Μόναχο 1991 Η δεκαετία του ’80: Επιλογές από την μόνιμη συλλογή, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη Σύγχρονη τέχνη από τη συλλογή του Jason Rubell, Duke University Museum of Art, Durham, North Carolina Μύθος και μαγεία στην Αμερική: H δεκαετία του ’80, Museo de Arte Contemporanoe de Monterrey, Μοντερέι, Μεξικό 1990 Προσκλητήρια εκδήλωση ζωγραφικής και γλυπτικής του Academy-Institute, American Academy and Institute of Arts and Letters, Νέα Υόρκη To πρόσωπο στη σύγχρονη τέχνη, Musee Des Jacobins, Toulouse. Η έκθεση ταξίδεψε στο Musee du Luxembourg, Παρίσι Φάρμακον ’90, Nippon Convention Center, Makuhari Messe, International Exhibition Halle, Μακουχάρι, Ιαπωνία Η τελευταία δεκαετία: Αμερικανοί καλλιτέχνες της δεκαετίας του ’80, Tony Shafrazi Gallery, Νέα Υόρκη Ζωγραφιές από τη δεκαετία του ’80: Μέρος δεύτερο, The Museum of Modern Art, Νέα Υόρκη 1989 1979-1989 Αμερικανική, ιταλική, μεξικανική τέχνη από τη συλλογή του Francesco Pellizzi, Hofstra Museum, Hempstead, Νέα Υόρκη I triennal de Dibuix - Joan Miro, La Fundacio Joan Miro, Βαρκελώνη Γλυπτά ζωγράφων, The Pace Gallery, Νέα Υόρκη Εναρκτήρια έκθεση, Fondation Daniel Templon, Musée Temporaire, Φρεζούς, Γαλλία Καλοκαιρινή εγκατάσταση, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη Πρωτότυπες εκτυπώσεις του Aldo Crommelynck Master Prints με Αμερικανούς καλλιτέχνες, Whitney Museum of American Art at the Equitable Center, Νέα Υόρκη Ζωγραφική πέρα από τον θάνατο της ζωγραφικής, Koznetzky Most Exhibition Hall, Μόσχα 1988 Πρόσφατα σχέδια, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη 1987 Έκθεση Μπιενάλε, Whitney Museum of American Art, Νέα Υόρκη 1986-85 Σχέδια, Knight Gallery, Charlotte, Βόρεια Καρολίνα 1984 Ζωγράφοι του Ιστ Βίλατζ, Artists Space, Νέα Υόρκη 1983 Τερματική εκδήλωση, Artists Library, Μπρούκλιν

132 —

SELECTED GROUP EXHIBITIONS

2000 Babylon, Monika Sprüth Philomene Magers, Munich 1991 The 1980’s: Selections from the Permanent Collection, Whitney Museum of American Art, New York Contemporary Art from the Collection of Jason Rubell, Duke University Museum of Art, Durham, North Carolina Myth and Magic in the Americas: The Eigthies, Museo de Arte Contemporanoe de Monterrey, Monterrey, Mexico 1990 Academy-Institute Invitational Exhibition of Painting & Sculpture, American Academy and Institute of Arts and Letters, New York Le Visage dans l’art contemporain, Musee Des Jacobins, Toulouse. Travelled to Musee du Luxembourg, Paris Pharmakon ’90, Nippon Convention Center, Makuhari Messe, International Exhibition Halle, Makuhari, Japan The Last Decade: Amercian Artists of the 80’s, Tony Shafrazi Gallery, New York Drawings of the Eighties: Part II, The Museum of Modern Art, New York 1989 1979-1989 American, Italian, Mexican Art from the Collection of Francesco Pellizzi, Hofstra Museum, Hempstead, New York I triennal de Dibuix - Joan Miro, La Fundacio Joan Miro, Barcelona Sculpture by Painters, The Pace Gallery, New York Exposition Inaugurale, Fondation Daniel Templon, Musée Temporaire, Frejus, France Summer Installation, Whitney Museum of American Art, New York Aldo Crommelynck Master Prints with American Artists, Whitney Museum of American Art at the Equitable Center, New York Painting Beyond the Death Of Painting, Koznetzky Most Exhibition Hall, Moscow 1988 Recent Drawings, Whitney Museum of American Art, New York 1987 Biennial Exhibition, Whitney Museum of American Art, New York 1986-85 Drawings, Knight Gallery, Charlotte, North Carolina 1984 East Village Painters, Artists Space, New York 1983 Terminal Show, Artists Library, Brooklyn

— 133

134 â&#x20AC;&#x201D;

â&#x20AC;&#x201D; 135

O κατάλογος της έκθεσης George Condo at Cycladic τυπώθηκε τον Ιούνιο του 2018 σε 500 αντίτυπα

The exhibition catalogue George Condo at Cycladic was printed in 500 copies in June 2018

Σχεδιασμός Bend

Design Bend

Εκτύπωση Γ. Κωστόπουλος Γραφικές Τέχνες

Printing G. Kostopoulos Printing House

Βιβλιοδεσία Libro d'oro

Binding Libro d'oro

cycladic.gr