Locatie, locatie, locatie

Of je nu speelt in een grote concertzaal, een intiem kerkje of een rokerige poolclub: de omgeving is van invloed op je beleving en dus ook op je spel. Op deze locatie klopte alles voor deze musici.

Musicus Celliste Quirine Viersen (1972) Instrument Joseph Guarnerius Filius Andreae-cello (1715) en cellostrijkstok Pierre Simon (1855) Locatie De Philharmonie, Haarlem ‘Mijn cello, waar ik nu een kwarteeuw op speel, is een waanzinnig, maar geen makkelijk instrument. Hij heeft een enorme resonantie en die trillingen werken soms tegen je. Maar in de Grote Zaal in de Philharmonie in Haarlem voelt mijn cello zich thuis. Tijdens de lockdown was de concertzaal veel vrij en kon ik er een cd opnemen met pianist Thomas Beijer. Ik vond het altijd al een fijne plek, als kind speelde ik er ook regelmatig solo. Wel was de Philharmonie inmiddels verbouwd, dus was het afwachten hoe mijn cello zou reageren. Maar de akoestiek klopte helemaal. Daardoor kon ik heel extreem gaan spelen en de grenzen opzoeken, want de zaal ving het op. Ik kreeg er zo veel energie van dat we maar door gingen zonder moe te worden. Ik heb ook weleens opnames gemaakt in kerken, maar die zijn vaak te vochtig voor mijn cello. Dit was mijn eerste opname waarbij ik geen problemen had met mijn instrument. Daardoor voelde ik me zeldzaam op mijn gemak. Echt een feest!’

Musicus Cheuk Hin Keith Ng (2000) Instrument Marimba (zie ook pagina 6) Locatie Koninklijk Concertgebouw, Amsterdam ‘Dit is een onvergetelijk moment in mijn leven. Dat besefte ik tijdens mijn optreden in het Concertgebouw in Amsterdam. Als percussionist wist ik niet of ik ooit in een beroemd orkest zou spelen. En het Concertgebouw, de plek waar de groten der aarden spelen, leek me al helemaal

onbereikbaar. Maar toen er een percussionist nodig was in het Jeugdorkest Nederland mocht ik invallen. Twee weken lang toerden we door Nederland. Ik spreek geen Nederlands, was bang niet in de groep te passen, maar iedereen was superaardig. Ons laatste concert was in de Grote Zaal van het Concertgebouw: het Piano concert van Ravel en Sheherazade van Rimsky- Korsakov. Ik was behoorlijk zenuwachtig!

Door de akoestiek in die zaal zit er een vertraging in het geluid. De uitdaging was goed te reageren op de aanwijzingen van de dirigent. Ik gaf 200 procent en het ging perfect! Als ik niet hoefde te spelen, voor een percussionist bijna twee derde deel, genoot ik bewust. Van de prachtige muziek, het publiek, de orkestleden en de expressie van de dirigent. Na een geweldige tour was dit de kers op de taart.’

Musicus Violiste Elise Dupont (1992) Instrument Barokviool van Willem van der Sijde (1691) en strijkstok Luis Emilio Rodriguez (2008) Locatie Grote Kerk, Breda ‘Met mijn eigen groep, Castello Consort, speel ik regelmatig oude muziek in kerken. De Grote Kerk in Breda springt er voor mij uit. Het is zo’n mooie en fijne plek om te zijn. De kerk heeft een vrij sobere

sfeer, maar de details zijn prachtig. Overal waar je kijkt, zie je iets wat inspireert. Zoals de kunstwerken, de imposante pilaren en het plafond, dat op sommige plekken heel gedetailleerd is beschilderd. Ook qua klank is de Grote Kerk een fantastische plek. Dat merkte ik al toen ik van tevoren mijn viool uitprobeerde. Tijdens het concert kwam alles samen: de inspirerende omgeving en

de galm. Onze instrumenten klonken geweldig. We konden meevaren op de akoestiek en dat is echt een cadeau. De klank in theaters is soms zo droog, het voelt dan bijna of iets tegen je werkt. Hier ging het vanzelf en daar kreeg ik energie van. Meestal wil ik na een concert meteen naar huis, maar in deze kerk in Breda wilde ik blijven. Nog even de schoonheid en de fijne sfeer proeven.’

Musicus Jazzvioliste Julia Philippens (1984, linksboven op de foto) Instrument Giuseppe Antonio Roccaviool (Turijn, 1844) en strijkstok Victor Fétique (Parijs, 1910) Locatie Club 8, Amsterdam ‘We waren jonge honden die nog op het conservatorium zaten en net waren gestart met Fuse. Omdat we graag op onze eigen manier een reeks concerten wilden geven, traden we af en toe op in Club 8 in Amsterdam. Dat was een oude, rokerige poolclub met een lage zaalhuur en helemaal bovenin een soort theatertje. Om bezoekers te lokken, moesten we er echt iets goeds van maken. Al vanaf de drempel van de club creëerden we een beleving. We hingen slingers en pijlen op in het trappenhuis, zodat bezoekers wisten welke kant ze op moesten. Elke avond hadden we een ander thema dat we helemaal uitwerkten qua aankleding en gasten. De ene keer hadden we tapdansers op het kleine podium, de andere keer een koor. Uiteraard stond de muziek ook toen al op de eerste plek. Onze zelfgemaakte arrangementen klonken daar supertof, al zou je er nu misschien geen cd van maken. We spelen inmiddels in veel verschillende zalen, maar we verlangen altijd terug naar de tijd in Club 8, tien jaar geleden. Daar waren we extra creatief om er een onvergetelijke avond van te maken. Die club bracht ons waar we nu zijn.’

Tekst: Annemarie van Dijk Fotografie: Maarten Noordijk