մար մարգարյան
փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ ո ւ թ յ ո ւ ն ն ե ր
նա չի կարդում քո համար բանաստեղծություններ նա չի հիանում քո նկարներով նրա սիրտը չի թրթռում քո ձայնից
մի թիզ գիրք
ակտուալ արվեստ
նա քո կինն է
երեվան
2018
մար մարգարյան
փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
ակտուալ
արվեստ
բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ ո ւ թ յ ո ւ ն ն ե ր
նա չի կարդում քո համար բանաստեղծություններ նա չի հիանում քո նկարներով նրա սիրտը չի թրթռում քո ձայնից
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
նա քո կինն է
4 |5
ամենասիրունը քո կողքին հասունացող ծառն էր. ես խոտ էի, որ աճեցի պտղիդ հասունությունից ավելի արագ, որ տրվեմ ամենահասունիդ ամենաքաղցրությանը, սեր իմ... դու նավ եղար՝ անպտուղ ու անարմատ, ես դարձա ձուկ ու թպրտացի վերջին վայրկյանս ոսկորներիդ վրա. դու չզգացիր իմ թռիչքը ոչ ջրերի մեջ, ոչ էլ երկնքում...
դու տարածվում ես իմ մեջ, ես եղունգներս եմ լաքում, դու տարածվում ես մեջս ջիղ առ ջիղ, Որ ես ներկեմ շուրթերս, հոշոտիր ինձ, ինչպես քրջոտ արջ, ես այնքան սնանկ եմ, հոգիս... պաղպաղակը հալվում է ձեռքերիս մեջ, աչքերս սառած մազանոթների թմբեր են, մի ռումբ տրաքեց. մեռնում է սերս քաոսի մեջ այս կենցաղային. փրկիր ինձ, հոշոտիր, սպանիր ինձ, իմ ազնիվ ու միամիտ հրեշ... ամենագեղեցիկ վարտիքս կհագնեմ այս գիշեր ու ամենաթափանցիկ բլուզը կկրեմ hողաթմբիս ծաղիկների պես, միայն թե սպանիր ինձ, հոշոտիր,
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
ոչնչացրու ինձ,
6 |7
իմ ազնիվ ու միամիտ, իմ հրեշ, միայն թե ոչնչացրու իմ այս ոչինչը:
հոգեհանգիստ վեդրոներով մեխ կուլ տվեցի, որ չպոկվեմ տեղիցս, երբ գաս ու երբ դուրս պրծնես զզվելի զզվելի զզվելի աշուն կլինի մահ ու կեղտ մահ ու կեղտ մահ ու կեղտ
բո՛ւթ, բո՛ւթ, բո՛ւթ երեխա, ցավի տոպրակ սրտով, կրծոտիր խաշած թռչնիդ միսը, ծծիր ոսկորները, հաճույքից լիզիր շուրթերդ, մատներիդ թմբիկները, գուրգուրիր ինքդ քեզ, քո սերը հեռացավ քեզնից, հեռացավ քեզնից… հիմա լիքը ջուր կա հոգումդ, դատարկելն ա դժվար, սատկա՛ծ ձուկ, հիմար երեխա, հիմա՛ր, հիմա՛ր, հիմա՛ր, դույլերդ բավական չեն, բավական չեն, միզիր որտեղ պատահի` տանը, ծառի տակ, ասֆալտին, քո սերը հեռացավ քեզնից,
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
հեռացավ քեզնից…
8 |9
ես թափառող ճանճ եմ, թող մտնեմ մազերիդ մեջ ու տզզամ… փողոցներով ճաղատ ավտոներ են անցնում, քեզ կորցրի… ես հուսահատ ճանճ եմ. երեկ մի երեխա մատիտով պատին գծեր քաշեց, ծեծեցին: նստեցի գծերին ու տզզոցս չեկավ: երեխան գտավ ինձ, նայեց-նայեց ու պոկեց թեւերս: ես մեռա:
Երբ գնաս աշխարհի չափ լոլիկի հյութ կխմեմ, կխմեմ էնքան, մինչեւ փորս տրաքի. հեռուստացույցով լսեցի էսօր, որ սրտին օգտակար ա… գնո՞ւմ ես, գուցե հե՞տ դառնաս, օգնիր ինձ դատարկեմ ներսինս, վատ եմ…
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
մերսի, արդեն կարող ես գնալ:
10 | 11
ամեն ինչ. դանակի շեղբը՝ կծկված մատների արանքում, ուռած, կարմրած ու տրաքած աչքերը, պատուհանի դիմացի սիրուն, կանացի ցցերը, մինչեւ պորտ հոսող ու դեռ էլի հոսող ու չընդհատվող արցունքը, դինոզավրի գրոտեսկային նկարը խարխուլ պատին, գրքի ժանգոտած ու բորբոսնած կազմի ներսում ճմրթված ու կուչ եկած էջերը, միջնամատի կոտրված եղունգը բթամատով սրությունը որոշելիս, անտեղի ու անիմաստ մտքերը, եւ այն, որ չգիտեմ, թե էս բանաստեղծությունը ինչու սկսեցի գրել, ու ամենամենասարսափելին, որ չգիտեմ՝ ոնց եմ ավարտելու, իսկ դրանից ավելի սարսափելի, որ էս ամենը ավարտ չունի, դրա համար էլ գնացեք զուգարան, որ տակներդ չանեք հանկարծ, էս մեկն անավարտներից ա:
անխնա կտցահարեք, ճանկռեք, քերծեք ինձ, թռչուններ, ես ծառ եմ ու համբերություն չունեմ, կտրեք ինձ, պոկեք, պատառ-պատառ արեք, վառեք, փչեք, ինձ դե՛ն նետեք, մարդի՛կ, ես ծառ եմ ու համբերություն չունեմ, փոխեք տեղս, փոխեք արմատներս, փոխեք գույնս, փոխեք ձեւս, փոխեք տունս, փոխեք փողոցս, փոխեք երկիրս, փոխեք մոլորակս, փոխի՛ր ինքդ քեզ, սպանի՛ր ինքդ քեզ, դու ծառ ես, դու քրջոտ ծառ ես,
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
անհամբեր ու քրջոտ ծառ ես, ծա ռ:
12 | 13
կանաչ խոտի պես թաց կին տրվիր քամու անզորությանը նա չի վնասի քո արմատները ու չի կոտրի քեզ տատանմանդ պահին
խնձորի կեղեւների մեջ
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
բուն էությունը չհասկացա
14 | 15
պարտադիր չի վերնագիր ես էսօր ոտաբոբիկություն արեցի. խաղողի վազը հոգուս մեջ առած վազում էի, մամայիս չասեք, հա՞, թե չէ կասի. «բալես, հյուրեր ունենք, լվա, բեր դիր սեղանին», այ քեզ գյուուուղ, իմ մեջ հիմա էնքան շատ բնություն կա, որ ես դարձել եմ աշխարհի ամենաչքնաղն ու ամենավտանգավորը, Դա Վինչին տեսներ ինձ՝ կխփնվեր, այ քեզ գյուուուղ, մի անմիտ աղջիկ իր վրա տոչկած անմիտ տղաներին կշրջվի ու կասի. - Ի՞նչ ա, հրեշտակ չե՞ք տեսել: Դա Վինչի, ինչ լավ ա, որ շուտ մեռար, մեր մեջ էնքան ուրիշ կյանք կա հիմա, որ դու չես խփնվում իմ վրա, դու իմ հետ ես մեծացել պարզապես, կերածդ խաղողները նույնիսկ ես եմ մարսում, Դա Վինչի, մամայիս չասես, որ ես ուրիշ կյանքից եմ, լա՞վ, թե չէ նա կհեռացնի մեր տան բոլոր հյուրերին ինձ վերադարձնելու համար, իսկ ես չեմ ուզում գնալ... նեղվում եմ կոշիկներից...
տկլոր ծառի վերջին դեղին ատամը պոկվեց ընկավ առվի բորբոսնած ստամոքսի մեջ ու մի անուղեղ գորտ ուրախությունից
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
կռռաց
16 | 17
գժոտ աշուն էր, տերեւները թռնում էին աջ ու ձախ, հպվում խոնավ գետնին, լցվում իրար վրա, խշշում… ներսումս կուտակված ուրախության ճիչ կար, հավաքարարները չլինեին ձայնս անգամ աստվածները կլսեին… օհ, հզոր աստվածներ, մարդիկ հավաքում են աշունը, քանի շուտ ա, տրորեմ տերեւները, քանի չեն հավաքել, տրորեմ, քանի շուտ ա, տրորեմ, մի 5 րոպե էլ գոնե ոտաբոբիկ տրորեմ:
ես փնտրեցի քո աշունը, Լուս մերկ ոտքերիդ տակ թավալվող տերեւների չորությունը խոնավ ու մազերիդ կիսագանգուր քամու հոսքը իմ մեջ ու իմ շուրջ Լուս դու կին էիր ամսեամիս դանդաղ արյունահոսող հպարտ ու մեղկ ու համբուրեցիր այտս քո թաց այտով ու առավոտ եղավ ու տանիք ու ամսեամիս տխուր ու ամսեամիս դանդաղ դանդաղ նետվեցինք մենք դեպի աստվածային կապույտ ու անմարդաբնակ մի օվկիանոս եւ մթություն եղավ եւ խավար եւ կույրի պես էինք ու հեռացանք հեռացանք ինքներս մեզնից
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
Լուս
18 | 19
դու կին էիր իմ պես խոնավ ու մեղկ մերկ ոտքերիդ տակ կիսաչոր տերեւներ ու մազերիդ մեջ կիսագանգուր հոսք քամու ես փնտրեցի քեզ ու տեսա ինձ որպես շարունակ քեզնից փախչող տերեւ Լուս դու քեզնից անհայտ ու ինձնից անհայտ մի օր հեռացար ու եղավ ու չեղավ աշուն ու եղավ ու չեղավ աշուն ու եղավ ու չեղավ աշուն ու մի անհայտ աշնան անհայտ մի օր դու եկար
խունացած աչքերիդ մեջ կիսաշնան կիսահետք կար ու քամու թույլ հեւոց ճաքճքած եւ չոր շուրթերիդ Լուս ես քեզնից անհայտ մի օր լքեցի ինձ ու դու գտար ինձ քո մեջ
Լուս քո գնալուց հետո շարունակում եմ մահանալ երբ գաս տերեւներ բեր հետդ
մար մարգարյան
| փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
որ հողի տակ ծիլեր չտամ հանկարծ
20 | 21
այստեղ հեղինակը կպատասխանի հեռուստադիտողներին հուզող հարցերին
isbn դեռ չկա
խմբագիր. հասմիկ սիմոնյան
© մար մարգարյան / 2018
ձեւավորումը. մկրտիչ մաթեւոսյան
© մկրտիչ մաթեւոսյան / 2018
մար մարգարյան
փս գծիկ փս գծիկ փս /փս-փս-փս/
բ ա ն ա ս տ ե ղ ծ ո ւ թ յ ո ւ ն ն ե ր
նա չի կարդում քո համար բանաստեղծություններ նա չի հիանում քո նկարներով նրա սիրտը չի թրթռում քո ձայնից
մի թիզ գիրք
ակտուալ արվեստ
նա քո կինն է