Mandalorian LE

Mandalorian LE: This is the way

Corona of geen corona, Stern blijft maar doorgaan met het uitbrengen van nieuwe modellen. Ze lijken gewoon niet te stoppen. Dit keer is het een flipperkast met een thema uit het StarWars-universum: The Mandalorian. Uw verslaggever toog naar vaste Spinner- leverancier en Cv100-lid Karel Ruijbroek in Rotterdam om te kijken hoe deze flipperkast speelt.

Met het uitbrengen van The Mandalorian brengt Stern hun tweede flipperkast uit met een thema uit het Star-Wars-universum. In 2017 was er namelijk ook al Star Wars van Stern, ontworpen door Steve Ritchie. Zou je de voorgangers van Stern meenemen, Data East en Sega, dan is het zelfs de vierde Star Wars georiënteerde flipper van Stern. Te weten, in chronologische volgorde Star Wars Data East 1992, Star Wars Trilogy Sega 1997, Star Wars Stern 2017 en nu dus The Mandalorian. The Mandalorian is een serie uit het Star-Wars-universum op het streaming-platform Disney+. Hij speelt zich af tussen de films Return of the Jedi en The Force Awakens. De serie ging in november 2019 in première, en het tweede seizoen ging bijna één jaar later in oktober 2020 in première. The Mandalorian is een eenzame premiejager wiens avonturen verteld worden in deze serie. Een belangrijke bijrol wordt gespeeld door wat velen een baby-Yoda noemen: Grogu. Voor het ontwerp (en de spelregels) staat Brian Eddy garant en voor het artwork Randy Martinez. Software is in handen van o.a. Dwight Sullivan. Waar Randy een redelijke nieuweling is voor de flipperwereld (heeft wel het artwork gedaan voor de Star Wars comic versie) zijn Dwight en Brian ‘oude rotten’ in het vak. Voor Brian is The Mandalorian zijn tweede flipperkast na zijn rentree met Stranger Things. Stranger Things werd aanvankelijk slecht ontvangen door de flipperwereld, maar is de laatste tijd bezig met een ware comeback en wordt steeds meer gezocht door flipperaars.

Net als bij Stranger Things kunnen we bij The Mandalorian spreken over een modern thema, beide zijn namelijk pas sinds een paar jaar bekend. Nu heeft The Mandalorian natuurlijk wel de wind in de rug dankzij de wereldwijde fanbase van Star Wars. Frappant genoeg staan de eerdere Star-Wars-flipperkasten, ondanks hun thema, niet zo goed bekend bij de flipperliefhebbers. Te complex of juist niet uitdagend genoeg, geen wereld onder het glas gevoel, et cetera. Kan The Mandalorian deze spiraal doorbreken? De voorverkoop was in ieder geval veelbelovend, in slechts een paar dagen waren alle 750 exemplaren van de The Mandalorian LE vanuit Stern uitverkocht. The Mandalorian is er in totaal in drie varianten: een PRO, Premium en een LE. In dit artikel komt de LE aan bod. Dit verslag gaat niet in op spelregels, ik heb vooral naar het uiterlijk van de kast gekeken en of er speelplezier is. Het speelveld De eerste indruk, als je het speelveld ziet, moet wel een positieve zijn. De bovenste helft ziet er niet alleen goed gevuld, maar ook interessant uit. De serie speelt zich grotendeels in de woestenij af en dat gevoel krijg je wel van het speelveld. De GI-verlichting is voorzien van koud-witte en rode leds. Van de inserts zijn er achttien stuks meerkleurig (RGB). De tweekleurige GI en de RGB-inserts werken goed samen en maken er samen een leuke lichtshow van. Kijken we naar het speelveld dan zie je dus een behoorlijk vol speelveld, zeker de bovenste helft. Het opvallendst is, denk ik wel, het tweede speelveld. Dit speelveld is, bij de LE, voorzien van twee flippers en ook nog eens kantelbaar. Het is voorzien van zes stand-up targets waarvan er steeds andere oplichten om te raken en zo progressie te maken. De ramp die naar dit tweede speelveld leidt, is behoorlijk steil maar is makkelijker haalbaar dan het eruit ziet, zelfs de backflip is mogelijk. Dan valt als tweede natuurlijk Grogu op, door velen ook wel een baby Yoda genoemd. Grogu ziet er goed uit en is mooi in het speelveld geïntegreerd, maar kent toch wel een behoorlijke teleurstelling. Grogu is namelijk statisch en kent geen interactie met de bal helaas. Ervoor zit, bij de LE, wel een magneet die de bal vast kan pakken en zo willekeurig weg kan gooien, bijvoorbeeld door de top in-lanes. Dit zal het idee moeten geven dat Grogu gebruik maakt van The Force om de bal te controleren. Als derde zie je een mooi schaalmodel van het ruimteschip waar The Mandalorian in rondvliegt: de Razor Crest. Ook hier helaas, net als bij Grogu, geen directe interactie met de bal of je moet de target die aan de Razor Crest hangt zien als interactief met de bal. Mooi gedetailleerd model echter waarvan de motoren ook nog eens verlicht zijn.

Side blades op de LE

Razor Crest

Het is dus een zogenaamde fan-layout waarin de schoten als in een waaier te maken zijn vanaf de twee flippers. Van links naar rechts vind je een loopschot, een scoop, een ramp-ingang om met de bal of 1) op het tweede speelveld te komen of 2) via een wireform terug bij de linkerflipper te komen. Dit wordt gevolgd door een schot onder de Razor Crest door wat typisch eindigt in de linker-loop, dan een ‘hoefijzerschot’ met een twist. De twist is dat er een ramp omlaag kan zijn die de bal dan via een wireform terugleidt naar de linkerflipper. Vervolgens een kleine ramp die via een wireform leidt naar de rechterflipper en als laatste een rechterloopschot. Daarnaast natuurlijk de gebruikelijke stand-up targets her en der geplaatst.

Het cabinet Waar het speelveld duidelijk het woestijngevoel moet weerspiegelen waar veel van de afleveringen zich afspelen, zet de kleurstelling van het harnas dat The Mandalorian in de serie altijd aan heeft, het grijze Beskar, de toon in het sidearmor, poten, kopruit en dergelijke. Ik vind het een goed geslaagd geheel en een knappe prestatie van Randy Martinez. Randy heeft het al mogen laten zien bij de Star Wars comicversie, maar heeft nu zijn eerste ‘eigen’ flipper achter de rug. Van deze persoon gaan we nog wel meer horen, verwacht ik. Stern laat weer zien dat ze een meester zijn in het er goed uit laten zien van een flipperkast. Echte ‘eye-candy’. De LE komt met inner side artblades, invisiglas, een shaker, een metalen apron en een mirrored backglas om het cabinet af te maken Voor de filmliefhebbers is er goed nieuws. Stern heeft namelijk de rechten gekregen om alle assets te mogen gebruiken van de filmserie. Dus filmbeelden en muziek zijn rijkelijk aanwezig. Een meer dan leuke plus voor de themafans. Helaas is The Mandalorian op het display wel

alleen wat statisch aanwezig, meer beweging/afwisseling zou welkom zijn, maar wellicht komt dit nog in een toekomstige softwarerelease. Op de lockbar bevindt zich de tegenwoordig gebruikelijke drukknop om de diverse keuzes mee te bekrachtigen.

De hamvraag: Hoe speelt-ie? Makkelijke vraag, moeilijk antwoord roep ik dan altijd zoals de trouwe Spinnerlezers ondertussen wel weten. En raad eens, ook deze flipperkast is hier geen uitzondering op. Dit is en blijft gewoon iets persoonlijks. Wat de één fantastisch vindt, vindt iemand anders juist helemaal niets. Er is door Brian Eddy een klassieke fan-layout gemaakt met een behoorlijk aantal schoten. Wat me al gelijk opviel is dat de schoten makkelijk te maken zijn. Nu is dit vaak het geval bij een Stern maar deze schiet, voor mijn gevoel in ieder geval, makkelijker dan gemiddeld. Ook op de backhand zijn vrijwel alle schoten goed te maken, zelfs de ramp links van het midden die naar het minispeelveld voert is maakbaar, al is het niet gemakkelijk. Het gemak waarmee de schoten worden gemaakt is, denk ik, gelijk ook een hoofdoorzaak voor een vaker gehoorde klacht, te weten de langere baltijden die gehaald worden, zeker door de betere spelers. Als je alleen speelt, is dit niet zo’n ‘probleem’, maar met meerdere spelers kunnen de wachttijden wel oplopen. Nu is het echter ook zo dat de post- en stand-up targets behoorlijk dicht op de flippers zitten, dus voor de flipperaars die de schoten niet goed maken …… Een echte toy vind je niet. Grogu is zelf niet interactief met de bal, al is er wel een magneet geplaatst voor Grogu die het gebruik van The Force op de bal simuleert. Het minispeelveld vind ik ook niet echt een toy. Dit laatste is echter wel een leuke gimmick en biedt genoeg uitdaging. En is dus niet makkelijk om te spelen. Met betrekking tot Razor Crest, het zou mooi zijn geweest als deze zoals de bus in Teenage Mutant Ninja Turtles had gefungeerd als een fysieke ball-lock. Hier laat Stern toch wel een paar punten liggen om meer magie in de wereld onder glas te brengen. Het gebruik van echte filmbeelden en de originele muziek is natuurlijk een echte plus voor The Mandalorian liefhebbers. Ik moet wel zeggen dat de muziek wat eentonig kan zijn naar mijn smaak na verloop van tijd en zeker niet zo iconisch is als de filmmuziek van Star Wars. Maar, het past zeker goed bij het thema. Het gebruik van filmbeelden is

Uitzicht vanaf de flippers

natuurlijk ook een echte plus, geen twijfel. Ik vind wel dat in het standaard-display waar The Mandalorian links wordt getoond deze wel zeer statisch is. Variatie hier zou wel prettig zijn, maar wellicht komt dit nog. De code is nog vrij vroeg (versie 0.97 is gespeeld). Dan de code. Maar kort gespeeld, maar zelfs nu is er al behoorlijk wat te doen en zijn er genoeg modes te spelen. Met betrekking tot de code, in Teenage Mutant Ninja Turtles werden alle extra modes geïntroduceerd waarmee men in teamverband met of tegen elkaar kon spelen. Deze modes zijn ook weer te vinden in The Mandalorian, maar wordt nu Impossible Play geïntroduceerd. Als dit wordt geactiveerd worden alle spelregels op moeilijk gezet (dus bv. geen ball-save, lastiger multiball te krijgen en dergelijke), maar ook vallen de flippers na een paar seconden ‘dood’ als ze omhoog staan. De tijd die je flippers omhoog kunnen staan wordt weergegeven door twee horizontale balken onder op het display welk langzaam van blauw naar rood kleuren. Zo wordt het dus vrijwel onmogelijk ballen te ‘cradlen’ op een flipper zoals veel wedstrijdspelers doen. Ook een multibal waarbij de flippers heel actief zijn wordt er zo ook niet makkelijker door. Het leuke van deze mode is dat je dit niet alleen kunt activeren voor alle spelers maar ook alleen voor speler één. Als je dus samen speelt met een speler die veel beter is kun je dit activeren, hem als eerste speler inzetten en zo zijn beter spel compenseren en alsnog een kans maken op de eind-

Mirrored backglass

zege. Leuk en innovatief idee. Al met al denk ik dat er hier een solide flipper staat waar het themagevoel voor een aantal spelers iets extra’s brengt en waar anderen er weliswaar gewoon zeker van gaan genieten, maar niet weglopen met een wow-gevoel. En van alle Star Wars flippers die er momenteel zijn is dit, naar mijn mening, zeker de beste. Die van Steve Ritchie is een solide tweede, maar die heeft het ultieme Star Wars thema met de iconische muziek als ruggensteun. In een uur kun je echter lang niet altijd een flipperkast goed leren kennen dus ga vooral je eigen mening vormen. Het is tenslotte allemaal subjectief en je weet wat ze zeggen over smaak. Kom je er een tegen in het wild, loop er niet voorbij maar druk een potje af. Je zult er zeker plezier aan beleven.

Ps. Dank nogmaals aan Karel Ruijbroek voor het mogen spelen van deze nieuwe kast!!