The gameroom van... Dirk Langedijk

Gameroom van Dirk Langedijk

Dirk is sinds 2009 lid van de NFV en al jarenlang lid van de Cv100. Begin dit jaar stuurde hij me een bericht: ‘Ik krijg een eigen ruimte voor meer kasten, maar heb een uitdaging met transport’. Al vrij snel ging het over interessante kasten voor de beschikbare plaatsen in de nieuwe gameroom. Dirk informeerde naar de mogelijkheden om een Big Lebowski te kopen. Ik bracht hem in contact met Barry, maar net als veel andere liefhebbers moet hij even wachten voordat deze droom vervuld kan worden. Intussen is zijn gameroom netjes gewit en hangt er een bijzonder fraai plafond in met kleine glinsterende sterren. Het werk is nog niet helemaal af en nog niet alle plekken zijn gevuld, maar Dirk reageerde wel positief op mijn vraag of ik langs mocht komen voor een artikel over zijn nieuwe gameroom en over de opbouw van zijn collectie. Bij Dirk zit achter elke kast een verhaal!

Kijkje in de gameroom met unieke sterrenhemel

Op de thee bij Dirk De locatie in Harderwijk is snel gevonden. Als ik de entree van de oude ambachtsschool binnenloop, ontmoet ik daar Dirk. Die komt net terug van zijn wekelijkse borrel/ diner met buren. Dat is een goede manier om kennis te maken met de mensen met wie je de voordeur deelt in een appartementencomplex. Dat Dirk zelf ook nog moeten wennen in eigen huis blijkt als hij thee wil zetten. Waar is die waterkoker nu toch? Met een steelpan op het fornuis lukt het ook prima. Soms lijkt de tijd extra snel te gaan, het is in no time elf uur. Dat betekent dat we ruim drie uur hebben zitten praten, terwijl we af en toe een bal flipperden. De onderwerpen van gesprek waren divers, het gaat nu over de Citroen C6. Dirk rijdt graag in zijn Mercedes SL uit 1995, ik geniet van de ritten in mijn Citroën C5 Tourer uit 2008. Allebei geweldige auto’s, maar, zo concluderen we, als er een mooie Citroën C6 op ons pad zou komen dan zou de verleiding groot zijn om over te stappen. Er zijn meer raakvlakken, ongetwijfeld geholpen door het feit dat onze ‘bouwjaren’ vrij dicht bij elkaar liggen (1963 en 1965). Eerder wandelden we samen virtueel door het Enkhuizen van de jaren 80 van de vorige eeuw, langs de flipperkast in snackbar Kwinta aan het Venedie (Dirk herinnert zich de Bow & Arrow, ik de Elektra) en het biljart boven in de Dromedaris.

“De Whoa Nelly: Onbegrijpelijk dat iemand die wil hebben voor die prijs”

Dirk heeft meer hobby’s en is veel onderweg. Flipperen thuis is echt ontspanning voor hem. Dirk: ‘Heel veel buitenshuis flipperen doe ik niet. Eigenlijk alleen in het clubhuis of op vakantie’. De VS is een favoriete bestemming en daar komen dan ook de meeste flipperervaringen op vakantie vandaan. Dirk: ‘Ergens in Oregon, een middag terwijl mijn vrouw aan het winkelen was. En in Seattle vlak bij een vestiging van Brewpub Gordon Biersch. Ook heb ik gespeeld in de Pinball Hall of Fame in Las Vegas waar die kast staat met meerdere verdiepingen waar er maar drie van gemaakt zijn. Daar heb ik ook een paar keer op Whoa Nelly gespeeld. Onbegrijpelijk dat iemand die wil hebben voor die prijs. Via Google Maps ben ik in het Miami Pinball Museum terecht gekomen waar iemand zijn collectie net toegankelijk gemaakt had voor het publiek. Voor tien dollar mocht ik de hele dag op meer dan honderd kasten spelen. In Boston, in een soort speak easy (Roxy A4cade), vind je achter een gigantische koelkastdeur (met een heel grote meneer ervoor die je paspoort wil zien) een gezellige ruimte met eten, drinken en twintig flipperkasten’. Mooie verhalen! Dat krijg je als je al zo lang van flipperen houdt. Mijn Palm biertje is allang op, maar de gespreksstof nog niet. Als ik dan eindelijk opsta om te ver- trekken, zie ik de vide in het appartement. Dirk volgt mijn blik en zegt: ‘Mooi he? Het is echt een prachtige ruimte!’ en dan volgt op de valreep nog even een korte rondleiding.

Dirk op de gevoelige plaat tussen een deel van de collectie

Het appartement bevindt zich op de bovenverdieping van de voormalige ambachtsschool. Door de hal en over de centrale trappen zijn veel kindervoeten gegaan, maar de voormalige lokalen zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor appartementen. Vorig jaar hebben Dirk en zijn vrouw de sleutel gekregen en daarna is er stevig verbouwd. De hoofdzaken zijn geregeld, in de winter komen de puntjes op de spreekwoordelijke i. Dirk: ‘We waren klaar met de drukte in Amsterdam. Voor mijn werk ben ik niet gebonden aan een bepaalde locatie. We hadden dus een ruim zoekgebied en toen kwam dit toevallig op ons pad’. Het pand is een geslaagde mix van historie en modern comfort. Vanaf het dakterras zijn de kerktoren en lichten van de binnenstad van Harderwijk te zien. Duidelijk: het is een bijzonder appartement op een bijzondere locatie.

De gameroom van Dirk De gameroom van Dirk is met circa 25 vierkante meter best ruim bemeten. De tien kasten die hij noemde gaan hier probleemloos in passen. Nu staan er zeven, waarbij de Guns n’ Roses van JJP een prominente plaats heeft. De cd-draaischijf is helaas verzakt, dus spelen kan vandaag niet. Voor de foto maakt dat niet uit en het moet gezegd worden: de kast is echt heel fraai vormgegeven en met veel oog voor details gemaakt. De andere blikvanger in de gameroom is het verlaagde plafond dat voor een passende sfeer zorgt. Het bevat honderden glinsterende kleine ‘sterren’ en lampen aan de achterzijde die zorgen voor indirecte verlichting aan de randen van de gameroom. Er is een klein raam, nuttig voor frisse lucht, maar het geeft geen ruimte aan hinderlijk zonlicht. We spelen eerst op de Ghostbusters. Het is ‘de eerste keer’ voor mij op een Premium-uitvoering. Die blijkt echt een stuk leuker nog dan de Pro. Dirk heeft gekozen voor een instelling met vijf ballen en extra ballen, dus lukt het om de honderd geesten te verzamelen. Bijzonder ook om met omgekeerde flippers te spelen. De kast stijgt op mijn lijst van leuke kasten! Dirk: ‘Ik vind het ook elke keer leuk om de kast te spelen. Wel heb ik spijt van de laatste software-update. Sommige features zijn nu lastiger te halen!’.

“We spelen eerst op de Ghostbusters Premium. Die blijkt een stuk leuker dan de Pro”

Het spelletje op Family Guy is relatief kort. Ik ben niet zo’n geweldige fan van de kast en mis ook een beetje de stem van de Donkey uit Shrek. Daarna is het de beurt aan de Corvette, een all time favorite van Dirk. Na 25 jaar heeft het spel nog

niets aan kracht ingeboet. De multiball halen is niet moeilijk, maar er daarna ook echt punten mee scoren is een ander verhaal. De kast speelt uitstekend, dat geldt iets minder voor de spelers. Dirk: ‘Voor een score van minder dan een miljard doen we het niet’ en dus spelen we een tweede spelletje. Tussen de potjes door maak ik foto’s. Dit is echt een lekkere ruimte. Dirk: ‘We hebben ook aandacht besteed aan de isolatie. We hebben niet bezuinigd op geluidwerend materiaal. De buren geven aan geen enkele last te hebben.’ Da’s mooi, en we eindigen met de Metallica. Die ken ik alleen als Premium en dit is een Pro. We worstelen samen, omdat de kast niet echt lekker speelt. De Sparky multibal halen lijkt lastiger of ligt dat aan mij? Dirk twijfelde al langer tussen een Metallica en AC/DC en ik geef hem geen ongelijk. AC/DC speelt lekkerder vind ik. Dirk: ‘Maar ik ben een groot fan van Metallica’. Dirk zegt aan het eind: ‘Ik heb nog allerlei ideeën voor de lege plekken. Eerst natuurlijk de Big Lebowski!’ Als die geleverd wordt, ga ik mezelf beslist nog eens uitnodigen!

De kastenkeuzen van Dirk Voorafgaand aan mijn bezoek aan Harderwijk, schreef Dirk al een toelichting op zijn kastenkeuze. Elke kast in zijn collectie heeft zijn eigen verhaal! Dirk: ‘Ik was een jaar of veertien en op woensdagavond moest ik wekelijks naar catechisatie (godsdienstles). Dat zag ik niet zo zitten, dus in plaats daarvan ging ik naar snackbar Kwinta op het Venedie. Daar stond een Bow and Arrow en een spelletje kostte een duppie. Dat ratelende oplopen van de bonus door de bal door de spinners te spelen was verslavend, nog steeds. Ik was blij verrast hem in het clubhuis aan te treffen en ik speel er altijd wel een paar keer op. Vorig jaar heb ik er eindelijk zelf één gekocht. Snackbar Kwinta zit trouwens nog steeds in Enkhuizen, de Bow and Arrow is daar al een tijdje weg. Om de hoek in de Westerstraat stond bij snackbar Koomen een Eight Ball. Een generatie verder, dus geen duppie maar een kwartje. Dat was vaste prik van school naar huis, met een omweggetje. Een paar jaar later zong ik in een punkbandje. De bassist had een handeltje in Duitse wandgokkasten en flipperkasten. Wij hadden een garage, maar geen auto. Dus al gauw stonden er drie flipperkasten, waar mijn moeder, mijn zus en ik ’s avonds op stonden te spelen. Eén ervan was de Flight 2000 die toen nog niet zo lang uit was. Dat was wat! Een pratende kast en dan die multiball! Jaren later zelf gekocht maar het oude gevoel was weg, dus weer vlot doorverkocht. Dan stond er in het jongerencentrum R17 altijd (wisselend) een flipperkast. Dolly Parton, eerste generatie Kiss, veel Bally, veel paaltjes schieten. En daarna jaren niks geen geflipper voor mij. De jaren 80 en 90 (met al die leuke kasten) gingen vrijwel zonder flipperen aan mij voorbij. Totdat ik zo’n twintig jaar geleden mijn droom realiseerde: ik kocht een rode Corvette. Ik bracht hem bij een specialist voor onderhoud en daar stond ook de Corvette flipperkast. Tja, die moest ik natuurlijk hebben. Hij kwam in de woonkamer te staan en daar heb ik er tien jaar lang bijna dagelijks op gespeeld. Het ging nooit vervelen. Het leuke is dat wanneer je alle modellen in het spel verzameld hebt, je de “Corvette van de toekomst” ziet. De mijne dus. Overigens reed ik die een jaar later al total loss, maar dat is een ander verhaal. Ik werd lid van de NFV en kocht op de veiling van de club de Indy 500. Ik heb er spijt van de kast weerverkocht te hebben (want ik ben een groot fan van Arie Luyendyk; het bezoeken van de Indy 500 staat op mijn bucketlist), maar ik woonde toen in een appartement in Amsterdam en daar was de ruimte beperkt en ik wilde iets nieuws. Eigenlijk wilde ik de remake van Medieval Madness, maar er ging iets verkeerd bij de bestelling dus het werd de Ghostbusters.

Een film die ik nooit gezien had. Na de aanschaf van de kast wel. De kast is absoluut beter dan de film. Inmiddels werkte en woonde mijn vrouw in Frankrijk en dat bood kansen voor uitbreiding aldaar. Ik kocht The Walking Dead LE, ook weer zonder de serie gezien te hebben.

Ik vond de kast gewoon top. De serie ook, bleek later. Ook kwam er een Aerosmith Pro, vooral omdat ik de vliegende ballen zo leuk vond. Eigenlijk had ik liever een Metallica of AC/DC gewild, maar dat was toen al moeilijk. Ik denk hem binnenkort in te ruilen, want ik ben geen fan van de muziek. Het mag wel iets ruiger. De nieuwe gameroom kwam eigenlijk een paar jaar te laat want de prijzen zijn door het dak gegaan, zoals iedereen weet. Ik kocht een paar kasten die op mijn lijstje stonden: WCS heb ik, ondanks dat ik geen voetbalfan ben, altijd erg leuk gevonden en is nog betaalbaar. Bijzonder herinnering ook, want ik was in de VS in de periode dat daar het WK gespeeld werd. De Simpsons Pinball Party stond ook hoog op mijn lijstje; leuk thema en een grappige kast. Virtueel heb ik er veel op gespeeld, maar analoog valt deze me iets tegen. Family Guy (ook nooit een aflevering van gezien) verbaasde mij in zeer positieve zin. Erg leuk dat je met Stewie veel sneller meer punten kunt halen dan met het gewone spel. Uiteindelijk vond ik Metallica ook, maar die speelt nog niet helemaal naar mijn zin. Vervolgens stond ik (budgettair) voor de keuze: de rest van de hal in één keer vol zetten met jaren-90-klassiekers of voorzichtig uitbreiden met nieuw. Dat werd het laatste. Ik ben een groot fan van de Coen Brothers, dus ook van The Big Lebowski (TBL). En in een deel van de vriendenkring is de film TBL echt cult. En de eerste kast van Nederlandse makelij! En dan wordt hij ook nog geleverd met “(you peed on my) rug”! Ik heb er in het clubhuis op gespeeld. En ik was overtuigd. Hebben! Besteld. Maar ja, die semi-conductors he. Dus nog even geduld.En dan. Ik lees in de Spinner vooral de reportages over nieuwe kasten met veel interesse. Ik was al een JJP-fan. In Manhattan vond ik een paar jaar terug een (kleine) speelhal (ze zijn inmiddels failliet geloof ik) waar onder meer Dialed In stond. Daar was ik niet vanaf te slaan. Overigens stond er ook The Beatles (2018). Ik heb er een paar keer op gespeeld om te begrijpen waarom iemand die zou willen kopen, maar snappen doe ik het nog steeds niet. Afijn, op basis van de recensie in de Spinner van de GNR wist ik: die wil ik! Maar in Nederland (op dat moment) niet meer te krijgen. In België werd al 3.000 euro boven de initiële prijs gevraagd maar in Duitsland zag ik nog één LE beschikbaar voor een nette prijs. We unboxten hem en we wisten niet wat we meemaakten. Wat een ongelofelijke schoonheid! Ik had al eens op de POTC gespeeld en dat was ook een geweldige ervaring, maar tjonge wat een prachtige kast is dit! Ik heb de eerste dag niet gespeeld, alleen maar gekeken. De lichtshow, de details. De instrumenten die allemaal zo prachtig verwerkt zijn in het speelveld. Hierbij verbleekt toch al dat recente haastige routinewerk van Stern? Dit is van een geheel andere orde! En dan spelen. Tjonge, dat is flipperen 2.0. Of 3.0. Of…

Pinball People

Quint van Kessel (43), Purmerend

Hoe lang flipper je al? ‘Mijn broer kocht zijn eerste defecte flipperkast, een Bally Dogies, toen ik ongeveer zes jaar was, en toen is het begonnen. Van mijn eerste kleedgeld, dat ik rond mijn twaalfde kreeg, heb ik geen schoenen maar een flipperkast gekocht, een Dolly Parton voor driehonderd gulden inclusief bezorging. Vervolg heb ik non-stop flipperkasten thuis gehad en dat zal ook zo blijven.’

Wat is er zo leuk aan? ‘De kick van een goede score en je naam invoeren, je speelt tegen jezelf om steeds beter te worden. Ook leuk als er mensen komen kijken als het goed gaat met je spel en verwonderd kijken wat er allemaal gebeurt op het speelveld.’

Wat prefereer je, thuis spelen of op locatie? ‘Op locatie, omdat je dan onbekendere kasten kunt spelen. Soms speel ik in de gamehallen zoals Gamebox of Gamestate omdat daar nieuwere kasten staan, maar in Amsterdam vooral bij de twee TonTon clubs.’

Wat is de beste locatie voor jou? ‘De Koog in Alkmaar is de beste locatie, naast een topcollectie ook leuke gasten, daarna de TonTon club, vanwege het sfeertje, meerdere flipperkasten en combinatie met andere games.’ Je houdt actief de FindaPinball. com site bij. Waarom? ‘Het is leuk om actief bij te houden waar welke flipperkasten staan, zodat meer mensen ze gaan gebruiken. Het is natuurlijk balen als je ergens denkt te gaan spelen en de kast is al jaren weg. Ook is het een reden om juist ergens heen te gaan waar een bepaalde kast staat, vandaar dat ik altijd even een update doe als ik zie of weet dat kasten zijn veranderd of nieuw op een locatie zijn toegevoegd. Plus een foto erbij als het lukt.’ Wat is de mooiste kast ooit gemaakt en waarom? ‘De mooiste kast om te zien vind ik Tales of the Arabian Nights, het thema en de muziek komen goed over en de kast ziet er erg prachtig uit. De eerste keer dat ik deze kast zag was ik enorm onder de indruk, dat was bij Doomere in Almere.’

Quint voor een deel van zijn collectie

Heb je een foto van jezelf achter een flipperkast, stuur hem naar jansen.jim@gmail.com en Jim neemt contact met je op!