7 minute read
Digital Pinball: Timeshock
Digital Pinball
Pro Pinball: Timeshock!
Advertisement
Timeshock! Translite
In de vorige Spinner stond een update over het project van Silver Castle Pinball: het omzetten van een pc-spel uit de jaren 90 naar een echte flipperkast. In deze editie van Digital Pinball gaan we eens naar dat pc-spel kijken. Dat moet wel wat bijzonders geweest zijn natuurlijk, want waar komt anders die behoefte vandaan om het spel na te bouwen? Dit gaat natuurlijk over Timeshock! uit 1997. We gaan terug naar het vorige millennium!
Het digitale flipperen is altijd al een ondergeschoven kindje binnen de vereniging geweest. Het overgrote deel van de leden heeft een uitgesproken voorkeur voor het echte werk. Logisch, zul je zeggen, want men heeft bij het maken van digitale flipperspellen in nagenoeg alle gevallen getracht het echte flipperspel na te bootsen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en dan heb ik het met name over videogames met flipperelementen, zoals Sonic Spinball (Spinner 2019-3) of Alien Crush (Spinner 2020-3). Maar over het algemeen wordt gezegd dat het digitale flipperen een slap aftreksel is van het echte werk. Timeshock zorgde er echter voor dat sommige die-hard flipperfans voor het eerst met andere ogen naar het digitale flipperen gingen kijken. Als we kijken naar de keren dat Timeshock voorbij is gekomen in de Spinner, dan kunnen we denk ik wel stellen dat het echt een bijzonder spel is. In Spinner 1998-1 is door Koos Blauw een artikel gewijd aan dit spel en in diverse andere Spinners is een verwijzing naar dit spel opgenomen. In dit artikel gaan we kijken waarom.
Windowsversie van Timeshock!
Kopie of origineel? De meeste digitale flipperspellen die niet op een echte flipperkast gebaseerd zijn, tippen gewoon niet aan het echte werk. Het speelveldontwerp is vaak wel speelbaar, maar gewoon onder de maat. De spelregels zijn oppervlakkig en hebben weinig diepgang. Bij Timeshock is dat anders. Dit spel is in 1997 uitgebracht voor de pc met DOS en Windows. In 1998 is het spel ook op de Mac en de Playstation verschenen. Gemaakt door Cunning Developments, uitgegeven door Empire Interactive Entertainment, die we hierna gewoon Empire noemen. Timeshock was niet het eerste flipperspel van Empire, in 1995 kwamen ze met The Web. Dat was al een aardige vooruitgang ten opzichte van de tot dan toe uitgebrachte flippergames: realistisch balgedrag en een goed speelvelddesign vielen daarbij op. Maar Timeshock deed daar nog een schepje bovenop. Sterker nog, als je het spel speelt, denk je al vrij snel: van welke flipperkast is dit een digitale kopie? Het design klopt, het speelveld is geenszins simpel te noemen en het bijbehorende geluid vult het spel perfect aan. En er zit een verhaal achter het spel.
Red het universum! Het verhaal achter Timeshock is dat tijd vloeibaar is en in het nu kristalliseert. Eenmaal in kristal veranderd, kan er niets meer aan de tijd gedaan worden. Het kristal kan echter wel breken. Een experiment in de toekomst heeft ervoor gezorgd dat een tijdskristal is gebroken. Hierdoor is een tijdsschok ontstaan die terugreist naar het begin der tijden. Als de tijdsschok daar aankomt, zal dit leiden tot de vernietiging van het universum. Aan de speler de nobele taak om met behulp van een tijdmachine de vier stukken van het tijdskristal in vier verschillende tijdszones te vinden en het kristal op te bouwen. Vervolgens reis je af naar het begin der tijden om met het kristal een anti-tijdsschok te creëren en zo het universum te redden. Wow. Over diepgang gesproken. Zo’n verhaal kom je maar weinig tegen bij een flipperkast. Dat verhaal is in zijn geheel terug te lezen in de uitgebreide handleiding.
Serieus boekwerk Die handleiding is in de eerste plaats van belang voor de spelregels, in het spel zelf zijn alleen de grote lijnen van de regels terug te vinden.
Table rules: kaartje op de apron
Als je namelijk de ‘table rules’ in het menu kiest, zie je een afbeelding van het kaartje dat in de hoek van de apron zit, zoals dat ook bij echte flipperkasten het geval is. Daar staan alleen de hoognodige instructies op. Hmm, had je het spel nou maar gekocht, want de handleiding, dat is echt een serieus boekwerk. Bij het flipperspel hebben de makers getracht een simulatie te creëren die de realiteit heel dicht benadert. Bij de handleiding is dat niet anders. Daar vind je niet alleen de uitgebreide spelregels, maar ook een beschrijving van alle punten waarop je het spel kunt aanpassen. Dat varieert van aantal (extra) ballen per spel, tot het aantal seconden dat een mode duurt, tot de manier waarop de lanes werken. Bijna alles is aan te passen. Dan is er ook nog een ‘testsgedeelte’ in het spelmenu. Daarin kun je een breed scala aan tests uitvoeren om te kijken of bijvoorbeeld de verlichting van je digitale flipperkast nog volledig functioneel is. Of dat alle switches nog naar behoren werken. Totaal nutteloos, maar het gevoel dat je hier met een ‘echte’ flipperkast te maken hebt wordt er wel door versterkt. Als laatste zijn er nog speltips in de handleiding opgenomen, geschreven door Jonas Martinsson, wereldkampioen flipperen op de eerdergenoemde The-Web-simulatie. Heel handig en zeer bruikbaar als je het spel gaat spelen. De gameplay Allemaal leuk en aardig, zo’n mooie handleiding en een bijna-net-echt speelveld, maar als je geen fatsoenlijk spelletje flipper kunt spelen, heb je er helemaal niets aan. Dus, hoe speelt het spel? Je moet wel even oefenen voordat je die bal een beetje leuk kan rondspelen. De ramps en orbits zijn niet zo makkelijk te raken, je bal komt regelmatig terug via een post, maar belandt daarbij vrijwel nooit straight down the middle. Voor een beginnende speler kan het spel dus wat frustrerend en traag zijn, anderzijds, makkelijke spelletjes vervelen sneller. De volhouder wordt getrakteerd op een geweldig potje pinball. Er zijn diverse multiball modes, er is een videomode, er is een magno-save bij de rechteroutlane, kortom, alle ingrediënten die horen bij een klassieker uit de jaren 90 zijn aanwezig. Het spelverloop is heel onderhoudend; het blijft leuk om door de tijd te reizen en de kristalstukken in de verschillende tijdzones op te pikken. Ook de muziek en de geluidseffecten zijn uitstekend. Het enige nadeel van het spel is dat het speelveld in één scherm is gepropt. Ondanks dat de kijkhoek aanpasbaar is voordat je gaat spelen, blijft het gevoel dat je wat mist omdat bepaalde delen van het speelveld onzichtbaar zijn. Daar werkt het dot-matrix-display (dmd) bovenin het scherm ook niet aan mee. Er is wel een optie om het dmd te laten verdwijnen als dit inactief is. Verder kun je in het spelmenu een optie kiezen om details van het speelveld te bekijken, maar daar heb je tijdens het spelen niets aan.
Easter eggs Het spel bevat ook enkele ‘easter eggs’. Dat zijn verborgen grapjes of spelelementen die niet in de hand-
Detailafbeelding uit de ‘examine table’ menu-optie
Pro Pinball Ultra: Timeshock remake uit 2015
leiding staan en die je misschien toevallig ontdekt, maar meestal zul je ze nooit zien. Houd je bijvoorbeeld beide flippers voor een paar seconden ingedrukt voordat je de bal afschiet, dan kun je een ‘secret skillshot’ maken. De plunger kun je dan handmatig bedienen zodat je de kracht waarmee de bal wordt afgeschoten kunt regelen. De truc is om dan één van de MAG-targets te raken. Er is ook nog een ‘secret videomode’. Alle ‘awards’ in de videomode zijn nu veranderd in koeien. Daarnaast is er ‘Midnight Madness’, een bizarre multiball-mode met tien (!) ballen, die je alleen kunt activeren als je net voor middernacht een potje Timeshock gaat spelen. Denk niet dat je ook serieus punten kunt halen in deze modus, elke interactie met een switch of target levert je tien punten op. Heel bijzonder. Vooral als je je bedenkt dat je in een ‘normaal’ spel multiball met maximaal zes ballen kunt spelen.
Die gaan we weer spelen! Er zijn verschillende mogelijkheden om het spel weer te spelen. Ten eerste kun je een kopietje downloaden via Gog.com. Dan krijg je zowel de DOS- als de Windows-versie. Die laatste is gemaakt voor 32-bits versies van Windows 95 en start niet gelijk. Je krijgt ‘m aan de praat door de ‘Timeshock.exe’ in compatibility mode te starten en daarbij Windows 95 of 98 te kiezen. Je moet wel even de resolutie en het aantal kleuren opnieuw instellen, want die staan op minimaal als je het spel voor het eerst start. Ik heb helaas de muziek niet aan de praat kunnen krijgen. De DOS-versie werkt sowieso met alles erop en eraan, want deze is verpakt in DOSBox, een DOS-emulator die ook op de nieuwste Windows draait. Maar dit betekent niet dat je dan maar pixels moet gaan zitten tellen. Er is namelijk in 2015 een remake uitgebracht die resoluties ondersteunt tot 4K. Onder de naam ‘Pro Pinball Ultra’ is het spel grafisch volledig geüpgraded. Supergedetailleerd en met een moderne videokaart krijg je er een prachtige lichtshow bij. De remake is via Steam verkrijgbaar. De naam suggereert dat je misschien alle Pro-Pinball-simulaties krijgt (dat zijn er vier), maar alleen Timeshock is inbegrepen. Als je een Apple-device hebt, kun je naar de app-store om ‘Pro Pinball’ voor een habbekrats te kopen. Now go save your past… and your future!
