Ι
ςφτπίζομαι όσι ο άνθπψπορ, ςση διάπκεια σοτ ολιγόφπονοτ και απολύσψρ σπαγικού βίοτ σοτ, οδηγείσαι ςσαδιακά από σην εκκψυανσική παποτςία σοτ ςσην Ύπαπξη ςσην ολοένα και μεγαλύσεπη, βαθύσεπη και ςκοσεινόσεπη ςιψπή.
Πιςσεύψ όσι ο άνθπψπορ μεσά σην ολοκλήπψςη ατσήρ σηρ θοπτβώδοτρ εποφήρ ποτ λέγεσαι ‘ευηβεία’, πεπνάει ςιγά ςιγά ςε υάςειρ σηρ πεπίυημηρ ‘ενηλικίψςηρ’ ποτ σον καθιςσούν ςιψπηλό. Και σον καθιςσούν ςιψπηλό όφι επειδή ξεφνάει να μιλήσει αλλά επειδή δεν μποπεί πια να ακούσει. Και μάλιςσα, κάποια ςσιγμή απνείσαι πειςμασικά να ακούςει. Να ακούςει τι; Ατσό μποπεί να απανσηθεί αλλά όφι αμέςψρ, όφι σώπα, όφι με μια σόςο ςκανδαλώδη ετκολία. Χπειάζεσαι χηλάυηςη, αναππίφηςη, εκζήσηςη. Χπειάζεσαι αιμασηπή πποςπάθεια, εξεπεύνηςη ςε κασαφνιέρ και γνόυοτρ. Κάποιοι παλαιοί διδάςκαλοι θα έλεγαν πψρ απαισείσαι μύηςη. Πποςψπικά νομίζψ πψρ η μύηςη δεν είναι απαπαίσηση. Αν και εδώ ανσιυάςκψ με σον… Νημεπσικό εατσό μοτ αλλά δεν πειπάζει. Σο να πέυσοτμε ενίοσε ςε ανσιυάςειρ ςημαίνει πψρ δεν έφοτμε πάχει να επετνούμε, πψρ δογμασιςσικέρ απσιοςκληπύνςειρ δεν μαρ καθήλψςαν ακόμα ςε αναπηπικέρ πνετμασικέρ πολτθπόνερ. Απαπαίσηση λοιπόν εδώ δεν είναι σόςο η μύηςη, είναι σο…
ανσίθεσο σοτ αναιςθηςιολόγοτ… Έναρ αυτπνιςιολόγορ αρ πούμε ςε ψπαιόσαση βαπβαπική. Πέπα από σα φαπισψμένα ςφήμασα, η αλήθεια είναι ατσή. Και αποσελεί μια ακόμα δπαμασική υάςη ςσην ςσαδιακή μεσάβαςη σοτ ανθπώποτ ςσην κασασονική υάςη σηρ ‘κηπώδοτρ αποκπίςεψρ’ και σηρ αποτςίαρ σψν εςψσεπικών σοτ αιςθήςεψν, σψν πνετμασικών σοτ δηλαδή. Με πποεξάπφοτςα σην κωφότητα. Σην πλήπη, σην ολιςσική και σην ψκεάνια… Η ςσαδιακή κώυψςη έφει σπομεπέρ ςτνέπειερ. Σην σατσόφπονη τύφλωση αρ πούμε. σην οτςία, αν κασανοήςει κανείρ πψρ δεν μιλάμε για σιρ γνψςσέρ αιςθήςειρ και ση βιολογική σοτρ επαπκή λεισοτπγία, ο άνθπψπορ από σην ‘ενηλικίψςη’ και μεσά έφει μονάφα στιγμές πλήποτρ ανσίληχηρ. Είναι ςσιγμέρ πλήπψςηρ φαπάρ και όδετςηρ ςσην ετδαιμονία. Επψσικήρ επίθεςηρ και ηδονιςσικού απλώμασορ ςε λειμώνερ ππψσόγνψπηρ ομοπυιάρ. Είναι ςσιγμέρ όποτ η μηφανικόσησά σοτ δεν ακτπώνεσαι αλλά παύει… για λίγο. Είναι ςσιγμέρ όποτ ςτνσελείσαι η πεπίυημη ‘ετθτγπάμμιςη’ σψν ςψμάσψν κασά σοτρ Θεόςουοτρ, σοτ φονδποειδούρ σηρ ςάπκαρ, σοτ αιθεπικού, σοτ αςσπικού, σοτ κασώσεποτ νοησικού, σοτ ανώσεποτ νοησικού και σοτ πνετμασικού1… σιγμέρ όμψρ. σιγμέρ ποτ μοιάζοτν με κείνη ποτ βιώνει όποιορ βπιςκόσαν επί απκεσή ώπα ςσο βτθό και επισέλοτρ ανέπφεσαι ςσην επιυάνεια σηρ θάλαςςαρ. Ροτυάει με απληςσία σο οξτγόνο και πλημμτπίζει ζψή και ετστφία. Είναι ζψνσανόρ και όλα πάλλονσαι βπονσψδώρ μέςα σοτ. Αμέςψρ μεσά όμψρ, κάσι σοτ σπαβά με δύναμη σα πόδια και βτθίζεσαι εκ νέοτ ςσα ςκοσεινά βάθη… ώςποτ να μποπέςει να
1
Ο Γκοτπσζίευ ευήπμοζε μια άςκηςη, σην πεπίυημη άσκηση Στοπ δια σηρ οποίαρ πποςπαθούςε να δημιοτπγήςει ςσον δόκιμο σο απαπαίσησο ςοκ για σην αναςσπουή ατσήρ σηρ σπομεπήρ ποπείαρ. Η άςκηςη ςσοπ ήσαν ένα παιφνίδι όποτ ενώ όλοι οι μαθησέρ έκαναν σιρ επγαςίερ σοτρ, κάποιορ φστπούςε παλαμάκια και τποφπεούνσαν να ακινησήςοτν. Για λίγα λεπσά. Και μεσά πάλι ξανά. Η άςκηςη διετπτνόσαν και ςσην καθημεπινόσησα με εθελούςια βούληςη. Καθώρ χψνίζειρ ςσο ςούπεπ μάπκεσ, ξαυνικά ακινησείρ, γίνεςαι ένα άγαλμα. Ο ςκοπόρ σηρ άςκηςηρ ήσαν πολλαπλόρ αλλά ςε ππώσο επίπεδο ήσαν σο ‘να ακούςειρ’ σον εατσό ςοτ ςε κασάςσαςη ένσαςηρ. Να νιώςειρ σην ένσαςη από μέςα ππορ σα έξψ, ψρ και σο αίμα ςσιρ υλέβερ ςοτ να ακούςειρ… Να βιώςειρ σην ύπαπξή ςοτ… ςσο φώπο, ςσον ακινησοποιημένο φπόνο, ςσην σεφνησή ατσή και ‘αυύςικη’ ςσάςη… ςε βάθορ φπόνοτ η άςκηςη έφει θατμαςσά αποσελέςμασα καθώρ μποπείρ να πεπάςειρ ςε κασάςσαςη πλήποτρ διαλογιςμού ςφεδόν αμέςψρ.
2
ξεκλέχει πάλι μια ετλογημένη ςσιγμή για να αναδτθεί ςσην επιυάνεια, να αναπνεύςει ξανά, να δει σον ήλιο, να σον παπίςει ο άνεμορ… να ανσεπισεθεί ςση ζψή ποτ σοτ επισίθεσαι… για να σον αυτπνίςει απ’σο θάνασο… Να ο ζησούμενορ αυτπνιςιολόγορ… αυτπνιςσήρ θα έλεγα ςψςσόσεπα… η ίδια η ζψή… με πηφό ή όφι πεπιεφόμενο… με φαπά πάνσψρ… με φαπά. σην παιδική και ππο-ευηβική ακόμα ηλικία ο άνθπψπορ μποπεί να ακούει ακόμα και γι ατσό μποπεί με ςφεσική άνεςη να βλέπει κιόλαρ. Οι χηλαυήςειρ σηρ παιδικόσησαρ είναι οι ετεπγεσικόσεπερ δπάςειρ σηρ χτφήρ ποτ είναι ακόμα φαπούμενη και ζψηπή. Παπ’όσι, ψρ η Χιονάση ςσο μεγάλο σηρ κάςσπο, θλίβεσαι ςιγά ςιγά και αναπψσιέσαι για ση μοίπα σηρ, μποπεί ακόμα να ςτνομιλεί με σην λεγόμενη ‘πποςψπικόσησα’ και να κάνει πολλέρ από σιρ επιθτμίερ σηρ να τλοποιούνσαι. Σο παιφνίδι, αρ πούμε, η ππψσογενήρ επαυή με σα ππάγμασα, η ομοπυιά ποτ σην ανσιλαμβάνεσαι ςσην ολόσησά σηρ, δίφψρ υίλσπα, δίφψρ σοτρ ‘οπιςμούρ’ σοτ νοτ, δίφψρ σοτρ ετνοτφιςμούρ σοτ πολισιςμού. Η χτφή είναι ακόμα υψσεινή, πάλλεσαι και είναι ετστφιςμένη. Όφι για πολύ όμψρ… Γιασί ςση ςτνέφεια, ςσα επόμενα φπόνια… Ατσό απαισεί μια επόμενη ανάπσηςη μάλλον… σο λιγόσεπο…
http://nimertis.blogspot.gr/
3