Άνουβις

Αυτό που αρνείσαι Αυτό σε καλεί να δεις Ψηλαφώντας… στο σκοτάδι… Είσαι πάντα εκεί που ξεκίνησες… Δίπλα σε έναν αρχαίο βωμό Ή αν προτιμάς Μπροστά σε μια οθόνη ενός ‘τάμπλετ’ Δεν έχει σημασία Ακρωτηριάζεσαι Ολοένα και πιο αθόρυβα Και το δοξολογείς… Τι να σου κάνει ο Άνουβις Αν εσύ έχεις αποφασίσει Να καταναλώσεις όλο σου το φως; Αυτό που είσαι Αυτό μονάχα Σε καλεί να δεις Κι όσα δεν είσαι Μοιράστηκαν στις άχρηστες μέρες